In deze Wijsneus ondermeer: - Veel kampjes - Over vlotten enzo - jassen en geld ?!? Clubblad Scoutinggroep Buys Ballot Epe / Heerde Seizoen 2001 / 2002, 5e editie
Op de binnenkant Beste lezers, De laatse "neus" van dit seizoen. Hopelijk valt hij nog net voor de vakantie op de mat, maar ik denk dat het een echt vakantie nummer gaat worden: leesvoer voor in de vakantie dus. In deze editie veel verslagen van kampjes van welpen, bevers en kabouters. Maar ook van andere speltakken is er genoeg te lezen. Door een foutje dit keer geen "Dossier" (halen we de volgende keer wel in) maar wel een aflevering van de enige echte Hersenspinsels. Voor nu veel leesplezier en vergeet niet regelmatig te wentelen als je aan het zonnebaden bent..... Veel leesplezier, .De redactie P.S. Bijdragen kunt u nog steeds kwijt op het redactieadres of (het liefst per e-mail) naar:
[email protected]
Let op: volgende inleverdatum copy Wijsneus: 5 oktober 2002!
1
Colofon: De wijsneus, 33e jaargang nr. 5, juli 2002. Een uitgave van Scoutinggroep “Buys Ballot”, Epe/Heerde Verschijnt 5 maal per scoutingseizoen. Redactieleden: Eva Vahrmeijer Eric Folst: Robert Jan Bauling: Dirk Frederiks: Redactieadres:
Coördinatie, inzameling stukjes, aanspreekpunt Lay out + Internet Distributie Illustraties
"De Wijsneus" Kooiweg 8a 8181 PB Heerde
[email protected]
Internet Buys Ballot homepage: of: e-mail:
groep: webmaster:
http://www.scoutingbuysballot.nl http://www.geocities.com/buysballot.geo/
[email protected] [email protected]
Drukwerk: Koppel Epe, tel 0578-676767 Advertentietarieven: - Advertenties van speltakken of de groep: Gratis - Advertentiekosten prive (ook voor leiding) of van derden: op aanvraag. Opgave advertenties via het correspondentieadres. Spelregels ingezonden stukken (Rubriek "Dat wilde ik effe kwijt!!") * plaatsing betekent niet dat de redactie met de inhoud instemt. * artikelen vertegenwoordigen de mening van de schrijver, niet van de redactie of de groep. * anonieme stukken worden alleen dan geplaatst, wanneer de naam van de auteur bij de redactie bekend is. * stukken met kwetsende of grove passages, danwel stukjes waar iemand persoonlijk (op naam) wordt aangevallen, worden niet geplaatst, danwel aangepast. * de redactie houdt zich het recht voor om stukjes niet te plaatsen (onder opgaaf van redenen). 2
3
Beste Bevers en andere lezers, Allereerst heel erg sorry dat er de vorige keer geen stukje in de wijsneus stond. We waren het gewoon vergeten, dus daarom nu een heel lang stukje om het goed te maken. Ik moet even diep graven en het eerste wat er in mij opkomt is de ouderbever middag. Deze middag mochten de ouders ook meedoen met de opkomst om eens te kijken hoe leuk het wel niet is bij ons. Nou, dat hebben ze geweten! Lekker actief doen met staartentikkertje, een toneelstukje opvoeren en een grote tekening maken met gekleurd papier. Kortom een hartstikke leuke middag en zeker voor herhaling vatbaar. Na een paar weken was het tijd voor het Buys-Ballot weekend op landgoed Welna in Tongeren. Na ‘s avonds gegeten te hebben was er een gezellig kampvuur. Met natuurlijk het verhaal van St. Joris en de draak. Waar we de week ervoor een grote puzzel van hadden gemaakt. Toen was het alweer tijd voor een hele lange vakantie, wel 3! weken. Maar daarna stond er wel iets heel spannends te gebeuren. Het was bijna tijd voor ons zomerkamp, maar niet voordat we nog tijdens de opkomst ervoor ons gingen voorbereiden op onze reis door de jungle. Want daar gingen we heen op zomerkamp het weekend daarna. En die vrijdag was het dus zover. De bevers kwamen op het clubhuis en na het openen en het installeren van Jody en Marnix was het tijd op reis te gaan naar de jungle. Maar ja, dan moet je natuurlijk wel een vliegticket hebben, anders kan je niet met het vliegtuig mee! Dus die moest eerst bij elkaar gespaard worden door allerlei opdrachten te doen. Toen we alle opdrachten goed volbracht hadden, mochten we op reis en wie konden ons beter op deze reis begeleiden dan Tarzan en Jane. Omdat het een lange vlucht was, gebeurde dit toen we sliepen. Dus toen we zaterdag ochtend wakker werden, waren we in de jungle beland. En vandaag namen Tarzan en Jane ons mee om aapjes te kijken, dus gingen we naar de Apen4
heul! Daar hebben we heel veel apen en andere beesten gezien en heel veel gespeeld in de hele groten speeltuin met een hele lange glijbaan. Na deze vermoeiende dag kwamen we terug op clubhuis waar de pannenkoeken al voor ons klaar stonden, mmmmmm lekker! Omdat je in de jungle ook enge beesten kan tegen komen, moesten we natuurlijk nog wel oefenen om te sluipen zodat die ons niet kunnen zien. Eerst in het gewone oerwoud, maar toen kwamen we toch wel bij een eng stuk, het leek net een spookhuis. Na dit spannende avontuur was het tijd voor een gezellig kampvuur en daarna naar bed. De volgende ochtend konden we rustig wakker worden met de film Tarzan. En na een stevig ontbijt en ochtendgymnastiek nog even een tekening maken en opruimen. Toen was het tijd om weer naar huis te gaan. Na het sluiten, kregen alle bevers nog een diploma van Tarzan en Jane, omdat ze de junglereis hadden overleefd! 15 juni was het tijd voor de oudste bevers om bij de volgende speltakken te kijken, omdat zij in september gaan overvliegen. De rest van de bevers hadden vriendjes en vriendinnetjes meegenomen en met z’n allen hebben we van alles gedaan. De ene laatste opkomst is er levend ganzenbord gespeeld met allemaal lastige vragen en opdrachten. En tijdens de allerlaatste opkomst hebben we de verjaardagen van alle leidingleden gevierd. Met alles erop en eraan. Slingers, spelletjes, traktaties en cadeautjes!! Helaas was dit de allerlaatste keer dat Lange Doener, Hippe en Pompedomp meedraaiden. En van hun kregen we een map met allemaal leuke kleurplaten, zodat we volgend seizoen veel kunnen kleuren. Dit waren weer alle belevenissen van de bevers. Allemaal een hele fijne zomervakantie en tot in september! Namens alle beverleiding, Blub
5
Hemelvaartskamp Mowglihorde 2002 Het mystelie van de gouden lijst. Lieve lezer. Om een beetje een betrouwbare indruk van ons hemelvaartskamp te geven heb ik maar eens twee bronnen gebruikt om dit verslag van ons kamp te maken. Eerst een klein stukje uit het draaiboek van de leiding, de rode draad van het kamp, en vervolgens het logboek van de welpen. Veel leesplezier, Raksha.
Rode draad hemelvaartskamp 2002 In het oude China woont een hecht en welvarend volk, namelijk de Mandarijnen. Het gaat hun voor de wind, en dat is niet zomaar. De mandarijnen hebben namelijk een rotsvast geloof in het geluk. Ze verzamelen dan ook alles wat geluk brengt. Zo hebben ze bijvoorbeeld een gong als eerbied voor de voorvaderen waarbij ze elke keer dat ze erlangs lopen “gong” zeggen en een buiging maken. Nu zouden ze woensdagavond een geschenk krijgen van de grote keizer van China als dank voor hun hulp bij het beplanten van de keizerlijke rijstvelden, de sawa’s. Het beroemde “Schildelij met de gouden lijst”. Er wordt van dat schilderij gezegd dat het 7 jaar geluk brengt. Maar wordt het schilderij geweigerd, of komt het niet aan, dan brengt het 7 jaar ongeluk. Dus echt een geschenk voor de Mandarijnen. Een koerier zou het schilderij komen brengen op een bijzondere plek, namelijk in het gebied van de Japanse enclave in China. De mandarijnen vinden die plek, maar helaas zijn ze gezien door de Japanners, en die dulden geen Chinezen op hun gebied. Ze zijn alleen om te kopen met mandarijnen (fruit). Dat lukt de Mandarijnen en ze wachten geduldig op de koerier van de keizer. Op een gegeven moment komt de koerier 6
aanrennen, helemaal overstuur, zonder schilderij. Hij vertelt dat hij door de Tibetanen, is overvallen en bewusteloos geslagen is. Toen hij weer bijkwam was het schilderij verdwenen en lag er alleen een papier met onleesbare tekens op zijn borst. De Tibetanen zijn een heel apart volk, ze leven boven op een berg waar weinig tot niets kan groeien. Het volk heeft heel veel pech en hebben dan ook een gloedhekel aan Mandarijnen. Verslagen keren de Mandarijnen huiswaarts. De hieropvolgende dagen merken ze inderdaad dat ze steeds pech hebben. Maar wat nog vreemder is, er verdwijnen ook steeds andere geluksvoorwerpen van de Mandarijnen. Donderdagavond kunnen de Mandarijnen opnieuw een papier met onleesbare tekens bemachtigen. Vrijdag zijn er weer geluksvoorwerpen verdwenen, maar op die plek hangt nog een stukje onleesbare tekst. Maar… zaterdagochtend wordt de sleutel van de rare tekens gevonden. Het is een routebeschrijving naar de geheime bergplaats van de Tibetanen! Daar zullen vast het schilderij en de andere voorwerpen liggen! En inderdaad de Mandarijnen weten de verdwenen spullen terug te brengen naar hun eigen gebied. Eind goed, al goed, zou je denken. Maar helaas. Als de Mandarijnen al op een oor liggen klinkt er een luid gerommel en gebons. Een paar wakkere Mandarijnen zien nog net een paar Tibetanen met hun gong wegrennen. Als een speer gaan ze achter het geboefte aan. En uiteindelijk lukt het hen de Tibetanen te overmeesteren en hun gong te redden. De dieven worden overgeleverd aan de politie van de keizer. Het geluk is weer aan de kant van de Mandarijnen. The end.
Uit het kamp-logboek van de welpen. * Donderdagochtend -Gistelavond kwamen we aan op het clubhuis in Enschede: Toen gingen we spullen uitladen en naar clubhuis. We hebben geopend en Collin geinstalleerd. Nadat we iets voor onszelf mochten doen gingen we naar de slaapzaal. Toen vertelde Raksha dat we post hadden van de keizer. We hebben de post opgehaald en ontcijferd. We moesten langs de Japanse douane. We konden ze omkopen met 35 mandarijnen. Maar als je door het licht geraakt was moest je terug. 7
Het was gelukt en de boodschapper van de keizer kwam. Hij was in slaap gevallen en het schilderij was gestolen. Hij had alleen een briefje gevonden met rare tekens op de plek waar hij in slaap was gevallen. * Donderdagmiddag -Vanmolgen hebben we plachtige: Draken gemaakt. Eerst werden we gewekt door de gong van Akela. Toen gingen we met Hathi ochtendgymnastiek doen. We kwamen terug en toen hadden we gegeten. Daarna moesten we een draak maken van allerlei spulletjes. Toen gingen we naar een grasveld Chinese draak doen, dat was wel leuk. Uiteindelijk won Niels. Toen gingen we middageten en corvee doen. * Donderdagavond -Vanmiddag hebben we: Een spel gedaan. We moesten allemaal opdrachten doen. Toen mochten we voor onszelf spelen. Toen gingen wij voetballen en sommigen gingen vouwen. Vanavond hebben we heerlijk gegeten. Het was rijst met saus maar zonder bestek, want dat was verdwenen. We hebben met stokjes gegeten. * Vrijdagavond -Hoela, vandaag was het uitje: We zijn naar de Waarbeek geweest. Daar hebben we in verschillende attracties gezeten. Je mocht in groepjes lopen van minimaal 2 welpen. Het was een stuk fietsen, maar dat scheelde niet. De meesten vonden de rodelbaan het leuskte soort attractie. We hadden ook gegeten en gedronken. En toen gingen we met bijna iedereen naar de trein. Toen we klaar waren hebben we nog de ondergoed yell geschreeuwd waarbij de conducteur bijna doof werdt. En toen gingen we terug. We vonden het leuk. We hebben ook nog patat gegeten met een frikandel en een ijsje. Het was heel lekker. 8
* Zaterdagochtend -Gestelavond hebben we: 2 films gekeken. De ene was Mulan en de andere was Keizer Kuzco. Heel veel vielen in slaap. We konden het allemaal heel goed zien want het beeld was heel groot, net een bioscoop. * Zaterdagavond -Vandaag hebben we: Een route gelopen van ongeveer 12 kilometer. Onderweg hebben we vragen opgelost en de opdrachten gedaan. We hebben de gouden lijst en de geluksvoorwerpen gevonden. Aan het eind waren we heel moe! We hebben nasi met sate saus en kroepoek gegeten met pudding na. * Zondagochtend -De laatste dag alweel!: Het kamp was erg leuk. Gisteravond hebben we nog twee dieven op het raam horen kloppen. We gingen naar buiten en merkten dat “de Gong” weg was. Ze hadden een soort foliepapier achtergelaten en dat volgeden we. Toen we ze gevonden hadden probeerden we ze tegen te houden. Het werd best spannend want ze gingen het voetbalveld op. Raksha had de politie opgebeld en die hebben de boeven opgepakt. (Marten was heel blij) Toen gingen we terug. Het kamp vonden we heeeeeeeeel leuk maar sommigen hadden een beetje heimwee. Het eten was lekker!
Hallo Lezers Daar is hij dan weer, het stukje van de kabouters. Wat hebben wij gedaan de afgelopen opkomsten? Ik heb een kleine selectie van de vele hoogtepunten gemaakt. Als eerste natuurlijk ons geweldige hemelvaartskamp, met het thema: Op9
In de schoolvakanties is de Scout Shop gesloten!!
10
zoek naar de verloren stad Atlantis. Maar bij het openen begonnen de problemen al: Jiggeltje was niet opkomen dagen! Maar naar wat gezoek vonden we een brief van Jiggeltje, zij was opzoek naar Atlantis en wij moesten haar helpen. Maar daar moesten we eerst wel wat opdrachten voor doen. Daarom zijn we de volgende dag bezig geweest met het testen van de kabouters. Want een goede kabouter moet toch echt een mooie boot kunnen pionieren, puzzels kunnen oplossen en natuurlijk meters lange koorden kunnen vingerhaken! Ook het avondeten was in thema: knal blauwe spaghetti!!! Tja dat was even schrikken. Maar toch raar dat de kabouters liever de blauwe spaghetti aten dan de saus. Vrijdagochten zat er weer een brief van Jiggeltje in aan het hek. We moesten voor de verdere opdrachten naar iets met stekels aan de n37. Na wat gezoek bleken we naar Hellendoorn te moeten. Daar was het feest, voor het eerst in de achtbaan die over de kop gaat, griezelen in het spookhuis, te lang in de rij staan, kletsnat regenen in de wildwater baan, je tas tot twee keer toe kwijt raken (geeft niets hoor, Marijke en Lideweij). Thuis was het eten weer super: patat. Alleen had de leiding weer met het eten zitten de knoeien, blauwe mayo en groene appelmoes, bah! Zaterdag zijn we eerst bezig geweest met het bedenken van de stukjes voor de bonte avond. En daarna een tocht gelopen om nog een aanwijzing van Jiggeltje te krijgen. En ‘s middags was het feesten in het zwembad, snoep eten, met zijn tienen van de glijbaan, opstoppingen in de glijbaan en gevechten met de leiding. ‘s Avonds hebben we naar de barbecue de bonte avond gedaan, met dans van de hoofdkabouters, een circusact en nog veel meer. Maar totdat de telefoon van Dorgje ging, hij had Jiggeltje aan de lijn! Ze zat helemaal alleen in een donker bos en ze had de laatste aanwijzing voor Atlantis. Dus snel iedereen warme kleren aan, zaklampen pakken en het bos in. Na een tijd zoeken vonden we gelukkig jiggeltje. En dat was me even een weerzien: kabouters hadden zelf over haar gedroomd! Zondag zijn we opzoek geweest aan de hand van de aanwijzing van ‘Big11
geltje’ naar Atlantis. Maar omdat de kabouters het geheim moesten bewaren kunnen we niet vertellen waar hij lag. Wel vonden we daar de kamptrofee (helaas in iets meer stukken dan verwacht). En dan de verder opkomsten, daarvoor moet ik toch even diep in mijn geheugen graven. We zijn nog hutten wezen bouwen en hebben er daarna een smokkelspel mee gespeeld. Elk volkje moest zijn hut verdedigen en onder tussen flippo’s bij de andere volkjes jatten. De week daarop hebben een doolhof gebouwd en moest elk volkje geblinddoekt door het doolhof van een ander volkje lopen. Dat was het wel zo ongeveer, denk ik, en tot slot: Goede vakantie allemaal namens de kabouters!
Traditie getrouw wordt er door de leiding op de bonte avond ook nog wat gezongen over de welpen. Hierbij de versie van 2002.
David moest onder de brandweerspuit en gleed in de modder uit. Jochems hoofd kreeg met een knal een afdruk van de bal Eric was zijn haar vergeten en wilde geen korstjes eten Roman wordt een echte man zodat hij Adri trouwen kan Thijs ging ook mee op kamp plassen in brandnetels werdt een ramp 12
Henk had ons humeur ontwricht en kreeg een sate gezicht Jurre is erg muzikaal speelt een leidje helemaal Charis weet zelf ontzetten goed, hoe hij moeilijk kijken moet Yannick is Roman’s rivaal Adri willen ze allemaal Marten sluipt langs heel zacht want hij is op drakenjacht Collin is nu ook een welp in snelle attracties roept hij help! Niels op z’n knieen door het water had een euro even later Rudi had een mooie steen, tot hij in het water verdween.
Hallo allemaal, In deze Wijsneus zal ik wat vertellen over het hemelvaartskamp van de St. Jorishorde. Dit jaar kregen we een aantal weken voor het kamp een brief op de mat, en wel van Kapitein Kromzwaard. In deze brief legde hij uit dat hij de kapitein was van een van de laatste piratenbendes in Nederland. Ook vertelde hij dat zijn bende de laatste tijd last had van een tekort aan bendeleden. 13
Daarom waren ze op zoek gegaan naar nieuwe leden. De kapitein schreef dat ze ons hadden gespot toen we in het bos liepen en hij wou ons graag uitnodigen en ons een opleiding tot dekzwabber geven. Zo’n uitnodiging konden wij natuurlijk niet voorbij laten gaan en voor dat we het wisten waren we al onderweg naar Doetinchem, naar het rovershol van Kapitein Kromzwaard. Maar toen we daar aankwamen, bleek dat de kapitein en zijn bende weg waren omdat de haak van de kapitein gestolen was door een andere piratenbende. Nou, fraai was dat, wij komen helemaal naar Doetinchem en niemand te vinden. Maar goed, na wat zoeken bleek dat ze wel een kist met hoofddoekjes voor ons hadden achtergelaten en een oud boek, met daarin onder andere de opdrachten waar iemand aan moest voldoen om piraat te kunnen worden. Daarom besloten we maar om alvast te gaan oefenen. Gelukkig hadden de piraten wel een slaapplek voor ons geregeld, namelijk een oude boerderij met een grote slaapzaal. De volgende dag zijn we bezig geweest met versieringen voor de slaapzaal, zodat het wat gezelliger zou worden, en ’s middags hebben we allerlei piratenspelletjes gedaan, zoals het ankerhijsen, dekzwabberen en water hozen (of zoiets, het was in ieder geval met veel afwasteilen gevuld met nog meer water). ’s Avonds zijn we op onderzoek gegaan in de buurt en hebben we geoefend in het overmeesteren van ‘burgers’, iets wat een echte piraat makkelijk moet kunnen doen. Toen we hier mee bezig waren zagen we ineens in het bos een schep en een hoofddoekje met een doodskop erop liggen. Dat kon natuurlijk niet veel goeds voorspellen. De dag daarop hadden we het traditionele uitje. Deze keer zijn we naar de Spelerij in Dieren geweest. In tegenstelling tot vorig jaar ging de overstap op het station nu wel aardig rustig en op het eindstation werden we door Akela met een busje opgepikt. Toen we in het park waren aangekomen hebben we eerst wat gegeten en daarna zijn we eerst naar de uitvinderij gegaan. Hier kon iedereen met allerlei materiaal en verschillende machines knutselen, waarbij er best wel mooie dingen gemaakt zijn. Ook kon je in het midden van de spelerij een waterbuizensysteem maken, wat ook best wel gewaardeerd werd. We hadden misschien toen al kunnen zien aankomen dat de combina14
tie water en welpen niet altijd goed gaat, maar daar kwamen we ’s middags achter toen we naar de Spelerij gingen. Want binnen een half uur waren er al twee in het water gevallen, en er zouden er nog wat volgen. Wat hierbij vooral grappig was, was dat we als reservekleding gebuik maakten van knalrode overalls van de uitvinderij, en deze welpen dus van grote afstand al te herkennen waren... ’s Avonds was het tijd voor het grote was-spectakel, oftewel iedereen onder de douche... Na de douche hebben we samen een film gekeken, en wel de film Peter Pan. Toepasselijker kon bijna niet, volgens ons... Toen we na het kijken van de film echter buiten kwamen, brandde er een olielamp bij de kampvuurkuil, terwijl hier niemand geweest was van ons. Hoe kon dit? We zijn snel gaan kijken en er lag een schatkaart naast de olielamp, en er was een gat in de grond gegraven. Nadat we de schatkaart uitgebreid bekeken hadden, zagen we dat het gat niet op de plek van het kruis was gegraven. Volgens de kaart moesten we juist aan de andere kant van de kampvuurplaats graven. Nadat we dat gedaan hadden, kwamen we hier een kistje tegen met hierin, jawel, de haak van de kapitein. Omdat de kapitein een noodnummer had achtergelaten waarop we hem konden bellen, hebben we hem gelijk gebeld. De kapitein was heel blij en beloofde ons om de volgende dag langs te komen. De volgende dag hebben we nog een tocht gelopen naar een kasteel. Toen we daar aankwamen hebben we een tocht door het bos gedaan met wat spelletjes. Een van die spellen was onder andere het over een omgevallen boom lopen, wat niet altijd meeviel. Aan het eind van de middag kwam de kapitein zoals belooft nog even kijken bij ons. Hij had ook voor een barbeque gezorgd, wat door ons behoorlijk op prijs gesteld werd. Na het eten hadden we een bonte avond, met veel leuke stukjes en het traditionele bonte-avond-lied van de leiding, waarbij de (soms eigenaardige) eigenschappen van elke welp uitgebreid aan bod kwamen. Na de bonte avond hebben we nog een spel in het bos gedaan, waarbij het de bedoeling was om geld te veroveren, waarbij je niet gezien mocht worden. Hiermee was het hemelvaartskamp zo’n beetje afgelopen, en zelf vond ik het in ieder geval wel weer een goed geslaagd kamp. Hiermee wou ik ook mijn stukje in de Wijsneus afsluiten, en ik zie jullie wel weer tijdens de een of andere opkomst! Groeten, Bagheera
15
16
Nieuws van de S.B.N. D. troep Beste lezers, Zoals gewoonlijk ook een (kleine) bijdrage van het doen en laten van de verkenners. Waar hebben wij ons zoal mee bezig gehouden de laatste tijd? Uiteraard een paar opkomsten die in het teken van techniek stonden. Het zomerkamp gaat er weer aan komen, dus is een kleine opfriscurus niet overbodig. Zo werd er geoefend in pionieren, vuur maken en koken. Het vuur maken ging zelfs zo goed, dat alle vuren met één lucifer aan te steken waren. Om vervolgens het vuur zo hoog mogelijk te krijgen, want er moest een sisaltouwtje doorgebrand worden. Moeilijkheidje: het touw was op ruim 1,5 meter boven het vuur gespannen, dus er moest toch wel even flink gestookt worden. Bijna onnodig om te vermelden dat alle patrouilles het lukte om het touwtje door te fikken. Ook hebben we ons weer prima vermaakt met een wateropkomst: vlotten bouwen. Dit keer in de Wetering. De welpen die in september naar ons gaan overvliegen waren ook van de partij, dus pret verzekerd. Er werden drie vlotten in elkaar gezet, en elk vlot bleef ook nog drijven. Nu proberen om de tegenpartij aan te vallen en het vlot te enteren. Omdat een vlot vrij log is, moest er wat gepeddeld worden. Ook een mogelijkheid was het voortduwen, waarbij dus iemand (on)vrijwillig het water in moest. Ook de munitie ontbrak niet: er dreef voldoende wier wat dus al snel over en weer vloog. Na afloop was dus iedereen vrij nat, maar dat was gezien de temperatuur geen probleem. Een opkomst van een ander kaliber was een weekendkampje, dit keer 17
op de Koepel. Via een tochtje werd de plaats bereikt. De tocht was niet al te moeilijk, al slaagde sommige koppels er in om de tocht langer te maken dan de makers hem bedoeld hadden. Maar goed, uiteindelijk was iedereen ter plaatse en konden de tenten opgezet worden. De volgende dag werden er nog wat technieken doorgenomen en was er tijd voor een grote trefbal-wedstrijd. Eerst twee patrouilles tegen elkaar, later alle verkenners tegen de leiding. Het lukte de verkenners uiteindelijk wel om te winnen, maar dit ging niet zonder de nodige weerstand. Het eten koken ging goed, alles was gaar en eetbaar. Toen iedereen de buikjes rond had, was het tijd om nog even naar de Zandkuil te gaan om daar onder andere te kijken wie het verste met vliegtuigjes kon komen. En dan natuurlijk de bonte avond, rond het kampvuur. Gezelligheid verzekerd. De zondag stond in het teken van afbreken en opruimen, en nog wat voetbal bij het clubhuis. Mikken moeten de heren verkenners nog maar eens gaan oefenen, al sneuvelden er geen ruiten. Ook hebben we een opkomst gehad op vrijdagavond, samen met de deelnemers van het Internetcafe uit Heerde. Dit was erg gezellig, met name het grote kampvuur. Het vuur werd geleid door Leo L, die zich weer helemaal kon laten gaan. En eigenlijk was de tijd wel erg kort, want voor we het wisten was het al half 10, tijd om te nokken. De laatste opkomst begon met een fietstochtje naar de Haelberg. Een kleine club dit keer, omdat de verkenners die gaan overvliegen aan het snuffelen waren bij de Rowans. Het fietsen ging goed: geen onvrijwillige “Saltos Mortalis” en geen lekke banden. Volgende keer maar punaises mee? En wat gaat er nog komen? Het zomerkamp, dat dit keer een Schots tintje heeft. We zoeken dit keer de zee op, want we gaan naar Aerdenhout (hete aardappels mee…) Belooft dus erg gezellig te worden. Het verslag: zie de volgende Wijsneus! Groetjes, de vaandrig.
18
Euroma advertentie
19
Gids & Helpers Kamp Eindelijk was het dan zover…. Het Gids en helpers kamp van de Mowgli horde. Vrijdagavond 7 juni verzamelden we, Henk, Julian, Danny, Vincent, Ralf, Charis, David, Yannick, Akela, Gert en Raksha, op het clubhuis. In Loenen aangekomen hebben we eerst onze bagage op een kar geladen en daarmee zijn we richting ons veld gelopen. En dat viel nog niet mee, met die kar door het mulle zand. Op het Totemveld aangekomen stond daar onze bub-aanhanger al op ons te wachten. Na het terrein een beetje verkend te hebben, vooral de hudo trok veel aandacht, zijn we begonnen met het tent opzetten. En dat was nog een hele klus. Een tent zonder haringen blijft verdacht slapjes. Maar goed, uiteindelijk hadden we allemaal een slaapplaats en hebben we lekker een kampvuurtje gestookt en nog even dodende straal gespeeld. De volgende ochtend hebben we ons eerst gedouched onder de waterval. Brrrrr! Maar wel dapper! Ook hebben we tosti’s gemaakt boven het vuur. Vervolgens kregen we uitleg van Gert over hoe je bijlen en zagen moest gebruiken en hoe je een goed kampvuur maakt. Deze wijze lessne hebben we tijdens het kamp ook veelvuldig in de praktijk gebracht. Ook hebben we onze keuken gepionierd. Na de lekkere pannenkoekenlunch hebben we tochtjes voor elkaar uitgezet en vervolgens gelopen. ’s Avonds hebben we samen onze eigen spaghetti gekookt en het was heeeeerlijk! Na een lekker potje trefbal en rausbal hebben we gezellig rond het kampvuur gezeten. De marshmellows en spekkies waren in grote aantallen aanwezig. Toen we lekker in onze slaapzakken lagen en heerlijk lagen te ronken werden we door de leiding, die dat gezeur over te kinderachtige nachtspelen wel eens zat was, uit ons bed getrommeld met de boodschap dat het 6 uur in de ochtend was en dat we een wandeling zouden gaan maken. Nou en dat 20
deden we. We werden aan een lang touw vastgemaakt dat we moesten volgen dwars door een heel dicht bos heen. We kwamen allerlei draadjes en glibberige touwtjes tegen en een of ander wild dier dat verdacht veel op Gert leek. Sommige kinderen vonden het nog niet spannend genoeg en gingen maar een vast zitten aan een tak of struik. Gelukkig kwam iedereen ongedeerd weer op ons veld aan. Na een kop warme chocomelk en de boodschap van de leiding dat het geen 6 uur was maar nog maar een uur of 2 kropen we heerlijk onze nesten weer in. De zondagochtend stond helemaal in het teken van opruimen. Nadat we alles hadden opgeruimd hebben we nog een groot watergevecht gehouden bij de waterval en na een broodje knakworst werden we moe maar zeer voldaan door onze ouders weer opgehaald! Dus, voor de volgende generatie gidsen en helpers, …. Dit mag je niet missen!
Zaterdag 8 juni. Vandaag een opkomst van Rik en Ian, onder begeleiding van Arno van Leeuwen. Ian had een spel bedacht dat erg veel leek op een spelletje voor een gameboy. Ondanks de goede uitleg van Ian begrepen we de puntentelling pas toen het spel al was afgelopen (en sommigen van ons zelfs toen nog niet). Dit leverde nogal wat discussies op. Omdat we erg vroeg klaar waren heeft Arno ons het spel slepertje geleerd: je maakt vier vakken op de grond, in elk vak staan twee personen, je gooit een bal in een van de vakken en probeert degenen die erin staan naar je eigen vak te slepen, lukt dit, dan krijg je een punt. Na een hoop gesleep was het tijd om te sluiten. De opkomst samen met de Sherpa’s op 15 juni begon erg goed. In totaal waren er 6 mensen geslaagd. Gevolg: een heleboel taart. Deze opkomst is iets anders dan de anderen. Mike heeft namelijk, op een cursus van scouting, een leidinglid van de rowans/sherpa’s uit Nunspeet ontmoet. Deze groep bleek dit jaar in Tsjechië op zomerkamp te gaan. Aangezien wij vorig jaar in Tsjechië hebben rondgelopen leek het ons leuk om een gezamenlijke opkomst te houden. Over het programma hoefden de Nunspeters niet lang na te 21
denken: vlotten bouwen op het Heerderstrand. Dus gaan we, na het materiaal in een aanhanger te hebben gestopt, richting het Heerderstrand. Daar aangekomen mogen alle surfplanken en tonnen een eind over het strand worden versleept (men mag allen vlotvaren voorbij de ballenlijn). Wanneer het materiaal eerlijk verdeeld is beginnen we in drie groepen met bouwen. In onze groep begint daarmee de discussie over het ontwerp. De een wil een origineel ontwerp, de ander een klassiek ontwerp en de volgende een goed ontwerp. Uiteindelijk besluiten we maar gewoon wat te gaan bouwen. Het resultaat: een stabiel, gestroomlijnd en zeer comfortabel vaartuig. Met de zelfgemaakte peddels uit Nunspeet weten we een heel eind op het water af te leggen. Ondanks dat wij duidelijk het beste vlot hadden kies ik ervoor om de terugweg te zwemmen (gaat een stuk sneller dan varen). Het water van het Heerderstrand bleek op 15 juni erg verkoelend te zijn. Nadat iedereen weer op het strand is aangekomen begint het opruimen. Nadat op het clubhuis de laatste sjorringen met oude mastworpen (voor leken: een oude mastworp is een knoop die net iets verschilt van een nieuwe mastworp, waardoor de knoop wel vast gaat, maar niet meer los) zijn losgehaald, sluiten we af met een zeer geslaagde barbecue. Zaterdag 22 juni was het tijd om te bekijken of er dingen verdwenen waren. Er is namelijk ingebroken op ons clubhuis. Gelukkig was alles er nog (zelfs de hoed van Mike). Alleen jammer van de koffiekast. Vorig jaar zijn we drie opkomsten bezig geweest met het ontwerpen, bouwen en lakken van onze eigen muisvrije koffiekast. De vandalen vonden het nodig deze met grof geweld van de muur te trekken, waardoor wij hem in drie stukken op de grond aantroffen. Toen we dit hadden verwerkt was het tijd om het even over het zomerkamp te hebben. We hadden er al voor gekozen om naar het Sauerland te gaan. We zijn alleen nog even van gebied veranderd. We gaan nu in de buurt van Winterberg rondlopen. Met onze bagage in een rugzak en zonder tenten mee te nemen zullen we in week 29 dit deel van het Sauerland aandoen. Helaas was er na alle gesprekken geen tijd meer voor het programma. Groetjes, de Rowans.
22
Beste Wijsneus, Graag wil ik reageren op het stukje van de sherpa’s uit de vorige Wijsneus. Vol enthousiasme heb ik het stukje gelezen over hoeveel geld de sherpa’s de afgelopen maanden verdiend hebben. Toen het woord ‘ accountant ‘ zelfs genoemd werd, begonnen mijn boekhoudkundige vlinders in mijn buik te fladderen. Mijn specialiteit is namelijk creatief boekhouden en ik heb daarom besloten om eens te kijken hoe dit bij de sherpa’s gedaan wordt. Op 15 juni was het dan zover, er moest weer geld verdiend worden en ik heb mij vrijwillig aangeboden. Toen, na een uitstekende BBQ, wij op weg gingen naar de Faberhal in Heerde om daar jassen te gaan hangen tijdens een concert, bleek de sherpa-opkomst niet zo hoog. Om precies te zijn, 2 (!!!!!!!) sherpa’s. Maar, meneer de Wijsneus, het ergste moet nog komen: namelijk de excuses om niet te komen. Ik zal ze even op een rijtje zetten: · ‘Ja sorry, ik kan echt niet, ik heb mijn vinger aan een waxinelichtje gebrand en kan daarom echt geen jassen ophangen.’ Ten eerste: wie brand er in vredesnaam zijn vinger aan een waxinelichtje……. en ten tweede: Ik kan zelfs geld tellen met m’n tenen als het moet!!!!! · ‘Het spijt me echt, maar ik moet leren.’ Op zaterdagavond zeker……..Zeker wiskunde: hoeveel euro’s ben ik kwijt als ik 2 rondjes geef….. · ‘Ik ben helaas afwezig, want ik moet naar een concert van Marco Borsato.’ Hallo: wat is er hier nou belangrijker….een concert van Marco Borsato, of jassen hangen en GRATIS een uitmuntend concert van Wilhelmina en Soli Deo Gloria mogen bijwonen????? Als ik kon kiezen…… · ‘Mijn vriendje komt vanavond bij ons langs en mijn ouders zijn er niet. We moeten echt toch weer eens zoenen……kan dus geen jassen komen hangen.’ Meisie, luister eens, zoenen doe je JUIST achter de jassen!!!!! Beste Wijsneus, ik kan nog wel uren doorgaan, maar u kunt zich vast wel voorstellen dat ik uitermate teleurgesteld was over de opkomst. Juist omdat 23
we alle handen die avond nodig hadden, we ons helemaal kapot gesleept hebben aan de jassen (jawel, we hebben een nieuw record, een diepterecord van 36 jassen en 0 tassen!!!). Bij deze wil ik graag aangegeven dat zij deze zomer nog het een en ander zullen moeten goedmaken. Met vriendelijke accountants-groeten, Een anonieme jassenhanger
Famka - nieuws! Zoals de (oplettende) lezer al heeft kunnen merken komt het Famka met rasse schreden dichterbij. Tenslotte is september sneller naderbij dan je denkt. Het thema is nog niet geheel onthuld, maar heeft een warmbloedig tintje. Ook op de diverse muurkranten op het clubhuis zijn voldoende aanwijzingen te vinden. Dus.... De voorbereidingen zijn al lang in volle gang, en ook de aanmeldingen zijn al volop binnen gestroomd. Om een indruk te geven, volgt hier wat cijfermateriaal (en dit keer eens niet in een powerpoint presentatie): Tot nu toe opgegeven: 85 jeugd en leidingleden. Hiervan gaan ook nog eens 43 broertjes, zusjes, ouders etc. mee. Wie gaan er zoal mee? Bevers: 12 (92%) Rowans: 10 (91%) St. Jorishorde: 5 (26%) Sherpa's: 6 (60%) Mowglihorde: 13 (54%) Stam: 4 (40%) Kabouters: 10 (43%) Leiding & Padvindsters: 5 (71%) stichting 22 (51%) Verkenners: 12 (50%) Zo te zien een gemeleerd gezelschap dus. Overigens hebben we van 32 personen geen reactie in welke vorm dan ook mogen ontvangen. We gaan er vanuit dat deze lieden niet meegaan; we kunnen tenslotte niet overal achter aan blijven lopen... Mochten ze zich bedenken: bel even naar de commissie of leiding en je bent alsnog verzekerd van een onvergetelijk kamp! Tot ziens in september! De Famka-cie. 24
Een werkeloze zoekt een baan als schoonmaker bij Microsoft. Het hoofd personeelszaken nodigt hem uit voor een sollicitatiegesprek en vraagt hem om een test te doen (de vloer schoonmaken).De test wordt naar tevredenheid uitgevoerd en het hoofd deelt hem het volgende mede: “U krijgt de baan. Wees zo vriendelijk om uw e-mail adres achter te laten zodat ik u de benodigde formulieren ter ondertekening kan opsturen.”. De man antwoordt dat hij en geen computer en geen e-mail adres heeft. Het hoofd zegt dat zonder een e-mail adres de man virtueel niet bestaat en daarom niet de baan kan krijgen. Vertwijfeld verlaat de man het gebouw. Hij heeft slechts 10 dollar in zijn zak. Hij gaat de dichtstbijzijnde supermarkt binnen en koopt 10 kilo tomaten. Vervolgens gaat hij van deur tot deur en verkoopt de tomaten en op deze manier verdubbelt hij zijn kapitaal. Hij doet dit nog drie keer en op het eind heeft hij 160 dollar. Hij realiseert zich dat hij een manier gevonden heeft om zijn bestaan te verdienen en begint vroeg te werken om vervolgens pas laat thuis te komen. Iedere dag viervoudigt hij zijn kapitaal. Al snel koopt hij een kleine auto, later een vrachtauto en vervolgens heeft hij een heel wagenpark, noodzakelijk om alle leveranties uit te kunnen voeren. Binnen 5 jaar is hij de eigenaar van een van de grootste levensmiddelenketens in de USA. Hij begint nu na te denken over zijn toekomst en neemt contact op met een verzekeringsagent om te discussiëren over hoe hij zijn economische zekerheid veilig kan stellen. Na het advies komen ze overeen en de verzekeringsagent vraagt nu om het e-mail adres van de man zodat hij de formulieren kan opsturen ter ondertekening. De man antwoordt dat hij en geen computer en geen e-mail adres heeft. De verzekeringsagent zegt: “Vreemd. U heeft een heel imperium opgebouwd maar u hebt geen e-mailadres. Stel je eens voor wat u had kunnen bereiken als u een computer gehad zou hebben!”. Waarop de man antwoordt: “Dan was ik schoonmaker bij Microsoft geweest..”. Moraal van het verhaal: 1 Internet is niet de redding van je leven. .2 Wanneer je bij Microsoft wil werken heb je een e-mail adres nodig. 3. Ook zonder e-mail adres kan je miljonair worden door te werken. 4. Wanneer je dit verhaal per e-mail hebt gekregen heb je een grotere kans om schoonmaker te worden dan miljonair. 25
Ruim zes weken geleden heeft zich een triest voorval voorgedaan in Oostenrijk tijdens de Grand Prix Formule 1. De Ferrari top heeft aan de Braziliaanse piloot Rubens Barrichello gesteld dat hij Michael Schumacher moest laten voorbijgaan in de laatste seconden van de wedstrijd. Het is een spijtige zaak voor Ferrari, als de verantwoordelijke van dit evenement. Het is een spijtige zaak voor Michael Schumacher, omdat hij Barrichello effectief voorbij ging. Het is een spijtige zaak voor Barrichello, omdat hij deze opdracht heeft aanvaard. Het is een spijtige zaak voor de FIA, die het resultaat van dit circus heeft gevalideerd. Maar wij moeten aktie ondernemen tegen deze maskerade! Er is een boycot actie gestart: “IK KOOP GEEN FERRARI !!!” Neem deel aan deze boycot, koop geen Ferrari en vraag uw vrienden u te volgen in deze stelling.
Fly Away.... In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het economy-class gedeelte naar het business-class gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen. Een steward ziet dat en gaat er achteraan. Hij tikt de blondine op haar schouders en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben zegt hij tegen de dame:"Sorry mevrouw, maar dit is de business-class en u heeft een ticket voor economy-class." De blondine roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!" De steward meldt dit voorval in de cockpit en de co-piloot gaat even poolshoogte nemen. Mevrouw, zegt hij, waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economy-gedeelte te begeven. De blondine roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!" De co-piloot meldt dit aan de piloot en die zegt: Wacht maar ff. Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds". De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor. Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar het economy-gedeelte. De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in godsnaam geflikt heeft. Simpel, zegt de piloot, ik heb tegen haar gezegd dat de business-class niet naar Montreal gaat 26
JAARAGENDA EPE / HEERDE
BUYS BALLOTGROEP 2001 / 2002
September 2002 07 07 13/15 21 21 27/28
sept sept sept sept sept sept
Eerste opkomst seizoen 2002/2003 17.00 uur GROEPSRAAD-1 FAMKA Overvliegen Introductie nieuwe leiding Verenigingenmarkt
Oktober 2002 05
okt
5 okt
Inleveren financieel overzicht speltakken bij penningmeester dbs
Inleverdatum copy WIJSNEUS
?? okt Cursus praktische veiligheid/ EHBO 11.00 tot 13.00 uur 18 okt GROEPSRAAD-2 18 okt STICHTING-1 26 okt* Astervakantie (Herfstvakantie 19 t/m 27 okt)
Alle met een * gemerkte data zijn zaterdagen/ vakanties welke zonder meer verhuurd kunnen worden. Andere verhuurdagen / avonden gaan in overleg met groepsvoorzitter en betrokken speltakken.