Juni 2005
Hét blad voor en door leden!
Van de Redactie De redactie wenst jullie alvast een prettige vakantie toe. Volgend jaar gaan we er weer met veel plezier tegen aan!!! Er staat nog een leuke puzzel allemaal maken he!!
Belangrijke Data Verjaardagen: Juni: 13-06-1985 19-06-1982 29-06-1985
Tamara Mansens Annemarie Landman Willem Langstraat
Juli: 06-07-1984
John Monster
Augustus: 02-08-1981 08-08-1982 08-08-1985 19-08-1983
Celia Nieuwenhuizen Anoeska Kerkhof Irene van der Wal Arjan Schrijver
September: 06-09-1983 10-09-1987 22-09-1986 28-09-1988 30-09-1980
Akkelien Langstraat Marc Mansens Nynke Smeding Heidi Buitendijk Matthijs de Vroed
Column Liefde… Het is zoiets moois en iedereen heeft het nodig. Hoevaak hoor- of zeg je- ‘Ik hou van je’. Misschien is het wel de meest gesproken zin ter wereld? Ik heb nooit geweten dat je liefde in verschillende ‘talen’ kan spreken. Sommige mensen nemen genoegen met bevestigende woorden; ‘Ik hou van je’. Het is fijn om dat te horen. Anderen vinden lichamelijke aanraking fijner; een arm om je heen of een aai over je bol. Het is natuurlijk ook fijn om geschenken te krijgen van degene waar je om geeft; een lekker luchtje of een bos bloemen. Veel mensen willen graag dienstbaar zijn; anderen helpen, of iets doen waar de ander geen tijd voor heeft. Wat denk ik wel het belangrijkste is in een relatie is tijd een aandacht, dat spreekt voor zich. Zo is het ook met God’s liefde voor ons. God
17 Juni: Algemene Ledenvergadering 18 Juni: Korfbaltoernooi 24 juni: Slotfeest 26 augustus:Eerste Repetitie na de vakantie 23, 24 en 25 September: Vayaweekend
Ledenstand Sopranen Alten Tenoren Bassen Combo Totaal
13 12 7 7 5 44
We hebben er weer een nieuw lid bij de alten: Nadine van Meggelen uit Zuidland. Hiermee komt onze ledenstand op 44.
Jaargang 14 nummer 3
geeft ons ook bevestigende woorden; ‘Je bent prachtig gemaakt’ (Psalm 139:14) ‘Je bent mijn kostbare bezit’ (Exodus 19:5). Daar wordt je toch blij van? Hij geeft ook lichamelijke aanraking; ‘U bent bij mij, naast mij, voor mij en achter mij. Uw hand rust op mij’ (Psalm 139: 5). Als we het moeilijk hebben draagt Hij ons. Waar ik helemaal blij van wordt is God’s geschenk aan ons; ‘ Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.God wil ons ook zo graag helpen, dienstbaar zijn; ‘Mijn verlangen is om je te overladen met liefde’ (1 Johannes 3: 1) Als je terneergeslagen bent ben Ik dicht bij je’ (Psalm 34:19). Als laatste is Hij er altijd, heeft Hij alle tijd en aandacht voor je: ‘En niets zal je ooit nog scheiden van Mijn liefde’ (Romeinen 8:39). Is het niet geweldig dat God op zoveel manieren Zijn liefde aan ons laat zien? Wordt je daar niet blij van? Lisette
Colofon Redactieleden Tamara Mansens ℡ 0181 – 21 62 69 Jaco Nieuwenhuizen 0181 – 45 20 68 Arjan Schrijver 0181 – 45 14 72 Lisette in ’t Veld 0181 – 21 71 63 Jeroen Zevenbergen § 0181 – 45 21 39 Redactieadres Jeroen Zevenbergen Weverslaan 15, 3214 TT Zuidland
[email protected] Verschijning Oplage
Vijf maal per jaar 55 stuks
Eerstvolgende medewerkingen: Zondag 9 oktober om 17.00u in de Gereformeerde kerk in Zuidland: Jeugddienst. Nummers: Nog niet bekend. O&A-ploeg:15.00u aanwezig in de kerk Koor:16.00u inzingen. Zondag 30 oktober om 10.00u in de dorpskerk in Rhoon: 12+ jeugddienst. Nummers: Nog niet bekend. O&A-ploeg: 07.30u vertrekken bij het voormalige verenigingsgebouw. Koor: 08.15u verzamelen bij de sporthal, 08.30u vertrekken en 09.00u inzingen. Zondag 20 november om 19.00u in de Koningskerk in Schipluiden: Jeugddienst. Nummers: Nog niet bekend. O&A-ploeg:16.15u vertrekken bij het voormalige verenigingsgebouw. Koor: 17.00u verzamelen bij de sporthal, 17.15u vertrekken en 18.00u inzingen Church
Inleverdatum kopij voor het volgende nummer van het Vaya Contact:
Na de vakantie in september of oktober
• • • • • Vaya Contact is een uitgave van Interkerkelijk Jongerenkoor Vaya con Dios, opgericht op 5 januari 1974 • • • • •
VayaView 1. • •
Hoe heet je voluit? Lianne Monteny. Nadine van Meggelen
2. • •
Waar woon je? Weverslaan 16 3214 TV Zuidland In het mooie rustige ’s land
3. • •
Wat is je geboortedatum? 25 maart 1991 2 januari 1989
4.
Op welke school zit je/wat voor werk doe je? Ik zit op Angelus Merula in Spijkenisse. Ik doe vmbo/havo, en zit in 2c. Volgend jaar ga ik vmbo doen, als het goed is 3t. Dan ben ik lekker vroeg van school af :P Ik zat (hoop ik) op de angelus en ga volgend jaar als ik geslaagd ben naar het hout en meubilerings college in Rotterdam. Op zaterdag en in de vakanties werk ik in de tomaten in Tinte.
•
•
5. •
•
6. • •
7. • •
Wat zijn je hobby’s? Zingen, dansen, playbacken, msnen(computeren) En met mijn vriendinnen leuke dingen doen, natuurlijk! M’n hobby is drummen, ik zit op een drumband in Abbenbroek en als ontspanning zit ik thuis best vaak voor het drumstel. Veder heb ik niet echt hobby’s maar gewoon af en toe iets gezelligs doen met een paar vriendinnen
8. • •
9. •
•
Levensmotto? Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben. Levensmotto heb ik ook al niet maar ik zie wel iets in: Geef nooit op!Ik denk als je iets graag wilt bereiken dan moet je er voor gaan en niet zomaar opgeven Hoe kwam je bij Vaya terecht? Ik was al een paar jaar van plan om op Vaya te gaan, alleen was ik nog te jong. Toen zag ik jullie lustrumavond, dat vond ik wel heel gaaf en toen wilde ik er op. En toen ben ik een paar maanden voordat ik 14 werd, met mijn neef meegegaan naar Vaya om daar is te gaan kijken. En ben er een paar weken later lid van geworden. Eigenlijk komt het door Peter, van Peter moest ik is komen kijken op de open avond, dat heb ik toen gedaan en ik vond het eigenlijk wel heel gezellig. Door Marianne ben ik er opgekomen en misschien ook wel een beetje door Marc.
10. • •
Welke stem zing je? Ik ben alt. Alt
11.
Waar mag iemand jou midden in de nacht voor wakker maken? Voor alles wat met Alicia Keys te maken heeft. Lastige vraag, ligt eraan wie me wakker maakt…
• • 12. • •
Verliefd, verkering, verloofd, getrouwd? Alledrie niet! Lastige vraag, ligt eraan wie me wakker maakt…
Medewerkingen 4 mei - Dodenherdenking - Zuidland Vier mei hadden we een medewerking in de hervormde kerk in Zuidland. Omdat er dit keer uiteraard geen kerstboom stond en we met een flink kleiner koor waren, hadden we dit keer geen last van ruimtegebrek ☺! Na het inzingen en de thee begon de dienst en zongen we Prikkeldraad en Eenzaamheid. De burgemeester en Dhr Kremer hielden een toespraak. Ook kinderen van de basisschool werkten mee aan de dienst en lazen een verhaal voor. Na afloop van de dienst verzamelde iedereen zich buiten voor een herdenking bij het monument. Het weer had zich inmiddels ook aangepast aan de sfeer van een dienst van Dodenherdenking, het waaide nogal zodat het best fris was buiten. Gelukkig bleef het wel tot het einde droog! De dienst was behoorlijk bijtijds afgelopen, zodat we buiten nog even moesten wachten op de herdenking. De Kleine Trompetter speelde enkele stukken muziek, en de bekende Last Post. Grappig was het kleine tijdsverschil met Amsterdam: doordat we vlakbij een huis stonden waar op tv de herdenking op de Dam werd uitgezonden, konden we horen dat de herdenking daar net een paar seconden voorliep ☺. Hierna werden door verschillende mensen bloemstukken bij het monument gelegd; de burgemeester, verschillende verenigingen en winkeliers. Namens Vaya legden Celia en Richard een bloemstuk bij het monument. Mariska 22 mei - Jeugddienst - Sommelsdijk
Ja, het was alweer de laatste medewerking van het seizoen. Het ging echt ongelooflijk 13. Wat betekent ‘Gaan met God’ (Vaya Wat is je favoriete tv programma? snel. Al vroeg in de ochtend gingen we weg con Dios) voor jou? Van alles wat: MTV, TMF, heel af en met de op- en afbouwploeg. Het was niet al • Dat hij altijd bij je is en je nooit in de toe: GTST, te makkelijk te vinden maar uiteindelijk zijn steek laat als je hem nodig hebt. Hij en verder zap ik gewoon maar wat. we er toch gekomen. In de kerk moest er zorgt altijd voor je. eerst het een en ander geschoven worden, Hm hier heb ik niet echt een antwoord • Dit is ook een moeilijk vraag, ik ben er anders konden we niet op het ‘podium’ staan. op, ik kijk best veel tv maar niet echt de laatste tijd er wel erg mee bezig. Ik En we moesten ook niet in de weg staan voor een favoriet programma. Kinderen probeer hem met steeds meer dingen alle schilderingen die ophingen achter ons geen bezwaar vin ik altijd wel leuk om me te laten gaan. Dus gaan met God voor de kindernevendienst. Gedurende het te kijken, alleen de serie is nu gaat steeds meer betekenen voor mi eerste deel van de dienst zaten de kinderen afgelopen. op kleine bankjes voorin de kerk. Voordat ze naar achteren gingen vertelde de dominee Wat eet je het liefst? wat aan de hand van de schilderingen. Het Patat en Pizza. opbouwen ging redelijk vlot, en toen de leden Hm ook niet echt een antwoord op, eet van het koor ook gearriveerd waren was het alles wel graag, toch blijft patat wel erg inzingen geblazen. Zoals bijna altijd een niet lekker zo’n zuivere inzinger maar wel een goede uitvoering! Het thema van de dienst was ‘Waar was je nou?’. Voor de dienst zongen Het Vaya Contact wordt gedrukt door Copycenter De Welplaat Spijkenisse
we ‘De wind’. Na de uitleg van het thema, wat bijna al een preek was, zongen we ‘Goede moed’. Voor de preek, die heel kort was, zongen we ‘Een van ons’ en ‘Recht’. De preek was volgens de dominee in een zin samen te vatten, alhoewel hij er meer zinnen voor nodig had. Wat de dominee ons duidelijk wilde maken was dat als mensen ons vragen ‘Waar was je nou?’ dat eigenlijk wil zeggen dat ze ons nodig hebben en gemist hebben. Als laatste in de dienst zongen we ‘Dream a dream’ en ‘Ik kan niet zonder Hem’. Na de zegen eindigde we met het spetterende ‘ Lof aan de Heer/De Heer regeert’. Na de dienst hebben we flyers uitgedeeld en stond er onze promo-tafel. De cd-verkoop is heel goed gegaan. We hebben er zes verkocht aan ‘kerkmensen’ en nog vier aan de gezusters Kerkhof. Helemaal top! Het opruimen ging vrij vlot en toen we klaar waren stond er speciaal voor ons nog koffie, thee en limonade met cake erbij. Al met al was het een geslaagde medewerking.
Het worstelen was ook niet ons sterkste punt. We worstelden voornamelijk met het aan- en uittrekken van de pakken… Alleen Michel worstelde een punt voor ons bijeen. (Wat volgens hem geen prestatie was, aangezien het jongetje drie keer zo klein was, maar dat vertellen we er lekker niet bij… oeps :)). We konden ook nog punten behalen bij het gespikkelde beren spel… lopen op blikken, snoephappen in vla en confetti en dan skilopen naar de start- en finish lijn. Door onze neergaande beweging raakte de eindlijn even uit zicht maar na herstel kwam deze weer in beeld en bereikte we de finish.
Lisette
Zeskamp -
Maar goed, déze zaterdag zou het al gebeuren, déze zaterdag was de basis voor maar de zon scheen heerlijk en de fans joelden waardoor we het volhielden tot de eindtijd. Na al deze leuke spellen kwamen we bij het topstuk van de collectie: ‘de zeephelling’… en hadden we daar nou maar de joker op ingezet!!! Wat gingen we goed!! Eén held moest twee keer naar boven, en Michel (ja, die sterke beer van het worstelen) bood zich aan. De voorbereidingen werden getroffen. Peter trok een zeer strakke en sterke broek aan en bond een handdoek om zijn bovenarm; klaar voor de strijd.
kamp: 2005
Wat een dag… ja, Koninginnedag!! En dat was natuurlijk 30 april (duhûh :P) In Sland een groot spektakel: de wereldberoemde (nou ja voor Slandse ideeën dan) ZESKAMP. Alle helden van de verschillende verenigingen van Zuidland bereiden zich weken voor om sterk voor de dag te komen bij de zeskamp (of niet), en het hele dorp loopt uit om te komen kijken naar de geweldige sportiviteit en behendigheid van alle deelnemers. Na twee weken – ‘mentaal’ – voorbereiden, verschenen de leden van het Vaya-team (Matthijs – coach - , Michel, Peter, Arjan, Victor, Nadine, Hanneke en ik) in topconditie aan de start. Ff snel overleggen wie waar aan mee doet en de joker tactisch inzetten, en het feest kon beginnen! Voor Vaya begon het feest met het zaklopen en doel-schieten: in de zak (van Piet), hard springen naar de lijn, uit de zak, een bal in een gat schieten, terug rennen en de zak aan de volgende gegeven. We deden hard ons best, maar misten toch enigszins en meermaals ons doel. Wat we – ik – voornamelijk bereikten was een toestand van zuurstofgebrek. Vervolgens moest ons team in de ‘waterbak’, nou dat was me een bak :). We kwamen moeizaam vooruit en lagen meer in het water dan dat er water aan de overkant kwam,
Tussen wat spellen door werd er ook nog paraplu gehangen, aan een stang aan een heftruck wel te verstaan… en natuurlijk weer boven de beruchte waterbak. Bij dit spel was ik, naast Victor en Peter, de ‘gelukkige’. Na 1 minuut en vier seconden had ik erg zere handen :) De leukste act kwam van een lid van een ander team, die hing maar een paar seconden: ‘ik zak nu al… ik heb zweet handen’. Zo was ie boven en zo weer beneden :) Hij ging als eerste naar boven en dat ging, zoals verwacht, van een leien dakje. Arjan volgde en kwam ook soepeltjes boven. Toen Michel, die vlot boven kwam en snel weer naar beneden ging (niet via de heenweg!), zijn T-shirt omdraaide (slim!!!) en weer naar de start ging om nog een keer te gaan. Ondertussen was ik bezig om via Peters riemlusje boven te komen (dat ging dus niet soepel!), nadat ik eerst plat op mijn heupen terecht was gekomen (en dat was niet zo’n succes dat ik Peter bereikte, dus ik moest voor een tweede ronde). Bij Nadine ging het gelukkig wel weer soepel en held Michel kwam ook de tweede keer zonder problemen boven. En wat een tijd!!!!!!!!!!!!!!!!!! Echt super snel!!
geweldige tijd te bereiken! We hadden dit spel zeker gewonnen als sommigen niet hadden vals gespeeld, maar ach… wij laten ons niet kennen, gaan gewoon maar door… want wie niet tegen zijn verlies kan…Met zijn allen… hebben we een hartstikke leuke middag beleeft die zeker voor herhaling vatbaar is!! 6 – kamp groetjes, Tamara
De Proto Ja kan die???? Mooi! Lieve mensen van Vaya,
Zaterdag 9 april, Over de voorbereiding van Proto 2005 kan ik kort zijn. Het was namelijk ook kort. Een week van tevoren aan de thuisopdracht beginnen is toch wel een record. Na op de zaterdagochtend hier en daar een gleuf gevuld te hebben, liep ik richting de patiostraat waar Vaya con Dios team 2 de eerste hand zou gaan leggen, uhhh eerste hand zou gaan kleien van ons symbool. Na veel nagedacht te hebben zijn wij, oké, oké, is Victor, op het land Brazilië gekomen en daarom zouden we het beeld van Jezus, wat in Rio de Janeiro staat, na gaan kleien. De andere week, de sfeer zat er al goed in, wat een lol, wat een humor, toch was Jezus wat traag van begrip want pas de volgende dag lag hij in een scheur… Maar, het bleek die zaterdag al wel dat er veel verschillende kwaliteiten en talenten scholen in dit team! Iedereen was op zijn of haar manier bezig om goed voorbereid aan het protoweekend te kunnen beginnen! In dit team zag je gewoon dat iedereen zo’n z’n positieve en negatieve pluspunten heeft…huh?? En oh, wat waren we trots op het beeld, hij was zo práchtig! Een heftige week volgde. Die week zag er namelijk ongeveer zo uit: tshirts kopen, foto’s maken, koffer beplakken, ontwerpen van de t-shirts maken, boodschappen doen, een extra noodzakelijk laagje klei over Jezus, lollies werden aangeschaft, t-shirt ontwerpen werden uitgeprint, tassen werden gepakt, ja hoor, nog maar een laagje klei, de opdruk van de tshirts strijken, de spullen van de koffer werden ingezameld, het weerbericht werd nog extra gecheckt, de koffer werd met wat foto’s beplakt, enne ow ja, hier en daar nog wat klei, tenten werden opgehaald, auto werd ingepakt en toch nog voor de zekerheid een extra laagje klei! Al met al lekker druk maar wel leuk!
En echt niemand die zo soepel boven kwam als ons team en niemand wist ook die Het Vaya Contact wordt gedrukt door Copycenter De Welplaat Spijkenisse
nageroepen me kan vertonen op de camping…
Vrijdag, 15 april Na vreselijke nachtmerries over een vallende thuisopdracht na een eerste stap op de camping, was het eindelijk dan zo ver! De Braziliaanse muziek was al van ver te horen, Vaya gaat zich op de ‘protokaart’ zetten dit jaar! Het werd vast weer een 1e en 2e plek! Het Vaya tentenkamp werd weer zorgvuldig neergezet en alle regeltjes werden doorgenomen. Na een biertje, een lolly en met oude bekenden bijgepraat te hebben, moesten wij onze Jezus, die met goede moed, de handen uit de mouwen (letterlijk) en Zijn hoofd omhoog, bij het protomuseum gaan brengen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en kon hij heel ingeleverd worden! Glijdend kwamen we de zaal binnen, wat was die vloer glad! Zelfs de zeephelling was hier stroef bij, maar des te makkelijker kan je waarschijnlijk na het feest, de zaal uitgeveegd worden. Vermoed dan ook dat dat de reden was. Vianen ook weer met een grote groep aanwezig, dit jaar gehesen in een mislukt kanariegeel kleurtje, maar ook zonder shirt zouden ze al opvallen! Absoluut gangmakers die je er altijd bij moet hebben! Het was een hele warme groep, ik voelde heel veel warmte, ’t was echtuuuuhhh heel warm. Maar ja, dan maar wat extra verkoeling zoeken uit een plastic bekertje die jammer genoeg van net iets te dik plastic was gemaakt. Je kon hem vol zeg maar niet makkelijk tussen je tanden krijgen, zoals dat op het schuurfeest wel kan zodat je even je handen vrij hebt voor andere dingen, zodat je bijvoorbeeld in iedere hand een glas bier kan vasthouden, maar dat terzijde… Wat een leuke band trouwens, leuke drummer, leuke zanger, leuke gitaristen, kortom, ja, leuke band! Eindelijk op vrijdag avond geen BZN niveau, geen Elly en Rikkert gehalte en geen mislukte (volwassen) cabaretier met een grote luier, zittende in een boks! Top van de organisatie! Het was gewoon een lekker feest! BORN TO BE WILD! Nou inderdaad wat gingen we los! De zaal droop langzaam leeg, het is altijd een lastig besluit de vrijdagavond. Een groot dilemma eigenlijk. Je hebt namelijk de keuze: Blijf ik op het feest, lekker zo hard springen zodat ik m’n voeten morgen gelijk al niet meer voel en daar dus morgen ook geen last van heb, lekker veel drink, zodat ik me van deze avond maar ook van de eerste kilometers morgenochtend niet meer veel herinner en dus nog veel meer kilometers kan lopen, of ga ik lekker m’n tentje in zodat ik lekker kan gaan slapen morgen fit ben en geen rare dingen doe, zodat ik me morgen gewoon weer zonder al te veel problemen en
Het feest was afgelopen (voor mij optie 1 dus, haha) en na nog een lekkere borrel uit onze eigen Vaya-kar besloten we toch maar om eventjes het één en ander aan de binnenkant van onze ogen te gaan bekijken.
Zaterdag, 16 april Kwart voor 8 starten, voor mij uitslapen dus, heerlijk! Lekker ‘rustig’ opstaan, ochtendgymnastiek, ik was echt relaxed want DIT team zou het wel even gaan doen! Er kan toch niets mis gaan?? Toch blijkt achteraf dat we deze proto het voornamelijk tegen onszelf en tegen elkaar hebben opgenomen en niet tegen de 34 andere teams. Het is eigenlijk niet te beschrijven, maar toch heb ik dat gedaan. Het is een lange samenvatting geworden. Eigenlijk raar want als je iets samenvat verkort je iets, dus een ‘lange’ samenvatting slaat eigenlijk nergens op, hou het dus maar op een lang verslag mét de echte enige juiste puntentelling volgens mij dan: Ja, ik zag het helemaal zitten! Ik was er helemaal klaar voor! Even de laatste spullen bij elkaar pakken, maarrrr HIER ging het al mis…. De voorbereidingen die ik in de week voor de proto had getroffen bleek hier al totaal nutteloos. Alle dingen waar ik van tevoren aan gedacht had, bleken of vergeten, of verdrongen of gewoon door laksheid niet belangrijk bevonden. Hè, lekker ontbijtje…Waar hebben jullie dat vandaan? Nou zelf meegenomen! Maar daar zorgen jullie toch voor? Nee Hanneke, zelf meenemen. Owww maar heb niets bij me! Wil je een eierkoek van ons? Uhm ja doen maar…ok 1-0. En toen ja hoor, alle weerberichten bekeken op teletekst, internet, televisie ja had me zelfs aangesloten bij de weerbericht sms dienst van Piet Paulusma, zodat ik zou weten wat voor weer het werd! Mij maken ze niet gek! Ik zorg dat ik goed voorbereid ben! Regen luidde de boodschap en wat doe je als je regen verwacht?? Juist, je regenpak meenemen, uhhh …2-0 Maar goed, het is toch nog droog, het zal allemaal best wel meevallen. Even m’n voet ingetapet en voor de zekerheid ook maar een ibuprofen ingenomen, voor de zekerheid om misschien het één en ander aan hoofdpijn alvast te onderdrukken.
Mja, uhhh luister es dokter ik ben allergisch voor tomaten maar kan ik dan wel gewoon tomaten eten offuhhh…… Maar goed, op naar de 2e slag. Victor, ja hij was er, die chagrijn, was al vertrokken op de fiets zodat we ongeveer tegelijkertijd aan zouden komen bij ons startpunt. Eenmaal daar compleet te zijn bleek dat Victor, die chagrijn, z’n tas door een, ja laten we zeggen communicatiefoutje, achtergebleven was op de camping. Dus ‘even’ teruggereden zodat we uiteindelijk om kwart voor 9 konden starten aan de tocht. Ja, dan lig je dus al een soort van achter op schema, 3-0 Het eerste spel was gelijk al pittig. Door het zand tijgeren en met zandzakken slepen. En wie bij dat spel een kuil graaft voor een ander, moest er zelf net zo hard doorheen kruipen. Toch een best goede tijd neergezet! Alle schoenen weer redelijk zandloos gemaakt en op naar de volgende post! Victor, een chagrijn, was zeer waarschijnlijk bang dat hij de weg kwijt zou raken, maar had daar al gauw een oplossing voor! Als ik nou echt verdwaalt ben en niet meer weet hoe ik verder moet, zorg ik gewoon dat ik dezelfde weg weer terug kan vinden door een spoor Ice-tea achter te laten….Conclusie: Pak lek, tas nat. 4-0 Onderweg verloren we zo af en toe wat personen. Nee, niet echt natuurlijk maar onze foto’s die we op de koffer hadden geplakt die we heel de tocht moesten meeslepen, waarom is ons nog steeds niet duidelijk, rolden er één voor één af. Dug-tape is dus echt niet zo betrouwbaar als sommige personen wel eens beweren. Waarschijnlijk ligt Heidi nog steeds op het strand… Bij de Til was weer een geweldige opblaasbaan neergezet met een toffe glijbaan, water en een bootje! Ook dit varkentje zouden we wel even met z’n 7en wassen. Uhm nou niet dus, Willem was zijn zwembroek vergeten… Een proto zonder zwemkleding is ongeveer hetzelfde als een fiets zonder stuur, een drummer zonder drumstel, een postbode zonder post en Ali zonder B. 5-0 Het was overigens wel een geweldig spel! We waren wel gelijk aan het begin van de tocht al tot op het bot toe zeiknat, maar gelukkig konden we ons daar weer lekker opwarmen met een warme waffffel en een lekker bakkie koffie of bakkie thee. (zonder kakie) En dáááár gingen we weer! Wat zouden we nu weer tegen komen? De volgende post vond ik persoonlijk de meest leuke, lekkerste
Ja dat is ook wat dat ibuprofen, ff tussendoor hoor, heeft niets met de proto te maken maarre dat ibuprofen hè. Er staat namelijk op de verpakking, dat is echt waar, Ibuprofen is niet geschikt voor mensen die overgevoelig zijn voor ibuprofen…Nee echt ga weg!?!?!?! Het Vaya Contact wordt gedrukt door Copycenter De Welplaat Spijkenisse
en makkelijkste post! De opdracht zag er ongeveer zo uit: Ga als een speer naar de bank, ga zo snel mogelijk pinnen, ren naar de viskraam, bestel een bepaalde hoeveelheid kibbeling, vraag het in een zakkie, niet in een bakkie, zonder saus, haal bij de supermarkt broodjes, ontvoer een bankje en geniet. Denk dat we hier veel punten hebben behaalt zouden hebben! Maar daar gingen we weer, de paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas! Op een andere manier probeerden we nog meer punten bij elkaar de sprokkelen. Als een automobilist terugzwaait 1 punt, erbij toetert 2 punten, allebei de handelingen uitvoert 3 punten en uitstapt om ons een knal te verkopen 100 punten enz enz. Ach, je moet wat te doen hebben als je over allerlei dijkjes loopt, waar zelfs alle honden je uitlachen. Tenminste zo voelde het wel. Ze blaften namelijk zo ontzettend hard! Ik kan me dat overigens best wel voorstellen hoor, want als ik die was, zou ik ook gaan staan lachen om een stelletje ploeteraars die voor de lol in de regen 23 kilometer gaan lopen… We kwamen aan bij de volgende post. Jéé nog meer water! Met vlotje over de sloot. Te gek! Jeroen en Victor, ja die chagrijn ja, besloten dit wel even te doen. Stefan(ie) stonden aan de overkant en ik aan de andere kant om het vlotje met een touw heen en weer te trekken. Ow wat ging dat goed, GING ja, Jeroen vond het blijkbaar allemaal wat saai en vond waarschijnlijk dat hij veel te makkelijk en veel te droog aan de overkant kwam, dus hij besloot even de sloot in te rollen, wat een spektakel, wat een vermaak voor de mensen op de kant en wat leuk voor de foto’s! Nadat Jeroen eenmaal alle kroos en slootwier (zeewier kan niet natuurlijk, want het was een sloot en als de zee wier heeft zal een sloot dat vast ook wel hebben, toch? Mja…) maar goed, toen Jeroen dat eenmaal tussen z’n tenen vandaan had vervolgenden we onze weg, inmiddels in de regen… 6-0 Ja, daar liepen we weer, de regen werd steeds erger, maar daar zaten de meeste niet mee, ze hadden toch een regenpak bij zich… De aanwijzing die we kregen over de weg die we moesten lopen werd niet echt door ons begrepen, we liepen dus een stukkie verkeerd. 7-0 Ach, geen probleem, wij hadden een kaart! Uiteindelijk kwamen we weer op het goede pad terecht en liepen we naar de volgende post.
Op aanwijzing van Victor, het chagrijn, wat op zich al een risico is, maakten we een prachtig schilderij.Echter hadden we wel hindernissen. Rood bleek roze, zwart bleek grijs en zij hadden een senseo apparaat en wij kregen niets. 8-0 De regen werd steeds erger en gelukkig kwamen we op een gegeven moment aan bij het wapen van Marion. Ik heb Marion zelf niet gesproken maar was wel blij dat we even gebruik mochten maken van haar prachtige, luxe, en warme wc! Ik vraag me eigenlijk nog steeds af, was die wc-bril nou verwarmt of waren mijn billen nou zo koud?? De post erna was de toren van Pisa. Een beetje saai spel, en het was op dat moment ook wel erg koud en nat! Niet echt leuk dus. Het spel hebben we toch redelijk volbracht en toen gingen we maar weer verder, gauw op weg naar de volgende post! De koffer was nog steeds nergens van pas gekomen maar was toch best zwaar, dit omdat het volgestampt zat met eten en drinken, handig omdat we wilden picknicken, lekker gezellig, lekker makkelijk. Alleen 2 dingen, 1 we hadden niet zoveel honger want zaten nog vol van de broodjes kibbeling en 2 om nou te zeggen dat het ook echt picknick weer was, nee. Maar nadat Victor, nog steeds een chagrijn, door een ontzettend diepe plas sjeesde (ja echt hééééél diep, dusss) kwamen we bij een viaduct aan, waar we heerlijk droog konden picknicken, nou ja picknicken, Victor, ja die chagrijn ja, wist namelijk niet dat eierkoeken om op te eten zijn. Hij gebruikte het om mee te frisbeeën, dag eierkoeken, dag picknick, 9-0. Langzaam aan gingen we toch maar weer verder, naar de post van Leon. Victor had gelukkig net geoefend met frisbeeën dus dat kwam goed van pas! Samen met Stefan gooiden ze supersnel de frisbees naar elkaar toe! Snel touwtje springen, een spijkertje in een blok hout slaan en bellen blazen. Appeltje eitje! We kozen het hazenpad inclusief hazenkeutels, een andere weg was er niet, waar we van een prachtig uitzicht konden genieten! Windmolens, hoogspanningsmasten, voorbijrazende goederentreinen en Victor, als chagrijn, met z’n fiets. We liepen richting het Oostvoornse meer waar Jantine, Jurgen én Ger natuurlijk in de auto zaten. Kinderachtig hoor, zo slecht was het weer nou ook weer niet… Leuk een spel met….jawel, water! Sponzen en emmers, doe er maar wat mee! Er werd besloten om hier de joker in te zetten, want dit spel was natuurlijk voor ons niet zo moeilijk. Die
sponzen hadden we eigenlijk niet eens nodig. Al gingen we zelf al boven die emmer staan en onze kleren een beetje uit zouden wringen hadden we al zo al 5 emmers vol gehad. Maar dat bleek niet de bedoeling. Het spel werd niet geheel volgens correcte wijze uitgevoerd, maar dat was even niet belangrijk. We vonden het elkaar natgooien, wat eigenlijk nutteloos was, omdat we toch al nat waren veel leuker dan het echte spel. Ook hadden we meer interesse in vissers zonder benen die in het water dreven. 10-0 Maar toen wij deze post verlieten gebeurde het onmogelijke, het ging nóg harder regenen! Maar er gebeurde iets bijzonders. Regen schijnt bij ons inspiratie op te doen. Van regen blijken wij een bepaald talent te ontwikkelen. De regen heeft ons een ongetwijfelde nummer 1 hit op kunnen leveren! Een toepasselijkere titel zou er ook niet kunnen zijn! De Village People kunnen hun koffers pakken want hier is Vaya con Dios 2 met: In de regen! De ene strakke tekst na de andere kwam eruit. De opleving van de dag! En wat hebben we gelachen! De volgende post was, ja je gelooft het niet, een waterspel! Wel doen / niet doen. Na een stevig overleg door wat verdeeldheid in het team hadden we uiteindelijk als motivatie dat het maar 1 keer in het jaar proto is, we maar 1 keer in het jaar zo idioot kunnen doen het maar 1 keer in het jaar geoorloofd is met dit weer in je bikini en je zwembroek een meer van zo’n 9 graden in te duiken, dus ja, ook dit spel gaan we nog even doen! Het zou wel eens het laatste spel van de tocht kunnen zijn aangezien het al rond 4 uur was dus moesten we dit laatste spel een enorme inhaalslag maken! Jeroen besloot alleen dat hij dit spel maar niet meedeed, hij vond dat hij al genoeg water had gezien die dag, dus hij kon mooi de foto’s maken. Tip vooraf van de postbewoners: Owww uhh mensen de kant is erg glad dus kijk uit! Heidi, de kant is erg glad dus kijk uit! HEIDI DE KANT IS GLAD! BOEM! Hei, di op de grond lag…11-0 Stefan offerde zich op en besloot het water in te gaan om de teiltjes te vullen, Victor, een op dat moment best vrolijke chagrijn en Heidi renden van de wal in de sloot en Willem en ik brachten de teiltjes ‘vol’ met een brancard weer terug waarin ze vervolgens door Stefanie werden geleegd. Dat dit geen succes was behoeft geen uitleg. Flauw dat teiltjes kunnen omkiepen. Achteraf toch misschien die dug-tape moeten gebruiken?? 12-0
Dat wij allemaal artistieke figuren zijn dat zag iedereen natuurlijk meteen, kleien konden Inmiddels wist Stefan niet meer of hij door de wel al, maar dat wij zo ontzettend goed kou 2, 1 of helemaal geen benen meer had konden schilderen, had ik toch niet verwacht. 13-0, Victor, die chagrijn en Willem dachten Het Vaya Contact wordt gedrukt door Copycenter De Welplaat Spijkenisse
hun trainingsbroek wel droog te kunnen houden 14-0, Heidi die steeds blauwer aanliep en steeds harder ging rillen 15-0, S Stefanie die radeloos aan de kant stond, want er kwam geen enkel teiltje vol aan 16-0 en ik besloot dat ik het allemaal maar over me heen liet komen en maar bleef roepen dat ik het oww zo’n leuk spel vond, hopende dat ik mezelf kon overtuigen…17-0, uiteindelijk bleek waarschijnlijk Jeroen nog de meeste lol gehad te hebben. 18-0 Goed, maar weer afdrogen, waarom eigenlijk?? aankleden een bus pringles opentrekken en lets go! Dwalende langs het Oostvoornse meer richting de maasvlakte kwamen we de protograaf tegen die ons vertelde dat we weer vlakblij een post waren en dat hij even met ons meeging om onze prestaties bij de volgende post es vast te leggen. Denk dat hij weinig foto’s gemaakt heeft, want om nou te zeggen dat er veel actie en prestatie in zat…. Een spel met tennisballetjes die opgevangen moesten worden in een stuk plastic en die vervolgens weer naar de volgende gegooid en opgevangen moesten worden. Nou, de grootste balletjes bleken wij zelf te zijn. Het ging voor geen meter. De wind, de kou en de uiteindelijk gefrustreerde gooitechniek van Victor, op dat moment even een echte chagrijn, bleken ons bij dit spel erg tegen te zitten,19-0 Denk toch dat we het voortaan maar bij balletjes op een stokje moeten houden. Lolly??? We bleken na deze post de post te moeten tegenkomen van Matthijs en Janneke. We hadden het vermoeden dat die misschien al door de regen opgelost zouden zijn, maar tot onze grote vreugde waren ze nog aanwezig. Bij dit spel bleek dat we toch nog wel vertrouwen hadden in onze teamgenoten. Het vertrouwen was zo groot dat we zelfs Stefan, die nog maar 2 rijlessen achter de rug had, de eer gunde om plaats te mogen nemen achter het stuur van de protoauto met zijn Stefanie aan zijn zij. Dit spel hebben we dan ook goed volbracht! Wat een geweldig post! Wat een geweldige prestatie en wat een geweldig oom die oom van Janneke! Hij had nog een beetje warme chocomel over, die hij met liefde voor me heeft ingeschonken! Dat proefde ik gewoon! Beetje lullig, want helaas was er voor de rest van het team geen chocomel meer….20-0. Het was 5 uur, we vonden het wel weer mooi geweest. We werden door Matthijs, en een knul van de organisatie bij de 2e slag gebracht waar onze auto’s stonden. Vervolgens reden we naar de camping. Wauw! Wat was dat prachtig! Wat was de camping in 1 dag omgetoverd tot een
geweldig kwallebalveld! Ja Peter Breeman, daar kan jij zelfs met je Kees Bezemer tuinslangetje niet tegenop! Eén grote modderpoel! Echt te gek! De verleiding was dan ook groot om even een lekkere vette buikschuiver te maken, maar het verstand overwon het toch van het gevoel. Op de camping maakten we de afspraak om lekker thuis te gaan douchen, gezien er zo’n 5 douches waren voor zo’n 250 mensen en daarna zouden we bij onze eigen snackbar een patatje eten. Heerlijk om voor het eerst die dag warm water te voelen!! Toen snel even Stefan(ie) en Heidi ophalen en lekker snacken. Snel de auto ff parkeren…BOEM! Dat was dus iets TE snel de auto parkeren 21-0 Ach ’t was maar een nummerbordje… We moesten weer op tijd bij de camping zijn want we moesten natuurlijk nog wel aan het laatste spel van de proto meedoen, namelijk het non-playing captainspel! Dit jaar bestond het niet uit een parcours afleggen in een mislukte teletubbie-achtige hobbelzak of het vervoeren van je captain op een iets wat zware en onlogisch in elkaar gebouwd geval wat de naam ‘troon’ niet eens mag dragen, nee dít jaar bestond het, jawel, uit het zoeken van wasknijpers. Wasknijpers die in ballonnen waren gestopt. Vast erg leuk, ik heb geen idee eigenlijk, ik kon er niets van zien, maar het bleek dat Victor, inmiddels weer veel minder chagrijnig, er toch niet in geslaagd was de meeste knijpers te vinden. Toch had hij er 30 bij elkaar gesprokkeld…22-0 Hey!!!.. 22…!!! Maar ja, nu was het dan ook echt gebeurd, nu was het dan echt over. Vanaf hier konden we echt niets meer aan het resultaat doen. De uitslag was vanaf hier echt beslist! De enige optie was dus de 3 Z’s. Zingen, Zuipen en Zie maar hoe je weer in je tent komt! Het thema van deze avond was Holland Hanneke uhhh Heineken House. In 1 woord FANTASTISCH! Toch best jammer dat je dan wel eens dingen doet waarvan je de volgende denkt, goh, was dat nou echt nodig. Ik weet niet of er meer mensen zo’n gevoel hebben. Het was echt weer zo’n avond waarop je iemand ontmoet, ik spreek niet alleen voor mezelf, waarvan je je een half uur later al niet meer kan herinneren hoe diegene ook al weer heet, sterker nog, misschien heb je er niet eens naar gevraagd, waarschijnlijk omdat je het even te druk had met andere dingen dan praten…Maar goed, dan probeer je toch op een subtiele manier diegene z’n naam te achterhalen. Hé uhh hoe spel je je naam eigenlijk?? C…O…R… hoezo?? Hmmmm owww oeps… goh, interessant. Nadat we hier dan inderdaad de zaal uitgeveegd werden, we waren denk ik met
nog zo’n 6 mensen van Vaya over, liepen we, nou ja, sommigen ontvoerden een achterbank van een auto, naar de camping terug. Uiteraard moesten de zwakzinnigelichtjes nog even tevoorschijn komen. Helaas werkte het weer niet echt mee en werden de zwakzinnigelichtjes meer sterknuttelozedonkertjes, nou in ieder geval ze gingen uit. Gezellig nog even wat te drinken en het één en ander aan mensen proberen te lozen, zocht iedereen z’n tent, uhm nou ja, EEN tent op, om daar wat van de nacht nog over was door te brengen…
Zondag, 17 april It’s a beautifull day! The sun is Shining! Veel te vroeg en ook veel te graag sprong ik de tent uit en ging rondkijkend naar de chaos die er van de afgelopen dag over was op zoek naar een lolly. Iedereen was dit jaar op tijd voor de kerk! Een prestatie op zich. Lolly’s in de aanslag, Vaya-shirts aan, wij waren er klaar voor! Vaya zat dit jaar weer achter in de kerk. Een prachtig gezicht met al die blauwe shirts! De sfeer was dan ook erg leuk! Het allermooiste was dat wij het koor overtroffen bij Praise His name! Dat was echt tof, al is het nog best lastig met een lolly in je mond te zingen…Na de dienst een lekker bakkie koffie en wachten op de prijsuitreiking. De uitslag valt trouwens nog na te lezen op de site (www.protoweekend.nl). Nu de vraag, hoe goed waren we dit jaar, nou goed, jullie hebben het al kunnen opmaken. 22ste!!! Echt goed! En vanaf deze kant wil ik namens ons team Vaya con Dios 1 nogmaals feliciteren met de 4e plaats. Het is een plaats die ook niet te vieren valt, maar goed, daar gaat het dan niet om.Vianen ging wederom met de grootste beker, de grootste groep en de grootse monden terug naar het filedorp… Ondanks dat de protonde dit jaar niet meer op de route lag, moesten we hem natuurlijk toch weer even proberen! Op de camping hebben we gezellig onze laatste uurtjes van proto 2005 doorgebracht. De tenten werden afgebroken, de restjes werden opgegeten, het bier werd opgedronken, Matthijs ging ondertussen kijken of z’n worsten dit jaar weer wilden knakken, de radio stond aan om het liveverslag van Feyenoord – Ajax het kunnen volgen en als afsluiting nog een prachtige groepsfoto gemaakt! Ow wat een gezelligheid!! Enne istie er nog die chagrijn?? Iedereen weer bedankt voor het geweldige weekend! Tot volgend jaar! Hanneke
Het Vaya Contact wordt gedrukt door Copycenter De Welplaat Spijkenisse
