1959 – 2009
Auto van Ewijk / LHC
1
Hallo allemaal, Voor jullie ligt een jubileumuitgave van 50 jaar handbal bij Auto van Ewijk / LHC. Ondertussen een rijke historie waar veel over te vertellen is, dat doen we dan ook. We hebben de tekst afgewisseld met veel foto’s. De tekst is chronologisch de foto’s zijn willekeurige volgorde. We wensen jullie veel leesplezier. De Jubileumcommissie
2
3 april 1959 - 3 april 2009 Op 3 april 1959 is LHC officieel opgericht met statuten en een huishoudelijk reglement. Hoe is het begonnen? Lies Bos (destijds leidster van de jonge boerinnenbond) lanceerde het idee om te gaan handballen. Onder leiding van meester Leenders (die in samenwerking met de jongensschool een paar voetbal/handbalgoals op het terrein bij Wagenmans had neergezet) werd er getraind. Maar toen bekend werd dat meester Leenders weg zou gaan, moest er iets anders gebeuren. Lies Bos had eerst Dieneke Huysmans en daarna Annie Sibelt warm gemaakt voor de handbal. Er werd toen een bijeenkomst georganiseerd in de ‘meisjesschool’ met een aantal meisjes die belangstelling hadden. De aanwezige meisjes verklaarden zich bereid mee te doen en een bestuur was snel gevormd. De allereerste competitiewedstrijd vond plaats op 4 september 1961. Begonnen werd toen met 1 seniorenelftal, 1 juniorenelftal en 2 aspiranten zeventallen, die nog geen competitie speelden. Geld voor een trainer was er niet. Herman Schrijver uit Raalte heeft in het begin een aantal maanden getraind en verder moesten ze het maar zelf proberen. Dieneke Huysmans nam de leiding zo goed en zo kwaad als het ging over maar het liep. Gezien de primitieve omstandigheden waaronder werd gespeeld waren de resultaten verbluffend. En het aantal leden groeide en kampioenschappen werden er regelmatig behaald.
Dames 1 medio 1964 in de veilinghal in Twello
3
Dames 1 1979/1980
Natuurlijk verliep in de beginjaren niet direct alles vlekkeloos. Er moest gespeeld worden op het terrein, waar nu woonzorgcentrum Het Anker staat. De voetbal maakte ook gebruik van dat veld. Het veld bestond uit veel hobbels en kuilen en was enige meters te kort (de afmeting van een speelveld was toen nog gelijk aan die van een voetbalveld). Een bal werd gekocht van het contributiegeld en geld voor netten was er niet. Die werden toen maar zelf gemaakt van strotouw op de deel bij Huysmans. Ook de doelen werden zelf gemaakt. Lijnen op het veld werden iedere zaterdagmorgen gemaakt met een geleende kalk-kruiwagen van de voetbal. Het hebben van een kleedruimte was overbodig, er was immers een ruimte bij ‘het gebouw’ waar gebruik van kon worden gemaakt. Het aanbieden van thee, tijdens de pauze, was ook geen punt want moeder Sibelt zorgde daar voor (woonde toen naast de r.k. kerk). In de beginjaren mocht alleen maar ‘s middags worden gespeeld. Kon dit niet, om de een of andere reden, dan moest dispensatie worden aangevraagd bij de pastoor. Het veld bleef een probleem. Daarom werd in februari 1963, na goedkeuring van de leden, met de voetbal gesproken over een fusie. De fusie kon toen nog niet direct doorgaan omdat de voetbal ons dezelfde accommodatie wilde geven die zij zelf gebruikten. Dit was toen nog niet mogelijk. En tot een fusie is het nooit gekomen. In juni 1963 was er een bespreking tussen plaatselijk belang, voetbal en handbal met B & W van Ommen over de kleedgelegenheid. Voetbal en handbal moesten zich garant stellen voor 10 % van de bouwkosten (f 1.050,-). In 1965 was er nog steeds geen nieuw terrein en weer moesten alleen uitwedstrijden worden gespeeld. Maar begin 1966 werd er gelukkig weer vooruitgang geboekt omdat we eigen goals op het nieuwe veld op sportpark Heidepark mochten neerzetten. In de tweede helft van de veldcompetitie werden er toen enkel thuiswedstrijden gespeeld. Pas in maart 1968 konden nieuwe kleedkamers en een nieuw veld voor de handbal in gebruik worden genomen op sportpark Heidepark. We speelden toen nog elfhandbal, terwijl nu alles, zowel binnen als buiten zevenhandbal is. Het tweede voetbalveld werd multifunctioneel gebruikt door zowel de voetbal als de handbal. Met het definitief worden van het zevenhandbal verkasten we naar het 3e veld aan de Nieuwstraat. Steeds zijn we er in goed overleg met de voetbal uitgekomen, maar het bleef behelpen. De zaalcompetitiewedstrijden werden de eerste jaren gespeeld in de veilinghal in Twello. Pas in seizoen 1968/1969 werden er volledige zaalcompetities gespeeld omdat het NHV toen de beschikking kreeg over de sporthallen Zwolle, Deventer en Zutphen, een jaar later kwamen daar Raalte, Epe en Apeldoorn bij. In de jaren zeventig kwamen de verharde handbalvelden sterk in de belangstelling. Ook wij legden in die tijd de wensen al op tafel bij de gemeente Ommen. 4
Doordat handbal ‘s winters in de sporthallen werd gespeeld was het voor de gemeente Ommen gemakkelijk om dit nog even af te houden. Men vond dat het Nederlands Handbal Verbond zich uit moest spreken over de vraag: is handbal een binnensport of een buitensport? In de jaren 70 en de eerste helft van de tachtiger jaren trainde de jeugd in het gymlokaal en de zondagteams trainden in de sporthal in Ommen. In het seizoen 83/84 trainden we zelfs op 6 verschillende locaties: sporthal Ommen, gymzaal Ommen, gymzaal Lemelerveld, gymzaal Hoonhorst, gymzaal Mariënheem en het gebouw in Vilsteren. En als ‘buitenstaander’ kregen we nooit de mooie uren zodat het meestal tegen twaalven ‘s nachts was als we van de training uit Ommen thuiskwamen.
Dames 1 1993
Vanaf eind zeventiger jaren kwam de wens voor een eigen sporthal in Lemelerveld steeds nadrukkelijker naar voren. Een werkgroep, gevormd uit diverse verenigingen, hebben hier veel werk voor verzet. Samen met de Stichting Sportbelangen Lemelerveld, destijds eigenaar en beheerder van de voetbal- en handbalkantine werd er geijverd voor de realisatie van de sporthal. In 1984 nam de politiek na veel overleg eindelijk de positieve beslissing voor realisatie van de sporthal. Eind 1985 speelden we onze eerste thuiswedstrijd in onze eigen sporthal Heidepark. Daarna werd er een nieuwe kantine door de Stichting sportbelangen gebouwd, 1 voor de handbal en volleybal samen en 1 voor de voetbal. De verenigingen huren de kantines van de Stichting en zijn zelf verantwoordelijk voor de exploitatie. Hierna was het verharde handbalveld aan de beurt. En in september 1988 werden hierop de eerste wedstrijden gespeeld.
Dames 1 1984 5
Noemenswaardig hierbij is de grote inzet van Anton Holterman. Uren en uren stak hij namens de handbal, maar ook gewoon voor alle Lemelerveldse verenigingen, in overleg met allerlei instanties en verenigingen over de bouw van de sporthal, de kantines en de aanleg van het verharde handbalveld. Hij was een grote organisator maar ook degene die de plannen mede ten uitvoer bracht. Bij het verharde veld was Anton als voorzitter niet alleen opdrachtgever, maar ook tevens uitvoerder die zorgde dat alles op tijd werd geregeld. Naast het technisch werk moest ook op de centen worden gelet. Want naast een geweldige financië le steun van de gemeenten Ommen en Dalfsen en een flinke portie zelfwerkzaamheid moest er ook nog eens meer dan 10% van de investering door zelfwerkzaamheid op tafel worden gelegd. Helaas heeft Anton er niet meer echt van mogen meegenieten dat het laatste karwei op het sportpark werd voltooid. Anton is overleden op 16 mei 1989, slechts 42 jaar oud. Hij was toen 22 jaar bestuurslid waarvan de laatste zeven jaar voorzitter. In 2001 hebben de verenigingen de kantines gekocht van de Stichting Sportbelangen. Ondertussen zijn we met de kantines weer bij een nieuwe hoofdstuk aanbeland. Er zijn besprekingen gaande tussen voetbal en handbal/volleybal om in de nabije toekomst vanuit één kantine te werken. Hierover horen jullie binnenkort ongetwijfeld meer. In de loop der jaren moest er steeds meer geld op tafel komen. Vooral met de post huur (sporthal en gymzaal uren) is veel geld gemoeid. Daarom zijn er allerlei acties ontstaan om geld in kas te krijgen. Zo hielden we van 1972 tot en met 1982 een speculaasactie. Maar om eens een keer iets anders te doen organiseerde LHC in 1984 voor het eerst een snertactie, wat een groot succes werd. Maar wat een werk was dat! De snert werd door de leden zelf gemaakt in de keuken van restaurant Reimink met hulp van kok Bennie Reimink van het restaurant. De hele week werd er al hard gewerkt om vrijdag ‘s avonds en zaterdagmorgen de snert te verkopen. Het aantal te verkopen liters varieerde van 1500 tot 1700. In 1995 gingen we over op een koekactie. Dat hebben we twee jaar gedaan. Om rekening met onze sponsors te houden verkopen we nu al weer sinds 1997 een cakeactie in samenwerking met onze plaatselijke bakker Anton van der Most. Verlotingen houden we ook al sinds jaar en dag. Een belangrijke financiële basis voor onze vereniging is de feestweek. Ieder jaar verlenen leden van verenigingen hun medewerking aan het draaiende houden van de feesttent. Uit de opbrengst van de feesttent krijgen de meewerkende verenigingen een bedrag uitgekeerd.
De kampioensteams van het jaar 1984. Links de junioren 1 en rechts de junioren 2.
6
Instuif 2009
Sponsoring maakt ondertussen ook al weer vele jaren deel uit van de inkomsten van de vereniging. In de eerste jaren bestond dat hoofdzakelijk uit het beschikbaar stellen van een sporttenue en eventueel een trainingspak en een sporttas. Later werd er ook nog een financiële vergoeding beschikbaar gesteld rechtstreeks voor de clubkas. De sponsoring kreeg midden 90er jaren een nieuw elan. Kwekerij Huysmans verbond haar naam aan LHC. Daarmee was Huysmans/LHC een feit. Deze vorm van sponsoring was een belangrijke financiële impuls voor onze vereniging. Door de geweldige sportieve opgang die onze vereniging in die jaren maakte hebben we prima kunnen bijdragen aan de naamsbekendheid van Kwekerij Huysmans. Vanaf het begin van deze eeuw is Auto van Ewijk onze hoofdsponsor. Auto van Ewijk is al shirtsponsor vanaf 1989. Jarenlang was Clemens shirtsponsor van ons herenteam. Auto van Ewijk draagt op deze manier fors bij aan alle goede randvoorwaarden om handbal op dit niveau te kunnen blijven spelen. Wij zijn bijzonder trots op deze langdurige samenwerking.
Handbalkamp 2004
7
Handbalkamp 1995
Een belangrijk sportgebeuren was het jaarlijks terugkerende veldhandbaltoernooi. In 1977 werd dit toernooi voor het eerst georganiseerd en in de loop der jaren werd het toernooi steeds groter. In 1981 deden er maar liefst 163 teams (ook divisieteams) mee van 34 verschillende verenigingen die 404 wedstrijden speelden op 14 velden. Helaas is het toernooi er niet meer. In 1986 werd het voor het laatst georganiseerd. Door de concurrentie van andere toernooien en doordat de competitie ieder jaar tot in juni doorloopt (en de velden dan gesloten worden) was het niet meer mogelijk genoeg deelnemende teams bij elkaar te krijgen. Wel lukte het ons om tweemaal het Gerda Schuitert Toernooi naar Lemelerveld te halen (in juni 1994 en juni 1998). Dit toernooi wordt georganiseerd door de werkgroep jeugd van de afdeling en wordt ieder jaar bij een andere vereniging gespeeld. Andere activiteiten die nog steeds georganiseerd worden zijn de instuif om de jeugd kennis met handbal te laten maken (en natuurlijk nieuwe leden te werven), een feestavond, de sinterklaasavond voor de jongste jeugd en een handbalkamp.
Teamfoto 1996 8
9
Op 3 april 1959 werd LHC officieel opgericht maar spelen gebeurde pas in 1961. Maar het aantal leden nam natuurlijk toe: Ledenverloop: 1961 46 1989 - 170 1964 66 1994 - 155 1969 65 1999 - 150 1974 109 2004 - 160 1979 120 2009 - 165 1984 187 De groei in de tachtiger jaren komt vooral door de komst van 2 recreantenteams (per 1 maart 1982 hadden we recreantenleden) en doordat de handbal in Vilsteren onder de naam van LHC speelde. In Vilsteren werd in 1981 een omnivereniging opgericht. De afdeling handbal speelde met haar leden onder de vlag van LHC. Later is dit volledig geïntegreerd in LHC. Ook hebben wij jongens- en herenleden gehad. In 1966 is men al bezig geweest met de oprichting van jongenshandbal. Jan Hendriks wilde dit graag opstarten. Maar dit was moeilijk in verband met de dienstplicht die Jan moest vervullen. Daarom heeft men dit laten rusten. Vanaf 1975 tot medio 2000 heeft LHC een herenteam gehad. Pas in seizoen 1983-1984 lukte het na een instuif een jongensploeg bij elkaar te krijgen. Dit team werd later te klein en de jongens die overbleven zijn toen bij de jongens van Raalte gaan spelen. Een aantal ging over naar het herenteam. Helaas is het herenteam opgehouden te bestaan.
Heren 1 1998
Onze vereniging is altijd een actieve vereniging geweest. Dat blijkt uit heel veel zaken. Zo proberen we met alle teams zo sterk mogelijk naar voren te komen. De jeugdopleiding is dan ook zeer belangrijk, de technische commissie probeert via de optimale teamindeling en de juiste bezetting met training en coaching te komen tot de best mogelijke teamprestaties. De hoogste prestatie van een jeugdteam werd behaald in april 1997. Toen behaalde het A1 team de tweede plaats in de voorronden op het Nederlands Kampioenschap Daarnaast zijn er de laatste jaren regelmatig een aantal speelsters van onze vereniging geselecteerd voor de afdelingsselecties en jeugdplan Noord-Oost. Om jeugdleden in de belangstelling te zetten en ze te betrekken bij dames 1 wedstrijden zijn er sinds seizoen 1992/1993 bij de thuiswedstrijden van dames 1 steeds 2 welpen van de week aanwezig. Onze dames 1 selectie speelt momenteel hoofdklasse. In het verleden werd er nog hoger gespeeld nl. 4 seizoenen 1e divisie.
10
Dames 1 speelde drie seizoen (1972/1973, 1973/1974 en 1974/1975) in de derde divisie. Bij gebrek aan voldoende doorstroming zakten zij helaas weer terug naar de afdeling IJsselstreek. Daar speelde dames 1 gedurende een aantal jaren (1985 tot 1988) ‘slechts’ derde klasse. Daarna ging het gelukkig weer bergopwaarts. In 1988/1989 speelden de dames weer tweede klasse, zowel in de zaal als op het veld. De vorderingen die het dames 1 team daarna maakten zijn zeker ongelofelijke prestatie. Jos Wilms trainde en coachte 9 jaar het dames 1 team. Het succes van die jaren werd toegeschreven aan een goede jeugdopleiding, een goede combinatie tussen speelsters, (nu nog steeds lid: Linda IJsseldijk, Monique Wessels, Corine Kruiper, Anja Mulder, maar ook Nicole en Lisette Hulsman, Cynthia Jansen en Petra Wunnink), trainer en technische mensen. Onder leiding van trainer/coach Jos Wilms hebben de dames het volgende bereikt: Ø Kampioen zaalseizoen 1990/1991 en promotie naar de eerste klasse. Ø Kampioen zaalseizoen 1992/1993 en promotie naar derde divisie. Ø Afdelingsbeker gewonnen 24 april 1993. Ø Kampioen veldseizoen 1992/1993, promotiewedstrijd verloren. Ø Kampioen zaalseizoen 1993/1994 en promotie naar tweede divisie. Ø Kampioen veld seizoen 1993/1994 en promotiewedstrijd gewonnen dus promotie naar de eerste klasse veldhandbal. Ø Kampioen zaalseizoen 1995/1996 en promotie naar de eerste divisie. Er werd 3 jaar in de 1e divisie gespeeld. Met het aantreden van Carolien Raben werd er gestart in de Hoofdklasse (voorheen 2e divisie). Het team werd gelijk weer kampioen. Daarna werd er weer een seizoen 1e divisie gespeeld.
Dames 1 1993
Sindsdien speelt ons 1e team Hoofdklasse. Daarmee zijn wij van een dorpsvereniging uitgegroeid naar een vaste waarde in de landelijke competitie. Alles is veel professioneler geworden en door onder andere een actief sponsorbeleid is het mogelijk om in de toekomst te investeren.
11
Bij onze vereniging wordt heel veel werk verzet door vrijwilligers. Er staan mensen vrijwillig achter de bar in de kantine, een aantal dames maken elke maandag (om de maand - de andere maand doet de volleybal dat) de kantine helemaal schoon, alle leden vanaf 16 jaar worden ingedeeld voor de zaaldiensten, bijna alle jeugdtrainers/-leiders doen hun werk onbetaald. Dat geldt ook voor de commissieleden (technische commissie, activiteitencommissie, kantinecommissie en redactie van ons clubblad De Worp) en het bestuur. En natuurlijk vergeten wij onze scheidsrechters niet te noemen. Zij verdienen een speciale vermelding omdat zij het mogelijk maken om aan de competitie deel te nemen. De afdeling kent namelijk een leveringsplicht voor scheidsrechters. Wanneer wij geen of te weinig scheidsrechters leveren kan dat gevolgen hebben voor deelname van de teams aan de competitie. Door de jaren heen is het altijd moeilijk geweest voldoende scheidsrechters te vinden en toch is het met medewerking van de scheidsrechters (soms floten zij dubbel) en de leden, die bereid zijn of waren om voor LHC te gaan fluiten, altijd nog gelukt met alle teams competitie te spelen. Speciaal willen wij noemen Theo Nijenhuis en Jos Antonissen. Al vele jaren hebben zijn ondertussen ontelbaar aantallen wedstrijden voor onze vereniging gefloten. Onze dank daarvoor.
Links de snertactie welke opgevolgd werd door de cake-actie
12
A1 kampioen 1994
Jaarlijkse handbaltoernooi in Lemelerveld 1985
13
Wat brengt ons de toekomst Sportief gezien is het op dit moment spannend. Dames 1, onder leiding van Ronny Wolfkamp, staat in de onderste regionen van de hoofdklasse. Of we ons kunnen handhaven moet nog blijken. Dames 2 en 3 zijn hoog in hun poule in de 3e klasse geëindigd. Volgend seizoen hopen we dat dames 2 definitief de stap naar 2e klasse gaat zetten. Een kampioenschap is daarvoor nodig. We rekenen op onze dames. Uiteraard kan dames 3 dezelfde uitdaging aangaan voor een kampioenschap. We zullen zien welk team het verst komt. Onze A's gaan hopelijk betere tijden tegemoet. De laatst jaren waren niet gemakkelijk. Het komende seizoen kan wel eens een verrassing worden. Er komt behoorlijk uitbreiding met doorstroming vanuit de B's. En als de dames samen de schouders er flink onder zetten is een verrassing niet onmogelijk. Bij de jeugd gaat het goed, we hebben in alle leeftijdscategorieën 2 teams en de aanwas van jonge jeugd is prima. De teams komen goed mee in de competitie en B1 werd onder leiding van Lisan Herbrink en Sjeel de Haan zelfs kampioen. De goede aanwas van jeugd en ook kwalitatief goede speelsters geeft vertrouwen voor de toekomst. De beide midweekteams hebben een goed seizoen achter de rug. Voor het volgende seizoen kan midweek 2 wel versterking gebruiken, hiervoor worden nog enthousiaste dames gezocht.
Beachhandbal 2005
Dames midweek 2 met aanhang 2005 14
D2 2006
Handbalkamp 2007
15
Plannen op het sportpark Heidepark Vanaf 2007 is de Stichting Sportbelangen Lemelerveld, eigenaar van de sporthal, met de gemeente in overleg voor uitbreiding van de sporthal. De gemeente Dalfsen wil het gymnastlokaal aan de Pr. Margrietstraat sluiten. In plaats daarvan zal bij de sporthal een spelzaal verschijnen. Uitgangspunt is een vloer van 23 x 28 m2. Er kunnen minimaal 2 volleybal velden op maar ook de mini's van de handbal kunnen er prima uit de voeten. Realisatie van deze hal betekent extra trainingsaccommodatie en kan een sportieve impuls aan onze vereniging geven. De spelzaal zal verschijnen op de plek van het verharde handbalveld. Er zal waarschijnlijk een nieuw verhard veld aangelegd worden op de plaats van de gemeentewerf of op de trainingshoek van de voetbal. En dan zijn we er nog niet. Het bestuur is op dit moment in overleg met de volley- en voetbalvereniging om alle kantineactiviteiten te bundelen in de voetbalkantine. Dit zal dan onder de vlag van de voetbal gaan. Alle ins en outs worden op dit moment bekeken. Uiteraard zullen we als het zover is het voorstel ter goedkeuring aan de leden voorleggen. Kortom er is veel te doen. De vereniging staat goed, voldoende leden, een enthousiast kader en gelukkig elk jaar weer voldoende vrijwilligers. En met de steun van trouwe sponsors hebben we ook een gezonde vereniging. De basis voor een mooie periode tot het 60 jarig jubileum is er. Iedereen ongelofelijk veel handbalplezier gewenst.
Auto van Ewijk hoofdsponsor van LHC
Shirt sponsor Dames 1 en D1
Sponsor Dames 2
Sponsor B1
Neppelenbroek Sponsor C1 en Mini’s
16
Sponsor A1
