Jezus was een Palestijn – en waarom dat uitmaakt! (Oorspronkelijke titel: Jesus was Palestinian and why it matters)
Datum: woensdag 21.12.2011
Omdat Jezus een Palestijn was, werd hij door de Joden vermoord
Door: Vertaling: Foto:
Jehanzeb Dar Frank Bleeker Behorend bij artikel, overgenomen van internet. Ma’an News Agency, Bethlehem
Oorspronkelijk artikel: http://www.maannews.net/eng/ViewDetails.aspx?ID=345198 DISCLAIMER: Dit is een vertaling van een buitenlands artikel. Hoewel veel van wat betoogd wordt van toepassing is op de wereldwijde situatie, dienen we ons te realiseren dat sommige van de genoemde voorbeelden vooral betrekking hebben op omstandigheden in de Verenigde Staten.
Door recente alarmerende reacties op het woord ‘Palestina’, voelen vele niet‐Arabieren en niet‐moslims zich beledigd wanneer wordt gesteld dat Jezus een Palestijn was (vrede zij met hem). Jezus’ etniciteit, huidskleur en cultuur gaan vaak gepaard met een dergelijk gesprek; maar weinig mensen zijn bereid het feit te erkennen dat hij geen Europeaan was. Een simpele rondgang langs kerststallen zal u de overheersende voorstelling van Jezus tonen: een blanke man met blond haar en blauwe ogen. Islamofobie en anti‐Arabische propaganda hebben ons geconditioneerd om Palestijnen uitsluitend te zien als harteloze plegers van zelfmoord‐ aanslagen, terroristen en vijanden van vrijheid en democratie. Voortdurende laster en demonisering van de Palestijnen in de media, in tegenstelling tot de verheerlijking van Israel, belemmert ons om ernstige zaken als de Palestijnse vluchtelingen‐ crisis te zien, de slachtoffers van de verschrikkelijke, door Israel uitgevoerde, drie weken durende aanval op Gaza gedurende de winter van 2008‐2009, de tienduizenden dakloze Palestijnen en de vele andere worstelingen waar, door mensenrechtenorganisaties over de hele wereld, voortdurend aan wordt gerefereerd. Om vanuit het perspectief van een Palestijn te spreken, vooral in een informeel niet‐ Arabisch en niet‐islamitisch kader, veroorzaakt een controverse als gevolg van het in één lijn stellen van Palestijnen en gewelddadige stereotypen. Dus, hoe zou Jezus kunnen horen tot een bevolkingsgroep waarvan ons geleerd wordt, hen niet als mensen te zien? Als ik hierover met mensen spreek, krijg ik de volgende antwoorden: “Nee, Jezus was een Jood,” of “Jezus is geen Moslim.” Deze vergissing is geen verrassing voor me, maar het is zeker verhelderend. Palestijn zijn betekent niet dat men Moslim is, of omgekeerd. Voorafgaand aan de wrede en onrechtvaardige onteigening van de inheemse Palestijnen tijdens de oprichting van de staat Israel, was het woord ‘Palestijn’ een geografische term die van toepassing was op Palestijnse Moslims, Palestijnse Christenen en Palestijnse Joden. Hoewel vandaag de dag de meeste Palestijnen Moslim zijn, is er een grote Palestijnse christelijke minderheid die vaak, in het bijzonder door de westerse mainstream media, over het hoofd wordt gezien.
Dat dominerende verhaal vervalst niet alleen, en geeft een verkeerde voorstelling van de Palestijnse strijd als een religieus conflict tussen ‘Moslims en Joden’, maar als gevolg daarvan wordt het leven van de Palestijnse Christenen in een ‘non‐existentie’ geduwd. Dat wil zeggen: als gevolg van de terughoudendheid van de media om de ervaringen en verhalen van Palestijnse Christenen te melden is het geen verrassing dat blanke Amerikanen verbaasd zijn over het feit dat er in feite wel degelijk Palestijnse en Arabische Christenen bestaan. Men zou kunnen stellen dat het bestaan van de Palestijnse Christenen een bedreiging vormt, want het verstoort het slepende en veel te simplistische zionistische ‘Moslim versus Jood’‐ verhaal. Meer te weten komen over de vele Palestijnse Christenen die tegen de Israëlische militaire bezetting zijn, maar ook over Joden die tegen de bezetting zijn, betekent het luisteren naar meer stemmen en perspectieven en het openbaren van de complexiteit van een conflict, dat te veel is afgeschilderd als eenzijdig anti‐Palestijn en anti‐Moslim. Yeshua (de echte Aramese naam van Jezus) werd geboren in Bethlehem, een Palestijnse stad op de Westelijke Jordaanoever, de thuisbasis van een van de grootste Palestijnse christelijke gemeenschappen. De Geboortekerk, een van de oudste kerken ter wereld, markeert de geboorteplaats van Jezus en is heilig voor zowel Christenen als Moslims. Als toeristen vanuit de hele wereld deze plek bezoeken, zijn zij onderworpen aan Israëlische controlepunten en wegversperringen. De bouw door Israel van de Westoeverbarrière (scheidingsmuur) beperkt voor de plaatselijke Palestijnen in ernstige mate de mogelijkheid om te reizen. In april 2010 verhinderden Israëlische autoriteiten het Palestijnse Christenen om tijdens de paasdagen naar Jeruzalem te gaan en naar de Heilig Grafkerk te gaan. Yosef Zabaneh, een Palestijns‐christelijke koopman in Ramallah zei: “De Israëlische bezetting van Gaza en de Westelijke Jordaanoever maakt geen onderscheid tussen ons, maar behandelt alle Palestijnen met minachting.” De opmerkingen van Zabaneh verwijzen naar de aanhoudende ontmenselijking van de Palestijnen, maar ook het uitvlakken van de Palestijnen, zowel Christenen als Moslims. Door de Palestijnen voortdurend af te schilderen als de schurken wordt zelfs het woord ‘Palestina’ gelijkgeschakeld met ‘het kwade’. Er wordt geweigerd te erkennen dat het woord ‘Palestina’ al werd gebruikt door de Griekse historicus Herodotus in de 5e eeuw ‘BCE’ 1 . John Birnson, schrijver van The Compact Handbook of Old Testament Life (Beknopt Handboek van Oudtestamentisch Leven) erkent dat er bezwaar is tegen het gebruik van ‘Palestina’, maar: De term ‘Palestina’ is afgeleid van de Filistijnen. In de vijfde eeuw voor Christus lijkt de Griekse historicus Herodotus de term ‘Palaistine Syria’ (= Filistijns Syrië) al te hebben gebruikt, verwijzend naar het hele gebied tussen Phoenicië en de bergen van Libanon in het noorden en Egypte in het zuiden… Vandaag heeft de naam ‘Palestina’ een politieke lading die velen verwerpelijk vinden en om die reden vermijden sommige schrijvers het woord bewust. De alternatieven zijn echter te stuntelig om regelmatig te worden gebruikt, of ze zijn onjuist wanneer zij in bepaalde periodes worden toegepast, dus ‘Palestina’ blijft een bruikbare term… 1
Bewust is hier het oorspronkelijke woord niet vertaald! Deze afkorting staat voor: Before (the) Common Era, (voor de gangbare jaartelling). Het kan gebruikt worden als neutrale alternatieve benaming voor het Engelstalige BC (Before Christ); Nederlands: ‘voor Christus’. BCE wordt vaak als politiek correcte jaaraanduiding gebruikt.
Het opzettelijk vermijden van het gebruik van de naam ‘Palestina’ geeft niet alleen een verkeerde voorstelling van de geschiedenis weer, maar versterkt ook anti‐Palestijns racisme als aanvaardbaar. Wanneer men de argumenten tegen het feit dat Jezus een Palestijn zou zijn onderzoekt, bespeur je een opmerkelijke hoeveelheid vijandigheid, gericht op zowel Palestijnen als Moslims. Je kunt er niets aan doen, maar je vraagt je toch af of er iets bedreigends uitgaat van het identificeren van Jezus als een Palestijn? Professor Jack D. Forbes schrijft over de multiculturele en multi‐etnische omgeving rond Jezus: Toen de Romeinen kwamen om het gebied te overheersen, gebruikten zij de naam Palestina. Dus, toen Yehoshu’a (Jezus) werd geboren, werd hij geboren als Palestijn, zoals alle inwoners van deze regio, Joden en niet‐Joden. Hij was ook een Nazarener (geboren in Nazareth) en een Galileeër (geboren in de streek van Galilea)… Ten tijde van de geboorte van Yehoshu’a werd Palestina bewoond door Joodse afstammelingen van Hebreeën, Kanaänieten en vele andere Semitische volken – maar ook door Phoeniciërs, Syriërs, Grieken en zelfs Arabieren. Ondanks deze feiten zijn er mensen die gebruik maken van het kleurenblinde argument: “Het maakt niet uit wat Jezus’ etniciteit of huidskleur was. Het maakt niet uit welke taal hij sprak. Jezus is er voor alle mensen, of je nu zwart bent, wit, bruin, geel…” Hoewel dit een goedbedoelde uitdrukking van inclusiviteit en universalisme is, het mist het punt. Wanneer we zoveel afbeeldingen zien van Jezus als een Euro‐Amerikaanse blanke man moet er toch wel sprake zijn van etnocentrisme en race‐bending 2 . Met betrekking tot de taal bijvoorbeeld, benadrukt Neil Douglas‐Klotz, schrijver van het boek The Hidden Gospel: Decoding the Spiritual Message of the Aramaic Jesus (Het Verborgen Evangelie: Het Ontcijferen van de Spirituele Boodschap van de Aramese Jezus), dat Jezus Aramees sprak en geen Engels en dat zijn woorden, maar ook zijn wereldbeeld, moeten worden gezien in het licht van de taal en de spiritualiteit van het Midden‐Oosten. Douglas‐Klotz geeft een interessant voorbeeld dat mij doet denken aan de rijke diepte en betekenis van Arabische, Urdu en Perzische woorden, in het bijzonder het woord voor ‘geest’: Wanneer een gezegde van Jezus verwijst naar de geest, moeten we niet vergeten dat hij een Aramees of een Hebreeuws woord gebruikt zou hebben. In deze beide talen staat het woord geest ook voor adem, lucht en wind. Dus, ‘Heilige Geest’ staat ook voor ‘Heilige Adem’. De dualiteit tussen geest en lichaam, die we in onze westerse talen vaak als vanzelfsprekend beschouwen, valt weg. Als Jezus de beroemde uitspraak doet over het tegenspreken van of het zondigen tegen de Heilige Geest, bijvoorbeeld in Lucas 12:10, dan is op de een of ander manier het Midden‐Oosterse concept van de adem hierbij betrokken. Zeker, niemand is superieur aan een ander op basis van cultuur, taal of huidskleur, maar om de manier te negeren waarop in het Westen en in vele andere landen het blank zijn van Jezus gebruikt wordt om rassenminderheden te onderwerpen en te discrimineren, staat gelijk aan het over het hoofd zien van een ander belangrijk aspect van de leerstellingen van Jezus: ‘Heb je naaste lief als jezelf.’ Malcolm X schreef over blanke racisten en slavenhouders die het christendom gebruikten om hun ‘moraal’ en hun ‘raciale superioriteit’ over zwarten te rechtvaardigen. In Malcolms eigen woorden:
2
Van race‐bending is sprake wanneer het ras of de etnische afkomst van een personage in een verhaal wordt gewijzigd in een schijnbaar ‘beter te verteren’ of ‘meer rendabele’ etniciteit.
‘De Bijbel in handen van de blanke man en zijn interpretaties ervan, zijn het grootste ideologische wapen voor het knechten van miljoenen niet‐blanke mensen.“ Door de geschiedenis heen, of dit nu in Jeruzalem, Spanje, India, Afrika of in Amerika was, hebben blanke, zogenaamde ‘Christenen’ een verwrongen interpretatie gecultiveerd van een religie die verenigbaar is met hun racistische koloniale agenda. En hier zijn we dan, in de 21e eeuw, waar islamofobie (ook als gevolg van racisme, omdat de religie van de islam wordt geracialiseerd) in de lift zit, waar mensen die zich ‘Christen’ noemen bang zijn voor een zwarte president, waar leden van de KKK en de antimigratiebewegingen zich gedragen alsof Jezus een intolerante blanke Amerikaanse racist was die alleen maar Engels sprak ondanks het feit dat hij in het Midden‐Oosten geboren werd. Het is verbazingwekkend hoe zogenaamde ‘Christenen’ zoals Ann Coulter oproepen om Moslims ‘rag‐heads (voddenkoppen)’ te noemen, terwijl in werkelijkheid Jezus zelf ook in het profiel van ‘voddenkop’ zou passen. Net als Mozes, Jozef, Abraham en de rest van de profeten (vrede zij met hen allen). Zoals William Rivers Pitt schrijft: “De nare waarheid die niet eens bij de meeste Amerikanen opkomt is, dat Jezus veel meer leek op een Irakees, een Afgaan, een Palestijn of een Arabier dan op de afbeeldingen die de wanden sieren van de Amerikaanse kerken van oceaan tot glanzende oceaan. Dit was al een oncomfortabel feit vóór 11 september. Na de aanval werd het bijna een morele plicht om zo veel afstand als mogelijk is te creëren tussen Amerikanen en mensen uit het Midden‐Oosten. Om dan ook nog eens te suggereren dat het genealogisch erfgoed en de fysieke kenmerken van Jezus gelijkenis vertonen met de mensen die in de hondenkooien in Guantanomo zitten opgesloten, staat ongeveer gelijk aan hoogverraad. Als niet erkend wordt dat Jezus een inwoner van het Midden‐Oosten was – een Palestijn – die Aramees sprak – een Semitische taal die ten grondslag lag aan het Arabisch en Hebreeuws – zal het Westen de Islam blijven zien als een ‘vreemdsoortige religie’. Misdaden uit haat en discriminerende handelingen tegen Moslims, Arabieren en anderen die als Moslim worden beschouwd, zullen blijven bestaan. Zij zullen behandeld blijven worden als ‘culturele outsiders’. Het is interessant dat christendom en judaïsme nooit als ‘vreemdsoortige religie’, worden beschouwd, ondanks het feit dat zij, net als de Islam, de wortels in het Midden‐Oosten hebben. Douglas‐Klotz houdt vol dat, door te bevestigen dat Jezus een ingeborene van het Midden‐ Oosten is, “het de Christenen in staat stelt te begrijpen, dat de geest en de boodschap van Jezus uit dezelfde aarde voort komt als de tradities van hun joodse en islamitische zusters en broeders. Jezus zou niet de voorkeur geven aan een ras of een groep mensen boven anderen. Ik geloof dat hij de huidige demonisering en ontmenselijking van het Palestijnse volk, maar ook de verkeerde voorstelling van zichzelf zou veroordelen omdat die brandstof zijn voor onwetendheid en etnocentrisme. Als een Moslim geloof ik dat Jezus een profeet van God is en als ik iets zou mogen zeggen over de geest van Kerstmis, zou dit zijn over het karakter van Jezus: nederigheid, compassie en liefde. Een liefde waarin alle mensen, ongeacht etniciteit, ras, cultuur, religie, geslacht en seksuele geaardheid worden gerespecteerd en gewaardeerd. En in die geest wens ik je een vrolijk Kerstfeest. Alaha Natarak (Aramees voor: God zij met u).
De schrijver van dit artikel blogt op Muslim Reverie. Hij schreef kortgeleden een hoofdstuk in “Teaching against Islamophobia – Onderwijzen tegen Islamofobie” over de demonisering van Moslims en Arabieren in de Amerikaanse comic‐boekjes. Aanvullende informatie vanuit de commentaren: De Israëlische behandeling van het Palestijnse volk is de grootste anti‐Semitische misdaad van de eeuw. Bibi Netanyahu is een Litouwer – en al helemaal geen Semiet. Zijn echte naam is Milikovsky. En de meerderheid van de mensen die naar het land geïmporteerd werden dat voorheen bekend stond als Palestina, zijn geen Semitische mensen. Maar de Bolsjewistische joden in de Sovjet Unie deden precies hetzelfde in de Baltische Staten. Zij importeerden Russen en gaven hen land, huizen en nieuwe namen en deporteerden de oorspronkelijke Letse, Estse en Litouwse bevolking naar Siberië, om hen daar – met miljoenen tegelijk ‐ te laten sterven. Jood staat gelijk aan Semiet, net als Katholiek hetzelfde is als Zweeds.
