16 jaargang 3, december 2014
Nieuwjaarsreceptie Op donderdag 8 januari 2015 wordt de nieuwjaarsreceptie gehouden in de bekende uitspanning Zwakenberg te Raalte. Vanaf 15.30 bent u van harte welkom om elkaar het allerbeste voor 2015 te wensen. Hoogtepunt om naar uit te kijken is uiteraard het cabaret, dat alleen al is voldoende reden om te komen. Misschien komt u er wel in voor!
Nieuwsbrief in een nieuw jasje! Graag hadden we deze nieuwsbrief al in een nieuw jasje gestoken, maar helaas is dat niet gelukt. U kunt er nu al wel vast rekening mee houden dat de volgende nieuwsbrief er anders zal uitzien. Er komt een korte inhoudsopgave, waarna vervolgens bij elk kopje enkele regels te lezen zijn, als u meer wilt lezen, dan kunt u klikken op ‘lees meer’ waarna u het hele artikel op uw scherm te zien krijgt.
Formulier vrijwillige mobiliteit Via uw directeur heeft u het formulier vrijwillige mobiliteit ontvangen. Wanneer u daar gebruik van wenst te maken, dan kunt u het formulier invullen (Excel 2010/2013) en mailen/opsturen naar het bestuursbureau voor 31 januari 2015. U kunt het formulier ook downloaden vanaf de website.
Directeurswisseling Prins Willem Alexanderschool Olst Met ingang van 1 januari 2015 zal Jannie Kelder-Velten de Prins Willem Alexanderschool en mijnplein definitief gaan verlaten en zal ze samen met haar man Henk gaan genieten van nieuwe dingen. Over een lange reeks van jaren heeft Jannie ‘haar PWA’ gediend. Het woord ‘gediend’ kies ik niet voor niets, want Jannie heeft al die tijd de school op het eerste plan gezet. Dankzij haar werk is de PWA een begrip in Olst en is het een school met een goede naam en uitstraling. Onderwijs zit in het DNA van Jannie, vooral als het gaat om de jongste leerlingen. Eens een KLOSSER, altijd een KLOSSER zullen we maar zeggen. Bij de jongste kinderen wordt immers de basis gelegd. Vasthoudend aan haar visie op onderwijs en op de PWA bouwde zij aan de school en ongetwijfeld zullen veel leerlingen in Olst goede herinneringen bewaren aan haar. Jannie, wij wensen jou en Henk heel veel goeds toe en hopen dat jullie samen nog lang mogen genieten van veel mooie dingen. Dank voor alles wat je deed voor de PWA en mijnplein en we wensen jou veel heil en zegen toe. Daar waar iemand vertrekt, komt ook weer iemand binnen. Karin Olislagers, nu
Op 28 augustus 2014 is Mees geboren. De trotse ouders zijn Joost en Nienke Schoorlemmer (leerkracht Zonnehof). Gedroomd, vervuld! Verwacht, geboren! Finn van de Belt. Hij is geboren op 9 september om 20.01 uur en hij is de zoon van Tom en Cristel van de Belt –Koek (leerkracht Antonius). Alles is liefde. Dolblij en gelukkig zijn Gert-Jan (vakleerkracht lichamelijke opvoeding) en Maaike Baas met de geboorte van hun dochter Yfke. Ze is geboren op 28 september en Yfke woog bij haar geboorte 2570 gram. Trots, blij en gelukkig zijn Erik en Rieneke (leerkracht Gouden Emmer) met de geboorte van hun zoon Siem. Hij is geboren op 7 oktober om 7.25 uur. Dolblij en gelukkig zijn Karin Visser en Nowel Horenberg (beiden leerkracht aan de PWA) met de geboorte van hun zoon Joep. Hij is geboren op 10 oktober en woog bij zijn geboorte 3520 gram. Everyday I love you more…Trots, dankbaar en dolgelukkig zijn Cris Hutten en Esther Geerts (leerkracht Matzer) met de geboorte van hun dochter Suus. Ze is geboren op 13 oktober om 14.13 uur en Suus woog bij haar geboorte 2960 gram. Thijs en Carola (leerkracht Rietkraag) Hunneman zijn op 16 november de trotse ouders geworden van een dochter. Haar naam is Novi en ze was bij haar geboorte 3252 gram.
leerkracht op Sancta Maria in Lettele, gaat de scepter in Olst overnemen. Wij wensen Karin alle goeds toe en een heel mooie tijd op deze mooie en leuke school.
CAO-PO Een CAO met een wel heel korte looptijd nl. van 1 juli 2014 tot en met 30 juni 2015. Tegelijkertijd een CAO met een hoop veranderingen. U zult daar ongetwijfeld via diverse kanalen over zijn geïnformeerd. mijnplein heeft er in elk geval voor gekozen om het overlegmodel te gaan invoeren. Dat model geeft de meeste ruimte om eigen keuzes te maken op school- en stichtingsniveau. Daarvoor moeten nog wel een aantal zaken worden uitgewerkt waar het gaat om het taakbeleid. De directeurenraad heeft aan de Beleidsgroep Personeel gevraagd om hier met voorstellen te komen. En zolang er geen nieuw beleid is, blijft het huidige bestaan. De onderwijsorganisaties zullen wel in het nieuwe jaar weer aan de slag moeten. Er moet immers een nieuwe CAO komen vanaf 1 juli 2015. Wordt vervolgd dus.
Aktes Het komt regelmatig voor dat er onduidelijkheid is over de exacte datum van een jubileum. Een jubileumgratificatie kan niet uitbetaald worden als er geen onderliggende aktes in uw personeelsdossier zitten. Om de exacte diensttijd te kunnen bepalen, moet er van alle ondertekende aktes een kopie aan het administratiekantoor gestuurd worden. Dit is uw eigen verantwoording: vergeet dit dus niet!
Pensioenvoorlichting Vanaf 2015 verandert er nogal wat in de pensioenregelgeving. Op dinsdag 6 januari om 15.30 u. is er, bij voldoende deelnemers, een voorlichting door dhr. H. Hiemstra van het ABP in de vergaderzaal van het bestuursbureau aan de Monumentstraat 55a. Graag van tevoren aanmelden:
[email protected]. Op woensdag 25 maart is er weer gelegenheid voor een persoonlijk advies gesprek over uw individuele pensioensituatie. Dan is de heer W. van de Wijngaard op het bestuursbureau aanwezig. Aanmelden kan uitsluitend via de link op www.mijnplein.nl . Wie het eerst komt, het eerst maalt!
Tweedaagse directeuren Op 13 en 14 november werd de jaarlijkse directeuren-tweedaagse gehouden. Extra spannend deze maal, want de directeuren wisten niet wat het programma zou zijn op dag 2. De gehele tweedaagse stond in het teken van het
want een nieuw schoolplan moet op 1 augustus 2015 het licht zien. Inspiratie opdoen, handvatten meekrijgen voor de schoolpraktijk en samen met een collega-directeur gaan werken aan dit nieuwe plan waren de doelen op dag 1. Op dag 2 stond ’s morgens de bus klaar. Instappen en op weg. De werkgroep wilde dat iedereen een frisse wind door het hoofd kon laten waaien, beelden kon opdoen voor de koers van de eigen school en ideeën zou krijgen voor de
vormgeving van het schoollandschap. De bus stopte in Den Haag bij het museum Beelden aan Zee, want waar kun je dat nu beter doen dan aan de zee? Na het museumbezoek en een frisse strandwandeling ging de tocht naar de Hoftoren, de locatie voor het ministerie van OCW, om daar vanaf de 16 e verdieping uit te kijken over het landschap.
Tot slot op weg naar het Mauritshuis alwaar we landschappen van Hollandse meesters gingen bekijken met aansluitend een workshop over verf kan en het eigen landschap schilderen. Voldaan en vol inspiratie terug naar Salland om daar aan de slag te gaan in de school. Hebt u het al gemerkt?
Overstap naar Onderwijsbureau Meppel Per 1 januari is het dan zover: mijnplein maakt de overstap naar een nieuw administratiekantoor. Via een aparte brief wordt u als medewerker van mijnplein over de praktische gevolgen ingelicht. Die zullen overigens beperkt zijn. De keuze op dit bureau kende een aantal redenen. Het voert hier te ver om daar diep op in te gaan, maar 1 reden willen wij u niet onthouden: mijnplein wordt ook lid van de vereniging van besturen, die dit kantoor samen beheren. Via die route kunnen we dus zelf invloed uitoefenen op de werkwijze van het kantoor. OB Meppel staat dus echt ‘in dienst van’ en dat is een belangrijk verschil met andere kantoren. Wij kijken uit naar de nieuwe samenwerking en hopen dat het nieuwe kansen geeft voor de verdere toekomst.
IB studenten Wij zijn Maaike Burink (KDBS De Dolfijn) en Kira Overmars (KBS De Korenbloem). Dit jaar zijn we gestart met het tweede jaar van de opleiding tot Intern begeleider. In het eerste jaar hebben we vooral gekeken naar onze eigen ontwikkeling en waar wij naar toe willen als intern begeleider. We hebben gekeken naar de functiebeschrijving van de intern begeleider en waar we op dit moment zelf staan. Het tweede jaar is 3 september weer van start gegaan en daar hebben we uitleg gekregen over het onderzoek dat wij moeten gaan uitvoeren. Om af te kunnen studeren moeten we het onderzoek in Utrecht presenteren. Daarnaast krijgen we dit jaar informatie over de kwaliteitszorg en innoveren, samenwerken en netwerken. Ook gaan we ons vakinhoudelijk verdiepen op het gebied van SEO-gedrag, taal/lezen en rekenen. Ons eindgesprek zal 10 juni plaatsvinden en dan hopen we onze studie succesvol af te ronden.
Afgestudeerde IB-ers Wij, Wendy Slot (St. Aloysius, Boskamp), Marloes Kragt (St. Jozef, Wijhe) en Martin Hondeveld (Gerardus Majella, Broekland) hebben afgelopen schooljaar onze opleiding tot intern begeleider afgerond bij SonEdutraining. Het was een mooie opleiding waarbij theorie en praktijk goed samengingen. De theorie kon
op een praktische manier verweven worden met de praktijk. Daarnaast kon je ook goed de onderwerpen waar op school aan gewerkt werd, integreren in de opleiding. Het was zeker prettig de opleiding te doen terwijl je ook als IB-er werkzaam bent op school. Hierdoor was er voldoende ruimte om theorie en praktijk op elkaar af te stemmen. Het eerste jaar merkte je dat je even op gang moest komen en je een beeld moest vormen van wat er precies van je verwacht werd. Dit jaar was in vergelijking met het tweede jaar goed te doen. Het tweede jaar stond voor een groot deel in het teken van je onderzoek op school. Dit moest binnen een van de domeinen rekenen, taal of sociaal-emotioneel (gedrag). Doordat dit onderzoek naast de modules moest worden uitgevoerd was het voor dit tweede jaar wel een flinke belasting van de werkdruk. Achteraf bezien was het een leerzame opleiding die ook goed aansloot bij de praktijk. De verschillende modules vormden een verrijking van jezelf als IB-er en gaven een goed beeld van wat er van een IB-er verwacht mag worden. De theoretische bagage die we hebben meegekregen is goed toepasbaar in de dagelijkse praktijk. Alles bij elkaar een opleiding om aan te raden.
Studiedag groep 5/6 Op woensdagochtend 22 oktober was de studiedag voor groep 5 en 6 van mijnplein in het Hoftheater te Raalte. Mij is gevraagd of ik in het kort wil vertellen wat wij deze ochtend hebben gedaan. Als eerste werden wij welkom geheten door Marie-José Kupers en Hetty Groot Schaarsberg. Na dit welkom werden de rollen even omgedraaid. Alle leerkrachten mochten op het podium komen en Marie-José en Hetty hadden een aantal stellingen voor ons bedacht die aansloten bij de thema’s van de workshops . Bij elke stelling ging je aan een kant van het podium staan. Links was ja en rechts was nee. Na deze opening gingen we in groepjes uit elkaar voor drie workshops. Workshop 1: “Technisch” lezen? Wij begonnen bij Erna Damhof, leerkracht en intern begeleider, gespecialiseerd in taal/leesonderwijs. Ze had een interessant verhaal over hoe je techniek kan inzetten om het begrijpend leesniveau van de leerlingen omhoog te krijgen. De opening startte met de vraag: Wat is een vingertroffel en wat is een paleerijzer? Wij mochten dit gaan uitzoeken op internet. Daarbij wordt al heel veel van je taalvaardigheid gevraagd. Bijv. welke woorden gebruik je in de zoekmachine en welke gegevens kan ik gebruiken om deze vraag te beantwoorden. Je moet namelijk informatie kunnen scannen en daaruit opmaken of de informatie bruikbaar is. Wij kunnen dat wel, maar kunnen de kinderen dat ook of moet je dit wellicht voorbewerken? Wijzelf kregen ook 2 techniekopdrachten op papier die wij mochten gaan maken. Door te lezen kwamen we erachter wat we moesten doen. Wij begonnen met de opdracht welk bouwwerk het stevigst was, de andere opdracht ging over de werking van een hefboom. Bij beide opdrachten wordt veel van je leesvaardigheid gevraagd en je bent tegelijkertijd praktisch bezig. Erna vertelde dat je op deze manier van werken 2 vliegen in 1 klap slaat. Kinderen groeien in hun begrijpend lezen en tegelijkertijd vergroot je de kennis van techniek. Vooral als je pas na de uitvoering van de opdracht gaat reflecteren op het proces van het vinden van je antwoorden. Hoe heb je gezocht en waarom? Waaruit kon je afleiden dat je de juiste informatie hebt gevonden etc. Door achteraf te reflecteren op dit proces leer je kinderen in te zien dat ze hiervoor bepaalde leesvaardigheden nodig hebben. Workshop 2: “Techniek en de basisschool” Deze workshop werd gegeven door Valerie Braakman van TechYourFuture en
Gerard Venneman van Platform Techniek Salland. Deze workshop was gericht op techniek. Als eerste werd de vraag gesteld: “Wat ís techniek?” Dit werd verduidelijkt door een filmpje, waardoor helder werd dat techniek overal is. Ter inspriratie twee filmpjes: http://www.youtube.com/watch?v=9DL6F7xerdc http://www.youtube.com/watch?v=9qOYd_flja8 Waar je ook naar kijkt, wat je eet, de kleding die je draagt, techniek is niet weg te denken in onze maatschappij. Het is ook belangrijk dat kinderen zich hier bewust van zijn en weten dat er dus veel verschillende beroepen te maken hebben met techniek. Om kinderen (jongens, maar ook vooral meisjes) nieuwsgierig te maken kun je een uitstapje maken naar een bedrijf in je omgeving. In deze workshop werd uitgelegd hoe je een uitstapje met je groep kan maken bij een bedrijf en hoe je dit zinvol maakt voor kinderen én voor het bedrijf waar je bij op bezoek gaat. Workshop 3: “Sociaal emotionele ontwikkeling in groep 5/6” Deze workshop werd gegeven door Eva Bronsveld en ging over de veranderingen op sociaal emotioneel gebied in de groepen 5 en 6. Gevoelsmatig verandert er veel voor kinderen in deze leeftijd. Op deze leeftijd komt bijvoorbeeld het besef dat wie ze zijn en wat ze doen invloed heeft op anderen. Dat kan fijn zijn, maar ook heel vervelend voelen. De kinderen maken bijvoorbeeld meer vaste vriendschappen, kinderen zoeken meer contact met hetzelfde geslacht. Als jij ergens je mening geeft, dan kan een ander dat raar vinden, of juist heel stoer. Dit maakt dat kinderen in deze leeftijd hier mee gaan experimenteren. Het besef dat je met je eigen handelen anderen kunt plezieren of juist verdrietig kan maken, maakt een kind op deze leeftijd daarom ook kwetsbaar. Goede sturing en een open houding door de leerkracht is zeer belangrijk. Vooral ook omdat niet elk kind op dezelfde dag deze ontwikkeling doormaakt. Filosoferen over dingen die in de wereld gebeuren, maakt dat kinderen ervaren dat je eigen denken niet goed of fout is en dat ieder mens een andere gedachte over iets kan en mag hebben. Door dit regelmatig te doen in je groep, sterk je kinderen in deze leeftijd in dit ingewikkelde proces. De ochtend werd afgesloten met een heerlijke lunch. Veronique Rabs
Bezoek aan Oostenwind 5 november 2014. We voelden ons meer dan welkom. Na een telefoontje en overleg kregen we van Paulien een prachtig programma. Zij heeft ons op haar vrije dag rondgeleid en meegenomen in de visie, cultuur en het onderwijsconcept van Oostenwind. Heel veel waardering hiervoor. Het programma was zorgvuldig opgezet en gaf veel afwisseling. Naast informatie van Paulien en Anita, konden we in de verschillende units kijken en ook in gesprek met leerlingen. Het was mooi om te zien hoe betrokken alle leerlingen waren en het enthousiasme van de leerkrachten was indrukwekkend. Jullie hebben in een paar jaren vormgegeven aan een prachtig concept en zoals Paulien al opmerkte, “Eigenlijk ben je nooit klaar.” Maar jullie hebben heel hard gewerkt en al heel veel bereikt! We hebben heel veel indrukken opgedaan en zijn enthousiast over het concept. Vooral de zorgvuldigheid in de manier waarop alles is doordacht, viel ons op. Schoolbreed werken vanuit een kernconcept, doelen opstellen en daaraan betekenisvolle activiteiten koppelen. Oog hebben voor het kind. Het kind is eigenaar van zijn eigen
ontwikkeling en kan aangeven waar zijn/haar onderwijsbehoefte ligt. Het volgsysteem (Kijk) en de kind- en oudergesprekken, niet praten over het kind, maar met het kind. De structuur in de organisatie. Middels een goed doordacht systeem weten alle kinderen hoe de dag eruit ziet en wat zij moeten doen. Het gebouw en de middelen. Heerlijk die open ruimtes, waar leerkrachten en kinderen leren rekening te houden met elkaar. Ondanks het feit dat jullie aangeven dat jullie moeten roeien met de riemen die jullie hebben, hebben jullie ons laten zien dat er met bestaande middelen heel veel mogelijk is. We hebben heel veel respect voor de manier waarop jullie het onderwijs vorm geven. Werken vanuit concepten en samen school zijn. Jullie hebben als team heel veel werk verricht en samen aan een school gebouwd waar jullie trots op mogen zijn. We zijn geïnspireerd en enthousiast en willen jullie hiervoor heel hartelijk danken. We zijn verrijkt en gaan met een “vol hoofd” terug naar ons team. -
Marlous Esselink Marjo Meiberg
Talentontwikkeling, wetenschap & Techniek Door: Gerard Venneman; projectleider KWTO en projectleider Platform Techniek Salland.
Hulde aan de vrouwelijke toptechneuten Tijdens een week van de techniek in de regio, maakte ik een excursie mee die plaatsvond bij een bedrijf dat met professionele naaimachines werkt om zeildoeken aan elkaar te naaien. En uiteraard mochten de leerlingen van groep 6 die op bezoek waren, die naaimachine even voorzichtig uitproberen. Nou ja, voorzichtig! De leerlingen hadden nog weinig gevoel voor een voetpedaal maar ze waren flink gemotiveerd en grepen direct de kans deze flink in te trappen. Ik zag menig leerling plaatsnemen achter die naaimachine. Vol trots maakten ze kennis met dit vakmanschap. De begeleider moest wel zeer attent zijn om ervoor te zorgen dat de snelheid niet al direct zo hoog werd dat het tentdoek de regie overnam van de leerling of begeleider. Meneer Pfaff en de thuiseconomie Het zien van deze professionele naaimachines zorgden bij mij toch voor enige nostalgie. Ik weet nog goed dat mijn moeder vroeger een naaimachine had die je met de hand moest draaien. Echter, ene meneer Trimbach uit Deventer en die ik steevast meneer Pfaff noemde, overreedde mij moeder een naaimachine met voetpedaal te kopen. Ook toen al en het is nooit anders geweest, hielp de techniek een handje om diverse werkzaamheden te vergemakkelijken. Vrouwen en moeders waren destijds wekelijks zo niet dagelijks aan het werk met de naaimachine, dat was vanzelfsprekend op het platteland. Het was een wezenlijk onderdeel van een andere economie. Dus niet om de landseconomie en belastingafdracht te stimuleren maar wel om de inkomsten en uitgaven in
het huishouden in evenwicht te houden. Moeders als ontwerpers Als ik eraan terugdenk en zag wat mijn moeder aan kleding repareerde maar ook zelf maakte, dan zijn de termen onderzoekend en ontwerpend leren zeker van toepassing. Eigenlijk waren de moeders van toen daar voortdurend mee bezig: vergelijkbaar met een bouwtekening hadden zij de knippatronen als ontwerp om iets moois in elkaar te zetten. En uiteraard werd een volgende generatie hiermee ook besmet. Passend bij het rolpatroon in die tijd bedoel ik uiteraard de meisjes. Mijn zussen gingen gewoonlijk naar de katholieke basisschool Gerardus Majella in Broekland, een zondagsschool kenden we niet. Voor hen was er wel de zaterdagsschool in de openbare school op de Elshof waar ze de zogeheten naaischool hadden. De denominatie deed er daarbij kennelijk niet toe. Ook zij leerden het onderzoeken en ontwerpen en ook nog het construeren. En als broer heb ik daar natuurlijk volop van geprofiteerd. De mutsenmaakster als toptechneut Nog een stapje verder: mijn oma had diverse Sallandse mutsen en hoeden en die werden gewassen bij de echte mutsenmaakster. Ik heb veel mutsen en hoeden gebracht naar deze oude mevrouw die liep met een driepoot en tegenwoordig zou zij het met een scootmobiel stukken gemakkelijker hebben gehad. De mutsenmaakster was blijkbaar een geweldige techneut die de ingewikkelde Sallandse muts en hoed perfect uit elkaar kon halen en weer in elkaar kon zetten. Gewoon een toptechneut dus. Tegenwoordig zouden ze deze naaisters en mutsenmaaksters scharen onder de categorie mensen met een Mode en Design achtergrond. Vroeger leerden ze het vak misschien voor een deel op de basisschool en huishoudschool als nuttig handwerken of naaldvakken en voor het overige was het praktijkleren. Ook toen waren er talenten die, gestimuleerd door hun omgeving, boven kwamen drijven. In het bedrijf waar de eerder genoemde groep 6 leerlingen kwamen, zal men het werken met de naaimachines ongetwijfeld onder de noemer techniek scharen. In wezen is het werken dat de vrouwen vroeger thuis met behulp van de naaimachine deden, niet anders. Zo krijgen, met mijn bezoek aan een bedrijfsexcursie in 2014, de naaisters en mutsenmaaksters van vroeger een eigentijds gezicht en waardering.
Column Louis Peeters Op 17 september schrijft De Volkskrant i.v.m. de onderwijsbegroting op Prinsjesdag: “… in het onderwijs komt er geld voor een lerarenbeurs. De beter geschoolde leraren moeten er voor zorgen dat leerlingen zich op school niet meer vervelen.” Mag ik daar een uiterst genuanceerd standpunt tegenover stellen: onzin. Het tegendeel is waar. Kinderen hebben een fundamenteel recht om zich te vervelen, ook op school. Dat recht zou opgenomen moeten worden in de universele rechten van het kind. Door onze opvoeding ervaren de meeste mensen het woord “vervelen” als iets negatiefs. Iedere ouder van een puber zegt wel eens een keer tegen “iets slungeligs, hangend over een bank”: zou je niet iets gaan doen? Het goede antwoord: ik ben juist iets uiterst zinvols aan het doen! Vervelen is ook een werkwoord. Goed vervelen is nog een kunst en
behoeft training. We zijn beïnvloed door opvattingen uit het begin van de vorige eeuw. Ledigheid is des duivels oorkussen, een paardentand en een vrouwenhand staan nooit stil… Het woord “school” stamt af van het Griekse “skholê” wat “vrije tijd” betekent. Tijd die uiteraard voor leren gebruikt kan worden, maar ook voor niets doen. Het is bekend dat de meest creatieve ideeën ontstaan door uit het raam te staren, door te dagdromen. “Nooit is de mens actiever dan wanneer hij niets doet” (misschien kun je deze uitspraak zelf gebruiken voor je volgende functioneringsgesprek). Het gevaar bestaat dat wanneer kinderen een groot deel van de schooldag digitaal en achter hun Ipad doorbrengen, hun cognitieve en creatieve ontwikkeling belemmerd wordt (“eat that” Maurice de Hond!). Volgens Hannah Arendt wordt de mens gekenmerkt door twee principes: nataliteit (het voortbrengen van nieuwe inzichten en gezichtspunten) en pluraliteit (het onderling van elkaar mogen verschillen). Denken moet zich volgens haar richten op wat nog niet gedacht, verwoord of verbeeld is. Dat betekent dat ons onderwijs niet alleen moet gaan over kennen en weten, maar ook over denken, inspireren tot nieuwe gedachten. Dus je weet wat je te doen staat: weg met die uitloopopdrachten en extra taken, steek je duim op tegen kind dat niets aan het doen is. Dat kind kon wel eens de volgende Einstein worden. Kinderen hebben recht op ruimte in hun hoofd, ruimte om hen heen. Ruimte voor geweldige invallen, voor onverwachte ontdekkingen. Laat kinderen af en toe zonder opdracht lekker hangen, uit hun neus peuteren, dagdromen. Ze hoeven niet de hele dag bezig gehouden te worden. Misschien is een kind met tijdelijke terugval of een ander leer- of gedragsprobleem wel meer gebaat bij even niets doen. Misschien is zijn of haar ondersteuningsbehoefte voor jou als leerkracht wel even afstand nemen, goed observeren en dan aan het kind vragen waarmee het geholpen zou zijn. Maar wat voor kinderen geldt, gaat ook voor ons op. Er zit een mechanisme in ons (en daardoor in het onderwijs), dat we onmiddellijk iets willen doen, actie willen ondernemen. De grootse valkuil voor leidinggevenden en bestuurders is, dat als men even niets te doen heeft, die tijd gaat opvullen met het bedenken van nieuwe regels, afspraken en leuke plannetjes. Niet doen! Geniet van het feit dat je elke werkdag een uur niets te doen hebt. De opdracht voor deze maand: staar elke dag om te beginnen eens tien minuten uit het raam. En mocht een kind, ouder, collega, directeur of je partner thuis er iets van zeggen, dan weet je nu het antwoord: “stoor mij niet, ik maak ruimte voor een geniaal idee!”
en rest ons nog…
u heel goede feestdagen te wensen een heel fijne jaarwisseling een prachtig 2015 een mooie vakantie
