DONADARIAnieuws THEMANIEUWSBRIEF VAN KENNISCENTRUM EMANCIPATIE ROTTERDAM JAARGANG 9, NUMMER 52, NOVEMBER 2014
Ik wil een veilig thuis na school Doorbreek het geweld DURF HULP TE ACCEPTEREN
DURF IEMAND TE HELPEN
DURF VOOR JEZELF OP TE STAAN
Een beetje huiselijk geweld bestaat niet!
GOEIE ACTIE, MEISJE, GOEIE ACTIE
Wees alert en durf te praten
Toen ik 16 was, stond ik in de rij voor de kiosk op het station in Groningen. Ik ging koffie kopen voor in de trein en wachtte op mijn beurt. Achter mij in de rij stond een man. Niet zo groot, groenige versleten kleren en een flinke bos grijs haar. Hij kwam tegen mij aan en raakte mijn billen. Ik draaide me om en gaf hem een klap in zijn gezicht. Hij was dronken, tolde op zijn benen en verloor bijna zijn evenwicht. Hij keek me aan, ruim 30 jaar ouder dan ik, en mompelde: “Goeie actie, meisje, goeie actie. k-deehet-nie-expres, maar goeie actie.” Ik verontschuldigde me voor mijn snelle reactie en kocht de koffie. Ik ben nu net zo oud als hij toen. Niet zo groot, beschaafde groene kleding en wit haar. Mijn billen worden minder aangeraakt maar wandelend door het werkend leven heb ik nog steeds te maken met agressie. Soms als ik mensen uitleg hoe de wet- en regelgeving in elkaar zit en dat niet uitkomt met hun persoonlijke wensen, soms als ik klanten vraag hun factuur te betalen, en ze daar eigenlijk geen zin in hebben. Soms als ik in vergaderingen het niet met hun eens ben en dat helder verwoord. Mensen worden boos en uiten het. En, zoals jullie al konden lezen, ik ben ook een mens. We rollen met onze spierballen, schrijven boze what’sappjes, spreken dreigende taal en er vallen vele dodelijke blikken.
Huiselijk geweld kent geen kleur, het maakt niet uit waar je vandaan komt, in welke wijk je woont, wat je opleidingsniveau is of hoeveel geld je hebt. Huiselijk geweld is helaas een gegeven waar we niet omheen kunnen. Mannen, vrouwen, kinderen, jong en oud kunnen slachtoffer worden van huiselijk geweld en voor het leven beschadigd worden. Ondanks de vele campagnes om huiselijk geweld onder de aandacht te brengen en te bestrijden, is het ook een taboeonderwerp. Angst en schaamte blijven regeren en daarmee ook het geweld. De slogan ‘ Geweld stopt nooit vanzelf’ is dus nog steeds ‘on point’, zowel slachtoffers als omstanders moeten de moed vinden om open te zijn en actie te ondernemen. Dat gaat niet vanzelf. Daarom zetten vele organisaties zich in om het taboe te doorbreken, om het geweld te stoppen, te voorkomen en om slachtoffers te helpen. Aan het woord hierover Gerda Nijssen, directeur Dona Daria, Kenniscentrum Emancipatie: “ Ik doe een appèl op iedereen om alert te zijn op signalen, niet bang zijn om te reageren. Niet bang te zijn om iets zeggen, te melden of om een helpende hand te bieden” en Magda Vogelezang, Stichting Arosa, veiligheid en bescherming bij geweld in relaties : “ Voor kinderen is het zien van huiselijk geweld gelijk aan het toekijken wanneer iemand gemarteld wordt. Zo ernstig kan het zijn. Probeer je eens voor te stellen wat voor trauma dat kan zijn is”. “Binnen Dona Daria is preventie en bewustwording een belangrijk speerpunt. Het besef van zelfbeschikking en het belang van het ontwikkelen van een eigen identiteit is iets waar we ons voor inzetten. Wat zijn je waarden? Wat zijn je grenzen? Dit zijn belangrijke vragen die gesteld moet worden. Bijvoorbeeld op school en in de opvoeding. Het proces hiervan moet gestimuleerd worden. En daarmee moet je mensen ook bewust maken van het recht op zelfbeschikking en haar of zijn mening. Maar dit recht staat of valt met de erkenning en de uitoefening door het individu zelf. Heeft een mens geen notie dat hij of zij zelf kan en mag beschikken over zijn haar leven dan zal deze persoon dit recht niet uitoefenen en zich schikken naar wat anderen, partner, familie voor hem of haar beschikt. Deze mensen lopen uiteindelijk
Wanneer is het boosheid en wanneer is het geweld? Emancipatie is dat je kunt zeggen wat je mening is, in een omgeving die veilig is. Maar een omgeving maak je samen veilig, door grenzen te stellen en kaders aan te geven: zo gaan we met elkaar om. Er is het lichaam, met een flink stuk eromheen dat van jou is. Waar niemand in hoort te komen als jij dat niet wilt. En zo is er plek voor iedereen, fysiek en in het denken. Het gebeurt me natuurlijk nog steeds, mensen die me bedreigen of me lastig vallen. Nog steeds reageer ik vrij alert, maar rustiger, met meer vertrouwen in de plek die er ook voor mij is. Soms benoem ik het, soms negeer ik het, soms loop ik weg. Een enkele keer kopieer ik het gedrag letterlijk en laat zien dat ook ik met mijn vuist op tafel kan slaan. En elke keer als ik mijzelf in een benarde positie bevind en mijn tanden toon, hoor en zie ik die man: “ Goeie actie, meisje, goeie actie.” Esther Schulte Directeur Ocean Finance 2
ook een groter risico om slachtoffer te worden van huiselijk geweld. Het werken met sleutelfiguren om emancipatieprocessen te bevorderen is een beproefde methode die zijn vruchten af werpt. Eind dit jaar ronden we het project ‘ naar eer en geweten’ af. Een project met een duur van 15 maanden, waarbij onder andere werd ingezet op zelfbeschikkingsrecht door het bespreekbaar maken van de thema’s huwelijksdwang, achterlating, huwelijkse gevangenschap, eergerelateerd geweld en het taboe op (homo)seksualiteit. Thema’s waarbij fysiek dan wel psychisch geweld meer regel, dan uitzondering is. Daarnaast organiseren we ongoing verschillende voorlichtingsbijeenkomsten om huiselijk geweld bespreekbaar te maken. Dit doen we op scholen, de ROC’s, maar ook op de Praktijkscholen, in de vorm van meidensalons. Daarnaast organiseren we huiskamerbijeenkomsten, waarbij de sleutelfiguren (actieve wijkbewoners & vertrouwelingen) leidend zijn en zo op een laagdrempelige manier het onderwerp introduceren”, licht Gerda Nijssen toe. Stichting Arosa heeft vooral met de directe slachtoffers van huiselijk geweld te maken. Ze vangen ze op en zetten zich in om slachtoffers weer zelfbewust en krachtig maken, zodat ze hun leven weer kunnen oppakken. Daarnaast verrichten ze ook ambulant werk vanuit de Lokale Teams Huiselijk Geweld (LTHG) in alle wijken van Rotterdam. Magda Vogelezang: “Nog steeds zijn vooral vrouwen slachtoffer van huiselijk geweld, maar we vangen ook mannen op die slachtoffer zijn van de mensenhandel of mannen die in een afhankelijkheidsrelatie zitten. Kinderen komen doorgaans samen met hun moeder naar een opvanghuis. Verder bieden we ook ambulant hulp aan echtparen/families, die samen het geweld willen stoppen. Ook geven we in samenwerking met Avant Sanare in verschillende wijken empowermenttrainingen. Hier zitten vrouwen in die nog in de thuissituatie zitten of net uit een gewelddadige situatie komen. Ze leren om beter voor zichzelf op te komen, ze versterken hun persoonlijke krachten waardoor hun weerbaarheid, zelfwaardering en zelfrespect toeneemt. We willen hiermee bereiken dat ze niet weer slachtoffer worden van geweld.” Wat is het kenmerk van huiselijk geweld dat vaak over het hoofd wordt gezien? Iedereen kent namelijk het stereotype beeld van de vrouw die een paar keer te vaak van de trap is gevallen. “Het proces van isoleren wordt vaak over het hoofd gezien, terwijl het een heel belangrijk signaal van huiselijk geweld is. Men trekt zich terug, men wil het geweld verber-
gen. Ze schamen zich. Op het moment dat je merkt: ‘ik krijg weinig contact met hem of haar’ of ‘ik kan geen afspraak maken’ of ‘hij of zij komt nergens meer’. Kan dat dus al een signaal zijn dat er sprake is van huiselijk geweld. Naast het fysieke, is er vooral ook psychische geweld. En dit wordt niet altijd onderkend. Er wordt verboden contact te hebben met vrienden, vernedering is aan de orde van de dag, of het slachtoffer wordt verantwoordelijk gemaakt voor het feit dat hij het niet naar zijn zin heeft of zijn rust niet kan vinden. Alles komt door het slachtoffer”, aldus Magda Vogelezang. Hoe moet je iemand benaderen wanneer je denkt dat er huiselijk geweld plaatsvindt? “Vaak is het lastig om op de man af te gaan. Maar je kunt wel indirect, bijvoorbeeld ik zie dat je niet veel mag en een beetje geïsoleerd leeft. Geef voorbeelden en info van zaken dat je bijvoorbeeld in de krant hebt gelezen en laat weten dat er hulp is. Waarom is huiselijk geweld zo langdurig? Omdat iedereen het zelf wil oplossen en men denkt het ook zelf te kunnen oplossen. Maar dat is een misvatting. Als je eenmaal in de cirkel van geweld zit, is het heel complex. Stel je wilt wel bij je partner blijven, dan kunnen we jullie samen helpen. Het is ook langdurig omdat de omgeving vaak zijn ogen sluit. Heel veel vrouwen zeggen mijn buren hebben nooit iets aan mij gevraagd. Ze hebben nooit gevraagd hoe het ging. Dit terwijl ze wel wisten wat er hand is was. Waarom hebben zij niet gebeld naar de politie? Vrouwen zijn zo bezig met overleven, dat ze niets zien. Hoe hou ik mijn kinderen erbuiten? Hoe zorg ik dat de situatie thuis rustig blijft? Ze hebben geen tijd om, om zich heen te kijken. Zij zien ook niet de behoeften van hun kinderen. Je krijgt een disfunctionerend systeem dat invloed heeft op iedereen. In 2015 is het belangrijk samen te werken met de wijkteams die samen met de wijkbewoners om de tafel zitten en een indicatie maken voor begeleiding en hulp. Arosa wil graag haar expertise delen zodat de complexiteit en de ernst van het huiselijk geweld zo snel mogelijk gezien en onderkend wordt. Er is nooit sprake van een beetje huiselijk geweld. Vaak gaat het om intieme terreur en kan het slachtoffer niet altijd zeggen wat er echt aan de hand is. Iedereen kent het voorbeeld van de politieagent die in het bijzijn van de man, vraagt of de vrouw geslagen wordt. Vrouwen zeggen altijd: ‘valt wel mee, een beetje ruzie’. Er zit
Wat te doen wanneer je een vermoeden hebt van huiselijk geweld of kindermishandeling? - In kaart brengen signalen - Overleg met collega of deskundige van het Advies en Steunpunt Huiselijk Geweld - Gesprek met betrokkene - Aard en ernst van de mishandeling wegen - Beslissen: zelf hulp organiseren of melden Telefoonnummer ASHG (010) 44 38 444 Bron: Meldcode Huiselijk Geweld & Kindermishandeling Rotterdam-Rijnmond
Feiten huiselijk geweld Jaarlijks worden in Nederland ongeveer 119.000 kinderen verwaarloosd, mishandeld of misbruikt. 1 op de 3 vrouwen is ooit slachtoffer geweest van fysiek, mentaal of seksueel geweld in de huiselijke kring. Ook mannen zijn slachtoffer van huiselijk geweld. Bronnen: Atria (2014), Geweld tegen Vrouwen, Europese onderzoeksgegevens in Nederlandse context Nederlands Jeugd Instituut, dossier Kindermishandeling
3
halen. We willen dat het geweld stopt. Dus vraag desnoods hulp voor jou en je partner.”
veel meer achter dan je denkt. Een ondergeschoven kindje is bijvoorbeeld ook de problematiek van stalking (iemand opzettelijk en structureel lastigvallen, waardoor die persoon zich in zijn/haar vrijheid en veiligheid voelt aangetast) Het heeft een enorme impact op vrouwen en hun kinderen. Niet iedereen begrijpt hoe ernstig het leven van deze vrouwen en hun kinderen verstoord wordt door stalking. Niet alle instanties herkennen het”, aldus Magda Vogelezang.
Gerda Nijssen voegt toe: “Durf als mens een standpunt in te nemen. Slaan is nooit goed. Ik heb begrip voor veel situaties en omstandigheden, maar ik heb geen begrip voor geweld. Voorbeeld: als je iemand een kind op straat ziet slaan, durf dan iets te zeggen. Een afwijzende blik is soms al voldoende. Je steunt daarmee ook het kind”.
Wat is de belangrijkste tip aan mensen die in een geweldsituatie zitten? Magda vogelezang: “Probeer met iemand te praten waar je vertrouwen in hebt. Vertel het aan iemand. Op het moment dat je het vertelt en onder woorden kan brengen, dringt het tot je zelf door. En dan kun je beseffen dat je verandering wilt. Ons doel is niet om iedereen van zijn man of vrouw weg te
Heb je een vermoeden dat een familielid, vriend, vriendin of iemand anders in je omgeving slachtoffer is van huiselijk geweld? Aarzel dan niet. Vraag om advies of geef een signaal. Bel bij huiselijk geweld naar Veilig Thuis (voorheen Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld) 010 - 44 38 444
persoonlijk GEWELD BELEMMERT ALLES
"ALS NIEMAND DE WAARHEID VERTELT, VERANDERT ER NOOIT IETS" Veel vrouwen zijn bang voor het leven na hun vertrek. Ze hebben weinig vertrouwen in hun eigen kunnen en de toekomst. Wat is je advies aan deze vrouwen? Dit herken ik. Dit zag ik vooral in de opvanghuizen waar ik in heb gezeten. Ze kennen de wereld van zelfstandigheid en eigen keuzes maken niet, daar worden ze bang van. En sommige gaan dan ook terug naar de onveilige situatie. Ik vind dat verkeerd en soms ook laf. Het is niet erg om eerlijk te zeggen dat je bang bent. Maar ga niet terug. Slechter dan waar je vandaan komt zal het niet worden. Hoe moeilijk het ook is, je moet het ondervinden. Vlucht niet uit angst voor het onbekende naar de bekende angst. Vooral als er kinderen bij betrokken zijn. Maar de vrouw moet het wel willen, anders kan ze niet geholpen worden.
Naam: Fayza Oum ‘Hamed (35) Functie: auteur & gehandicaptenbegeleider Fayza Oum ‘Hamed leefde als importbruid 8 jaar lang in een gevangenschap vol geweld en vernedering. Uiteindelijk vluchtte zij en ontworstelde zij zich van de tirannie van haar echtgenoot. In 2009 schreef zij het autobiografische boek ‘De Uitverkorene’. Hoe sta je nu in het leven? En hoe gaat het met je? Ik sta stevig in het leven en ik heb een baan waar ik veel voldoening uit haal. Voorheen gaf ik ook nog veel lezingen in het land, maar dat staat nu op een lager pitje. Daarnaast gaat het bijzonder goed met mijn kinderen. Mijn zoon volgt een sportopleiding en mijn dochter zit in het 2e jaar van het Gymnasium. Ik ben er trots op dat ze ondanks de moeilijke start die ze hebben gehad, zo goed en positief in het leven staan. En het allerbelangrijkste is dat we een veilig thuis hebben waar we onszelf kunnen zijn. Ik ben dankbaar.
Wat is er volgens jou nodig om vrouwen die leven in geweld te ondersteunen? Het is belangrijk dat vrouwen goed worden begeleid. Hulpverleners hebben niet altijd de juiste kennis in huis, waardoor de aanpak niet aanslaat. Verdiep je in de situatie en achtergrond van de persoon. Veel vrouwen komen uit een wij-cultuur, zij zijn niet gewend om te denk in termen van ‘ik’. De knop omzetten is een proces waarbij ze de tijd gegund moet worden. Daarnaast moet veiligheid voorop staan. Alleen dan is er ruimte voor ontplooiing en groei. Geweld belemmert alles, voor ieder mens.
Hoe vond je de kracht om na zoveel ellende voor jezelf op te komen? Als kind was ik al iemand die wist precies wat ze wilde. Ik had duidelijke plannen en ambities voor mezelf. En toen kwam ik 8 jaar vast te zitten. Je probeert dan te overleven in een uitzichtloze situatie. Toen de absolute wanhoop nabij was, dacht ik: ‘dit is niet wat ik wil’ en ik kwam weer in mijn kracht. Mijn kracht was onderdrukt, maar het was niet verdwenen. Dat is mijn geluk geweest. Ik ben verder gegaan waar ik op mijn 16e was gestopt. Je moet het vertrouwen hebben dat je kunt herstellen.
Geloof je nog in de liefde? Ik heb geen liefde gekend in mijn huwelijk. En een hele lange tijd geloofde ik er ook niet in. Maar ik sta er nu meer open voor. Toch, als moeder blijf ik voorzichtig. Ik laat niet zomaar iemand toe in mijn leven. Voorlopig geniet ik volop van het leven, zoals het nu is en met vertrouwen in de toekomst.
4
Samen
STAAN WE STERK
Taal opent deuren Vertrouwenscoaching
Stichting LOV is al jaren actief als taalaanbieder en zorgt samen met een verscheidenheid aan vrijwilligers voor taalles- en participatieondersteuning in Rotterdam. Door de taal, sociale contacten en zelfredzaamheid van deelnemers te vergroten, groeit het zelfvertrouwen en de zelfstandigheid van deelnemers.
In het kader van de aanpak huiselijk geweld van de Gemeente Rotterdam, richt het LOV zich met het project Vertrouwenscoaching specifiek op voorlichting, preventie , (vroeg) signalering , opvolging, nazorg en voorkomen van herhaling van geweld. We spreken hierover met Nazha Chafia, aandachtsfunctionaris en projectleider bij Stichting LOV. Waarom zijn jullie met dit project gestart en wat houdt het allemaal in?
Nahza Chafia Vetrouwens- en praktijkcoach
kan best complex zijn. Wat zijn valkuilen? “Soms onderschatten vrijwilligers wat ze zien, ze willen zich niet met andermans zaken bemoeien, ze denken: ‘wat haal ik overhoop?’ Of: ‘zo gaat het in deze cultuur’ en zo zijn er nog meer valkuilen die het signaleringsproces kunnen belemmeren. Om deze reden hebben we binnen ons team ook een aandachtfunctionaris en een contactpersoon huiselijk geweld, zodat de vrijwilligers hun vermoeden of signalen kunnen bespreken. Het gevoel van: ‘niet pluis’ is voldoende om met een aandachtsfunctionaris in gesprek te gaan. Welk signaal van huiselijk geweld wordt het meest over het hoofd gezien? “Psychische mishandeling. Er is namelijk geen direct zichtbaar letsel. Terwijl een slachtoffer vaak al lange tijd wordt geïsoleerd, vernederd of wordt bedreigd. Het is belangrijk om alert te zijn op gevoelens van angst en depressiviteit” zegt Chafia.
“Medewerkers en vrijwilligers van stichting LOV komen soms als enige, buiten de familie om, binnen een gezin en zo komen er soms ook andere zaken aan het licht. Sommige vrouwen leven erg geïsoleerd en bij sommige gezinnen is er sprake van huiselijk geweld. Ondanks alle campagnes van de overheid is geweld helaas nog steeds vaak een taboeonderwerp. Geweld roept vaak gevoelens van schaamte op”, aldus Chafia. Hoe ga je hier als vrijwilliger mee om? Je bent daar immers om taalles te geven. Chafia: “Dat klopt en het project Vertrouwingscoaching biedt dan juist uitkomst. Alle vrijwilligers binnen het LOV krijgen voorlichting over wat zij kunnen doen bij vermoedens van huiselijk geweld, over hoe ze huiselijk geweld op een laagdrempelige manier bespreekbaar kunnen maken en hoe de meldcode binnen onze organisatie wordt gebruikt. Op een gegeven moment kunnen we dan een vertrouwenscoach inzetten. Die heeft een andere ervaring en training dan een reguliere taalcoach. Geduld, doortastendheid en empathisch vermogen zijn de belangrijkste eigenschappen van een vertrouwenscoach. Daarnaast moet ze natuurlijk de nodige levenservaring hebben en affiniteit met de doelgroep hebben. We werken namelijk vooral met migrantengroepen. Anders is het vrijwel onmogelijk een vertrouwensband op te bouwen. Het traject duurt zes maanden, waarbij de deelnemer één keer per week door de coach thuis of elders elkaar ontmoeten. De doelstelling is dat de vrouw na een half jaar krachtiger en weerbaarder is. Dat zij op de hoogte is van het bestaan van diverse instanties, waar zij eventueel kan aankloppen. De laagdrempelige aanpak van vertrouwenscoaching zorgt ervoor dat een gezin niet meteen de stempel van ‘probleemgezin’ krijgt, terwijl er wel aan het probleem wordt gewerkt”. Signalering van huiselijk geweld
Ken je iemand die een vertrouwenscoach kan gebruiken en / of wil je persoonlijk contact? Bel of mail naar Nahza Chafia via
[email protected] of 06-10048009. Meer weten over het project Vertrouwenscoaching? Of vertrouwenscoach worden? Ga dan naar: www.stichtichlov.nl
Dayanara Medina werkt ruim 3 jaar als vertrouwenscoach voor Stichting LOV “Zelf heb ik huiselijk geweld meegemaakt. Om deze reden wilde ik me verdiepen in dit project, ook om beter te kunnen begrijpen waarom vrouwen zolang bepaalde situaties tolereren. Als vertrouwenscoach is het wel belangrijk dat je zowel vanuit het oogpunt van het slachtoffer als vanuit het oogpunt van de dader kan kijken. Dit heb ik geleerd tijdens de verschillende trainingen van het LOV. Juist de combinatie maakt dat je écht hulp kan bieden.”
5
25 NOVEMBER 08.30 - 17:00 Wat: 5e Regiodag Aanpak seksueel geweld Door: GGD Rotterdam-Rijnmond Voor: Professionals Waar: Erasmus Expo- en Congrescentrum Burgemeester Oudlaan 50, Rotterdam Info: Als u vragen heeft over deze dag geweld kunt u bellen of mailen naar 06 13092581 /
[email protected] 25 NOVEMBER 13.00 - 17.00 Wat: Minisymposium Goed Gevoel en Nederlands Door: Context en Stichting LOV Voor: Professionals Waar: Dona Daria, Kenniscentrum Emancipatie, Gerard Scholtenstraat 129, Rotterdam Info: Aanmelden:
[email protected]
HET NETWERK
VELE HANDEN MAKEN LICHT WERK Stichting Bayanihan, het centrum voor Filipijnse vrouwen in Nederland, is een zelf-hulp vrouwenorganisatie die zich bezig houdt met hulp en voorlichting aan Filipijnse vrouwen in Nederland. Hun belangrijkste doelstellingen zijn ontwikkeling en bevordering van participatie en emancipatie door empowerment van Filipijnse vrouwen. ‘Vele handen maken licht werk’ is de vrije vertaling van Bayanihan. Maar met een kerngroep van slechts 10 vrijwilligers en daarnaast Vier geheime vrijwilligers, die hun woning als onderdak voor noodopvang beschikbaar stellen, verrichten ze sinds 1991 groots werk. De grootste doelgroep van Stichting Bayanihan zijn nieuwkomers en oudkomers die gehuwd zijn of samen wonen met een Nederlandse partner. Communicatie- en culturele problemen, onenigheid en spanningen tussen partners betreffende de opvoeding van hun kinderen, kunnen leiden tot problemen en soms ook huiselijk geweld en uitplaatsing van kinderen. In de loop der jaren hebben ze veel hulp geboden aan Filipijnse vrouwen die slachtoffer waren van huiselijk geweld. Daarnaast waren ze in de jaren negentig ook actief in het bevrijden van gedwongen Filippijnse prostituees. Dit in het kader van hun zelf opgerichte Taskforce. In 2009 is het project ‘ Stop alle vormen van geweld tegen Filipijnse vrouwen’ gestart. En nog steeds bieden ze altijd een helpende hand als het gaat om huiselijk geweld. Maar ook door vrouwen te empoweren zodat ze weerbaarder worden en niet in een geweldsituatie terecht komen. Inmiddels zijn alle vrijwilligers van stichting Bayanihan getraind. Vier vrijwilligers zijn ook getraind in het gebruik van de meldcode en deze wordt ook toegepast. Verder strijden ze voor een goede behandeling van Filipijnse au pairs, zodat ze niet uitgebuit worden onder het mom van een culturele uitwisseling. Filipijnse au pairs zijn namelijk erg gewild in Nederland, omdat ze de Engelse taal goed beheersen. Gelukkig zijn er nu betere afspraken gemaakt en ziet de Filipijnse ambassade erop toe dat de contracten in orde zijn. Op dit moment is er een Seniors groep gevormd die zich bezig houdt met de voorlichting en organiseren van activiteiten voor de ouderen. Kortom, een sterk netwerk van Filipijnse vrouwen. Vrouwen die andere Filipijnse vrouwen hun weg helpen vinden in de Nederlandse samenleving. Ze bemiddelen waar nodig, adviseren waar nodig en zijn een luisterend oor waar nodig. Wilt u meer weten over stichting Bayanihan? Ga dan naar www. bayanihan.nl; Facebook:stichtingbayanihan Bellen of mailen kan ook via: +31(0)6-22 94 77 59 (dinsdag & woensdag) /
[email protected]
27 NOVEMBER 9.30 -12.00 Wat: Terugkomdag Project ‘Naar eer en Geweten’ Samen bespreken, zelf kiezen Door: Dona Daria & Spior Voor: Vrijwilligers/gesprekleiders van het project eer en geweten Waar: Dona Daria, Kenniscentrum Emancipatie, Gerard Scholtenstraat 129, Rotterdam Info: Agendering & mentaliteitsverandering mbt huwelijksdwang, achterlating, huwelijkse gevangenschap 3 DECEMBER 20.30 - 22.00 Wat: Theatervoorstelling MEYSARA Waar: Rotterdamse Schouwburg Door: Rotterdams Wijktheater Voor: Professionals Info: Reserveren via www.rotterdamswijktheater.nl 8 DECEMBER 9.00 - 16.00 Wat: Workshops Ouderenmishandeling & financiële uitbuiting Door: GGD Rotterdam Voor: Professionals Waar: Centrum Djoj Antony Duyklaan 5-7 Info: Inschrijven via www.ggdrotterdamrijnmond.nl Uiterlijk 27 november 9 DECEMBER 9.30 - 12.00 Wat: Informatiebijeenkomst ‘Ze zijn toch niet gek?’ Door: Context, Ypsilon en Dona Daria Voor: Professionals en vrijwilligers Noord & Feyenoord Waar: Dona Daria, Kenniscentrum Emancipatie, Gerard Scholtenstraat 129, Rotterdam Info: Aanmelden kan via Saadia Daouairi:
[email protected] of op 010 465 92 96 9 DECEMBER 11.45 - 14.15 Wat: Wijklunch Noord - Uitwisseling over aanpak van discriminatie Door: RADAR Voor: Professionals en vrijwilligers Waar: Het Klooster, Ruivenstraat 81 Rotterdam Info: Voor meer informatie of aanmelden: Delilah Sarmo via
[email protected] of 010 - 411 39 11
6
Ben je wel eens op zoek naar studies, rapporten en methodieken? Voor je werk, studie of een project? Dona Daria heeft een uitgebreide digitale kennisbank met meer dan 39.000 titels over emancipatie en aanverwante onderwerpen. Elke maand komen daar nieuwe materialen bij. Dit zijn studies en rapporten, maar ook televisieprogramma, onderwijsmaterialen en artikelen.
Publicaties in the picture 'Zo zijn we niet getrouwd: Een onderzoek naar omvang en aard van huwelijksdwang, achterlating en huwelijkse gevangenschap’ Verwey-Jonker Instituut, 2014 Voor het eerst is in kaart gebracht wat de omvang van huwelijksdwang, achterlating en huwelijkse gevangenschap is. Door middel van literatuuronderzoek, analyse van registraties bij NGO’s, de IND, de steunpunten huiselijk geweld en de vrouwenopvang en interviews met professionals, sleutelfiguren en slachtoffers is er een beeld verkregen van het aantal zaken, de oorzaken van de problematiek en de ontwikkelingen.
‘Wat werkt in de aanpak van kindermishandeling?’ Nederlands Jeugd Instituut, 2014 Dit document geeft een overzicht van onderzoek naar de effectiviteit van interventies die beogen kindermishandeling te voorkomen of te stoppen of de gevolgen ervan te behandelen. Daarbij is er aandacht voor hulp en ondersteuning aan zowel ouders als kinderen.
‘Geweld tegen vrouwen. Europese onderzoeksgegevens in Nederlandse context.’ Atria, 2014 Het Europese onderzoek van de European Union Agency for Fundamental Rights biedt een gedegen vergelijkend beeld van de schaal waarop vrouwen en meisjes te maken hebben met geweld in Europa. Atria plaatste deze cijfers beknopt en helder in de Nederlandse context.
‘Eer en partnergeweld onder Hindostanen. Een verkennende studie naar de rol van eer en huwelijksdwang bij partnergeweld onder Hindostanen en de mogelijkheid van preventie’ Verwey-Jonker Instituut i.s.m. GGD Rotterdam-Rijnmond, 2013 Verkennende studie naar de vraag hoe eerkwesties en huwelijksdwang doorwerken bij partnergeweld onder Hindostanen. Literatuuronderzoek, informatie van sleutelinformanten en interviews met Hindostaanse moeders en jongeren tonen de ingewikkelde dynamiek rondom eerkwesties bij partnergeweld.
COLOFON Uitgave van: Dona Daria, November 2014
kenniscentrum emancipatie Gerard Scholtenstraat 129 3035 SJ Rotterdam telefoon 010 - 465 92 96 fax 010 - 465 87 37 www.donadaria.nl
[email protected]
Druk: Grafisch Kralingen
Redactie: Gerda Nijssen, Ireny Pinto, Aisha de Jong Aan dit nummer werkten mee: Carola Dogan Ontwerp: Pressure Line, Rotterdam
7
Deze nieuwsbrief wordt mogelijk gemaakt door Gemeente Rotterdam.
VAN MENING Vrijwilligers hebben een meldplicht als het gaat om huiselijk geweld. En moeten de meldcode volgen.
Anna Hu Vrijwilliger Dona Daria Johanna Kadar Vrijwilliger Dona Daria
ONEENS
Als je een vermoeden hebt moet je het doorgeven aan een professional. Zij weten precies hoe het aangepakt moet worden en het is hun taak. Als vrijwilliger moet je trouwens wel voorzichtig zijn. Als je zomaar een melding doet, kun jezelf ook in gevaar komen. Je eigen veiligheid staat voorop.
EENS
Ik ben het ermee eens, veiligheid is een van de mensenrechten. Niemand heeft het recht om iemand van dit fundamentele recht te beroven. Vrijwilligers spelen een zeer belangrijke rol in het helpen van mensen en kwetsbare groepen. Ze hebben een verantwoordelijke functie in de samenleving.
Thea van Gils Vrijwilligerscoach Stichting LOV
ONEENS / EENS Münevver Yalniz Projectleider Dona Daria
ONEENS
Een vrijwilliger moet nooit zelf melden. De meeste vrijwilligers hebben niet de juiste kennis en ervaring. Om deze reden kunnen ze de situatie niet altijd goed beoordelen. Ondanks dat ze hier vaak trainingen over krijgen. De praktijk en werkelijkheid is toch anders. Je moet op de juiste manier de kennis toe kunnen passen. Ze kunnen uiteraard signaleren. En dan de signalen met hun leidinggevende of begeleider bespreken. En samen kunnen ze beslissen welke stappen genomen moeten worden. Dat is een taak van de professional.
De vrijwilliger of vrijwilligerscoach doet nooit zelf een melding, maar geeft dit door aan de aandachtsfuntionaris. Wanneer er inderdaad sprake is van een zorgwekkende situatie kan deze eventueel anoniem een advies vragen bij het AMK (Advies- en Meldpunt Kindermishandeling). Het AMK kan dan advies geven over hoe te handelen en er is op dat moment geen sprake van een melding. Maar vrijwilligers hebben wel een signaleerfunctie. Wij komen geregeld bij mensen thuis, maar ook tijdens de groepslessen kunnen signalen van huiselijk geweld opgevangen worden.