LEV Samenwerken in de Gaarde van de Morgenster
Voor u ligt de tweede uitgave van LEV. Zo aan het begin van het nieuwe kerkelijk seizoen, kijken we vooral vooruit naar de komende tijd. Twee vacante gemeentes, die samen de toekomst tegemoet gaan. Dat vraagt om lef, hart, moed. In deze LEV ziet u vooral interviews met gemeenteleden van De Gaarde en De Morgenster. De interviewers zijn gaan schatgraven. Ze zochten de mooie kanten van de mensen om ons heen, om ze zo nog meer te laten schitteren en stralen. U leest erover, en ziet ze op de foto. Maar het kan nog mooier: u kunt ze ook live ontmoeten, in en om onze gemeentes. Zo gaan we samen op weg, het avontuur dat ‘ toekomst’ heet tegemoet. Tot ziens! “Ga mee met ons, trek lichtend ons vooruit naar tijd en land door U ooit aangeduid. Leef op in ons, de mens die leven moet, één die de toekomst heeft die leeft voorgoed.”
Jan van Opbergen
Het tweede nummer van LEV, wat betekent dat? Eigenlijk niet veel zult u misschien denken. Toch goed om hier even bij stil te staan, want wat gaat er allemaal schuil achter zo’n gezamenlijke krant? Sinds het vorige nummer is er namelijk nogal wat gebeurd. Er zijn gemeenteavonden geweest waarin de gemeente werd gehoord over mogelijke samenwerking en wijkkerkenraadsvergaderingen waarin op basis van de reacties uit beide gemeenten het uiteindelijke besluit is genomen om samen te gaan werken en om gezamenlijk een predikant te beroepen. Feitelijk is zoiets geen besluit maar een voornemen omdat er vervolgens goedkeuring moest komen van de Algemene Kerkenraad. Daarna moest er een aanvraag voor een solvabiliteitsverklaring worden gestart. Intussen is de toestemming ook vanuit de classis binnen en is een beroepingscommissie gevormd. Wat een activiteiten!.... en toch, dat is nog lang niet alles. In de afgelopen tijd zijn leden uit beide wijken bezig om een startweek voor te bereiden rondom het thema “ontmoeten”. En dat ontmoeten van elkaar is noodzakelijk. Hoe kun je anders samenwerken als je elkaar niet kent? Naast het ontmoeten in de afgelopen startweek ontmoeten we een ook aantal leden uit beide wijkgemeentes in dit nummer van LEV. Mooie initiatieven om elkaar beter te leren kennen. Daarnaast zullen nog vele mogelijkheden volgen. In de Vorming, toerusting en activiteiten agenda staan vele mogelijkheden opgesomd. Laat zien dat we open staan voor elkaar. Leuke mensen en medegelovigen ontmoeten en met elkaar praten over hoe je samen sterk kunt zijn zowel in het geloof zowel als organisatorisch. We wensen u/jullie veel leesplezier. Een hartelijke groet, Namens beide wijkkerkenraden, Henk Dekker en Marijke de Vries
1
LEV Janke en Henk Dekker
Aart Hagenaar
Sinds 1976 wonen we in Capelle aan den IJssel. We hebben drie kinderen (1975, 1978 en 1980) waarvan Zoals eentwee bloem de jongste ook hier zijn geboren. Intussen hebben de twee (meiden) zelf allebei twee Zoals een bloemoudste zijn kelk heft kinderen en wonen in Brabant. De jongste (zoon die naar de zon, ineen oktober vader hoopt te worden) woont in boom zijn armen uitbreidt naar de hemel, Gotenburg, Zweden. ja, zelfs het zaad, diep in de akkergrond,
Alzoekt sindsnaar de ‘Samen het lichtop Weg gemeenschap’ van de in en opstaat om te leven, aanbouw zijnde wijk Oostgaarde, “kerkte” in scholen zo Regenboogschool zoekt ons hart naarenU,later o eeuwig (De in De licht, Ark), zijn wij erbij zo taalt ons lied naar U, o God van betrokken geweest. (Onze twee jongste kinderen zijn vrede. gedoopt in deze scholen.) Eerst waren we toeschouwers, maar al snel we mee aan de Tussentijds 119, tekst: Jaapdeden Zijlstra actieve opbouw in de activiteitencommissie, beheerscommissie, wijkteams en kerkenraad. Het was een feest toen dertig jaar geleden De Gaarde in gebruik werd genomen. Wij vinden het nog steeds een voorrecht tot deze gemeenschap te mogen behoren. Je hoeft er niet altijd dezelfde mening op na te houden en kunt elkaar toch respecteren en accepteren. Vooral vanwege de wijze waarop de kerkelijke gemeente met elkaar omgaat, voelen we ons al meer dan vijfendertig jaar thuis in Capelle en proberen we ons steentje bij te dragen. We vinden het bijzonder dat De Gaarde nu al zo lang draait op zoveel enthousiaste vrijwilligers.
Vaak horen we de opmerking ‘een sfeer als in De Gaarde vind je nergens’. Of dit waar is mag u zelf ervaren. Wij zijn het er roerend mee eens. We verwachten veel van de samenwerking tussen beide wijkgemeentes. Samen zijn we sterker.
Mag ik me even voorstellen, ik ben Aart Hagenaar, 60 jaar oud, gehuwd, vader van 2 volwassen kinderen, schoonzoon, schoondochter en opa van een kleinzoon van 2 jaar. Ik ben werkzaam als parttime chauffeur. In 1973 ben ik in Capelle aan den IJssel in de wijk Middelwatering komen wonen. De eerste twee jaar bezocht ik de Hoeksteengemeente. Na verhuizing naar de wijk Oostgaarde, heb ik me aangesloten bij de Gaarde. Mijn hobby’s zijn: sport en in het bijzonder korfbal. Ik wandel en fiets graag en tijdens de vakantie is wandelen in de bergen mijn favoriet.
Sinds 2005 ben ik secretaris van de Beheercommissie de Gaarde. De Beheercommissie is verantwoordelijk voor de exploitatie en het onderhoud van het gebouw. Zij bestaat uit 7 leden, momenteel is er 1 vacature voor de functie van schoonmaakcoördinator. De Beheercommissie heeft een grote groep vrijwilligers o.a. schoonmaakteams, keukenteams en een groep mensen die op zondag de koffie verzorgt. Ook is er een groep mensen die bij de container staat tijdens de inzameling van het oud papier.
2
LEV Yvo Wander
Yvo Wander is getrouwd met Nellie. Allebei zijn ze lid van de Morgenster en wonen al jaren in Schollevaar. Zij hebben drie zoons, twee schoondochters en drie kleindochters. De recente ontwikkelingen in de wijkgemeenten zijn voor hem als vanzelfsprekend. Er is geen andere keus. De Morgenstergemeente ervaart hij als een gezellige sociale club. Hij geeft zelfs aan, blijvend te willen investeren in deze gemeente, om het als ‘uniek verschijnsel’ in stand te houden.
nieuwe potentiële huurders houdt hij eerst een intakegesprek waarin wederzijdse belangen worden afgewogen. De definitieve afspraken worden vastgelegd in een standaardcontract, en de huurders betalen vooraf borg. Met de reguliere huurders is regelmatig werkoverleg. Een paar bekende huurders/gebruikers van de Morgenster zijn de Christengemeente Effatha, de voedselbank en een krantendistributiebedrijf. In en rondom het gebouw ontgaat hem weinig, hij let op alles en heeft inmiddels, samen met andere leden van de beheercommissie, weer diverse wanden en tafels een opknapbeurt gegeven. Met de aanwezigheid van zo’n attent, actief en positief ingesteld persoon, kan de kerkelijke gemeente blij en dankbaar zijn. Met de auto
In 1980 begonnen als hulpkoster in de Immanuelkerk, werd hij daarna lid van het kostersteam in De Meerpaal, het Maria Danneelserf en De Morgenster. Hij is ouderling geweest en inmiddels actief in de beheerscommissie van De Morgenster. Als lid van de Beheercommissie vervult hij een sleutelrol bij de verhuur en reservering van de ruimtes in de Morgenster. Hij houdt zijn ‘oren en ogen’ open voor potentiële huurders, maar bij daadwerkelijke verhuur ervaart hij daarbij tevens de beperkingen van het kerkgebouw. De ruimtes zijn niet multifunctioneel en bij verschillend gebruik ervan, treden er snel storende factoren op. Helaas heeft het gebouw voor maximale (ver)huur dus te beperkte faciliteiten. Met
Parkeren: - De Morgenster: aan de voorkant en rondom in de straten bij het gebouw. - De Gaarde: beperkt parkeren bij het gebouw, maar volop aan het Hollandsch Diep - Atolpad = parkeerterrein van metrostation Oostgaarde, dan enkele minuten lopen. 3
LEV Nonna Siahaya Ik ben (voor zover u mij nog niet kent) Nonna Siahaya-Muskitta (van Molukse afkomst). Mijn bouwjaar is 1950 en ik ben geproduceerd in Semarang (Indonesië) door wijlen Abinadab Muskitta en Catherina Muskitta-Amahorseija (95 jaar).Ik ben getrouwd met Dolf Siahaya, we hebben 3 kinderen: Jacqueline is getrouwd, Sergiñho, thuiswonend,maar heeft wel een partner en Diane woont samen met haar vriend. Mijn hobby’s: samen met mijn man het verzorgen van de catering bij verjaardagen, lustrums, trouwerijen etc.; optreden als afgeleide-gemachtigde in arbeid- en/of loonconflict bij ensen die verwikkeld zijn geraakt in occulte zaken. Sinds mijn 15de jaar ben ik leidster van dallochtonen; pastorale zorg en begeleiding t.b.v. me zondagsschool geweest in de Molukse kerken in Moordrecht en Capelle aan den IJssel. In 1969 heb ik openbare belijdenis gedaan. Al jaren maken mijn gezin en ik deel uit van De Gaarde. In deze gemeente die ook het lichaam van Christus is, voelen we ons thuis en daarom zetten we ons ook graag in om de Gaarde te laten bloeien en groeien.
Iedereen mag dat doen op zijn eigen manier, gebruikmakend van zijn of haar talenten, zoals beschreven in Romeinen 12:4-5. Gelukkig maar, we kunnen en hoeven immers niet allemaal benen, het hoofd of de vingers te zijn! Het lichaam houdt zich echter niet alleen bezig met geestelijke dingen. Dagelijks moet ook de handen uit de mouwen worden gestoken. Dat is in de Gaarde niet anders. Samen met een groot aantal vrijwilligers vormen wij de handen die ervoor zorgen dat het gebouw De Gaarde schoon blijft, alles klaar staat vóór èn alles opgeruimd wordt nà een vergadering of kerkdienst. Daarnaast zorgen we ook voor de koffie om na een dienst even na te praten met de andere Gaarde-familieleden. Naast verschillende functies in De Gaarde (leidster van de Kindernevendienst, roosterplanning tbv oppas- en kindernevendienst, wijkteam-medewerkster, ouderling & medeorganisator van diverse activiteiten) ben ik sinds september 2005 ook ’coördinator verhuur- & keukenzaken’. Mijn taken zijn: opstellen en verzenden jaar- en weekschema naar de keukenteams en de vrijwilligers; opstellen jaarschema bezetting van kerkzaal evenals de nevenruimten en het administratief regelen van de incidentele en contractuele verhuur van kerkgebouw, -zaal en nevenruimten; rondleiden van nieuwe huurders; toezien op het openen en sluiten van het kerkgebouw; het vervolgproces na het aannemen van de opdracht, etc. etc.; Mijn allerbelangrijkste taak vind ik echter, het onderhouden van contacten met alle lichaamsdelen met behulp van de Liefde, Kracht en Wijsheid van De Almachtige! 4
LEV OPGEBOUWD DOOR DE LIEFDE (nagekomen mail van Nonna) Het lichaam van Christus op aarde, Zijn gemeente, mag groeien! Dat is het verlangen van de Heer. Het groeiproces is een geestelijk proces waarin de leden echter heel duidelijk worden ingeschakeld; ieder deel draagt naar vermogen bij! Zo blijkt dit een geestelijk geheim te zijn; dat het lichaam zichzelf opbouwt! Hoe gebeurt dat? Niet door onze inspanningen, niet door onze projectplannen, niet door onze organisatie, niet door onze persoonlijke inzet, hoewel dat allemaal een plek kan krijgen. De opbouw gebeurt door de LIEFDE! De LIEFDE van GOD in CHRISTUS die we aan elkaar uitdelen: dat is het geheim van gemeentegroei! Heer van de kerk, leer ons om lief te hebben en geef dat we dan ontdekken dat we gaan groeien als Uw gemeente!
Gé en Gijs Drost
De Gaarde is voor ons een begrip waarbij warme gevoelens boven komen. Het omzien naar elkaar, waar ze trouw in zijn, ervaren wij als ouderen sterk in deze gemeenschap waarbij, naast pastorale zorg, ook humor niet ontbreekt. We hebben een sterke band. Er heerst een ongedwongen en ontspannen sfeer.
Op de fiets
Enkele mensen hebben al wat gedwaald, op weg tussen de kerken. Er zijn meer wegen mogelijk, maar dit is de kortste: 3,6 km, zo’n 12 minuten fietsen dus.
De ouderen groep wordt zeker niet vergeten; integendeel, er wordt eens per jaar door de diaconie een gezamenlijke maaltijd georganiseerd waarin ook de jeugd een groot aandeel heeft. Je voelt je dan echt ‘gast’. Ook het koffiedrinken na de dienst is een goede gelegenheid om elkaar te ontmoeten en van gedachten te wisselen. Kortom: ‘Wij voelen ons thuis in De Gaarde!’
5
LEV Jenny Stokdijk Jenny Stokdijk (68) is getrouwd met Karel en het echtpaar heeft twee dochters en vijf kleinkinderen(drie jongens, twee meisjes). Zij komen van oorsprong uit Rotterdam. Jenny is in haar jeugd creatief gevormd door o.a. Instituut Bender en volgde ook de opleiding voor verpleegster in het toenmalige ziekenhuis Eudokia. Als huisvrouw en zorgend voor haar gezin, deed ze er nog allerlei klussen bij. Hun dochter Wendy en haar gezin zijn eveneens lid van de Morgenstergemeente. Na een aantal omzwervingen, zowel in andere wijken, als in Schollevaar zijn ze lid van de Morgenstergemeente zolang het gebouw aan de Spoorlaan er staat. De betrokkenheid van het echtpaar bij de gemeente kwam vooral tot uitdrukking door deelname aan de wijkkerkenraad als diaken, ouderling en pastoraal medewerker. Ze heeft een duidelijke mening over de Morgenstergemeente en ervaart de gemeente als modern. Dat laatste heeft tot gevolg dat er ook moderne dominees gekozen worden om ‘voor’ te gaan. Dogma’s zijn aan haar niet besteed, ze slaan dood en ze heeft er een broertje aan dood. Er is echter wel meer tussen hemel en aarde of achter de horizon, … ze heeft haar eigen vragen, waar ze niet altijd antwoord op krijgt, ook niet in de kerk. De mens is zelf verantwoordelijk voor zijn eigen daden en moet juist leren van zijn fouten. Iedereen in de gemeente komt aan bod als hij of zij dat wil. Er zijn geen veroordelingen naar elkaar. Het is een warme club, je mag zijn zoals je bent, rangen en standen vallen weg. De reacties bij het verwerken van wel en wee en verdriet naar elkaar toe, zijn enorm. De ervaring leerde dat er door bijv. een crisis geen blijvende ruzies in de gemeente zijn ontstaan en de kerkleden gewoon met elkaar in contact konden blijven. Dat laatste heeft ze als een hele sterke kant van de Morgenstergemeente ervaren en erg gewaardeerd.
Jenny is evenals Nellie Wander, Marjo Kortenhorst, Joke Ooms, Karel Stokdijk, Jan en Coby de Wolf, betrokken bij de EETCLUB van de Morgenster. Dit initiatief is ontstaan vanuit de diaconie en trekt veel belangstellenden. Ze koken, veelal met een thema, 3x per jaar een maaltijd voor de senioren uit de kerk en hun vrienden. De beperkte faciliteiten in het keukentje en een minimum aan attributen en hulpstukken, zien ze als een uitdaging om toch een heerlijk gevarieerd diner voor te bereiden voor de gasten.
Deze ervaren het samenzijn als een geweldige ontmoeting en waarderen de laagdrempelige en eenvoudige opzet. De senioren in de gemeente zijn leuk en modern. Zij bepalen vaak mede de sfeer en hebben met elkaar een sterke band opgebouwd. Helaas en droevig genoeg, zijn kortgeleden dhr. Van Os, dhr. Dubbelman en mevr. Bijl overleden. De toekomst met de Gaarde ziet Jenny met vertrouwen tegemoet. Een fusie is reëel en het had feitelijk eerder moeten gebeuren. Het gaat uiteindelijk om God en de mensen en niet om de gebouwen. De echte stap zal moeilijk zijn, maar het is een goed gekozen weg. 6
LEV Karin Sommer- de Vries Karin is ruim vier dagen per week werkzaam als directeur van een basisschool en daarnaast actief binnen de politiek en vakbond. Haar man is degene die het meest thuis is voor hun zoon, de jongste, die op het VMBO zit. Hun dochters zijn het huis uit en hebben na hun studie een baan gevonden. “Toen wij van Schollevaar naar Oostgaarde verhuisden heb ik bewust gekozen voor de Gaarde. Ik voelde mij er snel thuis. Onze gemeente kijkt naar de toekomst, loopt niet voorop, staat zeker niet stil. Want veranderen kan en mag, het gebeurt weloverwogen. We zijn met elkaar onderweg. Als ouderling pastoraat coördineer ik het werk in de wijkteams en het pastoraal team. Een tussenpersoon voor de kerkenraad en wijkteams. Allemaal zijn we vrijwilliger en ieder werkt hard in het stukje dat hij heeft gekozen. Daar moeten we voorzichtig mee om gaan en ieder naar zijn vermogen laten meedoen.
We merken dat het werk verandert, dat het ingewikkelder wordt. Mensen maken andere keuzes en het werk in de kerk wordt verdeeld over minder mensen. En juist de wijkteamleden en leden van het pastoraal team zijn oog en oor voor de wijkgemeente. Van groot belang voor ons werk als kerk in de wijk. Soms is er af en toe contact met de mensen in de wijk, een felicitatie voor verjaardag of jubileum, soms is er wat intensiever contact. Twee keer per jaar beleggen we een bijeenkomst voor de wijkteamleden. We praten bij over het werk, maar ook gaan we met elkaar in gesprek over het werk dat we doen. Want soms is het niet zo gemakkelijk om in gesprek te komen, soms komen er vragen op je pad waar je het antwoord niet op weet. We vragen een gespreksleider zoals Ds. Marijn Gilhuis om met ons hierover in gesprek te gaan en waar nodig ondersteuning te bieden.”
7
LEV KLEURPLAAT De kerk, dat is niet een gebouw, of een dienst op zondagmorgen. De kerk, dat zijn wij, de mensen. Kijk maar naar deze kleurplaat. De mensen van de kerk: wat zouden ze zingen? Of roepen ze iets? Misschien zeggen ze wel allemaal iets anders. Weet jij het? Kleur in, en verzin de tekst erbij…
8
LEV Sjoerd de Graaff Marinus Jouke heeft als roepnaam Sjoerd, maar met zijn twee andere namen is hij vernoemd naar zijn beide grootvaders. Hij woont met zijn ouders en als twee zusjes vanaf zijn geboorte in Schollevaar. Hij zit in 2 VWO. Sinds de zomer zit hij op het Comenius-college. Dat is kleiner dan het Emmaus, waar hij eerst zat, en hopelijk ook persoonlijker. Sjoerd is betrokkenen bij Radio Capelle. Hij bedient 1x per maand de benodigde knoppen van de gebruikelijke apparatuur in de studio, als Sokulo in de lucht is. Sokulo verzorgt een religieus jongerenprogramma dat bestaat uit het uitzenden van christelijke liedjes en het lezen van Bijbelverhalen door- en voor jongeren. De Morgenstergemeente is hem zeer vertrouwd. Hij is er ook gedoopt en zijn naam staat op de bekende dooprol bijgeschreven. Bij bepaalde gelegenheden speelde hij er ook op de piano, dat laatste raakt nu een beetje in de versukkeling door studie en andere activiteiten. De kerk vindt hij, mede door de aanwezigheid van vriendjes en vriendinnetjes, erg gezellig. Wat meer vrolijke liedjes in de kerkdiensten zouden welkom zijn, evenals een andere muzikale begeleiding dan altijd het orgel. Hij begrijpt de preken van Marloes Meijer goed en kan haar humor en grapjes waarderen. Als deelnemer aan de catechisatie en tienerdiensten blijft hij in het circuit en ontmoet hij ook daar de voor hem bekende leeftijdgenoten. Hij vindt de invulling, onderwerpen en thema’s van de Tienerdienst en de catechese wel veel op elkaar lijken. Als actief jongerenkerklid behoort hij bij de CLUB (nog steeds) ZONDER NAAM. Ouderen uit de kerk organiseren iedere maand een leuke en wisselende activiteit voor jongeren in de leeftijd van ongeveer 12-14 jaar en duurt de gehele avond. Soms in de kerk of bij mensen thuis. De thema’s hebben wel een christelijk ‘kantje en randje’. Voor de onkosten wordt 5 euro in rekening gebracht. De groep bestaat meestal uit ongeveer 10 personen als vaste leden, maar er is ook plek en ruimte voor introducés. Sjoerd zou graag willen dat de club een leuke naam krijgt en hij roept hierbij iedereen op iets bedenken en te mailen naar
[email protected] De bedenker van de leukste en geschiktste naam is een avondje gratis bij hen te gast! Tijdens het gesprek bedenken we met elkaar nog een oproep. Sjoerd is nl. de initiatiefnemer en beheerder van de jongerenwebsite van de Morgenster www.kids.pkndemorgenster.nl . Recente(re) foto’s van jongerenactiviteiten zeer welkom! Stuur je foto’s dus naar Sjoerd!
9
LEV Nellie Wander-Isaksson Nellie is 56 jaar en getrouwd met Yvo (zie p 3). Zij is geboren in Leeuwarden, maar groeide op in Rotterdam. Haar ouders waren niet kerkelijk, maar ze ging op zondag wel naar de zondagsschool. Op 18 jarige leeftijd deed ze openbare geloofsbelijdenis in de gereformeerde kerk. Ze leerde haar man kennen op school en bezocht samen met hem de Breepleinkerk. In Rotterdam deed ze de opleiding voor secretaresse bij het keurige Instituut Schoevers en heel bijzonder voor die tijd… ze mocht een lange broek dragen. Hoogst ongebruikelijk in die tijd, met haar functie. Daarna werkte ze op diverse kantoren. Naast de opvoeding van haar drie kinderen, deed ze veel vrijwilligerswerk binnen de school en kerk en ook nu nog begeleidt zij wekelijks mensen met een lichamelijke en verstandelijke beperking tijdens het zwemmen. Bij de Morgenstergemeente was ze betrokken bij kindernevendienst, diaconie, schoonmaakteam en nu is ze coördinator van de voedselbank. Het echtpaar Wander kampeert graag in Nederland en houdt ook van tuinieren. Fietsen en wandelen in de bossen zijn eveneens hun favoriete bezigheden en uiteraard besteden ze graag tijd met hun kleinkinderen. De Morgenstergemeente ervaart Nellie als heel warm en het is een onderdeel van haar leven. In deze gemeente is heel veel mogelijk. De veranderingen van de laatste tijd zijn wel duidelijk merkbaar. De gemeente is, in tegenstelling tot voorheen, nu veel meer ‘naar buiten’ gericht. Dat is positief. De samenwerking met Oostgaarde hoort er gewoon bij en is niet af te wenden. Ruim 6 jaar geleden werd de diaconie van de Morgenster benaderd door voormalig wethouder Binnendijk. Hij wilde een uitdeelpunt voor de voedselbank. Binnen de diaconie heeft Nellie dit verder uitgewerkt en opgestart. Er is begonnen met 5 pakketten, dat aantal zakte naar 3, maar tegenwoordig draait het om 40 eenheden. Volgens Nellie past de voedselbank precies bij de Morgenster: op het tijdstip van uitgifte wordt er een gezellige plek gecreëerd in de kerk en is er tijd en aandacht voor de cliënten. Ze komen zelden naar kerkdiensten en dergelijke, maar krijgen op deze manier wel iets mee van het Morgenstergevoel. Extra acties vanuit de kerken voor fruit, verzorgingsproducten, wasmiddelen en blikken zouden zeer welkom zijn als aanvulling op de min of meer kale basispakketten.
10
LEV De Gaarde op vrijdagmiddag Er is mij als coördinator van de Open Kerk en ons Voedselbank-uitgiftepunt gevraagd hierover een stukje te schrijven voor ‘Lev’. En iets over mezelf. Dat laatste dan met enige schroom, want we werken als één team waarin iedereen even belangrijk en onmisbaar is. Vanaf ons trouwen in 1972 wonen we in Capelle en maken we deel uit van de protestantse wijkgemeente Oostgaarde. Aanvankelijk kerkten we in verschillende basisscholen en heb ik als scriba van onze wijkkerkenraad de aanloop naar de bouw van De Gaarde van nabij mogen meemaken. Na 25 jaar in het basisonderwijs ben ik meer dan 15 jaar werkzaam geweest in het volwassenenonderwijs en was daarbij vooral gefocust op het verbeteren van de acceptatie en de toekomstkansen van de diverse culturele minderheden in Capelle d.m.v. stages. Een paar jaar geleden maakte ik als “ouderlingbuitendienst” deel uit van onze kerkenraad en heb ik vooral gezocht naar een manier om De Gaarde meer te betrekken bij de wijk. Met als resultaat het starten van de Open Kerk in 2007. Toen bekend werd dat de gemeente Capelle zocht naar een geschikte plaats voor een voedselbank-uitgiftepunt in Oostgaarde leek me dat een mooie aanvulling op de Open Kerk. Op 7 maart 2008 zijn we begonnen. Inmiddels hebben we ca. 45 cliënten. Een paar keer per jaar bieden we onze gasten wat extra’s aan: soepmiddagen, een Kerstin, Sinterklaascadeautjes voor de kinderen. Daarnaast biedt onze diaconie de voedselbankcliënten jaarlijks een diner aan. Dat allemaal om de mensen onze aandacht en betrokkenheid te tonen. In geval van grote acute nood wordt bekeken op welke manier we de helpende hand kunnen bieden. Dat mensen niet voor niets op de voedselbank aangewezen zijn is ons steeds duidelijker geworden uit de schrijnende privésituaties die we soms tegenkomen. We krijgen het voedsel aangeleverd vanuit de Voedselbank Rotterdam en merken daarbij dat het steeds moeilijker wordt om de pakketten gevuld te krijgen. Daarom benaderen we met succes de detailhandel. Zo hebben we onze pakketten al kunnen aanvullen met levensmiddelen en andere producten, zoals verzorgingsproducten en splinternieuwe winterkleding. Vanuit ons vrijwilligersteam is in De Gaarde een actie gehouden met als doel om extra groenten en fruit te kunnen inkopen. Dankzij het initiatief van één van onze voedselbankcliënten ontvangen we ongeveer om de week extra brood om de pakketten mee aan te vullen. Natuurlijk is het triest dat het fenomeen ‘voedselbank’ in ons land klaarblijkelijk nodig is. Maar zolang dat nog het geval is proberen we voor onze cliënten méér dan zomaar een afhaalpunt te zijn: een plek waar we omzien naar elkaar, waar mensen welkom zijn voor een kopje koffie of thee, wat gezelligheid, persoonlijke aandacht, betrokkenheid en zonodig extra hulp. We hebben daarbij het grote geluk te mogen werken met een hecht team van betrokken vrijwillig(st)ers. Allemaal zeer gemotiveerd om zowel onze voedselbank-cliënten als de Open Kerkbezoek(st)ers gastvrij te ontvangen en het naar de zin te maken. Daar zijn we zeer dankbaar voor. Kees van der Hucht
11
LEV Aletta Karstens Aletta (36) is in Alkmaar geboren en vanaf haar 11e jaar opgegroeid in de gemeente Baarn. In Rotterdam volgde ze de Hbo-opleidingen voor verloskunde en echoscopie (bij zwangere vrouwen). Ze werkt nu bij een centrum voor verloskunde en combineert beide functies in een bijna fulltime baan (met nachtdiensten). Globaal is haar werkterrein de gemeente Capelle aan den IJssel en de directe regio.
De Morgenstergemeente is een kleine geloofsgemeenschap, waarbij niet alleen iedereen sterk op elkaar betrokken is, maar ook actief meewerkt. Dat heeft ze des te meer ervaren tijdens haar ziekteperiode. Zo leerde ze de gemeenteleden goed kennen door de ontvangst van o.a. veel wenskaarten en lieve bemoedigende woorden. Dit alles heeft ze als bijzondere steun ervaren en er ook kracht uitgeput. Er kan bovendien veel gezegd worden, een ieder wordt gerespecteerd en vooral zichzelf zijn. Gelukkig is er geen theologische haarkloverij of andere naargeestige verwikkelingen. Er worden diverse liedbundels gebruikt en veelsoortige liederen gezongen. Het samengaan met De Gaarde ziet ze als positief en er zullen ongetwijfeld weer mogelijkheden zijn om te benutten. Voor haar is het zeker geen doemscenario.
Ze leerde haar man in Baarn kennen, op de dansvloer. Aletta en Jeroen zijn als (echt)paar fervente dansliefhebbers en houden allebei van stijldansen. In 2002 trouwde ze met Jeroen en het echtpaar heeft twee kinderen: Donna en Jurre. Donna stond al op de foto in het vorige nummer van LEV. Sinds ze in Schollevaar wonen, zijn ze als gezin sterk bij de Morgenstergemeente betrokken. Het eerste contact verliep via de voormalige wijkpredikant ds. Marijn Gilhuis en dat heeft Aletta als een bijzonder warm welkom ervaren.
Als voormalig jeugdouderling leidt Aletta samen met andere moeders de Jeugdster. Zes dames verzorgen 1 x per maand een gevarieerde avond van ongeveer 1 ½ uur voor kinderen in de basisschoolleeftijd. De voorbereidingsgroep is erg creatief en er worden veel verschillende leuke activiteiten (ook buiten) ontwikkeld en georganiseerd, die de kinderen erg aanspreken. De waardering is groot, want de groep is soms behoorlijk uitgebreid (25 kids!), omdat er ook veel vriendjes en vriendinnetjes van buiten de gemeente meekomen. 12
LEV spelen. Ik voel me daar thuis en speel er nog steeds met veel plezier. Organist in de Gaarde… Ton van Vliet, 51 jaar, getrouwd met Lia, vader van Arie, Kees, Rieke, Geert, Geke en Lenneke en organist in De Gaarde.
Ik ben nooit organist van beroep geworden maar ben het altijd als een wat uit de hand gelopen hobby blijven zien. Naast deze hobby werk ik al mijn hele leven in de ICT. Werk dat ook erg naar mijn zin is. Van onze 6 kinderen wonen er nu nog 3 thuis, maar daar gaat in de loop van dit jaar verandering in komen. Dan is alleen onze jongste dochter Lenneke nog thuis.
Hoe word je dat eigenlijk, kerkorganist? “In 1977, toen ik 16 jaar was, bleek dat heel eenvoudig. Eerste vereiste is natuurlijk wel dat je al aardig orgel speelt. Verder is het één keer in een kerkdienst spelen als vervanger van een organist die eigenlijk wil stoppen en dan ben je organist. Zo is het begonnen in de aula van de Regenboogschool in Oostgaarde, waar toen al “Samen op Weg” gekerkt werd. En daar speel ik nog steeds, al jaren in een echt kerkgebouw op een onecht orgel, maar altijd met veel plezier. Ik ben er een paar jaar tussenuit geweest, toen ik in de Immanuelkerk in Schenkel organist was. Dat was wel een echt orgel en daarom ook erg aantrekkelijk. Maar toen de Immanuelkerk gesloten werd, ging ben weer in De Gaarde gaan
Als organist en tegenwoordig ook steeds vaker pianist van De Gaarde ben ik uiteraard betrokken bij de gewone diensten. We zingen liederen uit het Liedboek, de Evangelische liedbundel en ook af en toe uit Geroepen om te Zingen of uit de bundel van Johannes de Heer. Ook ben ik betrokken bij de Taizédiensten in De Gaarde en sinds 2011 in sommige andere Capelse kerken. Deze diensten en de muziek die daarbij hoort, vind ik erg mooi. Verder ben ik zo’n beetje de ‘huisorganist’ van Bijbelgroep De Rank. Een erebaan! Hun vieringen van Kerst, Pasen en Pinksteren zijn door hun ongedwongenheid voor mij altijd hoogtepunten van mijn activiteiten als organist.”
Deze krant is de tweede in een reeks om de komende tijd elkaar beter te leren kennen. Wie ideeën heeft, mee wil schrijven, of geïnterviewd wil worden, kan dat doorgeven aan Marinus Zwijnenburg:
[email protected]
13
LEV Ons kluppie II Onze buitenspeelboomklimhuttenbouwclub heeft een probleem. Die anderen willen niet bij ons, en wij niet bij hen. Ze zijn namelijk heel anders dan wij. En straks gaan ze de baas over ons spelen. We kijken wel uit! Dus laatst hadden we een wedstrijd georganiseerd. Wij tegen hen. We hadden een heel parcours uitgezet. We moesten door moddersloten en over hekken en dan ergens snoep vragen. Wie het eerste terug was, en alles goed had gedaan had gewonnen. Dat waren wij dus. Wij hadden de meeste opdrachten goed gedaan. Wij kunnen veel beter buitenspelen dan zij.
www.pkndemorgenster.nl www.pkndegaarde.nl
Alleen, zij hadden dus meer snoep. Ze hadden via een mailactie heel veel opgehaald. Balen joh. Nou weten we nog niet wie er heeft gewonnen. Weet je, misschien moeten we echt maar samen gaan werken. Dan hebben wij meer snoep, en kunnen wij die anderen helpen om dingen te doen.
De beide wijkkerkenraden zijn heel benieuwd naar uw reacties op deze krant. U kunt reageren naar de voorzitters van de kerkenraden: Henk Dekker:
[email protected] Marijke de Vries:
[email protected]
Maar ja, hoe weet je nou dat wij niet teveel voor hun doen? Of dat zij niet te weinig snoep aan ons geven? Samenwerken is best lastig als je erover na gaat denken. Misschien is dat het probleem. We denken teveel na. Moet je nooit doen joh. ;-) Maar serieus, we moeten het gewoon gaan doen. Als we straks één club zijn, is alles van ons en maakt het niet uit. Wel zo gezellig… 14