Jaargang: 56
nummer: 8
oktober 2014
Laat maar zien Alweer een maand verder. Op de eerste clubavond heet onze gastvrouw Freijja weer iedereen van harte welkom. Ze informeert ons over de gang van zaken op deze avond en wat we kunnen verwachten. Daarna geeft ze de microfoon over aan Niek. Want Niek heeft wat te melden. Dit keer geen leuk nieuws en nieuws wat ons allemaal verbaasde. Rob van Essen is plotseling opgenomen in het ziekenhuis in Den Haag en zal eind van de week geopereerd worden. Er is namelijk ontdekt dat er iets niet goed is aan zijn kransslagader. Eind van de week zullen er 3 omleidingen worden verricht. Hopelijk kunnen we nog voordat deze Toverslag uitkomt melden dat de operatie is geslaagd en Rob weer aan het opknappen is. Omdat het een laat maar zien avond is, heeft George 1 film meegenomen, Rob de Weger 2 films, Ben van Eijk 1 film en Niek heeft 2 films. George: Zij is in Bulgarije geweest met een groep vogelliefhebbers en heeft daar een korte impressie van gemaakt. Helaas kwam ze film materiaal te kort en heeft ze het geheel gecompleteerd met prachtige foto’s van diverse vogels die daar gespot zijn. De film is daardoor wel wat hap-snap geworden. Desondanks is de film, indien er wat meer in wordt gesneden, goed om te zien. Rob de Weger: - De eerste film is getiteld: Natte voeten ? – Droge voeten !! Een verslaglegging van het onderwater zetten van de Hooge Boezem achter Haastrecht. De vraag is of het verhaal van de deskundige, die uitleg gaf van het hoe en waarom, goed overkomt. Want Rob heeft zijn 15 minuten durende betoog ingekort naar nog geen 5 minuten. Hoort de kijker dat er gesneden is in de film? Inderdaad kon men na het bekijken van de film niet ontdekken dat er is gesneden. Wel waren er een aantal aandachtspunten die men in de film mist. - De tweede film is een korte impressie van het demontage-restauratiemontage proces van het orgel uit de Hervormde kerk van Haastrecht. Duur van de film 7,5 minuut. Het commentaar hierop: De muziek is zwaar. De montage op muziek is in het eerste deel goed maar verloopt in het tweede deel niet helemaal synchroon. Jammer dat live geluid is weggelaten. Hierdoor mist de kijker de aansluiting van de korte impressies. Rob zal de film aanpassen en later nog eens laten zien.
Ben van Eijk: Laat de film “Het openen van de donkere sluis” zien. Een zeer korte film waar mensen aan touwen trekken en later aan een wiel draaien waardoor een sluis open gaat. De mooie beelden ten spijt, komt de film voor ons als kijker nogal verwarrend over. De uitleg van Ben verklaart waarom deze beelden zo zijn gemaakt. Niek: - Laat twee vakantie films zien. “Bevlogen beleving”. Een bijzondere man met een bijzonder museum café. Heel knap gefilmd, zoals we gewend zijn van Niek. - “Een stoet is een Stoet”. Toevallig maakte Niek op het juiste moment tijdens zijn vakantie twee processies mee van hetzelfde thema. Namelijk een Heilige Bloed processie in Brugge en dezelfde in Ieper. Totaal verschillende optochten door Niek als één processie samengevoegd. Ook deze film is knap in elkaar gezet. Sommige mensen konden niet geloven dat het twee verschillende processies waren. Na deze kijkavond was het goed toeven aan de bar voor een drankje.
Hersenkrakers Allereerst positief nieuws van Rob van Essen. Hij is geopereerd en ligt intussen weer in het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda op kamer 362. Het zou fijn zijn om hem een kaartje te sturen. Hopelijk wordt daar gehoor aan gegeven, want Rob is toch ook een gewaardeerde Toverlinter. Op deze avond hebben we bezoek van een jonge dame, Pamela. Zij studeert af op de filmacademie en is nieuwsgierig naar de film producten van Toverlint. Vervolgens neemt Evert het woord en heet ons allemaal welkom. Dit keer niet Freijja, zij mocht nu rustig tussen alle andere Toverlinters zitten. We zijn het intussen wel gewend bij Evert, de hersens moeten weer eens gaan werken en gymnastische toeren gaan uithalen. De bedoeling is om aan de hand van fragmenten uit bestaande films een scenario en shotlist te maken volgens inzicht van het groepje Toverlinters. Dus dat wordt discussiëren. De 4 films waaruit de fragmenten zijn gehaald zijn: 1 minuut, een eeuwigheid. Gisteren, Vandaag, Morgen. Hein Tante. Uw redacteur zat in de groep van 1 minuut – een eeuwigheid. En dat heb ik geweten!! Overigens niet alleen ik, maar ook de leden uit dit groepje. Voor ons een verschrikkelijk abstracte opdracht. Ga er maar aan staan om door de ogen van een bezoeker van uit een andere ruimtelijke dimensie de ontwikkeling van het mensdom te laten zien in onze huidige tijd. Hoe we ook ons probeerden in te leven in een wezen uit de ruimte, het lukte ons niet. Zeker niet het gegeven om beeldend te laten zien hoe iemand in Pernis klaar moet komen met een kreet. Wij noemden tenslotte de film: Het orgasme van de mens. Het slot zou het uit elkaar spatten van de wereld moeten zijn. Vandaar dat orgasme. Maar ja, hoe maak je daar een scenario en een shotlist met camera standpunten. Nee, daar kwamen we niet uit. De andere groepen hadden een makkelijker gegeven. Daar kon je tenminste wat mee. Bijvoorbeeld de bad scene in de film Tante. Wie zou daar niet aan mee willen werken? Daarvoor werd dan ook heel enthousiast een scenario en shotlist bedacht. Wie de camera mocht voeren, daar waren, zeker de heren, nog niet uit. In de film Gisteren-Vandaag-Morgen heeft de groep bedacht dat er twee camera’s aan mee moeten doen. Het scenario en de shotlist waren vrij nauwkeurig uitgewerkt. In de film Hein heeft men bedacht om tot de essentie te gaan. Dat houdt in dat de franje er af moest in de shotlist. Men bedacht om een heel langzame pan te maken van de drie hoofdpersonen terwijl de notaris zijn tekst uit spreekt. In de flash-backs zijn stem weg laten zakken tot een nauwelijks hoorbaar nivo.
En zo, dames en heren, zien we maar weer dat iedereen een andere invulling geeft aan het vervaardigen van een film. Of dat beter zou zijn dan de bestaande film? Door al de fragmenten nog eens te laten zien konden we de gemaakte scenario’s en shotlisten vergelijken met de werkelijkheid. Kortom, een avond die door de deelnemers positief werd gewaardeerd. Rob de Weger.
Het maken van een synopsis. Helaas waren er op de avond van 21 oktober maar zestien mensen aanwezig. De afwezigen hebben echt wel wat gemist. Evert prikkelt ons elke keer weer om te gaan filmen. Het liefst in een groep. Ook deze avond weer. Maar eerst het goede nieuws over Rob van Essen, hij is weer thuis en hij maakt het goed. In het studiocafé kregen we eerst twee willekeurige woorden, elk woord op een strookje papier. We moesten die twee woorden met elkaar zien te associëren. Daarna in drie groepen een synopsis bedenken. Nee! Niet van die geassocieerde woorden. Die waren er alleen maar om de gedachten los te maken. Volgens experts kan je dan sneller tot een synopsis komen. De bedoeling van de bedachte synopses is om daarvan een aantal films binnen de club te maken. Om de tongen los te krijgen na het bedenken van een verhaal mochten we op kosten van een jarige een drankje halen. Hierna zou elke groep in de filmzaal diens filmverhaal presenteren. Maar ja het bleek toch wel moeilijk om iedereen de zaal in te krijgen. De stoelen bleven lang leeg, deels omdat men nog bezig was om een verhaal te verzinnen, maar vooral omdat het borrelen zo gezellig was. Van lieverlee drentelden de deelnemers de filmzaal binnen. De borrel bleek zijn best gedaan, want er werd flink gepresenteerd, gediscussieerd en gelachen.
George beet de spits af. Film van de 1e groep: Een vrouw heeft een versleten knie, ze gaat naar de specialist en vraagt om een nieuwe knie, na lang tobben met die knie wil ze nu echt dat er een goed besluit valt. De patiënt kruipt in de huid van drie verschillende karakters. Deze karakters worden in split screen weer gegeven. 1e een meegaand karakter, want de specialist weet immers het beste wat er moet gebeuren. 2e een kritisch karakter, de specialist kan het nu wel zo zeggen, maar is het echt nodig. 3e een zelfbewust karakter, de specialist moet niet denken dat ze zich zo maar schikt, zij wil een nieuwe knie, niet goedschiks dan een second opinion. Hoe reageert de arts op deze drie verschillende karakters. Rob de Weger trekt de kar van de eerste film. Film van de 2e groep: Dit wordt een film met tegenstellingen, de rode draad is een persoon met een schlemielig uiterlijk, die met foute beelden vertelt hoe je moet filmen. Uitgangspunt: filmen is bedrog. Dat kan je leren bij een filmclub. Arie en Peter trekken de kar van de tweede film.
Film van de 3e groep: Een animatiefilm met als thema wie was er eerst, de kip of het ei. De film begint met de kip die een ei legt, de zon broed het ei uit en dan komt er een krokodil uit. De krokodil legt een ei en dan….. Daar is men nog niet uit. Er moet nog een clou bedacht worden. Piet de Haan zal de tekeningen maken maar wacht tot iemand een goede clou heeft, zodat het een leuke en verrassende film wordt. Piet trekt de kar van de derde film. Het doel van deze sessie is om nieuwe technieken te leren, denk aan; hoe maak ik een split screen en hoe maak ik een animatie, hoe kan ik moedwillig foute beelden opnemen en monteren. Evert, prima gedaan. Hiermee mogen we weer een aantal bijzondere producties verwachten. Rob de Weger.
Nova Filmfestival 2014 Zaterdag 25 oktober. Ik sta te wachten op René die me tegen acht uur ‘s morgens zal komen ophalen om naar de jaarlijkse attractie: het Nova Filmfestival te gaan, ditmaal in Purmerend. Ongeveer een kwartier later zit ik, na Tooke en René begroet te hebben, lekker lux en warm in afwachting van de dingen die gebeuren zullen. We zijn ruim op tijd bij het hotel, op een paar minuten lopen afstand van het theater. Even later mengen we ons in het theater De Purmarijn in een grote groep bekenden. Zestien Toverlinters inclusief enkele partners zijn aanwezig om met spanning en plezier naar dertig films over twee dagen verspreid te kijken. De organisatie is dit keer in handen van NH’63. Er zijn een paar veranderingen toegepast onder de druk om eigentijds te blijven, om zo veel mogelijk films te draaien en om te vertellen wat de jury vindt van elke film. Wat niet meer gebeurt is het geven van een juryrapport. Dit is komen te vervallen omdat de maker eerst op clubniveau een rapport kan krijgen van de clubjury en daarna op het Regiofestival een juryrapport van het desbetreffende Nova-juryteam. Een derde rapport is hierdoor overbodig gebleken. Na iedere film wordt de maker naar voren gevraagd die door Marijke Koeman wordt geïnterviewd. Marijke heeft in haar professionele leven gewerkt bij Radio en TV. Het lukt haar uitstekend om binnen de gegeven tijd vakkundige vragen te stellen aan iedere filmmaker, hem of haar het certificaat van deelname te overhandigen en de volgende film aan te kondigen. Vooral door haar loopt het programma zonder enige vertraging. In de pauzes is er voldoende tijd voor een drankje, een broodje een biertje of noem maar op. Het is voor mij een absoluut genoegen om met andere filmhobbyisten te praten over de getoonde films. Maar ook met onze eigen Toverlinters zijn onderling de meningen gedeeld.
Ja, dan de zaterdagavond! Die hebben we met elkaar doorgebracht in een uitstekend eetcafé. Al een aantal jaren achtereen is dit een hele goede gewoonte. Ik kan me veel leuke diner avonden op een Nova Festival herinneren, deze hoort daar absoluut bij.
Op zondag een herhaling van zetten. Na het einde van de projectie de tweede vernieuwing. De drie juryleden Henk van de Meeberg (voorzitter), Wim Aartgeerts (de Belgische van de Meeberg) en Casper Eskens (jonge filmprofessional) geven vóór de prijsuitreiking eerst een korte jury-beschouwing op elk van de dertig films. Daarna worden er een tiental films nog eens nader en uitgebreider besproken. Films die om een of andere reden heel goed zijn of bijzonder opvallen. Niet zonder trots kan ik melden dat de enige film van het Toverlint tot tweemaal toe in de speciale prijzen is gevallen. Dat is de film “Niets voor Giny”. Eerst de prijs voor de beste actrice die naar Steffi Broere alias Giny gaat en vervolgens de zaalprijs van zondag. Dit is toch een ultieme bekroning op het werk van Bernard, Ben en Martha! Een heel fijn gevoel. Voor diegenen die meer willen weten over het festival, zie de Novasite: http://www.novafilmvideo.nl en klik op de afbeelding van het NFF. Binnenkort is daar ook het verslag te lezen van NF 2014. Tot nu toe heb ik weinig namen genoemd maar dat doe ik nu even wel. Ben en Martha van Eijk, Harry en Marij Eurlings, Cor de Jong en Jenny, Tooke Vooren en René, Piet , Niek, Evert, Elvira, Freijja en Arie zonder Cora want die was ziek. Met jullie allen heb ik een heel fijn weekend gehad. Arie Heerkens
Tenslotte Op de laatste clubavond van de maand is oorspronkelijk een ander programma gepland. Door onvoorziene omstandigheden wordt de programmering gewijzigd en krijgen we twee films voorgeschoteld van het recente NOVA Filmfestival, vers van de pers. Misschien dat veel Toverlinters het oorspronkelijke programma minder interessant hebben gevonden en gekozen hebben voor andere afspraken. Maar dan hebben ze wel wat gemist. Troost jullie ik zal het verhalen!
We hebben een deel van de film Greet geanalyseerd. Deze film duurt bij elkaar 55 minuten. Daarvan hebben we iets minder dan een half uur gezien. En toen begon de analyse: scene voor scene hebben we gekeken naar positieve aspecten en ook naar wat er verbeterd zou kunnen worden aan de filmopnamen, het geluid en het acteren. Nu moet gezegd worden dat de hoofdrolspeelster absoluut niet slecht acteert. Sterker nog, ze acteerde gewoon heel goed, heel naturel. Maar het verhaal verloopt traag, de shots zijn veel te lang, waarvan een aantal zelfs overbodig. Overigens verschillen de meningen daarover onder de aanwezigen. Greet is een eenzame vrouw die haar eigen, nogal bizarre werkelijkheid beleeft. Ondanks haar verlangen naar gezelschap blijft dit achterwege. Er worden nogal wat mankementen in de cameravoering geconstateerd. Veel half totalen die elkaar opvolgen, veel zoom en correctie bewegingen en veel te weinig close-up beelden. Hierdoor valt de spanning en de dramatiek weg. Als vooraf meer aandacht is besteed aan de shotlist, dan zou deze film korter kunnen worden gemaakt ten gunste van de dramatiek in het verhaal. Daardoor zou de film wellicht een hogere jurywaardering gekregen kunnen hebben. Het moet gezegd dat Mieneke Meij, de bedenkster van de film, goede ideeën heeft maar helaas geen goede filmcrew om zich heen heeft verzameld, die verantwoordelijk is voor de filmische vormgeving en technische uitvoering. De tweede film Lonely Boy heeft het laureaat van dit festival gekregen. Een aparte film met veel humor en waarin op bijzondere wijze het leven van een zonderling in beeld is gebracht. Ondanks kritische kanttekeningen ten aanzien van de montage heeft deze film door zijn originele stijl het laureaat verkregen. De jury is kennelijk gecharmeerd van de originaliteit, humor en haast authentieke acteerprestaties van de filmmaker. Rob de Weger
Wetenswaardigheden (voor u gelezen) RØDE NT-USB USB-microfoon Inleiding Wie regelmatig geluidsopnamen moet maken op studiokwaliteit doet er goed aan een geschikte microfoon te hebben. De RØDE NT-USB is zo’n microfoon. Hij is bestemd voor het opnemen van zowel vocalen als instrumenten en biedt die goede geluidskwaliteit die we van RØDE inmiddels gewend zijn. Ook leent de fraaie matzwarte microfoon zich erg goed voor de voice-over van je films. Verder wordt de RØDE NT-USB geleverd inclusief een microfoonklem, tri-pod , popfilter en een USB kabel.. Eerste indruk van het apparaat Al direct bij het uitpakken krijg je het degelijke, solide gevoel. Letterlijk en figuurlijk heeft RØDE gewicht. Je gaat popelen dit apparaat in gebruik te nemen. Wat verder opvalt is de volledigheid. Een goede tri-pod die als standaard dient, het popfilter als schermpje. De meegeleverde USB-kabel, deze is bijna 6 meter lang wat de gelegenheid geeft om op een andere plek, buiten het ventilatiegeluid van de computer de microfoon te plaatsen. Twee maal USB, aan de microfoonzijde de bijna vierkante plug zoals die ook dikwijls bij randapparatuur als printers gebruikt werd en aan de andere kant gewoon USB. Aansluiting op mini USB is er dus niet. De NT-USB heeft twee volumeregelaars, een voor de hoofdtelefoon en de ander voor het opnamevolume. Let wel dat ook in de software een volumeregelaar aanwezig is.
De onderliggende techniek De RØDE NT-USB laat zich eenvoudig installeren. Nadat de microfoon is aangesloten op de USB-poort van de Mac of PC werkt hij direct. Je hoeft dus geen ingewikkelde drivers te installeren. Selecteer vervolgens de microfoon als geluidskaart in je opnameprogramma en je kunt meteen aan de slag met opnemen. Ook kan je de USB-condensatormicrofoon aansluiten op de i-Phone of i-Pad middels de optionele camera connector kit van Apple. De eenvoudige en duidelijke handleiding vertelt genoeg. Indrukken tijdens het gebruik Wanneer de eerste opwinding wat is weggeëbd en de eerste testopnamen zijn gemaakt dan weet je het al. Hiermee wil ik graag werken. Bestanden direct in de computer en klaar voor gebruik. Weer doet RØDE zijn naam eer aan. Gemak en kwaliteit. Studiokwaliteit Conclusie Een uitstekende tafelmicrofoon die zorgt voor een professionele afhandeling van je videobewerking.
De RØDE iXY Inleiding De RØDE iXY is de uitstekende opname- microfoon voor iPhone 5 en i-Pad 3. Iedereen die wel eens geluidsopnamen met dergelijke smartphones heeft gemaakt kent de beperking in kwaliteit hiervan. Wil je de diverse functies van je I-phone gebruiken en heb je zitten wachten op een kans voor kwaliteitsverbetering dan is die er nu. Eerste indruk van het apparaat Het uitpakken van de i-XY is een verrassing. Een houder met twee microfoons die zwaar en solide aanvoelt. Dank zij de toelichting is het simpel om hem te plaatsen. Een belangrijk punt is wel dat het contactplaatsje van de i-XY moet passen in de moderne stroomtoevoer waar ook de lader (8pins) van de I-Phone in past. De onderliggende techniek Meegeleverd is een opberghoesje met draagclip en een schuimrubberen windvanger. Direct na het contact maken meldt de I-phone dat er een “RØDE app” gebruikt moet worden. Er zijn er twee, een “RØDE Rec LE” en een “RØDE Rec”. De eerste gratis en de tweede kost ruim 5 euro. Direct na het downloaden en installeren van de App was de i-XY te gebruiken. Via de instellingen kan je het volume en dynamiek regelen. Dit is de eerste App met microfoon die ik gebruikte en de geluidskwaliteit verraste me, bovendien alles is makkelijk te bedienen. Met 24-bit/96kHz opnamekwaliteit en een on-board AD-convertor zorgt i-XY voor de beste audio opnames met je IOS apparaat. Er is keuze van Sample Rate 11025HZ, 22050HZ, 4100HZ Stereo of Mono. In de diverse mogelijkheden in de instellingen kan je kiezen de geluidssample als een Wav bestand te verzenden. Bij mij onbekende andere bestandsvormen, te kiezen onder Formatt als AIFF en CAF zijn ook mogelijk.
Indrukken tijdens het gebruik Waar het uiteindelijk om gaat is, wat is de kwaliteit? Ik kan zeggen dat die zeker niet onder doet voor een goede losse microfoon op camera of digitale geluidsrecorder. Wat ik jammer vond is dat intern de i-XY niet gekoppeld wordt aan de videocamera welke door de IPhone gebruikt wordt. Film je daarmee dan moet je het met de geluidskwaliteit daarvan doen. Als soundrecorder geschikt voor b.v. een voice-over en life geluid (noise) Voor aparte geluidsopnamen voor video-opnamen met een fotocamera of videocamera en dan later synchroon leggen. Echter als de persoon of onderwerp zich verder dan 15 cm van de microfoon bevindt dan wordt het geluid zoals bij de meeste microfoons zwakker met kans op ruis. Er zijn diverse accessoires zoals hiernaast nog te zien is. Een houder / pistoolgreep en een windvanger (dead kitten). Uitstekende kwaliteit RØDE maakt zijn beloftes waar Conclusie Voor ieder die met een I-Phone meer wil doen is dit een uitstekend gereedschap. Zoals altijd zijn de prijzen wisselend en zo rond de 150 euro
