Kerkenwerk. Uitgave van de Protestantse Gemeente te Winterswijk Verschijnt één keer in de drie weken. PeGeWe fietsvierdaagse vraagt uw hulp

Kerkenwerk 9e jaargang nummer 143 • Donderdag 9 februari 2012

Uitgave van de Protestantse Gemeente te Winterswijk • Verschijnt één keer in de drie weken Verhaal voor de kinderen

PeGeWe fietsvierdaagse vraagt uw hulp

Hoe gaat het toch met ...... Ds. Frans Gijzel?!

PAGINA

PAGINA

PAGINA

Gewoon heilig

Het was tijd voor een nieuwe kamerplant! Met m’n winkelwagentje liep ik door ’t tuincentrum, passeerde huisdieren, kookboeken en kaarsen en vroeg me toch echt af of ik wel bij de juiste winkel naar binnen was gegaan. Eenmaal in de koopjeshoek beland, werd die vraag alleen maar sterker… Daar stond ze dan. Heel devoot. Gezicht in de plooi. Raak ik high van een bepaald plantje hier in de kas of beland ik in een visioen?! Ongelofelijk, maar waar: het is Maria! Nog amper van de schrik bekomen, kijk ik verder en zie dat ze niet alleen is: in verschillende afmetingen zijn er klonen meegekomen. Als een groot vrouwenkoor staan ze daar bij elkaar… Langzaam land ik weer op aarde en realiseer me dat ik nog steeds in het tuincentrum ben. Afhankelijk van de grootte van het beeld ligt de prijs tussen de 9 en 90 Euro. Maria is in de uitverkoop! Tegenwoordig zijn situaties als bovenstaande geen uitzondering meer. Heiligenbeelden hebben de weg van liturgisch devotiebeeld tot decoratieartikel afgelegd en velen zullen de religieuze achtergrond van ‘die poppen in de tuin’ niet meer kennen. Zijn het dan nog wel heiligenbeelden? En als we ze nu ontdoen van stof en potgrond en ze in de kerk plaatsen, zijn/worden ze dán misschien weer heilig? Heilig? Wat is eigenlijk heilig? Er is de laatste decennia, en zeker ook de laatste jaren, veel gepubliceerd over het heilige en sacraliteit. Vanuit religiewetenschappelijk oogpunt is dit een ontzettend interessant onderwerp: is iets uit zichzelf heilig of wordt het stickertje ‘heilig’ er door mensen opgeplakt? En is het dan voor iedereen heilig? Kan het heilige zich ook presenteren in muziek? Kan een object zowel heilig als niet-heilig zijn? Vragen, en soms ook antwoorden, die leiden tot nieuwe inzichten en ontwikkelingen. Bere-interessant, maar… Hoe zit het bij u? Wat is voor u eigenlijk heilig? Het eerste kopje koffie ’s ochtends? Het 20.00 uur journaal? Een erfstuk? Een bijbel? Een gebed? De kerk? Een kerkdienst? Het Heilig Avondmaal? Ik ga m’n avondmaaltijd bereiden. Boontjes dit keer, die waren net als Maria in de aanbieding: heilig boontje? De titel van deze column is de titel van een boek van Lynda Sexson, ‘Gewoon heilig. De sacraliteit van het alledaagse’. (Nederlandse vertaling, Meinema, 1997) Janieke Mollenhorst

3

9

12

Kredietcrisis en vuile was Europa is in crisis, Nederland is in crisis, wij zijn in crisis. Wat voor crisis? Kredietcrisis! Onze munt dreigt minder waard te worden, banken en verzekeringsbedrijven vallen om of dreigen dat te doen en verliezen daarmee hun geloofwaardigheid. De vuile was van die instellingen wordt opgehangen, goed zichtbaar voor iedereen, zodat iedereen ‘boe!’ en ‘bah!’ kan roepen en zelf buiten schot kan blijven. Krediet komt van ‘credere’ ‘Credo in unum Deum’, zingt de kerk en ondertussen vechten kerkleden elkaar de tent uit. Hoe geloofwaardig ben je als je het credo zingt en je medemens niet ziet staan? Volstrekt ongeloofwaardig! En de plaatselijke en/of regionale pers stort zich op dat item en hangt de vuile was van onze kerkelijke gemeenschap breed aan de waslijn, zodat iedereen kan zien welke vlekken erin zitten en ‘boe!’ en ‘bah!’ kan roepen en zelf buiten schot kan blijven.

Vuile was Mijn moeder had er de pé in als er in een handdoek of een laken een vlek was blijven zitten, ondanks de kookwas met soda en groene zeep. En als zo’n laken dan toch gedroogd moest worden, dan aan de achterste waslijn en bij een volgende was ging er een extra smeer Driehoek overheen.

Crisis De eerste betekenis van dat woord ‘crisis’ is volgens Van Dale: ‘beslissend stadium in een ernstige ziekte’. Onze kerkelijke gemeenschap lijkt ernstig ziek als je naar de vuile was aan de Gelderlander- en Tubantiawaslijnen kijkt. Die was komt daar niet vanzelf: ze is naar de waslijn toegebracht en opgehangen met knijpers. En de mensen die de vlekken graag willen oplossen zodat er geen vuile was buiten hangt, kijken vol afschuw toe. Is al hun werk, met af en toe een op te lossen vlekje, dan voor niets? De tweede betekenis van ‘crisis’ is volgens Van Dale: ‘wending, keerpunt’. En daar hoop ik op. Dat de onenigheid waarin we nu leven in onze Protestantse Gemeente Winterswijk ons tot het inzicht zal brengen dat we op een doodlopende weg zijn en ons dus moeten ‘wenden’, ons moeten ‘keren’. Misschien moeten we wel eerst zelf even in de tobbe, liefst kopje onder, waarna het water nog gebruikt kan worden bij het voorweken van die vuile was. Wellicht komt dan onze geloofwaardigheid terug en zien anderen in ons vlekkeloos de Aanwezigheid van God. In de eerste Vesper van dit jaar baden we: U hebt ons tot het licht geroepen, o Heer; dat wij ons niet in duisternis hullen door onkenbaar en onvindbaar te zijn voor mensen om ons heen. U hebt ons tot het licht geroepen, o Heer; dat wij uw licht niet verduisteren door hebzucht en onverschilligheid, de waan van de dag. U hebt ons tot het licht geroepen, o Heer; dat wij U ons gelaat toekeren en uw licht ons behoede opdat wij lichtdragers zijn.

In onze kerkelijke gemeenschap wordt ook wel eens wat wasgoed vuil gemaakt. Geeft niks, want er wordt gewerkt en dan ontstaat er wel eens een vlek. Even goed kijken hoe die vlek opgelost kan worden, in de wastobbe ermee, beetje soda, beetje zeep, soms wat heter water en schoon is het weer. Af en toe is een vlek hardnekkiger: hij droogt in en is moeilijk op te lossen. Geen nood: er is een specialist! Die halen we erbij. Hij bestudeert de vlek, neemt monsters en analyseert en bedenkt wat voor wasmiddel er in het water moet. Bij een volgende wasbeurt komt het vast goed! Tenzij… tenzij er mensen klaarstaan om in het laatste spoelwater een scheutje drukinkt te gooien.

God, schenk ons de kracht dicht bij U te blijven, dan zal ons geen macht uit elkander drijven. Zijn wij in U één, samen op uw wegen, dan wordt ons tot zegen lachen en geween. Niemand kan alleen, Heer, uw zegen dragen: zegen drijft ons heen naar wie vrede vragen. Wat Gij schenkt wordt meer naar gelang wij delen, horen, helpen, helen, - vruchtbaar in U. Ik ga kopje onder en neem een borstel mee. Ben benieuwd wie ik in de tobbe tegenkom. Henk Vis

Colofon Kerkenwerk wordt uitgegeven door de Protestantse Gemeente te Winterswijk. De redactie is verantwoordelijk voor het al dan niet plaatsen van artikelen en kan besluiten tot aanpassing/ inkorting. Overname van artikelen is mogelijk na toestemming van de eindredactie en met bronvermelding.

Redactiesamenstelling:

• Marita Heesen: kerkdiensten, kerkelijke en kerkgerelateerde activiteiten (agenda) en mutaties • Annie de Ruijter: sectieberichten en in memoriam • Henk Vis: columns, hoofdartikelen, algemene kopij en jeugdnieuws • Ans ter Horst: speciale projecten • Eindredacteur: Greta Kuijt

HE R S T E L onjuiste gegevens - op de website via [email protected] - in Kerkenwerk via www.pgwinterswijk.nl link Kerkenwerk, kopij eindredacteur

Hoe staat het met uw bijdragen aan de kerk?

Toegezegd bij de Actie Kerkbalans 2011: € 565.435,=

Inleverdatum van kopij: uiterlijk 21 februari 2012 vóór 12.00 uur. Inlevering kopij alleen als volgt: Als bijlage in Word 5.0 of hoger, uitsluitend via www.pgwinterswijk.nl Geen e-mail? Handgeschreven kopij? Neem dan contact op met dhr. Jan Hartemink, Jasmijnlaan 10, '51 33 69 of met mevr. Ini Helmink, H. Mulierweg 38, '51 90 09. Meegeleverde foto’s dienen minimaal 1 Mb te zijn.

Kerkenwerk verschijnt weer op 1 maart 2012. Advertenties: [email protected] Dick Wensink, '06-14 53 41 54

Klachten over de bezorging: Graag melden bij het Kerkelijk Bureau.

Inmiddels ontvangen per 31 januari 2012: € 557.762,=. Dat is 98,6% Alle gevers: hartelijk dank! Laten we met elkaar volhouden tot het toegezegde bedrag bereikt is. Ten bate van ons kerkenwerk! De kerkrentmeesters

Een bijzonder concert bij kaarslicht

Abonnementen niet-leden Informatie bij het Kerkelijk Bureau.

Kerkgebouwen en kosters Jacobskerk: Markt 1, Winterswijk, '52 23 03 Koster: Mevr. T. ten Dolle-Kempink, '06-23 53 05 08 Hulpkosters: Mevr. I. Ruesink, mevr. B. Wijnveen-Oonk en dhr. H. Aalbers ([email protected]) Zonnebrinkkerk: Zonnebrink 61, '51 22 04 Koster en hulpkosters: zie Jacobskerk

Kerkelijk Bureau PGW Zonnebrink 61, 7101 NB Winterswijk '51 23 95, www.pgwinterswijk.nl ([email protected])

Kerkenraad PGW [email protected] Zonnebrink 61, 7101 NB Winterswijk

College van Kerkrentmeesters (kerkrentmeesters@pgwinterswijk. nl) Bankrekening 69.99.46.557 Voorz. mevr. B.J.A. SchreursSchunselaar, '51 42 58

College van Diakenen ([email protected]) Bankrekening 37.12.03.759

Jeugdwerkleider Henry Schutte, p/a Markt 46, ' 53 05 69 of '06 – 41 70 55 71

Kindernevendienstcommissie Elsbeth Hennink, '51 57 12 Voor de groepen 1 t/m 8 basisschool.

Kinderoppasdienst Anita Jentink, '56 23 87

Grafische verzorging www.beeld-en-ontwerp.nl

2

Zaterdagavond 28 januari jl. bespeelden Janieke Mollenhorst en Wim Ruessink de beide orgels in een sfeervol verlichte Jacobskerk. Het concert gold als een eerbetoon aan het grote Naber/Metzler-orgel, waarvan de onderdelen naar Heerde verhuisden om daar door medewerkers van orgelmakerij Reil grondig onder handen te worden genomen. Inmiddels bevinden alle onderdelen zich weer op hun plaats en vertoont het orgel zich weer in volle glorie aan de kerkgangers en bezoekers van de Jacobskerk. Ter inlei-

AKTIE KERKBALANS 2012 Kerkbalans 2012 Donderdag 26 januari jl. was het weer een drukte van belang in zaal I van de Zonnebrinkkerk. Een komen en gaan van kerkbalanslopers die hun enveloppen kwamen inleveren die zij op hun beurt weer hadden opgehaald bij de op hun lijst staande gemeenteleden. Trouw en enthousiast, vaak al jarenlang, doen zij dit werk voor onze gemeente en wij zijn dit legertje van 'lopers' dan ook zeer dankbaar. Na het inleveren bleven velen even koffie of thee drinken en gezellig napraten en de financiële stand bekijken die elk uur werd aangegeven. Aan het eind van de avond, toen alle die dag binnengekomen enveloppen waren geteld, was de stand € 515.419,=. Inmiddels is dit op het moment van schrijven (30 januari) opgelopen tot € 524.819,=. Jarenlange ervaring leert dat dit bedrag nog wel oploopt omdat mensen op het moment van de ac-

tie niet thuis waren of anderszins redenen hadden om op dat moment nog geen toezegging te kunnen doen. Het begrote bedrag van € 538.000,= hopen we dan ook wel te halen. Minder dan vorig jaar, maar dat komt ook omdat jaarlijks 100/120 gemeenteleden overlijden en dat wordt van onderop niet aangevuld met jeugd. Het College van Kerkrentmeesters blijft echter positief en is dankbaar dat in deze moeilijke tijden het merendeel van onze gemeente haar financiële verantwoordelijkheid heeft genomen zodat het werk in onze gemeente voortgang kan vinden. Kerkbalanslopers, coördinatoren, dames op het kerkelijk bureau en de dames die voor een natje en een droogje hebben gezorgd, heel hartelijk dank voor jullie inzet! College van Kerkrentmeesters, Deeltaakgroep Geldwerving

Echte vrienden Zaterdag 29 januari mocht ik namens de PGW een cheque groot € 10.000,= in ontvangst nemen van voorzitter Wolter te Winkel van de Stichting ‘Vrienden van de Jacobskerk’. Dit grote geldbedrag is voor de grote schoonmaak en het onderhoud van het orgel in de Jacobskerk. De Vrienden hebben dit grote bedrag bijeen gespaard van gelden van de begunstigers maar ook door de openstellingen van de kerk. Er zijn veel vrijwilligers (ook mensen die geen lid zijn van onze kerk) die het hele seizoen een dagdeel in de kerk zitten om een oogje in het zeil te houden, uitleg te geven en artikelen die met onze kerk te maken hebben te verkopen.

ding gaf cantor-organist Wim Ruessink een verhelderende uitleg over de werkzaamheden die plaatsvonden en de betekenis daarvan voor de klank van het orgel. Het concertprogramma bestond uit vierhandige orgelwerken van onder andere Händel, Hesse en Bach. Sluitstuk van het sprankelende en veelkleurige concert vormde de uitvoering van ‘Eine kleine Nachtmusik’ van Wolfgang Amadeus Mozart. Het publiek beloonde de beide organisten met een welverdiend applaus voor het bijzondere en hartverwarmende concert. Tekst: Wolter te Winkel Foto’s : Nan Mechielsen

 Foto: Nan Mechielsens We willen dan ook deze vrienden heel hartelijk bedanken voor dit grote bedrag. Namens de Protestantse Gemeente Winterswijk, Erna Schreurs, voorzitter College van Kerkrentmeesters

Ontmoeting op zondag Op zondag 12 februari a.s. wordt er weer een ‘Ontmoeting’ georganiseerd in inloopcentrum Den Angang aan de Markt. Een groep gemeenteleden komt elke 2e zondag van de maand bij elkaar om op een laagdrempelige manier met het geloof bezig te zijn. Tijdens de ontmoeting is er ruimte voor zingen, gebed en gesprek. Het doel van de samenkomsten is het versterken van de onderlinge verbondenheid en geloofsopbouw. Ook mensen die geen lid (meer) zijn van een kerk zijn van harte welkom. Vanaf 11.30 uur is er een inloop met koffie, thee en wat lekkers. Om 12.00 uur wordt begonnen met een welkom, gevolgd door een gebed, het zingen van enkele liederen en daarna een inleiding op het thema ‘Jezus lest je dorst’ (zie vorige nummer van Kerkenwerk). Daarna gaan de aanwezigen in groepen uiteen, waarbij opgemerkt mag worden dat er ook een kinder- en tienerprogramma is. Voor de allerkleinsten is er oppas. In de groepen wordt aan de hand van gespreksvragen met elkaar van gedachten gewisseld. Aan het eind van de ontmoeting komt iedereen weer bij elkaar om gezamenlijk af te sluiten met zingen en gebed. Na afloop is er koffie, soep en brood en tijd en ruimte om elkaar te ontmoeten. Iedereen is van harte welkom! Groot, klein, jong, oud, alleengaand of als gezin, iedereen kan meedoen. Inge Wiggers

Bijbelrubriek Paulus en Ananias

Liefst driemaal wordt in het boek Handelingen uitgebreid verhaald hoe Saulus onderweg naar Damascus een indrukwekkende Godservaring beleeft, een ervaring die zijn leven op de kop zet. Allereerst in hoofdstuk 9 wanneer de gebeurtenis daadwerkelijk plaatsvindt. Vervolgens in hoofdstuk 22, wanneer Paulus in Jeruzalem zijn Joods gehoor toespreekt. En ten slotte, in hoofdstuk 26, wanneer Paulus in Caesarea een heidens gehoor toespreekt.

weloverwogen in gesprek. Van hem is niet bekend dat hij een spectaculaire bekering heeft meegemaakt. In Handelingen 22 kunnen wij lezen dat hij trouw de wet naleefde. Daarin zien wij dus een verschil met Paulus. Voor Paulus betekende zijn geloofsachtergrond, het leven naar de wet, een aanzet tot het vervolgen van Jezus’ leerlingen. Voor Ananias betekende diezelfde geloofsachtergrond dat hij juist tot die leerlingen behoort.

Het moge duidelijk zijn, deze Godservaring betekent voor Paulus een ingrijpende verandering in zijn leven. De jongeling Saulus wordt plotseling bekeerd en zal uitgroeien tot de grote zendeling van het eerste uur. Het is een radicale bekering. Dat wil zeggen, Paulus wordt omgekeerd van zijn heilloze weg. Zijn denkrichting verandert, maar zijn karakter blijft hetzelfde. Geestdriftig, fel en consequent.

Wat voor de één een absolute tegenstelling is, is voor de ander een vloeiende lijn. De één komt tot een plotselinge bekering, de ander ontwikkelt zich langs de weg van de geleidelijkheid. De ontmoeting van deze twee mensen leert ons iets moois. Die twee mensen met hun zó verschillende karakter en hun zó van elkaar afwijkende wijze van geloofsbeleving zijn uiteindelijk op elkaar aangewezen. Ze hebben elkaar nodig. Dat het andere mensen zijn en dat zij hun geloof anders beleven, dat doet er niet toe.

Een ontmoeting Maar voordat hij kan uitgroeien tot de grote zendingsman, zal er eerst nog een ontmoeting plaatsvinden. Een ontmoeting met een zekere Ananias, ook een discipel van de Heer. En net zoals Paulus door God wordt ingeschakeld in diens grote heilswerk, zo krijgt ook Ananias door God een rol toebedeeld. God heeft die beide mensen nodig en die beide mensen hebben elkaar nodig. Ananias is een heel ander mens dan Paulus, minder doldriest, eerder bedachtzaam. Wanneer de Heer hem benadert, gaat hij

De ogen van de blind geworden Paulus worden ten slotte geopend juist door één van de mensen die hij aanvankelijk trachtte te vervolgen. De ontmoeting van die ander, tegen wie hij eerst zulke vooroordelen had, doen hem weer met nieuwe ogen naar de wereld kijken: ‘meteen was het alsof er schellen van Saulus’ ogen vielen; hij kon weer zien, stond op en liet zich dopen’. Theo Parmentier

Vastenmaaltijden in de Veertigdagentijd Op woensdag 22 februari, Aswoensdag, begint de Veertigdagentijd, de tijd waarin veel christenen zich voorbereiden op het komende paasfeest (8 april). Velen doen dat nog steeds zoals dat vóór de Kerkhervorming zelfs algemeen gebruikelijk was, door te vasten, dat wil zeggen door sober te zijn met eten en drinken en het ook wat kalm aan te doen met andere genoegens van het leven. Omdat zondag een feestdag is en geen dag om te vasten, tellen de zes zondagen tussen Aswoensdag en Pasen niet mee voor de Veertigdagentijd. Ook dit jaar organiseert de ZWO-commissie in deze periode wekelijks op vrijdagavond in de Jacobskerk een eenvoudige maaltijd met brood en soep, gevolgd door een avondgebed in het koor van de kerk. Mijn vrouw en ik nemen altijd graag deel aan deze maaltijden en avondgebeden in de Veertigdagentijd. De sfeer in de Jacobskerk heeft iets gewijds aan het begin van de avond als het schemert en je de waxinelichtjes op tafel steeds meer nodig hebt om elkaars gezicht te kunnen zien. Na een gebed reiken wij elkaar een stukje aan van de stokbroden die op tafel klaar liggen, iets waardoor je als vanzelf gaat denken aan hem die zo met zijn leerlingen het brood brak en deelde op de avond waarop zijn weg naar het kruis begon. Van de wijn die zij toen dronken is echter geen sprake: wij houden het bij water. Het moet immers sober blijven. Tijdens de maaltijd is er uiteraard volop gelegenheid voor ontmoeting en gesprek. Ook wordt er gecollecteerd voor een goed doel. Wij mogen immers niet vergeten dat er op deze aarde heel veel mensen zijn die elke dag uit noodzaak sober eten en niet uit

vrije wil, zoals wij. Dit jaar wordt in het kader van de Veertigdagenactie van Kerk in Actie ‘Voor de verandering’, drie keer gecollecteerd voor het werk van Ruth Mulu-Droppers in Ethiopië en drie keer voor ‘Kayda’, een project voor de opvang van straatkinderen in Kampala, de hoofdstad van Uganda. Aansluitend aan de maaltijd wordt in het koor van de kerk een kort avondgebed gehouden, waarin wij samen zingen, bidden, luisteren naar gedeelten uit de Bijbel en naar muziek en ook met elkaar stil zijn om ons te bezinnen op het bijzondere van deze periode van het kerkelijk jaar. Hoewel wij graag aan zowel de maaltijd als het avondgebed meedoen en deze combinatie als heel zinvol beleven, wil ik met nadruk zeggen dat u ook welkom bent voor één van beide. De maaltijd wordt gehouden van 18.30 - 19.00 uur, het avondgebed van 19.00 tot ongeveer 19.30 uur, in de Jacobskerk, en wel op de volgende zes vrijdagavonden: 24 februari, 2, 9, 16, 23 en 30 maart. U bent allen van harte welkom! Chris de Jonge

Verhaal voor de kinderen De doop van Jezus – Johannes doopt met water Naar Lucas 3

sen stelen van wie je gewonnen hebt, maar tevreden zijn met het geld dat je krijgt als soldaat.’

Jezus en Johannes zijn neven van elkaar. Ze zijn ongeveer even oud, al is Johannes eerder geboren. Lang geleden zaten ze allebei tegelijk in de buiken van hun moeders. De moeder van Johannes is Elisabeth, de moeder van Jezus is Maria. Nu zijn de jongens groot geworden. Nog steeds is het land waarin ze wonen niet vrij. De Romeinen houden het land nog bezet.

Veel mensen willen hun weg recht maken. En omdat ze een nieuw leven willen beginnen, laten ze zich door Johannes dopen. Dat gebeurt in de rivier de Jordaan. Johannes laat hen in het water gaan, kopje onder, en dan er weer uitkomen. Zo wassen ze alle verkeerde dingen van zich af. Johannes zegt er wel bij: ‘Ik kan jullie dopen met water, maar na mij komt er iemand die veel sterker is. Hij zal jullie dopen met heilige Geest, de Geest van God. Ik ben maar een kleine dienaar van hem. Ik ben het niet eens waard om de riem van zijn sandaal vast te mogen maken.’

Johannes is vaak alleen. Hij wil goed naar God kunnen luisteren. Daarom woont hij in de woestijn en loopt daar rond en denkt na. Hij draagt een jas van kameelhaar, net als de profeten van vroeger. Hij eet sprinkhanen en honing van wilde bloemen. Verder is er in de woestijn helemaal niks, alleen maar zand en stenen. Af en toe kijkt Johannes om. Hij ziet zijn eigen voetsporen in het zand. Soms gaan die recht, soms gaan die scheef. Hij denkt aan wat de profeet Jesaja heeft gezegd: ‘Maak je weg recht!’ De mensen moeten hun eigen weg recht maken, geen kwaad doen, niet meedoen met al die machthebbers. Ze moeten goed zijn voor elkaar, het goede kiezen. Steeds meer mensen komen naar Johannes toe om raad te vragen. Want Johannes heeft zo lang en zo goed over alles nagedacht, dat hij heel wijs is geworden. Hij geeft de mensen weer nieuwe hoop. Hoop op een nieuw begin voor het volk. Hoop op redding en bevrijding. Johannes zegt dat ze hun eigen weg recht moeten maken. Dat ze zich moeten omkeren en niet meer met foute dingen moeten meedoen. ‘Hoe dan?’ vragen de mensen. ‘Heel gewoon’, zegt Johannes. ‘Als je twee jassen hebt, moet je er eentje weggeven aan iemand die helemaal geen jas heeft. En als je soldaat bent, dan moet je niet van de men-

Op een dag staat Johannes bij de rivier de Jordaan en doopt hij weer een paar mensen. Plotseling stapt zijn neef Jezus naar voren. ‘Ik wil ook gedoopt worden’, zegt hij. En zo gebeurt het, ondanks dat Johannes er even tegen protesteert. Jezus gaat kopje onder in de Jordaan en komt weer naar boven uit het water. Het is alsof de hemel opengaat en de Geest van God als een duif op hem neerdaalt. Dan klinkt er een stem: ‘Jij bent mijn geliefde zoon.’ Uit: ‘Het begon met licht – Bijbelverhalen voor groot en klein’, door Gerrie H uiberts , met illustraties van Anne Westerduin.

Bewerking door Henk Vis

Zingen van de liefde Zondag 12 februari 2012 is er om 19.00 uur in de Jacobskerk een Vesper in het kader van ‘Musica Jacobi’. Met Valentijnsdag in het vooruitzicht van dezelfde week is er geen mooier thema dan ‘zingen van de liefde’. “Ik hou van jou en blijf je trouw” is niet alleen een sterke zin in de popmuziek, maar ook in de Bijbel waar het Hoogste Lied over de liefde gezongen wordt. De Zonnebrinkcantorij o.l.v. Wim Ruessink zingt liederen van Sytze de Vries en Huub Oosterhuis. Janieke Mollenhorst bespeelt het orgel en Henk Vis is lector/liturg. U bent van harte welkom! In aansluiting op deze vesper zijn er op 1 en 22 april en op 13 mei drie leerhuisvieringen over Het Hoogste Lied in de Doopsgezinde Vermaning, telkens van 16.30 tot 17.30 u. Om alvast in de agenda te noteren. Nadere informatie volgt! Henk Vis

tekenares : Lika Tov

3

Fr. van Keulen Zuilenesstraat 46 7101 BC Winterswijk tel. 51 23 34 e-mail: [email protected] Secties: De Hazelder, Miste/Corle

Ziek... nog steeds De kopij die ik voor het vorige nummer schreef is helaas niet aangekomen. Dus herhaal ik het nu, ook al is het ietwat oudbakken. Allereerst wil ik u ook namens Kees hartelijk bedanken voor alle goede wensen en attenties rond de kerstdagen en de jaarwisseling. Wie hier binnenkomt, verbaast zich over de grote hoeveelheid kaarten. Natuurlijk wensen wij u ook alle goeds toe voor het nieuwe jaar. Maar al het goede zal ongetwijfeld ook gepaard gaan met zorg en verdriet. Daarom is het meer op z`n plaats om u toe te wensen: vreugde en kracht, waarin God ons nabij komt. Wat mijzelf betreft: Gelukkig is de weg naar herstel ingezet. Nog broos en grillig, maar toch. Begin januari, na een bezoek aan de bedrijfsarts, kom ik thuis, opgelucht en vooral geschrokken. Opgelucht omdat ik niet per direct aan het werk wordt gezet. Als ik eerlijk ben, moet ik immers toegeven dat ik nog lang niet de ‘oude’ ben. Maar ook geschrokken, omdat de arts in zijn duidelijk advies van zo`n lange termijn uitgaat: de komende 6-8 weken in geen geval het werk in de gemeente hervatten. Tegen die tijd is het 1 maart, de winter voorbij, zit ik al 4 maanden thuis. En dan? Tja, het is niet anders. Inmiddels heb ik aan den lijve ondervonden hoeveel rust en herstelruimte zo`n adempauze geeft. En nu nog leren om geduld met mezelf te hebben. Een geluk bij een ongeluk is dat ik me niet verveel. Integendeel, voor mijn gevoel heb ik het zelfs druk en duren de dagen te kort. Hoe is het mogelijk? Vanaf deze plaats de hartelijke groeten, Ds. Fransien van Keulenn

B.W. Marsman Tuunterstraat 26-1 7101 EG Winterswijk tel. 53 49 81 e-mail: [email protected] Secties: Windmolenveld, Woold

De sectieteams zijn bezig met de voorbereiding van een ontmoetingsmiddag en -avond. Als data kunt u alvast noteren 20 maart ’s middags bij ’Eelink’ in het Woold en 22 maart ’s avonds in de Zonnebrinkkerk. In het volgend nummer van Kerkenwerk kunt u meer hierover lezen en u ontvangt ook een persoonlijke uitnodiging. We leven mee met hen in onze secties die het moeilijk hebben door ziekte, behandelingen of verdriet. Wij wensen hen, en ook onze predikant Berdie Marsman, veel kracht en sterkte. Namens de beide sectieteams, Chris Wijnveen

E. van Gooswilligen Meijerink 27 7101 VZ Winterswijk tel. 53 63 61 e-mail: [email protected] Secties: Balinkes, Zuilenes, De Pas, Bargerbosch en Meddo, inclusief Huize Roetendael

Groothuisbezoeken Ook dit jaar nodigen de secties van onze wijk u weer uit voor een groothuisbezoek, waar we elkaar willen ontmoeten en een onderwerp bespreken. De sectie De Pas is dit keer wat vroeger dan de anderen. U bent hartelijk welkom op één van de volgende avonden: Dinsdag 7 februari 20.00 uur bij Netty Klomp-van Dijk,

4

Pasbree 38, tel. 51 65 59 (b.g.g. bellen naar Siny Kruisselbrink, tel. 51 72 80). En woensdag 15 februari 20.00 uur bij Annie en Henk van Huet Lindeman, telefoon 51 51 76. De data voor de overige avonden (en één middag) kunt u vast noteren. Ik vertel in het volgende nummer van Kerkenwerk meer over het onderwerp. Sectie Meddo: 15 maart 20.00 uur bij Grietje Rouw, Meddoseweg 10, tel. 56 95 58 en 29 maart 14.30 uur bij Gerrie Geessink, Lemmenesweg 4, tel. 56 94 81. Sectie Bargerbosch: 20 maart 20.00 uur bij Annie Meinen-Pampiermole, De Savornin Lohmanstraat 121, tel. 51 44 06. Sectie Balinkes: 22 maart 20.00 uur bij de familie Pennings, Tuunterstraat 2, tel. 52 17 02. Sectie Zuilenes: 26 maart 20.00 uur in het christelijk college Schaersvoorde, Pronsweg 3, tel. 51 21 86. In verband met de beschikbare ruimte graag vooraf even een telefoontje als u van plan bent te komen (voor de sectie Zuilenes is dat niet nodig).

Giften Penningmeester Ini Helmink ontving giften voor de wijkkas via de volgende medewerkers: via Annie Meinen € 5,=; via Annie Oonk € 20,=; via Ria van der Graaf € 10,=; via Jantje Lodder € 10,= en via Evert van Gooswilligen € 10,-. Verder kwam er via Gerry Geessink € 20,= binnen voor het werk van Ruth Mulu-Droppers. Alle gevers wil ik hartelijk bedanken voor hun bijdrage.

Afwezig Van 10 tot 17 februari heb ik een week vrij en is ds. De Jonge (tel. 53 07 76) het aanspreekpunt als u een predikant nodig heeft. Ook kunt u voor informatie bellen met Ini Helmink (tel. 51 90 09). Met een vriendelijke groet, Evert van Gooswilligen

J.T. Parmentier Tuunterstraat 26-1 7101 EG Winterswijk tel. 53 49 81 e-mail: [email protected]

Secties: Oostervoort/De Rikker Consulent voor: Scholtenenk/ Hakkelerkamp Slechts een enkel kort bericht ditmaal. Op zondag 4 maart hoop ik in de Jacobskerk (10.00 uur) de doop te bedienen. Het gezin Dik-te Winkel, Pijnboomstraat, wil graag Marlyne laten dopen. Misschien zijn er nog meer kandidaten. Dan kunt u met mij contact opnemen. Met een hartelijk groet, Ds. Theo Parmentier

C. de Jonge W. Dreeslaan 44 7103 JG Winterswijk tel. 53 07 76 e-mail: [email protected]

Secties: Centrum, Huininkmaat/Bomenbuurt, Kotten/Brinkheurne en Pelkwijk en Huize de Rikker Consulent voor: Huppel/ Henxel/Ratum

Ontmoetingen voor de secties Centrum, Huininkmaat/Bomenbuurt, Kotten/Brinkheurne en Pelkwijk Begin maart organiseren wij in de vier bovengenoemde secties een aantal bijeenkomsten om elkaar te ontmoeten. Het onderwerp is hetzelfde als in Huppel/Henxel/Ratum, ‘Praten over je geloof: hoe doe je dat?’ Ook hier gebruiken wij daarbij de DVD van de tweede missionaire ronde. Ik geef u alvast de data. U kunt kiezen tussen een middagbijeenkomst op donderdag 8 maart van 14.30 - 16.30 uur in de Zonnebrinkkerk en een avondbijeenkomst op dinsdag 13 maart van 20.00 - 22.00 uur, ook in de Zonnebrinkkerk. Voor de bewoners van ‘Den Timpen’ (en omgeving) wordt op ’eigen terrein’ een aparte bijeenkomst georganiseerd. Daar hoort u nog over.

Verantwoording Dit keer mag ik de volgende giften voor de wijkkas verantwoorden: via Hennie Toebes tweemaal € 5,=, driemaal € 10,= en eenmaal € 20,=; via Ineke Aalbers € 5,=, via Gerda Goorman € 15,= , via Siny Wikkerink € 5,= en via Johanna Oonk ook € 5,=. Hartelijk dank! Hartelijke groeten, Chris de Jonge

Sectie Ouderenpastoraat Voorzitter: Erica Hijink-Elferdink Masterveldweg 17 7105 CN Winterswijk Huppel tel. 56 22 41 e-mail: [email protected]

Ouderenpastoraat in de tehuizen vanaf juni 2010. - Sleeswijk: ds. Fransien van Keulen, tel. 51 23 34 - Berkhof THV, Berkhof aanleunwoningen, Pronsweide en Huize Roetendael, Meddo: ds. Evert van Gooswilligen, tel. 53 63 61 - Vredense Hof, Huize De Rikker en Pelkwijk: ds. Chris de Jonge, tel. 53 07 76 - Molenaar, St. Elisabethgaarde en Homansbos: ds. Theo Parmentier, tel. 53 49 81 - Wamelinkhof: ds. Berdie Marsman, tel. 53 49 81 Voor de gemeenteleden in de verzorgingshuizen is het mogelijk om de predikant van hun oude wijk aan te houden of om een nieuwe keuze te maken. Het is wel van belang dat u dat doorgeeft aan de betreffende predikant en ook aan uw naaste familie. Begeleiding van de sectie Ouderenpastoraat: ds. Fransien van Keulen.

Holdt ow.. wörmt ow... We horen ze niet zo vaak meer, die winterse wensen. Ze dateren uit een tijd dat warmte een kostbaar goed was. Geen centraal verwarmd huis, maar een tochtige keet met een kleine ‘kökkene’ waar het hele gezin om en in het fornuis kroop om zich te warmen aan het houtvuur. Daar warmde men zich dan voor de laatste maal aan, want voor dat het hout in het fornuis gestookt kon worden was er al menig zweetje afgehaald om het hout brandklaar te krijgen. Tegenwoordig heeft men als gereedschap kettingzagen en kloofmachines, waar vroeger trekzagen en bijlen gebruikt werden, om over nog geavanceerder gereedschap maar te zwijgen. Nu hebben we zo’n klokje aan de muur, daarmee regelen we alles en soms vraag ik me af: ‘Zou dat altijd zo blijven…?’ Het Ouderenpastoraat heeft nog niet weer vergaderd, maar er zijn positieve ontwikkelingen gaande, lege plekken worden opgevuld. Mevrouw Gerda Vrieze is ruim 8 jaar penningmeester geweest, met grote inzet en nauwkeurigheid. Zij had aangegeven daarmee te willen stoppen. We hadden een vervanger gevonden, maar om gezondheidsredenen kon hij deze taak toch niet vervullen. Nu is mevrouw Wil Mulder bereid gevonden het penningmeesterschap op zich te nemen. Wij zijn daar heel blij mee en we hopen dat Wil Mulder plezier mag hebben in de taak die zij op zich heeft genomen. Wij danken Gerda Vrieze voor al het werk dat zij verzet heeft voor het ouderenpastoraat. Gerda blijft nog wel bezoekwerk doen in de Vredense Hof en zal haar opvolgster goed inwerken. De collectes in de maand januari waren bestemd voor de Raad van Kerken hier ter plaatse en hebben € 353,07 opgebracht. In februari wordt er gecollecteerd voor het werk van Ruth Droppers. Zij en haar man werken als arts in een ziekenhuis in Ethiopië. Er is daar tekort aan alles; ook voedsel is er schaars en duur. Namens de medewerkers van het Ouderenpastoraat groet ik u hartelijk, Erica Hijink, voorzitter

Holdt ow… Wörmt ow…

Op weg naar vertrouwenwekkend besturen Maandagavond 30 januari was de Kleine Kerkenraad ( Moderamen, drie predikanten, voorzitters Taakgroepen, sectie-beleidsouderlingen (25), op mijn verzoek in besloten zitting bijeen. Voor de opening had ik een paar verzen uit Ezechiël 1 (1-4) en Lukas 5 (1-11) gekozen onder het samenvattende thema: ‘vissen met visie’. In het openingsgebed baden wij om de Geest van God bij het zoeken van de kerkenraad naar wegen die zouden kunnen leiden tot herstel van geschonden vertrouwen in elkaar. TEL UW ZEGENINGEN 6200 gemeenteleden; 2 kerkgebouwen; 1 pastorie; 1 Jeugdgebouw/inloopcentrum; 5 predikanten (3,6 fte); 1 kerkelijk jeugdwerker; 2 organisten; 1 popcantor; 1 koster en 3 hulpkosters; elke zondag minimaal 2 diensten; veel verschillende diensten (young@heart- en komdiensten bv.); 2 medewerkers kerkelijk bureau; een eigen kerkblad; een eigen website; 77 kerkenraadsleden; 11 collectanten; 7 kerkrentmeesters (geen ambtsdrager); 50 taakgroepleden; 200 vrijwilligers; 620 regelmatige kerkbezoekers; 1380 mensen die zich op de een of andere manier betrokken weten; 4200 mensen die zich op papier lid weten van de PGW; een jaarlijkse bijdrage van rond de € 760.000,=; een reservering van ruim € 1 miljoen als noodzakelijk buffer; vastgelegde bestemmingsgelden tot een bedrag van € 700.000,=; een diaconie met vlottende middelen van € 1,2 miljoen en vaste middelen van € 1,5 miljoen. Op de agenda stond de bespreking van het stuk: Tel uw zegeningen. Op een A4-tje had ik een opsomming gegeven van wat de Protestantse Gemeente Winterswijk (voortaan PGW) aan menselijke en materiële mogelijkheden in huis heeft. Ik hoop dat de redactie van Kerkenwerk deze of de volgende keer een plekje vindt om deze indrukwekkende lijst te publiceren. Er zijn echt zegeningen te tellen en om een joods gezegde aan te halen: tellen is vertellen. Daarna gaf ik in de inleiding op het verdere stuk aan hoe mijn werkwijze tot nu toe was geweest om te komen tot een vorm van diagnose van wat er op dit moment speelt in de PGW. Ik heb zo’n 130 mensen gesproken, in allerlei samenstelling en op allerlei niveaus in de kerk actief. Een deel van dat afgelegde traject heb ik in Kerkenwerk 141 - vlak voor Kerst - geschetst. Dat riep reactie op. Ook als hulpverlener ben je kwetsbaar. Hoe begrijpelijk de reacties ook waren: ik koos ervoor meer tijd te nemen om het gebeuren in de PGW voor u en mezelf in kaart te brengen dan ik aanvankelijk voor ogen had. Ik had namelijk ook geconstateerd dat men in de PGW een aantal momenten om in gesprek te komen met elkaar - aangeboden vanuit de kerkenraad - bewust voorbij had laten gaan. De weg van het gesprek vermijden leidde tot verharding, vertrek en tot etikettering en daarmee van soms heel diepe beschadiging van mensen en groepen. Bestuurlijk kreeg men daarna zoveel te doen dat er geen echte pogingen meer zijn gedaan om in gesprek te komen als bestuur, maar daarvoor teneinde raad hulp van buiten inriep, zoals ook aparte gemeenteleden dat deden. Los van elkaar. Verschillende malen heeft zich aan mij het beeld opgedrongen van mensen die elk aan de kant van een rivier staan en midden in die rivier iemand om hulp horen roepen, er met hun rug naar toe gaan staan en op hun beurt om hulp roepen in plaats van samen het water in te springen en de drenkeling te helpen. Ik zie het als mijn taak dat men elkaar weer gaat aankijken en elkaars kwaliteiten weer gaat ontdekken en dan samen met visie aan de slag gaat om mensen de helpende hand te bieden.

Vissen met visie In het algemeen mag gezegd worden dat er vanaf het begin van de fusie onvolledig is gecommuniceerd op ALLE niveaus. De miscommunicatie duurt eigenlijk al 6 jaar, veroorzaakt door het niet nakomen van de afspraken die in die periode vooral over het met elkaar communiceren zijn gemaakt. Er werd wel het een en ander gemeld aan elkaar en bij stukjes en beetjes kreeg men informatie, maar het totaaloverzicht heeft vanaf het begin ontbroken en daardoor kregen veel (nieuwe) kerkenraadsleden een gevoel van onoverzichtelijkheid. Men zag (en ziet) geen kans verbindingen te leggen. Met als gevolg: ieder (besturen, taakgroepen,

professionals, gemeenteleden) deed/doet wat goed was in zijn ogen en bleef/blijft dat doen. En dat is aan het licht gekomen rondom het beroepingswerk. Het beroepingswerk is niet de oorzaak van het gegroeide wantrouwen. En hoe pijnlijk ook om te constateren: als er niet de commotie om het beroepingswerk was geweest, was er vast wel wat anders gebeurd waardoor de tumor van het wantrouwen in bepaalde sectoren van het kerkelijk werk ziekelijk grote vormen had kunnen gaan aannemen. Ik constateer dat de PGW (in zijn totaliteit) zaken bestuurlijk uit de hand heeft laten lopen en dat dat dan ook als vanzelfsprekend heeft doorgewerkt in de wijze waarop men is omgegaan met elkaar en naar elkaar gekeken heeft. En in de periode na het mislukte beroepingswerk hebben een aantal zaken zich verhard, maar zaken verharden zich omdat mensen zich verharden. Bestuurlijk was er geen standvastigheid in besluitvorming en te weinig besef dat je als Kleine Kerkenraad je aan een bepaalde visie verbindt en daar dan ook voor moet blijven staan. Als bestuurders elkaar niet meer kunnen vertrouwen, dan heeft dat een ziekmakende werking op het totale gemeentezijn. De Kleine Kerkenraad herkende zich in het beeld (dat ik uitgewerkt had in 22 punten) van wantrouwen richting beleidsmakers op de voorste rij en tegen bepaalde uitvoerders. Ze herkende zich in het beeld van een verhardende groepsvorming en in het beeld dat in de PGW veel óver, maar te weinig mét elkaar gesproken wordt. Dat het te weinig over de inhoud van het kerkzijn gaat en dat er daardoor meer gestreden wordt om macht en niet meer gezocht wordt naar de Kracht. Een geest van winnen is vaardig geworden over de PGW i.p.v. van als PGW overwonnen te willen worden door de Geest van Christus en zich daar gezamenlijk aan gewonnen te geven, ieder in zijn eigenheid en eigen geloofsbeleving. De Kleine Kerkenraad gebruikte woorden als: (grote) schrik, nu alles eens op een rij staat. Schaamte, schuld en verdriet (zichtbaar soms). Het moet anders en snel anders. In dit ene zinnetje zit de verbondenheid die ALLE aanwezige kerkenraadsleden met elkaar voelen als het gaat om de pijn van het moment. Let u erop dat dit zinnetje in de tegenwoordige tijd staat. En wat besloot de Kleine Kerkenraad, zichzelf en elkaar aankijkend? - Dat de huidige structuur van de PGW in stand blijft, d.w.z. een Moderamen, Kleine Kerkenraad met Taakgroepen en secties en Grote Kerkenraad en dat er niet gekozen wordt voor een structuur van twee wijkgemeenten waarvan een wijkgemeente dan een bepaalde kleur zou hebben. - Dat er geen ambtsdragers van hun taak worden ontheven en dat het zittende Moderamen in deze samenstelling Moderamen blijft. En dat het ambtsdragers vrij staat om ontheffing aan te vragen als zij menen belemmerend te zijn voor de voortgang van het gemeentewerk. - Dat er vertrouwen is in het beleid van de kerkrentmeesters, Er werd door een kerkenraadslid aangehaald dat er al jaren geleden door de toenmalige voorzitter van de kerkrentmeesters is gewaarschuwd dat wij op ons geld moesten gaan passen, want er ging meer uit dan er in kwam - en erin zou komen - vanwege het wegvallen van vele goede gevers. De Kleine Kerkenraad staat achter de aangenomen begroting voor 2012 en het beleid dat daaruit kan voortvloeien en men is blij dat het erop lijkt dat het begrote bedrag van de vrijwillige bijdrage (€ 539.000,=) gehaald zal worden. Op het moment van 30 januari was er € 530.000,= binnen. Al dreigt er ook het wegvallen van een belangrijke post. - Voortaan wordt elke Kleine Kerkenraad begonnen met een duidelijk bezinnend moment. Daar zal de tijd voor worden genomen, om zo elkaar te leren kennen. Iedere vergadering begint een half uur eerder. Er zal veel inhoudelijker tijdens de vergadering gesproken moet worden als het gaat over gemeentewerk. Dat wij het werk van de Taakgroepen niet af mogen doen met mededelingen over, en dat daardoor de Kleine Kerkenraad een grotere betrokkenheid en een beter ‘zich verantwoordelijk weten’ voor kan ontwikkelen. Omdat het hier op dit moment duidelijk aan schort zal de Kleine Kerkenraad haar vergaderfrequentie tijdelijk opvoeren. Maar omdat er onder de predikanten ook het gevoel is dat zij buiten het beleid staan (te veel alleen uitvoerder), zal de kerkorde op dit punt strikt gevolgd worden en zullen alle predikanten deel uit gaan maken van die Klei-

ne Kerkenraad. Geconstateerd werd dat het Ministerium geen plaats in het bestuurlijke/kerkordelijke niveau heeft. Wel werd gepleit voor een praktisch overleg van de predikanten met elkaar, maar daarover hoeven geen uitspraken geformuleerd te worden. Gevolg van een en ander is dat het Moderamen vaker bij elkaar moet komen om de agenda voor te bereiden. Over het Moderamen is uitgesproken dat het de taak heeft de bijeenkomsten van de kerkenraad voor te bereiden, de besluiten daarvan te doen uitvoeren of zelf uit te voeren, en verder het afdoen van zaken van formele en administratieve aard en van zaken die geen uitstel gedogen. Voor de rest raadpleegt het Moderamen eerst de kerkenraadsleden, zeker bij twijfel. - Dat er in samenwerking met de ‘regionaal adviseur Classicale Vergaderingen’ en ondergetekende op korte termijn een voorstel gemaakt zal worden om een handzaam model voor Kleine en Grote Kerkenraad aan te leveren, waarbij wij optimaal gebruik maken van vrijwilligers en de kerkenraad ook niet te groot maken, om zodoende ook in te spelen op de toekomst waarin het niet eenvoudig zal blijken voldoende ambtsdragers te krijgen. Wanneer de Grote Kerkenraad (dat zijn alle ambtsdragers - 77!) vergadert, zal een structuur en werkvorm gevonden moeten worden dat alle aanwezigen de gelegenheid krijgen te reageren op de voorgestelde stukken (de grote lijnen als beleid, begroting etc.). Geen ja-kinkkersmodel, maar een meedenkersmodel. - Er zal ook een duidelijkere informatie moeten komen over de taak van de ambtsdragers, de manier waarop de PGW in elkaar zit en wie waarin welke bevoegdheden heeft. Desnoods jaarlijks elkaar daarin even opfrissen op een bepaalde avond, zodat de kerkenraden niet in de oude fouten vervallen. Er is ook stilgestaan bij de plek die ‘Den Angang’ heeft in de PGW: kerkelijk jeugdwerk, open jeugdwerk, inloopcentrum, plek van samenkomst voor ontmoetingsgroep. Er is daar ook een kerkelijk werker, die is aangesteld met het oog op kerkelijk en open jeugdwerk. Waar past hij in het organisatie- en overlegplaatje van de PGW, daar hij in een andere arbeidsrelatie tot de PGW staat dan de predikanten? Daarbij kwam ter sprake dat bij het Moderamen een voorstel ligt voor de organisatie van al het bovengenoemde dat plaatsvindt in ‘Den Angang’. Dit voorstel zal zo mogelijk de 23ste februari, op de eerstvolgende Kleine Kerkenraad, aan de orde komen en daarbij zal gekeken worden hoe wij op grond van de bovengenoemde besluiten van betrokkenheid van alle geledingen in de kerkenraad op de inhoud en organisatie gesprekken aan moeten gaan met de uitvoerders van het werk in ‘Den Angang’ en gebruikers van ‘Den Angang’, zoals De Ontmoetingsgroep. De aanwezige kerkenraadsleden hebben beloofd mee te denken in het voorstellen van namen van personen voor het werk van de Taakgroep Jeugd. Op mijn tafel ligt al een aantal namen, maar aangezien het de taak is van de kerkenraad in deze te benoemen is het goed als ze daar zelf ook eens mee aan de slag gaan. De kerkenraadsleden die aanwezig waren hopen dat zij zodoende kunnen bijdragen aan het wegnemen van wantrouwen en het herstel van vertrouwen, maar ook dat ze zo weer plezier krijgen in het kerkenraadslid zijn, want zo als het nu gaat valt het verschillende (bijna te) zwaar. Ten slotte ontstond nog een uitvoerig gesprek over het al dan niet schenken van alcohol in ‘Den Angang’. De kerkenraad had het daar nog nooit over gehad in haar kring. De meeste kerkenraadsleden hadden er, om soms heel persoonlijke redenen, heel veel vragen bij. De kerkenraad sprak uiteindelijk uit dat zij de Stichting die de aanvraag voor de horecavergunning van ‘Den Angang’ heeft gedaan, zal vragen geen gebruik te maken van de uitvoering van die vergunning totdat de kerkenraad duidelijk heeft of zij wel alcohol wil schenken in het kader van haar verantwoordelijkheid voor het jeugdwerk en dat zij ook op de hoogte gebracht wil worden van alle onderliggende stukken bij de aanvraag waarin de regels voor het schenken zijn vastgelegd. Hier bleek ook weer hoe men de Taakgroep Jeugd, als bron van informatie en als instap om betrokken te zijn en te worden bij het jeugdwerk, mist. De Kleine Kerkenraad sloot af met een gebed om zegen over haar besluiten. Met een hartelijke groet, Wim den Braber, e-mail: [email protected]

5

Kerkdiensten Winterswijk

Winterextra's in de Jacobskerk

Andere diensten Verpleeghuis Pronsweide

08.45 uur ds. J.T. Parmentier

zondag 19 februari 8.45 uur ds. E. v. Gooswilligen

zondag 26 februari

zondag 12 februari

10.00 uur ds. J.T. Parmentier 19.00 uur Musica Jacobi, vesper. (zie kolom 4)

zondag 19 februari 10.00 uur ds. C. de Jonge.

1e zondag 40-dagentijd 8.45 uur ds. C. de Jonge Avondmaal

vrijdag 24 februari

Rondom de Zonnebrinkkerk

zondag 26 februari

Autodienst Zonnebrinkkerk Inlichtingen mevr. J. Wassink, tel. 51 68 34

18.30 uur vastenmaaltijd, aansluitend om 19.00 uur korte viering

1e zondag 40-dagentijd 10.00 uur ds. E. v. Gooswilligen, m.m.v. Jacobscantorij Avondmaal

Rondom de Jacobskerk Kindernevendienst Elke zondagmorgen om 10.00 uur, tenzij anders vermeld

Den Angang

Inloopcentrum Den Angang is geopend op woensdag, donderdag en vrijdag van 10.00-22.00 uur. Iedereen is van harte welkom voor een kopje koffie of thee, een krantje of een praatje. Graag tot ziens!

Kindernevendienst in de 40-dagen tijd Met de kinderen van de kindernevendienst gaan wij in de Veertigdagentijd aan de slag met het thema: VOOR DE VERANDERING. Met de kinderen gaan we in deze periode nadenken over veranderingen. In de wereld om ons heen zien we vaak genoeg dingen die we liever anders zouden willen. Wat voor dingen zijn dat? En wat is er voor nodig om ze te veranderen? Op weg naar Pasen zullen we ontdekken dat er echt iets kan gebeuren: verdriet kan omslaan in vreugde, na een donkere nacht komt een nieuwe morgen. Daar kun je zelf iets voor doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. De Kindernevendienstcommissie

6

Kinderoppasdienst Nijntje Elke zondagmorgen om 10.00 uur in Den Angang, tenzij anders vermeld. zondag 12 februari Simone ter Haar, Tjitske te Veldhuis zondag 19 februari Greetje Kraan, Marjolein Heinen zondag 26 februari Wendy Rensen, Nienke Timpert

Autodienst Jacobskerk Inlichtingen mevr. S.H.G. van den Brink tel. 51 42 33

Amnesty International Op dinsdag 28 februari geeft de werkgroep Amnesty International u weer de gelegenheid om een petitie te tekenen in de bibliotheek van 18.30 tot 20.00 uur. Gegevens over de personen voor wie de handtekeningactie wordt gehouden, zullen worden gepubliceerd in de Weekkrant die op de schrijfdag uitkomt.

Verzorgingshuizen Berkhof/Molenaar dinsdag 21 februari 19.30 uur ds. C. de Jonge

Vredense Hof dinsdag 21 februari 18.30 uur ds. C. de Jonge

Pelkwijk

Musica Jacobi

zondag 12 februari

Jacobskerk

De openstelling van de kerk vervalt tot nadere aankondiging

Musica Jacobi

Zonnebrinkkerk

zondag 12 februari 10.45 uur ds. M.A. Andela-Hofstede zondag 19 februari 10.45 uur pastor mevr. A. Menting-Hendriksen 14.30 uur pastor mevr. A. Menting-Hendriksen zondag 26 februari 10.45 uur drs. J.F. v. Ballegooijen

Zingen van de liefde

zaterdag 18 februari 19.00 uur ds. C. de Jonge

Protestantse Gemeente Winterswijk

Protestantse Gemeente Winterswijk

Zondag 12 februari is er om 19.00 uur in de Jacobskerk een Vesper in het kader van ‘Musica Jacobi’. Met Valentijnsdag in dezelfde week in het vooruitzicht is er geen mooier thema dan ‘zingen van de liefde’. “Ik hou van jou en blijf je trouw” is niet alleen een sterke zin in de popmuziek, maar ookin de Bijbel waar het Hoogste Lied over de liefde gezongen wordt. De Zonnebrinkcantorij o.l.v. Wim Ruessink zingt liederen van Sytze de Vries en Huub Oosterhuis. Janieke Mollenhorst bespeelt het orgel en Henk Vis is lector/liturg. Van harte welkom!

Wooncomplex Wamelink zaterdag 18 februari 18.00 uur ds. C. de Jonge

Zondagsschool

De Regenboog: 10.00-11.00 uur in Den Angang Contactadres: Carla Duenk, tel. 51 95 30

Aan alle vrijwilligers

Het seizoen 2012 staat voor de deur. Het vorige openstellingseizoen hebben dankzij uw inzet ruim 15.000 personen de Jacobskerk kunnen bezoeken. De vele enthousiaste reacties maken ons iedere keer weer duidelijk dat we door de openstelling van de Jacobskerk mogelijk te maken, veel mensen een groot plezier doen.Wij vragen u om - evenals vorige seizoen - uw medewerking aan de openstelling te verlenen, zodat we er samen met veel enthousiasme en energie voor kunnen zorgen dat dit jaar opnieuw een goed jaar wordt! Hieronder kunt u uw voorkeuren aangeven. Evenals vorig jaar vragen wij u om u, naast uw gebruikelijke voorkeurtijdstip, voor één keer te mogen inroosteren op een zaterdagochtend of -middag. Met vriendelijke groet Alice Kroezen, email: [email protected], tel: 51 90 91 of 06-24 18 83 06 Hierlangs afknippen -------------------------------------------------------------------------------------Graag ontvangen wij vóór 4 maart a.s. uw reactie retour. Per e-mail of inleveren bij Alice Kroezen, De Sav. Lohmanstraat 99 of afgeven bij het Kerkelijk Bureau, Zonnebrink 61 Ja, ik wil graag meewerken aan de openstelling van de Jacobskerk: van 21 april t/m 30 oktober 2012 (in de maand november alleen op de zaterdagen) 0 0 Op: 0 0 0 0 Extra: 0

1 x per week 1 x per 4 weken 0

0 1 x per 2 weken 0 1 x per 3 weken anders, nl ………………………………………

maandag van 14.00-16.00 uur woensdag van 10.00-13.00 uur donderdag van 14.00-16.00 uur zaterdag van 11.00 – 13.00 uur

0 0 0 0

dinsdag van 14.00 -16.00 uur woensdag van 13.00-16.00 uur vrijdag van 14.00-15.00 uur zaterdag van 13.00-16.00 uur

zaterdag van 11.00-13.00 uur

0

zaterdag van 13.00–16.00 uur

Naam:...................................................................................................................................................... Adres:...................................................................................................................................................... Tel.nr. : ..................................................................................................................................................... e-mail:...................................................................................................................................................... Ik ben met vakantie: van ......................................................tot ....................................................... Wanneer uw vakantie nog niet bekend is, kunt u t.z.t. altijd ruilen met een andere vrijwilliger van de lijst. Opmerkingen: ........................................................................................................................................ Verhinderd op: ....................................................................................................................................... N.B. Aankruisen wat van toepassing is. Wanneer u meerdere dagen aankruist, maakt u het voor ons gemakkelijker om een sluitend schema te maken

Kerkelijk Bureau PGW Zonnebrink 61, 7101 NB Winterswijk tel.: 51 23 95 – fax: 53 29 31 E-mail: [email protected] Openingstijden: alle werkdagen van 10.00 tot 12.30 uur. U kunt hier terecht voor: - alle wijzigingen betreffende de ledenadministratie en kerkenwerk - informatie over tarieven en het bespreken van de kerken voor huwelijken, uitvaarten en concerten - vragen betreffende de kerkelijke bijdragen - bestellen van collectebonnen - bespreken van de aangepaste stacaravan van de diaconie voor mindervaliden - al uw overige vragen op kerkelijk gebied

Weekenddiensten

Vandaag lezen wij

Collecterooster

Februari 2012 Zondag 12 Maandag 13 Dinsdag 14 Woensdag 15 Donderdag 16 Vrijdag 17 Zaterdag 18

Ezechiël 1:1-15-28a Ezechiël 1:28b-3:3 Deuter. 19:1-13 Deuter. 19:14-21 Deuter. 20:1-9 Deuter. 20:10-20 Deuter. 21:1-9

Zondag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag

19 20 21 22 23 24 25

Marcus 2:1-12 Marcus 2:13-22 Ezechiël 3 :4-15 Ezechiël 3 :16-21 Ezechiël 3 :22-27 Psalm 57 Deuter. 21:10-21

Zondag Maandag Dinsdag Woensdag

26 27 28 29

Deuter. 21:22-22:12 Psalm 91 Ezechiël 12:1-7 Ezechiël 12:8-20

11 en 12 februari Ds. J.T. Parmentier, tel. 53 49 81 18 en 19 februari Ds. C. de Jonge, tel. 53 07 76 25 en 26 februari Ds. E. v. Gooswilligen, tel. 53 63 61

zondag 12 februari 1 diaconie 2 nieuwe liedboeken zondag 19 februari 1 kerk 2 jeugdwerk zondag 26 februari 1 diaconie 2 plaatselijk missionair werk

Maart 2012 Donderdag 1 Vrijdag 2 Zaterdag 3

Collectebonnen Door collectebonnen te gebruiken (verkrijgbaar in de waarden € 0,50, € 1,= en € 2,=) zijn ook deze giften in veel gevallen aftrekbaar van de belasting. U helpt er bovendien de kerk mee, want de administratieve lasten nemen daardoor af. Kortom: collectebonnen zijn een goed idee! Het bestelformulier is verkrijgbaar bij het kerkelijk bureau, maar ook te downloaden van: www.pgwinterswijk.nl Uw bestelling collectebonnen wordt gratis thuisbezorgd!

Zondagsbrief Kopij voor de zondagsbrief kunt u donderdags voor 17.00 uur inleveren. Per e-mail: [email protected] Voor digitale ontvangst van de zondagsbrief kunt u zich aanmelden op www.pgwinterswijk.nl via het kopje zondagsbrief.

Senioren actief Bejaardenkring Dinsdag 14 en dinsdag 18 februari van 14.30 - 16.30 uur in de Zonnebrinkkerk.

De Vrees Dinsdag 21 februari van 14.30-16.30 uur: Twee medewerkers van ‘Buurtzorg’ komen vertellen over hun werk.

Trefpunt Dinsdag 21 februari van 14.30-16.45 uur: Jan Berenschot vertelt over ‘Water, het wonder uit de kraan’.

Vergaderrooster

16 februari 20.00 uur in de Zonnebrinkkerk: Kleine Kerkenraad

Ontmoeting op zondag 12 februari in ‘Den Angang’. Inloop Vanaf 11.30 uur, aanvang 12.00 uur.

Giro Werelddiaconaat Giften kunnen gedaan worden op giro 456 t.n.v. KerkinActie onder vermelding ‘Bestemming werelddiaconaat’ en ‘Lid PKN Winterswijk’

Zegen ons elke dag opnieuw, opdat wij de moed krijgen om een zegen voor iedereen in onze omgeving te kunnen zijn. Schenk ons de kracht om te blijven geloven dat het goede overwinnen zal, wat er ook gebeurt...

Ezechiël 12:21-28 Ezechiël 13:1-8 Ezechiël 13:9-16

Jaarvergadering en Sjoerd de Haan te gast bij de PCOB

Op woensdag 15 februari wordt de jaarlijkse ledenvergadering gehouden. Er zijn enkele aftredende bestuursleden in de activiteitenwerkgroep. Na de pauze komt beleidsmedewerker van de PCOB, Sjoerd de Haan van het landelijk bureau uit Zwolle, met het thema: ‘Wat doet de PCOB voor de ouderen’. Deze middag begint om 14.30 uur en is in zalencentrum Wamelink Wooldseweg. Diny L amers-Hijink

Abraham en Sara zien Aan het begin van een nieuw jaar een

inspirerende levenslijn die we delen met alle kinderen van Abraham en Sara. Want uit de Tenach, Bijbel en Koran komt de gedachte dat je bij 50 jaar ëAbraham zietí. En in de Bijbel staat in het Nieuwe Testament: wie Abraham mag zien, betreedt de jaren van levenswijsheid (Joh. 8:56-58). Dit geldt natuurlijk ook voor vrouwen. Zij volgen Sara vanaf een halve eeuw. De bijbelse religieuze lijn van de namen spreidt een bijzondere betekenis voor én van ons leven, als een mooie bloem open. En dit gaat door, tot 100 jaar. Achter het ‘kroonjaar’ staat de betekenis van de naam die bij de mannen- en vrouwenleeftijd hoort. 50 – Abraham: God heeft je lief en Gods liefde is groots. Vanuit die liefde kun je gaandeweg ontdekken dat liefde en wijsheid vanuit het geloof samenhangen. 60 – Isaäk: hij lacht en leert de samenhang van wijsheid en humor hanteren. 70 - Jacob: geraakt aan zijn hiel, hij leert dat het uitmaakt welke weg je kiest en hoe je die gaat in je leven. 80 - Jozef: de wens dat wijsheid, humor én eerlijkheid (denk aan de graanhuizen) mogen worden toegevoegd.

90 - Antonius: sterke worp naar het onbekende, vanuit dat wat je geleerd hebt in het leven. 100 - Methusalem: een voorvader van Jezus, wiens naam betekent ‘geliefd door de Schepper’, dus steeds mag je leven vanuit die liefde. Kijk maar naar wat de naam Abraham betekent! 50 – Sara: zij lacht en wordt wijzer, zij en ook wij mogen ontdekken dat er vaak meer mogelijk is dan je voor mogelijk houdt. 60 – Elisabeth: in het Hebreeuws: El = God en beth = huis, God is als een veilig huis en thuis voor mij en de ander. Ben jij dat ook? 70 – Anna: genade ontvangen en ook zelf als een genadig mens willen leven. 80 – Debora: zij die profeteert over levensrijkdom. Wat draag jij uit naar de ander? 90 – Ruth: trouwe vriendin, net zo trouw als God. Dus beseffen wat de gave van vriendschap kan betekenen. 100 – Judith: leven tot ‘lof zij God’, dit doen we zo: de ander net zo behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Je mag best op je leeftijd vooruitgrijpen en alvast open staan voor meerdere van de genoemde levensrijkdommen. Ds. Corry Nicolay

Er is gelegenheid tot bediening van de Heilige Doop in overleg met uw predikant. Vriendelijk verzoek: wilt u a.u.b. wel tijdig contact opnemen, zodat de gemeente deelgenoot kan worden gemaakt van dit feestelijk gebeuren. Een doopdienst heeft een plechtig karakter en om die reden ziet de kerkenraad het liefst slechts één fotograaf aan het werk. Er is een professioneel fotograaf bereid (mits beschikbaar op de doopdatum) om tegen geringe kosten op gepaste wijze mooie foto’s te verzorgen. Neem contact op met Cees F. de With via email [email protected] of telefonisch via 06-53 76 20 19

Verhalen en gedichten in het dialect

Dinsdag 28 februari houden we als Passage onze jaarvergadering. Na de pauze zullen Minus Jentink en Diny Korten-Jentink ons vermaken met gedichten en verhalen in het dialect. De avond begint om 19.45 uur in de grote zaal van de Zonnebrinkkerk. Gasten zijn van harte welkom. Irene Grotenhuis

Kleurrijke feesten Februari De tweede maand van onze westerse jaartelling is dit jaar door het heen en weer schuiven van veel feest- en gedenkdagen een bescheiden kleurrijke maand. * 14 Valentijnsdag. De oudste verwijzingen naar Valentijnsdag dateren uit Engeland uit de vijftiende eeuw. Geliefden uit gegoede kring noemden elkaar ‘Valentine’ of gaven elkaar een ‘Valentine’, een cadeau. In Nederland is Valentijnsdag pas bekend sinds de jaren zestig van de 20e eeuw. * 19 - 21: Carnaval, Christenen. Dit van oorsprong katholieke feest wordt steeds vaker ook in niet-katholieke streken gevierd. Het feest van gelijkheid voor God, wil de maatschappelijke ongelijkheid overstijgen en daarmee ter discussie stellen. Mensen verkleden zich en vieren met elkaar een feest van grappen en grollen. In plaats van een processie is er een carnavalsoptocht. Na carnaval begint de Vastenperiode. * 22: Aswoensdag, Christenen Vooral in katholieke kerken krijgen gelovigen een askruisje op hun voorhoofd. * 26: Begin Veertigdagentijd / Lijdenstijd voor katholieke en protestantse Christenen. Veertig dagen bereiden christenen zich voor op het paasfeest. Tijdens kerkdiensten op zaterdag en zondag wordt uit de lijdensverhalen van Jezus gelezen. Om het altaar hangt een zgn. hongerdoek dat de honger naar rechtvaardigheid en heelheid op aarde, met de daarvoor noodzakelijke soberheid, symboliseert.

7

Uitvaartverzekering Uitvaartverzorging Crematorium

Een passend afscheid van uw dierbare, met veel persoonlijke aandacht. De betrokken medewerkers van GUV begeleiden u daarbij. Dag en nacht! Ook als de overledene elders, bij Dela of Monuta een verzekering heeft, blijft GUV de beste én de goedkoopste keus.

Kloetenseweg 49 Winterswijk Tel. 0543 - 513363 Misterweg 65 Winterswijk Tel. 0543 - 536030

Bel GUV, GUV helpt! 0900 - 700 7000

Willinkstraat 2 Winterswijk Tel. 0543 51 92 92

WWW.GUV.NL

GUV_Kerkenwerk20110422_ 62x94.indd 1

Fa. Timmermans & Mulder 22-4-2011 10:26:12

Misterade 36 - Winterswijk - Tel. 0543-512403/512367

B lo e m e n s p e c i a a l z a a k

Je eigen stijl, je eigen design….

De f leur igs te z aak van Wintersw ijk !!      

Een keuken is maatwerk. Jouw ontwerp, jouw kleur, jouw prijs. Met verrassende ideeën en details. Te vinden in onze showroom !!!



Adverteren?

Voor informatie en opgave : [email protected]

Vanadis Uitvaartverzorging Misterweg 169 7102 EN Winterswijk

dat was pas een mooie uitvaart maar hoe regel je zoiets?

Van muziek tot rouwauto: in Monuta Uitvaartwens kunt u al uw wensen vastleggen. Kijk op monuta.nl of bel ons voor een afspraak.

Bij Monuta in Winterswijk zijn we er als u ons nodig heeft.

bel 0543 - 51 46 07 Monuta Weeninkpad 49, Winterswijk www.monuta.nl

CHRISTELIJKE BOEKHANDEL

DE FAKKEL Hogestraat 21 Aalten 0543-471218

Dag en Nacht bereikbaar

Tel: 535020 -Wij verzorgen uitvaarten voor iedereen ongeacht levensovertuiging of religie. -Voor al onze diensten kunt u vooraf prijsopgave krijgen. - Waar afscheid nemen echt mogelijk is

Installatietechniek

hèt adres voor evangelische boeken en muziek!

Innovatief in Techniek, Ouderwets in vakmanschap

Alle installatiewerken voor woning en bedrijf zoals gas-, water-, elektra-, cv-, airco-, brand-& inbraakbeveiliging en sanitaire installaties. Ook voor advies, inspectie en engineering op het gebied van elektrische veiligheid, energiegebruik en legionella.

NCIB

STICHTING NEDERLANDS CHRISTEN INSTALLATEURS BERAAD

8

Rondweg-Zuid 91 Winterswijk tel. 51 34 89 www.htw.net

- 5 jaar volledige garantie - eigen montage- en servicedienst - ook sloop-, installatieen tegelwerk

www.tolkamp-keukens.nl

Misterweg 132, Winterswijk Tel: 0543 515200

Uitgesproken Zoon van Mijn moeder is gestorven, na een goed leven van zevenennegentig jaar en zeven maanden. Tweeëntwintig jaar heeft ze mijn vader overleefd.“Nu ben je dus geen zoon meer,” zeiden sommigen bij het condoleren. Dat verbaasde me. Houdt zoon- en dochterschap met de dood van je ouders op? Zo ervaar ik dat niet. Ik blijf de zoon van mijn ouders. Niet tot hun dood, maar tot de mijne. Zoals mijn moeder tot haar dood ook altijd dochter-van bleef. In haar afscheidsdienst hebben we zeven lichtjes ontstoken. Eén voor elk van haar levenskringen: haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen, de kerk, de mensen om haar heen. Maar het eerste lichtje was voor haar ouders en haar gezin van herkomst, en daarbij klonken de namen van al die allang gestorvenen: dochter van Anthony van der Worp en Janna Alberdina Foks, zuster van Bernard, Jan en Hendrik. Nee, ik houd niet op met zoon-zijn nu mijn beide ouders dood zijn. Net zomin als ik daarmee ophield toen mijn kinderen geboren werden. Eerder voelt het alsof mijn zoon-zijn door allebei die ervaringen wordt bevestigd. “Gecondoleerd, want nu zijn jullie wezen,” zei een ander op de begrafenis. Ik keek naar mijn broers en zussen in de rij.Weeskinderen? Kom nou. Maar misschien werd met “wees” en “geen zoon meer” wel vooral gedoeld op die andere ervaring, die ik deze dagen van heel wat volwassen kinderen-van-gestorven-ouders hoorde. Je rugdekking is weg. Nu loopt jouw generatie op kop. “Je ouders waren altijd een muur geweest tussen jou en de dood, en die muur was nu weg”. Zo interpreteert Nicolaas Matsier in Gesloten huis de uitspraak van zijn broer die hij na de begrafenis van hun moeder hoort zeggen: “Wij zijn nu wezen.” En verder was het een goed afscheid. Ik wilde zelf wel voorgaan in de dienst. Daar had ik bij de dood van mijn vader nog niet aan moeten denken. Maar nu, tweeëntwintig jaar later, had ik veeleer het gevoel: dit geef ik niet uit handen. Op het moment dat ze de laatste adem uitblies wist ik ook wat ik in elk geval mee zou nemen. Haar oude broodplank.Vier jaar geleden, toen ze naar het verzorgingshuis ging, op het laatste moment uit haar oude huis gered. Afgesleten door veelvuldig gebruik. Ik nam hem aan het begin van de dienst in mijn handen. “Geef ons heden ons dagelijks brood.” En plaatste hem toen op de avondmaalstafel. Was het dat plechtige gebaar of de ronde vorm van die plank, waardoor een vriend na afloop zei:“Net alsof je aan een artieste haar gouden plaat uitreikte.”

Hier had uw advertentie kunnen staan! Voor informatie en opgave:

A H V W D [email protected] RTIKEL VAN

Tijd

ENK ELTKAMP IN

OORD EN

IENST VAN MAART

2004.

Uw hulp

Petrus in Dubio Aan de hemelpoort heerste de gebruikelijke drukte. Maar Petrus, sinds bijna tweeduizend jaar belast met het toelatingsbeleid, had alles onder controle. Met zijn schare medewerkers natuurlijk. Petrus en zijn ‘poorters’ waren in de loop der jaren wel wat gewend. In het ondermaanse hadden zich in de loop der eeuwen al heel wat twisten voorgedaan met als uiteindelijke inzet de vrije doorgang door die poort van Petrus. Petrus, en ook zijn medewerkers, herinnerden zich nog goed de twisten en veldslagen ‘om het ware geloof’ in de lage landen, in de rivierdelta aan de Noordzee. Het ging tussen Paapsen en Ketters, terwijl die Ketters tijdelijk ook nog onderling uiteen vielen in Arminianen en Gomaristen. ‘Dat is gelukkig lang geleden, we kunnen deze dagen vieren dat daar driehonderdvijftig jaar terug een eind kwam, bij de ‘Vrede van Münster’, aldus Petrus. Hij werd in zijn overpeinzingen gestoord door twee van zijn wachters: ‘Petrus, er heeft zich zojuist een groepje Ieren gemeld. Uit het noorden. De ene helft meent dat de andere helft niet zomaar naar binnen mag. Wat moeten we er mee?’ Petrus zuchtte diep. ‘Die Ieren weer’, mompelde hij binnensmonds, ‘ik dacht dat het nu eindelijk voorbij was.’ ‘Vertel die verdomde Ieren voor eens en altijd dat we hier een zeer ruim toelatingsbeleid hebben. Zeer humaan. En dat we hier geen plattegronden hebben waarop staat aangetekend of ze toevallig uit een protestantse of een katholieke straat komen.’ Petrus gromde nog wat in zichzelf. ‘Ze denken altijd nog dat ik hier met plattegronden werk. Dat dat er voor mij nog toe doet uit welke hoek, welke straat zelfs van die grote aarde ze komen. Apart toch, hoe die mensen redeneren, heel apart.’ Terwijl Petrus nog nadacht over die Ieren meldde een poortwachter zich met een volgend probleem. ‘Petrus, een buslading Nederlanders aan de poort. En zo vreemd, allemaal met een verschillend briefje in de hand. En ze denken echt dat ze met hun briefje een andere, grotere poort binnen mogen. Dat ze in een ander gedeelte van de hemel kunnen komen.’ ‘Apart’, reageerde Petrus, ‘heel apart. Wat staat er dan eigenlijk op al die briefjes?’ ‘Inderdaad heel apart’, aldus de poortwachter. ‘Er zijn briefjes met gewoon hervormd, er zijn er met bonders, met artikel 31, met vrijgemaakt, met gereformeerd in de variaties Nederlands oud-, binnen verband, buiten verband, gemeenten in Nederland en Noord-Amerika en zo gaat het nog een poosje door. Dan zijn er ook nog briefjes met luthers, calvinist, zwingliaan, gekrookt rieter, doopsgezind, remonstrants, evangelisch, pinksterbeweging, leger des heils, Jezus Christus en de heiligen der laatste dagen, apostolisch, nieuw apostolisch, wederdopers, zevende dag adventisten, engelbewaarders en vrij evangelisch.’ ‘Dat is alles?’ vroeg Petrus onderkoeld. ‘Nee’, antwoordde de poortwachter, ‘er is ook nog een andere club met andere briefjes. Met onder anderen teksten als roomskatholiek, oudkatholiek, acht mei-beweging, contact behoudende katholieken, volgelingen van Gijsen, volgelingen van Jan ter Laak, de Huub Oosterhuis fanclub, de bisschop Bär-aanhangers, de recht in de leer roomsen en de ruimdenkende katholieken. Petrus zuchtte, krabde zich eens achter de oren en peinsde even. Toen veerde de Opperpoortwachter op en zei: ‘Vraag die Nederlanders maar of ze op de achterkant van die briefjes met al die verschillende teksten heel in ’t

kort willen beschrijven hoe ze de afgelopen jaren daar beneden geleefd hebben. In telegramstijl. Zeg maar dat Petrus een kenner is, dat-ie eigenlijk aan een half woord genoeg heeft. En maak ze maar duidelijk dat we hier aan díe kant van die briefjes kijken. En dat die kant met die kerkgenootschappen me niks interesseert. En, o ja, voordat ze daar weer amok over maken, vertel die Nederlanders ook gelijk dat we hier maar één soort avondmaal serveren, één type brood en één kwaliteit wijn. Daar zullen ze wel aan moeten wennen, maar maak ze maar duidelijk dat dat nu juist des hemels is.’ Met een groet van ouderling Jantje Lodder

Bloemencommissie Elke week staan er in de Jacobskerk en Zonnebrinkkerk mooie bloemen. Dit ter opluistering van de erediensten. Na de kerkdiensten gaan deze als groet van de gemeente naar gemeenteleden die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. De contactpersonen van de bloemencommissie proberen dit zo zorgvuldig mogelijk bij te houden. De contactpersonen zijn: - Voor de secties van ds. Van Keulen en ds. Marsman: Nannie Pampiermole, Crocusstraat 37, telefoon 51 59 36, e-mail: [email protected] - Voor de secties van ds. Van Gooswilligen: Esther Dondergoor, Emmastraat 12, telefoon 53 33 34, e-mail: [email protected] - Voor de secties van ds. Parmentier: Tony Vaags, Waliënsestraat 128, telefoon 52 09 16, e-mail: [email protected] - Voor de secties van ds. De Jonge: Rikste Mechielsen, Hortensialaan 41, telefoon 51 50 69, e-mail: [email protected] - Voor de sectie ouderenpastoraat: Josien Schieveen, Boldermansweg 1, telefoon 56 93 60, e-mail: [email protected]

Het bestuur van de PeGeWe fietsvierdaagse heeft besloten de netto opbrengst weer te verdelen op een zodanige wijze, dat u in de gelegenheid wordt gesteld bijzondere doelen aan te geven, die volgens u een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

PeGeWe fietsvierdaagse vraagt uw hulp

In het afgelopen jaar was de netto opbrengst van de PeGeWe fietsvierdaagse € 6.250,=. Dit bedrag hebben we verdeeld en schenkingen gedaan aan: Inloopcentrum Den Angang € 1.250,=; Werkgroep ‘Leren van de oorlog’ € 1.250,=; Stichting WACR € 1.250,=; Stichting ‘Veelkleurige Klanken’ € 1.250,=; Stichting ‘Waterpompen voor Afrika’ € 1.250,=. Dit jaar wordt de PeGeWe fietsvierdaagse gehouden van dinsdag 24 juli t/m vrijdag 27 juli 2012. Noteert u deze data in uw agenda! Tijdens die dagen kunt u weer genieten van 4 nieuw uitgezette fietsroutes rondom Winterswijk. We hopen dit jaar op nog meer deelnemers dan in het afgelopen jaar. Het wordt immers een vaste activiteit voor Winterswijk en wijde omgeving. De netto opbrengst zal ook meegroeien met het aantal deelnemers.

1. Elke taakgroep, commissie, sectie of werkgroep binnen de PGW Winterswijk kan hier een beroep op doen. 2. Elke stichting in Winterswijk of omgeving. 3. Een stichting die geregistreerd en gevestigd is in Nederland. Wilt u wel specifiek aangeven, waaraan u het geld wil besteden?

Uw voorstel Uw voorstel moet u schriftelijk inleveren voor 15 maart 2012 en adresseren aan: PeGeWe fietsvierdaagse, Zonnebrink 61, 7101 NB Winterswijk. Het bestuur van de PeGeWe zal daarna beslissen welke voorstellen ze financieel gaat steunen in 2012. Uiteraard zullen we onze keuze bespreken met de Diaconie, zodat er geen dubbele ondersteuning plaatsvindt. Voor inlichtingen kunt u bellen: Helma te Grotenhuis, tel. (0543) 52 08 02 of Riens den Besten, tel. (0543) 56 25 71. Namens de PeGeWe fietsvierdaagse Helma te Grotenhuis

Ontmoetingsdag Kerk en Israël dinsdag 20 maart 2012 in de synagoge van Nijmegen, Nonnenstraat 19. De Provinciale Werkgroep Kerk & Israël Gelderland nodigt u van harte uit voor deze dag. Voor informatie kunt u bellen of mailen met de voorzitter van de werkgroep Jan Konijn, [email protected] telefoon (033) 27 71 848.

Programma - 10.00 uur: Ontvangst (oplos)koffie/thee - 10.30 uur: Welkom door de voorzitter Jan Konijn - 10.40 uur: -Dr. Manuela Kalsky: Een ontmoeting met

het jodendom: permanent leren. Dr. Kalsky is Hoogleraar Edward Schillebeecks-leerstoel aan de VU - Rabbijn Mendel Levine van de Nijmeegse synagoge (afkomstig uit Brooklyn, New York): Een wereldboodschap voor de mensheid - 12.00 uur: Gelegenheid tot gesprek en vragen stellen - 12.45 uur: Lunch in ‘Le Figaro’ aan de Waalkade - 13.45 uur: Rob van der Meer over de geschiedenis en het in stand houden van het Joodse erfgoed in Nijmegen. De heer Van der Meer is als vrijwilliger betrokken bij de sjoel. - 15.00 uur: Afsluiting De kosten voor deze dag zijn € 20,= (inclusief lunch, koffie/thee), ter plaatse te voldoen. De synagoge heeft een strikt orthodoxe signatuur en daarom is het gebruik van welke etenswaar of drank dan ook streng verboden. Meldt u zich aan liefst vóór 1 maart 2012. Dit kan bij de secretaris van de werkgroep, Wim de Zeeuw: [email protected] of per post: W. de Zeeuw, Burg. Lewe van Aduardstraat 19, 6671 ZD Zetten. Na opgave ontvangt u t.z.t. een routebeschrijving. Als u met de auto komt is een goede optie: parkeren bij station Elst (gratis) en dan retour Nijmegen € 2,60 (met korting). Alternatief P-garage Valkhofmuseum. De dag staat open voor alle belangstellenden. Met vriendelijke groet, Wim de Zeeuw, secretaris en Jan Konijn, voorzitter

Tekenaar : Marcus van Loopik

9

Geloven met je neus Ieder seizoen heeft zijn eigen geur. Het voorjaar ruikt naar gemaaid gras en bloemen. In de zomer geurt het hooi en als het warm is de hars in het dennenbos. Nu het wat geregend heeft, ruik ik de natte bladeren van de herfst. Hoe ruikt de liturgie? Men zegt wel eens dat katholieken geloven met hun neus vanwege de wierook die ze branden (brandden?) en dat protestanten geloven met hun mond, omdat ze pepermuntjes eten (aten?). In elk geval is in de protestantse liturgie de neus een verwaarloosd lichaamsdeel, al zal de vage geur van schoonmaakmiddelen de koster tot eer strekken.

Geluk via de neus Het branden van wierook is een oeroud gebruik. In het oude Rome werden rechters en andere hoogwaardigheidsbekleders voorafgegaan door een wierookbrander. Een vorm van eerbetoon en heiliging. In de cul­tuur van het Midden-Oosten spelen geurstoffen nog steeds een grote rol. Wie daar heden op bezoek komt kan het overkomen, bespren­keld te worden met een reukstof of met westerse eau-de-cologne. De Spreukendichter wist het al: De geur van balsem en wierook maakt gelukkig (27:9). Wierook brandt gemakkelijk en geeft dan een sterke geur, die als parfum in je kleren blijft zitten: Wie is zij die daar komt uit de woestijn als een zuil van rook, in een wolk van wierook en mirre, in een geur van kostbare kruiden? (Hooglied 3:6). Dat is in elk geval aangenamer dan in een nog niet zo lang verleden de stank van tabaksrook in je kleren na een kerken/parochieraadsvergadering. Behalve voor 'het gelukkig maken’ heeft het reukwerk in de bijbel evenals in andere godsdien­sten een sacrale functie. De samen­ stel­ling en het gebruik van het reukwerk zijn daarbij aan strenge regels gebon­den. Die recepten en regels worden uitvoerig beschreven in wat je wel het kern­hoofdstuk over

reukwerk kunt noemen, Exodus 30. Er werd in de tempel onder andere twee maal per dag een reuk­offer gebracht: vóór het morgenoffer en ná het avond­offer. Bekend is het verhaal van de vader van Johannes de Doper, de priester Zacharias, die bij zijn beurt om het reukoffer te brengen door een engel werd aangesproken (Lucas 1:8,9).

Gebed In de liturgie van de katholieke en oosterse kerken symboliseert de geur de goddelijke aanwezigheid. In die traditie is Christus aanwezig in het evangelie, brood en wijn, de voorganger en de gelovigen. Daarom worden ze in een hoge mis-met-alles-er-op-ener-aan bewierookt. Om die reden wordt ook bij het afscheid de gestorvene en in de paasnacht de paaskaars als symbool van de opgestane Christus bewierookt. Maar in Israël was het dagelijkse reukoffer vooral zinnebeeld van het gebed dat opstijgt tot God. In de Openbaring van Johannes wordt wierook uitdrukkelijk in verband gebracht met de voorbeden (5:8, 8:3-5). Daarom is het een goed ritueel om tijdens de voorbeden wierook te branden. Op hoogtijdagen deed ik dat wel eens. Op een vuurvaste schotel wordt voor de viering een speciale kool aangebrand. Bij de voorbeden wordt de schaal met het gloeiende kooltje op de tafel/het altaar gezet en strooit de voorbidder er een schepje wierook op. Dan zeggen voorganger en gemeente de beurtspraak uit de getijden (Psalm 141:2): Laat mijn gebed zijn als reukwerk voor uw aangezicht, MIJN GEHEVEN HANDEN ALS HET OFFER IN DE AVOND. Dat nu is geloven met je neus. Jan de Jongh

Goed doen – niet echt makkelijk… Oma zou tachtig jaar worden en daarvoor spaarde ze al jaren elke euro die ze maar kon missen en stopte die in een groot roze spaarvarken. Ze wilde namelijk de hele familie trakteren op een feestje. Vlak voor de verjaardag werd er echter bij haar ingebroken en ook het spaarvarken werd meegenomen. Niet getreurd: oma schreef een brief aan God met daarin het hele verhaal en de vraag of God de dief niet kon bewegen om haar geld - om precies te zijn € 197,= - terug te geven.

De postbodes op het postkantoor vonden de brief aan God, geschreven in bibberig handschrift. Ze maakten die open en ieder-

10

een die ervan hoorde leefde met de oude vrouw mee. Ze begonnen geld in te zamelen en kwamen tot het geweldige bedrag van € 180,=. Ze deden dit geld in een envelop, schreven de naam van oma erop en gooiden die in haar brievenbus. Ze waren best tevreden over zichzelf, want het voelde goed iets goeds te doen. Een week later kregen ze op het postkantoor weer een brief in hetzelfde handschrift aan God gericht. Snel openden ze die, want dit was natuurlijk een bedankje. De brief luidde: ‘Lieve God, dank U wel voor uw redding. Het feestje was geweldig en ik heb iedereen verteld dat U mijn gebed hebt verhoord. P.S. Er ontbrak wel € 17,=. Dat zullen die mensen op het postkantoor wel achterover hebben gedrukt? Met vriendelijke groet, OMA’ Bron : Uit zicht

Schietgebedje op de elfde dag (40 dagentijd) Tien dagen nu al sobertjes gegeten en geen borreltje gehad; het valt me al met al toch tegen, eigenlijk ben ik 't vasten nu al zat. Ik moet er niet aan denken meer dan dertig dagen nog te gaan. Om overeind. te blijven mag ik wel heel stevig in m’n schoenen staan. 'k Weet niet zeker of een schietgebedje wel wordt gehoord door onze lieve Heer, maar om m’n zwakheid de baas te blijven verzend ik er toch maar eentje weer. "God, ik weet, U hebt wel wat beters te doen, maar hou me a.u.b. een beetje in de smiezen. Want zonder steun van ‘boven’ ga ik het vasten-zeker wel verliezen.

zaterdag van 25 februari tot en met 31 maart. Iedereen kan zich ervoor inschrijven. Op www.kerkinactie.nl/veranderdagen is een overzicht te vinden van alle plaatsen die meedoen. De 40dagentijd begint in 2012 op Aswoensdag 22 februari en loopt tot en met stille zaterdag 7 april. Op zondag 8 april is het Pasen. Lees meer op www.kerkinactie.nl

Christelijke symbolen - Dolfijn De dolfijn, die volgens oude sagen schipbreukelingen veilig naar de oever brengt, is ook symboliek voor Christus, de verlosser. Een dolfijn met een anker of een schip is het teken van de kerk, die door Christus wordt begeleid op de weg naar verlossing.

40 dagentijdcampagne: Kalender: In liefde naar Pasen

Bij de 40dagentijdcampagne ‘Voor de verandering’ maakte Missionair Werk en Kerkgroei een kalender die qua thematiek ook aansluit bij het jaarthema ‘Liefde’. De zondagen in de kalender sluiten aan bij het oecumenisch leesrooster. De kalender bevat meer korte meditatieve teksten dan de vorige jaren en is meer gericht op praktische toepassing. Bestellen campagnemateriaal 40dagentijd op www.pkn.nl/webwinkel

Wandelgids: 12x wandelen voor de verandering

Tijdens de 40dagentijd kan iedereen gratis de Kerk in Actie Wandelgids ’12 x wandelen voor de verandering’ aanvragen. Hierin staan 12 afwisselende wandelroutes door bekende steden in heel Nederland waar de wandelaar kennis maakt met nieuwe en onverwachte plaatsen van verandering. De routes lopen langs mooie historische plaatsen maar ook diaconale initiatieven in de stad komen aan bod. Onderweg wijst de wandelgids tevens op bijvoorbeeld een leuke FairTrade winkel of een lunchcafé waar mensen met een verstandelijke beperking bedienen. Al wandelend krijgt de wandelaar oog voor alle plaatsen waar mensen samen aan verandering werken. De wandelgids is gratis aan te vragen via www.kerkinactie.nl/40dagentijd

Landelijke samenwerking Kerk in Actie en Stichting Present

Kerk in Actie en Stichting Present werken in de komende 40dagentijd met elkaar samen. In deze periode van bezinning op het lijden van Christus kan iedereen tijdens de ‘Veranderdagen’ in zijn of haar eigen regio de handen uit de mouwen te steken voor kwetsbare mensen. Het thema van de 40dagentijdcampagne van Kerk in Actie is ‘Voor de verandering’. Kerk in Actie organiseert daarom tijdens deze periode in samenwerking met Stichting Present de ‘Veranderdagen’. Deze Veranderdagen vinden door het hele land plaats op elke

De dolfijn is een koninklijk dier en de eeuwen door hebben kunstenaars dolfijnen afgebeeld in combinatie met Jezus. De titel van de vroegere Franse kroonprins ‘Dauphin’ (=dolfijn) herinnert ons aan de tijd, dat de dolfijn ook een heerserssymbool was.

Wat geweldig… (Een psalm van verwondering) Heer, onze Heer, wanneer ik naar de sterren kijk en naar de baan van de planeten, dan word ik overweldigd door de grootheid van de ruimte. Dan denk ik: wat geweldig is het werk van uw handen! Wanneer ik naar de branding kijk en naar de zee, die reikt zover het oog kan kijken, wanneer ik zie hoe kunstig een bloem in elkaar zit en hoe sierlijk een paard zich voortbeweegt in draf, dan voel ik het als een wonder dat ik leef en dit mag zien. Dan kijk ik naar de mens die vliegtuigen als zilveren vogels door de blauwe lucht stuurt en huizen bouwt als bescherming tegen de regen en de wind. Dan hoor ik hoe hij uit een instrument de mooiste klanken tovert en met zijn stem een ander mens kan raken en gelukkig maken. Dan lijkt het of ik vleugels heb en denk ik: wat geweldig hebt u de mens gemaakt, dat hij ondanks zijn kleinheid zoveel krijgt en zoveel kan en zoveel verantwoordelijkheid voor uw schepping mag dragen! Greet Brokerhof-van der Waa Uit: Stroom van hoop

In memoriam Hendrik Willem Lammers Op 7 januari 2012 overleed Hendrik Willem Lammers op de leeftijd van 87 jaar. Hendrik is geboren in Winterswijk en was getrouwd met Riek Bennink. Ze kregen drie dochters. Het overlijden van hun oudste dochter Gerrie en schoonzoon Bertus heeft diep ingegrepen in hun leven. Hendriks vrouw Riek overleed in 2007. Het grootste gedeelte van zijn werkzame leven heeft Henrik in Ede gewoond. In zijn werk hield hij zich bezig met natuurbeleid, en de natuur was zijn hobby - hij genoot ervan. In Winterswijk aan de Hijinkhoekweg hadden ze een weekendhuis, waar Hendrik na het overlijden van zijn vrouw is gaan wonen. Een paar jaar na zijn verhuizing naar Winterswijk is hij vanwege gezondheidsklachten verhuisd naar verzorgingshuis de Berkhof. Daar heeft hij ruim 2 jaar gewoond. Op zaterdag 14 januari jl. werd hij na een afscheidsdienst in de Balinkes begraven bij zijn vrouw op de algemene begraafplaats te Winterswijk. Bij zijn afscheid stonden we stil bij een gedeelte uit Genesis 12. Het gaat in dit bijbel gedeelte over de zoektocht van Abraham, het zoeken en vinden van je eigen plekje bij God. Hendrik Lammers leeft voort bij zijn kinderen en kleinkinderen door wat hij deed en wie hij was. Hij leeft voort samen met de God van Abraham, Isaäk en Jakob. Wij wensen hen die achterblijven Gods zegen toe in hun verdere leven. Annemarie de Boer

Harmina Gesiena Oortgiese-Huiskamp In Verpleeghuis de Molenberg in Groenlo overleed op 7 januari 2012 Sien Oortgiese op de leeftijd van 95 jaar. Een half jaar geleden was ze daarheen verhuisd, omdat het niet meer zo eenvoudig was alleen te wonen in de Berkhof, waar ze tot dan toe verbleef. Haar drie dochters gedenken een moeder die altijd actief is geweest in het bedrijf Oortgiese interieurbouw dat zij en haar man oprichtten en dat hun levenswerk was. Hem moest zij sinds 2005 missen. Sien was een vrouw die sterk was als ondernemer, maar bovenal als moeder en oma. Op vrijdag 13 januari kwamen we bij elkaar in de Balinkes om haar leven in allerlei verschillende aspecten te gedenken. Haar dochters Ans, Netty en Ineke verwoordden waarin de betekenis van hun moeders leven lag. Ook sprak Jurgen vele herinneringen uit namens de kleinkinderen en sprak de heer Rademaker namens het bedrijf Oortgiese indrukwekkende dankwoorden. En met haar trouwtekst uit 1946 over de moedige bijbelse vrouw Ruth werden we ons de vrouw bewust in de dubbelheid van kracht en onzekerheid. Het geloof waaruit Sien Oortgiese inspiratie putte moge tot troost zijn van Ans en Jan en Netty en Ineke met hun kinderen en kleinkinderen, en alle andere nabestaanden. E. van Gooswilligen

Johannes van der Graaf In de nacht van zondag 8 januari 2012 overleed Joop van der Graaf in het ziekenhuis, waar hij de laatste weken van zijn leven verbleef. Joop is geboren in Dedemsvaart en leerde daar ook zijn vrouw kennen, met wie hij in 1956 trouwde. Enkele jaren later trokken ze naar Winterswijk vanwege het werk in het molenaarsbedrijf. Al snel daarna ging hij bij de Geldersche Tramwegen werken en was daar geheel op zijn plaats. Zijn leven lang was het rijden op de bus of met de auto zijn grote liefhebberij en lange tijd gelijk zijn werk. Hij en zijn vrouw mochten vijf zoons krijgen. Een leven van hard werken door een man met een ingetogen karakter maar met een tevreden bestaan. Hij is innerlijk

rustig gestorven met het geloof waarover hij niet veel sprak, maar dat wel een dragende kracht was. De vele herinneringen aan de meer dan 55 jaren samen met hem zijn voor zijn vrouw een grote troost. Ook missen de kinderen, klein- en achterkleinkinderen een lieve vader en opa. Joop van der Graaf werd 80 jaar oud. Zaterdag 14 januari herdachten we zijn leven in de Zonnebrinkkerk. Dierbare herinneringen werden opgehaald. We lazen de trouwtekst, Psalm 84, en droegen daarmee zijn leven op aan God, die wij dankten voor het leven hem gegeven. Hierna begeleidden we hem naar crematorium Berkenhove in Aalten, waar we voor het laatste afscheid samen kwamen. We wensen mevrouw Gé van der Graaf en haar zoons en allen die bij hen horen Gods zegen toe om het verlies te kunnen dragen. E. van Gooswilligen

Fenny Stegeman was een sterke, zorgzame vrouw met een diep geloof, een uitgesproken mening en een krachtige wil, de spil van haar gezin en familie. Ooit was zij de eerste vrouwelijke diaken van de Gereformeerde Kerk. Veel verdriet heeft zij gehad van het overlijden van haar dochter Gerry op 44-jarige leeftijd, van haar schoonzoon Herman kort daarna en later van haar schoondochter Willy. In de dienst van Woord en Gebed op maandag 23 januari in de Zonnebrinkkerk hebben wij samen met haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen de liederen gezongen waarvan zij hield en God gedankt voor haar leven. Daarbij was Efeziërs 2:8 ons uitgangspunt, waar ons wordt verzekerd dat God ons het geloof schenkt als een houvast in ons bestaan en ons met zijn genade door het leven draagt. Na afloop legden wij haar lichaam op de Algemene Begraafplaats te Winterswijk te ruste bij haar man Jan.

Johan Beskers C. de Jonge Op 14 januari overleed geheel onverwacht Johan Beskers, Boveltweg 18. Ondanks zijn hoge leeftijd - op 31 januari zou hij 90 jaar zijn geworden – was hij nog steeds zeer actief. Johan Beskers was een opgewekte, vriendelijke en zorgzame man die goed kon luisteren, graag een praatje maakte, met iedereen meeleefde en probeerde om met alle mensen in vrede te leven. Samen met zijn vrouw had hij een buurtsupermarkt in het Woold. Daarnaast was hij taxichauffeur. Nadat de winkeldeur in 1988 gesloten werd, hebben hij en zijn vrouw nog vele jaren kunnen genieten van hun kinderen, kleinkinderen en later achterkleinkinderen, van hun vakanties en van al hun activiteiten in de buurt. Op donderdag 19 januari waren wij met zijn gezin en veel buurtbewoners bijeen in Verenigingsgebouw ‘Juliana’, waar Johan en Sien vorig jaar nog hun 65-jarig huwelijk hadden gevierd. Samen hebben wij teruggekeken op zijn rijke leven in dankbaarheid aan God, die volgens Psalm 23 als een Goede Herder met ons meegaat in goede en in minder goede dagen om ons te leiden met zijn liefde. Daarna begeleidden wij Johan Beskers naar crematorium Berkenhove te Aalten. C. de Jonge

Jannette Marie Vering-Kooistra Op 19 januari overleed Jannette Marie Vering-Kooistra, Weurden 59, op de leeftijd van 88 jaar in verpleeghuis Pronsweide, waar zij medio december na twee hersenbloedingen was opgenomen. Toen bleek dat herstel niet meer mogelijk was, heeft zij heel bewust afscheid genomen van allen die haar lief waren. Netty Vering was een lieve, opgewekte, hartelijke en zorgzame vrouw die voor iedereen klaarstond en met velen meeleefde. ‘Kracht’, ‘warmte’, ’creativiteit’ en ‘uitstraling’ zijn de woorden die haar kenmerken volgens de kinderen. Enkele jaren na het overlijden van haar man Gerrit in 1994 vond zij in Henk Zeevalk, de man van haar vriendin die in 1996 weduwnaar was geworden, een nieuwe levenspartner. Elf jaar geleden gingen zij op ‘Den Timpen’ wonen, waar zij samen met hun wederzijdse kinderen, kleinkinderen en haar achterkleinkinderen een heel gelukkige tijd hebben gehad. Op dinsdag 24 januari hebben wij tijdens de afscheidsdienst in crematorium Berkenhove te Aalten vele goede herinneringen aan haar met elkaar gedeeld. Vervolgens hebben wij na het lezen van Psalm 121, God gedankt voor zijn nabijheid in haar leven en hem gebeden om zijn hulp voor allen die haar voortaan moeten missen.

Klaas van der Veen C. de Jonge Op 15 januari is Klaas van der Veen, Burloseweg 28, op 71-jarige leeftijd in zijn eigen vertrouwde omgeving gestorven na een zwaar en moedig gedragen ziekbed van enkele maanden. Tot zijn pensionering op ongeveer 50-jarige leeftijd heeft Klaas eerst als stuurman en later als kapitein van de grote vaart met een olietanker de wereldzeeën bevaren. Daarna heeft hij nog twintig jaar samen met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen kunnen genieten van het leven aan de wal, ook toen zijn gezondheid hem in de steek begon te laten. Hij was een hartelijke en zorgzame man die zich zeer verantwoordelijk wist voor zijn medemensen. Op vrijdag 20 januari hebben wij met familie, buren en vrienden in een korte dienst in de Balinkes afscheid van hem genomen. Daarin vertelden zijn kleinkinderen ons hoeveel hun grootvader voor hen betekende. Troost zochten wij in de woorden van Psalm 23 over God, die ons altijd als een herder nabij is op onze levensreis, ook als wij ver van huis zijn en ook als wij moeten sterven. Na afloop vergezelden wij Klaas van der Veen naar zijn laatste rustplaats op de Algemene begraafplaats te Winterwijk. C. de Jonge

Fennegien Stegeman-Wind Op 17 januari is Fennegien Stegeman-Wind op de gezegende leeftijd van 100 jaar gestorven. Bijna 27 jaar woonde zij in aanleunflat 4 van de Pelkwijk, eerst met haar man (overleden in 1992) en daarna alleen.

Johanna Aleida Wiggers-Heesen Op 24 januari overleed op de gezegende leeftijd van 83 jaar Anna Wiggers-Heesen. Anna werd op 2 juni 1928 in Meddo geboren en verhuisde na haar huwelijk in 1951 met Johan Gerrit Wiggers naar de boerderij van zijn ouders in het Woold. Zij was een sterke gezonde vrouw die veel werk verzette. In haar gezin kon veel kon en was iedereen welkom. Later was zij zeer actief in het verenigingsleven. Ze ging regelmatig naar de kerk, maar spreken over haar geloof deed ze niet veel. Na het overlijden van haar man in 2003 werd het leven geestelijk moeizamer. Uiteindelijk verhuisde zij naar de Vredense Hof, daarna naar de Pronsweide en ten slotte naar de Rikker waar ze ook is overleden. Zaterdag 28 januari hebben we afscheid van haar genomen in de Balinkes. Na persoonlijke woorden van kleindochter Linda, dochter Gerrie en zoon Wim, lazen wij uit Genesis 12 hoe Abram wordt opgeroepen weg te trekken uit zijn land en van zijn familie met als enige belofte dat God hem zal zegenen. In dat licht hebben we haar leven bekeken en de zegeningen geteld. Daarna hebben we haar te ruste gelegd in de schoot van de aarde. We wensen alle kinderen en kleinkinderen Gods troost toe. Wil Mulder

11

In onze serie ‘Hoe gaat het toch met…?’ opnieuw een bijdrage. We interviewen mensen die ooit als lid van de (huidige) PKN in Winterswijk woonachtig waren. Weet u iemand die we hiervoor beslist moeten interviewen? Laat het via www. pgwinterswijk.nl weten aan onze eindredacteur (ga naar Kerkenwerk en kies voor redactie) of bel (0544) 37 02 98.

Hoe gaat het toch met…? Ds. Frans Gijzel

Frans, volgens mijn berekening is het onderhand zo’n tien jaar geleden dat jij de Achterhoek verruilde voor je nieuwe standplaats in de Betuwe. Klopt dat? Ja, dat klopt. Wij vertrokken in 2001 uit Winterswijk om Tricht te gaan dienen.

Nu sta je dus al weer een flink aantal jaren in Montferland. Hoe is het om in twee op het oog nogal verschillende plaatsen tegelijk te werken? De ene immers met een sterk toeristische inslag en de andere misschien nog wel met oud-adellijke gebruiken? Oud–adellijke gebruiken zijn er niet meer. Wel is het geloof nog aanwezig in schutterijen, gildes, carnavalsverenigingen, toneelgroepen, sportclubs, politieke partijen e.d. In Montferland beginnen bijv. de gemeenteraadsvergaderingen nog met gebed. Elk dorp heeft voorts haar eigen volkskarakter, dat nog steeds mede door de geschiedenis bepaald wordt.

We weten natuurlijk dat Winterswijk niet je eerste standplaats was. Hoe ziet je loopbaan er tot nu toe uit? In mijn studietijd in Groningen heb ik veel ervaringen opgedaan met allerhande gemeenteactiviteiten. Plaatselijk, provinciaal en landelijk. Onze gemeentes waren achtereenvolgens: Uithuizen, Lichtenvoorde, Winterswijk, Tricht, ‘s Heerenberg/Zeddam.

Ds. Frans Gijzel tijdens een dienst over ‘Talenten’ Wat opvalt is, dat je in meest in wat kleinere plaatsen predikant (geweest) bent. Mogen we daaruit concluderen dat het je goed bevalt om in je eentje te werken? De keuze voor een kleinere plaats wordt vooral ingegeven door de grotere mogelijkheid die je daar hebt om zoveel mogelijk gemeenteleden ook persoonlijker te leren kennen en lief en leed met hen te delen. Nu in ’s Heerenberg/ Zeddam hebben we maar een kleine kudde. Overigens wel verdeeld over elf dorpen. Wat is de charme van met name ’s Heerenberg/Zeddam? Een extra blijde bijkomstigheid is dat er hier slechts één protestantse kerk bestaat waar mensen, zo verschillend als ze ook mogen zijn, toch samen één gemeenschap zoeken te vormen. Ook met de Rooms–Katholieken overigens. En de kerk is duidelijk nog aanwezig in de algehele samenlevingen van de dorpen.

12

Wat denken jullie: zal je huidige gemeente het sluitstuk vormen van je werkzame leven of zijn er al weer kriebels om het nog een keer elders te gaan zoeken? Je weet maar nooit wat er op je weg komt en hoe de hazen dan gaan lopen. We vinden wel dat we nu te ver van onze kinderen wonen. We kunnen niet zomaar eens eventjes bij hen achterom gaan. Als we nog eens in een nieuwe plaats zullen gaan werken en wonen dan zal dat er één dichter bij hen in de buurt wezen. Frans en Jet, heel hartelijk dank voor jullie openheid. We wensen jullie nog veel gezegende jaren toe.

Was het een grote overgang? Ja, dat kun je wel zeggen. In welk(e) opzicht(en) verschilde Tricht van Winterswijk (behalve dan in het feit dat je daar niet in een team werkte)? In de Betuwe was men minder ‘gemüdelijk’. Hard voor zichzelf en hard voor anderen. Het geloof in een strenge God ging er gepaard met de zakelijkheid van de Randstad. Daar hadden best veel mensen verdriet van. Wij misten er de ‘naoberschap’ onder de mensen, die ons in de Achterhoek altijd zo goed had gedaan. Al hebben we ook heel veel herinneringen aan heel fijne mensen.

Wij hebben ons nooit zozeer gehecht aan een standplaats. Overal vooral contact met de mensen gezocht. Heimwee hebben we dan ook meer naar veelvuldiger omgang met de velen met wie we samen gelachen en samen gehuild hebben.

Tekst: Greta Kuijt Foto’s aangeleverd

Het wezen van de kerk Met midwinterhoornblazers vlak voor de kerstnachtdienst over ‘Talenten’ Wat heeft jou ooit ertoe bewogen voor het ambt van predikant te kiezen? Ik wilde mijn leven wijden aan het contact met God en medemensen. Dus ook mijn werk daarin zoeken. Het dominee en domineese zijn zien we niet zozeer als een baan maar als een manier van leven. Ik herken me trouwens meer in de oude omschrijving van: ‘Herder en leraar’ dan in het woord predikant. ‘Herdershond’ zou wellicht nog het beste zijn. Jet is altijd trouw met je meeverhuisd; dat is immers het lot van een predikantsvrouw. Maar hoe heeft zij dat ervaren om steeds maar weer een nieuw thuis en een nieuwe kennissenkring op te bouwen en, niet te vergeten, waarschijnlijk een nieuwe baan te moeten zoeken? Laat Jet dat maar even zelf vertellen. Dat vond ik best ingewikkeld iedere keer, omdat ik overal wel weer wortel had geschoten. Een nieuwe baan hoefde ik niet te zoeken, omdat ik ‘als beroep’ domineesvrouw achter mijn naam heb staan. Achter de schermen werk ik mee. Zo heb ik in alle plaatsen me nauw betrokken gevoeld bij het werk voor de ouderen. Verder doe ik voor Frans veel secretariaatswerk. Wel had ik ook vrijwilligerswerk baantjes buiten de kerk. In Lichtenvoorde was ik vrijwilliger bij de bibliotheek. Daar was toen een hele leuke groep die o.a. voor kinderen allerlei activiteiten verzonnen om het lezen te stimuleren. Zo was ik in Winterswijk vrijwilliger bij het UVV in het ziekenhuis. Ik was o.a. op een gesloten afdeling waar de (demente) mensen wachtten om opgenomen te worden in een verpleeghuis. Dat vond ik heel fijn. Een stuk uit de krant voorlezen, haren in de krul draaien, een rondje om het ziekenhuis lopen en dan een boeketje wilde bloemen plukken en die op een vaasje zetten. Ik heb er dierbare herinneringen aan. Bij de verhuizing van Lichtenvoorde naar Winterswijk was het makkelijk om de kennissenkring aan te houden. Naar welke van al je standplaatsen hebben jullie nog wel eens heimwee?

De 26-jarige Dietrich Bonhoeffer, predikant en fel bestrijder van Nazi-Duitsland en van de infiltratie van deze beweging in de kerk in Duitsland, hield in 1932 een reeks voordrachten over de 'de kerk', waarin hij volkomen nieuwe accenten legde. Een van zijn jonge toehoorders schreef: 'Er ging een fascinerende werking uit van deze toespraken. Iedere zin was pakkend. Het ging precies om datgene wat ons jongeren bewoog, wat wij nodig hebben en wat wij wilden.' Het hoofdthema was: wat heeft God gedaan, waar is Hij met ons in relatie en wat wil Hij van ons? Tegen de achtergrond van het opkomend nationaal-socialisme en de crisis waarin de kerk in Duitsland zich toen al bevond, schreef Bonhoeffer: 'De kerk zal de moeilijkheden die haar te wachten staan alleen dan te boven komen, wanneer zij daarop bedacht is dat zij staat en valt alleen met de aanwezigheid van het woord van Christus als haar Heer.' Aan deze woorden uit een 'vergeeld' boekje van Bonhoeffer moest ik denken toen ik in het dagblad Trouw onlangs een interview las met de nu 73-jarige predikant Marius Noorloos. Hij is nog als (vrijwillig) kerkelijk opbouwdeskundige verbonden aan de PKN. Ook in onze omgeving is hij door de diverse cursussen die hij gaf heel bekend. Noorloos komt, evenals vele anderen, tot de conclusie dat de kerk zich in zwaar weer bevindt. Jaarlijks worden er 50.000 personen uitgeschreven, predikantsplaatsen opgeheven en kerken gesloten. Maar volgens hem is er hoop! Hij verzamelt ervaringen van dominees wier kerk wél uit het dal wist te klimmen. Hij pleit daarom voor het centraal stellen van de persoon en het werk van Jezus Christus. Zijn manier van leven, zijn trouw aan God en aan de mensen, zoals in de Bijbel beschreven, moet ons de weg wijzen en tot nieuwe inspiraties leiden. Terug naar de bron! Je moet weten waar je het over hebt. Geheel tegengesteld aan de opvattingen van Marius Noorloos maakt een journalist aan de hand van de opvattingen van de vrijzinnige theoloog Harry Kuitert een analyse van Noorloos' verhaal. Hij is van mening dat alle hoop voor de kerk een ijdele hoop is. 'Jezus is geen medicijn tegen een lege kerk.' De tijdgeest en het levenspatroon van mensen anno 2012 (secularisatie) zal de kerk doen verdwijnen. Waar nu nog groei is, in bv. orthodoxe en evangelische gemeenten, zal de kaalslag over enige jaren toeslaan. 'Uit culturele overwegingen' zou de erfenis van de kerk uit het grijze verleden volgens Kuitert bewaard moeten blijven. 'De christelijke en kerkelijke leer over God stamt van mensen af, is dus geen kennis, maar ontwerp van verbeelding, afkomstig van verre voorouders.' Gelukkig is er de Geest die – naar het visioen van Ezechiël – in 'dorre doodsbeenderen' nieuw leven kan blazen.

Mevrouw en ds. Gijzel bij hun afscheid in Tricht

Steven Kuijt