2013 Jaarverslag
Steungroep Vrouwen Zonder Verblijfsvergunning
Inhoudsopgave Inleiding
2
2013 in het kort
3
Politieke context 2013
3
Kinderpardon: Regeling langdurig verblijvende kinderen
4
De demonstratie
6
Contactvrouwen
9
Efiehuis
9
Eetcafé
10
Zomeruitje
12
Financieel overzicht
13
Resultatenrekening 2013
13
Toelichting bij inkomsten
14
Donaties en giften
14
Fondsaanvragen
14
Toelichting bij uitgaven
15
Extra toelichting op de verschillende posten
15
Vooruitblik 2014
16
2013 in het kort Inleiding Hier voor u ligt het jaarverslag van 2013, wederom een bewogen jaar voor de Steungroep. Naast het ontwikkelen van een nieuwe huisstijl en logo hebben we hard gewerkt aan de nieuwe website. Dit uiteraard naast onze reguliere activiteiten zoals het spreekuur, het eetcafé en het Efiehuis. Terwijl de kern van de steungroep begin 2013 bestond uit 11 vrouwen, slonk dit eind 2013 naar 8. Daarnaast zijn een aantal vrouwen losser bij de steungroep betrokken, bijvoorbeeld via het eetcafé. Met minder vrijwilligers hebben we moeten besluiten het spreekuur van 4 naar 3 vrijdagen in de maand te beperken. De over gebleven vrijdagen werden onverminderd druk bezocht door vrouwen op zoek naar advies en steun. In totaal zijn 131 vrouwen één of meerdere keren op ons spreekuur geweest. Om onze eigen kennis en netwerk te versterken en verbreden hebben we in 2013 een aantal informatieavonden georganiseerd. Zo gaf Rian Ederveen van Stichting LOS (Landelijk Ongedocumenteerden Steunpunt) juridische voorlichting over de situatie van ongedocumenteerden en kwam Jorg Werner van Defence voor Children ons voorlichten over het kinderpardon. Daarnaast hebben wij een medewerker van Maatwerk bij Terugkeer uitgenodigd omdat wij soms met vrouwen te maken hebben die een terugkeer naar hun land van herkomst overwegen. Wij danken iedereen die ons werk mogelijk heeft gemaakt – via praktische, financiële en morele ondersteuning of informatieverstrekking. Onze speciale dank gaat dit jaar uit naar twee personen die ons kosteloos een grote stap verder hebben geholpen. Annemieke Segers (www. altersquare.nl) heeft voor ons een nieuwe website ontworpen en ontwikkeld. Jobbe Holtes (jobbeholtes.nl) heeft een nieuw logo en huisstijl voor ons gemaakt.
4
Politieke context 2013 In 2012 was er sprake van een strenger asielbeleid en een verslechterde situatie voor ongedocumenteerden. In het regeerakkoord van het kabinet Rutte II staat dat illegaal verblijf strafbaar wordt gesteld. De gevolgen van het Nederlandse asielbeleid werden ook in 2013 zichtbaar voor de samenleving. In het voorjaar van 2013 zijn ook de nodige politici in verzet gekomen. Met als gevolg dat na jaren waarin het asielbeleid steeds strenger werd, in de politiek stappen zijn gezet naar een humaner asielbeleid. De vluchtelingenstroom is gestegen ten opzichte van 2012. Een groeiend aantal Syriërs is naar Nederland gekomen. Ook uit Eritrea komen veel vluchtelingen. Het aantal asielzoekers uit Rusland, Afghanistan en Irak is gedaald. Op 17 januari pleegde de Russische activist en asielzoeker Aleksandr Dolmatov zelfmoord in een cel in een detentiecentrum in Rotterdam. Zijn asielaanvraag werd in december 2012 geweigerd, waartegen hij in beroep ging. Onderzoek van de Inspectie Veiligheid en Justitie bracht aan het licht dat er door diverse organisaties in de vreemdelingenketen fouten waren gemaakt in deze zaak. Het onderzoek richtte zich niet alleen op fysieke veiligheid maar ook op de geestelijke gezondheid van vreemdelingen. Op 18 april verwierp de kamer een motie van wantrouwen tegen verantwoordelijke staatssecretaris Teeven, vanwege de zaak Dolmatov.
In de coalitiepartij PvdA volgde daarop een discussie over de strafbaarstelling van illegaliteit. PvdA’er Sander Terphuis voerde in het voorjaar actie vanuit zijn overtuiging dat het onaanvaardbaar is om vreemdelingen te straffen, enkel omdat zij ongedocumenteerd zijn. De petitie werd binnen vier weken tijd door duizenden mensen ondertekend. Op het congres van de PvdA op 27 april steunde een overweldigende meerderheid zijn motie tegen de strafbaarstelling van illegaal verblijf. Binnen de partij en ook in de samenleving en de politiek ontstond discussie over het humaner maken van het asielbeleid. In september 2013 geeft Rutte een persconferentie waarin hij zegt dat het kabinet het asielbeleid humaner gaat maken door bijvoorbeeld vreemdelingen minder vaak op te sluiten. Het gaat volgens de NRC hoofdzakelijk om de volgende veranderingen (bron: NRC 13 september 2013 “Kabinet maakt asielbeleid humaner – ‘grote verandering van beleid’): Het opsluiten van asielzoekers wordt voortaan via het bestuursrecht geregeld. De meeste asielzoekers krijgen een verlicht gevangenisregime; ze krijgen meer bewegingsvrijheid en zitten niet meer de hele dag opgesloten in hun cel. Wel wordt er harder opgetreden tegen criminele vreemdelingen. Vreemdelingen die daadwerkelijk buiten hun schuld niet kunnen vertrekken kunnen een buitenschuldvergunning krijgen. 5
Gezinnen met minderjarige kinderen worden bij uitzondering in vreemdelingenbewaring geplaatst. Op dit moment mogen deze gezinnen nog maximaal twee weken in vreemdelingenbewaring, maar staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie wil dat ze alleen nog in bewaring kunnen komen als ze zich eerder aan het toezicht hebben onttrokken. Als dit niet het geval is, komt een gezin terecht in een gezinslocatie. Staatssecretaris Teeven wil vooral op terugkeer gerichte activiteiten bevorderen. Maar het is positief dat er speciale locaties voor gezinnen komen. In een gezinslocatie mag het onderdak van gezinnen met minderjarige kinderen pas worden beëindigd als er sprake is van vertrek uit Nederland. Het in 2012 ingevoerde kinderpardon krijgt veel verzet vanwege de strikte regels. Eind 2012 pleitten de Kinderombudsman en de Vereniging Nederlandse Gemeenten voor een ruimere interpretatie van het kinderpardon. Een kinderpardon kan toegewezen worden als je voor je 18e jaar langer dan 5 jaar in Nederland bent en korter dan 3 maanden buiten beeld bent geweest van de Rijksoverheid. Vooral de laatste regel is omstreden, omdat de gezinnen die hierop afgewezen zijn wel altijd in beeld zijn geweest van de gemeente waar ze wonen. Er komt een petitie van burgemeesters die willen dat kinderen die wel bij de gemeente maar niet bij het Rijk bekend waren ook in aanmerking komen voor het kinderpardon. 6
Kinderpardon: Regeling langdurig verblijvende kinderen Zo luidt de door het Kabinet zelf geformuleerde motivatie voor de regeling; “er zijn kinderen die al vele jaren in Nederland verblijven, zonder uitzicht op een verblijfsvergunning. De lange duur van het verblijf is te wijten aan procedures die in het verleden soms lang duurden, het niet meewerken aan vertrek en het stapelen van procedures door ouders, of een combinatie van deze factoren. Om te voorkomen dat jongeren hiervan de dupe worden, is door het Kabinet besloten een definitieve en een overgangsregeling te treffen op grond waarvan deze jongeren, onder bepaalde voorwaarden, alsnog in aanmerking kunnen komen voor een verblijfsvergunning. Op basis van deze regeling kan een kind een aanvraag indienen als hij/zij:
•
Jonger is dan 21 jaar op de startdatum van de peilperiode (29 oktober2012);
•
Ten minste vijf jaar voor het bereiken van de leeftijd van 18 jaar een asielaanvraag heeft ingediend bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en sinds die tijd ten minste vijf jaar in Nederland heeft verbleven;
•
Zich gedurende de periode van verblijf in Nederland niet langer dan drie maanden heeft onttrokken aan het rijkstoezicht van IND (Immigratie en naturalisatie Dienst), DT&V (Dienst Terugkeer en Vertrek), COA (Centraal Orgaan Asielzoekers), de Vreemdelingenpolitie
(in het kader van de opgelegde meldplicht) en/of voogdijinstelling Nidos, in het geval van alleenstaande minderjarige vreemdelingen;
•
Voor zover toepasselijk, vooraf schriftelijk heeft aangegeven dat hij zijn lopende procedures onvoorwaardelijk intrekt bij verblijfsverlening op grond van de regeling. “
Het doel van het kinderpardon was om een selecte groep ongedocumenteerde kinderen een kans te geven op een veilig leven, door middel van een verblijfsvergunning voor lange termijn. Deze groep betrof alleen kinderen en hun families die langer dan 5 jaar in Nederland waren. Ook binnen deze groep konden er kinderen worden geweigerd op een aantal criteria, bijvoorbeeld als zij (of de familie) in het verleden niet hebben meegewerkt met uitzetting, als zij in aanraking geweest zijn met de politie of als hun ouders verdacht worden van oorlogsmisdaden. De kinderombudsman geeft een rijtje van voorbeelden voor afwijzing op www.dekinderombudsman.nl/225/. (Ook op te zoeken via defence for children: www.defenceforchildren.nl). De twee belangrijkste redenen voor afwijzing waren dat er geen asielaanvraag was ingediend in het verleden of dat het gezin langer dan drie maanden niet in beeld was geweest van rijkstoezicht. Het kinderpardon is uitgegroeid tot een loopgravenoorlog tussen de staatssecretaris aan de ene kant en aan de
andere kant advocaten, de nationale ombudsman, lokale burgemeesters en anderen die opkomen voor de kinderen. Deze patstelling is ontstaan doordat de regering het idee van ‘geworteldheid’ maar zeer beperkt heeft willen invullen. Had de overheid niet kunnen voorzien dat een grote groep kinderen niet kon voldoen aan de eis om onder permanent
rijkstoezicht te hebben gestaan juist omdat zij gebukt gingen onder illegaliteit? En had de overheid niet kunnen voorzien dat veel kinderen buiten de boot vallen omdat ze andere soorten verblijfsredenen dan asiel hebben? Om nog maar te zwijgen over de kwetsbaarste groep van allemaal: de kinderen wiens ouders überhaupt nooit een verblijfsvergunning hebben aangevraagd. 7
Van de 3280 aanvragen voor het kinderpardon werden1450 toegekend, wat betekent dat 1830 zijn afgewezen. Veruit de meeste kinderen die de SVZV bijstaat voldoen niet aan alle voorwaarden voor het kinderpardon. Ze leven soms al meer dan 15 jaar illegaal in Nederland, waarbij ze niet altijd onder rijkstoezicht hebben kunnen staan. Anderen hebben een verblijfsvergunning aangevraagd op basis van de B9/B8 procedure (mensenhandel), medische gronden, humanitaire of schrijnende gronden of voor familiehereniging. Weer andere kinderen hebben überhaupt nooit een aanvraag ingediend voordat het kinderpardon zich aandiende. Ondanks de angst voor afwijzing terwijl ze zich wel blootstellen aan het overheidsapparaat middels het moeten indienen van alle persoonsgegevens, zijn deze ouders zo moedig geweest om uit de schaduw van de illegaliteit naar voren te treden. Dit in de hoop op een veilige toekomst voor hun kinderen. Van de elf families die wij hebben bijgestaan tijdens dit proces, hebben slechts twee een verblijfsvergunning gekregen dankzij het kinderpardon. De andere negen zijn afgewezen. Allen op grond van het niet hebben van een asielverleden of vanwege het niet lang genoeg onder supervisie te hebben gestaan van de eerder genoemde rijksoverheidsdiensten. Ondanks dat staatssecretaris Teeven namens de overheid van mening is dat de procedures van het kinderpardon zijn afgelopen, zijn onze vrouwen nog niet klaar met vechten voor de rechten van hun kinderen op een veilig en menswaardig leven. In alle gevallen die bij ons bekend zijn, is er hoger beroep aangetekend. In al deze gevallen wordt op dit moment nog gewacht op uitspraak. Geen vluchteling op straat of in de cel 23 maart 2013 was de koudste dag van het jaar, maar dit was niet te zien aan de 1000 tot 2000 mensen die deelnamen aan de demonstratie ‘Geen vluchteling op straat of in de cel’ die gelopen werd van de vluchtkerk in Amsterdam West naar de Dam. Onder hen mensen die door verschillende redenen niet terug kunnen of willen naar de plek waar zij van de IND naar toe moeten onder de noemer “terug keren” en gevangen hebben gezeten als ware zij criminelen. Veel van hen namen deel aan deze demonstratie om de geschatte 100.000 ongedocumenteerden in Nederland een gezicht te geven. Voormalig SVZV vrijwilliger Myrthe Verweij maakte hierover een korte documentaire, geassisteerd door SVZV vrijwilliger Fatima Vangen. De film is te zien op YouTube: ‘Geen vluchteling op straat of in de cel’ Myrthe Verweij. Bedankt Michiel Wijnbergh voor het ter beschikking stellen van deze foto!
8
9
40
Bekend
35
Nieuw
30 25 20 15 10 0
Azerbeidzjan Bangladesh Brazilië China El Salvador Filipijnen Ghana Hong Kong Irak Marokko Mongolië Nigeria Oekraïne Onbekend Rusland Senegal Suriname Tibet Turkije Uganda wit Rusland
5
Spreekuur bezoek nieuwe en bekende vrouwen per land 2013
totaal 2010
Turkije
totaal 2011 totaal 2012
Suriname
totaal 2013
Senegal Oekraïne Nigeria Mongolië Marokko Ghana China 0
10
20
Bezoek uit herkomstlanden die het meest voorkomen tussen 2010 en 2013
10
30
40
Contact vrouwen Ons spreekuur is het moment waarop wij de meeste vrouwen en hun kinderen spreken en leren kennen. Dan hebben we tijd en aandacht voor hen en de vragen die zij hebben. Natuurlijk is er ook uitwisseling tijdens het eetcafé en de uitjes die we organiseren door het jaar heen, maar deze zijn meer van informele aard. De cijfers die we hiernaast presenteren betreffen daarom uitsluitend het spreekuur bezoek. De eerste grafiek laat zien hoeveel nieuwe vrouwen ons spreekuur hebben bezocht en hoeveel vrouwen wij al langer kennen. De tweede grafiek laat zien wat de meest voorkomende herkomstlanden zijn van de afgelopen 4 jaar. De vrouwen vinden ons via bekenden van de Steungroep, de website, andere maatschappelijke of vluchtelingenorganisaties, de gemeentelijk gezondheidsdiensten of maatschappelijk werk of de advocaten die deze vrouwen bijstaan. Efiehuis De vraag naar huisvesting wordt steeds groter. Adressen waar vrouwen voor de invoering van het identiteitsbewijs terecht konden, zoals vrouwenopvangcentra of de gemeentelijke noodopvang, mogen sinds 2010 geen vrouwen en kinderen zonder verblijfsdocumenten helpen. Dit vinden wij een zeer zorgelijke ontwikkeling aangezien vrouwen en kinderen zeer kwetsbaar zijn op straat. Dat zijn zij ook in asielzoekerscentra, waar veel agressie en wanhoop woedt door de vaak uitzichtloze situatie waarin asielzoekers verkeren.
Terwijl hulp bij huisvesting vaak de meest gestelde vraag op het spreekuur is, kunnen wij hier helaas maar in beperkte mate bij helpen. Meestal proberen wij een onderkomen te regelen bij organisaties die hiervoor speciale huisvesting bieden, maar dit lukt maar zelden doordat ook deze organisaties kampen met een veel te grote vraag. Gelukkig bieden sommige woongemeenschappen wel eens een kamer aan voor een aantal weken of maanden. Sinds 2005 bieden we zelf ook woonruimte aan. Eerst was dit een hele flat waar wij opvang konden bieden aan 3 vrouwen met kinderen, nu is dit beperkt tot een kamer. Vrouwen die zwanger zijn en een veilige plek nodig hebben om te kunnen bevallen krijgen voorrang. Daarnaast komen ook vrouwen in aanmerking, die zodanig lijden onder hun stressvol en precaire bestaan dat zij niet meer voor woonruimte kunnen zorgen. Bijzonder aan onze opvang, in vergelijking met soortgelijke projecten, is dat wij geen enkele eis stellen omtrent de kansen op een verblijfsvergunning. Bij ons zijn alle vrouwen welkom, ongeacht of zij uitzicht hebben op een mogelijke verblijfsvergunning. In 2013 hebben drie vrouwen uit Nigeria, Suriname en Ghana met hun kinderen onderdak gekregen. Naast opvang, ondersteunen en begeleiden wij hen. Graag zouden wij aan meer vrouwen en kinderen een stabiel en veilig onderdak bieden, maar dit vraagt om meer financiële middelen alsook menskracht. 11
ziekenhuis of het bemiddelen bij een schoonmaak- of oppasbaantje. Het programma na de maaltijd varieerde van leerzaam tot gezellig of ontspannend. We hebben bijvoorbeeld een medewerkster van de GGD uitgenodigd om voorlichting te geven over het gebruik van verschillende voorbehoedsmiddelen, die de vrouwen dan ook konden bekijken en vergelijken. Een andere avond lieten we een video van “Voices of Women Media” zien waardoor de aanwezigen een indruk kregen van een project waarin vrouwen leren met media zoals fotografie, film en radio om te gaan om zo hun eigen verhaal te vertellen. Verder zijn er zelfverdedigings- en danslessen geweest.
Eetcafé Het eetcafé was ook in 2013 een culinaire reis door verschillende landen. Onder meer was het eten geïnspireerd door de Surinaamse, Nigeriaanse, Bengaalse, Indiase , Nederlandse en Duitse keuken. Omdat we de kookvoorzieningen van de biologisch-veganistische cultuurkeuken De Peper mogen gebruiken, waar ook vier keer per week veganistisch wordt gekookt, moet het eten altijd vegetarisch zijn. Voor sommige vrouwen voor wie in hun land van herkomst vlees of vis een belangrijk onderdeel van een warme maaltijd is, is dat een bijzondere uitdaging. Voor anderen was het vrij makkelijk om een afwisselende vegetarische maaltijd te koken. Begin van het jaar kregen we van Suzan van 12
Omdat de buikdansles van Isabella Ruggiero in 2012 een groot succes was geweest, kwam zij nogmaals langs. Deze keer gaf zij les in de Zuid-Italiaanse dans Tammurriata die begeleid wordt door tamboerijnen en castagnetten. De stapjes waren niet al te moeilijk te leren en er was ook genoeg ruimte voor een beetje improvisatie. Iedereen had veel plezier. Wij streven naar een grotere opkomst bij het eetcafé en willen in de toekomst graag een breder publiek, zoals ook buurtbewoners, bereiken. Hiervoor hebben wij in voor 2014 financiële ondersteuning bij het Oranjefonds aangevraagd.
De Peper een introductie tot de duurzame keuken waar we leerden hoe je creatief met groenten van het seizoen kan omgaan zonder veel weg te gooien. Hiermee kan een gezonde maaltijd ook voor weinig geld worden gekookt. Van biologische groenteschillen kan bijvoorbeeld een bouillon worden gemaakt. Het eetcafé was een gezellige ontmoetingsplek waar vrouwen met en zonder verblijfsvergunning ervaringen konden uitwisselen en steun aan elkaar konden geven. Hierbij ging het om dingen zoals het uitlenen van een bibliotheekpasje dat je niet kan krijgen zonder je te legitimeren, het begeleiden van iemand anders naar de dokter, de IND of het 13
Financieel overzicht Resultatenrekening 2013
Debet
Credit
Fondsen Giften
4932,85
Periodieke donaties
5486,50
Diverse opbrengsten Bankkosten Stichtingkosten Vaste lasten kantoor
Zomeruitje In 2013 leek het jaarlijkse zomeruitje bijna letterlijk in het water te vallen. De picknickmand was gevuld en we waren op weg naar het Vondelpark om een mimevoorstelling bij te wonen toen de regen losbarstte. De picknick hebben we daarom, -niet minder gezellig!- binnen bij de Peper genuttigd. Daarna was de keus aan de kinderen om Plan B in te vullen: Tun Fun op het Waterlooplein of de Ajax experience op het Rembrandplein. Na kort beraad besloten de kinderen tot de eerste optie. Bepakt met hapjes en drankjes namen we met een groep van zo’n 20 vrouwen en kinderen de tram. In Tun Fun was het droog en gezellig en konden de kinderen alle energie die ze in hun lijf hadden kwijt. De kleinsten speelden in de ballenbak, de wat ouderen sprongen van de springkussens op de glijbanen en voor de oudsten waren er ook race auto’s. De regen was ondertussen opgehouden, maar de kinderen waren met geen mogelijkheid meer uit de Tun Fun weg te krijgen. Zij speelden totdat zij, en tevens hun moeders, om half zes doodmoe waren. Echt zomers was het uitje dit jaar niet, maar geslaagd was het wel, en daar was het ons om te doen. Bedankt mevrouw Van Hoorn en de Willem de Zwijger Diaconie voor het mogelijk maken van dit uitje!
Onderhoudskosten kantoor
289,44 232,58 11,00 1364,20 0
Telefoon
476,07
Kantoorkosten
115,25
Huishoudkosten Computer/website kosten Porto Kopieerkosten Vrijwilligersvergoeding*
88,55 186,34 52,40 78,50 1120,00
Vergadering e.d.
64,00
Documentatie
75,00
Scholing Vrijwilligers
13,05
Reisvergoeding
44,60
Efiehuis*
3000,00
Eetcafé*
544,05
Publiciteitskosten
1308,20
Activiteitenkosten*
542,60
Directe ondersteuning*
635,60
Medische ondersteuning*
523,35
Juridische ondersteuning*
218,00
Ondersteuning wonen*
250,00
Ondersteuning reizen*
230,15
Ondersteuning scholing*
410,75
Totaal
11584,00
10709,00
Individuele fondsen*
14500,00
14500,00
* betekent direct aan de doelgroep uitgegeven
14
15
Toelichting bij inkomsten Donaties en giften In 2013 hebben wij in totaal meer dan 10000 euro aan donaties en giften mogen ontvangen. Het grootste deel hiervan kregen wij van onze vaste donateurs die maandelijks, per kwartaal of per jaar een vast bedrag overmaken. Helaas is dit wel 12% minder dan in 2012. De reden voor het afhaken is dat men minder geld te besteden heeft. Gelukkig zijn de giften bijna verdubbeld ten opzichte van vorig jaar. Deze komen van benefieten of eenmalige inzamelacties die donateurs organiseren voor ons. Deze inkomsten maken ons werk voor een groot deel mogelijk. Wij streven er naar om het aandeel donaties en giften in onze begroting stabiel te houden en waar mogelijk te vergroten zodat we onze kernactiviteiten kunnen blijven bekostigen, ook in 2014. We hebben ook in 2013 weer veel kunnen doen met de ontvangen financiële steun. Bij deze willen we dan ook iedereen die ons via donaties of benefietacties ondersteunt enorm bedanken. Jullie maken ons werk mogelijk en geven ons de nodige moed en inspiratie om ook in 2014 door te gaan. Fondsaanvragen Een belangrijke bron van financiële ondersteuning voor de vrouwen en kinderen die op ons spreekuur komen zijn organisaties die individuele fondsen toekennen. Deze ondersteuning is onder andere bedoeld voor levensonderhoud, 16
het kopen van een babyuitzet, het kunnen volgen van een opleiding, het bekostigen van schoolspullen voor kinderen en ook voor de tegemoetkoming in de kosten bij de aanvraag van een verblijfsvergunning. In 2013 hebben wij voor 14500 euro aan individuele fondsen aangevraagd en uitgekeerd.
Toelichting bij uitgaven
Wij zijn de volgende fondsen zeer dankbaar voor het geven van financiële steun op individuele basis:
Een aanzienlijk deel van onze uitgaven komt direct terecht bij de doelgroep, dit was in 2013 iets meer dan 76% van het totale bedrag. Wij proberen alle noodzakelijke organisatiekosten zo laag mogelijk te houden.
• Weduwen en Wezenfonds Amsterdam • Diaconie Willem de Zwijgerkerk • Fiat Lux • Fiom Hendrik Pierson Fonds • Stichting Leren zonder Papieren • Eekhoornfonds In 2013 hebben wij ook grotere fondsaanvragen voor 2014 gedaan bij een tweetal fondsen. Daarover dus in het volgende jaarverslag hopelijk positief nieuws. Een fonds is specifiek aangevraagd om ons eetcafé te vernieuwen en meer in te richten op de vraag die onze doelgroep vandaag de dag heeft. Het andere fonds betreft ondersteuning bij zwangerschap en anticonceptie. Omdat deze in 2014 pas zullen worden gerealiseerd, hebben we ook in 2013 aanspraak moeten doen op onze reserve. In 2014 zal het aanvragen van fondsen wederom één van onze aandachtspunten zijn.
In totaal is er in 2013 beduidend minder uitgegeven dan de vorige jaren. Doordat we vorig jaar flink uit onze reserve moesten putten, hebben we dit jaar behoorlijk scherp ons uitgaven in de gaten gehouden.
•
•
Totate uitgaven 2010
15.145
2011
12.604
2012
15.977
2013
11.584
Extra toelichting op de verschillende posten
• De kosten van de huur van ons kan-
•
•
toor in het woonwerkpand Rust Roest in de van Ostadestraat, evenals de telefoon-, bank- en stichtingskosten zijn, naast de gebruikelijke verhogingen, ongeveer gelijk gebleven. De som van kantoorkosten, huishoudkosten en onderhoudskosten is dit jaar lager door hier op te bezuinigen. Helaas hebben we wel in een nieuwe printer moeten investeren wat de kantoorkosten iets hoger hebben doen uitkomen. De kosten van onze website kunnen wij laag houden dankzij een korting van onze server Tuxic. Daarnaast
•
• •
•
wordt het onderhouden van onze website kosteloos gedaan door Altersquare. De publiciteitskosten betreffen het drukken en verzenden van ons jaarverslag en het afdrukken van onze flyers. Deze is dat jaar behoorlijk hoger omdat we in een jaar twee jaarverslagen hebben doen uitgaan. Desalniettemin houden we deze kosten laag omdat ons nieuwe logo huisstijl dit jaar kosteloos is ontworpen door Jobbe Holtes. De post Efiehuis heeft betrekking op de ondersteuning aan het Efiehuis. Dit is een huis waar vrouwen tijdelijk een onderkomen kunnen vinden. Wij delen deze ondersteuning samen met het ASKV. De kosten voor het vrouweneetcafé kunnen we laag houden omdat deze voor een groot deel worden vergoed door de betalende bezoeksters van het eetcafé. De post activiteitenkosten is vooral besteed aan een zomeruitje en een winterkinderfilm activiteit. De verschillende ondersteuningsposten worden gebruikt voor het ledigen van de urgente nood bij de vrouwen en kinderen die wij ondersteunen. Deze ondersteuning heeft een incidenteel karakter. Het vergroten van de zelfredzaamheid van vrouwen vinden wij van groot belang en wij willen derhalve vrouwen niet afhankelijk van ons maken. De post vrijwilligersondersteuning gaat naar een vrouw die ons spreekuur wekelijks ondersteunt. 17
Vooruitblik op 2014 Vooruitblik Begin 2014 lanceren we onze nieuwe website, alsmede ons nieuwe logo en huisstijl. Wij hopen hiermee beter bereikbaar te zijn voor zowel onze doelgroep als onze donateurs, organisaties en andere geïnteresseerden. Verder gaan we enkele verdiepingsdagen organiseren om ons te heroriënteren op een aantal aspecten en prioriteiten van de Steungroep. Graag willen we de steungroep beter profileren en daarmee scherper aanhaken aan actuele thema’s of projecten van bevriende organisaties in Amsterdam. Dit om de positie van vrouwen zonder verblijfsvergunning op meerdere manieren te ondersteunen en te verbeteren. Ook hopen wij in de zomer van 2014 weer op vakantie te kunnen gaan met een aantal vrouwen en kinderen. Onze laatste meerdaagse vakantie is alweer 5 jaar geleden.
18
colofon tekst: SVZV fotografie: SVZV / Michiel Wijnbergh layout: Heleen van der Velde druk: Drukkerij Raddraaier, Amsterdam oplage: 330 Amsterdam, 2014
Steungroep Vrouwen Zonder Verblijfsvergunning Van Ostadestraat 49 B 1072 SN Amsterdam 020 - 4630345
[email protected] www.svzv.nl IBAN rekening: NL31 TRIO 0197906834, t.n.v. Stichting Zijwaarts/SVZV spreekuur zonder afspraak vrijdag 14.00 - 17.00 uur Dagen dat het spreekuur gesloten is, worden vooraf op de website en/of het antwoordapparaat vermeld.
