Nummer 244 september 2010 – telefoon 0117-450341
Kerkje Koerier Redactie: Henk Coppens, Mireille Gerritsen, Cindy Heinsdijk- Cocquyt. Postadres: Stuerboutstraat 18, 4508 AD, Waterlandkerkje, telefoon 0117-450341 Postabonnementen €. 10, - (10 nummers) RABOBANK no. 139495118 ten name van: Stichting Dorpsraad Waterlandkerkje/Kerkje Koerier. E-mail redactie:
[email protected]
Kerkjes Prikbord Van de redactie
Te koop aangeboden:
Het nieuwe seizoen van de Kerkje Koerier gaat weer van start. We hopen u weer te kunnen verblijden met nieuws uit het dorp. Heeft u nog nieuws, suggesties, verbeteringen of andere opof aanmerkingen over de Kerkje Koerier, laat het ons weten. Dit kan o.a. door te mailen naar
[email protected] Nieuw in deze Kerkje Koerier is Janneke Savat, 15 jaar en opgroeiend in de polders van Waterlandkerkje. Eén van Janneke haar hobby‟s is fotografie. Janneke stuurde ons spontaan wat foto‟s op waarvan wij zeer onder de indruk waren. Ze zal dan ook regelmatig te bewonderen zijn in het nieuwe seizoen van de Kerkje Koerier. De foto‟s zullen in en rond Waterlandkerkje gemaakt worden met een knipoog naar het seizoen. Onze omgeving lijkt soms door het drukke leven zo “gewoon” dat het niemand hier soms opvalt hoe mooi we hier eindelijk wonen. We wensen u veel leesplezier!
Advertenties voor Kerkjes Prikbord worden gratis geplaatst en kunnen altijd doorgegeven worden via email:
[email protected]
Burgerlijke Stand Getrouwd op 3 september:
Veerle Tas & Kevin Mornhout Tersteijnstraat 18
Geslaagd Oud Kerkjenaar Marlies Brugge heeft aan de universiteit in Tilburg haar titel (mr.) meester in de rechten behaald.
Van harte gefeliciteerd
Agenda Maandag 6 september
start schooljaar
Zondag 12 september
bolling
zondag 19 september
kerkdienst 11.00 uur
vrijdag 24 september
deadline Kerkje Koerier
zondag 26 september
1 Inklapbaar campingbedje Vraagprijs 20,00 euro Tel. nr. 454281
bolling
14.00 uur
14.00 uur
Zaterdag 25 september 2010 Aanvang 19.30 uur In ’t Kerkje van Waterlandkerkje “De Zee, de Zee klotst voort." Een voorstelling met muziek, zang, dans, poëzie en kunstwerken van Hans Claus Een vervolg op de voorstelling van 2 jaar geleden: "Stilstaan en Verdergaan" We starten waar we de vorige keer eindigden. De zee als een soort eeuwigheid waar de zielen die zich moesten loslaten elkaar terugvinden. We ontdekken de zee in haar natuurlijkheid, haar eb en vloed, haar mistigheid, haar woestheid, haar zomer, haar miezerigheid, haar winter. Vervolgens de zee die de verliefdheid prikkelt. We eindigen onze strandwandeling als een begin: het kind dat de zee ontdekt en tegelijkertijd ook alle vragen van het leven.........
Meer informatie vindt u op: www.zeeuwsekerken.nl ; www.hansclaus.be Contactadres: E-mail:
[email protected] Telefonisch: Bernadette Vandenhove tel. 0117401906 / 06 38 41 24 43 Wie is Hans Claus? De vergankelijkheid en het menselijk oordeel De rode draad doorheen de thema‟s die me blijven bezighouden, is de vergankelijkheid van de natuur. In schril contrast met die waarheid staat het menselijk oordeel, dat zich blijkbaar beroept op zoiets als eeuwigheid, op zijn minst op abstracte verhalen die zich als een tijdloze waarheid aandienen. De eindigheid van alle dingen legt de ijdelheid van de mens en van de abstracties waarmee hij dweept, bloot. Die ijdelheid interpreteer ik als een menselijke poging om zijn eigen vergankelijkheid te bezweren. Ik maak me kwaad op het morele oordeel waarmee mensen elkaar bevechten en dat ik als de kwalijkste producten van die ijdelheid ervaar.
Mijn persoonlijk engagement valt – geheel in lijn met die ijdelheid - uiteen in twee levenslange betrachtingen. Enerzijds probeer ik mijn eigen eindigheid te overstijgen door wat mij als mens aan dit leven bindt, vast te houden. Ik maak portretten en beelden van dromen en herinneringen. Ik schilder mijn moeder op haar sterfbed, ik beeldhouw een moment van een gevoel van verbondenheid met het heelal. Anderzijds is er mijn sociaal engagement als voorvechter van de mensenrechten en gevangenisdirecteur. Maar in beide probeer ik de mensen te raken in hun zelfgenoegzaamheid. Verscheidenheid en ongedurigheid Wie m‟n werk leert kennen, kan niet om de verscheidenheid heen. Niet alleen teken en schilder ik, beeldhouw ik, fotografeer en schrijf ik. Ik maak bovendien beelden in plaaster zowel als in brons, in hout als in beton, ik assembleer, mouleer en kap. Ik schrijf proza in poëzie. In elke discipline doet zich dezelfde verscheidenheid voor. Deze vormelijke verscheidenheid staat in fel contrast met eerder genoemde levenslang volgehouden engagementen. De grondslag van dit contrast is m‟n vitaliteit, een soort ongedurigheid die op haar beurt gevoed wordt door de angst om te moeten verdwijnen nog voor ik al die dingen heb aangeraakt en geproefd. De herkenbaarheid Elk werk van mij, hoe verscheiden het zich ook voordoet aan de wereld, is drager van deze fundamentele dualiteit. Het contrasteert ofwel in zichzelf, ofwel in zijn communicatie met de omgeving of met de toeschouwer. Elk werk is zichtbaar een zoektocht om iets te vertellen over de ongemakkelijkheid van ons leven in de tijd. Mijn werk is daarmee meteen een kruistocht tegen het te gemakkelijke oordeel, waaraan deze menselijke soort verslaafd is. Maar het is meteen een vloek op de eindige staat waarin we ons bevinden. Een overzicht van mijn werk vind je op www.hansclaus.be Secretariaat Mevr. A. Tazelaar Molenstraat 67 4508 AH Waterlandkerkje Tel. 0117- 455188
Geslaagde LAN-party Op zaterdagmorgen 17 juli even na 8 uur in de morgen begon ik samen met 4 klasgenoten aan de opbouw van ons netwerk in het Dorpshuis, we waren namelijk van plan om die dag een LAN-Party te houden. De organisatie bestond uit de volgende personen: Jordy de Muijnk Bart Hermans Davy Thomaes Stefan du Bois Jeroen Boer Met ons vijven gingen we aan de slag om het dorpshuis om te bouwen tot een ware gametempel. Het grootste deel van ons eten en drinken werd gesponsord door Albert Heijn Oostburg en Eethuis De Smickelaer, enorm veel dank hiervoor! De koelkast was dus al op tijd gevuld. Rond 10 uur kwam uit Bart zijn mond de zin “Volgens mun werk ut”, we hadden internet! Even daarvoor waren Jordy en Bart de straat overgestoken naar Dhr. Oudijk, die maar al te graag zijn internetverbinding beschikbaar stelde. Met behulp van 50 meter kabel werd de straat overgestoken en via een raam en het podium werd de zaal van het Dorpshuis bereikt. Maar dan heb je ook wat! Hierna hebben we snel alle tafels goed neergezet en toen was het tijd om alles te gaan aansluiten! Rond 11 uur liep alles zoals het moest en waren we klaar om te beginnen. Alleen moesten we nog even wachten op onze gasten. Rond 1 uur was iedereen aanwezig, we zouden met 13 man beginnen maar helaas werd 1 deelnemer ‟s morgens ziek en haakte af. Met 12 man speelden we heel de middag door spellen zoals Call of Duty 2 & 4, Fifa 10 en World of Warcraft. Tussendoor klapte 1 keer de stroom eruit, de oorzaak was door vakman Bart snel gevonden, de haspel waar alles op zat was kapot gegaan. Alles versteken dus en daarna konden we er weer tegenaan. Tegen de avond stond de Smickelaer paraat met een warme maaltijd die door ons allen goed genuttigd werd. Tijdens de avond en nachturen was het betrekkelijk rustig, sommigen legden zich even neer, anderen gingen een praatje maken met nieuwe kennissen over hardware/software en alles wat daar bij hoort. Zeer leerzaam en leuk! Zondagmorgen ontwaakte iedereen weer voor een laatste ronde gamen en rond het middaguur
ging de stekker eruit. Na nog een uurtje de boel aan kant te hebben gebracht ging iedereen tevreden huiswaarts. Deze LAN-Party was vooral speciaal omdat wij vanuit onze school (ROC Zeeland) gesteund worden om dit als project te gebruiken, volgend jaar verschijnt voor de eerstejaars studenten een projectwijzer die door ons is geschreven, deze moeten hun gaan gebruiken om een eigen LANParty te gaan organiseren voor school! Zelf zijn we net klaar met ons eerste jaar en hebben we dus alles wat we hebben geleerd afgelopen jaar gebruikt in onze LAN. Misschien zien we dus volgend jaar overal in Zeeland wel dit soort dingen terug? Nogmaals willen wij graag onze sponsoren bedanken, zonder jullie was er helemaal niks van gekomen!
Kinderbolling Op zaterdag 3 juli was het dan zover kinderbolling in de bolbaan. De start viel niet mee, het programma was er snel maar hoe steek je zoiets in elkaar?? Door erover te praten en met hulp van Johnny Fenyn uit Oostburg,die er al jaren lang ervaring mee geeft op de bolbaan in Oostburg. De mensen die werden benaderd voor de sponsoring werden meteen fanatieke helpers. Er waren op deze middag 20 kinderen aanwezig, die zich als fanatieke bollers gedroegen iedereen heeft zich uitstekend vermaakt en wilden allemaal volgend jaar weer komen. Door de hulp van alle vrijwilligers is deze middag prima verlopen, want zoals iedereen wel weet zonder deze mensen kan er niets bestaan. DANK VOOR JULLIE HULP. Zoals bij ieder spel was er hier ook weer de nr 1 Bij de meisjes was dit Ilona Pladdet Bij de jongens Kevin Overdulve Er waren voor iedereen prijsjes ijs chips wafels drinken dit was mogelijk gemaakt door; Meerminnecomite Dorpsraad Cees de nood Appelaere Hairstudio DOS SANTOS Restore@home Frank Onghena Bakkerij Pladdet Bloemenhandel Dekker Vriendelijk dank namens de kinderen en organisatie. Hartelijk dank Marijke de Vilder
Hallo lezers van Kerkje Koerier, Mijn naam is Janneke Savat en ik ben 15 jaar. Ik ben geboren en getogen in de polders van Waterlandkerkje. Ik zit op school in Eeklo (België) waar ik nu naar het vierde jaar Humane Wetenschappen ga. Het liefste wat ik doe in mijn vrije tijd is paardrijden en fotografie. Zelf ben ik heel gefascineerd van natuurlandschappen en dat is ook vaak te zien aan mijn foto‟s. Op onderstaande foto ziet u “de zwaan” van Waterlandkerkje, die mijn ouders „Zulu‟ hebben genoemd.
Bijna elke dag zien we ze voorbij zwemmen op de kreek die net achter Klein Brabant loopt, de Blontrok. Toen ze op een dag in onze tuin zat, twijfelde ik geen moment en ging er foto‟s van maken. Ik wilde graag iets doen met fotografie, en daarbij kwam ik op het idee om iets te plaatsen in het leuke krantje Kerkje Koerier. Met mijn foto‟s wil ik graag laten zien hoe mooi Waterlandkerkje wel is in alle seizoenen en in alle uithoeken.
Een tuin vol vlinders Van eitje tot vlinder Vlinders hebben een bijzondere levenscyclus die bestaat uit vier verschillende fasen Het begint met een eitje, en uit dat eitje komt een rups. De rups heeft maar één doel: eten. Wanneer de rups voldoende is gegroeid, zal hij zich gaan verpoppen. En in de pop vindt de gedaanteverwisseling van de rups tot vlinder plaats. Hoe lang de cyclus duurt, is voor iedere soort verschillend. Een klein koolwitje bijvoorbeeld, doorloopt de cyclus in vier weken.
Eitje atalanta
Wat hebben vlinders nodig? • Voedsel voor de rupsen Rupsen zijn kieskeurige eters. Iedere soort heeft zijn eigen voorkeur: rupsen van de dagpauwoog eten bijvoorbeeld alleen brandnetel, citroenvlinderrupsen eten bijvoorbeeld van de vuilboom. De grote brandnetel kan gezien worden als onkruid. Toch is de grote brandnetel van groot belang voor ondermeer atalanta, dagpauwoog, kleine vos en gehakkelde aurelia. Het is dus aan te raden om de brandnetelplant in een hoekje van uw tuin of in een emmer of pot te laten staan.
• Voedsel voor de vlinders Vlinders eten nectar, die ze uit verschillende planten halen. Ze zijn niet kieskeurig, en komen op veel verschillende bloeiende tuinplanten af. De vlinderstruik is een bekende nectarplant. Maar ook op hemelsleutel, ijzerhard, kamperfoelie en tijm zullen veel vlinders afkomen. • Warmte en beschutting Vlinders zijn koudbloedige dieren en hebben dus de warmte van de zon nodig om te kunnen vliegen. Zorg daarom voor beschutte plekjes, uit de wind en in de zon.
Pop atalanta • Een veilige plek in de winter Vlinders hebben verschillend strategieën om de winter door te komen. Ze overwinteren als eitje, rups, pop of volwassen vlinder. Vlinderoverwinteraars (zoals de citroenvlinder en de dagpauwoog) zoeken een beschut plekje in uw tuin, schuur of op uw zolder. Dan gaan ze in winterrust. Als u zo‟n vlinder vindt kunt u hem het beste met rust laten! Als de vlinder ‟s winters in huis actief wordt, kunt u hem beter koud wegzetten, in de tuin bijvoorbeeld. Als in het voorjaar de zon begint te schijnen en de temperatuur oploopt, komen de vlinders weer tevoorschijn.
Rups atalanta Atalanta
De strijd om West Zeeuws Vlaanderen deel 5 De Bevolking De bevolking kreeg het moeilijk. Vooral Breskens, Oostburg, IJzendijke, Sluis en Schoondijke. Deze plaatsen werden voortdurend gebombardeerd en beschoten door jachtbommenwerpers en artillerie. Op 11 oktober werd Breskens onderhanden genomen. Onderstaande foto laat de verwoeste fabriek van Van Melle zien. De bevolking was reeds geëvacueerd. Op 15 oktober had de 8e Canadese infanterie brigade contact gelegd met de 4e Canadese infanteriebrigade en trok de 6e brigade naar het westen. Hierdoor liep het front bij Eede waar de bevolking was geëvacueerd. Aardenburg zou hierdoor in een tang terecht komen. Om dat te voorkomen moest de frontlijn recht getrokken worden. In de nacht van 16 op 17 oktober werd Eede door de Duitsers verlaten en ook Aardenburg werd door de Duitsers verlaten. Op 19 oktober trokken de geallieerden Aardenburg binnen. Op die dag werd ook Waterlandkerkje bevrijd. Ook Aardenburg en Eede waren zwaar beschadigd. De tol die WestZeeuws- Vlaanderen betaalde was zwaar. Ook Sluis kreeg een beurt zie onderstaande foto van het verwoeste stadhuis. 61 burgers vonden de dood door dit bombardement. In de gehele stad was geen Duitser te bekennen die zaten in de bomvrije versterkingen in de Wallen.
Oostburg werd ook niet vergeten. Deze plaats kreeg reeds op 6 oktober een beurt. De mensen in de dorpen die niet over een kelder beschikten vluchten naar de boerderijen waar ze in de schuren van strobalen schuilplaatsen maakten. Vaak kwamen ze van de regen in de drup omdat veel boerderijen in brand geschoten werden. In de weilanden rond de boerderijen lag veel dood vee zodat er geen gebrek aan vlees was. Alleen was het levensgevaarlijk om het op te halen. Meestal was er tussen 07.00 en 08.00 uur een geschutspauze waar dan gebruik van werd gemaakt.
Monument “De Nederlandse Maagd” Eede Onder de burgerbevolking van West - Zeeuws Vlaanderen vielen meer dan 600 slachtoffers.
Izaak Vermeulen
