Kerstshoppen in York Van 11 t/m 14 december even wezen shoppen in York, een cadeautje van onze kinderen en een aantal vrienden, gekregen t.g.v. ons 40-jarig huwelijk. Heerlijk er even tussen uit en net tussen de stormdepressies door met de boot van Rotterdam naar Hull. Op de woensdag met de auto naar Europoort en na een bezoekje aan vrienden in Apeldoorn langs de Betuwelijn van Nijmegen naar Rotterdam, onderweg nog een aantal goederen treinen daar zien rijden. Ze rijden er dus toch wel, en leuk al die buitenlandse locomotieven te zien in Nederland. Ook in Europoort kom je veel buitenlandse locomotieven tegen, de meeste staan vaak in dubbeltractie voor de lange shuttle treinen. Nederlandse locs zie je amper en als je ze al ziet staan ze ergens op een rangeerspoor. Omdat we zo vroeg in Europoort waren helemaal naar het verste puntje in de Noordzee gereden en daar even een kop koffie en een pittige versnapering genomen. Tegen 5 uur was het inschepen op de Port of Rotterdam, een van de twee zusterschepen van de P&O-lijn. Onze hut bevond zich op dek 10 en nadat we de koffers daar hadden geparkeerd, en natuurlijk al iets eerder de auto bij het havengebouw eens even kijken op dek 12 met een schitterend overzicht over de havens van Rotterdam-Europoort. De planning was dat we om 21.00 zouden vertrekken, mooi tijd om rond te kijken en tegen de klok van zes, want dat is etenstijd in Nederland, eens heerlijk te gaan genieten van het diner-buffet aan boord. Wel we hebben ons best vermaakt tijdens die bezigheid en onder het genot van heerlijke drankjes bijna alle gerechten uitgeprobeerd. gelukkig was mij diëtiste niet mee. Net na ons toetje zo ongeveer 20.30 uur deelde de kapitein via de geluidsinstallatie om dat we over enkele minuten zouden vertrekken, snel de jas aan en naar dek 12 om de afvaart vanaf het zonnedek in de intussen al ingevallen duisternis van de avond mee te maken. Bijna geruisloos voeren we over de bijna rimpelloze watervlakte van de aanlegsteiger richting de Nieuwe Waterweg en even later de Noordzee op. Eerst langzaam maar steeds sneller zagen we de Nederlandse kust als een vel verlichte streep achter ons in de duisternis verdwijnen en begaven we ons naar de lager gelegen dekken voor bezoekjes aan de winkeltjes met belastingvrije artikelen. Gewoon eens kijken wat er allemaal te koop is, maar kopen op de heenreis, nee dat niet want dat moet je dan ook allemaal weer meeslepen in Engeland. Kopen doe je op de terugweg. Daarna de bar in en later naar de theaterzaal. Het casino en de gokhallen lieten we met rust. na enkele uren toch de nachtrust in onze hut opgezocht en voldaan het bed in gekropen tot de wekker ons verrassend snel al weer wakker maakte. Na de ochtend rituelen weer richting ontbijt, Engels ontbijt en vooral ik heb er van genoten. Mijn echtgenote deed wel mee maar dan een behoudend half Engels half Nederlands ontbijt. Ik heb me beperkt tot het Engelse ontbijt, van gebakken eieren, gebakken spek, bloedworst, sausijsjes, witte bonen in tomatensous, tomaten, geroosterd brood en Jus 'd Orange. De cornflakes met yoghurt heb ik overgeslagen, daar namen de beide zeer magere rimpelige bleke dames de tafel naast ons wel voldoende van. Natuurlijk ook echte Douwe Egberts koffie, heerlijk sterk en warm, we waren gereed voor de eerst dag Engeland. Even over 8.00 uur in de ochtend passeerden we de Engelse douane en namen we plaats in de bus van
Jim Bell die ons naar York zou brengen. In tussen begon het licht te worden en hebben we een uur en een kwartier door het Engelse landschap gereden. Om ongeveer 9.30 uur stonden we bij ons hotel, konden al inchecken en onze bagage daar achterlaten, helaas liet ik ook mijn reserve batterijen in de koffer zitten, maar daar kwam ik pas later op de dag achter. Ons eerst bezoek was het National Railway Museum in York vlak bij het station. daar gaat een wereld voor je open en staan schitterende locomotieven, treinen, personenrijtuigen en goederenwagons opgesteld. En alles in een kerstsfeer zonder dat det hinderlijk is voor het maken van foto's van al die schitterende objecten. Er staat te veel om op te noemen, van oude Engelse stoomlocomotieven tot de hogesnelheidstrein uit Japan. daarnaast is er een enorme bibliotheek waar je alle gegevens die je wilt hebben kunt op zoeken en een zaal waar eigenlijk alles wat met spoor te maken heeft staat uitgestald. Van stukjes modelbaan, modellen in diverse schalen van treinen, bruggen en stations, onderdelen van treinen, servies goed uit de restauratiewagens, stationsborden, locomotief naam- en nummerplaten tot aan de toiletpot van een Koninklijke trein. In de werkplaats staan diverse locomotieven waaraan gewerkt wordt en buiten werd gerangeerd door een loc met diverse rijtuigen. Rond om de draaischijf stonden 3 van de zes nog overgebleven Mallart locomotieven, de Dominion of Canada, de Sir Nigel Gresley en de Dwight D Eisenhouwer. De Union of South Africa kwamen we later op de dag nog tegen op het station van York waar hij net was aangekomen met een personentrein vol Engelse spoorfanaten. Al met al een aanrader voor elke spoorenthousiast om daar eens een kijkje te gaan nemen. tegen het eind van de middag zijn we naar het station York gewandels, waar net die stomer was en vandaar door het schitterende stadje naar ons hotel, het Queenshotel gelegen aan de River Ouse die dwars oor de stad loopt. na een traditioneel Engels diner zijn we 's avonds de binnen- stad van York in gegaan. Een schitterend binnenstad geheel in kerstsfeer met vele pubs, cafés en eetgelegenheden waar ontzettend veel mensen, en niet alleen toeristen, zich de gehele avond vermaken. het bruisende uitgangsleven met veel mooie vrouwen schitterend gekleed en lopend op schoenen met stiletto hakken, en dat over hoofdzakelijk kinderkopjes in de oude binnen stad, zich storten in het feestgedruis. Helaas hebben die mooie vrouwen ook vaan een manlijke begeleiding en zijn ze wel alleen dan is het uiterlijk als je ze wat van dichterbij bekijkt ook niet helmaal perfect meer en zijn ze vaak wat ouder dan ze willen lijken. Zo tegen middernacht, het was nog steeds druk op staart, zijn we ons hotel weer gaan opzoeken en toch wel vermoeid van zo'n dag lagen we spoedig te snurken in een geheel andere wereld. Nadat de wekker ons weer uit een heerlijke slaap had gehaald belanden we in de eetzaal van ons hotel voor, juist ja, weer een uitstekend Engels ontbijt. Onze bagage konden we tot de avond in het hotel laten en we togen nu in daglicht de historisch binnen stad in.
Daar hebben we als toeristen, het Kasteel bekeken , gewandeld over de oude stadswallen, de kerstmarkt afgestroopt op zoek naar leuke dingen, de oude historisch winkeltjes bezocht en op de, 7-dagen in de week open zijnde, markt wat Engelse kaarten en stoomtreinkalenders gekocht. Omdat naast alle activiteiten van toeristen ook het dagelijkse leven in York gewoon doorgaat was het druk op staat. Opvallend lang was de rij wachtenden voor de ingang van een restaurant dat bekend was om zijn thee maaltijd. Zelfs in die rij stonden de belangstellende voor de thee al de menukaarten te bekijken. Wij zijn ergens anders naar binnen gegaan voor een hapje en een drankje. York is een stadje met oude historische winkeltjes waar je allerlei snuisterijen en lekkerheden kunt kopen. Bijzonder was het snoepwinkeltje ter grote wan een kleine woonkamer waar honderden grote potten vol snoep aan de muren stonden, die je zelf moest pakken. Waarna de winkelier in Charles Dickens kleding dan de gewenste hoeveelheid snoep in een zakje deed. Ouderwetse snoepjes zoals je vroeger hier wel kon kopen maar nu al jaren uit het assortiment van de Nederlandse snoepverkopers is verdwenen. Tegen de tijd dat de bus van Jim Bell ons weer bij het station van York zou ophalen, hebben we nadat we de koffers uit het hotel hadden gehaald, nog even een tijd op het station van York gekeken op het moment dat het daar spitsuur was. Het was een komen en gaan van treinen aan de 10 perrons die dat station heeft. In de bus en op spitsuur tijd dwars door York in de bus weer richting Hull, nu deden we er meer dan 2 uur over en al die tijd in een file van voertuigen over de tweebaanswegen in een reeds donker geworden Engeland. Zo rustig als het de heenweg op de boot was zo druk was het op de terugweg. Al voor het inschepen stonden we in de "Efteling-rij" voor de boardingskaarten en bij de douane, maar eenmaal aan boord was het weer normaal wat drukte betreft. Er waren dan ook 4 restaurants en voldoende plaats voor de 1360 passagiers die deze nacht op de Pride of Hull naar Rotterdam zouden varen. net als de heenreis hebben we ook weer van het dinerbuffet genoten, als was het daarna wat drukker in het theater en vooral in de belastingvrijewinkel waar mijn echtgenoot door een "Ferry Doedens" achtige verkoper het ene na het andere geurtje werd gepresenteerd, met het gevolg dat ik weer mijn creditkaard moet pakken om tenslotte de rekening te kunnen betalen. Waarom hebben ze op die schepen geen treinen winkel dacht ik toen ik mijn pincode intypte. De avond en nacht verliepen als gepland en nadat wederom de wekker het signaal had gegeven de "kooien" te verlaten begaven we ons weer naar het ontbijtbuffet, maar eerst nog even naar het geldwisselkantoor aan boord om de ponden weer om te wisselen voor Euro's, zelf het muntgeld kan je op die boor inwisselen, probeer dat maar eens bij een Nederlandse bank. Omdat het al redelijk licht was na het ontbijt trokken we toch de jas maar aan om nog een tijdje vanaf het toch wel kille open zonnedek in de frisse wind het binnenlopen van ons schip in Europoort te kunnen meemaken. net zoals we vertrokken meerde we aan de aanlegsteiger aan. We moesten nog even wachten voor we van boord konden, maar intussen reden de eerste van in totaal 450 vrachtwagens het schip al weer af.
Daarna reden ook via de zijuitgang de personenwagens vanaf dek 7 de havenkade op en konden wij als voetpassagiers het schip verlaten. Ook dat gebeurde in fases, eerst de individuele passagiers, waar wij ook bij hoorden, en daarna de groepen die per bus werden afgeroepen. Voor we het wisten stonden we weer naast onze auto bij het haven gebouw. Het was 9.00 uur op de zaterdagmorgen, wel vroeg om naar huis te gaan en dat met Rotterdam zo nabij. Na een kleine dertig kilometer, want zover is het vanaf Europoort naar Ahoy, reden we de parkeergarage nabij het Ahoycomplex binnen. Daarboven die garage was een enorm winkelcentrum waar we ons de ogen uitgekeken hebben en mijn echtgenote natuurlijk meteen bij de diverse parfum zaken de prijzen ging opzoeken van de geuren die ze aan boord had gekocht. Tevreden kwam ze dan ook glimlachend tot de conclusie dat de prijzen in Nederland echt veel hoger lagen dat wat ik voor haar had betaald aan boord. Na nog een kop echte groeten mok Nederlandse koffie met een overheerlijke slagroomkerst-tompoes zijn we weer in de auto gestapt en naar Harlingen gereden waar we die avond zouden eten. Dat we als toegift die avond ook nog even de kerstmarkt aan de Zouthaven aldaar bezocht hebben was niet gepland maar wel leuk.
Historische binnenstad van York
Station York
National Railway Station in York
kertsmarkt en modelspoor winkel in York
Aan boord van de ferry
