INHOUDSOPGAVE PIERRE JANSSEN 10 INTERVIEW LEO DE WILDE 14 ZEER GESLAAGDE FLO REÜNIE 20 VIERDAAGSE VAN DE IJZER 28 DE TOTEM NAAR WARMERE WATEREN 30

INHOUDSOPGAVE PIERRE JANSSEN 10 INTERVIEW LEO DE WILDE 14 ZEER GESLAAGDE FLO REÜNIE 20 VIERDAAGSE VAN DE IJZER 28 DE TOTEM NAAR WARMERE WATEREN 30 SHANTYKOOR BAREND FOX 34

5

COLOFON Barend Foks Magazine Is een uitgave van de P.V. “De Brandweer” en verschijnt vier maal per jaar. Dit blad wordt gratis toegezonden aan leden en donateurs en aan alle werknemers van de brandweer Rotterdam, tevens aan diverse relaties. Eindredactie: Adri Vogelaar Redactionele bijdrage: An Priele Leontine van Mourik Redactie-Adres: A.Vogelaar Hontenissestraat 8 3086 KE Rotterdam Uitgever: Ter Hoeve Uitgevers Kerkallee 43c 6882 AM Velp Tel: 026-361 59 59 Fax: 026- 388 23 12 E-mail: [email protected] www.terhoeveuitgevers.nl Bladmanager: Michel Vlieger Tel: 026 - 3615959 Fotografie: Adri Vogelaar Willian Ter Hoeve Vormgeving en Conceptrealisatie: Milan Kessels Ter Hoeve Uitgevers

PERSONEELSVERENIGING ‘De Brandweer’ Opgericht 13 februari 1979 door het personeel van de Brandweer Rotterdam Voorzitter; Ronald Kramer Paganinistraat 71 2901 KG Capelle a/d IJssel 06-22458464 010-4468746 Groenetuin. C-ploeg [email protected]

Rek. penningmeester PV; IBAN nr; NL33 INGB 0004 1653 82 IBAN nr; NL69 ABNA 0469 1026 67 t.n.v. PV “de Brandweer” te Rotterdam Ingeschreven K.v.K. onder nummer 40342014 te Rotterdam

Secretariaat: Marcel van Egmond Noorderdiep 583 7876 EG Valthermond 06-54721406 010-4468744 VLD A-ploeg [email protected]

Beheerder Sociaal Fonds; E.A. Heugens Groenetuin C-ploeg 078-6140639 06-48779428

Penningmeester; Adri Vogelaar Hontenissestraat 8 3086 KE Rotterdam 010-5120087 06-10832737 E-fax. 084-7576505 [email protected] Aanspreekpunt FLO en 2e penningmeester; Adrie Braber Gerdesiaweg 289 3061 RS Rotterdam 010-4522560 of 06-559 630 06 Algemeen bestuurslid en 2e voorzitter; Ron Sirre Voordijk 372 2993 BB Barendrecht 06-51933283 Groenetuin C-ploeg Algemeen bestuurslid, webmaster en beheerder van het Sociaal Fonds; Eus Heugens van Ravesteynerf 190 3315 DL Dordrecht 078-6140639 06-48779428 Groenetuin C-ploeg www.pvdebrandweer.nl Algemeen bestuurslid; Erik Optenkamp Hooidrift 3/A 3023 KG Rotterdam 06-51053156 Frobenstraat A-ploeg Algemeen bestuurslid; Ronald de Witte Nachtegaallaan 27 2665 EE Bleiswijk 06-14996016 Frobenstraat A-ploeg

Adreswijzigingen; Wijzigingen alleen doorgeven aan: Redactie Barend Foks Magazine Hontenissestraat 8 3086 KE Rotterdam e-mailadres; [email protected]

Algemeen bestuurslid; Jeffrey Henderson Gruttostraat 17 2681 TN Monster 06-47916334 Frobenstraat C-ploeg

SECRETARIATEN VAN ACTIVITEITEN DIE NIET ONDER DE VERANTWOORDING VALLEN VAN DE PV:

Dameskoor “Betty Foks”; Voorzitter; Rina Plaizier 06-10143274 www.dameskoorbettyfoks.jouwweb.nl Duikvereniging Fire Divers; Secr.: Gerard Flint 010 - 4188558 PR: René Kruijthoff 06 - 20621715 [email protected] www.firedivers.org Fotoclub Fire Focus; A.Vogelaar Hontenissestraat 8 3086 KE Rotterdam 010–5120087 06-10832737 [email protected] Mountainbiken; F. Wiegman Waterlelie 96 2804 PY Gouda 0182 – 535473 of 06 – 24695918 www.fritswiegman.nl Roeien; Erik Jamin 0187-611101 of 06-22512744 [email protected] Shantykoor “Barend Fox” Secretaris; Peter Tak 010 – 2097754 06 - 33935647 Postadres: Shantykoor Barend Fox Anatole Fancepaats 636 3069 BG Rotterdam [email protected] NL17 INGB 0008 1349 10 t.n.v. Shantykoor Barend Fox te Rotterdam 010 – 2518809 www.barendfox.nl Wandelen; Jan Saak 010-4029443 E.A. Heugens 078-6140639 06-48779428

B-ploeg Groenetuin

C-ploeg Groenetuin

EVEN VOORSTELLEN... Mijn naam is Jeffrey Henderson. Ik ben 30 jaren jong.Woonachtig in het prachtige Monster aan de duinen en strand van Ter Heijde aan Zee. Naast zo’n brandweerman staat natuurlijk altijd een sterke vrouw. Daar woon ik 7 jaar mee samen en met onze huisdieren.Voor mijn stap naar de VRR heb ik eerst 5 jaar bij de Luchtmacht brandweer gewerkt op Soesterberg. Dit werk heb ik ook met plezier gedaan maar de échte incidenten gebeuren toch bij de beroepsbrandweer en zeker in Rotterdam. Dus vanaf januari 2008 ben ik werkzaam bij de VRR. Vraag je je misschien af: waarom Rotterdam? Een grote mooie stad met rijke historie en veel diversiteiten. Kazerne Laanslootseweg B-ploeg werd toen mijn vaste stekkie. Heerlijke tijd gehad met de mannen van de B-ploeg. Jammer genoeg is de Kazerne LSW toen gesloten en ben ik in de C-ploeg van Kazerne Frobenstraat begonnen. Ook hier heb ik een leuke ploeg met de mannen en ik heb het goed naar mijn zin! Sinds kort ben ik dus bestuurslid geworden van PV De Brandweer. Het leek mij wel leuk om voor jullie allemaal als collega’s, samen met mijn medebestuurders, leuke activiteiten te verzinnen. Vooral omdat het werk tóch aardig wat met zich meebrengt, zijn dit soort uitjes leuk om elkaar op een andere manier te ontmoeten en te leren kennen. Ik zie de brandweer toch als één grote familie. Maar dan slaat het noodlot toe en worden wij in onze gemeenschap geconfronteerd met het verlies van een collega tijdens zijn dienst , een brandweerman in hart en nieren uit een nageslacht van brandweermannen ontvalt ons. Maar juist ook dan zie je hoe hecht onze gemeenschap is, niet alleen in leuke gezellige tijden maar ook in tijden van verdriet en nood. Dat maakt mij trots om deel uit te maken van dit hechte Rotterdamse korps. Als afsluiter. Ik hoop jullie tegen te komen bij de eerstvolgende activiteiten die wij als PV gaan organiseren. Als jullie ideëen of tips hebben, kun je ons altijd aanspreken! Groeten, Jeffrey Henderson

9

PIERRE JANSSEN (53) ONVERWACHT OVERLEDEN Onderstaand bericht kreeg ik van de dienst binnen; Woensdagmiddag 24 september, rond 17.00 uur is Pierre Janssen (brandweerman/hulpverlener A-ploeg kazerne Groene Tuin) in het ziekenhuis overleden als gevolg van een hartstilstand. Pierre werd eerder die middag tijdens het sporten op de Olympiaweg onwel. Zijn aanwezige collega’s hebben het AED-protocol toegepast en naar het Erasmus Medisch Centrum vervoerd. Pierre is echter tijdens zijn verblijf op de Spoedeisende Hulp (SEH) aan de gevolgen van zijn hartstilstand overleden. Hij is 53 jaar geworden. Er is inmiddels contact geweest met zijn naaste familie. Ook de collega’s van de Groene Tuin zijn over zijn overlijden geïnformeerd. De ploeg heeft samen met de ambulancedienst feiten op een rijtje kunnen zetten. Zij ervaren veel steun van collega’s die inmiddels op verschillende manieren hun medeleven hebben betoond.

Pierre was ook lid van het USAR. Directie en medewerkers van de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond en Brandweer Rotterdam Rijnmond wensen zijn vrouw en kinderen sterkte toe bij het verwerken van dit enorme verdriet. Een nader bericht over de uitvaart volgt zodra de afspraken met de familie en de begrafenisonderneming hierover zijn afgerond. U zult hierover tijdig geïnformeerd worden. Met vriendelijke groet, Annemarie van Daalen

Directeur Brandweer, Veiligheidsregio RotterdamRijnmond

* Woensdag 1 oktober is Pierre gecremeerd en de opkomst van collegae, vrienden en familie was overweldigend. De PV wenst zijn familie heel veel sterkte met dit grote verlies.

11

Langs deze weg willen wij jullie bedanken voor alle steun rond het overlijden van Pierre Janssen. Als ploeg(en) van de kazerne Groene Tuin hebben wij veel steun en warmte mogen ontvangen. Dit heeft ons geholpen het overlijden van Pierre een plek te geven. Het is voor ons van grote waarde geweest hoe de organisatie en de directie is omgegaan met de wensen van de familie en de ploeg. Niets was teveel, alles was bespreekbaar. Vanuit het korps hebben wij veel condoleanceberichten gekregen, zowel van (oud)collega’s als burgers. Het is mooi om te ervaren hoe onze Pierre Janssen binnen en buiten de brandweerorganisatie een geliefd en gezien persoon was. Door dit verlies hebben we afscheid moeten nemen van niet alleen een groot vakman, maar ook een zeer gewaardeerd collega. Het laatste afscheid was overweldigend mooi, warm en emotioneel. De toespraken hebben daaraan bijgedragen, evenals de grote opkomst. Het was een prachtige uitvaart.

Namens de ploegen van de kazerne Groene Tuin nogmaals onze dank voor alles.

13

INTERVIEW LEO DE WILDE Eind jaren zestig is Leo bij de brandweer gaan werken en hij heeft daar uiteindelijk zo’n 33 jaar gewerkt. Zodoende heeft hij er 2 reorganisaties meegemaakt en 3 werkgevers.

L

eo is begonnen bij de organisatie die alles regelde rondom de vuilnis in Rotterdam, de Roteb. De Reiniging-, ontsmettings-, transporten brandweerdienst. De directeur van de Roteb, de heer Dijkshoorn, was tevens belast met de dagelijkse leiding van de brandweer. Boven die commandant stond een college van hoofdlieden. Dat waren 7 notabelen uit de stad; zoals de heer Hamel van de dekkledenfabriek. Deze hoofdlieden bepaalden samen met de directeur het beleid van de brandweer. In die tijd werkten we in plastic blusjassen met plastic helmen. We luisterden naar de distributieradio en er werd nog niet gezamenlijk gekookt. Er was een sociaal fonds.Vanuit dit fonds kreeg je een bloemetje als je ziek was of een cadeautje wanneer je b.v. 25 jaar getrouwd was. We kregen ook nog ons loon in een loonzakje.

Op zaterdag en zondag gingen we een beetje experimenteren met gezamenlijk koken. Toen stond niet alleen de kok bij het gasstel, ook geïnteresseerde collega’s stonden te kijken hoe bijvoorbeeld de macaroni met Smac, tomatenpuree en tomatenketchup bereid werd. Soms kon er ook nog een beetje kaas af. Voor 30 cent per maand kon je lid zijn van het boekenfonds.Wanneer je geen lid van het boekenfonds was, mocht je ook de krant niet lezen. Leo verdiende in die tijd 537 gulden netto. Daar zat 65 gulden huwelijkstoelage bij. Om de bedragen in een perspectief te zetten vertelt Leo dat zijn huur toen 137 gulden was. Toen ik bevorderd werd dacht ik dat ik ook meteen salarisverhoging zou krijgen, maar dat was niet waar. Als je bevorderd werd ging er 35 gulden van de huwelijkstoelage af, terwijl je salarisschaal hetzelfde bleef. Je had een streepje meer op je Wanneer dat loon maandelijks uitbetaald werd kwam mouw, maar je kreeg helaasminder geld in je zakje. er een taxi van de Ravero met het hoofd van de Wanneer je 2 jaar later weer bevorderd werd ging je loonadministratie. Leo herinnert zich nog zijn naam: eindelijk wat meer verdienen. Ton Joossen. Die had enorm veel geld bij zich, vandaar dat hij met een taxi naar de kazernes gebracht werd. Je De brandweer c.q. de Roteb had een eigen moest dan op het kantoor bij je bevelvoerder komen. schoenmakerij. En een eigen kleermakerij. Dus je Daar moest je tellen of er in je loonzakje zat wat erop laarzen, schoenen en dienstkleding e.d. werden keurig stond. Dat zakje was gesloten en doorzichtig. Soms op maat aangeleverd. moest je schudden om ook de losse centen te kunnen zien. Als het klopte moest je tekenen voor ontvangst. We gingen op pad met een Ahrend Fox chauffeur Voor de gezamenlijke avondmaaltijd had iedereen vanaf de Baan naar de brand bij de Shell. Terwijl het een prakkie bij zich van de vorige dag. In een glazen 10 graden vroor zaten wij buiten, aan de achterkant potje een bal gehakt of een sudderlapje, in een ander in deze open wagen. Met als enige bescherming onze potje een bietje, andijvie of een worteltje. Iedereen (witte) plastic jassen en een helm. We hadden geen nam zijn aardappelen mee van huis en die werden dan verbindingsmogelijkheid, nog geen mobilofoon. gezamenlijk gekookt, op een 2-pits gasstelletje. Er was ook wel een grote industrie gasbrander, maar Leo heeft altijd bijzonder fijn bij de daar stond altijd een ketel heet water op voor de koffie. Die werd gezet m.b.v. een rond ijzerdraadje waaraan brandweer gewerkt. Ook op sociaal een zakje hing, dat we tante Betje noemden.

gebied vond hij het er fijn.

Om 4 uur ging de bak met water op het vuur en daar gingen alle glazen potjes in. Om 5 uur gingen de aardappels op. Er zaten 21 man op de kazerne. De een had afkokers bij zich en de ander b.v. eigenheimers. Je begrijpt dat was altijd hommelis.Altijd waren er mensen die commentaar op de aardappels hadden.

14

In die tijd was er geen eigen personeelsvereniging. Wel hadden we een eigen voetbalvereniging met de naam SVBR (Sport Vereniging Brandweer Rotterdam). We speelden competities op Zestienhoven met 2 of 3 elftallen. Met na afloop veel gezelligheid met een biertje en een frikandelletje.

‘ALS JE NIETS WEET VAN DE GEVORMDE KRACHTEN UIT HET VERLEDEN, GA JE BLIND DE TOEKOMST TEGEMOET.’

Doordat er zoveel expertise in huis was met betrekking tot zwemonderwijs werd er een zwemclub opgericht. Dat vond iedereen leuk en belangrijk. Menig kind heeft bij die zwemclub leren zwemmen. Er was veel saamhorigheid onder de collega’s. We lapten wel eens allemaal 25 gulden. Daarvoor konden we dan gebruik maken van een voetbalkantine en werd er bier en wijn ingekocht. Dat stond dan allemaal in wasteilen met ijs. Meer hadden we niet nodig voor een gezellige avond. Een feestavond op de derde verdieping werd muzikaal omlijst met een pick-up. Zo konden onze kinderen ook naar het Sinterklaasfeest van de Roteb. Daar werden dan 1700 kinderen in twee sessies verblijd met een bezoek van de Sint en een cadeautje. Daarnaast kon je met je kind naar een Sintfeest van onze zwemvereniging. Een aantal mensen vond dat het kinderfeest ook anders georganiseerd kon worden: de koppen werden bij elkaar gestoken. Er werd voortaan een Sinterklaas vanuit de brandweer op touw gezet, op onze kazernes. En voor de kinderen die niet meer geloofden kwam er een kerstbingo. Er was natuurlijk geen dubbeltje in kas en er was geen bestuur. Gewoon allemaal collega’s onder elkaar die gezamenlijk de handen uit de mouwen staken en er voor zorgden dat de kinderen een fijne ochtend/ middag hadden. Toen we in 1972 commandant Vossenaar kregen vroeg deze:Wie zitten er in het bestuur? Wie zijn de aanspreekpunten voor de activiteiten? Toen bleek dat er geen bestuur was, vond commandant Ben Vossenaar het toch wel wenselijk dat er een officiële PV opgericht werd mét een bestuur. Ook wilde de commandant dat de mannen van de vrijwillige brandweer ook lid konden worden van dezelfde pv. Het verplichte sporten bij de brandweer ging buiten diensttijd. Daar was meestal 2,5 uur van je vrije tijd mee gemoeid. ’s Morgens na je dienst hoorde waar je moest sporten en zwemmen. Het sporten was vaak op de Nenijto in Blijdorp en daarna moest je gaan zwemmen in het Oostelijk zwembad of in het Sportfondsbad op Zuid. Nou ja, iedereen ging met de fiets naar zijn werk, dus na het sporten kwam het er vaak niet van om nog op je fiets naar zuid te gaan en dan ook nog eens te gaan zwemmen. Gelukkig is het sporten en zwemmen later een onderdeel van ons vak geworden. Zodat we in diensttijd onze conditie op peil konden houden. →

15

T

oen Leo bij de brandweer kwam werd hij lid van de bemanning op een tankautospuit. Vroeger heette die gereedschapwagen. Wanneer we uitrukten werden er 2 bluseenheden gealarmeerd. Als je dan de straat in kwam reed er een brandmeester van het vrijwillige gedeelte voor je, meestal op een scooter. Die brandmeester ging niet voor ons opzij, want wanneer hij eerder bij de brand was had hij de leiding over de inzet. Leo had in die tijd regelmatig de indruk dat het niet ging om het blussen van de brand, maar puur om wie de leiding had. De beroepsbrandweer had bij mijn weten, niets tegen de vrijwilligers, maar op de een of andere manier verliep de samenwerking niet altijd vlekkeloos. Het kwam voor dat wanneer er een slang van het opzetstuk naar de wagen moest, diezelfde slang weer teruggekoppeld werd naar het opzetstuk. Dat was dan een pesterijtje wanneer het leidinggeven een vrijwillige brandmeester aan zijn neus voorbij gegaan was. De mensen van het vrijwillig gedeelte waren niet allemaal afgelest op het dragen van ademlucht. Vroeger perslucht genaamd. Wij hadden een zwarte filterbus. De vrijwilligers hadden een blauwe filterbus met een M op hun mouw, zodat zichtbaar was wie er een masker mochten dragen. Wanneer we eens bij een brand stonden kon het voorkomen dat we 10 minuten niets stonden te doen. Alleen de chauffeur was dan met de pompen aan het werk. Dan werd ons regelmatig gevraagd of wij toch met ons masker naar binnen wilden gaan. Omdat zij (de vrijwilligers) 10 min., zonder ademlucht op een bedstee met een matras met kippenveren hadden staan spuiten. Daarvan gaat zo’n brand natuurlijk niet uit. Dat moet je blussen met lodaline. Dat is een impregneermiddel wat wij altijd gebruikten. De collega’s van het vrijwillige gedeelte zijn op een gegeven moment boos geworden omdat wij ademlucht vóór in de auto kregen. Die spullen hingen eerst in een kast achterin de auto. Voordat je die te pakken kreeg, moest eerst je uitstappen, naar achteren lopen en de deur open doen. Toen hadden wij gevraagd of dat voorin de auto kon komen, want dan waren wij sneller inzetbaar. Zodoende waren ze bang dat wij dan ook eerder gealameerd zouden worden. Er was ook nog verschil in opleiding tussen de beroeps en de vrijwilligers. Voornamelijk de opleidingen voor bevelvoerder, brandmeester en onderbrandmeester waren voor beide partijen verschillend. Op een gegeven moment wilden de vrijwilligers niet meer uitrukken. Dat zou tot grote problemen kunnen leiden, dus moesten alle beroepsbrandweermannen met een semafoon of uni-alarm gaan lopen. En wij kregen allemaal consignatiediensten. Ik woonde in Den Haag, vertelt Leo en een semafoon werd netjes bij me thuis gebracht. Ik vroeg me wel af hoe ik b.v. ’s nachts om 3 uur van Den Haag in Rotterdam moest komen. Want op die tijd rijden er geen treinen of bussen. De buurman van Leo had in die tijd al een telefoon. Deze werd één keer ‘s nachts om half vier opgebeld. Hij klopte bij Leo aan met de mededeling dat zijn chef aan de telefoon was. Er was groot alarm, je moet opkomen aan de Baan, was de mededeling. →

17

M

aar Leo reageerde: Ik weet niet welke lijst jij hanteert, maar ik heb vannacht geen consignatiedienst. Gelukkig heeft Leo nooit vanuit zijn huis in Den Haag uit hoeven rukken. Naderhand is de samenwerking tussen de vrijwilligers en het beroepsgedeelte gelukkig opnieuw op gang gekomen, via hergroeperingen e.d.

Ook met behulp van de vakbond is er ook veel ontwikkeling tot stand gekomen. Dit gebeurde vooral doordat we als personeel meer inspraak kregen via de ondernemingsraad. Vroeger was 92% van het Rotterdamse brandweerkorps lid van een vakorganisatie. Velen waren dat uit overtuiging en enkelen waren lid omdat ze aangesproken werden door kaderleden met de vraag:

Ben jij al lid? Leo was zelf al georganiseerd voordat hij bij de brandweer kwam werken. Voorheen werkte hij bij Galerie Moderne Nederland in de keuken van het restaurant, in Rijswijk, in den Boogaard. Deze werkgever wees je wel altijd op je plichten,maar veel minder op je rechten. Op vrij jonge leeftijd werd Leo daar assistent bedrijfsleider. Dan moest hij op woensdag opgeven hoeveel noodhulpen hij nodig dacht te hebben in het weekend. Zaterdags was er altijd een topdrukte, dus zei Leo: Geef mij op zaterdag maar acht noodhulpen. Maar helaas kreeg Leo er dan maar vier. Op een zo’n zaterdag kwam de filiaalchef vertellen dat het een behoorlijke rommel was in het restaurant. Ja, zei Leo, ik heb te weinig personeel, dus dan kan het gebeuren dat het niet vlekkeloos loopt. Er stond veel vaat op de tafels en mede daardoor was er ook gebrek aan schone borden in de keuken. Uiteindelijk noemde de filiaalhouder mij recalcitrant. Thuis heb ik dat opgezocht in de Dikke Van Dalen, het betekent weerspannig enongehoorzaam. Dat was de reden van mijn ontslag, maar daar was Leo het niet mee eens. Om de hoek zat een kantoor van een vakbond, dus daar zocht hij snel hulp. Deze vakbondsman schreef een gezellige, maar scherpe brief aan Leo’s baas. Daarop werd hij bij de personeelschef in Utrecht ontboden. Hand in hand met de vakbond heeft Leo zich verweerd tegen zijn ontslag. Het einde van het liedje was dat Leo niet ontslagen mocht worden, maar dat helaas de arbeidsverhoudingen verstoord waren. Daardoor had Leo geen baan meer, maar kreeg wel 2 maandsalarissen mee. En dat was veel geld in die tijd, vindt Leo.Twee dagen later kon hij dat geld op gaan halen, maar voordat hij het geld had werkte hij al ergens anders. Mede hierdoor heeft Leo al jong het nut ingezien van een vakbondslidmaatschap. Tegenwoordig is Leo nog steeds een trouw vakbondslid en zet hij zich regelmatig in bij acties en diverse overlegsituaties.

Interview: An Priele

19

ZEER GESLAAGDE FLO REÜNIE Woensdag 1 oktober was het zover. Na veel voorbereiding konden we aan onze gezellige reünie beginnen. Op de afgesproken tijd stonden we met z’n alle te wachten op de steiger van de Waterbus in de Stormpolder (Krimpen a/d IJssel). Gelukkig was iedereen er en er werd al ruim gekletst over allerlei onderwerpen. Ook over de crematie van onze zeer gewaardeerde collega Pierre Janssen, helaas viel de FLO-dag en de crematie van Pierre op dezelfde dag.

N

a enig wachten kwam onze Waterbus aan en konden we aan boord, op naar Dordrecht. Wat leuk was dat we zonder files en in luxe stoelen over het water vaarden. Na ongeveer 40 minuten kwamen we in Dordrecht aan.

werd onder leiding van een gids het Baggermuseum verkent. De gidsen wisten natuurlijk alles van de hele bagger geschiedenis en het was erg interessant om dat allemaal aan te horen en te zien.

Het weer zat mee en een gedeelte van het gezelschap bleef lekker buiten zitten op het terras van DownTown, want zij hadden heerlijke koffie met gebak voor ons klaar staan. We hadden 5 kwartier de tijd om deze te nuttigen en lekker met elkaar bij te praten.

Rond half vijf belanden we weer in de kantine om nog eens te genieten van een kopje koffie met een gebakje. Om vijf uur stond de touringcar weer voor om ons terug te brengen naar de Stormpolder, waar natuurlijk onze auto stond te wachten.

Toen weer terug naar de steiger voor de Waterbus naar Sliedrecht. Iedereen zocht weer een gezellig plekje aan boord en kwamen we op tijd in Sliedrecht aan. Omdat het te ver lopen is naar het bagger museum, hadden we daar een touringcar van de Jong geregeld. Die bracht ons in een minuut of tien naar het museum.

Maar de dag was nog niet afgelopen, we reden met ons eigen vervoer naar het Wok Theater in Krimpen. Want daar werden we verwacht om ons tegoed te doen aan een heerlijk Wok buffet. Daar waren we wel aan toe en na een drankje konden we wat lekkers uitzoeken en laten wokken door het restaurant. Het was geweldig en we eindigden de avond met een ijsje om dan na een geweldige dag huiswaarts te keren. Het was deze keer een idee van Adrie Braber en het was een succes. Zijn er mensen die ook eren goed idee hebben? Meld het gerust aan ons, het wil niet zeggen dat het voor ons altijd uitvoerbaar is, qua tijd en geld, maar we staan open voor iedere optie. Hiernaast één van de vele reacties op deze dag.

We werden daar ontvangen in de kantine en na korte tijd kregen we de bestelde lunch aangeboden. Natuurlijk kon de lunch nooit zo uitgebreid zijn als vorig jaar bij Verstegen, maar het smaakte allemaal prima, soep, broodjes, kroket en diverse drankjes. We hielden even We gaan voor volgend jaar weer ons best doen om een een minuutje stilte om bij de crematie van Pierre stil leuke dag aan te bieden. te staan, voordat we aan de lunch begonnen. Daarna werd de groep van 52 mensen in drieën gedeeld en Adri Vogelaar

20

Zeer geacht bestuur, Met dit schrijven wil ik graag mijn dank en waardering uitspreken voor de FLO-dag van 1 oktober j.l. Het was wederom een zeer gezellige en goed voorbereide dag! Er was een goede afwisseling tussen tijd om lekker met elkaar te kletsen en tijd om te eten en drinken en informatie tot je te nemen. Het draaiboek was weer perfect. Er is goed nagedacht over een fijne parkeerplaats, alle vervoer per waterbus en bus.Ook werden we verwend met allerlei heerlijkheden zoals koffie met gebak, soep, broodjes. In het Baggermuseum kregen we een interessante lezing en rondleiding. Wij weten nu veel meer over baggeren; van het baggerschepje tot een zeer geavanceerde baggermethode. Ook het wokrestaurant viel goed in de smaak. Het is overweldigend op welke wijze men daar het eten voor ons bereidde. Klasse! Wat mij opviel is dat de meeste mensen de tijd namen voor een goed gesprek. Zo konden we ook nog eens praten over de collega’s die ons helaas jongstleden ontvallen zijn. Waarbij er ook anekdotes over hen over tafel kwamen. Zodat wij de fijne herinneringen met elkaar levend kunnen houden. In de bus sprak Willem Potappel, namens alle deelnemers, zijn welgemeende dank uit voor de heerlijke dag! Ook onze chauffeur werd niet vergeten. Zijn speech werd met groot applaus bevestigd. Desondanks voelde ik toch de behoefte om ook persoonlijk naar ons bestuur van de PV de Brandweer, c. q. Adri, Adrie en Frits, mijn hartelijk dank uit te spreken. Zeer geacht bestuur, nogmaals mijn hartelijke dank! Met vriendelijke groet, Cor Priele.

VRR OKTOBERFEST Op zaterdag 4 oktober 2014 was het tweede sfeervolle VRR Oktoberfest in HAL 4.1 in Rotterdam.Het was heel gezellig en er werd veel gedanst, gelachen, gekletst, gegeten en gedronken. Volgend jaar weer!

23

ZEEVISSEN

met PV De Brandweer op dinsdag 15 juli 2014

E

ven een klein stukje van een dag wrakvissen op de Noordzee. Het was vroeg opstaan die 15 juli. Ik had met Steven Hulzebos afgesproken om 04.30 uur en dan richting Stellendam waar de MS “Stella Bell” klaar lag voor vertrek. Om precies 06.00 uur vertrokken we richting Noordzee maar natuurlijk eerst door de sluizen van Stellendam. De Stella Bell ligt namelijk in de Binnenhaven. Het was best nog wat onstuimig. De buiten golfhoogte was in het begin van de dag ongeveer 1,20 meter afnemend naar 80 centimeter. Dus het was goed te doen. De schipper Johan heeft eerst nog even een makreel-stekje aangedaan maar helaas geen makreel gezien. Dus op naar de wrakken!!! Om ongeveer 09.00 uur aangekomen op het eerste wrak. Toen de haken be-aast met pieren en een stuk van een mesheft (een langwerpig schelpdiertje) dat in België als delicatesse geserveerd wordt in de betere restaurants. Daarna het aas aan een stuk lood laten zakken van 340 gram richting het wrak en direct beet aan de actie van de hengel te voelen! Geen grote maar ja, vis is vis dus halen maar.Het eerste gulletje mooi in het bekje gehaakt. Daarna weer netjes laten zwemmen en gevraagd of hij zijn ouders wilde sturen. Dit ritueel ging de hele dag zo door. Er werd wel vis gevangen maar ze waren veel en veel te klein. Ondergetekende had 14 gulletjes waarvan één net aan de maat (zie foto). Wel vind ik het jammer dat wij als regionaal brandweerkorps niet in staat zijn een boot waar 30 vissers op kunnen, vol te krijgen. De collega’s die wel mee geweest zijn, als ik voor hen mag schrijven, kunnen terugkijken op een gezellige dag waar ook nog een visje werd gevangen door iedereen. Het bestuur van de P.V. wil ik bedanken voor het mogelijk maken van deze leuke dag. Dies van Vliet Brandweerkundig centralist meldkamer brandweer, GMK

25

FOTOCLUB FIRE FOCUS

Hier weer een paar interessante stukjes over onze hobby; ‘De Fotografie’. Bij onze fotoclub zijn de meeste avonden gevuld met modelfotografie, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat alle andere takken van de fotografie niet interessant zijn voor ons. De resterende clubavonden in 2014 zijn op 11 november en op 16 december. We gaan zo snel mogelijk, de clubavonden voor 2015 aanvragen.

Z

o tegen het einde van het jaar komt de gezellige tijd van Sint en Kerst, met daarna de jaarwisseling, dus het jaar 2015. Natuurlijk is er al veel over geschreven, maar dit blijft een prachtige tijd voor geweldige foto’s. De bekende kindergezichtjes bij het uitpakken en het zien van de cadeau’s is op zich steeds weer leuk om te fotograferen. Probeer de sfeer van de kerst goed in beeld te krijgen door de verlichting van de opname aan te passen. Lees hierover in de gebruiksaanwijzing van uw camera. Als u die toch voor u heeft, ga dan voor u zelf weer eens na waar alle knopjes op uw camera voor dienen. Dit mankeert er nog wel eens aan. Er zijn, volgens onderzoekers, een groot aantal mensen die geen idee hebben waar de diverse knopjes op een fototoestel voor dienen en wat ze er mee kunnen doen. Herhaling is een goede leermeester, dus lees alles weer eens door. Dan weet u ook welke instellingen u het beste kan gebruiken om bijvoorbeeld een opname in de sneeuw te maken, of dat nu thuis is of op wintersport. Uw camera kan veel meer als dat u denkt. Nog een goede tip. Sla uw foto’s altijd op in de grootste resolutie, dus zo van uw camera. Rondsturen in een veel kleinere resolutie kan altijd nog. Maar als u het origineel bewaard (liefst op een externe harde schijf) kunt u hier altijd naar terug. Een kleinere groter maken is vele male moeilijker dan andersom en we verliezen altijd kwaliteit.Verwijder ook totaal mislukte opnamen, het is zonde van de opslagruimte en je kan er toch niets mee. Ik zie soms foto’s in een serie over vakantie, of welke dan ook, waar veel te veel over of onbelichte opnames in zitten. Wat hebben we nu aan een zwarte of zo goed als witte foto? Gooi ze er gelijk uit, de mensen die naar je foto’s kijken zitten niet te wachten op regelmatig zwarte vlakken of veel te lichten beelden waar je heel vaag, omdat ze het erbij vertellen, nog iets kan ontdekken. Dat geldt ook voor onze december fotografie. Een Kerst opname of een foto van vuurwerk, kan al snel te donker worden en een sneeuw opname te wit. Maak er altijd een paar extra uit verschillende hoeken en liever niet met tegenlicht. Dan zit er altijd wel een goede bij. Ik wens jullie een gezellige decembermaand toe en maak vooral (niet te weinig) leuke foto’s. Dit was het weer, ik hoop dat we er weer iets van hebben geleerd. Tot de volgende uitgave dan maar weer,

Adri Vogelaar. 27

VIERDAAGSE VAN DE IJZER Van 20 tot 23 augustus 2014 is door de Belgische Defensie de Vierdaagse van de IJzer georganiseerd. Hieraan heb ik met mijn vriendin Adlany en Piet Post van de politie Amsterdam meegedaan. Wegens wat omstandigheden hebben we dit jaar 16 km gelopen, de tweede dag 24 km. Deze Vierdaagse wordt georganiseerd ter herdenking van de Eerste Wereldoorlog en heeft dit jaar een extra dimensie daar deze slachting honderd jaar geleden uitbrak. Dit leeft nog zeer in België. We hebben gelogeerd in het kamp Poperinge. Dit werd door de Brandweer georganiseerd, samen met het Leger. De sfeer in het kamp was perfect en er was iedere avond wel iets te doen: dinsdag, woensdag en donderdag een disco en vrijdag een spetterend optreden van een band genaamd Ingenium. Kortom niet verkeerd. Er wordt gestart vanuit vier verschillende plaatsen. Het vervoer van de kampen naar de start en retour geschiedt met zeer luxe touringcars.

D

e eerste dag ging rond Oostduinkerke langs de kust. In tegenstelling tot de weerberichten was het prachtig weer. Er waren natuurlijk weer de nodige terrasjes, waar het goed toeven was. Het venijn zat hier in de staart. We moesten in mul zand tegen een gigantisch duin op, waar geen eind aan kwam. Alles ging goed en zo naar de finish. Deze was bij het Visserijmuseum. Daar was het zo druk dat er alleen maar staanplaatsen waren, dus hebben we maar een minder druk terrasje bezocht in afwachting van de bus. De tweede dag was een thuiswedstrijd: rond Poperinge. Het begon met aardig weer, maar halverwege een paar buien, gelukkig zaten we tijdens de grootste binnen. Er staan ook posten van de organisatie die drinken uitdelen. Ik had een heerlijk drankje, maar het werkte behoorlijk laxerend bij mij. Er was geen enkele gelegenheid, dus maar het mais in. Dit heeft ook wel wat. Ik betwijfel of daar de komende twee jaar nog iets wil groeien wegens overbemesting. Ook de Brandweer Poperinge had een rustpunt ingericht. Nadat we een drankje hadden gekocht zijn we wegens plaatsgebrek maar op een hekje gaan zitten. Het hekje was het hier niet mee eens, zei luidkeels KRAK en we lagen alle drie in het gras. Als je de lachers op je hand wilt krijgen is dit de manier.

28

De volgende dagen, als we bij deze rust aankwamen, begonnen ze al te lachen zodra we in zicht kwamen. We hebben deze dag zonder verdere avonturen uitgewandeld. ’s Avonds was er een zeer indrukwekkende plechtigheid ter ere van de gesneuvelden in de Eerste Wereld oorlog. De derde dag mochten wij rond Diksmuide wandelen. De weergoden lieten ons hier aardig in de steek. Bijna de hele dag regen. Maar ja, ook bij regen kan je prima wandelen en een goede poncho wil wel helpen. Zolang we over de verharde weg gingen ging het prima. Op een gegeven moment kwamen we borden tegen: niet voor rolstoelers, slecht begaanbare weg. Dit was vrij zwak uitgedrukt. We kwamen over modderpaden, die door al die regen nog modderiger waren geworden. Het was glibberen en glijden. Toch zijn we op de been gebleven en heelhuids bij de finish gekomen. De laatste dag zoals ieder jaar rond Ieper. Weer wat regen, maar daar wen je aan. Hier is enorm gevochten en dat is goed te zien, nog steeds. Ook zijn er vele erevelden. Uiteraard moet je tenminste een zo’n ereveld bezoeken. Dat hebben we ook gedaan en ook alle drie iets in het gedenkboek geschreven. Deze dag zonder wederwaardigheden uitgewandeld en zo naar de finish. Hierna door de Menenpoort naar het centrum en zo de Vierdaagse afgesloten. Volgend jaar is deze gezellige Vierdaagse van 19 tot 22 augustus en is een echte aanrader.

Rob Wijling.

29

DE TOTEM NAAR W De oudere leden van de duikvereniging Fire Divers kunnen vast de Totem herinneren, het zeilschip van Evert en Corry Toxopeus. Met dit schip zijn verschillende (duik) tochten gemaakt op de Noordzee met leden van de Fire Divers rond 1990. In 1998 hebben zij een reis rond de wereld gemaakt die 3 jaar heeft geduurd.

N

a de wereldreis was vooral bij Evert de wens om met de Totem weer eens warme streken op te zoeken, daar is van alles tussen gekomen waardoor het telkens werd uitgesteld. De eerste jaren moest hun zoon Jan Jaap zijn school afmaken, Jan Jaap is daarna gaan varen bij een zeilschool en met een andere instructeur is hij een zeilschip in Amerika gaan halen, dit schip is ruim 10 jaar terug op zee gebleven en van de mannen is niets terug gevonden. De ligplaats van de totem is voor een dijkwoning in Krimpen a/d IJssel, dit huis is verkocht en de ligplaats werd opgeheven, ook Evert wordt ouder dus het was nu de tijd om te vertrekken naar de Middellandse Zee Woensdag 30/7. De bemanning voor de reis naar Portugal maken schoon schip en halen de voorraden aan boord, voedsel voor ruim 14 dagen, dat zijn kisten met broden, voor vele dagen vleeswaren, tassen vol groenten en fruit en pakken toiletpapier.Alles wordt weg gestouwd. In elke bank, kast en onder de vloer licht wel wat. De bemanning; Evert en Corry, Fred clublid van de Borgward, Cristien, bekende van Hans, Mike, heeft de helft van de wereldreis meegemaakt en was de leraar van Jan Jaap, Daniel, via via er bij gekomen en heeft een Etab 20 in Zeeland en Hans is al verschillende keren mee geweest, o.a. naar Ierland. Donderdag 31/7 inschepen, de onderkooien zijn bezet dus ik mag een bovenkooi uitzoeken, dat houd in dat ik moet klimmen om naar bed te gaan, maar zo blijf je in beweging. Vrijdag 1/8. In Krimpen a/d IJssel gaat een schip te water uit de enorme loods in de Stormpolder, dus gaan we voor de stremming voor de van Brienenoordbrug liggen, 12:00 uur gaat die open, dan naar de Koninginnebrug en de Erasmusbrug en we kunnen naar Hoek van Holland. Onderweg veel zwaaiende mensen die ons uitwuifden. De wind zit tegen dus de zeilen hebben we nog niet nodig. Boven de bijboot s een soort windmolen geplaatst die de aggregaat moet gaan vervangen maar met deze lichte wind werkt het vrijwel niet. We hebben het ding WOKKEL gedoopt. Op de Waterweg de zeilen omhoog maar de wind zit verkeerd en de motor blijft bij. Om 16:00 uur Hoek van Holland en dan richting Kust van België. De wachtdienst gaat in, 3 uur op 6 uur af.

30

WARMERE WATEREN

Zaterdag 2/8. Om 12.00 uur zijn we voor de kust van België, 16.30 uur komt Cales in zicht met de nodige scheepvaart, opletten, maar we hoefden niet uit te wijken. Nog steeds wind tegen. De tegemoetkomende zeilschepen hadden lekker wind mee. Zondag 3/8. Wind van alle kanten, veel op de motor, het wordt frisser. Het zomergevoel gaat er af, lange broek en trui aan. Maandag 4/8. Nog steeds wind tegen dus veel op de motor. Om 13.00 uur passeren we het kanaaleiland Aldeney, even later gaan we terug en ankeren 2 nachten in deze gezellige haven.We gaan de wal op en merken dat er een piratenfeest aan de gang is, overal piratenvlaggen en op een vlak stuk terrein feesttenten, antieke auto’s, een biggen hardloop wedstrijd met eten en drinken. Een biertje gaat er wel in en voor Evert een cola met een uitzicht op de baai waar we de Totem en vele andere schepen zien liggen. Terug aan boord gaat Evert naar de top van de mast om te controleren waarom de windmeters en Wifi niet werkt en neem wat spullen mee naar beneden. Dinsdag 5/8. We zitten op het achterdek en zien een zeiljacht op de kop van de Totem afdrijven, de kajuit staat open maar op ons roepen geen antwoord. We stappen aan boord om het schip onder de boegspriet vandaan te duwen, Corry waarschuwde de haven autoriteiten en terwijl wij het schip langszij brengen nemen zij het over en brengen het schip naar een ankerboei. Evert wordt opgeroepen per marifoon, om langs te komen bij de havenmeester, zij wilden weten of de Totem schade had, wat niet het geval was, verder niets meer van de eigenaar gehoord. Evert weer de mast in om wat te monteren, even later wij zijn nog wat gaan wandelen langs de kust naar een fort. Woensdag 6/8. Om 06.30 vertrekken we weer. Hobbelige zee met niet veel wind. Regelmatig varen we op de motor. Donderdag 7/8. ‘s Nachts gezeild, eindelijk de motor uit, maar in de ochtend viel de wind weg dus de motor weer aan. Geen wind en grote golven dus gestopt in een baai van het eilandje in de buurt van Brest. Mooie baai maar de ingang moeilijk te vinden en een grote rots midden in de baai, we zijn niet aan land geweest, wel lekker geslapen. →

31

Vrijdag 8/8. Bij het licht worden vertrokken, regelmatig gezeild. De eerste dolfijnen gezien, een prachtig gezicht hoe zij spelen bij de boeg van de Totem. De grote oversteek van de golf van Biskaje is begonnen, we zitten nog wel in het Kanaal en krijgen veel schepen te zien, ook 2 slepen, een van een casco dat in Holland wordt afgebouwd en de andere een ponton met 3 enorme tanks er op van wel 100 meter lang. Zaterdag 9/8. Zicht met alleen water en lucht af en schepen maar dat wordt minder. De zonopkomst en ondergangen zijn prachtig, soms zie je de zon in de zee zakken, heb ik zelden gezien, er zijn altijd wel wolken aan de horizon. We hebben een prachtige sterrenhemel, nog nooit zo helder gezien. Zondag 10/8 weer wind tegen, we sturen wat de oceaan op om wind in de zeilen te blijven houden, s’Nachts gaar het stormen, we zijn overstag gegaan en op de grootzeilen blijven we bij liggen zodat we in de ochtend weer op koers lagen. De nacht is aarde donker en een enorm gefluit van de wind door de verstaging. In de kooi lig je aardig heen en weer te rollen. Maandag 11/8 rustiger nacht in vergelijking met de vorige nacht, volle maan daardoor een mooi zicht op de golven. ’s Avonds de motor weer aan. Een stuk of 10 dolfijnen onder de boeg, allemaal kijken. We hebben eerder de rug van een soort walvis gezien en later ook een walvis zien sluiten. Dinsdag 12/8. We krijgen Spanje in zicht en hebben weer telefoon verbinding. De wind is weer tegen dus op de motor. Gestopt in Bayon, een gezellige stad in Spanje, net boven Portugal. Dus even de benen strekken op zoek naar een douche en een tapbiertje halen. Woensdag 13/8. Om 7.45 anker gelicht, de jonge mannen opgehaald na een nacht stappen verder varen naar het zuiden. In de loop van de dag neemt de wind toe en komt uit het Noordwesten zodat we nu met een gangetje van 7 knopen de goede richting ut gaan. Donderdag 14/8 de nacht flinke noordenwind, de zeilen dekken elkaar af zodat we wat de oceaan op gaan om later te geipen en weer naar de jachthaven van Coscais kunnen varen met een gang tussen de 7 tot 10 knopen. Om 18.00 uur komen we in de haven aan. Weer eens lekker onder de douche Vrijdag 15/8. Christien wordt opgehaald door haar vriend, er worden wat bootschappen gedaan, Fred stapt in de namiddag op de trein naar Lissabon om verder naar huis te vliegen. Er is een feest van de Zee in Coscais dus het is druk in de stad er in een muziektent en daar staat er een voor hun bekende zanger te zingen. Zaterdag 16/8. Stad verder verkend, Erg druk op het strand Om 17.00 uur vertrekken we weer, niet veel wind pal achter, om te sturen de motor bij Zondag 17/8 veel op de motor, tegen de avond bij Lagos naar binnen leuke haven. Maandag 18/8 schoon schip en wat zeilen reparatie Dinsdag 19/8. Daniel en Hans vertrekken met de trein naar Faro

De Totem is met een minimum aan bemanning verder gevaren in dagtochten en licht nu in zuidoost Spanje, later gaan zij de Middellandsezee verkennen.

Hans Vermeulen [email protected] 32

SHANTYKOOR ’t Was me het maandje wel.

N

a het succesvol verlopen Shantyfestival nog in ons achterhoofd moesten we in dezelfde week aan de “bak” op uitnodiging van de Duitse reisorganisatie TUI. Barend Fox was gevraagd om een optreden aan boord te verzorgen van de Rijncruiser TUI Allegra. Het schip, één van de grootste in zijn soort maakte een korte stop in Rotterdam om de opvarenden in de gelegenheid te stellen Rotterdam en omstreken te bezoeken. Meestal zijn het Amerikanen of Canadezen die aan boord zijn. Wij verzamelden rond 20.00 uur aan de Oosterkade waar het schip aangemeerd lag. De gasten aan boord hadden net hun diner tot zich genomen toen zij op weg naar hun hutten ons voor het eerst zagen in de foyer, onze klompen trokken het meeste belangstelling en menigeen wilde ze wel even aantrekken voor een foto. Rond 21.00 uur stonden wij opgesteld en zongen wij overwegend Engelse shanty’s. Wim, onze dirigent, gaf in het Engels uitleg over de liedjes wat zeer gewaardeerd werd. Een dankbaar applaus was ons deel. Daarna snel van boord want rond 22.30 uur vertrok het schip naar Amsterdam om de reis daarna te vervolgen richting Nijmegen, Bonn, Keulen en Frankfurt als eindpunt. Ons volgende “kunstje”, zo noemt Adrie ons optreden soms, was om Willemstad te gaan “bezetten”. Wij waren uitgenodigd door Havenkoor Fortitudo. Deze naam is ontleend aan de wapenspreuk van de voormalige gemeente Willemstad. Die is daar gegeven door Prins Maurits van Oranje en luidt: “Fortitudo Mea Deus”, waarbij Fortitudo verwijst naar vesting. In het verleden is vesting Willemstad bestand gebleken tegen vijandelijke aanvallen.Als het nodig was bulderden de kanonnen om indringers te verjagen. 14 September jl. kwamen twaalf koren naar de gemeente Moerdijk waar Willemstad onder valt. Op vier podia werd een ieder in staat gesteld om hun kunnen te laten horen, al hadden sommige koren het begrip shanty’s wel erg ruim genomen. Wij traden drie maal op met veel publiek om ons heen. Een compliment aan de commissie die dit evenement weer in goede banen heeft geleid. Het 6e Shanty & Seasong Festival trok toch weer duizenden bezoekers. Een heel ander bericht bereikte onze gelederen. Onze man achter de grote trom Cor Priele, inmiddels 83 jaar, zou op TV Brabant een bekentenis doen, iedereen nieuwsgierig. Enige dagen voor Prinsjesdag zagen wij Cor een brief schrijven gericht aan de Koning. In de brief biechtte Cor op dat hij een koord van de Gouden Koets in zijn bezit had. Het geval speelde zich af toen de Gouden Koets in Rotterdam was gesteld. Het rijtuig moest dag en nacht bewaakt worden door drie brandwachten van Rotterdam, één daarvan was Cor.Tijdens de wacht sloeg de verveling toe en werd het plan geopperd, laten we er eens in gaan zitten of slapen.Tijdens het instijgen heeft Cor per ongeluk een koord beschadigd, waarschijnlijk bleef hij hier met zijn brandweer laars achter hangen, een stukje viel op de grond. Maar wat nu, na onderling overleg werd besloten dit voorval niet te melden, maar het voor altijd geheim te laten blijven. Cor is na het in de loop van de jaren wegvallen van zijn collega’s tot het besluit gekomen dat hij het nu alsnog moest opbiechten. Hij heeft een brief van drie kantjes gestuurd aan het Secretariaat der Koning. Antwoord heeft hij nog niet, of hij “gestraft” wordt is bij het verschijnen van deze nieuwsbrief nog niet bekend. Wordt vervolgd. →

34

R BAREND FOX

35

N

a deze bekentenis van Cor nam het koor de draad weer op en presenteerden zich op 20 september jl. in Naaldwijk waar de 6de editie van het Westland Korenfestival werd georganiseerd door de Stichting WKF in samenwerking met de Naaldwijkse Winkeliers Federatie. Het bestuur heeft als motto een ieder kennis te laten maken met de muziek van koren, maar ook om die muziek te beleven.Traditionele koren, maar ook moderne koren, Shanty-koren van allerlei genres. 16 Koren uit de regio en daarbuiten waren uitgenodigd. Op acht podia werd dit festival afgewerkt. Inmiddels had ons een minder leuk bericht bereikt. Een dag eerder was er op de radio melding gedaan dat er op de A29 in de buurt van Numansdorp een ernstig ongeluk was gebeurd, er was een auto over de kop gegaan. Niets bijzonders zou je zeggen, dit is aan de orde van de dag maar als je achteraf hoort dat het hier een koorlid betrof, namelijk Arend van Leeuwen dan schrik je toch en zie je maar weer hoe betrekkelijk alles kan zijn. Hoe het gebeurd is, is (nog) niet bekend. Arend is overgebracht naar de Intensive Care van het Maasstad ziekenhuis. Zoals het er nu naar uitziet heeft hij 6 ribben gebroken. Zingen en muziek maken zal er even niet inzitten, maar Arend’s wilskracht zal hem er weer bovenop helpen. Dat was schrikken voor ons allen, en menigeen heeft al zijn medeleven betuigd door het sturen van een kaartje. Arend, we hopen dat je gauw weer met ons “The Wild Rover” kunt zingen. Alle goeds en een spoedig herstel, namens ons allen!

The show must go on Zo ook onze medewerking aan het festival. Barend Fox mocht zich weer verheugen, dat ons genre werd gewaardeerd. Het hart van het festival lag op het Wilhelminaplein. Om 17.00 uur vond de grande finale plaats van alle koren tezamen. Het publiek zong als vanouds uit volle borst mee. Een mooie afsluiting van een succesvolle dag. Het weer was ook nu weer voortreffelijk, heerlijk nazomerweer waardoor de terrassen goed bezocht werden. Als je een goed visitekaartje afgeeft heb je wel kans dat je teruggevraagd wordt. Zo hebben wij als koor een goede indruk achtergelaten aan boord van de TUI Allegra. Op 25 september lag het schip wederom aan de Oosterkade met dit keer aan boord 150 Amerikanen. Het schip heeft een volledige Duitse bemanning, vanuit Amerika was de reisorganisatie TUI gevraagd Barend Fox weer te laten optreden omdat de passagiers hadden genoten van ons eerdere optreden. Nu dat hebben we gedaan. Een geweldig publiek gaf blijk van waardering. Mede door de uitleg in het Engels door Wim. De Duitse crew verraste wij met het zingen van Bora Bora, in het Duits vanzelf. Rond 22.00 uur sloten wij af, daarna snel van boord, want de bemanning en de roeiers stonden aan de kade al klaar om de gangway en trossen los te gooien, om daarna naar Amsterdam te varen. Twee dagen laten waren we weer in touw, nu hadden we ingeschreven op de 12e editie van het Shantyfestival “Rijn en Lek” in Wijk bij Duurstede. Rond 10.00 uur was het verzamelen aan de Lijsterlaan te Capelle aan de IJssel, een touringcar van L.J. de Jong zou ons naar de plaats van bestemming brengen. Een uur later stonden wij tussen de vele andere Shantykoren. De koffie stond klaar en het lunchpakket plus fruit gingen er gretig in. Op een gegeven moment zetten alle koren, begeleid door een vrijwilligster, zich in beweging, om in een bonte stoet door het stadje te gaan. Zestien koren hadden ingeschreven. Jaarlijks trekt dit festival in combinatie met de Lekkodagen, tussen de 10.000 en 15.000 bezoekers.

Op acht podia is gestreden om de felbegeerde prijs, “De Gouden Zuidwester”. Het podium aan de haven waar wij begonnen gaf een goede sfeer, met op de achtergrond de oude stadshaven met een bonte verzameling van historische schepen, te weten waalschokkers, zeeschouwen, motorsleepboten en parlevinkers. In de loop van de dag zou een jury alle koren beoordelen, op zang, uitstraling en de interactie met het publiek. Helaas, we hebben ons best gedaan maar wij moesten het doen met een dankbaar applaus van de vele bezoekers. Een klein succes is toch nog wel binnengehaald. Onze onvolprezen dames van de muziek, dit keer An en Sylvia (Bep moest haar koffers pakken voor een korte vakantie) kregen tijdens het laatste optreden een compliment van een jurylid over de beheersing van het accordeon te weten balgvoering en muzikaliteit. Het moet gezegd sommige accordeonisten “scheuren” er wel een meter af. Het koor en dirigent zijn trots op onze dames. De eerste prijs is toegekend aan het “Sokkenbuurt Zeemanskoor” uit Ugchelen, de Rabobank Publieksprijs aan de “Dronter Piraten” uit Dronten. Rond 19.00 uur vertrokken wij uit Wijk bij Duurstede moe maar voldaan. Nog even dit, onze begeleidster Diny van Dam stuurde nog een email dat ze had genoten van ons koor, en hoopte ons volgend jaar weer te ontmoeten. Bij het ter perse gaan van dit blad (zo noemen we dat in de “krantenwereld”) bereikte ons het bericht dat een gewezen Rotterdammer, nu woonachtig in Sleeuwijk een antwoord terug heeft ontvangen van het Secretariaat van Koning Willem Alexander der Nederland, zijn excuses voor het ontvreemden van het goudkleurige koord is aanvaard. Maar het moet wel teruggegeven worden. Hieruit blijkt, dat ook in Koninklijke kringen op de kleintjes wordt gelet. Een jarenlang geheim is toch tot een goed eind gekomen. “In huize Priele leeft nog wel de hoop dat zij het koord zelf terug mogen geven aan de rechtmatige eigenaar. Wellicht aan Koning Willem Alexander persoonlijk of anders aan de opper-stalmeester, of hoe zo iemand ook heet. Dat lijkt ons erg grappig”. Schreef Cor’s echtgenoot An in het AD van dinsdag 30 september jl. Shanty weer, wat is dat….....? Droog en zonnig, veel publiek, de terrassen vol en dat hebben we in de maand september zeker gekregen. Zo ook 4 oktober in Spijkenisse, waar voor de 8ste maal het Shantyfestival Spijkenisse werd georganiseerd. Tien koren uit de regio waren uitgenodigd om op verschillende locaties hun liedjes te laten horen. De opening werd, zoals al vele jaren door de burgemeester, mevrouw Salet verricht. Zij was blij verheugd dat de festivalcommissie er weer in was geslaagd om het geheel organisatorische maar ook zeker financieel weer rond te krijgen. Spijkenisse is weer op de kaart gezet. Proficiat! Barend Fox mocht deze keer de opening doen op het Uitplein, zij zette in met “Ketelbinkie” op verzoek van de burgemeester die zoals ze zelf vertelde er tranen van in haar ogen krijgt. De moeder (vertolkt door Joke) van Ketelbinkie bracht haar zoon (Bram) naar de kade, hij nam schuchter afscheid maar zoenen deed hij niet. Dit “toneelstukje” werd weer met veel hilariteit opgevoerd ondanks de tragische afloop. Zo hadden we de toon gezet.We brachten ons repertoire weer met veel succes en dit alles onder leiding van Wim van der Sluijs. De festivals zijn voor dit jaar teneinde. We hebben het de laatste weken erg druk gehad maar we hebben het met veel plezier en inzet gedaan. Barend Fox heeft weer getoond, een waardig koor te zijn en hebben de Shantyliederen gebracht waarvoor ze staan.

Hans von Henning Meer weten over ons koor? Kijk op www.barendfox.nl Tot de volgende uitgave.

INGEZONDEN STUKKEN Op zondag 31 augustus is op 69 jarige leeftijd overleden Fred van Dalen Overeenkomstig zijn wens heeft de crematie in besloten kring plaats gevonden. De PV wenst de familie veel sterkte.

Op woensdag 10 september is op 67 jarige leeftijd overleden Bertus Schipper Zijn begrafenis was op 16 september op begraafplaats “Charlois” De PV wenst ook deze familie veel sterkte.

Op vrijdag 17 oktober is op 88 jarige leeftijd overleden Frans van der Plaat Zijn crematie heeft plaats gevonden op de 24e oktober 2014. De PV wenst ook deze familie veel sterkte.

Graag zou ik, ondergetekende, in contact willen komen met oud-collega’s die tijdens hun actieve dienstperiode, een ongevalletje of een medisch probleem hebben gehad, waarvoor een ongevalsrapport is opgesteld en deze door de deskundige van de medische staf is beoordeeld op een bedrijfsongeval? Waar de dienst zich verplicht achtte om de kosten die voor eigen rekening bleven na uitkering van de I.Z.A aan de desbetreffende werknemer te vergoeden. Nu heb ik na enige tijd wat mankementen die de nalatenschap zijn van o.a. de uitruk, zowel het verplichte oefenen en het sporten. Aangezien de dienst van mij verlangt dat ik een causaal verband aan moet dragen om deze kosten op de dienst te verhalen. Tevens werd ik mij door het hoofd van dienst medegedeeld dat er een verjaringstijd aan zit verbonden. Ik heb contact gezocht met Jaap Hoek en die vertelde mij dat dit een hele mooie beroepszaak zou kunnen worden. Dus bij deze wil ik iedere oud collega oproepen om daar melding van te maken, zodat ik het 1 en ander door kan spelen aan Jaap Hoek.

Marcel en Paulien Verhaas zijn de gelukkige ouders geworden van SEM

Hans van Herwijnen [email protected]

VRAAG & AANBOD Te koop: Prima statief voor foto en film, een Velbon D-600 Deluxe. Zo goed als nieuw in originele doos.

info 06-10832737

Te koop: Origineel hand gemaakte Hangmat door Surinaamse indianen. tevens een Jacht verrekijker 7x50 in goede staat Gevraagd: Herenfiets omgeving Rotterdam voor schoollier

info 0649746360

Gratis af te halen: Draadloos toetsenbord van HP. Incl. Draadloze muis.

38

vraagprijs 20 euro vaste prijs 25 euro max 75 euro

info 06-10832737

DE HELDEN VAN DE ROPARUN

Er is een prachtige verjaardagskalender uit, ter ondersteuning van de RoParun. U kunt hem bestellen voor slechts € 15,00. Kijk en bestel op www.debrandweerkalender.nl Bedenk wel, het is voor het GOEDE DOEL.

39

NUTTIGE TIPS VOOR U EN VOOR ONS Vaak denken de mensen / leden dat ze zich op kunnen geven voor een evenement door even zijdelings tegen één van de bestuursleden te zeggen dat ze graag meedoen aan een georganiseerd feest of sportgebeuren. Als een bestuurslid op een receptie, feestje of zelf op een crematie aanwezig is en er komen tijdens die gelegenheid één of meerdere collegae naar hem toe met zo’n soort mededeling, dan mag je er gerust van uit gaan dat deze opgave wordt vergeten. De juiste weg is dan ook om altijd een mail of een briefje te sturen. Een telefoontje kan ook wel, maar dikwijls is het bestuurslid met iets bezig en dan komt het ook niet altijd uit. Je opgeven door het benodigde bedrag over te maken, met vermelding van het evenement, is het allerbeste. De penningmeester ziet dat gelijk op de bankrekening en maakt zijn notities. Mondeling opgeven (zonder te betalen) werkt dus niet of in ieder geval heel slecht.

N

og steeds worden adreswijzigingen naar de uitgeverij gestuurd. Het enige wat zij ermee doen is weer terug sturen naar de redactie. Een onnodige omweg die ook (onnodig) veel werk met zich meebrengt. Zoals bij de colofon vermeld staat moeten de adres wijzigingen worden doorgegeven aan de redactie of aan één van de bestuursleden. Alleen dan gaat het sneller. Omdat het een kwartaalblad is, komt het voor dat een wijziging pas doorkomt als de kopij al verzonden is. Dan komt het eerstvolgende blad nog op het oude adres, soms 2 of 3 maanden na de wijziging denkt men dan dat het niet goed ging. Natuurlijk is het altijd beter om het e.v. dubbel door te geven, dan het niet door te geven. Dan nog iets belangrijks over de foto’s die ik binnen krijg voor de kopij.Veel mensen sturen een foto in van een paar honderd KB of zelfs veel minder. Om een foto te bekijken, bijvoorbeeld op Picasa, is daar niets mis mee, maar om te verwerken in drukwerk is deze resolutie veel te laag. De grootte MOET minimaal 1 MB zijn. Een kwalitatief slechte foto maakt een blad niet aantrekkelijk, dus gebruikt de uitgeverij hem niet. Stuur ook geen foto ingevoegd in een Word document, daar is ook niet veel mee te beginnen. Het beste is zo van de camera in JPG of JPEG. Niet eerst in Picasa of een ander fotoprogramma opslaan en dan doorsturen. Het bestand is dan wel vrij groot voor een mail, maar liever vier mailtjes met 1 foto als bijlage, dan 1 mail met 4 niet te gebruiken foto’s. Stuur ook de kopij niet in de laatste week / dag voor de einddatum op, dat geeft onnodig veel stress. Probeer deze tips te onthouden als u uw kopij naar ons opstuurt, zo helpen we elkaar en is er veel minder onnodig werk. Graag zie ik de volgende kopij weer tegemoet. Alvast bedankt.

De redactie.

EVENEMENTEN KALENDER 2014

De evenementenlijst wordt voor U gemaakt!

Het is prettig voor de organisatie als u NIET tot het laatste moment wacht met uw aanmelding voor de evenementen! 41

N I E UW J A A R ST O E R N O O I & N I E UW J A A R S R E C E PT I E



2

15

Op zaterdag 3 januari 2015 strijden diverse zaalvoetbalteams van de VRR, de Gezamenlijke Brandweer en Rotterdam The Hague Airport in de Margriethal in Schiedam weer om de bekers en vooral om de eer tijdens het 37e Nieuwjaarstoernooi. Om 16:30u. is de feestelijke prijsuitreiking met een hapje en drankje voor iedereen. Dus ook voor alle nietvoetballers. Dit is natuurlijk de perfecte plek om in één keer al je (oud-)collega’s het beste voor het nieuwe jaar te wensen. Op veler verzoek spelen wij dit jaar weer met 2 poules (de recreatiepoule en de prestatiepoule) Het is dus NIET de bedoeling dat je wisselt van recreatie- naar prestatiepoule of andersom. Dit is een regel waar wij als organisatie op toe zullen zien. Willen jullie meedoen en hebben jullie een ploeg van minimaal 7 personen samengesteld? Geef je dan vóór vrijdag 19 december 2014 op bij: Ronald Kramer: [email protected] Erik Optenkamp: [email protected] Ronald de Witte: [email protected] Vermeld ook even waar je bij hoort. Bijvoorbeeld: cluster/afdeling/ploeg/kazerne Geef ook duidelijk aan of je kiest voor de recreatie of de prestatiepoule. Aanmelden FLO/NAR a.u.b. bij Ronald de Witte. Wanneer: zaterdag 3 januari 2015 Locatie: De Magriethal, Nieuwe Damlaan 5 3119 KA SCHIEDAM (A20 afslag Schiedam Noord) Tijd: start om 08:45u , einde om 16:30u Tussen de middag wordt er in de kantine een fantastisch lunchbuffet aangeboden. Hierna zal er als vanouds een wedstrijd plaatsvinden tussen twee veteranenteams, bestaande uit oud-collega’s (NAR-FLO). Prijsuitreiking, Nieuwjaarsborrel en gratis buffet om 17:00u.

42

DECEMBERPARTY

DE JAARLIJKSE FEESTAVOND VAN PV DE BRANDWEER ZATERDAG 20 DECEMBER 2014

WAAR:

‘t Hooghe Water, Groenedijk 48 2904 LB Capelle a/d IJssel


WANNEER:

zaterdag 20 december

TIJD:

vanaf 20:00u.

DRANK & DIVERSE HAPJES: all-inclusive

LIVE BAND: Duo Live

TICKETS:

5 euro (speciale crisisprijs)

ROUTEBESCHRIJVING EN IMPRESSIE: www.hooghewater.nl Tickets aan de deur en in de voorverkoop verkrijgbaar. Je kunt het juiste bedrag overmaken naar IBAN NL33 INGB 0004165382 t.n.v. PV de Brandweer Rotterdam onder vermelding ‘Decemberparty 2014’ + aantal kaarten. Zet er a.u.b. je e-mailadres bij. Je krijgt dan na betaling een e-ticket van ons. 43

PERSONEELSVERENIGING “DE BRANDWEER” inschrijfformulier

(maak gerust een kopie van dit blad)

JA, ik wil graag LID worden van de PV. Naam: …………………………………………… Adres: …………………………………………… Postcode: …………………… Woonplaats: …………………………………………… Geb. datum:

…… - …… - ………….

Telefoon: …………………………………………… Afdeling/Kazerne:

……………………………………………

E-mailadres privé:

…………………………………@……………………

Met onderstaande handtekening stem ik toe dat er € 3,00 per maand van mijn salaris wordt ingehouden. (€ 36,00 per jaar) Datum: …………………………… Plaats: …………………………… Handtekening:

Opzenden aan de PV en naar uw Loonadministratie.

Column GUUS NOG NIET NAAR HUUS Alexander Curly zong in 1972 dat ene Guus naar huus moest komen omdat ‘de koeien op springen stonden en het hooi van het land moest.’ Onze Guus hoeft gelukkig nog niet naar huis. Dankzij de royale overwinning van Oranje op Letland (6 -0 ) heeft de bondscoach zijn plek op de wankelende trainersbank weer verstevigd. Het Nederlandse volk sloeg een zucht van verlichting en de leeuw kon weer trots zijn. Waar Guus Hiddink het meest gewenst is, thuis of langs het veld, durf ik niet te zeggen. Ondanks het doelpuntensalvo van Oranje tijdens de laatste wedstrijd, zijn nog lang niet alle twijfels weggenomen. Dit blijkt uit een online enquête, door Supportersclub Oranje: 35% wil dat Hiddink als bondscoach aanblijft, ruim 50% wenst Guus naar huis. Voor voormalig profvoetballer, trainer en coach Willem van Hanegem is deze discussie echter volkomen overbodig. In een artikel (Voetbal International) stelt ‘de kromme’ resoluut: ”Guus Hiddink blijft bij de KNVB tot en met het EK in Frankrijk en daar ben ik blij om”. Wat Hiddink zelf wil, is vooralsnog onduidelijk. De bondscoach laat – evenals Bert van Oostveen, directeur betaald voetbal en bestuursvoorzitter - hierover weinig los. Voor mij hoeft Guus niet naar huus; nog lange niet! Gezien het feit dat ik de ballen verstand heb van voetbal (om enigszins in de sfeer te blijven), zal mijn mening over deze kwestie er weinig toe doen. Toegegeven: ik ben het stereotype van ‘de vrouw die inderdaad niet weet wat buitenspel inhoudt’; en nog blond ook. Mijn voetbalenthousiasme beperkt zich tot het kijken naar slechts officiële wedstrijden van het Nederlands elftal. Getooid in foute Oranjekleding en dito pruik van de Action, blazend op rood-wit-blauwe toeters die na een half uur kapot zijn en waarmee ik mijn honden doodzenuwachtig maak, moedig ik onze mannen aan. Het moge duidelijk zijn dat de beslissing omtrent het al dan niet aanblijven van de huidige bondscoach, niet van mij zal afhangen. En dat is maar goed ook. Ik heb er alle vertrouwen in dat Achterhoeker Guus Hiddink de juiste beslissing zal nemen. Per slot van rekening komen ‘de wijzen uit het Oosten’.

Leontine

46