JiBulletin. Grenzeloos. Artikel : Vluchtelingen bevinden zich op een zinkend schip. Artikel : Cannabisrevolutie

Artikel : Vluchtelingen bevinden zich op een ‘zinkend schip’

Artikel : Cannabisrevolutie

Docent in Bedrijf: mr. dr. S.J.F.J. Claessen

JiBulletin Faculteitsblad, nummer 1 / Herfst 2014

Grenzeloos

De wet van Van Doorne:

Meelopen is geen goede stage

Bij Van Doorne werken gedreven en geslepen geesten. Advocaten, notarissen en fiscalisten die hun vak verstaan. Kom je bij ons stage lopen, dan leren we je dat vak graag. Maar weet wel waar je aan begint. Aan meelopers hebben we hier geen behoefte, aan mensen die vooroplopen en vooruitdenken des te meer. Onze praktijk leert dat talent pas komt bovendrijven wanneer het zich mag bewijzen. Kijk op www.werkenbijvandoorne.nl hoe je je talent op scherp kunt zetten. Maak kennis met je nieuwe collega’s, neem een kijkje op je nieuwe werkplek en kies de toekomst die je wilt. Heb je vragen of wil je solliciteren, neem dan contact op met onze recruiter, telefoon 020 6789 338, [email protected]

Van Doorne houdt je scherp

VOORWOORD Colofon JiBulletin 24e jaargang • Nummer 1, Herfst 2014 JiBulletin is een uitgave van Stichting Jurist in Bedrijf. De Stichting Jurist in Bedrijf heeft tot doel aanstaande juristen te informeren over hun beroepsmogelijkheden, in de ruimste zin des woords. Redactie: Inge Hensen Silvia Joosten Justine Sliwinski Marieke Bettelheim Eva Scheel Eva Hendrikx

Lay out & druk: Compact Drukwerken NV Lanaken, België

Informatie & kopij: Jurist in Bedrijf UM/ Faculteit der Rechtsgeleerdheid Postbus 616 6200 MD Maastricht Tel: 043-3883106 Fax: 043-3260568 [email protected] www.juristinbedrijf.nl Contactgegevens: Faculteit der Rechtsgeleerdheid Op werkdagen tussen 10:00 en 12:00 Tel.: 043-3883106 Email: [email protected] www.juristinbedrijf.nl College van advies: Houthoff Buruma Van Doorne De Brauw Nautadutilh Met dank aan: Sjoerd Claessens Sylvana Vijn Karlijn van der Heijden Natascha Bettelheim Oplage: 1100 exemplaren Volgende verschijningsdatum: Winter 2014 Alle druk- en spelfouten voorbehouden © Stichting Jurist in Bedrijf 2014-2015

Grenzeloos... Waarde lezer, Aankomend academisch jaar zal ik, Inge Hensen, voorzitter zijn van de bulletincommissie. Mijn uitgangspunt is dan ook meteen het thema van deze eerste editie van het JiBulletin; grenzeloos. De eerste tentamenweek van het jaar is achter de rug. Na hard werk in het eerste blok van dit schooljaar aan zowel onze studie als aan dit blad heeft, mijn inziens, resultaat opgeleverd. Het verdwijnen van grenzen, letterlijk en figuurlijk, lijkt door de jaren heen van steeds groter belang. De Europese binnenmarkt zorgt er bijvoorbeeld voor dat goederen, personen, diensten en kapitaal, zich vrij kunnen bewegen door de lidstaten ontstaat er een letterlijke grenzenloosheid die de economie dient te stimuleren. In deze editie van het JiBulletin zijn we op de volgende onderwerpen ingegaan; De San Pedro gevangenis in La Paz, de hoofdstad van Bolivia. La Paz staat niet echt bekend als veilig en stabiel. Er worden paspoorten met bijhorende creditcards op straat verkocht, er wordt in overvloed cocaïne gedeald, maar het meest shockerende is de San Pedro gevangenis. Een gevangenis zonder regels en grenzen. In San Pedro kan alles. De wereld van het ‘birth tourism’. Steeds meer vrouwen reizen naar Amerika om daar van hun kind te bevallen. De moeder krijgt door de geboorte van haar kind op Amerikaans grondgebied de mogelijkheid om het kind daar te laten registreren en dus de Amerikaanse nationaliteit te geven. De migranten toestroom naar Europa blijft groeien en brengt steeds meer problemen met zich mee. Wanhopige migranten nemen grote risico’s en proberen met behulp van gammele bootjes de oversteek naar Europa te maken. Met de legalisering van cannabis neemt Uruguay een stap die Nederland niet heeft durven nemen. Nieuwe wetgeving in Uruguay staat, sinds kort, thuis kweken toe. Toch zijn er grenzen. Het maximum aantal plantjes dat thuis mag worden gekweekt, is 6 plantjes per persoon. De goedkope vluchten van Ryanair lijken te mooi om waar te zijn. De reputatie van de veiligheid van deze low-budget vliegmaatschappijen staat steeds meer ter discussie. Vooral in het licht van het toenemende aantal vliegrampen vraagt met zich steeds meer af welke prijs betaald wordt voor de goedkope vluchten van Ryanair? De Amsterdamse zedenzaak van Robert M. hoe zat deze zaak nu precies in elkaar zat? Hoe oordeelden de verschillende rechterlijke instanties in eerste aanleg, in hoger beroep en uiteindelijk in cassatie? En tot slot: wat is nu de uiteindelijke betekenis van het oordeel in dit proces? Wij, van de bulletincommissie van Stichting Jurist in Bedrijf, kijken uit naar het maken van nog drie mooie edities van dit faculteitsblad. Hopelijk wordt het met net zoveel enthousiasme gelezen als waarmee het tot stand is gekomen. Veel leesplezier! Inge Hensen Voorzitter Bulletincommissie Stichting Jurist in Bedrijf

JURIST in BEDRIJF

3

3-3437710

Voor studentenkortingen informeer op ons kantoor! NU OOK E ACHTER B Rijden met grote aanhangwagen. Een E achter B rijbewijs kun je bij ons halen voor €575,-. Dit bedrag is inclusief lesuren en het eerste examen. Eventueel uit te breiden een tussentijdse toets.

Vraag naar de voorwaarden! Deze actie is niet geldig in combinatie met andere kortingen en geldt alleen voor categorie B

Rijlessen vanaf €35,- | www.rijschoolmarcelmingels.nl | Tongersestraat 32 | 6211 LN Maastricht

Design : Compact Drukwerken nv • 0032 89713346

4 l.: 0 Te

Inhoud 3

6

Voorwoord door Inge Hensen

6 Stichting Jurist in Bedrijf 2014/2015

9

Een kijkje achter de schermen (muren)

12

Docent in bedrijf : mr. dr. S.J.F.J. Claessens (Sjoerd)

15

Vluchtelingen bevinden zich op een ‘zinkend schip’

18

De Amsterdamse Zedenzaak: de rol van Robert M.

22

Een greep uit de week van... Sylvana Vijn, student-stagiair bij Boels Zanders in Maastricht

24

Groeten uit ....Uganda!

26

Kantoorspecial: Houthoff Buruma

9

18

28 Cannabisrevolutie 32

Oprecht opmerkelijk

34 Stelling: ‘Vrij verkeer van personen zou wereldwijd moeten gelden’ 40 Jurist in Bedrijf Facebook

42

Birth tourism

44

Paying the price for travelling cheap

47

Law exchange students in Maastricht

48 Agenda

24

42

Adverteerdersindex Van Doorne 2 Autorijschool Marcel Mingels 4 Houthoff Buruma 30 Lindetours Touringcars 50 NautaDutilh 51 De Brauw Blackstone Westbroek 52

5

JURIST IN BEDRIJF

Stichting Jurist in Bedrijf 2014/2015 Door: Janou Benders Waarde lezer, Graag neem ik jullie mee naar de late avond van 13 mei jl. De avond dat een groep mensen, na een sollicitatieprocedure doorlopen te hebben, op een (hopelijk) verlossend telefoontje wachtte. De vraag die speelde: “Mogen wij deel uit maken van het team van Jurist in Bedrijf ’14-’15? “ Toen bij mij de telefoon ging, bereikte ik een nieuwe mijlpaal: een jaar lang de voorzitter zijn van deze stichting. Samen met een geweldige groep enthousiaste mensen zullen we dit jaar verder bouwen aan het succes van Jurist in Bedrijf.

6

Graag nemen wij als bestuur de fakkel van onze voorgangers over. En die brandt volop! Zo is er afgelopen jaar hard gewerkt aan de professionalisering van dit blad en is menig uurtje gestoken in de Bedrijven- en Instellingendag.Wij zullen het enthousiaste werken van het vorige JiB-team ons ook graag eigen maken. Stichting Jurist in Bedrijf, gelieerd aan de Universiteit Maastricht, is haast niet meer weg te denken tussen de overige studieverenigingen. De doelstelling luidt

JURIST in BEDRIJF

dan ook:‘de Maastrichtse rechtenstudent informeren over de diverse stage- en carrièremogelijkheden’. Dankzij de lange staat van dienst van onze stichting is er een samenwerkingsverband tussen gerenommeerde nationale- en internationale bedrijven en instellingen. Op deze manier kan er een brug gevormd worden tussen de enthousiaste Maastrichtse rechtenstudent en de top van het bedrijfsleven.

JURIST IN BEDRIJF Partners Jurist in Bedrijf is inmiddels dé intermediair tussen het beroeps- en bedrijfsleven. Ook dit jaar zal Jurist in Bedrijf verschillende evenementen organiseren, met als hoogtepunt opnieuw de Bedrijven- en Instellingendag op Kasteel Vaeshartelt. Activiteiten als deze kunnen essentieel zijn bij het vinden van top-stages of een toekomstige aantrekkelijke werkplek. Daarnaast wordt ieder kwartaal het faculteitsblad van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid, dat u dus nu voor u hebt, door Jurist in Bedrijf uitgebracht. Dit JiBulletin wordt alom gezien als een kwaliteitsvol en hoogwaardig faculteitsblad. Uiteraard kunnen wij deze ambities niet realiseren zonder onze gerenommeerde en vooral trouwe partners. Zij zijn vertegenwoordigd in ons College van Advies dit jaar: Nauta Dutilh, De Brauw Blackstone,Van Doorne en Houthoff Buruma. Jurist in Bedrijf als stichting telt 13 studenten die hun tijd verdelen over een Dagelijks Bestuur en twee commissies, de Bedrijven- en Instellingendagcommissie en de Bulletincommissie. Graag stel ik ze aan u voor.

Bedrijven- en Instellingendagcommissie Verantwoordelijk voor de organisatie van een tweetal activiteiten, te weten de Bedrijven-en Instellingendag en de Roadtrip.

Bedrijven- en Instellingendag Sinds jaar en dag het pronkstuk van Jurist in Bedrijf. Deze dag, waarvoor wij afgelopen jaargang ook weer veel lof ontvingen, zal plaatsvinden op donderdag 5 maart 2015 in het prestigieuze kasteel Vaeshartelt.Verschillende gerenom-

Bulletincommissie meerde advocatenkantoren weten de weg naar het zuiden te vinden, met als doel kennis maken met de Maastrichtse rechtenstudent. Door middel van een groots opgezette banenmarkt en dankzij (interactieve) workshops zullen studenten op hun beurt kennis maken met de verschillende kantoren.

Bedrijven- en Instellingendagcommissie

JURIST in BEDRIJF

Het recruitmentdiner later op de avond in het exclusieve Château Neercanne vormt de kroon op een mooie dag. Op basis van selectie door middel van cv’s zal een aantal studenten de mogelijkheid krijgen om te worden uitgenodigd aan tafel bij een advocatenkantoor, om onder het genot van een luxe diner op een informele manier kennis te maken met het kantoor.

7

JURIST IN BEDRIJF Roadtrip Dit jaar zal Jurist in Bedrijf studenten die in eindfase van hun studie zitten uitnodigen voor een trip naar ‘ juridische’ bestemming. Wij zorgen er voor dat je kennis kan maken met een aantal toonaangevende en interessante organisaties uit ons werkveld. Alles wordt geheel verzorgd en staat ook hier in het teken van de kennismaking tussen de student en het bedrijfsleven.

Internationaal Wie in de hoofdstad van Limburg over straat loopt hoort al vele jaren een mooie mix van talen. Maastricht staat in de vitale belangstelling van studenten, en zeker ook internationale rechtenstudenten. Speciaal voor hun is er een English Section te vinden in dit blad.

Wij zeggen JiB, we gaan er voor!

Janou Benders Algemeen voorzitter

Bulletincommissie Dit JiBulletin kan je zien als het faculteitsblad van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van Universiteit Maastricht.Voor de inhoud zorgt dus de bulletincommissie van JiB. Verstrekking geschiedt kosteloos, elk kwartaal. De oplage van 1100 exemplaren wordt verdeeld onder de Maastrichtse rechtenstudenten.

8

Ten slotte Lang niet elke faculteit heeft een eigen blad met deze allure. Ik spreek de hoop uit dat wij ook in het nieuwe academisch jaar de verwachtingen ten volle kunnen inlossen. Mijn collega’s op de foto’s dank ik alvast hartelijk voor de samenwerking, tevens hulde aan onze partners, zonder wie ons werk niet mogelijk zou zijn.

Stichting Jurist in Bedrijf

JURIST in BEDRIJF

ARTIKEL

Een kijkje achter de schermen muren Afgelopen zomer ben ik voor het AIESEC Ambassadeursprogramma naar Zuid-Amerika geweest. Ik heb een onderzoek voor de Rabobank gedaan en dit kunnen combineren met een fantastisch backpack-avontuur. Mijn reis is begonnen in Chili, vervolgens heb ik Bolivia bezocht en ben ik in Peru geëindigd. Op zo’n reis zie en hoor je natuurlijk ontzettend veel spannende dingen, maar wat er met kop en schouders bovenuit stak was mijn bezoek aan La Paz, Bolivia. La Paz is de hoofdstad van Bolivia en een stad waar altijd wel iets gebeurt. Ik ben in La Paz, als rasechte toerist, meegegaan met een city tour. In dit artikel wil ik graag het opmerkelijke verhaal delen over de San Pedro gevangenis. Als studente Rechtsgeleerdheid heb ik mijn ogen uitgekeken. La Paz staat niet echt bekend als veilig en stabiel en dat heb ik gemerkt. Er werden paspoorten met bijhorende creditcards op straat verkocht, er werd in overvloed cocaïne gedeald, maar het meest shockerende was de San Pedro gevangenis. Een gevangenis zonder regels en grenzen. In San Pedro kan alles.

Door: Eva Hendrikx Uiterlijke schijn Ik ben in aanraking gekomen met de San Pedro gevangenis tijdens een city tour door La Paz. De gevangenis ligt aan het Plaza de Armas, het hoofdplein in de stad, waar de city tour begon. Het

"Binnen de muren is het dus letterlijk ‘survival of the fittest’."

is een prachtig plein met een gezellige sfeer, wat erg tegenstrijdig lijkt gezien de ligging van de gevangenis, maar dit is niet zomaar een gevangenis. Voor mensen die niet weten dat er een gevangenis is, zal het eruitzien als een mooi, roze gebouw. Het enige wat twijfel zou kunnen wekken zijn een paar bewakers die buiten staan. Deze staan echter zo te ‘chillen’, dat elke toerist ervanuit gaat er niets belangrijks bewaakt wordt. Ik stond lekker van het zonnetje te genie-

JURIST in BEDRIJF

ten toen de tour-guide opeens grimmige verhalen begon te vertellen over San Pedro. Om te beginnen zie je bewakers buiten staan, dat is dan ook de enige plek waar je ze zult treffen: buiten de gevangenismuren. Binnen de muren is het dus letterlijk ‘survival of the fittest’. Het is dan ook niet gek dat een van de seizoenen van Prison Break, een populaire Amerikaanse televisie serie, gebaseerd is op deze gevangenis. Wanneer je bent opgepakt en naar San

9

ARTIKEL Pedro wordt gebracht, wordt er van je verwacht een ‘entrance fee’ te betalen. Vervolgens moet je een cel kopen, anders heb je geen slaapplek, behalve ergens buiten op de grond. Dit vond ik al erg vreemd, er moet geld op tafel worden gelegd om de gevangenis binnen te komen. Zonder cel ga je het niet overleven in San Pedro. Ten eerste is het erg koud, ten tweede ben je erg kwetsbaar en een makkelijk doelwit voor de andere gevangenen. Er zijn verschillende wijken in de gevangenis, dit kun je vergelijken met woonwijken in de ‘echte wereld’. Er zijn goede en minder goede wijken. De 1500 gevangenen van San Pedro zijn niet ingedeeld op grond van hun nationaliteit of de ernst van het misdrijf dat ze hebben begaan, maar op hun financiële situatie. In de oostvleugel zitten gevangene opeengepakt op kamers die zo klein zijn dat sommigen in zithouding moeten slapen. De westvleugel is het rijkere deel van de gevangenis. Hier zitten de gevangenen die het zich met behulp van familie of vrienden kunnen veroorloven om een betere kamer te huren of zelfs te kopen. Een cel in de westvleugel is te vergelijken met een studentekamer. Er is een bed, tafel, boekenkast en keuken soms zelfs televisie en telefoon, maar ook computers en WiFi. De rijkere gevangenen kunnen voor wat geld hun vrouw en kinderen ook in de gevangenis laten wonen. De gedachtegang hierachter is dat een kind zonder gescheiden ouders in een ‘normaal milieu’ kan opgroeien bovendien is het een preventiemiddel om de kinderen van de gevaarlijke straat te houden. Het principe van de verschillende wijken en de luxe cellen laat de San Pedro gevangenis overkomen als een kleine stad en dit is precies hoe het gezien moet worden. Als een kleine afgesloten stad binnen roze muren. Een stad met een eigen economie en huizenmarkt waar vraag en aanbod stijgt en daalt. Omdat je cel geld kost, moet er ook gewerkt worden en dit is geen enkel probleem. Er zijn restaurantjes, winkeltjes, kapperszaken en een apotheek. Deze winkeltjes zijn verzameld op een gezellig binnenpleintje en worden allemaal

10

gerund door de gevangenen zelf. Weer anderen bieden hun diensten aan als bodyguard, zodat ook de rijkste drugsbaron rustig in het slechtste gedeelte van de gevangenis kan lopen zonder voor zijn leven te vrezen. De meeste gevangene houden er echter een ander baantje op na: cocaïne dealen. Het leeuwendeel van de gevangenen zit vast omdat ze cocaïne dealden en juist datgene waar ze gestraft voor zijn, doen ze binnen de gevangenismuren opnieuw. Hel doel van de bestraffing is dus ver te zoeken want van vergelding of preventie is geen sprake, (dat ik als studente Rechtsgeleerdheid met mijn mond vol tanden stond is inmiddels wel duidelijk denk ik). In San Pedro wordt zelf co-

"Wie wil nou niet thuiskomen na een lange reis door Zuid-Amerika met het verhaal één nacht in een van de beruchtste gevangenissen ter wereld te hebben overnacht." caïne gemaakt, er wordt zelfs gezegd dat er de puurste cocaïne ter wereld geproduceerd wordt. Het is dan ook niet gek dat ongeveer 95% van de ge-

FOTO

JURIST in BEDRIJF

vangene verslaafd is aan cocaïne, zelfs de katten die in San Pedro leven zijn cocaïne verslaafd. Naast het opmerkelijke bijbaantje als dealer is er nog een baan die je niet snel verwacht bij een gevangene: Tour guide. En juist om deze baan is de gevangenis zo bekend worden. Toeristen betaalden 10 Bolivianos (dit is 1 euro) om binnen te komen. Hiervoor werd je door gevangenen zelf in de duistere wereld van het gevangeniswezen rondgeleid. Ze konden blijven slapen, mee feesten en vele probeerden de puurste cocaïne ter wereld. Het was de crème de la crème op het gebied van toeristische attracties in La Paz. Wie wil nou niet thuiskomen na een lange reis door Zuid-Amerika met het verhaal één nacht in een van de beruchtste gevangenissen ter wereld te hebben overnacht. Een tour door San Pedro Om achter het ontstaan van deze tours te komen, duiken we in het verhaal van Thomas McFadden, een Britse Jamaicaan die 4,5 jaar in San Pedro heeft vastgezeten voor handel in cocaïne. Thomas stond al 4-0 achter toen hij in San Pedro terecht kwam, hij werd namelijk gezien als ‘Gringo’ een scheldwoord dat voor Amerikanen gebruikt werd en als ze in San Pedro ergens een hekel aan hebben dan zijn het wel Amerikanen. Thomas was al snel doelwit van vechtpartijen en

ARTIKEL moest dus een manier vinden om zijn plekje in de gevangenis te verdienen. Gelukkig had hij in vergelijking met andere gevangenen veel geld en in San Pedro valt over alles te praten: als je niet op het ochtendappèl bent, het enige moment waarop de bewakers binnen de muren zijn, kom je voor 1 boliviano onder de straf van een nacht in de buitenlucht slapen uit. Voor 30 bolivianos kan een vrouw een nachtje overkomen. Verdriedubbel dat bedrag en je hebt een avondje uit in La Paz, onder begeleiding van een bewaker. Een avondje uit in La Paz zag Thomas wel zitten en nam die nacht een meisje mee terug naar zijn cel. Ze vond het ontzettend spannend en gaf Thomas het idee toeristen een

"Een cel in de westvleugel is te vergelijken met een studentekamer. Er is een bed, tafel, boekenkast en keuken soms zelfs televisie en telefoon, maar ook computers en WiFi." rondleiding tegen betaling te geven in de gevangenis. Zo kon hij geld verdienen en had hij altijd gezelschap. In het begin kwamen er 1 à 2 mensen per dag, maar al gauw ging het balletje rollen en werden de tours razend populair. Elke dag stonden er groepen mensen voor de muren die om Thomas vroegen. Het was de toeristische trekpleister van La Paz. Het is ook niet gek wanneer je: ‘San Pedro gevangenis La Paz’ googled, je vooral op reisblogs terechtkomt. Iedereen wil zijn verhaal delen over het onvergetelijke avontuur in de San Pedro gevangenis. Het verhaal van Thomas over zijn leven in de San Pedro gevangenis wordt beschreven in het boek: ‘Marching Powder: A True Story of Friendship, Cocaine, and South America's Strangest Jail’. Dit is zeker een aanrader om meer over de deze bizarre gevangenis te lezen. Voor wie het kan betalen, lijken de leefomstandigheden voor de gevangenen prima. Toch zijn er ontzettend veel

nadelen. Zoals de kou en de hoogte, La Paz is op 3500 meter de hoogste hoofdstad ter wereld en door de hoogte kun je erg ziek worden, zeker als je dit niet gewend bent. Gevangenen van buitenaf hebben hier dan ook erg vaak last van, medicijnen zijn er niet of nauwelijks en het enige medicijn waar genoeg van is, is cocaïne. Bovendien is er nauwelijks toegang tot schoon water. Ook moet je erg veel discipline hebben want, er is niks voor je geregeld. Er zijn überhaupt haast geen regels en de regels die er zijn kunnen doorbroken worden door met geld te zwaaien. Hier hangt alles helemaal van jezelf af. Verschillende mensenrechtenorganisaties hebben inspecties verricht in de gevangenissen van Bolivia. Vastgesteld werd een ernstige schending van de mensenrechten en het niet naleven van de voorschriften voor de behandeling van gevangenen, zoals opgesteld door de Verenigde Naties. De meeste Bolivianen zijn te arm om enige vorm van rechtsbijstand te krijgen. Zodoende zit

JURIST in BEDRIJF

meer dan zestig procent van de gevangenen vast zonder dat er een, al dan niet eerlijk, proces heeft plaatsgevonden. Ik ben zelf niet op een tour binnen de San Pedro gevangenis geweest, mijn tour guide raadde het me sterk af en ik durfde het risico niet te nemen. Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn geweest met betrekking tot tours in de gevangenis, zeker niet voor vrouwen. Mocht er iets gebeuren en je zou worden opgepakt kennen ze in Bolivia het beginsel: ’onschuldig tot het tegendeel bewezen is’ ook niet. Er wordt van schuld uitgegaan, wat inhoudt dat je wordt behandeld als een veroordeelde tot je zaak aan bod komt, dit kan een jaar of 4 duren.

11

DOCENT IN BEDRIJF

mr. dr. S.J.F.J. Claessens (Sjoerd) Door: Inge Hensen & Silvie Joosten

Kunt u uzelf even voorstellen? (Naam, leeftijd, opleiding, loopbaan) Ik ben Sjoerd Claessens, 38 jaar oud en ik kom oorspronkelijk uit Weert. Ik ben sinds 1999 senior docent Europees Recht in Maastricht. Ik heb zelf ook in Maastricht rechten gestudeerd, van 1994 tot 1998 heb ik European Law School gedaan. In het jaar 1998-1999 heb ik in Nottingham Internationaal Recht gestudeerd.

De opleiding European Law School begon in het Nederlands. Toen ik in Maastricht kwam studeren was er nog geen English track.Toen verschenen er in de lente foldertjes dat er een European Law School English track zou komen. Toen dacht ik het kan nooit kwaad om je te onderscheiden van de rest en iets te doen wat nog nooit iemand eerder heeft gedaan, dus laten we dat maar proberen”. Dat ging goed.

Waarom bent u rechten gaan studeren? Dat was best een lastige keuze want ik was ook altijd al geïnteresseerd in geschiedenis, dat is nu nog steeds zo maar dan als hobby. De reden waarom ik uiteindelijk toch voor rechten heb gekozen is omdat ik op de middelbare school op het vwo bij maatschappijleer een module rechten kreeg en ik vond dit heel leuk en interessant vond. Voor een deel is dat natuurlijk een blinde gok, want zeker bij rechten heb je geen voorkennis, maar vanaf dag één dacht ik: “dit is wat ik interessant vind en leuk vind om mee bezig te zijn”.

U heeft ook in Nottingham gestudeerd, wat waren de grote verschillen tussen in Nederland studeren en in het Verenigd Konkinkrijk? Er werd toen al aangeraden ervaring in het buitenland op te doen. Ze zeiden “als je de kans hebt, dan ga naar het buitenland!” Ik heb voor Nottingham gekozen omdat zij op de derde plek stonden na Oxford en Cambridge. Dat ligt misschien aan mijn komaf en hoe ze er daar over denken, maar ik dacht dat Cambridge te hoog gegrepen zou zijn. De verschillen zaten vooral in de uitvoering. Ze hadden geen PGO, dus niet van die kleine groepjes. De grootte van de groepen varieerde van de 20 tot 60 mensen. Qua niveau en werken vond ik het gelijkwaardig, zo niet een beetje makkelijker nog. Ik had echt het idee dat het in Maastricht harder werken was op dat moment. Dat was voor mij goed, want ik moest ook het hele “hoe woon ik op mezelf” en dan nog in een ander land onder

"Er werd toen al aangeraden ervaring in het buitenland op te doen. Ze zeiden “als je de kans hebt, dan ga naar het buitenland!”

12

JURIST in BEDRIJF

de knie krijgen. Dat duurt ook eventjes. Dus dat paste mooi bij elkaar. Wat voor student was u? Was u actief in het studentenleven/nevenactiviteiten? Ik was een trein-limbo. Ik had thuis mijn werk en mijn verenigingsleven en mijn band en dat wilde ik niet opgeven. Ik treinde dus 4 jaar op en neer tussen Maastricht en Weert. Pas toen ik deze baan kreeg ben ik naar Maastricht verhuisd. Ik heb wel altijd in de OC van de faculteit gezeten, dus altijd bestuurswerk voor de faculteit gedaan. Min of meer per ongeluk ben ik cum laude afgestudeerd. Uiteindelijk werk je daar hard voor. Bij ons was er nog geen bachelor en master, maar je had vier jaar waarvan het eerste jaar apart was. Dus je had de propedeuse in het eerste jaar waar vier grote vakken inzaten. Het was gelukt om dat cum laude te doen en dan begin je aan je tweede jaar en denk je: “ik zie wel hoe het gaat”. Maar eigenlijk ging het nog steeds prima. Zeker halverwege het derde jaar denk je “ik moet zorgen dat ik dit niveau over de finish til”, en dan ga je daarvoor werken. Maar het is me eigenlijk altijd gemakkelijk afgegaan. Dat wijt ik aan het feit dat alles op z’n plek viel. Ik was zeker geen bibliotheektijger, mensen die van 9:00u tot 17:00u in de bibliotheek zitten, dat heb ik nooit gedaan. Waarom heeft u er voor gekozen om onderwijs te geven aan de Universiteit

DOCENT IN BEDRIJF

Maastricht? U geeft daarbij ook les aan de Universiteit in Hasselt, van waar deze combinatie? Ik heb hier eigenlijk niet voor gekozen. Ik werd door Hilgard Schneider gebeld om als docent te beginnen met Internationaal en Europees recht. Dat zou voor een jaar zijn en dat leek me leuk. Lesgeven zit er bij ons thuis in. Iedereen bij ons thuis had en heeft iets met onderwijs te maken. Ik dacht dat doe ik voor een jaar, dan heb ik nog een jaar om na te denken wat ik wil. Halverwege dat jaar ging er iemand weg en dat was een vierjarige functie. Daar heb ik op gesolliciteerd en gekregen. Na vier jaar was m’n proefschrift bijna klaar en toen heb ik nog een verlenging gekregen en toen had ik heb inmiddels een vast contract. Dus ook daar geldt: het klikt, het valt op z’n plek, net als bij het studeren zelf. Ik vind het leuk, men vindt mij leuk genoeg dat het geen problemen oplevert en zo lang ik uitdaging zie blijf ik dit ook doen.

De combinatie met Hasselt komt vooral door het vak dat ik geef. Er is besloten dat het vak dat ik geef, EU substantive law, ook in Hasselt aangeboden wordt. Dan wordt je vriendelijk verzocht om dat ook in Hasselt te doen. Ik vind dat ook heel leuk want de cultuur is heel anders. Ze

“Life is what happens to you when you’re busy making other plans”. Ik ben niet zo van het vijfjaren plan." hebben daar ook PGO, maar het is een groot verschil met hoe het hier gaat. Dat is voor mij heel verfrissend om te zien hoe dat gaat. De hele cultuur van studeren is anders dan dat dat hier is. De studenten uit Hasselt lijken wat volgzamer, ze zullen minder snel assertief reageren. Als mensen in Maastricht vinden dat iets

JURIST in BEDRIJF

niet gaat zoals het zou moeten gaan, dan zeggen ze daar wat van. Dat heb je in Hasselt veel minder. De participatie in een onderwijsgroep is dus ook lastiger te bewerkstelligen. Aan de andere kant werken ze wel heel hard en zijn het wel bibliotheektijgers die heel veel stof tot zich kunnen nemen. Het mooiste vind ik dat ze uiteindelijk op hetzelfde punt komen. Na zeven weken kunnen ze precies hetzelfde met net zoveel zelfvertrouwen als studenten uit Maastricht dat kunnen. Hoe staat u tegenover het PGO systeem? (Probleem Gestuurd Onderwijs) PGO discussies worden heel snel religieus. Je wilt niet weten hoeveel uren ik de afgelopen jaren al heb gespendeerd in allerlei vergaderingen etc. over PGO. Ik vind PGO, binnen mijn definitie van PGO, heel nuttig. Ik vind het heel nuttig als studenten zelf nadenken over wat het probleem is. Ik zeg altijd in mijn onderwijsgroepen: “ik schrijf geen literatuur voor, zoek het

13

DOCENT IN BEDRIJF maar uit. Ik geef je een boek, dat is al meer dan genoeg.”. Dan moet je namelijk zelf nadenken wat het probleem is. Dat je niet maar gewoon doet wat er van je gevraagd wordt in een blokboek als daar leerdoelen, vragen en literatuur bijstaan. Dat je daar zelf over nadenkt. Ik denk dat die manier van zelf over problemen nadenken en oplossingen zoeken, je niet alleen binnen je vakgebied maar in je hele toekomst, met alle problemen die je voor je neus krijgt, helpt om een manier te vinden om stapsgewijs tot een oplossing te komen. Hoe zorg ik ervoor dat ik te weten kom om tot een oplossing te komen, begrijp ik die oplossing. Wat kan ik er aan doen als ik hem niet begrijp en dan die oplossing toepassen.

"Ik ben van mening dat er minder grenzen zouden moeten zijn, binnen Europa. We zijn een stuk minder verschillend dan we denken." U bent gespecialiseerd in het internationaal en Europees recht, waarom juist deze rechtsgebieden? Het is toevallig zo uitgekomen omdat ik de European Law School gedaan heb en internationaal recht in Engeland gestudeerd heb. Het had elk ander vak geweest kunnen zijn als ik daarin meer expertise had gehad. In mijn eerste jaar als docent heb ik op allerlei rechtsgebieden lesgegeven, want docenten werden ingezet in de hele breedte van het programma. Je zit nu veel meer in je eigen vakgroep. Daar is ook wat voor te zeggen.Aan de andere kant vond ik het ook leuk om andere dingen te doen en helemaal in de breedte bij te blijven. Dat houdt je scherp en dan blijf je up to date met alle ontwikkelingen. Dat heb ik nu met Europees en Internationaal recht. Op welke functie die u tot nu toe bekleed heeft in uw carrière bent u het meest trots en waarom?

14

Dit vind ik een hele lastige vraag.Toen ik ging promoveren werd ik door het blad “Meester” geïnterviewd en zij vroegen dat ook. Het meest trots ben ik als ik college heb gegeven en ik zie aan mensen dat ik ze wat bijgebracht heb. Dus aan het einde van die twee uur en ze lopen die zaal uit en ze begrepen eerst iets niet, maar dat begrijpen ze nu wel. Dus eigenlijk uit het lesgeven haal ik het meeste voldoening. Bestaan er volgens u nog grenzen in de wereld? Die bestaan nog steeds, maar als je naar Europa kijkt hebben we officieel geen grenzen meer, maar je merkt in adviezen die je aan mensen moet geven dat die grenzen nog wel degelijk bestaan. Inherente verschillen in rechtssystemen bijvoorbeeld.Als het over grensoverschrijdende arbeid bijvoorbeeld gaat, loop je tegen veel problemen aan wat betreft je pensioen, je verzekeringen, je AOW. Er staan dan misschien geen douane meer, maar in mijn ogen zijn dat nog wel grenzen die er bestaan. Zijn grenzen in de wereld volgens u nog van belang? Ik ben van mening dat er minder grenzen zouden moeten zijn, binnen Europa. We zijn een stuk minder verschillend dan we denken. De wereld vind ik wat groot aangepakt, natuurlijk zijn daar wel verschillen, maar als je het op Europa zou houden dan denk ik dat we nog te krampachtig vasthouden aan wie we denken dat we zijn, waar we bij horen en hoe we denken dat dat verschilt van anderen. Heeft u nog (specifieke) ambities voor de toekomst? Dat vind ik altijd heel lastig, die counter ik

"Het meest trots ben ik als ik college heb gegeven en ik zie aan mensen dat ik ze wat bijgebracht heb."

JURIST in BEDRIJF

altijd door te verwijzen naar John Lennon en te zeggen:“Life is what happens to you when you’re busy making other plans”. Ik ben niet zo van het vijfjaren plan. Heeft u nog tips voor studenten? Je moet nooit ophouden met vragen stellen. Je moet nooit denken “het zal wel”, maar altijd doorvragen als je iets niet begrijpt. Nooit zomaar snel tevreden zijn met dingen die je gezegd worden, zeker niet wanneer het vanuit een autoriteitsargument gaat, dan mag je best doorvragen. Stelling, eens/oneens/geen mening, motiveer uw antwoord. Zou volgens u het vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal wereldwijd moeten gelden? Ik geloof niet dat ik daar iets op tegen zou hebben. Op een gegeven moment wordt het een artificiële constructie om te zeggen “bepaalde mensen binnen een groep wel en andere niet”. De praktische uitvoering daarvan is niet zomaar geregeld. Als je al ziet dat het Europa nog steeds niet lukt om één lijn te trekken over hoe je met mensen van buiten Europa omgaat en het af en toe nog lastig genoeg is om te dealen met mensen die vanuit Europa komen, dan zie ik het nog niet zomaar gebeuren, maar ik zou er niets op tegen hebben.

ARTIKEL

Vluchtelingen bevinden zich op een ‘zinkend schip’

In september dit jaar is er een boot met ongeveer 250 Afrikaanse emigranten gezonken voor de Libische kust. Waarschijnlijk zijn de meeste van de opvarenden verdronken. Het is de tweede grote bootramp met migranten in korte tijd. In augustus 2014 kwamen ook al ruim honderd mensen om het leven die Europa wilden bereiken. Afrikaanse emigranten proberen al jaren met behulp van boten de oversteek naar Europa te maken. De toestroom van vluchtelingen naar Europa neemt steeds verder toe en de omstandigheden waaronder dit gebeurt brengt vele levensbedreigende risico’s met zich. De boten zijn niet geschikt voor de hoeveelheid mensen die erop vervoerd worden en het is dan ook maar de vraag of de emigranten levend Europa zullen bereiken. Toch zijn er velen vluchtelingen die dit lot verkiezen boven het verblijven in hun eigen land. Op de vlucht voor oorlog en geweld of op zoek naar een beter leven zijn velen bereid aan de gevaarlijk overtocht deel te nemen. Het is duidelijk dat de vluchtelingen zich letterlijk en figuurlijk op een zinkend schip bevinden. De Italiaanse regering maakte bekend dat in 2014 ruim 100.000 emigranten de Italiaanse kust hebben bereikt. Het is evident dat dit groeiend probleem onmiddellijk een efficiënte aanpak vergt. Gezien de ligging van Italië ten opzichte van Afrikaanse landen, kampt Italië met een van de grootste toestromen van emigranten binnen Europa. De grote gevaren, die de oversteek van de Atlantische oceaan met zich brengen voor de emigranten, realiseren zich steeds vaker. Door de toename van de bootrampen neemt ook de frequentie van media aandacht toe. Sinds dit jaar heeft de Europese Unie verklaard zich te gaan inzetten voor het lot van deze emigranten. EU- commissaris Cecilia Malmstrom (Binnenlandse Zaken) en Angelino Alfano, Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, hebben dit na een bijeenkomst in Brussel bekend gemaakt. De Europese Unie gaat namelijk een missie opzetten om het probleem van de vluchtelingen toestroom (voornamelijk naar Italië) het hoofd te bieden. In dit stuk zal ik ingaan op de vraag; hoe heeft zich dit probleem ontwikkeld en welke pogingen zijn ondernomen om dit probleem op te lossen?

Door: Inge Hensen Geschiedenis: De emigrantentoestroom is geen nieuw verschijnsel dat zich pas in het afgelopen jaar voor het eerst heeft voor gedaan. Het

is een probleem dat al jaren bestaat en alsmaar lijkt te groeien. In het bijzonder het Italiaanse eiland Lampedusa, gelegen ten zuiden van Sicilië, is

JURIST in BEDRIJF

al sinds de jaren 90 van de 20ste eeuw een plaats waar vluchtelingen in grote getalen per boot aankomen. In het begin kwam de toestroom met name uit Alba-

15

ARTIKEL

nië en later voornamelijk uit Noord- Afrika. De vluchtelingen zijn, in het grootste gedeelte van de gevallen, illegaal en een asielaanvraag heeft bij voorbaat geen kans van slagen. Toch hopen de emigranten een verblijfsvergunning te krijgen om zo binnen Europa te mogen verblijven. Tussen 1991 en 1994 kreeg Zuid- Italië te kampen met een enorme toestroom van illegale emigranten vanuit Albanië waar sinds 1991 het communisme ten val kwam. Mensenhandelaren maakten gebruik van de wanhoop van de vluchtelingen en vroegen grote geldbedragen voor het faciliteren van de oversteek naar Europa, terwijl hun toekomstperspectieven in realiteit somber zouden zijn aangezien de handelaren de emigrantenboten

"Ook de omstandigheden in de opvangkampen waren mensonterend en onverantwoord. " vaak opzettelijk tot zinken brachten om er zo met het geld van de vluchtelingen vandoor te kunnen gaan. Sinds het verdrag van Schengen (1985) waartoe Italië was toegetreden in 1997, bestond er tussen de lidstaten van dit verdrag een vrij verkeer van personen. Dit maakte de oversteek naar Europa alleen maar aantrekkelijker aangezien er nu ongehinderd verder Europa ingereisd kon

16

worden. Dit leidde ertoe dat er in Italië strengere controles plaatsvonden en er opvangkampen werden opgezet voor de vluchtelingen die betrapt waren en teruggestuurd zouden worden. In 2003 brak de Irakoorlog uit en dit zorgde ervoor dat Italië niet alleen vanuit Afrika maar ook vanuit Irak toestroming kreeg van vluchtelingen. De situatie liep steeds verder uit de hand en door de erbarmelijke omstandigheden van de boottochten haalden vele vluchtelingen het vaste land niet eens. De politieke discussie nam in 2003 ook steeds meer toe aangezien Italië zich in een spagaat bevond tussen de mensenrechten van de vluchtelingen en mensenrechten van de inwoners van Italië en daarbij van alle andere inwoners van Europa die overlast ondervonden van de emigranten toestroom. De Italiaanse regering was, in mijn ogen terecht, van mening dat het emigrantenprobleem een aangelegenheid was die heel Europa aangaat en zij vond dan ook dat dit probleem zo snel mogelijk en zo hoog mogelijk in prioriteit op de agenda van de Europese Unie geplaatst diende te worden. In 2004 kwam de crisissituatie in Italië, meer specifiek Lampedusa, tot een hoogtepunt. Mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International en de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR) stelden een onderzoek in en

JURIST in BEDRIJF

rapporteerden over wantoestanden met betrekking tot de mensenrechten van vluchtelingen in Lampedusa. Italië zou vluchtelingen aan Libië uitleveren en in Libië bestond er, na onderzoek van de mensenrechtenorganisaties, geen adequate procedure voor de behandeling van de vluchtelingen. Ook de omstandigheden in de opvangkampen waren mensonterend en onverantwoord. In 2006 werd er een eerste kamp door de Europese Unie in Afrika opgericht. Er werd tussen de lidstaten van de Europese Unie afgesproken dat het (vooralsnog nationaal) beleid met betrekking tot asielzoekers op elkaar moest worden afgestemd, zodat alle lidstaten vergelijkbare normen hanteren. In de jaren die volgenden was er allerminst sprake van een verbetering van het probleem rond de vluchtelingen toestroom. De omstandigheden in de opvangkampen verbeterden niet en de toestroom vluchtelingen nam niet af, sterker

216.289 mensen zoeken in de eerste helft van 2014 bescherming in een EUland. 68% van alle asielzoekers vraagt asiel aan in Duitsland, Zweden, Italië of Frankrijk. 6% van alle asielzoekers vraagt asiel aan in Nederland. nog groeide nog altijd gestaag De vluchtelingen binnen de kampen kwamen zelf ook steeds meer in opstand en vergeleken de opvangkampen met concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog. Vluchtelingen hulp De twee meest bekende organisaties die zich inzetten voor de rechten van vluchtelingen zijn het UNRWA en Amnesty International. Het United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East, is een in 1949 opgerichte organisatie van de Verenigde Naties die zich inzet voor de Palestijnse vluchtelingen in het Midden-Oosten.

ARTIKEL Amnesty International is een bredere organisatie die zich onder andere inzet voor betrouwbare asielprocedures. Dit houdt in dat vluchtelingen niet mogen worden geweigerd en niet mogen worden teruggestuurd naar landen waar zij te vrezen hebben voor vervolging. Daarbij voert Amnesty actie om vreemdelingendetentie zo veel mogelijk te beperken en verder houdt deze organisatie zich bezig met de mensenrechten van migranten, met in het bijzonder aandacht voor de positie van de illegale vluchtelingen die dus geen officiële documenten bezitten. De rol van de Europese Unie Op 4 juni dit jaar heeft de Europese Unie aangekondigd dat zij 335 miljoen dollar zal injecteren in de UNRWA. Wederom lijkt de Europese Unie achter de feiten aan te lopen, gezien de situatie dat we inmiddels bijna 70 jaar verder zijn en van de oorspronkelijke Palestijnse vluchtelingen slechts nog enkele tientallen bejaarden over zijn. Daarbij lijkt het alsof geen van de lidstaten van de Europese Unie er problemen mee heeft dat deze relatief afgebakende groep van Palestijnse vluchtelingen veel meer subsidies verleend krijgt dan alle andere vluchtelingen ter wereld samen. Een ander punt van kritiek is dat in de jaren tussen 2007 en 2013 de Europese Unie in totaal al meer dan 1.3 miljard dollar in de UNRWA heeft gestort en er desondanks geen verbeteringen in het vluchtelingen probleem waarneembaar zijn. Ook is de Europese Unie overgegaan tot het uitbreiden van de, in 2005 opgerichte, Frontex-missies. Lidstaten moeten investeren in middelen ten behoeve van de Frontex. Frontex het Europese agentschap dat tot doel heeft een gemeenschappelijke bewaking van de buitengrenzen van de Europese Unie te realiseren. De lidstaten zijn in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor de bewaking van de buitengrenzen, maar Frontex stimuleert de samenwerking tussen de lidstaten en heeft een coördinerende rol. Het uiteindelijke doel van de Europese Commissie is het opzetten van een zoek- en reddingsoperatie die de gehele Middellandse Zee bestrijkt, de zogenaamde ‘Task Force Middellandse Zee’.

Cijfers 216.289 mensen zoeken in de eerste helft van 2014 bescherming in een EU-land. 68% van alle asielzoekers vraagt asiel aan in Duitsland, Zweden, Italië of Frankrijk. 6% van alle asielzoekers vraagt asiel aan in Nederland. De helft van de vluchtelingen in Nederland is afkomstig uit Irak, de voormalige Sovjet-Unie, Afghanistan

"Het lijkt alsof de Europese Unie nog altijd haar ogen gesloten houdt voor de omvang van het probleem." en Somalië. 70% van de vluchtelingen is jonger dan 40 jaar en 64% is man. Vluchtelingen zijn veel vaker dan autochtonen alleenstaand. Een derde van de vluchtelingen is genaturaliseerd, en dus Nederlander. Nederland Vreemdelingen die in Nederland een asielaanvraag willen indienen, kunnen zich hiervoor melden bij de Vreemdelingenpolitie in Aanmeldcentrum Ter Apel. De vreemdelingenpolitie legt de nodige gegevens van de asielzoeker vast. Asielzoekers die met het vliegtuig zijn gekomen, kunnen zich melden bij de Koninklijke Marechaussee op Schiphol. Na de aanmelding in Ter Apel start een rust- en voorbereidingstermijn van minimaal 6 dagen. In deze periode kan de asielzoeker tot rust komen en kunnen zowel de vreemdeling als de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zich voorbereiden op de procedure. Vervolgens wordt de asielaanvraag ingediend en behandeld in een van de aanmeldcentra in Nederland. Deze aanmeldcentra bevinden zich in Den Bosch,

JURIST in BEDRIJF

Schiphol, Ter Apel en Zevenaar. De IND beoordeelt de asielaanvragen. Daarbij houdt de IND rekening met het verhaal van de asielzoeker. Hierbij wordt gekeken naar de feiten en of het een geloofwaardig verhaal is. Daarbij wordt tevens gekeken naar de situatie in het land van herkomst. De minister van Veiligheid en Justitie bepaalt of de individuele asielzoeker bescherming nodig heeft of veilig kan terugkeren naar het land van herkomst. Als de IND vaststelt dat een asielzoeker inderdaad bescherming nodig heeft, krijgt hij of zij een asielvergunning. Dit is een bijzonder soort verblijfsvergunning. Is bescherming niet nodig, dan moet de asielzoeker terug naar het land van herkomst. Asielzoekers van wie de asielaanvraag is afgewezen, kunnen in beroep gaan tegen deze beslissing, bij de rechter. Ze mogen de behandeling van het beroep vaak in Nederland afwachten. Voor langdurig verblijvende kinderen is een speciale regeling getroffen in Nederland. Kinderen en jongeren die geen asiel in Nederland hebben gekregen, mogen soms toch blijven. Ze moeten hiervoor wel langer dan 5 jaar in Nederland hebben verbleven. De kinderen en jongeren moeten tevens jonger zijn dan 19 jaar op het moment dat ze asiel aanvragen. Er zijn verschillende voorwaarden waaraan ze moeten voldoen om in aanmerking te komen voor deze regeling. Komt iemand in aanmerking voor de kinderregeling, dan kunnen ook eventuele ouders, broers en zussen een verblijfsvergunning krijgen, afhankelijk van de omstandigheden. Heden Het lijkt alsof de Europese Unie nog altijd haar ogen gesloten houdt voor de omvang van het probleem. Ieder jaar wordt er in de media aandacht gevraagd voor het lot van de emigranten en de toestroom van vluchtelingen naar Europa. Deze situatie leidt keer op keer tot realisatie van de gevaren die de oversteek van de vluchtelingen met zich brengen, vaak met grote aantallen slachtoffers ten gevolge. Het wordt de Europese Unie verweten dat zij niet sneller en effectiever heeft ingegrepen. Ze heeft het probleem heeft laten groeien, sterker nog: heeft het laten woekeren.

17

ARTIKEL

De Amsterdamse Zedenzaak: de rol van Robert M. Dinsdag 7 december 2010 wordt de dan 27-jarige, uit Letland afkomstige Robert M. aangehouden. Op dat moment wordt hij aangehouden op verdenking van seksueel misbruik van een kind, jonger dan twaalf jaar. Daarnaast bestaat zijn verdenking uit het bezit, verspreiden en produceren van kinderpornografisch materiaal. Uiteindelijk blijkt Robert M. de spil in de zogenoemde “Amsterdamse Zedenzaak” te zijn, een zaak die een grote maatschappelijke schok heeft veroorzaakt. De heersende maatschappelijke opvatting is duidelijk: Robert M. heeft de grenzen van maatschappelijke betamelijkheid overschreden. Ruim drieënhalf jaar later, op 16 september 2014, doet de Hoge Raad uitspraak in de cassatieprocedure die door Robert M. is aangespannen. Na de vele berichtgeving over deze zaak in de media, is het doel van dit artikel een overzicht geven van één van de grootste zedenzaken uit de Nederlandse geschiedenis. De focus in dit artikel zal worden gelegd op de vragen: hoe zat de Amsterdamse Zedenzaak nu precies in elkaar? Hoe oordeelden de verschillende rechterlijke instanties in eerste aanleg, in hoger beroep en uiteindelijk in cassatie? En tot slot: wat is nu de uiteindelijke betekenis van het oordeel in dit proces?

Door: Silvie Joosten De arrestatie In november 2010 werd een 46-jarige Amerikaan opgepakt op verdenking van een zedendelict. Na een huiszoeking door de Amerikaanse opsporingsautoriteiten bleek deze man in het bezit van kinderpornografische afbeeldingen en

Twee dagen na zijn aanhouding, op 9 december 2010, bekende Robert M. bij de politie dat hij zeer jonge kinderen seksueel had misbruikt. filmpjes. Hieronder bevonden zich drie afbeeldingen waarop was te zien hoe een jongetje van ongeveer twee jaar ernstig werd misbruikt door een blanke man. Na onderzoek van het truitje van

18

het jongetje, bleek hij hoogstwaarschijnlijk uit Nederland afkomstig te zijn. In het programma “Opsporing Verzocht” werden foto’s van het misbruikte jongetje getoond. Naar aanleiding van deze uitzending nam een vrouw contact op met de politie en verklaarde de moeder van het kind te zijn. De moeder vertelde dat zij vermoedde dat haar oppas, Robert M., verantwoordelijk zou zijn voor het seksueel misbruik. Daarnaast bleek enkele dagen eerder een melding bij de politie in Nederland te zijn binnengekomen van de Zweedse politie. In Zweden was een verdachte aangehouden op verdenking van seksueel misbruik. Er waren aanwijzingen dat deze verdachte deel zou uitmaken van een internationaal pedofielennetwerk en uit onderzoek bleek dat deze verdachte in de zomer van 2009 een ontmoeting had gehad met een Nederlander die in zijn telefoon aangeduid stond als “Robert

JURIST in BEDRIJF

x”. Uiteindelijk leidde de melding van de moeder, informatie uit Nederlandse politiesystemen en informatie uit het Zweeds onderzoek tot de aanhouding van Robert M. Op het moment van aanhouding was Robert M. werkzaam op kinderdagverblijf Het Hofnarretje en Jenno’s Knuffelparadijs te Amsterdam. Daarnaast bood hij zich via het internet aan als kinderoppas. Korte tijd na zijn aanhouding volgde het bericht dat Robert M. in Duitsland al veroordeeld bleek te zijn wegens het bezit van kinderpornografisch materiaal. In juni 2003 werden op zijn computer grote hoeveelheden kinderpornografisch materiaal aangetroffen. Hiervoor werd hij in Duitsland veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van één jaar met een proeftijd van drie jaar. Dat Robert M. vervolgens in Nederland toch met kinderen kon gaan werken,

ARTIKEL bleek het gevolg van het feit dat Nederland en Duitsland niet in elkaars systemen kunnen controleren of iemand eerder is veroordeeld. Twee dagen na zijn aanhouding, op 9 december 2010, bekende Robert M. bij de politie dat hij zeer jonge kinderen seksueel had misbruikt. In de vele verhoren die volgden bekende hij steeds en verklaarde hij zeer gedetailleerd over het misbruik. Zo legde hij verklaringen af over de namen van de kinderen, de seksuele handelingen die hij had verricht, de ouders van de kinderen en de woningen waar het misbruik plaatsvond. Naast Robert M. werden ook zijn echtgenoot gearresteerd en een medewerker van een van de kinderdagverblijven. De echtgenoot van Robert M. werd verdacht van het bezit van kinderpornografisch materiaal, de medewerker van een van de kinderdagverblijven van ontuchtige handelingen op het internet. Het voert te verder op deze verdenkingen in dit artikel nader in te gaan.

eerste aanleg medewerking te verlenen aan het onderzoek naar zijn toerekeningsvatbaarheid. Desalniettemin kon de Rechtbank tot de conclusie komen dat Robert M. verminderd toerekeningsvatbaar was, doordat het rapport van het Pieter Baan Centrum op verantwoorde wijze tot stand was gekomen. In dit rapport werd hij door deskundigen verminderd toerekeningsvatbaar verklaard ten aanzien van alle ten laste gelegde feiten en werd gewezen op een grote recidive kans. Tot slot liet de Rechtbank zich uit over de vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partijen. De Rechtbank Amsterdam wees een schadevergoeding voor immateriële schade toe, voor zover het de kinderen betrof. De vorderingen die zich richtte op vergoeding van immateriële schade van de ouders werden niet-ontvankelijk verklaard,

Het rechterlijk oordeel in eerste aanleg De meervoudige kamer, sector strafrecht, van de Rechtbank Amsterdam was de instantie die in eerste aanleg mocht oordelen over de strafzaak tegen Robert M. Op 21 mei 2012 deed ze uitspraak in deze zaak.

"Het Gerechtshof wenste te beklemtonen dat de ouders, in de ruime zin van het woord, tevens als slachtoffer te beschouwen waren en dat zij daarin alle erkenning en respect verdiende."

Het Openbaar Ministerie vorderde in eerste aanleg dat de verdachte zou worden veroordeeld voor een gevangenisstraf van twintig jaar, met aftrek van de tijd die hij in voorlopige hechtenis had doorgebracht en tot de maatregel van TBS met dwangverpleging. Derhalve vorderde het Openbaar Ministerie hetgeen maximaal in Nederland voor de ten laste gelegde feiten mogelijk is.

omdat zij niet als slachtoffer in de zin van art. 51f Strafvordering konden worden aangemerkt. De Rechtbank Amsterdam verklaarde de benadeelde partijen niet-ontvankelijk in hun vorderingen die strekten tot vergoeding van de materiële schade. De behandeling van deze vorderingen zouden een onevenredige belasting van het strafgeding opleveren.

De Rechtbank Amsterdam was uiteindelijk van oordeel dat een zeer langdurige gevangenisstraf op zijn plaats zou zijn en veroordeelde Robert M. tot een gevangenisstraf van achttien jaar. Daarnaast verklaarde de Rechtbank Robert M. verminderd toerekeningsvatbaar en vond zij derhalve het opleggen van de maatregel van TBS met dwangverpleging passend. Robert M. weigerde in

Het rechterlijk oordeel in hoger beroep Op 26 april 2013 deed het Gerechtshof Amsterdam uitspraak in het hoger beroep dat was ingesteld door Robert M. Hij was het niet eens met de combinatie van een lange gevangenisstraf van achttien jaar en de maatregel van TBS met dwangverpleging, welke hij opgelegd kreeg in eerste aanleg. De verdediging had het Gerechtshof verzocht gebruik

JURIST in BEDRIJF

te maken van haar bevoegdheid op grond van artikel 37b, lid 2 Strafrecht en het tijdstip waarop de maatregel van TBS zou aanvangen te vervroegen. Het Hof onderkende dat de behandeling van verdachte waarschijnlijk effectiever en succesvoller zou zijn wanneer de maatregel van TBS op korte termijn zou aanvangen. Desalniettemin diende de maatregel van TBS naar het oordeel van het Gerechtshof niet eerder te doen aanvangen dan nadat tweederde van de gevangenisstraf zou zijn geëxecuteerd. Het Hof nam hierbij in aanmerking de ernst van de strafbare feiten, de omvangrijke schaal waarop de strafbare feiten hadden plaatsgevonden, de schade die aan de kinderen was berokkend en het leed dat gezinnen was aangedaan. Ook voerde de verdediging in hoger beroep aan dat de doorzoeking van de woning van Robert M. in de nacht van 7 op 8 december 2010, onrechtmatig was en dat derhalve het bewijsmateriaal wat tijdens deze doorzoeking was vergaard, diende te worden uitgesloten van het bewijs. Tijdens deze doorzoekingen waren onder andere een computer in beslag genomen, waar later bestanden met kinderpornografisch materiaal op bleken te staan. Door de verdediging werd dit ook in eerste aanleg aangevoerd, maar de Rechtbank Amsterdam oordeelde dat de doorzoeking niet onrechtmatig was. Het Gerechtshof was echter van mening dat er wel sprake was van een onherstelbaar vormverzuim in het voorbereidend onderzoek, nu niet kon worden gezegd dat er sprake was van een doorzoeking met toestemming van de bewoner(s) van de woning en tevens de rechter-commissaris niet bij de doorzoeking betrokken was. Echter, het verzuim was naar het oordeel van het Gerechtshof niet ernstig te noemen en van een aanzienlijke mate van schending was geen sprake. Het Gerechtshof Amsterdam maakte gebruik van de discretionaire bevoegdheid die haar op grond van art. 359a Strafvordering toekomt en oordeelde dat ondanks dat er sprake was van een onherstelbaar vormverzuim, het door de doorzoeking verkregen materiaal kon meewerken tot het bewijs.

19

ARTIKEL

Een belangrijk verschil tijdens de behandeling van de zaak in hoger beroep en in eerste aanleg, was het spreekrecht van de ouders van de slachtoffers. Vijfenveertig ouders wilden tijdens het hoger beroep gebruik maken van het spreekrecht. In eerste aanleg werd de Rechtbank Amsterdam nog gewraakt omdat zij toestond de ouders van de slachtoffers gebruik te laten maken van het spreekrecht. Ten tijde van de behandeling in eerste aanleg was dit wettelijk nog niet toegestaan. Toen de zaak echter werd behandeld in hoger beroep, bood de wet de ouders deze mogelijkheid wel. Op 1 september 2012 was de kring van spreekgerechtigde ter terechtzitting uitgebreid. Thans konden de ouders van jeugdige slachtoffers hun spreekrecht uitoefenen. Door de wijziging kon dit punt geen inzet van een juridische strijd meer zijn. Gedurende drie dagen gaf het Gerechtshof Amsterdam de ouders gelegenheid hun spreekrecht uit te oefenen. Het Gerechtshof wenste te beklemtonen dat de ouders, in de ruime zin van het woord, tevens als slachtoffer te beschouwen waren en dat zij daarin

20

alle erkenning en respect verdiende. Door de ouders de gelegenheid te geven gebruik te maken van het spreekrecht, wilde het Gerechtshof recht doen aan de grote impact die deze zaak niet alleen op de kinderen had, maar ook op hun ouders. Het Gerechtshof achtte uiteindelijk bewezen het seksueel misbruik met 81

"Omdat de Hoge Raad uitspraak deed nadat meer dan zestien maanden waren verstreken na het instellen van het cassatieberoep, was de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 EVRM overschreden." (zeer jonge) kinderen. Daarnaast werd bewezen verklaard het vervaardigen, verspreiden en in bezit hebben van een grote hoeveelheid kinderpornografisch

JURIST in BEDRIJF

materiaal. Uiteindelijk werd Robert M. in hoger beroep door het Gerechtshof Amsterdam veroordeeld tot negentien jaar gevangenisstraf met aftrek van de tijd die hij in voorlopige hechtenis had doorgebracht. Tevens gelastte het Gerechtshof de maatregel van TBS met dwangverpleging. Wat betreft de vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partijen oordeelde het Gerechtshof Amsterdam op eenzelfde wijze als de Rechtbank Amsterdam in eerste aanleg had gedaan. Het rechterlijk oordeel in cassatie Een procedure in cassatie verschilt van een procedure die bij de rechtbank of het gerechtshof wordt gevoerd. Zo stelt de Hoge Raad geen nieuwe feiten vast en gaat ze uit van de feiten en omstandigheden zoals die door het gerechtshof worden vastgesteld. De Hoge Raad beantwoordt vragen in het belang van de ontwikkeling en de eenheid van het recht. De Hoge Raad bevordert daarnaast de rechtsbescherming door in te grijpen wanneer lagere rechters het recht niet op een juiste wijze hebben

ARTIKEL De Hoge Raad vernietigde derhalve de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam, maar uitsluitend voor zover het betrof de duur van de opgelegde gevangenisstraf. Voor het overige verwierp de Hoge Raad het cassatieberoep.

toegepast of hun oordeel onvoldoende hebben gemotiveerd. Uiteindelijk stelde Robert M. een beroep in cassatie in bij de Hoge Raad. Op 16 september 2014 deed de Hoge Raad uitspraak in deze zaak. Robert M. diende verschillende middelen in tijdens zijn cassatieberoep, maar de Hoge Raad ging in haar uitspraak enkel op één middel nader in dat door Robert M was voorgesteld. Dit middel betrof de door het Gerechtshof Amsterdam aan de benadeelde partijen toegewezen kosten voor rechtsbijstand. Dit middel faalde volgens de Hoge Raad. De overige middelen die door Robert M. waren voorgesteld konden volgens de Hoge Raad niet tot cassatie leiden en de Hoge Raad verwierp deze middelen zonder nadere motivering, op grond van artikel 81 Wet op de Rechterlijke Organisatie. De benadeelde partijen stelden ook een aantal middelen voor ter beoordeling door de Hoge Raad. Deze middelen betroffen onder andere de afwijzing van het Gerechtshof van de ingediende vorderingen met betrekking tot de materiële schade van de slachtoffers. Het Gerechtshof had de benadeelde partijen voor zover het betrof de vorderingen van de kinderen ter zake van materiële

schade niet-ontvankelijk verklaard. Het Gerechtshof had dit oordeel niet goed gemotiveerd volgens de Hoge Raad. Echter, dit leidde niet tot cassatie omdat vaststond dat na verwijzing de vorderingen tevens niet-ontvankelijk zouden worden verklaard, omdat deze vorderingen een onevenredige belasting voor het strafgeding opleverde. Het verwijzingshof zou dan namelijk per benadeelde partij en per onderdeel over de gevorderde vergoeding moeten oordelen.

De maatregel van TBS met dwangverpleging zal ingaan wanneer tweederde van de gevangenisstraf is geëxecuteerd.

Betekenis van het arrest van de Hoge Raad voor Robert M. Uiteindelijk betreft de straf die Robert M. opgelegd heeft gekregen een gevangenisstraf van achttien jaar en elf maanden en een maatregel van TBS met dwangverpleging. De maatregel van TBS met dwangverpleging zal ingaan wanneer tweederde van de gevangenisstraf is geëxecuteerd. De maatregel wordt in beginsel opgelegd voor de duur van twee jaar. Indien de maatregel van TBS met dwangverpleging nietgemaximeerd is, kan de termijn door de rechter, op vordering van het Openbaar Ministerie, telkens met een jaar of twee jaar worden verlengd. Dit gebeurt indien de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen deze verlenging eist. Dit kan betekenen dat Robert M. voor de rest van zijn leven aan de maatregel van TBS met dwangverpleging vastzit, maar dit is afhankelijk van zijn ontwikkeling. Het is aan de civiele rechter om te oordelen over de vorderingen van de benadeelde partijen tot vergoeding van de schades waarin zij in de strafprocedure niet-ontvankelijk werden verklaard. Dat deze vorderingen in deze procedure niet zijn beoordeeld betekent niet dat Robert M. niet aansprakelijk zou zijn voor deze schades.

Omdat de Hoge Raad uitspraak deed nadat meer dan zestien maanden waren verstreken na het instellen van het cassatieberoep, was de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 EVRM overschreden. Dit leidde tot een vermindering van de aan Robert M. opgelegde gevangenisstraf van negentien jaar. De Hoge Raad verminderde de gevangenisstraf van negentien jaar naar achttien jaar en elf maanden. Deze beoordeling vond ambtshalve plaats.

JURIST in BEDRIJF

21

DAGBOEK

Een greep uit de week van... Sylvana Vijn, student-stagiair bij Boels Zanders in Maastricht passen. Alle spullen die bij de brief horen leg ik opzij en ik ga verder met een opdracht over de vestiging van een pandrecht, waar ik de rest van de dag mee bezig ben.

DINSDAG

MAANDAG De vierde week van mijn studentstage bij Boels Zanders is alweer aangebroken. Het kantoor van Boels Zanders ligt bij Maastricht-Aachen Airport. Iedere dag pak ik de bus om 08.04 op het station, rond kwart voor 9 ben ik dan op kantoor. Ik zet mijn computer aan en loop naar de koffieautomaat om een cappuccino te pakken. Vervolgens buig ik me

22

over een opdracht waarbij ik een brief moet opstellen over de faillissementspauliana. Rond half 1 is het alweer tijd voor de lunch. Bij Boels Zanders wordt er elke dag samen geluncht. Na de lunch ga ik verder met de brief. Ik maak de brief af, print hem uit en lees hem kritisch door. Ik lever hem niet meteen in zodat ik hem later in de week nog een keer kan doorlezen en eventueel kan aan-

JURIST in BEDRIJF

Vandaag ga ik mee naar de rechtbank om een getuigenverhoor in een huurrechtzaak bij te wonen. Om kwart over 9 meld ik mij in de centrale hal van de rechtbank te Maastricht. Na het horen van drie getuigen zit het getuigenverhoor er weer op en rij ik met de advocaat mee terug naar kantoor waar we iets voor half 1 aankomen. Nadat ik mijn computer heb aangezet en mijn spullen heb neergelegd, is het alweer tijd voor de gezamenlijke lunch. Na de lunch loop ik met een aantal advocaten nog een blokje om, dit wordt bij Boels Zanders vaak gedaan. Vooral als het zonnetje schijnt is het heerlijk om even buiten te zijn. Als ik weer achter mijn computer zit bekijk ik mijn e-mails en zie ik dat ik een nieuwe opdracht heb gekregen over de Wet van Dam, een wet omtrent het opzeggen en stilzwijgend verlengen van overeenkomsten. Ik besluit om hier informatie over te zoeken en mij de rest van de dag hierover in te lezen. Om 10 voor 6 loop ik naar de bushalte om de bus terug naar Maastricht te nemen.

WOENSDAG Ik begin met het lezen van een pleitnota van een zitting waar ik vrijdagochtend mee naar toe ga. Terwijl ik bezig ben komt een advocate Vast-

DAGBOEK goed mij vragen of ik deze week iets kan uitzoeken over een toevoeging. Ik schrijf deze opdracht bij de andere opdrachten op mijn lijstje en ga verder met het lezen van de pleitnota. Als ik klaar ben met lezen van de pleitnota, lees ik de brief over de faillissementspauliana nog een keer door om deze vervolgens in te leveren. Ik begin met het zoeken van informatie voor de opdracht over een toevoeging. Zodra ik hiermee klaar ben krijg ik alweer een nieuwe opdracht. Ditmaal vraagt een advocaat Ondernemingsrecht mij om een korte memo te schrijven over het inkopen van eigen aandelen door een vennootschap. Om half 1 wordt er weer gezamenlijk geluncht. Om 3 uur ga ik met twee advocaten mee die op de universiteit een college over bestuursrecht gaan geven. Het college is rond half 6 afgelopen, waarna ik lekker naar huis loop.

DONDERDAG Deze ochtend meld ik mij om kwart over 10 bij de ingang van het gemeentehuis. Ik ga mee naar een hoorzitting op de gemeente waar een bezwaar tegen een vergunning zal worden behandeld. Rond half 12 zijn we terug op het kantoor en dan begin ik aan de opdracht over de toevoeging omdat deze morgen af moet zijn. Rond half 1 is het weer tijd voor de gezamenlijke lunch, waarna ik weer met een aantal advocaten buiten een rondje loop. Als ik weer achter mijn computer zit ga ik verder met de opdracht over de toevoeging. Terwijl ik bezig ben komt de volgende opdracht: is een bepaalde vordering verifieerbaar in een faillissement. Ik maak de opdracht over de toevoeging af en lever hem in. Het is al 16:00 uur en dus besluit ik om de laatste twee uurtjes vast informatie te zoeken over de laatste opdracht en om nog een uitspraak voor een advocaat te zoeken.

VRIJDAG Vandaag vertrek ik om kwart voor 9 naar de rechtbank omdat ik met twee advocaten meega naar het pleidooi. De zaak betreft een faillissement waarin de curator de drie bestuurders op grond van artikel 2:248 BW heeft aangesproken voor het tekort in het faillissement. Dit onderwerp is veelvuldig tijdens mijn master aan de orde gekomen en het is dan ook erg leerzaam om te zien hoe met een dergelijke vordering in de praktijk wordt omgegaan. De zitting is om 12 uur afgelopen, waarna ik samen

JURIST in BEDRIJF

met een advocaat vast mee rij naar een lunchroom in Meerssen. Elke vrijdagmiddag wordt hier samen geluncht. Eenmaal terug op kantoor begin ik snel aan een opdracht over de Wet bestuur en toezicht, die ik voor het einde van de dag nog wil inleveren. Rond kwart over vijf gaat de gong die op de tweede verdieping staat, hiermee wordt elke vrijdag het begin van de vrijdagmiddagborrel aangegeven. Ik sluit mijn computer af en loop naar de borrel, tijd voor het weekend!

23

GROETEN UIT

Groeten uit… Uganda! Mijn naam is Karlijn van der Heijden, ik ben 20 jaar oud en derdejaars student European Law School English Track. Ik ben opgegroeid in Bodegraven, een dorpje in Zuid-Holland in de buurt van Gouda. Nadat ik het tweetalig VWO had afgerond wilde ik graag in het Engels verder gaan. Daarbij vond ik rechten interessant en vond ik het leuk om een internationaal georiënteerde studie te gaan doen en zo kwam ik in Maastricht terecht. Naast mijn studie heb ik de afgelopen twee jaar als studentmedewerker bij het SSC gewerkt. Daarbij heb ik vorig jaar in de opleidingscommissie European Law School gezeten en zat ik in het Comité Koning Willem I wat ieder jaar het Maastricht Symposium organiseert. Dit zijn niet echt juridische nevenactiviteiten maar ik ben altijd best wel breed geïnteresseerd geweest en wist eigenlijk ook nog niet echt zeker of ik in een puur juridische baan wilde eindigen dus vond ik het juist leuk om mijzelf wat breder te oriënteren. Nadat ik in de vijfde klas van het vwo als een soort maatschappelijke stage drie weken naar de Verenigde Staten ben geweest heeft het me altijd leuk geleken om voor langere tijd naar het buitenland te gaan. Alhoewel ik na mijn eindexamen gelijk ben gaan studeren had ik wel al snel besloten dat ik dit tijdens mijn studie alsnog wel wilde gaan doen. Stage lopen in het buitenland leek me de ideale combinatie van mijn studie in praktijk zien en een ander land in het dagelijks leven leren kennen. En zo kwam ik in Uganda terecht...

Door: Eva Scheel en Eva Hendrikx

Hoe kom je erbij om in Uganda stage te lopen? Eigenlijk had ik niet echt een voorkeur voor een bepaald land. Echter, het leek me leuk om naar een niet al te westers land te gaan omdat ik denk dat als je een tijdje je in een niet-westers land woont, je in vergelijking met een westers land relatief meer nieuwe dingen ziet en meemaakt die je als doorsnee toerist daar niet zou meemaken. Op een website van de overheid vond ik verschillende stage bemiddelingbureaus die in allerlei landen opereren. Ik heb verschillende bedrijven die mij interessant leken gecontacteerd en na heel wat motivatiebrieven schrijven en cv's op sturen, sprak de stage die ik in Uganda kon gaan lopen mij erg aan. Hoe is het leven in Uganda? Ik woon in een guesthouse in de hoofdstad, Kampala. Uganda is een behoorlijk arm land en je kunt hier ongetwijfeld voor vijf euro per nacht slapen, maar als je hier voor langere tijd zit wil je toch wel graag een veilige omgeving met westerse sanitaire voorziening en een plek waar veilig eten wordt geserveerd of waar je zelf kunt koken. Dit is hier allemaal totaal niet vanzelfsprekend, maar gelukkig heeft het guesthouse, waar ik woon, dit allemaal wel. Ik ben hier voor een maand bed en

24

ontbijt ongeveer evenveel kwijt als mijn kamer in Maastricht, maar die heb ik onderverhuurd dus dat scheelt enorm. Daarnaast wordt hier wel mijn was gedaan! Verder heb ik ook een OV- vergoeding aangevraagd en dat compenseert eigenlijk het geld dat ik hier aan de boda-boda's en matatu's (brommertjes en minibussen die hier als vervoersmiddel worden gebruikt) uitgeef. Ik krijg verder geen stagevergoeding maar het leven is hier in principe goedkoop zolang je geen westerse producten koopt. In het weekend ga ik er eigenlijk altijd wel op uit: ik ben naar mooie eilanden in het Victoriameer geweest, heb een voetbal wedstrijd tegen Guinee bijgewoond, geraft en gesupt op de Nijl, gehiket door het regenwoud en een gave mountainbiketocht door de tropische akkers gedaan. Dat kost natuurlijk wel meer dan een gemiddeld weekend in Nederland maar is uiteindelijk ook veel te leuk om niet te doen als je hier bent. Al met al hoeft het niet per se duur te zijn om hier te verblijven. Echter het is wel handig dat ik van te voren een beetje gespaard heb, zodat ik na mijn stage nog een tijdje kan reizen. Wat vind je van het land en hoe bevalt het? Ik heb het erg naar mijn zin in Uganda!

JURIST in BEDRIJF

In het guesthouse waar ik verblijf wonen ook allemaal andere internationale stagiairs met wie we pannenkoekendiners en filmavonden houden. Wat dat betreft is het dus net een studentenhuis, wat natuurlijk snel went. In de stad verbaas ik me iedere dag weer over de totale chaos waarin iedereen toch zijn weg blijkt te vinden, de enorme hoeveelheid uitlaatgassen en toetergeluiden en de aandacht die je als 'muzungu' (blanke) krijgt. Inmiddels antwoord ik op de vraag of ik getrouwd ben en kinderen heb dan ook maar gewoon "ja". Buiten de stad is het land echt prachtig. Uganda ligt op de evenaar en het landschap is dan ook echt tropisch. Onderweg raak je echt niet uitgekeken: weelderige natuur en langs de weg vrouwen met zware pakketten op hun hoofd en houten hutjes waar matoke (gebakken banaan), fruit en noten worden verkocht. Wat zijn de grootste verschillen met Nederland? Doordat ik hier stage loop heb ik het gevoel dat Uganda wel echt leer kennen. Op de werkvloer zit je natuurlijk continue tussen de echte Ugandezen en hun manieren. Het is interessant om te zien hoe zij werken. Zij kunnen veel van ons leren, maar wij ook zeker wat van hen.

GROETEN UIT een groot deel van de bevolking komen er ook minder misstanden aan het licht. Al met al zijn er dus wel veel rechten en plichten in de wet vastgelegd, maar heerst er veel onwetendheid en is er totaal geen toezicht op de naleving van afspraken waardoor de rechten en plichten in de praktijk vaak niet lijken te bestaan.

Toen ik het met een Ugandese man had over het feit dat tijd hier erg rekbaar is legde hij uit dat, in welke kring ook, het niet gaat om wanneer iets gebeurt, maar wat er gebeurt. Natuurlijk leidt dit niet tot de meest efficiënte manier van werken en blijft hierdoor veel ongedaan maar het is wel iets waar we misschien in Nederland af en toe meer bij stil moeten staan als je hoort dat binnen steeds meer organisaties heel strikt gelogd moet worden wat je aan het doen bent. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de verhalen over verzorgingstehuizen met tijdslimieten voor activiteiten als het wassen van ouderen. Naast het lage werktempo is het grote verschil dat Uganda erg arm is. Hierdoor zijn de faciliteiten erg matig. Zo zijn kantoren niet standaard uitgerust met WiFi en gebeurt er nog weinig online, maar juist veel op papier. Dit vertraagt natuurlijk de communicatie tussen instanties, bijvoorbeeld tussen politie en justitie. Bepaalde zaken kunnen op die manier letterlijk in een hoekje blijven liggen waardoor ze veel vertraging oplopen. Daarbij is het, doordat het hele land zo ongeorganiseerd is, lastiger om mensen te bereiken en te zoeken. Hierdoor is het makkelijker om voor justitie onder de radar te blijven. Als gevolg hiervan worden verdachten relatief sneller in voorarrest gehouden: als

ze weer naar huis mogen is het namelijk gewoon lastiger om ze weer te bereiken of in de rechtszaal te krijgen. Een ander groot verschil is dat de politie hier behoorlijk corrupt is. Ambtenaren krijgen erg weinig betaald en dat maakt de verleiding om corrupt te handelen natuurlijk groter. In de plaats waar de UHRD werkt komt veel prostitutie voor, maar dit is eigenlijk illegaal. Het komt vaak voor dat prostituees worden gearresteerd door politiemensen en dan voor de keuze worden gesteld: of omkopen (al dan niet 'in natura') of mee naar het politiebureau. Daarbij heb ik een zaak voorbij zien komen van een vrouw die op meerdere plekken was gesneden door haar man. Deze zaak kwam maar niet voor de rechter en het blijkt dat de man in kwestie zelf een politieofficier is. In Nederland zullen er ongetwijfeld ook corruptie schandalen zijn. Echter, doordat Uganda zo slecht georganiseerd is, komen er maar weinig van dit soort situaties bovendrijven en wordt er weinig aan gedaan. Daarbij zijn mensen in Uganda over het algemeen erg laag opgeleid. Hierdoor weten ze vaak niet wat hun rechten zijn. Bij een voorlichting over vrouwenrechten en het huwelijk kregen we dan ook vragen als 'mag mijn man mij slaan'. Doordat er zo'n grote onwetendheid heerst onder

JURIST in BEDRIJF

Kun je iets vertellen over het kantoor waar je stage loopt? Ik loop nu stage bij de Universal Human Rights Defenders and Activists. Dit is een lokale organisatie die voorlichting geeft over de rechten die bepaalde groepen mensen hebben en mensen hulp biedt om hun zaak voor rechter te krijgen. Daarnaast onderhouden ze op lokaal niveau contact met instanties als politie en justitie om eventuele misstanden en 'challenges' te bespreken. De UHRD vormt dus eigenlijk de schakel tussen de bevolking enerzijds en politie en justitie anderzijds. De organisatie bestaat grotendeels uit vrijwilligers die zich bij de UHRD dus eigenlijk inzetten voor de community. En, hoe bevalt de stage? Alhoewel ik wel veel nieuwe dingen zie waar ik veel van kan leren is het wel lastig om meer te kunnen doen dan 'zien'. Het werktempo ligt namelijk erg laag en doordat de organisatie zo lokaal opereert spreken veel mensen met wie ze werken maar matig Engels. Dit had ik van te voren heel anders ingeschat omdat Engels wel een officiële taal is hier. Al met al moet ik me dus heel assertief op stellen om mee te kunnen doen en dingen te begrijpen, en dan nog blijft het toch wel beperkt wat je hier kunt doen. Wel zie je, en dat zul je op geen andere manier echt meekrijgen, hoe het recht functioneert in een ontwikkelingsland in vergelijking met een westers land. Je ziet precies waar de knelpunten liggen en wat er voor nodig is om het rechtssysteem wel goed te laten functioneren. In Nederland zou ik dat waarschijnlijk veel minder goed begrijpen omdat het daar zo vanzelfsprekend is.

25

KANTOORSPECIAL

Houthoff Buruma Houthoff Buruma is één van de grootste kantoren van advocaten, notarissen en belastingadviseurs in Nederland. Circa 250 hooggekwalificeerde specialisten leveren maatwerk aan ondernemingen en organisaties die streven naar excellente prestaties. Houthoff Buruma richt zich op het topsegment binnen het bedrijfsleven en de publieke sector, organisaties waar de belangen groot zijn. Voor deze doelgroepen vormt Houthoff Buruma een full-service kantoor, met specialisten die thuis zijn binnen vrijwel alle bedrijfsmatige vraagstukken. Voor deze kantoorspecial zijn Jantien Dekkers en Luke van de Laar geïnterviewd.

Jantien Dekkers, advocaat-stagiaire bij Houthoff Buruma

Kunt u ons vertellen wie u bent? Jantien: Ik ben Jantien Dekkers, 26. Ik ben een geboren en getogen Rotterdammer, maar ik heb in Maastricht gestudeerd. Sinds anderhalf jaar ben ik als advocaatstagiaire werkzaam bij Houthoff Buruma in Amsterdam. De eerste anderhalf jaar zat ik in het team verzekerings- en aansprakelijkheidsrecht. Inmiddels ben ik gewisseld naar strafrecht. Luke: Mijn naam is Luke, 25 jaar en ik werk sinds ruim een jaar op de sectie Financial Markets Group binnen het team insolventie en herstructurering bij Houthoff Buruma te Rotterdam. In 2008 ben ik begonnen aan de bachelor European Law School aan de Universiteit Maastricht. Nog hetzelfde jaar ben ik overgestapt naar de bachelor Nederlands recht. Na vijf jaar studeren heb ik afgelopen zomer de master privaatrecht afgerond. Hoe heeft u uw studietijd ervaren? Jantien: Ik heb enorm van mijn studententijd genoten. Naast een lidmaatschap bij een studentenvereniging, was ik lid van meerdere studieverenigingen. In de zomervakanties en na het afronden van mijn studie heb ik verre reizen gemaakt.

26

Het leukste vond ik een project van AIESEC waarbij ik Engelse les gaf op een school in Marokko. Je studie is bij uitstek een periode waarin je alle moet kansen aangrijpen om jezelf uit te dagen en erachter te komen wat je leuk vindt. Een mooie bijkomstigheid daarvan is dat je daarna beter weet wat je wilt en wat je belangrijk vindt als je gaat solliciteren. Luke: Mede dankzij mijn jaarclub en diverse commissies van Ouranos heb ik mijn studententijd als erg leuk ervaren. Ook moet ik zeggen blij te zijn met het gegeven dat ik niet precies in vier jaar afgestudeerd ben en nog een half jaar buitenland heb meegepakt. Houthoff Buruma is met meer dan 250 advocaten één van de grotere kantoren van ons land.Wat onderscheidt Houthoff Buruma van alle andere grotere advocaten kantoren? Jantien: Houthoff Buruma kenmerkt zich mijn inziens door haar Nederlandse wortels, uitgebreide litigation praktijk en de gevarieerde, gezellige groep mensen. Houthoff Buruma heeft een internationale rechtspraktijk maar een Nederlandse bedrijfscultuur, wat bij grote advocaten-

JURIST in BEDRIJF

kantoren vrij uniek is. Daarnaast hebben wij een gezellige groep mensen waarmee altijd te lachen en te borrelen valt. Voor mij was van belang dat Houthoff Buruma als één van de weinige grote advocatenkantoren een uitgebreide faillissementspraktijk heeft en een noemenswaardig strafrechtteam.Voor diegenen die zich op kantoren gaan oriënteren, kijk niet alleen naar het kantoor als geheel; kijk ook of het kantoor goed bekend staat op de sectie waarin jij geïnteresseerd bent. Luke: Mij spreekt de relaxte, open sfeer binnen Houthoff Buruma erg aan. Hoe cliché het ook zal klinken, de deuren staan daadwerkelijk open. Er werken hier veel verschillende mensen op een ongedwongen manier samen aan hele mooie zaken. Hoe bent u bij Houthoff Buruma terecht gekomen? Jantien: Ik was er niet meteen van overtuigd dat een groot Zuidaskantoor iets voor mij zou zijn. Het leek mij onpersoonlijk; all work and no play. Bij Houthoff Buruma had ik het beste gevoel. Ik hoorde ook goede verhalen van vrienden. Mijn sollicitatiegesprekken gaven de doorslag: hoewel een gesprek met twee partners in-

KANTOORSPECIAL

Luke van de Laar, werkzaam in de sectie Financial Markets Group bij Houthoff Buruma

Hoe ziet een normale werkdag voor u eruit? Jantien: Als ik om 09:00 uur binnenkom, lees ik eerst mijn e-mails. Daarna ga ik met wat collega's koffie halen. In de loop van de dag werk ik aan stukken in twee of drie zaken. Ik schrijf brieven, memo's of processtukken, en bespreek die met teamgenoten. Door de dag heen bellen en mailen collega's en cliënten met vragen. Soms gooit dat je werkplanning ondersteboven, maar die dynamiek vind ik juist leuk. 's Middags lunchen we met de hele sectie op kantoor. Ongeveer één keer per week ben ik buiten kantoor voor een bespreking met een cliënt, een zitting of opleidingsdagen. De beroepsopleiding nieuwe stijl is verzwaard en dat is merkbaar; ik heb maandelijks les en, ja hoor, huiswerk.

timiderend kan zijn, herinner ik mij vooral dat ik enorm heb gelachen. Ik ben uiteindelijk begonnen als advocaat-stagiaire in het team van één van de partners die mij heeft aangenomen. Mijn indruk bleek te kloppen, ik heb het daar erg naar mijn zin gehad. Onpersoonlijk is het zeker niet, je werkt in kleine teams waardoor je veel zaken samen doet en vaak direct samenwerkt met de partner van jouw team. Ook beheerst mijn blackberry geenszins mijn leven. Ik ben nog nooit 's avonds of in het weekend gebeld voor spoedklussen.

Luke: Erg divers, het gros van mijn tijd werk ik in faillissementen. Elke dinsdag worden er in Rotterdam faillissementen uitgesproken. Het kan prima zijn dat ik dinsdagochtend denk dat het een rustige dag gaat worden terwijl een kantoorgenoot in de loop van de middag als curator wordt benoemd met als gevolg dat we de rest van de week druk bezig zijn om de brand zoveel mogelijk te blussen. Na deze drukke beginperiode begint een periode waarin alles afgewikkeld moet worden. Juist de afwisseling tussen de hectische en daarna de wat rustigere periode spreekt mij aan.

Luke: In de borrel na afloop van de JiB Bedrijvendag 2013 raakte ik in gesprek met een van de advocaten van Houthoff. Mede naar aanleiding van dit gesprek heb ik gesolliciteerd voor een studentstage bij Houthoff. Deze sollicitatie heeft ertoe geleid dat ik drie maanden na het JiB Bedrijvendag in de Rotterdamse vestiging van Houthoff aan de slag kon als studentstagiair op de sectie Real Estates en later op de sectie Corporate M&A. De mensen en de werkzaamheden bevielen dusdanig goed dat ik na mijn stage – ik was toen zo goed als klaar met mijn master – direct heb gesolliciteerd om twee maanden later als advocaat-stagiair aan de slag te gaan.

Wat houdt een stage bij Houthoff Buruma in? Jantien: Stagiaires kunnen bij Houthoff Buruma direct in de praktijk meewerken. Je schrijft mee aan de brieven, memo's en processtukken. Ook ga je mee naar zittingen. Het is ook erg gezellig. Elke dag zitten de student-stagiaires samen om koffie te drinken en elke vrijdag lunch je samen. Op elk kantoorevenement ben je welkom en vrijdag kan je het licht uitdoen op de kantoorborrel… Het is de beste manier om onze bedrijfscultuur en de mensen te leren kennen.

JURIST in BEDRIJF

Luke: Een stage bij Houthoff duurt als uitgangspunt twee maanden. Als studentstagiair word je zoveel mogelijk bij de lopende zaken betrokken: je schrijft adviezen en memo's en gaat mee naar besprekingen en zittingen. Bovendien worden studentstagiairs zoveel mogelijk betrokken bij de sociale activiteiten – zoals de wekelijkse borrel, jonge balie activiteiten, kantoorfeesten - van kantoor. Goed om te weten is dat Houthoff voor studenten die van ver komen in zowel Rotterdam als in Amsterdam een appartement heeft waar studenten tijdens hun stage in kunnen wonen. Ook is het mogelijk om binnen ons kantoor in Brussel stage te lopen. Zou u de student van nu nog een tip mee kunnen geven? Jantien:Als je gaat solliciteren, vergeet dan niet dat jij een kantoor zoekt dat bij jou past. Wees daarom altijd jezelf. Als dat bij een kantoor niet in de smaak valt, dan is dat kantoor waarschijnlijk ook helemaal niet geschikt voor jou. Luke: Zoveel mogelijk bedrijvendagen en business courses afstruinen! Niet alleen zijn het zeer leuke activiteiten, ook bieden ze een goede kijk binnen de verschillende kantoren. Verder zou ik zeker aanraden om stages te gaan lopen. Zo kan je de kantoren leren kennen, maar ook zelf ervaren wat jou wel en niet aanspreekt: wil je bijvoorbeeld werken bij een Angelsaksisch of juist een Nederlands kantoor?, groot of klein?, welke sectie?, etc., etc.

Wil je naar aanleiding van dit interview met Jantien en Luke graag nader kennismaken met Houthoff Buruma? Kijk dan op www.werkenbijhouthoff.com, de Houthoff Buruma Facebookpagina of neem contact op met recruiter Eline van de Kreeke, [email protected].

27

ARTIKEL

Cannabisrevolutie

Nederland staat wereldwijd bekend als een erg liberaal land. In veel landen kan men zich niet voorstellen hoe een land zo vrij kan zijn. Bepaalde zaken kunnen in andere landen absoluut niet door de beugel terwijl dat in ons land geen probleem is. Maar daar zijn we in Nederland met zijn allen ook erg trots op. Ons gedoogbeleid inzake de Opiumwet is hier een voorbeeld van. Dit beleid is opgekomen in de jaren 60. De handhaving van de Opiumwet werd toen al op een laag pitje gezet en in de jaren 70 werd het gedoogbeleid officieel. Sindsdien staat de ontwikkeling van het Nederlandse drugsbeleid echter stil terwijl het beleid in andere landen in sneltreinvaart verandert. Hoe liberaal is ons drugsbeleid eigenlijk nog?

Door: Justine Sliwinski Het Nederlandse softdrugsbeleid staat het kopen van wiet in koffieshops toe, maar de koffieshops moeten hun wiet in het illegale circuit halen want in Nederland zijn zowel de teelt als de distributie en de inkoop strafbaar. Dealers of bezorgers zijn met bijvul op straat tot aan de deur van de koffieshop strafbaar. Dit is volgens velen een nogal krom beleid. Het Nederlandse beleid wordt hypocriet genoemd en is sinds de jaren 60 niet meer veranderd. Nederland waant zich nog altijd heel

28

liberaal en progressief, maar we worden op rechts gewoon kei hard ingehaald door het vooruitstrevende Uruguay.Want het meest liberale land van Zuid-Amerika heeft de teelt, distributie en de in- en verkoop van cannabis gelegaliseerd. Uruguay wordt ook wel liefkozend het Nederland van Latijns-Amerika genoemd, waar de afgelopen jaren in sneltreinvaart zowel abortus als het homo-huwelijk zijn gelegaliseerd en nu gaan ze dus een

JURIST in BEDRIJF

grote stap verder dan Nederland met de legalisering van cannabis. De meningen over de legalisering van cannabis zijn echter verdeeld. Zo zijn sommigen van mening dat legalisering van cannabis een opstapje biedt naar het gebruik, gedogen of zelfs legaliseren van andere drugs en dat op deze manier juist niet de drugshandel wordt gecontroleerd en teruggedrongen, omdat deze gewoon in de handen van dezelfde mensen zal blijven.

ARTIKEL Anderen zijn juist van mening dat legalisering de controle op drugs(problemen) wèl zal versterken. Immers, alle andere maatregelen om drugs te bestrijden zijn niet effectief gebleken. Nieuwe wetgeving in Uruguay staat, sinds kort, thuis kweken toe.Toch zijn er grenzen. Het maximum aantal plantjes dat thuis mag worden gekweekt, is 6 plantjes per persoon. Dit is echter niet genoeg voor sommige mensen. Vooral mensen die geld willen verdienen aan de plantjes. Ze gaan zelf meer kweken, illegaal, en de risico’s die daar aan kleven, nemen ze voor lief. Naast dealers die op grote schaal plantjes kweken voor hun handel, zijn er ook mensen die liever hun eigen plantjes kweken puur voor hun eigen gebruik, omdat ze niet op de zwarte markt wiet willen kopen. Ze willen niet in aanraking komen met drugdealers, slechte koop, criminelen en alles wat daarbij komt kijken. Daarbij riskeren ze gevangenisstraf en dat hebben ze ervoor over. In Uruguay zitten veel mensen in de gevangenis voor het telen van cannabis. Ook in Uruguay worden aan het beleid grenzen gesteld. De dealers zouden graag meer planten willen verbouwen. Grote dealers verbouwen op hun plantages namelijk zo’n 70 planten van verschillende soorten en maten. Zulke hoeveelheden zijn illegaal, ook in Uruguay. De nieuwe wetgeving hier geen verandering in brengen. Sommige dealers hebben zo een passie voor cannabis dat ze vóór legalisering zijn, ook al is deze legalisering niet geheel grenzeloos. Deze dealers kunnen dat ten minste tot op zekere hoogte gerust doen waar hun hart ligt en dat is wiet telen voor mensen die dat zelf niet kunnen om wat voor reden dan ook en die wel wiet willen nuttigen. Of dat nu puur recreatief is of om medische redenen. Het brein achter de nieuwe wet is de secretaris-generaal van de drugsraad, Julio Calzada. Hij wordt gesteund door de president van Uruguay, Jose Mujica. Hij doet wat Ivo Opstelten in Nederland niet durft: het legaliseren van cannabis. Het hoofddoel van de wet is het ontman-

telen van de drugshandel. Het drugsbeleid zoals dat voorheen gehanteerd werd, maakte meer dodelijke slachtoffers dan het cannabisgebruik zelf. Dat betekent echter niet dat de cannabismarkt een vrije markt is geworden. Het blijft een gesloten markt, dus alle afzonderlijke facetten van de markt worden wel gereguleerd door de rijksoverheid. Denk aan de financiering, productie, distributie en de verkoop. Hij is van mening dat de drugsmarkt niet overgeleverd mag worden aan de krachten van vraag en aanbod. Hoe ziet die nieuwe wet er dan uit? Ben je 18 jaar dan mag je na registratie 6

"Het Nederlandse softdrugsbeleid staat het kopen van wiet in koffieshops toe, maar de koffieshops moeten hun wiet in het illegale circuit halen want in Nederland zijn zowel de teelt als de distributie en de inkoop strafbaar." planten thuis kweken. De planten mogen een maximale opbrengst van 440 gram opleveren voor eigen gebruik.Als je geen ruimte thuis hebt, kun je je aansluiten bij een Cannabisclub. Dit is een soort koffieshop die zelf kweekt. Een Cannabisclub mag maximaal 45 leden per club hebben en maximaal 99 planten houden. Naast zelf telen kun je, na registratie, 40 gram wiet bij de apotheek halen. Dat is zo’n 160 jointjes per maand(!). En denk je dan nog om de een of andere reden dat je daar niet genoeg aan hebt, dan mag je langs de dokter om uit te leggen waarom je meer nodig zou hebben. In Nederland is daarentegen het bezit van meer dan 5 gram wiet formeel al strafbaar. De koffieshops zijn neutraal gebied. In deze ‘vrijhandelszone’ wordt het ‘verbod’ op softdrugs niet gehandhaafd. In beginsel wordt het bezit van vijf planten ook gedoogd, maar in geval van meer planten, worden deze gewoon in beslag genomen. Het doel van het Nederlandse softdrugs-

JURIST in BEDRIJF

beleid is het scheiden van softdrugs en harddrugs en op deze manier op zijn minst de handel in softdrugs buiten het criminele circuit te houden. De legalisering van wiet in Uruguay is een enorme verandering voor telers. Tot voor kort was o.a. het telen illegaal met als gevolg dat de gevangenissen vol zaten met mensen die zijn opgepakt voor de productie en verspreiding van wiet. Dat zijn niet alleen de grote jongens uit de drugskartels, maar ook de kleine thuisteler. De gevangenissen zijn zo overvol dat in 3 persoonscellen, som tot wel 11 gevangenen huisden. Vooral de kleine thuisteler ervaart het uitzitten van zijn straf als erg heftig. Er is vaak geen eten en geweld staat dagelijks op het menu.Toch hebben de thuistelers de gevangenisgruwelen over voor hun eigen vrijheid en vrijheid van de plant zoals ze dat noemen. De gevangenissen zullen met de nieuwe wet minder vol zijn, maar toch vinden de telers het maximum van 6 planten nog erg laag. Het valt dus maar te bezien, hoeveel leger de gevangenissen ook daadwerkelijk zullen worden. Er is één groep in Uruguay die minder blij is met de nieuwe wet en dat is de groep dealers op de hoek. De overheid wil hun wiet via de apotheker gaan aanbieden voor 1 dollar per gram terwijl de drugdealers op de hoek het voor 3 dollar per gram verkopen. Er wordt geschat dat de drugskartels schade zullen leiden ter grootte van 50 miljoen dollar. Voor de legalisering gingen de zaken van de dealers heel goed, maar naar verwachting zullen de zaken verslechteren naar aanleiding van de legalisering. De dealers krijgen concurrentie. Het plan is om de concurrentie aan te gaan door de prijzen van illegaal gekweekte wiet aan te passen aan de prijzen van legale wiet of misschien zelfs onder deze officiële prijzen te gaan zitten. De marges zullen kleiner worden, maar de dealers gaan de strijd wel aan. Er zal toch altijd een zwarte markt blijven, want niet iedereen wil zich laten registreren. Die mensen zullen bij de dealers blijven kopen en voor de dealers blijft deze handel goed verdienen, ondanks de legalisering.

29

ARTIKEL

Veel Uruguayanen geven aan wiet bij de apotheek te zullen kopen of zelf te telen en niet meer wiet af te nemen van de dealer op de hoek. Anderen maken zich zorgen over de openbare koop van wiet bij een apotheek. Dit kan namelijk alleen indien diegene zich laat registreren. Hierbij worden gegevens zoals je naam en DNA geregistreerd. Daar is nu niks mis mee, maar men weet niet of dit altijd zo zal blijven. Mocht het in de toekomst veranderen dan vinden sommige Uruguayanen het een eng idee om te boek te staan als cannabis consument. Nederland heeft ondanks onze huidige achterstand, toch naam gemaakt als pionier op het gebied van wiet. Nederlanders hebben gebruik gemaakt van deze positie. Door de jaren heen zijn er niet slechts veel koffieshops opgericht, maar bijvoorbeeld ook cannabiszadenbanken. Er zijn veel Nederlandse experts op dit gebied. Het is dan ook niet vreemd dat Nederlanders hun grenzen gaan verleggen. Hiermee doel ik niet op illegale drugshandel, maar op het toepassen van hun kennis in de rol van adviseur. Het is namelijk een Nederlander die de regering van Uruguay heeft geadviseerd over

zaken gerelateerd aan de totstandkoming van de legalisering van wiet. De nuchtere analyse is gedeeltelijk positief. Het doel van de legalisatie heeft deels kans van slagen. Uruguay zal niet van haar zwarte markt afkomen. Iedereen mag gaan kweken en iedereen mag 6 planten kweken. Met moderne technieken kan

"Het blijft een gesloten markt, dus alle afzonderlijke facetten van de markt worden wel gereguleerd door de rijksoverheid." men van 1 plant 3 kg afhalen. Dit beleid zou juist een zwarte markt kunnen gaan creëren. Wil Uruguay die zwarte markt nu tegen gaan, dan zal ze meer soorten plantjes moeten toelaten, wat ook mogelijk zou zijn binnen haar beleid. Nederlandse deskundigen zijn ook met andere regeringen in overleg. Er is mondiaal gezien interesse voor dit soort experts. Er wordt heel snel gereguleerd in Amerika op dit moment, Canada, Spanje

JURIST in BEDRIJF

en Chili. De experts hebben een geheimhoudingsplicht en kunnen daarom ook niet verder uitweiden over details. Er zijn ook geluiden dat het beleid in Nederland de komende jaren zal veranderen. Over de redenen kan vooralsnog slechts worden gespeculeerd. Is Ivo Opstelten van mening dat ons huidige beleid niet meer werkt in onze maatschappij? Of zal Nederland niet achter kunnen blijven bij het beleid van andere landen dat in sneltreinvaart verandert? Ondertussen dient Uruguay als proefkonijn. De wereld zal, met ingehouden adem, over de schouders van Uruguay meekijken of dit beleid ook daadwerkelijk werkt. De belangrijkste vragen bij deze proef zijn: Gaat het de drugskartels tegen? Houdt het jongeren bij harddrugs vandaan? En gaan mensen naar de apotheek om daar hun wiet te halen? Ze moeten zich dan bij de overheid registreren en dat is volgens velen toch bezwaarlijk. Feit is wel dat Uruguay een helder plan heeft, haar grenzen heeft verlegd, kant heeft gekozen en daarmee dus voor altijd cannabis uit het illegale circuit houdt en dat kun je van Nederland (nog) niet zeggen.

31

OPRECHT OPMERKELIJK

Vrouwen kunnen aan Miss Hitler-verkiezing deelnemen Vrouwen die weg zijn van het nazisme kunnen nu via de Russische facebook VKontakte aan een heuse Miss Hitlerverkiezing deelnemen. De vrouwen moeten duidelijk maken waarom ze denken de ideale Miss Hitler te zijn en ze mogen daarbij ook foto’s posten. Opmerkelijk genoeg zijn er momenteel al 14 vrouwen die met foto en uitleg aan de verkiezing deelnemen. De vrouw met de meeste likes krijgt uiteindelijk een halsketting met onder andere een runeteken dat door de SS werd gedragen. Wie de wedstrijd wint, mag zich officieel Miss Ostland noemen. Ostland was de naam die gebruikt werd voor alle Baltische staten die ooit door Duitsland bezet waren.

Meisje (9) koopt voor 4.500 euro iPad-spelletjes

De tante van Sofie Philippens (9) uit Riemst schrok zich een hoedje toen ze onlangs haar Visa-afrekening onder ogen kreeg. 4.482 euro opgesoupeerd aan verschillende spelletjes voor de iPad. Reden? Twee jaar geleden had ze voor haar nichtje een tabletgame gekocht via haar kredietkaart. Die betalingsmethode was nog steeds actief. En elke keer als het meisje onbewust edelstenen in de game kocht, werden tientallen euro’s aangerekend.

32

Wilders twittert minder PVV-leider Geert Wilders heeft zich in een tweet uitgelaten over de Marokkaanse man die is opgepakt voor het voorbereiden voor een terreurdaad. Hij twitterde "Ik zeg: MINDER!", waarmee hij refereert aan zijn eerdere uitspraken over Marokkanen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen.Voor die uitspraken gaat het Openbaar Ministerie hem mogelijk vervolgen. Vorige week maakte het OM bekend de PVV-voorman te verdenken van strafbare uitlatingen. Hij zou een groep mensen beledigen op basis van ras en aanzetten tot discriminatie en haat. Wilders noemde de beslissing van het OM schandelijk.

Snelste ambulance ter wereld gepresenteerd in Dubai Hoe kan het ook anders. In Dubai werd de snelste ambulance ter wereld gepresenteerd, op Gitex, een beurs voor technologie. Het gaat om een Lotus Evora die een topsnelheid haalt van zo'n 300 km/u. Voor de publiciteit gaat de Lotus eerst een paar maanden touren, maar Dubai wil de ambulance daarna echt gaan inzetten. Het is echter de vraag hoe serieus we dit moeten nemen. Zeg nou zelf: een sportauto is toch veel te klein en krap om te dienen als ambulance. Eén van de gelukkige chauffeurs die erin mag gaan rijden is de 29-jarige verpleegkundige Zaid Al Mamari. Trotse eigenaar van twee sportauto's, laat de BBC weten. "Een seconde kan het verschil zijn tussen leven en dood",Aldus Mamari.Aan een Lotus Evora hangt een prijskaartje van zo'n 125.000 euro. Dubai laat het overigens niet alleen bij deze Lotus. De ambulancevloot wordt ook nog uitgebreid met een Chevrolet Corvette en twee Ford Mustangs. Het is niet de eerste keer dat Dubai sportauto's aanschaft voor hulpdiensten. De politie beschikt daar namelijk ook over een wagenpark aan racemonsters met onder andere Lamborghini's en Ferrari's.

JURIST in BEDRIJF

Patiënt wordt na operatie wakker met roze slip Het Delaware Surgery Center in Dover heeft een rechtszaak aan zijn (onder) broek. Andrew Walls sleept het hospitaal voor de rechter omdat hij na een colonoscopie wakker werd met een roze damesslip. De grap van de eeuw, moeten de artsen van het hospitaal in Dover gedacht hebben toen hun collega Andrew een colonoscopie moest ondergaan. Toen de 32-jarige man in 2012 na de operatie ontwaakte, droeg hij een roze damesslip. De man kan er echter niet mee lachen en dient nu klacht in wegens de "schandalige" grap. "Terwijl hij bewusteloos was, hebben zijn collega's hem zonder damesondergoed aangetrokken. Mijn cliënt droeg geen roze slip voor de operatie, en heeft op geen enkel moment de slip zelf aangetrokken", aldus de advocaat. Walls eist nu een schadevergoeding voor de opzettelijke daad, aangezien hij zijn job moest opgeven wegens "zware emotionele stress". Het hospitaal wilde enkel kwijt dat ze zelf nog maar net op de hoogte zijn van de rechtszaak.

2.500 wietplanten, maar geen straf 2.500 wietplanten, 900 stekken en 8 kilo henneptoppen. Twee kwekers, een man en een vrouw uit Groningen, kwamen er zonder straf mee weg. Volgens de rechtbank in Groningen past de teelt en de handel van de twee namelijk precies binnen het gedoogbeleid. Ze teelden biologisch, hielden hun administratie netjes bij en leverden alleen wiet aan coffeeshops, die door de gemeente Bierum zijn goedgekeurd. Het Openbaar Ministerie eiste werkstraffen tegen de kwekers, nadat hun plantages in Bellingwolde en Bierum waren opgerold. En hoewel de rechtbank zegt dat de twee schuldig zijn aan hennepteelt, worden ze niet veroordeeld. De verdachten vinden dat het gedoogbeleid niet klopt en de rechtbank snapt dat wel. "Nu de verkoop van softdrugs gedoogd wordt vanuit

OPRECHT OPMERKELIJK coffeeshops, moeten die coffeeshops natuurlijk ook bevoorraad worden. En dus moet er teelt zijn. Over de vraag hoe die bevoorrading dan plaats moet vinden, laat het beleid zich niet uit", zegt de rechter in zijn uitspraak. De man van 49 en de vrouw van 39 waren volgens de rechter altijd heel open over hun teelt tegen de politie, het OM en de Belastingdienst. Ze hadden de planten al sinds 2009. Hun advocaat vindt de uitspraak terecht, zegt hij tegen RTV Noord. "Ze betalen een hoge stroomrekening en hun belastingen en hebben geen banden met het criminele circuit." De uitspraak van de rechter is volgens hem ook vooral een principekwestie: "De achterdeur staat nu open voor coffeeshops.Als de rechtbank had gezegd dat dit niet mocht, dan was de conclusie geweest dat coffeeshops hun producten in de toekomst alleen nog maar bij georganiseerde criminaliteit kunnen afnemen." Het Openbaar Ministerie bestudeert de uitspraak nog en weet nog niet of het in beroep gaat.

Facebook zwicht: Naaktkalender studentes terug Het was nogal schrikken voor de Britse studentes van de universiteit van Warwick toen ze plots van Facebook werden gedonderd vanwege pornografische afbeeldingen. De dames van de roeiclub van de universiteit hadden namelijk een naaktkalender gemaakt om geld in te zamelen voor het goede doel. Hoewel alle edele delen van de dames tactisch overal bedekt blijven, zag Facebook al die blote dames niet zitten. Facebook had echter niet gerekend op de enorme berg aan commentaar die het sociale medium kreeg voor het verwijderen van de pagina van de roeisters. Het bedrijf kreeg blijkbaar door dat het om artistieke blootplaatjes ging in plaats van porno en ging overstag voor de kritiek, zo meldt The Daily Mirror. De pagina van de dames keerde terug en dat betekent dat de promotie van de kalender door kan gaan. Voor de kalender gingen 17 meiden van de Warwick Rowing Club uit de kleren voor een serie stijlvolle zwart-wit foto's. Het is alweer de derde keer dat de roeisters met een naaktkalender komen en de

eerdere edities haalden al meer dan 5.000 Pond op voor Macmillan Cancer Support. Deze keer hopen ze nog meer geld op te halen en de ze zijn met 200 bestellingen al goed op weg.

Jong meisje slaat aanrander in elkaar De Britse politie heeft een man van 35 die door een 14-jarig meisje in elkaar geslagen werd, gearresteerd.Het meisje van 14 was onderweg naar huis toen ze plots in het Tilgatepark door een man van middelbare leeftijd werd vastgegrepen. Wat de man echter niet wist, was dat het meisje al jaren in martial arts getraind was. Ze rukte zich dan ook los, werkte de man tegen de grond en begon te schoppen en te slaan. Uiteindelijk verliet ze het park en waarschuwde ze de politie die de gewonde man in de boeien kon slaan.

Liefde voor koffie is genetisch bepaald

Koffieliefhebbers hebben hun behoefte aan cafeïne mogelijk aan hun genenpakket te danken. Dat blijkt uit een onderzoek van de Harvard School of Public Health. Zes genen lijken te maken te hebben met de reactie van het lichaam op cafeïne. De wetenschappers ontdekten de zes ‘koffiegenen’ na het bestuderen van 28 eerdere onderzoeken naar het genenpakket van meer dan 120.000 koffieliefhebbers. Ze vergeleken hun genen met hoeveel koffie ze dagelijks zeiden te drinken.“Tussen de 2,5 miljoen varianten in het genoom vonden we er een handjevol dat sterk verband houdt met koffieconsumptie”, zegt Marilyn Cornelis. Twee genen heb-

JURIST in BEDRIJF

ben te maken met de manier waarop het lichaam cafeïne verwerkt. Twee andere genen lijken verband te houden met de oppepper die mensen krijgen van cafeïne. De overige twee genen werden eerder al gelinkt aan de verwerking van vetten en suiker. Deze genen zouden kunnen helpen verklaren waarom sommige mensen wel van koffie houden en anderen niet. “Mijn reactie op een kopje koffie zou heel anders kunnen zijn dan die van iemand anders”, aldus Cornelis.Waarschijnlijk zijn er meer factoren die bepalen of je een koffieliefhebber bent of niet. Zo zitten er meer stoffen in koffie die daarvoor kunnen zorgen en voegen veel mensen ook nog melk en suiker toe. De resultaten van het onderzoek verschenen in het wetenschappelijke tijdschrift Molecular Psychiatry.

Red Bull geeft niemand ‘vleugels’: Schikking van 13 miljoen dollar Het energiedrankje Red Bull geeft je geen ‘vleugels’ zoals al 20 jaar in commercials en advertenties wordt beweerd, schrijft Business Insider. Ondanks dat de meeste mensen dit wel weten, is een aantal klanten toch naar de rechter gestapt vanwege misleidende reclame. Misschien dan niet vanwege echte vleugels maar wel vanwege het feit dat ze als klant zouden kunnen denken dat ze sterker worden door het drinken van Red Bull. In de reclame wordt de indruk gewekt dat de energiedrank het reactie- en concentratievermogen verhoogt. De aanklagers vinden dat deze claim onvoldoende wetenschappelijk is onderbouwd. Red Bull vreest imagoschade en gaat akkoord met een – voorlopige – schikking van 13 miljoen dollar. Iedereen die tussen 2002 en oktober 2014 een blikje Red Bull kocht, kan in aanmerking komen voor een cheque of bon ter waarde van 15 dollar voor Red Bull-producten. De schikking is voorlopig omdat er volgend jaar nog een laatste hoorzitting zal zijn. Overigens geeft Red Bull niet toe fouten te hebben gemaakt: “De marketing en etikettering van onze producten is altijd accuraat en waarheidsgetrouw gebeurd.”

33

STELLING

‘Vrij verkeer van personen zou wereldwijd moeten gelden’

Kirsy Corten - 22 jaar Arbeid & Onderneming en Handels- en Ondernemingsrecht

Mijns inziens is het om diverse redenen niet wenselijk om het recht op vrij verkeer van personen wereldwijd te laten gelden. Het grootste probleem is in mijn ogen de grote differentiatie aan perifere en welvarende gebieden. Er zal een nog grotere groep de perifere gebieden verlaten. Wanneer deze

34

groep de welvarende gebieden bereikt zullen zij in relatief grote mate een beroep moeten doen op de sociale voorzieningen en uitkeringen, terwijl zij in relatief kleinere mate zelf een bijdrage zullen leveren. Er zijn momenteel geen voorzieningen om een dusdanig grote groep op te vangen. Ook de veiligheid en de werking van het publieke systeem zullen dan onder grote druk komen te staan. Het is namelijk niet controleerbaar welke burgers zich waar ter wereld bevinden danwel vestigen. In mijn ogen zijn deze mensen er meer bij

JURIST in BEDRIJF

gebaat als wij ze de steun en mogelijkheden bieden om in hun eigen land een toekomst op te bouwen. Eline Sietsma - 20 jaar European Studies

Het vrije verkeer van personen zoals in Europa zou wereldwijd ingevoerd moeten worden omdat op deze manier de ongelijkheid in de wereld minder kan worden. Op dit moment is het lastig voor mensen uit onderontwikkelde lan-

STELLING den om bijvoorbeeld af te reizen naar een Europees land of de Verenigde Staten. Dit is vaak alleen voorbehouden aan mensen met een goede opleiding en/of de juiste financiële mogelijkheden. Het vrij verkeer van personen zou dit veranderen. Ook zouden mensen die in hun eigen land onderdrukt worden (bijvoorbeeld door hun politieke voorkeur) of in een oorlogsgebied wonen makkelijker naar een ander land kunnen reizen waar zij zich wel veilig voelen. Marlie Joosten - 26 jaar Management en marketing, Tilburg University Oneens. In eerste instantie klinkt het als een logisch feit, vrijheid staat immers hoog in het vandaal in onze samenleving. Een aantal keren heb ik in het buitenland gewoond en over meerdere continenten mogen reizen; me vrij verplaatsen ging zonder moeite. Nu weet ik dat dit een voorrecht is. Niet elke bevolkingsgroep reist vrij de wereld rond en moeilijker wordt het wanneer je respectievelijk toerisme, arbeid of volledige emigratie ten doel stelt. Vanuit economisch oogpunt heeft het vrije verkeer van personen ons veel gebracht: van meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt tot het optimaliseren van handelsconnecties. Hierdoor nam de welvaart toe. Echter, mogelijk is er een keerzijde en zijn de voordelen vooral merkbaar bij een kleine groep topfunctionarissen die afreizen naar bijvoorbeeld Dubai. Zo wordt het anders wanneer we kijken naar de grotere stoom van lager geschoolde gastarbeiders. Men sprak in de jaren zestig zelfs over armoedemigratie. Ik denk dat vanuit sociaal oogpunt vrij verkeer wereldwijd mogelijk zou moeten zijn. Echter, vanuit economisch oogpunt is er nog onvoldoende beleid om dat werkbaar te maken. Kirstie Post - 18 jaar European Law School ELT Ik ben het met deze stelling oneens. Gezien de (politieke) onrust die momenteel wereldwijd heerst, lijkt het mij niet verstandig de grenzen wereldwijd

voor iedereen open te stellen. Als we dit op mondiale schaal toe zouden passen, wordt het ook makkelijker voor bijvoorbeeld terroristische groeperingen (denk aan IS) om nog meer terrein over de grens te winnen. De nadelige gevolgen op kleinere schaal zijn al te zien in Europa in zijn huidige staat: arme migranten, met name uit OostEuropa, kunnen zich dankzij het Van Schengen verdrag zonder visum in andere lidstaten vestigen. Zij komen naar de centraal gelegen Europese landen in de hoop daar een beter leven op te kunnen bouwen, dit heeft onder andere een toename van de criminaliteit in de ontvangende landen tot gevolg. Natuurlijk heeft dit principe ook goede gevolgen, maar naar mijn mening wegen die niet op tegen de nadelen die hier aan verbonden zullen zijn.

om personen wereldwijd vrij verkeer te gunnen. Volkeren zouden zich dan vermoedelijk nog meer concentreren in welvaartsgebieden dan momenteel al het geval is. Het wrikpunt ligt dan bij de vraag of die gebieden de capaciteit, infrastructuur, werkgelegenheid etc. wel hebben om een dergelijke toestroom van mensen te kunnen faciliteren (heeft verder dus niks met xenophobie te maken ofzo...). Je moet tenslotte als land in principe wel realistisch kunnen streven naar een gedegen onderhoud van al je burgers. Het lijkt mij dat veel landen – zeker in Europa – hierin hun limiet al hebben bereikt, al dan niet overschreden. Humanitair gezien klinkt de stelling natuurlijk fijn, maar zet praktisch gezien waarschijnlijk aan tot meer problematiek dan het oplost.

Floris de Lugt - 22 jaar European law school Het recht om te gaan en staan waar je wilt is voor mij een belangrijk recht. Dit recht dien je naar mijn inzien echter wel te verdienen. Het is niet zo zelfsprekend als ‘het recht van leven’ of ‘het recht van vrijheid van meningsuiting’. Als we kijken naar sommige landen in onze wereld dan ben ik sceptisch ten aanzien van het wereldwijde vrije verkeer van personen. In de tijd van terrorisme zijn sommige land te bestempelen als risicovol. Om inwoners van deze landen vrij te laten reizen brengt naar mijn inzien veel risico’s met zich mee. Zelfs de landen die niet te boek staan als risicovol kennen inmiddels gevaarlijke personen. Het is belangrijk om te weten waar deze mensen zich bevinden. Dit is onmogelijk indien mensen vrij mogen reizen. Omdat de wereld te gevaarlijk is, heeft de wereldbevolking dit recht niet verdiend. Stelling: Peter Cernohorsky - 23 jaar Forensische Psychologie Ik ben het oneens met deze stelling. Vanuit een gerechtelijk oogpunt weet ik weinig van dit soort zaken, maar het lijkt mij alleen al vanuit een sociaalmaatschappelijk oogpunt onwenselijk

JURIST in BEDRIJF

Eens: 24% Oneens: 71% Neutraal: 5%

35

FIRST MAASTRICHT

Waarde lezer, Build your network FIRST! Middels dit bulletin heb ik de eer om jou kennis te laten maken met dé studievereniging voor alle fiscale studenten van Maastricht University. Het doel van onze vereniging is om de fiscale student in Maastricht op meerdere manieren op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met potentiële werkgevers en andere studenten. We hebben meer dan 500 studenten die fiscaal recht of fiscale economie studeren en daarnaast een honderdtal reünisten waarmee we vanaf dit jaar een alumni-netwerk opzetten. ‘Last but not least’ zijn we flink aan de internationale weg aan het timmeren. Voor al onze studenten organiseren wij allerlei activiteiten, zoals o.a. de FIRST Fiscale Bedrijvendag, een tweejaarlijkse studiereis en verschillende kantoorbezoeken. Wij vinden het ook erg belangrijk om onze leden studie gerelateerd te ondersteunen en daarom organiseren we tentamentrainingen, een lezing over het nieuwe belastingplan en delen we gratis belastingwettenbundels uit. Daarnaast biedt een lidmaatschap oefententamens, het verenigingsblad de FIRM vier keer op je deurmat, maandelijks een gratis borrel, eens per jaar een open feest, 10% korting bij enkele horecagelegenheden en elke twee jaar een symposium. Traditiegetrouw hebben we een Luxemburg Trip en vorig jaar is er onder andere een International Job Fair tot stand gebracht voor onze studenten van de internationale master. En laten we niet vergeten dat FIRST Maastricht vooral ook een gezellige vereniging is, met een trouwe kern aan actieve leden. Wil je meer over ons en onze activiteiten te weten komen? Neem dan eens een kijkje op onze website www.firstmaastricht.nl of onze Facebookpagina. Uiteraard kun je ons ook altijd mailen via [email protected] en je bent tijdens kantooruren van harte welkom op de Tongersestraat 6. Wij zijn van maandag t/m donderdag aanwezig tussen 10:30 en 13:00 uur. Inschrijven kan online of op kantoor. Tot slot wenst het bestuur van FIRST Maastricht de stichting Jurist in Bedrijf veel succes in het komende jaar! Met vriendelijke groet, Masha Siebers Secretaris/Vice-voorzitter 2014-2015 FIRST Maastricht

RESEARCH PROJECT MAASTRICHT

Research Project Maastricht zoekt nieuw opstart bestuur! Wil jij 4 maanden werken en reizen op een eigen gekozen bestemming?

- - - -

Je eigen team samenstellen Professioneel contractueel onderzoek voor Nederlandse multinationals Alternatief voor je buitenlandverplichting (26 ECTS) Samen werken in een hecht team van 14 studenten

Informatie avond en borrel op 28 oktober, 19.00 uur op de Tongersestraat 53, C-1.09 (onder de mensa). Deadline sollicitatiebrief vrijdag 7 november 16.00. Meer informatie: Tongersestraat 43 kamer 2.011, telefoon 043-3883931 of [email protected] en http://student.researchproject.nl

36

JURIST in BEDRIJF

OURANOS

Waarde lezer, Het is ons een waar genoegen om u kennis te laten maken met de grootste juridische faculteitsvereniging verbonden aan de Universiteit Maastricht. Sinds het jaar 1983 verrijkt JFV Ouranos niet alleen het leven van de rechtenstudent op inhoudelijk vlak, maar ook op sociaal en organisatorisch gebied. De vele commissies die bij ons vervult worden door enthousiaste rechtenstudenten zorgen elk jaar voor zowel academisch interessante, als leuke en ontspannende activiteiten. Zo organiseren wij ook dit jaar het Maastrichts Juristen Congres, de European Career Day, lezingen van hoogstaand niveau, een leuke ski reis, diverse excursies en workshops, blokfeesten en niet te vergeten onze altijd gezellige borrel. Daarnaast worden studenten voorzien van tentamentrainingen en ook wil ik u wijzen op de recruitmentagenda die voor dit jaar op de planning staat. Wij als studievereniging hebben contact met advocatenkantoren en bedrijven die op verschillende wijzen te maken hebben met het recht en daar betrekken wij graag de student bij door het organiseren van recruitmentactiviteiten. Kortom, JFV Ouranos hoopt zowel academisch als sociaal een belangrijke toevoeging te zijn op het leven van de rechtenstudent in Maastricht. Voor vragen, bijvoorbeeld betreffende lidmaatschap of actief lidmaatschap, kunt u een bezoek brengen aan onze website www.jfvouranos. nl of langskomen tijdens onze spreekuren iedere werkdag van 10:30 tot 13:30 uur. Namens het 31ste bestuur der JFV Ouranos, Sharon Deten Secretaris 2014-2015

GAIUS MAASTRICHT

Pleitgenootschap Gaius is een studievereniging voor rechters, juridische medewerkers, maar vooral advocaten in spe. Tweewekelijks organiseren wij een pleitavond op maandag. Tijdens deze avonden leren onze leden de kunst van het pleiten en het rechteren. Vaak nodigen we op deze avonden gasten uit die werkzaam zijn in de advocatuur en/of rechterlijke macht. De gasten geven onze leden feedback, zodat ze steeds beter worden in de pleitkunst. Aansluitend aan de pleitavond vindt er een borrel plaats, waar leden en gasten onder het genot van een drankje op een informele wijze kunnen napraten over de avond. Onder de pleiters en rechters worden tevens ‘meeloopdagen’ verloot, tijdens welke men kan ervaren hoe de dag van een bekende advocaat eruit ziet. Buiten de leerzame pleitavonden kan gezelligheid en hechtheid niet ontbreken binnen de vereniging. Derhalve organiseert Pleitgenootschap Gaius tal van activiteiten gedurende jaar. Zo is er in december het kerstdiner en bezoeken we advocatenkantoren door heel Nederland! Leden kun ook plaatsnemen in commissies om zodoende Pleitgenootschap Gaius te ondersteunen en aan persoonlijke competenties te werken. Pleitgenootschap Gaius vormt sinds 1991 een van de studieverenigingen van de Universiteit Maastricht. Ons pleitgenootschap telt zo’n 60 enthousiaste leden c.q. pleiters. Behalve de pleitavonden en gezelligheidsactiviteiten nemen wij ook deel aan landelijke pleitwedstrijden. Tot onze trots hebben onze pleiters meerdere keren (in 2012 wederom) de Nationale Pleitmarathon weten te winnen. Mocht je dus op zoek zijn naar een vereniging waar gezelligheid gecombineerd wordt met leerzame aspecten die een aanvulling vormen op je studie, wacht dan vooral niet en word lid. Voor informatie over het genootschap en de activiteiten kun je terecht op www.pleitgenootschapgaius.nl of je kun een e-mail sturen naar [email protected]. Graag begroeten wij je tijdens een van onze pleitavonden! Patrick Tay, voorzitter Jeffrey van Nuland, secretaris Tim Brouwers, penningmeester

JURIST in BEDRIJF

37

AIESEC

INTEGRAND

“Ervaring is de beste leermeester” Praktijkervaring wordt in het bedrijfsleven een steeds belangrijker criterium als studenten solliciteren. Bedrijven nemen niet langer genoegen met een afgeronde universitaire studie. Integrand komt tegemoet aan de behoefte van studenten om een gedeelte van hun studie in te vullen met praktijkervaring. Het doel hiervan is het verkleinen van de kloof tussen studie en praktijk. Integrand – brug tussen student en bedrijf Stichting Integrand, opgericht in 1980, is een landelijke onafhankelijke non-profit organisatie bestuurd door academische studenten. Integrand vervult een bemiddelende rol tussen studenten enerzijds en bedrijven en publieke instellingen anderzijds. Het verwerven van praktijkopdrachten op academisch niveau behoort tot de kernactiviteit van Integrand. Dergelijke praktijkopdrachten bieden de student de mogelijkheid om belangrijke en bijna onontbeerlijke werkervaring op te doen. Voor bedrijven is een samenwerking met Integrand ook erg aantrekkelijk. Integrand is een stichting zonder winstoogmerk en de bemiddeling geschiedt dan ook tegen een gerichte vergoeding. Diensten Buiten stagebemiddeling biedt Integrand ook andere mogelijkheden om student en bedrijf dichter bij elkaar te brengen. Zo organiseert Integrand Inhousedagen, Business Courses, bestuursledendagen en workshops op lokale evenementen. Daarnaast biedt Integrand bedrijven mogelijkheden om naamsbekendheid te vergroten door middel van mailings, posterservices en artikelen in het Integrand Magazine, verspreid onder ruim 100.000 studenten door heel Nederland. Bestuursjaar Voor academische studenten is het mogelijk een parttime bestuursfunctie te vervullen bij Integrand. Een bestuursjaar bij Integrand staat garant voor een leerzame, maar ook gezellige tijd. De bestuursleden ontwikkelen hun professionele vaardigheden, leggen contacten in het bedrijfsleven, bezoeken andere Integrand vestigingen en gaan naar borrels, feesten en (netwerk)evenementen. Heb je interesse in een stage, deelname aan een evenement of misschien zelfs een bestuursjaar? Neem dan gerust contact met ons op! Meer informatie Integrand Maastricht · Bonnefantenstraat 2, kamer C0.13 · 6211 KL Maastricht · Telefoon: (043) 388 53 50 E-mail: [email protected] · Openingstijden: maandag t/m vrijdag: 9.00-12.30 en 13.30-17.00 · www.integrand.nl

38

JURIST in BEDRIJF

VROUWEN RECHTSWINKEL

In 1993 is de Stichting Vrouwenrechtswinkel Maastricht (VRW) opgericht door rechtenstudentes van de Universiteit Maastricht. Het doel van de Vrouwenrechtswinkel is het bieden van gratis juridisch advies aan vrouwen door vrouwen in Maastricht en omstreken, waardoor zij meer inzicht krijgen in hun juridische positie. De aard van de vragen die wij voorgelegd krijgen is dan ook erg gevarieerd. Zo krijgen wij onder andere vragen over pensioenregelingen, arbeidscontracten, huurrecht, alimentatie, echtscheiding, burenrecht en mishandeling. Onze werkzaamheden bestaan uit het houden van inloopspreekuren*, het organiseren en bijwonen van lezingen en andere workshops, het samenstellen en verstrekken van brochures en het schrijven van columns in De Trompetter. Wij willen door ons werk de rechtspositie van vrouwen versterken en een bijdrage leveren aan het vergroten van de zelfstandigheid en weerbaarheid van vrouwen. Door gratis, laagdrempelig juridisch advies zorgen wij ervoor dat ook voor minder draagkrachtige vrouwen rechtshulpverlening binnen handbereik ligt. Om de privacy van onze cliënten te waarborgen, hebben wij een geheimhoudingsplicht: persoonlijke informatie blijft binnen de muren van de rechtswinkel. Naast het opdoen van juridische kennis, biedt de Vrouwenrechtswinkel ook bestuurs- en commissie-ervaring. Omdat wij erg veel waarde hechten aan een gezellig team, organiseren wij regelmatig borrels en andere activiteiten om dit teamgevoel te versterken. Mocht je nog vragen hebben of ons team willen komen versterken, stuur dan een e-mail naar info@vrouwenrechtswinkelmaastricht. De volgende sollicitatieronde zal plaatsvinden eind februari 2014. Ben jij minimaal tweedejaars student Nederlands recht of European Law School regular track en heb je je propedeuse gehaald? Stuur dan vóór eind februari je sollicitatiebrief! *Het inloopspreekuur wordt gehouden op donderdagavond van 19:00 tot 21:00 uur en op vrijdagochtend van 10:00 tot 12:00 uur. Stichting Vrouwenrechtswinkel Maastricht Spoorweglaan 9 • 6221 BS Maastricht Telefoon: +31 43 325 55 35 • Fax: +31 43 321 09 45 [email protected] • www.vrouwenrechtswinkelmaastricht.nl

STUDENTEN RECHTSBUREAU

Het Studenten Rechtsbureau Maastricht is een stichting voor en door Maastrichtse studenten. Onze doelstelling is het geven van gepast juridisch advies aan studenten die geconfronteerd worden met een probleem dat ze zelf niet kunnen oplossen. Het SRB verleent voornamelijk advies op het gebied van huurrecht, onderwijsrecht en arbeidsrecht. Daarnaast zijn wij behulpzaam bij tal van andere juridische zaken o.a. met betrekking tot (gemeentelijke) belastingen, zorgverzekeringen en studiefinanciering. Studenten kunnen ons hun vragen per e-mail voorleggen of zonder afspraak langskomen op ons kantoor. Ben je tweede- of derdejaars rechtenstudent en lijkt het je leuk om je juridische kennis in de praktijk te brengen? Dan is het misschien iets voor jou om ons team te komen versterken! Heb je interesse? Mail je motivatiebrief en c.v. naar [email protected] Studenten Rechtsbureau Maastricht Bonnefantenstraat 2, Kamer C -1.07 www.studentenrechtshulp.nl of kijk op facebook.com/srbmaastricht

JURIST in BEDRIJF

39

JURIST IN BEDRIJF

TITEL ?

Door: Justine Sliwinski & Marieke Bettelheim

Can you introduce yourself briefly and explain how you got your job with Facebook? My name is Natascha Bettelheim, and I am Associate General Counsel, Commercial Transactions at Facebook. I joined Facebook in September 2010 to support the company’s expanding efforts in the mobile space. Prior to joining Facebook, I was an attorney at Microsoft, supporting its mobile businesses, and I began my career at a mobile software and services start-up in Palo Alto, CA, called Danger. What are your main activities? What does an average day look like for you? I lead a team of attorneys who are responsible for providing the commercial legal support for all mobile-related deals at Facebook. What does that mean, exactly? Well, we work with the business development, partnerships, engineering

40

and other teams within the company to partner and negotiate deals with other companies in the mobile ecosystem (e.g., mobile operators like Vodafone, device manufacturers like Samsung and chipset manufacturers, like Qualcomm). My average day differs significantly, depending on whether or not I have one or more big deals in play. If not, I spend a lot of my time meeting with various teams within the company to understand our current technology and business plans, and help plan our strategies for the future. I also spend a lot of time with each member of my team, reviewing the contracts they are working on, brainstorming strategies and ensuring that we are all in sync and up to speed on the latest issues. Work-life balance is a very important part of the Facebook culture, so I also

JURIST in BEDRIJF

try to spend 1 hour at our on-site gym every day! What is the corporate culture like at Facebook? There are three words/phrases I can use to describe our culture: Open, Move Fast, and Be Bold. This makes us wonder about the general impression that Europeans have regarding the American business culture, which is that many Europeans have the idea that you must be a workaholic to work in the US. Is this view correct? Are the employees of Facebook, and other big Silicon Valley businesses, workaholics with endless working days and few vacation days, or is this completely overestimated? I don’t think that view is correct. I, personally, might be a bit of a workaholic,

JURIST IN BEDRIJF us by loading the whole company onto buses and driving us to a movie theater that had been rented out for FB employees to enjoy the movie. Afterwards, we went on a ‘bar crawl' for drinks and socializing in downtown Palo Alto. It’s not all fun and games, however. There are very few days that go by when Facebook is not in the media, oftentimes being portrayed in a negative light. What I have learned is that the press has cycles – sometimes they will write positively about you and other times they will take a negative slant. All we can do is continue to work hard, share the facts and ignore the stuff that’s not true. I’m incredibly proud to work at such a great company. but that’s not representative of everyone. Many, if not most, companies in Silicon Valley are very focused on promoting a healthy work-life balance for their employees. Facebook is no exception. We have a plethora of amenities, services and benefits that make it easier for us to work hard and live well. Examples are oncampus gyms, healthy food and time off for vacation and other personal matters. What is the most striking issue you have experienced in your job insofar as you may share anything with us? I have been fortunate enough over the years to work on a number of cutting edge legal issues and exciting deals. One of my most challenging (and rewarding) career experiences, to-date, was leading the legal side of Facebook’s deal with Zynga in 2010. It was the company’s only deal, due to its materiality, that required disclosure as part of our public offering. In September 2010, the movie The Social Network was released, which portrayed Facebook from a rather controversial point of view. What is it like, for an employee of Facebook, to deal with this and other bad publicity or criticism from the media? Great question! I have a pretty cool story about that movie, actually. In advance of the movie’s public release, Zuck surprised

What are your expectations for Facebook's future? Given the fact that many social media platforms have peaked and then massively lost popularity (like MySpace), what is the thing about Facebook that makes it so successful on a more long-term basis? I feel very strongly about Facebook’s future. We have an incredible management team, second to none engineering talent and a leader who has a strong vision and proven track record of executing on that vision. As you know, we’re a public company, and I think our reporting speaks for itself!

Is it possible for non-US law graduates to work for Facebook’s legal team? Yes. Facebook has offices all over the world. Currently, we have lawyers located in Ireland, Brazil and Singapore, just to name a few. What is your vision on the use of social media, considering all the upsides and downsides? Has this changed since you started working for Facebook? Our company’s mission is to make the world more open and connected. I’m lucky enough to be a part of those efforts each and every day. When I joined Facebook, the company was at a pivotal stage – and many thought it would fail. It is Mark Zuckerberg's vision, our leadership team and exceptional engineering talent that allow me to feel confident about, and very proud of, the services our company offers now and plans to innovate in the future.

JURIST in BEDRIJF

41

ARTICLE

Birth tourism

For $20.000 you can get a nice house or a car, but some people choose to get a baby with an American citizenship instead. Door: Eva Scheel

"For some people this is the ultimate gift that parents can give to their newborn child: an American citizenship." Seoul, South Korea; Kim Jeong Yean is packing her bags for her flight to Los Angles. She is wearing a baggy sweater to hide her belly. She is pregnant of her first child. On a tourist visa, she will stay for three months in the United States and return to South Korea with her newborn child. This child will have the American nationality. It´s easy; all you have to do is give birth to your child in the United States and register the birth there, your baby will automatically get an American passport. For some people this is the ultimate gift that parents can give to their newborn child: an American citizenship.

42

Because of this ‘birthright citizenship’ a lot of foreign or illegal women come to America only to give birth.Women simply ‘drop and leave’, all for the purpose of making their baby an American citizen. This is also called ‘birth tourism’.

"There are agencies that offer a ‘birth tourism package’ including hotels or villas with babysitters, shopping- and sightseeing trips." Jus soli Instead of the jus sangius tradition, which means that you are Dutch if at least one of your parents is Dutch, the United States follows the legal tradition of jus soli. According to the Fourteenth Amendment to the United States Constitution ‘All

JURIST in BEDRIJF

persons born or naturalized in the United States, and subject to the jurisdiction thereof, are citizens of the United States.’ This means that if you are born in the United States you have the American nationality.You will have this nationality, regardless of your parents citizenship or immigration status. Regardless of what your parents citizenship or immigration status is. The United states is one of the few countries that grants citizenship to anyone who is born in the United States.To stop the birth tourism, South Africa, the United Kingdom, Ireland, Germany, France, new Zealand and Australia have modified the jus soli tradition. In this country’s citizenship by birth is only granted when at least one parent is a citizen of the country or has a legal residence by living in the country for several years. In the United States, however, they haven’t modified the jus soli.

ARTICLE Birth hotels The ‘drop and leave’ practice is a growing trend.This practice is especially popular among women in South Korea, but also in Hong Kong and Taiwan. Popular under the wealthy, upper-class Asians; only they can afford the costs to fly to the United States.The most popular destination to go to is Los Angeles, because this city has a large Korean-speaking population. The Centre for Immigration Studies estimates that there are annually 40.000 births in America by this practice. During their stay, pregnant women spend about $20.000. That is why there is a whole industry set up for it. There are agencies that offer a ‘birth tourism package’ including hotels or villas with babysitters, shopping- and sightseeing trips and they provide all the information for mothers and their newborn babies.They advertise with slogans as:‘from birth to citizenship’. There are also a lot of lawyers specialised in immigration. Birth tourism is certainly controversial, but it is not illegal.According to the Immigration and Naturalisation Service ‘drop and leave’, and the whole birth industry which is set up for it, is not illegal as long as the women have enough money to pay their medical bills.

"The biggest opponents of the ‘drop and leave’ practice are – surprisingly – other South Koreans." Benefits Most of the women immediately fly back to their home county when they have the birth certificate and the American passport for their baby. And the childbirth in the United States is not covered by the health insurance. So why take all the effort? The biggest problem in South Korea is the education system. In South Korea the education system is hyper-competitive, for most children it is too hard to keep up with their homework.They will have to study all night and day to prevent

to fall behind. In the United States the education system is not so strict and, as an American citizen, the tuition fees are lower and the rules to enter an American University are less strict than for foreign students. Another important reason for South Koreans to give birth in the United States is to prevent their child, if it is a boy, to go to military service. If the child has the American nationality, he will not have to go to military service. Besides that, the children who are born in the United States and still live there, are able to grant permanent residency for their parents on the ground of family reunification, only by signing a petition. Other reasons are the clean environment in the United States and a visa-free entry to 183 countries. Supporters and opponents There are a few supporters of the practice. They believe that this practice is beneficial to the economy of the United States in the long term. It attracts wealthy immigrants along with their investment and talent.The immigration critics on the other hand, believe that there must be far stricter rules to prevent women to go to the United States with the only reason of giving birth. Even though it is not illegal, it is exploiting, they say.They ‘gaming the system’, by taking advantage of the visa rules and the Fourteenth Amendment to the United States Constitution. But it is hard to come up with a long-term strategy that will not establish a foothold in the United States. Efforts of the Congress to modify the jus soli traditions have failed.The citizenship rights is granted to children in the 14th Amendment to the United States Constitution and was added after the Civil War to bestow the right on the descendants of slaves. The biggest opponents of the ‘drop and leave’ practice are – surprisingly – other South Koreans. They think this whole practice is ethically dubious, even though it is legal. South Korans are nationalistic. Why go to the United States and give birth there? Is does not seem right. Another reason why the Koreans criticize the practice is because they fear a situation in which only children of poor South

JURIST in BEDRIJF

Koreans will soon have to serve the army. China A reason for a lot of Chinese people to practice the ‘drop and leave’, is that the United States does not has the one-child policy. Having an American child who lives in China is a legal grey area because China does not recognise a dual citizenship. However, in practice they can participate in local education and healthcare without losing their American passport. To evade the one-child policy, the parents only have to pay a fine to the Chinese government. In China the government tries to restrict the practice by presenting birth tourism in a negative light. They accentuate the ‘hidden risks and endless troubles’. The state-owned China Central Television interviewed families with whom this practice went wrong. For example the Guo family, who stayed in the United States after their two children were born there.When they came back to China, the family had trouble with the acceptance to local public schools, because they did not have a residential registration. Another example is the Xing family, whose American born children were called ‘bananas’, a disparaging term for Asian-Americans who are considered ‘yellow on the outside and white on the inside’. In the meanwhile change of the jus soil in the United States is unlikely to happen any time soon, but maybe the South Korean government will try to restrict the ‘drop and leave’ practice by changing the law. By the South Korean law you are allowed to have a dual nationality, but children must choose between the Korean or the United States citizenship when they turn eighteen. However the government is thinking about changing this rule, hoping that it will stop birth tourism.

43

ARTICLE

Paying the price for travelling cheap

After the crash of flight MH17 on 17 July 2014, the world was in shock. But it was not merely this aircraft that faced a fatal ending in 2014; the year counts 5 major airplane crashes already. Even more enigmatic is the fact that there have been 83 incidents and accidents with commercial aircraft ever since the start of the current decade. Bearing these facts in mind, it is not unrealistic to assume that passengers will lose faith in the aviation industry. Yet, on the contrary, air travel as a means to cross borders is becoming more and more popular every year. Especially the so-called low-cost airlines, like Ryanair and EasyJet, gain popularity during times of financial hardship. Ever since the start of the new millennium, the amount of passengers on board of Ryanair flights has increased exponentially. Coming from around 7 million passengers in 2000, Ryanair is currently transporting 81.7 million passengers per year. The reputation of the safety of these low-cost airlines is, however, not undisputed. Accordingly, especially in the light of the airplane accidents, what risks are we taking when travelling with one of the most popular low-cost airlines in the world: Ryanair? By: Marieke Bettelheim It is many boys’ dream to become a pilot one day. The profession speaks to the imagination as it allows you to travel the world and explore new cultures while simultaneously receiving a pretentious salary for your services. In reality, however, all that glitters is not gold. It takes hard work, a lot of ambition and dedication and

44

usually an impressive study-debt to finish your studies to officially become a pilot. Moreover, the picture of the glamorous life-style of this exciting and rewarding job generally does not entail the actual long working days and unusual hours on which pilots are asked to work. The bitter truth of the life of pilots has been

JURIST in BEDRIJF

shed to light by problems that arose in the circuit of employees who work for low-cost airline Ryanair. Their working conditions are said to be inhumane and intolerable. Is Ryanair indeed exploiting its employees and does this bring along serious safety risks for passengers that make use of the services of the popular

ARTICLE Irish low-budget airline? Before analysing the complaints on behalf of Ryanair’s employees, it is necessary to obtain some background knowledge of Ryanair as a company and the employment contracts of its employees. Ryanair is an Irish airline run by Michael O’Leary. Whereas O’Leary often tries to portray himself as a humorous man, many of his employees see him as a dictator. Most of O’Leary’s employees are hired on a freelance basis as so-called independent contractors. This means that they are, strictly speaking, not ‘employees’ of the

"Pilots hope it does not take a tragic accident to convince Ryanair’s management that the abusive working conditions can no longer be tolerated."

company, as they are only paid for the services they perform. As independent contractors, pilots working for Ryanair will not get paid for uniforms, transportation and hotel accommodations.The independent contractors do not benefit from sickness regulations or pension schemes. Furthermore, pilots will not continue to receive payments in case of incapability to fly due to sickness. As undesirable as this employment relationship may seem, it is inescapable that many European pilots forcedly accept these working conditions. Due to the saturation of the labour market, many pilots agree to Ryanair’s policies out of fear to be unemployed. Complaints from Ryanair’s pilots, its technical staff and cabin crew have been put forward by ‘employees’ from different countries throughout Europe. Especially during the last few years, whistle-blowers from all around Europe have decided to come forward with a wide range of problems.The indicated issues differ per country, but all of them address discon-

tent with the working conditions of the Irish airline. In 2012, Dutch pilots have put an end to the concealment of the practices. By speaking up, they wish to change the manipulative policies, as the pilots hope it does not take a tragic accident to convince Ryanair’s management that the abusive working conditions can no longer be tolerated. In KRO’s program ‘Reporter’, four pilots have declared that they are being forced to fly in case of sickness. As Ryanair’s employees only get paid for the hours actually worked, the financial burden is too big to stay at home. This has come to a point where pilots feel the urge to perform their jobs in situations where they are officially obliged to declare themselves ‘not fit to fly’. Besides that, they claim that the employees are being manipulated to take as little fuel on board of the flight as possible as to reduce the company’s expenses.This policy has led to emergency situations already, of which the night of 26 July 2012 is the most outstanding example. The weather conditions were extremely bad that night, causing some delays in descent procedures above the airport of Valencia for all aircrafts. Out of all airplanes that were asked to postpone their descent for some time, three responded with the emergency signal ‘Mayday’. All three Mayday signals originated from Ryanair aircrafts because of shortage of fuel on board of the plane. Flight FR 2054, FR 5998 and FR 5389 were given priority to land. For the air traffic controller of Valencia airport, it was the first time in ten years that he got a Mayday signal for fuel shortage.

ployees in accordance with Irish law, the Spanish pilots are not eligible for receiving social security benefits, unemployment benefits and pension insurance on behalf of the Spanish state. Still, it is undesirable for the Spanish government to speak up against Ryanair. With an unemployment rate of 25.9%, the Spanish government cannot allow itself to extrude Ryanair from Spain, as the Irish company is the driving force behind the Spanish tourism industry.The Spanish government shuts its eyes for the exploitive practices towards Ryanair’s employees.

"All three Mayday signals originated from Ryanair aircrafts because of shortage of fuel on board of the plane."

In January 2011, the Irish government passed a new Budget Act with severe consequences for the independent contractors working for Ryanair. In accordance with the new Budget Act, all staff of the Irish airline has to pay income taxes in Ireland, no matter where their home address may be.This Irish government no longer acknowledges the European Double Tax Avoidance Agreements that used to apply amongst several Member States of the

In Spain, Ryanair employees face problems with the national social security system. As Ryanair hires and pays its em-

JURIST in BEDRIJF

In Belgium, it has come to the attention that the airline’s pilots are offered different employment contracts than employees from Ryanair’s biggest competitor: EasyJet. Whereas EasyJet’s employees receive contracts in accordance with the national law of where the employee is stationed, Ryanair offers all employees an Irish employment contract. This means they will not be able to seek any protection under national labour laws, but the ‘take it or leave it’ philosophy of Ryanair leaves them no other choice.This issue extends to all employees of Ryanair, except for the British. Only the British employees of Ryanair are offered a contract in accordance with their national law. The United Kingdom gives home to eleven airports in Ryanair’s network as well as the majority of the airline’s education facilities and most of the technical maintenance work.The risk to bother the English authorities is too big, knowing that the interests of the Irish company could be at stake.

45

ARTICLE

European Union.These Double Tax Avoidance Agreements allow employees that work in one country but live in another, to choose in which country they wish to pay income taxes, as to avoid the receipt of a tax assessment for both countries. The Budget Act 2011 has changed the tax situation of nearly 90% of Ryanair’s employees, who might be forced to pay income taxes in both countries. This unfortunate faith has become reality for pilots and other crewmembers living in Italy, Germany and Sweden. In a country with four million inhabitants, in which the economic crisis of 2008 has left deep scars to the government deficit and business life, the success of Ryan is greatly appreciated and celebrated. Ryanair is regarded as a role model for success and its economic policies are envied. Only a few are concerned about the social damages the company leaves behind; financial success and capitalism are the leading philosophies. Many of the

46

Irish think that O’Leary should involve himself in politics to save Ireland from the economic crisis and lead the country with an iron fist. Still, it is obvious that the employment policy of Ryanair is aimed at the company’s self-interest. The Irish airline saves a lot of money at the cost of the protection of social security rights

'The biggest problem with fighting the system of Ryanair remains that employees are too afraid to speak up out of fear to lose their jobs, and state governments do not dare to address their concerns out of fear to chase away Ryanair and the economic stimulus that the company brings along..'

JURIST in BEDRIJF

for employees. If problems are brought to light at all, the management of Ryanair buries their heads in the sand. The biggest problem with fighting the system of Ryanair remains that employees are too afraid to speak up out of fear to lose their jobs, and state governments do not dare to address their concerns out of fear to chase away Ryanair and the economic stimulus that the company brings along. In the end, this does not only harm the situation of the employee, but also the safety of the passengers. When pilots decide to control the aircraft in cases where they are not fit to fly and when they are being manipulated to take as little fuel on board of the aircraft as possible, the lives of passengers are at stake.And then, it is not only the employees who pay the price for travelling cheap.

LAW EXCHANGE STUDENTS

Law exchange students in Maastricht The bridge between the international students and Maastricht University In this article Stefcho Stanev, European law school student at the Maastricht University, tells us about the bridge between the international students and the Maastricht University. He is a student from Bulgaria and now studies as an international student in Maastricht. He explains what he did these years and why that is attractive for international students. In this article you can get good tips to get the most out of your student life as a international student in Maastricht. So read more about the experiences of Stefcho! By: Stefcho Stanev I am third year European law school student- English language track student. I come from Varna, Bulgaria- city famous among the people from Western Europe as a paradise for summer tourism. Maastricht is like my second home and I start feeling the Dutch cultural habits really close to my personality. I want to share my experience from the recent activities taken by UM which bring together people from different countries with different projects into one well-defined community. We all know that Maastricht University ranks at 1st place for the level of international students in the Netherlands and is also on a leading position in that category in Europe. Since the very beginning

of my studies here I felt the international atmosphere everywhere around me- in the faculty, in the shops, on the street- so many different languages spoken-like the Babylon of the 21st century. I want to focus your attention to one of the things that Maastricht University does it best, namely stimulating its students to take part in a wide range of activities where the collaboration between the people with different national and social backgrounds gives its promising results. From September 2013 onwards, Maastricht University welcomes the first Student Project Team (SPT) ever established in Maastricht, hired by the Executive board of the university. The purpose of SPT is to create a bridge between UM and its students thereby improving the overall quality of education

JURIST in BEDRIJF

and satisfying the wishes of the students. In particular, I will talk more about one of their recent initiatives- Student Project Team Competition 2014, since I am actively involved in it.

"We all know that Maastricht University ranks at 1st place for the level of international students in the Netherlands and is also on a leading position in that category in Europe." This competition is aimed at new student initiatives and projects which will are beneficial to the University life and its students. Several projects are taking

47

LAW EXCHANGE STUDENTS part such as Maastricht Academy, Founders Club Maastricht, Student buddies etc. I can speak on behalf of Maastricht Academy as I am one of the Co-Founders and my experience so far with this competition is really positive. I am really delighted that Maastricht University encourages the students who have good business or non-profit projects to develop them. Nationality does not matter. What matters is the momentum and the initial spark that you as a student has, the rest is done by UM which will try to catch your idea, help you and raise the awareness about it.

fellow colleagues is the key component for them to start using their full potential and to come up with fresh ideas. The PBL system that is used in Maastricht as

"From September 2013 onwards, Maastricht University welcomes the first Student Project Team (SPT) ever established in Maastricht, hired by the Executive board of the university."

"I recommend to anyone of you who has some plans to be brave and to start looking for options to make them real, don’t worry the University will stimulate you and put you on the right path." For example, our project Maastricht Academy has been created in the beginning of this academic year and now, by participating in this competition, we take it to another level. Our initiative is an online study platform which offers quality studying materials, peer to peer help and recently workshops, all that free of charge. It is a product developed on a voluntary basis. The team that created

Maastricht Academy is comprised of international students and we feel the need and the gap for such helpful initiative. In Maastricht you feel no restriction whatsoever when you have the impetus in your mind to do something valuable and time-saving for the others. We want to provide more easy accessible knowledge to the students. Knowledge as we all know is power. So, empowering our

well as the open-minded way of thinking and spirit of the people in Netherlands are the good preconditions which triggered the international students to begin closer collaboration. This results in such projects which offered win-win situations for both sides- the students and the university. The other competitors and their ideas are also of a very good quality and unique for Maastricht. This drives all of us to give our best in order to win this competition. As part of the competition Maastricht University offered the participating teams 3 free workshops given by the staff of the Career Services. This shows once more the willingness of the University to help us expanding our ideas. We are grateful for that because it is part of our preparation for the final of the competition which will be on the 17th of July- presenting the project in front of jury consisting of dr. Astrid Boeijen (director of SSC), Ruud Bollen, MBA (director of Finance), prof. dr. Philip Vergauwen (Dean of SBE) and dr. Nick Bos, vice-president of UM. To conclude, I want to express my pleasure of living in Maastricht, being a student in Maastricht University, enjoying in its fullest all the opportunities that are given to the students to develop our skills and ideas. I recommend to anyone of you who has some plans to be brave and to start looking for options to make them real, don’t worry the University will stimulate you and put you on the right path.

48

JURIST in BEDRIJF

Agenda NOVEMBER 04 November

Blokfeest- theme paty (OURANOS) Kom samen met je medestudenten naar deze fantastische borrel!

07 November

24e Maastrichts Fiscaal Symposium (FIRST) Op vrijdagmiddag 7 november organiseert het Maastricht Centre for Taxation een symposium over de nieuwe belastingheffing van overheidsbedrijven.

12 November

Verdachte in praktijk 2.0 (OURANOS) Ga mee op deze interessante vernieuwde versie van verdachte in praktijk

19 November Rondje in Den Haag (OURANOS) Kom kennismaken met alle leuke instanties die Den Haag rechtenstudenten te bieden heeft.

20 November

EY Luxemburg Trip (FIRST) Op donderdag 20 en vrijdag 21 november is het dan weer zo ver, dan staat de jaarlijkse EY Luxemburg Trip weer op het programma.

DECEMBER 02 December

Belastingplan 2015 + Maandelijkse borrel (FIRST) Na het succes van de afgelopen jaren zal ook dit jaar Deloitte het belastingplan 2015 presenteren aan FIRST leden en andere geïnteresseerden. Aansluitend aan het belastingplan zal de maandelijkse borrel in café Local plaatsvinden.

03 December

Symposium Mastercommissie (OURANOS) Meer informatie over het Symposium zal nog volgen

04 December

Academic activity of the European Law School Committee (OURANOS) More information will be announced

JURIST in BEDRIJF

49

Agenda JANUARI 13 januari

Algemene Leden Vergadering- General Assembly (OURANOS) Laat als lid van JFV Ouranos je stem horen tijdens onze algemene ledenvergadering.

20 Januari

Academic activity of the Master Committee (OURANOS) More information will be announced

26 Januari 4e Pensioenseminar MCT (FIRST) Op maandagmiddag 26 januari 2015 vindt het 4e pensioenseminar plaats. Thema van het pensioenseminar is ‘Veranderingen op de arbeidsmarkt en pensioen: een wereld van verschil?’.

MAART 5 maart

50

BEDRIJVEN- EN INSTELLINGENDAG (STICHTING JURIST IN BEDRIJF)

JURIST in BEDRIJF

You keep

your cool

Whether meeting a tight deadline or cooking a fancy dinner, you keep your cool. www.werkenbijnautadutilh.nl

elke dag ontmoeten ze elkaar bij de koffie

onze bibliotheek is de perfecte plek om je scriptie te schrijven

Kennismaken met De Brauw “ Wat is de beste manier om De Brauw goed te leren kennen?”

“Een studentstage is volgens ons de ideale manier om kennis te maken. Jij leert ons beter kennen, en wij jou. Van uur tot uur maak je mee wat het werk in de praktijk precies inhoudt. Dat kan in Amsterdam, maar ook op één van onze kantoren in het buitenland. Ook kun je op kantoor je scriptie schrijven. Je kunt dan gebruik maken van al ons bronnenmateriaal. Daarnaast hebben we plek voor studerend medewerkers, bieden we oriënterende gesprekken aan en organiseren we interessante business courses.” werkenbijdebrauw.nl