Mia Leysen
Zinvol Leven
Oostende, 23/04/2015 “Waar 2 of meer mensen in mijn naam samenzijn, ben ik in hun midden”: het overstijgende dat gebeurt als we met het beste in ons samenkomen, zo kunnen wonderen dagelijks gebeuren. In haar boek “Leven vanuit liefde” heeft ze het daarover. Het boek begint met een droom die ze op kerstnacht 2010 had en waarin ze droomde wat Maria in onze tijd als boodschap zou willen uitdragen. Mia stond in het spreekgestoelte in een kathedraal en sprak de mensen toe en het besluit was : Hoe anders zou het leven zijn als de belangrijkste doelstelling in opvoeding, onderwijs, maatschappij zou zijn: ontwikkelen tot liefdevolle mensen. Ze stond op met een grote blijdschap en wist zich geroepen om daarover te spreken. Ze voelde zich geroepen. Niet “ik wil” maar “uw wil geschiede”. Allen zijn we tot iets geroepen om zo ons ego te overstijgen. Aan de universiteit deed ze met haar studenten aan Geluksonderzoek. 11000 mensen wilden eraan meewerken, veel meer dan er nodig waren. Eigenlijk komt geluk neer op “zinvol leven”. Afbrokkeling van religie heeft ook leegte en zinloosheid meegebracht. Mia komt uit een spiritueel nest van Maria. Er waren al 6 zonen. Haar moeder vond dit genoeg. Haar vader had graag nog een dochter gehad. Haar ouders gingen naar Lourdes en 9 maanden later werd zij geboren: Maria (trouwens, ze verlangt nu weer die naam te gebruiken). Herhaaldelijk krijgt ze Maria op haar pad. Aanvankelijk wilde ze dit niet weten maar Maria bleef haar pad kruisen. Als psycholoog wil je dit begrijpen. Ze stond ook stil bij het belang van dromen. Veel dromen zijn gewoon een verteren wat in de loop van de dag gebeurde of brengen aan wat we niet willen weten. Onze hersenen verwerken de ervaringen die we hadden. Daarom is het niet gezond wakker gemaakt te worden tijdens droomfase. Maar er zijn ook dromen van een andere orde: grote dromen. Je merkt het bij het wakker worden dat er een emotie is, je voelt dat er een ervaring was. We zijn ontvankelijk voor een bewustzijn van een bepaalde orde. Over het bewustzijn : een heel belangrijk gegeven, nu nog vaak een fysiek gegeven maar er zijn meer en meer bewijzen dat het menselijk bewustzijn er ook is zonder het fysische lichaam. Voor Mia is het evident dat het bewustzijn niet samenvalt met het lichaam. God als het absolute bewustzijn ook. Bij momenten hebben we daar toegang toe,
communiceren we daarmee. Ontvankelijk worden voor dat bewustzijn dat tot ons spreekt. Het spreekt over het grotere geheel waar je deel van uitmaakt. Over die ervaringen spreken ook de religies. Jezus had toegang tot dit absolute bewustzijn. Hoe ontwikkel je dat? We hebben behoefte aan diepgang, aan wat zelfoverstijgend is. Haar droom was eigenlijk een revolutionair idee. Ze zei ja op wat haar te doen stond. Een mens krijgt heel wat hints. Luistert hij? Merkt hij ze op? Haar kleinkind van 3 jaar die op school over God had gehoord vroeg haar voor het slapengaan “Hoe voel je God?”Zij antwoordde “Als je veel van mensen houdt en mensen van jou houden”. Het meisje antwoordde “Dan voel ik veel God”. Liefde is vaak verschraald tot het aspect van romantisch gedoe, men moedigt die al aan van in de kleuterklas, wat voor cultuur is dit toch? Logisch, rationeel verklaren waar ze vaak mee te maken krijgt en waarbij ze denkt “Ik weet wel beter, ik heb genoeg ervaren, nu weet ik meer wat er werkelijk toe doet.” Ze kan de dingen al wat op een rij zetten. Louter rationele benadering schiet tekort. Grote filosofen vragen zich af wat typisch menselijk is. Er kunnen vier dimensies onderscheiden worden: 1. Fysische aspect (lichamelijkheid) 2. Sociale aspect ( afhankelijk van onze soortgenoten) 3. Psychische dimensie (ons vermogen om te reflecteren over onszelf, vanaf 2,3 jaar is er die individuatiefase) 4.Spirituele dimensie (bewust worden van je deel zijn van het geheel, jouw bron, jouw bestemming). Liefde in die 4 dimensies bevordert ons existentieel welzijn. Die dimensies verruimen en verdiepen is belangrijk: 1.Fysische dimensie: aanraking, gevoel, het lichaam liegt niet, het lichaam heeft een immens geheugen. Als er al een soort afwijzing is bij het verversen van luiers bij de baby wordt dit opgeslagen. Haar vader van 82 jaar had haar moeder verzorgd en toen ze stierf zei hij :”Ik wil mijn vrouw wassen.” Blijft haar ontroeren. Er is vaak een verkeerd beeld, gecommercialiseerd, een kleur zetten op je grijs haar is eigenlijk het niet accepteren van je lichaam zoals het nu is, we moeten ons lichaam liefdevol omarmen, bij kanker spreekt men van ‘vechten tegen’ , beter is: liefdevol aanwezig zijn bij je lichaam dat een kankergezwel draagt,
kansen op overleving zijn groter zelfs bij zo’n houding. Krachtiger dan slaapmedicatie in bejaardenhuizen is de bejaarden liefdevol te slapen leggen, fysiek aanwezig zijn , een knuffel, handen strelen heeft een betere slaap tot gevolg, die bejaarden vragen ook minder aandacht, het is goedkoper ook, in tegenstelling tot wat men denkt. Mia ambieerde nooit een universitaire carrière , maar dankzij dit kan ze die onderzoeken doen en heeft ze daardoor een beter bereik. Liefde in de fysische dimensie is vaak verschraald, jammer. Aan demente bejaarden dagelijks handmassage geven vermindert hun demente opstoten. Helende handen maken verbinding, geven liefde. Religie (religare), verbinding maken. Het gaat niet over een magisch helen, neen wij kunnen dit (niet alleen Jezus) maar zijn het vaak vergeten. We kunnen ons verbinden met het grote liefdespotentieel. Het beste aan die persoon geven. Stresshormonen zakken als een pijnlijke behandeling gepaard gaat met iemand die je hand liefdevol vasthoudt. Er komen endorfines vrij die verzachtend werken. (Natuurlijk zijn er ook valkuilen, seksualiteit waarmee we gezegend (!) zijn om de soort in stand te houden…). Ons lichaam kan floreren. We ervaren de natuur ook als een bron van heling, een bron van liefde. We kunnen ons spiegelen aan de natuur, dit zien we ook bij bejaarden die op een liefdevolle manier naar de natuur kijken, dit kan sterfte uitstellen. Planten reageren ook op aandacht, dus ook omgekeerd. Jeugdige schoonheid en fysieke prestatie worden teveel beklemtoond in onze mpij; Mia ergert zich aan congressen die ze bijwoont en waar een gebotoxte vrouw van 70 en een loper van 90 in beeld komen als voorbeelden. Dat is de verkeerde boodschap. 2. Sociale dimensie: erbij horen, als mensen elkaar leren kennen hebben ze het over welke job ze hebben, van wie ze de partner zijn. We hebben een empathisch vermogen, wat een enorm talent is, de gemoedstoestand van een ander aanvoelen en gepast reageren (let op: in de verkoopstechniek wordt dit ook ge – of beter misbruikt), je medemens bejegenen zoals je zelf bejegend wil worden, gericht zijn op het welzijn van de andere, aandacht en erkenning geven aan wie iemand als mens is; sommigen hebben empathische angst, ze voelen onmacht, onrust door het nieuws en de media bvb. , dit is dan een negatieve gemoedstoestand want ze reageren met stress i.p.v. aandacht te geven aan wat iemand meemaakt zonder te stressen of zelfs angstig te worden, bvb. ouders die beter niet bij een ingreep van hun kind bij de dokter blijven, echte empathie is liefdevol aanwezig zijn, dit heeft een helend effect. Artsen Z G kunnen soms niets anders doen dan liefdevol aanwezig zijn, we mogen niet vergeten wat we kunnen doen als soortgenoot, je hebt er wel een stevig
anker in jezelf voor nodig. Soms verspil je die omdat je onrustig afvraagt “Och wat moet ik doen?”Bij longitudinaal onderzoek rond trauma’s stelt men vast dat de aanwezigheid van 1 liefdevolle persoon vaak een groot verschil maakt,bvb. bij misbruik. Onderschat niet wat de erkenning van een liefdevol persoon kan doen. Slachtoffers die het goed stellen bestaan ook. Een mens kan veel hebben aan verschrikking, bvb. overlevenden van concentratiekampen waarbij naast de slechten ook een menselijke, goede zat. Dit kan levensreddend zijn. Victor Frankl heeft het daarover: het hebben van een zinvol doel is cruciaal als de basisbehoeften niet voldaan zijn. Fixeer je niet teveel op de trauma’s. Gehechtheid ontwikkelt zich vooral de eerste drie levensjaren maar ook tot op hoge leeftijd kunnen mensen zich positief hechten. Eén positieve relatie kan een sneeuwbaleffect hebben ten goede, tegen de verzuring. Niet het Amerikaans opgefokte positivisme (Yes, Ican) maar wat we aan talenten in huis hebben, gebruiken. Door de erkenning van het lijden kunnen we de positieve emoties bevestigen. Zien naar waar je kunt op bouwen, niet zozeer je fixeren op wat fout ging. De verlieservaringen van het ouder worden niet beklemtonen maar eerder kijken naar de rijkere ervaring van meer te weten wat er echt toe doet, authenticiteit, meer bewegingsruimte hebben in het leven (niet in familie blijven steken). De vraag is ‘hoe kun je je verbinden?’ bvb. de vriendelijkheid van de loketbeambte in het station daarnet was verbindend. Met hoeveel mensen verbind je je echt? Contact maken. Ook in mails kun je dit doen (cfr. wat ze ontving van Hubert), het medium is bijkomstig. Je even verplaatsen in de andere. Mia nam eens de trein en wou nog in alle rust werken aan een spreekbeurt. Maar er kwam een oma, mama en kind (meisje 4 j.) binnen, veel lawaai makend. Dit was in eerste instantie een stoornis in haar gevoel. Ze beoordeelde die mensen als marginaal en elk oordeel is niet verbindend. De valkuil is hier : zich afzetten tegen. Ze hoort het kind plots roepen “En waarom heeft onze papa mama geslagen?” De mama en oma die ook een conflictueuze relatie hebben negeren dit. Mia probeert oogcontact te maken met het kind. Het kind reageert, voelt zich gezien. Je eerste oordeel opschorten is daarbij belangrijk. Communiceren op afstand kan ook (ze doet dit soms via chatroom waarbij ze eens liefdevolle aandacht stuurden naar ruziënde pubers en dat bracht kalmte in het gezin van de vrouw met wie ze chatte), ooit zullen mensen in staat zijn om buiten fysieke materie op afstand te communiceren met elkaar (nu al voor een stuk). Ze geeft nog een vb. van hoe haar kleinkind 3 vechtende mannelijke konijntjes laat ophouden met vechten door liefde in hun hartje te planten (!).
3. Psychisch dimensie: Bemin je naaste als jezelf betekent dat je ook zelfliefde als kracht hebt. Dit is verschillend van narcistisch navelstaren. Het betekent jezelf graag genoeg zien om je fouten te herkennen. Vergeven zou je moeten doen vanuit zelfliefde. Haat koesteren, daar lijd je zelf het meest onder. Zelfliefde is nodig om jezelf te kennen en je fouten onder ogen te zien. Het betekent ook dat je weet dat je het verdient om het goed te stellen in het leven. Grootste problemen zitten bij de perfectionisten, zij zien zichzelf alleen maar graag als ze 10 op 10 hebben. Wees goed gezelschap voor jezelf. Je hebt niemand om mee te wandelen, wel wandel met jezelf. Grootste eenzaamheid heeft te maken met de psychisch dimensie (jezelf niet graag genoeg zien maakt eenzaam). 4. Spirituele dimensie. Je verbinden met wat je overstijgt. Bewust zijn hoe alles met alles verbonden is. Zo zit je ook in die dimensie als je je verbindt met die medemens op je weg. Waartoe ben ik geroepen? Het storende kind was haar roeping in de trein, daar voorrang aan geven. Het belang van synchroniciteit, wat je toevalt niet als toeval afdoen maar aannemen als betekenis-vol. Zoeken naar de zin. “Ik wil” wordt “uw wil geschiede”. Wat gebeurt laten uitgroeien naar zinvol gebeuren voor heel ons leven. De ademhaling, als proces waar we ons ook bewust van kunnen zijn, is daarmee te vergelijken. In Oosterse culturen gebruikt als bewustwordingsproces. Wat je overkomt, wat doe je daarmee, het vertrouwen dat wat op je afkomt tot iets zinvols kan ontwikkeld worden , overgave. Zinvol leven hangt niet af van de omstandigheden. Mia Leysen moest haar trein halen en heeft slechts 1 vraag beantwoord: Wat doe je met mensen die je liefde weigeren? Antwoord: Dit is niet jouw verantwoordelijkheid. Geven en loslaten.
