jaargang : 17 nummer : 27 datum : december 2012

jaargang nummer datum

: 17 : 27 : december 2012

INHOUDSOPGAVE Colofon

1

Praet van de campagne

2

Van de redactie / Clubwinkel

3

Algemene ledenvergadering 2013

4

Notulen ALV 2012

5

Dinerkeuze ALV 2013

6

Uitnodiging Hemelvaartevenement 2013

7

Overlijdensbericht Egbert ter Horst

8

Verslag algemene Ledenvergadering 2012

9

En samenvatting lezing

10

Verslag Hemelvaartweekend 2012

12

Betoverend zeilgebied in Noord Europa

14

Berichten Gwenn

18

Snelste Moody

19

Tip Gejaagd door de wind

20

Met de motorboot naar MoodyClub

22

Vlagetiquette

24

Bescherming Lieren

25

Een dagje Boot Holland

26

Recepten

28

Puzzelpagina´s

30

Advertenties/te koop

32

Oplossing puzzels

33

Los bijgevoegd: Factuur 2013 Inschrijfformulier Ledenvergadering Inschrijfformulier Hemelvaartweekend Ledenlijst Emailadressen-leden

0

MOODY MOVEMENTS Clubblad van MOODY CLUB NEDERLAND (M.C.N.) opgericht 21 juni 1995 jaargang nummer datum

: 17 : 27 : juni 2012

Bestuur Voorzitter

Harry Wijchers

Waterleuning 16 1602 HR Enkhuizen. 0228 318132. [email protected].

Secretaris.

Kees Romijn

Heeswijk 83. 3417 GP Montfoort. 0348 467009 [email protected]

Penningmeester.

Bas Cramer

Pr.Margrietstraat 27 1231 XE Loosdrecht 035 5823608.

Bestuurslid

Coen Vergeer

Abel Tasmanlaan 22 2803 GK Gouda. 0182 518029 [email protected]

Bestuurslid

Hetty Rinking.

A. Noordewierlaan 58 1403 JE Bussum. 035 6932005 [email protected]

Redactie Clubblad Hetty Rinkking Henk en Tineke de Vries

Broersven 6 1963 RN Heemskerk. [email protected]

Site&Grafisch Adviseur Frans van Straten

Korte Meentweg 17 c 3652 LH Woerdens Verlaat. 0172 408105 [email protected]

internet Moody Club Nederland e-mail Moody Club Nederland

www.moodyclub.nl [email protected]

Postrekening no. 6892876 t.n.v. Moody Club Nederland, Loosdrecht Voor leden van de vereniging worden advertenties kosteloos geplaatst, mits deze geen commercieel karakter hebben. Voor commerciële advertenties kan contact opgenomen worden met de penningmeester.

1

Praet van de Campagne. De bluf die ik in de vorige Praet neerschreef heeft mij gelukkig niet gestraft, want in de overmoedige bui die ik toen had claimde ik mooi weer tijdens ons natte evenement in Hoorn, en dat is uitgekomen! Het windje was bij aanvang van de steigerborrel wat fris, maar na de verhuizing voor het clubgebouw onder het zonnescherm konden we genieten van de wijn, frisdrank en de geweldige snacks gemaakt door Vera Jonge Poerink van de Kapitein Rob, onze club heeft toch veel verborgen talenten. Het was verheugend dat, tijdens een rondgang door de haven, een Duits echtpaar met een Moody zich ook spontaan bij ons aansloot en lid werd, zij voelden zich zichtbaar direct thuis in de club. Ik kan mij ook niet aan de indruk onttrekken dat we een grote familie zijn als ik de begroetingen zie bij aankomst in de haven. Van de havenmeester van WSV Hoorn, Ben Evers kregen wij weer alle medewerking om aan de mooiste steiger van de haven te mogen liggen pal voor het clubgebouw, het restaurant en de douches, het scheelt nog al, de een of de andere locatie. De tijd is nu ook al weer aangebroken om aan het volgende natte evenement te gaan denken. U zult zeggen: “nu al?”, maar als je niet naast de plaats wilt grijpen waar je wilt wezen, dan moet je op tijd zijn. De vakantie van 2012 zit er alweer op en over een maand gaan onze schepen al in de winterstalling. Dat vind ik elk jaar weer een ramp, vaarseizoen over, alles uit je boot slepen en een serie feestdagen voor de boeg, en het allerergste, de winter! Dus niet varen. Maar in 2013 gloort een lichtpuntje: onze ledenvergadering, weer in Loosdrecht. (Elders in dit blad hier meer over). Rest mij u mooie dagen toe te wensen en tot weerziens in maart in Loosdrecht. Harry Wijchers /Voorzitter Goede vaart en gezondheid. Enkhuizen, oktober 2012 Harry Wijchers

2

Van de Redactie Dag beste mensen, Hier de nieuwe Moody Movements voor 2013. Wegens erg weinig en te laat aangeleverde kopij voor het blad in mei/juni is het een dikker december-nummer geworden met enkele leuke tips en handige wetenswaardigheden. Iedereen hartelijk bedankt voor zijn/haar bijdrage. Zoals u kunt zien is het programma voor de ledenvergadering en het Hemelvaartweekend weer rond en het beloven weer interessante en gezellige bijeenkomsten te worden. De inschrijfformulieren zijn los bijgesloten, evenals de factuur voor uw lidmaatschap 2013. Uiteraard rekenen we op een grote opkomst, dus stuur uw aanmeldingsformulier zo snel mogelijk in, dat is prettig voor onze planning en dan kunt het niet meer vergeten! Het is ook nog mogelijk een MCN-embleem op een kledingstuk te laten borduren, neem dit dan mee naar de ledenvergadering. Voor meer informatie kunt u even mailen of bellen naar Harry Wijchers. Als laatste wil ik u allemaal heel prettige Kerstdagen toewensen en al het goede voor het komende jaar. Hetty Rinkking

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

De clubwinkel CD-ROM - Moody Club “Door de jaren heen”

€ 2,50

Moody glas (model whisky)

€ 3,50

Moody Wimpel

€ 9,00

Set Stickers (1 groot + 10 klein)

€ 1,25

Moody embleem op kledingstuk (info bij H. Wijchers)

3

ALGEMENE LEDENVERGADERING 9 maart 2013 Het bestuur nodigt u uit tot het bijwonen van de Algemene Ledenvergadering van de Moody Club Nederland

Plaats:

Clubhuis G.W.V De Vrijbuiter Oud Loosdrechtse dijk 137 Oud Loosdrecht, Telefoon: 085-8769736 Parkeren: het terrein G.W.V .De Vrijbuiter Het programma is als volgt: 13.30 uur

Ontvangst met koffie of thee

14.15 uur

Aanvang vergadering

AGENDA

Opening Notulen vorige vergadering 12 maart 2011 Ingekomen stukken Jaarverslag secretaris Jaarverslag penningmeester Verslag kascommissie Verkiezing nieuw lid kascommissie Hemelvaartevenement Verkiezing bestuur Evenementen commissie C.Romijn- H.de Vries herkiesbaar Coen Vergeer aftredend en herkiesbaar Hetty Rinkking aftredend en herkiesbaar Rondvraag Sluiting

15.15 uur

Aanvang voordracht Erik van der Schaar,Zeilen naar Bretagne Pauze

16.30 uur

Klaas Bosman tocht naar de Oostzee en Engeland

± 17.15 uur

Aperitief (eigen rekening) Bij praten (gratis )

18.00 uur

Diner (zie bladzijde 6) Wilt u uw keuze op het inschrijfformulier bekend maken?

4

Notulen algemene ledenvergadering 2012 M.C.N. Datum : 10 maart 2012 Plaats : Loosdrecht 1. Opening De voorzitter Harry Wijchers opent om 14.15 de vergadering en begroet alle aanwezigen, in het bijzonder Erik van der Schaar als medeoprichter van de Moodyclub evenals zijn vrouw Coby, de eerste penningmeester van de Moodyclub. 2. Notulen Ledenvergadering 2010 Er zijn geen opmerkingen over de notulen van de vorige ledenvergadering. Notulen worden met algemene stemmen goedgekeurd. 3. Ingekomen stukken Belastingdienst: vraag over de opzet en verdiensten van de MCN. Skipshandel Stavoren: informatie over verloop. 4. Jaarverslag secretaris De secretaris leest het jaarverslag voor. 5. Verslag penningmeester De penningmeester doet zijn financiële verslag. Belangrijk: we hebben een positief saldo. 6. Kascommissie. Klaas Bosman geeft akkoord namens de kascommissie. (Klaas Bosman en Egbert ter Horst). Er wordt een nieuwe kascommissie benoemd, Loek Verkuijl en Egbert ter Horst, met als reserve Willem Kaupmann. 7. Bestuursverkiezing Het bestuur wordt unaniem herkozen. Harry Wijchers geeft aan in de toekomst telkens voor maximaal een jaar herkiesbaar te zijn. 8. Hemelvaartevenement. Harry geeft een uitéénzetting over het aankomende Hemelvaartweekend, deze keer te houden in Hoorn. 9. Moody Movements Hetty doet oproep voor meer kopij. Het liefst digitaal. 10. Algemeen. Harry geeft aan dat er geen nieuwe leden bij zijn gekomen. Erik v.d. Schaar krijgt direct 2 flyers mee om leden te werven. Gina Letzel wordt het contact voor aanwas van Duitse leden. Bekend wordt dat Fred Jongkees een Monsun 31 en dat Henk de Vries een Morgan 38 heeft gekocht. Harry brengt de Moodywinkel nog onder de aandacht. Er volgt een discussie over de Moody badge. 5

Wies geeft aan dat men e.e.a. zelf kan te regelen , door bijvoorbeeld een polo op te sturen. 11. Rondvraag Kees Romijn deelt mee dat 24 maart de open dag bij de Groot in Stavoren plaats vindt. Erik oppert een open dag in het najaar. Intussen is Olaf Kos gearriveerd. Aansluitend sluit Harry om 15.00 uur de vergadering. Kees Romijn /Secretaris ==============================================================

Het diner is naar keuze: Voorgerecht

Hoofdgerecht

Supplement: Dessert Prijs diner

Ardennerham met Meloen Of Chinese tomatensoep Of Carpaccio Haasbiefstuk met pepersaus Of Kabeljauw met mosterdsaus Of Varkenshaasje met champignonroomsaus Gebakken.aardappels, frites, warme groenten en sla Boerenroomijs met vers fruit Koffie € 27.50 p.p.

Gelieve op het inschrijfformulier (los bijgevoegd) uw keuze bekend maken.!!

De mogelijkheid bestaat om tijdens de ledenvergadering een kledingstuk te bestellen of een eigen kledingstuk mee te nemen en deze te laten borduren met een Moody-embleem. Informatie te verkrijgen bij Harry Wijchers.

6

UITNODIGING Hemelvaart Evenement 10-11-12- mei 2013. Het is met enige weemoed dat ik voor de laatste keer de plannen voor ons natte evenement aan het papier toevertrouw. Van de twintig evenementen hebben Wies en ondergetekende er 17 mogen organiseren. Ik hoor u al zeggen, dat wij pas volgend jaar het 4e lustrum hebben, maar dat is niet waar. Ons eerst natte evenement was in 1995 in Monnickendam, dus reken maar uit. De laatste keer is altijd zo iets als de Way of no Return en dat is ook zo. Wij vinden het mooi geweest en het is ook goed voor de club dat een jongere man of vrouw het vaandel(tje) over neemt, een frisse wind noemen ze dat geloof ik en wij zeilers houden van frisse wind. Waar gaan wij naar toe? Ik ben zo brutaal geweest om mijn favoriete haven als laatste keer als bestemming te kiezen, n.l. Medemblik. Wat ook anders is, is dat wij niet naar de Westerhaven gaan maar naar de kade naast het Radboud kasteel in de Pekelharinghaven. Deze is voor 2 dagen voor ons gereserveerd, de nieuwe havenmeester heeft mij beloofd dat de sores, die wij daar vorige keer met de reservering hebben gehad, niet meer voorkomt.

Programma. Vrijdag 10 -mei U wordt verwacht in de Pekelharinghaven direct aan bakboord aan de stenen kade waar u de ons bekende Moody standaard zult zien. Om 16.30 uur gaan we aan land, want er is geen steiger maar wel gras, om onze Grasborrel met bijbehorende hapjes tot ons te nemen. Zaterdag 11mei Bij mooi weer zetten wij weer een baan uit op het IJsselmeer, de ratings zijn bekend, al komen er wat vreemde eenden in de bijt De start zal om 11.00 uur plaats vinden en de te varen baan zal ongeveer 3 tot 3,5 uur in beslag nemen. Om plus minus 4 uur wandelen wij naar restaurant Koekenbier waar u nog een examen te wachten staat. In plaats van het gebruikelijke diner gaan wij hier grillen met een soepje vooraf en met een dessert van het huis of een kop koffie na, dit alles inclusief examen. Zondag 12 mei Ook het ontbijt is op dezelfde locatie in het Emma park vanaf 9.15 uur tot ongeveer 10.30 uur zodat een ieder om 11.00 uur kan vertrekken naar zijn of haar thuishaven.

Totale kosten voor de combinatie diner en uitgebreid ontbijt bedraagt € 41.50 p.p. 7

Droevig bericht Helaas moet ik u op de hoogte brengen van een zeer droevige boodschap. Egbert is sinds 24 november niet meer onder ons. Leden die dicht bij Egbert stonden, waren op de hoogte dat hij leed aan een nare ziekte ,maar het leek de goede kant op te gaan en als je hem sprak toonde hij veel optimisme en wilskracht. Ook nu weer blijkt die aandoening een sluipend gevaar. De laatste keer dat ik Egbert sprak, dat is alweer een aantal maanden geleden, was hij vol over zijn tocht die hij met zijn mooie ,door hem zelf in super conditie gebrachte ISIS met AkkeRiem ging maken. Gelukkig heeft hij dat nog mogen beleven. Egbert en zijn vrouw waren lid van de club vanaf de oprichting in 1995. Wij verliezen in hem een fijne persoonlijkheid in de club en zijn vrouw een geweldige echtgenoot. Wij wensen AkkeRiem en familie veel sterkte toe om dit verlies te verwerken. Harry Wijchers, voorzitter

8

Algemene Ledenvergadering Moody Club Nederland d.d.10 maart 2012 een terugblik van Petra Kaupmann

Wie schrijft die blijft luidt een bekend gezegde en wat mij betreft klopt dit zeker ten aanzien van ons lidmaatschap van de Moody Club. Willem en ik zijn al weer een paar jaar lid en proberen ieder jaar in ieder geval de ledenvergadering bij te wonen. Ofschoon wij over het algemeen trouw zijn wat betreft deelname aan ledenvergaderingen van de verschillende watersportverenigingen waar wij lid van zijn (in totaal 4), verheugen wij ons toch het meest op die van de MCN vanwege het aanvullende programma. Dit jaar waren we te gast bij GWV De Vrijbuiter in Oud Loosdrecht. In het prachtige nieuwe clubhuis kwam de harde kern van de Moody Club bijeen. Een prachtige locatie met uitzicht op de plas, waar een zonnetje en een sportief team in een Pampus ons al in de stemming bracht voor weer een nieuw vaarseizoen. Na het gezellig bijpraten met een kopje koffie, thee en krentenmik werd gestart met de agenda. Door de “Hariaanse” wijze en de welbekende kwinkslagen werd voorkomen dat het officiële gedeelte slaapverwekkend werd. Het is ook allemaal vreselijk goed voor elkaar bij ons bestuur. Daar valt helemaal niets op af te dingen. Wel blijkt wederom dat dit bestuur ernstig op zoek is naar nieuwe en actieve leden. Dat is erg belangrijk voor het voorbestaan van de MCN. Het lukt ons niet om nieuwe leden te werven, laat staan dat ons wat verjonging tegemoet zeilt. De gemiddelde Moodyleeftijd is naar mijn inzicht flink 60 plus. Wat wel opvallend is dat deze categorie nog actief de vaarvakanties doorbrengt op de woelige baren en verre bestemmingen. Het is dan ook niet zo vreemd dat er aansluitend aan de jaarvergadering mensen uitgenodigd worden, die ons deelgenoot willen maken van hun zeilervaringen tijdens tochten die iets verder gaan dan de Loosdrechtse Plassen. Ik verheug mij niet alleen op de gastspreker van deze middag, maar ook op de verhalen van Moodyvaarders die met hun boot vertoeven in Zweden, Griekenland e.d. Tijdens het diner schuiven wij aan bij de “Zweden”. Zij hebben hun schip al jaren in Zweden liggen, omdat zij het zomerklimaat en grote meren fantastisch vinden; een waar genoegen voor de zeiler. Voor een luttel bedrag voor stroomkosten kun je als passant bij leuke eilanden aanleggen. Voor een bedrag dat Willem en ik betalen voor slechts 2 maanden liggen in een niet al te dure jachthaven in Nederland gaan onze Zweden in de winter in een droogdok. Kortom ervaringen die wij Hollanders niet (meer) kennen. Maar voordat wij onze vingers mochten aflikken bij het heerlijke en snel geserveerde diner, werden wij door Olav Cox onthaald met een ludieke presentatie over zijn wereldreis met echtgenote Erna en dochter Vera op hun zeiljacht Ritme (Koopmans 33). Je kunt nog zoveel boeken lezen, maar een aantal dingen moet je als zeiler zelf ervaren en van je ervaringen leren. Of Willem en ik ooit een vrijage met een “potvis” zullen hebben vraag ik mij wel af. Zeker weet ik wel dat noch ik noch Willem in de mast zullen klimmen om wat foto’s te maken zoals Olav heeft gedaan. Veel zeilers denken pas aan het maken van een wereldreis als ze zich financieel kunnen permitteren om te stoppen met werken, maar je moet wel beschikken over jeugdige overmoed om het te doen zoals Olav en Erna hebben gedaan. De kans pakken als deze er

9

is, want later is later en er kan zoveel veranderen in een mensenleven. Ik heb veel respect voor deze mensen, die zich niet hebben laten beïnvloeden door de familie en anderen. Willem en ik dromen regelmatig van reizen.

Al was het maar over ons vertrek naar Portugal de volgende ochtend. Wij bleken niet de enige twee leden te zijn die een dagje later op vakantie gingen vanwege de Moodyledenvergadering, maar mede vanwege de presentatie van Olav Cox hadden Willem en ik daar in ieder geval geen spijt van. Het was een heel gezellige middag en avond. Ik zou graag anderen , d.w.z. potentiële Moody-leden duidelijk willen maken dat je wat mist als je er niet bij hoort. Vanuit een zonnig Portugal wens ik iedereen een mooi vaarseizoen. Willem en ik hopen af en toe eens wat gezellige Moodies tegen te komen in één van de havens aan het IJsselmeer, de Wadden, de Noordzee of het Kanaal. Salute! “Salute” Petra Kaupmann

NB. Het boek van Olav Cox “Ritme van de oceaan”” is een aanrader!

Korte samenvatting van de lezing op de Ledenvergadering: Om half vier begint de humoristisch gebrachte lezing van Olav Cox: Het ritme van de zee. Olav is met vrouw Erna en dochter Vera (bij vertrek 5 maanden oud) 3 ½ jaar rond de wereld gezeild in een stalen Koopmans 33. Ze vertrekken in mei 1999 en varen via de Zuid Engelse kust en de Golf van Biskaje naar San Sebastian, waar ze ½ september arriveren en zich klaarmaken voor de grote oversteek naar het Caribisch gebied. Het leven aan boord houdt in: zelf brood bakken, water halen met de roeiboot, er wordt een hele dag gewassen. Er liggen meer schepen te wachten op een gunstige tijd om de oversteek te beginnen. Eind november neemt het orkaanseizoen af en kiezen ca. 160 boten tegelijk de volle zee. Tijdens het wachten let iedereen op elkaar en viel het op dat een Fin, die elke dag een trimtocht maakte, ineens iets anders ging doen. Later bleek dat hij 2 autobanden had gekocht om de storm op de oceaan en de metershoge golven, die de boot over de kop dreigen te slingeren, de baas te kunnen. Hij bond ze met heel slecht weer achter het schip, waar ze als een anker fungeerden en het schip recht hielden. Er waren heel veel blikken eten ingeslagen (zit ook altijd vocht in als het water op dreigt te raken) en veel vers fruit. Het fruit was lastig goed te houden, dus de porties werden steeds kleiner en moesten goed verdeeld worden. Ook hier gold “kinderen eerst”. Na 23 dagen slingeren op de oceaan kwamen ze aan in het Caribisch gebied, waar het weer erg druk was en iedereen geankerd lag op de mooie plekken uit de reisfolders, m.n. de plaatsen waar toeristen en creditcards welkom zijn, dus zochten ze een rustige eigen baai op.

10

Na een pauze werd via het Panamakanaal naar de Pacific gevaren. In de buurt van Colombia was het even spannend, dit is een piratengebied met veel overvallen en drugstransporten. Het is 12 dagen varen naar de Galapagos-eilanden. Onderweg werd er gefloten en kwam een jongen in een grote speedboot met zware BB op hun af. Even verder dreef een moederschip en ze vreesden voor een overval. Vrouw en kind werden binnen gestald en na veel angst en zweetdruppels bleken ze door een vislijn gevaren te zijn en hadden 2 balletjes aan de boot hangen. Na excuus konden ze rustig verder. Bij de Galapagos eilanden zijn ze precies 1 jaar onderweg. Een prachtige foto van een reuze-schildpad werd getoond, maar uiteraard waren er nog veel meer exotische dieren op de eilanden. Tijdens zo’n lange oversteek staat de tijd stil en de Pacific is prachtig. Veel eilandjes en watervallen en zoet water, heerlijk! Er wordt doorgevaren naar de atollen, waar mensen wonen op 1.5 meter boven water. Als de zeespiegel stijgt hebben ze daar echt een probleem. Bij Tonga wordt de datumgrens gepasseerd. Olav fantaseert hier: Als ik nou voorop het schip sta en Erna zit achterop, dan zitten we alle twee in een verschillende dag. Als je om 24.00 uur heel snel van voor naar achter loopt heb je een dag extra, enz. In Nieuw Zeeland wordt een langere pauze genomen, want alle opa’s, oma’s (dat zijn er veel als je beiden gescheiden ouders hebt) en verdere familie komt langs. Vera ontwikkeld zich prima. Ook zonder eigen grootouders in de buurt (wat door het thuisfront werd afgekeurd), want de meeste wereldzeilers zijn over het algemeen oudere mensen die thuis kleinkinderen hebben, ze een tijd niet zien en ze missen. Dan is het heerlijk voor ze om een Vera in de buurt te hebben om te kunnen verwennen en Vera heeft meteen heel veel opa’s en oma’s. Dan naar Australië, waar ze in augustus aankomen en tot februari overwinteren. Inmiddels was 11 september gepasseerd en het was de vraag of ze terug konden via het Suezkanaal. Het was daar erg onrustig, dus de keus werd gemaakt via Kaap de Goede Hoop te varen, waar diverse leuke uitstapjes gemaakt werden. Het plan is via de Caribische eilanden, de Azoren en Brazilië naar huis te zeilen. Inmiddels was ook gebleken dat Erna zwanger was en het onverantwoord was (risico van vroeggeboorte) de lange oversteek te maken. Moeder en kind zijn na goed overleg naar huis gevlogen vanaf St Maarten en Olav is solo teruggevaren. Na 3 jaar samen was dit een moeilijke beslissing. Onderweg had hij 4 dagen heel slecht weer, de tijden van wachtlopen moesten aangepast, dus erg vermoeiend en afzien, maar bij de Azoren werd het weer prachtig weer en onderweg vond er een walvisvrijage plaats met het schip. Hier was een foto van als bewijsstuk, want zo lang alleen op zee met zo weinig slaap; men zal wel denken dat ik gek geworden ben en illusioneer. In Zuid Engeland aangekomen mochten Erna en Vera aan boord het laatste stukje nog meevaren. Olav haalt ze van het vliegveld op. Vera had haar vader een tijd niet gezien en begroette hem na een kleine observatie met “dag Opa”. Het laatste stukje langs de Zuid-Engelse kust, Kanaaleilanden en uiteindelijk via de sluis bij Vlissingen naar de thuishaven Zierikzee. Hier worden ze binnengehaald door de hele familie en begint het regelen van huis en haard. Het is weer even wennen en aanpassen. Olav doet momenteel keuringen en expertise, www.ritmevandeoceaan.nl

11

Moody Hemelvaart Weekend 2012 De aanloop naar het Moody Evenement 2012 begon al met een verrassing, Mike’s broer Guido, de trouwe troubadour van de Moody-Club, kon plotseling niet mee. Voor Mike een tegenslag, want als ervaren bemanningslid van de Veenhorst zag hij zich plots omringd door alleen vrouwelijk schoon die niet alleen maar over bootjes praten maar die het gelukkig ook nog over andere (wat meer vrouwelijke) aspecten van het zeilers bestaan hebben. Op Hemelvaartsdag scheepten we in, 5 vrouwen, plus de (vrouwelijke) scheepshond en uiteraard Mike, beter kan het toch niet zou ik zo denken. Het weer was goed, wolken en zon, maar weinig wind. De tocht ging van het Muiderzand (de nieuwe thuishaven van de Veenhorst) naar Volendam, waar de dochters met een vriendin, na een avondje stappen de volgende dag naar huis zouden gaan en wij (Mike, Joke, José en de hond Luca)onze reis naar Hoorn zouden vervolgen. Een heerlijk tochtje Volendam/Hoorn, prachtig weer en met een zwak tot matig bezeild windje arriveerden wij rond het middaguur in Hoorn, waar wij door bereidwillige Moody Club leden werden geassisteerd bij het 2x afmeren, de toegewezen box bleek te smal dus verhalen naar een passende box. Het is altijd weer een beetje thuiskomen op de steiger met de vrienden van de club. Aan het einde van de middag de traditionele gezellige borrel met hapjes, ook nu weer uitstekend verzorgd. Helaas was de regen een spelbreker, waardoor we opschoven naar de beschutting van het clubgebouw van de WSV Hoorn en waar Veerle haar muzikale vaardigheden ten gehore bracht. Zaterdag, het palaver, prachtig weer, géén wind, wat te doen? Al die schippers met hun mooie Moody’s die zo graag wilden laten zien dat hun schip nog sneller was dan vorig jaar zagen het met lede ogen aan, uiteindelijk dobberden 2 boten uit. De uitdaging was slechts de quiz van Wies en Harry, lastiger dan ooit!, dan maar gezellig winkelen in Hoorn. De sfeer van het clubhuis van de WSV Hoorn leent zich toch uitstekend voor onze jaarlijks Moody-diner, het was weer ouderwets gezellig en goed van kwaliteit. Tijdens het diner meldt Harry dat de jaarlijkse herinnering aan het 2012 evenement als gevolg van de crisis en de bezuinigingen een wat bescheidener karakter heeft, voor ons in ieder geval zeker niet vanwege het feit dat Wies er toch avonden hard aan gewerkt en geknipt heeft en er iets heel persoonlijks van gemaakt heeft. Hulde Wies!! Zondag, na het ontbijt, was het weer tijd om afscheid te nemen en huiswaarts te gaan, voor de gelukkigen een bezeilde koers en voor andere gelukkigen een kruisrak, 2 maal de afstand, 2 maal de tijd, dus eigenlijk langer zeilplezier. Kortom 2012 was weer een geslaagd Moody Club evenement. Met speciale dank aan Wies en Harry die dit telkens maar weer weten te bewerkstelligen. Kijk nu al weer uit naar 2013 José & Mike Zuur

12

Een overzicht van de vragen tijdens de tocht vanuit Hoorn: 1. 2. 3. 4. 5.

Wat is de naam van de toren aan de haven Wat is de naam van het beeld op de havenmuur Wat is de naam van de bekendste man uit Hoorn Wat is de populaire naam van de gevangenis op het Oostereiland Welke stad had eerder stadsrechten: Enkhuizen of Hoorn

EN dan wat fonetische hersengymnastiek: Wat is de betekenis van het woord: 1) Kieskeurig 2) Continenten 3) Uurwerk 4) Minister 5) Antiloop 6) Panama 7) Achteraf

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

°°°°°°°°°°°

Oplossingen: 1) Hoofdtoren 2) Scheepsjongens van Bontekoe 3) J.P. Coen 4) Krententuin 5) Hierover waren de meningen verdeeld: Enkhuizen (Op 9 april 1356 verleende Graaf Willem V Enkhuizen stadsrechten naar het model van Medemblik dat in 1289 stadsrechten kreeg) of Hoorn (Op 26 maart 1356/1357 verleende Willem V stadsrechten aan Hoorn, tegen betaling van 1550 schilden (gouden ecu's). (Aanvullende teksten uit Wikipedia)

1) 2) 3) 4) 5) 6) 7)

Netjes kiezen Inenting in het achterwerk Een uurtje klussen Kleine ster Houdt niet van lopen Vader na moeder Minus 8

13

Betoverend zeilgebied in Noord Europa Zoals sommigen van jullie al wel weten, varen wij al een aantal jaren in Zweden. We wonen er inmiddels het grootste deel van het jaar. Wij liggen met de boot in Sjötorp , een klein, schilderachtig plaatsje aan het Vänern, het grootste meer van Zweden, het op twee na grootste meer van Europa. Je komt er vanuit het westen via Göteburg of vanuit het oosten via het Götakanaal, in beide gevallen een prachtige tocht. We liggen er fantastisch, vanuit onze ligplaats zien we de zon ondergaan in het Vänern, we zien de boten het kanaal afkomen of opgaan. Allerlei boten, zeil-en moterboten in alle maten, cruise-en passagiersschepen, oude stoomboten, raderboten, vissersschepen en alles van allerlei nationaliteiten, kortom je hoeft je ook in de haven niet te vervelen. We spreken nogal wat mensen in de haven, ook nogal wat Nederlanders op doorreis, en wat ons dan opvalt is hoeveel haast ze hebben, ze moeten verder, ze hebben te weinig dagen om wat langer op het Vänern of Vättern (het andere grote meer op de route GöteburgStockholm) te blijven. Wij zijn in 2004 een week op het Vänern gebleven omdat we moesten wachten op een beslissing van het Götakanaal over een winterligplaats in het droogdok. In die week zijn we het meer gaan verkennen, en kijk, zo is het gekomen, betoverd, verleid of hoe je het wilt noemen. We komen er niet meer af. Als we naar de westkust varen voor een paar weken willen we al snel weer terug, terug naar de rust en de schoonheid van dit prachtige meer. Even wat feiten: De afstand van het zuidelijkst gelegen Vänersborg naar het noordelijkst gelegen Kristinahamn is 150 km., van oost naar west is de afstand 80 km. Er liggen 22000!!! kleine en grotere eilanden in het meer, veel van deze eilanden liggen in klusters, in het Zweeds skärgard, vertaald” scherventuin”. Er zijn 42 jachthavens, sommige heel klein, maar enkele tientallen schepen, maar allemaal voorzien van goede steigers, water, stroom,toilet en douches. Uiteraard niet allemaal bereikbaar voor alle diepgang maar het overgrote deel wel. Er zijn schitt erende havens bij, lokaties om te zoenen, ook een aantal ongezellige, op industrieterreinen. Het meest interessant zijn echter niet deze havens maar de vele natuurhavens en ankerplaatsen aan en op het meer met zijn vele eilanden. Elk jaar zeilen we een of meer malen het meer rond en maken gebruik van de havens en natuurhavens. Vaar dit keer mee, we beginnen in onze thuishaven Sjötorp. We kiezen een eerste bestemming afhankelijk van de windrichting, in dit geval wordt het met zuidwestelijke wind Kristinahamn, afstand 30 mijl. Onderweg nog de haven van Otterbäcken, die slaan we over, wel stoppen we bij een natuurhaven vlak voor Kristinahamn. Nou, ja, haven, een eiland, een mooie steiger, 180 diepgang, doodse stilte, een droogtoilet, een grillplaats, een klein paadje over het eiland naar een rest van een oude vikingwoonplaats. We liggen alleen, `s nachts alleen de vogels. De volgende ochtend verder, naar Kristinahamn. De invaart is nauw, een prachtig skulptuur van Picasso staat op de kop, verder nog enkele mijlen naar de jachthaven midden in de stad. Een mooie tocht, tussen prachtige huizen en met mooie doorkijkjes naar het water erachter. In de jachthaven een Nederlandse watersportzaak en vlakbij winkels om proviant in te slaan. Een uur later al weer verder, wij overnachten het liefst in natuurhavens. Direct voor Kristinahamn liggen meer natuurhavens, stuk voor stuk prachtig, zandstrandjes, wandelpaden, en alles gratis toegankelijk. Ons volgende doel is Karlstad, afhankelijk van de gekozen route 25 tot 30 mijl. We kiezen voor de route door de skärgard, tussen allerlei eilanden en eilandgroepen door, oppassen geblazen voor stenen maar daarentegen beschut tegen harde wind en golven. We kunnen

14

onderweg kiezen uit een veelheid van steigers en haventjes, de eilanden vrijwel allemaal onbewoond, het water is zo helder, je kunt het als drinkwater gebruiken. In dit geval kiezen we voor Nabbe, de buitenhaven van de zeilvereniging van Karlstad. Veel zeilverenigingen in Zweden hebben een haven aan de wal en een op een eiland. Deze haventjes zijn voorzien van alle gemakken, steiger, toilet, douche, meestal sauna en zijn prachtig gelegen. Iedereen mag er aanleggen en van het voorzieningenniveau gebruik maken. We gaan door naar Karlstad, de stadshaven is toegankelijk via een brug die elk uur opengaat, je ligt er midden in het centrum, onder de rook van een koffiefabriek. (heel lekker, we hebben sinds die tijd dat merk). Karlstad is een universiteitsstad, er is van alles te doen en te beleven. Er zijn goede trein en busverbindingen met Oslo, Stockholm en Göteburg. We gaan verder langs de noordkust, tussen de eilanden door, voorbij de jachthaven van Skoghall, voorbij de prachtige natuurhaven van Bäron, voorbij de haven van Grums richting Liljedal, een klein haventje, heel beschut omringd door heuvels. Je moet het havengeld in een busje stoppen, er zijn voorzieningen maar geen havenmeester. Van Liljedal weer een flinke tocht, ongeveer 35 mijl naar Djuro, een eilandengroep midden in het meer. Geen obstakels dit keer, op de stuurautomaat, het meer is hier tot 100 meter diep. Djuro heeft een prachtige haven aan de noordkant, een diepe inham, omgeven door steile rotsen, volledig beschut behalve bij noordelijke wind. De vuurtoren van Djuro is al van verre te zien, we blijven er altijd enkele dagen, het is er verrukkelijk. Er lopen grote hertengroepen in het wild op de eilanden. We grillen, we zwemmen, we wandelen en klauteren. Vanuit Djuro gaan we via Aspholmen of Ekenas naar de andere kant van het meer. Het meer bestaat namelijk uit twee grote stukken met tussen die stukken in eilanden. Ekenas ligt erg mooi, ondiep, tussen de rietvelden door vaar je naar een idyllisch vissershaventje met ook een rondvaartboot die een aantal eilanden aandoet met toeristen. Voor de dichtstbijzijnde winkel moet je 7 km. verder, fietsen zijn te huur. Gezien de diepgang van Ekenes, 160 max, kiezen we soms een andere route naar de andere kant van het meer. Ons reisdoel is nu Säffle, weer zo`n 25, 30 mijl, afhankelijk van de gekozen route, of buiten om, of tussen de eilandengroepen door. De routes zijn allemaal goed bebakend, er zijn veel detailkaarten gemaakt vanuit de vele watersportvereningen. Wij stoppen voor we naar Säffle gaan altijd in de buitenhaven van Sáffle, Báron, schitterende ligplaats, ze hebben problemen met een beverfamilie die bij de sauna bomen omknaagt. We kennen er inmiddels allerlei mensen, het is er altijd gezellig. Daarna door naar Sáffle dus, een lange invaart, een mooi stadje. Hier vanuit kun je naar Arvika, weer 35 mijl, gaan we nu niet doen. We vervolgen onze tocht naar Amal, een haven midden in de stad, tijd voor proviant, brandstof en water. Met name brandstof moet je opletten, er zijn maar 4 of 5 dieselpompen aan het hele meer. Ons volgende doel is Vänersborg, 47 mijl. Zoals altijd, weer via de skärgard, tussen de eilanden door, als we zin hebben in zwemmen, wandelen of zo maar luieren stoppen we bij een van de vele eilanden . De hele zomer door pluk ik bessen, verzamel cantharellen en andere eetbare paddestoelen. Ongeveer halverwege de tocht ligt Kopmännehamn, hier begint het Dalslandkanal, een kanalensysteem dat bijt het Vänern begint en vele meren met elkaar verbindt. We hebben dit kanaal gevaren, je kunt tot een eind in Noorwegen. Vervolgens kan je boot vanuit de jachthaven op een trailer worden gezet met een kraan en aan de kust in Noorwegen weer in het water worden gezet en dat alles voor een paar honderd euro. Langs deze westkust van het meer liggen nog diverse prima haventjes, Sunnana, Dalbergsa, Sixhamn en nog enkele voor je in Vänersborg bent. Kom je vanuit de westkust van Zweden, dan is Vänersborg je

15

eerste haven aan het Vänern. Een prima haven in de stad, voor ons natuurliefhebbers altijd een “boodschappenhaven”. We zijn nu halverwege, we gaan weer noordwaarts, of liever gezegd, noordoost, weer oppassen geblazen want er ligt een enorm rif tot midden in het meer. Onze volgende haven is Läcko Slott, vrijwel iedereen die “het Götakanal “ gevaren heeft is hier langs gekomen. Afstand 35 tot 40 mijl, met de wind vaak uit zuidwest een redelijk zeker zeiltraject. Tot aan de doorvaart van de skärgard bij Läckö gaat het zeilen prima, daarna kun je het even vergeten in de kronkelige route door de skärgard. Goede haven onderweg in Horviken, een dochter van een Nederlander als havenmeester, een gezellig vissershaventje en het prachtige Middeleeuws Läckö slot. In de zomer worden er concerten gegeven en opera’s opgevoerd, je waant je dan in de Middeleeuwen. Vanuit Läckö via de verenigingshaven Bosshamn naar Lidköping. Wij liggen in beide havens vaak, in Bosshamn omdat je er fantastisch ligt: prachtig uitzicht op het meer, alle voorzieningen, heerlijk zwemmen, beschut enz, en in Lidköping omdat we zo op het treintje kunnen stappen naar Lyrestad waar ons huis staat. Wij moeten af en toe even naar huis voor post , bezoek enz. Een mooie haven is er nog in Blomberg en nog enkele minder mooie of lastig te bereiken aan dat stukje kust. We moeten terug naar Sjötorp, vanuit Lidköping 37 mijl, we hebben een aantal varianten, via Mariestad, een mooie haven, midden in de stad, via Brommo, een mooie eilandengroep met natuurhavens, kortom keus genoeg. Uiteindelijk zijn we er weer, in ons mooie haventje, we meren af met aan de voorkant de steiger, achter aan een bal aan een anker, een goede manier om veel boten kwijt te raken op een kleine plaats met variabele diepgang. Misschien heb je zin gekregen in deze tocht. Als je haast hebt, doe het niet. Wil je meer weten, bel of mail. Philip Romeijn, Liesbeth Vervoorn

Langs Bosshamn. Vaarroute binnendoor naar Spiken.

Djuro

Bosshamm

Bäron

16

Horviken

Zonsondergang

Herten op één van de eilanden bij Djuro

Laat de verdachte bever zich melden.

Onthoud het voor nu en later Heb altijd ontzag, voor wind, vuur en water

17

Alphen aan den Rijn, 18-11-2012

Beste MOODY vriendinnen en vrienden. Het is moeilijk om jullie te berichten dat GWENN ons verlaten heeft en vertrokken is naar de Oostzee. Zij heeft een nieuwe baas gevonden die in noord Duitsland woont en dus een groot vaargebied heeft. Hopelijk zal hij goed voor haar zorgen. Wij moeten constateren dat afscheid nemen, ook al is het van een ding zoals een boot, moeilijk is. 20 jaar heeft ze ons veilig over de wateren doen varen en ons altijd naar ons einddoel gebracht. In het voorjaar heb ik haar altijd zelf gepoetst en het onderwaterschip gedaan, daar keek ik in januari al naar uit. Ook dit voorjaar heb ik haar met heerlijk weer verzorgd. Nu is dat allemaal voorbij. Een mens moet verstandig zijn en als men ouder wordt moet men inleveren, vooral fysiek. Niet dat ik me ziek voel of iets van dien aard, doch je verliest je evenwicht steeds makkelijker. En het is nu eenmaal zo dat je, als je niet meer zo piep bent, sneller wat breekt en het daarna haast niet meer herstelt. Je moet dit volgens mij proberen vóór te zijn. Het is een zegen dat wij 20 jaar van zo'n schitterend schip hebben mogen genieten. Of wij lid blijven van de MOODY club kan ik nu nog niet zeggen. Ik vraag mij namelijk af in hoeverre het lidmaatschap betekent mezelf pesten, daar ik geen boot meer heb en ook geen boot meer ga kopen. Verder zijn de MOODY's voor mij de mooiste en beste schepen die bestaan. En mijzelf met deze mooie schepen confronteren lijkt mij momenteel geen gezonde bezigheid. Wel wil ik jullie verzoeken als jullie bij ons in Alphen aan den Rijn langs komen even van te voren te bellen zodat wij, als wij thuis zijn, jullie voor koffie, thee of iets anders uit kunnen nodigen. Wij hebben inmiddels schitterende steigers pal voor onze deur gekregen, dus afmeren hoeft geen probleem te zijn. In ieder geval willen wij graag in de gelegenheid zijn naar jullie te zwaaien. Misschien zien wij elkaar nog bij de jaarvergadering, wij zullen wel zien. Wij wensen jullie allen veel vaarplezier en hopen dat jullie ook tot een gezegende leeftijd zullen mogen varen. Wij willen van deze gelegenheid gebruik maken om jullie allen sfeervolle feestdagen en een voorspoedig en gezond 2013 toe te wensen. Hans en Janny Iddink

18

Snelste Moody van de club naar de Oostzee. Gisteren, 20 september heb ik Hans Iddink gesproken, want ik had bij geruchten vernomen dat de GWENN verkocht was,en dan wil ik wel weten of de boot met zijn nieuwe eigenaar behouden blijft voor de club. Boot verkopen is voor veel mensen toch een emotionele zaak, zo ook bij Hans, want je raakt verknocht aan je schip. Meestal ziet een koper alleen de boot en probeert die zo goedkoop mogelijk in handen te krijgen. Hans en Jenny zijn lid vanaf 2000 en trouwe bezoekers van de vergadering en het evenement waarbij Hans met zijn fototoestel druk aan het plaatjes schieten was. Deze werden later omgezet in een leuke dvd als mooie herinnering. De GWENN was niet zomaar een Moody, maar de snelste van de vloot. Wij in Noord Holland zeggen dan: hij ging als de brandweer. Hans bedankt voor je altijd positieve inbreng en graag tot ziens. Harry Wijchers/Voorzitter

Tip. Wij hebben ondertussen 7 jaar onze buiskap met tent, van het materiaal Markilux. Deze hebben wij een keer “professioneel” laten reinigen om weer en alg-groei te laten verdwijnen voor de somma van € 200,= In de winter hebben wij een winterkap dus dat is een dure aangelegenheid als na 6 maanden zomergebruik de tent weer hetzelfde beeld vertoont. Ondanks afraden van de zeilmaker hebben wij de badkuip gevuld met lauwwarm water en wat bleekwater en biotex. Het resultaat was verbluffend, de ongerechtigheden waren verdwenen. De waterdichtheid dachten wij met een paar bussen impregneer middel van een grote bekende tentenverkoper weer te herstellen, dat was een misrekening want de zondag na het evenement in Enkhuizen regende het binnen net zo hard als buiten. Na een bezoek aan De Vries Sails in Enkhuizen kreeg ik een middel mee dat wel 2x zo duur was als bij de tentenboer, maar uitstekend werkte en de kap was weer dicht. Verschil in euro € 200.= - 2x €28.95 =€ 142.10 De ramen hebben niets van het bad geleden en het is de 2e keer. Naam van het middel:Dickson Sunbrella 303 High Tech Fabric Guard Harry Wijchers

19

Gejaagd door de wind! Lieve mensen, Dit jaar niet veel verslag gedaan van ons reilen en zeilen. We zijn natuurlijk 6 maanden in Nederland geweest, een hele fijne tijd met iedereen gehad en natuurlijk van de maanden genoten met Tymen, nu ondertussen haast 7 maanden oud. Er komen al 2 tandjes door en er is een kinderstoel bijgekomen, dus het mannetje zit er nu gezellig bij met eten. Van Julie, 8 jaar, verwachten we ook weer te horen hoe goed ze haar best doet op school, fijn te horen: “weer een mooi rapport!” En weer eens erop uit met elkaar. We zijn 16 september vertrokken vanuit Alanya, veel zon en soms meer dan 40º. Te warm om wat te ondernemen. Veel zwemmen, we hebben zelfs onderweg de boot stil gelegd voor een duik. In Side was er plaats in het haventje en hebben we aangelegd. Voor het strand gelegen en familiebezoek gebracht aan neef en vrouw, zij hebben al jaren een schitterend huis in Side. Leuk was dat een nicht en haar man op bezoek waren. Lekker bijgepraat onder de parasol, In Fethye een accu (74 amp.) gekocht. Uit Nederland hadden we een nieuwe elektrische BB motor mee, die kon net in de koffertas. De accu laden we op in de machinekamer, Wim heeft daar een speciale bak voor gemaakt. De BB motor, een Mercury is geluidloos, 8 kg. Een heel verschil met de 5 PK. Die hebben we in Alanya kunnen verkopen. Dat scheelt een heel stuk met aanhangen in de bijboot….We worden toch een dagje ouder…haaaahaaa!. In Marmaris hebben we een paar dagen bij een eilandje gelegen en voor het strand van Marmaris. Ook hier vrienden ontmoet, in de zon onder de parasol en met een drankje. De mannen zijn een dagje mee gevaren in de baai van Marmaris. We konden in hun all-inclusive hotel mee dineren, heel lekker en leuk elkaar daar te zien. In Bodrum…REGEN…De boot weer zoet, er drijft modder om ons heen, vanuit de bergen en stad gespoeld, niet zwemmen. Bah! Weerberichten melden harde wind, we zoeken het eiland Kara-ada op voor beschutting en liggen met nog een zeilboot en een aantal Gulets ( die weten meestal de goede plaats)?! Helaas de wind draait en we liggen in windstoten tot 48 kn, de ene na de andere Gulet,(rondvaartboot) gaat op drift. Wij en de Noor liggen goed, maar….we hebben niet geslapen. Met daglicht over en de storm afgewacht in een rustiger baai??, haha, slechte ankergrond, planten op de bodem, we gaan steeds van onze plek en er liggen veel boten. Sommigen op een mooring, helaas waren er geen mooringen meer vrij.…om de beurt geslapen. Gelukkig konden we de andere dag uitvaren naar het mooie Kalymnos, baai als een fjord. Hier weer eens goed geslapen en gewandeld. 15 okt. Leros, een paar dagen geankerd, boodschappen enz. gehaald, de haven ingegaan voor internet. Er wordt weer harde wind verwacht. Liggen hier rustig, een busrit naar de andere kant van het eiland gemaakt. Bussen hadden net gestaakt. Dat hoorden we ook toen we op Samos waren, niet alleen in Athene is er onrust. Lekker weer nu om terug te lopen, 10 km.meest bergaf….een mooie natuur, verder weinig in de dorpjes. Achteraf is de harde wind niet gekomen. De temperaturen worden lager, rond de 20º,. zee 17º. Het is niet meer aantrekkelijk om te zwemmen. We troffen het om de bekende winden van de Cycladen weer mee te maken. En op het eilandje Ikarios waardt Ikarios nog steeds rond….hij dacht te kunnen vliegen met vleugels naar de zon, helaas smolten de vleugels eraf en hij stortte in zee. Het is een beetje triest

20

eiland, nu nog…! Het haventje is klein, we pasten er precies aan een steigertje. Leuk om te zien, tussen 2 haakjes, er staat een auto, grieks kenteken, dat zien we wel meer in Griekenland, in het stadje met Nederlandse opdruk: Beton-en Zaagbedrijf H. van Zoggel Berlicum, tel. 073- 5034893? Bekende Menno?? Vanaf Ikarios zeilden we een mooie wind 5 BF, wel mega golven. De “MELODY” zoeft moeiteloos en brengt ons veilig in de haven van het eiland Tinos. Dit eiland is bekend als pelgrimsoord, op 15 augustus worden er bedevaarten, zoals naar Lourdes, gehouden. In de kerk Panagri Evangelistria bevindt zich een Icoon, overladen met gouden lampen en sieraden, het schilderij van de icoon is nauwelijks te zien. Heel indrukwekkend is de weg naar deze kerk. Vanaf de haven loopt de weg omhoog naar de schitterende kerk. Een tapijtloper langs de weg??? We zien een vrouw op haar knieën omhoog gaan, ze heeft wel lappen erom gebonden, maar….die slijten er zeker af voor ze de ongeveer 700meter heeft afgelegd. We kregen er kippenvel van. We hebben hier eerst een plaats aan de kade waar de draagvleugelboot komt, maar die vaart niet vanwege de harde wind. Wel zien we grote veerboten van Super Fast en de Blue Star schuin hangend aankomen. De kustwacht verzoekt ons binnen 2 uur hier weg te gaan. Ze had een briefje gemaakt in het Duits, maar zoals ze het uitsprak niet te verstaan. Dan maar in het Engels….. wel aardig hoor. Nu naar de kade in de stad, hier water, elektriciteit en internet. Er komen veel kijkers langs. We liggen met een Engelse boot met Carl en Laurie achter elkaar. Beiden hebben we ons grote anker opzij uit om van de “scherpe” kade te blijven, extra lijnen gezet. Wij liggen goed, best luxe met elektrisch en internet. We kunnen aan boord douchen en een wasje doen. We durven zelfs met de bus naar het Monastir, een soort kerk-woondorpje van voor Christus. De chauffeur zegt: 20 min. om te bekijken?? Was lang genoeg, we stormden er van af, alleen in de nauwe straatjes was wat beschutting. Carl en Laurie hebben een kleinere boot, ze zijn het zat om uit hun bed te rollen en gaan 4 dagen naar het tegenoverliggende hotel. Relaxed film kijken. Wij hebben ook iedere avond een film uit onze voorraad bekeken. Om in de sfeer te blijven “Troyen”. Van de legende het paard van Troye. Na 8 dagen is eindelijk de weersverwachtingen beter. We zeilen/motoren naar Gavrio op het eiland Andros, een mooie plaats aan de kade. Gelukkig is de zon steeds aanwezig, geen regen, maar…winderig op de Cycladen. De andere dag door naar “ons” eiland Evia, aan de kade van Karistos, helemaal alleen. Bij de taverne een biertje en Griekse koffie gedronken. Graag een “Mythos”?? Ze hebben alleen Heineken of Amstel?? Nou ja…We zien inderdaad de Grieken deze drinken, in ieder geval geen Mythos… Inmiddels is het 10 november, we liggen sinds gisteren op de wal in Halkoutsi, op de werf. Met een trailer eruit getrokken, best wel een belevenis. ”Beloning”? Laatste 10 dagen heerlijk rustig najaarsweer, zonnig, geen wind. Veel gewandeld en in leuke baaitjes gelegen ….o.a. voor anker in Voufalo, geen valwinden, klusjes en siësta in de zon. Vandaag de zeilen afgetuigd en gedroogd, alles weer opbergen. Onderwaterschip ziet er nog prima uit, Dit jaar /volgend voorjaar geen antifouling?! 22 november hebben we een vlucht met Transavia van Athene naar Amsterdam. Tanja en Tymen halen ons daar op. Blij om iedereen dan weer te zien tot….eind April. Lieve groeten, gezondheid en fijne feestdagen gewenst. Tot ziens/tot horens, Wim en Gerrie

s/y “MELODY”

21

Met een motorboot naar de Moodyclub. Wat bezielt iemand om te gaan zeilen. Is het de stilte op het water, is het de schijnbare macht over de wind of is het de overgave aan de elementen en de afhankelijkheid van de wind en de golven. Een feit is dat alle zeilers een ondefinieerbaar gevoel delen en daarmee iets gemeenschappelijks hebben wat hen bindt. Als er dan ook nog de liefde voor een merk bij komt kijken dan ontstaat er een club waarin mensen samen komen waarbij de sfeer zodanig is, als of verre vrienden elkaar na lange tijd weerzien. Een sfeer vol interesse voor elkaar en natuurlijk voor elkaars schip. Tijdens de gesprekken over en weer komt de liefde voor het merk schip waarmee de leden varen elke keer weer boven. In alles komt naar voren dat geen van de schippers zich voor kan stellen dat er ooit gevaren kan worden met iets anders dan het eigen schip. Onderhoud en instandhouding van de schepen staat bovenaan en maakt dat er nooit gebrek is aan gespreksstof tijdens de bijeenkomsten die de clubleiding voor de leden organiseert. De Moody Club Nederland is ook zo´n club en omdat ik ooit schipper was van een Moody 36 CC met de naam Tessa uit 1997 mocht ik samen met Rina lid worden van deze club. De Moody Club Nederland is een niet commerciële club met als doelstelling om eigenaren en voormalig eigenaren van een Moody bij elkaar te brengen. Vanaf het eerste moment dat wij contact maakten met de clubleden voelden wij ons thuis en voelden wij ons opgenomen alsof wij al jaren de bijeenkomsten van de club bezochten. Elk jaar was er de jaarvergadering waarbij het officiële vergaderdeel met een zeer gezellig etentje werd afgesloten. En er was jaarlijks het Hemelvaart weekeinde waar veel schippers met hun Moody samen kwamen en waarbij ook al de gezelligheid de boventoon voerde. Natuurlijk werd er ook een zeilwedstrijd gehouden maar het was daarbij net zo leuk om te verliezen, als het winnen van de 1e plaats. Wie zou er bij zoveel positieve beleving geen lid willen zijn van deze Moodyclub. Maar ondanks alle positieve verwachtingen over het varen met een Moody 36 en vooral het idee dat dit nog vele jaren zou kunnen duren, lonkt ook het gemak van het niet te hoeven hijsen van zeilen, het niet hoeven kruisen bij wind tegen en het gemak van meer ruimte en comfort. Heel voorzichtig komt dan de gedachte boven om de Moody, hoe onvoorstelbaar dan ook, in te ruilen voor een motorboot. Indien de eerste voorzichtige gedachte over de overstap dan concreter wordt en er werkelijk gekeken wordt naar een motorboot, blijkt maar weer dat kwaliteit zich niet verloochend. Het was zeker 2 maanden zoeken maar toen was de kenner gevonden die de waarde van de Moody 36 herkende en dit wel wilde leggen tegen de waarde van een motorboot. Zo is het gekomen dat wij afstand deden van onze Moody en in het bezit kwamen van een Motorboot. Een motorboot die in het niets leek op een zeilboot en al helemaal niet op een Moody. Toch was er nog één aanwijzing in de naam van het merk wat een beetje iets op zeil leek en dus een link had met tenminste een zeilboot n.l. Zijlmans.

22

Om echter met de Zijlmans naar een zeilbijeenkomst van de Moodyclub te gaan lijkt een andere vraag maar dat was het eerlijk gezegd niet. Want toen die beslissing genomen moest worden werd er alleen maar gedacht aan alles wat hierboven met betrekking tot sfeer, gezelligheid en openheid is beschreven. Voorts kwam er hulp uit de doelstelling van de Moodyclub die geen uitsluiting bewerkstelligde voor oud Moody eigenaren. De enige vraag was het weer, want eerlijk gezegd daar waar een Moody zich pas in zijn element gaat voelen is dat na zekere hoogte een handicap voor een motorboot, of te wel, de sterkte van de wind. Gelukkig was die dit jaar ons goed gezind en met een windje 4 op het Markermeer konden wij opvaren richting Hoorn. Via veel geschommel en gemanoeuvreer tussen de voorrang hebbende zeilboten door bereikten we de haven van Hoorn. Harry onze voorzitter wachtte ons in de haven al op. Voor iedereen had hij een plaatsje gereserveerd zodanig dat alle leden redelijk bij elkaar konden liggen, En ja hoor ook voor onze motorboot was er een plaatsje aan de steiger naast alle Moody’s en niet op een plekje achteraf. Het weekeinde bestaat uit een vast en beproeft plan waarbij de aankomst middag wordt gebruikt om met hapjes en een drankje alle verhalen te kunnen uitwisselen. Dit jaar weer opgeleukt met muziek en zang door een van de jongere leden. De tweede dag is er de “zeilwedstrijd” annex puzzeltocht. De dag wordt afgesloten door een etentje waarbij dit jaar niet iedereen op tijd en in de juiste volgorde zijn voedsel kreeg. De afsluiting is op de zondag middels een gezamenlijk ontbijt waarna een ieder na eigen keuze weer huiswaarts vaart. Ik weet niet of het aan het weer heeft gelegen of aan de goede accommodatie van de verenigingshaven te Hoorn of aan de mooie omgeving van Hoorn of aan de perfectie organisatie door het clubbestuur maar ondanks dat Rina en ik niet meer met onze Moody zijn gekomen was het ook met onze motorboot als thuiskomen na een lange reis. Het was fijn om alle clubleden weer te zien en een te worden met dat gedeelde, ondefinieerbare gevoel, wat zeilers en Moodyclub leden in het bijzonder onderling delen. En als de wind het volgend jaar toelaat, blijft toch een probleem voor en motorboot, zal onze beslissing, om naar het Hemelvaart weekeinde van de Moodyclub te gaan, nog makkelijker vallen. Wolter en Rina

Oude boten en jonge vrouwen, Zijn duur om te onderhouwen.

23

Vlagetiquette. Het komt nog al eens voor dat met de vlagvoering gerommeld wordt, daarom hieronder een aantal richtlijnen: De vlag van de nationaliteit van de eigenaar hoort aan een vlaggenstok achterop, dus niet van de schipper en ook niet bevestigd aan de achterstag. Bij een kits of een jawl getuigd jacht van de top van de bezaanmast. De nationale vlag wordt in het zomerseizoen gevoerd vanaf 08.00 uur tot zonsondergang maar uiterlijk om 21.00 uur gestreken. Dit geldt niet voor een varend schip. Reclame en andere vlaggen zijn fout. Verenigingsvlag De verenigingsvlag wordt standaard gevoerd van de top van de grote mast en is van de vereniging waar de schipper lid van is. Is het niet mogelijk de verenigingsvlag in de top te voeren,,gezien de vele apparatuur boven in, dan voeren wij die onder bakboord zaling. De zaling aan stuurboord kan dan plaats bieden aan beleefdheidsvlag of seinvlaggen en b.v. de vlag van de KNRM Binnen de territoriale water in het buitenland voert men, indien bestaand, de maritieme handelsvlag. De beleefdheidsvlag dient tegelijk met de nationale vlag te worden gevoerd en binnen gehaald. Clubvlaggen: Wimpel : Lid van een club Rechthoekige vlag Club : voorzitter Idem met een stip (bal) aan de kant van de hijs :Vicevoorzitter, kan in afwijkende gevallen ook lid zijn van dagelijks bestuur. Rechthoekige vlag met twee stippen: Lid van het bestuur Rechthoekige vlag met hap er uit: Erelid. Hiermee hoop ik enige duidelijkheid te hebben verschaft in de meest voor de hand liggende vlagvoering. Harry Wijchers

Je kan de richting van de wind niet veranderen, wel de stand van de zeilen. 24

Bescherming van lieren. Goede lieren zijn weersbestendig en bescherming is dan ook niet nodig. Toch zie je vaak dat het weer in de lieren trekt en dat ze in de loop van jaren wat dof worden. Erger is als lieren zwaar gaan lopen, wat nu juist niet de bedoeling is van lieren. Lieren zijn er n.l. voor om het werken van de zeiler te verlichten. Dat lieren onderhoud nodig hebben weet iedere zeiler. Maar dat dit onderhoud vaker nodig is door het water wat in het gat van de lierhandel blijft staan na een regenbui weten minder zeilers. De commercie heeft er op ingespeeld door kappen voor lieren op de markt te brengen. Deze zijn echter zeer kostbaar en dus niet lonend voor de meeste zeilers. In een Waterkampioen van een aantal jaren geleden vond ik een oplossing die qua kosten niet de spreekwoordelijke rib uit je lijf haalden. De oplossing bestond uit een paar kappen van regenwater afvoerbuis, hoe toepasselijk, die via een eenvoudig te maken foefje precies passend te maken waren op elke lier.

Het begint met de aanschaf van een paar eindkappen voor 125 mm afvoerbuis. Deze kosten ongeveer 2,5 euro stuk. Het aantal kappen is afhankelijk van het aantal lieren welke moeten worden beschermd. Daarnaast zijn nodig per kap een boutje M10 x30 plus bijpassende moer, 3 ringen en een stukje oude waterslang dat over het schroefdraad van het boutje past.

De aanpassingen in de kappen om ze passend te maken op een lier zijn klein en eenvoudig. Als eerste moet er natuurlijk een gat worden geboord in de kap om het boutje M10 in te kunnen steken. Vervolgens moet er een uitsparing worden gezaagd ter grote van en op de positie van de selftailing beugel. Als deze uitsparing groot genoeg is dan kan het boutje met 1 van de ringen door het gat boven op de kap worden gestoken. Vervolgens wordt er weer een ring geplaatst aan de binnenkant van de kap. Schuif nu het stukje slang

25

over het schroefdraad van het boutje en sluit dit af met de 3e ring en de moer. Draai de moer een beetje aan zodanig dat het slangstukje strak zit en een beetje opbolt. Probeer door te passen op de lier of het kapje stevig zit. Is dit niet vast genoeg draai de moer dan nog een beetje aan en maar de bolling van het slangetje iets boller. Als de kap goed past is het werk gedaan en rest er niets anders dan er aan te denken dat indien de boot korte of langere tijd blijft liggen het kapje of de kapjes te plaatsen zodat regen geen water kan achterlaten in het gat voor de lierhandel. Een neven effect is dat veel zeilers de kapjes komen bekijken en schippers die ze gemaakt heeft bewonderen om z’n slimheid en handigheid. Veel vaarplezier en knutselplezier, Wolter Jongman

ZEILEN, MOTORBOOTVAREN OF ROEIEN. Een dagje naar BOOT HOLLAND helpt mij uit de droom. De ijspret bracht in het weekend van 11 en 12 februari 2012 bijna iedereen van boven de grote rivieren op het ijs. En dat was heel spijtig voor de standhouders van Boot Holland in de WTC expohallen. Er kwamen bijna 13000 minder mensen naar Boot Holland. Wel leuk voor de watersportliefhebbers die wèl naar deze botenshow in Leeuwarden kwamen, want er was volop tijd om met standhouders te praten. Dit jaar probeerde ik een standhouder ervan te overtuigen dat Willem en ik samen met onze vrienden Paul en Trudy uit Grou overwogen een riant jacht te kopen. Ik straal blijkbaar uit dat ik gek ben op uitdagingen en vooral van het soort dat ik niet zo goed kan overzien. We werden dan ook uitgenodigd op een aardig motorjacht een Delphia 1350 Escape. Met koffie en appeltaart werden we verzocht om onze schoenen in te ruilen voor expo-sloffen. Vervolgens werden alle leuke noviteiten van dit schip door de heer Tornado Sailing zelve gepresenteerd. Ja, u leest het goed. Tornado Sailing heeft ook een aantal motorschepen in haar collectie. Het is aan het interieur te zien, dat de werf lange tijd alleen zeilschepen bouwde. Wij voelen ons direct thuis. De prijs-kwaliteitsverhouding spreekt ons aan. Het is vergelijkbaar met de prijs van een aardige zeilboot van dezelfde lengte. We rekenen even uit wat onze oude boten samen zullen opleveren bij inruil en we bespreken hoe we de interne verdeling van ruimtes zouden kunnen verdelen als we dit motorjacht samen kopen. Vriendin Trudie claimt direct de riante voorhut vanwege het enorme bed (2m bij 1,80m; net zo riant als thuis) en zegt er direct bij dat Willem en ik wel de beide dubbele bedden achterin mogen gebruiken zolang er geen opstappers blijven logeren. Het blijkt dat Willem bij haar heeft geklaagd over mijn gesnurk. Omgekeerd heb ik geen klachten, maar dat is niet zo verwonderlijk, omdat ik ietwat slechthorend ben. Ik denk dan maar weer dat ik het dus niet goed gehoord heb en keuvel gezellig verder met de heer Tornado, die ons nog wat informatie geeft over de uitvoering van de keuken. Zowel Paul als Willem zijn echte thuiskoks en gewend aan een riant 6-pits kooktoestel. Dat probleem is op te lossen met het inbouwen

26

van twee elektrische platen. De keuken blijkt ook nog een stuk lager dan in Grou en Amsterdam, maar ach onze mannen zijn al in de krimp, dus dat zal wel wennen. Jammer vinden we het dat het stuurhuis niet ingeklapt kan worden, maar verder hebben we geen kritiek. Het is lekker toeven in het stuurboudoir, het uitzicht is goed en de banken zitten lekker. Willem en ik maken nog even wat vergelijkingen met onze oude Sibajak (een SuperFavorite kruizer van Mulder in Voorschoten), maar alles in onze oude motorboot was echt veel kleiner dan dit in mijn ogen mega jacht van 13,5 meter. Vervolgens neemt mijn echtgenoot mij even apart om te vragen wat ik eigenlijk van plan ben. Het is toch echt nog niet de tijd om aan de motorboot te geraken en Trudie en Paul hebben toch een heerlijk motorschip de Trui, waar ze de komende zomer mee naar Denemarken zullen gaan. Willen wij niet liever naar wat warmere bestemmingen met onze “Salute”, een Moody 38 CC? Verplicht naar Denemarken lijkt mij toch ook niet echt een goed plan. Als de tijd rijp is, omdat we de zeilen niet meer kunnen bedienen is het vast wel mogelijk om de kleinere uitvoering van de Delphia te bekijken. Teleurgesteld lever ik mijn expo-sloffen in en ga vervolgens op zoek naar roeisloepen. Als ik denk er één in zicht te hebben, blijkt het een 12Ft Jol te zijn. Je kunt deze in Turkije gebouwde 12Ft Jol met 4 riemen ook als roeiboot gebruiken, maar ondanks de aantrekkelijke prijs is hij niet geschikt (en te mooi) om te gebruiken bij het initiatief van onze watersportvereniging in Amsterdam “De Schinkel”. Om nieuwe leden te werven wordt bij deze watersportvereniging onderzocht of “sloep roeien” aanspreekt bij eigen en potentiële nieuwe leden. Blijkbaar is er geen belangrijke markt, want verder is er weinig of niets te vinden dat op roeiboten lijkt. Na nog even bij de ANWB gekeken te hebben naar de renovatie van de Dufour T7 besluiten we om weer naar Grou te vertrekken voor een heerlijk soepje uit de keuken van vriend Paul. Volgend jaar weer naar Boot Holland? Ik kan het iedereen aanbevelen om eens een keer te gaan. Het is er gezellig en er is veel te zien. Alleen geen zeiljachten, wel open zeilboten en …….leuke kleding, stoelen, boeken etc. Eigenlijk alles behalve grote zeilboten. Petra Kaupmann

27

SPAANSE GROENTENSCHOTEL UIT DE OVEN

500 gr 3 4 7 125 gr 12 150 gr 3 3

sperziebonen uien eetl.olijfolie tomaten gekookte ham gevulde groene olijven knoflookworst (chorizo) eieren eetlepels geraspte kaas een bosje bieslook vers gemalen peper peterselie om te garneren

Bereiding: - was de boontjes, haal ze af, breek ze in 2en en kook ze met ruim water en een beetje zout gedurende 15 min. - verwarm de oven voor op 200 graden - verhit de olijfolie en fruit er de kleingesneden uien in tot ze glazig zijn - was de tomaten en snij ze in grove stukken en haal de harde kern eruit - voeg de tomaten bij de uien en laat ze 5 min. meebakken - snij de ham in smalle reepjes en laat ze 5 min. mee sudderen met de uien en tomaten - giet de bonen af en laat ze uitlekken - snij de olijven in 4 plakjes en voeg ze bij het uienmengsel - haal het vel van de worst en snijd hem in kleine stukjes - voeg de stukjes worst bij de overige ingrediënten - doe alle ingrediënten in een vuurvaste schaal - klop de eieren los en voeg er de kaas en fijn gesneden bieslook aan toe - giet de biomassa over de ovenschotel en laat de schotel in de oven 20 min. Bakken - bestrooi de schotel voor het opdienen met de fijngeknipte peterselie

BUEN PROVECHO & SALUD!

28

APPELTJE UIT DE OVEN (SPAANS)

7 zachtzure appels (elstar) 75 gr boter 100 gr rozijnen 1 dl rum 50 gr suiker + 10 gr 1 glas cider of zoete witte wijn 2 eiwitten 7 eetlepels honing Bereiding: - zet de rozijnen in de rum en laat ze een tijdje staan - verwarm de oven op 200 gr - schil de appels, snij ze doormidden en verwijder de klokhuizen met wat extra vruchtvlees - beboter een vuurvaste schaal en leg de appels allemaal naast elkaar - laat de rozijnen uitlekken en meng ze met de boter en 50 gr suiker - vul met dit prutje de appels - giet de wijn of cider bij de appels in de vuurvaste schaal - bak alles 30 min in de oven - sla intussen de eiwitten in een brandschone kom goed stijfmet 10 gr suiker - haal na 30 min de appels uit de oven - maak de bovenkant van de appels plakkerig door er de honing over te druppelen - lepel de eiwitten over de appels\-zet alles nog 10 min in de oven en haal ze er zacht en goudgeel uit

EET SMAKELIJK

29

Filippine 1 2

2

6

2

7

14

7

13

11

3

11

6

1

4

11

8

2

5

7

2

8

6

13

10

14

5

3

12

8

5

14

5

14

1

10

4

7

2

2

9

10

9

2

6

11

3

13

14

4

12

7 8 9

10

5

11 13

8

13

11

8

12

10

14

3

8

14

8

2 14

12

7

10

3

8

12

11

14

11

6

4

1

3

11 8

9

12

2

6

Omschrijving 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

plaats in Overijssel beroep plaats in Algerije deel van België plaats in Gelderland deel van een pij deel van de hand judo term visnet hoofddeksel planeet kleur schoeisel

Vul de woorden in volgens de gelijke cijfers zijn de gelijke letters. Bij juiste invulling ontstaat in de verticale balk de oplossing. (voor oplossing kijk achterin dit blad)

30

Puzzelpagina SUDOKU

1 4 8 6 7 2 5

3 9

7 8

4 2 5 6 9 8 1 4 9 7 4 7 6 9 2 1 6 3 5 5 3 7 2 1 9

Hoe speel je Sudoku? Vul het raadsel zo in dat alle rijtjes (horizontaal en verticaal) en alle 3x3 blokjes alle cijfers van 1 tot 9 bevatten. Voor het oplossen volstaat logisch redeneren. (Oplossing verderop in dit blad) En voor de gevorderden 7

3

4

5

9

2

6

3 2 1

8

5

1

3

8 8

9 3

1

6

4 9

7

5 7

2

31

Advertentie-pagina

Het volgende wordt aangeboden t.e.a.b. - jumble 2 massief rvs bolders, gekost €400,- Teab - lenspomp - div. f ilters - doos div kleine onderdelen voor de knutselaar - grote raymarine plotter C120 in nieuwstaat € 1.000,- 2 luchthappers - lierhandel houder - lierhandel - Kaarten tot Gibraltar - Gridcompas - Reddingsvlot in tas

Inlichtingen: Carel Blazer, tel. 0320-212 130 of 06-2501 2571

32

Oplossing Filippine 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

hellendoorn mandenmaker algiers ardennen dieren monnikskap ringvinger houdgreep totebel bivakmuts venus donkergeel sandaal

Oplossing Sudoku

9 3 7 2 5 1 6 8 4

2 6 8 7 3 4 9 1 5

1 5 4 6 8 9 2 7 3

7 6 2 1 3 8 4 9 5

3 9 8 6 4 5 2 7 1

4 7 2 5 6 3 1 9 8

1 5 4 7 9 2 8 6 3

9 7 6 5 2 1 3 4 8

8 1 3 9 4 2 5 6 7

8 4 5 3 6 9 1 2 7

2 3 1 4 8 7 9 5 6

5 9 6 8 1 7 3 4 2

4 1 7 9 5 3 6 8 2

5 8 9 2 1 6 7 3 4

3 4 5 1 9 8 7 2 6

6 2 3 8 7 4 5 1 9

6 2 9 4 7 5 8 3 1

33

7 8 1 3 2 6 4 5 9