In deze periode vinden er diverse kampioenschappen

Van de voorzitter Even voorstellen Aangenaam … Wim Eelman, 68 jaar jong, ‘gepensioneerd’ maar zoals mijn zoon wel eens roept, nog zo druk als een ouwe baas. Naast mijn, inmiddels jarenlange, lidmaatschap van Golfclub de Texelse ben ik onlangs gekozen tot voorzitter. Tijdens mijn loopbaan als directeur van NBC Eelman & Partners kwam er van het fenomeen hobby bijzonder weinig terecht. Mijn werk was mijn hobby maar volgens sommigen was dit toch echt niet hetzelfde. Een aantal ‘betrokkenen’ slaakten dan ook een zucht van verlichting toen ik mijzelf toch echt een ware vrijetijdshobby had aangemeten: golf. Het woord fanatiek past mij wel alhoewel ik dit uiteraard nooit openlijk zal toegeven. Ik moest en zou het spelletje onder de knie krijgen. Nu na 200 lessen en meer dan 200 rondjes is het mij toch nog gelukt om, naast mijn andere handicaps, ook een fatsoenlijke golfhandicap aan te meten nl. 15,8. Uiteraard zal ik, tegen beter weten in, deze handicap met hand en tand (zelf)verdedigen. Genoeg over mijzelf. Dinsdag 10 juli is het nieuwe bestuur gekozen tijdens de ledenvergadering. Maandag 16 juli zijn de officiële functietaken verdeeld: · · · · ·

Wim Eelman voorzitter Rob Maaswinkel vicevoorzitter Hélène van Wijhe secretaris Fred Klok penningmeester Marjan van der Ploeg bestuurslid

Inhoud Het belangrijkste punt in de bestuursvergadering was de overdracht. Heel prettig was het dat oud voorzitter Paul Kuip aanwezig wilde zijn om ons te informeren over veel praktische zaken. In de najaarsvergadering zal er uitgebreid aandacht worden besteed aan het vorige bestuur waarvan Paul Kuip voorzitter was. De wijze waarop vanaf de oprichting vorm is gegeven aan de ontwikkeling van de golfclub is grote klasse en dat laten wij uiteraard niet onopgemerkt voorbij gaan. In deze periode vinden er diverse kampioenschappen plaats, waarvoor een record aantal deelnemers hebben ingeschreven. De baan ligt er prachtig bij. Dit betekent helaas wel veel slecht weer voor de toerist die toch de meeste euro’s binnenbrengt op Texel. Als de baan in de zomer wat minder groen is betekent dit vaak een mooi toeristenseizoen met veel stranddagen. Wie weet maakt eind juli en de maand augustus dit nog goed. De baan kan in ieder geval tegen een stootje. Zoals Paul Kuip in de laatste uitgave al schreef, kunnen we binnenkort de werkzaamheden aan de uitbreiding tijdens een rondje golf in ogenschouw nemen. Vanaf 1 oktober 2012 starten de uitbreidingswerkzaamheden. Een mooie extra beslissing is de aanleg van een waterreservoir, waardoor de baan in de toekomst minder kwetsbaar zal zijn bij drogere perioden. Wim Eelman

pagina Zwemwedstrijd 2 Emotie is lijn voor het geheugen 5 Luilakwedstrijd 9 Jeugd kampioen -> naar 2e klasse 10 Spierdijk en bruggetje 13 Uitbreiding van de golfbaan 14 Oei …. ik raak de bal 16 Golf in schaapskleren 19 Arendsen de Wolff wedstrijd 19 Bar en Boos – 36 20 Grand Old Ma 20 Raindrops keep falling on my head 23 Ze zijn gevlogen 24 De Dutch 27 Van de bestuurstafel 28 Colofon 28 Wedstrijdkalender 31 Wedstrijduitslagen 32

De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen. Uw volgende clubblad verschijnt eind maart Inleverdatum kopij 10 september

16de jaargang, juli 2012

4 Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg

Ouder-kind tournooi

zwemwedstrijd Door Wilfred Mooij Zelden sta ik op zondagmorgen voor zeven uur op en ik hoef het op zondag al helemaal niet in mijn hoofd te halen om dan mijn kinderen te wekken, als ze dan überhaupt al thuis zijn. Maar vandaag was alles anders, vandaag was de jaarlijkse ouder-kind wedstrijd ten bate van het goede doel, Unicef. Een leuke wedstrijd waarbij leden samen met hun kroost een echte wedstrijd kunnen spelen. Ook kan het al volwassen kroost hun fossielen meenemen om hen te tonen dat investeringen uit het verleden soms wel een garantie voor de toekomst bieden. Al met al een bont gezelschap van goedgemutste golfers, hoewel we vandaag beter van golvers konden spreken met al die nattigheid. Met de van buienradar afgeleide kennis verkeerde ik in de vaste overtuiging dat het vanaf tien uur droog zou worden, toch nog een mooie dag. Een beetje jammer dat wij al om half negen moesten starten. Hiermee werd ik twee keer benadeeld: éen keer omdat ik, op zondag zo achterlijk vroeg moest opstaan en één keer omdat ik zeiknat de turn zou doen terwijl anderen vermoedelijk bijna droog de hele wedstrijd gingen spelen. Maar ja, alles voor het goede doel. Samen met mijn zoon Cyrille en Martijn en Ger Former startten wij als eersten om meteen de longest (voor dat moment) te slaan. Tja, vind je het gek, als je als eerste start en met dat pokkeweer als enige door toeval op de fairway belandt. Een kinderhand is gauw gevuld. Maar een goede start bleek ook nu het halve werk want we scoorden op de eerste ne-

gen holes maar liefst 19 punten. Dat zag er beter uit dan het weer, want het stopte maar niet met regenen. Bij de turn hadden we een gat geslagen van 3 holes ten opzichte van onze volgers, maar daar kregen we geen extra punten voor. Omdat we ruim de tijd hadden belandde ik met pa Former op het herentoilet. Als uw fantasie nu op hol slaat, moet ik u teleurstellen. We stonden na enig zoeken broederlijk naast en niet achter elkaar te richten op de tekst ‘na het plassen, handen wassen’. Nog meer

Goede voorbereiding en goede spullen zijn essentieel op zo’n dag. Jan Bloem vertelde me ’s morgens dat hij had overwogen de wedstrijd af te gelasten, maar vanwege de gunstige prognose en het goede materiaal van tegenwoordig heeft hij de wedstrijd toch maar door laten gaan. Nou Jan, mijn paraplu staat inmiddels op marktplaats, slechts één maal gebruikt, maar zelf in elkaar te zetten. Past in een grote envelop. En als ik volgende week weer terug ben op Texel zal mijn tas wel blauw wit uitgeslagen zijn van de schimmelgroei. Kortom, de tweede negen holes werd een koude douche, veertien puntjes, weg ambities, weg podium, weg speech. Dan maar een stukje schrijven bij de kachel. Kan ik toch nog even kwijt dat we genoten hebben van de par putt van Martijn op hole16 over bijna zeventien meter in de stromende regen. Heerlijk om te zien.

nattigheid. Achteraf had ik beter binnen kunnen blijven want dit was letterlijk en figuurlijk de turn. Op hole 10 en 11 scoorden we twee strepen. Alles werd anders behalve de regen, die ging gewoon door ondanks de belofte van Pelleboer. Mijn zoon, die net herexamen Frans heeft gedaan wist me uit te leggen waarom ze regen in het Frans pleuren noemen. Ik begreep het, want ik voelde het regenwater door mijn regenbroek, lange broek en onderbroek heen. Kwam mooi uit, was die ook weer schoon.

Jan Bloem vertelde ons bij de prijsuitreiking dat hij trots is op de jeugd die vandaag alle ontberingen heeft doorstaan zonder ook maar één keer te mopperen. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst. Al met al een leuk, gezellig evenement waar we volgend jaar zeker weer aan mee gaan doen. Fantastisch was de heerlijke warme groentesoep die het team van Ronald voor ons had klaargezet. Bedankt! Ach en die regen, goed voor het gras, de moraal en schept toch een band tussen ouder en kind.

Interview Jaap Duin

‘EMOTIE IS LIJM VOOR HET GEHEUGEN’ Door Alain Hirschler ‘Mensen geven geld uit aan hun golfuitrusting, golflessen en misschien aan fitness, maar niet aan het mentale aspect van golf. Dat vind ik gek. Ook je geest kan je namelijk trainen’ Een interview met Jaap Duin, doctorandus in de sporten prestatiepsychologie, Texelaar, Handicap 2, over mentale training en coaching ‘nieuwe stijl’. ‘Het mentale aspect is het meest onderschatte onderdeel van het golfspel’.

ongeveer 2 á 3 uur de basis mentale vaardigheden. Hoe gedachtes je kunnen helpen of niet, hoe je spanning kunt reguleren in je lijf, hoe je concentratie gebruikt tijdens een rondje golf. En ik leer visualisatie technieken om beter te worden, sneller te ontspannen. Ik heb een speciaal programma ontwikkeld vanuit mijn eigen golfervaring, van alle leraren die ik gehad heb en boeken die ik gelezen heb. Daar heb ik dingen uitgehaald en die in een concept gegoten. Wat dit programma on-

Als Jaap Duin komt binnenlopen, staat er ook wel meteen iemand voor je neus. Niet alleen door zijn breed geschouderde, sportieve postuur en lengte van 1 meter 90, maar ook omdat hij zelfverzekerd, ontspannen en op zijn gemak oogt. Iemand die weet wat hij wil. Ik val maar meteen met de deur in huis.

Waarom is dat zo belangrijk?

Ben jij de Dr. Phil van de golfsport? Jaap moet lachen. ‘Ik heb alleen nog geen eigen TV-show……..maar, zonder gekheid, ik ben ook psycholoog en mensen komen bij mij omdat het in hun hoofd niet goed gaat.’ En dan met name sporters? ‘Ik doe meer dan alleen sport, ook mensen die bijvoorbeeld bang zijn om auto te rijden na een auto-ongeluk of managers die moeite hebben om te spreken voor grote groepen. Eigenlijk coach ik voornamelijk mensen die moeten presteren onder druk.’ Jij traint onder andere de hoofdklasse teams van een aantal golfclubs. Hoe gaat dat in zijn werk? ‘Ik leer deze golfers in drie sessies van

doe dingen meer op het laatste moment. Maar wat gebeurde er als ik op de teebox stond? Dan werd ik plotseling een Pietje Precies. Ging ik blaadjes wegvegen en moest mijn bal er netjes uitzien. Toen ik dat proces bij mijzelf herkende, merkte ik dus dat ik tijdens golfwedstrijden ook wat losser moest zijn. Dat is inzicht wat je verder kan helpen.’ ‘Verder laat ik filmpjes zien, doe wat oefeningen en wat we dan binnen hebben besproken, gaan we daarna toepassen in de baan, praktische dingen, zoals niet kwaad worden als je een foute slag hebt gedaan.’

derscheidt, is dat het praktisch heel toepasbaar is.’ ‘Ik begin in het clubhuis en laat iedereen een vragenlijst invullen. Daarmee komt jouw persoonlijkheidsprofiel naar boven. Je gedragspatroon bepaalt ook hoe je je in de baan gedraagt en wat spanning met je doet.’ ‘Wat voor iemand ben je? Iemand die bijvoorbeeld op het laatste moment zijn tas inpakt of maak je lijstjes? Ik ben zelf niet heel gestructureerd, ik

‘Als ik jou vraag waar je was op 11 september 2001, dan weet je dat waarschijnlijk, maar als ik je vraag wat jij twee weken geleden op maandag gegeten hebt, dan ben je dat vergeten. Dus emotie is lijm voor het geheugen. Wat doen veel spelers die een slechte bal hebben geslagen? Die worden boos op zichzelf, maar als ze een goede bal hebben geslagen dan is dat normaal. Onbewust ben je je systeem met negatieve emotie aan het voeden. Dat blijft plakken. Als je dat inzicht hebt, kan je er dus ook voor zorgen dat je na een slechte bal geen negatieve energie je systeem in laat gaan. Je mag best even boos zijn, je moet vooral de goede slagen benadrukken. Daarom ballen sporters vaak hun vuist als ze een goede bal geslagen hebben. Je moet jezelf belonen.’ ‘Daarnaast laat ik mensen omgaan met spanningen in hun lijf. Hoe reguleer je spanning? Door middel van oefeningen, ademhalingsoefeningen of juist door middel van spierspanningsoefeningen. Een heleboel mensen bouwen spanningen op in hun gezicht, die spieren moet je dan leren te ontspannen. Vervolg bladzijde 6

Interview Jaap Duin

‘EMOTIE IS LIJM VOOR HET GEHEUGEN’ - vervolg En dan merk je dat er heel veel spanning uit je lijf wegvloeit.’ ‘En ik kan je ook nog naar de pre-shot routine laten kijken. Stap als het ware over een denkbeeldige lijn heen om al je gedachtes achter je te laten en geen twijfel meer te hebben over de slag die je gaat doen. Staan. Slaan. ‘Training takes over’. Vergelijk het met straaljagerpiloten tijdens een luchtgevecht. Die moeten ook niet meer nadenken over keuzes. Als ze dat doen, zijn ze te laat en worden ze uit de lucht geschoten.’ ‘Ook besteed ik aandacht aan de concentratie. Topgolfers zijn echt niet vier uur geconcentreerd. Tussen de slagen door praten ze met hun caddie, maken grapjes met het publiek of kijken ze of er mooie vrouwen rondlopen, maar zodra ze in de buurt van hun bal komen, zijn ze weer geconcentreerd. En na hun slag laten ze weer los. Heel veel mensen maken de fout dat ze in een soort tunnel terecht komen als ze gaan golfen. Dus leer ik mensen hun aandacht te bundelen of breed te maken. Rond kijken, genieten van de baan en de natuur en als je een bal moet slaan moet je je weer focussen.’ BRUGKLAS Jaap Duin, 28 jaar, begon met golfen op Texel, toen hij in de brugklas zat. Vanzelfsprekend was het Joost Brieko die hem de eerste beginselen bijbracht. Op een gegeven moment werd er dag in dag uit gegolfd. Uiteindelijk was Duin tussen 1999 en 2005 bijna jaarlijks Stroke- en Matchplay kampioen van onze club. ‘Ik werkte in het weekeinde en de schoolvakanties met Jan van Wijk in de golfshop, maar dan stonden we om en om op de driving-range ballen te slaan.

We wisselden elkaar steeds af. Alleen maar ballen slaan en spelen. Voor, tijdens en na het werk. Dan leer je snel. Nu heb ik helaas de tijd er niet meer voor. Ik ben nu mentaal beter dan toen, maar fysiek slechter. Ik heb die dagelijkse training niet meer. Dat is soms wel frustrerend. Dat niveau van 2004/2005 heb ik daarna nooit meer gehaald.’ Nu besteedt Jaap, een studie en twee opleidingen later, zijn tijd aan een aantal bedrijven; Duin Mental Training & Coaching en Great Communicators. Ook is hij mede-oprichter van Purerunning, waar door middel van hardlooptrainingen de fysieke en mentale prestaties van werknemers wordt verbeterd. Met de eveneens golfende German Silva, tweevoudig winnaar van de marathon van New York, en getrouwd met een Texelse, werkt Duin nauw samen op dit gebied. Wat is coaching ‘Nieuwe Stijl’? ‘Ik ben geen psychologische graver, ik ben meer een bouwer. Je hebt iets ontwikkeld waardoor je bijvoorbeeld zenuwachtig bent op de eerste tee. Hoe gaan we dat oplossen? Sporters willen het meteen kunnen toepassen, direct weten wat ze moeten doen. Golfen is een manier om je geest te trainen, maar dat houdt niet op als je de golfbaan verlaat. Stel jij bent zenuwachtig op de eerste tee en je bent niet in staat om je ademhaling te reguleren. Dat is logisch want wanneer train je dat? Alleen op de eerste tee. Dat gaat natuurlijk niet werken. Als jij iets zwaars wil optillen, zal je eerst in de sportschool moeten gaan trainen, anders gaat het niet lukken. Je geest kan je ook

trainen. In welke andere situaties voel je dezelfde spanning? Als je misschien plotseling moet remmen? Nou, dan kan je op dat moment ook beginnen te ervaren dat je hart in je keel zit en dat je door ademhalingsoefeningen, buikademhaling en lang uitademen, je hartslag snel naar beneden kan brengen.’ Door je geest te trainen, krijg je vertrouwen in mentale technieken zodat je toch nog een anker hebt in de storm van emoties.’ BACKHAND Je had het in het begin over visualisatie technieken, leg eens uit? ‘Als je de slag op de eerste tee al honderd keer in je hoofd hebt gedaan, dan wordt het voor lijf en geest een stuk makkelijker om daadwerkelijk op die eerste tee die eerste slag te slaan. Je hebt het immers al honderd keer gedaan. Weliswaar in gedachten, maar als je goed visualiseert geeft dat veel vertrouwen. Zo leer je mensen ook van fobieën af te komen, mensen die bijvoorbeeld bang zijn om in een lift te stappen. Visualiseer maar dat je in die lift stapt, de deur hoort dichtgaan en het metaal voelt. Dan voelen die mensen zich helemaal benauwd worden. Dan vraag ik wat er door ze heen gaat en wat hun ademhaling doet. Door die ademhaling te leren reguleren, kan je die angsten weg krijgen.’ ‘Ik heb een keer gewerkt met een squasher die moeite had gekregen met een bepaalde backhand slag. Toen heb ik hem aangeraden om daar een maand lang niet op te trainen op de baan, maar alleen mentaal die slag te oefenen, dat hij in gedachte precies deed en voelde wat hij moest doen. Vervolg bladzijde 9

Interview Jaap Duin

‘EMOTIE IS LIJM VOOR HET GEHEUGEN’ Voelen tot in detail. Elke keer een perfecte backhand slaan. Net zo lang totdat die perfecte slag in zijn geheugen was gebrand. Na een maand bleek dat hij onwijs verbeterd was.’ Wordt het tijd voor een golfspreekuur’? ‘Het is eigenlijk heel grappig. Mensen geven geld uit aan golfclubs en aan lessen, fitness om fit te blijven, maar ze geven geen geld uit aan wat er in hun hoofd gebeurt. Dat vind ik gek. Een dri-

ver van een paar honderd euro is zo gekocht, maar waarom dan niet eenzelfde bedrag aan geestelijke gesteldheid uitgeven? Ik coach ook mensen in het bedrijfsleven. Managers zijn soms ook topsporters. Die willen steeds beter worden, van een 7 naar een 8 of een 9. Finetunen. Dat is voor hen belangrijk. Mentaal maakt het verschil. Het verschil tussen een goede en een slechte beslissing, het verschil tussen een goede en een slechte slag.’ Gebruik jij die mentale technieken zelf? ‘Ja, zowel voor mijn werk als om te sporten, maar het kost mij geen moeite

omdat het me interesseert. Golf is ook de reden geweest dat ik psychologie ben gaan studeren, omdat ik merkte wat een impact het denken had op mijn functioneren. Dat vond ik zo interessant. Geen swing is hetzelfde en zo is het ook met gedachtes. Ik leer je mentale routines, mentale strategieën die bij jou passen.’ ‘Golfen is fysiek een hele complexe beweging, het is een hele technische sport en mentaal voor sommige mensen heel moeilijk en als je denkt dat je je hoofd moet proberen leeg te krijgen, dan gaat je dan niet lukken. Ik kan je wel leren hoe je al die gedachtes kan reguleren. Als je die mentale training gaat oefenen en blijft herhalen, dan ga je zeker effect zien. Het is het meest onderschatte onderdeel van het golfspel en de ultieme strijd tussen lichaam en geest.’ ‘Mensen zeggen wel dat het belangrijk is, maar concrete stappen ondernemen om het mentale aspect te verbeteren, zie je bijna nooit. Geen woorden, maar daden. Maar je moet het wel in perspectief zien. Een Tibetaanse monnik zei ooit het volgende; “Golfen is voor 90% mentaal en 10% fysieke arbeid. Ik ben mentaal heel sterk, maar heb nog steeds handicap 25. Hoe leg je dat uit?”

Luilakwedstrijd Door Anita Meijer Al om 4 uur ‘s ochtends word ik in De Koog gewekt door allerlei lawaai. Het is luilak! Ik draai me nog een keer om, maar wil me ook niet verslapen. Niet wetende wat me te wachten staat, vertrek ik vroeg in de ochtend richting De Cocksdorp. De zon komt vuurrood op, de lucht is strakblauw. Het is een schitterende dag.

In de briefing blijkt dat ik niet een echte handicap heb maar een klosje touw! Ik speel samen met Rein de Graaff, en voorzien van 23,5 m. touw ter compensatie van onze handicap gaan we de baan in. Om 6 uur lopen we naar hole 3 voor een all-tee start, onderweg genietend van de Texelse baan die er prachtig bij ligt. Rein en ik starten gelijk met een birdie en een aanslag van 3 meter op onze touwreserve. Een goed begin is het halve werk en goed voor het zelfvertrouwen. Als beginnend speler ben ik erg blij met mijn partner Rein, een zeer ervaren speler, die me super begeleidt bij mijn clubkeuze. Uiteindelijk komen we met 35 punten binnen, niet wetende dat we hiermee de 1e prijs hebben gewonnen! Bij binnenkomst in het clubhuis is er gezellige muziek van de Happy Swing Society en staat er een heerlijk ontbijtbuffet klaar voor alle spelers. En dan blijkt dat we de 1e prijs hebben gewonnen! Wat een verrassing! Rein en ik ontvangen beide een feestelijk ingepakt ontbijtpakket met allerlei heerlijkheden. Ook onze flightgenoten Rita en Ton vallen in de prijzen en winnen de 3e prijs! Graag wil ik de wedstrijdorganisatie bedanken, het was een vroege, maar erg gezellige en leuke wedstrijd. Mijn Pinksterweekend kon niet meer stuk!

Jeugdclub de Texelse

Jeugd Kampioen en naar 2e klasse! Door Desiré Wassenaar De vakantie staat weer voor de deur. Voor de kinderen betekent dat dat de sportclubs een korte pauze nemen, zo ook onze jeugdclub. Een mooi moment om even terug te blikken op de eerste bewogen maanden van dit golfseizoen. De eerste golflessen zijn in maart gestart, met 31 kinderen verdeeld over 6 groepjes (naar niveau en leeftijd). Net na de start stond de Paaswedstrijd op het programma, gevolgd door de uitwisseling met golfclub Dirkshorn. Ook in de maanden mei en juni had de jeugdcommissie een wedstrijd georganiseerd en dankzij onze sponsoren Jumbo, Hotel Greenside, De Krim, Hotel Boschrand en Installatiebedrijf Witvliet waren er lekkere hapjes en leuke prijzen en medailles te winnen. Juni kon natuurlijk helemaal niet meer stuk voor ons want het jeugdteam werd kampioen! Annabel, Lise, Mike, Thomas en Laurens gaan volgend jaar in de 2e klasse van de NGF competitie spelen.

dat dankzij het bestuur en Piet en Menno Schuijl (IBS) de jeugd voortaan in clubkleding op pad gaat naar wedstrijden en uitwisselingen. Er waren ook nieuwe ontwikkelingen in het jeugdprogramma zoals de jeugdcoachlessen. Het staat nog een beetje in de kinderschoenen, maar begint nu langzaam vorm te krijgen. De jeugd krijgt voortaan naast de 25 lessen van de pro, 10 keer per jaar aansluitend aan hun lesuur een les

de golfschool een prachtige opbergkist, dankzij sponsoring door de Par 6 Businessclub. In deze kist bewaren we al onze spelmaterialen, deze gebruiken de jeugdcoaches en pro’s tijdens de lessen om het voor de kinderen nog leuker te maken, zoals doeltjes, vrolijke kleuren balletjes, poortjes om door heen te putten, pionnen, krijt, touw etc.. Ik heb natuurlijk nog veel meer wensen, w.o. een grote schietschijf waar speciale golfballen aan kunnen blijven plakken, maar daarvoor is er nu jammer genoeg geen budget meer. Na de vriendenmiddag begin juli was er voor een aantal jeugdleden afgelopen week ook nog een proeve van bekwaamheid. Dirk Boomstra, Dorian Wassenaar, Isa van Diepen, Liselotte Langendam, Marijn Weber en Sven Grobben mogen voortaan ook het Birdielabel aan hun golftas hangen.

de KAMPIOENEN in een gouden randje

In juli was er het Alan Rijks clubkampioenschap. Maar liefst 30 kinderen hebben hieraan meegedaan. Alle deelnemers kregen een medaille en voor alle 5 de categorieën waren er mooie bekers en prijzen te winnen. Deze waren beschikbaar gesteld door de “seniorenochtend”, nogmaals onze hartelijk dank hiervoor.

van de jeugdcoaches. Meestal bestaat dat programma dan uit oefeningen en speelmomenten die voortborduren op de golflessen die ze de afgelopen weken van de pro hebben gehad. De jongste kinderen hebben tijdens deze jeugdcoachdagen meestal een baanles op de par 3, de jeugdcoaches begeleiden deze kinderen dan tijdens hun ronde in de baan.

Tijdens deze clubkampioenschappen werden ook de nieuwe clubpolo’s gepresenteerd. We zijn er super trots op

Zoals de meeste van jullie ondertussen wel hebben gezien staat er naast

En dan nog een primeur deze zomer: We organiseren namelijk een jeugdkamp op de golfbaan, met een aantal tenten op het grote veld naast de par 3 gaan we met alle jeugdleden een nachtje logeren. Met als hoogtepunt in het donker (en dat is laat in augustus) nachtgolf met lichtgevende balletjes. En als iedereen bijna is uitgerust, in het laatste weekend van de vakantie, net voor de school weer van start gaat en de golflessen weer beginnen sluiten we de zomer af met de uitwisseling bij golfclub Dirkshorn. Laat de zomer maar komen, we hebben er zin in….

Van de Overkanter

Spierdijk en het bruggetje Door Meinard Carper Je moet er met de boot naar toe, maar dan heb je wel een goeie tom-tom nodig om het gehucht te vinden, Spierdijk. In the middle of nowhere, er voert geen ANWB bordje of paddestoel naar toe; en al zeker is er nergens een verwijzing naar de golfbaan te vinden. Op de tast dan maar? Nou vraag maar aan een autochtoon of die de weg naar de golf kent, die wijst je meteen weer het dorp uit richting Wogmeer - ooit van gehoord? - en dan ergens bij de kruising rechtsaf, " Dan zie je het vanzelf!" Daar ligt ze dan, een lange strook golfbaan, alsof het ontworpen is door Sonja Bakker, de afslankgodin van het hele dorp, die niet alleen alle vrouwen strak in het pak kreeg, maar tevens de inspiratie moet zijn geweest voor een stel gekke landbezitters om van een strook weiland fraai gevormde links te maken: compleet met verrassend goed geonduleerde fairways, afslagplekken op niveau, greens op Wimbledonhoogte met een hoge stimp. Een echte dorpsbaan, waar de bakermat van golf, Schotland, Wales, ja het hele Britse rijk, er talloze van kent. Dat allemaal omdat het een volkssport moest worden, net als tennis en cricket. Net als op Texel staan de koeien, paarden en schapen belangstellend aan de overkant de spelers gade te slaan. De baan heeft wel iets van onze eigen baan, al pretenderen we nog steeds een van de beste linksbanen van het land te zijn: ook 9 holes, hier en daar water, lastige roughs, gras- en zandbunkers op onverwachte plekken en bruggetjes. We sloegen er onlangs ook een balletje met een bootje Texelaars tegen de lokalen in

een wedstrijdvorm van het eiland, de Texels Scramble; nou daar wisten de Spierdijkers wel raad mee; we werden verpletterend verslagen: de local knowledge van de boeren en tuinders was onze herenmiddag teveel, of was het de drang om tijdig de boot te halen voor de wedstrijd van ons Oranje tegen

de Duitsers? Het gebrek aan een kleedkamer en douche werd evenmin gevoeld, al was de hitte groeizaam broeierig en piekte een donkere wolk aan de horizon. De fun was er niet minder om; dan maar geen Indisch buffet, maar een bitterballetje extra en een saucijzenbroodje op de boot terug; gelukkig had men wel Skuumkoppe op

de tap. De Spierdijkers togen na afloop naar de plaatselijk Chinees om de overwinning in eigen kring te vieren. Volgend jaar staat er een nieuw clubhuis met restauratie op niveau, een menukaart die onder de kritische loep van Sonja zal zijn gelegd, al is ze door scheiding, roem en rijkdom nog wel een BNN'er, maar niet langer inwoonster van het dorp meer. Oh ja, nog iets over die bruggetjes, net als op Texel bekleed met een tapijtje, waar een fout geslagen balletje een zachte landing kan maken en niet als bij andere banen weggekatapulteerd wordt door een houten balk, definitief het water in. Ik herinner me een bal, die - onbedoeld fout geslagen - gelijk een hazennaaier over de fairway zoefde richting brug, het gele paaltje raakte en zich tot slot als op een Aupingmatras te rusten legde midden op de brug. " Waterbal of niet?", " In de hindernis of niet?", "Grounden of niet?" Het spelregelboekje bladerde zich door mijn hoofd. Ik keek nog eens goed, zag dat de brug tussen de gele paaltjes lag en toen de medespelers me bemoedigend toeknikten, wist ik het weer, "Gewoon slaan zoals die ligt", en "Grounden", jawel en met een fraaie boog, drukte de bal een klein putje op de green naast de cup. Ik dacht nog: " Dat ga ik op Texel ook eens proberen, op de negende", en geloof me of niet, maar uitgerekend in een partijtje met ons regelopperhoofd Jo lukte dat. Hij draaide even aan de snor, snoof kort, krabde de haardos recht en bromde iets dat hij geen aanwijzing mocht geven in een officiele wedstrijd. Wat je al van een herenmiddagje Spierdijk kunt leren. Een bruggetje hoort bij de baan, als er maar gele paaltjes staan. Carpe(r) Diem

2e negen

Uitbreiding van de golfbaan Zal het dan toch gaan gebeuren? De uitbreiding ligt nog steeds op koers. Vergunningen zijn binnen en het werk moet 1 oktober beginnen. Tijdens een maaltijd kregen we al enige jaren een placemat voorgeschoteld met daarop de volledige 18 holes. Laten we eerlijk wezen de golfbaan wordt er alleen maar mooier door. De Texelse – al

overal geroemd – zal nog meer uitstraling krijgen. Hole 10 een korte par 3 Hole 11 rechtuit par 4 Hole 12 ook een par 3 Hole 13 een par 5 met een leuke dogleg erin vooral als dat duintje rechts hoog komt te liggen. Hole 14 par 4 dogleg

Hole 15 par 5 tussen de duinen Hole 16 een derde par 3 Hole 17 par 4 met een dogleg naar rechts. Kan een leuke uitdager worden. Hole 18 een par 5 om nog even je tanden in te zetten. Hole 19 onveranderd gezellig.

Regelvraag

Oei..ik raak mijn bal Van Aleid Kemper Vraag Op de 18de hole, een goede drive. Da’s altijd lekker op de laatste. De tweede slag ligt vervolgens op de rand van de green op een heuveltje. Dan slaat de vermoeidheid toe, want bij een oefenswing raakt de speler per ongeluk zijn bal. Die rolt verder van de hole in een ongunstiger positie. Wat te doen? De bal wordt van deze plaats gespeeld en hij maakt nog een 5. Op de terugweg naar het clubhuis zijn de flightgenoten in discussie hoe het anders had gemoeten. Antwoord van Aleid Kemper Hoe het had gemoeten kan Davis Love III je haarfijn vertellen. Hij maakte ooit dezelfde fout. In 1997 was dat. Dit

staat in mijn archief. April 1997, Sawgrass, dag 4, hole 17. Met zijn proefswing raakt Love III de bal. Hij merkt, plaatst, putt en schrijft een 4 op. Telt het raken dus als slag. Commentatoren slikken dit en trekken niet aan de bel. Pas in fase 4 (zo vaak zijn ze er op teruggekomen), krijgen ze door hoe fout het was. Dit is de eilandgreen, dus veel kun je van de kant ook niet roepen. Helaas wordt deze misser zo laat uitgezonden, dat Love zijn kaart al heeft ingeleverd voordat men het doorheeft. DSQ, en hij krijgt niet de 84.000 dollar voor een gedeelde 10e plaats. Kostbaar foutje. De definitie van een slag zegt dat je de intentie moet hebben om de bal te

slaan. Als je dat niet hebt dan was het een proefswingetje, op precies dezelfde professionele wijze die ook Love hanteert: kijken naar de hole en zachtjes heen en weer met de putter. Wel kostbaar natuurlijk als je dan de bal raakt. Love had dus per ongeluk zijn bal doen verrollen, kreeg daarvoor één strafslag, en had de bal moeten terugplaatsen. Nu hij dat niet had gedaan, speelde hij daarmee van een verkeerde plaats. De ene strafslag wordt er ineens twee. Er had dus eigenlijk een 5 op de kaart moeten staan. En bij de persoon van deze vraag een 6.

Verleiding

GOLF IN SCHAAPSKLEREN Door Alain Hirschler Golfen is een sport vol tegenstellingen; een spel van de verleiding, uitdagend, verslavend, meedogenloos…..‘golf in schaapskleren’. Verleid worden wij door de paradijselijke schoonheid van De Texelse, de frisse, zilte lucht, de rust en mooie natuur met jagende velduilen, kiekendieven en trots paraderende fazanten. Maar elk voordeel heeft zijn nadeel; wij golfers hebben de neurotische afwijking om in die bevallige, rustgevende omgeving dwangmatig een balletje in een gaatje te moeten slaan en dat achttien keer, gaatjes met een diameter van nog geen 11 centimeter, onzichtbaar over een afstand van meestal honderden meters. De wrede uitvinders van deze sport hebben in een moment van vergevingsgezindheid er gelukkig een stok met vlaggetje ingezet zodat je in ieder geval weet waar je je balletje heen moet slaan. Vals wapperen de vaantjes in de zeewind, alsof ze charmant zwaaiend ons willen verwelkomen. Maar dat is slechts verleiding en schijn, net als het onweerstaanbare gezang van de Sirenen, waardoor schepen te pletter sloegen op de Griekse rotsen. De bekoring van De Texelse is ook niet te weerstaan, elke keer weer hopen wij zonder schade door de baan te kunnen laveren, vol goede moed op een positieve afloop. Oploevend tegen de immer huilende wind proberen we ons balletje op koers te houden en als dat niet lukt, gaan we in de Texelse rough, het stugge helmgras en waterpartijen meedogenloos, maar toch gelukkig, ten onder. Golfen is niet alleen een gevecht tegen de baan en de weergoden, maar vooral tegen onszelf, want als er iets misgaat, komt dat vooral omdat we onszelf dwarszitten; gedachtes stromen somtijds als kolkende rivieren door ons hoofd, voor, tijdens en na elke slag, tij-

dens het lopen naar de bal, tijdens het wachten totdat een ander zijn of haar bal heeft geslagen. Tijd om na te denken te over. Een rondje golf duurt ongeveer vier uur, maar je bent maar daadwerkelijk hoogstens een uurtje écht aan het swingen en slaan. Dan blijven er dus zeeën van tijd over om de Sirenen bevallig te horen zingen, weg te dromen of te peinzen en tobben over de te varen koers, het feit dat je géén goede slag hebt geslagen, dat je nog naar de tandarts moet, voornemens over de volgende slag der slagen, Huntelaar óf Van Persie, je clubkeuze, de twijfel daarover, Huntelaar én Van Persie, de afstand tot de hole, wat je ’s avonds nog allemaal moet doen. Oneindig kan die toevoer zijn en draai die hoofdkraan dan maar eens dicht. Daarin heeft de moderne wetenschap nog niet voorzien. Hoe kom je in dat stadium van geconcentreerde, gefocuste ontspanning? Hoe houd je het vast en waar houdt je je aan vast? Zelfs een ogenschijnlijk makkelijk putje van vijftig centimeter kan ons op het verkeerde been zetten, kan ons maken of breken. Het verschil tussen glorieuze winst en jammerlijk verlies. Zelfs goede golfers trappen in deze vileine val van de verlokking. Stewart Cink, een Amerikaans topgolfer, miste ooit een putje van eerder genoemde afstand waardoor hij een Major verloor. Gedesillusioneerd vlijde hij zich bij een psychiater op de bank, niet snappend waarom hij juist op dát moment een zo ogenschijnlijk makkelijk slagje niet wist te maken. Wij weten er helaas alles van, met als enige troost dat we er gelukkig niet ons brood mee hoeven te verdienen.

Arendsen de Wolffwedstrijd Door Janneke Kampstra Op 12 Juni 2012 hebben wij (Dave en bovengetekende) de wedstrijd gespeeld om de Arendsen de Wolff trofee Na een koude start, komt regelmatig voor bij de senioren, hebben we een leuke ochtend gehad. Onze flightgenoten waren Josje en Ed, ook net als Dave en ik een kreupel stel. Het mocht de pret niet drukken, we kreunden en steunden nu tenminste gezamenlijk. Josje trok met haar rechter been en ik met de andere, samen in de kar, wie doet ons dat na. Het was geweldig weer om te spelen, de baan lag er fantastisch bij, super. Dat de ballen niet altijd deden wat wij ervan verwachten, lag niet aan de fairway’s. Maar als Dave een afzwaaier had ging de mijne goed en andersom was dat ook het geval, zo vulden we elkaar mooi aan. Halverwege de tweede ronde zegt Dave: ”ik ga niet naar de overkant om te spelen hoor!”. Lekker hoor zo’n maat, ja we hebben wel wat veel punten kerel, jammer dan. Of hij nu wil of niet, we gaan toch naar de overkant, ik sleep hem gewoon mee en gaan daar onze kleuren verdedigen. Wel met een klein accent beiderzijds, maar misschien is dat ons geheim wel. Maar dat verklappen we niet op voorhand.

No. 36

Bar en Boos Goedemorgen Japie knapie. Hallo Jan, ouwe dibbes. Hé, niet zo oneerbiedig, je bent wel overkanter, he, dus beetje respect voor een Texelaar. Op de beschimmelde tenen getrapt, Jan? Zo jong ben je toch niet meer en met dat Texelse valt het ook wel mee, of tegen. Ik geef het op, Jaap, je hebt in beide gevallen gelijk. Doe mij maar een koffie. Even zonder gekheid, je doet toch mee met de senioren? Ik zou niet anders willen. Ik heb je vroeger weleens anders gehoord. Pardon? Ik hou niet van die bejaarden, zei je altijd. Nou ja, toen was ik pas 74. Ja, dat scheelt. Maar nu toch wel meedoen. Okay, waarom? Misschien kom ik ook wel. Is het de gezelligheid, het spelniveau, het gezelschap? Van alles wat, Jaap, maar voornamelijk zijn het de spelregels. Hoezo, de regels zijn toch de regels? Bedacht door de Royal and Ancient? Dacht ik ook, maar ze hebben soms een systeem, dan moet je je puttjes tellen en wie de minste puttjes heeft krijgt drie balletjes. Zo, dat is niet mis, Jan. Dus iedereen doet zijn best om de green te halen en dan zo dicht mogelijk bij de pin... Nee, juist niet. Ze proberen allemaal om niet op de green te komen en dan van buiten de green die bal erin te krijgen, want dan telt het puttje niet. En als je dan je bal te hard slaat, zodat’ íe aan de andere kant van de green weer erbuiten ligt? Nou, dan probeer je het weer en als je bal dan valt heb je toch een zogenaamde nulputt. Heel apart, Jan, heel apart. En maakt

het nog uit in hoeveel slagen je die prestatie levert? Nee, dat is ook zo mooi, al kom je met twaalf bij de green aan en je gebruikt maar één puttje dan heb je toch beter gespeeld dan iemand die een vier maakt met twee puttjes. Je meent het. Ja, joh, en weet je wat het gekste is? Nou? Zeg het, zegt het! Stel dat je in een greenside bunker ligt en je krijgt je bal er na een slag of negen niet uit, dan mag je hem oppakken, je bal op de foregreen leggen en gaan putten. En stel dan weer dat het balletje valt, dan noteer je nul putts Jongejonge, en hoe loopt die kermis dan af? Eh, dan krijgt degene met de minste puttjes drie balletjes. Dus de slechtste speler wint uiteindelijk? Dat kan, ja. Daar is golf niet voor bedoeld volgens mij. Nee, maar ja, het zijn senioren. Die balletjes, die gooien jullie allemaal voor het spelen toch in een mandje? Ja, dat klopt. Ik zou zeggen, neem na afloop allemaal een balletje uit die mand. Dat slaat ook nergens op.

Grand Old Ma Door Gerda Bloem Maar liefst 21 oma’s hebben deelgenomen aan deze dag. Petra Keijser, die deze dag organiseert heeft er hard aan getrokken om iedereen een prachtige prijs te geven. Zoals een dinerbon van Hotel Opduin, een diner bij Sjans en vele andere tegoedbonnen. Dat wordt volgend jaar anders volgens een zuchtende Petra. Wij zijn erg blij dat je dit toernooi blijft organiseren. Derde werd Thea Bakker met 31 punten, tweede Tonnie van Koppen met 32 punten en eerste Gerda Bloem ook met 32 punten. Na afloop hebben wij gedineerd in het Hanenhuus en boterzachte Texelse asperges gegeten. De bijdrage van de Texelse oma’s bracht bijna € 300.- op voor SOSKinderdorpen. Tonnie is helaas verhinderd om de landelijke finale te spelen. Thea, Gerda en Gerri Bolier gaan op 2 augustus De Texelse golfclub vertegenwoordigen op landgoed Welderen bij Elst. Er is 10 jaar gespeeld op De Efteling en nu voor de 5e keer op Welderen.

Golf is niks voor mij

WEDSTRIJDCOMMISSIENIEUWS

“Raindrops keep falling on my head….” Door Jan Bloem Het is donderdagmiddag 21 juni. Ik ben ingelogd op de site van onze golfclub en zit peinzend naar het scherm van mijn PC te turen. Dertien teams hebben zich ingeschreven voor het Ouder & Kindtoernooi dat op zondag 24 juni gepland staat. De weersvooruitzichten voor zondag zijn belabberd: aanhoudende regenval met plaatselijk veel neerslag. Ik vraag me af of de deelnemers vergeten zijn om naar de buienradar te kijken of erger nog om naar de weermannen en –vrouwen op de televisie te kijken. Afmelden zou toch een logische handeling zijn. De ouders hebben toch geen gaatje in

mogelijkheid zou zijn om de wedstrijd wegens slechte terreinomstandigheden af te gelasten maak ik toch maar een flightindeling en publiceer deze op internet. Als er vrijdag of zaterdag afberichten komen is de stap naar annulering toch ook zo gemaakt. De zondag kan dan toch nog droog en rustig verlopen….. Teamgenoot en dochter Nienke komt zaterdag naar Texel. Zij is meer dan volwassen en ik verwacht dan ook dat zij haar afgrijzen over het naderende onheil op de zondag meldt. Mijn voorspellingen over een golftechnisch razend moeilijke dag (natte handgrepen, geen fatsoenlijke grip meer, wegketsende ballen, etc. etc.) maken totaal geen indruk. Haar enthousiasme voor de eerste golfwedstrijd met pappie blijft maximaal. En ik maar denken dat ze genetisch minimaal een stukkie gezond verstand van haar vader zou hebben meegekregen! Weermannen en vrouwen spuien de hele zaterdag onheilspellende weerberichten de ether in. Plaatselijk 20 mm regen op zondagochtend zou geen uitzondering zijn. Er zal toch wel iemand van de deelnemers bellen met de vraag of het niet verstandiger zou zijn om de wedstrijd af te gelasten? Het blijft telefonisch en per email doodstil in huize Bloem.

hun hoofd om met hun bloedjes van kinderen zomaar ruim 4 uur in de stromende regen te lopen?? U begrijpt het al..de wedstrijdleider van dienst (ik dus) gruwde van dezelfde gedachte. Mezelf geruststellend dat er altijd een

Dan toch maar zondags bijtijds op. Om 7.00 uur pist het van de regen. De ruitenwissers van de auto moeten op de race-stand om een beetje zicht te blijven houden. Op weg naar de golfbaan neem ik me voor dat als er tijdens de inschrijving ook maar één negatieve opmerking over de weersomstandighe-

den door de deelnemers gemaakt wordt, ik zal besluiten tot annulering. Het kan toch niet zo zijn dat ik de enige gek ben? Langzaam druppelen (in nietmeteorologische zin) de deelnemers het clubhuis binnen. Vrolijke gezichten, gezellige praat. Totaal geen reacties op mijn insinuerende opmerkingen over het weer. Niente, niets, nul!! Er zit niets anders op dan maar gewoon doen alsof ik de hemelzondvloed ook niet erg vind. Tijdens de prijsuitreiking zie ik alleen glunderende en blozende gezichten. Moraal van dit verhaal: • Onze jeugdleden zijn geen watjes. Sommige wedstrijdleiders (één zeker) wel. • It never rains on a golfcourse. Mutaties wedstrijdcommissie. Piet (W.) Schuijl heeft in het voorjaar afscheid genomen van de wedstrijdcommissie. Piet heeft met name voor de herenmiddagcommissie op geheel eigen wijze veel werk verzet. Piet zorgde ook gedurende een reeks van jaren voor de prijzen. Casper Schiphorst heeft de plaats van Piet ingenomen. De commissie is erg blij met zo’n jeugdig talent. Per 1 januari 2013 treed ik af als voorzitter van de wedstrijdcommissie. Na 6 jaar is het hoog tijd voor vernieuwing en (enige) verjonging. Wil Homan volgt mij op. In de herfst van 2012 gaat Wil zich inwerken.

Pimpelmees

...ze zijn gevlogen...

The Dutch

een oogstrelende Golfbaan Door Wil Homan We schrijven 2010 op onze Golfbaan De Texelse. Er kwam een kleine Engelsman binnen. Zijn naam was Tim Giles en ik kwam met hem in gesprek en hij bleek The Director of Golf te zijn van The Dutch in Spijk. Hij nodigde mij uit om eens op The Dutch te komen spelen De baan was toen bijna klaar. Op woensdag 4 juli jl. ben ik met Hans de Beer, Reijnier de Graaff en Menno Schuijl naar Spijk gereden. We stonden keurig op de gastenlijst. Op de parkeerplaats stond iemand ons op te wachten die alles uit de auto haalde en vroeg of we een karretje, buggy nodig hadden. Hij verzorgde alles, zo ook het wegzetten van de auto. We hadden een Texels Juttertje voor Tim Giles meegenomen. Even later kwam hij koffie bij ons drinken. Hij vertelde allerlei verhalen over The Dutch. The Dutch is een golfbaan die zich kan meten met de topbanen in Europa. Een golfcomplex als business platform, compleet met een Clubhouse, Lodge en een Academy. Geïntegreerd in het landschap is The Dutch als een unieke 18 holes Inland Links Course aangelegd. The Dutch moet een van de meest toonaangevende golfbanen van Europa worden. The Dutch was in beeld als kandidaatbaan voorde Ryder Cup 2018, maar helaas is dat naar Frankrijk gegaan. Tijdens de rondleiding door het clubgebouw aan de hand van Tim Giles valt de mond regelmatig open van verbazing. Luxe in de overtreffende trap. Het clubgebouw herbergt onder meer een restaurant, vergaderruimtes, bibliotheek, loungebar en kleedkamers. Hoewel

‘kleedkamer' in dit geval niet helemaal de lading dekt. Want in welke sportkleedkamer krijg je desgewenst een vers kopje koffie of tapbiertje voorgeschoteld, knappert er een open haard op de achtergrond, kun je een boekje pakken uit de boekenkast en staat er een locker met je eigen naambordje voor je klaar? Er is zelfs een Whisky _ Cigar Room met een eigen locker voor leden die er hun favoriete fles whisky in kwijt kunnen. Een uit de hand gelopen geintje, zegt Giles.

gens de ‘risk and reward'-methode. Na een moeilijke slag volgt een relatief gemakkelijke. "We wilden een baan waar de golfer na de eerste keer weggaat en zegt: ‘wauw, hier gaan we snel weer een keer naar toe'," legt Tim uit. "Waar voor de profs genoeg uitdaging is, maar waar de zakenman ook plezier heeft. En één die 365 dagen per jaar bespeelbaar is, ongeacht het weer. En die aan de hoogste veiligheidseisen voldoet. Dat is gelukt door de afstanden tussen de holes zo groot mogelijk te maken. Je hoeft hier niet constant te bukken omdat de ballen net over je hoofd vliegen. 43.500 Euro Voor een privélidmaatschap dienen golfers een certificaat van 43.500 euro te kopen. Daarvan zijn er inmiddels 850 verkocht aan particulieren en 450 aan bedrijven. Er zijn er nog dertig beschikbaar. De jaarcontributie voor leden is 2450 Euro..

Top 10 In 2003 gingen Tim Giles en enkele golfprofs met hun bedrijf Made in Scotland aan de slag om hun gezamenlijke droom te realiseren: in Nederland een baan aanleggen die bij de top 10 van Europa hoort. De keuze viel op Spijk, waar het terrein van Golfclub De Lingewaelsche als meest geschikt werd bevonden. In 2008 startte de aanleg op het landgoed van 72 hectare. De Schotse prof Colin Montgomerie, voormalig nummer 1 van Europa, ontwierp The Dutch vol-

Ervaring We hebben genoten van de baan, met greens die we met zijn vieren nog nooit eerder hadden gezien en bespeeld. Snel maar eerlijk en enorm geaccidenteerd. Het was genieten, ook van de service, die wel heel ver ging... Onze grote verbazing kwam toen we weer terug in de kleedkamer kwamen. Op de lockers stonden onze namen. Ik pakte mijn kleren en schoenen er uit. Wat bleek, er lagen twee veters op mijn schoenen. Men had mijn veters vernieuwd!!! We konden met zijn vieren terugzien op een fantastische ervaring. Ook de scores vielen erg mee. Ik kwam binnen met 33 stableford punten, Menno 31, Hans 29 en Reynier 28.

van de Bestuurstafel

Colofon

door Hélène van Wijhe – Secretaris

We hebben op dit moment 421 leden.

Op 10 juli zijn tijdens de bijzondere algemene leden vergadering de voorgedragen kandidaten benoemd tot bestuursleden. De functieverdeling is als volgt: Dhr. Wim Eelman …………… Voorzitter Dhr. Rob Maaswinkel ….. Vicevoorzitter Dhr. Fred Klok ………...Penningmeester Mw. Marjan van de Ploeg ………….. Lid Mw. Hélène van Wijhe ……... Secretaris

Opzegging van het lidmaatschap voor 2013 dient u schriftelijk, t.a.v. het secretariaat, voor 3 december 2012 te worden gedaan.

De notulen van onze bijzondere algemene ledenvergadering van 10 juli staan op de site en alvast voor in uw agenda: onze volgende ALV vergadering is op maandag 12 november 2012. Goed om te weten: Onze club heeft een hospitality met onderstaande banen: de Zaanse, Westwoud, de Groene Ster, Ooghduyne en de Beemster. De prijs voor een daggreenfree bedraagt per 01-01-2012 € 35,00 van maandag t/m vrijdag. (excl. Feestdagen). Daar wij nu geautomatiseerd zijn wordt het ledenbestand één maal in de week, op zondagavond, aan de NGF verzonden. Uw actuele HCP is dan op maandag op de NGF site bijgewerkt. www.ngfhandicap.nl Onze nieuwe leden zijn: naam woonplaats M. Berghauser Pont-Liewes Baarn H. Koster Amsterdam M.J. Polet Amsterdam H. Schuijl Den Burg M.W. Schuijl Den Burg H.F. Jager Leeuwarden J.J.F. v.d. Kant Den Burg

Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 06-22973229 [email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805 [email protected] Bestuur Wim Eelman, Rob Maaswinkel, Hélène van Wijhe, Fred Klok, Marjan v/d Ploeg,

voorzitter vice voorzitter secretaris penningmeester lid

Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016 [email protected] GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362 Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Vacant, Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378 [email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog

Wedstrijdkalender Augustus Datum Zo 5

wedstrijd Rabobank - Maandbeker

hcp 0-36

starttijd 12.30-17.00

16.00-18.00

Bijzonderheden Cat 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford. Greensome 18 holes. 9 holes stableford 18 holes Dames 50+, 18 holes Heren 55 + met en zonder handicap verrekening 18 holes Dames 50+, 18holes Heren 55 + met en zonder handicap verrekening Per paar inschrijven 2 x 9 Par-3

Zo 12 Wo 15 Ma 20

Voorronden Handicart Afsluiting zomeravondcompetitie Strokeplay club kamp. Senioren

0-36 0-36 0-36

13.00-18.00 15.30-18.30 08.30-12.30

Di 21

Strokeplay club kamp. Senioren

0-36

08.30-12.30

Ma 27

Afsluiting Par-3 competitie

September Datum wedstrijd

hcp

starttijd

Bijzonderheden

Za 1 Zo 9

0-36 0-36

08.30-13.00 12.30-17.00

18 holes stableford. Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3 stableford.

Vr 14

Golfjournaalbeker Schiphorst Interieur Bouw en Ontwerp Maandbeker. “Brand” herenmiddag

0-36

11.00-15.00

. Zo 16

Mix foursome Clubkampioenschap

0-36

08.30-13.00

Texel Open Jeugd L&R-media – NBC Schuilhuttrofee

0-36

10.00-17.00

18 holes > 18 jaar. Texel scramble All tee start. 18 holes strokeplay Met en zonder handicap verrekening Baan gesloten 18 holes Texel scramble

wedstrijd Van Tatenhove maanbeker

hcp 0-36

starttijd 08.30-13.00

Bijzonderheden Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford

0-36

08.30-13.00

12 teams van 5 personen

14.30-16.30

All tee start.!! Op uitnodiging

Za 22 Z0 30

Oktober Datum Zo 7 Zo 14 Zo 21

Maandbeker Mexican Scramble Max 60 inschrijvers. Individueel inschrijven. Commissiedag

Wedstrijduitslagen Old Grand Ma 1. Gerda Bloem 2. Tonny van Koppen 3. Thea Bakker Longest drive: Petra Keijser Neary: Petra Keijser

32 stf. 32 stf. 31 stf.

Luilakwedstrijd

1. Anita Hiemstra & Reijnier de Graaff 35 stf. 2. Martijn Former & Nel Kuip 30 stf. 3. Ton Janus & Rita Paagman 28 stf. Longest drives: Nel Kuip & Schalk van der Schalie Neary’s: Tonny van Koppen & Abe Keijser

Maandbeker Juni – Teso

Categorie 1 1. Gerbrand Zoetelief 68 sl. 2. Ed Eelman 73 sl. 3. Casper Schiphorst 75 sl. Categorie 2 1. Leo Saal 34 stf 2. Jan van Andel 34 stf 3. Maricus van de Wetering 33 stf Categorie 3 1. Joost Verhagen 40 stf. 2. Jos Bosma 36 stf. 3. Marcel Wernand 34 stf. Longest drives: Lia Kuip & Martijn Former Neary’s: Maeike van der Schaaf & Hans de Beer

Arendsen de Wolff Trofee

1. Janneke Kampstra & Dave Platts 40 stf. 2. Tonny van Koppen & Maricus van de Wetering 38stf. 3. Ineke Bouwman & Herman Lauers 37 stf. Longest drives: Janneke Kampstra & Leo Saal Neary’s: Toos Boks & Herman Lauers

NGF Ouder/Kind Toernooi

1. Paul & Annemarieke Schippers 2. Marc & Jordy Schuijl 3. Ger & Martijn Former Longest drives: Martijn Former & Margaux Pont Neary: Wilfred Mooij

39 stf. 36 stf. 34 stf. Berghauser-

Telegraaf Dunhill Golf Trophy Kwalificatiewedstrijd Categorie 1 1. Reijnier de Graaff 35 stf. 2. Gerdi Reijers 34 stf. 3. Kevin van Zuilekom 32 stf. Categorie 2 1. Maricus van de Wetering 35 stf. 2. Jos Bosma 34 stf 3. Jan Bloem 32 stf Longest drives: Gerdi Reijers & Thomas Wassenaar Neary’s: Lot van Schelt & Jan Blancke

Alan Rijks Jeugd Clubkampioenschappen Categorie 1 1. Laurens Groothuis 2. Annabel Groothuis 3. Mike van der Haas Categorie 2 1. Maarten Schuijl 2. Huub Schuijl 3. Ilse van Onzen Categorie 3 1. Hugo Groothuis 2. Sieme Boonstra 3. Marnix Groothuis

76 sl. 77 sl. 78 sl. 46 stf 37 stf 36 stf 52 stf. 39 stf. 38 stf.

Maandbeker Juli – Havenhotel Texel

Categorie 1 1. Thomas Wassenaar 74 sl. 2. Mike van der Haas 75 sl. 3. Adriaan Berghauser Pont 75 sl. Categorie 2 1. Leo Saal 29 stf 2. Jan van Andel 28 stf 3. Sjoerd Koopman 27 stf Categorie 3 1. Anita Hiemstra 37 stf. 2. Joost Verhagen 34 stf. 3. Paul van Spiegel 33 stf. Longest drives: Thea Bakker & Thomas Wassenaar Neary’s: Maeike van der Schaaf & Maricus van de Wetering