Interventie (aantal patiënten) 2466 personen > 35 jaar > 50 jaar open bevolking. Huisartsen in Israël divers 30 huisartsen personen, respons 78%

3. Verwijzing van de huisarts naar de tweede lijn Eerste auteur, jaartal

Mate Type onderzoek van bewijs

Patiëntenpopulatie

Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) nvt

Interventie (aantal patiënten)

Controle (aantal patiënten)

Studie Uitkomstmaten duur / followup

Resultaten

Opmerk

nvt

nvt

nvt

associatiematen

Belangrijke symptomen: Snurken EDS Stemmingstoornissen Gewichtstoename 0,45% lijdt aan OSAS

Belang v Vragenlij (Berlin Question

Huisartsen hebben onvoldoende tools om OSAS te herkennen. 32,3% van de deelnemers ‘high OSA risk’

Mede be om vrage samen te

Sens. 97,4,93,9% Spec. 85,6,85,7% VW+ 93,6,91,5% VW- 93,9,85,7%

Metingen in ZH en

69% inderdaad OSA gevraagd werd naar snurken, ademstops en slaperigheid overdag Er werden 10x zoveel patiënten ontdekt

Ernstige van OSA herkend

Chung, 2002 1

Systematische review

Prevalentie-studies Dwarsdoorsnedestudies

Knuistingh 3 Neven, 1998

Dwarsdoorsnede onderzoek Prevalentieonderzoek Diagnostisch onderzoek

Screeningsonderzoek 2466 personen ♂ > 35 jaar in omschreven ♀ > 50 jaar populatie open bevolking Huisartsen in Israël divers

nvt

nvt

nvt

prevalentiecijfer

30 huisartsen

10 nvt slaapdeskundigen

Mate van herkenning van OSAS

Netzer, 2003 3

Dwarsdoorsnede onderzoek

Primary care setting USA, Duitsland, Spanje

8000 personen, respons 78%

nvt

nvt

nvt

Westbrook, 2005

2

Verwezen patiënten en gezonden resp. niet OSAS-patiënten

290: 210 verdacht 36 gewoon 53 gezond nvt

nvt

3

Verwezen patiënten en gezonden resp niet OSASpatiënten Patiënten verdacht op OSA, 68 patiënten

290 (idem)

Kramer, 1999

Valideringsonderzoek Apnea Risk Evaluation System (ARES) Versus PSG Retrospectief observationeel onderzoek

High risk cijfer (‘prevalentie’0 Symptomen van OSAS Sensitiviteit, Specificiteit Voorspellende waarden

nvt

nvt

1.OSA na PSG? 2. vraag van HA naar klachten wijzend op OSA

Ball, 1997

3

Huisartsen (‘local physicians’ in USA) nvt

Training huisartsen door OSAspecialisten nvt

nvt

2 jaar

Percentage verwijzingen

nvt

nvt

Divers o.a. screeningstesten, screeningstesten, algoritmen te algoritmen gebruiken in slaapcentra

Reuveni, 2004

3

Hartenbaum, 4 2006

Interventieonderzoek

Systematische (?) review

Door huisarts verwezen patiënten verdacht op OSA naar slaapcentrum PSG Huisartsen (‘local physicians’ in USA) Literatuur divers

Inhaaleff

authority Screenin en algori andere p gevalidee

Netzer, 2001 4

Systematische(?) review

Literatuur, 79 artikelen

nvt

nvt

nvt

nvt

Bruikbaarheid oxymetrie

Young, 1993 3


Ambtenaren, screeningspopulatie

602, 30-60 jaar

PSG, nvt vragenlijsten

nvt

Prevalentie OSA Risicopatiënten voor OSA

Sparks, 2002

4


Literatuur

nvt

nvt

nvt

nvt

Beleid in de eerstelijn bij snurkers

Laitinen, 2003

4


Literatuur

nvt

nvt

nvt

nvt

o.a. risicofactoren voor OSAS

Verse, 2000

2

Valideringsonderzoek patiënten verdacht POLY-MESAM voor OSA

53

Polysomnografie

nvt

Olson, 2005

4


Literatuur

patiënten verdacht voor OSA nvt

nvt

nvt

nvt

AHI>10: sensitiviteit en specificiteit Bruikbaarheid van oxymetrie

Stradling, 1993

3


Open populatie

1001 mannen, 35-65 jaar

nvt

nvt

nvt

Prevalentie OSA

Oxymetrie bruikbaar Kosteneffectief Betrouwbaar Sens/spec onduidelijk AHI>5: 9%♀, 24%♂ OSAS: 2%♀, 4%♂ Risicopat: mannen, obesitas en snurkers Patiënten met ODI≥20 en ESS≥10, hebben meeste kans op OSA overgewicht, snurken, ademstops en slaperigheid overdag Sensitiviteit 92% Specificiteit 96.3% Goed bij uitgesproken gevallen; praktische bruikbaarheid beperkt Gebruik van oxymetrie

Alle onde in slaapc Niet in huisartsp getoetst selectieb

Authority

Finse ric voor OSA

POLY-M een bruik alternatie Authority

Oxymetr screenin

5.1. Wat is het effect van positietherapie op OSAS? Eerste auteur, jaartal

Mate van bewijs

Type onderzoek

Berger, 1997

C

Patiëntcontrole onderzoek

Itasaka, 2000

B

Vergelijkend onderzoek

Maurer, 2003

C

Oksenberg, 2006

Patiënten populatie steekproef grootte 13

Inclusie-criteria

Diagnostische test

Uitkomstmaten

Resultaten

6 hypertensie / 7 Polysomno-grafie normale tensie OSAS

Bloeddrukdaling Er is aanwijzing dat een 6,4 (bovendruk) 2,9 derde van de mensen ((onderdruk) met hoge bloeddruk OSAS heeft.

257 3 groepen adv BMI 2 groepen adv AHI

OSAS, (1) BMI < BMI test 24.0 kg/m2 , (2) Polysomno-grafie BMI 24.0-26.4 kg/m2, (3) BMI >26.4

Toenemende BMI kan het effect van positietherapie doen afnemen

Pre-post onderzoek

12

Het vest is een veilige en simpele behandeling met een hoge efficiëntie

C

Vragenlijst onderzoek

78

Aangetoonde positieafhankelijke OSAS en BMI >26,7 Positieafhankelijke OSAS

Mador, 2005

C

Retrospectief status onderzoek

568 2 slaapcentra

Positieafhankelijke OSAS

Polysomno-grafie

Richard, 2006

C

Retrospectief status onderzoek

120

OSAS

Polysomno-grafie

AHI reductie >50% bij good-respons en <50% bij poorrespons. Percentage van 90,9% bij groep 1 74% bij groep 2, 57% bij groep 3 Dragen van een AHI daling van 39,3 speciaal vest met naar 7,6 een bobbel op de rug Polysomno-grafie Gebruik van AHI daling van 46 tennisbal op de naar 17 rug Slechts 19 pat. (38%) vragenlijst gebruikten de tennisbal nog

In dit onderzoek blijkt dat het slapen met een tennisbal op de rug, bij sommige OSASpatiënten, oncomfortabel is AHI 5-15 49% Bij OSAS met een milde positieafh. Osas AHI AHI 15-30 19,4% pos. (5–15) komt positieafhankelijke OSAS meer afh. Osas AHI >30 6,5% voor pos.afh. Osas Meer dan 50% had De meerderheid van de positie afhankelijke overige patiënten (30%) OSAS (gedefinieerd had eveneens een AHI hoger was in als AHI> 2x zo hoog die rugligging, maar niet met in rug- als zijligging) de factor twee verschil

Opmerkingen

In de toekomst zou positietherapie een nieuwe behandeling kunnen zijn voor veel patiënten met hypertensie

Positietherapie zou voor sommige oudere positieafhankelijke OSASpatiënten een vorm van therapie kunnen zijn

5.2. Wat is het effect van gewichtsreductie op OSAS bij een BMI < 40 kg/m²? Eerste auteur, jaartal Suratt, 1992

Mate Type van onderzoek bewijs Beschrijvend C onderzoek

Patiëntenpopulatie (steekproefgrootte)

Kajaste, 2004

C

Gerandomiseerd 31 patiënten met OSAS, onderzoek mannen gem. leeftijd 49 jaar, gem. BMI 43.8 2 groepen: 17 met CPAP en laagcalorie dieet; 14 nonCPAP en laagcalorie dieet

Lojander, 1998

C

Beschrijvend onderzoek

8 patiënten met OSAS en obesitas, 5 mannen en 3 vrouwen laag-calorie dieet 1760 kj (420)

24 patiënten met OSAS en obesitas Langdurig klinisch interventie studie (1 jaar). Eerste 6 weken laagcalorie dieet (500 kcal), daarna normaal eten met een laag caloriegehalte. 12 groepsbijeenkomsten voor gedragsinterventies

Inclusiecriteria

Diagnostische Controle test (referentietest)

Uitkomstmaten Resultaten

PSG, PSG saturatiemeting Controle gewicht voor BMI en na dieet

PSG, gewicht

Recent PSG gediagnosticeerde OSAS BMI 30-40

Studie van 2 jaar Follow-up na 36 maanden

Dagelijkse vermoeidheidheidscore, BMI, O2 saturatie na 6 weken dieet en na 1 jaar.

Na 1 jaar verlaging van 33% van hun gewicht (110 >99 kg). De O2 saturatie verbeterde significant (P< 0.005). Er was geen correlatie tussen het gewichtsverlies en O2 saturatie

Opmer

Gewichtsverlies voor en na dieet: 153 +/37 en 132 +/- 29 kg (P < 0.05) BMI kg/m², 54 +/- 13 naar 46 +/10 (P < 0.05) AHI 90 +/- 32 naar 62 +/- 49 Gem. gewichtsverlies na 6 maanden voor de hele groep was 19.1/10.2 kg (14%) van het origineel gewicht, 18.3/13.2 kg (13%) na 12 maanden en 12.6/14.7 kg (9%) na 24 mnd. CPAP gebruik in de eerste 6 mnd. resulteert niet in groter gewichtsverlies dan zonder CPAP.

Conclu een laa dieet m gewich kan res een vo van OS Voldoe gewich geasso vooruit OSAS worden gewich progra een co gedrag therape wijze.

Een laag calorie programma met begeleiding van een verpleegkundige is veilig en effectief (poliklinisch). Gewichtsvermindering bij matig OSAS zal gestimuleerd moeten worden

De kos patiënt helft va kosten voor 1 zieken

Sampol, 1998

C


216 patiëntenovergewicht Gewicht reductieprogramma inclusief laag caloriedieet 1000 kca

PSG

Follow-up PSG voor en na dieet

Herrendorf, C 1995


5 patiënten met OSAS en obesitas Gewichtsreductieprogramma (Optifast) Gemiddelde BMI 53.6 +/- 24.8 kg

PSG

Follow-up PSG

24 patiënten verbeterde door het programma de AHI voor 44.3 +/- 27.8 na 3 +/- 3.1.(post-cure). Er is geen correlatie gevonden tussen de verandering van AHI en BMI, bij diagnose en follow-up r=0.29, p=0.156. Het volhouden van het gewicht was hoger bij patiënten die de periodieke afspraken continueerde. Gemiddelde gewichtsreductie was 32.7 +/- 15.8 kg na 6 maanden. De gemiddelde AI van 34.5 +/- 23.1 voor de gewichtsreductie zakte naar 7.8 +/- 6.1 na therapie. De gemiddeld AHI zakte van 45.7 +/- 26.0 naar 14.0 +/- 11.4.

Gewich bij OSA lang pr Period up is e verster het gew handha een vro waarne het her OSAS

Het be therape effect o slaapg parame te zien patiënt normaa bereikt ook be vonden

5.3 Wat is het effect van bariatric chirurgie op OSAS bij BMI > 40 kg/m² ? Eerste auteur, jaartal Haines, 2007

Mate Type van onderzoek bewijs C prospectief


Inclusiecriteria exclusiecriteria

Follow-up, studieduur

349

ESS >6 AHI 0-5 geen OSAS AHI 6-20 (mild) AHI 21-40 (matig) AHI >40 (ernstig)

PSG 6-12 ESS, PSG, BMI, mnd na chi-square, linear chirurg. regressie model ingreep of gewichtsreductie van 75 pond

Er is OSAS geconstateerd in 45% van de bariatric patiënten. Preoperatieve BMI heeft een correlatie met OSAS. Chirurgische ingreep met gewichtsreductie bij obese gerelateerde OSAS geeft een significante verbetering van de slaapkwaliteit.

Serafini , 2001

C

66 patiënten die in aanmerking komen voor bariatric chirurgie Gem. leeftijd 43 jaar Gem. BMI 52

ESS en BMI ESS >6 AHI 6-20 (mild) AHI 21-40 (matig) AHI >40 (ernstig)

5 maanden

ESS is een noodzakelijke tool om de slaap overdag te inventariseren, maar geeft geen uitkomst over OSAS. Het testen van slaapapneu is een methode om kandidaten te screenen voor bariatric chirurgie.

prospectief

patiënten

Controle (referentietest)

Resultaten

349 patiënten kregen een PSG. 289 pat. had OSAS. Ernstig (33%), matig (18%), mild (32%) en 17% had geen OSAS. Gemiddeld 11 mnd. na chirurg. ingreep was de gem. BMI 38 (p<.01) vs 56 pre-operatief. De gem. AHI zakte naar 15 (p<.01) vs 51 pre-operatief bij 101 patiënten bij een post-operatieve PSG. Zuurstofsat., slaapefficientie, REMperiode en de behoefte aan CPAP was gedaald (p6. Gem. questionnaire, ESS was 13. 13 patiënten linear en multiple had een milde OSAS, 7 regressie model patiënten matige OSAS, 6 ernstige OSAS en 1 patiënt had geen OSAS. Analyse; Linear regressie gaf aan dat er geen correlatie was tussen de ESS-score en de aanwezigheid van OSAS (p=0.05) Multiple regressie gaf aan dat er geen correlatie was tussen BMI, snurken en AHI-score.

opmerkingen

Rasheid, 2003

C

prospectief

100 patiënten met OSAS

PSG voor chirurgische ingreep

Guardiano, B 2003

Retrospectief, 34 OSAS patiënten Inclusie: OSAS, 28 maanden cohort studie pre-operatieve fase split-night PSG voor Gastric bypass met CPAP, medisch stabiel. Exclusie: niet compliant voor CPAP, beneden 18 jaar, deelname ander research project.

Lankford, 2005

Retrospectief

C

15 patiënten met OSAS voordat operatie geïndiceerd was

Inclusie: effect Autotitratie van CPAP moet thuis zijn aangetoond en min. 3 maanden postoperatief

PSG, pre en post Pre-operatief RDI: 13 pat. ESS en RDI geen OSAS, 29 pat. mild T-Test en 58 matig tot ernstige OSAS. Na follow-up van 6 mnd. BMI van 38 post en 54 pre en ESS 6 post en 12 pre (p<0.001). 11 pat. post-operatief (3-21 mnd) na gewichtsreductie BMI 40 vs 62 (p<0.001). ESS 3 vs 14, zuurstofsat. 86%vs 77%, slaapefficiëntie 85 vs 65 allemaal ( p<0.001) en RDI 56 vs 23 (p=0.041) PSG voor en na 8 deelnemers kwamen na Gastric bypass, 28 maanden terug voor een zuurstofsat,, evaluatie. 7 deelnemers depressieschaal hadden een lager BMI na chirurgie, gemiddeld verlaagd met 31% (p=0.001). De gemiddelde AHI daling was 75% (p=0.01). 5 van de 8 deelnemers konden stoppen met CPAP. De gem. zuurstofsat. steeg van 95 naar 97% (p=0.04) PSG, BMI, AHI Daling van gewicht 19.4 – 44.5 kg. 4 pat. hadden hun ideale streefgewicht en zij hadden een drukreductie van 22%. De pat. die niet op hun ideale gewicht zaten, hadden een drukreductie van 18%.

Gewichtsreductie na chirurgie resulteert in een verbetering van de OSAS. De hoogte van de apneuindex is niet gerelateerd aan de voorspelling van preoperatieve BMI en ESS. Belangrijk is om bij patiënten met OSAS een PSG te doen.

Gewichtsreductie na chirurgie is een significante verbetering voor OSAS-index. Het volgen van deze patiënten is belangrijk om te beoordelen of CPAP nog noodzakelijk is.

Autotitratie is nodig om de druk te volgen bij deze patiënten.

O’Keeffe, 2004

C

Crosssectional Cohort studie

170 patiënten die BMI 35-39.9 aangemeld zijn voor BMI 40-49.9 BMI 50-59.9 bariatric surgery BMI >60

nvt

PSG

OSAS was bij 26 van de 170 pat. (15.3%) gediagnosticeerd voor chirurgie. Slaapstudies van 7 pat. (4.1%) gaven geen aanwijsbare OSAS. Bij 137 pat. (80.6%) was de data evalueerbaar en had 105 pat. (76.6%) OSAS. Er was geen correlatie tussen OSAS en BMI. De prevalentie van OSAS in deze studie was 77% (131/170).

Geconcludeerd kan worden dat deze data het belang aangeven om een PSG-sreening te doen voor bariatric chirurgie.

6.1.

Wanneer is een mandibulair repositie-apparaat geindiceerd?

Tabel 6.1.1. MRA vergeleken met een passief werkend MRA als behandeling bij OSAS Eerste auteur, jaartal


Patiëntenpopulatie

Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) AHI >5, gem. lft. 46,5-55,6 jr, 84,0% man, 246 patiënten Exclusiecriteria variëren per RCT

Interventie Controle Studie Uitkomstmaten (aantal (aantal duur / patiënten) patiënten) followup

Resultaten

Lim 2006

A1

Cochrane systematische review met metaanalyse van 16 RCT’s, in 6 trials wordt het MRA met een passief werkend MRA vergeleken

Totaal 745 patiënten met OSAS en lft. >16 jr

Actief MRA, 206 patiënten

Passief MRA, 206 patiënten

2 wkn3 mnd

Apneu-hypopneu index (AHI), arousal index (AI), Epworth Sleepiness Scale (ESS), bijwerkingen, gestaakte therapie


AHI >5, gem. lft. 44,0-57,6 jr, 80,8% man, 146 patiënten Exclusiecriteria variëren per RCT



2-6 wkn

Apneu-hypopneu index (AHI), Epworth Sleepiness Scale (ESS), bijwerkingen

Patiënten met OSAS

OSAS en AHI >10, gem. lft. 55 jr, 83% man, 24 patiënten Exclusiecriteria: lft. >75 jr, BMI >40, te weinig gebitselementen, TMD, risicovolle beroepen,



3 mnd

Functional Outcomes of Sleep Questionnaire (FOSQ)

AHI: gem. verschil -10,78 (95% BI 15,53 tot -6,03) AI: gem. verschil 10,66 (95% BI 16,03 tot -5,29) ESS: geen significant verschil Significante bijwerkingen MRA: gevoelige kaken, gevoelige tanden, overmatige speekselvloed Gestaakte therapie: geen significant verschil Effect size AHI: 0,96 (95% BI 1,49 tot -0,42) Effect size ESS: geen significant verschil Significante bijwerkingen MRA: afname sagittale en verticale overbeet FOSQ: significant beter bij MRA (gem. verschil 17,00 [95% BI 2,66 tot 31,34])

Hoekema 2004

A1

Systematische review met metaanalyse van 16 RCT’s, in 4 ervan wordt het MRA met een passief werkend MRA vergeleken

Blanco 2005

A2

Parallel RCT

Opmerkingen

Gotsopoulos A2 2002

Cross-over RCT

Patiënten met OSAS

cardiovasculaire, neurologische of psychiatrische aandoeningen OSAS en AHI >10, lft >20 jr , mand protrusie >3 mm, gem. lft. 48 jr, 81% man, 73 patiënten Exclusiecriteria: centraal slaapapneu, psychiatrische en tandheelkundige aandoeningen, gebruik psychofarmaca, verhoogde kokhalsreflex



4 wkn

Diastolische en systolische bloeddruk (mmHg), bijwerkingen, voorkeur patiënt

mmHg: gemiddeld bij MRA significant lager voor 24-uur diastolische bloeddruk (gem. verschil 1,60; 95% BI 2,58 tot -0,62) en systolische (gem. verschil -3,00 [95% BI -4,96 tot 1,04]) en diastolische bloeddruk overdag (-3,10 [95% BI -4,67 tot 1,53]) Significante bijwerkingen MRA: gevoelige kaken, gevoelige tanden, overmatige speekselvloed Voorkeur patiënt: resp. 99% en 49% wil behandeling met MRA en passief MRA voortzetten

Tabel 6.1.2. MRA vergeleken met UPPP als behandeling bij OSAS Eerste Mate Type onderzoek Patiënten- Inclusiecriteria auteur, van populatie (indicatie, jaartal bewijs gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) Lim Cochrane Totaal 745 AHI: 5-25, gem. lft. A2 2006 systematische patiënten 49,3-51,0 jr, 100% review met meta- met OSAS man, 95 patiënten analyse van 16 Exclusiecriteria: <20 lft. en lft. >16 RCT’s, in 1 ervan >65 jr, psychische, wordt MRA met cardiovasculaire, UPPP vergeleken neurologische, respiratoire aandoeningen, medicijngebruik, onvoldoende gebitselementen, ernstige malocclusies

Hoekema A2 2004

Systematische review met metaanalyse van 16 RCT’s, in 1 ervan wordt MRA met


AI >5, gem. lft. 44,057,6 jr, 49,3-51,0 jr, 100% man, 95 patiënten Exclusiecriteria: <20

Interventie Controle Studie Uitkomstmaten (aantal (aantal duur / patiënten) patiënten) followup

Resultaten

MRA, 49 patiënten

UPPP, 46 patiënten

1 jaar4 jaar

Apneu-hypopneu index (AHI), slaperigheid overdag, kwaliteit van leven (Minor Symptoms Evaluation-Profile, MSE-P), voorkeur patiënt, bijwerkingen


UPPP, 46 patiënten

1 jaar

Apneu-hypopneu index (AHI), slaperigheid overdag, kwaliteit van leven

AHI na 6 mnd: geen significant verschil AHI na 1 jr: gem. verschil 4,50 (95% BI 8,52 tot -0,48) AHI na 4 jr: gem. verschil 7,00 (95% BI 11,05 tot -2,95) Na 6 mnd met MRA significant meer slaperigheid overdag (p <0,05), na 1 jr geen verschil MSE-P 1 jr: significant meer tevreden na UPPP, geen significant verschil in vitaliteit en slaapkwaliteit Voorkeur: significant meer patiënten zien af van behandeling met MRA Bijwerkingen: variërend per behandeling Effect size AHI 1 jr: -0,47 (95% BI -0,91 tot 0,02) Na 6 mnd met

Opmerkingen

UPPP vergeleken

lft. >65 jr, AI >25, nasale obstructies, psychische, cardiovasculaire, neurologische, respiratoire aandoeningen, medicijngebruik, onvoldoende gebitselementen, ernstige malocclusies

MRA significant meer slaperigheid overdag (p <0,05), na 1 jaar geen verschil Meer tevredenheid na 1 jaar over kwaliteit van leven na UPPP

Tabel 6.1.3 MRA vergeleken met CPAP als behandeling bij OSAS Eerste Mate Type onderzoek Patiënten- Inclusiecriteria auteur, van populatie (indicatie, jaartal bewijs gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) Lim Cochrane Totaal 745 AHI >5, gem. lft. 44A1 2006 56,5 jr, 86,4% man, systematische review patiënten met meta-analyse met OSAS 443 patiënten van 16 RCT’s, in 9 en lft. >16 Exclusiecriteria variëren per RCT ervan wordt MRA met CPAP vergeleken

Hoekema A1 2004

Systematische review met metaanalyse van 16 RCT’s, in 6 ervan wordt MRA met controle vergeleken


AHI >5, gem. lft. 44,0-56,5 jr, 83% man, 164 patiënten Exclusiecriteria variëren per RCT

Interventie Controle Studie Uitkomstmaten (aantal (aantal duur / patiënten) patiënten) followup MRA, 346 patiënten

CPAP, 347 patiënten

10 wk8 mnd

MRA, 164 patiënten

CPAP, 164 patiënten

2 wk4mnd

Apneu-hypopneu (AHI), arousal index (AI), Epworth Sleepiness Scale (ESS), Sleep Apnoea Quality of Life Index (SAQLI), Functional Outcomes of Sleep Questionnaire (FOSQ), Medical Outcomes Study of 36-Item Short-Form Health Survey (SF36), diastolische en systolische bloeddruk (mmHg), cognitieve prestaties, medewerking patiënt, bijwerkingen, voorkeur patiënt

Resultaten

AHI: gem. verschil 13,00 (95% BI 7,63 tot 18,36) AI: gem. verschil 5,19 (95% BI 2,13 tot 8,25) ESS: geen significant verschil SAQLI: geen significant verschil FOSQ: geen significant verschil mmHg: geen significant verschil per etmaal, ’s nachts met MRA lagere diastolische bloeddruk Cognitieve prestaties: geen significant verschil Medewerking: variërende resultaten Bijwerkingen: variërend per behandeling Voorkeur: MRA, mits behandeling succesvol is Apneu-hypopneu Effect size AHI: 0,83 index (AHI), (95% BI 0,59 tot Epworth 1,06) Effect size ESS: Sleepiness Scale (ESS), bijwerkingen 0,32 (95% BI -0,24 tot 0,89) In het algemeen geen verschil in ernst van bijwerkingen tussen

Opmerkingen

Hoekema A2 2007

Parallel RCT

Lam 2006

Parallel RCT met 3 Totaal 101 verschillende patiënten behandelmodaliteiten met OSAS (waaronder MRA en CPAP)

A2

Totaal 228 AHI >5, gem. lft. 49 MRA, 51 jr, 89% man, 103 patiënten patiënten met OSAS patiënten Exclusiecriteria: eerdere therapie, morfologische luchtwegafwijkingen, endocriene disfunctie, ernstige hart- of longaandoening, periodic limb movement disorder, mentale retardatie AHI >5-40, ESS >9, gem. lft. 45 jr, 76 en 79% man, 68 patiënten Exclusiecriteria: risicovolle overmatige slaperigheid, onstabiele ziekten, andere slaapstoornissen, operaties aan bovenste luchtweg

MRA, 34 patiënten

CPAP, 52 patiënten

8 wk

CPAP, 34 patiënten

10 wk

Apneu-hypopneu index (AHI), Epworth Sleepiness Scale (ESS), Functional Outcomes of Sleep Questionnaire (FOSQ), Medical Outcomes Study of 36-Item Short-Form Health Survey (SF36), Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS), patiënttevredenheid Apneu-hypopneu index (AHI), arousal index (AI), Epworth Sleepiness Scale (ESS), Sleep Apnoea Quality of Life Index (SAQLI), 36-Item Short-Form Health Survey (SF36), diastolische en systolische bloeddruk (mmHg), bijwerkingen

MRA en CPAP. Patiënten geven in de regel voorkeur aan MRA boven CPAP AHI: gem. significant lager bij CPAP gebruik (p <0,006) ESS, FOSQ, SF-36, HADS, patiënttevredenheid: geen significant verschil

AHI: gem. significant lager bij CPAP gebruik (p <0,05) AI: geen significant verschil ESS: gem significant lager bij CPAP gebruik (p <0,05) SAQLI: geen significant verschil SF-36: significant beter bij CPAP voor item “lichamelijke pijn” Bijwerkingen: variërend per behandeling

7.1. Wanneer is neuspassage verbeterende operatieve en niet-operatieve therapie geïndiceerd? 7.1.1. Nasale dilatatoren Auteur Mate van bewijs Dilatator

Aantal patiënten AHI zonder

AHI met p-waarde

Höijer et al. 42

C

Intern

10

18 (AI)

6.4 (AI)

0.008

Metes et al.43

C

intern

10

46

44

n.s.

Kerr et al.1

C

intern + ND 10

64.9

63.2

n.s.

Hoffstein et al.41

C

intern

15

35.4

33.9

n.s.

Schönhofer et al.44

C

intern

21

37.4

36.1

n.s.

Schönhofer et al.45

C

extern

30

38.1

40

n.s.

Bahammam et al.45

C

extern

12

7.4 (UARS)

8.9

n.s.

Todorova A et al.9

C

extern

30

Snurken + OSAS

Djupesland PG et al.45 C

extern

18

9.3

12.2

< 0.05

Gosepath et al.46

extern

26

31.7

26.3

0.031

C

7.1.2. Chirurgische behandeling Auteur Mate van bewijs N Follow-upduur AI pre AI post AHI pre AHI post p-waarde Rubin et al.21

C

9

1-6

Dayal & Phillipson22

C

6

4-44

Caldarelli et al.23

C

23

no data

44.2

41.5

n.s.

Aubert-Tulkens et al.24

C

2

2-3

47.5

48.5

-

Sériès et al.25

C

20

2-3

Sériès et al.26

C

14

2-3

Utley et al.27

C

4

no data

37.8

26.7

< 0.05 46.8

39.8 17.8

28.2

36.8

16

n.s.

n.s. n.s.

11.9

27

-

Verse et al.28

C

2

3-4

Friedman et al.29

C

22

Verse et al.32

C

26

9.2

47.3

14

57.7

-

> 1.5

31.6

39.5

n.s.

3-50

31.6

28.9

n.s.

7.2. Wanneer is uvulopalatopharyngoplastiek geïndiceerd? Bewijstabel korte en lange termijn resultaten van UPPP Eerste Mate Type Patiëntenpopulatie auteur, van onderzoek (steekproefgrootte) jaartal bewijs Larsson et al C patiëntenserie 50 1994 Lu et 1995

Korte termijn in maanden 4 maanden

Lange termijn in jaren 3.8 jaar

Korte termijn succes % 60%

Lange termijn succes 50%

al C

patiëntenserie

13

12 maanden 7.3 jaar

69%

31 %

PerelloC Scherder et al 1995 Janson et al C 1997

patiëntenserie

57

5-10 maanden

5-10 jaar

?

74%

Patiëntenserie 25

6 maanden

4-8 jaar

64

48

Hultcrantz et C al 1999

patiëntenserie

17

3 maanden

5-7 jaar

82

69

Boot et al al C 2000

patiëntenserie

58

6 maanden

3 jaar

41

31

Bewijstabel Uvulopalatale flap, bij type I patiënten Eerste Mate Type Patiëntenpopulatie auteur, van onderzoek (steekproefgrootte) jaartal bewijs Hormann C patiëntenserie 30 et al 2001 Li et al C patiëntenserie 85 2003

Criteria succes

AHI <20 reductie AHI >50% AHI <20 reductie AHI >50% AI reductie> 50% en AHI < 10 AHI <20 reductie AHI >50% AHI <20 reductie AHI >50% Reductie O2 desaturatie index >50%

Inclusiecriteria Diagnostische Uitkomstmaten Resultaten test Matig ernstig PSG OSAS AHI 19 Ernstig OSAS PSG AHI 44

AHI 8

AHI 47 % succes

AHI 12

AHI 80 % succes

Bewijstabel UPPP en RFTB, bij type II patiënten Eerste Mate Type Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Controle Uitkomstmaten auteur, van onderzoek (steekproefgrootte) (referentietest) jaartal bewijs Nelson C patiëntenserie 10 Matig Geen AHI 19 2001 ernstig/ernstig OSAS AHI 30 Friedman C patiëntenserie 143 Ernstig OSAS Geen AHI 28 et al AHI 44 2003

voor

Resultaten AHI 50 % succes AHI 41 % succes

Bewijstabel UPPP na Friedman score en slaap endoscopie Eerste auteur, Mate van Type Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Diagnostische test jaartal bewijs onderzoek (steekproefgrootte) Friedman et al C patiëntenserie 136 OSAS PSG en Friedman 2002 score Hessel en De C patiëntenserie 88 OSAS PSG en Vries 2003 slaapendoscopie

Uitkomstmaten AHI

Resultaten

Stadium I 80%, stadium II 37%, stadium II 8% AHI en subjectieve 69-81% succes afhankelijk verbetering van gebruikte definitie

7.3. Wanneer is hypofaryngeale chirurgie geïndiceerd? Bewijstabel Genioglossus advancement als enige ingreep Eerste Mate Type Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria auteur, van onderzoek (steekproefgrootte) jaartal bewijs Riley et 4 Patiëntenserie 39 OSAS al 1994 Johnson 4 patiëntenserie 9 OSAS en Chinn 1994 Lee et patiëntenserie 35 OSAS 4 al 1999 Miller et 4 patiëntenserie 24 OSAS al 2004 Bewijstabel hyoïdsuspensie Eerste Mate Type auteur, van onderzoek jaartal bewijs Vilaseca et 4 patiëntenserie al 2002 Neruntatrat 4 patiëntenserie 2003 Den patiëntenserie 4 Herder et al 2005

Diagnostische Controle Uitkomstmaten Resultaten test (referentietest) PSG

Geen

AHI

PSG

Geen

AHI

PSG

Geen

AHI

PSG

Geen

AHI

AHI 39% succes AHI 78% succes AHI 69 % succes AHI 67% succes

Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Diagnostische Controle Uitkomstmaten Resultaten (steekproefgrootte) test (referentietest) 9

Ernstig OSAS

PSG

Geen

PSG, EDS

23

Ernstig OSAS

PSG

Geen

PSG, EDS

31

Ernstig OSAS

PSG

Geen

PSG, EDS

AHI 56% succes AHI 78% succes AHI 52%, 71 % succes indien geen eerdere UPPP, 35% als wel eerdere UPPP verricht

genioglossal advancement of mortised genioplasty en gelijktijdige palatinale ingreep Eerste Mate Type Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Diagnostische Controle Uitkomstmaten Resultaten auteur, van onderzoek (steekproefgrootte) test (referentietest) jaartal bewijs Riley et 4 patiëntenserie 233 Matig ernstig PSG Geen AHI AHI 57 % al 1994 OSAS succes

Riley et al 1994 Ramirez en Loube 1996 Utley et al 1997 Bettega et al 2000 Hsu en Brett 2001 Vilaseca 2002 Yin et al 2007

4

patiëntenserie 24

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

4

patiëntenserie 12

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI

4

patiëntenserie 14

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

4

patiëntenserie 21

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI 57 % succes AHI 24 % succes

4

patiëntenserie 13

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

AHI 77 % succes

4

patiëntenserie 11

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

4

patiëntenserie 18

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

AHI 18 % succes AHI 67% succes patiënten op hogere leeftijd en hogere BMI waren minder succesvol

Bewijstabel midline glossectomie Eerste auteur, Mate van Type jaartal bewijs onderzoek Fujita et al 1991 patiëntenserie 4 Woodson en FUjita 1992 Mickelson en Rosenthal 1997 Andsberg en Jessen 2000 Li et al 2004


Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Diagnostische (steekproefgrootte) test 12 Ernstig OSAS PSG

Controle (referentietest) Geen

Uitkomstmaten Resultaten AST, LSAT

4

patiëntenserie

22

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AST, LSAT

4

patiëntenserie

12

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AST, LSAT

4

patiëntenserie

22

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AST, LSAT

4

patiëntenserie

6

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AST, LSAT

Bewijstabel RFTB Eerste auteur, Mate van jaartal bewijs Powell et al 4 1999

Type onderzoek patiëntenserie



AHI 42 % succes AHI 77 % succes AHI 25 % succes AHI 32 % succes AHI 83 % succes

Uitkomstmaten

Resultaten

AHI,LSAT,EDS, QOL

AHI 39% succes

Stuck et al 2000

4

patiëntenserie

45

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,,EDS,

Woodson et al 2001 Stuck et al 2002

4

patiëntenserie

20

Ernstig

PSG

Geen

4

Patiëntenserie

33

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,EDS, QOL AHI,,EDS, QOL

Friedman et al 2003 Fischer et al 2003 Kao et al 2003

4

patiëntenserie

143

Ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,EDS,

4

patiëntenserie

33

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,EDS,

4

patiëntenserie

83

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,

Riley et al 2003

4

patiëntenserie

NR

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,EDS,

Woodson et al 2003 Stuck et al 2004

4

patiëntenserie

NR

Matig ernstig

PSG

Geen

4

patiëntenserie

33

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,EDS, QOL AHI,EDS, QOL

Verse et al 2004 4

patiëntenserie

33

Matig ernstig

PSG

Geen

AHI,LSAT,

Den Herder et al 4 2006

patiëntenserie

Licht

PSG

geen

AHI,LSAT,

Uitkomstmaten

Resultaten

AHI

AHI 29% succes AHI 29% succes AHI 50% succes AHI 20% succes AHI 57% succes AHI 40% succes

Bewijstabel tongstabilisatie (Repose systeem) Eerste auteur, Mate van Type jaartal bewijs onderzoek deRowe et al patiëntenserie 4 2000 Woodson 2001 patiëntenserie 4



14

Ernstig OSAS

PSG

Geen

Terris et al 2002

4

patiëntenserie

12

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, LSAT, EDS, QOL AHI

Miller et al 2002

4

patiëntenserie

14

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, LSAT

Thomas et al 2003 Sorrenti 2003

4

patiëntenserie

7

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

4

patiëntenserie

15

Ernstig OSAS

PSG

Geen

AHI, EDS

AHI 45% succes AHI 20% succes AHI 33% succes AHI 40% succes AHI 33% succes AHI 83% succes AHI NR AHI 3NR AHI 33% succes AHI 33% succes AHI 39% succes

7.4

Wanneer is multilevelchirurgie geindiceerd?

Eerste auteur, jaartal Djupesland et al 12992 Riley et al 1993

Mate van Type bewijs onderzoek 4 patiëntenserie 4

patiëntenserie

Johnson en 4 Chinn 1994 Elasfour et al 4 1998 Lee et al 1999 4

patiëntenserie

Ramirez en Loube 1996 Utley et al 1997 Bettega et al 2000 Hsu en Brett 2001 Hendler et al 2001 Vilaseca 2002

4

patiëntenserie

4 4

patiëntenserie patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

4

patiëntenserie

Neruntarat 2003 Neruntarat 2003 Miller et al 2004 Datillo en Drooger 2004 Verse et al 2004 Hormann et al 2004 Richard et al 2006 Yin et al 2007

patiëntenserie patiëntenserie

Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Uitkomstmaten (steekproefgrootte) 19 Ernstig OSAS AHI 31 AHI 54 233 Ernstig OSAS AHI 9,5 AHI 48 9 Ernstig OSAS AHI 14 AHI 58 18 Ernstig OSAS AHI 29 AHI 65 33 Ernstig OSAS AHI 21 AHI 55 12 Ernstig OSAS AHI 23 AHI 49 14 Ernstig OSAS AHI, EDS 44 Ernstig OSAS AHI 42 AHI 45 13 Ernstig OSAS AHI 17 AHI 53 33 Ernstig OSAS AHI 29 AHI 60 20 Ernstig OSAS AHI 45 AHI 60 32 Ernstig OSAS AHI 15 AHI 44 46 Ernstig OSAS AHI 18 AHI 48 24 Ernstig OSAS AHI 16 AHI 53 37 Ernstig OSAS AHI 16 AHI 39 45 Ernstig OSAS AHI 21 AHI 38 66 Ernstig OSAS AHI 19 AHI 39 22 Ernstig OSAS AHI 29 AHI 49 18 Ernstig OSAS AHI 22 AHI 64

Resultaten

Opmerkingen/techniek

AHI 31% succes AHI 60 % succes

UPPP/ Glossectomie UPPP/GA/HS

AHI 77 % succes

UPPP/GA

AHI 44% succes AHI 66 % succes

UPPP, Glossectomie UPPP/GA

AHI 42 % succes

UPPP/GA/HS


UPPP/GA/HS UPPP/GA/HS

AHI 77 % succes

UPPP/GA/HS

AHI 45% succes

UPPP/GA

AHI 35% succes

UPPP/GA/HS

AHI 78% succes

Uvulaflap/HS

AHI 65% succes

Uvulaflap/GA/HS

AHI 66% succes

UPPP/GA

AHI 70% succes

UPPP, GA, HS

AHI 51% succes

Uvulaflap/RFTB/ HS

AHI 57% succes

Uvulaflap/RFTB/ HS

AHI 45% succes

UPPP/RFTB, HS/ +/- GS

AHI 67% succes patiënten op UPPP/ “oude” HS hogere leeftijd en hogere BMI waren minder succesvol

Midline

Midline

7.5. Wanneer is een kaakosteotomie geindiceerd?

Tabel 7.5.1: Effecten bimaxillaire osteotomie bij OSAS patiënten. Eerste auteur, jaartal

Mate Type van onderzoek bewijs

Patiënten- Inclusiecriteria populatie (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria)

Waite 1989

C

Patiëntenserie Niet opgegeven

OSAS patiënten met AHI>20, craniofaciale afwijkingen, falen CPAP therapie i.v.m. compliance problematiek. 23 patiënten, 21 mannen/ 2 vrouwen, gem lft. 45 jr.

Riley 1990

C


OSAS patiënten na falen UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie. 40 patiënten, 33 mannen/ 7 vrouwen, gem lft. 44 jr.

Riley 1993

B

Patiëntcontrole

Conradt 1997

C

Patiëntenserie 210 OSAS patiënten

OSAS patiënten die CPAP gebruikten. Patiënten waren kandidaat chirurgie indien onvoldoende compliance CPAP. Behandeld volgens e chirurgisch protocol; 1 fase UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid e suspensie (n=239), 2 e fase bij falen 1 fase en wens tot verdere therapie bimaxillaire osteotomie (n=24). Alle patiënten waren reeds middels CPAP behandeld. Deze data diende als controle. OSAS patiënten met craniofaciale afwijkingen (bijv. retrognathie) die

239 OSAS patiënten


Controle Studie (aantal duur / patiënten) follow-up

Uitkomstmaten

Resultaten

Bimaxillaire osteotomie: n=23 (bij 18 patiënten tevens aanvullende chirurgische procedures waaronder UPPP) Bimaxillaire osteotomie: n=40

geen

6 wkn.

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<10 postoperatief)

n=23 AHI: preoperatief gem. 63, postoperatief gem. 15. Succes: 15 van de 23 patiënten (65%).

geen

6 mnd.

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<20 en >50% reductie AHI postoperatief).

n=40 AHI: preoperatief 67±19, postoperatief 9±6 Succes: 39 van de 40 patiënten (97%).

Bimaxillaire osteotomie: n=24

CPAP: n=24

6 mnd.

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<20 en >50% reductie AHI postoperatief).

n=24 AHI: preoperatief 75±27, CPAP 8±3, postoperatief 10±3. Succes: 24 van de 24 patiënten (100%) na bimaxillaire osteotomie.


geen

6-12 wkn., 2 jaar

Apneu-hypopneu index (AHI)

n=15 AHI: preoperatief 51±17,6-12 wkn. postoperatief 5±6

Opmerkingen

Tussen 6-12 wkn. en 2 jaar post-operatief

Hochban 1997

B

Patiëntcontrole

Niet opgegeven

Prinsell 1999

B

Patiëntcontrole

Niet opgegeven

Bettega 2000

C


voorkeur aan bimaxillaire osteotomie boven CPAP gaven. Minimale followup na chirurgie 2 jaar. 15 patiënten, 14 mannen/ 1 vrouw, gem. lft 44 jr. OSAS patiënten met AHI>20, falen noninvasieve therapie voor OSAS, voorkeur patiënt voor chirurgische interventie. 38 patiënten, 36 mannen/ 2 vrouwen, lft 21-67 jr. 24 van deze patiënten waren reeds middels CPAP behandeld en dienden als controle. OSAS patiënten met AHI>15, falen noninvasieve of andere chirurgische therapie (bijv. UPPP) voor OSAS, patiënt medisch stabiel. Bimaillaire osteotomie geïndiceerd in geval van macroglossie. 50 patiënten, 44 mannen/ 6 vrouwen, gem lft.43 jr. Alle patiënten waren reeds middels CPAP behandeld. Deze gegevens dienden als controle.

Matig tot ernstig OSAS, falen non-invasieve therapie voor OSAS, voorkeur patiënt voor chirurgische interventie, medisch stabiel. e 2 groepen patiënten; 1 groep direct bimaxillaire osteotomie (7 patiënten, 6 mannen/ 1 vrouw,

(p<0,05), 2 jr. postoperatief 9±9 een beperkte (p<0.05). stijging in de AHI bij 12 van de 15 patiënten.

Bimaxillaire osteotomie: n=38 (bij 2 patiënten tevens aanvullende chirurgische procedures)

CPAP: n=24

2 mnd.

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<10 postoperatief)

n=38 AHI: preoperatief 47, CPAP 2, postoperatief 4. Succes: 37 van de 38 patiënten (97%) na bimaxillaire osteotomie.

Bimaxillaire osteotomie + anterieure mandibulaire osteotomie: n=50

CPAP: n=50

7 wkn.

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<15 en apneu index [AI]<5 postoperatief of >60% reductie in de AHI en AI), symptomatologie, bloeddruk.

Bimaxillaire osteotomie: e 1 groep; n=7 e 2 groep;n=13

geen

6mnd tot 1 jaar

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<15 en >50% reductie postoperatief).

n=50 AHI: preoperatief 59±28, CPAP 5±7, postoperatief 5±6. Succes: 50 van de 50 patiënten (100%) na bimaxillaire osteotomie. Symptomatologie: postoperatief verdwijnen van overmatige slaperigheid (n=50),concentratiestoornissen, (n=28) geheugenverlies (n=34) bij alle patiënten met deze klachten. Preoperatieve klachten van depressie, gehumeurdheid en irritatie waren bij 36 van de 39 patiënten verdwenen.. Bloeddruk: preoperatief systolisch 139±16, postoperatief systolisch 124±14 (p<0,001)/ preoperatief diastolisch 90±5, postoperatief diastolisch 80±4 (p<0,001). n=20 AHI: preoperatief 53±29, postoperatief 11±9 (p<0,001) Succes: 15 van de 20 patiënten (75%)

e

Riley 2000

C


Goh 2003

C

Patiëntenserie Pilot studie 11 patiënten

Datillo 2004

C


Smatt 2005

C


gem. lft 44 jr), 2 groep bimaxillaire osteotomie na falen UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie (13 patiënten, 12 mannen/ 1 vrouw, gem. lft 45 jr). Geen significante verschillen tussen beide groepen. OSAS patiënten na falen Bimaxillaire UPPP en/of anterieure osteotomie: mandibulaire osteotomie n=40 met hyoid suspensie en na succesvolle bimaxillaire osteotomie. Resultaten bimaxillaire osteotomie lange termijn. 40 patiënten, 33 mannen/ 7 vrouwen, gem lft. 46 jr.

geen

6mnd. en lange termijn (51±32mnd. [range 12146 mnd.])

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI<20 en >50% reductie AHI postoperatief),

n=40 AHI: preoperatief 71±27, postoperatief 6 mnd. 9±5, lange termijn 8±5 (bij responders), lange termijn 43±29 (bij non-responders). Succes: 40 van de 40 patiënten na 6 mnd. (100%), 36 van de 40 patiënten op lange termijn (90%).

Pilot studie; inclusie- of exclusiecriteria niet opgegeven. 11 OSAS patiënten, 11 mannen, gem. lft 43 jr . (3 patiënten reeds UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie ondergaan) Matig tot ernstig OSAS, falen non-invasieve therapie voor OSAS, voorkeur patiënt voor chirurgische interventie. e Gefaseerd protocol; 1 fase UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid e suspensie, 2 fase indien e falen 1 fase bimaxillaire osteotomie (15 patiënten, 12 mannen/ 3 vrouwen, lft. 31-55 jr).

Gemodificeerde geen bimaxillaire osteotomie n=11

Gem. 7,7 mnd.

Apneu-hypopneu index (AHI), arousal-index.

n=11 AHI: preoperatief 71±16, postoperatief 11±7 Arousal-index: preoperatief 47±18, postoperatief 15±7


geen

Niet opgegeven

Apneu-hypopneu index (AHI), succesratio (AHI <15 of >50% reductie postoperatief), Epworth sleepiness scale (ESS)

n=15 AHI: preoperatief 69, postoperatief 11 Succes: 14 van de 15 patiënten (93%) ESS: preoperatief 18, postoperatief 5

OSAS patiënten met AHI>30 en craniofaciale afwijkingen, falen CPAP therapie i.v.m. compliance

Bimaxillaire osteotomie + genioplastiek + glossoplastiek +uvuloplastiek:

geen

Gem. 6 mnd.

Apneu-hypopneu index n=50 (AHI), succesratio (AHI <15) AHI: preoperatief 54±21, postoperatief 10±7. Succes: 15 van de 18 patiënten (83%).

Gemodificeerde bimaxillaire osteotomie: bimaxillaire osteotomie met premolarextractie en setback van ventrale segment.

problematiek. 18 patiënten, 15 mannen/ 3 vrouwen, gem lft. 47 jr.

n=18

Tabel 7.5.2 Neveneffecten bimaxillaire osteotomie bij OSAS patiënten. Eerste Mate Type auteur, van onderzoek jaartal bewijs

Patiënten- Inclusiecriteria populatie (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria)



Studie duur / follow-up

Uitkomstmaten

Resultaten

Waite 1989

C


OSAS patiënten met AHI>20, craniofaciale afwijkingen, falen CPAP therapie i.v.m. compliance problematiek. 23 patiënten, 21 mannen/ 2 vrouwen, gem lft. 45 jr.

Bimaxillaire osteotomie: n=23 (bij 18 patiënten tevens aanvullende chirurgische procedures waaronder UPPP)

geen

6 wkn.

Complicaties postoperatief.

n=23 Tijdelijke premature contacten tussen gebitselementen in onderen bovenkaak bij 44% patiënten.

Riley 1990

C


OSAS patiënten na falen UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie. 40 patiënten, 33 mannen/ 7 vrouwen, gem lft. 44 jr.

Bimaxillaire osteotomie i.v.m.: n=40

geen

6 mnd.


Louis 1993

C


20 middels een bimaxillaire osteotomie behandelde OSAS patiënten, 18 mannen/ 2 vrouwen, gem lft. 44 jr.

Bimaxillaire osteotomie i.v.m. OSAS: n=20

geen

Gem. 19 mnd. postoperatief (range 6-29 mnd.)

Mate van relapse van de ventraalwaartse verplaatsing van de maxilla volgend op een bimaxillaire osteotomie.

Miles 1995

C

Patiëntenserie 97 chirurgisch behandelde OSAS patiënten

Manlijke patiënten, behandeld middels bimaxillaire osteotomie met rigide postoperatieve fixatie


geen

1-4 jaar, tot >4jaar

Mate van relapse van de ventraalwaartse verplaatsing van de mandibula volgend op een bimaxillaire osteotomie.

n=40 Geen significante bloedingen of infecties. Tijdelijke anesthesie van het verzorgingsgebied van de n. mentalis. Bij 87% patiënten waren deze klachten na 6-12 maanden verdwenen. Gemiddelde duur van verblijf in ziekenhuis 3,2 dgn. N=20 Gem. ventraalwaartse verplaatsing maxilla 9±3 mm. Na follow-up postoperatieve relapse van 0.9±1.8 mm. Geen significante correlatie tussen de mate van ventraalwaartse verpaatsing maxilla en de mate van relapse. N=32 Positie mandibula relatief stabiel op middellange (1-4 jr.) en lange termijn (>4 jr).

Opmerkingen

Beperkt aantalpatiënten met >4 jaar follow-up (n=3).

maxillomandibulaire complex. 32 manlijke patiënten geincludeerd, gem lft. 47 jr. Nimkarn C 1995


Bettega 2000

C


Li

C

Patiëntenserie 271 OSAS

OSAS patiënten behandeld middels bimaxillaire osteotomie, geen schisispatiënten, geen eerdere orthognatische chirurgie, rigide postoperatieve fixatie maxillomandibulaire complex 19 OSAS patiënten, 17 mannen/ 2 vrouwen, leeftijd niet gespecificeerd. Matig tot ernstig OSAS, falen noninvasieve therapie voor OSAS, voorkeur patiënt voor chirurgische interventie, medisch stabiel. 2 groepen e patiënten; 1 groep direct bimaxillaire osteotomie (7 patiënten, 6 mannen/ 1 vrouw, e gem. lft 44 jr), 2 groep bimaxillaire osteotomie na falen UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie (13 patiënten, 12 mannen/ 1 vrouw, gem. lft 45 jr). Geen significante verschillen tussen beide groepen. 271 chirurgisch


geen

Lange termijn Mate van relapse van de (>12 mnd. ventraalwaartse postoperatief) verplaatsing van de mandibula en maxilla volgend op een bimaxillaire osteotomie.

N=19 Ventraalwaartse verplaatsing mandibula en maxilla op lange termijn stabiel. Geen significante correlatie tussen de mate van ventraalwaartse verpaatsing maxilla of mandibula en de mate van relapse (met uitzondering van punt gonion t.p.v. d kaakhoek).

Bimaxillaire osteotomie: e 1 groep; n=7 e 2 groep; n=13

geen

6mnd tot 1 jaar


n=20 Gemiddelde duur van verblijf in ziekenhuis 7 dgn. Geen forse complicaties. Milde complicaties bij 3 patiënten: locale infectie, perforatie palatumslijmvlies tijdens osteotomie, maxillaire pseudoarthrose. Frequent voorkomen hypoesthesie verzorgingsgebied n. mentalis. e Patiënten in 2 groep met UPPP vaak tijdelijke velopharyngeale insufficiëntie van tijdelijke aard. Geen spraak of slikproblemen op lange termijn. Bimaxillaire osteotomie gaf minder pijnklachten dan UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie.

Bimaxillaire

geen

24-72 uur

Onderzoek bovenste

In wisselende mate

2000a

patiënten

behandelde OSAS patiënten waarvan 98 middels een bimaxillaire osteotomie werden geholpen. Geen verdere patiënt karakteristieken gegeven.

osteotomie i.v.m. OSAS: n=98

postoperatief

Li 2000b

C


70 middels een bimaxillaire osteotomie behandelde OSAS patiënten, gem lft. 45 jr.


geen

<48 uur postoperatief

Riley 2000

C


OSAS patiënten na falen UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie en na succesvolle bimaxillaire osteotomie. Resultaten bimaxillaire osteotomie lange termijn. 40 patiënten, 33 mannen/ 7 vrouwen, gem lft. 46 jr.


geen

6mnd. en lange termijn (51±32mnd. [range 12146 mnd.])

Gilon 2001

B

Patiëntcontrole

17 OSAS patiënten behandeld middels bimaxillaire osteotomie, 16 mannen/ 1 vrouw, gem lft. 50 jr. 33 controlepersonen niet bekend met OSAS behandeld middels bimaxillaire osteotomie (n=17) of mandibulaire osteotomie (n=16)


Kaakosteotomie Niet i.v.m. opgegeven dentoskeletale dysharmonie: n=33

Niet opgegeven

luchtweg d.m.v. nasopharyngolaryngoscopie 1-3 dgn. Na bimaxillaire osteotomie.

oedeem van de laterale pharynxwanden, bij 18 van de 98 patiënten tevens oedeem en echymose van de sinus piriformis en periepiglottis, bij 4 van deze 18 patiënten tevens hypopharyngeaal hematoom, bij geen van de 98 patiënten ademhalingsmoeilijkheden. Onderzoek bovenste Mild tot matig ernstige luchtweg d.m.v. mate van oedeem van de nasopharyngolaryngoscopie laterale pharynxwanden, <48 uur na bimaxillaire bij 14 van de 70 patiënten osteotomie. tevens oedeem en echymose van de sinus piriformis en periepiglottis, bij 4 van deze 14 patiënten tevens hypopharyngeaal hematoom. Complicaties postoperatief. n=40 Vroege complicaties: oppervlakkige wondinfectie (n=2), anesthesie verzorgingsgebied n. mentalis (n=36,90%). Late complicaties: noodzaak voor verwijdering osteosynthesemateriaal (n=1), temporomandibulaire dysfunctie (n=1), persisteren anesthesie verzorgingsgebied n. mentalis (n=5,13%). Pre-, peri- en postoperatieve complicaties (bimaxillaire) osteotomie bij OSAS patiënten in vergelijking met controlegroep.

Ventraalwaarste verplaatsing mandibula bij OSAS patiënten significant groter. Fractuur van mandibula bij osteotomie (bad split): OSAS groep 8x, controlegroep 2x. Duur ziekenhuisverblijf: OSAS groep gem. 8 dgn.., controlegroep gem. 5 dgn..

Li 2001a

C


Li 2001b

C


Goh 2003

C

Patiëntenserie Pilot studie 11 patiënten

voor dentoskeletale dysharmonie, 10 mannen/ 23 vrouwen, lft. 17-45 jr. 44 middels een bimaxillaire osteotomie behandelde OSAS patiënten, 39 mannen/ 6 vrouwen, gem lft. 47 jr. 14 patiënten geen follow-up na bimaxillaire osteotomie. 52 OSAS patiënten behandeld middels bimaxillaire osteotomie na falen van een UPPP, 43 mannen/ 9 vrouw, gem lft. 47 jr. 13 patiënten geen follow-up na bimaxillaire osteotomie.

Pilot studie; inclusie- of exclusiecriteria niet opgegeven. 11 OSAS patiënten, 11 mannen, gem. lft 43 jr . (3 patiënten reeds UPPP en/of anterieure mandibulaire osteotomie met hyoid suspensie


geen

6-12 mnd. postoperatief

Beoordeling veranderingen van de esthetiek van het aangezicht na bimaxillaire osteotomie.

42 van de 44 patiënten gaven veranderingen in esthetiek van het aangezicht aan; 25 patiënten rapporteerden gunstige veranderingen, 14 patiënten rapporteerden neutraal over de veranderingen, 4 patiënten waren negatief gestemd over de veranderingen.


geen

18-24 mnd. postoperatief

Beoordeling van eventuele velopharyngeale insufficiëntie na bimaxillaire osteotomie volgend op onvoldoende effect UPPP bij behandeling OSAS.

Gem. 7,7 mnd.


Bij 5 van de 52 patiënten was sprake van velopharyngeale insufficiënte, bij 2 patiënten was deze reeds voor de bimaxillaire osteotomie aanwezig. Klachten betroffen alleen regurgitatie van vloeistoffen. Klachten waren na een aanvullend jaar follow-up bij alle 5 patiënten verdwenen. Bij cefalometrisch onderzoek was bij 28 van de 52 patiënten sprake van een te kort palatum molle ten opzichte van de pharynxdiepte. Vier van deze 28 hadden ook klachten van velopharyngeale insufficiëntie. n=11 Persisteren postoperatieve pijn: noodzaak voor verwijdering osteosynthesemateriaal (n=2), Persisteren anesthesie verzorgingsgebied n. mentalis 9 mnd. Na ingreep (n=3, 27%).

Gemodificeerde geen bimaxillaire osteotomie n=11

Gemodificeerde bimaxillaire osteotomie: bimaxillaire osteotomie met premolarextractie en setback van ventrale segment.

ondergaan)

7.6. Wanneer is trachetomie geindiceerd? Eerste auteur, jaartal Guilleminault 1981

Mate van bewijs C

Patiëntenpopulatie gemiddelde leeftijd, 50 12-66 jaar

Interventie (aantal patiënten) Tracheotomie

C

7

41-64 jaar

Tracheotomie

Studie duur / follow-up 9-72 maanden (gem 32) 30-108 maanden

Haapaniemi 2001

Uitkomstmaten

Resultaten

Kim 1998

C

23

22-77 jar,

Tracheotomie

Niet vermeld

AHI

74%, AHI<20

Thatcher en Maisel 2003

c

79

25-70 jaar

Tracheotomie

3-240 maanden

AHI

Niet vermeld

AI

100 succes (AJ <5) Zuurstofsaturatie Niet vermeld

8.1. Wanneer is n-CPAP, C-flex CPAP, geïndiceerd in behandeling van patiënten met OSAS? Eerste auteur, jaartal (Gay et al. 2006)

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

A1

Sytematic review

Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke search beperkt tot bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout).

Vergelijking CPAP met placebo of conservatieve therapie (neuspleisters, gewichtsverlies, slaaphygiëne, houding) 29 studies.

CPAP (n=29 studies)

45 % vergeleken met schijnCPAP,( 4.46 uur actieve CPAP vs. 4.85 uur schijn-CPAP) 31%placebo tabletten, 24% conservatieve therapie. 6 klinische trials dubbel blind

Reductie AHI; 11 klinische trials, follow-up PSG na 16 dagen tot 3 maanden.

CPAP beter dan placebo, conservatieve therapie en houdingstherapie.

Effectiviteit van CPAP. CPAP RDI reduceert vergeleken met placebo, houdingstherapie of conservatieve behandeling. Wat sterker bewijs toename NREM34 en reductie EEG arousals, effect slaaparchitectuur of fragmentatie minder duidelijk.

Standards of Practice Committee of AASM.

Slaaparchitectuur

Slaperigheid overdag

Neurobehavioral performance Quality of Life

Geen bewijs TST. Geen bewijs NR12 bij controle groep houding. Placebo-controle: 3 van de 5 studies verbetering NR34. Geen bewijs SE of time Awake. Lagere arousalindex in 3 studies vs placebo, in 1 niet. 9 van de 12 placebo-controle studies geven aan dat subjectieve slaperigheid (ESS) vermindert; superioriteit ten opzichte van gewichtsverlies, dieetmaatregelen en slaaphygiëne minder duidelijk.

Cardiovasculaire morbiditeit (hypertensie) Ernst OSAS

(Giles et al. 2006)

A1

Meta-Analyse van de “Cochrane Airways Group Trials Register and reference lists of articles” Searches:

De data collectie werd gedaan na vaststellen van de kwaliteit van de gevonden data door 2 onafhankelijke reviewers Parallel en crossover trials

Vast stellen van het effect van CPAP in de behandeling van obstructief slaapapneu in volwassenen.

CPAP

Controle

AHI

Controle oral appliances, crossoverstudies

Inclusie criteria gerandomiseerde

zuurstofsaturatie

Sleep efficiency

Er is tegenstrijdig bewijs over verbetering van CPAP op slaperigheid overdag, neurocognitief functioneren en Quality of life. Het effect op cardiovasculaire risico (vooraal hypertensie) is gemengd Effectiviteit CPAP bij verschillende mate van ernst van OSAS is onbekend. CONCLUSIE:

( -7.97 events/hr, 95% CI -9.56 to -6.38) ( 2.31%, 95% CI 0.02 to 4.6) (4.14%, 95% CI 3.25 to 5.03).

CPAP reduceert de AHI significant verbetering slaap efficiency Verbetering zuurstofsaturatie

CPAP is effectiever dan oral appliances in reductie van de RDI, maar subjectieve waardering is

Eerste auteur, jaartal

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

MEDLINE 1996; EMBASE1974; CINAHL 1982; Allen tot tot july 2005

werden onafhankelijk beoordeeld. 36 trials met een onderzoekspopulatie van n= 1718 werden geïncludeerd. De Studie kwaliteit was gemengd

trials vergelijk nCPAP met een inactieve controle of orthodontische protheses in volwassen met OSA (AHI>5). Trials met minimum interventieperiode van 2 weken.

Diagnostische test

Slaperigheid


Parallel groep studie

crossover studies

Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

Responders op beide therapieën hebben voorkeur voor oral appliances(gemak), maar gebruikers van OA hebben een lagere Compliance

meer gelijkwaardig.

24-uurs systolsch en diastolische bloeddruk waren lager met CPAP vergeleken met controle.

Korte termijn data geven aan dat CPAP een lagere bloeddruk geeft.

Lange termijnevaluatie is nodig.

CPAP reduceert ESS met 1.2 punten (95% CI 0.5 tot 1.9, p = 0.001), verbeterd MWT met 2.1 minuten (95% CI 0.5 tot 3.7, p = 0.011), maar heeft geen effect op slaperigheid gemeten via de MSLT, gemiddeld effect: -0.2 minuten (95% CI -1.0 to 0.6, p = 0.6):

OSAS met een (AHI >30/uur) effectief kan worden behandeld met CPAP CPAP verbeterd slaperigheid overdag in een grotere subgroep met milde OSAS (AHI 5-30/uur) wanneer CPAP werd vergeleken met placebo of conservatieve behandeling.

CPAP heeft een kleine verbetering van slaperigheid gemeten via ESS and alertheid gemeten met MWT

CPAP toonde een significante vermindering op ESS: -3.83 units, 95% CI -4.57 to 3.09; ESS: -1.92 units, 95% CI -2.59 to 1.25).

CPAP is effectief in de reductie van symptomen van slaperigheid en verbeterd quality of life maten in patiënten met gematigd tot ernstig OSAS.

Quality of Life Fysieke functie Cognitieve functie (Giles et al. 2006)

A1

{Marshall, 2006 18 /id}

A1

24 uurs systolisch en diastolische bloeddruk

Meta-analyses (RCT’s)

. Slaperigheid werd objectief gemeten met ESS in alle studies, 4 studies gebruikten de multipele sleep latency test (MSLT) and 3 studies de maintenance of wakefulness test (MWT).

Parallel groep met controle

Controlegroep

Eerste auteur, jaartal (Gugger and Bassetti 2000)

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Diagnostische test

B en

Bespreking van 24 recente literatuur gegevens tot 1999 inclusief RCT’s

24 artikelen

0nbekend

nvt

(Geraads et al. 2001)

C

Cohort-studie Prospectief multicenter studie, followup18 maanden

N=1720 (1455 M, 245 W)

Alle patiënten die polygrafisch OSAS hebben.

Polysomnografie versus polygrafie

Geen

(McArdle et al. 1999)

B

Cohortstudie

Lange termijngebruik nCPAP; prospectieve studie in 1.211 patiënten met OSAS met CPAP bij 1, 155 (95.4%), gemiddelde follow-up van 22 maand (range 12-36 m).

Alle patiënten voor n-CPAP titratie, exclusie kyfoscoliose, neuromusculaire ziketen.

PSG-titratie; MSLT

PSG diagnose

Lange termijn CPAP gebruik afhankelijk van de ernst van de ziekte subjectieve slaperigheid en kan in 3 maanden worden aangegeven.

(Lin et al. 2006)

B

RCT CPAP vs. Chirurgie

Het 3 jaar effect van n-CPAP (n=48) vs. extended uvulopalatoplasty (EUPF, n=55) in OSAS patiënten

PSG na 6 maand en 3 jaar.

Ziekte specifieke test: Snore Outcome Survey (SOS), Epworth Sleepiness Scale (ESS), and the generic health

PSG variabelen significant verbeterd in beide groepen. Quality of life verbetering in beide groepen gelijk

A2


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

Bij mild OSAS (AHI=5-15/u) tijdens nachtelijke polysomnografie (PSG) is n-CPAP effectief om verbetering te geven op subjectieve slaperigheid overdag, cognitief functioneren, IQ, stemming, levens kwaliteit en rijvaardigheid

n-CPAP is de eerste keuze in behandeling van uitgesproken OSAS indien gecompliceerd met overdreven slaperigheid overdag, objectief gemeten met behulp van multiple sleep latency test (MSLT).

.

70% (n=1227) behandeld met nCPAP; uitval 7% na 6 maand, 15% na 1 jaar, 20% na 18 maand, 24% na 2 jaarbij groep met AHI <30, uitval 33% na 18 maand

Polygrafie even betrouwbaar voor diagnose

een 4.5% van de patiënten wegerden n-CPAP; 1,103 patiënten gebruikten CPAP thuis. follow-up 20% gestopt met behandeling. Survival analyse 68% van de patiënten na 5 jaar de behandeling voortzette 54 patiënten (64.3%) in CPAP groep continueerde therapie meer dan 6 maand Positieve succes voor EUPF na 6 maand= 82%. De meerwaarde op

: snurken, slaperigheid, RDI en aantal uren gebruik de eerste 3 maand. 86% of patients with Epworth > 10 and an AHI >/= 30 were still using CPAP at 3 yr.

Leeftijd BMI, RDI en ESS voor behandeling hoger in CPAP groep; snurkindex voor behandeling hoger in


Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

questionnaireMOSF-36

(McMahon et al. 2003)

A1

Kwalitatieve sytematische review 26 studies via Medline, gepresenteerde abstracts op internationale bijeenkomsten en auteurs voor aanvullende trials.

Kwalitatieve systematische review. naar het effect van CPAPbehandeling op neurocognitie in patiënten met OSAS na CPAP

prospectieve studies met: 1) OSAS doelpopulatie 2) met CPAP als studie interventie, 3) er bewijs is dat CPAP was getitreerd tot een AHI < 5, 4) gestandaardiseerde neuropsychologische gegevens .

CPAP en neurocognitie

Effect grootte werden berekend en aangepast voor kleine steekproeven en meervoudige metingen en studies werden gescoord.

Bij analyse van RCTs: CPAP heeft een significant positief effect op subjectieve slaperigheid en depressie

Resultaten

Opmerkingen

snurken t.o.v. CPAP verminderd geleidelijk na 3 jaar. Bij analyse van prospectieve trials ook een positief effect op vermoeidheid, algemene aspectenkwaliteit van leven, vigilantie en prestaties bij autorijden

chirurgiegroep

Deze parameters zijn gevoelig voor behandelduur en compliance..

8.2. Wanneer is auto-CPAP geïndiceerd in de behandeling van patiënten met OSAS? Eerste auteur, jaartal

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

(Ayas et al. 2004)

A1

Meta-analyse en metaregressie

.Er werden 9 gerandomiseerde trials geanalyseerd waarbij in totaal 282 patiënten.

. gepubliceerde gerandomiseerde trials waarbij APAP met CPAP wordt vergeleken

Meten van de effectiviteit van autotitratie(APAP) in OSAS patiënten op verbetering van de subjectieve slaperigheid, en patiënten compliance

vs. CPAP

Reductie van de apnea-hypopnea index (AHI) en de gemiddelde luchtwegdruk (PAP),

.Geen significant voordeel van APAP ten aanzien van reductie AHI of slaperigheid : (gepoolde APAPCPAP nabehandeling-score van AHI en ESS= 0.20 events /u., 95% betrouwbaarheidsinterval:[-0.74,0.35], respectievelijk -0.56 [-1.4,0.3].) . APAP reduceerde de gemiddeld toegepaste druk over de nacht met 2.2 cm water [1.9,2.5] Therapietrouw niet duidelijk verbeterd met APAP; gepoolde verbeteringsschatting bedroeg 0.20 uur per nacht ([-0.16,0.57], P = .28) met een random-effect model.

(Hailey et al. 2005)

A1

gesystematiseerde search over het gebruik van APAPmachines bij diagnose, titratie en behandeling,van OSAS

33 studies geschikt voor een review. Er werden 3 studies gevonden over het nut van APAP bij diagnose OSAS, 6 studies over APAP titration; en 14 studies over korte termijn effecten en 10 over langere termijnbehandeling van OSAS

. Exclusie: patiënten met hart- long en andere medische klachten.

.Beiden vergelijkbaar in gebruik en mogelijkheid om de ademhalingsevents te verminderen en slaperigheid te verbeteren. . APAP is duurder niet beschouwd als eerste keuze voor alle OSAS patiënten. Indicatie: APAP bij thuis titraties, detectie van mondlek of bij zekere subgroepen van OSAS patiënten . Toekomstige studies: in kaart brengen in welke situaties een verbetering in kosten-effect van APAP ten opzichte van CPAP te verwachten is Conclusie: het gebruik van APAP bij OSAS management lijkt toekomst te hebben, gegeven de exclusiecriteria is voorzichtigheid geboden bij het gebruik.

Een kosten analyse werd uitgevoerd met locale data in Edmonton, Alberta

Data geven enige aanknopingspunten voor het gebruik van APAP bij diagnose, maar validatie is noodzakelijk. Bij titratie zijn de geschatte drukken lager dan met CPAP, maar desondanks werden geen verschillen in klinisch effect gevonden.. Schattingen van kosteneffectiviteit geven aan dat er in sommige situaties

Eerste auteur, jaartal .{Verse, 2001 6 /id}

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

B

5 maart 2000systematische review

Medline met de keywords "OSA" and "OSAS" gaf 123 artikelen, waarbij nog 86 artikelen werden toegevoegd uit de referenties.

Review naar nieuwe trends in diagnose en behandeling van OSAS over de laatste 3 jaar

Diagnostische test


Uitkomstmaten

13 artikelen over APAP

. (Ficker et al. 1997)

B

CCT, cross-over design

N=25

De effectiviteit en acceptatie van APAP vergeleken met n-CPAP in de behandeling van OSAS patiënten.

PSG Auto-CPAP

PSG CPAP

(Ficker et al. 2003)

A2

Een RCT

N=100

in100 OSAS patiënten op PSG (mean AHI 47.9 +/- 22.6), slaperigheid overdag (Epworth sleepiness scale, ESS 12.6 +/- 3.9)

PSG2e behandelnacht APAP-FOT (n=50)

PSG 2 behandelnacht n-CPAP (n=50)

e

8 patienten met APAP geen AHI<5, met nCPAP op 3 na effectief in AHI<5

de RDI in beide groepen genormaliseerd (AHI 4.7 +/- 5.3 vs. 3.7 +/- 3.4; er was geen verschil in ESSscores (6.6 +/3.6 vs. 7.0 +/3.4; n.s.) en slaapparameters,

Resultaten

voordelen bestaan. . APAP wordt door sommige groepen gebruikt om de optimale CPAPdruk te titreren, wegens kosten-effectiveit overwegingen en gemak. Slechte resultaten worden ook aangegeven: neusmondlekken, een hoog aantal centrale apneus, ventilatoire instabiliteit, en bij status na UPPP en een hoge weerstand in bovenste luchtweg Therapeutische effectiviteit significant minder met APAP; Geen gemiddelde lagere therapeutische druk over de nacht, geen betere compliance Gemiddelde behandeldruk met de APAP-FOT significant lager dan tijdens n-CPAP (6.0 +/- 2.0 vs. 9.0 +/- 1.8 mbar; p < 0.001). Geen verschil in effectiviteit en acceptatie

Opmerkingen

De effectiviteit van APAP(12 artikelen) zou gelijkwaardig zijn aan nCPAP. Er zouden geen voordelen zijn boven constante nCPAP., behalve een efficiëntere CPAP titratie en word gebruik bij non-responders op nCPAP ter overweging gegeven

Niemand had voorkeur voor APAP

8.3. Wanneer is BilevelPAP geïndiceerd in de behandeling van patiënten met OSAS? Eerste auteur, jaartal

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

(Gay et al. 2006)

A1

Sytematic review

Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke search beperkt tot bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout). Geëvalueerd werd de thuisbehandeling met CPAP of NBL na een split-night diagnose and titratie met gelijktijdige PSG in een slaap laboratorium bij 27 nieuwe patiënten (22 men) met OSASklachten maar zonder medische of slaap stoornissen

Vraag 5: Evaluatie van het gebruik van bilevel PAP therapie voor patiënten met OSAS en andere slaapafhankelijke ademhalingsstoornisse n

Stabiel chronisch hartfalen (CHF)

Slaapafhankelijke ademhalingsregulatiest oornisen (SAARS) zich uitend in centrale slaap apneus (CSA) en Cheyne Stokes Respiratie (CSR).


{Gay, 2003 61 /id}

(Nadar et al. 2005)

randomized,gecon troleerde, dubbelblind trial.

A1

Meta-analyse 7observational case series 7 RCT studies, 1 CT crossover studie, 9 RCT bij acuut pulmonaal oedeem.

DE BEHANDELING VAN OSAS PATIËNTEN MET CPAP WERD VERGELEKEN MET EEN NIEUWE BILEVEL (NBL) THERAPIE. CPAP TITRATIE WERD UITGEVOERD BIJ RDI+10-100 TIJDENS PSG, NADIEN GEVOLGD DOOR NBL TITRATIE BEHANDELING WERD AT RANDOM EN DUBBEL BLIND INGESTELD OP

Diagnostisc he test

Behandeling met CPAP and NBL reduceerde de RDI tijdens titratie op een gelijkwaardig niveau: (7.6 +/- 11.9/uur vs. 3.7 +/4.4) gedurende1 maand .

Controle (referentiet est)

Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

Na 1 maand geen specifiek groepverschil in compliance in aantal nachten van > 4uur gebruik (CPAP, 80.5 +/- 24 vs NBL, 77.6 +/24.8) en aantal uur gebruik per nacht (CPAP, 5.6 +/- 1.4 hours/night vs NBL, 5.6 +/1.7).

Gelijkwaardige verbeteringen werden gezien bij ESS en Functional Outcomes of Sleep Questionnaire

The NBL blijkt even effectief als CPAP voor de behandeling van OSAS maar heeft geen voordeel boven CPAP bij nieuwe patiënten

CPAP vermindert de symptomen van CHF, verbeterd li. ventrikelfunctie en zuurstofverzadigin g, is beperkt in reductie van SAARS . Bij acuut pulmonaal oedeem, verbetert NIPPV hemodynamische indices van het hart, de symptomen en zuurstofverzadigin g.

NIPPV heeft lager intubatiebehoefte dan controle in acuut CHF (-029 [0.39, -0.18 ]) CPAP alleen effectief bij combinatie CHF en SAARS. Nadere studies zin nodig om de rol van NIPPV in de behandeling van CHF vast te stellen.

Er zijn studies die twijfelen aan de veiligheid en hogere incidentie van hartinfarct aangeven.NIPPV en CPAP biedt een aanvullende behandelingsmogelijkheid bij patiënten met acuut pulmonaal oedeem en CHF, als ze niet in aanmerking komen voor intubatie. of conventionele therapie onvoldoende effect.

8.4. Op welke wijze wordt CPAP getitreerd? Eerste auteur, jaartal

Mate van bewijs

Type onderzoek

Berry RB 2002

Level

Sytematic review

Berry RB 2002

Level

1

1

Sytematic review

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) 320 pat. In 11 RCT studies Hiervan 2 xlevel I, 2xlevel IV en 7 level II

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

OSAS zonder co-morbiditeit, CSAS of andere slaapandoening

Gesuperviseerdkli nische PSG in slaaplab met APAP

Gesuperviseerd klinische PSG in slaaplab met standaard CPAP manuele titratie

AHI

APAP titratie in ZH is effectief en tenminste gelijkwaardig aan standard manuele CPAP titratie (gouden standaard.

Betreft APAP titratiie in ziekenhuis bij ernstig OSAS>30

172 pat. in 4 RCT studies Hiervan 1 x level I, 3xlevel Ilevel II


PSG in slaaplab met APAP al of niet gesuperviseerd gevolgd door CPAP met gefixeerde druk 6w tot 8 maanden


Efficacy APAP vs standaard manuel titratie titratie voor chr. gebruik CPAP (fixed)

APAP titratie tenminste even effectief als gouden standaard titratie ESS, compliance, AHI, druk allen statistisch niet sign.verschillend In grootste studie (112pat) CPAP-failure met APAP lager (13 vs 2%).



Mate van bewijs

Type onderzoek

Berry RB 2002

Level

Sytematic review

Planès C.2003

2

1

Prospective randomized

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) 203 pat. In 9 RCT, ctrossover, ,single of dubbel blinded studies, Hiervan 8x level II en 1x level I

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen


Gesuperviseerdkli nische PSG in slaaplab met APAP


Gem (mean of mediane)CPAP druk

APAP titratie in ZH is effectief en tenminste gelijkwaardig aan standard manuele CPAP titratie (gouden standaard.) 8 studies lagere (3-0.8 cm) 1x hogere druk (0.4 cm)


35 pat. 18 APAP thuis 17 Controle

AHI >30 >80% obstructieve events Geen co-morbid Geen eerdere OSAS th.

APAP thuis (nr 18) met instructie thuis door verpleegkndige

Gesuperviseerd klinische PSG in slaaplab (no 17 pat) middels manuele standaard CPAP titratie

Efficacy CPAP, slaperigheid (ESS), kosten, behandelingstijd

Geen verschil in efficacy: AHI, SO2, TST, WASO, Arousals,, REM%, ESS, CPAP gebruik Bij start en na 2 m tussen beide groepen. Tijd tussen diagnose en start th. veel korter en kosten lager bij APAP

Ernstig OSAS AHI 58 ESS 15 BMI 32 54 jaar

2 m follow-up in APAP mode (met bandbreedte van +2 tot -4 cmH20 rond max.druk waarde van titratie)

2 m follow-up in gefixeerde CPAP mode 2x PSGin ZH bij start en na 2 maanden

Statistsich signif. Groepen rel. klein Gebruik zelfde type (REM+ APAP) CPAP voor thuis in de automode in ZH in de standaard mode


Mate van bewijs

Type onderzoek

Cross 2006

1

Prospective randomized single blinded parallel group controlled trail

Masa JF 2004

1

Prospective Randomized controlled

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) 200 OSAS pat.: 100 Controle 100 ACPAP thuis

360 pat. Groep1 106 pat Groep2 102 pat Ref.groep 107 pat

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

Geen eeder CPAP gebruik. ESS>10, of slaperigheid bij autorijden of werk. PSG ZH: AHI>15 (nr:111) PG thuis;AHI>25 (nr:89) Exclusie: comorbiditeit , andere slaapandoening

ACPAP thuis (spirit ResMed)

Gesuperviseerd klinische PSG in slaaplab 1 nacht middels APAP Na 95% berekening over gezet op standaard (S6 ResMed) CPAP voor 3 m

Prim: Subjectieve EDS: ESS Objectieve EDS: Osler CPAP gebruik

ESS,Osler, QOL, CPAPdruk, CPAP gebruik na 3 m in beide groepen geen verschil bij baseline en zelfde herstel na 3 maanden

Ernstig OSAS AHI ~45 ESS 15 BMI 34 50 jr

AHI >30,ESS>12 18-70 jaar partner + Geen eeder CPAP gebruik. Geen comorbid. Geen CSAS Geen levensbedreigendOSA

1.AutoCPAP titratie thuis 1-3 nacht (Auto-set T) gevolgd door gefix.CPAP vs 2.CPAP met druk instelling volgens Formule met aanpassing dag 15 en 30 op klachten

Gesuperviseerd klinische PSG in slaaplab (no 107 pat) middels manuele standaard CPAP titratie waarna door met gfix.CPAP

Prim: AHI, ESS,

Na 12 weken geen statist. sign. verschillen in AHI, ESS , CPAP-druk, , compliance en CPAP stoppers. QOL resultaten niet eenduidig interpreteerbaar

Zeer Ernstig OSAS: AHI gem 62 en ESS gem 15 .BMI=33 51jr gem

Na 95% berekening over gezet op standaard (S6 ResMed) CPAP voor 3 m

Bij start en na 12 weken PSG

QOL( 2 testen)

Sec.: CPAP druk QOL (4 testen) % stop CPAP bijwerkingen CPAP compliance

QOL bij baseline ACPAP groep lager, daardoor wellicht minder verbetering Formule:hogere AHI na 12 w dan controle en groep1 (niet significant,;echter formule begrensd op max. druk 9 cm)


Mate van bewijs

Type onderzoek

(Gay et al. 2006)

A1

Sytematic review Standards of Practice Committee of AASM.

(Gay et al. 2006)

A1


(Gay et al. 2006)

Level IV

Sytematic review

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke search beperkt tot bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout).


Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Review 140 artikelen, 28 geselecteerd; 2 level I; 2 level II; 24 level IV studies.

Gesuperviseerde Full PSG (SN) in een slaap lab.: Reproduceerbaarheid van de CPAP titratie.

Volledig gesuperviseerde PSG in het slaaplab.

Vergelijkingsstudies: 7 splitnight studies

13 studie level IV Geen vergelijkbaar patiënt controle beschikbaar

Uitkomstmaten

9 studies effect op slaapkwaliteit, niet alle diagnostiek en controle PSG. Per studie10-95 patiënten, merendeel man, 48-57 jaar. RDI= 25-97/uur, effectieve CPAP druk 8-10 cm H2O, Na therapie RDI=29.

Resultaten

Opmerkingen

Acceptatie 7494%, follow up 21-784 dagen; compliance machine data 4.7-7.6 uur

Weinig studies met mild ziektebeeld. 1 studie follow-up na 2 en 8 maand reductie 1-2 cm H2O, niet na 20 maand. e 1studie:`waarbij in 2 instantie naar beneden wordt getitreerd geeft een lagere CPAP-druk van 9.5 naar 8.9 cm.

Rugligging en REM slaap is belangrijk voor effectieve druk. Lichaamshouding gerelateerd aan RDI, BMI en REM.

6 studies Level IV, 1 level II

Geeft Split-night studie (SSN) vs. gesuperviseerde Full-Night PSG (SFN) een adequate CPAP druk?

SN gevolgd door CPAP titratie FN PSG 2 weken later.(n=20 pt

Groep met druk van 12 naar 9.5 vergeleken met groep met een onveranderde druk 12 cm H2O.

Geen verschil in ESS, slaapkwaliteit en gewenning, geen verschil in Compliance

Groepen niet volledige vergelijkbaar, confounding door 2 weken verschil tussen SN en FN.

2 studies n > 50

Adequate CPAPdruk?

SSN vergeleken met SFN PSG, AHI=77

Studie ernstig OSAS matched controlled studie

62% zelfde CPAP druk, 22% + 2.5 ; 6% +5 cm H2O.

Studie mild((RDI=24) OSAS: CPAPdruk SN=8.8 vs .FN=10.3 cm H2O

Lange termijn gebruik. (adherence)

SSN vergeleken met SFN PSG, AHI=49

22-27 maand gebruik

Geen verschil in CPAP druk, wel reductie in NR34, REM en TST.

Geen verschil in vermindering symptomen, klinische visites, en interventies SAASverpleegkundige.

Effectieve CPAP druk?

SSN versus SFN-PSG 27 lange termijn patiënten AHI=63

Vergeleken met ongematchte SFN CPAP titratie patiënten

Effectieve SSN CPAP niveau in 87% van de patiënten, initiële acceptatie 78%.

285 dagen later acceptatie 80%., 6.7 uur per nacht

Gesuperviseerde Dagstudie volledige PSG (SD-

SD-PSG vs. SFN-PSG.

AHI, Laagste SaO2, BMI, wel trend in baseline

Geen verschil in effectieve CPAP druk, aantal

Trend meer succes in de nacht vs. dagtitratie groep (84

2 studies, level IV ; patient Cohort-design


Mate van bewijs

Type onderzoek Standards of Practice Committee of AASM.

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) search beperkt tot bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout).

Inclusiecriteria

Diagnostische test

matched voor leeftijd, geslacht, BMI en ernst van OSAS

PSG)


Studie 32 patiënten in elke groep RDI=60

14 patienten, RDDI>80

SD-PSG vs. SFN-PSG.

Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

ESS: succesvol ESS=15.9; niet succesvol: ESS=10.2; P=0.7)

uitval, en (gedeeltelijk) complete titraties (88%).

vs 69%). De overall succes rate in deze studie is lager. Geen voorspellers voor succesvolle dagtitratie.

85% van elke groep gebruikt CPAP met verbetering van slaperigheid overdag

Gebruik 4.5 uur per nacht

Zelfde CPAP druk = 12. reductie naar RDI<10

Thuis studies ambulante PSG andere richtlijn (Gay et al. 2006)

Level I


(Montse rrat et al. 1995)

Level

(Gay et al. 2006)

Level

RCT

N= 41 patiënten; 3 F

Sytematic review

Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke search beperkt tot

III

IV


Standards of

Level I

Level IV

patiënten met OSAS met mean (SD) leeftijd 52 (10) jr. BMI: 31.5 (4.4) kg/m2,RDI 53(16)

1 publicatie: Level IV studie,

Gesuperviseerde partiele PSG in slaaplaboratorium. Effectiviteit van respiratoire monitoring om optimale CPAP niveau te bepalen Bruikbaarheid Forced Oscillatory Technique (FOT) voor cpap titratie Titratie tijdens PSG in het slaaplaboratorium Niveau van druk verhoogd tot verdwijning respiratoire parameters

Thuisstudie gesuperviseerde partiele PSG 1 studie na FN PSG

FN ziekenhuislabo), a randomized FN PSG

RDI=50 groep: geen verschil in effectieve CPAP niveau FOT verstoorde slaap niet.

titratie tijdens polygrafie van respiratoire parameters op de afdeling pulmonologie

CPAP niveaus PSG: (9.34(2.2) versus PG: 9.68 (2.1) cm H2O Accuratesse beide methoden vergelijkbaar

Compliance data

CPAP10.3; acceptatie: 13 van de 17 patiënten,

Geen Compliance van slaapgegevens

Kwantitatieve index voor luchtwegobstruct ie gedurende CPAP titratie Er werd geen verschil gevonden in effectieve C PAP druk, nodig om de respiratoire parameters te stabiliseren behalve bij 1 patiënt.

Geen Compliance ,of sleepdata

Titratie tijdens PG zou voldoende zijn om CPAP druk te vinden bij klinisch duidelijk omschreven OSAS patiënten.

Bias: patiënten die niet voor volledige PSG in aanmerking wilden komen.


Mate van bewijs

Type onderzoek Practice Committee of AASM.

(Gay et al. 2006)

Level I


Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout). Literatuursearch 342 artikelen. Uiteindelijke search beperkt tot bewijs op niveau I (RCT met geringe alpha en Beta fout) en niveau II: (RCT met grote alpha en Beta fout).

Inclusiecriteria

Diagnostische test

retrospectief 17patienten

diagnose, CPAP titratie op basis van respiratoire paramaters en snurken

4 publicaties ter review, 3 Level IV

Thuisstudie niet gesuperviseerde partiële PSG:

1 Level I studie, RCT crossover 18 patiënten

Zelf instelling CPAPz thuis. Leeftijd=50 jr; AHI=40

Vergelijk met standaard FN PSG titratie

38 pt Level III,

Predictie vergelijking toegepast op 208 pt AHI=50

Vergelijk met standaard FN PSG titratie n=129

Validatiestudie predictievergelijking AHI=47

Vergelijk met standaard FN PSG titratie

AutoCPAP als titratie voor gefixeerde CPAP behandeling

APAP effect op reductie van de apneu-hypopneu index (AHI) en

329 pt Level III

(Ayas et al. 2004)

Level I

Meta-analyse en metaregressie van gepubliceerd e RCT trials

9 van de 57 (1980- juli 2003) geïncludeerde studies werden geanalyseerd op de effectiviteit (APAP) vergeleken met titratie met conventionele CPAP

Er werden 9 RCT-trials geselecteerd met n= 282 patiënten.


Uitkomstmaten

Resultaten

Opmerkingen

Sign verbering in beide groepen tot RDI<6.

Hoge uitval (25%) Kleine aantallen Geen verbetering in slaaparchitectuur

Duur: 7.2 uur per nacht na gemiddeld 13.4 maand.

verbetering van ESS APAP effect op reductie van de gemiddelde airway pressure Adherentie

Optimale CPAP druk vergelijkbaar rond de 10 cm H2O, met max. SD >2 in 3 patiënten. Adequate CPAP druk 8 vs 8.1 cm

84% adequaat binnen 2 cm H2O, 13 % te hoge predictie, 3% te laag gepoolde APAPCPAP behandelingseffe ct score : AHI = 0.20 events/u., 95% conf. l:[0.74,0.35], ESS: -0.56 [1.4,0.3] APAP verminderd toegepaste druk met 2.2 cm H2O [1.9,2.5]. tov CPAP gepoolde schatting van verbetering 0.20 uur per nacht ([0.16,0.57], P = .28)..

Belangrijkste predictie AHI, BMI en nekomtrek Te hoge pred.: mild apneu, minder zwaar Te lage pred: maskerlek, slechte slaap geen significant voordeel gevonden van APAP om de AHI of slaperigheid overdag te verminderen

Geen slaapstadia Geen adherence

Geen slaapstadia Geen adherence

APAP t.o.v. standaard CPAP geeft een reductie van de gemiddelde druk; Gelijkwaardig in adherentie, het onderdrukken van ademhalingsevents en verbeteren van subjectieve slaperigheid ste APAP niet de 1 keuze therapie OSAS. APAP nuttig bij thuistitratie,en opsporen van mondlek


Mate van bewijs

Type onderzoek

(Gagna doux et al. 1999)

Level

RCT

(Fitzpatr ick et al. 2003)

Level`I

Patiëntenpopulat ie (steekproefgroott e) N=22

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

Resultaten

De toepasbaarheid van de P95 waarde voor behandeling met conventionele CPAP werd onderzocht door evaluatie van de compliance and effectiviteit van CPAP vastgesteld op APAP P95-druk tijdens routine PSG na 3 maanden bij 24 patiënten..

De gevonden P95 CPAP-druk van een autoCPAP titratietechniek gebaseerd op flowlimitation na uitsluiting van periodes met uitgesproken maskerlek kwam goed overeen met manuele titratie tijdens Full-Night PSG

PSG tijdens APAP titratie: reductie van RDI: 5.7 (+/-4.6) vs 69.6 (+/-29.8) n/h; p<0.001. P95 8.5- 15 cm H2O (mean: 11.2 (+/-1.6)). 2 pt geen followup..Evaluatie na 3 mnd therapie met CPAP-P95: compliance gebruik, ESS, thuis-polygrafie

Na 3 maand 18 van de 22 (82%) patiënten dagelijks CPAP: 5.25 (+/-1.82) h. ESS sign. vermindert (5 (+/-4.1) vs 11.4 (+/-5.4); p<0.05}

P95APAP druk is na 3 mnd. effectief in suppressie van respiratoire parameters; RDI= (4.1 (+/3.2) n/h) en lage O2di-4% = (3.6 (+/-4.5) n/h) met CPAP.

18 patiënten nog niet eerder met CPAP-behandeld: (16 man:50 +/- 15 jr,, RDI= 40 +/- 20 , nieuwe diagnose f OSAS.

tijdens CPAP titratie vastgestelde optimale druk versus thuiszelftitratie van CPAP beginnend met druk gebaseerd op predictie vergelijking..

Zelftitratie CPAP thuis Geëvalueerd werden compliance met CPAP, Slaap Apnea Quality of life index, Functional Outcomes of Sleep Questionnaire ESS, slaaparchitectuur, RDI en MWT

. Test voor en na CPAP behandeling in elke 5 week periode behandeling.

Beide methodes CPAP verbeterden objectieve and subjectieve maten van OSAS Geen verschil in effectiviteit tussen beide methoden

. Thuis zelftitratie is even effectief in de behandeling van OSAS als manuele titratie

III

I

Gerandomise erd , singleblind, twoperiod crossover trial .

Opmerkingen

8.5. Hoe kan compliance met CPAP behandeling verhoogd worden? Eerste auteur, jaartal (Gay et al. 2006)

Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Level I

Sytematic review

51 studies, 4 afgewezen. 23 Level I studies 14 Level II studies 8 level III , 1 level IV en 1 level V.

Geeft onmiddellijk begin met CPAP een andere CPAP acceptatie en Compliance vergeleken met uitstel van dagen tot. weken? At random CPAP na PSG 2 wk (groep 1) vergeleken met 6 maand (groep 2)


(Gay et al. 2006)

Level I

Sytematic review Standards of Practice Committee of AASM

Prospectief onderzoek

10 level I studies

4 level 1 RCT studies RDI=49 (Gay et al. 2006)

Level I

Level I

Sytematic review Standards of Practice Committee of AASM

RDI 60;60 Pt 34 trials evalueerden de interventies om CPAP gebruik en bijwerkingen in kaart te brengen. Merendeel casecontrol of case series designs.

Eerder begin CPAP na SN Acceptatie en Compliance objectief/subjectief gemeten

Diagnostische test

Compliance objectieve CPAP uren (machine teller)

Masker-interface

Uitkomstmaten

Resultaten

RDI: 10-30=5.2 +/-2.1 uur, na 3 maand; 4.8 +/_2.3 uur na 6 maand

Geen verschil in Compliance

Meer dan 4 uur per nacht gebruik, meer dan 70% vd nachten

Subjectieve en objectieve Compliance niet vergelijkbaar

Thuis-CPAP gebruik

CPAP 4.9+/-0.3 u p. nacht objectief vs 6.1 +/- 0.3 u subjectief

Placebo/

CPAP 3.7 +/- 0.4; na 4beiden 5.5 uurwk eff.. 89% +/-3%. Ernstig OSAS of AHI geeft betere Compliance

sham-CPAP Welke factoren beïnvloeden de Compliance

Effectiviteit CPAP

Opmerkingen

Geen verschil in Compliance

Invloed RDI/OSAS ernst op gebruik 12 Studies; 5 level I; 5 level II; 2 level III. Effect CPAP druk op CPAP gebruik 7 studies: 5 level I; 1 level IIII Level 1 RCT Level 1 RCT

Level I


Nasal, oral or

8 positieve, 4 negatieve: positieve invloed ernst OSAS op CPAP gebruik. Meeste auteurs geven een vage verwijzing of geven beperkte details. Therapeutisch vs sham CPAP Alle uitkomsten beter in therapeutische groep.

Data suggereren dat er weinig relatie is tussen druk en gebruik. Gebruik 5.4 uur vs 4.6 uur

CPAP gebruik met

Overschatten subjectieve Compliance.

Patroon CPAP acceptatie manifesteert zich de eerste week


Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

Diagnostische test

Educatie

therapie inclusief interface

full face masks 4 level 1 studies: RCT, cross over 1 uit 2 studies nasale vs orale masker Nasal pillows vs nasale masker

Verwarmde luchtbevochtiging


Uitkomstmaten nasale CPAP langer dan met FF masker: 5.1 vs 4.7 uur.. Neus 3.8 uur, oraal 3.5 uur Nasal pillows vaker gebruikt, maar duur per nacht 223 min vs 288 min. Verbetering adherentie vergeleken met koude luchtbevochtiger

Verwarmde Luchtbevochtiging 6 studies

Resultaten

Opmerkingen

Minder droge neus en mond

Follow-up planning (Gay et al. 2006)

III check

Sytematic review

Behandeleffect

Standards of Practice Committee of AASM (Gay et al. 2006)

III

(Anders on et al. 2003)

B

check

Niv. 3

Sytematic review Standards of Practice Committee of AASM orale interface voor CPAP applicatie werd onderzocht in een RCT-singleblind crossover studie.: of arousals

Bijwerkingen inclusief apparaat falen; interface problemen ea bijwerkingen met CPAP. Orale maskers 4 weken te vergelijken met conventionele nasale maskers in 21 nieuwe OSAS patiënten (AHI= 85 +/- 36)

Reductie RDI, verbetering slaperigheid, psychologisch effect, quality of Life, systolische. Bloeddruk

Reductie RDI Reductie arousals Reductie ESS OSASsymptomen CPAP compliance CPAP druk CPAP bijwerkingen Maskervoorkeur

Succes en Compliance vaststellen in de eerste weken van gebruik

Verschil neus-oraal

RDI: [95%CI] = -4.6[10.1-1.0]/u; P = 0.06) Arousals -(-3.0 [-7.81.8]/u; P = 0.23). ESS (-0.7 [-3.1-1.7]; P = 0.20), geen verschil in scores (-7.7 [-17.72.4]; P = 0.052), compli (0.3 [-0.51.1]u/nacht; P = 0.50) CPAP druk (0.05 [0.66-0.76] cmH20; P = 0.73), CPAP bijw. (-2.0 [5.3-1.4]; P = 0.23), maskervoorkeur(P = 0.407

Beide interfaces hadden een significante verbetering van de PSG variabelen, ESS-scores, OSASsymptomen en CPAP compliance ten opzichte van baselinewaarden ( P < 0.05)

De studie`geeft aan dat voor behandeling van OSAS een orale toepassing van CPAP een gelijkwaardige effectiviteit heeft als nasale toepassing. Voor indicatie van de orale toepassing zijn aanvullende studies nodig

Eerste auteur, jaartal (Chai et al. 2006)

Mate van bewijs

Type onderzoek


A1

2 reviewers bepaalden onafhankelijk studies voor inclusie Daarnaast werd geprobeerd om aanvullende ongepubliceerde gegevens te verkrijgen

RCTs Totaal 4 studies beantwoorden aan de inclusiecriteria Door het beperkte aantal vergelijkende studies is de optimale CPAP interface niet goed bekend..

Inclusiecriteria

Diagnostische test


Uitkomstmaten

2 studies vergeleken neus masker met oracle mondmasker,

Compliance

Geen verschil in compliance na 1 maand gebruik: gem.diff.[95%CI]: 0.17 uur per nacht[0.54 tot 0.87]). Geen verschil in AHI, arousal index, minimum SaO2 ; ESS, of OSAS symptomen. Verschil compliance met groter % gebruik neusdop masker (neusdop 94.1+/8.3%; neus masker 85.7+/-23.5%, P=0.02. Intransaal masker minder bijwerking (P<0.001) en meer tevredenheid (P=0.001). Geen verschil in AHI, ESS of kwaliteitsscore

Fysiologische parameters

1 Studie met vergelijk neus masker met neusdop masker

A2

Compliance

Bijwerkingen

Fysiologische paramters 1 studie met vergelijk neus masker met full Face masker

A2

Compliance

ESS

(Haniffa et al. 2004)

Level

Level II

Level II

Data uit Randomised controlled trials (RCTs) werden door2 onderzoekers beoordeeld, waarbij werd geprobeerd aanvullende ongepubliceerde gegevens te betrekken RCT

RCT’s in de Cochrane Airways Group Sleep Apnoea Specialised Register (Januari 2004).waarin maatregelen om het aantal uren CPAP therapie te verbeteren werden onderzocht 24 studies met 1007 deelnemers..Elke mechanische interventie werd

Evaluatie van de effectiviteit van Mechanische interventies

APAP, parallel studies; 1 arm cross-overstudies

appreciatie versus vaste CPAP

BPAP ;parallel studies

Zelftitratie (Z-CPAP) Cross-overl studie verwarmde

Vs CPAP controle

Neus grotere compliance (gem. verschil: 1.0 uur per nachtt [95%CI 0.31.8]). Neus maskers zijn geassocieerd met lage ESS en was meest gewaardeerde APAP (13 studies: geen verschil n aantal uren gebruik: WMD 95% CI: 0.27 u. per nacht [-0.10 tot 0.90].. BPAP: 3 studies: geen verschil in compliance: WMD 95% CI: 0.08 u. [-0.55 tot 0.38 Z-CPAP: 1studie: 6.4 (SD 1.2)vs 6.7 (SD 1.7) Luchtbevochtiging 1

Resultaten

Opmerkingen Zie (Anderson et al. 2003)

Naast het gebruik van het Nasale masker als CPAP interface geeft de literatuur review aan dat neusdop maskers of orale maskers een bruibaar alternatief kunnen vormen in het geval dat het nasale masker niet getolereerd wordt.

Het full face masker kan niet worden aanbevolen als een eerste keuze interface, mar kan overwogen worden in geval van neusobstructie of droogte het gebruik van neusmasker beperkt.

Er is mogelijk een subgroep die beter reageert op APAP

effect van APAP het aantal uren gebruik in ongeselecteerde patiënten is onduidelijk,wanneer geëvalueerd was de voorkeur voor APAP, boven CPAP. Bewijs dat BPAP, zelftitratie en luchtbevochtiging een verbetering geeft in aantal uren

geen verschil compliance geen verschil compliance.

Aanvullende gerandomiseerde studies met grotere patiënten aantallen en van langere duur zijn nodig waarin de verschillende vormen van CPAP interface met elkaar worden vergeleken


Mate van bewijs

Type onderzoek


Inclusiecriteria

vergeleken met constant CPAP.

Level III

II


luchtbevochtiging parallel studie psychologische en opvoedkundige / psychologische interventies (6 studies)) om het aantal uren gebruik CPAP te verbeteren

Level

Diagnostische test

controle-educatie CPAP; Telefoon contact korte cursus educatie, gedocumenteerde uitleg, extra ondersteuning, actieve stimulans

vs verbale instructie, vs controle door behandelaar vs mondelinge informatie vs basisondersteuning versus controle stimulans vs basisondersteuning

intensieve ondersteuning

(Schafe r et al. 1998)

Level III

Prospectief matchedcontrolled interventiestudie

Interventie van BPAP na CPAP falen

Inventarisatie van factoren die te maken hebben met CPAP falen met persisterende zuurstofdesat. door hypoventilatie

het effect van een BiPAP trial werd onderzoch

in 13 patiënten met OSAS onvoldoende reagerend op CPAP (Groep A) met ene persisterende AHI > = 5 of een gemiddelde SaO2 < 90%.;

vergeleken met een effectieve CPAP behandelde leeftijd- en AHI gematchte controle Groep B

Na 3 maanden BPAP

Uitkomstmaten

Resultaten

studie: 4.7 vs 4.5 uur; geen p waarde. slechts een kleine studie in patiënten met cognitieve gedragstherapie+CP AP gaf na 12 weken een betere compliance dan puur CPAP Geen van de overige interventies gaf een sign. verbetering, behalve in 1 grotere studie met intensieve ondersteuning met thuisbezoek waarbij een verbetering met uren CPAP gebruik optrad: 5.4 u. (sd 0.3) vs 3.8 (sd 0.4).. Groep A was meer obese (BMI: 44.2 +/7.7 vs 31.2 +/- 6.3 kg m-2; P < 0.001) en PaO2 in rust (P < 0.001);en tijdens inspanning. (P < 0.005) was lager; PaCO2 in rust was hoger (P < 0.001)en verergerde tijdens inspanning, terwijl de controlegroep verbeterde. verbeterden de bloedgassen tijdens waak significant voor PaO2 en PaCO2 (P < 0.05)

Opmerkingen gebruik ontbreekt. Er is wat bewijs dat psychologische en opvoedkundige maatregelen CPAPgebruik verbeteren, alhoewel studies met grotere aantallen en van langere duur nodig zijn ter bevestiging van kosten-baten effectiviteit.

Groep A langere tijd SaO2<90% (P < 0.0001); tijd SaO2<90% enige onafhankelijke factor geassocieerd met initieel falen van de CPAP therapie. (OR 1.13; 95% CI 1.0-1.2).

CPAP resistente OSAS-behandeling hebben een morbide obesitas en slechte bloedgaswaarden tijdens waak. Percentage tijd SaO2<90% tijdens slaap is onafhankelijk gecorreleerd met CPAP falen. BPAP in de controlegroep is adequaat voor de nachtelijke ventilatie en verbeterd bloedgaswaarden overdag als patiënt wakker is

9.1. Tot welke beperkingen kan OSAS leiden ten aanzien van werk en hoe kunnen deze worden vastgesteld? 9.1.1. Bewijstabel Beperkingen (cognitief en energetisch) Eerste auteur, jaartal


Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) N.v.t. N.v.t.


Controle Studie Uitkomstmaten Resultaten (aantal duur / patiënten) followup

N.v.t.

N.v.t.

Hartenbaum B 2006

Amerikaanse richtlijn

Krumm

Enquete onder patiënten OSASvereniging gericht op ondervonden arbeidsproblematiek

Leden OSAS vereniging

Inclusie: diagnose OSAS gesteld. Exclusie: ouder dan 65 jaar en geen reguliere arbeid

233 respondenten (13.1%)

Onderzoek naar 3 geheugenprocessen die bij OSAS kunnen zijn aangetast

Patiënten die naar een slaapcentrum werden verwezen onder verdenking OSAS

Exclusie: ziekte die geheugen kan aantasten, neurologische aandoening, alcohol, drugs, medicatie

95 OSAS

Naegele 2006

B

N.v.t.

N.v.t.

96 controle

AHI > 5 en Neiging in slaap te bijkomende vallen, moeite met het diagnose of >15 vast houden van de aandacht Niet 85.8% omschreven concentratiestoornissen, wat criteria voor 60.5% diagnose OSAS aandachtproblemen, waren 69.1% problemen met herinneren, 45.5% moeite met aanleren nieuwe taken, 37.8% problemen met onregelmatige werktijden, 57.9% moeite met omgaan met anderen, 31.8% problemen t.a.v. fysiek zwaar werk, 12.4% moeite met monotoon werk, 17.2 % roblemen met repeterend werk en, 72.1% moeite met wakker blijven tijdens het werk. RDI>10 Vermindering van episodisch geheugen. Afname procedureel geheugen. Vermindering werkgeheugen.

Opmerkingen

Beperkte respons, onduidelijk hoe OSAS gedefinieerd is.

Thomas 2005

Cerebraal werkgeheugen in kaart brengen met MRI

OSAS

Minimaal 5 jaar klachten, 21/50 jaar, geen bijkomende ziekten

Onderzoek naar relatie tussen ernst van apnoes , niveau van fysiek functioneren en psychisch welbevinden

OSAS

Lichaamsgewicht Onduidelijk max 170% van normaal

Onderzoek naar neuropsychologisch functioneren bij sleepdisordered breathing (SDB)

Patiënten met Sleep-disordered breathing

Exclusie: bijkomende neurologische of andere aandoening

Sauter 2000 C

Evaluatie van objectieve en subjectieve aspecten van overmatige slaperigheid

Onbehandelde OSAS-patienten

Lojander 1999

C

Aguillard 1998

C

Prospectief Onbehandeld onderzoek naar effect OSAS-patiënten behandeling op functioneren bij OSAS Onderzoek naar OSAS functioneren van OSAS-patienten: inspanningstolerantie, subjectieve moeheid en slaperigheid

C

Hong 2003

Adams 2001

C

Onbehandelde OSAS, mannen 18/65 jaar, geen andere ziekte

15 mannen en 1 vrouw met OSAS

Dorsolaterale laterale prefrontale activiteit is verminderd, verbetering na behandeling

Niveau van fysiek functioneren hangt samen met subjectief welbevinden

100: 76 matige SDB, 24 ernstige SDB

RDI 5-30:matig; Afname werkgeheugen RDI > 30 (working memory), ernstig SDB verklarend geheugen ( declarative memory) en signaalonderscheiding (signal discrimination)

30 OSAS (6 vrouwen, 24 mannen), verdeel in matige groep en ernstige groep

RDI > 40: ernstig RDI kleiner: matig

49 onbehandeld OSASpatienten

OSAS 32 patiënten, gediagnostiseerd 5 vrouwen, in geaccrediteerd 27 mannen slaapcentrum

N.v.t.

AHI>5

Slecht overzicht over aantallen

Geen verschil in vigilantie, wel tussen objectieve en subjectieve slaperigheid

Slaperigheid overdag, verminderd functioneren overdag, somberheid en cognitieve functievermindering Geen relatie tussen Geen VO2max en AHI, wel controlegroep lagere VO2max bij OSAS. Subjectieve klachten over vermoeidheid lijken samen te hangen met verminderde fitheid. Vermoeidheid en slaperigheid zijn onafhankelijk van elkaar

Kotterba 1998

C

Onderzoek of bepaalde cognitieve afwijkingen predomineren bij OSAS

OSAS

Exclusie: neurotrauma in VG, cerebrale aandoening alcohol en drugs

31 mannen, N.v.t. van wie er 15 met CPAP werden behandeld

Ulfberg 1996

B

Dwarsdoorsnede Onderzoek om overmatige slaperigheid overdag op het werk en subjectief functioneren op het werk te evalueren Onderzoek baar somnolentie

Patiënten die naar een slaapcentrum zijn verwezen

Verwijzing naar slaapcentrum

2 groepen: 62 OSASpatiënten en 289 snurkers

2 groepen: 62 snurkers en 223 nietsnurkers

102 OSAS

86 controle

Petiau 1993 B

OSAS-patienten die naar slaapcentrum waren verwezen

Half jaar

ODI > 6, meer dan 45% van de totale slaaptijd obstructieve ademhaling

Slaperigheid en neiging in slaap te vallen; Cognitieve beperkingen, m.n. vigilantie, vermogen te concentreren, alertheid en aandacht. Zowel snurkers als OSAS-patienten ervaren meer functioneringsproblemen op het werk, meer slaperigheid overdag Slaperigheid gecorreleerd met AHI

Leeftijd en BMI het hoogst in de OSAS-groep

9.1.2. Bewijstabel Beperkingen in werk Eerste Mate Type onderzoek auteur, van jaartal bewijs


Krumm C

233 respondenten (13.1%)

Ulfberg B 1996

Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) Enquete onder Leden OSAS Inclusie: patiënten OSASvereniging diagnose OSAS vereniging gericht gesteld. op ondervonden Exclusie: ouder arbeidsproblematiek dan 65 jaar en geen reguliere arbeid

Dwarsdoorsnede Onderzoek om overmatige slaperigheid overdag op het werk en subjectief functioneren op het werk te evalueren

Patiënten die naar een slaapcentrum zijn verwezen

Verwijzing naar slaapcentrum

2 groepen: 62 OSASpatiënten en 289 snurkers


N.v.t.

2 groepen: 62 snurkers en 223 nietsnurkers

Niet omschreven wat criteria voor diagnose OSAS waren

ODI > 6, meer dan 45% van de totale slaaptijd obstructieve ademhaling

85.8% concentratiestoornissen, 60.5% aandachtproblemen, 69.1% problemen met herinneren, 45.5% moeite met aanleren nieuwe taken, 37.8% problemen met onregelmatige werktijden, 57.9% moeite met omgaan met anderen, 31.8% problemen t.a.v. fysiek zwaar werk, 12.4% moeite met monotoon werk, 17.2 % roblemen met repeterend werk en, 72.1% moeite met wakker blijven tijdens het werk. Bij 15.1% aanleiding voor verandering van werkzaamheden, 27.1% volledig arbeidsongeschikt Zowel snurkers als OSAS-patienten ervaren meer functioneringsproblemen op het werk, meer slaperigheid overdag

Opmerkingen

Beperkte respons, onduidelijk hoe OSAS gedefinieerd is, geen WAOgegevens, discussie ontbreekt. Wel duidelijk onderzoek gericht op arbeidsproblematiek in Nederlandse situatie.

Leeftijd en BMI het hoogst in de OSASgroep

9.2. Wat is de prevalentie van OSAS in de diverse beroepsgroepen? Eerste Mate Type onderzoek auteur, van jaartal bewijs

Patiëntenpopulatie

Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria)

Heiskel 2002

B

Vergelijkend onderzoek met vragenlijsten en “job-exposure-matrix” naar mogelijke effecten van organische oplosmiddelen op de pathogenese van OSAS

Nieuwe patiënten met OSAS

Nieuw verwezen 443 mannen mannen in met OSAS slaapcentrum, OSAS d.m.v. polysomnografie aangetoond.

Edling 1993

C

Onderzoek naar voorkomen van OSAS bij mannen die werken met organische oplosmiddelen

Werknemers die bloot gesteld zijn aan organische oplossmiddelen

Als patiëntenpopulatie

Schmitt 2000

C

Alle medewerkers Bern 668 ingevulde N.v.t. Main Post Office vragenlijsten (45%), 532 mannen, 136 vrouwen Onderzoek naar risico 10.101 Alle Invullen op OSAS bij vrachtwagenchauffeurs vrachtwagenchauffeurs Berlin vrachtwagenchauffeurs, in Brazilië”, 30% eigen in campagne “Behind Questionnaire relatie met vrachtauto, 70% in the wheel onderhoudende auto baas factoren

Moreno, C 2004


66 men exposed to organic solvents


Enerzijds N.v.t. 106 mannen bij wie OSAS in een slaaplab niet kon worden bevestigd, anderzijds en 397 in “populationbased reference group N.v.t.

N.v.t.

Blootstelling aan organische oplosmiddelen in arbeidzame verleden d.m.v. vragenlijst en jobexposure matrix. Onderscheid lage, middelmatige en hoge blootstelling

Geen hogere prevalentie vanOSAS bij mannen die met organische oplosmiddelen hebben gewerkt.

19.1% slaapapnoe

O.b.v. Epworth Sleepiness Scale

Opmerkingen

6% indicatie voor slaapapnoe •

•

26.1% hoog risico op OSAS Duidelijke relatie tussen roken, alcoholge bruik, druggebr uik en OSAS

Cave verwarring met toxische encephalopathie

Baumel, D 1997

Commentaar

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

Pierce 1999

Editorial

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

D

Definitie o.b.v. klinische symptomen en slaapstudie± 2% vrouwen, 4% mannen. Definitie o.b.v. alleen slaapstudie: 9.1% mannen, 4% vrouwen Philadelphia truck-drivers 46% OSAS, latere studie 28%

9.3. Zijn er factoren in arbeid die OSAS bevorderen of in stand houden? Eerste auteur, jaartal


Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria) OSAS-groep, algemene referentiegroep en OSASreferentiegroep, invullen vragenlijsten



443 OSAS

397 algemene referentie en 106 referentie OSAS

Opeenvolgende patiënten die onder verdenking OSAS werden verwezen naar slaapcentrum

763 opeenvolgende patiënten met verdenking OSAS: 320 OSAS, 443 snurkers

Random 3 jaar sample 296 mannen en 289 vrouwen uit register belastingdienst

66

Geen

Heiskel, B 2002

Relatie tussen OSAS en beroepsmatige blootstelling aan oplosmiddelen

Ulfberg 1997

B

Onderzoek of mensen die zijn bloot gesteld aan organische oplosmiddelen een hogere prevalentie van OSAS hebben

Edling 1993

C

Onderzoek Bloot gesteld aan naar organische voorkomen van oplosmiddelen OSAS bij werknemers (mannen) die zijn bloot gesteld aan organische oplossmiddelen

Idem

Studie Uitkomstmaten Resultaten duur / followup

N.v.t.

?

Geen statistisch significante relatie tussen beroepsmatige blootstelling aan oplosmiddelen en OSAS Mannen en vrouwen met OSAS of snurken bleke vaker aan organische oplosmiddelen te zijn bloot gesteld. Onduidelijk of de oplosmiddelen de oorzaak waren. !9.1% OSAS tegen 1.9 % in algehele populatie.

Opmerkingen

N.B.: o.b.v. abstract

N.b.: o.b.v. abstract

Cave verwarring met toxische encephalopathie. NB; O.b.v. abstract

9.4. Wat is de relatie tussen OSAS en verkeers- en bedrijfsongevallen? Eerste auteur, jaartal


Patiënten populatie

Inclusiecriteria (indicatie, gemiddelde leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria)



Studie duur / followup

Uitkomst Resultaten maten

AHI > 5 én bijkomende diagnose (hypertensie, CVA, slaperigheid, Ischaemische hartziekte, insomnie, stemmingsstoornis) óf AHI >15 N.v.t

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

Geen hard bewijs voor risicogroep toename kans op verkeersongevallen.

N.v.t

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t

OSAS-patiënten hebben 2-7x zoveel kans op een verkeersongeval. Hogere prevalentie OSAS onder vrachtwagenchauffeurs.

2342 vragenlijst 161 polysomnografie

N.v.t.

N.v.t.

N.v.t.

Grotere kans op ongeval bij OSAS

Hartenbaum B 2006

Evidence-based Richtlijn OSAS en rijvaardigheid

OSAS

Collop 2006

D

Commentaar n.a.v. door hen zelf geschreven evidence-based richtlijn (zie bovenaan tabel)

N.v.t

Howard 2004

C

Australische Beroepschauffeurs beroepschauffeurs van 98 at random geselecteerde bedrijven

Connor 2001

A1

Vragenlijstonderzoek onder beroepschauffeurs, polysomnografie bij klein deel van de beroepschauffeurs Systematische review naar causale rol tussen slaperigheid en verkeersongevallen (kwantificeerbaar)

Lloberes 2000

B

Zelf-gerapporteerde slaperigheid als risicofactor voor verkeersongevallen

Verdenking OSAS

Alle vergelijkende studies met controlegroep met metingen van blootstelling aan vermoeidheid, ongevallen en uitkomsten van verkeersongevallen: 18 cross-sectional studies en 1 case-control studie voldeden aan deze criteria. Verwijzing naar slaapkliniek onder verdenking OSAS, in bezit rijbewijs, onderzoek d.m.v. polysomnografie

18 studies

189 verdenking OSAS

Zwakke relatie tussen vermoeidheid en ongevallen. OSAS?

40 ziekenhuis medewerkers in bezit van rijbewijs

Vraag AHI >10 over verkeers ongevallen afgelopen 5 jaar

Significant meer verkeersongevallen, vaker van de weg in OSAS-groep. Siginificante relatie tussen zelfgerapporteerde slaperigheid en kans op verkeersongeval

Opmerkingen

Gaat over alle slaapstoornissen en klachten betreffende slaperigheid

Horstmann 2000

B

Retrospectief vragenlijstonderzoek naar slaapgerelateerde verkeers-, privé- en bedrijfsongevallen

Ulfberg 2000

B

Retrospectief onderzoek naar bedrijfsongevallen

Young 1997

C

Cross-sectional study

OSAS bewezen met 156 OSASpolysomnografie. Exclusie patiënten na uvulopalatopharyngoplastiek

Mannen die deelnamen aan een doorlopende studie naar het natuurlijke verloop van slaapademstoornissen

30-60 jaar, in bezit van rijbewijs, minimaal 1000 km per jaar gereden, afgeronde polysomnografie van minimaal 4 uur

160 mensen: qua geslacht en leeftijd vergelijkbare groep

3 jaar

AHI groter dan 10

740 patiënten 580 mensen met uit algemene slaapstoornissen populatie

10 jaar

913 patiënten ( 542 mannen en 371 vrouwen)

5 jaar AHI>5 verkeers ongevallen

Bij OSAS significant meer verkeersongevallen per 1 miljoen km. Grotere AHI in ongevalsgroep+ met CPAP minder ongevallen. Significant meer privéen bedrijfsongevallen in OSAS-groep, ook relatie met AHI Mannen: 2x zo grote kans op bedrijfsongeval voor ernstige snurkers en nam 50% (extra?) toe bij OSAS. Bij vrouwen in beide gevallen toename van 3x. Mannen met AHI groter dan 5 3x grotere kans op minimaal 1 ongeval, mannen en vrouwen met AHI groter dan 15 7x grotere kans op ongeval

O.b.v. abstract

9.5. Hoe kan de belastbaarheid van patiënten met OSAS worden vergroot? Eerste auteur, jaartal Ulfberg 1999

Mate van bewijs

Type onderzoek

Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria (steekproefgrootte)

Diagnostische test


Uitkomstmaten Resultaten

C

Open label studie

152 OSAS-patiënten Apnoe-index ≥ 20 vastgesteld m.b.v polysomnografie

Vragenlijst en polysomnografie 6 maanden ná start behandeling met CPAP

N.v.t., omdat onderzoekers een controlegroep zonder behandeling onethisch vond.

Apnoe-index ≥ 20

Bij alle CPAP-gebruikers was de apnoe-index genormaliseerd. Van de 66% die vóór start CPAP t.g.v. moeheid werkproblemen ondervond, had nu nog 26% problemen op het werk door moeheid of slaperigheid.

Opmerkingen

9.8. Welke aanvullende maatregelen zijn nodig wanneer patiënten met OSAS anesthesie ondergaan? Eerste auteur, jaartal


Boushra 1996

D

Bryson 2004

D

Caplan 2003

D

Gross 2006

D

ASA practice guidelines for Management of the difficult airway ASA practice guidelines for perioperative management of patients with OSA

Gupta 2001

B

Retrospectief case control

Kaw 2006

D

Review van 62 artikelen

Patiëntenpopulatie Inclusiecriteria Interventie Controle (indicatie, (aantal (aantal gemiddelde patiënten) patiënten) leeftijd, geslacht, aantal patiënten, exclusiecriteria)

Studie Uitkomstmaten Resultaten duur / followup

Opmerkingen

Review 139 artikelen

Epidemiologie Pathofysiologie Aanbevelingen Evidence based Meningen over review dagbehandeling bij OSAS Algoritme voor Aanbevelingen moeilijke luchtweg voor onderzoek van luchtweg en uitrusting en behandelstrategieën Meta analysis Resulteert in preop. evaluatie aanbevelingen door en voorbereiding, deskundigen voor postoperatief perioperatieve zorg beleid: totaal153 artikelen Operatiepat met diagnose OSAS vooraf aan operatie of diagnose binnen drie jaar later

OSAS patiënten die heup of knievervanging ondergingen

101

101 patienten zonder OSAS met zelfde leeftijd,geslacht voor gelijke operaties door zelfde chirurg, met zelfde soort anesthesie

Frequentie van postoperatieve complicaties

Ernstige compl 24% in OSAS groep; 9% in controlegroep

Vooral cardiopulmonale compl. In OSAS groep. Thuis CPAP gebruikt: minder complicaties. Algehele of spinale anesthesie: geen significant verschil in aantal complicaties Pathofysiologie van hypoxemie en cardiovasculaire complicaties van OSAS. aanbevelingen

Kim 2006

B


OSAS patiënten

Lavie 2000

B

Prospectief onderzoek

Volwassenen verwezen naar slaapkliniek met verdenking OSAS

Lofsky 2002

C

Ostermeier C 1997 Pang 2006

C

Reichmut 2005

A

patiënten die UPPP operatie hadden. Inclusie: PSG vastgestelde OSAS. Exclusie: kinderen, craniofaciale afw., pat met chron. tonsil hypertrofie

90

90 patiënten zonder OSAS voor endoscopische sinus operaties

2677

Review van 8 claims

Patiënten met onverklaarde postoperatieve adem- en hartstilstand

Case reports: 3 eigen casus Review 15 casus Retrospectief onderzoek

Casuïstiek van operatiepatiënten met OSAS

patiënten met (achteraf vermoede) OSAS

OSAS patiënten

Luchtwegchirurgie 118 als behandeling patiënten voor OSAS die 152 operaties hadden

Longitudinaal onderzoek

Volwassenen in Wisconsin sleep cohort

Patiënten opgenomen voor PSG

10 jaar Hypertensie= gebruik antihypertensiva of syst bloeddruk>140 of diast bloeddruk > 90 mm Hg

18

1387

Relatie ernst OSAS groep: OSAS /moeilijke 16.7% moeilijke intubatie intubaties. Controles:3.3%

Voorkomen van ernstige resp. complicaties nvt

Frequentie en aard van complicaties

Bekende DM of Nuchtere glucose boven 126 mg/dl

Risico op HT neemt toe met ernst van de OSAS

AHI<40: moeilijke intubaties conform controles AHI>40 : significant vaker moeilijke intubatie

AHI < 10 (= contr.gr): HT 22.8% AHI 10-30: HT 36.5% AHI 30-50: HT 46% AHI > 50: HT 53.6%

Adem- en hartstilstand worden toegeschreven aan gebruik van opiaten bij OSAS 13 casussen met en 5 casussen zonder complicaties 13.8 % complicaties: 1 luchtwegprobleem 5 x hypoxie 6 x hypertensie 4 x nabloeding AHI groep<15: 2.8 % DM AHI>15: 14.7% DM

Patiëntencasus worden niet beschreven. Aanbevelingen. Apneus na opiaten ongeacht via welke toedieningweg Hypoxie vnl bij pat. met preop. AHI > 60 en LSAT(zuurstofsat) < 80% CPAP gaf minder p.o. resp. complic.

Renotte 1995

C

Case reports

OSAS patiënten

Operatiepatiënten, 16 diverse operaties

Postoperatieve complicaties bij wel of niet NCPAP

1 pat, geen CPAP. dood na complicaties, waaronder ademstilstand. 1 pat, complicaties tot gebruik CPAP. 14 pat, pre- en postoperatief CPAP: geen compl

Geen beperkingen in postoperatief gebruik van analgetica in groep die preop en postop met CPAP werd behandeld.

Riley 1997

C

Retrospectief onderzoek

OSAS patiënten

UPPP of 182 maxillofaciale operatie als OSAS behandeling

Relatie risicofactoren en postop complicaties

Pat. met RDI > 40 En saturaties< 80% kregen nasale CPAP

Sabers 2003

C

Retrospectief Case control

Patiënten met dmv PSG aangetoonde OSAS en Resp Dist Ind > 10

Niet KNOoperaties in dagbehandeling

234

234 patiënten op dezelfde dag dezelfde operatie. Vergelijkbare leeftijd, geslacht, BMI

18.6 % moeilijke intubaties 70.5 % postop. Hypertensie Geen signif. saturatiedalingen OSAS groep 23.9% Controlegroep 18.8%

Siyam 2002

B


OSAS patiënten

Operaties onder anesthesie met intubatie. Deel van operaties was behandeling van OSAS

36

77 Steeds twee opvolgende patiënten zonder OSAS voor gelijke operaties

Ulnick 2000

C

Prospectief niet OSAS patiënten gerandomiseerd

Operaties voor OSAS op afdeling voor ambulante chirurgie Operaties als behandeling voor OSAS en postop ICU bewaking

Retrospectief

Osas patiënten

3 jaar

Ongeplande zh opnames

Moeilijke intubatie

21.9 % moeilijke intubaties bij OSAS pat, 2.6 % bij controles

38

Complicaties

Geen complicaties

45

complicaties

Geen complicaties, alleen bij BMI > 35 meer kans op desaturaties

Comorbiditeit: in OSAS groep vaker DM en HT 4 OSAS pat. Postop tijdelijk luchtwegproblemen. Geen verschil aantal moeilijke intubaties Vaak preop NCPAP OSAS patiënten hadden vaker hypertensie. Geen correlatie ernst OSAS en proportioneel verhoogd risico op moeilijke intubatie Geen gegevens over aard van postoperatieve pijnstilling.

Interventie (aantal patiënten) 2466 personen > 35 jaar > 50 jaar open bevolking. Huisartsen in Israël divers 30 huisartsen personen, respons 78%

Recommend Documents