Inhoud colofon Van de redactie
3
Van het bestuur
5
Nieuws
7
Even voorstellen…
9
Sponsor bedankje
11
Baasje gezocht
14
Vet’s facts
17
Miaff-dag
19
Vrijwilliger aan het woord
22
Column : Schakel met de natuur
23
Donatiecoupon
24
Adres Dierentehuis: Oosterplasweg 41 5215 HT ’s-Hertogenbosch Telefoon: 073-6412417 Openingstijden: Ma-Vrij: 12.00 tot 16.00 uur Za: 09.00 tot 12.00 uur Bestuur Dierentehuis: Wim Jansen - voorzitter Henk Jansen - algemeen bestuurslid communicatie Kees van Kempen - penningmeester Adviseurs: Henk Bulter Martijn Steuten Redactie Dierbaar: Jolanda van Daalen Florieke Koers Sanne van Diesen Werkgebied: ’s-Hertogenbosch, Rosmalen, Vught, Den Dungen, Berlicum, St. Michielsgestel en Boxtel
Gironummer Dierentehuis: 3990752
Internet:
www.dierentehuisdenbosch.nl
[email protected]
Van de redactie
H
et is herfst. Mijn favoriete seizoen. De dagen worden alweer korter. Ik ben er dol op om met mijn honden te gaan wandelen en het liefst ga ik ’s morgens vroeg naar de waterplas. Deze ochtendwandelingen zijn echt heilig voor mij. De vroege ochtend is heerlijk, en vooral buiten, tussen de bomen en planten, het water, en de dieren. De lucht is fris, de wereld nog in stilte gehuld. Bijna niemand op straat. Damp stijgt op van het water, de eenden kwaken, de meerkoeten spetteren een fuut duikt onder water om een lekker ontbijtje te vangen. Een paar konijntjes springen weg. Het zijn er twee. Altijd. In de herfst is het buiten lekker onstuimig. Het waait flink, het wordt al kouder en je krijgt weer zin in warme chocolademelk met slagroom. De blaadjes aan de bomen hebben de mooiste kleuren en overal zijn eikels, kastanjes en dennenappels te vinden. Mijn honden zijn ook dol op de herfst. Ze rennen en springen door bergen afgevallen bladeren en jagen op de wind. Wandelen kunnen wij ook echt niet laten, ook al regent het nog zo hard. Wij zijn bikkels. Ook op het asiel zijn ze bikkels. Ze doen hun best om zoveel mogelijk honden en katten op te vangen en voor hen weer een nieuw baasje te vinden. Ondertussen worden de dieren zo goed mogelijk verzorgd, vertroeteld en verwend. Wat er ook gebeurd. Hoe slecht het weer ook is. Ik prijs me gelukkig daar af en toe deel van uit te maken, mijn steentje bij te dragen. Voor u ligt de nieuwste Dierbaar. We informeren u hierin over de ontwikkelingen omtrent het Dierentehuis. We maken deze keer een praatje met Marga, die al tien jaar een trouwe vrijwilligster van het Dierentehuis is. We stellen de nieuwe medewerkers Jolanda, Stan en Ros aan u voor. We hebben weer interessante vet’s facts, een column en natuurlijk kan een verslag van de Miaff-dag niet ontbreken. Veel leesplezier en een pootje van de honden en katten van Dierentehuis Den Bosch! Florieke Koers
Joop, onze huiskat
Dierbaar - oktober 2007
3
Van het bestuur Henk Jansen – Bestuurslid PR activiteiten
E
ven voorstellen…Mijn naam is Henk Jansen en sinds kort ben ik toegetreden tot het bestuur van het Dierentehuis. Samen met mijn vrouw Francien heb ik twee kinderen: Alexe en Lourens. Ook lopen er in ons gezin twee viervoeters rond: Snoopy, een achtjarige beagle en de schrik van zijn leven Dikkie. Onze dikke rooie je-weetwel-kater die zo’n 7 jaar geleden is aan komen lopen. De gezondheid van dieren gaat mij erg aan het hart en dat komt ook weer tot uiting in mijn activiteiten voor Body Cooler; een product dat voornamelijk honden helpt hun lichaamstemperatuur te reguleren. Onze beagle maakt er dankbaar gebruik van. Samen met mijn vrouw (en 16 medewerkers) hebben wij een reclamebureau in Den Bosch: Communicatie Team. In deze hoedanigheid hoop ik dan ook een bijdrage te kunnen leveren om de commerciële activiteiten en de bekendheid van het Dierentehuis te bevorderen. Karin Kerskes heeft het bestuur verlaten
N
a jarenlang het voorzitterschap vervuld te hebben van het Dierentehuis ‘sHertogenbosch en omstreken heeft Karin Kerskes het bestuur verlaten. In de bestuursvergadering van 30 augustus jongstleden is helaas gebleken dat voor verdere samenwerking met de overige bestuursleden onvoldoende basis meer was. Het bestuur wil Karin Kerskes bedanken voor haar inzet en het goede werk voor het tehuis gedurende de afgelopen jaren.
Dierbaar - oktober 2007
5
Nieuws In Memoriam: Zoë
N
a ruim anderhalf jaar in het Dierentehuis Den Bosch te hebben gewoond, werd Zoë afgelopen juni geplaatst bij twee hele lieve mensen. Zoë was een schat van een meid, maar was moeilijker plaatsbaar omdat ze behoorlijk eenkennig was. Ze bepaalde zelf altijd met wie ze wel of niet wilde wandelen. Een paar verzorgers hadden haar vertrouwen gewonnen, maar naar vreemde mensen toe bleef ze terughoudend. Gelukkig vonden de mensen die voor haar kwamen kijken dit niet erg en hebben haar een plaatsje gegeven in hun gezin. Ze lieten al snel weten dat het heel goed met haar ging! Ze was lief, erg aanhankelijk en al helemaal gewend. Helaas heeft Zoë op 30 augustus een maagkanteling gehad. Ze werd direct geopereerd, maar helaas is ze niet meer beter geworden. Gelukkig heeft ze drie mooie maanden bij deze lieve mensen mogen doorbrengen. Ze is negen jaar geworden. Namens iedereen van het Dierentehuis Den Bosch e.o. willen wij de eigenaren bedanken voor de liefdevolle verzorging van Zoë. We zullen haar nooit vergeten.
Gezocht: vrijwilligers
H
et dierentehuis is altijd wel op zoek naar vrijwilligers. Zoals de meesten wel weten is het asiel afhankelijk van donaties en sponsoring. Het draait bij ons daarom vooral om de dieren en niet om het geld. Vandaar dat onze vrijwilligers ontzettend belangrijk zijn voor het Dierentehuis. Wij zoeken onder meer mensen die in de dierenverzorging willen werken, nazorgconsulenten, telefonistes, interieurverzorgers, collectanten en avondchauffeurs.
Dierbaar - oktober 2007
7
Even voorstellen: Beheerdersteam met hart voor dierentehuis
A
ls je een tijdje niet op het dierentehuis bent geweest en besluit weer eens binnen te lopen, zul je een aantal nieuwe gezichten zien. Sinds begin dit jaar zijn er een aantal nieuwe, vaste medewerkers in dienst gekomen. Twee ervan zijn Jolanda van Daalen (30) en Stan Verbruggen (31). Zij vormen samen het nieuwe beheerdersteam, Jolanda als beheerder, en Stan als plaatsvervangend beheerder. Tijd om ze eens voor te stellen. Jolanda: ‘Ik solliciteerde bij het dierentehuis in ‘s-Hertogenbosch voor de beheerderfunctie en ik werd aangenomen! Samen met vriendlief en de twee ratjes vertrok ik vanuit Leidschendam naar ‘s-Hertogenbosch om ons in de riante beheerderswoning met tuin bij het dierentehuis te vestigen. We maakten kennis met Josje en Robin de huiskatten en binnen een maand hadden we er twee huisgenootjes bij, namelijk twee hondjes die in het asiel zaten: Jara en Floortje.’ Stan: ‘Na de HTS heb ik 6.5 jaar als chip-ontwerper gewerkt bij een bedrijf dat chips maakt voor het beveiligen van onder meer internetverbindingen. Omdat ik van dat werk geen voldoening en waardering kreeg, ben ik in januari 2006 als vrijwilliger begonnen op het dierentehuis, op de zondagmiddag. Al snel kreeg ik in de gaten dat 4 uur bij het dierentehuis mij veel meer opleverde dan 40 uur bij mijn eigen werk. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb in oktober 2006 ontslag genomen en in januari 2007 belde het dierentehuis mij op om te vragen of ik wilde komen praten over een vacature die was ontstaan. Dat was in eerste instantie als administratief medewerker, maar na een paar weken vroegen ze of ik wilde solliciteren als plaatsvervangend beheerder.’
Jolanda: ‘Ik ben nieuwsgierig en onderzoekend van nature. Klom in alle bomen, bouwde hutten en droomde over een leven als Jane Goodall. Ik ontdekte een passie voor dieren, logischerwijs ging ik dan ook na de middelbare school een opleiding over en met dieren volgen. In 2001 studeerde ik na de opleiding diermanagement in Leeuwarden af en ging als beheerder op een kinderboerderij voor de gemeente Utrecht werken. Drie kinderboerderijen en zes jaar verder vond ik dat het tijd werd voor een nieuwe uitdaging.’ Stan: ‘De rol van plaatsvervangend Dierbaar - oktober 2007
9
beheerder bevalt mij persoonlijk erg goed. Het is erg gevarieerd, van het inschrijven en verkopen van honden en katten tot het overleggen met de gemeente, dierenbescherming, hondenbescherming, politie en de dierenambulance. Ook houd ik het pand bij, regel ik de benodigde reparaties en assisteer ik soms de dierenarts bij het spreekuur en kleine operaties.’ Stan: ‘Ik heb niet echt (of echt niet!??) een toekomstplanning. Vooralsnog heb ik het op het asiel uitstekend naar mijn zin, ik leer nog bijna iedere dag nieuwe dingen bij. Als ik het hier niet meer naar mijn zin heb, ga ik wel verder kijken. Wie weet wat er allemaal op mijn pad komt! Ik zie het werken op het asiel als een enorme kans, die ik volledig wil benutten. Hoe vaak komt het nu voor dat iemand de mogelijkheid krijgt om zo’n switch te maken?’ Jolanda: ‘Ik heb het op het dierentehuis erg naar mijn zin. Ik haal voldoening uit mijn werk en heb een stel leuke collega’s. Ik verbaas me nog steeds over de grote hoeveelheid vrijwilligers dat zich inzet voor de dieren. Mede dankzij deze mensen is dierentehuis Den Bosch een goed draaiende voorziening met een hoog welzijnsgehalte voor de dieren.’
10
Dierbaar - oktober 2007
Bedankjes Een wereldse dierendag voor honden en katten in Dierentehuis ‘sHertogenbosch
D
ierenliefhebbers hebben de afgelopen weken een mooi bedrag bij elkaar gespaard, waarmee wij onze honden en katten op Werelddierendag extra kunnen verwennen. Onlangs organiseerde Mars, in het kader van Werelddierendag, een actie in samenwerking met Plusmarkt om dieren in Dierentehuis ‘s-Hertogenbosch een ‘Wereldse Dierendag’ te gunnen. En met succes! Op 17 september ontving het dierentehuis een waardecheque ter waarde van maar liefst €1365,- die zij kon besteden aan producten van diervoedingsfabrikant Mars. Mars zorgde dat al het lekkers op 4 oktober werd bezorgd voor een onvergetelijke dag. De dieren konden er op 4 oktober en nog lang daarna van genieten! En ook bedankt: Beaphar:
N
amens de ongeveer honderd kittens die in het seizoen 2007 in leven konden worden gehouden dankzij flesvoeding, is een speciaal bedankje op zijn plaats voor de firma BEAPHAR uit Hedel. Toen zij daar hoorden dat de kittens van het vorige seizoen onze spenen hadden lek gekauwd, kregen wij spontaan een zak vol nieuwe spenen aangeboden. Fantastisch! Honden-en katten pension RIANNE:
D
e eigenaars van pension Rianne hadden al enige tijd de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Helaas kwam er niemand die het pension kon overnemen. Zij hebben toen hun overtollige spullen zoals kattenbakken etc. aan het Dierentehuis geschonken. En gebruikt worden ze! Onbekende gevers: Voor de opvang van de allerkleinste, moederloze kittens wordt er in de pleeggezinnen graag gebruik gemaakt van hamster- en konijnenkooien. Na een oproep in de krant hebben we een geweldige stapel gekregen, van klein tot groot formaat. Ze komen prima van pas!
Dierbaar - oktober 2007
11
Even voorstellen: Hoofd dierverzorger Rosmarije Noordegraaf ‘Ik heb het enorm naar mijn zin op het asiel, voorlopig ga ik er niet weg.’
S
inds ergens begin mei loopt er in het Dierentehuis een nieuw hoofd dierenverzorging rond. Het is de 26 jarige Rosmarije Noordegraaf, kortweg Ros genoemd, die helemaal uit Friesland is komen overwaaien. Ros: ‘Ja, ik kom inderdaad uit Friesland. Ik heb in Leeuwarden hbo diermanagement gestudeerd. Ik heb een tijd bij een grote bank gewerkt, en was ik natuurgids voor schoolreisjes op het WAD. Ik heb wel stage gelopen tijdens mijn studie, maar ik wilde graag nog meer praktijkervaring op doen in de ‘dierenwereld’. Via een open sollicitatie ben ik in het Dierentehuis terecht gekomen. Ik heb het enorm naar mijn zin op het asiel. Ik vind het leuk om te werken met de dieren, maar ook met de vrijwilligers en de stagiaires die ik begeleid, kan ik het goed vinden. Voorlopig ga ik dus nog niet weg.’
Ros (rechts vooraan) Wie was die leuke jongen die Ros bij zich had tijdens de Miaff-dag en die zo enthousiast de hele dag meehielp? ‘Dat was Thijs, mijn vriend. In Leeuwarden woon ik samen met hem, en drie katten: Kitty, Muis en Panter. Ik hoop ze binnenkort naar Den Bosch te krijgen, als Thijs hier een baan gevonden heeft. Tot het zover is, reis ik ieder weekend op en neer naar Friesland, en huur ik hier in Den Bosch een kamer. Mijn sociale leven staat momenteel even op ‘pauze’. Ik wil in Den Bosch een leuk huisje vinden, zodat Thijs en ik ons hier helemaal kunnen gaan settelen. Ik hoop dan weer te kunnen gaan paardrijden, en natuurlijk nieuwe vrienden maken.’ Carrièreplannen? Ros: ‘Ik heb geen ambitie om beheerder van een asiel of iets dergelijks te worden. Als ik in de toekomst van baan zou wisselen, zou dat zijn om meer te gaan doen met therapie en revalidatie met behulp van dieren, of educatie op het gebied van dieren, natuur en milieu. Maar eerst ga ik eens genieten van mijn werk op het asiel.’ Dierbaar - oktober 2007
13
Baasje gezocht Okki
D
eze prachtige dame van negen jaar, die zonder enige schaamte voor de voorpagina wil poseren, is al een tijdje op zoek naar een nieuw baasje. Ze is in juli 2006 afgestaan, omdat haar baasjes gingen scheiden. Ze is inmiddels twee keer geplaatst geweest, waarbij ze de eerste keer iets te ruw speelde met de kinderen en de tweede keer niet kon opschieten met de al aanwezige kat in het gezin. Nu, ruim een jaar later, wil ze heel erg graag geplaatst worden bij volwassen mensen zonder kinderen en andere huisdieren. Op het moment wil ze niets liever dan geknuffeld worden en gaat dan ook helemaal uit haar dak! Bent u op zoek naar een lieve en karaktervolle kat en heeft u een tuintje, kom dan snel eens kijken naar onze Okki! Ze verdient het!
Jane
J
ane is ook al zo’n mooie karakterkat. Zij is in februari van dit jaar gevonden en naar ons toe gebracht. Ze zag er niet goed uit, was mager en had een hele slechte vacht. De dierenarts constateerde een voedselallergie, waardoor ze een tijdje medicijnen en speciaal voer heeft gekregen. Gelukkig knapte ze daar heel snel van op. Het gaat zelfs zo goed, dat ze met gewoon voer en om de dag een half tabletje voor haar allergie, nergens last meer van heeft. Sterker nog, ze is erg knap om te zien! De tabletjes die Jane krijgt zijn gemakkelijk te geven en kosten ongeveer vijf euro per drie maanden. Jane wil net als Okki, een huisje met volwassen mensen, zonder kinderen of andere huisdieren en met een tuintje. Jane is ongeveer vier en een half jaar oud.
14
Dierbaar - oktober 2007
Perry Perry is een super enthousiaste hond die goed luistert en al heel wat commando’s kent. Hij leert ontzettend snel en is een beetje bijdehand. Met honden kan hij over het algemeen redelijk opschieten. Perry is inmiddels een weekje geplaatst geweest, waarin een aantal dingen heel duidelijk zijn geworden. Omdat hij gevonden was, wisten we niet zoveel over zijn gedrag in huis. Maar nu weten we dat wel. Perry is duidelijk niet in een huis opgegroeid, want hij ziet het huis als een grote speeltuin waar je porseleinen servies en mooie bank niet veilig zijn. Gelukkig hadden die mensen een heel mooi buitenhok voor hem, maar helaas was hij tijdens het wandelen af en toe te sterk voor hen. Perry is namelijk heel bang voor langskomende vrachtwagens en trekt dan hard aan de lijn. Helaas woonden deze mensen langs een grote drukke weg. Wij zoeken voor deze prachtige herder is een plekje buiten met een lekker binnenhok en eventueel een maatje voor wat gezelschap. Perry zit al meer dan een jaar bij ons in het asiel!!! Kunt u deze lieverd, met een hart van goud, een fijn huisje bieden? Kom dan gerust een keertje kijken en wandelen. Perry is ong. 6 jaar oud.
Dalton Dalton is een prachtige herder. Jammer genoeg is Dalton gewoon op straat gevonden en weten we dus niet veel over hem. In het begin was hij behoorlijk onstuimig aan de lijn. Gelukkig is hij door een vrijwilliger super goed begeleid en getraind, en is hij veranderd in een hele gehoorzame hond. Natuurlijk moet degene die hem uitlaat wel een beetje over een natuurlijk overwicht beschikken en duidelijke grenzen stellen, maar dat is eigenlijk bij bijna alle herders het geval. Eigenlijk is het stiekempjes een enorme knuffelkont! Dalton is ongeveer vier en een half jaar oud.
Dierbaar - oktober 2007
15
Vet’s facts
F
rits Janssen is in 1982 afgestudeerd als dierenarts. Het Dierentehuis ‘sHertogenbosch staat op diergeneeskundig gebied al 22 jaar onder zijn hoede. Enkele dagdelen per week is hij er te vinden. In deze rubriek zal hij een of meerdere onderwerpen uit de diergeneeskunde de revue laten passeren. Leishmaniasis Regelmatig worden honden meegenomen op vakantie naar het buitenland en het adopteren van buitenlandse honden lijkt toe te nemen. Hierdoor zien we in dierenartspraktijken steeds vaker honden die de ziekte Leishmaniasis hebben. De veroorzaker van de ziekte is de Leishmania-parasiet en wordt doorgegeven door de zandvlieg. Deze vlieg komt vooral in het middelandse zeegebied en wordt actief als de avond valt. Honden die s’avonds en s’nachts binnen gehouden worden, lopen daarom minder risico om deze ziekte te krijgen. Behalve honden kunnen ook andere diersoorten, zoals katten, en kleine kinderen Leismaniasis krijgen. Het is echter een grote uitzondering. Wanneer een hond wordt gestoken door een besmette zandvlieg, kan de parasiet in de huid van de hond komen. De parasiet nestelt zich daar voor onbepaalde tijd; dit kan drie maanden maar ook drie jaar duren. Na die tijd verspreidt de parasiet zich via bloed en lymfe naar de lymfeklieren, huid, lever, milt, nieren en beenmerg, waar hij zich vermenigvuldigt. De hond begint dan langzaam symptomen te vertonen. De symptomen die als eerste voorkomen is haaruitval en kale schilferige plekken op de huid, vooral op de kop, snuit en oren. Wanneer de ziekte zich verder ontwikkelt, vermagert de hond, de eetlust neemt af en is minder actief. Ook zijn de lymfeklieren soms vergroot, evenals de milt en lever. De nagels groeien snel en de hond krijgt onregelmatige voetkussentjes. Symptomen die minder vaak worden gezien zijn diarree, pijnlijke gewrichten, bloedneuzen en oogbol- en ooglidontstekingen. Op ten duur kunnen de organen beschadigd raken, waardoor de hond kan overlijden aan een niervergiftiging. De ziekte kan vastgesteld worden door bloedonderzoek. Wanneer uit de uitslag komt dat de hond inderdaad besmet is, moet er onderzocht worden of de lever en nieren aangetast zijn. Wanneer de organen nog niet beschadigd zijn, is behandeling goed mogelijk. Dit gebeurt met Alopurinoltabletten en Gucantime-injecties. Alopurinol zorgt ervoor dat de leefomstandigheden in het bloed voor de parasiet verslechtert. Glucantime is een middel wat de parasieten doodt. Meestal zal de behandeling minstens een half jaar duren; aan de hand van nieuw bloedonderzoek wordt dit besloten. De ziekte is nog niet met vaccinatie te voorkomen, maar er zijn wel middelen die tegen de zandvlieg werken. Voorbeelden hiervan zijn de Scalibor halsband, Advantix en Expotdruppels. Ook, zoals eerder vermeld, is het belangrijk de hond s’avonds en s’nachts binnen te houden.
Dierbaar - oktober 2007
17
Chiardia Chiardia is een eencellige parasiet en kan zich in de dunne darm van een dier bevinden. Deze parasiet wordt tegenwoordig steeds vaker gezien bij honden en katten. Bij sommige dieren zien we symptomen als diarree en gewichtsverlies. Soms geeft de chiardia-parasiet geen symptomen maar is hij wel in de darmen van de hond of kat aanwezig; de dieren zijn dan drager en kunnen wel andere dieren besmetten. De besmetting vindt plaats via de ontlasting van een besmette hond of kat. In de ontlasting bevinden zich eitjes van de parasiet en wanneer een dier hieraan ruikt of likt kan deze de eitjes binnen krijgen. Ook kunnen de eitjes zich bevinden in besmet water en in de omgeving. Om een diagnose te stellen of het dier inderdaad besmet is met chiardia, moet de ontlasting onderzocht worden op eitjes. Soms komen er geen eitjes met de ontlasting mee en is het niet altijd met zekerheid vast te stellen. De behandeling van deze parasiet bestaat uit een kuur ontwormingstabletten, die een werkzame stof moeten bevatten waar de parasiet gevoelig voor is. Ook is het belangrijk dat het huis of de ruimte waarin de hond of kat verblijft goed wordt gereinigd. Een goede hygiëne van de eigenaar na de omgang met een besmette hond of kat is van belang, ondanks dat besmetting van dier op mens vrijwel niet voorkomt. Besmetting met chiardia is moeilijk te voorkomen aangezien honden en katten graag aan ontlasting snuffelen; hierin kunnen de eitjes aanwezig zijn.
18
Dierbaar - oktober 2007
Miaff!
H
et is nog vroeg in de ochtend. Het miezert een beetje, maar af en toe breekt ook het zonnetje even door. Er is een en al bedrijvigheid in het dierentehuis op deze anders zo rustige zondagochtend. Een flink aantal vrijwilligers is op de been om het asiel op tijd klaar te krijgen voor de Miaffdag, of liever gezegd middag, want vandaag, 24 juni 2007, zal het dierentehuis haar deuren van 12.00 uur tot 16.00 uur speciaal openen voor kinderen en hun familie. Kraampjes worden opgezet en ingericht, ondermeer een kraampje met informatie over het dierentehuis, en een voor knaagdierenopvang Maxipaxi, waar konijnen, ratten en cavia´s te bewonderen zijn, de suikerspinmachine draait warm, en het luchtkussen is al opgeblazen. Gauw nog de honden uitlaten, en alle katten- en hondenverblijven schoonmaken... het is bijna zover!
Het dierentehuis-kraampje met Hennie en Anja
Frances doet beestachtig goed werk voor knaagdierenopvang Maxi Paxi
Ronald verzorgt de rondleidingen Dierbaar - oktober 2007
19
Kelsey en Danique bij de dierenambulance
De toeschouwers hebben een veilig plekje gezocht...
Politiehond Ringo laat zien wat hij kan tijdens een een spannende demonstratie...
Sanne en het grote luchtkussen. 20
Dierbaar - oktober 2007
Op bezoek bij de katten. Mieke en Jeroen van de EHBO: ´we hebben één schram van een kat gehad...´
En Bento denkt: ´Leuk, al die mensen hier... wie wil er met me spelen?´ In totaal kwamen er 212 bezoekers naar het asiel, en ondanks regelmatig een paar druppels, was de sfeer uitstekend. Er werd geknutseld, gegrabbeld en geschminkt, een loterij gehouden, rondleidingen gegeven, en een van de hoogtepunten van de dag was een demonstratie met politiehond Ringo. Stan Verbruggen van het dierentehuis: ´We hebben een paar gulle sponsors gehad: De Super de Boer Rivierenplein, de Albert Heijn van Roosmalenplein, Cafetaria de Oosterplas en de Mico. We hebben niet veel geld opgehaald, maar daar ging het ook niet om. We hebben weer mensen bereikt, en hopen zo weer meer dieren te kunnen plaatsen. En we hebben natuurlijk een leuke dag gehad.´ Het dierentehuis bedankt de vrijwilligers, medewerkers en bezoekers voor het harde werken en de gezelligheid!
Dierbaar - oktober 2007
21
Vrijwilliger aan het woord
M
arga Schoenmakers werkt al heel lang met veel plezier via de stichting Ambitie voor het Dierentehuis. De stichting Ambitie is een organisatie die mensen met een beperking begeleidt bij het vinden en behouden van (on)betaald werk. Tijd voor een praatje met deze trouwe vrijwilligster... Stel jezelf eens voor. Ik ben Marga, ik ben 36 jaar oud en ik ben een hele leuke vrouw. Ik woon in een woonvoorziening in Hintham, Rosmalen. Mijn hobby’s zijn trommelen, computeren en wandelen. Ik hou van muziek en ik kan goed dansen, vooral jumpen. Hoe ben je hier terecht gekomen? Ik heb eerst op de kinderboerderij gewerkt en werk nu al 10 jaar samen met Dorien bij de katten. Wat zijn je werkzaamheden op het Dierentehuis? Ik maak kattenbakken en voerbakken schoon. Ik geef het eten en drinken aan voor de poezen. Ik vouw de was op, was en droog de kopjes af en maak het aanrecht schoon. Op het kantoor veeg ik en maak ik de prullenbakken leeg. Wat vind je het leukst aan het Dierentehuis? Het is hier gezellig en ik vind alle mensen aardig en leuk. Ik kan lekker met de poezen en de mensen knuffelen. Ik hou van radio Mexico en dans elke middag even in de kantine. De collega’s zijn lief. De poezen hebben me nog nooit gekrabd en komen altijd naar me toe. Ik hou ook veel van honden. Het is hier leuk en ik wil hier nog heel lang blijven werken!
22
Dierbaar - oktober 2007
Column
Schakel met de natuur Door Florieke Koers Dieren, en dan voornamelijk honden, lopen als een rode draad door mijn leven. Op dinsdagochtend ga ik altijd een paar uurtjes honden uitlaten en kennels schoonmaken in het dierenasiel bij mij in de stad. Zo ook vandaag. Het is heerlijk weer en ’s morgens om acht uur zit ik al met mijn ‘collega’s’ buiten aan de picknicktafel aan de thee. Er is vanmorgen goed nieuws: Fredo, een greyhound die al heel lang in het asiel zit, gaat vandaag op proefdag. Hij krijgt dus waarschijnlijk eindelijk een nieuw baasje! De honden blaffen ons vanuit de kennels toe alsof ze willen zeggen: Hé, jullie daar, schiet eens op, we willen uitgelaten worden, en een schoon hok! Gauw aan de slag dan maar. Ik waan me altijd even in een andere wereld als ik op het asiel ben, hier vergeet ik mijn eigen drukke leven even, hier tellen alleen de hondjes. Op het asiel loopt een ratjetoe aan honden rond. Sommigen zijn in beslag genomen, sommigen gevonden, en van andere honden is afstand gedaan. Ze zijn bang, of juist brutaal, vriendelijk of agressief, enthousiast of juist terneergeslagen. Voor de een is het asiel een paradijs, bijvoorbeeld voor Fleur, de grijze mastino. Ze werd als zwerver binnengebracht en al snel werd duidelijk dat ze een fokteef was en dat ze na jaren puppy’s ter wereld te hebben gebracht, gewoon op straat gegooid was. Ze was niets gewend en doodsbang. In het asiel bloeide zij helemaal op. Voor de ander is het asiel juist een hel, bijvoorbeeld als je zoals mechelse herder Dalton waarschijnlijk een grote tuin en een fijne bank tot je beschikking hebt gehad, en er afstand van je wordt gedaan met een kleine kennel in het asiel als resultaat. Als ik later die ochtend met wolfskeeshond Max, met zijn guitige kop en weelderige haardos, langs het water loop, stopt hij ineens en kijkt me recht in mijn ogen. Hij raakt me tot in het diepst van mijn ziel. Ik geloof in de goden in de zin van dat ze grote natuurlijke krachten zijn, vormloos, en tijdloos, en op dit moment spreken ze tot me via deze eenvoudige asielhond. Deze hond is mijn schakel met de natuur, ik voel me een moment één met hem, en met de bomen, de planten en de vogels om me heen. Dit gebeurt me af en toe. Wat ik hen geef, een beetje verzorging en een beetje aandacht, een beetje liefde, krijg ik door het contact wat ik met sommige van hen heb driedubbel terug. Met mijn honden thuis heb ik dat ook. Maar als ik vandaag tegen het middaguur thuiskom, besnuffelen ze me uitgebreid en kijken jaloers, zo van: Waar ben jij geweest? Jij ruikt naar andere hondjes, véél andere hondjes! Ach ja, je kunt niet altijd alle aandacht krijgen. Hier, een koekje, dan is het weer goed.
Dierbaar - oktober 2007
23
Donatieknipcoupon
24
Dierbaar - oktober 2007