Impressie CCC-reis Italië – 2014 De start van deze reis is op camping Schinderhannes in Pfalzfeld. Na het welkomstdiner vertrekken 7 caravans en 6 campers richting Oostenrijk en Italië.
Onze eerste camping in Italië is Camping Gajole in Arsië. Carpoolend en met openbaar vervoer vertrekken we voor een indrukwekkend bezoek aan Venetië. Daar varen we met de “waterbus” naar het beroemde San Marcoplein. Onderweg zien we dat pakketpost, ambulance, vuilophaaldienst enz. enz. via watertransport plaats vindt. Een tweede excursiedag voerde naar Assissi (’s morgens) en Perugia (’s middags). In de stad van Fransiscus kregen we veel informatie de Nederlandstalige gids Cornelia Gulfer.
’s Avonds gaan we onder leiding van Gerrit en Mennie met blokken hout gooien: Molka. Het bleek minder gevaarlijk dan het klinkt en verrassend leuk! Het is weer eens wat anders dan jeu de boules.
Er stond veel cultuur op het programma van deze reis. Dat bleek tijdens het bezoek aan Sienna, een soort miniatuur Venetië maar dan zonder grachten. Op het grote plein (foto hiernaast) vindt elk jaar een paardenrace plaats: de Palio. Letterlijk duizenden mensen staan daar naar te kijken. Het duurt 90 seconden! Maar het schijnt bijzonder gezellig toe te gaan. En men betaalt er duizenden euro’s voor om op een mooi plekje het spektakel te kunnen zien.
Op vrijdag 16 mei rijden we naar camping Lqa Pianacce. Het is slechts 193 km maar we doen er toch bijna de hele dag over. Het was een prachtige tocht: veel hellingen, smalle wegen en korte bochten. Hier vandaan bezoeken we Elba, het verbanningsoord van keizer Napoleon. Als je zijn onderkomen ziet, kun je je voorstellen dat hij er niet lang is gebleven. Na 9 maanden ontsnapte hij en vertrok naar het vasteland om een definitief einde bij Waterloo te vinden.
In een mijnmuseum krijgen we een beeld van de omstandigheden waaronder de ertsen gedolven werden. Er blijkt nog zo’n fraai stadje te zijn in deze regio: het ommuurde Lucca. Op woensdag de 21e mei bezoeken we ’s morgens deze oude nederzetting.
De oorspronkelijke muur stamt uit de 2e eeuw voor Chr. In de 14e en 15e eeuw werd deze wal verhoogd en verbreed.
Ook hier heel veel monumenten uit o.a. de Renaissance. Maar er zijn ook herinneringen aan de Romeinse tijd: een amfitheater. In het oude centrum staat het restant van het amfitheater. Nu is dat een plein met woningen rondom
Binnen de stad werd o.a. deze fraaie tuin aangelegd door de familie de Medici.
’s Middags rijden we naar Pisa en bewonderen daar de scheve toren met de prachtige kerk. De entree is strak geregisseerd: slechts een gelimiteerd aantal mensen mag naar binnen. Het duurt ons te lang en we stellen ons tevreden met de buitenkant.
’s Avonds eten we gezamenlijk: de pannenkoekenparty.
Maandag 26 mei vertrekken we met de trein van Deiva Marina naar Cinque Terre, een serie van vijf stadjes langs de kust, tegen de rotsen gebouwd. Bij elk plaatsje kun je uitstappen en daar even rondwandelen door de soms erg
nauwe straatjes en stegen. Terecht staat dit gebied op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Vanaf de laatste gaan we over zee terug. Nu zie je pas goed de geïsoleerde ligging van de inwoners.
De volgende vrijdag hebben we weer een reisdag. De route voert ons naar Pavia, een oude stad aan de rivier Ticino ten zuiden van Milaan. Daar vandaan bezoeken we Milaan, de modestad van Italië. Het kunstwerk met naald en draad is daar symbool van. Er is ook hier een oud Romeins centrum. Daar om heen is de middeleeuwse stad met vesting ontwikkeld. In een derde weer grotere ring zijn de tekenen van de Renaissance-periode bewaard gebleven. Kortom: ook hier hebben we veel gezien. Leuk om te weten dat het beeldmerk van de Alfa Romeo ook het wapen van Milaan is. De slang van het geslacht van de Visconti’s en het kruis dat verwijst naar de kruistochten.
De Dom blijkt ook hier een overdadig gebouw te zijn, zeker aan de buitenkant veel pracht en praal. Het interieur valt wel mee vergeleken bij Assisi. Het is de tweede kerk qua omvang. Alleen de Sint Pieter in Rome is groter. Het wordt echter niet bekend gemaakt op welk terrein dit zo is: oppervlakte, hoogte, inhoud of nog iets anders?
Ook hier kun je ze bewonderen: de living statues. Hoe doen ze dit??
De volgende dag verlaten we Italië en trekken net als Hannibal, alleen in omgekeerde richting, over de Frejuspas naar Frankrijk. Op de pas (2083 meter + NAP) staat het monument dat hier aan herinnert.
Boven bij het stuwmeer zijn prachtige vergezichten te fotograferen. Dan moet het wel helder zijn. Veel bewolking en een harde wind zijn geen uitnodiging om hier lang stil te staan. Het was weer een fraaie tocht die op het programma stond. De coördinatoren hadden geconstateerd dat er nog steeds ruimte in het budget was. Daarom kunnen we weer aanschuiven in het restaurant voor een diner. Er was keus tussen vlees of vis. Bij het visgerecht werd door sommigen wat bedenkelijk gekeken: de visjes staarden terug…. Onze laatste camping is bij Ettelbruck in Luxemburg. Daar hebben we het afscheidsdiner en maken we kennis met Dr. No en worden de coördinatoren bedankt voor hun inzet en rekenvaardigheden.
Het is symbolisch: Een gezellig einde van een fraaie reis.
