Jaargang: 7 Nummer: 3 Datum: December Organisatie Bere(n)tocht

Jaargang: 7

Nummer: 3

Redactioneel

Een nieuw Lopend Vuurtje, met een nieuw gezicht en een nieuwe stijl, maar weer vol met informatie voor ouders en leden (en leiding). Zijn er vragen, dan kunt u altijd bij de leiding terecht. Heeft u suggesties, opmerkingen of stukjes voor het volgende Lopend Vuurtje, stuur dan een mailtje naar [email protected]. De Redactie

Nieuwjaarswens Iedereen een fantastisch scouting-jaar 2002 toegewenst!!!

Secretariaat Adreswijzigingen e.d. dienen doorgegeven te worden aan de leiding en het secretariaat: Nelleke van Veen

scoutingdrachten.nl Op de site is te vinden: - Nieuws over Scouting Drachten - Foto’s van kampen en activiteiten - Archief Lopend Vuurtje - Agenda met activiteiten - Links naar Scouting-sites - Oefenmateriaal voor CWO/MBL - Links en materiaal voor leiding - Informatie over Scouting Drachten Kom kijken op: http://www.scoutingdrachten.nl

Bewaarblad contactgegevens

Bij dit Lopend Vuurtje is een extra blad toegevoegd met belangrijke telefoonnummers en adressen. Zoekt u iets, kijk dan op dit blad, bewaar het dus goed.

Datum: December 2001

Agenda 11,12,13 januari: Nieuwjaarsweekeinde voor leiding, bestuur en loodschen op Terschelling Vrijdag 18 januari: Eerste Opkomst op Vrijdag Eerste Opkomst in 2002 van Vrijdag-Esta’s, Scouts en Explorers om 19.00 uur Zaterdag 23 februari: Baden Powell-tocht Baden Powell wandeltocht in Sneek voor alle speltakken. Zaterdag 16 maart: Bere(n)tocht Auto-speurtocht voor loodschen, leiding, bestuur en VOC Zaterdag 23 maart: Scoutivity Cursusdag voor leiding en loodschen Zaterdag 30 maart: Nationale Scoutingdag Open Dag van alle Scoutinggroepen in Nederland. Hemelvaart: EUSK Waterkamp voor Zeeverkenners, Wilde Vaart en Loodschen op De Veenhoop Pinksteren: Noordelijk Pinkster Kamp Kamp voor Vrijdag- en Zaterdag-Esta’s Pinksteren: Pinkster Kamp Dwingeloo Kamp voor Scouts en Explorers maandag 22 juli t/m donderdag 1 augustus NaWaKa: Nationaal Water Kamp voor Zeeverkenners en Wilde Vaart en Loodschen in Roermond. Week van 5 augustus: Lustrum Vrijdag-Takken Met een kamp vieren de Vrijdag-Esta’s, Scouts en Explorers hun tienjarig bestaan.

Mededeling: vrijdag-Esta’s, scouts en explorers De eerste opkomst in 2002 van Vrijdag-Esta’s, Scouts en Explorers is op vrijdag 18 januari om 19.00 uur. De leiding van de Vrijdag-Takken

Aankondiging: Bere(n)tocht

Op zaterdag 16 maar 2002 is de ‘tocht der tochten’ er weer: De Bere(n)tocht! Dit is een autospeurtocht voor leiding, bestuur, loodschen en VOC. Hier komt een keur aan routetechnieken kijken. De inschrijving is nog niet officieel gestart, maar je kunt je alvast opgeven via [email protected] Tot dan.. Organisatie Bere(n)tocht

Lopend Vuurtje – Groepsblad Scouting Drachten ‘De Wâldswalkers’ December 2001 Redactie: Tim Blok, Thijs Wijngaarden, Otte-Jacques van Elselo, Jan Sietse de Boer e-mail:[email protected] http://www.scoutingdrachten.nl

Mededeling: Gevonden kleding

Vaak blijft er kleding maandenlang in het clubhuis hangen, ben je iets kwijt, kijk dan even rond (vooral op de kapstok) en kijk eventueel later nog eens. De volgende opvallende items zijn bijvoorbeeld gevonden: - Veronica-Jack Info: Thijs Wijngaarden - Gaastra-Jack (geel/blauw) Info: Esther Heessen

- Lotto-Jack

Info: Jan Sietse de Boer

Andere items liggen in een vuilniszak in de douche. Dus kijk eens rond.

Wilde vaart: kleine commissie

WV'ers staan niet bekend om hun overdreven inzet. Om dit wat op te krikken is vorig jaar gestart met de Kleine Commissie waarin een aantal WV'ers zorgen dat de rest aan het werk blijft en met leuke opkomsten op de proppen komt. Deze gekozen lieden mogen via 'verdeel-en-heers' een klein beetje de baas spelen over hun collega's en daarbij vooral het goede voorbeeld laten zien. Op december 15 gaat de verkiezing van dit jaar zijn doorgang vinden en zullen de nieuwe bestuursleden voor een jaar zitting hebben in de KC. Thijs Leiding Wilde Vaart

Overgevlogen..

Na de spelletjes en zo moesten we een ander spel doen (niemand vond dat echt leuk!) We kregen pepernoten, dat was de handelswaar. We gingen met drie boten, want anders konden er maar 2 man roeien, dat ging te langzaam dus we gingen met zijn vieren roeien. Eerst naar de helling. Dat was een soort wedstrijd, want als je 1e werd dan hoefde je geen pepernoten te verhandelen (te geven als straf.) Als je 2e werd moest je 20 pepernoten inleveren. Als je 3e werd moest je 40 pepernoten inleveren. Op een gegeven moment moesten we naar de Duitse vlag roeien aan de overkant (de pier). We voeren er eerst omheen en toen kwamen we erachter dat we terugmoesten, omdat we aan de verkeerde kant waren! Toen we dat gedaan hadden en weer terug bij de helling waren, moesten de Bootsen hetzelfde stuk wrikken! Diezelfde nacht moesten we de vlotten in het water doen!!! Die waren dus heel zwaar, maar de Wilde Vaart en zo hadden ze al naar de helling gebracht, dus zo zwaar was het niet. Maar toen kwam het pas, we moesten er overheen lopen en dat was niet GRAPPIG! Anne, MIRJAM (met hoofdletters omdat ik de grote MIRJAM bedoel) en Sandra waren weer eens zo eigenwijs om met zijn drieën hand in hand over de vlotten heen te gaan op het laatste moment, maar toen waren de vlotten al een beetje uit elkaar gedreven en verschillende pallets zaten omhoog of zaten los, dus vielen ze er met zijn drieën in. Toen moesten ze douchen en zo en konden wij weer alle vlotten eruit halen... Was ik er dan maar in gevallen, dan hoefde ik in ieder geval niet op te ruimen! Daarna gingen we slapen pfff.... = Dag 2 De 2e dag weet ik niks meer van jammer genoeg, maar ik weet wel dat het heel GEZELLIG was. = Dag 3 De 3e dag gingen we overvliegen. De Bevers moesten naar de Esta's, van de ene kant naar de andere kant (van het veld, red.) lopen (jammer genoeg werden ze niet vies). De Esta's moesten overvliegen naar de Zeeverkenners...Ze moesten een soort van roeien doen (waar het op sloeg?) Daarna moesten ze een anker omhoog hijsen, dat moest voorstellen: het zeil met giek, enz. De Zeeverkenners moesten naar de Wilde Vaart, zie hieronder voor meer daarover:

Hoi allemaal!! Wij zijn Loulou en Ria. We zijn op het groepsweekend overgevlogen van de Esta’s naar de Zeeverkenners. Het was vet leuk bij de Esta’s, maar zonder leiding zou het cooler zijn, maar het was toch (met leiding) een fijne tijd. Top 5 van mooiste activiteiten 1. Zomerkamp 2001 2. Zwemwedstrijden 3. NPK (of APK) 4. Baden Powell-tocht 5. Groepsweekend

De blokjes zijn: de drie over moesten vliegen. De dikke strepen zijn... de lijnen waar ze overheen moesten klimmen, lekker vies worden! Yannic Zeeverkenner

Doei -xxRia en Loulou Zeeverkenners / Ex-Esta’s

Bere(n)hap Loodschen: ZoLoWe in ommen

Verslag: Groepsweekeinde 2001 = Dag 1 Eerst de opening. Spelletjes doen, eten en drinken... oftewel even uithijgen van tenten opbouwen!

Lopend Vuurtje – December 2001

Na het mooie kamp van vorig jaar in Gulpen zochten de Loodschen het dit jaar dichter bij huis. Zij vertrokken eind september naar het zeer zonnige Ommen waar zij hun kampje opsloegen. Het thema lag in de sportsfeer en dat hebben we dan ook af en toe gedaan. Er werd gevoetbald, gewaterfietst, geroeid en gejeu-de-bould dat het een lieve lust was!!

e-mail:[email protected]

–

http://www.scoutingdrachten.nl

De camping was dan ook bijna privé-terrein dus ruimte zat voor enthousiaste doelpogingen en mislukte afzwaaiers. Net als vrijdagavond moest ook zaterdagavond het bruisende nachtleven van Ommen geproefd worden. Eerst pizza proeven bij de plaatselijke Italiaan en daarna sfeer proeven in gezellige etablissementen. Het was een zeer geslaagd weekend met als persoonlijk hoogtepunt: het waterfietsen stroomafwaarts na een bakje koffie op een terras in Ommen. Op de weg terug naar ons kampterrein moest Gerrit de gasten van een rondvaartboot vermaken door herhaalde keren voorbij te varen en als Beatrix te zwaaien naar heur volk!! Erg grappig!! Volgend jaar weer een ZoLoWe, daarnaast gaan er ook nog enkele Loodschen naar het NaWaKa in Roermond. Thijs Lid Bere(n)hap Loodschen

Bere(n)Hap Loodschen: Sint Nicolaas

Bij de Loodschen gaat alles op zijn eigen moment en dus moest Sinterklaasklaas enige dagen na zijn verjaardag komen opdraven op het zeer geslaagde Sinterklaasfeest van de Loodschen. Hij liet zijn eigen aanwezigheid achterwege en liet alleen een stapel pakjes voor de feestneuzen achter. Voordat deze opengemaakt mochten worden moesten de leden van de Bere(n)hap Loodschen eerst nog een feestmaal, gemaakt door vooral Janneke, verorberen. De 15 kilo boerenkoolstampot verdween bijna geheel als sneeuw voor de zon en na een kleine vloeibare versnapering om de boel wat te laten zakken konden de feestvierders met dobbelsteen gewapend zich op de kadootjes storten. Sint had leuke cadeaus verzonnen en had vooral in de hoek van de persoonlijke verzorging gezocht. Hij wist zeker dat deze lieden altijd alles vergeten als zij op kamp gaan!! Nog vroeg in de avond was het afgelopen en gingen de loodschen elk hunsweegs. Het was een mooi feest... Thijs Wijngaarden Lid Bere(n)hap Loodschen

Vrijdag-esta’s / scouts/ explorers: 10 jarig bestaan

Dit jaar is het tien jaar geleden dat op het oude clubhuis aan de Kletten de Vrijdag-Esta’s begonnen. Deze speltak is bedoeld voor licht verstandelijk gehandicapte kinderen (op ZMLK-


niveau), een zogenaamde BE-tak, dat was en is uniek voor Scouting in Friesland. Kleine Esta’s worden groot en nieuwe leden kwamen erbij en na enkele jaren kwamen de Scouts erbij en u raadt het al, enkele jaren geleden ook de Explorers. a tien jaar is het dus tijd voor een feestje, dat doen we niet zomaar, maar met een kamp: De Vrijdag-Esta’s, Scouts en Explorers gaan in de week van 5 augustus een gezamenlijk kamp houden, dit wordt een wat mooier en uitgebreider kamp dan normaal, omdat het feest is. Om de kosten te dragen organiseren wij acties, zo hebben de Scouts en Explorers al kerstkaarten gemaakt en verkocht en komen er nog meer acties. Over een tijdje hoort u meer over onze acties en willen wij u vragen mee te doen, zodat we er een mooi feest van kunnen maken. Alvast bedankt, Christa, Gea, Irene, Jan Sietse, Nelleke, Rindert, Rutger, Willeke Leiding van de Vrijdag-Takken

Vrijdag-Esta’s, Scouts en Explorers: Kerstdiner

Als afsluiting van het jaar hielden de Vrijdag-Takken de traditionele kerst-maaltijd. Dit jaar werden er groepjes gemaakt die langs de tafels gingen, op elke tafel stond een gerecht: koekjes, pannenkoeken, salade, hamburgers, chocoladefondue en een toetje. Het eten moest zelf gemaakt worden. Tijdens het eten was er zelfs muziek in de vorm van een blaasorkest waarbij Nelleke en Jaap spelen. Het eten was lekker en de muziek goed. Van de leden van het blaasorkest kregen we zelfs kerstmutsen cadeau, een bedankje is dan ook zeker op zijn plaats: Blaasorkest bedankt voor de muziek en de mutsen. Jan Sietse Leiding Vrijdag-Esta’s

Zaterdag-Esta’s: installatie

Op 24 november hebben we op feestelijke wijze 6 esta’s en 2 Estaleiding geïnstalleerd. Op 15 december hebben we nog eens 9 esta's geinstaleerd. Het installeren hebben we in twee keer gedaan omdat er 17 mensen geïnstalleerd moesten worden en dat was te veel voor een opkomst dus moest dat maar in twee keer. dit zijn die gene die op 24 november geïnstalleerd zijn: Leon van der Harst, Pieter Wijnja, Aldert Kasimier, Joske van der Sluis, Petra Akkerman, Renate Bloemhif. De leiding die geïnstalleerd zijn: Els van Veen, Michiel Musch. De tweede groep esta’s die geïnstalleerd zijn: Sander Ettema, Emiel Stoelinga, Eise Smit, Kevin van der Driest, Mathijn van Dijk, Feiko Hofstee, Robbert Veneboer, Nynke Zeilstra, Jolanda Bruinsma. Wij hopen met een nieuw fris leiding team voor leuke nieuwe opkomsten te zorgen en wensen jullie allemaal een gezond 2002. Mariëlle, Els, Ylona en Michiel Leiding Zaterdag-Esta’s

Esta’s: Disco

Als afsluiter van het jaar voor de Esta’s is er een disco gehouden. Met professioneel licht en geluid verzorgd door leerlingen van de


–


opleiding Theatertechniek van het Friesland College werd een hele mooie disco gemaakt met zwaailicht, knipperlichten, rook en mooie muziek. In de hoek was een barretje gepionierd voor de nodige frisdrank. Dertig kinderen (ZaterdagEsta’s, Vrijdag-Esta’s en enkele vriendjes en vriendinnetjes) vierden het feestje. Na een avondje disco, vielen uit een net een hele stapel ballonnen, waarvan iedereen enkele exemplaren mee naar huis kreeg. Tot in het nieuwe jaar! Jan Sietse Leiding Vrijdag-Esta’s

Aankondiging: Nawaka 2002

Het NaWaKa komt er weer aan. Velen zullen daar leuke herinneringen bij hebben, maar er zijn er ook genoeg die eigenlijk niet precies weten wat het is, daarvoor nu een kleine uitleg: NaWaKa staat voor Nationaal Water Kamp en wordt één keer in de 4 of 5 jaar georganiseerd. Het is een groot kamp voor de waterscouts uit voornamelijk Nederland en België maar er zijn ook wat plaatsten gereserveerd voor andere buitenlandse groepen. In totaal zullen er 5000!!! waterscouts komen. Dat klinkt alsof het een grote chaos en een dolle boel kan worden maar dit is echter niet helemaal waar. Alleen bij de opening en sluiting zullen alle groepen tegelijk op dezelfde plaats zijn. Voor de rest van het kamp zullen de 5000 deelnemers worden verdeeld over meerdere subkampen. Je komt met alle verkenners van je eigen groep en je eigen leiding in hetzelfde subkamp terecht. Hierin zitten nog wel wat andere groepen waarmee je bijvoorbeeld spelletjes op het water of wedstrijdjes doet, maar met het eten en slapen in de tenten blijf je bij je eigen groep. Hierdoor is geprobeerd de chaos wat te verminderen, maar die dolle boel???? Ach ja, die krijg je toch wel, of er subkampen gemaakt worden of niet. Het NaWaKa wordt al weer een aantal jaar georganiseerd. De plaats is niet altijd hetzelfde geweest. In de jaren 60 en 70 lag het kampterrein in de omgeving van Vinkeveen, maar in 1989 is het verhuisd naar Roermond; eerst op de terreinen van Marina Oolderhuuske, maar sinds 1992 (nu voor de derde keer) slaan wij kamp op rond de Oolderplas. Dit is voor ons natuurlijk wel een eindje rijden, maar dat maakt het er wel gezelliger op! Het kamp duurt in totaal 10 dagen; van 22 juli t/m 1 augustus. Het thema is dit keer Over de Kim. In het woordenboek staat de kim beschreven als: de scheidingslijn tussen lucht en water zoals deze op zee wordt gezien. In het kamp gaan wij ook over een scheidingslijn, de scheidingslijn tussen werkelijkheid en fantasie. Wij gaan verder kijken dan normaal, laat je fantasie in de vrije loop en Lopend Vuurtje – December 2001

doe eens gek. Op dit thema is tijdens het hele kamp het programma gemaakt. Er zal zoveel mogelijk gezeild worden (de boten gaan natuurlijk mee), maar er zullen ook programma's zijn waarbij contacten met andere groepen worden gelegd. In het weekend van 27 en 28 juli wordt er een open dag voor de ouders gehouden. Ouders zien hierbij waar de kinderen uithangen en wat zij doen en de kinderen kunnen de ouders al een deel van de belevenissen vertellen (scheelt weer voor thuis). Dat betekent niet dat er als ze thuis komen niets meer te vertellen is, want in de resterende dagen komen er natuurlijk nog zoveel avonturen, hier kan nog weken over nagepraat worden. Verder is het gewoon een heel gezellig en (volgens iedereen die al een keer geweest is) een heel gaaf kamp. Omdat het niet elk jaar georganiseerd wordt, zullen velen maar één keer in hun scouting tijd erheen kunnen, in ieder geval in de tijd dat zij verkenner zijn. Als er later teruggekeken wordt naar alle hoogtepunten in de scoutingtijd, dan is dit er zeker één van!!! Natuurlijk is alle informatie over dit kamp na te lezen op internet. Hiervoor is een speciale website gemaakt; www.nawaka.nl Hier is heel erg veel te vinden en het is zeker een aanrader voor als je eigenlijk niet precies weet wat het NaWaKa is, maar er graag meer over wil weten. De zeeverkenners-leiding

Zeeverkenners: Acties voor NaWaKa

U heeft het misschien al gemerkt dat de zeeverkenners een aantal extra acties organiseren, dit is echter niet om onze eigen rekening te spekken, maar om de volgende reden: In juli 2002 hebben we het NaWaKa (Nationaal Water Kamp) in Roermond. Dit kamp gaat fors meer kosten dan onze gebruikelijke zomerkampen door het vervoer van de boten, leden en materialen, daarbij is de kampprijs zelf ook aanmerkelijk hoger. Daardoor zijn wij (zeeverkenners-leiding) genoodzaakt om een paar acties te organiseren om geld te verdienen, om het totale plaatje goedkoper te maken. We hebben in de loop van de komende maanden nog twee acties: Maart: Auto's wassen Mei: Loterij Tot en met mei hebben we een statiegeld-actie, het is de bedoeling dat elke week flessen ingeleverd kunnen worden, het geld dat dit oplevert na inlevering gaat op onze NaWaKa-rekening. Dus als u nog statiegeld-flessen heeft en u denkt er toch niks mee te doen, lever ze maar in bij de ZV-leiding... wel doen hoor!! Alvast bedankt, Groetjes, De zeeverkenners-leiding


–


Verslag: Friesland trail 2001

Elk jaar in december is er de Friesland Trail, dit is een speurtocht voor leiding, loodschen en bestuur. Deze speurtocht is erg moeilijk door de puzzels en het lastige terrein, zoals moerassen en heide. Hieronder staan gedeelten van twee verslagen over de afgelopen trail. De verslagen zijn geschreven door Michiel Musch en Wouter de Man. De volledige versies zijn na te lezen via http://www.scoutingdrachten.nl De Redactie

= Inleiding (Wouter) Daar was tie dan weer. De ultieme uitdaging voor de echte diehards. De liefhebbers van voetblaren, verkleumde handen, verkrampte spieren en een fikse kater in de zondagochtend (maandag de resten ervan, red.). De Friesland Trail editie 2001. Meer dan 150 scouts trokken door de nacht en dat hebben we geweten. = Route 1: Wigwam Drive (Michiel) Op de begin post kregen we een tekening van een wigwam van morse codes. Na het oplossen van de codes konden we onze weg vervolgen naar Frederikshaven in Wittelte, waar we onze chauffeurs uit konden zwaaien omdat we verder moesten lopen (nog bedankt, chauffeurs) = Route 2: The Treasure-Hunt (Wouter) De tweede routeomschrijving was eenvoudig. Een plattegrond wees de weg. Goed gemutst, het vroor behoorlijk, gingen we op stap. Het duurde niet lang of we stonden voor een wateroversteek. Vele zouden nog volgen. Deze was met behulp van Canadese kano’s. Het blijkt dat de Trail posthouders ook leren van de vorige trails. Behalve dat de Kano aan een lijntje vastzat hadden ze de peddel ook met een touwtje aan de boot vast zitten. Een goede tip voor de zeeverkenners die wel eens een roeiriem verliezen. Na het landen aan de modderige overkant vervolgden wij onze weg en kwamen bij het begin van route drie. = Route 3: Broken Arrows (Wouter) Langzaam wordt de moeilijkheidsgraad van de routeaanduidingen opgevoerd. Dit is de broken arrow route. Er staat een dikke pijl over het kruispunt getekend. Het prikkeldraad is nog wel herkenbaar maar hier en daar neemt de twijfel toe. Niettemin staan we plotseling voor het laatste plaatje en zien we in de verte, geheel volgens de beschrijving een oversteek. Kennelijk hebben we ondanks onze twijfels de route foutloos gelopen. = Route 4 : Eagle’s Eye (Michiel) Deze route was best makkelijk in het begin, na de eerste foto konden we post 2 zien liggen. Bij deze post moesten we met een soort grote opblaasbare


banaan een brede sloot over, dat was niet echt spannend want de banaan wat te stabiel. Na de banaan vervolgde we onze foto route wat ook nu nog makkelijk was. Maar toen het donkerder werd en we steeds meer het bos in gingen en er ook foto’s van bomen tussen zaten werd het toch echt moeilijk, en raakte we het spoor kwijt. Na een tijdje zoeken kwam er een trail auto aan die ons weer op het goede spoor zette en konden we onze route vervolgen. = Route 5: GPUMODR (Wouter) In iedere trail is wel een reflector route. Het probleem is meestal niet het volgen van de route maar het terrein. Ook deze keer had het trailteam een bijzonder naar terrein gevonden met diepe greppels, struikgewas, dode takken en sloten . Ploeterend en blazend, steeds meer gehandicapt door teams die achter onze kont aan lopen bereiken we de eerste kabelbaan. De wachttijd is hier ruim drie kwartier. Daar hebben we geen zin in, we zijn tenslotte gekomen om te lopen en niet om te zitten. Tim vindt een slimme omweg en via wat sloten en vennen bereiken we de overkant. Daar moeten we verder over een touwbrug met plankjes. De groep voor ons gaat voetje voor voetje, een voor een, over de brug. De brug hangt angstvallig scheef wat ons doet besluiten om als een groep vlak achter elkaar erover te gaan. En zie! Door het verdeelde gewicht hangt de brug nu recht. Weliswaar liggen de plankjes nu 30 cm onder water maar ‘what the heck’. Nadat Cor droge sokken heeft aangetrokken gaan we naar de derde oversteek op rij. Een kabelbaan. ‘No sweat’, maar we worden gewaarschuwd dat de kabelbaan vrij abrupt eindigt bij een boom. Tim gaat als eerste en een doffe dreun laat horen dat de boom er echt staat. Cor mist hem nipt en ik weet net op tijd af te remmen. Marjorie moeten we opvangen want ze komt net wat lengte te kort om zelf op de oever af te remmen. Via een laatste reflector komen we aan het begin van route zes. = Route 6: Nootka’s (Michiel) Dat was het aquarium met daarin 5 vissen aan en vislijn, die lijnen zaten weer aan een bepaalde kruising vast. Alleen de lijntjes volgen en de route lopen, kat in het bakkie, dachten we. We zijn na nog geen honderd meter verkeerd gelopen en met de weg terug vinden hadden we ook een beetje moeite, maar eenmaal op het goede spoor waren we ook niet meer te stoppen, tot route 7. = Route 7: Veder-licht-natuurlijk (Wouter) Deze route wordt aangegeven door veertjes in de bomen, lampjes in de verte of omgeknoopte polletjes gras. Het is een lange route die erg gevarieerd is qua grondbedekking. Bevroren bospaadjes wisselen af met modderige sloten. Eigenlijk is dit een van de mooiste routes die er bij zit. Tim loopt zichtbaar te genieten. Zelf lopen is veel mooier dan organiseren is zijn conclusie. Tim dat wisten wij al jaren. Veel te vlug komen we bij het volgende punt. Route acht. = Route 8: Vormen van communicatie (Wouter) De looprichting wordt nu aangegeven door piepers. Sommige piepers piepen als er licht op valt, andere zwijgen als er licht op valt. Ernstig gehandicapt door omringende andere groepen verplaatsen wij ons van punt naar punt. Het lijkt verdorie wel een Wampex zo druk is het. Maar daar doemt het trail paaltje al weer op. = Route 9: The Prairie Track (Michiel) Dit was de route die de meeste niet snel zullen vergeten. De bedoeling was om spanramen met daarin bizon huiden te zoeken met behulp van het kompas, op de huiden stonden tekens die elk weer voor een getal stonden, die getallen vormden een kompas koers naar de volgende spanraam.


–


De route was op zich best makkelijk te volgen, maar het probleem was het terrein, een grote heide vlakte met allemaal riet pollen waardoor je bij elke stap die je moest zette je je voet een halve meter moest op tillen. Tot overmaat van ramp lach er in het midden van de heide een klein ondiep maar verschrikkelijk irritant meertje waar je het beste zo snel mogelijk door heen kon rennen. Na zo’n anderhalf tot twee uur gevloek en getier bereikten we route 10.

Knopen voor thuis De knijpsteek wordt ook wel magnussteek genoemd en is in wezen niet meer dan een mastworp met een extra slag. In de bergsport wordt de knijpsteek veel gebruikt, want het is een doeltreffende manier om dun touw vast te zetten. Het is een prima borg, want bij veel druk komt de steek muurvast te zitten

= Route 10: Halsketting ‘’Sqauw’’ (Michiel) De kralen werden uitgedeeld bij de snert post maar aangezien we die hadden gemist hadden we op het eerste gezicht een probleem, maar die werd opgelost toen we het groepje van Saskia, Jaap, Hessel, Jan Sietse en Ylona tegen kwamen die ons de kleuren van de kralen wel wilden doorspelen. De route was makkelijk te doen en bracht ons naar de laatste post, de chocolade post waar we route 11 en 12 kregen uitgereikt. = Route 11: Het Kubusspel (Michiel) Voor deze route kregen we een uitvouwbare kubus waarmee we de route van kruising naar kruising konden volgen. Aan het einde van de kubus route kregen we te horen dat we van de verkeerde kant kwamen en dus de route verkeerd hadden gelopen maar wat we gelopen hadden klopte alles precies. Maar we waren wel op eigen kracht bij route 12 gekomen, de laatste route. = Route 12: Geheimtaal (Wouter) Geen morbiditeit gaat het trailteam te ver. Nu moeten we door gaatjes in een lendendoek gluren om te kijken wat er achter zit. Foei!. Marjorie krijgt de taak om samen met Cor de route te noteren. Mijn rug wordt gebruikt als schrijfburo en Tim staat uitgebreid herinneringen op te halen met wat oud-organisatie-collega’s. Als we gereed voor vertrek zijn kunnen we hem maar met moeite losscheuren. Maar wij hebben het koud en we willen verder. Met de belofte van warme chocomel krijgen we hem in beweging. De route beschrijving voert ons verassend naar een fietspad waar een post staat te kleumen.

Volgend Lopend Vuurtje De volgende editie zal vooral gaan over EUSK (Hemelvaart), NPK en PKD (Pinksteren) en een keur aan andere onderwerpen. Tenminste als er stukjes zijn… Stuur je stukjes op naar: [email protected] Of op diskette of papier bij een van de redactieleden. De stukjes moeten binnen zijn voor: 15 april 2002

= Einde (Wouter) Wat blijkt we hebben dezelfde vergissing gemaakt als alle 150 andere voor ons en zijn via een afsnijding bijna op de plaats van bestemming. De laatste kilometer nemen we met gemak. Op de eindpost aangekomen staat Christa klaar met drinken, voor dat we het weten is het alweer tijd voor het ontbijt. Trail 2001 zit er op maar in 2002 zijn we weer van de partij. Wouter de Man & Michiel Musch



–


Jaargang: 7 Nummer: 3 Datum: December Organisatie Bere(n)tocht

Recommend Documents