Kesch-Trek Zwitserland. Odyssee over de Egeïsche Zee. deel 1 Rodos en Halki. november 2008

Kesch-Trek Zwitserland

Odyssee over de Egeïsche Zee deel 1 Rodos en Halki

12

www.reizen.nl november 2008


13


Nesofilie – eilandliefde, komt van het Griekse woord nisi – eiland. Is er een betere plek denkbaar om die liefde te beleven dan in Griekenland? En dan niet op één eiland. Nee, we maken een odyssee door de Egeïsche Zee. Deel 1: een rondrit over zonne-eiland Rodos en een verkenning van het nog vrijwel onontdekte Halki, de eerste stop op onze zeeroute naar Kos. Tekst Anne Wesseling

b Fotografie Paul Tolenaar

D

ank de reisgoden voor het eilandhoppen. Het is dé manier om verschillende bestemmingen te combineren, geeft een ongekend gevoel van vrijheid en is de redding van tobbers die de hele donkere winter wakker liggen van de vraag: ‘Zullen we nou naar Rodos of naar Kos? Of toch maar een leuk eenzaam eilandje ertussenin?’ Op een avond, in bad, gaat de zon op: Eureka, we doen het gewoon allemáál! Goed, misschien verblijf je dan relatief kort op elk eiland, maar juist in korte tijd neem je gretig nieuwe indrukken op. Deze bijvoorbeeld. Om elf uur ’s morgens zit ik op de tribune van het stadion op de acropolis-heuvel bij Rodos-stad bij te komen van de ochtendvlucht. Beneden me loopt een oudere man in gezwinde zwembadpas het stadion rond, met een rood petje op. Hij loopt hier duidelijk vaker, want hij is al lekker bruin. ‘Hoe lang is een rondje?’, vraag ik uit nieuwsgierigheid als hij langskomt. ‘480 meter!’, zegt hij zonder te stoppen. ‘Hoeveel rondjes doet u?’, roep ik hem achterna. Hij werpt lachend zijn handen omhoog: ‘It depends on the moon!’ Eerst wat feitjes verzamelen. Rodos is het grootste van de Dodekanesos (letterlijk ‘twaalf eilanden’ – gebaseerd op een slordige telling, want het zijn er veel meer) een eilandengroep in de Egeïsche Zee, ver naar het oosten, tegen Turkije aan. Twaalf eilanden

Zoals vrijwel alle Griekse bestemmingen is Rodos doordrenkt met mythische verhalen. Rodos was een dochter van Poseidon en de zeenimf Halia, later werd

14


ze de geliefde van zonnegod Helios. Het eiland was de plek waar ooit de beroemde Kolos van Rodos stond, een van de zeven antieke wereldwonderen. De geschiedenis van de westerse wereld is er in overweldigende aantallen brokstukken en gebouwen over het land uitgestrooid. Die acropolis boven Rodos-stad is nog maar het begin (er staat niet eens een hek omheen, het is een achteloos stuk land waar je heen gaat om te spelen, je fantasie de vrije loop te laten tussen de tempelresten). De 14de-eeuwse stadsmuren werden gebouwd door de Johannieten, de hospitaalridders die in die tijd verdreven werden uit het Heilige Land. Er zijn Byzantijnse kerken en Turkse koffiehuizen en aan de haven staan wat licht-arrogante Italiaanse palazzo’s. Het liefje van de Zonnegod (300 zondagen per jaar) was een van de eerste echte vakantiebestemmingen, de grote stroom kwam hier al in de jaren zeventig op gang en de feestparade weet voorlopig niet van ophouden. Om de stad ligt een strandketting vol vrolijke parasols, waar mensen zich geeuwend koesteren in de zon, net een kolonie lome zeeleeuwen. De oude ommuurde stad houdt voortdurend open huis, het is een en al souvenirwinkels en restaurants. De eerste dag verkennen we Rodos-stad en omgeving. Van klooster (Filérimos) naar tempelrest (acropolis) naar middeleeuwse stadsmuren. Zappen door de geschiedenis. ’s Avonds bedenk ik: dit eiland is eigenlijk net zoiets als een maaltijd met vrienden in een Griekse taverne. Alle verschillende schotels komen tegelijk op tafel, je krijgt de hele Mediterranée in één keer op je bord. Tast toe, proef maar, geniet!’

‘Rodos is als een maaltijd met vrienden in een taverne. Alle verschillende schotels komen tegelijk op tafel, je krijgt hier de hele Méditerranée in één keer op je bord. Tast toe, proef maar.’

Acropolis van Lindos

Foto vorige pagina’s Vlug aan land en snel aan boord! De ferry naar het eiland Halki blijft maar een paar minuten liggen. Foto rechts: Rodosstad. De Ridderstraat, binnen de oude stadsmuren, is een shopping-mekka voor toeristen. Maar wie omhoog kijkt ziet middeleeuwse huizen.

Lindos ligt een klein uurtje per auto vanaf de hoofdstad, halverwege de zuidkust. Het is nazomer, we rijden door een droog, stoffig landschap. Olijfbomen. Onbestemde winkels met stapels emmers voor de deur. Bijna saai. De fotograaf denkt er het zijne over en rijdt de veertig kilometer naar Lindos onbekommerd door. Dat is ook wel omdat ik hem niet verteld heb dat er hier verborgen langs de kust wellicht nog wat hoogtepuntjes liggen (het uitgesproken toeristenoord Faliraki zou bijvoorbeeld best eens zijn charme kunnen hebben). De acropolis van Lindos is echter de Belangrijkste Attractie van Rodos. Eerst daarheen! Tja, dat denkt natuurlijk iedereen. De acropolis (dat betekent niet meer dan bovenstad) van Lindos torent uit boven een dorp vol witte huizen. Parkeren en de oudheid tegemoet. Het pad omhoog voert door een kluwen van smalle straatjes. Verdwalen is onmogelijk; een ononderbroken lint van souvenirwinkeltjes wijst de weg. Veel olijfzeep, valt me op. Dat scheelt dan weer in de zweetlucht, want lieve hemel, wat is het warm. Lindos staat erom bekend dat het er standaard vijf graden warmer is dan op de rest van het eiland. ‘Geen wonder’, verzucht een Engelsman die op een muurtje zit bij te komen. ‘It must be the tourists, die lichaamswarmte blijft tussen de huizen hangen’. We hadden trouwens net zo goed wel naar Faliraki e www.reizen.nl november 2008

15

Griekse odyssee Rodos en Halki

kunnen gaan, want eenmaal bij het loket van de acropolis, mogen we niet naar binnen. Althans, ík mag er wel in, Paul niet. We sputteren, soebatten, bedelen (ah meneer, het is niet éérlijk, iedereen loopt met camera’s!) zwaaien met ronkende introductiebrieven, maar de goden van de Olympus zijn onverbiddelijk. Een fotograaf ? Ochi, eerst een officiële vergunning halen. Hoe lang duurt dat dan, meneer? Zes weken, mevrouw. Kom op, in die tijd kun je drie keer de hele Dodekanesos afhoppen in een roeiboot. Voor de vorm kijk ik achter het hek nog even rond, maar de lol is eraf. Stomme acropolis. Dat is natuurlijk de kift. Die acropolis is heus bijzonder, een Grieks heiligdom voor de godin Athene in combinatie met een burcht van de Johannieten, van waaruit schitterend uitzicht enzovoort… Enfin, de enige troost is dat hij er van een afstandje eigenlijk veel mooier uit ziet. Voor de ingang ga ik op een rots zitten, in de schaduw van een boom, zwerfkat tussen de zwerfkatten. Wat zijn dat er trouwens veel: die straatkatten. Ze trekken misschien nog wel meer bekijks dan die hele acropolis. Een Italiaanse toeriste schenkt de laatste druppels uit haar flesje water in een doorgescheurde koffiebeker en zet die neer als drinkbakje. De katjes geeuwen verveeld, die komen alleen overeind als ze ergens een zakje horen kraken.

‘Kerken en kerkjes op Rodos zijn er niet alleen voor rust, schaduw en koelte. Soms sta ik lang voor een icoon. Buiten zingen de krekels gewoon door’

16


Hoe verder van Rodos-stad, hoe rustiger het wordt. We stoppen in het binnenland bij het kerkje van de Virgen Galatousa. De deur is dicht, de sleutel zit in het slot. Binnen sta ik lang stil voor een oude icoon met votiefplaatjes. Buiten zingen krekels, verder is het stil. Waar is iedereen? Aan de stranden, elkaar verdringend onder de parasol? Op de weg naar Monolithos, een burchtruïne op een kustrots, staat een fruitstalletje in de berm, de verkoper wast de druiven voor me aan de pomp. In Siana zijn wat souvenirwinkeltjes. In één ervan zit een vrouw op een krukje lepels rijst en druivenbladeren De kloosterkerk te vouwen, met snelle vingers, zonder na te denken. van Filerimos. Het Dolmades, netjes gerangschikt in de pan. Het geeft een huidige klooster werd gebouwd in de huiselijk gevoel, alsof bij binnenkomst in Madurodam Italiaanse tijd, maar oma gehaktballetjes zit te draaien. Nog een bijzondere bestemming: Petaloudes, het Vlinvoor de kerk liggen derdal. Het is er aan het begin van de avond, vlak voor fundamenten van sluitingstijd, doodstil. Overdag komen hier busladineen tempel uit de gen toeristen – tot misère van de Harlekijnvlinders die oudheid. hier komen om te paren, want die worden voortdurend Tip: vanaf het in hun privacy gestoord. Ik wandel stilletjes met mijn enorme betonnen kruis, een klein stukje slippers in mijn handen over de koele stenen. Een Deen die al onderweg is naar de uitgang, wijst me de verder, heb je een prachtig uitzicht over vlinders. Met hun zwart-witte schutkleur zijn ze bijna niet te zien. Tot er ergens een opvliegt, dan fladdert er de omgeving. een vlekje zonlicht door de struiken. Die vlinders kwamen hier waarschijnlijk al samen in de tijd van de oude Grieken en om totaal ondoorgrondelijke redenen moet ik ineens aan de Posidonius Iconen & Harlekijnvlinders van Rodos denken, een reislustige filosoof (op zich al Zo toeristisch als Lindos is, zo rustig wordt het verder naar het zuiden. Aan het kerkje in Asklipio (zo’n 65 kibijzonder) die graag naar de horizon staarde of naar de golven keek. lometer vanaf Rodos-stad) is aan de nieuwe, roodbruine Vervolgens berekende hij dan de omtrek van de aarde, pleister niet af te zien hoe bijzonder het interieur is. Alle muren zijn beschilderd met bijbelse taferelen. of ontdekte hij dat eb en vloed te maken hadden met Koster Emmanuel Kontos geeft graag wat extra uitleg. de stand van de maan. Zijn uitleg sloeg vervolgens nergens op, maar het verband had hij goed gezien, Hoewel hij jaren in Australië woonde, spreekt hij niet zo vloeiend Engels. Geeft niet, het bijbelse plaatjesboek kortom: van op een zonnig eiland zitten en een beetje mijmeren word je wijzer en dat is wel weer een gedachis gemaakt om voor zichzelf te spreken. te om vrolijk van te worden, zo onder de Griekse zon. Zon, maan, sterren. Na zes dagen, light for nose! (hij knijpt in mijn neus, om zijn woorden kracht bij te zetIn de haven van Rodos-stad is het de volgende morgen ten). ‘Here, he made a woman for the rib. He says all paradise een rommeltje. Iedereen rijdt door elkaar, tegen de yours, one fruit not touch!’ richting in, waar moeten we nú weer parkeren? Ach, Zijn lievelingsmuurschildering is van de aartsengel Michael. ‘Als mensen heel ziek zijn, verwondt hij ze het maakt niet uit, ‘zet de wagen gewoon ergens in Een klassiek wereld- de haven en doe de sleutel onder de mat of zo’, luidde met zijn zwaard, zodat ze sterven, vervolgens neemt de instructie van de autoverhuurder. Snel, want de hij hun ziel mee naar de hemel, zie je?’ wonder stond ooit (Dit ontroert me, omdat hij me heeft verteld dat hij uit wijdbeens voor de Dodekanesos Pride ligt al aan de touwen te trekken. De catamaran wil weg. Australië is teruggekeerd toen hij ziek werd. Wanneer haven van Rodos. Om de hoek ligt de volgende halteplaats op de route hij over Michael vertelt, klinkt er iets van angst en Welk Nederlands naar Kos: Halki. hoop in door.) bijvoeglijk naamAls we naar buiten lopen, om het kleine museumpje woord herinnert Rotsachtig ‘Schiermonnikoog’ te bekijken met alledaagse gebruiksvoorwerpen (het hier nog aan? Schuimbekkend gaat de catamaran door de golven, aan strijkijzer waarmee de koster zelf nog heeft gestreken Weet u het antdek waait het zo hard dat het op sommige plekken ontoen hij klein was, om zijn moeder te helpen), wijst woord? Ga naar mogelijk is om rechtop te blijven staan. Vrouwen houEmmanuel naar het stuk muur boven de deur. De verf www.reizen.nl en den angstvallig hun zonnebrillen vast. Mannen hangen is zo beschadigd, dat er nog slechts wat vage vlekken maak kans op een met hun handen in de zakken tegen de wind in, terwijl Wensbon. te onderscheiden zijn. ‘Hier was het paradijs,’ zegt hij, de kustlijn van Rodos langzaam voorbijglijdt. Iemand e ‘maar daar zie je niets meer van.’ www.reizen.nl november 2008

17


2

1

4

Rodos en Halki, een mozaïek in 8 beelden

3

5

18


6

1. Ze verkoopt honing, aardewerk en andere souvenirs, maar haar handen moeten wat te doen hebben. Dit is in Siana, aan de westkust. 2. Het kerkje van Virgen Galatousa in het binnenland van Rodos. 3. De dromerige haven van Emborios op Halki, van de ferry af gezien. 4. ‘Zie je die middeleeuwse huizen hier in de straat?’, vraagt Ali, die uit het raam hangt van zijn Turkse koffiehuis Palio Turkiko in de Ridderstraat (nr. 76) in Rodos-stad. 5. De gestippelde Harlekijn komt in augustus naar Rodos om te paren. Petaloudes, de Vlindervallei, is een populaire attractie. Er wordt hard gewerkt om te zorgen dat de vlinders zo min mogelijk gestoord worden. 6. Let op, die gehaakte kleedjes zijn niet om op te zitten, ze zijn voor de verkoop! Het souvenirstraatje voert naar de acropolis van Lindos. 7. Een moderne Poseidon: Iolis zit netten te boeten op de kade van Emborios, Halki.

7


19

Griekse odyssee Rodos en Halki

waarschuwt: doe die tas dicht, anders waait je paspoort weg. Na een tijdje vlucht ik voor de zon en ga benedendeks mijn reisgids lezen. Halki, zo’n zestien kilometer ten westen van Rodos, is een bergachtig eiland, qua grootte zo’n beetje vergelijkbaar met Schiermonnikoog. Twee geasfalteerde wegen van hier naar nergens. Zo’n honderd jaar geleden woonden er nog zo’n 4000 mensen op deze rots in zee, het merendeel vertrok in de loop der tijd naar Australië of de Verenigde Staten, vooral omdat er in de sponzenvisserij wegens een catastrofale sponzenziekte pardoes geen werk meer was. Zo’n vierduizend mensen wonen er nu. In het hoogseizoen is er plaats voor ongeveer 900 toeristen. Als ik weer aan dek kom, varen we net de haven van Emborios binnen, het belangrijkste stadje op Halki. Pastelkleurige Italiaanse villa’s om een hoefijzervormige baai. Verrassing alom, want de entree voelt veel grootser dan verwacht. ‘Die huizen werden gebouwd in de negentiende eeuw’, vertelt loco-burgemeester Takis Chrisovergis, met wie ik even later koffie drink op het terras voor mijn hotel, met uitzicht op de baai. ‘Daarvóór was Horio de hoofdstad, in het binnenland. Daar hielden mensen zich verscholen voor piraten. Pas toen de kust letterlijk veilig was, durfden mensen de heuvels af te dalen om op de kwetsbare plek aan de baai hun huizen te bouwen. In die tijd was de sponzenvisserij en de handel belangrijk. Aan de huizen is goed te zien dat er geld was.’ Takis is behalve loco-burgemeester ook de man die het Hiona Art Hotel runt (een hotel dat eigendom is van de gemeente – een goed idee, want nu profiteert de gemeenschap er ook van). Dat het toerisme hier kleinschalig blijft, is een zegen voor rustzoekers, vertelt hij. Nieuwbouw is niet toegestaan, hoogbouw al helemaal niet. Er zijn geen fietsen of scooters te huur. Tien auto’s zijn er, dat is alles. Herrie maken met machines mag niet. Disco’s? Grapje zeker. ‘Vertel het verhaal van Naomi Campbell!’, zegt iemand. Takis grinnikt. Het beroemde fotomodel zeilde door Griekse wateren, legde aan in de haven van Emborio en slenterde een uurtje rond met haar gevolg. De happening ging vrijwel ongemerkt voorbij, omdat bijna niemand wist wie ze was. Dat moet ook zo blijven, legt Takis uit. Halki wil geen Symi worden, het eilandje dat dagelijks ruim duizend dagjesmensen trekt uit Rodos. Als je door de smalle steegjes loopt, hoor je zachte stemmen achter de muren, voetstappen op stenen, het gekabbel van de golven. De enige geluidsoverlast komt van het geratel van de rolkoffers op de stenen paadjes tussen de huizen, als nieuwe eilandgasten aan het eind van de middag van de boot komen lopen.

20


Dicht bij God

’s Middags gaan we op pad met gids Iannis, in een terreinwagen met open ramen. Naar Kaap Sikias, met uitzicht op de onbewoonde naburige rots-in-zee Nisos (nog verder ligt Alimnia – de kaart van de Egeïsche zee ligt bezaaid met kruimels land). Naar de baai van Pondamos, met een begraafplaatsje waar Iannis’ vader begraven is. ‘Hij kwam om tijdens de Tweede Wereldoorlog.’ (Iannis’ vader was niet de enige man die in deze contreien omkwam. Er werd stevig gevochten op de strategisch gelegen Dodekanesos). Zo’n vijf kilometer verderop bezoeken we het klooster van de heilige Johannes, dat hoog in de bergen ligt, zo dicht mogelijk bij God. Een uitbundige boel is het hier alleen rond 29 augustus, de naamdag van Johannes de Doper, de patroonheilige van Halki. De rest van het jaar is het stil. We schuiven even aan bij Dimitris en Stamiata. Dimitris is de kalo-geros, ‘goede oude man’, iemand die zorgt voor de eigendommen van de kerk. Stamiata zorgt voor koffie. ‘Is het hier niet eenzaam?’, vraag ik aan Stamatia. Ze denkt er lang over na. Tja. Ze beweegt haar hand. Boven: laatste rustSira, sira, zegt ze. Langzaam, langzaam. plaats met uitzicht op zee. De kerk met We steken een kaars op in het glazen kapelletje naast begraafplaats aan de de kerk en het gesprek onder de boom gaat over de Baai van Pondamos, vraag of de vlam door de wind zal doven of niet. Bij de Halki. poort hangt een grote klok. Wanneer we het klooster verlaten, kan ik het niet laten om hem even te luiden. Onder: het leven Het geluid weerkaatst tegen de heuvels. Het gaat dwars op Halki is kalm en door me heen, met zulke harde trillingen dat het bijna prettig. pijn doet. Eilandritme

Terug in het hotel ga ik naar mijn kamer met het vaste voornemen mijn aantekeningen uit te werken. Maar het bed lonkt. Na een paar minuten ga ik éven liggen – om pas anderhalf uur later wakker te worden. Weer helemaal fit, dat wel. Evengoed loop ik de trap af met een latent schuldgevoel, dat Takis (een man die 48 uur in een dag propt en nog steeds goedgemutst over zijn bril de wereld intuurt) luchtig doch gedecideerd wegwuift met de onvergetelijke woorden ‘No, no, if you work hard, you miss the spirit of the island’’ Dat mag wel op een tegel, want welbeschouwd heeft hij natuurlijk gelijk. Rust ervaren door te werken? Onzin, rust is iets om je aan over te geven. Zodoende slenter ik op halve snelheid door de steegjes naar de haven, bespreek de zaken des levens met de Griekse god Poseidon die op zijn hurken netten zit te boeten op de kade (‘Wat leuk, u heeft net zulk raar haar als ik!’), luister stilletjes onder het raam naar het gezang tijdens de Grieks-orthodoxe mis en blijf een tijdje huiveren bij het geluid van een octopus die, wanhopig tegenspartelend, door een oudere vrouw rustig op de kade malsgeslagen wordt, meer dan dertig keer, net zo lang tot alle leven eruit is. e www.reizen.nl november 2008

21

Rodos en Halki Praktisch sen via www.rodosisland.gr). Let op: in het centrum van Rodos-stad is het moeilijk om een parkeerplaats te vinden! Op Halki logeerden wij in het recent gerenoveerde Hiona Art Hotel, 2-pk v.a. € 85 per nacht, www.hionaart.gr. Andere accommodaties (appartementen vanaf rond € 350 per week voor twee personen) zijn te vinden via www.halki.gr.

Eten en drinken

Emborios, Halki. Ze kletsen met hun vriendjes, hun benen bungelend over de kaderand. Later gaan ze misschien naar Rodos of Amerika. Om toch altijd weer terug te keren.

Flatsj. Flatsj. Flátsj! Nee, vanavond geen inktvis. ‘Waarom ben je eigenlijk teruggekomen?’, vraag ik later aan Carlos, een Grieks-Amerikaan met wie ik aan de praat raak als ik op een terras een wijntje zit te drinken. Hij groeide hier op, verhuisde met zijn ouders naar de Verenigde Staten, leerde daar zijn Griekse vrouw kennen (die óók uit Halki komt) en heeft nu een taverne in Baltimore. Hij is hier op vakantie, maar kan niet wachten om over een paar jaar definitief zijn intrek te nemen in het huis van zijn familie, verderop, in het straatje achter die grote boom. ‘In Amerika’, vertelt hij, ‘werken mensen twaalf tot veertien uur per dag en lopen nog steeds eeuwig achter de feiten aan. Hier moet je net zo goed hard werken. Toch is de sfeer anders. Het leven is zoveel kalmer en prettiger.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Halki is een eiland’, zegt hij, alsof dat alles verklaart – en misschien is dat ook wel zo. Als ik de volgende ochtend op de kade sta te wachten op de veerboot, wil ik eigenlijk niet weg. Of misschien toch wel. De eeuwige melancholie van de reiziger: net voel je je ergens thuis, dan ga je weer. Want de horizon trekt, om de hoek wacht een andere wereld, met andere mensen en nieuwe indrukken. Daar komt het laadluik naar beneden, daar wordt mijn koffer aangepakt, wijst iemand mij het bovendek waar ik straks de gekleurde huizen van Emborio zal zien verdwijnen in de verte. ‘Naar Tilos?’ vraag ik voor de zekerheid. De bootsman knikt. ‘Naar Tilos!’ b

22


Grieken houden van een volle tafel. Het is gebruikelijk dat disgenoten allemaal wat bestellen en dat alle schotels tegelijk op tafel komen, zodat de eters overal van kunnen proeven. Tip: op Halki is (los van de terrassen aan de haven) Nick’s Taverna een aanrader, aan de baai van Pondamos. Onder een afdak, een heerlijke plek om te lunchen. En over het prijsniveau: hoewel Griekenland sinds de invoering van de euro duurder is geworden, ligt het prijsniveau nog wel onder dat van Nederland. Mythosbiertje € 2,20, lunch rond € 14, diner van € 20 - € 30 per persoon.

Hoe kom je er?

Vervoer ter plaatse

Reisgidsen

Vlucht: Transavia (www.transavia.com) vliegt in voor-, hoofd en naseizoen wekelijks naar Rodos, enkele reis v.a. € 174 p.p. Wie wil eilandhoppen, vliegt zonder extra kosten heen naar Rodos en terug vanaf Kos, of vice versa.

Rodos wordt redelijk bediend door lijnbussen, maar voor wie een dag op eigen houtje het eiland wil verkennen is een huurauto ideaal. Dat is doorgaans makkelijk via hotels te regelen, reken op ongeveer € 50 per dag. Op Halki gebeurt het vervoer naar andere delen van het eiland per taxi (er is er één, bij de haven). Als de taxi bezet is, valt er prima te wandelen. De beste en meest gedetailleerde kaart is de topografische kaart van Anavasi (1:20.000), ter plaatse verkrijgbaar voor € 5, op www.anavasi.gr staan verkoopadressen in Nederland en België.

De Engelstalige Rough Guide to the Dodecanese (€ 16,99) en de Lonely Planet Rhodes & the Dodecanese (€ 15,99, uit 2001) zijn bijzonder handig voor eilandhoppers omdat ze meerdere eilanden beslaan en uitgebreide informatie over hotels en pensions geven. De Nederlandse Dominicus Griekse eilanden is dit jaar geactualiseerd en bevat veel achtergrondinformatie. Specifiek over Rodos en heel geschikt voor een korte (zon)vakantie zijn de compacte Nederlandstalige gidsen Merian Live: Rhodos ontdekken en beleven (uitgeverij Deltas, € 9,50) en ANWB Extra Rodos (€ 7,95).

Eilandhoppen

Anne Wesseling

onderweg op de Egeïsche Zee naar… ‘Zon op je gezicht, wind in de rug, langzaam glijdt de kust voorbij, het gevoel dat je overal heen kunt. Iets heerlijkers dan eilandhoppen in het Middellands Zeegebied is nauwelijks voor te stellen. Rodos en Halki zijn adembenemend, maar nog slechts het begin van ons eilandhopavontuur in de Dodekanesos. In REIZEN Magazine van februari 2009 verschijnt deel 2 van deze reportage, waarin we op expeditie gaan op natuureiland Tilos, een vulkaankrater verkennen op Nisyros en op bezoek gaan bij een wijnboerderij op Kos. Proost, op het eilandgevoel!’

Naar Halki: met de boot dagelijks vanaf Kamiros Skala (westkust van Rodos, reistijd ongeveer een uur, prijs €10) of zo’n vier keer per week vanaf Rodos-stad, afhankelijk van het seizoen, reisduur ca. 1,45 uur, prijs € 21 enkele reis p.p. Boottickets zijn verkrijgbaar in de kantoortjes aan de haven. Check de actuele schema’s op de Greek Travel Pages, www.gtp.gr of op de site van verschillende ferry’s, bijvoorbeeld www.12ne.gr of www.lane.gr.

Georganiseerde reizen Pakketreizen worden door vrijwel alle in zon gespecialiseerde touroperators aangeboden. Kijk bijvoorbeeld op arke.nl, hollandinternational.nl, oad.nl, olympia.nl, sudtours.nl, sunweb.nl, sunrisetravel.nl, jiba.nl en kuoni. com. Of informeer bij een ANWB-reisbureau. Prijsvoorbeeld: 8-daagse hotelreis Rodos-stad v.a. € 550, appartement v.a. € 450 (laagseizoen) all-in. Er zijn overigens bij pakketreizen ook charters vanaf Groningen Airport Eelde). Check ook de last-minutes.

Beste reistijd De lente (vanaf begin april) als de eilanden in bloei staan en het personeel fris en vrolijk is. Voor wie veel wil zien zijn ook de nazomermaanden (september en oktober) ideaal voor een bezoek aan de Dodekanesos. Juli en augustus zijn echt het strandseizoen: hoge temperaturen en warm zeewater. Van november tot maart is de kans op slechter weer (regen en wind) vrij groot en zijn veel restaurants en hotels gesloten.

Accommodatie Het ligt bij Rodos voor de hand om een pakketreis met vlucht en hotel te boeken, maar voor wie individueel wil gaan zijn er genoeg mogelijkheden om bijvoorbeeld in een pension (v.a. € 50 tot € 200 per nacht) te overnachten of eenvoudig hotel (adres-

Informatie en websites Grieks Verkeersbureau, Kerkstraat 61, 1017 GC Amsterdam, tel. 0900-2025905 (€ 0,25 per minuut), voor Informatie en brochures. Of kijk op de website: www.gnto.nl. b De website van de Dienst voor Toerisme op Rodos (www.rodosisland.gr) bevat naast informatie over hotels, vervoer en bezienswaardigheden ook een aantal brochures. Tip: download de wandelbrochure. b Voor Halki: www.halki.gr (officiële site). www.halkivisitor.com of www.halki-travel-guide.com bieden ook veel informatie. Meer lezen over Griekenland. Op www.reizen.nl vindt u een downloadbare versie van de reportage Peloponnesos in 10 brieven.


23

Kesch-Trek Zwitserland. Odyssee over de Egeïsche Zee. deel 1 Rodos en Halki. november 2008

Recommend Documents