kontakt Ledenblad van de Vlaamse oud-scouts en oud-gidsen Scouting voor volwassenen - volwassenen voor scouting

PB- PP B- 04293 BELGIE(N) - BELGIQUE

kontakt g.eu outs en oud-gidsen www.voso

-sc Ledenblad van de Vlaamse oud 41s te jaa rga ng

Driemaandelijks Nr 4-2014

oplage 3.000 ex.

emb er 201 4 okt obe r - nov emb er - dec

chrift P2A9141 Afgiftekantoor Antwerpen X Tijds

g

outin en - volwassenen voor sc

Scouting voor volwassen

September: rustige herfstmaand …of toch niet? 03 september 2014: start van een nieuw hoofdstuk voor onze kleine schoolgaande jeugd; 3 dagen na de ‘Terugkomdag Planningsweekend 2014’; 2 dagen na onze aanwezigheid op HO Hoge Rielen waar we met een aantal mensen onze hulp aanboden aan de organisatoren S&GVl én tegelijkertijd promotie voerden voor onze eigen vereniging; 2 dagen na ontvangst van het negatieve evaluatierapport vanuit het ‘Agentschap Sociaal Cultureel Werk voor jeugd en volwassenen’ én einde vakantie voor schoolplichtigen, maar ook begin van een septembervakantie voor anderen. Sms naar Corsica, Sms naar het Zuiden van Frankrijk, enige paniekreactie in Boom en Meise…. “Onze voorzitter heeft ontslag genomen door de leden van Algemene Vergadering hiervan per brief in kennis te stellen, niet zo maar ontslag aangeboden, neen, neen, ontslag genomen!!! “stoppen met bouwen aan VOSOG, John is out”, zoals John het zelf omschrijft in zijn ontslagbrief…. Zeer vele jaren was John een toonbeeld van scouting, sedert jaren was John VOSOG; VOSOG dat was John. De meest drastische wijziging die VOSOG sinds zijn oprichting in 1973 meemaakte was “het vechten voor het verkrijgen van de officiële erkenning als Sociaal-Culturele Vereniging bij het Ministerie van de Vlaamse gemeenschap”. Het bekomen van deze erkenning in 2011 was voor het overgrootste deel het resultaat van de inzet, de verwerking, het opmaken en samenstellen van het erkenningsdossier en voortgangsrapporten door John. De kernbesturen en de medewerkers tekenden voor het andere deel. De bezorgdheid die werd geuit in het voorwoord van Kontakt nr.38-4 (december 2011) was plotseling bittere ernst. Om verder te gaan in de bouwsector: Waren de fundamenten van het VOSOG gebouw niet stevig genoeg? Werd er een té hoog VOSOG gebouw opgetrokken? Wie zal het ons zeggen, wie geeft het juiste antwoord? De bouwploeg verloor één zeer belangrijk architect, de rest en het verder afwerken van het bouwwerk wordt aan anderen overgelaten…. Het falen (geen interesse, haperende communicatie, verkeerde locatie of slecht gekozen datum) van het jeugdfeest (medewerkerskinderfeest) liet evenzeer diepe sporen na bij de persoon van John die tekende en instond voor de planning, de uitwerking, en al wat er bijhoort en rondhangt voor dergelijke organisatie. De twee voorgaande medewerkersfeesten te Boom waren geslaagd te noemen, niettegenstaande negatieve opwerpingen dat het niet de taak is van VOSOG-landelijk om de al zwaar beladen activiteitenkalenders van kernen en Provinciale afdelingen nog verder te belasten is dit juist het item dat men vanuit het Agentschap als zeer positief, waardevol én één der kerntaken van VOSOG-landelijk omschrijft… Zonder negatief uit de hoek te willen komen of enige afbreuk te willen doen aan iets of iemand denk ik, persoonlijk, dat het hoog tijd is dat we met ons allen lessen trekken uit de gebeurtenissen

2 | KONTAKT 41-4 | 2014

van de laatste jaren, maanden, weken, dagen; vooral nu we aan het begin staan van het opmaken van een nieuw sterk VOSOGbeleidsplan. Uitkijken, zoeken en eventueel aantrekken van een educatieve medewerker is méér dan ooit aan de orde van de dag én ook door het Agentschap aanbevolen. Het zou de vereniging sieren mocht dergelijk element uit onze Scoutsfamilie kunnen komen. Het in 2011 omschreven idee van ‘Meerdere VOSOG-kernen/ stammen binnen eenzelfde stad, gemeente of groep met eventueel één of meerdere gezamenlijke activiteiten …(meestal gelinkt of samen met de actieve van deze stad, gemeente of groep) blijkt hier en daar al zijn vruchten af te werpen… zodat we voor de buitenstaanders met zijn allen in dezelfde ‘scouts-richting’ kijken en handelen. Er is nog (scouts)leven NA je actieve periode door samen met je vroegere ‘maten’ nog eens een activiteit te doen die je samen leuk vindt en dan deze groep als nieuwe kern/stam op te nemen en hun een degelijke verzekering aan te bieden voor dergelijke samenkomsten is zeker een troef die we onvoldoende ter kennis brengen van ‘toevallige’ oud-leiding; oud-scouts oud-gidsen’ samenkomsten. Binnen de vroegere beweging waren er eveneens verschillende ‘graduaties met elk hun eigen activiteiten / bezigheden. Welpen, Jong-Verkenners, Stam en Leiding behoorden allen tot Scouting zonder daarom dezelfde activiteiten te doen. Zo bestaan er VOSOG-kernen waar men de huidige leidingploeg als volwaardig VOSOG-lid opneemt en aansluit; zo bestaan er VOSOG-kernen/stammen waar men verschillende (afdelingen?) kent; en we kwamen tot 3 binnen één VOSOG-kern in dezelfde stad met uiteenlopende interesses én activiteiten werken én toch iedere (afdeling) op de hoogte is van ieders jaarprogramma en er vrijblijvend kan aan deelnemen. Hier worden ook een paar gezamenlijke activiteiten gehouden zoals daar zijn: kampbezoeken en scoutsfeestjes. Misschien zijn er nog meerdere vormen van samenwerking binnen onze VOSOG-kernen?? Zeker ideetjes om nogmaals tijdens de komende eindejaar- feestjes / bijeenkomsten / vergaderingen als gespreksonderwerp aan te raken en of te bespreken. De ledenhernieuwing voor 2015 is ondertussen bij verschillende kernen/stammen al voltooid maar een aantal dienen nog gestart. De voorgeschreven formulieren gebruiken, het vergemakkelijkt de verwerking op het secretariaat. Het Agentschap vraagt ons een indeling en toetsing van al onze activiteiten naar de 4 decretale functies. Als organiserende kern zou het iets gemakkelijker moeten zijn om deze indeling al op de formulieren in te vullen, een kleine (bijkomende) inspanning, én voor het landelijke secretariaat van onschatbare waarde… Natuurlijk is alles nog niet geregeld en verloopt alles al vlekkeloos, er kunnen zeker nog een aantal zaken fel verbeterd worden binnen onze VOSOG structuren. We worden hier ook geregeld

op gewezen maar …er worden ons weinig haalbare probleemoplossingen aangereikt. Dit zou volgens mij veel beter kunnen…je weet wel van die stuurlui én de wal….Een voorbeeldje ?? De mediacommunicatie en naambekendheid zou zus… de mediacommunicatie en naambekendheid zou zo….Bij navraag naar daadwerkelijke hulp bij het gebruik van mediacommunicatie en naambekendheid staan er weer dezelfde (verkleinde) groep mensen met heel veel bereidheid maar misschien met minder ‘knowhow’ in deze materie terwijl we zelf vaststellen dat (proficiat) verschillende kernen degelijke mediacommunicatie en naambekendheid technieken gebruiken. Een informatiedoorstroming / hulp naar Landelijk is onbestaande….Nog (veel) werk aan de winkel ? Dit zijn alleszins geen louter negatieve benaderingen maar alleen een uitdrukking van uiterste bezorgdheid. De veer gaat zo lang mee én de schuit gaat zo lang te water tot…is geldig voor ieder persoon, ieder gezin, te veel is te veel, trop is trop. We kunnen nochtans volledig begrip opbrengen voor persoonlijke situaties. Men weze gewaarschuwd! We moeten ten alle prijze vermijden dat VOSOG zou kunnen omschreven worden als een schip waar de kapitein inderhaast en misschien ondoordacht

het vaartuig verlaat! Als ik mijn gedacht niet kan uitvoeren, als ik mijn gelijk niet kan krijgen dan speel ik niet meer mee, dat hoort er niet meer bij en zou kunnen vervangen worden door delegeren, overleggen, vertrouwen hebben, vertrouwen geven. Samenspraak, medebeheer en ploeggeest zijn toch nog zeer belangrijke basispeilers die onze vereniging sterk zouden moeten houden of niet toch? Er werd op voorhand niet gedreigd of aangekondigd dat de luchtaanvallen op de Twin-Towers zouden plaatsgrijpen, ze werden dadelijk uitgevoerd; maar op dit ogenblik herrijst een nieuw statig gebouw aan de sky-line van NY; er is dus nog hoop voor het VOSOG gebouw, het groeiende ledenaantal van de twee laatste jaren is er een degelijk bewijs van. Bij het jaareinde rest mij én de ganse VOSOG bestuursploeg en de medewerkers enkel nog U allen een ‘Vreugde-, succes- en liefdevol 2015 VOSOG-jaar’ te wensen aan U, Uw familie en allen die U dierbaar zijn. Welgemeende Scoutsgroeten, Willy Sevenants, secretaris VOSOG vzw

Herfstverkleuring

Loofbomen kunnen in de winter met hun verkleumde wortels onvoldoende water opzuigen om het waterverlies door verdamping te compenseren. Zo zijn ze gedoemd om elk jaar afscheid te nemen van hun bladeren. In de zomer zijn de bladeren groen van de bladgroenkorrels, de zonnecellen waarmee bomen voedsel aanmaken om te kunnen groeien. Wanneer in de herfst de dagen beginnen te korten, sterven de bladgroenkorrels sneller dan ze aangemaakt worden; De boom laat nu via de bladnerven en

bladsteeltjes de elementaire bouwstoffen uit de bladeren lopen om ze op te slaan in de takken, stam en wortels. Volgende lente worden ze hergebruikt bij de wederopbouw van het bladerdek. Carotenoïden geven de gele kleur aan wortels maar ook aan boombladeren. Als het bladgroen in de herfst afneemt, komt de gele kleur tevoorschijn. De Noorse esdoorn wordt zo zelfs helemaal geel. Bomen die rood of paars verkleuren in de herfst, maken kleurstof-anthocyaninen-actief aan op het moment dat

het bladgroen mindert. Hoe feller het herfstlicht, hoe feller rood. Als alles ontmanteld is, zie je de ware kleur van een boomblad: vederlicht houtbruin. Als je de natuur in close-up bekijkt, gaat er een nieuwe wereld voor je open. Een schier eindeloze variatie aan levensvormen, elk met hun eigenaardigheden. Stilstaan bij de kleine dingen des levens, je krijgt er nieuwe energie van. Zelfs een verkleurend herfstblad heeft een eigen verhaal. Hoppie

2014 | KONTAKT 41-4 | 3

Kastanjoree op“ De Kluis “ 11 oktober 2014 Het weder (met verzachtende omstandigheden) was , zoals onze regering, twijfelachtig. We waren met 19 kerngezonde leden (met een snuifje zout) samengekomen om onze aanplanting van tamme kastanjebomen te inspecteren (en wat kastanjes te oogsten voor de BBQ). Na een korte inleidende vergadering, onder leiding van onze provinciale voorzitter, proefden we van onze deskundig gepofte kastanjes en werd er discreet geproefd van een cavatje. Vervolgens kwam ons gastronomisch middagmaal, potage, fresh frites met koninginnenhapjes (zonder koningin) gevolgd door een ijskoude frisco. En we waren gelukkig! ‘s Namiddags trokken we er op uit naar

de nieuwe inheemse boomaanplanting. We stelden vast dat de “buitenlanders” die nochtans deskundig gerooid werden,

weer hun kopje omhoog staken. Om te besluiten met een bezoekje aan het kamp voor sjortechnieken: Het paard van Troye, Eetplaats en niet vergeten de Drinkplaats

(bar). Om jaloers te zijn. Terug op de KLUIS verhuisden we naar de kelderverdieping voor het verder afwerken van onze kastanjoreevergadering. We besloten met een Quiz, in elkaar gefikst door Francis van de SAK (d.i. De stad aan het kanaal). We verdeelden ons in 3 groepen, elk met een welluidende benaming, waaronder de meest geleerde “KIEKENS”. En het waren de kiekens die, dankzij hun “literaire “ vaardigheid, en de kennis van de boekskens het pleit wonnen. Mo vent toch !!!!! Het werd nog nagenieten met lekkere taart van Rosa, en een tas koffie. Tot besluit zongen we samen het avondlied. Henri Pierre, lid van de kiekens.

Nieuws uit de provincie Oost-Vlaanderen Nieuwjaarsreceptie: 18 januari 2015 Voor de eerste keer nodigt het provinciaal bestuur alle maar dan ook alle leden van de kernen uit Oost-Vlaanderen uit op “De Nieuwjaarsreceptie” Deze gaat door in de Brouwerij Slaghmuylder in Ninove (foto)en zal bestaan uit twee delen. In de voormiddag voorzien wij een natuurwandeling gevolgd door een broodjesmaaltijd. In de namiddag is er dan de werkelijke receptie. Meer info binnenkort via mail. Alvast al een voorspoedig 2015 vanwege de voorzitter Bruno Grigis en het provinciaal bestuur.

Nieuwjaarsreceptie Vlaams-Brabant 2015 Beste Provinciaal Raadslid, Beste kernvoorzitter, Beste Kernbestuursleden Naar goede jaarlijkse gewoonte wordt door VOSOG VlaamsBrabant een nieuwjaarsreceptie mét animatie georganiseerd voor allen die betrokken zijn bij het provinciale bestuursniveau. We verwachten dus alle leden van de Provinciale raad alsook de “Trekpaarden” van alle kernen, eventueel vergezeld door de partner, op vrijdag 16 januari 2015 om 18u30 in “TANGENHOF” Tangedallaan 36 te 1850 Grimbergen. (plan op aanvraag)

4 | KONTAKT 41-4 | 2014

We starten de avond met een drankje en hapjes om dan over te gaan naar iets dat meer aan de ribben plakt en we stoppen met een zoete nababbel. Om praktische redenen hadden we graag geweten wie er deze avond wil meemaken? Diegenen die alleen langskomen voor de hapjes en drankjes, laten iets weten aan het onderstaand adres en hoeven niets te betalen . Al wie er graag het verrassingsavondmaal bijneemt, laat het niet alleen weten aan het adres onderaan, maar betaalt zo snel

15 Augustus 2014 - Midzomerfietstocht

oud-scouts-gezinnen ROESELARE met aansluitend BBQ Bij de organisatie van dergelijke activiteit is het weer een succesfactor. Daarom werden er stiekem eieren naar de arme klaren gebracht. De fietstocht ging dus door en werd een succes. Een regenbui van 10 minuten bij aanvang en dat was het. Vertrek omtrent 13.45h. Een 42 volwas-

Geert Depondt en Marnix Donck) hebben naar eigen zeggen véél meer dan 40km gereden door bos en via de markt van Torhout. Volgens hen was Jef (88 jaar!) de beste cyclecrosser in het bosgedeelte; hij kende blijkbaar ook alle weggetjes en reed rechtstreeks naar zijn doel!

allemaal nog extra een terrasje gedaan op de markt van Torhout. Tegen 18 h moest iedereen aanwezig zijn op het Scoutshof. Daar was de ultieme proef gepland : een soort ‘pingpongkampioenschap’. Eerst met zijn allen rond de pingpongtafel lopen en het balletje niet

senen en 9 kinderen op de fiets met overwegend fluo vestjes. Er waren ook een aantal gemotoriseerde fietsen voor de liefhebbers van iets makkelijker. Keuze tussen de ping route (18 km) en de pong route (40km). Vooral gezinnen met kinderen en ongeoefende fietsers kozen voor de ‘ping’, de rest voor de ‘pong’. Het traject van de pong route werd beschreven op 3 bladzijden , waarvan 1blad recto verso. Twee groepjes lazen enkel blad 1 en blad 3. Zo lazen ze tussenbestemming “hoeve ter kerst” en reden daar recht naar toe. Eigenlijk was dit de korte ping route en zo kwamen ze samen met de jonge gezinnen in hoeve ter kerst, waar ze hun vergissing inzagen. 1 groepje (met o.a. Piet Deconinck, Trui, Lieve Houvenagel…) besloot dan de pong route omgekeerd verder te zetten. De andere alternatieve pong groep (met Jef Bommarez,

De fietsers werden gevolgd door bezemwagen van Hubert Davidts, die ons enkele praktische proeven liet afleggen. Eerste algemene stop was op de parking ‘de zilveren lepel’. Praktische proef: per 2 met een plank met gaatjes en punten een pingpongballetje balanceren om in een gaatje te laten vallen. Dit was het ‘ping gedeelte’ van de tocht. De tweede praktische proef was in ‘hoeve ter kerst’ in Gits. Weerom een soort pingpongspelletje met 1 gewone palet en 1 palet met netje waarin het balletje moet gevangen worden (waar halen ze het? Jawel op zolder bij Geert Hoedt!). Dit was dan het ‘pong gedeelte’. Tussendoor konden alle groepen genieten van 1 of 2 terrasjes onderweg. De pingers hebben lang kunnen lanterfanten in hoeve ter kerst, waar het zonnetje terug de succesfactor was. De pongers hebben

laten vallen of je viel eraf. Zo bleven nog enkelen over die dan de finale betwisten met een wedstrijd pingpong. Bravo voor de winnaar! Niemand minder dan Emiel Davidts(zoon van Hubert) ging lopen met de beker vol snoep!!! Naar goede traditie werd alles in het Scoutshof beklonken en beklapt bij een heerlijke BBQ , waar ook niet-deelnemers aan de fietstocht konden bijschuiven ( 64 in totaal) Dank in de eerste plaats aan Geert Hoedt en Hubert Davidts voor het organiseren van deze leuke fietstocht!! Ook dank aan de BBQ-medewerkers: Brigitte, Hilde, Piet, Kristien….misschien vergeet ik nog wel iemand. Het was in elk geval een prachtige dag!

mogelijk, uiterlijk tegen 04 januari 2015 de som van 20 euro per persoon op de rekening van :

Anne Dumoulin

Namens VOSOG Vlaams-Brabant Willy Sevenants

VOSOG Vlaams-Brabant, Molendreef 46 te 1930 Zaventem IBAN: BE02 0010 5627 5840 BIC GEBA BE BB Een énige gelegenheid om, in een gezellige sfeer, kennis te maken met de “Trekpaarden” van andere kernen, het Provinciaal Bestuur én tegelijkertijd de wensen en verlangens voor 2015 van U en Uw kern t.o.v. het provinciaal niveau kenbaar te maken. Tussen ‘pot & pint’ worden meestal de beste afspraken gemaakt!

2014 | KONTAKT 41-4 | 5

Stam 10de Groene Woud keert terug naar de “Heimat” Voor ons 5 jarig bestaan trokken wij naar Zeltingen – Rachtig aan de Moezel. In de prachtig gelegen scoutslokalen boven in de wijnbergen met uitzicht op het Moezel dal, van de Pfadfinderschaft Deutscherren Rachtig e.V. Het weer was prachtig en op het programma stonden een paar kanjers van activiteiten. Als eerste het bevaren van de moezel van uit Neumagen Dhron, Oudste wijnstad van Duitsland.   Nvdr:Bij Neumagen werd een Romeins wijnschip gevonden waaruit blijkt dat men zich al rond het begin van onze jaartelling bezig hield met de wijnbouw. Het originele schip is tegenwoordig te bewonderen in het Landesmuseum inTrier. In de haven van Neumagen ligt een replica van het schip en in de dorpsstraat van Neumagen staat een betonnen afgietsel ervan. Met deze replica bevoeren wij de Moezel, wetende dat het om een roeiboot gaat. Maar na een half uur waren wij toch blij dat ons gevaarte een motor had.

De tweede grote activiteit was een hike door de wijnbergen met onze eigen persoonlijke gids Ingo. Dit was uitstekend georganiseerd en aangepast voor groot en klein. Ons bezoek aan de wijnboer was ook niet te versmaden er was alles op en aan. Eerst een bezoek aan de wijngaarden en nadien “Essen beim Winser” een lekkere barbecue. Maar na enkele uurtjes kenden wij het verschil niet meer tussen Moezel wijn en Franse wijn. En …NEEN… Moezel wijn is niet altijd zoet.

6 | KONTAKT 41-4 | 2014

Nog een belangrijk hoogtepunt was de drie Gidsen die hun engagement uitgesproken hebben tegen over de Stam. Deze belofte werd afgerond met een bezoek aan Bernkastel-Kues. Nvdr: Het stadje is een toeristische trekpleister in het Moezeldal en bestaat uit twee delen: Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linkeroever. Beide delen zijn verbonden met een brug over de Moezel. Boven Bernkastel verheft zich de ruïne van burg Landshut. Het historische centrum van Bernkastel telt vele oude vakwerkhuizen en nodigt uit om ontdekt te worden. Wij denken nog vaak terug aan deze prachtige kampplaats en het prachtige kamp met toffe activiteiten Hoppie

Op de heide waait de wind vrij van haag en heg……. op de heide waait de wind alle zorgen weg !! Zaterdag 27 september 2014 verzamelden onze leden van VOSOG Hasselt -De Hazelaar op “den Teut” voor hun jaarlijkse herfstwandeling. “Den Teut” heeft niets te maken met de Limburgse Teuten die bekend waren als rondreizende kooplieden. Het duidt gewoonweg op een zandheuvel die de heide in Zonhoven bekroont en van waar men een prachtig uitzicht heeft op de steenbergen van de gesloten mijnen van Winterslag Waterschei en Zolder. Met een geoefend oog kan men zelfs de

Op een groot aantal plaatsen was de heide geplagd: al de vliegdennen en ook de oude heidestruiken waren er verwijderd zodat ogenschijnlijk kale plekken overblijven. Maar het heidezaad en de wortelstronken zorgen dan in het voorjaar voor mooie groene heide. We hadden weer eens geluk want honderd meter verder was er een herder “René “met een grote kudde schapen. Hij was zo vriendelijk om ons uit te leggen dat deze schapen eveneens zorgden voor

tweetorenwijk van Hasselt terug vinden. Om van de glorie van de mooie purperen heide te genieten waren we enkele weken te laat maar toch blijft deze streek een rustoord voor de ziel en een lust voor het oog!

de instandhouding van de heide door het pijpenstrootje overal weg te vreten en te zorgen voor een natuurlijke bemesting Zeg zo maar niet een schaap! Want er zijn enorm veel rassen maar bovendien zijn er drie soorten : de wol schapen, de

vleesschapen en de melkschapen. Het zijn deze laatsten die zorgen voor de begrazing van de heidevlakten. Ze hebben een smalle kop en een onbehaarde staart en zijn meestal wit of bont ( wit-bruin).René kwam meer en meer op dreef en sprak ons over zijn vrees voor de rotkreupel: als de schapen met de voorste poten op de knieën gaan liggen om te grazen is dat een slecht voorteken .Hij vertelde ons ook nog over zijn hond ,zijn beste vriend en zijn beste helper. Met deze border collie is hij gerust : geen enkel schaap zal de kudde verlaten ! In de verte zag Jaak een Limburgse reiger : de Roerdomp! Het was voor ons een gelegenheid om onze wandeling langs de vijvers verder te zetten en nog eens de zonnedauw te ontdekken in al zijn glorie. Ook de mooie dopheide, het veenmos en vooral het IJslands mos werden nog bewonderd door de bloemenschikkers van onze kern. Met lekkere pannenkoeken en het nodige vocht werd deze wandeling besloten in de camping Holsteenbron Kloeke Gems

VOSOG Sint-Truiden - Uitstap Arolsen en Brilon Vosog Sint Truiden en Pasar trokken samen op reis naar Duitsland. “Wij hebben met Pasar en Vosog een fantastische reis gehad naar Arolsen en Brilon. Daar hebben wij verbroederd met deze twee gemeenten, waar wij met open armen werden ontvangen. De Sint-Truidense burgemeester Veerle Heeren gaf ons een symbolische appel in keramiek mee die wij officieel hebben overhandigd aan de burgemeesters van Arolsen en Brilon. Onze gids, Jef Smets, die deze reis tot in de puntjes had uitgestippeld kent beide steden op zijn duimpje. Hij was destijds de promotor van de verbroedering tussen deze twee steden en Heusden – Zolder.

2014 | KONTAKT 41-4 | 7

Jodam Buken Bukense Mossel-Brossel 18 – 20 juli 2014.

Scouting Buken-Delle kan alweer terugblikken op een geslaagde editie van MosselBrossel. Het gekende mosselfestijn groeide uit van een bescheiden tweedaags evenement tot de editie die we vandaag kennen, met bijna twee ton mosselen die dit jaar van over de vaartbrug naar Buken werden gebracht. Mossel-Brossel 2014 werd daarmee een recordeditie. ‘Dat record werd al op zondag bereikt, Het is dus niet zo dat we deze mooie cijfers haalden omdat we ook op maandag 21 juli mosselen serveerden. Bovendien werden we gespaard van de voorspelde zware onweders en dat speelt natuurlijk ook mee als je een buitenactiviteit op poten zet. Scouting Buken-Delle kan de opbrengst goed gebruiken voor de afwerking van de nieuwe scoutslokalen. De plaatsing van een centrale verwarming staat bovenaan op het verlanglijstje.

Fietsdriedaagse Retie 9, 10 & 11 augustus 2014:

De startplaats te keerbergen kenden we al van eerdere uitgaves. Ditmaal viel er een druilende regen al van in de vroege morgen, het voorspelde niet veel goeds, we zouden dus nog wat dralen en nog wat koffie halen. Pas gestart is de regen opgehouden en hij bleef gelukkig de ganse dag achterwege. Ons eindpunt lag te Retie in de B&B ’s Heerenhoef, een echte aanrader…en noteer alvast op 14 augustus viert de uitbater-eigenaar zijn verjaardag!!! Wat een meevaller voor ons dat een aantal genodigden hun kat stuurden en wij mochten die vervangen…. En onze poezen gaven een demonstratie met wandelstok; een dansshow van het allerhoogste niveau; ‘rock en roll’ met 2 partners, een tachtiger zijn jeugd laten herbeleven en dit alles tot vér na twaalven…en NA een fietstocht van 67 km. Op zondag hadden we iets minder geluk met de weergoden want de laatste kilometers van onze 54 km lange tocht dienden we in de pletsende regen af te leggen. De terugtocht op maandag verliep weliswaar grotendeels droog, tegen alle voorspellingen in, maar wel met de voorspelde wind op kop. De gezamenlijke afsluitingsmaaltijd op Beerzelberg deed ons alle wind- & regenleed gauw vergeten.

Europees pompoenkampioenschap te Duisburg op 4 oktober De deelname van Jodam in 2014 aan het Europees kampioenschap voor de zwaarste pompoen te Duisburg op 4 oktober was voor de familie Bosmans-Lambrechts een meevaller van formaat. Rita bracht exemplaren van 242,2 kg en 162,4 kg; Rik presteerde het om 2 exemplaren van juist hetzelfde gewicht (2 x 161,6 kg) te kweken. Zij behaalden de 28°, 38°,39° en 40° plaats en verbeterden niet alleen hun huishoudelijk record maar eveneens het JODAM-record. We roepen ze dus ontegensprekelijk uit

8 | KONTAKT 41-4 | 2014

tot JODAM-BUKEN POMPOENKAMPIOEN 2014. Willy kwam er met zijn luttele 108 kg en 112 kg, 42° plaats (weeral) niet bij te pas. De Jodam pompoen met 97,8 kg, 43° plaats benaderde evenwel het dichtst de 100 kg maar spijtig werd er dit jaar geen speciale prijs voor uitgereikt (besparingen?). Er was dit jaar een algemeen pompoenrecord in Duisburg met exemplaren van 805,5 kg van Jonas De Swert én de winnaar : Jos Ghaye uit Tongeren met 829 kg. Om in de buurt van deze resultaten te komen staat er dus voor de pompoenkwekers van Jodam Buken-Delle nog heel wat werk, kennis én opzoekingswerk te wachten.

Aarschot stam 75 Dinsdag 7 oktober 2014. Sint-Paulusgilde in de kijker. In Aarschot bestaan er verschillende stammen. De oudste dateert van 1928. De Stam van 1975 wou allang deze ‘oude knarren’ in de spreekwoordelijke bloempjes zetten. En op die bewuste dinsdag kwam het er eindelijk van. Met zijn zessen werden ze door een heuse limousine, met bubbels, thuis opgehaald en onder begeleiding van twee bevallige gelegenheidsverpleegsters aan het Stedelijk Museum netjes afgeleverd. De stad had twee schepenen afgevaardigd om de feestelingen te begroeten. Ons trommelkorps kon zich nog maar eens van zijn beste ritmische kant, uitvoerig tonen. Velen van hen trokken reeds naar het eeuwige tentenkamp. Maar wat een verdienste hebben deze kranige oudjes op een rijtje gezet: ze verwierven speelpleinen met respectieve lokalen voor de jeugdbeweging en steunden voortdurend de opeenvolgende scoutsgroepen met behoorlijke financiële hulp. Sommigen van hun voorgangers hielpen zelfs de slachtoffers bij de ramp van Tessenderlo in 1942 en stonden de Aarschottenaren bij tijdens de bombardementen van de tweede WO. Na de obligate toespraken, werden er knapperige broodjes en koffiekoeken geserveerd. Ondertussen werd de nostalgische film van hun vroegere activiteiten geprojecteerd. Onze voorzitter vervolledigde het eerbetoon met de overhandiging van een scoutsdas na de collectieve hernieuwing van de scoutsbelofte. De Sint-Paulusgilde, de stam van 1928, werd terecht met veel lof overgoten op deze af en toe blauwe herfstdag in oktober. Van deze warme, oprechte viering zullen onze oud-scouts hopelijk nog lang kunnen nagenieten. IJsvogel.

2014 | KONTAKT 41-4 | 9

Ooit al eens in het justitiepaleis in Brussel geweest ? Met knikkende knieën bestijg je de berg Golgotha. Boven word je opgewacht door vrouwe Justitia , geblinddoekt, met een weegschaal in de ene hand en een zwaard in de andere. Zeker weten, je zou voor minder op de vlucht slaan. De politie daarentegen is onze vriend. Zo luidt althans het devies. De fans waren dan ook in groten getale aanwezig in het café van het parochiaal centrum van Pollare om mevrouw Catherine De Bolle, commissaris-generaal van de federale politie en afkomstig uit Ninove, te verwelkomen.

En daar was ze. Zwart jasje, zwarte pantalon en witte blouse . Klasse en elegantie. En daar bovenop: een parelende glimlach. Ze was gechaperonneerd door twee heren van, laat ons zeggen, middelbare leeftijd : haar in de plooi, vers gewassen en gestreken. Ik zocht vergeefs naar de statussymbolen van de bodygoard maar de zonnebril en het obligate microfoontje waren nergens te bespeuren. Want wat bleek: de ene was de politiecommissaris van Ninove, de heer Danny De Troyer ; de andere heer was hoofcommissaris Daniël Decraene gespecialiseerd in bijzondere onderzoekstechnieken. Na een kort welkomstwoordje door Rik Ghilain was het de beurt aan mevrouw De Bolle. In een goed voorbereide speech gaf zij ons een overzicht van de werking van de federale politie. Er is uiteraard de controle 10 | KONTAKT 41-4 | 2014

op het wegverkeer, maar er is ook de misdaad gaande van gewone diefstal, ramkraak, opsporen van bendes tot witte boordencriminaliteit enzomeer. Door jarenlange ervaring met internationale topontmoetingen in Brussel blijken onze politiemensen bovendien specialisten te zijn geworden in de beveiliging ervan. Buitenlandse politiediensten doen soms een beroep op onze expertise. De zaak Dutroux was de directe aanleiding tot een grote politiehervorming waarbij verschillende diensten onder één leiding werden geplaatst. Het politielandschap wordt thans beheerst door de federale politie in nauwe samenwerking met de lokale politie. Mevrouw De Bolle , die overigens één van de eerste vrouwelijke officieren was bij de rijkswacht, heeft eerst rechten gestudeerd aan de universiteit in Gent en heeft ook nadien lange tijd als juriste gewerkt bij de federale politie. Deze background bepaalt mede haar werk als commissaris-generaal. Zij is duidelijk trots op de workshops die zij haar agenten aanbiedt in samenwerking met het museum van de Holocaust en de mensenrechten in de Dossin-kazerne in Mechelen. Politiemensen hebben een voorbeeldfunctie: mensenrechten moeten gerespecteerd worden evengoed tijdens het beteugelen van betogingen als in contact met allochtonen. De Antwerpse politiemensen zijn gewaarschuwd.

De politiemensen moeten respect afdwingen. Het kan niet dat politiemensen half dronken in het openbaar rondlopen. Een verbod om nog langer alcoholische dranken te schenken in de kazernes is hiervan het gevolg. Na mevrouw De Bolle kwam de mijnheer De Craene specialist in de bijzondere onderzoekstechnieken aan het woord. Tot spijt van wie het benijdt, maar ik heb de indruk dat “de Poirots” van deze wereld hun tijd hebben gehad. Het komt mij voor dat de politie nu eerder op zoek is naar personeel genre Lisbeth Salander (uit de millennium trilogie van Stieg Larsson) maar dan zonder piercings en kleurrijke tatoes . Zij kennen de computer als hun broekzak, voelen zich thuis in “the cloud” en zullen met veel plezier inbreken in de computer van de dievenbende. Er is niet alleen computerkennis nodig, er is de analyse van de duizenden camerabeelden, borstelen naar vingerafdrukken, DNA onderzoek. Ondanks dit scala aan middelen wees de specialist onderzoekstechnieken erop dat nog altijd omzichtigheid geboden is bij de inzet ervan en dat niet alleen omdat het gebruik van deze middelen vrij kostelijk is maar vooral omdat men dan meer resultaat behaalt. Zo gaf de inspecteur het voorbeeld van een drugstrafiek die men op het spoor was

via het aftappen van telefoons, infiltratie van eigen mensen enzomeer, maar waar men wacht met ingrijpen tot men niet alleen de kleine garnalen kan vatten maar ook het grote geschut kan inrekenen. Het inzetten van duizenden camera’s, opvragen van computerbestanden: waar eindigt de privésfeer en waar begint het publieke forum. Het is dansen op een slappe koord. Toezicht door de overheid is dan ook geen overbodige luxe. Oef! Het is nu tijd om efkens op adem te komen, de kelen te smeren en zich voor te bereiden op het vragenuurtje. De vragen afgevuurd vanuit het publiek vind ik altijd interessant omdat die hetzij nuances aanbrengen aan wat reeds is gezegd hetzij nieuwe elementen aan het betoog toevoegen. “Er is niet veel blauw te zien op straat” was de eerste onbedoeld grappige opmerking net voor de verkiezingen. De Ninoofse politiecommissaris kon dit niet zomaar laten passeren. Hij wees erop dat de politie ook veel werk verricht achter de schermen. Bij een volgende gelegenheid

wil hij gerust meer tekst en uitleg geven. (een afspraak zal gemaakt worden) “Het moet toch mogelijk zijn dat rijke organisaties zoals het Boomse Tomorrowland zelf de kosten van de ordehandhaving betalen”. Dit was een opmerking die inpikte op het feit dat ook het budget van de politie aan inlevering toe is. Antwoord : iedere burger heeft recht op een goede ordehandhaving . Dit is een basisrecht waarvoor de overheid borg staat. “Mensen vertonen een schrijnend gebrek aan burgerzin, een tekort aan opvoeding, ze kennen wel hun rechten maar niet hun plichten”. Mevrouw De Bolle vindt

de gedragingen van de mensen soms ook teleurstellend, maar daar verandering in brengen is een maatschappelijk probleem en niet zozeer het probleem van de politie. Stilaan verslapte de aandacht van het publiek , het geroezemoes nam toe. Het was dan ook een wijze beslissing van Rik Ghilain om het officiële gedeelte van de avond te beëindigen en mevrouw De Bolle, mijnheer Dany de Troyer en mijnheer Daniël Decraene te bedanken voor deze mooie avond. Er werd nadien tussen pot en pint nog fel nagekaart maar het moet gezegd: mevrouw De Bolle en de heren van de politie hielden het bij water.

OSN Kamp - Montignies-sur-Roc Thema: Wat als …

Rue Goutrielle. Jan DC rijdt met zijn remorque onder de inrijpoort en merkt er een “grote doos hoeken” op; ons terrein ligt achteraan, voorbij een wooncentrum van volwassen gehandicapten, wat woensdag 13 augustus meteen die doos verklaart. spreuk van de dag: Als je loslaat, heb je 2 handen vrij De foeriers verwelkomen ons met een glaasje cava. Het weerzien menu: Ontvangst met cava, Toast – wraps tussen Fabio en Jean-Pierre Wagner is hartverwarmend, André Van Avondmaal: Groentensoep, Koninginnehapjes met sla Melkebeek en Paul Coppens hebben zich reeds geïnstalleerd in de tomaten en puree, ijskreem slaapzalen. Na een imposante eiken trap moeten we een steile trap Activiteiten: kennismaking “Wat Als ”, Verkenningstocht, quiz beklimmen en komen zo aan onze stapelbedden. Waar liggen de snurkers, wie heeft zweetvoeten, … we vinden elk een hoekje naar Zo rond half tien staan enkele tinten grijs in een cirkel aan het onze zin. lokaal; vooral kortgebroekte bottinnen met een scoutshemd waar je de evolutie uniformen kan herkennen: van donkergrijs, over lichtgrijs, dikgeweven, naar beige en met dubbele borstzak. Na wat herverdelen van kampmaterialen en rugzakken hebben we een persoonlijk gesprek met de madam in onze tomtom en die zet ons op weg naar Montigny-sur-roc. Via een paar foto’s hebben we wel een beeld van onze bestemming, maar het blijft toch spannend om te zien waar we de volgende vijf dagen zullen doorbrengen. De foeriers zijn reeds sinds gisteren ter plaatse om ‘het voorkamp’ op te slaan. Voorbij Edingen valt het sombere straatbeeld ons op en na enkele wegwerkzaamheden en omleggingen arriveren we in de

2014 | KONTAKT 41-4 | 11

De wasplaats en douches zijn echt “op zijn Frans” gezet; hoge instappen, verkeerd geplaatste kranen, loshangende kabels, maar alles is reglementair volgens onze specialisten (want we hebben van elke stiel – schrijnwerker, elektrieker, mechanieker, … wel een exemplaar mee).

volleybal-terrein. Welke stelling is niet correct: 1. Powel, de beste verspringer kan gerust over de breedte van het plein springen. 2. Edwards, de beste hinkstapspringer kan gemakkelijk over de lengte. Of 3. Sotomayer, de beste hoogspringer, springt met gemak over het net. Oplossing vind je elders in dit kampverslag.

Na de felgesmaakte wraps spelen we een kennismakingsspel. Bij de eerste kampen was dit echt nodig omdat niet iedereen de oud-scouts uit andere generaties kende; maar nu wij samen al een paar kampen hebben gedaan, stelt zich de vraag … wat als … wat als je niet weet wie je bent; wat als je plots iemand anders bent. Rik Ghilain kleeft ons elk een nieuwe persoon op ons voorhoofd. “Ben ik een man?”, “leef ik nog?”, “ben ik beroemd?” … “ben ik een sportman?” mondjesmaat vinden we onze tweede ik – de ene al wat vlotter dan de andere: Paus Franciscus, Eddy Merckx, dokter Hemmerijkckx, Jimmy, Di Rupo, Eddy Wally, Wendy Van Wanten, …. Het is een aangename start, waarna we onze eerste vlaggengroet houden aan een in der haast opgebouwde vlaggenmast. De moesj van de dapperste gaat naar Jan DC omdat hij terug naar Ninove moet en zaterdag nog terugkomt om de foerageploeg te versterken, de moesj van de ongelukkigste gaat naar Roger omdat hij met gebroken vinger op kamp vertrekt (na een kleine valpartij in Zwitserland)

Nog een paar grappen en grollen, een koud pilsken en we zijn klaar voor een eerste avondje slaapzak.

De verkenningstocht brengt ons langs smalle paadjes, braambessen, sleedoorn, (die bessen smaken sliëe, maar met woorden beschrijven lukt niet, zelf proeven is dus de boodschap) doorheen het dorp. De spieren zijn losgelopen en we hunkeren naar een frisse pint en een stevig avondmaal. Dirk en de zijnen schotelen ons een lekkere vol-au-vent voor. Aan de afwas is het volop ambiance met de patrouille van picket. Marc is nooit vies van een grap, Benalmoe, Moh-Ammed en de zijnen ook niet; de lach van de Polle werkt aanstekelijk en zo is afwassen dubbel plezant; je zou zelfs overwegen je vaatwas te verkopen. De grijze hersencellen worden op een rijtje gelegd door een kwis, in presentatie van Roger en Marc DT. De Quickie moest zijn door pastis overgoten kwis-prestatie van vorig jaar nog goed maken en zet zijn beste beentje voor om zijn patrouille naar de overwinning te spelen. De twee andere patrouilles houden het olympische gedachtegoed hoog. De mooiste vraag is die van het

12 | KONTAKT 41-4 | 2014

donderdag 14 augustus spreuk van de dag : Als je tot je nek in de shit zit, laat dan best je hoofd niet hangen menu: ontbijt met ovenverse broodjes, giabatta, minestrone, Spaghetti Bolognaise, Zabaione Activiteiten: dagtocht, kaartavond om 6u23 begint de ‘picque marteau’ al te drillen en maakt ons vroeger wakker dan we hadden gehoopt. In de eetzaal lachen de ovenverse broodjes ons toe; een thermos warme choco of ne stevige zwette kaffee. Iedereen zet er zich stevig op want er staat een dagtocht op het programma. Na de patrouillekreten gaat de moesj van de ongelukkigste naar Jean-Pierre omdat zijn onderbenen lichtjes bebloed waren door de braamstruiken van de vorige dag – echt ongelukkig kun je dat niet noemen, maar ja, we moeten toch iemand de trofee geven; Robert krijgt de moesj van de dapperste omdat hij gisteren alle stoelen eens deftig repareerde en ook omdat hij gans alleen in zijne grote chalet sliep, waar hij kon slaapbabbelen naar believen – want “klappen in zijne slaap” is zijn specialiteit. De veters goed aangetrokken laten we ons droppen in een bos vanwaar we een deel van de GR aanvatten. De Grote Routepaden, of Grand Randonnée lopen door gans Europa en zijn gemerkt door de alombekende rood-witte merktekens. Als je blijft stappen, zou je zelfs in Zandbergen passeren, maar dat is niet de bedoeling. Als we vanavond terug aan ons kampterrein geraken, zo’n 20km verder, zijn we zeer tevreden. Roger neemt de kaart ter hand. Het staptempo in de voormiddag passen we wat aan aan de stappers; er is een verschil van maar liefst 40 jaar tussen de oudste en de jongste. Dus af en toe een rustpauze is op z’n plaats, al was het maar om naar de verhalen van Jean-Pierre Wagner te luisteren of de pittige tussenkomsten van de Fa. De groene jeep van Jef staat op de juiste plaats en brengt ons een pic-nic à la carte: met / zonder boter, met / zonder sla, met kaas, met hesp of salami, voor elk wat wils … en knip … de grote handen van Urbain werken een klein pilsken naar binnen. Het rubberen spring-ei van Rik blijft verrassend plezant. De foeriers horen hun taak in de keuken roepen, wij zetten de rood-witte koers verder want we moeten nog een lang traject afwerken en er is regen op komst. Amper na een half uur trekt de hemel toe en de sluizen gaan open. Urbain, de gele anijsvogel, koos voor een grote doorzichtige ‘regen-bache’, Quickie vindt het niet echt nodig een vest mee te sleuren, Paul doet het in kaki en André draagt een blauwe paraplu van 500mg Daflon. Enfin … het wil niet baten, de regen is te hard, te nat, te veel. Schuilen

probleem menu: English breakfas, Woudloperskeuken Avondmaal: Iberisch varkensgebraad met groentenkrans, Gepersileerde aardappelen, Plumpudding Activiteiten: Challenge Day, Bezoek brouwerij, Filmkes voorgaande kampen

onder een boom voldoet ook al niet, dus we kiezen voor een overdekt terras van een vriendelijke Waal, die blijkbaar niet thuis was. Een beetje tijd verloren … geen nood … we steken een tandje bij en stappen een gemiddelde van 5,1 op de schaal van Marc Smauiter. Onderweg worden we nog ontvangen en rondgeleid in het pottenbakkers-atelier van “Beslissende Okapi”, een 85-jarige oud-akela die ons met half-afgewassen plastiek bekers wat rosé wijn aanbiedt. De Fa redt onze eer door een paar rode wollen sokken te kopen. Via een korte klim langs de trappen komen we terug in ons bivakhuis: de tafels staan mooi in carré, uitnodigend om een stevige portie spaghetti naar binnen te werken. Chef Jeroen Meus, alias Dirk VH, wist de perfecte kruiding te kiezen; voor de pikantere neuzen heeft Marc DT met de warme glimlach op

het gezicht een flesje tabasco in de aanbieding. Het verhaal over Richard Milo die ooit op kamp een gans flesje naar binnen werkte, wordt voor de 10de keer verteld. Bij momenten is het echt stil aan de eettafel; Fa voelt zich precies op retraite in een klooster; alleen het voorlezen door een pater ontbreekt. De avond valt, … kleurenwies, manillen, ... een gezellig spelletje kaarten verzet de zinnen. Sloppel ! vrijdag 15 augustus spreuk van de dag :Als je iets niet kan oplossen, dan is er geen

Boenjtjes in tomattensaus, een skelle geregeld, gebakken sossiskes van ’t smeirens vrieg … duidelijk een lekker English breakfast, dat volledig past in het thema van de dag: Challenge scoutsday. Ondertussen staat Luc De Smet al aan het hek te rammelen; hij is juist aangekomen en goed op tijd om de vlaggengroet mee te doen; de moesj van de ongelukkigste wordt op het hoofd van Paul gezet want hij heeft een zere teen die hem parten speelt, de moesj van de dapperste is vandaag voor Urbain die gisteren de dagtocht vlot heeft uitgestapt, ondanks kramp in de benen. Met de challenge-day kunnen de twee patrouilles zich met mekaar meten in verschillende (scouts-)disciplines. Rik G. heeft voor een ruime variatie gekozen. Om te beginnen dagen ze mekaar uit met de spier-trainer. Quickie buigt met gestrekte armen tot 35 keer en haalt een eerste punt binnen. Als Urbain de stok buiten competitie ter hand neemt, plooit hij tot 50 keer als is het een spaghetti-buis. De morsetekens uitschrijven lijkt moeilijker dan eerst gedacht. De onthoudwoordjes, die we bij de verkenners leerden (Atoom, Bokkenwagen, Coca-cola, Dokwerker, Ei, Fruitverkoper, …) zitten bij de meesten niet meer in het actieve geheugen. De sudoku met foto’s van de kern is voor enkelen een leuk tijdverdrijf en ondertussen begint de rest al blaaspijpjes te rollen. Ook rijstballetjes in ballons moeten nog worden gemaakt. De antwoorden op zes quiz-vragen moeten ze zoeken in ‘La Libre Belgique’ om dan met de cijferoplossing een slot te kunnen openen. Alles is klaar om aan het parcours te beginnen; Quickie en Marc Smauiter moeten houtblokken langs een parcours brengen terwijl de anderen hen hinderen met de blaaspijp en de werpballekes. De strijd is intens, iedereen is actief, Fa en de Polle mikken met de blaaspijp naar de blote benen, ze voelen zich terug tiener. André en Jokes tonen zich volleerd werper. De patrouille van Marc kan als eerste hun cijferslot openen en veroveren de schop om hun kruisvuur te graven. …. Inderdaad met de houtblokken en een rooster moeten ze hun kruisvuur aanleggen om de woudloperskeuken te starten. (geen hout, geen eten … geen eten, geen hout !!!) Het klieven kan beginnen en vuurtje stoken … dat doet iedereen graag. De foeriers houden een oogje in ’t zeil, helpen door wat voor te bakken en het smaakt: een brochette, ne pellepatat, lookboter, … meer moet dat niet zijn. In de namiddag gaat de challenge day verder buiten het domein. Rik zet de patrouilles op baan met een tekst in geheimschrift. Om de volgende opdracht te vinden, moeten ze berekenen waar de top van een hoge boom zou terecht komen, indien deze omvalt. Je neemt hiervoor een tak met de zelfde lengte van je arm en maakt een rechthoekige driehoek op je gestrekte arm. Je verplaatst je tot de top van de tak, de top van de boom en je oog

2014 | KONTAKT 41-4 | 13

op eenzelfde lijn liggen. Op die plaats komt de top van de boom terecht (of maw. zo bereken je ook de hoogte van de boom, namelijk de afstand van die plaats tot de stam van de boom) Nu krijgen ze elk een scharnierschets in handen; even de theorie opfrissen, met het kompas schieten en ze kunnen vertrekken. De beide patrouilles doen het goed en komen aan op een boeiende plek: een plaatselijke brouwerij. De twee oudste stappers zijn echter nog niet aangekomen: Luc De Smet en Jean-Pierre Wagner houden graag hun eigen tempo aan; ze hebben mekaar zoveel te vertellen dat ze niet zien waar ze de juiste zijweg moeten inslaan en ze volgen verder langs de beek. Zeer donkere wolken steken op, een dreigend onweer kondigt zich aan. Luc en JP houden halt aan het brugje. JP, steeds op alles voorzien, blaast uit volle borst op zijn fluitje en kijk daar …. Jef die reeds met de jeep op zoek was gegaan, komt aangereden en laadt ze op. De brouwerij was niet van de grootste, maar degelijk uitgerust. De brouwer heeft dit zo’n 40 jaar terug zelf opgericht; zijn dochter zet nu de zaak verder. Ze exporteren vooral naar USA. Met z’n allen in de goederenlift naar beneden … op zijn Frans … De Fa trekt hier en daar een foto, die hem nog van pas kan komen (bedrijfsspionage ??). Een brouwerij staat gelijk met proeverij, dus wij naar de stemmige gelagzaal. Het bier valt mee maar vooral de likeur van mandarinnekes valt in de smaak. Een kleine ruilhandel met enkele flesjes witkap is het logisch gevolg. Wij krijgen er honger van … en dat zullen de foeriers geweten hebben: we krijgen alweer een feestmaal voorgeschoteld en laten ons het sappig gebraad welgevallen. Er is mèèr dan genoeg! Als avondactiviteit bekijken we filmpjes van voorgaande OSNkampen: het eerste kamp in 2006 brengt mooie herinneringen boven: de zonneslag van grote purs, de witte sokken van Hans De Mont, … zaterdag 16 augustus spreuk van de dag : Als je graag ontbijt op bed wil, slaap dan in de keuken menu: ontbijt met ovenverse broodjes, belegde broodjes Avondmaal: Steak tartaar met frietjes, rijstpap Activiteiten: patrouillemoment: de totems bespreken, Bezoek site ‘Le grand Hornu’, Totem-avond Op de dagelijkse vlaggengroet heeft Urbain een mededeling van ‘zijn syndicaat’. Hij vraagt om bij de volgende tochten een

Afspraak met de Opperscout

Hubert Le Clair

scout in hart en nieren, zaakvoerder op rust von Salons Le Clair Maître Sommelier du vin de France lid van VEVASCO en EOS echtgenoot van Polleke Bruggeman geboren te Mortsel op 19 juni 1933 en thuis overleden te Lint op 27 oktober 2014

14 | KONTAKT 41-4 | 2014

gelijkschakeling tussen leeftijd / fysiek / lichaamsgewicht te voorzien. Hij stelt voor om de jongere en betere stappers een of meerdere kasseistenen mee te geven zodat ze zo wat worden geremd in snelheid. De moesj van de ongelukkigste gaat naar Marc Smauiter, omdat hij tijdens de dagtocht zijn oude, grijze scoutshemd van 50 jaar oud is verloren. De moesj van de dapperste komt op het hoofd van Luc, voor wie het uiteindelijk lukte om toch eens op oud-scoutskamp te geraken. In de voormiddag was zwemmen een mogelijke optie maar we verkiezen om het thema ‘totems’ verder uit te werken. De Ninoofse scouts zijn pas de laatste 20 jaar met totems gestart en Rik G speelt al langer met het idee om dit ook voor de oudere generaties in te voeren. Bart en Jokes hadden de voorbije dagen reeds heel wat tijd gestopt in de voorbereiding en nu kon iedereen aanvullingen doen over de leden van de andere patrouille. We hebben zon op ons terras, de koffie is eerst nog zwart en verandert stilaan in een amber-bruine kleur met schuimkraag: ook orval genoemd. De gesprekken over karaktertrekken, persoonlijke eigenschappen, gedrevenheden lopen vlot en eerlijk. Ondertussen is het koud buffet met broodjes klaargezet; pickels, mosterd, ajuintjes … ieder kruidt naar eigen smaak.

We zetten koers naar de oude mijn-site le Grand-Hornu. Dit groot terrein is volledig gerestaureerd, mooi gedaan maar de sfeer van wat er ooit is geweest, is wel verdwenen. Het biedt nu ruimte voor meerdere kunsttentoonstellingen, binnen en buiten. Vooral het thema waar kunstenaars ons op hun manier doen nadenken over de tekorten aan fossiele brandstoffen, het hergebruiken van afval, is boeiend; wat als we capaciteiten van mensen, dieren, planten en machines samenbrengen en gaan bekijken als mogelijk onderdeel van nieuwe entiteiten ? Deze tentoonstelling toont nieuwe schakels op weg naar andere “systemen”. De gids, met grijze kodde van 1 meter lang, brengt ons naar een andere tentoonstelling, teenslippers doen er dienst als afdak. Na een aperitiefje in ’t dorp vervoegen we ons bij de foeriers die druk in de weer zijn met ons avondmaal; want geen kamp zonder frieten, geen frieten zonder kamp … Jan bakt ze goudgeel in vers ossenvet…. zo’n 800 gram per man. Goed gewerkt, zou’k zeggen. Terwijl we elk ons eigen tartaartje lekker prepareren met kappertjes, vers eitje, uitjes, worcestersaus, … weten we nog niet dat deze ons ook de volgende dag nog parten zou spelen. Enfin, het smaakt.

De avondactiviteit wordt iets speciaal: de totems worden uitgereikt. Het zangboekje, speciaal voor lange autobusreizen, brengt muzikale afwisseling tussen de aankondiging van de totems; Bart met zijn zachte stem en Jokes geven uitleg bij de gekozen dierennamen. Iedereen is natuurlijk nieuwsgierig met welk dier hij wordt geassocieerd. Het is een boeiende en aangename avond. Als voor het slapengaan, een hoornaar, een grote wesp, onze vertrekken komt bezoeken, zijn Paul en Bart ijverig in de weer met de blaaspijp. Het is uiteindelijk dierenvriend Bart die de grote Hoornaar met een raak schot van de zoldering naar beneden schiet. Dood-amen-gedaan.

resten. Om 10u30 houden we onze laatste vlaggengroet. De moesj van de ongelukkigste moet worden gedeeld door de 7 slachtoffers van de ongewenste darmbacterie; de moesj van de dapperste wordt vandaag toegekend aan iedereen samen omdat we samen het geluk hadden om aan een mooi en aangenaam kamp te mogen deelnemen. Nog 359 keer slapen … en we hebben ons 10de kamp. We strijken de lelievlag, Bart plooit ze op volgens de regels van de kunst en met het afscheidslied zetten we een punt achter dit verblijf. Maar naar goede gewoonte zorgen we dat de terugreis nog wordt gecombineerd met een activiteit.

zondag 17 augustus spreuk van de dag : Als je geen zin hebt, kun je er ook geen punt achter zetten menu: ontbijt met overschotten Middagmaal in cantine des Italiens: gepaneerde kalkoenfilet met krokketetten Activiteiten: opkuis + laatste vlaggengroet, Scheepsliften Strépy

In colonne vertrekken we naar de “cantine des Italiens” in Houdeng (La Louvière). JeanPierre maakt met zijn copain Quickie een extra rit om hem de streek wat te tonen. We hadden gehoopt op een typisch Italiaans menu maar niks van dat: een kalkoenfilet met wijnsaus moet onze darm wat afstoppen. En dan zetten we koers naar de scheepsliften van Strépy, een wonderlijk staaltje van Waalse verspilde belastinggelden. JeanPierre Wagner, ons bodemloos vat vol avonturen en verhalen, wist ons te vertellen dat hij hier aan de scheepsliften ooit meespeelde in een film voor de RTBF. Hij moest er een ganse week figurant zijn aan een benzinepomp. Een treintje brengt ons de machinekamer, waar de gids in beide talen een mechanische uitleg geeft. Een hoogteverschil van meer dan 30 meter wordt via 2 liften van 17 meter overbrugd. Maar beide liften zijn reeds lange tijd in onbruik. We gaan de boot op, een beetje wind, een natte druppel, maar de meesten trotseren toch het bovendek. We laten ons versassen en versluizen tot we terug aan onze vertrekplaats arriveren.

Het ontbijt op zondag is toch altijd iets anders: deze keer zorgt Luc met psalm42 van Bach voor een kort bezinningsmoment. Stilaan komen we ook te weten dat het toilet-bezoek deze morgen frequenter wordt aangedaan. Het is al snel duidelijk dat de WC’s een geslaagde opendeurdag organiseren met zelfs files tot gevolg. Jef vond het zelfs nodig om met de spuitbus wat verfrissende geur door het sleutelgat te spuiten. De spuitbus in handen van de Fa wordt een plezant speeltuig … de autozetels van Jef krijgen een gelijkaardige behandeling. Kleine rondvraag leert ons dat 60% van de rauwevleeseters geplaagd zijn door een zeer regelmatige en snelle doorgang van het darmkanaal. Het voedselagentschap wordt gecontacteerd, het parket stapt ter plaatse af, neemt enkele stalen en stelt vast dat de steak tartaar van de vorige avond de vermoedelijke boosdoener is. Het incident mag de pret niet verstoren en we bekijken het als een degelijke zuivering van de binnenkant. De lokalen worden proper gelegd, het afval gesorteerd en met een klein vuurtje verbranden we de laatste

Een stevige linker, een woordje van dank voor de ambiance, ieder kruipt in zijn ‘taxi’ op weg naar huis. De foeriers doen ook nog het lokaal aan om daar alle materiaal terug te leggen en heffen het glas in de hoop om er volgend jaar weer te kunnen bij zijn.

Hoogte van een boom berekenen (schatten) Zet op de hoogte van uw oog een merkteken op de boomstam. Ga ongeveer zóver van de boom als u denkt dat hij hoog is; om dit te controleren, houdt u een stok met uitgestrekte arm zó, dat zijn uiteinde uw oog raakt; dan laat u dit uiteinde een kwart cirkel beschrijven tot de stok loodrecht omhoog is gericht, daarbij de arm zo weinig mogelijk verroerend. De gezichtslijn van het oog naar het bovenste uiteinde van de stok stijgt dus onder een hoek van 45o; men gaat achteruit tot die lijn de top van de boom precies treft, terwijl het onderste uiteinde steeds in de richting van het merkteken wordt gezien. De afstand waarop men zich nu van de stam bevindt is de gezochte hoogte, mits men er nog de hoogte van het merkteken bij optelt.

2014 | KONTAKT 41-4 | 15

Ontaarde kunst volgens Hitler DE VEILING VAN LUZERN Van 17/10 2014 tot 29/03 2015 in Luik. Volgende herfst verwelkomt La Cité Miroir in Luik een belangrijke tentoonstelling: « Ontaarde kunst volgens Hitler – De veiling van Luzern ». Een buitengewone tentoonstelling die meesters samenbrengt zoals Chagall, Picasso, Gauguin, Ensor en heel wat anderen rond het thema « Kunst en Macht ». Kunst en geschiedenis staan centraal in deze tentoonstelling die voor het eerst in Europa werken samenbrengt die door de nazi’s als « ontaard » werden beschouwd en in 1939 te koop werden aangeboden op een veiling in Luzern. Tegenwoordig verspreid over heel de wereld in prestigieuze privé en openbare tentoonstellingen, wordt een groot deel van de werken van de veiling exclusief voorgesteld in La Cité Miroir in Luik. Talrijke documenten die de historische context van de veiling schetsen vullen de tentoonstelling aan. Belangrijke verduidelijking: de veiling van Luzern betreft alleen kunstwerken afkomstig uit Duitse musea en niet de in beslag genomen werken van joodse families. Context van die tijd De veiling van Luzern schrijft zich in binnen een bredere context rond de houding van het nazi-regime ten opzichte van moderne kunst. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog wilden de nazi’s moderne kunstwerken die ze als ‘ontaard’ bestempelden liquideren. Het gaat om musea in 32 steden. « In totaal werden ongeveer 7000 kunstwerken in beslag genomen in openbare musea, benadrukt Jean-Patrick Duchesne, professor kunstgeschiedenis aan de Université de Liège en wetenschappelijk curator van de tentoonstelling. Het regime heeft daarentegen nooit privé veilingen verboden. Rond ontaarde kunst heerst heel wat ambiguïteit en contradicties. Er is dus geen unanimiteit binnen het regime ». Bij de in beslag genomen werken werden sommige vernietigd, maar werd de meerderheid gelukkig bewaard. Experts hebben nauwgezet de stukken uitgekozen die de indruk gaven verkocht te kunnen worden aan zeer hoge prijzen 16 | KONTAKT 41-4 | 2014

tijdens een « test» operatie die hun waarde bepaalde. Zo vond op 29 juni 1939 een belangrijke veiling plaats in Luzern, in galerie Theodor Fischer. Deze veiling, die een historisch karakter aanneemt, verenigt 125 werken.

Luik, de motor achter de veiling De voorbereidingen van de veiling van Luzern, die helemaal niet in de media werd aangekondigd, vinden plaats in de grootste discretie. Nochtans bereikt het nieuws de Luikenaar Jules Bosmant, docent en invloedrijk kunstcriticus (en toekomstige directeur van het Museum voor Schone Kunsten in Luik). Hij ruikt een buitenkansje voor de stad en slaagt in een ware tour de force door in een maand tijd 5 miljoen Belgische frank samen te brengen, een kolossale som in die tijd. Het geld komt van de stad Luik, de Belgische staat en mecenassen. De Luikse delegatie die zich naar Luzern spoedt, onderhandelt met de officiële delegaties om de taart te verdelen. Ze slaagt erin om negen uitzonderlijke doeken te kopen (van de tien schilderijen die ze wou aankopen) die momenteel deel uitmaken van de belangrijke werken van de collecties van de Stad en permanent worden tentoongesteld in het Museum voor Schone Kunsten. De Luikse delegatie gaat naar Luzern en slaagt erin om de volgende schilderijen “binnen te halen”:

- Marc Chagall (1887-1985) : Het blauwe huis - James Ensor (1860-1949) : De maskers en de dood - Paul Gauguin (1848-1903) : De tovenaar van Hiva-Oa - Oscar Kokoschka (1886-1980) : MonteCarlo - Marie Laurencin (1885-1956) : Portret van een jong meisje - Max Liebermann (1847-1935) : De ruiter op het strand - Franz Marc (1880-1916) : De Blauwe Paarden - Jules Pascin (1885-1930) : Le déjeuner - Pablo Picasso (1881-1973) : De familie Soler. Deze negen werken bevatten de « kern » van de collecties van het Museum voor Schone Kunsten. Zeer belangrijke werken die worden geklasseerd als « nationale schat » en eveneens het meest begeerd zijn bij het publiek, vooral de Chagall, Gauguin, Ensor en Picasso. Zes bijkomende schilderijen voor België Een tweede Belgische, nationale delegatie van de Commissie Aankopen Schone Kunsten, is eveneens aanwezig in Luzern. Ze beschikt over een meer bescheiden som, 100 000 Belgische frank, en koopt zes schilderijen (Georg Brandes van Lovis Corinth, Portret van Walter Mehring van Georges Grosz, Mannen aan tafel van Karl Hofer, De hypnotiseur of Portret van de acteur Ernst Reinhold van Oscar Kokoschka, Bloementuin van Emil Nolde en Jong zittend meisje van Jules Pascin) bestemd voor de Koninklijke Musea van Antwerpen en Brussel. De overige kopers van de veiling van Luzern bestaan uit handelaars, verzamelaars, experts en verantwoordelijken voor Amerikaanse en Zwitserse musea, alsook enkele Britten, Fransen, Nederlanders en Zweden. Tegenwoordig maken de meeste van deze kunstwerken deel uit van prestigieuze openbare en privécollecties verspreid over de hele wereld. Nu worden een dertigtal van die werken voor het eerst opnieuw samengebracht en exclusief voorgesteld in La Cité Miroir in Luik.

La Cité Miroir, een nieuwe polyvalente culturele ruimte La Cité Miroir, dat werd ingehuldigd in januari 2014, heeft een tweede leven gegeven aan het emblematische gebouw van de voormalige Bain et Thermes de la Sauvenière. Deze plaats, een spectaculaire en prestigieuze « pakketboot », heeft eveneens een hoge symbolische waarde. Georges Truffaut, die het project in 1936 opricht, heeft zich door zijn parcours laten opmerken als iemand die zich verzette tegen de nazi-bezetting. Een tentoonstelling over ontaarde kunst in die plaats is dus perfect gerechtvaardigd. « We zijn in het bijzonder geïnteresseerd in ontaarde kunst en het vraagstuk van kunst en macht, verklaart Jacques Smits, directeur van de vzw Territoires de la Mémoire en gedelegeerd bestuurder van de vzw MNEMA. We staren ons niet blind op het verleden. We willen een intelligente link leggen tussen het verleden en het heden om de toekomst voor te bereiden. Toen we vernamen dat er een tentoonstellingsproject was gepland rond de veiling van Luzern, wouden we er aan meedoen. En dat zowel met infrastructuur als via partnerschap. Deze tentoonstelling vormt een belangrijk educatief hulpmiddel. Het principe van uitsluiting is zeer belangrijk voor ons. We reflecteren ook over het thema met muziek, film, literatuur en architectuur. Het gebouw dat wordt gebruikt door La Cité Miroir kan gekwalificeerd worden als moderne kunst, verwant aan de Bauhausstijl. De school van Bauhaus, in 1919 door Walter Gropius opgericht in Weimar, werd door het nazi- regime beschouwd als « ontaard » en in 1933 gesloten. » Rond de tentoonstelling De tentoonstelling « Ontaarde kunst volgens Hitler – De veiling van Luzern » verenigt een dertigtal werken (inclusief de negen schilderijen uit Luik), afkomstig uit privé en openbare collecties van over heel de wereld. De afwezige werken (125 werken werden verkocht in Luzern) worden eveneens gepresenteerd, op zeer originele wijze. De grote ruimte van La Cité Miroir zal eveneens een gevarieerd programma verwelkomen van animatie, waaronder filmprojecties en concerten van klassieke muziek.

Praktische informatie : La Cité Miroir Place Xavier Neujean, 22 B-4000 Luik

Tel. : +32 (0)4 230 70 50 www.citemiroir.be [email protected]

Openingsuren (van 17 oktober 2014 tot 29 maart 2015) Open tijdens alle weekdagen : van maandag tot vrijdag, van 9u tot 18u zaterdag en zondag, van 10u tot 18u Walter De Decker

Peace man of een vredig bezoek aan het NP kamp. Toen we het terrein van het NP kamp betraden, kwam er een vleugje vrede over ons. Het kampthema bracht direct mooie herinneringen naar boven. De jaren zestig, de flower had zijn power en deed ons dromen van vrijheid en al wat er rond was. Vijftig kinderen die zich inleven in een wereld van vijftig jaar geleden. Een leiding die kwa inzet en toewijding deed denken aan die mooie gouden jaren. Het logistiek team was op één enkele uitzondering na hetzelfde als verleden jaar, de medici waren aanwezig maar zijn gelukkig niet ingrijpend moeten tussenkomen. De vier hemodialyse kinderen werden zoals gewoonlijk per taxi naar de kliniek gebracht, ’s nachts draaiden de buikdialyse machines op volle toeren. Kortom medisch gezien geen opmerkelijke incidenten. Het schema voor leiding en begeleiding was strak zonder te overweldigend te

zijn. Reeds vanaf vrijdagavond werden de materiaalkoffers nagekeken. Wat mij opviel is dat ieder jaar die koffers meer en meer gevuld geraken. Na een snackje werden de gegevens van de kinderen gescreend, fouten zijn uit de

boze, daarom het belang van een voorbereidende vergadering. Een trip buiten de kampplaats is altijd een feestje. Dit jaar was de bestemming een pretpark in Nederland. Goedkoop en niet ver. Je zou zeggen dat de

regen die overvloedig aanwezig was roet in het eten had gegooid. Niets is minder waar, een drupje regen kan niet wegen op het minder volk, dus minder wachttijden, dus meer op de attracties gaan zitten. Allemaal zaken die van de uitstap een groot feest maakten. De laatste avond van het kamp werden we traditiegetrouw uitgenodigd op een kampvuur (wel binnen in de kelder). Een overvloed aan enthousiasme, een mooi souvenir, door Roselinde zelf gemaakt. En dan wegwezen want er staat voor de grotere nog een afscheid fuifje te wachten. ’s Anderdaags na het vertrek van de kinderen nog een poetsbeurt en laden van de materiaalkoffers. Als het zo voortgaat zullen we een grotere garage moeten bouwen om de steeds groeiende koffers op te slaan tot volgend jaar in Lombardsijde, de Zeekameel. Manu Van de Velde

2014 | KONTAKT 41-4 | 17

Bier brouwen Beste bierliefhebber,

Bier wordt nog te dikwijls geassocieerd met overmatig drankgebruik, dronkenschap en de daarbij horende ongemakken. Wij als Vlamingen en Brabanders zouden beter moeten weten. Bier is een genotsmiddel, de ideale begeleider van spijzen. Ze noemen dit tegenwoordig op z’n Vlaams : “foodpairing” . Bij ons kan je stellen dat voor ieder gerecht er zeker een bijhorend biertje ter beschikking is. Tijd dus om onze eetgewoonten aan te passen en te kiezen voor een Belgisch biertje bij onze maaltijd. Ik herinner mij nog dat dit vroeger ‘dagelijkse kost’ was. Op tafel stond sowieso een fles tafelbier. Blond of bruin met een laag alcohol gehalte maar overheerlijk bij ons eten.

Groot worden was in de eindjaren 50 en de beginjaren 60, eindelijk een glaasje tafelbier mogen mee “degusteren” tijdens onze hoofdmaaltijd. Gelukkig bestaan deze bieren nog en wordt het zoete bruin “faro” bier nog af en toe gebruikt om stoofvlees en konijn klaar te maken. Maar zoals belooft, in deze kleine reeks over bier, aan de slag over onze ingrediënten, waarmee we onze bieren brouwen. Het grootste, maar ook wel belangrijkste element is WATER. Bier bestaat hoofdzakelijk uit water. Voor de productie van 1 liter bier, heb je 7 liter water nodig. Elke waterbron verschilt, naargelang de geografische ligging, van smaak en samenstelling. Dit betekent dat het water bijna voor elke brouwerij verschillend is. In het water uit de ondergrondse bronnen zitten mineralen en 18 | KONTAKT 41-4 | 2013

deze bepalen mee een stuk de smaak van het bier. Belangrijk voor een brouwerij is dus een constante kwaliteit en samenstelling hebben van het water, iets dat bijna dagelijks geanalyseerd wordt en waar nodig bijgestuurd. Sommige brouwerijen, voornamelijk de kleine, beschikken niet over een bron of een geboorde put en zijn dus aangewezen om het drinkwater te gebruiken . Dit water wordt dan geneutraliseerd, bv de chloor wordt er uit onttrokken, er worden mineralen toegevoegd, het water wordt ontkalkt. Hierdoor zorgen we voor een constante in het water, wat voor een brouwerij van “levensbelang” is. Waar gebruiken we het water nog voor? -stoomproductie (sommige brouwerijen brouwen hun bieren met stoom) -als koelwater (warmtewisselaar) -het spoelen van flessen, vaten en het wassen van onze bakken -het reinigen van onze installaties, vloeren, … Ik geef jullie enkele anekdoten in onze brouwerijwereld naar aanleiding van de smaak van het bier en de productie. Einde jaren 80 werd de brouwerij Campina overgenomen door Brij Maes uit Waarloos. Het biermerk CAMPINA zou voortaan in Waarloos gebrouwen worden, om dan terug verdeeld te worden in de Stille

Kempen. Samenstelling van het bier (de receptuur) en de gistcultuur werden overgedragen en men kon beginnen brouwen. Dit was natuurlijk buiten de waard (water) gerekend. Het bier werd gedistribueerd naar de ”roots” en binnen de week werd

het bier teruggestuurd naar Waarloos. Het was “de” Campina niet meer, andere smaak, niet lekker,… paniek op de brouwerij. Het bier was identiek gebrouwen met dezelfde ingrediënten, met dezelfde gisten, maar helaas met het brouwwater uit Waarloos en niet uit Dessel. Men heeft gelukkig toen nog het bronwater van Campina kunnen analyseren en werd het brouwwater in Kontich aangepast, nagemaakt en kon er enkele weken later, terug de oude getrouwe Campina gedronken worden. Ditzelfde fenomeen deed zich ook voor, een 10-tal jaren geleden terug, bij Hoegaarden. De directie van Inbev besloot de brouwerij te sluiten en de productie over

te brengen naar Jupille, mannen wisten niet waarom, ook hier problemen met de productie en natuurlijk speelde hier het gevoelsmatige ook een voorname rol. Hoegaardse bieren (o.a. de ware witte) moesten in Hoegaarden gebrouwen worden. Beide feiten maakten, dat de directie uit Leuven en Brazilië, hun beslissing herriepen en “den hoegaarde “ nog steeds in de thuishaven wordt gebrouwen. Hoelang nog? Ondertussen wil ik jullie even laten kennismaken met 2 biertjes, die ik de afgelopen weken mocht proeven. Het ene heet Kiwamanjaro en is geproduceerd voor de Kiwanis uit Aartselaar. Het moederbier dat hiervoor gebruikt wordt, is de Vaertlander blond met een alcoholvolume van 7,5%.

Het bier werd afgevuld op 33cl met hergisting op de fles. Heerlijk blond, schuimend bier. Vaste witte schuimkraag en naargelang de behandeling met de fles en het bier in het glas, helder parelend of met een lichte troebel van de gist uit het flesje. Een mooie, lekkere keuze! Onze raad: smaakt naar nog, kopen & proeven Wanneer deze Kontact jouw brievenbus roert, dan zijn de klassiekers in het wielrennen al lang voorbij. Het Nieuwsblad, samen met brouwerij Bavik, brachten een wielergids op de markt en als extraatje kreeg je een flesje “ Kwaremont” mee. Het is geen gelegenheidsbier, het bier bestaat al langer, maar kreeg een tijdelijk etiket mee onder de leuze “gebrouwen voor kopmannen”. Op het rugetiket werd een overzicht van het Vlaamse voorjaar-

klassiekers afgedrukt. Origineel, maar na de eerste voorjaarsklassieker zit je al met leeggoed! Dit blonde bier van 6,6 % alc. vol is een doordrinker, het is lekker, maar het mist iets. Helaas kregen we geen mooie schuimkraag op ons glas, ondanks onze speciale aandacht voor het glaswerk. Onze raad: proeven voor de statistiek en je bierkennis. Weinig origineel, er zijn er al 13 van in een dozijn, te weinig gehopt, daarna vergeten. Hopelijk is de originele Kwaremont anders en beter. Bier brouwen is een kunst, bier degusteren is een gunst. Volgende editie: de graangewassen Jan De Troetsel

Het Nieuwsblad 13 november 2012 Na de Klinkaert en de Vaertlander brengt bierhandel De Troetsel nu ook een winterbier op de markt. Van het donkere degustatiebier worden slechts drie hectoliter geproduceerd. Het bier Vaertlander werd in 1988 voor het eerst door enkele bierliefhebbers op kleine schaal gebrouwen in Willebroek. In 2000 startte de Nielse bierhandel De Troetsel weer met de verkoop van het blonde streekbier. Vaertlander, met een alcoholpercentage van 7,5 procent, is vergelijkbaar met Duvel. Alleen is de smaak wat zoeter omdat er aan het bier honing wordt toegevoegd. Nu brengt drankenhandel De Troetsel Vaertlander ook als winterbier op de markt. ‘Het is een seizoensbier, een eenmalig brouwsel van maar drie hectoliter. Met het winterbier willen we de bierliefhebbers in de Rupelstreek en het Vaartland verwennen. Het is een donker, roodbruin bier. Een winterse smaaksensatie, met een aroma van fondant chocolade. Het zacht zoetig bier, met ook 7,5 procent alcoholvolume, smaakt naar toffee, kers en gedroogd fruit, met een lichte ondertoon van geroosterde mout’, vertelt Bart De Troetsel, de zaakvoerder van de gelijknamige bierhandel. Het winterbier wordt, net als de blonde Vaertlander en de Klinkaert van bierhandel De Troetsel, gebrouwen in de kleine artisanale brouwerij Leroy in Boezinge bij Ieper. Het Vaertlander winterbier kan geproefd worden in café Brouwershuis De Klok, café Welkom, bistro-café De Paddock, café Ten Dorpe en café Cristal Palace in Niel, in café Zeezicht in Klein-Willebroek, in het Willebroekse jeugdhuis Perron 4, in café BelleVue in Reet en café Derby in Aartselaar. Ook in Bar Tabac en café Lipstick in Boom staat het Vaertlander winterbier op de kaart. Maar alleen in café Brouwershuis De Klok in Niel vloeit het winterbier van het vat, uit de tapkraan. Het bier is ook te koop in de bierhandel De Troetsel, Edward Claessenslaan 101, in Niel. ‘In de lente van 2013 tovert bierhandel De Troetsel nog enkele veelbelovende nieuwe bieren uit de brouwketel. Misschien laten we eind 2013 ook meer winterbier brouwen’, zegt De Troetsel nog.

2013 | KONTAKT 41-4 | 19

The Boys of Brownsea Zoals u weet is het 100 jaar geleden dat de vreselijke “Eerste Wereldoorlog” uitbrak, wat thans aanleiding gaf tot talrijke krantenartikels, TV uitzendingen en boeken over “die” ‘Grooten Oorlog’. De inspiratie voor dit artikel komt door het lezen van het boek uit 2007 van Geert Spillebeen, journalist voor de VRT Nieuwsdienst, ‘Brownsea Island Boyscouts in Flanders Fields’ met als ondertitel “ De eerste scouts ter wereld gesneuveld in WO I” Nadat Baden Powell in begin de 20ste eeuw zijn boek ‘Scouting for Boys’ schreef, welk bij de jeugd een daverend succes kende, besliste hij om in 1907 een proefkamp te organiseren op Brownsea Island, om te onderzoeken of de inhoud van zijn boek in praktijk verwezenlijk baar was. Op 31 juli 1907 rekruteerde hij 21 jongens op het eiland Brownsea, gelegen nabij het stadje Poole, te situeren ten westen van het eiland Wight, aan de Engelse zuidkust. Hij verdeelde deze over vier patrouilles, ‘De Wulpen, de Raven, de Stieren en de Wolven’ Die 21 jongens waren de pioniers van de toekomstige wereldwijde scoutsbeweging. Toen in augustus 1914 de wereldoorlog uitbrak trokken de meesten onder hen ten oorlog, voornamelijk naar de Belgische Westhoek en naar Frankrijk. Drie onder hen namelijk Marc Noble, William Rodney en Bob Wroughton, werden opgeleid tot officier en sneuvelden helaas in Flanders Fields. MARC ANDREW PATRICK NOBLE, de jongste scout van het kamp. Hij maakte, op slechts 10jarige leeftijd deel uit van de patrouille van de Raven. Okk zij broer Humphrey was op kamp in Brownsea Island. Beiden waren zonen van een schatrijke familie. De oom van Marc was een vriend van B-P. Die hadden samen deelgenomen aan de Boerenoorlog die in 1899 tot 1902 woedde tussen Zuid-Afrikaanse Boeren en de Britten. Sir Humphrey schreef in 1957 een artikel in het tijdsschrift ‘The Scouter’ over wat hij zich herinnerde van het kamp op Brownsea Island. In augustus 1908 werd een tweede proefkamp georganiseerd, waarover weinig gewag wordt gemaakt. Dit had plaats in Humshaugh, een domein dat toebehoorde aan de familie van de oom. Vader Noble was mede eigenaar van een scheepswerf en van een wapenfabriek. Marc zal tijdens de oorlog merkwaardig genoeg fataal getroffen worden door een granaat afgevuurd door de Duitsers met een kanon afkomstig uit de fabriek van zijn oom. Marc Noble werd geboren op 19 mei 1897 on Newcastle-on-Tyne in Noord Engeland. In 1910 werd, samen met zijn broer, naar het bekende elitaire Eton College gestuurd. In 1915 vatte Marc studies aan, aan de Militaire Academie van Woolwich. Zijn militaire opleiding was echter van korte duur. Op 27 oktober 1915 werd hij met de rang van onderluitenant ingelijfd bij de veldartillerie, waarna hij naar het front werd gezonden om dienst ter nemen in de C batterij van de 121ste brigade.

20 | KONTAKT 41-4 | 2014

Waar die zich tijdens de eerste maande bevond is zeer onduidelijk. Wat men wel met zekerheid weet is dat die brigade op 8 oktober 1916 deelnam aan de grootste twee aanvalsbarrages van zwaar geschut van de oorlog, die plaats vonden aan de Franse Somme. Gedurende de zomer van 1917 werkte Marc mee aan de voorbereidingen van de slag van Passendale bij Ieper. Op dat ogenblik was hij, hoe jong ook, adjudant van de brigadecommandant kolonel Mac Clennan. Hij verbleef geregeld bij deze hoge officier in de bunker van het hoofdkwartier. Een nabijgelegen bunker incasseerde een voltreffer, waarbij naast doden ook veel gekwetsten waren. Marc begaf zich naar een veldhospitaal voor hulp en keerde terug met een ambulance. Op de terugkeer werd hij, samen met de Zuid-Afrikaanse dokter Benjamin Cohen, geraakt door een shrapnel(een bomscherf) van Duids projectiel. Geen van beiden werden gedood, maar er bestond weinig hoop op overleven! Zij overleden in een hospitaaltent in de buurt van Elverdinge, thans deelgemeente van Ieper. Marc werd vlakbij begraven op Ferme Olivier, naast drie officieren voor wie hij hulp was gaan halen. Dat was het einde van het korte leven van de jongste scout van het kamp BRowsea Island. De Britse begraafplaats Ferme Olivier bevindt zich aan de Steentjesmolenstraat te Elverdinge. WILLIAM FRANCIS RODNEY, de tweede gesneuvelde van het eerste scoutskamp ter wereld. Hij werd te Londen geboren op 2 oktober 1896, namelijk in het nummer 33 van Grosvenor Street. Zijn vader was Georges Bridges Harley Dennett Rodney; 7de Baron Rodney en zijn moeder Corisande LadyRodney Evelyne Vere Guest, dochter van Lord Wimborne. Zij huwden in 1891 en scheidden in 1902. ER wordt beweerd dat B-P een boontje had voor de alleenstaande moeder Corisande. William nam samen met zijn drie broers deel aan het kamp op Brownsea Island. Hij was lid van de patrouille van de Stieren. Over de opleiding van de broers Rodney is weinig bekend, uitsluitend dat zij hun middelbaar onderwijs genoten in Shrewsbury College, een dure public school in de West Midlands. Daarna trok William op 16 december 1914 naar de befaamde officierenschool van Sandhurst, gelegen op 50km ten zuidwesten van Londen, waarna hij als onderluitenant werd ingedeeld bij het 5de Reserve Bataljon van de Prince Consort’s Own Rifle Brigade. Hij kon vervolgens niet snel genoeg naar het front in Noord Frankrijk vertrekken, ‘to do their bit in the war’, om deel te nemen aan the ‘war to end all wars’. Vanuit Merville, gelegen ten zuiden van het stadje Hazebrouck in Frans Vlaanderen, ondernam William samen met onder andere de

De eerste scout ter wereld werd begraven op het burgerkerkhof van Kemmel. Zijn graf is gelegen op een perceeltje grond dat naast de kerk speciaal voor de Britse militairen werd aangelegd. Onderluitenant Musgrave Casenove ‘Bob’ Wroughton werd op 15 januari 1915 eervol vermeld in de officiële oorlogsverslagen.

vliegtuigpiloot C.D. Spence een aantal verkenningsvluchten. Ze waren op 7 mei 1917 opgestegen met een tweedekker van het type Maurice Farman, maar zij moesten kort nadien landen als gevolg van motorpech. William is vervolgens over land teruggekeerd naar het vliegveld. De volgende dag liep het helemaal mis. Men veronderstelt dat de motor het tweetal opnieuw parten heeft gespeeld. Hoe dan ook werd het vliegtuigje door de Duitsers uit de lucht geschoten. Luitenant Carles Bennett Spence was 26 jaar oud. Beiden werden begraven in de begraafplaats van het plaatsje Chocques, gelegen op korte afstand van Béthune in Frand Vlaanderen. MUSGRAVE CAZENOVE ‘BOB’ WROUGHTON, derde van het drietal en eerste scout ter wereld. Deze scout was op Brownsea Island patrouilleleider vande Wulpen. Hij was toen bijna 16 jaar en B-P beschouwde hem als zijn ‘favourite’. Musgrave werd geboren in Chester Square nr 30 in Westminster City, het oude centrum van Londen. Men zal wellicht de wenkbrauwen fronsen bij het lezen van de gekke voornamen van deze jongen. Wel, Musgrave was de tweede voornaam van zijn vader, wiens officieel beroep brouwer was, maar in werkelijkheid een belangrijke landeigenaar en jachtmeester van Engeland’s meest prestigieuze jachtdomein ‘Woodland Pytchley Hunt’. Casenove is de familienaam van zijn moeder. Zelf wenste hij wijselijk Bob genoemd te worden.

De jongen Bob stond sinds het kamp op Brownsea Island bij B-P, die de familie blijkbaar voordien reeds kende, op een goed blaadje. Geruchten en verhalen uit die tijd melden als zou chief-scout een oogje hebben gehad op Dulce Wroughton, de jongste van de twee zussen van Bob. Deze heeft, toen ze 20 was, B-P vergezeld op tourne om scouting te propageren in de wereld. Zo reisden ze samen in januari 1912 naar de vereigde staten met het stoomschip Arcadiane. Eén van de passagiers was Miss Olave Soames, waarmee B-P zich op 12 september verloofde en zes weken later mee huwde. Het is niet bekend of iemand van de familie Wroughton het graf van Bob in Kemmel bezocht. Wat echter wel vaststaat is dat B-P en zijn echtgenote Olave in 1924 een bezoek brachten aan Ieper en Poperinge om er de slagvelden en de militaire begraafplaatsen te bezoeken. Bij deze gelegenheid bezochten zij ook het graf van Bob in Kemmel. Ze logeerden op 1 april 1924 in het hotel Skindles te Poperingen. Hier logeerden ook Veldmaarschalk Douglas Haig, de Britse Premier Stanley Baldwin. Tijdens de tweede wereldoorlog logeerden hier ook veldmaarschalk Montgommery en zelfs de lugubere Nasi Goebbels. Het hotel in kwestie staat er thans nog in zijn origineel uiterlijk, maar is geen hotel meer. Bronnenmateriaal: Geert Spillebeen – Brownsea Boyscouts in Flanders Fields Tim Jeal – Baden-Powell ( de standaard biografie van B-P )

Over zijn jaren in het onderwijs is er weinig of niet geweten, tenzij dat hij studeerde aan het Christ Church College te Oxford. Zijn naam staat, samen met de namen van andere gesneuvelde studenten, gebeiteld in het portaal van de kathedraal. Naar het voorbeeld van B-P wilde Bob legerofficier worden. In 1913 werd hij, op proef onderluitenant bij de Speciale Reserve van het 12de Lanciers Regiment. Zijn proeftijd eidigde op 27 juli 1914. Hij maakte deel uit van de eerste Britse troepen die bij het uitbreken van de oorlog naar België en Frankrijk werden gezonden. Op 16 augustus was hij aan het front en nam deel aan de dramatische ‘battle of Mons’. Later was hij verwikkeld in de gevechten aan de rivieren de Marne en de Aisne. De oorlog zou voor Bob niet lang duren: hij sneubelde op 23 jarige leeftijd in de wijk Oosttaverne van Wijtschate, tans deelgemeente van Heuvelland, aan de gevolgen van de verwondingen aan de onderbuik en de rug, waaraan hij ten slotte bezweek op 30 of 31 oktober 1914; hierover zijn de officiële documenten het niet eens.

2014 | KONTAKT 41-4 | 21

Landelijke raad Turnhout Rond 9 uur werden we verwelkomt door de lenden van TOS Turnhout die ons een lekkere kop koffie met ontbijtkoeken aanboden. Na een afscheidswoordje van voorzitter John werd de groep gesplitst, de afgevaardigden gingen samen zitten voor het officiële gedeelte van de dag, ‘De Landelijke Raad’ en de andere deelnemers brachten een bezoek achter de schermen van de Warande van Turnhout. Wanneer je cultuur zegt in Turnhout, zeg je in een adem  De Warande. In de achtertuin van het kasteel ligt deze vernieuwde cultuurtempel. Hier is altijd wel iets te doen, het hele jaar door. Een theatervoorstelling, een tentoonstelling, een concert … Zowel grote als kleine artiesten stelen de show. De Warande  is het  cultuurhuis  van de stad Turnhout en was één van de eerste culturele centra in Vlaanderen. Het omvat onder andere een schouwburg, een polyvalente theater- en concertzaal (‘de Kuub’) en verschillende kleinere projecten podiumruimtes. De Warande biedt tevens onderdak aan de openbare bibliotheek van Turnhout en talrijke culturele projecten. De naam Warande verwijst naar een besloten jachtterrein. Het cultuurhuis ligt immers naast het Kasteel van de hertogen van Brabant, dat in  Middeleeuwen door de  hertogen van Brabant  als jachtslot werd gebruikt. In 1962 werd het ontwerp van een cultureel centrum naast het kasteel van de hertogen van Brabant gemaakt. Vijf jaar later werd gestart met de bouwwerken en op 28 oktober 1972 werd de Warande officieel geopend. Eind jaren negentig werd beslist om het bestaande gebouw uit te breiden met,

onder andere, een tweede podiumzaal. In september 2005 worden de nieuwe zalen voor het publiek geopend met talrijke opvoeringen, tentoonstellingen en projecten. In 2010 werd gestart met verbouwingsen uitbreidingswerken aan het oorspronkelijke gebouw met het oog op 2012, het

tijdens de Eerste Wereldoorlog’ weliswaar is hier geen sprake van militaire of politieke geschiedenis. De expo bekijkt de Eerste Wereldoorlog vanuit een alternatieve, onbekende invalshoek en laat speelkaarten de bezoeker tot in de loopgraven voeren. Het kaartspel was zowat de enige vorm

jaar waarin Turnhout cultuurstad van Vlaanderen was. Er werd onder meer in een nieuwe exporuimte en een ondergrondse fuifzaal voor jongeren voorzien.

van tijdverdrijf die in deze donkere geulen mogelijk was en diende dus vooral om de moreel op peil te houden. Soldaten die geen kaarten hadden, maakten ze zelf uit afval. Maar speelkaarten werden ook strategisch ingezet: als propagandamiddel pro en contra, of om militaire vaardigheden aan te leren. Zo bestonden er kaarten met de verschillende seincodes of de soorten marineschepen. Soldaten konden met het spel zelfs een bescheiden kennis Engels of Frans opdoen.

Tegen 13u kwamen we samen voor het lekkere middagmaal en nadien gingen op wandel naar het ‘Speelkaartenmuseum’ Schoppen boer, harten haas, klavertjes vier? Met kaarten kan je goochelen, spelletjes spelen, verzamelingen maken, kortom: plezier maken. In het Speelkaartenmuseum zie je hoe grote vellen papier veranderen in kleurrijke en mooi getekende speelkaarten. Samen met onze gidsen werden ontvangen door de gepensioneerde, nog steeds gepassioneerde drukkers, die in het prachtig ingerichte museum bij de indrukwekkende aandrijfstoommachine en bij de originele drukpersen uitlegden hoe door de tijden heen de speelkaarten werden gefabriceerd. Er was ook nog een speciale tentoonstelling ‘Kartonnen Wapens - Het kaartspel

22 | KONTAKT 41-4 | 2014

Na een kort bezoek aan de Heilig Hart kerk van Pastoor Braspenning tegenover het lokaal van TOS werd er ons nog een afscheid drink aangeboden door VOSOG vzw.

De voltallige bestuursploeg en de medewerkers van VOSOG vzw wensen u het allerbeste voor 2015

Oplossing “PUZZEL JE MEE” KONTAKT 41jg nr3

1

Oplossing “PUZZEL JE MEE” KONTAKT 41jg nr3 1 w e r v e l e n d e -­ w a t e r z a 2 m a s t w o w e r v e l e n d e -­ w a t e3 rt zo at ke m 2 m a4 sk ta w m op rv pu 3 5 n a ct oh tt es m p se l 4 k a m p6 v u u r j o n g 5 n a c h t s p7 e l p a d e 6 j o n g e r 8 h o p p e r 7 9

13

o

11

16

Antwoord: Antwoord:

z

l

y d 12 11 d su pi 13 h o u d -­12 us w p -­e du 14 h o u d -­ u w -­ sd ta er 14 s t 15 e ki rg 15 k r u i 9

l

8

z

w e

w e v

e

v

Schiftingsvraag:

Schiftingsvraag:

n

e

n

d

e

d

e e

e

p a h o p p o y a l

d e e r e -­ 10 k e l te no ko c hn t-­ os pj ou ru rp a

a u em ar im ue

l i su tr eg ri

e m 10 tr om ne ss uj

e

e

k

h

o

o

k

h

o

o

r

n

s j

16

v a

-­ sk to ec r-­ vj au p a n

k r s u

p r

e n

r

l a n i n d a t p e nr r

n a

n

e e a k i h o eo rr n

i

r

n

n i

d

n

g

g

n

Het aantal juiste antwoorden: 9

Het aantal juiste antwoorden: 9 “Moest er onder onze leden iemand de totem ‘zwevende eekhoorn’ hebben, wil of deze persoon personen zich dan kenbaareekhoorn’ maken via ons nieuw “Moestwillen er onder onze leden of iemand de totem ‘zwevende hebben, wil ofe-mail adres [email protected] willen deze persoon of personen zich dan kenbaar maken via ons nieuw e-mail adres [email protected] De winnaar van “PUZZEL JE MEE” is:

De winnaar van “PUZZEL JE MEE” is: MARLEEN STEURS TERVUURSESTEENWEG 111 MARLEEN STEURS 1820 PERK TERVUURSESTEENWEG 111 1820 PERK De prijs, een STOOMKOKER, kan na contact, via ons nieuw e-mailadres [email protected] afgehaald worden ope-mailadres het De prijs, een STOOMKOKER, kan na contact, via ons nieuw VOSOG secretariaat Antwerpsestraat [email protected] afgehaald worden op 170 het - 2850 Boom VOSOG secretariaat Antwerpsestraat 170 - 2850 Boom

2014 | KONTAKT 41-4 | 23

Functies VOSOG vzw Algemene Vergadering (AVE) en Provinciale bestuursleden (PB_) Antwerpen: De Wilde Francis – Voorzitter + Afg. (AVE-PBA) Moelants Jean – Vicevoorzitter + Afg. (AVE-PBA) Daverveldt Martine – Secretariaat (PBA) Renders Françoise – Penningmeester (PBA) van der Linden John - Raadslid (PBA) De Wilde Jozef – Raadslid (PBA ) Verheyen Danny – Raadslid (PBA ) Limburg: Reynders Daniël - Voorzitter (PBL) Surinx Kris – Vicevoorzitter (PBL) Janssens Katia – Secretariaat + Afg. (AVE - PBL) Pollenus Pierre – Penningmeester (PBL) Van Steen Marc – Ledenadmin. + Afg. (AVE-PBL-LAD) Minten Henri – Raadslid (PBL) Roosen Jean - Raadslid (PBL) Vanderlinden André – Raadslid (PBL) Oost-Vlaanderen: Grigis Bruno – Voorzitter (PBO) Michiels Eric – Vicevoorzitter (PBO) Wauters Betty – Secretariaat (PBO) De Graeve Albert – Penningmeester (PBO) De Graeve Albert – Ledenadmin. (LAD) Bosteels Nico – Afgevaardigde (AVE-PBO) Kongs Ben - Afgevaardigde (AVE-PBO) Vlaams-Brabant: Van Dam Guido – Voorzitter (AVE-PBV) Sevenants Willy – VVZ+Secretariaat (AVE-PBV) Vangindertael Maria - Penningmeester + Afg. (AVE-PBV) Sevenants Willy – Ledenadmin. (LAD) Stas Jan - Afgevaardigde (AVE-PBV) Van de Velde Manu – Raadslid (PBV) West-Vlaanderen: Pierre Decoene – Voorzitter & LAD (AVE-PBW) Luc Pyncket – Afgevaardigde (AVE-PBW) Eric Haesaert – Afgevaardigde (AVE-PBW) Ghislaine Soers – Penningmeester (PBW) Pierre Van Vlaenderen – Red. Sprokkels (PBW) Jacques Gilson - Raadslid ( PBW)

Raad Van Bestuur (RVB) Van Dam Guido – Vicevoorzitter (VVZ-VZI ai) Sevenants Willy – Secretaris (SCR) Decoene Pierre – Penningmeester (PME) Vangindertael Maria – Raadslid (RLI) Haesaert Eric – Inventaris, Economaat (VEC) – Verantwoordelijke uitgever (VUI) Landelijk Secretariaat en Zetel VOSOG vzw Medewerkers: Van de Vreken Luc – Stafmedewerker Van Oudenhove Jef – Administratief medewerker Van Ende Ingeborg – Assistent Admin. medewerker Antwerpsestraat 170, 2850 Boom [email protected], www.vosog.eu Ledenadministratie: www.vosog.be Tel/Fax 03 440 31 00 IBAN: BE59 4027 1388 41 26 BIC: KRED BE BB

Werkgroep Dienstbetoon (WDB) Nico Bosteels – Voorzitter Eric Haesaert – Afgevaardigde Willy Sevenants – Afgevaardigde + Admin. Guido Van Dam – Vertegenwoordiger VOSOG in KBS Manu Van De Velde – Vertegenwoordiger VOSOG in KBS + Finan. Rapporteur Verzekeringen Brans Jan – Verantwoordelijke (VVE) BSGF Belgian Scout and Guide Fellowship (NFE) Decoene Pierre – Voorzitter a.i. Daenens Roselyne – Afgevaardigde VOSOG De Boel Renaat - Secretariaat

Rekening Dienstbetoon voor giften: Zonder fiscaal attest aan VOSOG vakantiefonds, Mucopatiëntjes BE76 2800 7098 0795 Nierpatiëntjes BE82 2800 4794 0568 Rekening Dienstbetoon voor giften: Met fiscaal attest (minimum €40) aan VOSOG vakantiefonds, Mucopatiëntjes, met (verplichte) vermelding R20110 Nierpatiëntjes, met (verplichte) vermelding R20120 Via rekening: BE10 0000 0000 0404, Koning Boudewijnstichting 21, 1000 Brussel

Bosteels Nico________ Beneluxstraat 39 - 9100 Sint-Niklaas__________ Brans Jan____________ Teniersstraat 150 - 1800 Vilvoorde___________ Daenens Roselyne____ Kortrijksestraat 319 - 8870 Izegem___________ Daverveldt Martine___ Maria de Heeltstraat 14 B2 - 2100 Deurne_____ De Boel Renaat_______ Schipvaartstraat 14 B205 - 3000 Leuven_______ De Graeve Albert_____ Sint-Lievenslaan 134 - 9000 Gent ____________ ___________________ IBAN: BE56 8905 7404 2088 Bic: VDSP BE 91 De Wilde Francis______ Kouterdreef 43 - 2800 Mechelen_____________ De Wilde Jozef_______ Oude Liersebaan 60 - 2220 Heist o/d Berg_____ Decoene Pierre_______ Kortrijksestraat 319 - 8870 Izegem___________ ___________________ IBAN: BE59 4027 1388 4126 Bic: KRED BE BB Gilson Jacques_______ Dudzelesteenweg 640 - 8380 Brugge_________ Grigis Bruno_________ Langenakker 24 - 9340 Lede________________ Haesaert Eric________ Klijseweg 29 - 8810 Lichtervelde_____________ Janssens Katja________ Heistraat 5 - 2430 Vorst____________________ Kongs Ben___________ Drooghout 2 - 9860 Scheldewindeke__________ Michiels Eric_________ Begoniastraat 4 - 9090 Melle________________ Minten Henri________ Beukenstraat 45 - 3500 Hasselt______________ Moelants Jean_______ Fruithoflaan 35 B17 - 2600 Berchem__________ Pollenus Pierre_______ Een Meilaan 19 - 3400 Landen_______________ ___________________ IBAN: BE14 4533 0801 3183 Bic: KRED BE BB Pyncket Luc__________ Kaaistraat 16 - 8900 Ieper__________________ Renders Françoise____ Fruithoflaan 35 B17 - 2600 Berchem__________ ___________________ IBAN: BE95 6451 0970 9358 Bic: JVBA BE 22 Reynders Daniël______ Kersestraat 21 - 3800 Sint-Truiden____________ Roosen Jean_________ Sportplein 2 - 3670 Meeuwen-Gruitrode______ ___________________ Bank: BE14 4533 0801 3183 Bic: KRED BE BB Sevenants Willy______ Tritsstraat 60 - 1910 Kampenhout____________ Soers Ghislaine_______ Snoekstraat 29 - 8421 Vlissegem_____________ ___________________ IBAN: BE93 4736 1862 8167 Bic: KRED BE BB Stas Jan_____________ Tweelindendreef 43 - 1850 Grimbergen_______ Surinx Kris___________ Fresiastraat 21 - 3800 Sint-Truiden___________ Van Dam Guido_______ Maalbeeklaan 39 - 1860 Meise______________ Van De Velde Manu___ J.B.Devlemincklaan 106 - 1930 Zaventem______ van der Linden John___ Antverpiastraat 20 - 2660 Hoboken___________ Van Steen Marc______ Kleinveldstraat 4 - 3800 Sint-Truiden__________ Van Vlaenderen Pierre_ Hovenierslanden 7 - 8200 Brugge____________ Vanderlinden André___ Luikersteenweg 252 - 3500 Hasselt___________ Vangindertael Maria___ Molenbergdreef 46 - 1930 Zaventem_________ ___________________ IBAN: BE02 0010 5627 5840 Bic: GEBA BE BB Verheyen Danny______ Dierckxstraat 31 - 2300 Turnhout____________ Wauters Betty________ Azaleastraat 11 - 9090 Melle________________

03 776 90 74___ [email protected]_______AVE, PBO, WDB VZI 02 251 48 35________________________________VVE___________________ Fax: 02 251 48 35 051 31 12 98___ [email protected]______NFE 03 325 36 32___ [email protected]___PBA SCE 016 23 94 49___ [email protected]________NFE SCR 0486 867 102___ [email protected]_____PBO PME, LAD 0475 528 042___ [email protected]_____________AVE, PBA VZI 0471 704 826___ [email protected]________PBA 051 31 12 98___ [email protected]______RVB PME, AVE, PBW VZI SCR LAD, NFE VZI 050 59 99 99________________________________PBW__________________ Fax: 050 59 88 88 0496 710 009___ [email protected]_______PBO VZI 0474 445 032___ [email protected]________RVB VEC VUI, AVE, PBW VVZ, WDB 0486 387 757 __ [email protected]______AVE, PBL SCR 09 362 91 80___ [email protected]_________AVE, PBO 09 329 92 34___ [email protected]_______PBO VVZ 011 27 17 46___ [email protected]________PBL 0496 289 092___ [email protected]________AVE, PBA VVZ 0474 731 806___ [email protected]_______PBL PME 0475 527 851___ [email protected]___________AVE, PBW 0497 408 786___ [email protected]_____PBA PME 0495 211 254___ [email protected] ____________________ PBL VZI 089 46 25 66___ [email protected]_______PBL 016 65 60 88___ [email protected]______RVB SCR, AVE, PBV VVZ SCR LAD, WDB 059 43 85 46___ [email protected]_______AVE, PBW PME 02 251 58 87___ 0484 606 223___ 02 269 69 45___ 02 720 23 90___ 03 828 44 26___ 0485 028 974___ 050 31 42 96___ 011 27 28 86___ 02 720 38 61___

[email protected]___________AVE, PBV [email protected]________PBL VVZ [email protected]_______RVB VVZ, AVE, PBV VZI, WDB KBS, VZI ai [email protected]____PVL, WDB KBS [email protected]____PBA [email protected]__________AVE, PBL LAD [email protected]_________PBW RED [email protected]________PBL ___________________ Fax: 011 27 53 91 [email protected]______________AVE, PBV PME

0496 622 676___ [email protected]_____PBA 09 362 73 21___ [email protected]____PBO SCR

Verantwoordelijke Uitgever: Haesaert Eric - Zetel: Antwerpsestraat 170 - 2850 Boom