Heupdysplasie. In deze folder is terug te vinden, informatie over:

augustus 2006

Heupdysplasie Inleiding Deze voorlichtingsbrochure is voor ouders met een kind dat geboren is met een aangeboren heupafwijking. Deze informatie geeft u meer duidelijkheid en tips over de behandelperiode in het ziekenhuis en de tijd die het kind met een gipsbroek thuis doorbrengt. Het is verstandig om dit boekje mee te nemen naar de afdeling, zodat dingen verder uitgelegd kunnen worden. In deze folder is terug te vinden, informatie over: • • • •

Heupdysplasie De specifieke verzorging van uw kind De specifieke verzorging van het gips Tips om het spelen mogelijk te maken

Het is verstandig om deze folder te laten lezen door iedereen, familieleden of babysitters, die uw kind verzorgen gaan. Dit om er voor te zorgen dat uw kind de juist zorg krijgt en dat haar of zijn gips goed wordt onderhouden. NEEM DEZE FOLDER MEE NAAR DE AFDELING De heup Bij kinderen met een zogenaamde aangeboren heupafwijking is er sprake van slapte van het gewrichtskapsel en banden van de heup. Hierdoor kan er gemakkelijker een ontwrichting van het heupgewricht bij deze kinderen ontstaan. De term heupdysplasie wordt gebruikt voor een stoornis in de ontwikkeling van het heupgewricht. Als een slechte ontwikkeling van het heupgewricht niet op tijd wordt ontdekt kan het kind op al jong volwassen leeftijd klachten krijgen van pijn en slijtage van de heup. De heup is een kogelgewricht, bestaande uit een ronde kop en een kom. Bij een normale heup zien we dat de kop goed diep in de kom zit en de spieren en het gewrichtskapsel goed aansluiten. Hierdoor kan het lichaamsgewicht helemaal worden gedragen. Met dysplastisch wordt bedoeld, abnormale ontwikkeling, in dit geval van de heup. De heup bestaat uit twee belangrijke gedeelten, de kom en de bal aan de bovenzijde van het dijbeenbot, die in de kom moet passen. Bij de displastische heup is de kom niet mooi ontwikkeld en ondiep. Bij een luxeerbare heup kan de ontwrichte heup de eerste levensdagen gemakkelijk in en uit de heupkom geduwd worden. Dit komt doordat het gewrichtskapsel te slap is. Dit komt meestal vanzelf weer goed. Maar bij ongeveer 10 % van de baby’s gaat dit helaas niet op. Deze ontwikkelen een blijvende heupontwrichting (heupluxatie). Zeker is, dat als het onbehandeld blijft, het kan leiden tot een permanente waggelende loop

en pijn in de heup. Deze pijn begint vaak in de leeftijd van 30 tot 50 jaar. Als het vroeg en goed behandeld wordt kunnen de heupen weer perfect functioneren. Oorzaken van de heupafwijking Niemand weet precies waardoor een heupdysplasie of luxatie ontstaat. Er zijn meerdere ideeën en mogelijke factoren, mogelijk is het ook een samenspel van factoren waarbij een slapte van de banden in het spel is. Factoren tijdens de zwangerschap: • • •

Verstoringen in de aanleg van het bot en de spieren (vaak zijn er meer afwijkingen zoals voetafwijkingen). Mechanische problemen in de baarmoeder zoals weinig vruchtwater en een stuitligging. De hormonen van de moeder die zorgen voor de versoepeling van de banden en spieren rond het bekken, hebben ook hun invloed op het kind.

Genetische factoren: • • •

Het volgende kind heeft 6% kans als het zusje/broertje heupdysplasie heeft en de ouders gezond zijn. Heeft één van de ouders heupdysplasie dan heeft het kind 12% kans op heupdysplasie. Heeft een ouder en een zusje/broertje heupdysplasie dan is de kans 36%.

Hoe ontdek je de heupluxatie Er zijn meerdere manieren waarop men kan ontdekken of er sprake is van een ontwrichting. De tests die volgen dienen alleen door de dokter uitgevoerd te worden. •

•

De bovenbenen van de baby kunnen niet ver genoeg gespreid worden (kikker benen stand), of tijdens deze test wordt er een klik gevoeld als de bal van het bovenbeen in de kom glijdt als de benen gespreid worden. Men kan het ook zien door de baby op de buik te leggen en de beentjes naast elkaar te strekken. Het ene been is dan langer dan de ander en de knieën zitten niet op dezelfde hoogte.

Maar een heupluxatie wordt ook vaak ontdekt doordat de ouders opmerken dat de luier niet gemakkelijk verwisseld kan worden. Dubbelzijdige heupluxatie is niet zo gemakkelijk te herkennen. Dit omdat de benen dan dezelfde lengte hebben en de dubbele bilplooien aan beide zijden gelijk zijn. Wat wel opvalt, is wanneer het kind gaat staan hij of zij een bijzonder holle rug heeft en dat ze loopt met een waggelgang. Röntgen foto’s worden niet gemaakt van baby’s jonger dan drie maanden. Dit omdat de botten nog niet compact genoeg zijn om op deze foto gezien te kunnen worden. Om de botten toch te kunnen zien wordt dan vaak gebruik gemaakt van echografie. Met geluidsgolven worden zo de omtrekken van de botten zichtbaar gemaakt. Wanneer de echografie een afwijking laat zien, zal er ook altijd een röntgenfoto gemaakt moeten worden om meer informatie te krijgen over de afwijking. Als er een röntgenfoto gemaakt wordt van uw kind is het mogelijk dat deze een licht roesje krijgt om te zorgen dat de beentjes stil liggen tijdens de foto. Bij röntgen onderzoek komt wel straling vrij, maar bij de huidige moderne apparatuur is dit

bijna te verwaarlozen. Als er meerdere foto’s gemaakt worden is het wel verstandig om bij meisjes de plaats van de eierstokken en bij jongens de geslachtsdelen te bedekken met een loodplaatje. Behandeling van de heup Welke behandeling er nodig is hangt af van hoe erg de afwijking is en de leeftijd van de patiënt. Over het algemeen geld, een kind jonger dan zes maanden wordt bij een duidelijke indicatie in een speciale bandage geplaatst genoemd de camp heupabductie-brace. De brace bestaat uit banden om het lichaam van het kind en heeft een kunstof rugdeel dat gedeeltelijk is gevoerd. De dijbeenbanden zijn met een verstelbare verbindingsstrip verbonden en voorzien van klittenbandsluiting. De sluitingen moeten zodanig ingesteld worden, dat enige beweging in de heupgewrichten mogelijk blijft. De brace kan over de luier gedragen worden en is met de groei van het kind instelbaar. Gipsbroek Bij een kind tussen de zes maanden en twee jaar wordt bij duidelijke indicatie gebruik gemaakt van een gipsbroek. Uw kind krijgt een narcose als de gipsbroek wordt aangemeten om de beentjes zo stil mogelijk te houden.De gipsbroek is een rondom aangelegd verband, dat zit vanaf de taille tot aan de enkels. De binnenkant bestaat uit een wattenlaag met een stoffen bekleding, dit beschermt de huid. Een gipsbroek wordt aangelegd voor een periode van zes weken tot drie maanden. Als een kind ouder is dan twee jaar dan wordt er geopereerd. Dit betekent dat het kind naar de operatiekamer moet en verdoofd wordt. De heup wordt open gelegd en de heup wordt met de hand op zijn plaats gezet. Het komt voor dat het bovenbeen wordt gebroken om zo de perfecte pasvorm te krijgen. Ook is het mogelijk dat de chirurg de heupkom verandert zodat deze de kop van het dijbeen goed vasthoudt. Zijn er risico’s verbonden aan de behandeling Er zijn zoals bij elke behandeling risico’s verbonden aan de behandeling. Om mee te beginnen kan na de behandeling de heup weer ontwrichten. Dit gebeurt in ongeveer 5% van alle gevallen. Ook kan het zo zijn dat de behandeling niet voor 100% heeft geholpen en er een lichte mate van heup ontwrichting blijven bestaan. Het is wel zo dat hoe eerder de ontwrichting gevonden wordt hoe beter hij te behandelen is. Als het kind ouder is dan een jaar wordt de behandeling al moeilijker en is totale genezing altijd niet meer mogelijk. Tot slot is het mogelijk dat pogingen om het bovenbeen op de goede plaats te zetten kan leiden tot een tijdelijke stop van bloed naar het bot. Dit kan leiden tot een veranderende ontwikkeling van het bot van het bovenbeen en is vaak onomkeerbaar. Opname in het ziekenhuis Opname in een ziekenhuis is een ingrijpende ervaring voor een kind. Dat geldt voor kinderen van alle leeftijden, ook voor baby's. Zelfs kinderen die thuis tamelijk rustig en meegaand zijn, gedragen zich in een ziekenhuis vaak heel anders. Dit kan verschillende oorzaken hebben: kinderen zijn bang voor pijn, worden angstig door de vreemde omgeving of zijn van streek omdat zij van hun ouders worden gescheiden. Hieronder staan enkele suggesties hoe u ervoor kunt zorgen dat het verblijf in het ziekenhuis minder ingrijpend is voor uw kind: • •

Het is goed om bij uw kind te blijven in het ziekenhuis. Blijven slapen (rooming-in) is in de meeste ziekenhuizen mogelijk.

•

•

•

•

Een peuter of kleuter heeft er baat bij als u van tevoren vertelt wat er gaat gebeuren. Deze voorbereiding maakt uw aanwezigheid tijdens het ziekenhuisverblijf niet overbodig. Als u bij uw kind blijft, dan kunt u het stap voor stap begeleiden. Wanneer uw kind onder narcose wordt gebracht of ontwaakt uit de narcose is het goed dat u daarbij aanwezig bent. Dit vermindert de angst bij uw kind. Informeer van tevoren of het mogelijk is om bij uw kind te blijven. U kunt uw kind zoveel mogelijk zelf verzorgen, eventueel onder toezicht van de verpleegkundige. Uw kind voelt zich veiliger en bovendien kan een kind vaak eerder naar huis als blijkt dat u de zorg alleen aankunt. Stel uw kind gerust als het - eenmaal thuis - 's nachts wakker wordt en wees niet bang om het wat te verwennen. Veel kinderen hebben de eerste weken na een ziekenhuisopname slaapproblemen.

Slapen Bij oudere kinderen met een gipsbroek ontstaan soms andere slaapgewoonten. Een aantal factoren zorgt ervoor dat de nachtrust verstoord wordt. Kinderen slapen vaak korter, worden rusteloos en kunnen angstig worden. Daarnaast veroorzaken kramp, jeuk en het onvermogen te kunnen draaien voor verstoorde nachten. Door een ziekenhuisopname kunnen kinderen zich onveilig voelen. Oudere kinderen krijgen hierdoor vaak nachtmerries. Extra geruststellende aandacht is nodig, slaap in dezelfde kamer of laat een lichtje branden. Enkele tips voor het slapen: • • •

• • •

Breng een spijlenbedje in de hoogste stand. Eventueel kunt u enkele spijlen verwijderen indien het kind door de spreidstand breder is dan het bedje; Informeert u eens bij de thuiszorginstelling naar de mogelijkheid om een ziekenhuisbedje te lenen; Eventueel plaatst u er klossen onder zodat het bedje wat hoger staat. Ook klossen zijn te leen bij de thuiszorginstelling. Wanneer een kind in een iets zittende houding is ingegipst, kan het moeilijker op de buik liggen doordat de knieën naar voren steken. Een kussen onder het lijfje kan dit oplossen. Het kind ligt dan half geknield; Met kussens kunt u een comfortabele houding voor uw kind bewerkstelligen; Sommige kinderen worden huilend wakker. Meestal hebben ze dan kramp. Masseren van de enkels en voeten kan dan helpen; Een kind in een gipsbroek heeft het vaak snel warm, denk daaraan bij het toedekken van uw kind.

Vervoer van een kind met een gipsbroek De vervoersmogelijkheid is afhankelijk van de breedte van de gipsbroek en de leeftijd van het kind. U kunt uw kind vervoeren in een: • • • •

Maxi-cosy opgevuld met een kussen; Gewone kinderwagen (eventueel opgevuld met kussens, zodat het kind bovenop de bak ligt of met gaten in de zijkant); Tweelingwandelwagen (zitjes naast elkaar) of tweeling buggy; Op maat gemaakte bak op een kinderwagenonderstel; (bruikbaar tot de leeftijd van ong. twee jaar). Deze kan ook gebruikt worden voor vervoer in de auto (schuin) op de achterbank, eventueel ondersteund tussen voor- en achterbank. Het kind moet dan in een autogordel of tuigje;

• •

Tweelingkinderwagen (max. 58 cm. breed); Bolderkar voor grotere of breed ingegipste kinderen.

Een groter kind is moeilijker te vervoeren in de auto. Bovenop een opgevuld stoeltje is dan niet meer mogelijk. Een andere optie is om het kind op de achterbank op schoot te nemen en met een tuigje aan jezelf vast te maken. Nog beter is om het kind tijdens de gipsperiode zo min mogelijk te vervoeren per auto. Let u in de eerste plaats op de veiligheid. Een zelfgemaakt vervoershulpmiddel kan op het politiebureau op de veiligheid worden gecontroleerd. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het Politie Verkeers Instituut (PVI). Wanneer u met de trein reist, kunt u gebruik maken van de goedereningang. Vervoer per bus is vaak niet mogelijk. Eventueel kunt u een draagzak of een Easy-Rider verstellen met riempjes, zodat deze ook gebruikt kan worden. Verzorging van uw kind • • •

• •

•

U mag uw kind nooit alleen onder de oksels tillen, maar u moet ondersteunen tussen de benen. Het stokje tussen de benen is niet bedoeld om uw kind te tillen of mee te draaien. Als uw kind op de rug ligt dan moet u een kussen of handdoekrol onder de beentjes leggen. Hierdoor heeft het kind minder last van het gips. Ook kan zo zwelling van de voetjes voorkomen worden, omdat de beentjes dan iets hoger liggen. Uw kind kan gewoon normaal voedsel eten tenzij de arts anders heeft aangegeven. Verminder wel de calorieën i.v.m de verminderde lichaamsbeweging. Het is aan te raden uw kind geen uien, bonen en erwten te geven ook koolzuurhoudende dranken zijn onverstandig door de gasvorming die zij veroorzaken. Motiveer uw kind om flink water en sap te drinken, dit om obstipatie te voorkomen.

Huid verzorging • • • • •

• •

• •

Houd de huid schoon en droog. Verwijder de losse korrels van het gips. Pas op dat het kind geen kleine spulletjes tussen het gips stopt. Dit kan vervelende drukpunten veroorzaken. Draai het kind gedurende de dag om de paar uur om om op de buik te kunnen liggen. Leg dan een kussen onder de borst en de knieën van het kind. Kijk en voel goed voor huidirritaties langs de randen van het gips. Na ontlasting moeten de billen van het kind goed gewassen worden met zeep en water. De huid moet schoon en droog zijn, smeer Vaseline of babyzalf op het blote gedeelte van de billen. U kunt uw kind met een spons wassen waar hij of zij niet bedekt is met gips. U kunt poeder tussen het gips strooien om het jeuken tegen te gaan. Ook is hiervoor ‘lotio alba camitol 5%’ voor verkrijgbaar welke u met een wattenstokje onder het gips kunt aanbrengen, wrijft u dit zo goed mogelijk onder het gips uit. Dit geeft verkoeling, korrelt niet en maakt het gips niet nat. Krab de huid niet onder het gips door objecten tussen het lichaam en het gips te drukken. Gebruik een föhn op koude lucht om lucht onder het gips te blazen om de droge, jeukende huid af te koelen. Blaas nooit warm of hete lucht het gips in.

Controleer altijd het volgende

• • • • • • •

Koorts Of er sprake is van zwelling en verkleuring van de tenen Of de tenen warm zijn en kunnen bewegen Geef aandacht aan klachten van pijn, gevoelloosheid of tinteling Als een klein kind geïrriteerd is of verward, dan kan dit wijzen op een probleem. Of het kind goed recht in het gips blijft liggen Als uw kind geopereerd is dan moet u naar de dokter gaan ter controle als de wonden gaan stinken.

ALS U EEN VAN DE BOVENSTAANDE PUNTEN OPMERKT OF U HEEFT TWIJFELS, NEEM DAN CONTACT OP MET UW ARTS. Verzorging van het gips •

•

• • •

• •

•

• •

U kunt de randen van het gips beschermen tegen vies worden door een stuk waterproof tape, ongeveer 5 cm lang, langs de randen van het gips te vouwen. Het ene stuk een stukje over het andere stuk heen plakken langs de hele rand van het gips. Dit zal de huid van het kind beschermen tegen de ruwe randen van het gips. Ook beschermd dit het gips tegen urine en ontlasting die door of langs de luier komt. Als het gips vies wordt en het begint te ruiken dan kunt u een beetje parfum deppen op het gips zelf. Kies een geurtje dat niet te sterk is en wat u vindt passen bij uw baby. Ook kan tandpasta en een zachte tandenborstel helpen het vuil te verwijderen en daarmee iets van de geur. U kunt ook druppelen met Nilodor of Diba-geurverdrijvers, deze zijn verkrijgbaar bij uw apotheek en absorberen de ongewenste geur. Als het gips per ongeluk nat wordt of u heeft het schoongemaakt, dan deze blootstellen aan lucht of drogen met een lauwe föhn. Ook kan een zachte doek gebruikt worden om te drogen. Schoonmaken van het gips kan met een vochtige doek (niet nat) met milde zeep (bv vloeibare afwasmiddel) Bij ontlasting in het gips kunt u met oliegedrenkte wegwerpdoekjes tussen gips en huid vegen. Wanneer het echt niet schoon te krijgen is neem dan contact op met de gipskamer. Controleer voor scheuren en kruimelend of slijtend gips, dit kan scherpe randen veroorzaken. Vraagt u aan een medewerker van de gipskamer of u hiervoor plakvikt (Cellona polsterverband) mee kunt krijgen om thuis de randen mee af te plakken. Het is ook verkrijgbaar bij de apotheek. Bij huidirritatie kunt u met Sprilonspray van Pharmicia een beschermlaagje over de huid aanbrengen, Bedek het gips tijdens het eten om zo te voorkomen dat geknoeid voedsel op en tussen het gips komt.

Luier verwisselen Er zijn verschillende manieren om de luier te verschonen, oefening en ervaring zal uitwijzen wat voor u de beste manier is. Er zijn twee luiers, een gewone en een speciale inlegluier (TENA, Depend of mine Pampers), deze incontinentieluiers worden vaak vergoed door uw verzekering wanneer u van de specialist een machtiging heeft gekregen. Welke luiers u het beste kunt gebruiken hangt af van de leeftijd, de lengte van uw kind en de grootte van de opening in het gips.

De inlegluier (de kleine), moet als eerste in de opening van het gips gelegd worden. Dit kan ook tussen het lichaam en het gips als de opening te klein is. Dit gaat het makkelijkst als u uw kind draait op de buik / rug, zo ontstaat meer ruimte tussen het gips en de billetjes / borst. In de inlegluier kunt u in het midden het best een gat knippen zodat het vocht goed kan doorstromen. ’s Avonds is het verstandig een extra vocht opnemende inlegger in de luier te leggen voor de zekerheid. Hierover kunt u een gewone luier gebruiken, zorg er wel voor dat de inlegluier goed tussen de antilek randjes van deze luier komt te zitten. Het is belangrijk om alle randen goed naar binnen gevouwen tussen het gips te stoppen. Als dit niet lukt de inlegger tussen het gips te krijgen is het een optie om deze vast te plakken met leukoplast op het gips, zodat deze niet verschuift. Als dit het geval is dan is het handig om het ruggedeelte droog te houden door doekjes te maken van plastic strikslips en hydrofiel luiers. De doekjes kunt u tussen de gipsbroek doortrekken en met de plastic kant buiten goed strak trekken. Het doekje kan dan omgevouwen en vastgeplakt worden aan de bovenkant van het gips. Houdt altijd het hoofd hoger dan de benen om er voor te zorgen dat de urine niet het gips in loopt. Het is verstandig de luier zo snel mogelijk na urineren of ontlasting te vervangen, dit ter voorkoming dat het gips nat wordt en huidirritatie ontstaat waardoor het gips verwijderd moet worden. Dit is ongeveer om de drie uur. Wassen van het haar Het kan zijn dat uw kind het niet leuk vindt om de haren te wassen, dit omdat uw kind het contact met water niet meer gewend is. Het helpt als u uw kind eerst met de handjes in het water laat spelen al liggend op het aanrecht in de keuken. Om het gips te beschermen is het verstandig deze te bedekken met plastic. Kleding en aangepaste meubels Een kind in een gipsbroek kan geen gewone broeken dragen. Deze moeten op maat gemaakt worden, met een sluiting in de zijnaad of met sluiting aan de binnenkant van het been. Ook kunt u trappelzakken gebruiken die een wijde instap en knoopsgatenelastiek hebben en flink breed uitlopen. Een kind in een gipsbroek is zwaar en moeilijk te tillen. Een goede werk- en tilhoogte zijn belangrijk om rugklachten te voorkomen. Soms kunnen aangepaste meubels handig zijn, bijvoorbeeld; • • • • • •

in de zitting van een kinderstoel kunt u een uitsparing maken voor de beentjes. Dit is alleen mogelijk bij een gipsbroek zonder stokje; de commode of aankleedtafel zo hoog mogelijk maken; baby’s kunnen in een wipstoeltje zonder opstaande randen. Vul eventuele ruimtes in de rug op met kussentjes of handdoeken; een box met verhoogde bodem; ook een zitzak kan een uitkomst zijn; want deze vormt zich geheel naar het lichaam van uw kind en houdt deze in elke gewenste positie tafel met opstaande randen.

Tips om te kunnen spelen Een kind verzorgen met een gipsbroek is een vermoeiende en zware baan. Niets wat je doet is simpel meer, zelfs het verwisselen van de luier is een gigantische klus. Het kind kan

zelf niet meer draaien als het niet lekker meer ligt. De eerste weken lukt het niet meer om te kruipen naar iets aan de andere kant van de kamer wat de aandacht trekt en komt een lichte verveling om de hoek kijken. Probeer het kind blij te maken door tijd vrij te maken om spelletjes te spelen. Uw kind zal elke dag actiever worden en leren te bewegen zonder hulp, met het gips. Leg een deken op de vloer als speelgebied. Houdt speelgoed binnen het bereik van uw kind ter voorkoming van frustratie. Om uw kind meer bewegingsvrijheid te geven is het mogelijk om een wagentje te gebruiken of een buikkar (rola) zoals die door automonteurs gebruikt worden. Kleine varianten zijn te koop bij de doe-het zelf zaak. Zorg er wel voor dat het gehele lichaam van het kind gedragen wordt, inclusief het hoofdje. Het karretje moet bedekt worden met stof dat een zachte onderlaag vormt. Hiermee kan uw kind zich op de buik bewegen over de grond, zorg er wel voor dat het kind, met riempjes over de rug, vast zit zodat het niet valt. De kinderstoel is een uitkomst voor het maken van tekeningen en het spelen met blokken en puzzels. Als uw kind een stokje tussen de benen heeft, is het niet mogelijk een kinderstoel te gebruiken. Het is dan mogelijk om uw kind te laten spelen in een babybouncer (vanaf 6 mnd). Wel moet u ervoor zorgen dat uw kind er niet uit kan vallen door deze hersluitbaar te maken. Controleer regelmatig of het rubber nog stevig is en de voetjes de grond niet raken. Er mag niet gesteund worden op de voetjes en er mag zeker niet worden gesprongen. Een tafelblad waaruit een halve cirkel is gezaagd en opstaande randen heeft zorgt ervoor dat uw kind stabiel hangt en de speeltjes niet kwijtraakt. De natuurlijke ontwikkeling van het kind gaat verder. Na verloop van tijd kan een kind in een gipsbroek zich vaak omrollen. Door zich met de armen af te zetten kan het kind vanuit buikligging proberen te kruipen. Bij uitzondering gaat een kind soms staan in een gipsbroek, maar u mag dit niet stimuleren door bijvoorbeeld het kind zelf rechtop te zetten. Als het gips eraf mag Op de dag dat het gips eraf mag wordt er eerst ter controle opnieuw een röntgenfoto gemaakt.Het gips wordt normaal gesproken verwijderd met elektrische apparatuur. Een draaiende schijf die door vibreren het gips stuk maakt, de huid beschadigt deze zaag niet. Veel kinderen krijgen spierpijn als het gips verwijderd is. De schilferige huid kan een paar dagen jeuken. Onder andere de Calendula emulsie van VSM helpt hiertegen, maar ook insmeren met Vaseline helpt. Als u over de zalf een kous aantrekt dan kan de huid alle zalf opnemen en geeft het nergens anders aan af. Vraag goed aan de orthopeed wat uw kind wel en niet mag na het verwijderen van de gipsbroek. Meestal mogen ze op eigen initiatief gaan kruipen en lopen. De spierkracht in de benen wordt vanzelf weer opgebouwd. Behandeling van de overblijvende heupdysplasie Na behandeling van de heupluxatie is er meestal nog sprake van een heupdysplasie.Dit is een resterende afwijking die behandeld kan worden met een spreidbeugel. Er zijn verschillende soorten spreidbeugels.De spreidbeugel wordt direct gegeven na verwijdering van het gips op de polikliniek. In principe mag de spreidbeugel tijdens het wassen, baden en verschonen af. De spreidbeugel moet daarna weer aangetrokken worden, waarbij de sluiting aan de kant van de (meest) aangedane heup eerst vastgemaakt dient te worden. Door de spreidstand van de benen zal het voorkomen dat u uw kind vaker dan normaal moet verschonen in verband met luierlekkage. De spreidbeugel zelf kan met een sopje schoon gemaakt worden. Bij

technische problemen kunt u contact opnemen met de orthopedische instrumentenmaker van het ziekenhuis. Controle Als de heup op deze leeftijd goed ontwikkeld is, kunt u er in principe van uit gaan dat er later geen problemen meer ontstaan. Na de puberteit moet de heupkom zo gevormd zijn en steun geven aan de heupkop, dat vroegtijdige slijtage niet op kan treden. Het komt een enkele keer voor dat in de tienerleeftijd opnieuw klachten ontstaan. Neem dan contact op met de orthopedische chirurg. Nuttige adressen Site met informatie over heupafwijkingen waaronder heupluxatie en heupdysplasie: www.heupafwijkingen.nl Aangepaste kleding en patronen voor kinderen in een gipsbroek: www.pre-be-exclusief.nl Vereniging Aangeboren Heupafwijkingen Postadres p/a oudstraat 2 3404 HC IJsselstein Vereniging Aangeboren Heupafwijkingen tel.: 0900 4387397 0,10 cent per minuut [email protected] www.heupafwijkingen.nl [email protected]

U kunt een werktekening van een aangepaste kinderstoel bestellen bij: J.L. Rijsdijk Kievit 8, 3343 BC Hendrik Ido Ambacht telefoon: 078-6815831 Voor een patroon of aangepaste kleertjes kunt u terecht bij: Mevrouw N. Bakker Cederlaan 14. 1702 KL Heerhugowaard telefoon: 072-5744622 b.g.g. 072-5744098

Kinderwagen, buggy’s, autostoeltjes en andere babyartikelen kunt u hurenbij: Baby-Rent: Amsterdam 020-4124007 Arnhem 026-4432298 Dordrecht 078-6312907 Groningen 050-5252728 Utrecht 030-2733627 Zwolle 038-3763400 Voor speelgoed kunt u kijken bij een speelotheek bij u in de buurt. Daar kunt u informatie inwinnen en gratis speelgoed lenen. Voor informatie over verkeersveiligheidsvoorschriften kunt u bellen met: Politie Verkeers Instituut (PVI) Vragenbureau

Telefoon: 055-5330103 Op werkdagen tussen 09.00 en 12.00 uur Voor informatie over bijvoorbeeld de mogelijkheid tot ‘rooming-in’, uw aanwezigheid bij toediening van de narcose en naderhand in de uitslaapkamer in het ziekenhuis, kunt u terecht bij de: Landelijke Vereniging Kind en Ziekenhuis Aardappelmarkt 3 3311 BA Dordrecht telefoon: 078-6146361 Deze vereniging heeft 49 plaatselijke of regionale werkgroepen

Nawoord Deze brochure is tot stand gekomen in samenwerking met het RKZ en Dr. S. Oei, orthopedisch chirurg. Wij zijn niet aansprakelijk voor eventuele gevolgen of beschadigingen, in welke vorm dan ook, die voortkomen uit het gebruik van deze folder of de interpretatie van de aangeboden informatie, inclusief maar niet beperkt tot directe, indirecte, incidentele gebeurtenissen en de daaruit volgende beschadigingen. HD.90.244