JUNI 2
015
8.3
Dat was het weer… schooljaar 2014-2015! We zijn er weer helemaal voor gegaan. Het was een boeiend jaar met veel activiteiten en veel gedeelde kennis en ervaringen. Met trots zwaaien we onze zesdes en onze zevendes uit. Het nieuwe schooljaar belooft alvast spannend te worden. Enkele vernieuwingen zijn PAV in het tweede jaar B-stroom en een uur seminarie (klasuur) in de tweede graad BSO. De traditie van buitenlandse studiereizen en stages blijft behouden. Er komt een taaluitwisseling met Wallonië voor 2 AV, … Er staat opnieuw een Franse film en een Engels theater op de planning samen met heel wat andere vakgebonden activiteiten. Onze school wordt één van de 25 pilootscholen in Vlaanderen wat betreft CLIL (Content and Language Integrated Learning) in de A-stroom, TSO en KSO. Concreet betekent dit dat een niet-taalvak in een andere taal zal onderwezen worden. Onze school koos voor de verticale leerlijn plastische opvoeding en kunstgeschiedenis in het Frans en informatie- en communicatietechnologie in het Engels. We starten met klassen voor normaalbegaafde kinderen met autisme in OV4 type 9 klassen in 1A en 1B. Ten slotte wordt onze afdeling beeldende kunst in de derde graad verrijkt met een nieuwe studierichting, namelijk artistieke opleiding. Meer informatie vind je op de site van onze school www. dewijnpers.be.
... onze leerlingen van de tweede graad meewerkten aan een groene omgeving.
LISSABON De derde dag in Lissabon, en we zijn naar Sintra gegaan. Na een stevig ontbijt namen we de trein. Als eerste zijn we naar een tuin gegaan met planten uit verschillende delen van de wereld. Het was wel mooi. Van daaruit hebben we een bus genomen naar een kasteel dichtbij. Het kasteel zelf was zeer mooi en spookachtig. Gigantisch veel grotten en doodlopende delen. We hebben ons daar echt heel hard geamuseerd! Alleen hadden we te weinig tijd, dus hebben we niet alles kunnen ontdekken. Dat was wel spijtig… Fragment uit een dagboek 6 BIO, 6 TP
Uitstap naar Hogere Zeevaartschool Antwerpen, onderzoek naar ballastwater Weken terug zocht het 6de jaar Natuur- en Groentechnische Wetenschappen naar een project dat helemaal past binnen de ecologische visie van de richting. Het zou een project moeten zijn waarin de leerlingen een ultieme bijdrage kunnen leveren aan het tegengaan van een facet in de milieuproblematiek. Na lang en ijverig zoeken, viel ‘Planeetzee @ work‘ als een geschenk uit de hemel.
gen de Dijle en de Nete richting Hogere Zeevaartschool te Antwerpen. Daar wachtten verscheidene interessante experimenten hen om uitgevoerd te worden en zijn de labolokalen voorbereid op een creatieve draaikolk vol ideeën, klaar om in praktijk omgezet worden. Een wel leuke eerste kennismaking met misschien wel een aanbieding voor een opleiding en carrière in het zeeonderzoek.
Met ‘Planeetzee @ work’ krijgen deelnemende klassen uit het derde graad van het secundair onderwijs een actueel zeewetenschappelijk vraagstuk voorgeschoteld dat ze in een labo van een mariene onderzoeksgroep mogen uitwerken. Vraagstukken als: ‘Welk zeegebied beschermen?’ of ‘Waar vinden we de batterij-bacterie voor onze kust?’, waren mogelijke projecten die ‘Planeetzee @ work’ de klassen voorschreef. 6TNG werd uitgedaagd om het probleem rond de verspreiding van exotische zeeorganismen via ballastwater op te lossen. Na de afloop is het de bedoeling dat de studenten hun bevindingen op een originele poster plaatsen. Drie teams met de beste posters worden geselecteerd en kunnen hun werk mondeling op een slothappening in Oostende voorstellen. En dit is nog niet alles: twee finalisten winnen een duikinitiatie en de winnaar vertrekt op een meerdaagse buitenlandse mariene stage, aangeboden door het VLIZ, met steun van Richting Morgen! Direct heeft de klas zich als monniken in een scriptorium verdiept in het onderwerp, op zoek naar hun eerste antwoorden in de literaire wereld van het internet.
De Hogere Zeevaartschool (HZS) is een hogeschool gelegen aan de Schelde, terzijde van het Noordkasteel. De school is uniek omdat zij als enige Vlaamse hogeschool de toelating heeft om in de beide landstalen onderwijs te verlenen. De school werd in 1800, onder het bewind van Keizer Napoleon, opgericht. Hij wilde namelijk van Antwerpen een uitvalsbasis maken tegen zijn aartsvijand, Engeland. Zo noemde hij Antwerpen en de Schelde “een pistool, gericht op het hart van de rosbiefs”.
Vrijdag 6 maart was het dan zo ver. Met het busje doorkruisten de leerlin-
Dat de school een rijk verleden heeft wordt niet onder de korenmaat gehouden. In de fraai ingerichte inkomhal springen twee grote wandschilderijen van de hand van de marineschilders Taf Wallet en Julien Creytens in het oog en bevindt zich er ook een bronzen beeld van W. Kreitz. Daarnaast stond bioloog Geert Potters ons vrolijk op te wachten. Na een korte introductie vroeg mijnheer Potters hem te volgen naar de vergaderzaal, die meer weg had van een schatkamer door de vele zeevaartattributen, schilderijen en borstbeelden van officieren. Ook was er een prachtige maquette van een driemaster genietend van zijn oude dag na jarenlang ter ondersteuning geweest te zijn tijdens de vele lessen. Nog voordat de leerlingen bekomen waren van het zien van al dat moois, kregen ze weer goud en roem op hen afgevuurd. Het is geen geheim dat de school ambitieus meedoet aan internationale competities zoals de welbekende jaarlijkse zonnebootrace waar ze nog onlangs heel hoog in de rang zijn geëindigd. Verder zijn ook de fullmission-bridge-simulators voor de
2
praktijkoefeningen aan bod gekomen tijdens de rondleiding. Hierin moeten de studenten in spectaculaire nagebouwde stuurcabines via radars op scherm zo goed mogelijk hun boot navigeren om botsingen te vermijden. De leerkrachten nemen de touwtjes in handen en bepalen of het al dan niet eens regent of zelfs stormt. Als kers op de taart mochten we nog heel eventjes de raadzaal bezoeken. Deze zaal wordt versierd met ook hier een prachtig wandschilderij, maar dan op hout aangebracht en ingelegd met bladgoud. Maar toch was het niet het schilderij dat opviel. Uit het raam heeft men een uitzicht op de historische kern van Antwerpen-wereldstad en de Schelde die kronkelend zijn weg baant naar de zee. Voordat we aan de slag kunnen in het labolokaal worden de zesdejaars op hun kennis getest met een quiz. Heel wat vissen, weekdieren, geleedpotigen en andere wezens zijn voorbijgegaan, telkens begeleid met leuke weetjes en interessante uitleg. De zee blijkt dus een thuis te zijn voor heel wat soorten. Groot of klein, snel en traag; iedereen vindt een plekje in de open wijde zee. Spijtig genoeg ook organismen die helemaal niet thuishoren waar ze moeten zijn en onze inheemse soorten domineren. Exoten kunnen op verschillende wijzen ingevoerd worden, maar in alle gevallen is de mens betrokken. Een gekend voorbeeld van zo’n concurrentiestrijd in de zee zijn de Japanse oesters die massaal aan de kust optreden en de Europese oester verdringen. De Japanse oester heeft vrijwel geen natuurlijke vijanden en is door de kustvogels niet te openen. Het zou daarom een negatief effect hebben op de aantallen van sommige vogels van de Europese kustwateren.
Ook zou dit dier de larven van de mossel, de kokkel en de gewone oester consumeren. Het gevolg hiervan zou kunnen zijn dat deze schelpdieren teruglopen met een voedseltekort voor vogels en vissers met steeds legere handen thuiskomen. Ook positioneren ze zich zodanig dat een scherpe rand boven het zand uitsteekt met vaak vleeswonden tot gevolg bij zwemmers. Praktisch alle exotische zeeorganismen komen uit ballastwater van schepen van over heel de wereld. Ballastwater wordt in schepen gebruikt om de stabiliteit van het schip te verbeteren wanneer het schip niet volledig geladen is. Het water wordt in de havens in ballasttanks geladen en elders op de wereld weer gelost en juist dat is het probleem. Sommige organismen blijven echter overleven en verspreiden zich in een snel tempo in de Noordzee met alle gevolgen nadien. Al snel was het middag en konden we plaatsnemen in de refter. Natuurlijk waren er belegde broodjes met allerlei visproducten. Ze moeten immers op onderzoek gaan en dat is redelijk lastig met een lege maag. Geleidelijk aan kwamen ook de studenten, allemaal in uniform, aanschuiven. Het viel niet te ontkennen dat de leerlingen zich bekeken voelden. Met gevulde buikjes mochten we eindelijk van start gaan met hulp van een studente, Hanne Heymans, die haar masterproef over de problematiek van ballastwater deed. Uit het aquarium dat de Noordzee voorstelt namen we stalen en bekeken die onder de microscoop en namen tussen de algen veel fytoplankton en kleine kreeftjes waar. Allemaal zeer bewegelijk en levenslustig. Toen toch, want de leerlingen zullen trachten in de proefjes zoveel mogelijk beestjes te elimineren. Alles
voor de wetenschap. Maar geen vrees, het is compleet ethisch verantwoord om ongewervelden als proefkonijnen te gebruiken. In het eerste proefje gaan de leerlingen testen of er nog leven te bespeuren is na het water te hebben gefilterd. Nadat de vacuümslang aangesloten was aan de pomp, mocht het Noordzeewater door de filter. Dit deden we 3 keer, telkens met 2 verschillende filterpapiertjes met een ander poriegrootte. De bekomen resultaten werden in cuvetten gebracht en gemeten met een troebelmeter. Natuurlijk werd er opgemerkt dat hoe groter de poriën hoe meer materie er werd doorgelaten en dat, naargelang men het proces herhaalde, het water steeds verhelderde. We concludeerden een gunstig effect van de proef. Het is echter onmogelijk om alles tegen te houden met filters. Minuscule eitjes of larven die door het filtersysteem glippen, zorgen nog altijd voor een verdere ontwikkeling en verspreiding van de soorten. Bij de volgende proef werd er met behulp van een warmtewisselaar het water op verschillende temperaturen gebracht. Het is hierbij belangrijk de thermometer in de gaten te houden. Wanneer men het water ongeveer 10° warmer maakte, namen de leerlingen waar dat zo goed als alles nog in leven is gebleven. Naarmate het water werd opgewarmd stierven er uiteraard steeds meer diertjes, maar nooit spectaculair veel. Wil men alles bestrijden moet het water wel op ca. 50°C gebracht worden. Om dit in werkelijkheid te laten gebeuren, zouden we dus jaarlijks 10 miljard liters warm ballastwater moeten uitlozen, wat nooit de bedoeling kan zijn. Het zou de organismen in onze zee verstoren en het metaal van de boot vervormen. Daarbij is het bijna onmogelijk om sciencefiction-gewijs miljoenen liters ballastwater per boot op te warmen. In de laatste proef werd het zeewater met een eenmalige doorstroming door UV en ten slotte met een recirculatiesysteem gezuiverd. Nadat de waterstaal was ingebracht, aquariumpomp opgestart en de kraan geopend, passeerde het water door een UV-filter en werd het vervolgens opgevangen in
3
een bak. Men merkte op dat het water veel minder leven bevatte als voordien. Toch overleefden er hier en daar organismen en konden we concluderen dat ook hier niet alles bestreden kan worden. Conclusie: Om in de praktijk een succesvol zuiveringssysteem te bekomen, moet men dus een combinatie van een filter en een UV-pomp verkrijgen en het ballastwater meerdere keren laten circuleren. De filter zou maken dat grotere organismen al van het begin tegengehouden worden. De UVstraling zou de ongefilterde wezens vernietigen. Omdat men uit de proeven besloot dat nooit alle organismen stierven, moet men dus voor de zekerheid het water enkele keren laten circuleren tot er een minimum aantal diertjes bekomen wordt. Net zoals de leerlingen vroeger aankwamen door het vlotte verkeer, vertrokken ze ook later uit interesse voor de proefjes en door het streven naar het vinden van de oplossing voor het probleem. Het was een aangename en zonder twijfel ook een leerrijke dag. Buiten het feit dat de leerlingen de oplossing hebben gevonden voor het probleem van de uitlozing van het exotenrijke ballastwater, hebben ze ook veel bijgeleerd over het maritieme leven dat toch wel een belangrijke schakel is in de ecologische processen van de wereld. Norbert Verbeke – 6TNG
Bosproject 7TA en 7AG Dag 1: maandag 23 februari 2015 Iedereen was klaar om er een hele week tegenaan te gaan. Klaar om de grote, de kleine en de moeilijke bomen ‘te laten vallen’. Natuurlijk is voorbereiding een must. Na een lange wandeling door het bos, om te zien welke bomen we wel mochten vellen en welke niet, werden wij en het materiaal, verdeeld in groepjes. Les één ging over: “Hoe vel je een boom?” Je denkt dat dit gemakkelijk en niet veel werk is, maar er kwam toch meer bij kijken dan ik dacht. Spin-sneden, breuklijsten, hoe dik is je boom, neem ¼ van deze maat om te bepalen hoever je moet zagen, is je veiligheid in orde, is je kettingzaag in orde …. en ga zo maar door. Maar het gevoel als je de allereerste boom velt en hij valt op de manier dat je wou: wat een euforie!
Dag 4 donderdag 26 februari 2015 Deze dag was de slechtste dag van de week. Iedereen begon moe te worden. Spierpijn van het heffen van de kettingzaag, pijn aan voeten en sommige hadden last van hun rug. Andere vergaten hun veiligheidsregels toe te passen en werden daarop berispt. Desondanks waren er geen ongevallen of serieuze problemen. Ongeveer 80 bomen gingen tegen de grond. Dag 5 vrijdag 27 februari 2015 Vandaag een halve dag werken. De laatste bomen vellen (‘de examenbomen’). Velen zijn geslaagd en enkelen hebben mindere punten gehaald. Iedereen was een beetje verdrietig dat het al zo snel voorbij was. De week heeft iedereen dichter bij elkaar gebracht en sommigen laten zien dat er meer zit in een persoon dan enkel wat er aan de oppervlakte zit. Er zijn tranen gelaten, maar er is ook veel gelachen. Mensen zijn kwaad geweest op elkaar, maar hebben elkaar ook vergeven.
Dag 2: dinsdag 24 februari 2015 Deze dag begon een beetje slecht door het weer en een paar laatkomers. Maar daar kwam al snel een einde aan door het vellen van de bomen, wat zonder al te veel problemen gebeurde. Iedereen had al het gevoel in handen en gaf zich ten volle om zowel te vellen als op te ruimen. Dag 3: woensdag 25 februari 2015 Die morgen wisten we niet wat ons te wachten stond. Een grijze morgen … en dan ineens… SNEEUW. Niemand had verwacht dat de harde regen vlak voor de middag in een mooie sneeuwval ging veranderen. Al ging het wat stroever door de kou, we hebben het overleefd en ongeveer weer 70 bomen geveld.
TIMBER! hearing a loud sound people looking around being in a daze everybody gazes no movement some with disapproval suddenly you move and that’s when you hear it again TIMBER!
Bomen in het bos Bomen in het bos roze wangen, een mooie glos Dag valt in het water iemand slaat een flater Een boom valt, en iedereen roept: ‘ LOS! ‘
4
VIELSALM, mei 2015 Tijdens de week van 11 mei kwamen de vijfde- en zesdejaars TNG op projectweek naar Vielsalm. Verschillende natuurgebieden in de Hoge Ardennen kwamen aan bod en er was sprake van een zeer uiteenlopende soortenrijkdom. Trilveen, laagveen, rurale zones met weideveeteelt, naaldwoud, heischrale graslanden, gemengd woud,... stonden allen op het programma. Oehoe, beekmijtertje, bosorchis, aardbeivlinder, zwarte ooievaar, ringslang, wilde judaspenning, groentje, rode wouw, hazelworm, klapekster, levendbarende hagedis, grauwe klauwier, boommarter, fluiter, hermelijn, beemdooievaarsbek, braamsluiper, vos, lavendelhei, zomertortel, das (vijf tot zes exemplaren!), paarbladig goudveil, rode heidelucifer, bosuil, duizendknoopfonteinkruid, gekraagde roodstaart, veenpluis, waterdrieblad, grote vos, wespendief,... en nog honderden andere soorten waren van de partij. Dit alles hebben wij waargenomen met zomerse temperaturen (dinsdag zelfs 29°C). We kunnen terugblikken op een geslaagd avontuur! Ongeveer twee uur na het vertrek van de leerlingen vloog er nog een visarend over de tuin. Deze bijzondere roofvogel valt jammer genoeg net buiten de GWP-lijst van waargenomen soorten. Michaël Abts
Gemaakt door Florian Verstraete uit 2AV voor Frans. Opdracht ‘dag van de poëzie’: Faire un calligramme.
Taak Nederlands: Hedendaags sonnet
‘Potlood: wapen van de vrijheid’ De afgelopen dagen krantenkoppen vol geweld en zonder fatsoen Ergens in een Parijse straat ontstond er een groot kabaal Enkele extremisten zorgden voor een groot schandaal Krantenkoppen van slachtoffers en soms zelfs een cartoon Terwijl ze een jaar geleden deze cartoons niet in hun kranten wouden doen Het grote nieuws over de aanslag werd al gauw globaal Levens nemen voor een ideaal Die mopjes zijn te extreem, dat kan je de mensen niet aandoen Ik ben Charlie, Je suis Charlie Vrijheid om te denken en zeggen is een democratisch recht Is er nog hoop op verbetering? Zo gebrainwasht zelfs geen tijd voor empathie Door de extremisten het zwijgen opgelegd Hoezo vrijheid van meningsuiting?
5
Sarah Depré (5 TBK A)
AFS op De WIJNPERS Marte Diana kwam op 1 september naar onze school. Zij is afkomstig uit de Dominicaanse Republiek en verbleef een jaar in het Belgisch gastgezin van Nora De Visscher uit 6 TBK. Ze had het hier heerlijk naar haar zin. Je kan hier een kort ervaringsverslag lezen. Diana: “Creo que cuando la vida te
da oportunidades sin pensarlo dos veces tienes que tomarlas, y más cuando te dicen ‘en un mes te vas a Bélgica por un año’.” “356 días seuna mucho, pero de esos 365 a mi solo quedan 30 y siento que mi primer ía en Bélgica fue ayer. Frío? Sí! Lluvioso? Sí, pero creo que fue una de las mejores decisiones que he tomado hasta ahora.” Hier schrijft Diana dat ze de beslissing om naar België te komen vrij impulsief genomen heeft. Voor haar is dit jaar gevlogen. De regen en de kou heeft ze er maar bijgenomen. Het was een ongelofelijke ervaring. Neerlandés? Diana: “Desde que llegué, tomé clases de neerlandés una vez por semana durante 2 meses, ahí aprendí vocabulario, todo lo demás fue por oïrlo todos los días, subtítulos en la tv y la escuela. Admito que es un idioma MUY difícil para aprender, pero vale la pena.”
Ventajas? • Conocer y conectarse con gente nueva • Aprender otra idioma • Oportunidad para explorar Europa • Poder ir a casi todas partes con trenes y buses
Diferencias? Diana: “Por hubicación, Republica Dominicana es una isla compartida con Haití en el medio del Caribe. Si quieres viajar fuera del país tienes que tomar un avión o barco. Bélgica por el contrario está en el medio de Europa. Con respecto a la comida, nosostros De voordelen zijn uiteraard nieuwe comemos mucho arróz, así como mensen leren kennen, een nieuwe taal aquí se come papa. Otra diferencia leren en Europa verkennen met de puede ser que comemos comida catrein of de bus. liente 3 veces al día. El clima es todo lo contrario, norDesventajas? malmente la temperatura es de Después de pasar un año con tus 31°C en primavera, es húmedo, llunuevos amigos tener que decir eve en epoca de verano y tenemos adiós. Cuando te acostumbreas el al menos 2 tormentas tropicales clima y idioma ya tienes que volver. año.” De nadelen zijn afscheid nemen van al de nieuwe vrienden. Eenmaal je gewoon bent aan het klimaat en de taal, moet je terugkeren.
Om Nederlands te leren volgde ze de eerste twee maanden lessen. De rest kwam vanzelf door de taal dagelijks te horen, tv, … Ze vond het wel een HEEL moeilijke taal, maar toch de moeite waard om inspanningen te leveren.
6
De verschillen zijn de ligging. Om de Dominicaanse Republiek te verlaten moet je steeds een boot of een vliegtuig nemen. Ze eten driemaal per dag warm en veel meer rijst. Het klimaat is helemaal anders. Het is daar veel warmer, vochtiger en er zijn minstens twee tropische stormen per paar.
International Storytelling Festival by Nienke Fransen (5 TBK A)
On Friday the 24th of April, our class and a few others went to a storytelling festival in Alden Biesen. Not a normal storytelling festival, but an international, multilingual one. We had the honour of listening to two enthusiastic Dutch ladies, a man from southern France and a true Brit. And to top it all off, the location was a beautiful castle, complete with moat and bridge, surrounded by a huge park. My friends and I had a great time listening to the different stories. The first few, told by the two Dutch ladies, were tales about various women in different parts of the world, and how they went about living. Their stories were told hilariously, and I really respect how they could stand there with a straight face, even though they sometimes had to crack a smile. Our next performer was a Frenchman. His stories had morals to them, lessons about life. I loved listening to him, as he was very passionate about his tales, and explained his words with additional sounds and gestures. When he yelled “…le diable! (the devil)” for instance, the Frenchman recognised that those words were not part of our vocabulary. He went on to act out the devil, using low voices and angry faces, and explained that we should at least act surprised when we heard it. At the end, he called himself an old wolf who passed on his knowledge through these stories. Even though some of us hadn’t understood half of what he said, I think we all liked this man. To end our day, we listened to an Englishman’s stories. I think he must’ve had quite a few up his sleeve, because he had one ready for any request we made. He was my least favourite, but that might’ve been because it had already been a long day. Our class had organised a picnic for lunch, which I enjoyed very much. The weather was beautiful, and everyone had brought something delicious, from a pasta salad to chocolate mousse. I have to be honest and say that I kind of expected the festival to be a boring trip, but it turned out to be definitely worth the drive.
Hallo iedereen van de WIJNPERS, Er is en fantastisch koppel neergestreken op onze school. Twee wilde eenden. Zowel Donald als Daisy zijn best mager voor de tijd van het jaar. Ik vermoed dan ook dat ze uit hun broedplaats zijn gejaagd door een vos of marter of… Ze waggelen lekker gezellig rond, vooral zo rondom de druivenserre. Met een beetje geluk komen ze weer tot broeden. Zouden jullie zo vriendelijk willen zijn, mocht je het happy koppel zien rond waggelen, om ze geen duimbreed in de weg te leggen. EN liefst er zeker een meter of 3 rondom te blijven. Smijt er ook GEEN broodkorsten naar, eenden fourageren liefst op het water en halen, als ze met rust gelaten worden, zonder moeite terug hun normaal gewicht. Hopelijk zien we dit jaar nog de kleine Daisy’s en Donalds verder genieten van onze school. POL
7
Talent drijft altijd boven!
Gina Uhrmacher, 5 TBK B
Jasper Goris, 5 TBK B
Sidney Van Hasselt, 5 TBK B
Sarah Depré, 5 TBK A
8
Project Buchenwald (Weimar) 6SI 8/03/2015 tot 13/03/2015 Leren over de Tweede Wereldoorlog en hoe het was om te leven onder het gezag van Hitler, was het doel van onze reis naar Buchenwald Het was een reis om nooit meer te vergeten. Samen met enkele andere Leuvense scholen en beroeps tuinbouw, vertrokken we naar Weimar, een stad die een belangrijke rol speelde in onze geschiedenis. We zijn naar het Goethe huis en zijn park geweest. Daarnaast hebben we ook het Schiller museum bezocht. Beide namen hebben een grote rol gespeeld in de geschiedenis van Weimar. Op woensdag hebben we het concentratiekamp Buchenwald bezocht en aan educatieve workshops in verband met de mensheid en identiteit deelgenomen. ‘s Avonds waren er activiteiten in groep voorzien door de leerkrachten. De laatste dag moest elke groep een onderwerp kiezen. Wij hadden het onderwerp ‘collage’. De bedoeling was om een collage te maken over de verschillende dingen die we in de week geleerd en gezien hadden. Op het einde van de laatste avond was er een afscheidsfeest voorzien in de jeugdherberg. Vincent Verheyden 6SI
Reünie – Weimar, speech! Dames en heren, Mijn naam is Daan Ronsmans. Ik ben een leerling uit het 6e jaar sanitaire –en centrale verwarmingsinstallaties van De Wijnpers. Begin maart zijn we samen met beroeps tuinbouw, KA2 Ring & Paridaens op projectweek naar Weimar-Duitsland geweest. Tijdens die projectweek hebben we uitleg gekregen over de geschiedenis die zich in en rondom de stad heeft afgespeeld. Zo hebben we een stadsbezoek gedaan en hebben we, om ons een beter beeld te kunnen vormen van de gruwelen die plaats gevonden hebben, een bezoek gebracht aan het concentratiekamp van Buchenwald en aan de massagraven die iets buiten het concentratiekamp gelegen zijn. Tijdens de projectweek kwamen niet enkel de donkere gebeurtenissen aan bod, maar er werd ook aandacht besteed aan de lessen die wij als mensen hier uit kunnen trekken. Er werden dagelijks workshops en teambuildings georganiseerd die draaiden rond het beter leren begrijpen van de mens, de samenleving, onze identiteit. Ik denk dat ik namens iedereen mag spreken als ik zeg dat deze projectweek een heel leerrijke ervaring was, die ieder van ons zal bijblijven.
9
… de leerlingen en leerkrachten op 26 februari vanaf 9.30u hun fiets konden laten graveren. De leerlingen konden ook kleine herstellingen aan hun fiets laten uitvoeren.
… Op donderdag 5 maart van 9 tot 13 uur er een externe milieu-inspectie (LNE) aanwezig was om de nieuwe milieuvergunning af te toetsen aan de werkelijkheid. Alles verliep vlot.
… we op woensdag 4 maart een heuse talentendag georganiseerd hebben voor lagere scholen. We hebben indruk gemaakt! De leerlingen en de begeleiders van de lagere scholen, de leerkrachten en de directies van de andere secundaire scholen en de directies/ gedeputeerden van de inrichtende machten hebben met grote ogen staan kijken hoe we deze dag samen zijn doorgekomen. Ze zwaaiden ons dan ook erg veel lof toe. Ons enthousiasme, bereidwilligheid en teamgeest hebben ervoor gezorgd dat de Talentendag op de Wijnpers een groot succesverhaal was! Aan iedereen: HEEL ERG BEDANKT!!
… Op vrijdag 20 maart er een gedeeltelijke zonsverduis-
tering (80 %) tijdens de voormiddag was. We wilden dit uitzonderlijke fenomeen niet zomaar laten voorbijgaan op school. De zonsverduistering was maximaal te zien tijdens het derde lesuur (10.10-11u). Onze leerlingen kregen de kans de eclips te (gaan) bekijken vanop de speelplaats. Er waren eclipsbrilletjes aangekocht die ‘s morgens rondgedeeld werden in de klassen.
… er op vrijdag 20 maart 2015 om 15.30 in H117 een degustatie van een aantal biersoorten met hapjes plaatsvond. Rudy Janssens was onze gastspreker, hobbybrouwer, bierkenner, ... Hij liet ons proeven van een aantal door hem gebrouwen bieren, natuurlijk met de nodige uitleg. Ook ‘bierke 103’, ons eigen ‘PESbier’ blond kon gedronken worden. Dit bier werd in januari gebrouwen, heeft 14 dagen gegist, heeft 3 weken gelagerd, is dan gebotteld, heeft twee weken een hergisting op fles gehad en is daarna in de koelkast terecht gekomen. Dit jonge bier werd dan ook beoordeeld. Hilde Elen en het brouwerteam zorgden voor de organisatie.
… De educatieve cel van de federale politie ook dit
schooljaar aan elke klas een verkeersles over een bepaald thema gegeven heeft. De lessen gingen door van maandag 16 maart tot en met dinsdag 24 maart 2015. Volgende thema’s kwamen aan bod: • 1ste jaar: veilig op de fiets • 2de jaar: dode hoek • 3de jaar: de wegcode • 5de jaar: invloed van drugs en alcohol • 6de jaar: defensief autorijden
Een kleine stap voor ‘t, een reuzensprong voor ‘theid Hier heeft ’t het allemaal al gezien, ’t wil op zoek gaan naar de horizon. Op een woensdag ergens in 1969 stond een constructie van net geen 3 miljoen kilo staal, brandstof en andere elektronica klaar om de aarde te verlaten. In deze zware stalen raket zitten 3 uitverkorenen als (witte) sardientjes in een blikje. Op onze ronde bol is er veel belangstelling voor deze stalen sigaar. Honderden volgen de lancering in een speciaal daarvoor aangelegd vluchtelingenkamp. Duizenden bekijken het vertrek vanop een veilige afstand. Miljoenen anderen volgen het op tv. Gelukkig zijn er niet veel kanalen, zodat mensen niet kunnen wegzappen. ’t Houdt zijn hart even vast, zonder gestoord te worden door Facebook of Twitter. En dan is ’t vertrokken. Net een nieuwe Big Bang, zoveel rook en lawaai. ’t Verlaat de atmosfeer, een grote donkere ruimte tegemoet. Misschien is het op aarde toch niet zo slecht? Sven Gillekens, 5 TP
10
De Wijnpers zendt zijn zonen en dochters uit. STAGES in de DERDE GRAAD Biotechnieken
Meredith Billen Steven Crabbé Arnaut De Backer Sabrina Devolder Dina Jongbeis Elena Jongbeis Evelien Meyers Kevin Staal Lars Vandenberghe Niel Van Eetveldt Dires Vanoudenhoven
Nationale Proeftuin voor witloof KUL GHB O&N1 Pharmabs KULeuven Bodemkundige Dienst van België Mycelia bvba Guilliams Green Power RZ Heilig Hart Leuven KULeuven GHB Biercentrum Delvaux Bodemkundige Dienst van België KULeuven GHB
witloof diabetes immunologie bodem paddenstoelen biogas bloed stamcellen bier/methanol water hartfalen
Kevin Staal in het Stamcelinstituut te Leuven De leerlingen van de afdeling Toegepaste beeldende kunsten zochten en vonden een stageplaats in de socio-culturele en creatieve sector: Zowel onze leerlingen van het vijfde als van het zesde konden aan de slag bij zelfstandige fotografen en kunstenaars, creatieve en grafische ontwerpbureaus, VTM studio’s, ceramiekateliers, deeltijds kunstonderwijs, illustratoren en striptekenaars, … Het is voor onze leerlingen bijzonder interessant om kennis te maken met de wereld buiten de school. Het leert hen ook beroepsdomeinen te verkennen en inspiratie op te doen voor hun GIP.
11
REISVERSLAG KEULEN 4 BAK A en B, 25-27 maart 2015
Enkele sprokkels uit een HEEL HEEL LANG verslag We waren ‘s middags vrij en ik, Hermelinde en de Chloë’s besloten om de leerkrachten te volgen om te zien of we zo snel eten zouden vinden. Maar zonder dat we het wisten werden we naast de leerkrachten gezet. Ik heb veel interessante werken gezien in de museums die we hebben bezocht. Het schetsen deed je beter naar de werken kijken, zo kreeg je een beter idee van hoe de kunstenaars dat gedaan hadden en hoe mooi zo’n werk wel niet kan zijn. Maar na een tijd werd het wel wat zwaar voor de rug. We moesten donderdag dan ook een fietstocht doen in de koude wind met een gids die ons leerde “euh” te zeggen, hij had een tik om tijdens en na een zin 2 tot 4 keer ‘euh’ te zeggen en dat werd na een tijd wel zeer ambetant. Maar uiteindelijk was de fietstocht toch zeer aangenaam en plezant om te doen, zeker toen we een uur van de fietstocht afsnoepten door in een café warme chocomelk te gaan drinken in plaats van te gaan fietsen. De leerkrachten zorgden voor een superfijne sfeer voor de klas, we zagen ze als andere personen en niet meer als leerkrachten. Ze deden dingen die we van hen niet gewoon waren en die hilarisch waren om te zien. We zijn ook paar keer over de slotenbrug gelopen, die was supermooi en lang en hing vol sloten, zelfs op hoge palen waarbij je dacht “hoe geraak je daar in godsnaam?!”. Kort samengevat het was superleuk! Astrid Verwimp
Ik vond het leukste moment in Keulen het samenzijn met mijn vrienden. Het was zeer leuk om met hen op GWP te gaan. We hebben heel veel gelachen en als je veel plezier hebt dan kan de studiereis niet tegenvallen. Wat ik ook heel plezierig vond was de dom van Keulen ook al was het zeer vermoeiend om al die trappen op te gaan. Op het moment dat we er bijna waren en de ijzeren trappen op moesten, kreeg ik even schrik om verder te gaan maar dan heb ik toch doorgezet en ben zeer blij dat ik dat heb gedaan. Eens boven was het allemaal in orde: het uitzicht was prachtig ondanks de mist. Je zag het Ludwig museum en het RomeinsGermaans museum dat ook wel eens leuk is om van bovenaf te zien. Toen we terug naar beneden moesten, de draaitrap af, was het wel heel misselijkmakend. Ik heb nog nooit in m’n leven zoveel trappen moeten doen. 533 trappen dat is niet niks! Eens beneden en buiten was het winderig en nat maar dat hield ons niet tegen. Het binnengaan van de dom was machtig omdat het plafond heel hoog was en ik me daardoor heel klein voelde. Ik had ogen te kort om rond te kijken want dan stond daar een beeld en dan waren er nog schilderijen. Ik heb maar de helft deftig kunnen bekijken omdat er veel te veel te bezichtigen was. Al bij al vond ik de studiereis top en ik wil het zeker nog eens over doen. Chloë Van der Eedt
12
Zelf weet ik eigenlijk niet goed wat ik het ‘aller’leukste vond in Keulen. Ik vond alles wel interessant op zijn manier. Als je het hoogtepunt van de reis letterlijk neemt was dat natuurlijk de dom van Keulen, de beklimming daarvan vond ik eigenlijk heel tof. Het uitzicht was mooi, maar het was jammer dat er wat mist was. Ik vond het ook heel leuk om op de brug met sloten te wandelen, ook al deden we dat nogal snel, heel nieuwsgierig om ons eigen slot terug te vinden (Marte en ik hadden er vorig jaar tijdens een weekendje weg zelf ook al een slot aangehangen). We hadden ons toen voorgenomen om er terug naartoe te gaan om het nog eens te bekijken. Dit was het ideale moment! Eigenlijk had ik niet gedacht dat we het gingen terugvinden tussen al die duizenden sloten, maar dat deden we toch! Na een lange dag van vroeg opstaan, de trein nemen, stappen, kijken en lachen konden we ons installeren op onze kamers in de jeugdherberg, even rustig wat spelletjes en muziek spelen. Vroeg gaan slapen kwam er natuurlijk niet van en lang uitslapen konden we ook vergeten! Rond half tien waren we alweer onderweg naar museum Ludwig. Ik denk dat ik de fietstocht wat minder vond: we hadden naar mijn mening geen leuke gids, die veel te veel ‘euhm’ zei en veel te traag fietste. De vrije tijd die we kregen vond ik wel super! Even op eigen houtje de stad in, lekker eten en nieuwe winkels ontdekken en dan weer verder met heel de groep. We hebben veel museums gedaan (waar ik eerst tegenop zag) maar - los van de pijn aan mijn benen en voeten - vond ik die best geslaagd. Ik hoop dat iedereen het leuk vond en dat we volgend jaar nog eens zo een toffe GWP zullen hebben! Fran Vienne
Het erop uittrekken, op zoek naar eten, vond ik ook erg plezant ! Hoewel ik in het begin toch wel wat schrik had om alleen in een onbekende stad een gezellig plekje om te eten te vinden, bleek het eerder makkelijk en plezant… maar meest van al een lekkere belevenis! Al snel kenden mijn vriendinnen en ik de stad op ons duimpje en zo konden we ook met onze ogen dicht de Primark vinden… ;-) Terwijl onze andere klasgenoten een hartige hamburger verorberden in de McDonalds, gingen Fran en ik toch voor een eerder gezonde maaltijd, zoals een slaatje met kip, dat natuurlijk niet minder lekker was.
De leerkrachten die mee zijn geweest naar Keulen waren echt heel erg tof. We speelden dan ook samen Kakkerlakkenpoker, Ritm and Boulet en nog meer knotsgekke gezelschapspelletjes. Na de vele interessante uitstappen die we elke dag deden, had ik natuurlijk wel gedacht dat we echt moe gingen zijn… Maar de combinatie van enkele zotte zingende dames met een ukelele op de kamer… het feestje kon al snel uitlopen tot middernacht. Maar tja… zo is het toch altijd op een GWP, niet!? Na elke nacht een klein feestje te hebben gebouwd, kon ik de laatste dag natuurlijk mijn ogen niet meer openhouden en had ik dus, zon of niet, een zonnebril nodig om mijn gigantische wallen te verstoppen… ;-). Marte Van Casteren Het fietsen was zeer leuk omdat je zo op een speciale manier de stad kon leren kennen. De uitleg die we kregen tijdens onze tour was zeer interessant maar duurde soms een beetje te lang. Het was wel jammer dat het niet zo mooi weer was, het was heel koud en het regende een beetje. Doordat het zo koud was zijn we samen met de gids, de leerkrachten en de rest van onze groep een warme chockomelk gaan drinken. Nadat we allemaal weer opgewarmd waren zijn we verder gaan fietsen. Het leukste aan de tour vond ik dat we niet allemaal achter elkaar moesten fietsen waardoor we zo veel meer plezier konden maken met iedereen. Gelukkig zijn er tijdens de fietstocht geen erge ongevallen gebeurd, behalve 1 valpartij. Fran Vandervelde
13
Wat dan toch het meest herinnerd wordt, is de eerste avond. We zijn toegekomen in de jeugdherberg. Iedereen kreeg zijn kamer, installeerde zich. We kregen de mogelijkheid om daarna samen te zitten in de eetzaal met allemaal gezelschapspelletjes. Zelf heb ik niet meegespeeld maar ik werd wel ineens de gitarist van de avond, wat natuurlijk echt geweldig was. Ja, ineens een Lenny Kravitz in de jeugdherberg dat zien we niet elke dag (niet serieus nemen a.u.b). Wat vooral echt adembenemend was, was dat er een hele groep meezong. Ik ga nu niet alle namen opnoemen. Maar ik ben echt onder de indruk dat die leerlingen er zo’n gezellige avond van konden maken en het muziek maken ook serieus namen. Echt een topavond om niet meer te vergeten. Gitte Van de Graveele
En toen moest ik terug naar mijn eigen kamer, rond 11 uur. Om die avond af te sluiten hebben we nog tot 2 uur ‘s nachts of later in de gang gezeten met een deel van de kamer ( straf ons niet alsjeblieft, dat zouden wij appreciëren). Gewoon praten over de realiteit, over de maatschappij, hoe de wereld eigenlijk in elkaar zit. Diepe gesprekken zijn er wel geweest maar dat mag ook ‘ns. En toen, om het nog helemaal af te maken werden we weggejaagd door een Duitse vrouw en dan zijn we gewoon gaan pitten (dat is een ander woord voor slapen, sorry leerkrachten.) Conclusie: Keulen was geweldig, er zijn ongelofelijk hilarische dingen gebeurd en het was écht gezellig. Jammer dat het zo kort was. Birgit
Mijn hoogtepunt van deze trip was de dom van Keulen. Elke keer weer (ja, zelfs nog op de derde dag daar) werd ik een beetje stil van hoe mooi het is. Ik moet toegeven: architectuur kan me echt niks schelen (ik hoop dat mevr. Leplat dit niet moet lezen). Het is een hoop steen, beton, staal, enz. dat omgevormd wordt tot een eenvoudige woonplek, kerk, school, enz. Soms durven mensen een huis in de vorm van een eenvoudige kubus te maken en dan noemen ze het revolutionair. Meen je dat nu? Maar dan heb je gebouwen zoals de dom van Keulen. Een en al detail zodat het duidelijk is dat er aan gewerkt is geweest en dat er over nagedacht werd waar wat moet staan. We mochten er zelfs in gaan! Het was monumentaal. Echt adembenemend….en hoog! Het leek of er geen einde kwam aan al die trappen. Door het hele gebouw zag je dezelfde moeite die er ook in de buitenkant was gestoken De klokken waar supergroot, indrukwekkend om te zien. Maggie
I. Thiry, N. Vaes, L. Annerel Dankjewel, beste leerling, voor je stiptheid, enthousiasme, interesse. Het was fijn om met jullie op reis te gaan!!!
14
Rookvrije klassen Jaarlijks gaan duizenden jongeren de uitdaging aan om zes maanden rookvrij te blijven of het te worden. Klassen die op het einde van het schooljaar voor minstens 90% rookvrij zijn krijgen een diploma. Een klas die meedoet aan het creatieve luik van de wedstrijd, kan bovendien een mooie prijs winnen! Ook dit jaar tekende de eerste graad van de Wijnpers present en hebben we deelgenomen aan de wedstrijd. Voor het creatieve luik moesten onze leerlingen een stripverhaal in elkaar steken. De leerkrachten plastische opvoeding en expressie van de eerste graad hebben dit in goede banen geleid. Evaluaties tonen aan dat de wedstrijd aanslaat bij de jongeren en dat ze een effectieve interventie is op het vlak van tabakspreventie. (We wachten de uitslag van de wedstrijd nog af.) Caroline Massart
… onze leerlingen uit het tweede jaar Artistieke Vorming hoeden maakten tijdens de lessen Beeldende Vorming. De leerlingen mochten dan met hun hoed poseren voor de leerlingen van de 3de graad Toegepaste Beeldende Kunst. Voor deze kunstfoto’s werden ze geschminkt door de leerlingen van het zevende jaar Haarstilist van KA1 Redingenhof. ‘Dit was een mooi integraal project waarbij onze leerlingen van de Wijnpers samenwerkten om de aangeleerde theorie om te zetten in de praktijk. Als provinciale school willen wij onze leerlingen immers laten uitgroeien tot professionele vakmensen. Daarom is het onontbeerlijk dat ze tijdens hun opleiding de nodige ervaring kunnen opdoen. Zo vergemakkelijken we voor onze leerlingen de overgang van onderwijs naar arbeidsmarkt’, zei Marc Florquin, gedeputeerde voor onderwijs. Op donderdag 2 april was er de vernissage van het ‘hoedenproject’ van De Wijnpers. De leerlingen gaven uitleg over hun werk. Daarna vond er een bezoek aan de tentoonstelling plaats.
15
Internationaal Vertelfestival Alden Biesen Op 21 april 2015 ben ik naar het vertelfestival Alden Biesen in Bilzen geweest. De Engelstalige sessie van Sophie Heydel was uitmuntend. Ze bracht de Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer en ze deed dat heel enthousiast. Ze leefde zich in, alsof ze zelf in het verhaal zat. Ze sprak heel duidelijk en met veel expressie. Ze gebruikte handgebaren om sommige dingen duidelijker te maken, wat af en toe wel grappig was. De verhalen waren humoristisch en er zat natuurlijk wat liefde in. Persoonlijk vond ik dat het typisch middeleeuwse ridderverhalen waren. Zo was er één verhaal over een ridder die een antwoord moest zoeken op de vraag: wat is het dat vrouwen het liefste willen? De ridder kreeg 1 jaar en 1 dag de tijd om het antwoord te vinden, anders werd hij gedood. Hij ging velen dorpen bezoeken en aan elke vrouw vroeg hij het, maar hij kreeg telkens een ander antwoord. Dan eens waren het juwelen, een andere keer kleren of kinderen. Zonder het te beseffen was zijn tijd om, dus reed hij naar het kasteel. Onderweg kwam hij een oude vrouw tegen. Hij stelde haar de vraag en zij antwoordde: controle over mannen. Ze vroeg aan hem of de ridder iets terug wou doen en hij beloofde het. Eenmaal aangekomen op het kasteel gaf hij het antwoord en het was juist. Daarop zei de oude vrouw dat hij met haar moest trouwen. De ridder wou het niet maar besefte dat hij geen andere keuze had. Op hun huwelijksnacht zag de oude vrouw dat haar ridder wat afwezig was en ze ging naar hem toe. Net voor hij naar haar keek, draaide ze zich om en werd ze een mooi, jong meisje. En ze leefden nog lang en gelukkig. Over de sessie zelf heb ik alleen maar positieve opmerkingen. Ik vond er niks slechts aan. Sophie Heydels taal was goed en erg expressief. Echt formidabel! Het enige wat mij stoorde, was dat er mensen in de zaal heel de tijd aan het praten waren, dat vond ik zeer onrespectvol tegenover de vertelster. Ten slotte vind ik het zeker en vast een aanrader om eens naar het vertelfestival te gaan. Het is leuk om zoiets te kunnen bijwonen. Je moet wel geluk hebben met de vertellers. Maar al bij al is het een toffe ervaring. Louise Geeraerts – 4BAKb
Recensie
Chloë Drugmand, 4BAKa 30 april 2015 Sophie Heydel is een bekend vertelster. Dit vertelde onze leerkracht vooraf in de klas. Ze speelde op 21 april dan ook mee op het vertelfestival van Alden Biesen te Bilzen. En inderdaad, de verwachtingen werden ingelost. Sophie Heydel bracht een stuk van de beroemde Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer. Voor wie hier minder bekend mee zou zijn, dit is een verzameling verhalen uit de middeleeuwse literatuur van de 14de eeuw. Het is een raamvertelling waarin een grote verhaallijn, de pelgrims die op reis gaan, vermengd wordt met verschillende kleine verhalen. Zo vertelde Sophie Heydel de volgende verhalen: The Miller’s Tale, The Wife Of Bath’s Tale en The Pardoner’s Tale. Voor de vele andere verhalen was niet genoeg tijd in deze sessie. Zo stopte het ook met een open einde. Maar de expressieve manier waarop Heydel de teksten bracht, maakte dit ruimschoots goed. Ze bracht het stuk als een monoloog. Haar mimiek en acteerprestatie lieten de verhalen nog meer tot hun recht komen. Zo kroop ze in de huid van verschillende karakters, soms wel 3 tegelijkertijd. De verhalen waren erg humoristisch, wat het dan ook interessant hield. De verhalen bleven verstaanbaar en makkelijk om te volgen, ook al was deze sessie in het Engels. Wat me het meeste stoorde had niets te maken met het verhaal, integendeel. Het waren de kinderen voor ons. Ze maakten te veel kabaal. Toch waren ze van tijd tot tijd stil waardoor je dan weer extra kon genieten van het stuk. Alles samengevat was het een zeer geslaagde vertelsessie. Het liep af en toe een mis, bijvoorbeeld toen de vertelster haar microfoon verloor, maar dit zorgde voor nog wat extra humor en een moment van rust in het verhaal.
16
GIP 6 TNG De zesdejaars hebben voor hun GIP een gidsbeurt gegeven in hun natuurgebied. Na een rit van 201 km en een bezoek aan acht verschillende Vlaamse natuurgebieden, kan ik terugblikken op een zeer geslaagd dagverloop! We gingen op pad doorheen het Silsombos te Kortenberg, de Doode Bemde in Oud-Heverlee, het Abdijpark van Heverlee, Leefdaalplateau, het Jezuïetenpark te Egenhoven, het Walenbos in Tielt-Winge, Het Vinne te Zoutleeuw en De Maten in Genk. Er was een brede waaier aan biodiversiteit waaronder boomvalk, brede orchis, bruine blinkslak, sprinkhaanzanger, groot hoefblad, grasmus, bleeksporig bosviooltje, geoorde fuut, wijngaardslak, kleine karekiet, peterselievlier, koekoek, zachte ooievaarsbek, oeverloper, bosandoorn, groenpootruiter, ruwe iep,... Van kwaliteitsvolle natuurbeleving en een erg tevreden vakleraar gesproken! Groetjes, Michaël
GIP 6 TBK Take Away Het thema van de geïntegreerde proef van 6 TBK was dit jaar TAKE AWAY. Een heel jaar lang werd er gedacht, gezweet, geprobeerd om het thema enerzijds te verbeelden en anderzijds te beschrijven en mondeling toe te lichten tijdens twee stressvolle jurydagen! Maar met een toptentoonstelling in OPEK kon iedereen achteraf tevreden terugblikken.
Kato bracht dementie in beeld. Beklijvend werk dat je toch wel even laat stilstaan bij de broosheid van ons bestaan. Ook zeventiende eeuwse kunstenaars brachten vaak de vanitas in beeld.
Gwen bracht met pakkende schilderijen amputaties in beeld.
Thuy bracht haar roots in beeld. Hoe voelt het om geadopteerd te zijn? Hoe gaat iemand om met diversiteit?
Ben verlegde zijn grenzen met dit beeldhouwwerk. Hij zocht en vond inspiratie in de kunstgeschiedenis.
De leerlingen van 6 TBK genoten met volle teugen tijdens de voorbereidingen van de receptie. En blinken dat ze deden… Dit is maar een selectie van onze zesdejaars toegepaste beeldende kunsten. Meer foto’s op onze fb-pagina.
17
Interview met Sophie Lurquin door NELE OTTO
EEN GIP OF GEÏNTEGREERDE PROEF ... In het zesde jaar moet elke leerling een zogenaamde GIP maken. Maar wat is dat nu precies? Ik vroeg het aan Sophie Lurquin uit 6 TNG Hallo Sophie. Jij hebt dit jaar aan een GIP gewerkt. Kan je kort beschrijven wat een GIP nu eigenlijk is? Voor je GIP kies je een onderwerp. Je gaat je verdiepen in dit onderwerp, zowel op theoretisch als op praktisch vlak. Het theoretisch gedeelte bestaat uit het schrijven van een tekst over je gekozen onderwerp. Het praktisch gedeelte bestaat uit je praktische proef. Hiermee ga je je onderzoeksvraag beantwoorden. Waarover gaat jouw GIP? Mijn GIP gaat over de invloed van de omgevingsfactoren op de ontwikkeling van de Daphnia magna. Ik heb zowel de biotische omgevingsfactoren zoals predatie en parasitisme als de abiotische omgevingsfactoren zoals vermesting, verzuring, pesticiden, urbanisatie, industrialisatie en temperatuur in mijn GIP beschreven. Ik heb mijn vooral gefocust op de invloed van de temperatuur op de ontwikkeling van de Daphnia magna (of watervlo). Dit heb ik ook aan de hand van mijn praktische proef bewezen. Dat klinkt boeiend! Mij werd verteld dat elke leerling ook een stageplaats dient te zoeken die te maken heeft met zijn/haar onderwerp. Waar heb jij jouw stage gedaan? Ik heb stage gelopen bij Katholieke Universiteit Leuven departement biologie, afdeling Ecologie, Evolutie en Biodiversiteitsbehoud. Heeft deze stage bijgedragen bij je GIP? Jazeker, ik heb heel veel bijgeleerd op mijn stage. Ik heb heel veel doctoraat- en masterstudenten mogen volgen met hun proef waardoor ik heel veel van de omgevingsfactoren zelf heb kunnen waarnemen. Ik mocht ook altijd het labomateriaal voor mijn praktische proef en GIP-standje tijdens de opendeurdag gebruiken. Daarnaast ben ik ook met bachelor studenten op excursie geweest waar ik ook veel heb bijgeleerd. Heb je iets geleerd uit deze GIP? Of zijn er dingen die je de volgende keer anders zou doen? Ik heb geleerd dat als je echt geïnteresseerd bent in je onderwerp, dat je ervoor moet gaan en de leerkrachten moet overtuigen indien ze twijfelen over je onderwerp en stage. De stageplaats is ook heel belangrijk want deze kan je heel goed ondersteunen als je iets nodig hebt. Dankjewel voor je tijd en moeite, Sophie. En ik wens je veel succes in de verdere toekomst! in opdracht van Mevr. A. Lefever
Fietsen in Amsterdam met de vierdejaars.
4 BAK op het dak van Museum M, mei 2015
18
EMERALD ISLE THEATRE COMPANY Op 13 mei kwam het Emerald Isle Theatre (interactief Engels theater) naar onze school. Er waren twee voorstellingen, eentje om 8.45u( tot 10u) en de andere om 10.45u (tot 12u) voor de leerlingen van 3BIO, 3TP, 3BAK, 4BIO, 4TP en voor de leerlingen van 4BAK, 5TBK en 6TBK. De leerlingen die een rol speelden in het stuk mochten 40 minuten eerder gaan repeteren, ook in de feestzaal. On the 13th of May, our pupils attended an interactive English play by the Emerald Isle Theatre Company, in our school. Twelve of them even had a role (see photo). The performance was hilarious, bizarre, cosy, amusing, emotional, … And our pupils proved they can express themselves in English!
CONNEMARA BURNING (A play by Xavier Hock and EITC)
He is back: the one, the only, the incomparable Michael O’Neil! This time, the superintendent will be at the disposal of the Irish Secret Service (so secret in fact, that nobody has ever heard about it!). His mission: stop a powerthirsty international corporation hell-bent on ruining Connemara National Park. Prepare yourself for laughter and tears; blood and ketchup; pints of Guinness and out-of-date sandwiches; and a giant transgenic chicken in CONNEMARA BURNING. Isabel Thiry
… onze leerlingen van 7 Se-n-Se Grafische Vormgeving op 28 februari 2015 vertrokken zijn naar Gerona met Erasmus+ en teruggekeerd zijn op 5 juni 2015 met een valies vol exotische verhalen? De avonturen van 7 Se-n-Se Grafische vormgeving kan/kon je volgen op Facebook!! https://www.facebook.com/pages/Se_n_Se-GrafischeVormgeving-Webdesign/213883755442730. Je vindt er de url’s van de portfoliowebsites en de seminaries van het afgelopen jaar terug. De portfoliowebsites van onze leerlingen Grafische Vormgeving / Webdesign: - Witse Verbeeck: www.witz.be - Seppe Wouters: www.seppewouters.be - Anont Srisawat: www.anontsrisawat.com - Stephen Van Roosendael: www.graphicdesignsquad.be - Simon Raeymaeckers: www.graphicrevolt.be - Giorgio Goossens: www.yoho.be Zij volgden dit jaar ook enkele seminaries zoals een workshop boekbinden, bezoek aan het MAS & MUHKA in Antwerpen, bezoek aan het Stripmuseum in Brussel, bezoek aan het SMAK en het Designmuseum in Gent, bezoek aan Artefact in Leuven. Ze brachten tevens een bezoek aan Famous (www.famous.be: één van de belangrijkste reclamebureaus van België), aanvulling in webdesign over 960grid (Nathan Smith), google fonts, SEO, Favicon en een bezoek aan de belangrijkste kunstaangelegenheden van de stad Hasselt.
19
… onze leerlingen uit 6 TBK affiches maakten voor het eindejaarsbal tijdens de lessen grafische en multimediale vormgeving. Deze affiche is het ontwerp van Bé De Koninck ... er dit jaar een heus jaarboek zal zijn voor de zesde jaars. Niels Muyllaert zorgde voor de uitvoering hiervan.
Dat kan!
Stuur je bijdrage via smartschool naar Lieve Annerel. Je krijgt alvast een plaatsje in aflevering 9.1 van volgend schooljaar! Redactie: Lieve Annerel (leerkracht kunstgeschiedenis en kunstinitiatie), Sofie Thys (leerkracht biotechnieken, Norbert Verbeke (6 TNG), An Lefever (leerkracht Nederlands), Sarah Depré (5 TBK), Florian Verstraete (2 AV), Vanessa Linthout (leerkracht Frans), J. Oliviers (leerkracht PAV), G. Hautekeete (leerkracht tuinbouw), de leerlingen van 7 TA en 7 AG, Charlotte Vandenberghe (leerkracht 7 GV SE-n-Se), H. Elen (leerkracht biotechnieken), Kevin Staal (6 BIO), P. Ceusters (leraar tuinbouw), N. Vaes (leerkracht waarnemingstekenen), Gina Uhrmacher (5 TBK B), Vincent Verheyden (6 SI), Caroline Massart (leerkracht leefsleutels, PAV, wiskunde eerste graad), Isabel Thiry (leerkracht Engels en Nederlands), Astrid Verwimp (4 BAK A), Fran Vienne (4 BAK A), Marte Van Casteren (4 BAK A), Fran Vandevelde (4 BAK B), Gitte Vande Graveele (4 BAK A), Birgit Cumps (4 BAK A), Maggie Mc Lachlan(4 BAK B), Marte Diana (6 TBK), Daan Ronsmans (Si), Michaël Abts (leerkracht groen en aardrijkskunde, gepassioneerd vogelkenner), Chloë Drugmand (4 BAK A), Ruth Sonck (leerkracht Nederlands en Engels), Sven Gillekens (5 TP), Nienke Fransen (5 TBK A), Vormgeving: Mie Schotsmans, leerkracht grafische vormgeving
20
