Inhoudsopgave. Wedstrijdrijders van Klein Verzet 28 Verjaardagen 30 Trainingstijden 31. Het clubblad van DWV Klein Verzet

2

Het Verzetje 3/2011

Inhoudsopgave Redactioneel

Van de voorzitter

4

5

KV zomervakantie 2011 7 Wie ben ik...(1)?

14

KV’er in het buitenland

17

Wie ben ik...(2)?

21

Het leven na Klein Verzet (1)

23

Het leven na Klein Verzet (2)

25

Wedstrijdrijders van Klein Verzet

28

Verjaardagen 30 Trainingstijden

Het clubblad van DWV Klein Verzet

31

3

Redactioneel Door Adriaan van den Berg en Arjen Wilts De vakantie zit er weer op en dat betekent voor velen dat er weer gestudeerd moet worden. De vakantie is door een aantal KV-leden doorgebracht in de Dolomieten. In dit Verzetje kan je een verslag lezen van deze geslaagde trip, waar naast het fanatieke fietsen ook gedacht werd aan het relaxen. Verder maken we kennis met twee nieuwe leden: Frank en Iris. Beide zijn ze sinds dit studiejaar lid van Klein Verzet. Ze hebben hun gezicht al geregeld laten zien bij zowel de toer- als wedstrijdtraining. In de rubriek: ‘Wie ben ik’ vertellen ze wat meer over zichzelf. Sander Kommeren vertelt ons iets over zijn stage in Los Angeles en daarmee is de rubriek: ‘De KV’er in het buitenland’ terug van weggeweest. Ook lezen we hoe het twee oud-leden inmiddels vergaat. Marc Janssen en Gijs Hilhorst zijn voor de zomer afgestudeerd en ze blikken terug op hun periode bij Klein Verzet. Als laatste vertellen drie wedstrijdrijders van Klein Verzet nog iets over het afgelopen seizoen. Veel leesplezier, De redactie

4

Het Verzetje 3/2011

Van de voorzitter Door Mark Olieman Mijn laatste stukje in deze rubriek, over een paar weken ben ik namelijk voorzitter af. Na 2 jaar draag ik de voorzittershamer over aan Mathijs Dam. De kans is tevens groot dat dit mijn laatste jaar als Klein Verzet lid zal zijn. Na afgelopen jaar mijn bachelor binnen gehaald te hebben hoop ik dit jaar, na inmiddels 6 jaar lid te zijn geweest van Klein Verzet, af te studeren voor mijn master. Mede dankzij het enthausiasme van het kandidaat bestuur lijkt de Intro behoorlijk geslaagd te zijn voor Klein Verzet. Door natuurlijk verloop waren we veel leden kwijt geraakt. Gelukkig wordt er nu weer een nieuwe generatie lid. Het nieuwe bestuur heeft een aantal vernieuwende plannen voor volgend jaar, maar natuurlijk worden tradities ook in ere gehouden. Het Hemelvaartweekend/week staat dus bijvoorbeeld ook weer op de agenda. Wil je meer weten van de plannen van het kandidaat bestuur kom dan naar de ALV op woensdag 26 oktober. Komend jaar is het weer tijd voor nieuwe KV-kleding en dus is het weer de tijd om sponsoren te zoeken. Het huidige bestuur is na een tip al bezig met een groot Twents bedrijf. Hopelijk kunnen we gedurende de ALV deze nieuwe sponsor presenteren. Het k.b. heeft daarnaast ook nog een aantal mogelijke nieuwe sponsoren op het oog. Weet jezelf nog bedrijven die mogelijk geinteresseerd zijn in sponsoring, stuur dan even een berichtje naar [email protected]. Sponsoring van Klein Verzet is niet duur, maar levert voor ons wel aanzienlijke mogelijkheden op. Door de sponsoring is het binnen Klein Verzet mogelijk om het lidmaatschap, de kleding en de activiteiten zo goedkoop te houden. Sportieve groet, Mark


5

6

Het Verzetje 3/2011

KV zomervakantie 2011 Door Arjen Wilts De afgelopen zomervakantie is er net als vorig jaar weer een groepje Klein Verzetters op fietsvakantie geweest in de Dolomieten, het zuidelijke deel van de Alpen ter hoogte van Zuid-Tirol. Op vrijdag 15 juli zijn 8 fanatieke fietsers met een busje en een auto op pad gegaan naar het land van de pasta’s, calzone’s en pizza’s. Een reisverslag van een prachtige vakantie. Vrijdagavond 15 juli werd er rond 9 uur verzameld bij het sleutelhok. Alle fietsen en bagage moesten namelijk in het busje en in de auto passen. Op het moment dat het busje dat door Niels werd opgehaald aan kwam rijden kwam al snel het gevoel opborrelen dat de bagage en de fietsen nooit in het busje zouden passen. Het Mercedes Vito busje was namelijk vrij laag en qua diepte en inhoud kregen we al snel het gevoel dat het allemaal niet zou gaan passen. Gelukkig had meester inpakker Niels er wel vertrouwen en dankzij zijn inzet hebben we toch alle fietsen en de meeste bagage in de bus gekregen. Robert-Jan zijn auto werd nog bijgevuld met de overige bagage, waardoor de speciaal meegenomen dakkoffer toch niet nodig was. Gelukkig maar, de grote koffer kon dus achterblijven in Enschede.

Inladen van de bagage


7

Rond 10 uur zijn we op pad gegaan met als eindbestemming Corvara in Badia. Na een lange tocht en het geregeld wisselen van chauffeurs doemden in de ochtend de Alpen al op. Wat een prachtig gezicht zeg, ik was namelijk nog nooit in de Alpen geweest en was alleen maar het platteland van Groningen gewend. Na wat tussenstops en dutjes in de auto, kwamen we rond 8 uur in de morgen aan in Badia. Badia ligt vlakbij Corvara en ligt op, voor zover ik me herinner, zo’n 1400 meter hoogte. Omdat we in de ochtend aankwamen en we pas om half 3 ’s middags het huisje konden aandoen, werd de ochtend gevuld met wat bezoekjes aan koffie barretjes in Badia. De koffie was wel nodig, want iedereen was gaar en moe van de lange reis.

Tegen 2 uur konden we uiteindelijk het huisje betreden, waarbij de slaapplekken al snel ingericht werden en ik als nieuweling gedegradeerd werd tot de slaapbank. Als nieuweling was dat mijn ontgroening volgens de andere jongens. Voor mij geen probleem, al wist ik niet dat er een Wii spelconsole meegenomen was en dat de tv die bij de slaapbank stond tot in de laatste uurtjes gebruikt werd om spelletjes op te spelen. Jullie raden het natuulijk al, mijn mooie slaapbank werd gebruikt om lekker op te zitten en te gamen, dus ik was bijna altijd degene die als laatste naar bed moest. Daarnaast werd de bank ook lekker misbruikt om alle uitlaatgassen op af te vuren, dus het lekker gaan slapen was altijd iets met een bijsmaakje. Des al niet te min waren we na een dag fietsen en klimmen wel moegestreden, dus het in slaap vallen was niet zo’n probleem gelukkig. Op de eerste dag werd er na het inrichten van het huisje al snel een cafeetje opgezocht, waar de plaatselijke schoonheid Illy ons voorzag van lekkere italiaanse biertjes. Vooral Gijs was nogal onder de indruk van het italiaanse meisje, waar hij niet over uitgepraat

8

Het Verzetje 3/2011

raakte. Het bijzondere was wel dat zodra de andere jongens wat wilden gaan drinken bij Illy, er altijd een serveerster van een jaartje of 50 aanwezig was. Dit leidde nogal tot wat verwarrende blikken, waardoor Gijs al snel tot een oude vrouwen liefhebber werd gezien. De eerste week stond overigens in het teken van het fietsen, mochten jullie denken dat er niet gefietst is. Elke dag werd er een tocht uitgezet om de prachtige bergen te trotseren. Zo werden onder andere de Pordoi, Kronplatz(een klim die 2 jaar geleden in de Giro als klimtijdrit op het programma stond), Fedaia, Campolongo, Falzarego, Alba en de Valparola getrotseerd. Er zullen ongetwijfeld meer klimmen gedaan zijn, maar mijn Italië kennis rijkt niet zover meer. Vooral de Kronplatz was een bijzondere klim, omdat het laatste gedeelte van deze klim onverhard was en dus een grote grindbak was. Toch heeft bijna iedereen de top bereikt, Gijs had alleen aan het begin van het onverharde deel zijn fiets in de struiken gegooid omdat het volgens hem een verschrikkelijk ding was. Daar had hij ook gelijk in, de klim zat namelijk wel tegen het randje van wat verantwoord is aan.

Het vervelende van de eerste week was alleen dat Edwin in een bocht in een afdaling onderuit ging door een oliespoor. Zijn frame had een zodanige klap gehad dat er een barstje in zijn stang zat, waardoor hij genoodzaakt was een fiets te huren voor de rest van de eerste week. Daarnaast presteerde Niels het om zijn achtervork finaal door midden te rijden. Waarom dit gebeurde is voor Niels en voor de rest onbekend, het zou in ieder geval niet mogen gebeuren. Niels heeft dus in een kort tijdsbestek 3 frames erdoor gejaagd, zou dit nou aan Niels of aan de fietsen liggen? ;-)


9

In het restant van de eerste week moest er in ieder geval gebruik gemaakt worden van 2 huurfietsen. Gelukkig geen probleem omdat er in het gebied genoeg fietsenmakers zitten die fietsen verhuren. Na een week klimmen en afzien hebben we op zaterdag de spullen weer ingepakt in de bus en zijn we richting Pettenasco vertrokken, een plaatsje bij het Orta meer, ten Noord-Westen van Milaan. Onderweg hebben we nog een gebakskraam bezocht. Niels was namelijk jarig en moest ons op de zaterdag wel tracteren op een gebakje. Deze gebakskraam viel met name bij Matthijs in de smaak, handenwrijvend heeft hij het halfuurtje dat we in de kraam vertoeft hebben doorgebracht. Na deze stop zijn we doorgereden naar Pettenasco, waar we om een uur of 4 in de middag aankwamen. Het gedeelte van de villa waar we in zaten had een balkon dat uitzicht had op het meer. Vanuit de tuin konden we het meer inspringen, dus jullie kunnen je wel voorstellen dat we niet mochten klagen. De verhuurders van de villa woonden op de benedenverdieping. De villa werd dag en nacht beveiligd door 3 pittbulls waarvan alleen de naam van Goss, de mannetjes pitbull, me bijgebleven is. Menigeen heeft geprobeerd om de hond te laten zitten d.m.v. het commando “se duto!”, maar dit lukte maar zelden.

De tweede week hebben we vooral genoten van het prachtige weer, hebben we veel gezwommen in het meer en hebben we regelmatig ’s morgens de Mottarone beklommen, een bijna 1500 meter hoge berg waarbij je op de top bij helder weer uit kan kijken over de verschillende meren in de buurt(Lago Maggiore, Lago d’Orta, Lago Mergozzo, Lago Biandronno, Lago Varese, Lago Monate en Lago Comabbio). Ook hebben we Niels zijn verjaardag gevierd en hebben we hem een cadeau gegeven wat een mooi verhaal apart is. Niels had namelijk voor de vakantie een paar keer nadrukkelijk herhaald dat hij jarig

10

Het Verzetje 3/2011

was en iedereen een cadeau voor hem mee moest nemen. Jullie kennen natuurlijk het spreukje “kinderen die vragen worden overgeslagen” wel, dus dit was eigenlijk de eerste insteek. Dit vonden we voor hem wel een beetje sneu, dus hebben we maar besloten om hem 2 cadeau’s te geven: een fopcadeau, een cadeau vol oude fietsonderdelen, pedalen en binnenbandjes en een echt cadeau: het bordspel Agricola, vertaald betekend dit ‘boer’. Toen Niels ons tracteerde op een stukje taart en we eigenlijk bij 1 stukje taart nog niet genoeg hadden, hebben we hem ook voorgehouden dat hij dan maar een half cadeau kreeg. Terplekke hebben we zijn nepcadeau doormidden geknipt, waarbij Niels wel hele grote opzette. Uiteindelijk hebben we zijn echte cadeau gegeven en hebben we in de avond gelukkig nog wel ons 2e stukje taart gekregen. Het bordspel werd regelmatig in de avonduren gespeeld, dus een prima cadeau. Ook zijn we in de tweede week een dagje naar Milaan geweest en zijn een aantal jongens een dagje naar het Lago Maggiore geweest. Het Lago Maggiore was in tegenstelling tot het Orta meer veel toeristischer, waar meer Nederlands dan Italiaans gesproken werd. In Milaan hebben we onder andere de dom van Milaan bezocht en hebben we een dag de stad bezichtigd.

Aan het einde van de 2e week waren we flink bijgekleurd dus. Op de zondag zijn we rond half 5 in de ochtend weer op pad gegaan naar Enschede, waar we aan het eind van de middag weer arriveerden. Terugblikkend op de Italië vakantie hebben we 2 prachtige en gezellige weken gehad, met mooi en warm weer in een indrukwekkend mooie omgeving. Voor herhaling vatbaar dus!


11

Groepsfoto bovenop de Passo Valporola

Iedereen maakt zich gereed om te gaan fietsen.

Robert-Jan gaat nog eens uit het zadel.

12

Het Verzetje 3/2011

Studeren moet wel betaalbaar blijven. Ga je studeren en op kamers wonen? Dan heb je een rekening nodig die tegen een stootje kan. En omdat je als student graag fit wilt zijn doen we je een mooi en sportief aanbod. Open een Rabo StudentenPakket

of verhuis je bestaande Raborekening en ontvang flinke korting op de Xtra-card of ontvang één jaar gratis

inboedelverzekering.

Open een Rabo StudentenPakket en ontvang flinke korting op de Xtra-card. Rabobank. Een bank met ideeën.

rabobank.nl/enschede-haaksbergen


13

Wie ben ik...?(1) Naam: Frank Slooten Leeftijd: 24 Studie: Master Public Administration Waar kom je vandaan?: Ede Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: Racefiets Lid van Klein Verzet sinds: September 2011 Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Over gehoord via Bas Jalink en Niels Haak. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: Drie jaar geleden als weddenschap met vrienden de Alpe d’Huez beklommen. Daarna doorgegaan met het fietsen van toertochten. Wat zijn je beste resultaten?: 250 km van Luik-Bastenaken-Luik Wat was je mooiste ‘KV moment’ tot nu toe?: Met een hartslag van 200 aan de trainer vragen of de warming up altijd zo gaat. Antwoord: Ja, hoezo? Wat zijn je fietsdoelen voor 2012?: In het voorjaar de amateurversies van de Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold en Luik-Bastenaken-Luik de zaterdag voor de profs rijden. Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Ik ben aan het leren golfen, squash met huisgenoten en ga in de winter hardlopen.

14

Het Verzetje 3/2011

Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd? : Koga Miyata Granracer, Shimano Tiagra afgemonteerd. Wat is je favoriete versnelling?: 42-15, lekker draaien en genoeg ruimte voor andere versnellingen. Wat is je favoriete klim?: Cote de la Redoute, in het begin inhouden en op het steile gedeelte op de pedalen staan, ogen dicht en tak, tak tak. Tegen welke klim zie je het meest op?: De Stockeu, de enige klim waar ik ooit van mijn fiets viel omdat ik niet meer omhoog kwam. Wat is je favoriete muziek?: Egowar, OK computer, Spinvis, Californication. Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Toy Story 1,2&3, Fight Club, Amelie. Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: Fabian Cancellara. Bier of ijsthee?: Bier Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: Annemiek van Vleuten, dat is wel een hongerklop waard. Alberto Contador of Lance Armstrong?: Lance Armstrong. Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Maarten Ducrot, ik wil die plaat voor zijn kop wel eens in het echt zien. Welk evenement zou Klein Verzet (vaker) moeten organiseren?: Met de waterfiets het kanaal oversteken.


15

16

Het Verzetje 3/2011

KV’er in het buitenland Door Sander Kommeren Beste Klein Verzetters, Momenteel zit ik alweer 1.5 maand in de Los Angeles. De tijd gaat toch best snel, al kijk ik ernaar uit om in januari weer op een fatsoenlijke weg te fietsen ;). Maar laten we even bij het begin beginnen. 16 augustus stapte ik, met een vriend en studiegenoot, op het vliegtuig naar Los Angeles, na Sander op zijn mountainbike in de omgeving een vlucht van een uurtje of 12 op een van Los Angeles. stoel met te weinig beenruimte ben je blij dat je weer even je benen kan strekken! We kwamen aan op een, zon overgoten ( het zal eens niet zo zijn hier! ;)) donderdag middag. We werden opgehaald door iemand van de vakgroep waar we stage gingen lopen, dat was wel zo prettig anders hadden we eerst nog een uur in de bus moeten zitten! Ik weet niet wie er ondertussen allemaal in de VS zijn geweest, maar toch zeg ik het nog maar even, ze rijden hier echt als idioten! Bijvoorbeeld, we rijden de snelweg op, de collega die ons op heeft gehaald kijkt over zijn schouder en schiet 5 banen naar links in net niet een rechte lijn! Je schrikt je helemaal het leplazerus! Ook het rechts en links inhalen van elkaar blijft ontzettend vreemd. Maar goed om niet te veel af te dwalen van het verhaal; we mochten de eerste vijf nachten in een hotel overnachten totdat we een appartement hadden gevonden. De eerste dag heeft onze collega ons de supermarkten en restaurantjes in Westwood laten zien, zodat we een beetje wisten waar alles zat. Een van de eerste dingen die we in die week gedaan hebben is vervoer regelen. Als je hier niks anders hebt dan de benenwagen en de bus, dan ben je wel even bezig. Voor het idee van de omvang van Los Angeles: het is ongeveer net zo breed als héél Nederland en ook nog eens zo’n 50 km hoog. Nou kan je gelukkig wel goed overal komen met de fiets. Je moet wel een beetje ballen hebben, tussen al die gekke Amerikanen maar het is te doen. Je hoort heel veel “pas op, ze zijn fietsers niet gewend..” etc. Dat is zeker waar maar dat heeft gelukkig ook zijn voordelen. Omdat ze niet gewend zijn aan de fietsers schijten ze echt 7 kleuren stront als ze er eentje tegenkomen! :P Als je netjes Het clubblad van DWV Klein Verzet

17

op de rechterbaan fietst, zijn er maar weinig auto’s die je op dezelfde baan inhalen. Ze houden bijna altijd een baan afstand. Dus eigenlijk gaat het prima!

Automobilisten worden er via dit typische bord op gewezen dat er ook nog fietsers bestaan. (Share the Road)

Dus anyway de eerste paar dagen zaten we in een hotel, hadden fietsen gehuurd van de universiteit, beetje de buurt verkennen en uiteraard elke avond uiteten! De verscheidenheid aan eetgelegenheden is hier echt enorm, je kan het zo gek nog niet noemen maar het zit hier allemaal. En het is echt goedkoop om uit eten te gaan, als je een fatsoenlijke lekkere maaltijd wilt koken ben je bijna hetzelfde kwijt als dat je naar een restaurant gaat. Dit is misschien nog wel een van de dingen die ons het meest verbaasde hier. Het ligt er een beetje aan waar je eet maar voor 10 dollar ( 7euro) per persoon zit je echt nokkie vol. Als je wat luxer gaat 30 tot 40 dollar voor 2 personen, dus 20 tot 30 euro haal je met gemak. Maar als je boodschappen gaat doen ben je bijna hetzelfde kwijt als de goedkopere restaurants, al helemaal de fastfood ketens. Ik snap ook een heel stuk beter waarom Amerikanen zo dik zijn over het algemeen, dat is gewoon een stuk goedkoper. Wat overigens ook niet helpt is de eindeloze stroom aan frisdrank, je hoeft maar een keer op een avond voor een cola of iets dergelijks te betalen en zodra je glas leeg is brengen ze een nieuwe. Na 5 dagen in het hotel te hebben gezeten hadden we helaas nog steeds geen appartement, het was even spannend want het hotel had geen plek meer de dag erna

18

Het Verzetje 3/2011

dus we moesten perse uit onze kamer. Gelukkig kwamen we een andere collega tegen tijdens onze huizenjacht en die had aangeboden dat we wel bij hem mochten logeren als het niks werd. Dat hebben we uiteindelijke met beide handen aangenomen! Het was gelukkig maar voor 1 nachtje want de dag erna konden we in ons nieuwe huis! We zitten in een groot huis wat is verdeeld in 4 verschillende appartementen. Ze hebben ook allemaal een apart huisnummer. Wij zitten samen met 3 Amerikanen in een van die appartementen en we hebben uiteraard de grootste kamer ;) Aan het eind van deze week moesten we onze fietsen weer inleveren en gingen we opzoek naar mountainbikes op craigslist , een soort marktplaats. De reden dat ik voor mountainbiken koos in plaats van wielrennen is dat de wegen, nou ja gewoon bagger zijn, daarnaast heb je om de 100 meter een stoplicht. Aangezien we onderaan de voet van de bergen van Santa Monica zaten, gingen we dat maar proberen. De zoektocht naar fietsen, met name voor ons formaat, was nogal lastig. De Amerikanen zijn duidelijk aan de kleinere kant en dat is dat ook te merken in de fietsmaat. Maar uiteindelijk hebben we alle twee een goeie fiets gevonden en konden we de bergen in. We hadden een weggetje als tip gekregen van de fietsverhuurder op de campus, dus die zijn we eerst gaan uitproberen. Het is nog wel een behoorlijk stuk fietsen over de weg maar dan kom je daarna ook echt alleen maar zandpaden en stenen tegen. Het is hier echt enorm steil, de bergen zijn nog “jong” en je moet soms moeite doen om op mijn mountainbike in mijn lichtste versnelling omhoog te komen zo steil. De afdalingen van deze stukken zijn dan wel weer stukken beter! Maar we hebben al best wel wat routes geprobeerd, wat af en toe echt een avontuur is over paden niet breder dan je fiets en maar hopen dat die ene weg ook echt aan de andere kant van die pokke berg ligt! Je hoeft hier ook echt niet ver te fietsen om helemaal kapot te gaan. De langste route die we hebben gefietst is 55 km en daar hebben we een uurtje of 4, 4.5 over gedaan. Was weliswaar met boodschappen doen onderweg, want in deze zon heb je aan 2 grote bidons echt niet genoeg! En je komt in de bergen echt niks tegen.

Sander beklimt één van de vele stijle heuveltjes die Los Angeles rijk is.


19

Ondertussen zijn we nu een maand bezig met onze stage bij het California Nano Systems Institute , UCLA Het was in het begin even je weg vinden in het lab en dergelijke maar we zijn nu lekker bezig. Collega’s zijn allemaal erg vriendelijk en behulpzaam nu maar hopen dat we een beetje goede resultaten kunnen kweken! Ik wil nog even iedereen bedanken die mijn berichten op facebook een beetje bijhouden. Ik heb nog niet heel veel te vertellen, maar Las Vegas, Grand Canyon, en meer staat nog op de agenda! Verder is het goed om te zien dat het goed gaat met KV, ik pik af en toe een berichtje op of weer aanmelding van een nieuw lid! Goede zaak, en welkom. Mocht je zelf ooit naar Amerika, met name Los Angeles, gaan voor je stage aarzel dan niet als je advies wilt over het een of ander!

Uitzicht over het strand.

20

Het Verzetje 3/2011

Wie ben ik...?(2) Naam: Iris Bosch Leeftijd: 18 jaar Studie: Communicatiewetenschap Waar kom je vandaan?: Het mooie dorpje Denekamp. Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: Racefiets Lid van Klein Verzet sinds: September 2011 Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Door de verenigingenmarkt op de eerste dag van de Kick-in. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: 6 jaar lang in de zomer toeren bij de Hengelose IJsclub. Wat zijn je beste resultaten?: 3e op NK wintertriathlon (Ik zal niet vertellen hoeveel er meededen.) en 2 maal deelname aan NK afstanden schaatsen voor junioren op de 3km. Wat was je mooiste ‘KV moment’ tot nu toe?: Alle leuke trainingen. Wat zijn je fietsdoelen voor 2011/2012?: Veel fietsen  Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Ik schaats, loop en skeeler ook nog. Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd? : Bulls en Shimano 105 (denk ik) Wat is je favoriete versnelling?: Ik heb geen favoriete versnelling. Ik rijd altijd een versnelling die ik op dat moment prettig vind. Wat is je favoriete klim?: Ik heb geen idee. Ik heb nog nooit een ‘echte’ klim gereden.


21

Tegen welke klim zie je het meest op?: Geen enkele, denk ik. Ik vind klimmen leuk. Wat is je favoriete muziek?: Ik vind eigenlijk alles wel leuk, maar voornamelijk pop en rock. Zoals Muse, Linkin Park en Adele. Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Films waar je lekker gedachteloos naar kunt kijken. Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: Ik zou het, als niet-sprinter, wel gaaf vinden een keer een sprinter uit het wiel te rijden. Mark Cavendish ofzo. Blijven dromen dus. Bier of ijsthee?: IJsthee Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: Sven Kramer of Mark Tuitert Alberto Contador of Lance Armstrong?: Alberto Contador Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Een topper uit de regio, Joost Posthuma misschien? Welk evenement zou Klein Verzet (vaker) moeten organiseren?: Ik heb geen idee wat Klein Verzet allemaal organiseert dus ook niet wat ze (vaker) zouden moeten organiseren.

22

Het Verzetje 3/2011

Het leven na Klein Verzet (1) Door Marc Janssen ‘‘Vier jaar Klein Verzet: een terugblik op een mooie periode!’’ Op een natte herfstachtige avond in oktober 2007 besluit ik deel te nemen aan de toertraining van Klein Verzet. Het is mijn eerste kennismaking met de vereniging. Tot dat moment zat ik slechts af en toe op de racefiets en ik was benieuwd naar wielrennen bij een club. De opkomst op die bewuste eerste training bleek niet groot. Edwin Drost krijgt alleen twee nieuwkomers mee op zijn tocht: Karin Truijen en mij. Toch ben ik al snel overtuigd en mijn inschrijfformulier gaat de brievenbus in.

Fanatiek toeren in 2008

Marc Janssen tijdens de koers rijdend voor het Kanjers voor Kanjers Cyclingteam.

Het ‘af en toe’ fietsen wordt in mijn eerste jaar bij KV al snel een paar keer per week. Vanaf begin 2008 neem ik deel aan zowel de toertraining als de wedstrijdtraining. Ik krijg de smaak te pakken en samen met een paar andere enthousiastelingen nemen we deel aan enkele wedstrijden voor niet-licentiehouders. Mijn resultaten zijn niet slecht: 6e op het NSK, 5e in Wierden en zelfs een eerste plaats in Ommen. Uiteraard neem ik ook deel aan de meeste activiteiten en maak ik voor het eerst kennis met de Belgische heuvels en de Franse Alpen. Aan het einde van het jaar word ik gevraagd voor het bestuur en nog geen jaar na mijn aanmelding word ik de secretaris van de vereniging. Licentiehouder in 2009 In 2009 besluit ik eens te kijken of het rijden van wedstrijden wat voor mij is en een Amateur B-licentie is het gevolg. Na dertien wedstrijden en zes top tien plaatsen stap ik halverwege het seizoen over op een Amateur A-licentie. Ook met het bestuur timmeren we aan de weg. Met Pim de Kok en Marijn van den Berg ondernemen we leuke acties de verenigHet clubblad van DWV Klein Verzet

23

ing begint verder te bloeien. Een mooi hoogtepunt is het lustrumfeest in oktober. Klein Verzet is veertig jaar en dat vieren we met een succesvolle lustrumdag, met veel oud-leden. Druk jaar in 2010 Ook in 2010 rijd ik wedstrijden als Amateur A. 33 wedstrijden en daarvan tien keer top tien. Daarnaast ben ik als vice-voorzitter actief in het bestuur. Het hoogtepunt in 2010 is toch wel het NSK Wielrennen in Enschede. Als voorzitter van de organisatie heb ik samen met mijn commissie gezorgd voor een fantastisch verlopen Nederlands Studenten Kampioenschap. Zowel van deelnemers, sponsoren en KNWU krijgen we complimenten voor de geweldig mooie dag. Klein Verzet staat landelijk op de kaart. Elite in 2011 In 2011 rijd ik voor het eerst niet onder een licentie van Klein Verzet. Na twee jaar bij de amateurs kan ik de overstap maken naar de Elite. Het Achterhoekse Kanjers voor Kanjers Cyclingteam biedt mij de kans om een mooi wedstrijdseizoen te draaien in de top van het Nederlandse wielrennen. Ik doe ervaring op in nationale wedstrijden in Nederland, België en Duitsland. Een hoogtepunt is mijn deelname aan de Poolse UCI 2.2-etappekoers Dookola Mazowsza Tour. In 2011 rond ik ook mijn opleiding Communication Studies af. Kortom een succesvol jaar. In september ben ik gestart als Adviseur PR & Communicatie bij een communicatiebureau in Ede. Terugblik Vier jaar bij Klein Verzet. Ik ben als toerder bij de vereniging gekomen, maar verlaat de club enkele jaren later als elitecoureur. De gezelligheid en het enthousiasme van de leden van Klein Verzet en de tips van trainer Rob Froeling hebben daar een grote bijdrage in gehad. Maar ook naast het wielrennen heb ik me verder kunnen ontwikkelen. Twee jaar bestuur en de organisatie van het NSK Wielrennen zijn ervaringen die me zeker bij blijven. Ik blijf Klein Verzet dan ook op de voet volgen!

24

Het Verzetje 3/2011

Het leven na Klein Verzet (2) Door Gijs Hilhorst Hallo Klein Verzetters, Jullie hadden het waarschijnlijk niet verwacht, maar opa Spek heeft den eer gekregen om een stukske te mogen schrijven voor jullie Verzetteke. Ik zeg expres ‘jullie’ omdat ik mijn KV lidmaatschap eind augustus heb opgezegd. Wanneer ge zijt afgestudeerd en een job in het buitenland hebt gevonden is dit uiteraard een logische stap. Natuurlijk blijf ik nog wel donateur, en verwacht ik uitnodigingen voor plezante fuifen binnenkort. Ik heb vernomen dat er sjust een nieuw bestuur gevormd is en dat er redelijk wat nieuwe leden geworven zijn, plezant nieuws om te horen! In dit stukske blik ik graag even terug op ‘‘Pinten aan den langsten toog.’’ mijnen tijd als student bij Klein Verzet. Verder vinden jullie het hopelijk leuk om te lezen hoe het me nu vergaat en waarekik precies mee bezig zijt. De zes jaren aan de UT zijn precies rap omgevlogen, miljaardedju! Ze zeggen dat tijd snel gaat als ge het naar uw zin hebt, dat zal vermoedelijk ook de reden zijn. Toen ik in mijn tweede studiejaar actief mee ging trainen bij Klein Verzet beviel het direct goed. Diejen eerste vakantie naar den Ardennen, en hoe-ekik na de 120km versie van de Waalse Pijl van mijn fietske viel van vermoeidheid, zal ik nie rap vergeten. Het jaar daarna was ik al bestuur, samen met Paul en Edwin, die nog steeds goede vrienden van me zijn. Dit bestuursjaar was een heel gezellig jaar waarin ik veel geleerd heb en vooral ook veel heb gefietst en gelachen. Een jaarke evenementencommissie kon er daarna nog wel bij, met Erwin en Sanderkeeeh. Dit was het jaar van de prachtige vakantie naar de Algarve, en tevens mijn heroische jaar van de Waalse Pijl 210km. In de zomer volgde er nog een vakantie naar Italië, waar we onder andere de Passo del Mortirolo een bezoekske brachten. Deze klim heeft ook wel bepaalde herinneringen met zich meegebracht. Er is zoveel te vertellen over de voorbije zes jaar, maar laten we het hier bij houden. Anders wordt uw Verzetteke seffens prijzig zenne. Toch had ik na de zes voorbije jaren goesting in een ander avontuur: een doctoraat maken in Leuven!


25

Inmiddels woon ik al ruim drie weken in Leuven, gelegen in Vlaams Brabant, België. Ge kunt op internet de details wel vinden, maar geloof me dat het een prachtige stad is welke een bezoekske van een paar dagen waard is. Ik woon op 10 minuten lopen van zowel het station als de binnenstad, alwaar ik al redelijk wat pintjes gedronken heb aan den langsten toog van Europa. Om het cliché van de dikke toerder echter tegen te gaan, heb ik al een paar keer gefietst en ga ik subiet efkes zwemmen met mijnen huisgenoot Nicholas. Ik woon in een gemeenschapshuis met 4 anderen, stuk voor stuk aardige lui. Het zijn allemaal Belgen, dus drie keer raden wat mijn nieuwe bijnaam is. Diejen Hollander zijn oudste huisgenoot heeft Romanisme gestudeerd en geeft Franse en Spaanse les op een middelbare school. De tweede is pas afgestudeerd in Germanisme, en de laatste twee zijn nog student respectievelijk studente. Ze studeren beiden Japanologie. Het studieaanbod hier is veel gevarieerder dan in Enschede, slechts een klein deel is technisch georienteerd. Dit zorgt ervoor dat meer dan 50% van de studenten hier vrouw is, niets te klagen hierover! Over mijn woning ben ik ook dik tevreden. Ik heb twee eigen kamers, met een totaaloppervlak van ongeveer 35m^2: een ‘woonkamer’ en een ‘slaapkamer’. Daarnaast zijn er nog gemeenschappelijke ruimtes zoals woonkamer, fietsenhok! (eerder badkamer), keuken, eetkamer en een tuin. Het huis is meer dan 100 jaar oud, dus de vloer kraakt, het plafond is 3,30m hoog en ik heb in beide kamers een schouw. Vooral dit laatste vind ik zelf wel gaaf, zie foto.

Mijn werk als doctoraatsstudent bevalt heel goed. Ik zit op een kantoor met 6 leuke collega’s en een interessante en vooral uitdagende opdracht. Ik zal heel kort iets vertellen over de opdracht, welke in het vakgebied van de systeem- en regeltechniek ligt. Het doel is om theoretische uitbreidingen te doen met betrekking tot het regelen van een bepaald type systemen. Vervolgens moet de ontwikkelde theorie geverifieerd worden op een testopstelling. Deze opdracht spreekt me erg aan, 26

Het Verzetje 3/2011

vooral omdat je echt een idee hebt waar je mee bezig bent: werken met een echte proefopstelling in plaats van alleen maar formuletjes op papier. Het soort systemen wat ik bestudeer is de klasse van Linear Parameter-Varying (LPV) Systems, ofwel systemen welke bijna lineair (makkelijk) zijn. Een mogelijke toepassing is een overhead chain (hijskraan), waarvan bijvoorbeeld de bedoeling is dat deze een bepaalde gewenste beweging maakt. De dynamica van een overhead chain zijn lineair mits de hoogte van de te tillen massa constant wordt gehouden. Wanneer de hoogte varieert krijg je een LPV systeem. Omdat een model de werkelijkheid nooit precies beschrijft moet bij het regelaarontwerp rekening worden gehouden met modelfouten. Verder zijn sensoren nooit exact, dus een bepaalde mate van robuustheid met betrekking tot meetruis is ook belangrijk. Genoeg details over het project. Binnenkort gaan we een weekendje weg met de vakgroep, een prachtig moment om mijn collega’s wat beter te leren kennen. Binnenkort heb ik ook geheel gratis een nieuwe fiets van de KU Leuven, welke ik mag gebruiken zolang ik daar werknemer ben. Geen racefiets helaas, maar wel een stuk beter dan het studentenbarrel waar ik nu op naar mijn werk rijd. Deze fiets had ik al kunnen hebben als de administratieve rompslomp hier wat gemakkelijker te regelen was. Dit is duidelijke en minpuntje aan België. Zo moet ik ook nog steeds een bankrekening openen en de zorgverzekering regelen. Om dit te kunnen doen heb ik vorige week 2,5 uur zitten wachten op het stadskantoor. Maargoed, wat moet dat moet zullen we maar denken. Dan wil ik als laatste nog even uitwijden over mijn ervaring bij de plaatselijke wielerclub. Vorige week zondag heb ik met hun mee gefietst. Dit was een heel andere ervaring dan meetrainen met Klein Verzet. Allereerst ligt de gemiddelde leeftijd ergens tussen de 40 en 50 jaar in. Er reed een oudere man mee van 65, welke je overigens niet moet onderschatten, en verder veel lui tussen de 30 en de 50 in. Er reed een jongen van mijn leeftijd mee. We verzamelden om 8:00 ‘s ochtends (ja, op zondag!). Dit vond ik persoonlijk erg vroeg, maar anders had ik alleen moeten fietsen. Eerst kon ik het afspreekpunt niet vinden, want ik moest omfietsen vanwege wegwerkzaamheden. Hierdoor was ik bang dat ik niet op tijd zou zijn. Gelukkig viel dit uiteindelijk mee. Na een paar handen schudden en wat plat Belgisch wat ik amper verstond vertrokken we richting Sint Truiden. Via suikerstad Tienen fietsten we weer terug naar Leuven. Als je vanuit Leuven naar het oosten of zuidoosten fietst beland je in een prachtige heuvelachtige omgeving! Om kwart voor twaalf stonden we weer waar we vertrokken waren, met 100km in de benen. Ineens ontdekte ik dat we voor de stamkroeg van de wielerclub stonden, naar binnen dus. Toen we eenmaal zaten kwam de serveerster, en die begon bij mij. Ik dacht aan de ene kant: het is pas 12 uur, maar aan de andere kant: het zijn wel Belgen he. Dus ik gokte op: ‘’een Stella alstublieft’’. En dit was goed gegokt. Na mij werd Stella, La Chouffe en Tripel Karmeliet besteld. Daar kan Klein Verzet nog wat van leren ;-) Groeten uit België en tot ziens! Het clubblad van DWV Klein Verzet

27

Wedstrijdrijders van Klein Verzet Door Adriaan van den Berg Inmiddels is het wedstrijdseizoen op de weg zo goed als over. Een goed moment om een aantal licentiehouders van Klein Verzet hun ervaringen te laten vertellen. Niels en Remco hebben dit jaar voor het eerst wedstrijden gereden, bij de Amateurs. Voor Jacco was dit zijn derde jaar, maar wel voor het eerst in het Klein Verzet tenue.

Naam: Remco Bod

Geboortedatum: 02-10-1985 Aantal jaren licentiehouder: 1e jaar Amateur Mooiste resulta(a)t(en) tot nu toe: Geen mooie resultaten behaald. Slechts 1 wedstrijd gereden afgelopen jaar (in Almelo waar ik na 5 ronden moest lossen ivm kramp). Grappigste resultaat: trainingswedstrijd Enter waar ik na 3 ronden moest lossen. Had nog nooit op snelheid gefietst / getraind en al helemaal niet in een peloton met veel wind. Ik zat dus continu op de verkeerde plek en heb mezelf dan ook vakkundig uitgeschakeld ;). Helemaal kapot na 3 ronden! Stond na deze ervaring weer met 2 benen op de grond: wil je fietsen bij de amateurs, ook dan moet je hard trainen! Bij het wielrennen is het instapniveau erg hoog (vind ik). Ik ben de voetbalwereld gewend waar voor iedere bierbuik wel een team te vinden is. Doelstelling(en) van het afgelopen jaar bereikt? De doelstelling van dit jaar was wedstrijden rijden, dat is niet gelukt. Na een aantal weken (te) fanatiek getraind te hebben kreeg ik klachten (krampen), duidelijke signalen van mijn lijf dat ik te ver ging. Daarna kwam mijn afstuderen om de hoek kijken en heb ik een aantal weken helemaal niet gefietst. Nu weer langzaam de trainingen op aan het pakken. Vergeleken met begin dit jaar ben ik wel sterker geworden en ken ik mijn grenzen beter. Ik hoop dat ik hierdoor volgend jaar beter de winter uit kan komen. Volgend jaar wederom licentiehouder? Jazeker, wederom een amateur licentie. Deze winter wil ik ook een aantal GOW’s (veldrijden) gaan rijden zolang mijn heup dat telaat. Blijft een zwakke plek in mijn lange lijf ;). 28

Het Verzetje 3/2011

Naam: Niels Leferink Geboortedatum: 24-07-1988 Aantal jaren licentiehouder: 1e Jaar Mooiste resulta(a)t(en) tot nu toe: 1e plaats bij t Nederlands studentenkampioenschap voor de niet licentiehouders afgelopen jaar. Doelstelling(en) van het afgelopen jaar bereikt? Mwa half, seizoen begon met een paar leuke ereplaatsen in de trainingskoersen best prima maar daarna door vallen en blessures nog maar weinig koersen gereden. Volgend jaar wederom licentiehouder? Uiteraard, en het komende seizoen gewoon beter gaan doen. Naam: Jacco Ton Geboortedatum: 15-02-1990 Aantal jaren licentiehouder: Dit is mijn derde jaar bij de amateurs a. Ik ree eerst voor WV Otto Ebbens en sinds februari bij Klein Verzet. Mooiste resulta(a)t(en) tot nu toe: Tot nu toe geen spaciale uitslagen. De nationale mtb wedstrijd in Apeldoorn ligt mij tot nu toe het beste. Daar was ik dit seizoen 52ste Doelstelling(en) van het afgelopen jaar bereikt? Ten eerste wilde ik mijn prestaties verbeteren. Dit is gelukt. Ten tweede wilde ik een constant seizoen rijden. Dit is na het voorjaar niet gelukt door te vaak ziek zijn. Volgend jaar wederom licentiehouder? Ja, weer bij de amateurs.


29

Verjaardagen september 2 september (23) George Onderdijk 9 september (24) Meindert de Groot

oktober 3 oktober (23) Sander Kommeren 10 oktober (24) Wouter Holleboom 10 oktober (26) Erik Stoffer

november 7 november (27) Bastiaan Kosters 15 november (24) Joris Oosterhuis 17 november (32) Jetse Scholma 26 november (24) Martijn Schreuders

30

Het Verzetje 3/2011

Trainingstijden Op maandag 24 oktober zal de laatste toertraining zijn van dit jaar en op dinsdag 18 oktober de laatste wedstrijdtraining. Een overzicht van de wintertrainingen en de startdata:

Maandag: Spinning, 17.45-18.45, sportzaal 4. De spinning wordt gegeven door oud KV-lid Matthijs. De trainingen beginnen om 17.45 en duren een uur, zorg dat je op tijd komt zodat je de fiets af kunt stellen. De fietsen hebben pedalen met aan 1 kant een SPD aansluiting en aan de andere kant een toe clip. De spinning vindt plaats in Sportzaal 4 van het Sportcentrum. Neem een extra handdoek mee, want je krijgt het erg warm tijdens het spinnen.

Dinsdag: Conditietraining, 19.30-21.00, sintelbaan of kunstgrasveld. Deze training wordt gegeven door Rob Froeling, die ‘s zomers de wedstrijdtraining geeft. In deze 1,5 durende trainingen worden diverse (hardloop) oefeningen gedaan om de conditie te onderhouden. Daarnaast worden er ter afwisseling spelletjes gedaan, zoals voetbal. De training is op de Sintelbaan of het kunstgrasveld. Bij zeer slecht weer kan de training afgelast worden of verplaatst worden naar de fitness zaal.


31

Inhoudsopgave. Wedstrijdrijders van Klein Verzet 28 Verjaardagen 30 Trainingstijden 31. Het clubblad van DWV Klein Verzet

Recommend Documents