P.B.-P.P.
BELGIE(N) - BELGIQUE
P003981
indruk Driemaandelijks tijdschrift van vzw De Bolster Vu Geert Bonte Kasteeldreef 2 9630 Zwalm (Beerlegem) Nr 16 – juni juli augustus 2013 Afgiftekantoor Zwalm 1
Geflitst Eerste steenlegging Omgangstips in het benaderen van personen met een NAH tijdschrift van vzw de bolster
i
n
4
22
25
h
o
u
d
Voorwoord
1
Info uit de gebruikersraden
2
Sociale dienst info
3
Bouwdossier: De eerste steenlegging
4
Omgangstips in het benaderen van personen met een NAH
6
Amen en uit
10
Geflitst
12
Uitnodiging Bolsterkwis
27
Uitnodiging Zomerfeest
28
Familienieuws
29
In en uit dienst
32
V
O
O
R
W
O
O
R
D
Voorwoord Hartverwarmend, deugddoend … Dit is wat ik voel wanneer ik vanavond door het raam naar buiten kijk. Voor de eerste keer dit jaar denk ik dat het de zon echt menens is. Ik hoop dat ze van plan is om een tijdje bij ons te vertoeven. Samen met u zie ik dan ook uit naar zonovergoten dagen, naar lange en warme avonden. Eindelijk … na een lange koude winter en natte lente (of was het toch herfst ?). Hartverwarmend, deugddoend … Dit is wat ik ervaar wanneer ik de diverse bijdragen in deze Indruk erop nalees. Het is immers prettig te beseffen welk divers gamma aan talenten in De Bolster woont of werkt : cliënten die als een volleerd metser de eerste steen leggen van onze nieuwbouw te Beerlegem, cliënten die samen met Filip Meirhaeghe fietsend het Vlaamse land veroveren, cliënten die genieten van rolstoelschaatsen, van zintuiglijk vieren, van wandelen met de hond, om nog maar te zwijgen van de belevingsquiz tijdens de familienamiddag in Kluisbergen. Dit alles wordt mogelijk gemaakt door de enthousiaste en gedreven inzet van menig medewerker. Langs deze weg wil ik u namens het redactieteam veel leesgenot en een deugddoende, ontspannende zomerperiode toewensen. Geert Bonte 10 juni ’13
1
2
G
E
B
R
U
I
K
E
R
S
R
A
D
E
N
Info uit de Gebruikersraden Gebruikersraad Zwalm 21 maart 2013 Vervanging van Rita Blomme als secretaris Na het voorlezen van een dankbrief van de partner en kinderen van Rita, stelde Griet De Cuypere zich kandidaat en werd unaniem goedgekeurd als secretaris. Dit mandaat duurt tot de nieuwe verkiezingen in 2015. Bespreking verslagen cliëntenraad - Probleem van (gebrek aan) rust in de kantine wordt herhaaldelijk aangehaald in de verslagen. Dit werd opgelost door iedereen een vaste plaats te geven. Op geregelde tijdstippen zal dit herbekeken worden. - Invoering van klachtenformulier: Een voorbeeld zal volgende maal getoond worden. De wettelijke vertegenwoordigers, ouders zullen van de klacht van hun cliënt/kind op de hoogte gesteld worden indien cliënt/ kind hiermee akkoord is.
Tevredenheidsenquête wettelijke vertegenwoordigers (luik Zwalm) - De dienstverlening scoort heel hoog - Inspraak in HP: 10 % ontevreden in Tehuis - Klachten en opmerkingen: 87 % tevredenheid - Informatiedoorstroming: website blijft weinig gekend - Sociaal-administratieve ondersteuning: 23 % ontevredenheid (te wijten aan het luik administratieve ondersteuning?) Toelichting beleidsplan 2013 - Herkomst thema’s beleidsplan - Van kwaliteitshandboekdenken naar verbeterdenken - Implementatie van ethisch model Axel Liégeois - Aanpassen handelingsplan – inspelen op zorgvernieuwing - Verder uitwerken pilootprojecten – in Kluisbergen ook nieuwbouw gepland. - Clusterbeleidsplannen Nieuw beschermingsstatuut voor wilsonbekwame personen Documentatie werd uitgedeeld (verslag Fovig) en uitleg werd gegeven door Sonja. Deze nieuwe wet, die meer genuanceerde oplossingen biedt, werd onlangs goedgekeurd maar gaat maar in voege midden 2014. Wordt vervolgd. Varia Projecten: Rechtstreeks Toegankelijke Hulpverlening. Meetjesland, Waasland, Regio Gent hebben project gekregen.
G
E
B
R
U
I
K
E
R
S
R
A
D
E
N
Gemeenschappelijke gebruikersraad 25 april 2013 Zorgvernieuwing Aangezien dit een uitgebreide powerpointpresentatie betreft over een belangrijk onderwerp, waarbij veel uitleg en commentaar nodig zijn, werd er voor gekozen om dit als enig agendapunt te plannen. Presentatie werd gegeven door de heer Patrick De Waele. De zorgvernieuwing die nu gestart is en stilaan geïmplementeerd wordt, wordt gestuurd door 2 stromingen: - Tekort aan plaatsen (18.000 op wachtlijst) met de bedoeling meer te doen met dezelfde middelen - Nieuwe visie op zorg: vraaggestuurd en meer inclusief.
Deze zorgvernieuwing zal heel wat consequenties hebben; we zullen in de gebruikersraad hiervan regelmatig op de hoogte gesteld worden. Slides van de powerpointpresentatie: ‘Wegwijs in zorgvernieuwing’ zijn te verkrijgen bij de leden van de gebruikersraden. Agenda Eerstvolgende gebruikersraad De Bolster Zwalm: donderdag 3 oktober 2013 om 19.30 uur. Eerstvolgende gemeenschappelijke gebruikersraad De Bolster: donderdag 24 oktober 2013.
Sociale dienst info
UIT HANDIFLASH: VOOR U GELEZEN
Geen fiscaal attest nodig voor tegemoetkomingen Je hebt tot 26 juni 2013 de tijd om je belastingbrief op papier in te vullen (tot 17 juli als je dat elektronisch doet via Tax-on-web). Ter herinnering: de integratietegemoetkoming/inkomensvervangende tegemoetkoming en de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden zijn niet belastbaar. Je moet ze dus niet ingeven op je belastingaangifte en er ook geen fiscaal attest voor aanvragen.
3
4
B
O
U
W
D
O
S
S
I
E
R
De eerste steenlegging De Vlaming heeft een baksteen in zijn maag. Geert Bonte heeft er minstens drie. Op 30 april 2013 legden drie cliënten van de cluster gesp (gedrags- en emotionele stoornissen met soms ook een psychische problematiek)) eerste stenen van het eerste van de drie nieuwbouwprojecten uit het masterplan van VZW De Bolster. Een winderige dag kondigde zich aan. Een flinke bries trok over de drie platformen die al gegoten waren en dus trokken we onze jassen wat steviger dicht. Directeur ZorgAgogiek Patrick Dewaele opende het feestelijke moment met de woorden van orthoagoge Ingeborg. Wegens een vorming kon ze er niet bij zijn. Ingeborg had zich laten inspireren door de als legoblokken geschilderde dozen, waarvoor onze welgemeende dank aan huis zes. Zeven blokken als acroniem voor: blij (= het gevoel van de dag), lang gewacht (=op dit moment), onze missie (= samen met zijn allen het bieden van de ‘k’), kwaliteit van leven (= voor elke
bewoner), kreativiteit (= is wat we nu nodig hebben), energie (= om het vertrouwde te kunnen loslaten), nieuwe kansen (= waar we samen voor zullen gaan). Nathalie paste haar Bolsterlied nog maar eens een keertje aan en cliënten uit de drie gesphuizen lazen een tekst voor waarin een baksteen meer wordt dan een steen, ‘want een levend huis waar iedereen zich goed voelt, wordt gebouwd met liefde en waardering voor elke bouwsteen, hoe klein hij ook is’ of anders gezegd: ‘want in een huis waar het goed leven is, heeft iedereen respect voor elkaar’. Ronny, Wesley en Fred kregen een helm op en legden onder luid applaus de eerste steen. Wesley schrok van zichzelf. Hij wist niet dat hij het zo goed kon. Alweer een talent ontdekt. Voor de gelegenheid had Marjan van huis vier zich helemaal uitgedost als een rode legoblok. Iedereen mocht met haar op de foto. Dat wordt alvast een leuke herinnering voor later. Als afsluiter zongen we luidkeels ‘deze steen op deze steen’
B
naar analogie met de ‘Film van Ome Willem’. Toen waren er frisdrankjes met oliebollen. En de zon kreeg er zoveel goesting van dat ze ook een keer kwam piepen. Op naar een volgend feest. Maar dan wordt er een rood lintje geknipt! Ilse Bockstaele
O
U
W
D
O
S
S
I
E
R
Feestelijke eerste steenlegging Op 30 april was het eindelijk zo ver: de eerste steen van onze nieuwe ‘thuis’ werd gemetst! Tegen 14u30 werden de huizen 4,5 en 6 verwelkomd op de funderingen van de nieuwe bouw. Samen met Nadine las ik voor in de micro. Wesley, Ronny en Fred metsten elk een 1ste steen. Daarna kregen we een drankje en een zak heerlijke oliebollen. We werden langs alle kanten gefotografeerd voor in de kranten! Tekst en illustratie: Wim Leys, Huis 6
5
6
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Enkele omgangstips in het benaderen van personen met een NAH vanuit De Bolster NAH
In onze omgang met personen die een niet aangeboren hersenletsel (NAH) hebben opgelopen willen we hen op de eerste plaats in hun totaliteit benaderen. Iedere persoon met NAH wenst ondersteuning, die afgestemd is op zijn vragen en noden, op zijn mogelijkheden en beperkingen. Deze personen moeten in hun eigenheid erkend en betrokken worden. Er wordt zorg op maat geboden. Om deze ondersteuning te kunnen bieden, is er een zekere basishouding vanuit de omgeving nodig. Waar dienen we op te letten?
Luisteren en serieus nemen Als we een luisterende houding aannemen dan is er ook sprake van invoelen, van empathie. Dat houdt in dat: Men respect heeft voor de ander De ander begrepen wordt Dat de ander serieus genomen wordt Als je een luisterende houding aanneemt mag je niet vergeten ook op de non-verbale taal te letten. Voorbeeld: Henri (69 jaar) kan zich niet zo gemakkelijk uitdrukken. Aan zijn gelaatsuitdrukking merken we hoe hij zich voelt, eventueel pijn heeft…
Praten met mensen met NAH Personen met NAH hebben vaak een ander denkniveau, een andere wijze van denken en moeilijkheden met taalbegrip en uitdrukkingsvaardigheid. In een gesprek moet hier rekening mee gehouden worden. Dit houdt concreet in: Niet teveel boodschappen in één keer Gebruik concrete en eenvoudige taal Niet te snel praten; probeer af te stemmen op hun tempo. Probeer de boodschap van de andere zo goed mogelijk te begrijpen; herformuleer en toets of je interpretatie wel juist is Voorbeeld: Antoine (67 jaar) is een heel rustige man, observeert heel veel, praat niet veel spontaan. Hij apprecieert het enorm wanneer je met hem even een praatje slaat. We spelen in op de dingen waar hij op dat moment mee bezig is….
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Maak gebruik van ik-boodschappen Deze boodschappen zijn niet beschuldigend, niet oordelend of moraliserend. Met ik-boodschappen vertel je hoe je je voelt als een persoon met NAH problematiek een bepaald gedrag stelt. De persoon blijft zo alle ruimte krijgen, de verantwoordelijkheid blijft bij de persoon liggen. Voorbeeld: Georges (50 jaar) heeft het moeilijk met het correct nakomen van zijn weekendafspraken, komt derhalve regelmatig te laat terug. Begeleider: “Georges, ik was wel heel ongerust en bezorgd waar je bleef. …kun je hier volgende keer rekening mee houden?”....
Bepaal afspraken in overleg met elkaar Regels en afspraken worden meestal bedacht wanneer er zich een probleem stelt of omdat men denkt zo problemen te voorkomen. Regels hebben echter een belemmerend effect (i.f.v. groei tot zelfstandigheid, gevoel van verantwoordelijkheid). Door de starheid van de regels ontstaan er bij deze personen frustraties en creëer je strijd. Voorbeeld: Jozef (34 jaar) heeft per week recht op een aantal vrije uitgangsmomenten. Iedere week krijgt hij een aantal kaartjes waarmee hij zelfstandig zijn vrije momenten kiest….
Geef hen ruimte/zelfstandigheid Mensen met NAH hebben meer kansen en leerervaringen nodig om vaardigheden onder de knie te krijgen. Geef hen die, laat hen die. Voorbeeld: Anne-Sophie (54 jaar) heeft problemen met het geheugen en oriëntatie in de ruimte. Beetje bij beetje leert ze nu o.a. met pictogrammen en het systematisch herhalen van boodschappen waar ze zich bevindt en wat waar te vinden is….
Plaatsvervangend denken Wanneer je als omgeving te vlug invult voor de andere, doe je aan plaatsvervangend denken. Deze invulling gebeurt vanuit de eigen normen en waarden. Je gaat zaken zelf invullen omdat de andere vaak zelf moeite heeft om duidelijk aan te geven welke behoefte hij/zij heeft en hoe hij/zij deze vervuld wil zien.
7
8
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Maar dit leidt bij hen tot frustraties, een stijgende afhankelijkheid. Zij krijgen het gevoel het niet te kunnen, niet gelijkwaardig te zijn. Soms is het echter moeilijk om het invullen voor hen te vermijden en moet je het ook doen om hen te begeleiden. Blijf er steeds van bewust dat het jouw gedachte was en de andere het misschien toch anders bedoelde. Voorbeeld: David (55 jaar) kan moeilijk kiezen en twijfelt zeer dikwijls. We proberen hem een duwtje in de rug te geven maar laten zoveel als mogelijk het initiatief bij hem zelf….
Wanneer deze houding gehanteerd wordt, kunnen we tegemoet komen aan de visie, die De Bolster NAH, benadrukt:
“Meer greep geven op hun eigen leven en hun kwaliteit van bestaan bevorderen” Het meest in het oog springt het feit dat personen met NAH in twee werelden leven. Hun leven voor het hersenletsel , met al zijn rijkdom, toen ze alles nog zonder moeite konden doen, toen ze nog verwachtingen hadden over hun toekomst. En het leven na hun hersenletsel. Daartussen ligt die niet te bevatten breuk. Als je één van de twee levenshelften buiten beschouwing laat, kan je de personen niet goed begeleiden. Je moet weten wat iemands beperkingen zijn, maar ook wat hij of zij kan, en aanknopen bij wat ooit zijn of haar ambities waren. Concreet steunt de visie op de volgende 5 hefbomen. Deze hefbomen dienen te worden nagestreefd om tot een menswaardig gehalte te komen.
Respect en waardering
Participatie
Verbondenheid in relaties
Keuze en controle
Competentie
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Participatie Ieder maakt deel uit van de samenleving. Integratie in de natuurlijke samenlevingsverbanden (vrije tijd,werk,…) is een belangrijk uitgangspunt. Men mag niet het gevoel hebben dat ze een aparte groep zijn, die ver verwijderd staat van de anderen in de maatschappij. Ze moeten het gevoel hebben dat ze één van hen zijn.
Respect en waardering Ieder moet volwaardig behandeld worden als een persoon. Het persoon-zijn maakt immers de waardigheid uit van de mens. De waardigheid is gegrond in het feit dat hij of zij uit mensen is geboren en met en door andere mensen geworden is wat hij of zij nu is. Dit houdt in dat ieder, hoe getekend of gehavend hij ook is, wordt gerespecteerd om wie hij of zij is en wordt benaderd en begeleid zoals hij of zij is. Als zij waardering en respect ervaren van anderen, krijgen ze zelfwaardering en zelfrespect. Deze subjectieve gevoelens van welbevinden dragen mede bij tot de kwaliteit van hun leven.
Verbondenheid in relaties Zij hebben reeds een ander leven gehad voor het hersenletsel. Een leven, dat ze deelden met hun ouders, partner en/of kinderen, vrienden. Ook bij hen heeft het hersenletsel van hun naaste wonden geslagen. De persoon met NAH is niet meer dezelfde, kan niet meer wat voorheen vanzelfsprekend was en reageert vaak anders tegenover hen als vroeger. Daarom proberen we het omringend netwerk zo nauw mogelijk te betrekken.
Keuze en controle Ieder moet de mogelijkheid hebben zelf beslissingen te nemen of op zijn minst erbij betrokken zijn. Wanneer onze cliënten weinig verantwoordelijkheid krijgen, worden ze afhankelijk en krijgen ze geen kans om hun eigen grenzen te ontdekken. Geef je hen wel een zekere mate van verantwoordelijkheid, dan groeit het gevoel van eigenwaarde en krijgen ze een gevoel van vertrouwen, waarbij ze de ruimte hebben om zelf te ervaren wat ze wel en niet kunnen.
Competentie Elke cliënt heeft zijn beperkingen, maar ook zijn sterktes. Er moet nadruk gelegd worden op hun persoonlijke mogelijkheden. Positieve bekrachtiging draagt bij tot een positief zelfwaardegevoel. Er moet gepoogd worden hen zoveel mogelijk zelfstandig te laten functioneren, ondanks hun eventuele beperkingen. Luc Callebaut, Diensthoofd/ortho De Bolster NAH. Noot van de redactie : alle namen uit de voorbeelden zijn fictief.
9
10
A
M
E
N
E
N
U
I
T
Zintuiglijk vieren Omdat we eens nieuwe, frisse ideeën wilden opdoen voor onze vieringen en eens een andere wind wilden laten waaien, besloten we met de hele pastorale werkgroep een opleiding over ‘zintuiglijk vieren’ te volgen. In de voormiddag hield Kanunnik Bart Paepen een lezing en werden we met onze neus op de volgende feiten gedrukt: onze vieringen bevatten veel te veel tekst waardoor de essentie van een eucharistieviering verloren gaat. We werden aangespoord om op zoek te gaan naar zintuiglijke ervaringen om onze bewoners meer te kunnen meegeven van het sacrale gebeuren van een gebedsdienst. Om het misverstand - dat zintuiglijk vieren hetzelfde is als snoezelvieringen uit de weg te ruimen, werden in de namiddag verschillende workshops gegeven. Daarin konden we proeven van allerlei zintuiglijke elementen die men in een viering kan verwerken. Dit met de bedoeling om de eigenheid van een eucharistieviering te behouden, maar meer op het niveau van mensen met een beperking te schrijven. De onderwerpen van de workshops waren: Zintuigen … zin-gevings-tuigen: de evolutie-
schets van een zoektocht naar het evenwicht tussen geloofsbeleving, levensverhaal en zintuiglijk vieren. Zintuiglijke elementen binnen een gedifferentieerd aanbod Tips en inspiratie om met zowel cognitief zwakke als cognitief sterke bewoners samen te vieren Zin in de Bijbel: er worden manieren aangereikt om Bijbelverhalen zintuiglijk te beleven door personen met een ernstige of diepe verstandelijke beperking Snoezelelementen in vieringen: kennismaken met elementen die zoveel mogelijk zintuigen aanspreken. Dit deels door deze concreet te laten ervaren en deels door illustraties in powerpointbeelden. De wondere wereld van klank: onderdompeling in een sessie met klankschalen en andere manieren van klank en bekijken hoe de inhoud van deze sessie bruikbaar is in vieringen. De studiedag werd afgesloten met een viering waarin de theorie werd omgezet in de praktijk. Alle pastorale medewerkers waren positief over de vorming. We waren met z’n allen vastbesloten om enkele zintuiglijke ervaringen te integreren in de naderende paasviering.
De paasviering werd geopend en beëindigd met een mantra. Tijdens de 1e lezing werden voorwerpen doorgegeven om te voelen, te ruiken, te bekijken, … en als aandenken werd aan iedereen een steentje meegegeven die de kern van het paasverhaal symboliseert. Nadien waren de reacties positief. Zowel van het personeel, als van de bewoners, als van buitenstaanders kregen we te horen dat de vernieuwing hen bevallen was. Enkele reacties: “De mantra was een leuk begin en einde. Het was leuk dat iedereen zo enthousiast meedeed.” “De takken die we konden voelen en bekijken werden door iedereen doorgegeven. Er was echt niemand die ze niet heeft bekeken.” “Het was een mooie viering, vooral omdat er ook bewoners deelnamen” (nvdr. voorlezen en het Onze Vader voordragen). Kortom het was een geslaagde zet om met de pastorale medewerkers een andere weg in te slaan. Zeker voor herhaling vatbaar. De pastorale werkgroep: Lut, Hilde, Eveline, Valerie, Tamara, Ann, Anja en Marleen.
A
M
E
N
E
N
U
I
T
In onze vestiging in Zwalm kennen we een lange traditie van snoezelvieringen. Ilse, stafmedewerkster en lid van de pastorale werkgroep vertelt hoe zij deze vieringen ervaart.
Snoezelen… Een ontspannend avontuur Ook als volwassene gebeurt het wel eens dat je ergens bent en dat je gevraagd wordt om je voor te stellen. Naam: Ilse Bockstaele. Gezin: getrouwd en een zoontje. Beroep: Staf Medewerkersbeleid bij VZW De Bolster. Hobby’s: Reizen! Op verschillende manieren zelfs: 1. Mijn koffers pakken en er op uit trekken. Het avontuur tegemoet. 2. Met een boek vanuit mijn luie stoel. En dan maar lekker ontspannen wegdromen in de verhalen van anderen en even vergeten dat je thuis bent. Wel, ik denk dat het daarom is dat ik snoezelen zo leuk vind. Toen ik hier net in dienst was, vroeg Mia, onze pastorale medewerkster, of ik ook deel wou uitmaken van de pastorale werkgroep. Dat was goed en we bespraken wat dat betekende. Onder andere meehelpen bij de snoezelvieringen. Bij de wat? Snoezelvieringen, ach zo. Ondertussen kijk ik uit naar die vieringen die twee keer per jaar mijn agenda doorbreken. Maar eigenlijk zeg ik dat niet juist. Het is meer zo dat ik er mij het ganse jaar door sluimerend van bewust ben dat we steeds op zoek zijn naar nieuwe thema’s. Als er iets is wat me verwondert – een tekst, een stukje muziek, een beeld, een gebeurtenis – dan zie ik meteen het begin van een snoezelviering. Iets kleins dat me raakt, waarbij ik verbaasd blijft stilstaan, waarvan ik geniet en dat ik tenslotte aanvaard als schoonheid. Zoiets, dat is snoezelen, denk ik. Snoezelen is voor mij: volledig ontspannen liggen op het warmwaterbed, veilig en geborgen zijn dicht bij een begeleider, een zacht licht dat gedachten verstrooid, geluiden waarbij je je thuis voelt. Maar snoezelen is voor mij evenzeer: nieuwe muziek die doet verlangen, ongekende smaken die prikkelen, beelden die doen wegdromen, woorden die de wereld anders uitbeelden, … Snoezelen: een ontspannend avontuur. Ilse Bockstaele 13/05/2013
Over Ilse Bockstaele ... Ilse Bockstaele (°1979) werkt sinds september 2010 in De Bolster. Toen ze er voor het eerst binnenkwam, ging een nieuwe wereld voor haar open. Een andere wereld, die tegelijk toch niet zo verschillend was van thuis. Haar eerste indrukken en gevoelens schreef ze neer in het Vlaams Filmpje ‘Gewoon anders’. Ze vertelt hier over een ontmoeting tussen een gewoon meisje en een ‘ander’ meisje dat in een voorziening verblijft. Snoezelen kreeg in dit boekje een prominente plaats.
11
12
G
E
F
L
i
T
S
T
GEFLiTST Het voorjaar was historisch koud. Dat blijkt ook uit menig artikel in deze rubriek. Maar met een truitje extra, sjaal en muts daagden we de lente uit. Weer of geen weer : fietsen, wandelen, schaatsen... de buitenlucht deed ons goed ! En om ons hart te verwarmen waren er weer ettelijke feesten!
Daag de lente uit ! Vrijwilligers vieren feest Het vrijwilligersfeest gaat traditiegetrouw door op de vrijdag dichtst bij 21 maart. Meestal heerst er dan een lentegevoel en is dit voor velen een gelegenheid om de eerste keer van het jaar een frivoler bloesje of jurkje aan te trekken... Behalve dit jaar dan: op 22 maart lag er hier en daar nog sneeuw.... te wachten op meer sneeuw !! Al was het bar koud: de lente zat in ons hart en in de zaal. Onze bewoners hadden niet voor niets weken aan een stuk bloemen, blaadjes en stengels geprikt. De uitnodiging was al met een grote, kleurige bloem versierd, dus trokken we het thema door in gans de zaal: zelfgemaakte bloemen sierden elke tafel en elk raam. En met servetjes in dezelfde kleuren was het een warm en vrolijk binnenkomen. We mochten dan ook van menig gast horen: “het is buiten ijskoud, maar hier voelen we de lente!”. We waren er alvast in geslaagd de genodigden warm te verwelkomen. Wat ze niet wisten was dat, naast de gebruikelijke speeches en de lekkere maaltijd, ze nog eens flink hun hersenen gingen moeten opwarmen... want vrijwilligers moeten volgens de Vlaamse Regelgeving ‘gevormd’ worden. ’t Is te zeggen: elke voorziening is verplicht om jaarlijks zijn vrijwilligers vorming aan te bieden en dat waren we die avond van plan! Maar ... omdat een feest een feest moet blijven hebben we die vorming op een luchtige manier aangepakt met een quiz. Naast wat serieuze vragen zoals : ‘‘Mag u onbeperkt vrijwilligerswerk doen tijdens uw brugpensioen?” gingen we ook voor
meer ludieke vragen zoals “Hoe oud is Carine Cosijns?” en “Hoe lang is een Chinese vrijwilliger?”. Ook de rijke – en complexe - geschiedenis van onze voorziening leende zich tot enkele vragen. Alle vrijwilligers werkten heel goed mee met af en toe wat hilariteit of het inroepen van ‘hulplijnen’. Ja, dat vrijwilligers mondig zijn mocht ik, als quizmaster, ervaren. (Maar dat wist ik al ). Uiteindelijk werd na een schiftingsvraag de winnares bekend. Katrien mocht onder luid applaus de geschenkenmand met producten, gemaakt door onze bewoners, in ontvangst nemen. Een geschenkenmand... gedecoreerd met bloemetjes. ’t Was tenslotte lente! Uit de reacties achteraf bleek dat veel vrijwilligers het leuk vonden om geïnformeerd te worden over onze voorziening en de taken van hun collega-vrijwilligers. En ook de aanwezige medewerkers hebben nog wat bijgeleerd... Ho ja... Hoe lang is een Chinese vrijwilliger? Gemiddeld 1,66 meter. En mijn leeftijd? Dat vertel ik je een andere keer! Carine Cosijns Vrijwilligerssecretariaat
G
E
F
L
i
T
S
T
Allez allez coureurs Voor het 7de jaar op rij waren we op de afspraak. De eerste rit van de driedaagse van De Panne – Koksijde zou weer de onze worden. De driedaagse is een echte klassieker binnen de wielersport, maar ook voor ons. Want deze wedstrijd willen we voor geen geld van de wereld missen. We vertrokken dus op dinsdag 26 maart rond 13u15 met pak en zak richting de Lepelstraat in Elst (Brakel). Eens we aangekomen waren op onze vaste plek, hebben we onze tent opgezet, onze stoelen uitgeklapt en alle deelnemers en bewoners een veilig plekje gegeven. We zaten nog niet op onze stoelen of onze buurman kwam al “goeiedag” zeggen. Na een korte en leuke babbel maakten we ons klaar voor de eerste passage van de reclamekaravaan en de renners. Het blijft voor iedereen een belevenis: kleurrijke auto’s, moto’s, helikopters, veel renners, politie, ziekenwagens, veel getoeter, veel ambiance en heel veel volk. Onze koersgroep Lieven, Christophe, Evelien, Bram, Koen, Kurt, Greet, Evelyne, Christien, Frederik en Lieven genoten van al die drukte. Na die passage was het tijd voor onze eerste sneukel... een suikerwafel! Met het zonnetje in onze tent, een streepje muziek en een gezellig warm dekentje... wat wil je nog meer. Onze koersgroep werd aangedikt met de komst van Inge, Patrick, Sarah en Rita D.W. Zij waren net op tijd om de hele karavaan opnieuw te zien passeren, incluis blote man . We hadden opnieuw honger ... eigenlijk zin gekregen in een volgende sneukel... paaseieren met een potje koffie. Wat was het leuk om nog eens buiten te kunnen zitten: het zonnetje op ons bolletje in een leuk gezelschap en iets lekker nuttigen. SUPER GENIETEN! We kregen ook nog bezoek van niet-wielrenners... de familie Schaap met kinderen en mr. Kalkoen. Wat zouden we graag gebleven zijn om de renners nog een derde maal te zien... maar helaas hadden de renners vertraging en was onze tijd te beperkt. Dus zat er niets anders op dan onze tent en het materiaal op te ruimen en terug te rijden richting De Bolster. Daar aangekomen konden we nog net de aankomst zien op onze TV. Meteen het einde van onze sportieve en lekkere namiddag. Dank aan de meneer die steeds zijn oprit ter beschikking stelt, dank aan de zon en vooral DANK U in naam van alle deelnemers dat we dit weer konden realiseren. Ook duizend maal dank aan het thuisfront. Want Martine zorgde samen met Chantal, Katrien, Lieve en Annie ervoor dat bij onze thuiskomst de TV speelde en er een vers potje koffie klaarstond. Een super ontvangst. Tot volgend jaar ... met of zonder de blote man ?? De koersgroep, Lieven De Borghgraeve
13
14
G
E
F
L
i
T
S
T
DyNAHmo op de fiets met peter Filip Meirhaeghe Op donderdag 21 maart had het dyNAHmo-team afspraak met een journalist van Het Nieuwsblad én de enige, echte Filip Meirhaeghe. Deze eerste lentedag leek ons het ideale moment om de kersverse peter van het NAH fietsteam aan de wijde wereld bekend te maken. En inderdaad, een artikel in de weekendkrant wordt door velen gelezen met als gevolg dat de werking van VZW De Bolster en de activiteiten van dyNAHmo aan bekendheid wonnen. Na een uitgebreide fotosessie vertrokken we die dag onder meer dan gebruikelijke belangstelling op weg naar onze eindbestemming Harelbeke. De voormalige mountainbikekampioen trok hierbij, zoals de bewuste krantenkop titelde, bij momenten letterlijk de kop. Gestaag fietsten we van knooppunt naar knooppunt. Onze peter sloeg ondertussen een praatje met de deelnemers. Onderweg zorgde hij ook voor de nodige animatie door af en toe een fietskunstje te demonstreren. Tegen de middag doorkruisten we het Kluisbos, de natuurlijke habitat van onze bekende metgezel. Filip loodste ons met merkbaar plezier en meesterschap doorheen het geaccidenteerd en modderig parcours van het Kluisbos. Eens dit achter de rug zochten we een geschikte plaats voor onze picknick te nuttigen. Na een tas soep en een sandwich namen we afscheid van onze peter. Het was een geslaagde ontmoeting. DyNAHmo en Filip Meirhaeghe: HET KLIKT!! De daarop volgende uren zetten we onze tweedaagse fietstocht alleen verder. We hadden nog een 30 tal (vlakke) kilometers voor de boeg tot Het provinciaal domein De Gavers in Harelbeke.
Daar aangekomen richtten we onze trekkershutten in en begonnen we met de bereiding van ons avondmaal: saucissen, aardappelen en appelmoes. Na een deugddoende nachtrust, een stevig ontbijt en het nodige inpakwerk fietsten we terug richting Ronse. Hier en daar piepte de zon van achter de wolken maar het was verdomd koud. De extra aangetrokken kledij was meer dan nodig. Maar geen nood, een trapje meer en de fietser krijgt het van nature warm. En zo arriveerden we tegen 16 u in Ronse alwaar het dyNAHmo team op ziekenbezoek ging bij één van zijn trouwste supporters Gezellig geïnstalleerd in de zetels van Christa van De Harmonie (ons clublokaal) keken we samen naar de aankomst van de fietskoers, jawel: De E3 prijs HARELBEKE. Piet en Geert - dyNAHmo
G
HET NIEUWSBLAD ZATERDAG 23 maart
RONSE/MAARKEDAL/KLUISBERGEN - Gewezen wereldkampioen mountainbike Filip Meirhaeghe trekt de kop van de fietstweedaagse van vzw De Bolster, een instelling voor mensen met een niet aangeboren hersenletsel. ‘Ik fiets mee uit sympathie met dit project', zegt Filip Meirhaeghe. ‘Als dat die gasten kan motiveren, is dat voor mij een kleintje. Ik fiets het hele eerste stuk mee.' ‘Ik heb hier een heel jaar naar uitgekeken', vertrouwt deelnemer Stefaan Carpentier toe. ‘Toch blijft het een hele uitdaging, want de hellingen zijn soms zwaar. Top dat Filip Meirhaeghe ons meehelpt!' ‘Vooral het eerste stuk is lastig. Dan trekken we vanuit Ronse naar het Kluisbos. Dat is een hele lange klim', vindt ook begeleider Geert De Meulemeester. ‘Ik fiets met een tandem en een aanhangwagen. Samen wegen die 80 kilogram. Dat maakt het extra lastig. Gelukkig gaat het daarna bergaf tot aan de Schelde.' ‘Bij vzw De Bolster wonen mensen met een niet aangeboren hersenletsel', legt Geert De Meulemeester verder uit. ‘Meestal hebben ze dat opgelopen in een verkeersongeval of is het een gevolg van een trombose. Binnen onze werking trachten we onze cliënten een zo zinvol mogelijke tijdsbesteding te bieden. Deze fietstocht past helemaal binnen die filosofie. Al fietsend kan je je persoonlijke zorgen vergeten. Bovendien geeft het leveren van een sportieve prestatie en het verleggen van je eigen grenzen een boost op voor je zelfvertrouwen. En dat we met deze fietstocht eens in de aandacht komen, is ook mooi meegenomen.'
E
F
L
i
T
S
T
15
16
G
E
F
L
i
T
S
T
Een blik achter de coulissen! 5de Kaas- en wijnavond tvv De Bolster NAH Ronse
Op 31 januari worden de voorbereidingen met de werkgroep aangevat. Na 4 keer ben je al wat gerodeerd. We nemen er onze evaluatie van vorig jaar bij om hier en daar nog wat te sleutelen aan onze avond. Met het draaiboek bij de hand weet iedereen wat hem te doen staat. Taken worden verdeeld, bestellingen doorgegeven, prijzen opgehaald, uitnodigingen worden verstuurd, de inschrijvingen mogen binnen komen. In het begin komt dat altijd traag op gang, te traag, …er zal toch wel weer zoveel volk zijn als vorig jaar zeker? Het kan niet ieder jaar zo goed zijn… en toch, we naderen de effectieve datum en dan staat onze inschrijvingsteller op 325. Zelfs nog iets meer dan vorig jaar. In de week van de kaas- en wijnavond is het bar slecht weer, de dinsdag nog hevige sneeuwbuien… ’t Zal vrijdag toch zo niet zijn zeker? Nee, de weergoden zijn ons goed gezind. De winterse buien staken hun aanval. Ondertussen wordt alles wat we besteld hebben opgehaald. Druiven bestellen voor zoveel man, hoeveel kg is dat dan? En noten? En brood? Vorig jaar hadden we er zoveel over? Toch maar iets minder bestellen? De vleesschotels zijn vorig jaar erg in de smaak gevallen, er zijn heel wat meer bestellingen dit jaar. De inschrijvingen worden stipt opgevolgd, er komen er bij, er vallen er af, alles goed bijhouden, ook voor de tafelschikking. Je zou er nachtmerries van krijgen. Toch nog maar eens controleren of niemand vergeten is. De donderdagmiddag vertrekken we met alle beschikbare medewerkers naar het Vesaliusinstituut. Terwijl de laatste leerlingen de refter verlaten beginnen we al uit te laden. Tafels worden verschoven, 325 personen aan een voor iedereen gereserveerde tafel plaatsen, is een hele puzzel. Maar ook dit jaar zijn we donderdagavond al heel tevreden dat we al de helft van de zaal hebben kunnen klaar zetten. Vrijdag, we zijn zover. Van zodra het mogelijk is, want ja ook de werking in NAH Ronse blijft verder draaien, vertrekken we met man en macht naar ‘onze refter’. Nu wordt het werken tegen de klok. Het 2de deel van de zaal wordt ingericht, met hier en daar wat schuiven krijgen we iedereen geplaatst, met ruimte voor de rolwagens. De bar wordt geïnstalleerd, de kaasboer komt de kaas schikken (hij heeft die avond op 3 verschillende plaatsen een kaasavond te installeren), de vleesschotels komen toe, de supermooie tombola wordt uitgezet, de koffiebar krijgt vorm, enkele medewerkers brengen hun eigen gebakken (of gekochte) taart mee, de muziekinstallatie
G
E
F
L
i
T
S
T
raakt na wat hapering toch in orde. Nu de installatie voor de powerpoint presentatie nog in orde brengen…. de tijd begint te korten, straks staan de eerste eters hier. Nog vlug eens naar NAH om ons wat te verfrissen en te verkleden en de avond kan beginnen. Tegen 18u30 sijpelen de eerste vrijwilligers binnen. De ruimte voor de kinderanimatie wordt versierd door onze 2 stagiaires. Er worden nog wat richtlijnen meegedeeld, de inschrijvingstafel wordt klaargezet. Ze mogen komen…. En …..ze kwamen, uiteindelijk waren we met 334 eters! En iedereen was tevreden. Iedereen was vol lof over de organisatie, de zeer mooie tombola, kortom het totale concept. Dit alles konden we realiseren met ons team, mede dank zij de vele vrijwilligers, bedankt! En tot noaste joare hé! Hou alvast vrijdag 28 maart 2014 vrij! Anne Dursin
Roze rode thee en witte chocoladepralientjes Donderdag is vergaderdag in huis 5. Eerst vergaderen de begeleiders en daarna, bij een gezellig potje koffie, de bewoners. Vast thema tijdens de bewonersvergadering is een vertel- en wensronde. We stellen echter vast dat de meeste van onze bewoners steeds hetzelfde vertellen, steeds dezelfde wensen uiten. Om te weten te komen wat er bij de bewoners leeft hebben we wat variatie in de vergadering gebracht. Naast de vertel- en wensronde lassen we al eens een doe-opdracht in. Om onze keuken op te fleuren haalden we in het najaar de herfstkleuren binnen in ons huisje. We kleurden allen een mooie tekening rond het thema herfst. De tekeningen werden daarna opgehangen in de keuken. Soms wordt er rond een bepaald thema verteld. In de zomer praten we over onze tuin, welke groenten erin staan, wat we met die groenten kunnen koken.Onze bewoners vertellen welke klusjes ze doen in de tuin, het onkruid moet gewied worden. Als het warm weer is moeten de plantjes water gegeven worden met de gieter en ze houden natuurlijk goed in de gaten wanneer de groentjes klaar zijn om op te eten. Tijdens de bewonersvergadering wordt er ook terug ingepikt op bijzondere gebeurtenissen. Zo zagen de bewoners op de televisie dat er een nieuwe paus is. Tijdens de vergadering worden die beelden besproken. Ondertussen leren de bewoners SMOG (Spreken Met Ondersteuning van Gebaren). Van vaak terugkerende woorden: bidden, kerk, kaarsjes,... worden de kaartjes gezocht. Aan de voorzijde van het kaartje staat de afbeelding, aan de achterzijde de gebarentaal van het woord. De bewoners leren zo enthousiast gebarentaal. Ondanks de vele herhalingen tijdens de vertel- en wensenronde duiken er soms toch wel heel specifieke wensen op. Wat dacht je van roze rode thee met witte chocolade pralientjes. Marjan, Huis 5 – vestiging Zwalm
17
18
G
E
F
L
i
T
S
T
Flashy op carnaval ’t Is al efkens geleden, maar voor huis 8 was dit een superdag die ze niet gauw gaan vergeten. Dinsdag 12 februari was het eindelijk zover: het grote extravagante carnavalsfeest! Na weken er naar uit te kijken, stapten en rolden we vol enthousiasme en met mooie flashy kleren aan, naar De Beekmeers. Van zodra we binnen kwamen, zat de sfeer er al goed in! Op de tonen van Corry Coninckx, Milk Inc., Kristof en Lindsay, De Smurfen en Lady Gaga zongen we uit volle borst mee. We waagden ons ook aan enkele danspasjes en zwaaiden enthousiast met onze sjaal in het rond. Rond 15 uur steeg de spanning: Martine kwam ons vertellen dat wij bijna aan de beurt waren. Met blozende wangen en een kloppend hart begaven we ons naar het podium. We gaven het beste van onszelf op het liedje ‘Ai se tu pego’. Met een oorverdovend applaus verlieten we het podium en gingen terug naar onze plaatsen. Daarna genoten we nog verder van de andere optredens met een cola en een wafel. Toen alle optredens voorbij waren, vond nog de uitreiking van The Black Pearls plaats. Dit jaar zat er voor ons jammer genoeg geen prijs in, maar ondanks dat hebben we ons heel goed geamuseerd! Een grote dank u aan Lady Gaga en Jack Sparrow om er zo’n mooi feest van te maken! Huis 8 vestiging Zwalm
G
E
F
L
i
T
S
T
Wandelen met honden Atelierwerking Kluisbergen Wandelen met de honden, dat doen we wekelijks op dinsdagnamiddag. Koen, Silvie, Cindy, Annie en Rosine zijn de liefhebbers. Huis 1 is dus goed vertegenwoordigd! Het busje is meestal voor ons gereserveerd, soms gaan we met de auto en als het weer het echt niet toelaat, doen we wel iets anders… We worden altijd hartelijk verwelkomd in Zwevegem, zowel door de mensen van Ubuntu die daar een werkplek hebben en Cindy en Silvie goed kennen, als door de mensen van het asiel zelf. We nemen daar elk ons hondje mee, dus dat zijn er veel die de beentjes mogen strekken als wij toekomen! De begeleidster gaat mee na de verwelkoming om de hondjes uit de kooien te halen, en ze letten er ook op dat ze kleine hondjes meegeven die niet teveel trekken, en niet vechten onder elkaar. Ondertussen blijft Rosine vooraan (rolstoel) en geeft ze de poezen een goede knuffelbeurt.
En dan vertrekken we met volle moed op wandeling. Meestal valt dit goed mee maar soms komen we toch wel eens iets tegen zoals Xena met diarree, of Jacky die pijn heeft aan zijn pootjes… Dan krijgt Rosine de hond op de schoot en geraken we toch thuis. Het is de lievelingsactiviteit van Koen. Hij kan er maar niet genoeg van krijgen. Vooral ook omdat hij dan ‘schone meiskes’ tegenkomt, en er dan een praatje mee kan slaan. Ook het busritje is altijd sfeervol, met MNM op de radio (niet te luid é Koen?). Omdat iedereen zo enthousiast is over het contact met de dieren, en we dit in De Bolster Kluisbergen toch wel missen, gaan we proberen om in de zomervakantie op een namiddag een paar hondjes naar hier te krijgen, zodat meerdere bewoners dit kunnen ervaren. Hopelijk lukt dit! Mieke Van Geluwe (medewerkster atelier )
Weten jullie wat rolstoelschaatsen is? Wel, dit gingen we op donderdag 7 maart gaan ontdekken in Kristallijn te Gent met een delegatie van huis 3, huis 7 en huis 1. Goed ingeduffeld duwden we onze bewoonsters de ijsbaan op in een rolstoel. En schaatsen maar… voor de begeleidsters althans. De bewoners zaten in de rolstoel en gleden zo op het ijs. We schaatsten met z’n allen enkele toertjes op de buitenbaan, en waagden ons al aan wat moeilijkere pasjes op de binnenpiste. Leen had veel pret en ook Sylvia kon deze activiteit wel smaken. We hadden bijna de ganse schaatsbaan voor ons alleen dus konden we onze kunstjes (humhum) eens bovenhalen: pirouettes, hier en daar eens glijden in de bochten, … We kregen zelfs even de kans van de organisatie om met hockeysticks een puk voort de duwen. Sylvia was hier al snel heel behendig in en ook Leen maakte vaak een geslaagde poging! Een uur genoten we op het ijs en sloten onze namiddag af in de cafetaria met koffie en een koek. Een geslaagde, leuke én goedkope activiteit! ’t Is eens iets anders… Een aanrader! Barbara van huis 1, vestiging Zwalm
19
20
G
E
F
L
i
T
S
T
Familiedag Huis 6: Een belevenis Zaterdag 2 maart ontmoetten de families, vrienden en kennissen van de bewoners van huis 6 elkaar op onze familiedag. Voor het grootste deel van de talrijke aanwezigen was het een blij terugzien, voor anderen een aangename kennismaking. Sinds de nieuwe groepssamenstelling van februari 2011, de ‘herprofilering’, zaten we voor de eerste maal samen. Zonder de volledige inhoud van het profiel van huis 6 toe te lichten geven we wel mee dat het begrip ‘beleven’ centraal staat binnen onze werking. Beleving in de breedst mogelijke betekenis van het woord, gaande van samen dingen doen, ervaren tot het ondergaan, het passief beleven. En dat het vaak om kleine dingen gaat werd, als wijze van experiment, aan den lijve ondervonden in de vorm van een quiz, een belevingsquiz! Na de gezellige koffietafel begonnen we eraan. De aarzelende argwaan ruimde algauw plaats voor enthousiast spelplezier, ja zelfs een beetje wedijver! Een greep uit de quiz: - Gedurende de hele quiz werden 4 voeldozen aan de verschillende tafels aangeboden. Voelend raden wat er verborgen zat was de opdracht. - Nu en dan werken we vanuit de aromatherapie met verschillende geuren van etherische oliën. Enkele courante geuren werden al dan niet correct herkend. - Eén van de favoriete bezigheden van onze bewoners is beslist eten, proeven. Dit is echter niet voor elke bewoner evident als je weet dat er al eens gelijnd moet worden of dat slikken tot problemen kan leiden. De proeverijen werden dan ook danig aangepast en geserveerd op de wijze van huis 6. Zo werd gemalen brood en peperkoek met een scheutje koffie vaak als broodpudding benoemd. De ‘chocoladepudding ‘ bleek dan weer gewoon chocomelk dat tot een vaste brij werd ingedikt. - Het muziekfragment werd massaal juist geraden, er werd zelfs meegezongen. Moeilijker bleek echter het antwoord op de uiteindelijke vraag om de precieze afspeeltijd van dit fragment in te schatten. - De fijne motoriek testen deden we door binnen de minuut zoveel mogelijk parels op een koord te rijgen, langs beide zijden dan nog wel! - Aanraken is een lichaamsgebonden ervaring welke binnen de basale stimulatie op verschillende manieren aangeboden wordt. Op onze familiedag beperkten we dit tot de handen. Verschillende voorwerpen in de handpalm gedrukt moesten geraden worden. - Kiezen is winnen of verliezen! Wat bepaalt welke keuze je maakt? Word je daarbij geleid of eerder misleid? Beïnvloeding en beslissingen nemen. Wat als een foute keuze je uitsluit? Maar iedereen bracht het er goed vanaf en ging door naar de finale doe-vraag … de gevolgen van de ‘juiste keuze’ deed hen ‘de das’ om …of eerder ‘ de pamper’! Na het tellen van de vergaarde punten kwam als top 3 naar voor: op 3 de familie van Bram, 2de plaats ging naar de familie van Johnny (bijgestaan door meer ervaren quizzers!) en als winnaars de familie van Luc! Tussen pot en pint volgde de nabespreking en werd een succesvolle familiedag afgerond! Huis 6 vestiging Kluisbergen
G
Een aangename verandering Sinds 30 april zijn wij (Els en Katrien) gepromoveerd! Althans toch wat het lokaal voor de sociale en medische dienst betreft, hebben we de top bereikt. Na jarenlang zwoegen in een (te) kleine ruimte met weinig middelen en faciliteiten, werken we nu toch wel in een lokaal dat zowat als het mooiste van ‘het witte huis’ beschouwd wordt. Sommigen komen het met bewonderende blikken aanschouwen, anderen kunnen met moeite enige jaloersheid onderdrukken. Er ging veel overleg aan vooraf en de wet stond voor één keer aan onze kant gezien er immers een medisch lokaal met bed en stromend water als EHBO post moest voorzien worden. Ons directie en Pieter toonden een grote bereidheid om naar een kleiner bureau, met vooral meer rust, te verhuizen. ‘Ons mannen’ van de technische dienst gingen aan de slag met ideeën, verf, buizen en hout en ‘ons vrouwen’ van de poetsdienst deden alles blinken. Ze kregen dan ook regelmatig een zoethoudertje van ons. We blijven al deze mensen natuurlijk zeer dankbaar! Nu we zo’n mooie ruimte kregen, proberen we het ook wat netjes te houden zoals ook verwacht wordt van twee verpleegkundigen en goede huismoeders. Vanaf nu kunnen we ook vergaderen in ‘ons’ lokaal, voor zover de overleggroep maximaal uit zes personen bestaat. Zieken en gewonden kunnen eventueel de onderzoekstafel uitproberen. Let wel, er is voorlopig nog geen gordijn om de privacy te garanderen. Wie zin heeft om eens langs te komen, ouder, wettelijke vertegenwoordiger, bewoner of collega, is zeker welkom. Twee tevreden werknemers, Els Bosschem en Katrien Lobel
E
F
L
i
T
S
T
21
22
G
E
F
L
i
T
S
T
Special Olympics in Gent Woensdag 8 mei Omstreeks 14 uur vertrokken we met onze atleten Bart, Ward, Silvie, Kenneth, Kevin en Monique en al ons sportmateriaal naar Gent. We reden eerst naar de fietssite, waar we onze fietsen afleverden voor een controle. Oef, alle fietsen waren in orde. Hierna reden we door naar de hoofdsite. Daar gingen de aangepaste fysieke activiteiten door, triatlon, … We verkenden de site en gingen met z’n allen iets drinken in de Blaarmeersen. Intussen vloog de tijd voorbij en maakten we ons klaar voor de openingsceremonie op het Sint-Pietersplein. Daar kregen we onze eerste lunchbox. Ook zagen we daar de eerste ouders en zussen, de spanning begon te stijgen. Fier als een gieter liepen onze atleten het Sint-Pietersplein op. Eenmaal iedereen zijn plaats gevonden had, verklaarde prinses Astrid de spelen voor geopend. Hierop volgde een optreden van de Romeo’s. De sfeer was super, iedereen was aan het dansen en aan het zingen. Omstreeks 22 uur was de spanning te snijden; de vlam was in aankomst!! Onder een staande ovatie kwam de vlam het Sint-Pietersplein op, onder begeleiding van politie en 150 marathonlopers. Wanneer met die vlam de Vlam van de Hoop aangestoken was volgde een spectaculaire lasershow. Intussen was het al laat en dachten onze atleten aan de komende dagen: dagen van intens sporten en die welverdiende medailles binnen halen. We vertrokken met z’n allen richting Kluisbergen voor een korte nachtrust.
Donderdag 9 mei Na een korte nacht vertrokken we omstreeks half 9 richting Gent. Op het programma stond voor Bart, Monique en Kevin evenwichtsoefening en kegelvoetbal. Voor Silvie een testrit van 1 km met de fiets en voor Kenneth 250m zwemmen. Om 16 uur waren we al terug in Kluisbergen, allen moe en versleten kropen we vroeg in bed, want morgen was terug een belangrijke dag.
Vrijdag 10 mei Om half 9 zat iedereen klaar in de bus, op naar dag 3 van de Special Olympics. We hadden terug een druk schema voor de boeg. Bart, Monique en Kevin hadden een initiatie basketbal en een hindernissenloop op de agenda staan, Ward 500 m fietsen, Silvie 3 km fietsen en Kenneth 10 km fietsen.
G
E
F
L
i
T
S
T
Ook hadden we extra supporters deze keer, het atelier en enkele bewoners kwamen ons een hart onder de riem steken. Jaja, en het was tijd voor de eerste medailles! Ward eindigde op een 4de plaats en kreeg een deelnemersmedaille en Silvie eindigde op de 3de plaats en verdiende een bronzen medaille. Na de uitreiking van de medailles keerden we allen moe en voldaan terug naar De Bolster.
Zaterdag 11 mei De laatste dag. Vandaag keren we allen met een medaille terug. Onze agenda: Bart, Monique en Kevin kogelstoten en sprint, Ward en Silvie 1 km fietsen en Kenneth 3 km lopen. Samen met onze vaste supporters (ouders van Kevin en Kenneth en de familie van Ward) gaan we er terug tegenaan. Kort na de middag krijgen we onze medailles. De resultaten: Monique, Bart en Kevin: een deelnemersmedaille, Ward 3de plaats en een bronzen medaille, Silvie deed iets te goed haar best waardoor ze een deelnemersmedaille verdiende en Kenneth was 6de voor triatlon, hij verdiende ook een deelnemersmedaille. Via dit artikel zet ik graag Monique, Bart, Kevin, Kenneth, Ward en Silvie nog eens in de bloemen voor hun prachtige prestaties die ze neerzetten op de Special Olympics. Ook wil ik onze vaste supporters (familie Kevin en Kenneth, familie Ward en de zus en schoonbroer van Silvie) het atelier en Geert De Waele en zijn vrouw bedanken voor hun aanwezigheid en de aanmoediging van onze atleten.
Kamerwonen Josiane Josiane verblijft sinds enkele weken hoofdzakelijk op haar kamer. Dit omdat ze moeite heeft met het teveel aan prikkels en het verwerken ervan. Op haar kamer heeft ze de nodige rust. We probeerden haar kamer gezellig in te richten. Er staan een relaxzetel, een klein tafeltje om aan te eten en er hangen mooie kaders aan de muren. Josiane geniet duidelijk van de rust en de individuele contactmomenten met ons. Indien ze zelf zin heeft, komt ze nog eens een kijkje nemen in de leefgroep en is blij om iedereen nog eens te zien. Ze maakt dan een praatje met de anderen. Op de foto zie je hoe tevreden Josiane is. We merken dat Josiane nood heeft aan de rust op haar kamer en dat ze zelf aantoont wanneer ze nog eens in de leefgroep wil vertoeven. Het principe ‘kamerwonen’ was voor ons team een nieuw gegeven. Het was zowel voor ons als voor Josiane een nieuwe start en zoeken naar het juiste evenwicht. We zijn heel tevreden over het verloop en hopen dat het in de toekomst positief blijft evolueren. Tamara en Jessyca, Huis 4, vestiging Kluisbergen
23
24
G
E
F
L
i
T
S
T
Uitstap naar Sint-Niklaas
Ik ben Wim en woon nu bijna 3 jaar in De Bolster. Vroeger woonde ik in de Lindenstraat in Sint-Niklaas samen met mijn mama en papa. We gingen samen veel weg: boodschappen doen, naar de camping aan het Zilvermeer,… Omdat ik daar graag woonde, wilde ik nog eens een bezoekje brengen aan Sint-Niklaas. Samen met Jefke, een vriendin van de bakkerij, en Anita mocht ik eerst naar het graf van mijn ouders. Nadien reden we langs mijn vroegere huis en trokken we daar een mooie foto als herinnering. We parkeerden ons onder de Grote Markt en ’s middags aten we lekkere frietjes. Daarna maakten we een stadswandeling door de Galerij en de Stationsstraat (=winkelstraat) tot aan het station. Ik wou heel graag met een trein op de foto en daarom moest ik in looppas de trappen op rennen. Gelukkig waren we net op tijd. Omdat ik van bussen hou, mocht ik ook nog poseren bij een bus. We trokken ook nog andere foto’s van monumenten en standbeelden. Deze kan ik dan allemaal bewaren en meedoen naar het atelier tijdens de sessie ‘levensboek’. Het viel mij op dat er heel veel veranderd is in Sint-Niklaas sedert mijn laatste bezoek. We brachten ook nog een bezoekje aan het dagcentrum waar ik vroeger naartoe ging. We werden daar goed ontvangen met koffie en zelfgebakken cake. Het was fijn om daar nog eens met mijn oude vrienden en opvoeders te babbelen. Wim Huis 2, vestiging Kluisbergen
G
E
F
L
i
T
S
T
Huis van het feest…? Feest van het huis! Dinsdag 7 mei, Kluisbergen. In De Bolster Kluisbergen heerst vroeg in de ochtend een gezellige drukte. Tafels worden klaargezet, toastjes gesmeerd, stoelen proper geveegd… Alle laatste voorbereidingen worden tot in de puntjes uitgevoerd. Dit is ook niet meer dan normaal, aangezien vandaag het feest van het huis op de planning staat. Dit is het feest waarbij de medewerkers en cliënten die 10, 20, 25 en 30 jaar in De Bolster werken/wonen gevierd worden. Het feit dat medewerkers en cliënten zo’n lange tijd bij ons zijn, mag gerust in de kijker gezet worden.
De personen die reeds 30 jaar bij ons werken en wonen, krijgen ‘s morgens een lekker ontbijt aangeboden. Kwestie van de dag goed in te zetten. De boterkoeken zijn net verteerd en het is al tijd voor de receptie. Alvorens de receptie aan te vangen zien we een groepje medewerksters rond een tafel staan… toch even luisteren wat zij te vertellen hebben… Het groepje roddelt een beetje over de jubilarissen… toch fijn om iets meer te weten over deze personen. De diepste geheimen van de jubilarissen worden blootgelegd. Dat krijg je als je hier al een tijdje werkt. Nadat alle jubilarissen hun geschenkje hebben ontvangen, mogen we aan tafel aanschuiven. Gelukkig zijn de weergoden ons goed gezind en kunnen we allemaal genieten van een maaltijd in open lucht. Wat smaakt het toch veel beter als je in goed gezelschap mag vertoeven. Na het eten, is het tijd om mee te helpen met het opruimen… voor wat hoort wat! Maar dit doen we met alle plezier want we krijgen er zoveel meer voor terug. Pieter Jouretz, stafmedewerker communicatie en kwaliteit
25
26
G
E
F
L
i
T
S
T
Een woensdag in huis Herzele Op woensdag is het druk in Huis Herzele. Enkel ons Maria en Carineke zijn gaan werken. De rest hoeft het huis niet uit, Joepie! Maar niettemin zijn de meesten toch vroeg uit de veren. Juist Anja geniet ervan om uit te slapen. Na het ontbijt en eens we allemaal schoon en wel aangekleed zijn, begint onze dag echt. Meestal start die met een vlugge schoonmaak. Lara weet van aanpakken. Op een mum van tijd staan de stoelen op de tafel en krijgt de vloer een grondige veegbeurt. Ook de kamers worden door iedereen opgeruimd. Maar iedereen kijkt er eigenlijk gewoon naar uit om naar de markt te gaan. Woensdag is marktdag in Herzele, en wij zijn grote marktgangers. Elke week doen we er onze boodschappen om 's middag eten klaar te maken. En af en toe kopen we natuurlijk iets voor ons zelf! Omdat cadeautjes kopen voor jezelf ook wel eens mag! Vandaag staat er soep en spaghetti op het menu. Met onze boodschappenlijst, boodschappentas en Ingrid rond de arm trekken we naar de markt. Op de markt vind je van alles! Fruit, groeten, kleren, juwelen, handtassen, handschoenen, dekbedovertrekken, handdoeken… eigenlijk te veel om op te noemen. Wij trekken naar het groentenkraam. We zijn er al goed gekend. Denis bestelt en betaalt de groenten. Natuurlijk bekijken we ook de andere kraampjes eens. Maar vandaag spijtig genoeg geen cafeetje maar terug naar huis want er moet gekookt worden! Misschien later op de dag… Terug thuis schiet ons georganiseerd team in actie en kunnen we snel starten met groenten kuisen en snijden voor de spaghettisaus en voor de soep 's avonds. Iedereen helpt mee! Lekker gezellig samen en amai dat gaat vooruit. Voor we het weten zijn we aan het eten. En zoals dikwijls is het weer zeer lekker! Nadat iedereen voldaan is, ruimen we alles proper op en zorgen we dat het aanrecht terug blinkt. De vaatmachine springt in actie en voor de rest verdwijnt al het lawaai. Even rusten na het eten kan goed doen. Maar ook niet te lang. Want jawel de zon is er vandaag ook bij, reden genoeg om onze jassen aan te trekken en een wandeling te maken naar de Burcht. Conny heeft brood meegenomen voor de eendjes en de ganzen. Zij zwemmen in het water aan de Burcht. Iedereen geeft de beestjes wat brood maar ze hebben vandaag blijkbaar niet zoveel honger. Dan maar verder gaan. Op het speelpleintje verderop probeert Lara elke glijbaan uit en schommelt ze met Denis in een reuze schommel. Speeltuigen zijn niet meer besteed aan Ingrid, Conny en Anja. Zij genieten meer van de zon. Het doet verschrikkelijk goed om buiten te zijn en te wandelen en we beslissen om naar het blotevoetenpad te trekken. Vrijwilligers om hun schoenen uit te doen zijn er niet, daar is het natuurlijk nog te koud voor. Maar de uitdagingen in het pad gaan we wel allemaal aan! Zo lopen we over een balk, een wiebelbrug, boomstronken, zand en stenen. Spijtig dat we ons fototoestel vergeten zijn, het is spannender dan dat het lijkt! Een goede wandeling moet goed afgesloten worden. Dus trekken we als laatste naar het plaatselijk cafeetje voor een goeie frisse cola, warme chocomelk of zoals sommige prefereren een Kriekske. Goed gezind trekken we terug naar huis. De buitenlucht heeft bij iedereen deugd gedaan en onze soep met boterhammen smaakt dubbel zo goed. De dag zit er weer bijna op. De avondroutine schiet in gang en iedereen doet zijn taakjes. Nog even ontspannen doen we samen voor de tv. Niet veel later verdwijnt iedereen stilletjes aan in zijn bedje want morgen is het weer werkendag. Huis Herzele
U
I
T
N
O
D
I
G
I
N
G
27
28
U
I
T
N
O
D
I
G
I
N
G
F
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Familienieuws
Familienieuws cliënten Welkom aan 29/04/13 Overlijdens 02/03/13 11/03/13
09/04/13
Patricia Colpaert, bewoonster in huis 4, vestiging Kluisbergen
Mr. Valère Haustraete, vader van Filip Haustraete, cliënt dagcentrum vestiging Zwalm Mevr. Godelieve Van der Cruyssen, grootmoeder van Jeroen Luttens, bewoner huis Gavere en schoonmoeder van Mevr. Viviane Van de Vijver, lid gebruikersraad. Annemarie Geenens, bewonster huis 9, vestiging Zwalm
Familienieuws medewerkers Geboortes 16/02/13 01/03/13 05/03/13 08/03/13 29/03/13 06/04/13 01/05/13 08/05/13 Huwelijken 18/05/13 25/05/13
Overlijdens 01/03/13
Femke, kleindochtertje van Anne Dhondt, woonbegeleidster huis 3, vestiging Zwalm Jenne, zoontje van Heidi Messiaen, woonbegeleidster huis 6 vestiging Kluisbergen Stella en Klara, dochtertjes van Simon Vermeiren en Barbara De Langhe, woonbegeleidster NAH Ronse Warre, zoontje van Katrien Marius, woonbegeleidster huis 3, vestiging Zwalm Vic, kleinzoontje van Bernice Matton, kinesiste vestiging Zwalm Lore, dochtertje van Katrien Mihl, medewerkster activiteitencentrum, vestiging Zwalm Clement, kleinzoontje van Claudine De Groote, medewerkster nachtdienst, vestiging Zwalm Mattia, kleinzoon van Marleen De Meulenaere, woonbegeleidster Gavere
Ellen Tilley en Joris Van Liefde, zoon van Marie-Jeanne Vermassen, medewerkster personeelsdienst vestiging Zwalm Liesbeth De Waele, dochter van Geert De Waele, medewerker technische dienst vestiging Kluisbergen
Dhr. Omer De Brackeleer, vader van Carine De Brackeleer, woonbegeleidster BW, vestiging Zwalm
29
30
F
A
M
03/03/13 28/03/13 03/04/13 09/04/13 10/04/13 24/04/13 10/05/13
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Dhr. Herman Van Grembergen, schoonvader van Nancy Verstuyft, medewerkster poetsploeg vestiging Zwalm Dhr. Matthew Vanecke, broer van Livy Vanecke, woonbegeleidster huis 9, vestiging Zwalm Mevr. Alice Blauwers, grootmoeder van Kelly Borgelioen, dietiste vestiging Zwalm Mevr. Nathalie De Clercq, schoonmoeder van Carine De Waele, personeelsdienst vestiging Zwalm Dhr. Daniel Van Gansbeke, schoonbroer van Linda De Vleeschouwer, medewerkster poetsploeg vestiging Zwalm Dhr. Bart Vander Vennet, schoonbroer van Ellen Arens, medewerkster dagbesteding en grafische dienst vestiging Zwalm Mevr. Lya De Bremme, moeder van Wim Van De Velde, medewerker keuken vestiging Zwalm
Geboortes Kluisbergen 19/05/13
Hallo iedereen, Wij zijn blij u het volgende heuglijk nieuws te kunnen aankondigen: De eend in De Bolster vestiging Kluisbergen heeft de afgelopen weken gebroed. De 7 kuikentjes werden vannacht (19/5) geboren. Ze kregen van ons volgende namen: Juleke, Dreetje, Gertje, Mieleke, Treeseke, Zulma en Mieke Voor doopsuiker gelieve zich te wenden tot GAIA Groeten, Eveline en de bewoners van huis 2
F
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Afscheid van…
Annemarie Geenens 9 april 2013
Als wij je naam in het zand hadden geschreven Hadden de golven hem na korte tijd uitgewist. Maar wij hebben je naam in ons hart geborgen En daar wordt hij voor altijd goed bewaard.
Bewoners en begeleiders van huis 9
31
32
I
N
E
N
U
I
T
D
I
E
N
S
T
In en uit dienst In dienst 08/03/13 12/03/13 25/03/13 01/04/13 03/04/13 10/04/13 02/05/13
Jessyca Van Herreweghe, woonbegeleidster huis 4, vestiging Kluisbergen Laura Devos, woonbegeleidster huis 4, vestiging Zwalm Sylvie Gallez, medewerkster washuis, vestiging Zwalm Hanne De Winter, woonbegeleidster NAH Ronse Kathy Vander Beken, medewerkster keuken, vestiging Kluisbergen Elke Doornaert woonbegeleidster huis 7, vestiging Zwalm Jessyca Van Herreweghe, woonbegeleidster huis 9, vestiging Zwalm
Uit dienst 05/03/13 08/03/13 14/03/13 17/03/13 18/03/13 31/03/13 31/03/13 07/04/13 26/04/13 28/04/13 30/04/13 07/05/13
Laura Devos, woonbegeleidster huis 3, vestiging Zwalm Monique Boone, activiteitenbegeleidster, vestiging Zwalml Karen De Clercq, woonbegeleidster huis 4 vestiging Zwalm Kathy Vander Beken,medewerkster keuken, vestiging Zwalm Valerie De Roose, medewerkster washuis, vestiging Zwalm Hanne De Winter,activiteitenbegeleidster vestiging Zwalm Tine Duchi, woonbegeleidster BW, vestiging Zwalm Thomas De Coster, woonbegeleider Zingem Jens Evraert,woonbegeleider huis 5, vestiging Zwalm Jessyca Van Herreweghe, woonbegeleidster huis 4, vestiging Kluisbergen Kathy Vander Beken, medewerkster keuken, vestiging Kluisbergen Elke Doornaert, woonbegeleidster huis 7, vestiging Zwalm
illustratie vlinder: Catharina Uytterhaegen
i
a
g
vestiging zwalm 5, 6 en 7 juli Zomerfeest
e
n
d
n
a
vestiging kluisbergen 13 september Bolsterkwis 15 september Bolsterfeest
sp o ns o r in g 24 uren biljarten voor het goede doel De voorziening mocht van Café The Pub in Munkzwalm een gift van 500 euro in ontvangst nemen. Initiatiefnemers Sonia Diependaele en Tim Delagrense organiseerden een 24-uren biljartevent, met een bijhorende wafelbak. De opbrengst werd aan vzw De Bolster Zwalm overhandigd.
c
o
l
o
f
o
Redactie: Geert Bonte, Pieter Jouretz, Carine Cosijns, Viviane Van De Vijver, Stefan Van maelsaeke, Ellen Arens Met dank aan allen die een bijdrage leverden voor dit nummer. Coverillustratie: Maria Siccard Zetwerk: Carine Cosijns Layout: Ellen Arens
n
d
r
u
k
Kasteeldreef 2 · 9630 Zwalm (Beerlegem) Tel. 055 33 96 96 · Fax 055 49 57 79 secretariaat@vzwdebolster. be www.vzwdebolster. be
