jaargang 46

Intro

18 augustus 2004 / jaargang 46

Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit Eindhoven. Redactie telefoon 040-2472961 fax 040-2456033 e-mail [email protected]

Leenangst door deurwaarder ? Oud-studenten krijgen steeds vaker bezoek van een deurwaarder. Dat blijkt uit cijfers van de Informatie Beheer Groep. Omdat ze te laat zijn met het terugbetalen van hun studieschuld zijn dit jaar al 54.000 oud-studenten in aanraking gekomen met gerechtsdeurwaarders. Zes jaar geleden waren dat er nog 42.000. Wat de oorzaak is van deze stijging, is bij de IB-groep niet bekend. De deurwaarder klopt bij de leners aan nadat zij tot driemaal toe niet gereageerd hebben op herinneringen over de afgesproken betalingsregeling. Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) maakt zich

zorgen over deze ontwikkeling. Het ISO denkt dat het te maken heeft met het steeds hoger worden van de studieschuld waardoor het moeilijker wordt om terug te betalen. Tijdens de Intro aan de TU/e blijkt dat niet iedere nuldejaars lijdt aan ‘leenangst’. “Als ik geld nodig blijk te hebben, leen ik het, zo simpel is dat”, vertelt nuldejaars Simon Christiaanse. “Ik ben niet heel erg bang voor lenen. Ik hoop natuurlijk rond te komen met de inkomsten die ik heb, maar mocht een lening noodzakelijk zijn, dan zit ik daar niet mee. Na je studie kun je je lening heel goed gespreid terug betalen, dus ik voorzie geen problemen.”/

.

Het avontuur van Rens De gemiddelde mens schijnt in zijn leven slechts tachtig kilometer om te reizen omdat hij zijn bestemming niet kan vinden. Rens van Bouwkunde groep 4 heeft er gisternacht voor gezorgd dat hij vér boven dat gemiddelde gaat uitkomen. Intropapa Joep Verheijen ontdekte gisterochtend dat één van zijn kids ontbrak en probeerde hem tevergeefs telefonisch te bereiken. Toen Rens iets later toch verscheen, bleek hij een waar avontuur achter de rug te hebben. Verheijen ging er vanuit dat Rens vannacht om vijf uur, toen de groep bij Demos vertrok, netjes naar zijn kamer in Eindhoven was gegaan. De nuldejaars was echter -zonder dat hij het zelf in de gaten hadnaar het station vertrokken en daar in de trein gestapt.

“De eerste trein gaat hier blijkbaar helemaal niet zo vroeg, dus wat ik in de tussentijd heb gedaan, weet ik niet”, zegt Rens, die denkt dat hij ergens heeft gelegen aangezien zijn broek erg vies is. “Ik werd wakker gemaakt door conducteurs en bleek in Tilburg te zijn.” De conducteurs legden de aankomende student uit hoe hij in Eindhoven kon komen, maar op onverklaarbare wijze kwam hij hier gisterochtend om 9.30 uur pas weer aan nadat hij ook nog in Amsterdam was geweest. Wat hij nog wél wist, was hoe het kwam dat hij behoorlijk ‘van de wereld’ was: “We hebben die nacht loempia’s gegeten en de saus was veel pittiger dan ik had verwacht. Dat heb ik proberen te blussen met heel veel bier”./

Bij Unipartners in het Hoofdgebouw konden introgangers de strijd aanbinden met een mechanische rodeostier. Hoog, hoger, hoogst. Deze nuldejaars kwam wel erg hoog op de klimwand van outdoorvereniging All Terrain. Het zorgt in ieder geval voor een mooi uitzicht. Met schminck moesten de introgroepjes van TeMa uitbeelden wat hen te wachten staat de komende jaren. Bij groepje 4 was Alex Ruiter de lul, volgens intropapa Bartjan Rijs, omdat ie altijd zo’n grote mond heeft. De dames konden dus helemaal los op hem en toverden hem dan ook om tot een beeldschone Barbie. Foto’s: B a r t v a n O v e r b e e k e

.

Na zon komt…? Wat gisteren betreft hadden de weermannen en -vrouwen het perfect ingeschat. Eindhoven was inderdaad een goede plek om te verblijven. Het bleef droog en de zon scheen behoorlijk. Hopelijk hebben de weervoorspellers vlak daarna een black-out gehad, want voor vanochtend is veel regen voorspeld. Gelukkig voor ons klaart het in het zuiden snel op, dus geniet ervan als het droog is, want later op de dag ontwikkelen zich weer nieuwe buien, waarschijnlijk met onweer.

Cursor 18 augustus 2004 Intro /3

Verschil en rivaliteit tijdens de sporttrainingen Sport verbroedert, maar verschil moet er ook wezen, blijkt tijdens de trainingen van de ver schillende studenten sportverenigingen op dinsdagavond. Zo is het niet zomaar een zwaard dat je vasthoudt bij het schermen, nee, er is een heus onderscheid. Instructeur Terry Grevenstuk geeft een beknopte ge schiedenis van de schermsport en vertelt hoe de verschillende wapens heten -sabel, degen, floret- en gebruikt moeten worden. De be langstelling voor het schermen is groter dan voorgaande jaren; de gymzaal is gevuld met een dikke twintig nuldejaars. “Het gaat erom dat je je tegenstander raakt”, legt Grevenstuk

uit, “Niet dat je hem hárd raakt.” Die op merking lijkt vooral bedoeld voor de jongens van ‘Death Squadron’, een divisie van studie vereniging Van der Waals (Natuurkunde). Met denkbeeldige zwaarden zwaaien ze alsof ze samoerais zijn, maar daarvoor hadden ze beter een paar zalen verderop kunnen trainen. Daar trainen de nuldejaars met belangstelling voor taekwondo. Hun vuisten raken vooral lucht, maar door tijdens het stoten hard “Iesj!” te roepen, maakt het toch indruk. Voor de echte rivaliteit moest je dinsdagavond echter buiten zijn. Bij de Karpen-

donkse plas konden nuldejaars kennismaken met Squadra Veloce, de triatlon- en wielren vereniging. Drie ploegen, bestaande uit nulde- en ouderejaars, lopen en fietsen de longen uit hun lijf tijdens een verraderlijke estafette. “Ze moeten vijfhonderd meter lopen en achthonderd meter fietsen, net niet lang genoeg om niet te sprinten”, aldus een grijnzende Koen de Haan van de club. Raggend op brakke stadsfietsen weten de groentjes behoorlijke snelheden te halen, tot tevredenheid van de organisatie. Tussen de triatleten en wielrenners bestaat enige rivaliteit, vertelt triatleet Leon

Erkelens, promovendus bij Bouwkunde (“Ja, ik ben een ouwe lul”). “De echte uitdaging is een triatlon. Wielrenners zijn alleen goed in fietsen, wij zijn allround. Daarbij creëer je met het lopen, zwemmen en fietsen natuurlijk een goddelijk lichaam.” “Daar doe ik het niet voor”, zegt nuldejaars Bouwkunde Huug Bieschoff. Hij wil gaan wielrennen bij de club. “Ik moet alleen nog een kamer zien te krijgen in Eindhoven.” Dus beste lezers, wie nog een leuke huisgenoot zoekt die niet te beroerd is om op de fiets nog wat boodschappen te halen; mail naar [email protected].

Oproepjes Gezocht

Gezocht wegens afwezigheid van het College van Bestuur: tegenstander om een adje mee te trekken tijdens de Cantus, komende vrijdag. Harry Roumen, universiteitssecretaris TU/e

Dwangbuis

Wil Guido van Industrial Design zijn dwangbuis en muilkorf komen ophalen? Dit kan bij ID-introgroep 1.

Kwaliteit

Ron, het is de kwaliteit en niet de kwántiteit die telt. Afzender anoniem (maar Ron weet wel wie dat is)

Op tijd

Verzoek van de intropapa’s van Bouwkundeintrogroep 13: of iedereen ’s ochtends op tijd wil komen!

Van het verwachte brakke hoofd met bloed doorlopen ogen was geen spoor te bekennen vandaag. Was het dan niet laat geworden gis teravond? Toch wel, Karen-Ann Voorbraak loopt vandaag op nog geen vijf uur slaap. Maar de kekke jongedame is voor geen gat te vangen en ziet er bijzonder fris en fruitig uit vandaag. Op de afgesproken plek, vroeg in de morgen, zit ze te ontbijten met haar groepje. Groep 9 is inmiddels omgedoopt tot ‘De ero tische balletjes’. “Yell yell yell, de erotische balletjes komen er wel”, komt er enthousiast uit de trotse kelen. Klinkt nog goed. KarenA n n g l u n d e r t , e n p e u z el t d e a p p e l o p d i e b i j het smakelijke en voedzame ontbijt zat. “Ja, ik voel me al wel een beetje student”, beaamt ze. Dat went dus snel. Haar eerste dag is buitengewoon goed bevallen. Niet alleen het feest in de avond, maar ook de spelletjes van de middag zullen haar nog lang bijblijven. Want Karen-Ann houdt wel van een spelletje.

Vermist

Cyriel uit groep 3 van Industrial Design is niet komen opdagen. Het enige dat zijn groepsgenoten weten, is dat hij vanuit Son en Breugel moest komen, als hij daar de nacht ervoor tenminste aangekomen is.

Afschaffing

Introgroep acht van Elektrotechniek pleit voor afschaffing van het alcoholverbod dat elke dag tot 17.00 uur van kracht is. Een biertje hoort erbij tijdens de Intro, ook overdag.

heeft. Hij schaamt zich dood en belooft plechtig vanaf nu weer het goede voorbeeld te zullen geven.

Luchtiger kleding

De vrouwen van Bouwkunde moeten luchtiger gekleed gaan. Ze dragen teveel zwart zodat er geen slagschaduw te zien is. Pieter-Jan van der Salm (groep 13)

Hoer zoekt sletje

Verzoek aan ID-begeleider Wouter om zijn Slimfast-dieetshake op te halen bij Floris en Andreas.

Daniël Boot, voorzitter van de introcommissie van Cheops (Bouwkunde), is naarstig op zoek naar een gewillig meisje. Veel eisen heeft hij niet. Volgens intimi is ‘Bouwkundehoer zoekt sletje’ dan ook een meer toepasselijke oproep voor Daniël.

Excuses

Verdwenen

Gisteren was een goede dag. Maar een echt studentengevoel heeft Maarten Brugmans er niet aan overgehouden. Maar dat komt nog wel. Hij loopt rond met het witte ontbijttasje. Vrijwel onaangebroken nog. “De ochtend na een feestje kan ik écht niet eten, hoor.” Leuk feest gehad dan, gisteren? “Ja, maar wel vrij kort. Mijn hele groepje vertrok al naar huis vanuit de Thomas.” Na een flitsbezoek aan De Bunker besloten de ‘last men standing’ Maarten en zijn logé ook maar op huis aan te gaan. Over de Thomas trouwens niks dan lof: goede sfeer, leuke inrichting. Alleen het bier… Als rechtgeaarde west-Brabander blieft hij geen Grolsch. “Alles went, behalve dat bocht.” Het hoogtepunt van gisteren? De ontwerp wedstrijd van Lucid. Douwe Egberts had behoefte aan een gadget voor bij hun nieuwe drankje. De prestatie van zijn groep was goed voor een vijfde plaats. Geen prestatie van wereldformaat, maar Maarten is tevreden.

Het is een hele eer om een week gevolgd te worden, om in de openbare ruimte te leven. En een hele kluif. Je levenslezers weten elke dag iets meer van je af. Hoe je er uit ziet, hoe je eet, hoe goed je tegen weinig slaap en veel alcohol kunt. En wat je van het ontbijt vindt: “Sméríg! Maar dat ligt vast meer aan het tijdstip dan aan het ontbijt. Alhoewel, dat durf ik niet echt met zekerheid te zeggen.” Gisteravond was in elk geval heel erg leuk. Het was een opeenstapeling van hoogte punten van gezelligheid (“Maar dan slijm ik een beetje hè?”). Eén specifiek moment stak daar niet bovenuit. Alhoewel. Om vier uur ’s ochtends met je logerende introgenootje in je nieuwe huis eitjes bakken is toch wel memorabel. Zeker als je gewend bent aan kroketten of poffertjes. Student? Liza Thole weet niet anders. Eindhovense student? “Nee, dat niet.”

Shake

Intropapa Wouter van Technische Bedrijfskunde wil zijn groepje de grootst mogelijke excuses aanbieden voor het feit dat hij zich op dinsdagochtend drie uur verslapen

Maandagmorgen om 10.00 uur zijn Pim en Tessa mysterieus verdwenen. Jullie broertjes en zusjes missen jullie!!

Oproep van Fontys Wil de klootzak die het spandoek van de introdagen heeft weggehaald, het weer terughangen.

Gezocht

Leuke blonde vrouw voor Jeroen van den Brink. Liefst in de omgeving van W-hoog.

Afscheid

Simon van Laarhoven vertrekt, na een jaar Biomedische Technologie (BMT), naar Maastricht om Geneeskunde te studeren. Voor een passend afscheid zoekt hij nog een forse dame met inhoud. Kandidates kunnen zich melden bij de introcommissie van BMT.

Krijt

Zoveel krijt, zo weinig tijd! Introgroep 1 van Scheikunde

Na een schuimparty bij studentenvereniging Demos en een feestje in café ‘de Stunt’ tot drie uur ’s nachts, oogt Tim Laagland nog verassend fit. Een van de meest basale beginselen van het ‘student-zijn’ aan de faculteit Elektrotechniek hebben hij en zijn introgenoten al goed onder de knie: de honderd vijftig liter bier in de Bavaria-mobiel van Thor was gisteren na drie kwartier al op. Het andere basisbeginsel dat een student Elektrotechniek zich eigen zou moeten maken, is het kunnen opdreunen van het lijflied van Thor ‘Geen Gedonder’. “Gelukkig heb ik dat lied helemaal niet gehoord.” Zijn ontbijt bestond uit een krentenbol, een broodje kaas, een broodje salami, melk en -niet te vergeten- een malariapil. De intro gangers die geen malariapil in hun ontbijt pakketje aantroffen, hoeven zich niet gepasseerd te voelen. Tim slikt malariapillen omdat hij afgelopen week is teruggekomen van drie weken India.

Foto’s: Bart van Overbeeke

18 augustus 2004 Cursor 4/ Intro

Jong geleerd…

Kijk maar goed kinderen, dan leer je het vast voor later. Foto: Bart van Overbeeke Als er nog geen bier getapt mag worden om af te koelen, dan maar hitte afblazen in het zwembad, zo dachten de bedrijfskundigen gisteren. Dinsdagmiddag gingen de bezoekers van Villa BDK zonder onderscheid des persoons te water. Het speelplaatsje van kinderopvang de

TUimelaar grenst aan het grasveld van Villa BDK, de kroeg van bedrijfskunde vereniging Industria. Van nuldejaars en hun begeleiders mag verwacht worden dat ze sinds hun kleutertijd al een beetje de jaren der wijsheid bereikt hebben. Daar was gistermiddag echter niets van te merken. Het hek tussen

Villa BDK en de TUimelaar had zó ver wijderd kunnen worden. Niemand zou het opgevallen zijn. Nuldejaars, hun intropapa’s en -mama’s, dispuutsleden en andere bezoekers van de faculteitskroeg gingen bijna allemaal kopje onder in het zwembad. Sommigen stribbelden heftig tegen, maar voor niemand was er genade. Soms mochten kostbaarheden nog snel terzijde gelegd worden, of werd het iemand toegestaan zijn schoenen uit te trekken. Voor de disputen van Industria en voor hockeyvereniging Don Quishoot was d e g e c o m b i n e e r d e b o r r e l / b a dd e r middag een uitgelezen mogelijkheid om je als vereniging te presenteren. Hanneke Wijers, lid van damesdispuut L’Attique Attique en al vijf jaar rond lopend bij Bedrijfskunde, was gister middag duidelijk niet op haar scherpst. Op de onschuldige vraag van vier in bermudabroeken gestoken jonge lingen of zij soms een mobieltje in haar broekzak had, antwoordde ze naïef: “Nee, hoezo dan?”. Nog geen minuut wist ze waarom deze vraag gesteld was en wrong ook zij haar kletsnatte T-shirt uit.

ID gaat nat

Vla vome

Foto: Bart van Overbeeke Het is niet het eerste waterspektakel van deze Intro, en het zal ook niet de laatste zijn. De twaalf groepen kids van Industrial Design bouwden gistermiddag aan evenzoveel forten, die ze daarna in r u w we g a n d e r h a l v e m i n u u t m e t v i j f h o n d e r d w a t e r b a l l o n n e n w e e r s l o o p t e n .

Het Rugbouwteam

Op een enigszins ranzige manier konden de nul dejaars Bouwkunde gisteren kennismaken met hun faculteitskroeg. Om beurten werden de in trokids door hun begeleiders volgegoten met vanille- of chocoladevla, om dit vervolgens in een onafgebroken lijn over de vloer van de Skybar Underground te spugen. De groep die binnen drie minuten de langste lijn bijeen had

gevomeerd, mo Lid van de Skyb onder het mom zonnen’, opged bij BMT. Introg de Sande en Ba vlalijn van maa Foto: Bram Sae

Cursor 18 augustus 2004 Intro /5

OGO avant la lettre bij TeMa In je studietijd zul je er voortdurend mee te maken krijgen: Ontwerp Gericht Onderwijs (OGO). De nuldejaars van de opleiding Techniek en Maatschappij (TeMa) moesten gisteren reeds al hun ontwerpvaardigheden in de strijd gooien tijdens de vlottenrace op de Dommel. De componenten kregen ze nog netjes aangereikt van de organisatoren: één pallet, enkele lege bierfusten, een luchtbed, ballonnen, een skippybal, een lege fles van een waterkoeler, een emmer en een flink eind touw. Daarna stonden ze er alleen voor. De opdracht was duidelijk: knutsel van dit allegaartje in een halfuur een stevig vlot in elkaar dat blijft drijven (eerste vereiste) en dat daarnaast ook nog drie mensen boven water weet te houden. Dan is het zaak zo snel mogelijk een afstand van zo’n honderd meter al peddelend af te leggen. Voor de winnaars eeuwige roem. Het is fascinerend te zien hoe enkele teams deze ogenschijnlijk simpele opdracht toch volledig weten te verknoeien. Vooral het team dat alle drijfelementen bovenop de pallet gemonteerd heeft, bakt er niets van. Het vrouwelijke bemanningslid slaat zelfs aan het muiten en vaart er op het losgekoppelde luchtbed vandoor. /

.

Gyrospace-pictionary bij Gewis Volgens het programmaboekje wordt ‘het rif verkend’ bij Wiskunde en Informatica. Dit blijkt een rondgang langs plekken en instanties die voor de aankomende Wiskunde- en Informaticastudenten van belang zijn. Er waren echter ook twee activiteiten die voor de meesten niet van belang zijn voor de rest van het jaar, maar die wel voor erg veel lol zorgden. Een ervan stond voor de ingang van het Hoofdgebouw en had de spetterende naam gyrospace-pictionary. Het spektakel bleek al even interessant als de naam. De gyrospace -een apparaat met drie ringen waar in het midden een persoon kan worden vastgebonden, en dat om elke mogelijke as kan draaien- stond opgesteld voor een tekenbord. Hierop moesten de nuldejaars een woord tekenen dat de man of vrouw in de gyrospace probeerde te raden: pictionary. Even verderop in het Auditorium kon een bekende Nintendoklassieker gespeeld worden, Mariokart. Er stonden vier apparaten met grote schermen die onderling verbonden waren. Hierop konden zestien nuldejaars zich helemaal uitleven, wat ze dan ook naar hartelust deden. De paddestoelen, schildpadden e n me e r v a n d a t f r a a i s s c h o t e n o v e r h e t s c h e r m . D e winnaar kon op een enthousiast applaus en een mooie prijs rekenen.

ren ocht zich de winnaar noemen. barcommissie Wout had het idee, m ‘beter goed gejat, dan slecht ver daan bij een soortgelijk spelletje groep 5, onder leiding van Leon van art van de Wouw, won met een ar liefst 25 meter. eys

Foto: Bart van Overbeeke

Snelle kennismaking dankzij onderbroekenuitwisseling Chantal Louwers Foto: Bram Saeys De teamspirit is gigantisch. Aangemoedigd door de papa’s komt groep 1 van Bouwkunde het grasveld naast Vertigo opgerend. Het team werkt deze week -zoals de naam al doet vermoeden- aan conditie en samenwerking zodat begeleiders Koen van der Heijden en Frank Ponjé aan het einde van de week trots kunnen zijn op hun goed getrainde rugbyteam. Voor Cursor laten ze zich graag even rustig in het gras zakken al heeft een enkeling moeite met het vasthouden van de bal.

“De rugbybal helpt ons bij het creëren van het groepsgevoel”, vertelt Koen. De bal blijkt trouwens ook het rivaliteitsgevoel bij andere groepen op te wekken. Frank: “Er worden

regelmatig pogingen ondernomen om de bal af te pakken, maar daarvoor hebben we Chris getraind op het uitdelen van een goede hoek”. Om elkaar te leren kennen, bleek de groep weinig spelletjes nodig te hebben. Het uitwisselen van hun onderbroeken bleek voldoende te zijn. “Normaal gesproken wordt dit spel gedaan met portemonnees, maar het leek ons beter om hier onderbroeken voor te gebruiken”, vertelt Frank. Wat introkid Wouter van Balveren hier vooral van heeft geleerd, is dat damesondergoed niet prettig zit: “Het flost behoorlijk”. Intropapa Koen laat zijn kids bewijzen dat ze alles van elkaar weten door Mark ten Tije het mobiele nummer van zijn groepsgenoot Sophie op te laten noemen. Dat dit hem geen enkele moeite kost, blijkt te danken te zijn aan zijn mega-

brein dat voornamelijk erg goed is in het onthouden van telefoonnummers van meisjes. “Wij zijn echter geen voorstanders van liefdes binnen de groep”, vertelt papa Frank met een serieus gezicht. “Ik kan dan ook met zekerheid zeggen dat er binnen onze groep nog geen kinderen verwekt zijn.” Dat externe liefdes geen probleem zijn, wordt niet lang daarna duidelijk. Frank wil namelijk de dames die deze Intro Cursor onder ogen krijgen, oproepen te reageren op de vrijgezelle heren uit het Rugbouwteam. Wie de vrijgezellen dan zijn, wil hij niet verklappen. Dat de oproep voornamelijk uit eigenbelang gedaan wordt, blijkt als enkele van zijn groepsgenoten nog een extra oproep willen doen: ‘Frank Ponjé zoekt een draagmoeder’. Hij schijnt namelijk aan ieder meisje dat hij tegenkomt te

vragen of zij een kind van hem wil. De begeleiders van de groep zijn zeer te spreken over het uithoudingsvermogen van de kids. Zij hebben het niet alleen over de vele meters die ze al met de rugbybal gemaakt hebben over de campus, maar ook over nachtelijke activiteiten. “De eerste nacht zijn we allemaal tot zes uur doorgegaan, een enkeling zelfs tot half zeven. Dat was ook de reden dat we vanochtend een award hebben uitgereikt aan ‘de introkid van de dag ervoor’.” De award, een anti-katerdrankje, ging naar Sophie Horrevorts die als allerlaatste naar huis ging. Ook de kids zijn enthousiast over hun tijdelijke ouders. “Ze zijn verzorgende types”, vertelt Maaike Heeringa. “Ze houden alles in de gaten, tellen iedere keer of we er allemaal nog zijn en als je te laat bent, word je

meteen gebeld.” De nuldejaars die ’s ochtends het eerst op de campus verschijnt, mag bepalen hoeveel minuten zijn groepsgenoten te laat mogen komen. Wie nog later is, moet op vlaai trakteren. Dat het hier echt om een bijna afgetraind Rugbouwteam gaat, bewijzen de intropapa’s aan het eind van het interview. Het werd een kort en vluchtig afscheid toen bleek ze na één dag al de traditie hebben om iedereen die ze ontmoeten minstens één keer te tackelen./

.

Cursor 18 augustus 2004 Intro /7

Wie wil lid worden?

Zes

Squadra Veloce

Don Quishoot

De Club

Hoc habet

Voor Michael Zoontjens (Werktuigbouwkunde) uit Oss staat het lid maatschap al vast; hij begon vier jaar geleden met zweefvliegen. “Mijn vader werkt bij Essent en bij de vliegclub hadden ze stroomproblemen, zo ben ik ermee in contact gekomen. Vliegen is een virus, ik sta elke zondag op het veld. Je kunt het vaker doen dan je denkt.”

Stephan van der Vuurst (Technische Natuurkunde) heeft wel interesse in het wielrennen. Veel trainingskilometers heeft hij er nog niet opzitten. “Tja, ik fietste iedere dag twintig minuten naar school.”

Jan van Dijke (Technische Bedrijfskunde) hockeyt al in Rucphen en moet even kijken of hij lid wordt van de studenten hoc keyclub. “Het hangt af van de tijd die ik kwijt ben met op en neer reizen. Maar ik denk dat ik hier lid word.”

Bouwkundestudent in spe Jasper Weren overweegt te gaan golfen, maar de gevoelens zijn niet ‘heel hevig’. “Ik heb wel ‘ns gemidgetgolfd, maar daar was ik niet zo goed in. Ik overweeg wel serieus om lid te worden.”

Gert-Jan van Heugten moet nog even kijken hoe de studielast uitpakt voordat hij zich inschrijft bij schermclub Hoc Habet, maar de aankomende Scheikundestudent ziet het wel zitten. “Ik ben een keer met een vriend naar een introduc tieles geweest en ik vond het leuk. Ik denk wel dat ik het ga doen.” Foto’s: Bart van Overbeeke

Cursus fietsen stelen bij AEGEE AEGEE, een van de internationale verenigingen die onze campus rijk is, wilde de nuldejaars wijzen op een typisch beeld in de Nederlandse samenleving. In het buitenland staan we vaak bekend om ons liberale drugsbeleid en de vele fietsers. En bijna al die fietsen zijn wel een keer gestolen. “Elke student zou eigenlijk een keer een fiets moeten stelen, en nu kunnen jullie het legaal doen”, aldus Ward Venrooij van AEGEE. Twee fietsen stonden klaar met elk een, dat moet gezegd worden, nogal kinderachtig slotje. Prijstechnisch wat aantrekkelijker, volgens Ward. De kettinkjes konden opengebroken worden met behulp van wat er op straat te

vinden is. Op Stratumseind, wel te verstaan. Stokken, planken, trappers, fietsenstandaards, stenen, ijzeren staven; alles was voorhanden. Voor de echthandige jongens waren er ook nog haarspelden, om het slot open te peuteren. Maar de meeste nuldejaars gaven toch de voorkeur aan de fietsenstandaard. Onder leiding van papa Joep, van Bouwkundegroepje 21, lukte het deze nuldejaars om de twee sloten in 38 seconden open te breken. Saillant detail was dat de top drie volledig bezet werd door aankomende Bouwkundestudenten. De winst leverde papa Joep nog een eervolle vermelding op de site van AEGEE op./

.

Hoe brak ben jij?

Stel, je hebt morgenochtend een tentamen. Dat gebeurt wel eens als je studeert. Maar vanavond is er een leuk feestje. Een brak hoofd is geen helder hoofd. Toch? In het dinsdagochtend faculteitsprogramma van Biomedische Technologie zaten zoveel praatjes dat Rob Tijsse en Jasper Levink ter afwisseling de brakheidstest hebben ontwikkeld.

Foto: Bart van Overbeeke

Met ultrageluid meten ze in een Dopplermeting hoe snel het bloed door de halsslagader stroomt. Via numerieke integratie kunnen ze vervolgens (lees: kan de computer) afleiden hoeveel bloed naar je hersenen stroomt. En wat blijkt? Na een flink brakmakende nacht stroomt er evenveel bloed naar je hersenen als de dag ervoor! In enkele gevallen was er zelfs een toename waargenomen. Rob en Jasper hopen dat de moraal van het proefje is overgekomen. Helaas is bloedtoevoer naar de hersenen niet de enige indicator voor helderheid.

How to bluff your way into... Cursor/Colofon

een studentenhuis Elke student kent het wel: het fenomeen kijkavond. Om de felbegeerde kamer te bemachtigen, moet je onder moordende concurrentie de bewoners overtuigen van het feit dat jij écht de leukste bent. De gouden tip: begin er niet aan. Blijf lekker bij je mamma wonen. Dat scheelt je een hoop moeite en geld. Als je tóch op kamers wilt, kun je het altijd via Vestide, de studentenwoningstichting, proberen. Voor de dapperen die hun geluk toch willen beproeven, volgen hier wat aanwijzingen om beslagen ten ijs te komen bij een kijkavond. Vraag kamerbewoners wat voor nieuwe bewoner ze zoeken en negen van de tien keer zullen ze antwoorden dat hij/zij ‘gewoon lekker moet kunnen ouwehoeren’.

Maar zo simpel ligt het niet. Mensen kunnen pas lekker met je praten als je het met ze eens bent. Probeer daarom vanaf het moment dat je binnenkomt aanwijzingen te verzamelen over de bewoners: staan er sportspullen in de gang, hangt de kamer vol met foto’s van het stappen et cetera? Zo kun je een ruwe indruk krijgen van wat je gastheren en -dames bezighoudt. Zoek hieruit de onderwerpen waarmee je uit de voeten kunt en stem je eigen verhaal af op deze informatie. Verder zijn er wat algemene onderwerpen die het altijd goed doen. Het beste onderwerp om over te beginnen is eten. Zeg áltijd dat je kunt koken en zorg dat je in je hoofd een lekker en origineel recept hebt waarover je iets kunt vertellen. Hetzelfde geldt voor uitgaan. Leuke mensen gaan

uit, is de heersende gedachte. Maar pas op! Je zult zien dat veel mensen zó bezig zijn zichzelf te verkopen dat ze verzanden in oninteressante verhalen over hoe leuk ze zijn. Dat wil je voorkomen. Veins dus ook interesse in de bewoners. Kijk ze aan als je met ze praat en stel relevante vragen. Dat vinden ze fijn en tegelijkertijd stelt het jou in de gelegenheid erachter te komen of jij hén wel leuk vindt. Vergeet niet dat je hier bent voor de kamer: als je gekozen wordt, is dit de plaats waar je de eerstvolgende jaren zult doorbrengen. Meestal is er één bewoner die aantekeningen maakt tijdens de kijkavond. Misschien neemt hij/zij zelfs wel een kort interview af. Later op de avond, als alle kandidaten weg zijn, worden deze gegevens gebruikt om het

geheugen wat op te frissen. Tijdens die vergadering worden de kandidaten vaak in drie groepen verdeeld: de leuke mensen, de grijze massa en de losers. Je wilt natuurlijk in de eerste groep komen: daaruit wordt de nieuwe bewoner gekozen. Om te zorgen dat je niet wegzinkt in het grijze moeras, helpt het als er iets opvallends over je op de lijst staat. Bedenk van tevoren iets dat jou bijzonder maakt: zeg dat je van parachutespringen of van bungeejumpen houdt. Of zeg dat je ontzettend goede sushi maakt. Als je opvalt op de lijst, ben je weer een stap dichterbij de kamer.

© 2004. Auteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de hoofdredacteur. De redactie behoudt zich het recht voor om aangeboden artikelen te wijzigen. Redactie Han Konings (hoofdredacteur), Brigit Span (eindredacteur), Chantal Louwers, Monique van de Ven, Lennart Wesel Aan dit nummer werkten verder mee Wies van Kats, Ruben Libgott, Wouter Schilpzand, Teun van Veggel, Taco Verkerk, Marten Witkamp Foto’s Bart van Overbeeke, Bram Saeys Lay-out Esther Valk Redactieraad drs. Joost van den Brekel, prof.dr.ir. Hans van Duijn (voorzitter), Agnes van Hemert (secretaris), prof.dr.ir. Han Meijer, Jaap Minnema Basisvormgeving Koos Staal bno Druk Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle-Nassau Advertenties Bureau Van Vliet BV, Passage 13-21, 2024 Zandvoort, tel. 023 5714745 Redactie-adres TU/e, W-hal 1.25, postbus 513, 5600 MB Eindhoven, tel. 040 2472961/2474020, fax 040 - 2456033, e-mail: [email protected], www.tue.nl/cursor. Cursor is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP)

18 augustus 2004 Cursor 8/ Intro

De outfit van Joost Hamelink

Op de knieën voor de kunst

Vanwege hun van nature goddelijke lichamen, de sierlijke eenvoud van de witte doek, of toch vooral uit support aan handboog schutter en studiegenoot Pieter Custers, die meedoet aan de Olympische Spelen in Athene… De lezingen over dé reden achter hun outfit variëren, maar feit is dat de zelfbenoemde Jonge Goden van Elektrotechniek (groepje acht) zich prima voelen in hun toga’s. “Lekker fris en luchtig”, vindt intropapa Joost Hamelink alias Zeus. “Volgend jaar zomer zie je niemand nog in iets anders.” Het idee voor de outfit komt van intro‘mama’ Aert van de Hulsbeek alias Hera (zowel zus als vrouw van Zeus). Die schakelde het plaatselijke huisvrouwennetwerk in om de witte lakens tot toga’s te modificeren. Het geheel wordt bij elkaar gehouden door een ceintuur (gesponsord door een niet bij naam te noemen Brabantse bierbrouwer), mede bedoeld als belem mering voor “irritante corps mannetjes die regelmatig proberen iets weg te trekken”. Om het af te maken zijn daar de hoofdkrans van

Slapen is een teken van zwakte en pauze houden ook. Introgroep 1 (‘Echt goed bezig’) van Scheikundige Technologie gaat dóór. De missie: een spoor van stoep krijtkunst trekken in en rondom de TU/e-campus. Op onbewaakte momenten gaan de aankomende eerstejaars op de knieën om, met duidelijk zichtbaar stoepkrijt talent en teamgeest, op asfalt of klinkers hun zelf ontworpen logo tevoorschijn te toveren. Zo werd op de vroege dinsdagavond een knap staaltje grondwerk geleverd bij het Hoofdgebouw en hadden de schei kundekids even daarvoor hun groepsnummer al ach tergelaten bij het NS-station. Het hele vlak vol krijten, zoals de Cursor-fotograaf uit visueel belang voorzichtig oppert, zit er niet in. “Dat kost teveel krijt”, aldus mama Petra Beris, die erop toeziet dat niet al te kwistig wordt omgesprongen met het groepsmaterieel. “We moeten ook snel werken; we maken liever véél dan volle logo’s.”

‘laurierbladen oftewel hennepbladeren’ (in de aan bieding bij Xenos - dat dan weer wél bij naam genoemd mag worden, want Grieks), het bellenblaaszwaard en de lichtgevende tepelster voor de nachtelijke uurtjes. Het

sportieve schoeisel doet enigszins afbreuk aan het geheel, erkent Hamelink, “maar van sandalen is het gewoon niet meer gekomen”.

Foto: Bart van Overbeeke

Rubber roken en wheelies trekken

De held van de avond Iedereen die erbij was, weet om wie het gaat. “Bassie, Bassie!”, klonk gisteravond luidkeels door het Auditorium na afloop van het Vooroordelen- en Voordelenspel dat geor ganiseerd was door de studentenverenigingen Demos, ESC en SSRE. Al met zijn openingszin ‘Ik ben Bas en ik kom uit Enschede’ maakte de nuldejaars Bouwkunde, die duidelijk niet lid wil worden van een van de verenigingen, zich onsterfelijk. De prijs die in eerste instantie voor de wedstrijd uitgeloofd zou worden, een jaar lang gratis lidmaatschap van een van de verenigingen, was niet aan Bas besteed. Dat zag de jury ook in. Zij beloonde drie andere aankomende studenten met de prijs (die de eigenzinnige Paula vakkundig weigerde) en gaf Bas de mooiste prijs die hij zich kon wensen: hij hoeft van géén van de verenigingen lid te worden. Op de vraag van cabaretier Leon van der Zanden wat hij na afloop zou gaan d o e n , a n t w o o r d de h i j d o o d l e u k : “ E e n b i e r t j e d r i n k e n … b i j d e studentenverenigingen”.

Natuurkunde en topsport

“Wat een kutwerk”, is de eerste reactie van een groep nuldejaars die de enorme berg junk naar de andere kant van de 156 meter lange gang moeten sleuren. De berg troep bestaat uit onder meer

een joekel van een typemachine uit het stenen tijdperk, volle archiefkasten, een blok beton, een boomstronk met het logo van Gewis erop en een versterker die zo mogelijk nog ouder is dan de

schrijfmachine. Natuurlijk proberen de bijdehandjes in elke groep onder de strenge regels uit te komen, maar de commissie is onverbiddelijk. Het sjouwfestijn is één van de acht onderdelen die de nieuwe Einsteins van Natuurkunde gisterochtend moesten doorlopen om chaotische opzet van N-laag te leren kennen, onder het mom van ‘Ren je rot door N-laag’. De nuldejaars werden zonder begeleiding los gelaten in het gebouw en kregen bij elke volbrachte taak een hint waar ze de volgende konden vinden. Ze bouwden torens van papier, maakten slingers van kroonkurken en losten moeilijke raadsels op. De pappa’s begeleidden de activiteiten. Zo konden ze in alle rust lekker over hun kroost roddelen. Maar niet alle kids zien er even enthousiast uit vandaag. “Ja”, zegt voorzitter Paul van Meel van studievereniging Van der Waals: “Het blijven natuurkundestudenten.” Foto: Bram Saeys

Rokend rubber, lange wheelies (rijden op het ach terwiel) en halsbrekende stoppies (balanceren op het voorwiel). Twee ervaren motorrijders van de Eindhovense Studenten Motor Club verzorgden gisteren één van de spectaculairste presentaties van de sportmarkt. Het materieel wordt niet gespaard: een knip perlicht van de Honda NX 650 Dominator van TU/ealumnus Danny Rotteveel hangt aan één draadje. Ondanks het spektakel is het voor eerstejaarsstu -

denten één van de meest onbereikbare verenigingen. Voorzitter Marieke van den Broek (tweedejaars TeMa), die zelf rijdt op een Kawasaki ZZR 600 (“Honderd pk tussen mijn benen”) geeft de logische verklaring: “Veel eerstejaars hebben vaak niet eens een autorijbewijs, laat staan een motorrijbewijs. De meeste studenten worden pas in een later stadium van hun studie lid. We staan hier dan ook niet echt voor de ledenwerving, maar meer voor de naamsbekendheid.” Foto: Bart van Overbeeke