Kiki Hendriks, Ilse Albers en Eva de Cocq Maaswaalcollege te Wijchen 14 februari

Kiki Hendriks, Ilse Albers en Eva de Cocq Maaswaalcollege te Wijchen 14 februari 2012 1

Inhoudsopgave Hoofdvraag: Hoe kunnen we de vrouwen in Ethiopië helpen door het opbouwen van kleinschalige kippenboerderijen? Bladzijde

Inhoud

Blz. 3

Inleiding

Blz. 4

Doelstelling

Blz. 5

Hypothese

Blz. 6

Algemene informatie: Blz. 6

- Gurmuu Foundation.

Blz. 7

- De contactdag in Zwolle.

Blz. 9

- Afspraak met Lulessa Abadura.

Blz. 11

Training

Blz. 13

Productie & Markt

Blz. 15

Financiering Blz. 16

- 1 Procentclub.

Blz. 17

- Geld inzamelen voor Gurmuu Foundation.

Blz. 19

Conclusie

Blz. 20

Nawoord

Blz. 23

Blz. 20

- Terugblik op de hypothese.

Blz. 21

- Wat er goed ging en wat er beter kan.

Blz. 22

- Wat vonden wij van Worldschool?

Slot

Bijlagen: Logboek. Plan van aanpak en bronvermelding. Draaiboek sponsorzwemmen.


Inleiding In onze presentatie gaan we het hebben over onze Worldschool-opdracht. We zullen eerst even uitleggen wat een Worldschool-opdracht inhoudt, om vervolgens uit te leggen wat onze opdracht specifiek inhoudt. Allereerst is een Worldschool-opdracht een opdracht die gericht is op de derdewereldlanden. Als je deze opdracht uitvoert, kun je de mensen in de derdewereldlanden helpen met hun ontwikkeling op het gebied van economie, kennis en op het sociale vlak. Dat is ook meteen de reden waarom we voor Worldschool hebben gekozen. We wilden graag de mensen in een ontwikkelingsland helpen. Omdat we dan onze kennis nuttig konden gebruiken en ons werkstuk dan echt mensen zou kunnen helpen, hadden wij veel motivatie om aan Worldschool mee te doen. Ten tweede houdt onze Worldschool-opdracht dus het volgende in. Wij moesten een kippenboerderij voor vrouwen in Ethiopië opzetten. Dus we moesten uitleggen welke training deze vrouwen nodig hebben om op een kippenboerderij goed te kunnen functioneren. De hoofdgedachte achter deze opdracht is “if you teach women, you teach the society”. Dit is een mooie uitspraak van onze contactpersoon Lulessa Abdura. Hij heeft ons deze Worldschoolopdracht gegeven. Ook heeft hij ons heel veel geholpen bij het maken van dit werkstuk. Hij kon ons veel vertellen over de cultuur in Ethiopië, omdat hij er zelf ook vandaan komt. Ook wist hij natuurlijk veel over wat we precies met de opdracht moesten en konden doen, omdat hij deze opdracht aan ons heeft gegeven. We hebben veel aan zijn kennis gehad bij het maken van dit werkstuk. Om terug te komen op onze voorgaande uitspraak; deze houdt in dat als je deze vrouwen in Ethiopië kennis geeft over hoe ze zelf hun eigen bestaan kunnen opbouwen, zullen zij dit weer doorgeven aan hun kinderen. Die kinderen geven het ook weer door aan hun kinderen, etc. Als je aan vrouwen kennis overbrengt, zal dit goed zijn voor de hele maatschappij van, in dit geval, Ethiopië. Om dit onderzoek zo goed mogelijk te laten verlopen, hebben we zoveel mogelijk kennis proberen op te doen, dus zijn we onder andere naar de informatiedag in Zwolle gegaan en we hebben ook nog een afspraak gemaakt met Meneer Abadura in Amsterdam. Ook hebben we veel gehad aan onze begeleider, Meneer Bartray. Hij heeft ons goed geholpen als we vragen hadden over onze opdracht. En hij heeft ons goed bij dit project begeleid. Ook omdat dit de eerste keer is dat Worldschool op het Maaswaal College werd geïntroduceerd, is het heel fijn dat we goede begeleiding kregen van Meneer Bartray. Zoals we hierboven hebben genoemd, hebben we dus zoveel mogelijk geprobeerd gebruik te maken van de contacten die we hadden om informatie te krijgen over hoe we deze opdracht het beste konden aanpakken. Dit is dus het eindresultaat van ons onderzoek en we hopen dat de deelneemsters aan dit project in Ethiopië hiermee goed geholpen zijn.


Doelstelling De doelstelling van dit project is het helpen van vrouwen in Ethiopië en hun kansen te geven in de samenleving. Dit doen we door ze kennis te geven over hoe je kippen houdt. Dit is een middel om een zelfstandig bestaan te creëren voor de Ethiopische vrouwen. Wij kunnen met dit project hieraan bijdragen door te onderzoeken wat de mogelijkheden voor dit project zijn, welke kennis de vrouwen nodig hebben en eventueel een inzamelingsactie te houden. Ook willen we het project meer bekendheid geven.

Vlag Ethiopië


Hypothese Wij hebben voor een project van Worldschool gekozen, omdat we denken dat we mensen er echt mee kunnen helpen. Ons project gaat, zoals u waarschijnlijk al heeft kunnen lezen, over het opstarten van een kippenboerderij in Ethiopië. Er heerst in Ethiopië veel armoede, en er is weinig scholing. We hopen dat wij een klein verschil kunnen maken. Bij ons profielwerkstuk is de hoofdvraag: Hoe kunnen we de vrouwen in Ethiopië helpen door het opbouwen van kleinschalige kippenboerderijen? We verwachten dat we veel informatie op moeten gaan zoeken over zowel Ethiopië als over kippen. We zullen hierbij bronnen als boeken, en internet gaan gebruiken. Ook verwachten we genoeg steun en de juiste begeleiding te zullen krijgen van de school, de organisatie van Worldschool en onze contactpersoon, Lulessa Abadura om echt antwoord op onze hoofdvraag te krijgen. We zoeken naar een antwoord door deelvragen te stellen en deze ook te beantwoorden, als we hier antwoord op hebben gekregen, komen we hopelijk stap voor stap dichter bij het antwoord op de hoofdvraag. We hopen dat de samenwerking in zowel onze werkgroep als die met de organisatie en onze contactpersoon goed zullen verlopen. Ook hopen we dat we door de contactdagen die worden georganiseerd meer over Ethiopië zelf te weten zullen komen en over de situatie zoals die nu is. Dit verwachten wij, omdat er op de contactdagen veel specialisten aanwezig zullen zijn. We hopen echt dat we genoeg geholpen zullen worden door onze contactpersoon, omdat we nog niet echt ervaren zijn in het ontwikkelen van projecten die in het buitenland gelanceerd kunnen worden. We willen veel voor het project doen, maar we kunnen het nog niet helemaal alleen. We verwachten dat we met name veel over kippen moeten weten, over de markt die in Ethiopië heerst en over de arbeid die moet worden verricht.


Algemene informatie Gurmuu Foundation. De hoofdgedachte en tevens de slogan van stichting Gurmuu is “Gurmuu streeft naar een beter leven voor jongeren in Ethiopië”. Stichting Gurmuu is een organisatie die acties voert in Afrika. En dan met name in Ethiopië. Deze acties worden gevoerd vanuit Nederland. “Gurmuu” is afkomstig uit de Oromo taal en het betekent ‘schouder’. Dat is meteen de hoofdgedachte van deze organisatie: samen, schouder aan schouder en dat we moeten werken aan een betere toekomst voor de jeugd in Afrika. De voornaamste doelstellingen van deze organisatie zijn: duurzame armoedebestrijding, scholing voor meisjes en het ontwikkelen van sportactiviteiten voor de jeugd en schoolgaande kinderen. Ook organiseert Gurmuu campagnes om mensen te informeren over HIV en aids, malaria, waterziekte en uithuwelijking. De achterliggende filosofie van deze doelstelling is de versterking van de maatschappelijke positie van de vrouwen daar zodat zij zelf ook beslissingen voor zichzelf kunnen nemen. Om deze doelen te bereiken wordt er dus gevraagd naar donateurs of deelnemers aan hun activiteiten. Onze contactpersoon, die tevens de organisator van ons project is, is ook de oprichter van deze stichting. Vanuit deze stichting zet hij projecten op om de eerdergenoemde doelstellingen te behalen.


De contactdag in Zwolle. Op 30 september 2011 zijn we naar de contactdag in Zwolle geweest die werd georganiseerd door de organisatie Worldschool. Deze dag was bedoeld om je wat meer informatie te geven over het project dat je gekozen had. Het duurde van 10 uur ’s ochtends tot een uur of 4 in de middag. Je kwam daar met je groepje en bij ons was de begeleider ook meegekomen (meneer Bartray), toen werd de dag ingeleid. Nadat we het programma hadden doorgenomen, mochten we naar een kamer waarin er over het project werd gesproken. Wij hebben dus het project gekozen over een kippenboerderij in Ethiopië. Er waren meerdere mensen met hetzelfde project en die zaten dus in dezelfde kamer. We hebben toen gesproken met een student uit Ethiopië. Hij heette Samuel Gidey en wist veel over Ethiopië, dus bij hem konden we met onze vragen terecht. Ook waren Frans Nijnens en Anton Bogaers aanwezig. Frans heeft een bedrijf in Azië waarbij hij exotische geuren laat maken voor parfums en shampoos. Maar door zijn internationale ervaring weet hij hoe het is om een bedrijf in het buitenland op te zetten. Ook hebben we Anton hier ontmoet. Anton heeft zijn ervaring opgedaan doordat hij heel vaak in Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen heeft gewerkt. Ook zij hebben ons best goed geholpen. Ze wezen ons er vooral op dat je rekening moet houden met de hele situatie. Je hebt daar wel scholing maar er zijn niet veel mensen die goed zijn opgeleid. Ook is het belangrijk om te weten hoeveel geld te besteden is, en wat voor soort mentaliteit ze hebben. Als je grote machines laat kopen, dan rijden ze erop en dan vergeten ze de machines te onderhouden. Op een gegeven moment stopt de machine ermee en dan laten ze hem maar ergens staan. Dit kan natuurlijk niet. Maar omdat men er daar zo over denkt, heeft het geen zin om dure machines aan te laten schaffen. Verder zou onze contactpersoon ook aanwezig zijn, maar op de een of andere manier viel dit niet samen met zijn agenda, dus met hem hebben we later in het proces gesproken. Tijdens de dag zelf, toen we met zijn allen rond de tafel zaten, hebben we drie meisjes ontmoet die hetzelfde project hadden gekozen. Dit waren Anne, Anne en Priscilla, ze komen uit Bergen op Zoom en zitten op het VWO. We hebben die dag best veel met elkaar opgetrokken en emailadressen uitgewisseld. We hebben tijdens het proces nog wel contact gehouden met de meiden maar op een gegeven moment konden we niks meer voor elkaar betekenen en hebben we elkaar succes gewenst en zijn we allemaal onze eigen weg gegaan. Nadat we de meisjes hadden ontmoet en met Samuel hadden gesproken, was het tijd voor pauze. Die pauze duurde drie kwartier. Na de pauze was er in de grote zaal een presentatie over microkrediet. Hierin werd wat verteld over de armoede in derdewereldlanden, en wat er wordt gedaan om deze armoede te verminderen. Toen de presentatie voorbij was, stroomde iedereen door naar een workshop die je per groepje zelf mocht kiezen. De keuze bestond uit het werken met microkredieten, door een professor van de universiteit, een workshop over wat er allemaal komt kijken bij een eigen bedrijf op zetten (door meneer Nijnens) en ook was er nog een workshop over het nut van fairtrade. Uiteindelijk hebben wij voor het laatste gekozen. We zagen niet echt het nut in van de microkredieten omdat dat niet super belangrijk was. Ook hebben we niet voor de workshop gekozen waarin je leert over het opstarten van een eigen bedrijf, omdat we eerder die dag al met meneer Nijnens gesproken hadden en we daardoor al een beetje wisten wat er gezegd zou worden. We hebben voor fairtrade gekozen omdat het ons het meest interessant leek voor ons project. Kiki Hendriks, Ilse Albers en Eva de Cocq Maaswaalcollege te Wijchen 14 februari 2012 7

Fairtrade is eerlijke handel. Het doel van fairtrade is om mensen uit de armoede te halen. Bij fairtrade moet je denken aan 3P’s. De eerste is People, dit slaat op de arbeiders, het is belangrijk dat zij onder goede arbeidomstandigheden werken. Dus geen kinderarbeid of discriminatie. Dit gebeurt in Afrika vaak nog wel, met name bij de vrouwen. Ze worden gediscrimineerd op basis van hun huidskleur. Veel mensen proberen te bewijzen dat ze van een blanke vader of moeder afstammen. De tweede is Planet, de wereld. Bij planet moet je denken aan maatregelen bij het produceren met zo min mogelijk chemicaliën. En de derde is Profit, profit betekent winst. Voordat je winst kan maken, zijn er een aantal punten belangrijk. Zo is het belangrijk dat je een lange termijn relatie opbouwt met je klanten, je een minimum prijsgarantie hebt en een fairtrade premie (dit is omdat je producten eerlijk worden verhandeld). Ook kun je een premie ontvangen voor biologische productie. Het is dus belangrijk om dit soort dingen te weten, want dan kan je de maximale winst behalen. Fairtrade bestaat in 26 landen, in Nederland hebben we de bekende Max Havelaar. Dit was het einde van de contactdag. Na al deze informatie zijn we weer terug naar huis gegaan.

Logo fairtrade


Afspraak met Lulessa Abadura. Dinsdag 15 november hadden wij de afspraak met onze contactpersoon Lulessa Abadura in Amsterdam in het Pacific café. We hadden deze afspraak gemaakt, omdat de doelstelling van ons project nog niet helemaal duidelijk was. Zo begrepen we niet of we bijvoorbeeld zelf een boerderij moesten ‘ontwerpen’ en een training in elkaar moesten zetten voor de vrouwen. Want, zo stond het wel in ons informatieboekje over dit project. Samengevat waren dit de vragen die we op deze dag hadden gesteld: - Voor hoeveel werknemers is het project? - Is er al meer bekend over het budget voor dit project? - Zijn er beperkingen aan de oppervlakte waarop de boerderij gebouwd zal worden? - Wat is de markt voor de producten van de boerderij? - Wat moet er van de kippen verkocht worden, het vlees of de eieren? - Wat zijn de bedreigingen voor de kippen? - Is het mogelijk om graan te verbouwen? - Weet u wat de waarde van de kippen is? Toen we deze vragen stelden, bleek dat wij een heel verkeerd beeld van het project hadden. Zo bleek dat we sommige vragen in het boekje helemaal niet hoefden te beantwoorden. Het voornaamste doel van dit project is eigenlijk de hele samenhang duidelijk maken van dit project. Op elke vraag gaf Lulessa een erg uitgebreid antwoord, wat erg fijn was, want hierdoor kregen we veel belangrijke informatie. Deze vragen hadden we natuurlijk ook kunnen stellen via de mail of telefoon, maar dat geeft toch een veel onduidelijker beeld, omdat je hierbij niet gemakkelijk kan doorvragen. Na deze afspraak hebben we een mooie beeldspraak van Lulessa gekregen die de hele achterliggende gedachte van ons profielwerkstuk weergeeft: ‘If you teach the women, you teach the society’. Hiermee wordt bedoeld dat deze vrouwen aan een eigen inkomen moeten kunnen komen door middel van scholing. Hierdoor hebben ze geld om hun kinderen naar school te sturen, en dan vooral de meisjes, want die moeten nu nog altijd thuis meehelpen in het huishouden. Hierdoor krijgen ze geen kans om naar school te gaan en later ook voor een eigen inkomen te zorgen. Ons project heeft dan nu ook een hele andere wending gekregen: we moeten ons project nu meer gaan baseren op het doel van het project in plaats van dat we de vragen beantwoorden die in het Worldschool boekje stonden.


De beantwoording van de vragen die we hebben gesteld, worden in ons verslag verder uitgewerkt. We zijn in ieder geval erg blij dat we hebben afgesproken met Lulessa, nu kunnen we eindelijk echt beginnen met het uitschrijven van ons profielwerkstuk verslag.

Pacific café


Training In het hoofdstuk ‘afspraak met Lulessa’ is duidelijk geworden dat de vrouwen die aan dit project mee gaan doen een training nodig hebben. We hoeven ons eigenlijk weinig met deze training te bemoeien omdat dit in Ethiopië gebeurt en we hier verder weinig invloed op hebben. Toch behandelen we dit, omdat het dan duidelijk wordt wat de vrouwen allemaal nog moeten leren. Zo moeten er bij de training onderwerpen aan bod komen als: -

Marktwerking Verzorging kippen Hygiëne van kippen Samenleving

Marktwerking omdat: de vrouwen meer te weten moeten komen over de werking van de economie en het verkopen. Nu hoeven de vrouwen zelf niet naar de markt, maar doet een marktkoopman dit voor hen. Maar ze mogen natuurlijk niet bedrogen worden met het geld dat ze terug krijgen van deze man. Dit moet kloppen met de hoeveel eieren die ze aan hem hebben meegegeven. Om dit te kunnen berekenen, moeten ze weten hoeveel de marktkoopman ongeveer voor de eieren zal krijgen op de markt en hoeveel de man zelf van dit geld mag houden omdat hij er tijd en moeite in steekt om de eieren te verkopen. Ook moeten ze doorberekenen hoeveel eieren ze moeten verkopen om voor het voer van de kippen te zorgen en zullen ze geld opzij moeten leggen voor de eventuele aanschaf van nieuwe kippen. Of een haan om mee te fokken. Verzorging kippen omdat: het van belang is dat de vrouwen zo veel mogelijk van de kippen kunnen profiteren. Dit betekent bijvoorbeeld dat ze de kippen zo goed mogelijk moeten voeden, geen stress moeten bezorgen en moeten denken aan zaken als hygiëne en huishouding. Ook zullen ze de kippen goed moeten beschermen tegen roofdieren. Bovendien is het belangrijk dat de vrouwen meer te weten komen over het fokken van de kippen zodat, als de kippen die ze van de stichting krijgen doodgaan, ze niet weer zonder enige vorm van inkomen zitten. Als er wordt gefokt met de kippen moeten de vrouwen ook leren hoe de kuikens moeten worden verzorgd. Zodat deze kippen later ook weer eieren gaan leggen en deze verkocht kunnen worden. Hygiëne van de kippen omdat: de kip mag dan wel het meest voorkomende soort gevogelte ter wereld zijn, dat betekent niet dat ze niet onder ziektes lijdt. Integendeel, er zijn veel ziektes die voorkomen onder kippen. Je moet denken aan parasieten, of vlooien. Dit is nooit helemaal te voorkomen, maar als de leefomgeving van de kippen goed schoon wordt gehouden, wordt de kans op parasieten veel kleiner. Het is belangrijk dat de vrouwen in Ethiopië weten waarom het belangrijk is bepaalde handelingen te verrichten. Ook is het belangrijk om te weten hoe de kippen zich gedragen. Kippen hebben de neiging om naar rode voorwerpen te pikken. Dit is in principe niet zo heel erg. Er zit alleen wel een nadelige kant aan. Als er een kip is die op de een of andere manier gewond is geraakt, is de kans dus groot dat andere kippen erin gaan pikken.


Dit zorgt niet alleen voor nare infecties, maar de kip kan ook dood gepikt worden. Het is belangrijk dat de vrouwen in Ethiopië dit leren in hun training. ‘Samenleving’ omdat: de vrouwen duidelijk moeten worden gemaakt dat het belangrijk is dat ze met het geld dat ze gaan verdienen hun dochters naar school moeten sturen zodat zij later voor een eigen inkomen kunnen gaan zorgen. Dit is belangrijk, omdat de dochters van deze vrouwen nu meestal nog thuis moeten werken. En zo ook weinig kans hebben op een goede plek in de samenleving. En juist de dochters moeten naar school worden gestuurd, omdat vrouwen over het algemeen een lagere plek in de samenleving hebben. Dit komt de samenleving niet ten goede, omdat juist de vrouwen statistisch gezien meer uitgeven aan zaken als gezinsonderhouding in vergelijking met de mannen die meer geld uitgeven aan zaken als alcohol. Zo zou je dus kunnen samenvatten dat dit project zorgt voor een samenleving waarin de vrouwen meer te zeggen krijgen en hierdoor zorgen voor meer welvaart.


Productie & Markt Eén van onze vragen die we hebben gesteld in Amsterdam was wat de markt was voor de producten. Wij dachten eerst dat er een gemeenschappelijke boerderij kwam en dat hier alle vrouwen zouden komen werken. Zo staat het ook in het Worldschool boekje. Maar dit blijkt niet het geval te zijn. De doelstelling is dat alle vrouwen van het project een aantal kippen krijgen en deze zelf gaan verzorgen. Hierbij ligt het aantal kippen dat elke vrouw krijgt ook aan het geld dat er op dat moment beschikbaar is voor dit project. Om voor de vrouwen duidelijk te maken wat de prijs van de kippen is en wat de waarde is van de eieren die worden verkocht, krijgen ze van te voren een training. Deze training hoeven wij verder niet te organiseren of te bedenken wat er precies in voor moet komen, want dit wordt in Ethiopië gedaan.

Productie Voor ons was het in het begin niet duidelijk wat we van de kippen moesten verkopen, de eieren of het vlees. Nu hadden wij bij de contactdag in Zwolle gehoord dat Ethiopiërs het vlees van de kippen erg graag eten en dus gingen wij er eerst van uit dat we dit ook moesten gaan verkopen. Maar na de afspraak met ons contactpersoon bleek het om de eieren te gaan. Voor het produceren van dit product moeten de productiefactoren arbeid, kapitaal en land aanwezig zijn. De arbeid zal door de vrouwen geleverd moeten worden, het geld dat de eieren opleveren is de beloning hiervoor. Het kapitaal bestaat uit de kippen en de ren waar ze in leven en hiervoor is de laatste productiefactoor nodig: grond. De grond zal in Ethiopië niet veel kosten, want hiervan is er genoeg. Wel zullen de kippen voer nodig hebben. Dit zouden ze eventueel zelf kunnen verbouwen in de vorm van graan of kopen op de markt, natuurlijk wat het goedkoopste is. Ook moet er gefokt worden met de kippen. Dit om ervoor te zorgen dat dit project niet eenmalig is maar door blijft gaan. Ook kan er, als het goed gaat met de verkoop van de eieren, een deel van de kippen voor de vleesproductie worden gebruikt.

Zo zou een kleine kippenboerderij eruit kunnen zien.


Markt Het idee is als volgt: alle vrouwen brengen de eieren naar één verkoper in het dorp die hiermee naar de grote stad gaat en vervolgens de eieren weer gaat doorverkopen. Deze verkoper heeft contact met verschillende restaurants en cafés die deze eieren willen overkopen. Ook gaat de verkoper op de mark staan met de eieren. Voor dit werk krijgt de verkoper een deel van het geld. Dit kan bijvoorbeeld 20% van de opbrengst zijn. Vervolgens wordt het geld opgedeeld voor iedere vrouw apart. Hoe meer eieren ze aan de verkoper hebben meegegeven, hoe meer geld ze krijgen. Het wordt op deze manier gedaan omdat hierdoor een zo goed mogelijke prijs per ei tot stand kan komen. En er maar één iemand naar de stad hoeft af te reizen, wat ook weer tijd en geld bespaart. Bovendien hoeft er zo maar één iemand contact te hebben met verschillende restaurants/cafés.

Voorbeeld van een markt waar eieren worden verkocht.


Financiering Natuurlijk is de financiering van het project heel belangrijk. Niet alleen voor de projectleiders, maar ook voor de vrouwen die aan dit project gaan deelnemen. Onze contactpersoon, en tevens de organisator van dit project, heeft ons verteld dat er veel komt kijken bij deze financiering. Hij vertelde ons dat kippen ongeveer 60 Birr kosten in Ethiopië. Birr is de geldeenheid in Ethiopië. 1 Birr is ongeveer gelijk aan 23 of 25 euro, dus dan zouden kippen in Ethiopië ongeveer 2,50 euro kosten. De vrouwen zouden dan vooral legkippen moeten gebruiken op hun boerderij. Het zal in ieder geval beginnen met een kleinschalige boerderij, maar als het later gaat groeien, kunnen de vrouwen altijd nog overgaan op vleeskippen. Het zal ook niet één grote boerderij worden, maar er zullen bij het huis van een aantal vrouwen een paar hokken met kippen worden geplaatst. Iedere deelneemster geven ze 30 kippen. Er zijn dan ongeveer 10 deelneemsters. De markt voor de producten van de boerderij zal in de hoofdstad van Ethiopië zijn, Addis Abeba. Daar is dan de eiermarkt voor de eieren die dit project opleveren. Deze markt vraagt bijvoorbeeld van iedere vrouw 40 eieren, dan gaan er dus 1200 eieren naar de hoofdmarkt. Een deel van deze opbrengsten worden dan verdeeld over de vrouwen die de eieren hebben geleverd. Zo krijgen deze vrouwen dus een inkomen. Er gaat ook een deel van de opbrengsten naar het kapitaal van het project, om training, voer en hygiënevoorzieningen te kunnen (blijven) betalen. Ook gaat er nog een deel van deze opbrengsten naar de hoofdmarkt in Addis Abeba. Wel is er nog een discussie gaande over het startbudget van dit project. Meneer Lulessa Abadura is de stichter van dit project. Maar hij moet zelf geld doneren om het project op te zetten. Hij moet dat geld doneren aan (in dit geval) Oxfam Novib. Oxfam Novib is de sponsor van het project. Maar meneer Abadura moet dus zelf ook een geldbijdrage leveren. Meneer Abadura moet ongeveer 6800 euro zelf betalen. Dat is ongeveer 3000 euro voor de kosten die hij besteedt aan dit project aan werkuren. Dus hij had 3000 euro kunnen verdienen in de tijd die hij besteedt aan dit project. Daar moet hij dus nog 3600 euro bovenop betalen voor de echte financiële zaken. De rest van het geldbedrag zou worden betaald door Oxfam Novib. Maar over dit bedrag is nog een discussie gaande. Meneer Abadura kan zijn eigen bijdrage bijna niet zelf financieren, waardoor deze geldbedragen nog niet vaststaan. Het startkapitaal is nog een beetje onduidelijk.


1 Procentclub. Filmpje > http://www.youtube.com/watch?v=YgzxgLB7-ZQ&feature=player_embedded De 1 Procentclub is een online marktplaats voor kleinschalige ontwikkelingsprojecten, waar je1 % van je inkomen, tijd en kennis direct kunt bijdragen aan een project naar keuze. Hier doet meneer Abadura met zijn Gurmuu Foundation, dus ook aan mee.


Geld inzamelen voor Gurmuu Foundation. Via onze contactpersoon hebben we te horen gekregen dat er ook nog een gelddonatie nodig is om het project te realiseren. Met dit geld kunnen vrouwen dus kippen kopen en deze kippen vervolgens fokken. Zo kunnen zij hun kippen weer verkopen. Hiermee zullen ze een eigen inkomen gaan verdienen. Het mooie aan dit project is, dat niet alleen de vrouwen geholpen worden, maar ook de kinderen. Als de vrouwen een inkomen hebben, kunnen ze de kinderen naar scholen sturen. Hierdoor gaat het scholingsniveau van de Ethiopische bevolking omhoog. De kinderen volgen eerst basisonderwijs en kunnen zich vervolgens gaan specialiseren. Hierdoor ontstaat er vakmanschap en gaan de welvaart en de productie omhoog. We wilden graag een steentje bijdragen door ook een bedrag te doneren. Maar als wij alle drie een euro of 5 zouden doneren, dan zou dit wel helpen maar hoe groter het bedrag des te meer we de vrouwen van dit project kunnen steunen. Dus hebben we een paar acties bedacht. De eerste was tijdens Maaswaal Live vuurkorven buiten te zetten. En mensen de kans te geven om daar zelf marshmallows klaar te maken en warme chocolademelk te kopen. Deze actie kon helaas niet doorgaan, want tijdens Maaswaal Live biedt de school een gratis drankje aan. Dus de kans dat men naar buiten zou gaan om het daar te kopen werd dan wel heel klein. De tweede actie die we hadden verzonnen was om twee weken eten en drinken te verkopen in de kleine kantine. De winst zou dan naar het goede doel gaan. Maar helaas was ook dit geen goede optie want de kantine heeft het alleenrecht om iets te verkopen. Als wij ook zouden verkopen dan zou de kantine een deel van haar omzet mislopen. Dit is al meerdere malen gebeurd, dus heeft de kantine besloten om dat soort acties niet meer toe te staan. De derde actie die we bedacht hadden, gaf ons gelukkig iets meer hoop. We hebben aan de kantine gevraagd of we misschien een donatieboxje neer mochten zetten. Dit heeft vaker geld opgeleverd en de kantine vond het een goed idee. Een foto van de tekst die op dit boxje komt is onder aan deze tekst afgebeeld. We mogen nu dus tijdelijk een potje op de balie van de kantine zetten en we hopen dat veel mensen hun wisselgeld of meer willen doneren aan het goede doel. Verder zaten we toch nog aan Maaswaal Live te denken. We weten dat Maaswaal Live ieder jaar veel toeschouwers trekt. We zijn toen naar Jaap (de faciliteitenmanager) gegaan en hebben met hem overlegd wat we konden doen om toch nog geld binnen te halen voor het goede doel. We wisten wel dat de school een gratis drankje aanbood, maar iets te eten hebben ze niet. We zouden dus koeken kunnen gaan verkopen voor het goede doel. We kunnen een beetje meer bekendheid krijgen doordat Maaswaal Live altijd wordt gepresenteerd. Diegene zou dan voor de pauze het publiek erop kunnen wijzen dat er een koekverkoop is voor het goede doel. De laatste optie die wij bedacht hebben, is een geldinzamelingsactie door middel van sponsorzwemmen. Dit gaat dan via een zwemclub waar één van ons op zit. Het voordeel van deze actie is dat het waarschijnlijk een vrij groot bedrag op zal leveren. Ook is het al een keer eerder georganiseerd waardoor we bijvoorbeeld al een draaiboek hebben ( zie bijlage ). Nadeel is dat de organisatie en het sponsorzwemmen zelf erg veel tijd in beslag nemen.


Uiteindelijk zijn er dus twee voorstellen gekomen die niet doorgaan, twee voorstellen die gegarandeerd doorgaan en één waarvan het nog niet zeker is of hij door zal gaan. Deze acties moeten wel allemaal nog uitgevoerd worden dus daar hebben we momenteel nog geen resultaten van. Dat ze nog niet uitgevoerd zijn, komt doordat we er pas vrij laat achter kwamen dat er nog geld nodig is voor ons project. Hopelijk kunnen we met de profielwerkstukpresentatie al aangeven in hoeverre de acties gevorderd zijn en hoeveel geld er al is opgehaald.

Poster geldbox:


Conclusie De hoofdvraag luidde: Hoe kunnen we de vrouwen in Ethiopië helpen door het opbouwen van kleinschalige kippenboerderijen? Uit ons onderzoek is gebleken dat dit kan, maar dat er hierbij meerdere factoren een rol spelen, als we de vrouwen echt willen helpen. Zo moet er bij de productie & markt gekeken worden naar hoeveel eieren de kippen per week leggen. De eieren worden vervolgens verkocht door iemand uit het dorp die om de zoveel tijd naar de stad gaat. Een klein deel van het geld zal dan naar deze persoon gaan, maar dit is goedkoper dan dat elke vrouw apart naar de stad zou moeten gaan. De vrouwen hebben ook een training nodig. Hier moeten de volgende aspecten bij aan bod komen: marktwerking, verzorging kippen, de hygiëne van de kippen en samenleving. Ook moet er worden gekeken naar de financiering van het project. Dit is het allerbelangrijkste van het project aangezien er zonder geld ook geen kippen kunnen worden gekocht en hierdoor het hele project niet van de grond zal komen. Onze projectleider zorgt zelf voor het grootste gedeelte van de financiering en wij proberen ook voor een deel te zorgen door middel van acties die we hebben bedacht. Met al deze informatie, kunnen we de vrouwen helpen. Ze krijgen door dit project een eigen inkomen. Ook doen ze veel nieuwe kennis op, waardoor ze dit weer over kunnen brengen op hun kinderen. En dan vooral hun dochters, want vrouwen zijn vooral de drijfkracht achter de Ethiopische economie. Over Ethiopië is bekend dat vrouwen hun inkomen besteden aan primaire goederen. Als het geld goed wordt besteed dan heeft dat invloed op de hele maatschappij. Om de economie te verbeteren moeten vrouwen dus een inkomen hebben. Door ze van kippen te voorzien geef je ze een kans om hun economische situatie van het gezin draaiende te houden. Een ander positief effect is dat, wanneer vrouwen een inkomen hebben, ze bereid zijn het aan de kinderen te spenderen. Zo kan de jeugd onderwijs volgen. Hierdoor een betere opleiding volgen, waardoor er vakmanschap ontstaat. En hierdoor wordt de economie verbeterd. Ook is het zo, dat ‘if you teach women, you teach the society’, want als je vrouwen kennis geeft, kunnen ze deze kennis overbrengen op hun dochters. Deze dochters worden zelf later ook weer moeder, en brengen hun kennis dan ook weer over op hun dochters. Zo is de cirkel rond. Het is in Ethiopië bekend. Al met al kunnen we concluderen dat we de vrouwen in Ethiopië zeker kunnen helpen door het opbouwen van kleinschalige kippenboerderijen. Zo zorgen we ervoor dat deze vrouwen een eigen inkomen krijgen en hiermee helpen we zelfs de hele samenleving.


Nawoord Terugblik op de hypothese. Wij verwachtten dat we veel informatie moesten opzoeken over Ethiopië en kippen. Maar dat viel heel erg mee. We hoefden helemaal niet zo veel over de kippen zelf te weten, want onze contactpersoon Lulessa Abadura had ons verteld dat de training die de vrouwen zouden krijgen, die informatie al zou bevatten. Daarom hoefden wij ons alleen maar bezig te houden met hoe en of die training er zou komen. En dan zouden deze traininggevers zelf wel over deze informatie beschikken. Ook hoefden we helemaal niet zoveel informatie op te zoeken over Ethiopië. Onze contactpersoon vertelde ons namelijk wat we moesten weten over Ethiopië om dit project zo goed mogelijk uit te kunnen voeren. We hadden ook wel verwacht dat we het één en het ander moesten weten over de Ethiopische markt en alle arbeid die moest worden verricht. Dit was ook wel zo, want we moesten weten hoe de Ethiopische markt was, voor ons kopje ‘Productie en Markt’. En we moesten natuurlijk weten wat we allemaal moesten doen om dit project van de grond te laten komen, omdat we dan dit project zo goed mogelijk zouden kunnen uitvoeren. Ook hoopten we op veel en goede begeleiding door school, de organisatie van Worldschool en onze contactpersoon. En dat hebben we ook zeker gekregen. Alle instanties, behalve de organisatie van Worldschool, hebben ons goed geholpen. De organisatie van Worldschool hielp ons niet, omdat deze organisatie ons ook niet echt kon helpen. Daarom was deze instantie niet erg van belang voor ons. Nadat we de opdracht hadden gekregen, werden we meteen gesteund door onze begeleider, meneer Bartraij, en door meneer Abadura. Dit was heel fijn. Ook hoopten we op een goede samenwerking in onze werkgroep en tussen ons en de organisaties die we moesten raadplegen en onze contactpersoon. Dit was ook zeker het geval. De samenwerking in de groep is heel gezellig en goed verlopen. Onze contactpersoon was ook heel vriendelijk naar ons toe, en hielp ons waar hij kon. Alleen werden we niet altijd even vriendelijk behandeld door organisaties de we moesten raadplegen. Soms kregen we geen antwoorden op onze mailtjes, of werden we meteen afgewimpeld. Dat was soms wat minder prettig. Maar over het algemeen is de complete samenwerking prima verlopen.


Wat er goed ging en wat er beter kan. Wat er vooral heel erg goed ging, was de samenwerking tussen de groepsleden en de contactpersoon en de begeleider. Het werk kwam allemaal op tijd af en iedereen hield zich altijd aan de afspraken. Ook zijn we wel trots op het resultaat. We vinden dat we allemaal goed ons best hebben gedaan, en dat we er iets moois van hebben gemaakt. Ook was iedereen heel creatief, en werden er vaak leuke, originele ideeën in de groep gegooid. Bijvoorbeeld bij de goede doelen acties. Als het ene niet kon, dan verzonnen we wel iets anders. Zo was er bijna nooit een probleem dat we zo vast waren gelopen, dat we niet meer wisten wat we moesten doen. Wat er beter kon, was de communicatie tussen ons en onze contactpersoon. In het begin waren we wat afwachtend. We namen niet heel vaak contact op met Lulessa Abadura. Hierdoor duurde het soms wat langer voordat we verder konden werken aan het werkstuk. Ook was het leuk geweest als we iets sneller hadden bedacht dat het project geld kon gebruiken, dan hadden we nu misschien wat meer resultaten van onze goede doelen acties.


Wat vonden wij van Worldschool? We vonden het wel een leuke, nieuwe manier van het maken van een profielwerkstuk. Je hebt wel steeds het gevoel dat je nuttig bezig bent. Het is niet dat je een profielwerkstuk maakt en het na de presentaties opbergt en dat was het. Maar het project wordt ook echt uitgevoerd, waardoor je toch wel een extra motivatie krijgt. Je doet het ergens voor, je hebt een bepaald doel voor ogen. Omdat je mensen kunt helpen door het maken van dit profielwerkstuk, sprak ons Worldschool echt heel erg aan. Wat we wat minder fijn aan dit Worldschoolproject vonden, was dat het allemaal nog heel erg nieuw was, dus je had niet echt een voorbeeld. Het was soms allemaal een beetje vaag. Ook voor de school. Dit was vooral in het begin van het jaar zo. We hadden in het begin namelijk nogal wat problemen met de interpretatie van de opdracht. We wisten niet goed wat de bedoeling was, wat wij nou precies toevoegden aan het hele project, en wat ons onderzoek nou precies inhield. Dus dat was een minpuntje aan het Worldschoolproject. Maar dit werd later wel opgelost. Op een gegeven moment waren we goed bezig, en kregen we steeds meer ideeën die we in het werkstuk wilden verwerken.


Slot Als we terugkijken vanaf het begin, het werkstuk kiezen tot op dit moment, kunnen we ten eerste zeggen dat we erg veel hebben geleerd van het maken van dit profielwerkstuk. Zo zijn we erachter gekomen dat er erg veel organisatie nodig is om een project op te zetten, en nu is dit zelfs nog maar een kleinschalig project. Bovendien hadden we ook nog hulp van onze projectleider, die met het idee kwam. We hebben het ook erg leuk gevonden, omdat, mede door onze informatie en ons werk het ook goed mogelijk is dat deze kleinschalige kippenboerderijen er ook daadwerkelijk komen. Jammer is wel dat we op dit moment nog geen resultaten kunnen tonen. We hopen dat het u nu ook duidelijk is geworden hoe we de vrouwen in Ethiopië kunnen helpen door het bouwen van kleinschalige kippenboerderijen. En stiekem dat we u ook nog een beetje hebben geïnspireerd: ook deze kleine projecten kunnen een groot verschil maken!

‘If you teach the women, you teach the society’


Kiki Hendriks, Ilse Albers en Eva de Cocq Maaswaalcollege te Wijchen 14 februari

Recommend Documents