Nr
25 zomer 2010 Kwartaaluitgave met nieuws over de zwerfdieren van deze wereld
Zo woont Wathsala nu al ruim acht jaar met haar 65 zwerfkatten in een open riool in Sri Lanka. Laten we alles op alles zetten om haar en haar dieren zo snel mogelijk van deze onheilsplek weg te halen!
positieve wending geven. Leest u dus gerust verder, dan vertellen wij u het verhaal van Wathsala, het kattenvrouwtje in Sri Lanka, en leggen u uit hoe u haar kunt helpen.
▼
NUGEGODE, SRI LANKA Deze 25e WereldKrant openen we met een nogal schokkende foto, maar legt u alstublieft de krant niet weg omdat het zo zielig is, want ook aan deze trieste situatie kunnen we, samen met u, een
1
WereldKrant zomer 2010
Al in 2008 werden wij op Wathsala geattendeerd door onze Nederlandse contactpersoon in Sri Lanka, Anouk Gaastra. Zij vertelde ons dat Wathsala toen al zes jaar met haar zwerfdieren in het riool leefde en dat zij haar regelmatig te hulp schoot als er dieren ernstig ziek waren, gesteriliseerd moesten worden enzovoort. We hoorden toen ook dat Wathsala elke dag uit bedelen ging om geld op te halen voor haar dieren. Zelf had zij praktisch niet te eten, maar dat vond zij minder belangrijk, als haar katten maar gevoed konden worden.
hoe zouden we geld kunnen sturen voor de dieren, wetende dat de vrouw die ze verzorgt, crepeert van de honger. Dat zou toch wel een bijzonder hypocriete houding zijn. Daarom is er toen in het bestuur besloten dat er vanaf die tijd, naast de donaties voor kattenvoer, ook regelmatig een klein bedrag werd overgemaakt voor Wathsala zelf, zodat zij dagelijks wat rijst en dergelijke kan kopen. Dit loopt tot nog toe goed, maar er doet zich sinds kort een veel groter probleem voor en daarvoor roepen wij nu de hulp in van onze donateurs. Om u een duidelijk beeld te geven, vertellen we u eerst wat er aan deze dringende noodoproep uit Sri Lanka voorafging.
WereldAsielen was geschokt en sprong bij met een regelmatige donatie voor kattenvoer maar ...
Op deze foto is te zien hoe Wathsala kittens voert die geen moeder meer hebben.
2
WereldKrant zomer 2010
In 2009 keerde Anouk, onze contactpersoon, voorgoed terug naar Nederland, maar niet voordat zij een groep Sri Lankaanse vrijwilligsters had ingewerkt. WereldAsielen maakte zich in eerste instantie nogal zorgen, omdat het nog wel eens gebeurt dat bij het wisselen van de wacht alles een beetje versloft. Maar in dit geval bleek onze ongerustheid ongegrond, want deze Sri Lankaanse vrouwen werkten zelf ook al jaren voor de zwerfdieren, bleken zeer gemotiveerd en pikten het werk van Anouk dus geroutineerd op. WereldAsielen wordt door hen goed op de hoogte gehouden, krijgt prachtige foto's toegestuurd en ook de financiële verantwoording van onze donaties klopt als een bus. Aan het hoofd van de groep staat Indira, een uitermate betrokken vrouw die 30 jaar in Londen woonde en werkte en dus perfect Engels spreekt. Naast de vele zwerfdieren die haar groep in en rondom Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka, verzorgt, hebben deze mensen ook de taak op zich genomen om Wathsala en haar zwerfdieren bij te staan. En zo was het Indira die kortgeleden aan de bel trok. Zij vertelde dat Wathsala ernstig ziek is en dringend opgenomen moet worden in een ziekenhuis. De opname heeft de groep inmiddels voor haar geregeld maar ... Wathsala is met geen mogelijkheid uit het riool weg te krijgen, want zij wil haar dieren niet alleen laten. De vrijwilligers zouden alle katers en poezen graag opnemen, maar waar moet je in ‘s hemelsnaam met zo'n 65 zwerfkatten naartoe? WereldAsielen overlegde met Indira en samen kwamen we uit op het volgende. Indira's groep heeft inmiddels via vrienden een klein stukje land ter beschikking gekregen, waar een kleine cattery op gebouwd mag worden. Deze zal bestaan uit enkele eenvoudige kennels met uitloopmogelijk-
heid en een klein keukentje met afdak om de rijst voor de dieren te koken. Hier zouden dan de katten van Wathsala opgenomen kunnen worden en de groep heeft ook al geregeld dat een aantal van hen de dieren permanent gaat verzorgen. Zo kan Wathsala worden opgenomen in het ziekenhuis, zijn de dieren goed verzorgd en kan er in de toekomst bekeken worden of er misschien ook nog een eenvoudig houten huisje op het terrein kan worden gezet, zodat Wathsala daar kan wonen en niet meer terug hoeft naar het riool. Zo kan ze dan niet meer dagelijks door de bevolking worden getreiterd en loopt ze ook geen gevaar meer dat haar katten worden verslonden door de grote watervaraan, die als het water stijgt door overvloedige regenval, regelmatig langs zwemt ...
De grote watervaraan zwemt bij zware regenval door het riool en vormt een ernstige bedreiging voor Wathsala's katten. Ooit verslond hij al twee van haar dieren ...
3
▼
Ondanks dat het riool een totaal verkeerde plek is, verzorgt Wathsala de zwerfkatten zo goed mogelijk. Overdag mogen ze de 'pootjes' strekken en gaan en staan waar ze willen.
WereldKrant zomer 2010
De bouw van de eenvoudige kennels en het keukentje komt op zo'n 2.000 euro en om dit bedrag bij elkaar te krijgen, doen wij een beroep op onze donateurs. Nu de zomer voor de deur staat en u waarschijnlijk al met uw gedachten bij uw aankomende vakantie bent, hopen wij dat u ook even stil wilt staan bij Wathsala daar in het riool in Sri Lanka. Helpt u alstublieft mee om haar en haar dieren daar weg te krijgen! Aan Indira en haar groep zal het niet liggen, zij staan klaar om aan het
werk te gaan en kijken met spanning uit naar wat er gaat komen uit het verre Nederland ... Wilt u iets bijdragen voor Wathsala, het banknummer van WereldAsielen is 12 45 46. Vergeet u vooral niet te vermelden: Wathsala project 70. Namens Indira en haar vrijwilligers, maar vooral namens Wathsala en haar 65 katten: ontzettend bedankt allemaal!
Voor de nacht zet Wathsala haar zwerfkatten in kooien zodat ze veilig zijn. Bij elke kooi ontsteekt ze een oude olielamp die de hele nacht blijft branden.
Gooi de WereldKrant nadat u hem hebt gelezen niet weg, maar geef hem door aan vrienden, bekenden of anderen die de dieren een warm hart toedragen. Ook kunt u hem achterlaten op de leestafel bij de tandarts, huisarts, in het ziekenhuis of bij uw dierenwinkel. Hoe meer mensen lezen over de grote nood van de buitenlandse zwerfdieren en zich bij ons aansluiten, hoe meer dieren wij kunnen helpen!
4
WereldKrant zomer 2010
de Grote (268-231 v.Chr.), een koning uit het Verre Oosten die, nadat hij in een oorlog een bloedige overwinning had behaald, zich tot het Boeddhisme bekeerde. Zo’n spijt had hij van het leed dat hij met deze oorlog anderen had aangedaan! De naam Asoka betekent dan ook 'vrij van zorgen, vrij van leed, vrij van verdriet'. Het asiel is gelegen op een terrein van een van haar oprichters en kan maximaal 100 honden en 100 katten opvangen. Het aanbod van honden en
ALICANTE, SPANJE Asoka El Grande, vrij van zorgen, vrij van leed, vrij van verdriet? Het was even wat stil maar sinds maart 2010 heeft WereldAsielen weer structureel contact met Asoka El Grande, een asiel in het zuidoosten van Spanje in Alicante aan de Costa Blanca. Asoka El Grande is een 'oude bekende' van WereldAsielen, we hebben hier al eens gesteund met een bijdrage voor de medische verzorging van twintig dieren en voor de
Alles in het asiel van Asoka ziet er piekfijn verzorgd uit en de liefde voor de dieren is overal zichtbaar.
katten is echter veel groter. De 80 vrijwilligers van Asoka El Grande doen dan ook erg hun best om voor zo veel mogelijk dieren adoptiegezinnen te vinden. Daar slagen ze heel goed in; vorig jaar zijn 596 honden en 292 katten geadopteerd! Bij elke hond en kat die voor adoptie in aanmerking komt, wordt echter een bloedtest afgenomen en elk dier
bouw van een quarantaineverblijf voor katten. Asoka El Grande is een 'No kill shelter', d.w.z. dat dieren alleen geëuthanaseerd worden om humanitaire redenen. Er vindt dus nooit euthanasie plaats om de populatie van honden en katten in het asiel binnen de perken te houden. Zij doen daarmee hun naam eer aan, want Asoka verwijst naar Asoka
5
WereldKrant zomer 2010
wordt gecastreerd of gesteriliseerd. Vorig jaar zijn er in totaal 687 castraties/sterilisaties uitgevoerd. Het betalen van de rekeningen van de dierenarts is dan ook een voortdurende bron van zorg voor het asiel. Het asiel voert zelf een actief beleid om aan financiële middelen te komen voor de medische verzorging van alle dieren. Zo organiseren zij vlooienmarkten en loterijen. Tweemaal per jaar wordt er door de jonge vrijwilligers een concert georganiseerd waar muzikanten gratis optreden. Daarnaast houden zij collectes in disco’s. Sommige vrijwilligers maken handwerk dat verkocht wordt. De medische kostenpost is echter erg hoog. En dan
niet. Zij heeft de hond onmiddellijk naar een dierenarts gebracht. Aanvankelijk zag het er naar uit, dat de hond alleen externe verwondingen had, maar nader onderzoek wees uit dat zij een gebroken poot had en een van de heupen was uit de kom. Een operatie was direct noodzakelijk. Tja … daar sta je dan. Paqui wist dat Asoka El Grande op dat moment voor zo’n dure operatie eigenlijk geen geld had. Ze besloot terecht, dat het belang van het dier op de eerste plaats kwam en stemde in met een operatie. De operatie slaagde prima en de hond (inmiddels omgedoopt tot Alexa) mocht herstellen in het asiel. Maar Paqui zat wel met de rekening van de dierenarts in haar maag. Net op dat moment namen
Alexa na haar operatie terug in het asiel
En Alexa hersteld. Zij kijkt al weer een stuk blijer de wereld in.
zijn er natuurlijk ook nog tegenvallers, soms moet er domweg direct een operatie uitgevoerd worden. Een voorbeeld: één van de stafleden van Asoka El Grande is Paqui. Toen zij op 7 maart ’s morgens vroeg op weg was naar het asiel kreeg zij een telefoontje, dat er op de snelweg tussen Alicante en het vliegveld een hond was aangereden. Toen zij ter plekke aankwam, zag zij direct dat het arme dier er slecht aan toe was. Ze was in shock en bewoog
wij weer contact op met Asoka El Grande en waren wij gelukkig in staat dankzij uw donaties een stukje van haar zorgen weg te nemen. En Alexa? Haar herstel verloopt voorspoedig en zij kijkt al weer een stuk blijer de wereld in! Zij zit op dit moment in een opvanggezin. Hopelijk vinden de vrijwilligers van Asoka El Grande snel een adoptiegezin voor Alexa.
6
WereldKrant zomer 2010
Indien u van mening bent, dat de vrijwilligers van Asoka El Grande goed werk doen en een financieel steuntje in de rug verdienen dan kunt u uw gift overmaken naar WereldAsielen onder vermelding van: Asoka project 45. Namens de vrijwilligers van het asiel en namens Alexa hartelijk dank voor uw bijdrage!
Alle dierenverblijven bij Asoka zijn in zachte kleuren geschilderd met de meest vrolijke taferelen. Met harten, kluiven, wolken en nog veel meer leuke tekeningen streeft men ernaar om het voor de dieren een zo aangenaam mogelijke plek te maken.
TWEE BELANGRIJKE TIPS VOOR UW BUITENLANDSE VAKANTIE TIP 1. Neem van thuis uw overtollige hondenriem, halsband, mand, bench, reiskennel, deken of voerbak mee en geef die af in het dichtstbijzijnde asiel op uw vakantiebestemming. U zult er versteld van staan hoe blij men hiermee is, want de meeste buitenlandse asieldieren hebben niets van dit alles. Ze liggen vaak op het kale beton en worden uitgelaten aan een stuk touw. Maar u kunt natuurlijk ook wat dierenvoer in de plaatselijke supermarkt kopen en dat langs brengen, want ook daaraan is een schreeuwende behoefte.
Kleine kinderen mogen onder begeleiding mee op de rug van de ezel, maar volwassenen absoluut niet. Dit laatste om de dieren niet te zwaar te belasten, zij hebben genoeg geleden tijdens hun werkzame leven. Op www.walkwithdonkeys.com vindt u alle informatie.
TIP 2. Op Kreta kunt u tijdens uw vakantie prachtige wandelingen maken met een ezel van de ezelopvang. Met of zonder een geheel verzorgde picknick onderweg. U geniet van de prachtige natuur op het eiland en steunt er tegelijkertijd de ezelopvang in Anatoli mee, die zo hard hulp nodig heeft voor de verzorging van mishandelde en zwaargewonde ezels op het eiland.
Uw picknickmand, rijk gevuld met Griekse lekkernijen, gaat mee op de ezel. Op de foto rijdt er ook een onderweg gewond geraakt hondje mee.
7
WereldKrant zomer 2010
Van graven was dus geen sprake meer en alles werd stilgelegd. Veel erger nog was het, dat de honden geen onderkomens meer hadden, want die waren oud en gammel en voor het bouwen van de muur afgebroken. Dat kon niet anders, want ze zaten vast aan de oude omheining. Omdat het de laatste maanden snikheet was in Thailand durfden Ton en Warin het aan de dieren voorlopig in de buitenlucht te laten vertoeven. Maar toen het water met bakken uit de hemel kwam, werd het een ander verhaal. Ton sloeg meteen alarm en het bestuur van WereldAsielen stak de koppen bij elkaar. Al die dieren wadend door het water met nergens een droge plek, dat konden we niet laten gebeuren.
HUAYANG, THAILAND Een persoonlijke brief van Ton uit Thailand voor onze donateurs. Hierbij drukken we met veel plezier de bedankbrief af die Ton Popelier, onze Nederlandse contactpersoon in Thailand, speciaal schreef voor onze donateurs. Gewoon omdat hij vindt dat u dit verdient en om u te laten weten hoe geweldig blij hij en Warin zijn met uw hulp. Voordat u de brief van Ton leest, praten wij u eerst even kort bij, want er is nogal wat gebeurd sinds de laatste WereldKrant, waarin wij een oproep deden voor hulp bij de watervoorziening van Warin's asiel. Het bedrag voor de watervoorziening is glansrijk gehaald, lieve mensen u heeft weer geweldig gereageerd! Natuurlijk lieten we Ton per omgaande dit goede nieuws weten, zodat hij de voorbereidingen in gang kon zetten. Maar ... toen begon het te regenen en het hield nooit meer op. Het regenseizoen werd pas een maand of wat later verwacht, maar kondigde zich onverwacht veel eerder aan. Er was, zoals wij al eerder schreven, flink opgehoogd met zand, maar er viel zóveel water dat het terrein er ook toen nog niet tegen bestand bleek en het asiel stroomde compleet over.
Gelukkig heeft WereldAsielen altijd iets achter de hand voor extreme noodsituaties, dus werd er in overleg met Ton een bedrag overgemaakt, zodat er zo spoedig mogelijk ook met de bouw van de hokken kon worden begonnen. En daarmee is men nu gestart, want het is inmiddels weer droog. Het worden zeven lange hokken, in de breedte gebouwd met in elk hok een platform op bamboepalen, waar de honden groepsgewijs op kunnen liggen, zodat ze vanaf nu tijdens het regenseizoen beschermd zijn tegen het water.
▼
Tegelijkertijd is er ook een begin gemaakt met het graven van de put voor de watervoorziening en alhoewel het in Thailand allemaal niet zo van een leien dakje gaat als in Nederland en Ton zich menigmaal afvraagt waar hij aan is begonnen, gaat hij toch dapper door en wordt beetje bij beetje het asiel van Warin werkelijkheid. Hier volgt nu de brief van Ton. Deze troosteloze aanblik vertoonde Warin's asiel na de zware regenval.
8
WereldKrant zomer 2010
Dit is wat er over was van de oude hondenhokken. WereldAsielen stuurde geld uit het noodfonds en er wordt al gebouwd aan nieuwe onderkomens. Hierin liggen de dieren hoog, zodat zij in het regenseizoen een veilige maar vooral droge plek hebben.
Banglamung, 22 april 2010 Lieve donateurs van WereldAsielen, Vorige week werden wij hier verrast door het goede bericht dat het geld voor de watervoorziening én de hondenslaapplaatsen voor Warin bij elkaar was. Iets dat ik niet voor mogelijk had gehouden, zeker niet in zo’n korte tijd. Ik kon hierdoor alleen maar even stil zijn, iets dat niet echt behoort tot een van mijn gaven. Uw geweldige donaties stellen mij in staat door te gaan met de bouw voor Warin’s opvang. Dank zij uw hulp zal de watervoorziening voortaan voor schoon drinkwater zorgen, zodat de dieren niet bij bosjes zullen sterven als gevolg van ziektes, die meestal door het water verspreid worden hier in de tropen. En de slaapplaatsen zullen de honden voor het eerst een droge plek geven tijdens het regenseizoen. Warin kan het nog steeds niet geloven dat zij er, na vele jaren eenzaam vechten voor de zwerfdieren, nu niet meer alleen voor staat en de wereld niet meer die eenzame plek is, waar geen plaats is voor haar en haar dieren, zoals dit in het verleden altijd het geval was. U heeft met z’n allen iets gedaan dat haar eigen bevolking jaar na jaar heeft laten liggen. Al die tijd werd zij bespot en tegengewerkt, totdat op een dag de rand van de afgrond bijna was bereikt. En toen kwam er hulp uit Nederland ...
▼
Ik begin er langzaam in te geloven dat het totale project op een dag werkelijkheid gaat worden en Warin in staat zal zijn door te gaan met haar edele werk, waarbij haar opvangcentrum zichzelf kan gaan bedruipen en zij niet meer afhankelijk zal zijn van donaties, zoals nu nog het geval is. Hiervoor ben ik een businessplan aan het maken dat ik WereldAsielen zal toesturen. Dit alles wordt mogelijk met uw hulp en binnenkort zal ik opnieuw naar Warin vertrekken om er voor te zorgen dat uw donaties op een effectieve wijze benut worden, want dat is mijn taak binnen het geheel, een taak die ik dan ook zeer serieus neem, wetende dat het uw geld is! Tevens dank ik WereldAsielen voor haar geweldige inzet en compassie waarmee zij het in een zeer korte tijd heeft gepresteerd de grootste sponsor van Warin’s opvang te worden. Dat er ooit zoveel hulp uit Nederland zou komen, heb ik niet aan zien komen en het heeft mij dan ook totaal verrast. Maar WereldAsielen heeft meer gedaan, want als enige hulporganisatie heeft zij mij constant gemotiveerd en er voor gezorgd dat ik bij deze ‘one man job’ steeds geestelijk voldoende brandstof had om door te gaan, juist op de momenten waarop alles vreselijk tegenzat. Ik werd opgebeld als ik het even zwaar had en kon op die manier mijn zorgen delen. Deze gesprekken hebben veel voor mij betekend.
9
WereldKrant zomer 2010
Vanzelfsprekend zal ik WereldAsielen, en daarmee ook u, nauwkeurig op de hoogte houden van alle ontwikkelingen en de besteding van uw donaties. Met nogmaals veel dank en diervriendelijke groeten, ook namens Warin en haar dieren, Ton Popelier uit een zinderend heet Thailand!
Nu het weer droog is, is men begonnen met het slaan van de waterput. Dit gebeurt met de hand.
UBUD, INDONESIË (BALI) Op het Indonesische eiland Bali runt de Australische Linda Buller in de plaats Ubud een opvang voor zwerfdieren, genaamd Bali Adoption Rehabilitation Center (BARC). Sinds vorig jaar steunt WereldAsielen het werk van deze geweldige vrouw. Eind vorig jaar was de Nederlandse dierenarts Anneke Wierenga een paar maanden bij Linda om haar te helpen. Hieronder vindt u Anneke's verslag over deze periode.
van arme Balinezen worden gratis behandeld. Omdat er weinig honden worden ingeënt op Bali, heerst er hondenziekte (rabiës), vooral onder pups. Die dieren hebben een ernstige longontsteking en als ze in leven blijven, houden ze er vaak een neurologische 'tic' aan over. Parvo doodt ook veel jonge honden en omdat er overal ratten lopen, komt de ziekte van Weil voor onder de jonge en oudere honden. Volwassen honden lijden vooral aan schurft, vlooien, teken en de door teken overgebrachte ziekte Babesia. Gelukkig bestaan er tegen dat soort parasieten bestrijdingsmiddelen en die heb ik volop ingezet!
Het logo van BARC.
Zestig dagen Bali In een warme nacht, begin december 2009, kwam ik aan in Denpassar en werd daar opgewacht door Linda en Ebony. Zij brachten me naar de Good Karma Clinic, lieten me een kitten behandelen en gaven me een bed.
Het grote onoplosbare probleem op Bali is de heersende rabiës. De uitbraak was al in november 2008 begonnen en had in één jaar tijd aan zestien Balinezen het leven gekost. Tijdens mijn verblijf breidde de epidemie zich uit en was de regering genoodzaakt om te gaan handelen. Australië had rabiësvaccin beschikbaar gesteld en BAWA (een zusterorganisatie) kreeg toestemming om honden te gaan vaccineren. Omdat veel honden min of meer 'wild' leven, moest er een team met vangnetten mee. De gevaccineerde honden kregen een halsband met een penning om. De verwilderde honden lieten zich geen halsband omdoen en zij kregen een verfstip op hun rug. Helaas was het
De volgende dag heb ik de kliniek en het asiel bekeken, het "Bali Adoption and Rehabilitation Centre" (BARC). Oorspronkelijk was het BARC alleen een asiel, waar ongeveer 40 volwassen honden, 10 pups en 10 kittens leven. Om geld voor het levensonderhoud van de asieldieren te verdienen, hebben Linda en Ebony er een kliniek bij geopend en een tweede Balinese dierenarts in dienst genomen. In de kliniek worden honden van buitenlanders tegen betaling behandeld en honden
10
WereldKrant zomer 2010
juist het regenseizoen en spoelde de verf na een paar weken van hun haren. De regering begon een 'stamping out' campagne, dat is het doden van alle niet geënte honden. Om de toeristen te beschermen, liet de regering op de zuidelijke stranden bij Sanur en Seminyak de honden doodschieten door mannen met strychnineblaaspijpjes. Bij deze acties werden alle beachdogs met of zonder halsband en penning gedood. Dit tot grote verontwaardiging van de toeristen! Sommige toeristen verborgen hun beachdog en brachten hun hond later bij ons in het asiel in Ubud. Dat was uiteraard verboden omdat er op die manier rabiës gebracht kan worden in een niet-geïnfecteerd gebied. Op Bali heerste een rabiësepidemie (hondenziekte). Australië stuurde vaccin, zodat veel dieren konden worden ingeënt.
Zo kwam Bella bij ons in Ubud. Ze lag voor dood langs de weg, was broodmager en had twee onbruikbare achterpoten. Bij het zien van dit dier heb ik gevraagd of ik haar direct mocht
euthanaseren. Ebony weigerde en zij ging Bella voeren. Helaas bleek Bella al zolang geen voedsel gehad te hebben dat haar lijf het voer niet kon opnemen. Twee dagen lang braakte ze alles weer uit. Opnieuw vroeg ik of ik haar mocht euthanaseren en Ebony volhardde in haar weigering. Intussen had ik de Hollandse wonderzalf Mesitran en het Coflex-verband gevonden. Daarmee ben ik dagelijks Bella’s stomp van haar rechter achterpoot gaan behandelen en verbinden. Ze kon na een week kleine porties voer binnen houden en het medicijn Promeris verjoeg haar vlooien en teken. Dagelijks werd ze geborsteld en verbonden en Bella genoot van alle aandacht. Bij mijn vertrek kon ze zonder verband op haar rechter achterpoot lopen en was ze van een schuw scharminkel uitgeroeid tot een vrolijke hond met een beperking. Dankzij de giften van jullie heb ik Bella kunnen behandelen. Veel dank ook namens Bella daarvoor. Anneke Wierenga-van Beelen
Tot twee maal toe wilde de dierenarts Bella euthanaseren, maar dankzij Ebony's volhardendheid overleefde Bella en kwam er helemaal bovenop.
11
WereldKrant zomer 2010
Ook de zwerfdieren op Bali profiteren mee van de inzameling van oude bankbiljetten en van onze actie 'We gaan voor goud'.
DOEL • WereldAsielen steunt wereldwijd zwerfdierenprojecten. • Vooral kleinschalige projecten van mensen die tegen de verdrukking in hun uiterste best doen voor in nood verkerende honden, katten, vogels, ezels, enz. • Vaak in een omgeving die door armoede, oorlog, natuurgeweld of desinteresse wordt geteisterd.
WERELDASIELEN NU OOK OP TWITTER! WereldAsielen is nu ook te volgen op Twitter. Volg @WereldAsielen WE GAAN VOOR GOUD! Stuur ons alstublieft uw afgedankte gouden, zilveren of van andere edelmetalen gemaakte sieraden. We krijgen een prima inruilprijs en zo helpen we méér buitenlandse zwerfdieren. Pak het stevig in (bv. luchtkussenenvelop, doosje), sluit het goed af en vermeld ook uw afzendadres! Adresseren aan: WereldAsielen, Postbus 1408, 3500 BK Utrecht. Namens de zwerfdieren: bedankt!
COLOFON Stichting WereldAsielen Nederland Postbus 1408, 3500 BK Utrecht T (030) 265 70 89
[email protected] www.WereldAsielen.nl Nederland: ING Bank 12 45 46 (IBAN: NL12 INGB 0000 1245 46, BIC: INGBNL2A) België: KBC Bank 737-0144954-79 KvK 30199950 ANBI-nr. Belasting 8139.21.60
OUDE BANKBILJETTEN OVER? GEEF ZE AAN DE ZWERFDIEREN! Oude bankbiljetten over? Stuur ze ons alstublieft toe, want we kunnen ze omwisselen en er méér buitenlandse zwerfdieren mee helpen. Alle biljetten zijn welkom, ook van landen die zijn overgestapt op de euro. Stuur ze naar WereldAsielen, Postbus 1408, 3500 BK Utrecht. Namens de zwerfdieren: bedankt!
12