HOREN, ZIEN EN SCHRIJVEN

september 2014 jaargang 20 nr. 5

verantw. uitg.: Koen Persyn, Reibroekstraat 85, Hansbeke P007618-Afgiftekantoor 9850 Nevele

HOREN, ZIEN EN SCHRIJVEN

Naast een aantal andere zaken, wordt ons station steeds genoemd als voordeel van het in Hansbeke wonen.

waardoor de overweg tijdelijk onbruikbaar werd. Voor voetgangers zat er maar één ding op: waden (zie foto).

Huizen zijn hierdoor meer waard, kijk er gerust de immo-berichtjes maar op na: steeds wordt de nabijheid van het station vermeld als pluspunt.

Daarbovenop komt nog het begin van het schooljaar. Ouders rekenen dan echt wel op het tunneltje om voor hun kinderen de drukke dorpsweg te vermijden.

Maar de laatste decennia is de verhouding tussen NMBS en Hansbeke precies wat bekoeld. Stuk voor stuk worden de voorwaarden aangepast, telkens ten nadele van de Hansbekenaren.

Misschien kunnen we een veerdienst aanleggen in ons tunneltje...

Het station als verkooppunt van tickets werd gesloten. De wachtzaal werd gesloten. De vroegste treinen werden afgeschaft, ... En binnenkort komt daar nog een aanpassing van het rijschema bovenop. Dit is een duidelijke toepassing van de zogenaamde salamitechniek. Elke wijziging op zich is klein en zal geen echt grote proteststorm doen ontstaan. Goed gezien van de NMBS zou je kunnen zeggen. Maar alles op een rijtje misschien wel heel nadelig op lange termijn voor ons.

G

Niet verwonderlijk dus dat er dit keer een heuse petitie opduikt (met bijhorende lezersbrief verderop in Vlakaf)! In tegenstelling tot wat velen denken is de telkens weerkerende miserie met het voetgangerstunneltje niet de schuld van de NMBS. Het is de gemeentelijke overheid die instaat voor het onderhoud! Onlangs was het weer prijs. En laat net in die periode er een slagboom afgereden worden, VLAKAF!

1

september 2014

MANNEN MET BALLEN

VLAKAF!

2

september 2014

MANNEN MET BALLEN BBC Hyundai Wille Hansbeke

De werking

Tijdens de volle voorbereiding van het nieuwe seizoen zijn we op bezoek bij BBC Hyundai Wille Hansbeke, de basketbalclub van Hansbeke… die zijn punten scoort in de sportzaal van Landegem.

“We zitten nu op een behoorlijk niveau, dus een goed bestuur is wel nodig”, zegt Johan. Het bestuur bestaat uit verschillende cellen. Er is de cel sponsoring, de cel jeugdbeleid, de cel boekhouding en de cel propaganda. Iedere cel heeft zijn taken en doelen.

Vorig seizoen speelde Hansbeke in eerste provinciale. Ze zagen er de titel net aan hun neus voorbijgaan, maar wonnen wel de play-offs waardoor ze een promotie naar tweede landelijke te pakken hadden.

Om een ploeg draaiende te houden zijn er natuurlijk financiële middelen nodig. “De play-offs waren een financiële meevaller met een gemiddelde opkomst van meer dan 250 toeschouwers per match”, vertelt de voorzitter, “en tegen BAVI Gent een absoluut record waarbij we de kaap van 400 rondden.” Op die manier kon BCC Hansbeke een buffer aanleggen om de promotie naar tweede landelijke te maken. Sportief gaat Hansbeke erop vooruit, maar dit brengt ook een aantal extra kosten met zich mee, bv. hogere premie aan de Basketbond, duurdere scheidsrechters, … De club haalt z’n inkomsten uit inkomgelden, verkoop in de kantine en natuurlijk niet te vergeten, de sponsors. Die zijn van heel

We staan nu voor het begin van het nieuwe seizoen, een ideaal moment om te polsen naar de sfeer, de ambities, en nog veel meer. We gingen kijken naar de oefenmatch tegen Houtem, een match die vlot gewonnen werd. We spraken er met Johan Gaudissabois, de voorzitter, met Kris Dhont, de jeugdcoördinator en met Stijn Carrette en Ander Deman, twee Hansbeekse spelers.

De promotie “Vorig seizoen was echt heel goed, eigenlijk waren we in de mogelijkheid alles te winnen.” gaat Johan, beter bekend als Washi, van start. Vorig seizoen werden de play-offs gewonnen, waardoor Hansbeke promoveerde naar tweede landelijke. De punten zullen nu moeilijker te rapen vallen. Hansbeke moet het in deze reeks opnemen tegen Ieper, Kortrijk, Denderleeuw, Kluisbergen-Ronse (vorig seizoen kampioen in eerste provinciale), … Verdere verplaatsingen, geen eenvoudige matchen, maar wel een fantastische uitdaging. Door de promotie was het basketbalveld in de sportzaal van Landegem niet reglementair voor de competitie in tweede landelijke. Op vraag van het bestuur heeft de gemeente Nevele de zaal aangepast, waardoor BCC Hansbeke kan starten aan het seizoen. “We zijn de gemeente daar heel dankbaar voor”, zegt Johan.

VLAKAF!

3

september 2014

MANNEN MET BALLEN groot belang. Momenteel werkt BCC Hansbeke z’n wedstrijden af in de sportzaal van Landegem. Op termijn staat een verhuis naar de nieuwe sportzaal in Nevele op de agenda. “Eigenlijk hebben we te weinig faciliteiten voor alle ploegen”, zegt Johan. “We hopen met de komst van de nieuwe zaal hier wat verbetering te zien.” Als we vragen waarom een speler naar BCC Hansbeke zou komen, antwoordt Johan. Voor de ambitie, voor het financiële, en natuurlijk voor de goede supporters en ambiance!

Doelen Voor de voorzitter is behoud in tweede landelijke het belangrijkste doel van dit seizoen. Op termijn moeten ze wel de ambitie hebben een belangrijke ploeg te worden in tweede landelijke, vindt hij

De jeugd

BCC Hansbeke wil verder werken aan een goede ploeg door goede spelers en coaches aan te trekken. Zo zijn er twee spelerstoegevoegd aan de kern, afkomstig van Gentse ploegen uit landelijke, en is er een nieuwe coach, Bart Ingelbrecht. “Bart gebruikt zelfs videoanalyses van de tegenstanders”, zegt de voorzitter, “die dan in de Zoete Inval na de training bekeken worden.”

Pas sinds 2007 is er bij BCC Hansbeke opnieuw een degelijke jeugdwerking. “We zijn van nul begonnen. Gestart toen met initiatie, tot nu een jeugdwerking met zes ploegen”, vertelt Kris Dhont. Kris woont in Merendree en speelde in ’92 bij Hansbeke. Nadien speelde hij enkele jaren bij Avanti Brugge en Maldegem, om na tien jaar opnieuw bij BCC Hansbeke terecht te komen en z’n actieve basketballoopbaan af te sluiten. Sinds 2011 is Kris jeugdcoördinator van BCC Hansbeke.

Ook de jeugdwerking moet op termijn zijn vruchten afwerpen. Zo wil BCC Hansbeke een betere doorstroming van de jeugd naar de A-ploeg. Hiervoor probeert het bestuur enerzijds de ouders van de jeugdspelers warm te maken voor de Aploeg, en anderzijds koppelt het de spelers van de A-ploeg als peter aan een jeugdploeg.

Dat de werking goed draait, horen we aan het feit dat er momenteel jongeren geweigerd worden. “We vinden dat heel jammer, want onze visie is nog steeds dat wie wil basketten, moet kunnen spelen. Maar de huidige faciliteiten laten ons niet toe om nog spelers van bepaalde leeftijdsgroepen toe te laten”, zegt Kris. Er is wel nog ruimte voor spelers uit het eerste tot en met het vierde leerjaar.

Met de doorstroming probeert het bestuur een beter evenwicht te bekomen tussen eigen jeugd en het aankopen van nieuwe spelers.

VLAKAF!

4

september 2014

MANNEN MET BALLEN spraken we even met de twee Hansbekenaars op het veld, nl. de 34-jarige Stijn Carrette en de 30jarige Ander Deman. Door het leeftijdsverschil hebben ze bij de jeugd niet samen gespeeld, maar wel af en toe samen getraind. Stijn startte op zevenjarige leeftijd z’n basketcarrière bij Hansbeke. Op z’n zestiende belandde hij tot z’n achtiende bij een ploeg in Gent, maar keerde daarna terug naar BCC Hansbeke. Ander kwam op z’n twaalfde bij BCC Hansbeke. “Als beginnend basketter speelde ik het eerste jaar geen wedstrijden, ik trainde enkel mee om zo de basis onder de knie te krijgen”, vertelt Ander. Momenteel zijn beide spelers vaste waarden in de A-ploeg. Als we polsen naar de ambities voor dit seizoen blijven beide heren nuchter. Stijn hoopt op een goede middenmoot en Ander zegt dat het moeilijk is om in de toekomst te kijken. “Het spelniveau zal hoger liggen en er zal technischer gespeeld worden. In het begin zal het wat zoeken worden”, laat hij weten.

Zoals we hoorden van de voorzitter is BCC Hansbeke in blijde verwachting van de nieuwe sportzaal in Nevele. Daar zullen minimum twee velden zijn, waardoor de trainingen en matchen iets beter op elkaar afgestemd kunnen worden. Trainingen voor de jeugd vinden plaats op dinsdag, donderdag en zaterdag. Hiervoor maakt de jeugd gebruik van de zaal in Landegem en de sportzaal van de gemeenteschool in Nevele.

Volgens beide Hansbekenaars is er een goede sfeer in de spelersgroep, waardoor het aangenaam spelen is bij BCC Hansbeke. “Er is een goede band

De jeugdwerking is opgedeeld in zes ploegen: initiatie, de premicroben, de microben, de benjamins, de pupillen en de miniemen. Voor de miniemen is er een samenwerking met BCC Deinze. Zowel Hansbeke als Deinze zaten net te krap om een voltallige ploeg te vormen. Door de samenwerking kwam er een oplossing. Deinze geeft ongeveer vijf spelers ter beschikking, zodat een ploeg kan gevormd worden. De trainingen worden verzorgd door een coach uit Deinze.

Hansbekenaren op het veld Na de match tegen Houtem VLAKAF!

5

september 2014

MANNEN MET BALLEN We willen Johan, Kris, Stijn en Ander bedanken voor hun tijd. We wensen BCC Hansbeke een succesvol seizoen.

met de supporters, een goede relatie met het bestuur. En het is belangrijk dat de jeugdwerking opnieuw draait”, zegt Stijn. Zowel Stijn als Ander zien een trainersrol bij een jeugdploeg momenteel niet zitten. De combinatie A-ploeg, werk en gezin is al druk genoeg voor beide spelers. “Je moet keuzes maken, en als je aan iets begint, wil je het ook goed doen”, zegt Ander.

Meer info is te vinden op de website van BCC Hyundai Wille Hansbeke: www.bcchansbeke.be

BCC Hyundai Wille Hansbeke start de competitie met een uit-wedstijd bij Sint-Niklase op 6 september. De eerste thuismatch volgt op zondag 14 september om 17.00 uur tegen Alumes Moorsele uit West-Vlaanderen.

Voor vragen of opmerkingen voor het bestuur: [email protected] Voor vragen of opmerkingen jeugdwerking: [email protected]

"Mee wa oto rèhn die gastn?!"

VLAKAF!

6

september 2014

over

de

TAMTAM

HANSBEKESTRAAT, WERVIK Lezer Eric De Roo vroeg zich af van waar de Hansbekestraat in Wervik komt (zie meinummer blz. 50).

Toch is het straatnaambord voor de nieuwe woonwijk gelukkig ‘Hansbekestraat’ gebleven. Hansbeke op de bovenste plank, zelfs nabij de Franse grens!

Marc Van Doorselaer trok op onderzoek, zijn vrouw Sabine Dejan is trouwens afkomstig van Wervik. Hij contacteerde gemeentebestuur en heemkundige kring.

Jan Luyssaert van de heemkundige kring Land van Nevele bevestigt ons dat heerschip hetzelfde is van heerlijkheid. Er was wél een verband tussen de heren van Nevele en die van Wervik, maar… Hansbeke behoorde niet tot de heerlijkheid Nevele (tenzij enkele enclaves). Het blijft dus een beetje een mysterie waarom een woonwijk in Wervik de naam Hansbekestraat draagt.

Half juli kreeg hij een antwoord dat we Eric en andere lezers niet willen onthouden. Stéphane Debonne, voorzitter van de Stedelijke Oudheidkundige Commissie van Wervik, verwijst naar toponymische werken:

We stuurden er Hilde Langeraert en Pieter Brusselman op af om bij het begin van hun fietsvakantie in Noord-Frankrijk ter plekke een foto te trekken.

In de toponymie van Wervik (A. Emaer 1962) vond hij het volgende: Hansbeek: “up de ha(ns)beke (1414) tusschen der ansebeke en(de) den hove van bernecoutre up den groenen wech. In de varent onder theerscheip ter hansbeke (1414)”. In de toponymie van Wervik (Paul Gallant 1963) staat: Hansbeke of Ansbeke (Hoge plankebeek = ruisseau de la haute Planche) 1ste betekenis: beek – 2de betekenis: heerschip.

"Zoen ze mien hunter wook verstwoin?!"

In het Rode boek 1414 blz. 73: Hansbeke of Ansbeke; blz. 74 tussen de “Ansebeke” en het hof Bernecoutre; blz. 55 “stede liggende in de “Varent” onder het heerschip“ ter Hansbeke. (Het Rodenbouck, begonnen in 1414, is het boek van de “Dis” waarin de schenkingen van renten en eigendommen vermeld zijn aan de St-Medarduskerk.) De hedendaagse benaming (kadaster): Hoge Plankebeek = ruisseau de la haute planche naar de landen en het goed “Handsplancke = Hautplanche“ hiervoren vermeld.

VLAKAF!

7

september 2014

TAMTAM

HANSBEKE IN EEN AMERIKAANSE LIVING ROOM

Deze zomer bezochten we in het Provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster te Gent de tentoonstelling ‘Boer vindt land’. Ze liep van 10 juli tot 14 september en toont de emigratie van honderden verpauperde Vlamingen uit het Meetjesland die een nieuwe toekomst zoeken in Noord-Amerika. Omwille van de hongersnood in de tweede helft van de 19de eeuw en de grote werkloosheid trokken ze overzee. Sommigen keerden terug, velen bleven er voor altijd.

radiomaker Katharina Smets en historisch fotografe Ingrid Leonard. Eén van de laatste beelden van de film van ongeveer 15 min. toont een oudere vrouw en haar dochter die geïnterviewd worden. In hun living hangt de kerk van Hansbeke! Op zo’n moment spring je spontaan op uit je bioscoopzetel en wil je weten wie die mensen zijn en hoe ze aan het schilderij komen… In de generiek van de film werd vermeld dat het Alice(ke) (Van) Volsem en haar dochter waren, maar dit was een dood spoor. Na veel speurwerk, vooral van Marc Van Ooteghem, kwamen we erachter dat de filmmakers bij hun bezoek aan de regio van Mishawaka en South Bend rondgeleid werden door Kathleen O’Brien Welsh. Zij is een Amerikaanse achternicht van Ludwina en Eric Van de Walle en kon ons melden dat de geïnterviewde Alice Van Poppel-Van de Putte was, samen met haar dochter Mary Ann. Het interview gebeurde in september 2013. Alice is helaas ondertussen gestorven op 93-jarige leeftijd. Alice was de nicht van Gerard Van Hove, vader van Rita. Op de foto hiernaast zijn beiden te zien aan het vroegere huis aan het station, vóór het gebombardeerd werd in WOII.

Er verscheen een boek met dezelfde titel onder redactie van Andreas Stynen. Het werd uitgegeven bij het Davidsfonds (29.50 euro). Hansbekenaren Willy Quintyn en Marc Van Ooteghem werkten er aan mee. In een kleine bioscoop in de tentoonstellingsruimte werd een film geprojecteerd waarin de nazaten van de Vlamingen aan bod kwamen. De film werd samengesteld door historicus Selm Wenselaers,

Rita hield altijd veel contact met de familie, was op bezoek in Mishawaka en schonk ooit het kleine ovale schilderij van de Hansbeekse kerktoren, een knotwilg en het huis Melkerijstraat 10. Geschilderd van aan de stinkersput tegenover de vroegere melkerij. Auteur: haar echtgenoot Ignace Neerman, onze Zjaloezigen Zjeraar 2013, die Hansbeke dus inderdaad internationaal uitdraagt! Naar eigen zeggen: zijn eerste winterlandschap… De oudere dochter Andrea Butler − in de VS is het de gewoonte dat vrouwen de naam van de echtgenoot dragen − gaf ons informatie over het grote schilderij (vanaf het kruispunt met de Merendreestraat). Ze liet weten dat het geschilderd en gesigneerd is in 1981

momentopname van de film VLAKAF!

8

september 2014

TAMTAM door Andrea Wille, gehuwd met Raymond Martens. Zij was een goede vriendin van Alice Van Poppel - Van de Putte en haar moeder. In het boek van Willy Quintyn en Marc Van Ooteghem ‘Hansbeekse emigratie naar Amerika 1830-1930’ lezen we op blz. 90 dat ze de dochter was van Charles Wille en Hortensia Langeraert, geboren werd op 27 april 1900 als negende en laatste kind. Ze huwde met Raymond Martens op 18 november 1926 en beiden vertrokken op 20 december naar South Bend. Tijdens de grote depressie aan het begin van de jaren dertig kwamen ze een tijd terug naar Vlaanderen. In 1937 reisden ze definitief af. Raymond stierf in 1954. Toen de kinderen het huis uit waren leerde Andrea schilderen aan het South Bend Art Center. Ze overleed op 28 november 1995, 95 jaar oud. Het resultaat van haar schilderkunst komt nu via een lange omweg in Vlakaf.

Gerard Van Hove en zijn Amerikaanse nicht Alice Van de Putte

Cyriel Van Poppel, Alice Van de Putte, Mary Ann, Jeffrey, Andrea, Denis VLAKAF!

9

september 2014

VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA

Ira Kerkhove is dezer dagen samen met een vriendin op reis door Zuid-Amerika. Niet zomaar een tripje, maar voor maar liefst acht maanden trekt ze er rond. Om het thuisfront op de hoogte te houden houdt ze een blog bij. Haar vader Dirk, onze huisdichter, vat deze blog samen voor Vlakaf. De komende maanden kunnen de Hansbekenaren dus vanuit de zetel wegdromen van Zuid-Amerika. Geniet!

lokale bus dropt ons in het stadje Riohacha waar we binnen de minuut worden aangeklampt door mensen die ons naar Cabo De La Vela willen brengen, het laatste dorpje voor het uitgestrekte woestijngebied. En zo rijdt de overenthousiaste Colombiaan Julio plots met vijf kakelende meisjes in zijn jeep richting het hete noorden. Doorheen de rit voedert hij ons met mango’s, rijst, vis en pureepatatten, terwijl hij het bestaan van fata morgana’s aantoont en uitlegt. Hier en daar komen er uit het niets plots kinderen aangelopen die met een touw de weg blokkeerden tot ze van de chauffeur de zogenaamde ‘candy tax’ ontvangen in de vorm van koekjes en snoep, om

Queens of the desert 30 juni

Na het afscheid van Naomi vertrekken we richting Palomino, een klein dorpje dat al iets hoger ligt in La Guajira, het noordelijke gebied van Colombia. We chillen er in het zwembad van ons hostel en drinken reuzesapjes uit emmertjes! Ira doet een poging om te surfen in de wilde golven van de Caraïbische zee… ‘t Is niet evident omdat de golven zeer dicht bij het strand breken, maar het uitzicht vanop haar geliefde surfplank is onbetaalbaar In Palomino zien we de Engelse Jeannie en Rachel terug en leren we hun vriendin Claire kennen. Een

dan met een grote smile op hun gezicht de weg terug vrij te maken. Stel je voor dat je hier opgroeit, denken wij bij het zien van het grote uitgestrekte niets… Na enkele uren bereiken we Cabo De La Vela, dat bestaat uit zo’n 50-tal huisjes die tussen de zee en de woestijn stand houden in de verschroeiende hitte In deze regio wonen maar een tiental families die eerder als ‘clans’ leven. Hier zullen we één nacht slapen in een cabaña alvorens we verder trekken richting ons einddoel: Punta Gallinas. Nog half dromend staan we om 4.45 uur op om door niemand anders dan – jawel – Julio’s broer Pacho opgehaald te worden voor de heuse rit door de woestijn. De hitte overvalt ons als we uit de auto stappen, VLAKAF!

10

september 2014

VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA

mooie plek waar we zijn beland. De kleurschakeringen van de goudgele duinen, de azuurblauwe zee en de weinige groene bomen en struiken zijn hier op hun puurst en felst, waardoor het uitzicht bijna een schilderij lijkt te zijn. Ongelooflijk. En na ons bezoek aan het meest zuidelijke punt van Zuid-Amerika, Ushuaia, maken we met Punta Gallinas in het noorden de cirkel rond.

Over waterhuizen en walvissen… 12 juli

Na ons woestijnavontuur keren we terug richting Santa Marta, maar deze keer verblijven we in het toeristische Taganga, net buiten Santa Marta zelf. Naast het mooie zandstrand, de vele restaurantjes en de nabijheid van Nationaal Park Tayrona is Taganga vooral bekend voor zijn duikcursussen. Hier zou de prijs voor de PADI (Open Water Dive Course) de goedkoopste zijn ter wereld. Eens het duikcertificaat binnen is (hoera!) trekken we ons drie dagen terug in de geweldige Colombiaanse natuur in Paso Del Mango. We logeren er in hostel Finca Carpe Diem, dat zijn naam meer dan waardig is en dat door een Belgisch koppel wordt gerund. Van daaruit maken we onze weg naar het Colombiaans vakantieoord Tolu, dat zo’n drie uur ten westen van Cartagena ligt. We hopen er een boot te kunnen nemen naar Isla Tintipan, één van de – bij backpackers – weinig bekende paradijselijke eilanden van de eilandengroep Islas De San Bernardo in de Caraïbische zee. Na een uitputtende busrit rijden we het stadje in het donker binnen op één van de vele fietstaxi’s. Al gauw blijkt dat de Colombianen een ander idee hebben van een vakantieoord in de Caraïben dan wij Westerlingen. Het ene café na het andere heeft er reusachtige speakers in de deuropening staan waaruit luidkeelse overstuurde latinoritmes weerklinken. Met onze vingers in onze oren en onze ogen wagenwijd open zoeken we een slaapplek temidden van deze kakafonie. We vinden die uiteindelijk in het weinig charmante hotel (stel je er niets bij voor) El Turista waar we via de vreemde gastheer Alberto ook meteen aan boottickets geraken om de volgende dag naar Isla Tintipan te varen.

dus draperen we onze sarongs over ons heen zoals het echte woestijnvrouwen betaamt. Niet veel later duikelen we de steile zandhelling naar beneden om verkoeling te zoeken in de hevige zee en om ons nadien te pletter te puffen bij het terug naar boven klimmen. Na nog een halfuurtje in de jeep komen we eindelijk aan op onze eindbestemming: Punta Gallinas, waar we met z’n allen de nacht zullen doorbrengen in een chinchorro, dat zijn prachtige ruime hangmatten die in deze streek met de hand worden gemaakt. We maken er meteen kennis met de charmante Lorenzo, een groen-gele papegaai die maar al te graag bij de vrouwtjes rondhangt… Ira & Lorenzo, of hoe een vriendschap ontstaat. We zijn allemaal erg stil geworden van die geweldig VLAKAF!

11

september 2014

VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA

We hebben de gegevens gekregen van Tyler, een Amerikaan die onlangs een hostel zou geopend hebben op dit eiland. Na wat over en weer gemail hebben we een reservatie te pakken voor één nachtje in La Casa En El Agua. Ons hostel blijkt tegen onze verwachtingen in niet op Isla Tintipan te liggen, maar gewoonweg midden in de zeestaat. La Casa En El Agua, zeg dat wel! We worden begroet door een vriendelijke Braziliaanse jongen die het ‘hostel’ – of beter gezegd deze idyllische paalwoning – runt tijdens Tylers afwezigheid. Verder zijn we moederziel alleen in dit houten huis dat op één van de prachtigste plekken ter wereld staat. Geweldig! We zwemmen en spotten zeesterren in de helderblauwe zee , eten de lekkerste langoustines met zicht op oneindig en turen naar de grote sterrenhemel vanuit één van de hangmatten. Heerlijk!

Ciao Colombia! Ciao America Del Sur! 30 juli

Na onze laatste fantastische natuurervaring aan de Pacifische kust van Colombia vliegen we terug naar de stad, en wel meteen de allerlaatste stad van onze reis: Bogota. Menig reiziger had ons al gewaarschuwd voor het koele klimaat van Bogota, waarop wij altijd uit volle mond antwoordden: “wij zijn van België, we zijn dat gewoon!”. Maar het plotse verschil van 42° naar 15° hadden we toch een beetje onderschat, waardoor we na één dag allebei met een flinke snotvalling rondliepen… :-) Tijdens de eerste regenachtige dag gingen we de culturele toer op en bezochten we het Botero- en het goudmuseum. De Colombiaanse kunstenaar Botero is vooral bekend om zijn schilderijen en sculpturen van voluptueuze mensen, dieren en objecten. En in het Museo Del Oro worden we ondergedompeld in de geschiedenis van goud en kostbaar metaal in het algemeen.De volgende dag is onze geliefde zon terug en springen we op de fiets voor de Bogota Bike Tour. We fietsen een ganse voormiddag voorbij geweldige street art, bezoeken een lokale koffiebranderij en eten wel vijftien verschillende soorten exotisch fruit in de Mercado Central.

Via Inge (die de gids Colombia Facil heeft geschreven) weten we dat Tyler nog een ander hostel bezit, namelijk the Humpback Turtle dat aan de – wederom weinig bezochte – pacifische kust ligt. Op minder dan 48u verplaatsen we ons van de Caraïbische kust naar de Pacifische via een nachtbus en een avontuur in een mini-vliegtuigje. Tyler vond ons plan ‘epic’ en bij onze aankomst in het mysterieuze Bahia Solano kunnen we dat alleen maar beamen. Van de picture perfect Carribean beaches naar de ruwe Pacifische kust waar de donkerkleurige wijdse zandstranden hier en daar onderbroken worden door rotsen, watervallen of door de woeste jungle die zijn weg maakt tot aan de hevige zee. Na twee rustige dagen trekken we erop uit naar nationaal park Utria waar we dé reden van ons bezoek aan de Pacifische kust hopen te spotten: humpback whales! Maar nog geen uur later worden we verrast door de sprong van een babywalvis op zo’n tien meter van ons bootje. WAUW! Kiekenvlees & ongeloof! Een onwezenlijk moment en een schoon bijna-einde van onze reis. VLAKAF!

Omdat zes dagen Bogota ons wat te veel leek, gaan we er nog even tussenuit voor een laatste tripje 12

september 2014

VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA

richting Villa De Leyva, een koloniaal dorpje op ongeveer vier uur van Bogota. We genieten er van de gezellige kasseibaantjes, verborgen terrasjes en van de wondermooie Plaza Mayor, één van de indrukwekkendste plazas van heel Zuid-Amerika. Tijdens de terugrit naar Bogota probeert een overenthousiaste Colombiaan ons nog te overtuigen om nog tien andere plekken te bezoeken in deze provincie. Tevergeefs proberen we hem duidelijk te maken dat we overmorgen naar huis vliegen en dat dit écht onze laatste ZuidAmerikaanse busrit is. Damn, wat vliegt de tijd.

voordeel van de Colombianen eindigt. De volgende ochtend zien we nog net enkele grijnzende Argentijnen in onze richting kijken na de wedstrijd België-Argentinië voor we in onze laatste taxi kruipen richting luchthaven.

Let’s fly, let’s fly away…

Na vijftien uur reizen schrikken we ons een ongeluk bij het zien van zoveel lachende gezichten die ons staan op te wachten in Zaventem, inclusief spandoeken en bubbels.

Terug in Bogota smijten we ons nog een laatste keer in het gele voetbalgeweld tijdens de match Colombia-Brazilië, die jammer genoeg niet in het

VLAKAF!

13

september 2014

NIEUWS VANUIT DE SCHOOL Onder een stralende najaarszon doken we alweer een nieuw schooljaar in. Na een deugddoende vakantie keken de kinderen vol ongeduld uit naar 1 september. Wat zou het nieuwe schooljaar teweegbrengen? En voor onze oudste leerlingen was de hamvraag: starten we nu eindelijk in het gerenoveerde klooster?

lagere afdeling. Deze twee enthousiaste jongelingen zullen ervoor zorgen dat onze jeugd zeker voldoende actief blijft.

Herfstetentje

Op zaterdag 27 en zondag 28 september staat ons jaarlijks herfstetentje op het programma. Telkens weer een gelegenheid om te genieten van een lekkere maaltijd, een onverwachte vriend te ontmoeten, of gewoon een gelegenheid om de school te steunen. Inschrijven kan steeds via de school of bij één van de leerkrachten van het schoolteam. Iedereen is van harte welkom! Via onze website ‘www.paulus.op-weg.be’ kan je beslist meer informatie vinden.

Verhuis

Na een lange renovatieperiode keken we hoopvol uit om op 1 september eindelijk de langverwachte verhuis door te voeren. Dankzij de inzet van alle collega’s die tijdens de vakantie heel wat dagen op school doorbrachten, konden we op de valreep de verhuis realiseren. De lokalen aan de gemeentezaal werden ontruimd en de laatste vakantieweek werden nieuwe stoelen en lessenaars, kasten en digitaal bord (touchscreen)… geleverd. Het werd een race tegen de tijd om de klassen in te richten, maar op 1 september konden we alvast de kinderen verwelkomen in schitterend ingerichte lokalen. Nu resten nog wat ‘kleine’ afwerkingen – zoals de herinrichting van het oude sanitair gedeelte – en nadien kunnen we de school eens openstellen voor alle belangstellenden.

Ouderraad

Ook dit jaar zit onze ouderraad niet stil. De eerste schooldag probeerden ze met een ludieke actie de lokale overheid te sensibiliseren om de verkeersveiligheid rond de schoolpoort verder actief op te volgen. Na het enorme succes van vorig schooljaar organiseert de ouderraad ook dit jaar opnieuw hun ontbijtactie op kermiszondag. Wie graag verwend wordt op zondag 12 oktober, kiest het best voor een ontbijt aangeboden door onze ouderraad. Meer info vind je op de website of thuis in de brievenbus. Bedankt aan iedereen die de school een warm hart toedraagt en wij zorgen ervoor dat ook dit schooljaar kleurrijk zal verlopen.

Nieuwe gezichten

Vorig schooljaar namen we afscheid van meester Joris, onze gymleerkracht. Hij wordt dit jaar vervangen door meester Glenn, die de bewegingsactiviteiten voor de kleuters voor zijn rekening zal nemen, en meester Frederik, die instaat voor de bewegingsmomenten voor de

VLAKAF!

14

september 2014

HERNIEUWING ABONNEMENT Onze verspreiders komen vanaf nu aanbellen om terug te abonneren. Ze doen dit tegen 11 november. Je kan hen eventueel zelf aanspreken om een steunkaart te kopen, als je niet veel thuis bent. Inwoners die om één of andere reden geen kans kregen om een steunkaart te kopen, kunnen nog steeds overschrijven op BE90 8902 6403 4132 (IBAN). We vragen vijf euro, voor wie juist de kostprijs (of iets minder!) betaalt of acht euro, voor wie ons een extra duwtje in de rug wil geven. Na een jaar met zes recepties n.a.v. 20 jaar Vlakaf tweede reeks en veel dikke nummers, is het een prestatie om de abonnementsprijs niet te verhogen, al zeggen we het zelf! Onze penningmeester houdt wel zijn hart vast… De prijs voor een postabonnement bedraagt minimum 9 euro, te storten op dezelfde rekening. Zorg er wel voor dat jouw correcte adres zeker vermeld is! Gelieve dit te doen vóór 1 december om de administratie voor de nieuwe jaargang vlot te kunnen organiseren. Mensen die in het buitenland verblijven kunnen voor 8 euro een abonnement nemen. Vlakaf wordt hen dan toegezonden per e-mail in dezelfde periode als de verspreiding in Hansbeke. Hieronder lijsten we de trouwe verspreiders met “hun” straat op. Zij trotseren weer en wind om je om de twee maand onze dorpskrant te bezorgen. De redactie dankt hen voor deze tweemaandelijkse inspanning. Als je familienieuws hebt (geboorte, overlijden, huwelijk, verhuis…), mag je hen steeds contacteren om het op te nemen in onze rubriek Personalia. Melissa Anthuenis KIPPENDONKSTRAAT Katalin Bekaert CARDIJNLAAN Martine Bockaert WARANDESTRAAT Rita Bultinck LINDESTRAAT en BEGIJNHOFLAAN Mieke Cafmeyer KOUTERKEN en HAMMESTRAAT Greet Conix KARMENHOEKSTRAAT Hilde De Roo BOERESTRAAT Marina De Wulf REIBROEKSTRAAT (Deel 1, tot nrs 40 en 47) Peter Janssens DOORNBOSSTRAAT Linda Keirse PALESTRAAT en ROSTRAAT Riet Kersse OMMEGANGSTRAAT en KAPELLENSTRAAT Antoine Maenhaut ZANDESTRAAT en DONKERSTRAAT Godelieve Onderbeke HANSBEKEDORPSSTRAAT Kay Quintyn REIBROEKSTRAAT (Deel 2, vanaf nrs 42 en 49) en DALESTRAAT Rosina Sucaet MERENDREESTRAAT en OVERBROEKKOUTERSLAG Ludwina Van de Walle KERKAKKERSTR en MELKERIJSTRAAT Anna Van de Walle DRIESSTRAAT Gudrun Van Heirzele NEVELESTRAAT en TIEN GEMETEN Marleen Van Ooteghem MOLENSTRAAT Ethel Van Yperen VOORDESTRAAT Rita Verhelst BORLUUTLAAN Wanda Verthriest VAARTSTRAAT De verdeling aan de verspreiders en B-post is in de trouwe handen van Luc Vandewalle.

VLAKAF!

15

september 2014

ONTROEREND GOED

ANN DEKLERCK EN CHRISTOPHE VAN OOTEGHEM

Als Hansbekenaren fier zijn op hun dorp en er zich thuis voelen, dan heeft dat veel te maken met de talrijke authentieke woningen en charmante hoevetjes. Het is dan ook met plezier dat we verschillende van onze dorpsgenoten en inwijkelingen heel wat energie (en meestal ook wel wat geld) zien steken in het opkalefateren ervan. Vaak hebben de woningen door de jaren heen wat van hun charme en comfort verloren en is een wissel van eigenaar de aanleiding om ze eens een flinke beurt te geven. Als dat dan met stijl en respect voor de oorspronkelijke woning en de ruimere dorpsomgeving gebeurt, dan kunnen we dat alleen maar toejuichen. Meer zelfs, in deze rubriek zetten we een aantal opmerkelijke bouwwerken in de kijker, bieden we je een kijkje achter de gevel en laten we vooral de bouwheren aan het woord over hun ervaring en of die baksteen in hun maag nu definitief is verteerd … 77 rees er in de loop van vorig jaar een moderne nieuwbouw uit de grond. Het leek wel of we verscholen stonden te wachten tot de nieuwe eigenaars er neerstreken … Nog maar een maandje geleden verhuisden Ann Deklerck en Christophe Van Ooteghem naar hun nieuwe stek en al meteen mochten we hun ervaringen verslaan. We kozen de avond van de eerste schooldag uit om er ons oor te luisteren te leggen.

Na een periode van (ver)bouwverlof, is de bedrijvigheid op de vele Hansbeekse werven terug op gang gekomen. Er is m.a.w. nog een toekomst voor deze rubriek … Niet alleen wordt er her en der nog duchtig verbouwd. Ook nieuwe woningen bepalen meer en meer het architecturale landschap van onze gemeente. Dat nieuwe woningen vaak een eigentijds karakter mee krijgen, juichen wij alleen maar toe. Ook in de Zandestraat

Uit familiehand gekocht

Ann en Christophe kochten de oorspronkelijke woning begin 2012. Ze woonden op dat ogenblik in de Biebuyckstraat in Nevele, in een woning die Christophe nog zelf in 1997 liet bouwen. Hun allereerste plan was om deze woning te verbouwen en er ondertussen te blijven in wonen. Christophe zag dit plan echter niet onmiddellijk zitten en keek dus rond naar andere opties … Op een dag reed hij langs de woning in de Zandestraat 77, die blijkbaar al enige tijd te koop stond. Nochtans was de woning in handen van verre familie van Christophe. De broer van zijn grootmoeder had er namelijk gewoond. Ondertussen verhuurden zijn dochters de woning aan Rita Fiers, die zich verplaatste in een rolstoel en geen onbekende was in Hansbeke. Ann en Christophe waren meteen verkocht. Een perceel van 1100 vierkante meter kom je namelijk niet meer op elke hoek van Hansbeke tegen. Dus beslisten ze maar om hun Nevelse verbouwplannen te slopen en naar het geboortedorp van Christophe te verhuizen. En wie Christophe (nog) niet kent, … kent misschien wel zijn vader, Marc Van Ooteghem, alias Tuurken. VLAKAF!

16

september 2014

ONTROEREND GOED ramen, elektriciteitskabels, dakgebintes, … het ging er allemaal eerst uit en af. De restanten zijn nog gedeeltelijk aan te treffen achter hun nieuwe woning, keurig gestapeld weliswaar. Daarna mocht de sloophamer komaf maken met de ruwbouw en de fundamenten. Enkel de garage achter de woning mocht blijven staan zodat deze geïntegreerd kon worden binnen de nieuwe garage. Daarnaast bleef nog de regenput zitten. Al de rest werd opnieuw opgebouwd.

Vak- en eigen werk

Net vóór de zomer van 2013 startte de aannemer met de bouw van de nieuwe woning. In de beginfase liep dit supervlot. In een mum van tijd metste Geert De Nobele de ruwbouw. Hij kreeg daarbij zowel de hulp van Christophe als van Ann. Christophe is postbode en moet dus dagelijks vroeg uit de veren – iets vóór 4 uur – zodat hij om half vijf in het postkantoor van Latem kan zijn van waaruit zijn postbedeling begint in Zevergem. Vroeg starten betekent gelukkig ook vroeg thuis zijn in het geval van Christophe. Hierdoor kon hij in de namiddag ‘metsersknoape’ spelen. Nadat hun aannemer het ’s avonds voor bekeken hield, ging Christophe vaak nog even door met het klaarzetten van de stenen voor de volgende voormiddag. Maar ook Ann heeft regelmatig ‘gediend’. Al was het belopen van de stellingen op grote hoogte niet meteen haar favoriete bezigheid. Ann en Christophe zijn zeer tevreden van hun aannemer. Niet alleen leverde hij uitstekend werk, hij gaf hen ook heel wat referenties door van vaklui die achteraf steeds kwalitatief werk bleken neer te zetten. Niet dat ze zomaar elke referentie blind volgden. Ze maakten er immers een gewoonte van om voor elke opdracht drie offertes op te vragen en deze grondig te vergelijken. Een hele administratie en opvolging, maar hiervoor kon op Ann gerekend worden. Oorspronkelijk hoopten Ann en Christophe om tegen het einde van vorig jaar in de woning te kunnen intrekken. Maar dit bleek naderhand een té optimistische planning. Eens de verschillende stielmannen elkaar moeten opvolgen, vliegen de weken en maanden natuurlijk

Met de grond gelijk gemaakt

Het scheelde niet veel of we konden op dezelfde locatie het verslag van een intensieve verbouwing gaan opmaken. Ann en Christophe kochten de woning namelijk met de intentie om ze om te verbouwen en ze een eigentijds karakter te geven. Maar gesprekken met hun architect, Leen Vereecke uit Eeklo, leidden hen al snel tot een afbraak … Zowel naar stijl als naar oppervlakte zaten ze namelijk te veel gevangen in de oorspronkelijke woning. Dus diende er een verkavelingswijziging aangevraagd te worden, want Ann en Christophe wilden voor een plat dak gaan, de woning meer naar de voorkant van hun perceel bouwen, de garage uitbreiden tot op de perceelsgrens, … Een jaar nadat ze de woning kochten en nadat Rita Fiers een nieuw onderkomen had gevonden, begin 2013, konden ze aan de sloopwerken beginnen. Vooraleer de sloophamer eraan te pas kwam, stripte Christophe de woning volledig. Dakpannen, VLAKAF!

17

september 2014

ONTROEREND GOED overvloedige lichtinval. Maar ook de witte ingebouwde kasten in het midden van de leefruimte en de witte keuken, die zich aan de voorzijde van de woning bevindt, creëren een open en weids gevoel. In deze ganse ruimte zijn geen muren te bespeuren. Alles loopt in elkaar over. Enkel aan de linkerzijde van de woning bevinden zich een aantal afgesloten ruimtes waaronder de berging en het toilet … alhoewel. Ook deze ruimtes zijn momenteel nog gedeeltelijk open. De deuren hangen er namelijk nog niet aan. Maar daar komt binnenkort verandering in. Op de bovenverdieping, die je bereikt via de trap die zich aan de voordeur

snel voorbij. Aan Christophe zal het niet gelegen hebben. Ook na de ruwbouw, deed hij heel wat werken zelf of assisteerde hij de vaklui. Zo plaatste hij alle isolatie, installeerde hij de badkamer en meer dan acht meter ingebouwde kasten, legde hij de laminaat, sleep hij de elektriciteitskabels in, legde hij alle verlichting, … Uiteindelijk bleken ze een jaar nodig te hebben vooraleer de woning instapklaar was. Wat toch nog een zeer mooie prestatie te noemen is! Zeker omdat ze zich eigenlijk nooit echt hebben opgejaagd vermits ze hun eigen stek hadden in Nevele.

Meer dan 220 m² leef- en bergruimte

Het resultaat mag er absoluut zijn. Het geheel oogt strak en eigentijds. Een zee van licht komt je tegemoet wanneer je via de voordeur, langs de trap naar de achterzijde van de woning wandelt, waar zich de leefruimte bevindt. De ramen, die zich zowel aan de achterzijde als aan de linkerzijde van de achterbouw van aan de vloer tot aan het plafond uitstrekken, zorgen voor een VLAKAF!

18

september 2014

ONTROEREND GOED

van het gelijkvloers. Beneden is de bewoonbare oppervlakte 95 vierkante meter. Boven is dat 69 vierkante meter. En dan hebben we de garage nog niet meegerekend, die na de uitbreiding 61 vierkante meter groot is. Je kan er m.a.w. een kleine vrachtwagen in parkeren …

bevindt, hebben Ann en Christophe drie slaapkamers, een dressing en een badkamer geïnstalleerd. Omdat aan de achterzijde van hun woning een uitbouw is voorzien, is de oppervlakte van de bovenverdieping ietwat kleiner dan deze

Polyvalente postbode Het huis is zeer goed leefbaar en in grote mate afgewerkt. Maar er moeten natuurlijk altijd nog een aantal klussen overblijven om het af te leren. Zo dient de trap nog afgewerkt te worden, een klus waar Christophe zich niet zelf gaat aan wagen. Aan het terras en de oprit zal hij wel zijn steentje bijdragen. Over het plaatsen van de overige verlichting en het verven van de woning zien Ann en Christophe zich wel zelf VLAKAF!

19

september 2014

ONTROEREND GOED volledig de baas. En dan zijn er natuurlijk nog de deuren die binnenkort worden geplaatst. Zelfs na het bouwen van een ruime woning en garage, blijft er van een lap grond van meer dan 1100 vierkante meter nog wel een aardig stuk over. Christophe heeft er ondertussen gedeeltelijk al een bestemming aan gegeven. We hebben er namelijk opnieuw een hobbytuinier bij in Hansbeke. Christophe zijn moestuin bevindt zich achter de garage. Hij vindt van zichzelf dat hij nog in opleiding is – hij krijgt regelmatig wat advies van zijn moeder – maar oogstte toch al heel wat bonen, courgetten, … Hij staat overigens niet enkel in voor het oogsten. Christophedie, te Brugge een opleiding volgde in Spermalie, is ook de kok ten huize Van Ooteghem - Deklerck. Dagelijks kookt hij het potje, terwijl Ann en hun achtjarige dochter Kiara samen aan het bureau huis- en ander werk opknappen in afwachting van een heerlijke maaltijd. Christophe bouwde m.a.w. niet alleen een gerieflijk huis, maar blijkt ook een gerief in huis … Zijn (andere) hobby’s zijn de laatste twee jaren een beetje naar de achtergrond verdreven. Vooral het fietsen hoopt hij binnen enkele maanden terug wat intensiever te kunnen doen. In zijn ‘jongere’ jaren reed hij met WTC Maldegem, waar hij nog steeds lid is, o.a. naar Compostella en Rome …

firma Roxelle. Ze volgt er de betalingen op van de klanten van het bedrijf, die zich overigens niet alleen in België maar grotendeels ook ver in het buitenland bevinden. Roxelle produceert en verkoopt automatische voer- en drinksystemen voor pluimvee en varkens. Thuis zorgt Ann voor de administratieve orde en structuur. Daarnaast houdt ze ook van sporten. Ze is actief lid van de volleybalclub van de gezinsbond. Al staat ze nu helaas op non-actief wegens perikelen aan haar meniscus. Regelmatig eens gaan joggen zit er dus ook niet echt in op dit moment. En de jaarlijkse skivakantie zal er dit jaar wellicht ook moeten door inschieten. Dan blijft er ruim de tijd over om zich in te zetten in de ouderraad van onze basisschool in Hansbeke, of misschien een uitgelezen moment om de skisticks dit jaar even in te ruilen voor verfborstels en –rollen …

Gemengd huwelijk …

Ann is afkomstig van Maldegem en via een omzwerving in Nevele dus samen met Christophe in Hansbeke terecht gekomen. En dan vergeten we nog de omzwerving in Deinze te vermelden, waar ze Christophe leerde kennen. Tijdens het feest voor het tienjarig bestaan van AVS zijn ze geconnecteerd geraakt op de dansvloer. Ondertussen zijn ze 16 jaar gelukkig samen, 12 jaar gelukkig getrouwd en 8 jaar trotse ouders van hun dochter Kiara. Niettegenstaande Ann zeer graag in Hansbeke woont, blijft ze ook haar bakermat nog gedeeltelijk trouw. Ze werkt namelijk in Maldegem als Credit Control supervisor voor de VLAKAF!

20

september 2014

DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020

MARIE-ROSE ‘ROOS’ VERPLAETSE Vlakaf is van plan in 2020 een Gouden Schietspoel uit te reiken aan een sportieveling (M/V) die internationaal doorbreekt. Olympisch goud of een wereldtitel zijn geen voorwaarde, maar kunnen natuurlijk helpen bij de selectie. Alle disciplines komen in aanmerking: atletiek, wielrennen, voetbal, basket, biljarten, zwemmen… zelfs vogelpik. Talentvolle jongeren kunnen zich warm lopen. Wij interviewen ondertussen actieve en nietmeer actieve Hansbeekse kampioenen als mentale voorbereiding.

kort samen met hun dochter Kim, maar zij vond met haar vriend een stekje in Petegem-aan-deLeie. In 1985 verhuisden Roos en Luc van Hansbeke naar Keulen. Niet omdat ze het daar hoorden donderen, wel omwille van het beroep van Luc, nl. beroepsmilitair. In 1994 kwamen ze terug naar België en belandden ze in Machelen.

Leven voor de sport

Roos is de dochter van Maria Hautekeete en André Verplaetse van café De Paele in Hansbeke. Op twaalfjarige leeftijd koos Roos voor de zwemclub van Eeklo. Daar won ze het eerste jaar onmiddellijk het clubkampioenschap. Roos zwom al vrij snel bij de A-ploeg, met Herman Verbauwen als trainer. Ze zat er samen met Carine en Pascale Verbauwen. De familie Verbauwen was een bekende Eeklose zwemfamilie.

Voor dit interview verlieten we Hansbeke richting Machelen-aan-de-Leie (Zulte). We gingen op bezoek bij oud-zwemkampioen, Marie-Rose Verplaetse, voor de vrienden en alle anderen, kortweg Roos. Roos en haar man Luc Van Heirzeele, beiden oud-Hansbekenaren, wonen ondertussen twintig jaar in Machelen. Tot voor

Elke dag was er training. ‘s Morgens van 6.30 uur tot 8.00 uur en ‘s avonds van 17.00 uur tot 18.30 uur. Roos startte met zwemmen toen ze in het zesde leerjaar zat van de meisjesschool in Hansbeke. Iedere dag voerde moeder Maria haar tweemaal naar Eeklo. Vier enkele ritjes dus. In het eerste middelbaar ging Roos naar het atheneum in Eeklo. Ze had er een fiets, zodat ze zelf van en naar het zwembad kon fietsen. Op die manier moest haar moeder niet de hele tijd blijven. “ ‘s Avonds om 17.00 uur stond mijn ma er wel terug, want ze wou de training zien”, zegt Roos. “Zonder de doorzetting en de passie van mijn ma was er geen zwemcarrière.” Op zaterdag was er training van 18.00 uur tot 20.00 uur. En op zondag was er wedstrijd. Afhankelijk van de plaats van de wedstrijd gingen ze met de bus of met persoonlijk vervoer. Op zaterdag dook Roos altijd vroeg haar bed in. Buiten de eer waren er geen verdiensten voor Roos. Integendeel zegt Roos: “Er waren voornamelijk kosten. De vervoerskosten, de badpakken, -mutsen, zwembrillen, trainingspak, … waren allemaal op rekening van mijn ouders. Behalve bij de nationale ploeg. Daar kregen we wel sportkledij. Maar ik dank dus alles aan mijn ouders.”

VLAKAF!

21

september 2014

DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020 Belgisch Kampioenschap. Het was één van de enige wedstrijden dat haar vader erbij was. “En hij heeft mij dan nog niet zien winnen”, zegt Roos, “hij had te veel stress en heeft daarom niet naar de wedstrijd gekeken. Mijn vader was altijd heel geïnteresseerd en ook heel trots, maar hij kon moeilijk om met de stress van de wedstrijden.” Door Belgisch Kampioen te worden, mocht Roos mee naar het Wereldkampioenschap in (toen nog) West-Berlijn, dat in dezelfde maand plaatsvond. Daar werd ze 32ste van de 45 zwemsters. De eindstand van Roos kan je trouwens nog steeds terugvinden op het internet als je Marie-Rose Verplaetse als zoekterm invult in Google.

In de zomer ging de zwemclub met ongeveer veertig zwemmers drie weken op ‘hoogtestage’ naar Font-Romeu in de Franse Pyreneeën. “Dat was in de voormiddag zeven kilometer zwemmen. Na de middag twee uren rust op de kamer en daarna groepsanimatie. ‘s Avonds opnieuw zeven kilometer trainen. Ik ben acht keer meegeweest op zomerstage”, vertelt Roos.

Roos moest vaak naar het buitenland voor wedstrijden, zo zwom ze dus in Duitsland voor het WK, maar ook in Frankrijk, Nederland, Denemarken, Israël, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk en Spanje kwam ze aan de start. In ’79 werd Roos tweede op het Belgisch Kampioenschap, en in ’80 werd ze derde, telkens in de categorie 100 meter vrije slag. Natuurlijk deed ze ook mee aan andere wedstrijden, en ook in andere categorieën, waar ze vaak goede resultaten behaalde. In ’78, ’79 en ’80 werd ze samen met drie andere zwemsters (o.a. Pascale en Carine

Zwemkampioen

Vanaf ’73 deed Roos mee aan zwemkampioenschappen. Eerst deed ze mee aan wedstrijden lange afstand, zoals bijvoorbeeld de 400 meter en de 800 meter. Dit was echter niet haar ding. Ze is al snel overgeschakeld naar de korte afstand, de 100 en 200 meter. De 100 meter vrije slag (borstcrawl) was haar favoriete discipline. In 1976 kreeg Roos zona. Ze is er erg ziek van geweest, waardoor ze vier maanden het bad niet in kon. De vrees voor een einde van de carrière zat er in. Maar door hard trainen, heeft ze toch haar goede vorm teruggevonden. Misschien wel haar beste vorm, want in augustus van 1978 won ze het VLAKAF!

22

september 2014

DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020 Verbauwen) Belgisch Kampioen in de 4 x 100 meter vrije slag en 4 x 100 meter wisselslag. Hierbij zwom Roos schoolslag, en haalde ze een persoonlijke recordtijd. “Nu is die tijd niet zo scherp meer. Evoluties in de reglementen zorgen natuurlijk voor scherpere tijden”, verduidelijkt Roos. Na grote wedstrijden kwam de hele zwemclub soms mee naar het café in Hansbeke. “Mijn zussen zorgden voor eten, en toen ik Belgisch Kampioen was stonden de bloemen klaar en werd er natuurlijk gefeest”, vertelt Roos. In 1980 stopte Roos met competitiezwemmen. Ze speelde daarna wel nog vijf jaar waterpolo waarbij ook internationale tornooien op het programma stonden. In augustus ’85 stond een tornooi in Noorwegen op de agenda, maar door de liefde heeft ze dit tornooi niet meer afgewerkt. Net ervoor had Luc haar ten huwelijk gevraagd en toen is Roos ook gestopt met waterpolo. Roos werd in haar carrière sportvrouw van het jaar in Hansbeke, en ze kreeg ook de trofee voor sportverdienste van de stad Eeklo.

Zwemmen doet Roos niet meer. Enkel om te ontspannen zal ze nog eens in een zwembad springen, maar baantjes zal je haar niet meer zien doen. “Daar heb ik echt genoeg van”, bekent Roos.

"Sjanse, teweehe heurn trèw in twoidre!"

We bedanken Roos voor de hartelijke ontvangst en wensen haar nog veel wandelplezier!

Vandaag Als ontspanning en om fit te blijven, gaat Roos samen met haar zussen, Lieve en Agnes, ieder weekend zo’n tien à vijftien kilometer stappen. Ze zijn lid van de wandelclub ‘de Lachende Wandelaars’ uit Aalter. Vorig weekend namen ze nog deel aan de vierdaagse van de Ijzer. Vier keer zeventien kilometer. Op het werk is Roos ook steeds in beweging. Ze werkt als logistiek assistent in het Sint-Vincentiusziekenhuis te Deinze. VLAKAF!

23

september 2014

WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM? de Buurtwegen (1846) en de Popp-kaart (1864). Verder in meerdere publicaties van Oud-Hansbeke en Albert Martens. En natuurlijk via de mondelinge overlevering…

Per wijk willen we een poging doen om de straatnamen te verklaren. We vonden op verschillende plaatsen informatie. In Meetjeslandse toponiemen tot 1600, deel Hansbeke, uitgegeven door de stichting Achiel de Vos, geschreven door Jan Luyssaert (1995) en deel Nevele (2011). Op de kaart van Joost De Deken senior uit 1700 en zijn zoon (1744), in de Atlas van

VLAKAF!

Doornbosstraat

De wijk Voorde sluit nauw aan bij het dorp. Joost De Deken senior sprak al van het beloop Kercke en Voorde. Tamelijk centraal in het gebied ligt een weg van noord naar zuid. Hij vertrekt aan de oude omwalde hoeve, soms genoemd het Goed ter Exaerde (Voordestraat 4) in zuidelijke richting, evenwijdig aan de dorpsstraat. Grote percelen, waar nu de hof van het Cultuurhuis en de Cluysewijk zijn, heetten in 1700 den Doorenbusch, omdat er zich tevoren een gerooid bos met struikgewas van doornen of heesters met stekels bevond. Na het rooien van de struiken werd het een stuk broekland. Hier lag eveneens een omwalde hoeve, reeds in 1466 vermeld als een hofstede. In 1701 trok een lekebroeder-kluizenaar zich hier in eenzaamheid terug. De Hanbekenaren spraken toen van de cluyse, waarmee ze de afgezonderde woning van de kluizenaar bedoelden. Toen de laatste eremiet in 1788 de woning verlaten had, bleef de naam bestaan voor het omwalde erf, dat in handen van het OCMW kwam. Bij uitbreiding werd het een toponiem voor de nog ruimere omgeving. De oude woningen werden afgebroken in 1981 voor de aanleg van de nieuwe wijk. In 1985 werd de wijk ingehuldigd. De huizen kregen een straatnummer voortbouwend op de luttele huizen 24

september 2014

WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM? van het oude deel van de Doornbosstraat. Het begrip De Cluyse bleef bestaan, er waren vele jaren Cluysefeesten en een monument aan nr. 37 vertelt over de geschiedenis. Het rechte verloop van de Doornbosstraat werd in het zuidelijk deel verlegd om een lus te maken rond de “dries” Links kluizenaarswoning, uitgebreid in 1758, rechts vierwoonst als armenwoning in waarrond de 1841 gebouwd huizen staan. De Merendreestraat. ‘Heyst’, ‘heist’ of ‘heest’ gaat doorsteek naar de Merendreestraat werd niet terug op het Germaanse haisjo, dat ‘jong bebouwd maar werd minder toegankelijk. Een beukenbos’ en later ‘struikgewas’ betekent. Deze nieuwe doorsteek naar Hansbekedorp kwam er oude openbare weg is op vroegere kaarten zelfs door de hof van het vroegere gemeentehuis, later merkelijk breder getekend dan de Doornbosstraat politiekantoor, nu cultuurhuis. De oude voetweg, zelf. Een verbinding tussen de Heystakkerweg en Cluyseweg, die vertrekt op Hansbekedorp aan café de Doornbosstraat, langs nr. 11, heet in de Brouwershof, werd voorbij het scoutslokaal een volksmond de Boterslag of Boterweg. Werd langs paar tientallen meter opgenomen in het nieuwe deze kerkweg ooit boter vervoerd, gesmokkeld? … wegtracé van de sociale woonwijk, maar werd Uit dezelfde volksmond komt het begrip de Lange verderop in oostelijke richting naar de Wegel langs Muyzes putten (waterpartijen achter Voordestraat en Merendree onderbroken aan de de boerderij van Cyriel Muys † 1959, Voordestraat woonwijk. De Jans Mansstraat die zuidelijk en 18) voor de kortste verbinding tussen oostelijk langs de Cluysehoeve liep is verdwenen. Hansbekedorp en Merendree. Hij maakte gebruik De naam verwees naar de eigenaar van de Jans van onderdelen van de reeds vernoemde Mansbilk (‘bilk’ is gesloten perceel, zie ook beluik). voetwegen. Noordelijk in de Doornbosstraat, tussen de Lindestraat en de zij-ingang van Selleskasteel, In dit gebied zijn plannen voor een rondweg, een vertrekt een buurtweg, achter de vroegere rotonde en een tunnel onder de spoorweg, boerderij Doornbosstraat 1, de Weg naar de waardoor het stratenplan drastisch zal hertekend Heystakkers. De Heystakkers waren percelen ten worden, naast andere nadelen vanuit noorden van de boerderij Goed ter Elst, nu milieuperspectief en landschapsbeleving. bereikbaar via een dreef vanuit de VLAKAF!

25

september 2014

WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM? Merendreestraat

De weg naar Merendree vertrok aan het kruispunt tegenover Huis D’haenens. Vóór de aanleg van de spoorweg in 1838 liep hij rechtstreeks door naar het kruispunt waar nu Zandekapel staat (als smalle weg ‘Het Merendreestraetje’) en volgde het traject van de huidige Donkerstraat tot aan de Palestraat. De toegang tot de hoeve Goed ter Elst begon dus nog een klein stukje ten Goed ter Elst, reeds vermeld in 1486, centraal in de Voordewijk zuiden van de spoorweg. Heystakkers. Bij de aanleg van de spoorweg werd de Merendreestraat een langsweg ten noorden van de Overbroekkouterslag spoorweg. Of ze onmiddellijk in kasseien Aan de overkant van de Merendreestraat loopt nu uitgevoerd werd, is niet honderd procent zeker. De de nieuwe Lambroekstraat. Voorheen was hier een breedte van de gewestweg tussen Hansbeke en fietsersweg langs de spoorweg die even verder Merendree was alleszins groter dan tussen schuin linksaf draait. In feite kwam deze smalle weg Merendree en Drongen. Maar kronkelen deed ze van over de spoorweg aan het begin van de Kleine overal en geplande rechttrekkingen kwamen er Heirenthoek achter het vroegere café De Paele niet. De nieuwe weg gaf ruimte voor enkele mooie langs Den Ondank (Kleine Heirenhoek 20) richting huizen van einde negentiende, begin twintigste Merendree. Dit wegje werd ingekort door de eeuw. Recent werd er een aantal afgebroken door aanleg van de spoorweg. Het was een prima de onteigeningen voor het derde spoor en de fietsersweg, wat zanderig in de volle zomer, nieuw aan te leggen parallelweg. De huizen aan het evenwijdig aan de drukke Merendreestraat. Langs begin van de Merendreestraat behoorden tot de de wegelkens naar Merendree rijden was een wijk ‘Dorp’. De weinige huizen verderop hadden begrip in Hansbeke. Nu is de weg in beton ‘Voorde’ als adres. Waar de Paletunnel nu ligt uitgevoerd en kreeg hij de naam stond een ouder huis tegen de spoorweg aan. De Overbroekkouterslag. Het merendeel van de Merendreestraat kronkelde errond. Deze lokaliteit huizen staat op het grondgebied van Merendree, stond bekend als aan ’t Wit Wijvekes, naar de slechts enkele zijn Hansbeeks te noemen: ten haarkleur van de voorlaatste bewoonster. westen van de Grote Heirenthoek. De naam Overbroekkouterslag is dan ook van Merendreese Hiertegenover loopt een buurtweg, deels in beton, oorsprong: het is een slag, wegel, door de kouter naar de Voordestraat. Volgens de buurtatlas is dit over het broek. ‘Broek’ is afgeleid van het de Blommestraat, wellicht naar een bewoner in de Germaanse broka ‘moeras’. Broek-toponiemen directe omgeving. Rond 1700 werd gesproken over liggen gewoonlijk in vochtige, drassige, alluviale het Eystestraetjen , want het ligt ten zuiden van de VLAKAF!

26

september 2014

WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?

Rijksweg Hansbeke-Drongen ter hoogte van Merendreestraat29 gronden bij grachten, beken en rivieren. Vanuit Merendree bekeken is dit duidelijk het geval: over de vallei van de Oude Kale en de Kozijnbeek die erin uitmondt.

Pontweg. De Hovestraat sloot haaks aan op de Doornbosstraat, maar liep ooit verder door, als voetweg wellicht, in zuidoostelijke richting naar Cluyseweg en Eystestraetjen. Dwars over de akkers en weiden in het kerngebied van de wijk Voorde. Door de bouw van het kasteel van De Seille (Selleskasteel) en de aanleg van het park- en bosschagegebied veranderde het wegenpatroon. Deze evolutie gaat de laatste decennia alsmaar door, met gevaar voor privatisering van openbare wegen. Het tweede deel van de huidige Voordestraat op de grens van Hansbeke met Merendree, van aan de linde naar de Merendreestraat staat bij Joost De Deken geboekstaafd als Straete langs Merentre. In de Atlas van de Buurtwegen wordt dit deel Lokestraat genoemd zoals het deel verder naar het noorden vanaf de linde. Letterlijk staat er dat de Lokestraat (of Lockstraetjen) loopt vanaf ‘le canal près du lieu Schipdonck’ − gehucht/boerderij aan de overzijde van de Brugse Vaart dat zijn naam gaf aan het Schipdonkkanaal – tot ‘chemin Merendreestraat’. De Lokestraat was dus een lange weg ongeveer op de oostgrens van Hansbeke. Op de Voordereceptie van 20 jaar Vlakaf beweerden

Voordestraat

Eindelijk komen we aan bij het sleutelwoord dat de naam aan deze wijk gaf: Voorde. De oudste voorde of doorwaadbare plaats van Hansbeke lag op de wijk Hamme en was de oversteekplaats in de Dorma/Leye/Hoogkale op de weg naar Zomergem. Een tweede voorde kwam aan de Grote Beek even voorbij het eerste kasteel en het wethuis. De aanpalende boerderij werd Goed ter Voorde geheten (Vaartstraat 5). In 1772-76 lag er op die plek reeds een brugje, Sluijs brugghe genoemd. Naast de Pontweg van Hansbekedorp richting Brugse Vaart liep aan de oostkant een voetweg van 450 m lengte, de voetweg naar Sluysbrugghe, tot aan de beek. Haaks op de Pontweg, nu Vaartstraat, liep in oostelijke richting de Voordestraat, op de zuidelijke rand van de percelen die afwaterden naar de Grote Beek. Het vertrekpunt was ten noorden (!) van het Wethuys, nu restaurant OudGemeentehuis. De Voordestraat liep dus in één rechte lijn van oost naar west, van aan het VLAKAF!

kruispunt met de lindeboom naar de Vaartstraat. De S-bocht aan de omwalde boerderij Voordestraat 4 vormde dus niet de hoofdweg. Parallel aan het niet meer bestaande stuk van de Voordestraat, liep een paar tientallen meter zuidelijker de Hovestraat, die begon aan Herberg Hove, het wethuis, later gemeentehuis en nu restaurant. De naam Hove was afgeleid van het kasteelgoed, of hof, aan de overzijde van de

27

september 2014

WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM? bewoners dat dit deel van de Voordestraat ooit Overbroekkouterstraat of zelfs Donkerstraat heette (?!) Onmiddellijk ten zuiden van de hoeve Voordestraat 18 liep een voetweg naar de Cluyseweg, genaamd het Buyssewegelken, wellicht naar een vroegere bewoner of omdat het ergens over een buize liep waar een beek of gracht doorliep. Op school leerden we dat de huizen Landschap met Voordestraat 10 en zonder bosschage, uit diavoorstelling aan de oostkant van de Hansbeke in beeld Voordestraat bij Merendree hoorden, ook al sloten de meeste bewoners aan bij de parochie Hansbeke om naar de kerk en naar school te komen. De westkant hoorde bij de gemeente Hansbeke. Toch vinden we op de Ferrariskaarten (1777) een bijzonderheid. Alle gemeenten hebben een ‘parochienummer’. Hansbeke heeft 12, Merendree Lezer René Langeraert deelde ons mee na het lezen 93, Landegem 96, Nevele 14, Lotenhulle 13, Bellem van de straatnamen van Ro dat hij met zijn moeder 6 en Zomergem 92. Opmerkelijk is dat bij de hoeve Eleken De Clercq te voet ging nieuwjaren bij zijn Voordestraat 18 het getal 93 staat! In alle geval, peter René Bollaert, met zijn likeuren- en door de fusie van gemeenten is de Voordestraat rookwarenwinkel in de Nevelse Kortemunt. Zij voor eens en altijd grondgebied Nevele. De trokken door de Congo langs het Kozijnstraatje, Hansbeekse naam Voorstraat, voorloper van de over de Kozijnbeek op de grens van Hansbeke met Voordestraat, werd dan ook maar in de Nevele. prullenmand gegooid.

Dit artikel plaatsten we op onze website met uitgebreide bronvermelding. Wie correcties of aanvullingen bij de inhoud heeft, mag steeds het redactieadres contacteren.

"Oaltijd gepeist dat de Vuerdestroide ezue hieet omda Lowie doir weunt!" VLAKAF!

28

september 2014

VOORUITBLIK OPEN MONUMENTENDAG zondag 14 september: Hansbeke en Merendree. Dit jaar draait alles rond het thema "ERFGOED". In Nevele zijn er verscheidene erfgoedverenigingen waarvan er een is die zich speciaal bezig houdt met onroerend erfgoed: WENDE. Tweejaarlijks reiken ze de Wendeprijs uit. Deze prijs wordt toegekend voor de best geslaagde renovaties of restauraties van de voorbije twee jaar. Zo werden in 2013 de gebouwen Begijnhoflaan 4 in Hansbeke en Alsemweg 13 in Merendree laureaat van de Wendeprijs. Deze twee bekroonde gebouwen stellen we open voor het publiek. Het "Omgekeerde Huis" en de "Schuur Leenesonne" zijn echte parels. Café De Reisduif is een geval apart en is het ook altijd geweest. Ons derde monument wordt momenteel gerestaureerd, dus het ideale moment om dit volkse monument nog eens open te stellen voor het grote publiek. Onze gidsen zijn ter plaatse voor een woordje uitleg en er is een kleine fototentoonstelling. In “De Reisduif” is ook een fotomontage op muziek van... Café De Reisduif. Omdat er niet overal parkeerplaatsen voorhanden zijn, verbindt een bewegwijzerde fietstocht de drie monumenten die je kan terugvinden in de brochure die gratis ter beschikking wordt gesteld. Onderweg is er nog de mogelijkheid om de aloude bolsport aan te leren. Voor meer informatie kan u contact opnemen met Hugo Schaeck, tel. 09 371 70 12 of [email protected] Namens de werkgroep OMD-Nevele, Hugo Schaeck, promotor

Femma Hansbeke organiseert voor leden en nietleden: Dinsdag 16 september: stoofpotjes en ovenschotels Woensdag 24 september: powertex Donderdagen 9 en 23 oktober en 6 november : mutsen breien Woensdagen 15 oktober en 19 november: bloemschikken Woensdag 12 november: gourmetburgers Meer inlichtingen: stuur [email protected] Greet Conix 0488 75 16 26

11.11.11

Thema voor 2014 is verder de voedselproblematiek. 1/3 van het voedsel wordt wereldwijd verspild. En dat terwijl 1 op 8 mensen in de wereld honger lijdt. Er is genoeg voedsel en toch is er honger! De straatactie in Hansbeke wordt dit jaar georganiseerd in het weekend van 11 november vanaf zaterdag 8 november.

Activiteiten - Bewegwijzerde fietsroute (20 km): vertrek mogelijk aan elk opengesteld monument, met gratis brochure waarin de routebeschrijving steekt. - Bollen met dikke bol: in de “bolserre” bij Hugo Verhaege, Hammeken 24, Merendree, kan men deze aloude populaire volkssport aanleren.

Zoals vorig jaar is er terug een interessante ochtendwandeling ter vervanging van het gezonde ontbijt, omdat zaal NOVY nog niet klaar is. Deze vindt plaats op zondagvoormiddag 23 november in Merendree.

Opengestelde monumenten 1. Café De Reisduif, Warandestraat 2. 2. "Het Omgekeerde Huis", Begijnhoflaan 4 3. “De schuur Leenesonne”, Alsemweg 13, Merendree. VLAKAF!

een mail naar of telefoneer naar

Meer informatie in volgende Vlakaf.

29

september 2014

"T

VOORUITBLIK WERELDFEEST LOWAZONE

KINDEREN IN DE MIST

Het Wereldfeest van de LoWaZoNe vindt dit jaar plaats in Zomergem (2013 Waarschoot).

Voor wie de aankondiging in onze vorige Vlakaf heeft gemist of nog geen gelegenheid heeft gehad om plaatsen te reserveren, nog een herinnering op de valreep ...

Op 10 en 11 oktober word je verwacht op en rond de Markt van Zomergem, voor het jaarlijkse Wereldfeest.

Auteur: Fons Vinck Regie: Ingrid Roets

Op zaterdag 10 oktober kan je in het gemeentehuis gaan kijken naar Fish & Run II, een boeiende documentaire over vissers bij ons en in het Zuiden, met aansluitend debat en muzikale omlijsting.

Spelen mee: Linde De Baets, Jochen De Brabander, Joren De Brabander, Jacob De Neve, Jens De Wulf, Ciska Dhaenens, Jelinka Dhondt, Elmaze Jakupi, Emiel Lips, Kobe Persyn, Pauline Sucaet, Hanne Verwaetermeulen, Emiel Willems, Marie-Hélène Wittoek

Op zondag 11 oktober komt de zon naar Zomergem met een spetterend programma voor jong en oud. Op en rond de markt in Zomergem vind je alle vertrouwde ingrediënten van een zuiders festival: exotische hapjes, fair trade lekkernijen, verrassende workshops. Wat denk je van een (h)eerlijke koffieproeverij mét professionele barista of hennaschilderen? Het hele centrum van Zomergem zal overgoten zijn met een zuiders sausje. Neem eens een kijkje in de Kerk, de Oepites en natuurlijk de Wereldwinkel, die op deze dag haar 20ste verjaardag viert!

Speeldata: op vrijdag 12, zaterdag 13, vrijdag 19 en zaterdag 20 september telkens om 20.00 uur, en op zondag 15 september om 15.00 uur Gemeentezaal, Hansbekedorp 35 Reservaties: www.nietversagen.be of gsm 0474 61 27 10

HET BELANG VAN NEVELE

In de grote tent: o 14u: Vuile Mong en de Illustratie o 19u30 : Band of Brothers: 4 Meetjeslandse broers spelen dansbare covers o Doorlopend Café Global

Masters stedenbouw en ruimtelijke planning SintLucas- Gent /Brussel. Een groep jonge planologen bekijkt de toekomst van Ruimtelijk Nevele. Hun studie brengt ons een frisse boodschap. “Met een andere visie op het gebruik en de inrichting van de ruimte kan Nevele de toekomst gerust tegemoet gaan. Daarbij is erfgoed niet een hinderpaal of spelbreker die elk nieuw initiatief in de weg staat, maar een medespeler. Erfgoed inspireert en is een deel van het resultaat.” De vraag naar deze studie en het tentoonstellen ervan is een initiatief van de Gemeentelijke Erfgoedraad.

Info en contact Sophie Vanonckelen Noord-Zuidambtenaar Tel: 09 321 92 47 [email protected] Nevele werkt samen met de drie andere gemeenten van de LoWaZoNe (Waarschoot, Zomergem en Lovendegem) rond ontwikkelingssamenwerking, eerlijke handel en wereldburgerschap. We hebben een actieve stedenband met de gemeenten Keur Moussa, Pout en Diender in Senegal. Meer info op www.noordzuidwerkinglowazone.be of op Facebook (zuidenontmoetnoorden.lowazone)

VLAKAF!

De tentoonstelling in Hansbeke: kermisweekend 11-13 oktober in de Sint-Petrus- en Pauluskerk. 30

september 2014

SPORHA Atletiek

Arthur Bruyneel behaalde zilver op het provinciale kampioenschap in Gent op de 400m horden En op Belgisch kampioenschap alle leeftijdscategorieën 400m horden werd hij twaalfde. Met zijn club (Meetjesland) staan ze zevende in de hoogste afdeling van de nationale interclub.. In augustus werd atletiek even op de achtergrond gedrongen door een tweede zit, maar in september komt hetBelgisch kampioenschap voor de beloften er aan.

Basketbal

De eerste ploeg is alvast goed begonnen aan het eerste seizoen in een hogere reeks! Ze wonnen van Sint Niklase Condors B met 52-70. En nu de goede lijn doortrekken. Ook de benjamins wonnen hun eerste wedstrijd, de U14 verloor nipt.

Boogschieten

Hansbekenaar Eric Bockaert is Keizer van het verbond "Gent Zuid-West" 2014 op de staande wip.geworden. Eric, die lid is vanvan Merendree SintSebastiaan, haalde op zijn drie schoten maar liefst twee keer de hoofdvogel neer. Daar zijn maar twee woorden voor: "buiten categorie"!

Wielrennen

Bram Van Renterghem behaalde sinds 1 juli vier top tien plaatsen, waaronder een tweede plaats in Schuiferskapelle.

VLAKAF!

31

september 2014

TANTE LEENS KOOKPUNT

RILLETTE VAN SARDINES

Deze zomer op een zonovergoten Frans terras heb ik iets herontdekt. Het was lang geleden dat ik dat geproefd had, dus wil ik het met jullie delen. Nu maar hopen dat we nog een nazomer krijgen en we kunnen genieten van een fris glas wijn met… rillette van sardines.

Ingred iënten

60 g za c 1 sjal hte boter ot en een k fijngeh lein te akt entje 1 el ro look om 2 eierd o 2 el cit oiers roen 2 blikj es sard in 1 el groen es ontgraat e en biesloo k, dille kruiden (p ontveld , …) e t e rs e 1 el Pe lie, rn 1 el ol od ie Grof g van de sard i emale n pepe nes Zout ( r liefst g rof zee zout)

Bereidingswijze Smelt 1 koffielepel boter in een pan en fruit er de sjalot en look in. Doe de rest van de boter in een kom en klop er de room, eierdooiers en het citroensap door. Verdeel de sardines in stukjes en meng ze bij het botermengsel. Voeg kruiden, Pernod en wat olie bij. Laat de rillette minstens 1 uur opstijven in de koelkast. Serveer als hapje of voorgerecht met geroosterd brood of een aardappel in de pel en salade. Smakelijk!

VLAKAF!

32

september 2014

PERSONALIA Getrouwd

50 jaar getrouwd

Martine Verboven en Rob Driessen, Karmenhoekstraat 29, op 14 augustus

Laurent Bockaert en Rosa Raes, Zandestraat 26, op 16 juli

60 jaar getrouwd

Irenee Goethals en Laurène Goorman, op 17 augustus

Nieuwe inwoners

Roy Henze en Kim Uytten Boogaart, Donkerstraat 20 Anthony De Muynck en Peggy Notterdaeme van Vijfwindgatenstraat 17 Gent naar Merendreeestraat 14, sinds 21 juni Sander Dombrecht en Anouk Andries van Hoefijzer 38 bus 3A Aalter naar Zandestraat 24, sinds 28 juni Veerle Slock, en zonen Wannes en Sander T'Joen van Veldestraat 37a Merendree naar Molenstraat 35, sinds 11 juli Christophe Van Ooteghem en Ann Deklerck van Biebuyckstraat 5 Nevele naar Zandestraat 77, sinds 1 augustus

Gestorven Henriette De Maegd, weduwe van Albert Leon Van Wassenhove, echtgenote van Marcel Union, WZC Veilige Have Aalter, ° Brugge 7 februari 1925, † Deinze 14 augustus Romain Tielens, Reibroekstraat 10, ° Genk 22 oktober 1941, † Gent 20 augustus Daniël de Meyer, echtgenoot van Antoinette Van Vooren, Zandestraat 60, ° Merendree 27 juli 1945, † Deinze 24 augustus

Geboren

1 augustus

Artikels of andere bijdragen (lezersbrieven bijvoorbeeld) moeten binnen bij de redactie ([email protected]) voor 20 oktober.

Marloes Theunissen, dochter van Koenraad en Anselma Mazure, Zandestraat 15, op 27 april Noor Sucaet, dochter van Koen en Yarah Overmeire, Moelenstraat 24 op

Verhuisd

Vlakaf is natuurlijk gedrukt op gerecycleerd en chloorvrij gebleekt papier. Dit gebeurt in de werkplaats voor aangepaste arbeid VZW Nevelland.

Simone Van Parys van Hansbekedorp 60 naar Doornbosstraat 23

VLAKAF!

33

september 2014

VLAKAF (ONT)DOOPT DE SCHEPENEN De afgelopen twee jaar hebben we de nieuwe Nevelse beleidsploeg aan onze lezers voorgesteld. Voor de laatste twee nummers van 2014 kijken we nog even terug in het verleden, naar ex-schepenen die ondertussen uit de gemeenteraad verdwenen zijn.

JEF D’HONDT

verder van Hansbeke dan zijn melkronde hem bracht. Toen Jef 16 was, is zijn moeder (Anna Mestdag) gestorven en brak er een moeilijke tijd aan voor hem. Zijn voorziene studie licentiaat aardrijkskunde werd noodgedwongen vervangen door de kortere studie van regentaat (wetenschappen, aardrijkskunde, economie).

De eerste in de Hansbeekse rij is Jozef D’Hondt (zeg maar Jef). Jef heeft er 30 jaar op zitten als gemeenteraadslid. Hij trad hiermee in de voetsporen van zijn vader, Georges. Deze laatste was raadslid in Hansbeke van 1958 tot aan de fusie van 1976, op de ‘lijst van de Graaf’.

Gelukkig was er toen tante Lieske D’Hondt die zes jaar lang gratis elke dag voor hem en zijn vader kookte. Tijdens zijn jeugd hield hij er enkele hobby’s op na die zijn verdere leven zouden bepalen: hij voetbalde even bij de Waterhoens maar was vooral een fervent basketter (van ’65 tot ’72). Tijdens het basketten liep hij een ernstige voetkwetsuur op, en door de slechte verzorging hiervan ontsnapte hij later aan zijn legerdienst. Een andere hobby, de Chiro, bracht hem dan weer in contact met Solange Herbrant. Na het kamp in Berendrecht van ’70 werden zij een koppel en vier jaar later trouwden ze.

Jef is geboren en getogen Hansbekenaar. Hij is daarbij zeer honkvast en gaat zelfs niet graag op reis. Ook dat trekje heeft hij geërfd van zijn vader. Die was destijds melkvoerder, maar kwam nooit

"Zoese ne ring ghat en van tsjef?" In 1976 werd hun eerste dochter Sofie geboren, in 1978 volgde Stefanie. De gezinsuitbreiding was de belangrijkste oorzaak dat Jef niet meteen reeds in 1976 zijn vader verving in de politiek. Hij werd wel al bestuurslid van de lokale PVV-afdeling (de liberalen dus). In ’82 stond hij voor het eerst op de lijst (PVV), een lijst die door de graaf getrokken werd. Tot veler verassing (niet in het minst van zichzelf) was hij meteen vanop de zevende plaats verkozen. Hij was er zes jaar ‘gewoon’ gemeenteraadslid, hoewel zijn partij in de coalitie zat (met één schepen - Georges Mannekens - en de graaf als voorzitter van het VLAKAF!

34

september 2014

VLAKAF (ONT)DOOPT DE SCHEPENEN OCMW). In ’88 schopte hij het al tot lijsttrekker van de PVV. Ze hadden twee verkozenen, maar geen schepen. In de aanloop van de verkiezing van ’94 was hij mee de architect van een verruimingslijst: Nieuw Nevele. De lijst behaalde zes zetels, maar kon niet deelnemen aan de macht. Met meer dan 850 voorkeurstemmen was dit wel de meest succesvolle verkiezing voor Jef. Maar hij voelde zich niet thuis in NN. De groep was niet homogeen, het was voor velen eerder het ongenoegen met de partij waar ze vandaan kwamen dat hen samenhield. En op die basis kan je natuurlijk geen hechte groep vormen. Daarom trok hij voor de verkiezing van 2000 terug de eigen VLD lijst (Jef was al die tijd wel trouw PVV-VLD lid gebleven). Het werd wellicht de meest succesvolle verkiezing voor de VLD. Niet dat de uitslag zo spectaculair was, ze hadden twee verkozenen, maar door het tactisch doorzicht van Jef slaagden ze er in om beide raadsleden tot schepen te laten verkiezen. Dat onderling gekissebek bij de overwinnaar NN zorgde voor een te grote inhaligheid, waardoor zij uit de boot vielen, hielp natuurlijk ook. Die legislatuur werd voor Jef de enige waar hij een uitvoerend mandaat bekleedde. Vanaf 2006 komt ook dochter Sofie om de hoek kijken. Eerst duwt ze nog de lijst, bij de laatste verkiezingen werden de rollen omgewisseld en trok Sofie, terwijl Jef duwde. Voor Jef werd het meteen het (voorlopige?) einde van zijn carrière als gemeenteraadslid. En dat vond hij goed. Het was tijd voor VVV: vervrouwing, verjonging en vernieuwing.

Niettegenstaande hij zijn vader ‘opvolgde’ in de politiek, heeft hij niet zijn politieke ideeën overgenomen. Zijn vader was veeleer een CVP’er. Maar van jongs af vond Jef vrijheid en zelfbeschikking heel belangrijk. Zijn liberale gedachten werden nog versterkt tijdens zijn studie economie (Keynes was toen zeer populair). Daarenboven was hij zeer opgetogen over het gebrek aan partijdiscipline dat hij terugvond bij de PVV. Alhoewel het soms ook wel nadelen heeft om elke onenigheid in de partij openlijk uit te vechten. Het doet hem wel eens denken aan de trappen van vergelijking van vijand: vijand – aartsvijand – partijgenoot! De laatste jaren moet hij wel lijdzaam toezien hoe de partij de verkeerde weg opgaat. Ze heeft zich de laatste jaren nationaal al te vaak verbonden aan de PS, waardoor er helemaal geen liberaal beleid meer gevoerd werd. Maar dat neemt niet weg dat hij, als goede partijsoldaat, de (ondertussen) Open-VLD mee recht houdt in Nevele. Gedurende vijf jaar is hij ook provincieraadslid geweest (van ’88 tot ’93). Maar toen de grootte van de kieskring veranderde en het voor hem quasi onmogelijk werd om nog verkozen te worden, gaf hij dit op. Het is trouwens allemaal veel te ver van Hansbeke… Wel is hij nog steeds lid van het regiobestuur, zij het bewust zonder hierin een mandaat op te nemen. Als we Jef vragen wat hij als zijn politiek testament beschouwt, haalt hij twee aspecten aan. Wat hij als politicus aan de bevolking nagelaten heeft, is in de eerste plaats dat onder zijn leiding de Hansbeekse pastorie gered is. Ze stond op vervallen, er was geen gemeentegeld beschikbaar om ze te redden en toch heeft hij een oplossing gevonden. De pastorie is weliswaar verkocht aan een particulier, maar ze is helemaal in haar volle glorie hersteld (zonder dat het de belastingbetaler een euro gekost heeft). Daarenboven heeft ze, doordat ze verhuurd wordt aan de politie, toch

Al die tijd combineerde Jef zijn politieke loopbaan met lesgeven. Hij was één van die gelukkigen die van bij zijn afstuderen aan de slag kon. Hij gaf zijn hele loopbaan les in het stedelijk onderwijs in Gent. Een zeer stabiele loopbaan dus en dat ligt Jef wel. Hij houdt helemaal niet van veel verandering. Zo erg zelfs dat hij niet mee is met het computertijdperk (hoewel hij er eigenlijk wel het nut van inziet). VLAKAF!

35

september 2014

VLAKAF (ONT)DOOPT DE SCHEPENEN opnieuw een publieke functie gekregen, wat een mooi ‘toeval’ is. Hij vindt het wel spijtig dat zijn opvolgers de belofte aan hun laars gelapt hebben om de 500.000 euro (verkoopprijs van de pastorie), voornamelijk in Hansbeke te investeren. Het is gewoon triestig hoe ons ‘cultuurhuis’, (het oude gemeentehuis tegenover de apotheek) dat met dat geld ging opgeknapt worden, staat te verkommeren. Het zal niet lang meer duren tot het er even slecht mee gesteld is als met de pastorie destijds.

Wat een tegenstelling met 1998, toen Nevele één van de eerste gemeenten in Vlaanderen was met een Gemeentelijk Structuurplan (en nadien ook met GRUPsen). Ten slotte blikken we even in de toekomst, naar de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Jef is van plan om nog eens op te komen. Niet alleen omdat hij er zin in heeft (eens politieker, altijd politieker), maar ook een deel uit noodzaak. Een lijst vol krijgen met gemotiveerde kandidaten is namelijk niet zo eenvoudig! Of hij zal zetelen, hangt af van de uitslag natuurlijk, maar vooral van de ambities van dochter Sofie. Als zij actief blijft in de politiek, laat Jef het graag aan haar over. Of hoe politiek toch blijkbaar in de genen zit: van Georges naar Jef naar Sofie naar ?

Daarnaast is het gebruik van betonklinkers waarin gras kan groeien onder zijn leiding ingevoerd in Nevele. Het was trouwens voor de wegverbreding van de Kippendonkstraat waar dit procedé voor het eerst in Nevele toegepast werd. Hij heeft verder geijverd voor de heraanleg van de Kattenwegel en de verkoop van de pastorie van Poesele in gang gestoken.

ZJALOEZIGE ZJERAAR

Maar de politiek heeft hem ook iets teruggegeven. Het heeft hem persoonlijk, als mens veranderd. Hij heeft er een ruimere horizon door gekregen, heeft mensen leren kennen en daardoor is zijn mensenkennis ook verbeterd.

Iedereen die van Hansbeke of verre omstreken is, kent Lucien Cleppe. Iedereen die al meegewerkt heeft met één of andere vereniging, kent Odette Martens. Vlakaf vond het hoog tijd om dit koppel te eren voor hun inzet voor ons dorp en voor de uitstraling die ze geven aan Hansbeke. Odette is al sinds mensenheugnis een drijvende kracht achter de schermen bij toneelvereniging, voetbalvereniging, bloedgevers, ... Lucien is vaker voor de schermen te vinden, ook al bij de toneelvereniging (als acteur en voorzitter) en de voetbalploeg (als voorzitter). Maar dat weten de lezers van Vlakaf natuurlijk al lang. Op kermiszondag krijgen jullie samen met ons de kans hen te eren als Zjaloezige Zjeraar 2014. We verwachten jullie om 10.30 uur in de gemeentezaal. Zoals steeds zorgt Vlakaf voor een drankje en de ambiance.

Hoewel er in al die jaren steeds meerdere verkozenen uit Hansbeke waren, hebben die nooit samengewerkt om de belangen van ons dorp te verdedigen. Daarvoor waren de partijgrenzen te hoog. Een dergelijke onderstroom zou trouwens onmiddellijk gefnuikt zijn door de CVP, waar de kopstukken wel aan één zeel trokken om Landegem zo veel mogelijk voor te trekken. Hoewel hij dus niet meer in de gemeenteraad zit, heeft Jef wel een uitgesproken mening over de huidige coalitie. En die is niet positief te noemen. Want er gebeurt gewoon niets volgens Jef. En hij geeft als voorbeeld het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan. Dit zou dringend moeten opgemaakt worden ter vervanging van dat van 1998. Maar er beweegt al jaren niets in dit dossier. VLAKAF!

Tot dan!

36

september 2014

ANSBEEKSE GEDACHTEN

DIRK KERKHOVE

Opeengepakte vluchtende menschen in een buutse Gemaskerde muurdeneirs mee een woaiende zwarte vlagge Kinders en moeders in ongersnuud Alles kwijt en mee angste in d’ugen Vallende vliegmaschienen Vuile ziekten in Afrika En veel , veel verdriet ‘t Woas were nen oardige zomer Wa doen menschen mekoar toch an Gaza, Syrië, Somalië, Kurdistan, Oekrajiene Tevele om op te noemen Kurtzichtigheid en fanatisme wakkeren den hoat an En da sloat diepe wonden ‘t Woas were nen oardige zomer oe worren we uuk were schui gemoakt den elektriek es op ’t geld es op En wulder goan moeten bespoaren Beslissen die meneers en madams Mee ulder schune kostuums en grute blinkende oto’s VLAKAF!

binst dazze zelve ’t geld deur de veinsters smijten ‘t Woas were nen oardige zomer Binst da de wereld bijkans In brande schoot Wierden de blommenweiden gemaaid Deden der elke nacht meer en meer dieselende marsjansdiezen ons durp doaveren Moar woast in Ansbeke Al bij al goe te doen Dansend op een slappe kuurde tussen zonne en regen Loat et ons doar bij houwen Nuij en tons ne keer peizen op al die sukkeleirs op ons planete die zelfs nie weten of dazze eten en een dak goan vinden of zelfs den avond goan hoalen Loat ons misschiens al beginnen oas de winter en de koue komt ier in ons durp uit te kijken en goe te zurgen veur malkoar. 37

september 2014

DE TACHTIGERS

LEONEL BAUWENS

Mensen van tachtig en meer hebben heel wat te vertellen over het leven. Ze beleefden hun jeugd tussen de twee wereldoorlogen en werden volwassen toen de wereld in brand stond. Ze hebben hard moeten werken om er te komen en iets meer luxe te verwerven dan hun ouders. Vandaag leven ze in een wereld waar de veilige bescherming van de eigen cultuur lijkt weg te smelten, onomkeerbaar. Ze vertellen over een tijd zonder televisie, computer, gsm en internet. Een tijd die voor de jeugd vandaag precies nooit bestaan heeft. Van hun verhaal willen we een blijvende getuigenis maken. Nu Vlakaf, tweede reeks, twintig jaar bestaat, bezoeken we inwoners van elke wijk die er al lang wonen. Hoe hebben zij hun wijk weten veranderen…

Voor de wijk Voorde kunnen we geen betere gesprekspartner hebben dan Leonel Bauwens, geboren en getogen in de Voordestraat en op rijpere leeftijd afgezakt naar de Doornbosstraat, dichter bij het dorp. Om een kwinkslag, een lol of een raadsel, zit Leonel niet verlegen. Dit wordt het langste interview ooit en de onopgeloste raadsels liggen nog steeds op de redactietafel.

gemeenteraadsverkiezingen van 1921. Mijn vader Alberic Bauwens en moeder Clara De Doncker kregen vier kinderen. Etienne werd landbouwer in de Landegemse Westhoek. Lucrèce huwde met een onderwijzer die stierf op 57 jaar. Samen hebben ze veel meer van de wereld gezien dan wij! Ik was de derde en mijn jongste zus Agnes, die haar man ook jong verloor, baat nog steeds een kruidenierswinkel uit in de Gentse Maaltebrugggestraat, met haar inwonende zoon. Ik ben thuis geboren op 5 maart 1934 om vijf uur ’s morgens, ik weet het, want ik was erbij … (lacht fijntjes).

In de schaduw van Selleskasteel

Ik ben geboren op de boerderij ten westen van het kasteel in de Voordestraat. De familie Bauwens woonde heel lang op die boerderij. Mijn grootvader Henri Bauwens was politiek actief in Hansbeke en trouwde pas op zijn 48ste. Hij haalde het meest stemmen van iedereen bij de

VLAKAF!

Met de bewoners van het Selleskasteel hebben we altijd een goed contact gehad. De vroegere gemeentesecretaris Marcel van Overbeke woonde er. Het gebeurde wel eens dat een andere buur en ik hem ’s nachts moesten ondersteunen op weg naar huis, maar ’s morgens zat hij na een nacht slapen buiten tegen een hooihopper stipt op zijn bureau. Het kasteel werd daarna bewoond door graaf Boudewijn de BousiesBorluut, vóór hij naar het groot kasteel in de Warandestraat verhuisde. De volgende eigenaar was Robert Geldof. Hij verkocht het kasteel aan de grote baas van de Palm Brouwerij, Jan Toye. Momenteel worden er stallen voor de schapen, de Brabantse trekpaarden en voor het 38

september 2014

DE TACHTIGERS jongensschool op de hoek van de Melkerijstraat bij meesters Frans Snellings en Albert De Craene. Meester De Craene deed er alles aan om een leerling in mijn klas bijles te geven, dat heb ik steeds bewonderd. Bij meester Robert Vander Vennet heb ik maar één jaar gezeten, want mijn ouders wouden mij inschrijven in de landbouwschool. Er was keuze voor het internaat in Jemappes of SintNiklaas, maar het eerste jaar lukte het niet omdat het volzet was. Het volgend schooljaar ging het tussen Komen of SintNiklaas. Gelukkig werd het de school van de Broeders Hiëronymieten in Sint-Niklaas, want mijn Frans was nu ook niet zo goed! Ik zou daar nogal zitten blinken hebben met al die moeilijke landbouwtermen (lacht). Op internaat naar de Nieuwstraat in Sint-Niklaas was wel geen plezier voor een buitenjongen, eerder een beproeving. De eerste keer kon ik pas naar huis met Allerheiligen en daarna tegen Kerstmis. De lente missen in het voorjaar vond ik het ergste: thuis vertrekken met kale bomen en met Pasen terugkeren op het hof vol groen. In de landbouwschool kregen we veel wiskunde, landbouwtechnieken, scheikunde, godsdienst, berekening van de voederrantsoenen… We hadden praktijk op de boerderij van de broeders. Veel boerenzonen van Oost-Vlaamse dorpen volgden daar les (Leonel somt hun namen en woonplaatsen vlot op). Ik volgde twee jaar landbouwschool van 13 tot 15 jaar en werkte daarna op het bedrijf thuis.

werkmateriaal gebouwd. De schuur van onze vroegere boerderij wordt trouwens ook helemaal verbouwd tot paardenstallen door de mensen die paarden hielden op de hoek van de Warandestraat en de Vaartstraat. Er verandert daar dus een en ander in het parkgebied van de wijk Voorde.

School en landbouw

De bewaarschool bracht ik door bij zuster Idonie en zuster Everilda aan het klooster. Daarna volgde de

VLAKAF!

39

september 2014

DE TACHTIGERS Legerdienst als tussenstop

nog twee reisdagen bovenop.

De volgende generaties Bauwens

In 1953 begon ik aan mijn legerdienst van 18 maand. Op een bepaald ogenblik werd dat 21 maand, maar uiteindelijk mocht ik afzwaaien na anderhalf jaar. Mijn opleiding kreeg ik in Leuven en na een paar maanden werd ik ingekwartierd in Elsenborn aan de Duitse grens op de Hoge Venen. Barrekoud in de winter! Ik was er chauffeur om soldaten naar het Militair Hospitaal in Luik te voeren. Daarna vervoegde ik de artillerie in het Duitse kamp Werrel. Als boerenjongens kwamen we via het leger in contact met de wereld. We werden er wel gedresseerd, zelfs de geweldigste paarden werden getemd. Sommigen leerden er drinken, anderen roken. Aan drie frank het pakje heb ik het geleerd. Aan de douanepost moesten we alles aangeven, anders was het smokkelen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meermaals de grens overgestoken ben met een pakje tabak in mijn linkerkous en tweede in mijn rechter-. Toen ik mijn scheergerief meenam met een pas gekochte spiegel, die ik wat beduimeld had, mocht ik alles achterlaten en alles officieel aanvragen.

Toen ik al een heel eind in de twintig was, liep ik op het boerenbal van Schuiferskapelle bij Tielt een zekere Edith Van Colen uit Doomkerke tegen het lijf. Ze had mij het jaar tevoren al in ander gezelschap opgemerkt en geïnformeerd via de familie Verstraete uit de Doornbosstraat “wie diene Bauwens uit Hansbeke was”. Op 24 mei 1962 zijn we getrouwd. Edith is zeven jaar en drie weken jonger dan mij en we verjaren op dezelfde dag van de week in de maand maart. Vader had in de periode van ons huwelijk het bedrijf op mijn naam laten zetten en bouwde dit huis in de Doornbosstraat in 1963. Edith en ik

Op een dag vroeg de officier wie er kon maaien. Niemand stak zijn vinger op. ’s Anderendaags hadden ze er drie boerenzonen uitgepikt om met de zeis aan de slag te gaan. Zelfs het maaisel samenrapen mochten we zelf doen, en dat zou iedereen toch wel gekund hebben zeker! Eén keer kreeg ik een boete omdat ik als chauffeur op het kazerneterrein 60 km per uur reed i.p.v. 30. Er was immers een soldaat met een sterfgeval in de familie die ik naar het station moest voeren. Ik was zelf ook onder de indruk en wou dat zo snel mogelijk doen. Ik weigerde die boete te betalen en liet het voor het gerecht komen. Uiteindelijk betaalde de Belgische Staat omdat ze mijn argument aannamen. Soms reed ik het land door naar kazernes, tot 700 km op 18 uur. Ik werd beloond met het brevet van ‘goed chauffeur’ en kreeg zes dagen verlof met VLAKAF!

40

september 2014

DE TACHTIGERS leeftijdsgenoten heb ik dagen en nachten verscholen gezeten in de gewelfde kelder van de boerderij van Fons Verstraete in de Doornbosstraat, tijdens de oorlog. Mijn moeder kwam dan ’s morgens eten brengen. De nieuwe woonwijk op de plaats waar De Cluyse stond was een grote verandering. In de wal rond de vroegere gebouwen verdronk lang geleden bijna één van mijn vaders paarden. Met alle buren samen trokken we het eruit met een zeel onder zijn buik. Het was op een 21ste juli begin van de jaren vijftig, we zouden juist beginnen het koren pikken. Een nieuwe grote verandering die er zit aan te komen zal de ringweg dwars door de velden hierachter zijn, met een rotonde er nog bovenop. Ik ben wel heel content dat er vlak naast ons huis geen doorsteek naar de Begijnhoflaan komt.

kregen twee dochters: Carine die nu in Turnhout woont en Nadine die naar Gentbrugge trok. De eerste heeft twee kinderen, de tweede één. We hebben veel nieuwe landbouwtechnieken moeten gebruiken. Ik begon met drie paarden om het trekwerk te doen, maar algauw schafte ik een tractor aan om een paard te vervangen. Ik was de eerste landbouwer in Hansbeke die zijn varkensstal met vloerverwarming uitrustte. Ik heb dat helemaal zelf uitgevoerd met goede isolatie, ijzeren buizen, verschillende lagen beton in lagen en vakken met sterk kippengaas als geleider… Bij andere landbouwers werkte het helaas minder goed. In het zaken doen ben ik altijd voor een eerlijke handel en wandel geweest. In 1996 ben ik op pensioen gegaan en ben eerst nog een paar jaar op het hof gebleven, tot we eind ’98 naar dit huis kwamen. Ondertussen nam mijn neef Marc Bauwens het bedrijf over, maar daar kwam nu ook een einde aan. De familie Bauwens heeft dus de mooie boerderij helaas niet meer in bezit.

“De lente missen in het voorjaar vond ik het ergste: thuis vertrekken met kale bomen en met Pasen terugkeren op het hof vol groen.”

deden

veel

voor

elkaar.

Als kind hield ik al duiven op het ouderlijk hof, samen met mijn broer. Toen Etienne trouwde heb ik hem een vergoeding gegeven voor zijn duiven. Ik deed niet mee aan wedstrijden maar verkocht ze

Met

VLAKAF!

Ik heb altijd een groot hart voor mijn paarden gehad. Ik was lid van de Landelijke Gilde, maar ook een paar jaar van de Landelijke Rijvereniging. Het afscheid nemen van mijn paarden toen ik het hof verliet, daar had ik het heel moeilijk mee.

Met het landbouwcomiteit van Nevele en Aalter zijn Edith en ik dikwijls op meerdaagse reis geweest om bedrijven te bezoeken in Nederland, Engeland, Frankrijk, maar ook verder: Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije. Praag is een mooie stad! Graaf Boudewijn de BousiesBorluut was lang voorzitter van het comiteit. De reis was door het bestuur altijd prima voorbereid dankzij een verkenning ter plaatse. Nu is de jonge graaf, Arthus, voorzitter geworden.

Veel huizen in de Voordestraat zijn nu bewoond door nieuwe inwoners. De familie Van Yperen is bijna als enige ter plaatse gebleven. Veel oude huizen zijn verbouwd of vernieuwd. Winkels en cafés waren er hier niet. Als klein kind herinner ik mij enkel nog de kruidenierswinkel van René van de Walle en Bertha De Vreese in het rechterdeel van de tweewoonst Voordestraat 9. René verhandelde peren, appels en noten met zijn hondenkar op de markt in Brugge. Hun zoon Jozef was met Germaine Nieuwland lange tijd uitbater van het café Oud-Gemeentehuis op de hoek van de Voordestraat met de Vaartstraat. Buren

Paarden en duiven

41

september 2014

DE TACHTIGERS aan een poeldenier om ze te leveren aan een restaurant b.v. Veel eten is er natuurlijk niet aan een duif, maar het is wel lekker. Zelf hebben we er wel nog niet dikwijls gegeten. Als je er goed voor zorgt, smaakt dat niet. Hier aan het huis hebben we niet veel plaats. Daarom heb ik een verplaatsbaar duivenhok in de velden tussen de beek en het Kouterken. Momenteel heb ik er 120, maar op het hoogtepunt was dat 198. Ik hou goed bij hoeveel ik er heb, want ik tel graag. Als ik naar ginder fiets tel ik de omwentelingen van de trappers van mijn fiets. Ik weet exact hoeveel keer ik moet trappen tot aan de linde of tot de scheiding van een akkerland met een weiland. En als ik van versnelling verander, ken ik ook dat aantal keren trappen.

Als we de deur uitgaan geeft Leonel ons nog een raadsel mee om te publiceren in Vlakaf. Zoeken maar dus… De oplossing binnenbrengen in Doornbosstraat 9 of bij de Vlakafredactie!

Jantje ging in de boomgaard

Zag er appelen staan (hangen) Jantje trok geen appelen af En liet geen appelen staan Hoe is dat gegaan?

Daarom ben ik zo graag bezig met raadsels met berekeningen. Na het werk in mijn moestuin, zit ik ‘s avonds laat nog raadsels te bedenken…

VLAKAF!

42

september 2014

LEZERSBRIEF Red onze treinen

de mogelijkheid om na een late vergadering toch nog de trein naar huis te nemen, of naar een optreden of de cinema te gaan en daarna nog even iets te drinken in de stad.

Dagelijks nemen honderden mensen de trein in Hansbeke. Het station (de NMBS spreekt liever van “stopplaats”) is een enorme troef voor onze gemeente. Voor veel inwoners is het zelfs de hoofdreden geweest om zich in onze gemeente te komen vestigen. Een woonplaats dichtbij een station biedt garantie op duurzame verplaatsingen, en dus een waardig alternatief voor de wagen. Schoolkeuzes worden gemaakt in functie van het station, en studenten hoeven niet op kot omdat ze op verschillende momenten van de dag kunnen rekenen op een goede dienstverlening.

De wegen slibben dicht, niet in het minst naar Gent en Brussel. Miljoenen euro's worden geïnvesteerd in de aanleg van een derde en vierde spoor in Hansbeke, werken die vele jaren van overlast met zich zullen meebrengen voor de Hansbekenaren. Juist op dat moment beslist de NMBS de dienstverlening af te bouwen. Wat zijn we met dergelijke infrastructuur, als de treinen hier voorbij zoeven en niet meer stoppen? Met een petitie willen wij duidelijk maken dat dit niet kan.

Vanaf 14 december voert de NMBS een nieuwe dienstregeling in. Wij weten dat de opmaak van zo’n aangepaste dienstregeling een huzarenstukje is, waarbij met heel wat factoren rekening dient gehouden te worden, niet in het minst met financiële. Toch zijn wij van mening dat de reiziger nooit de dupe mag worden. Als wij de nieuwe dienstregeling bekijken kunnen wij niet anders dan vaststellen dat dit helaas wel het geval is. • De rechtstreekse treinverbindingen van en naar Brussel verdwijnen in Hansbeke. Iedereen zal moeten overstappen in Gent. Vanuit Aalter en Landegem rijden er wel nog rechtstreekse treinen, maar moeten we dan allemaal de auto in naar die stations, met extra verkeersdrukte en parkeerproblemen tot gevolg? • De P-trein die nu om 7:27 richting Gent en Brussel vertrekt, vervroegt naar 7:18. Heel nadelig voor schoolgaande jongeren, die nu bijna één uur voor schooltijd al in Gent zullen staan. Een latere trein (7:59) is geen optie, want dan zijn ze te laat op school. • De P-trein Hansbeke-Gent om 8:40 rijdt niet meer. Voor mensen die om 9 uur op het werk moeten zijn in Gent, maar eerst de kinderen aan de schoolpoort willen afzetten, een groot verlies. • ’s Avonds wordt de P-trein vanuit Brussel (die nu om 18:20 in Gent vertrekt) geschrapt. • De allerlaatste trein vanuit Gent die om 00:09 vertrok en in Hansbeke stopte, verdwijnt. Deze trein wordt een rechtstreekse trein. Dus daar gaat VLAKAF!

Teken vandaag nog de online petitie: http://www.petities24.com/signatures/nevele_tre int/start/560 Verspreid deze oproep ook aan zoveel mogelijk vrienden en kennissen in Hansbeke, Landegem en omstreken. Namens veel verontruste treinreizigers, Eleke en Hilde Langeraert ([email protected] of 0477 76 02 38)

VOORUITBLIK

Arscene

Zaterdag 13/09 Yuko: dwalende pop (met opgerolde mouwen) en een vleug barok Zaterdag 29/09 The Rhythm Kinks: Belgian Pickles’ Beaten Borders Vrijdag 10/10 Derek, Bruno & Nils: Bob Dylan-tribute Zondag 26/10 Kukulu: Kindertheater Zaterdag 8/11 HT Roberts & the Landed Gentry: Heroes & Hasbeens

43

september 2014

DE HEREN VAN NEVELE Gemeenteraad 1 juli

zijn. Burgemeester Johan Cornelis deelt aanvullend mee dat de samenwerking tussen de gemeenten van het Meetjesland en de Lowazone uitgebreid wordt en dat er geen subsidie voor de aankoop van de brandweerladderwagen kon bekomen worden door een kleine gemeente als Nevele. Hij vermeldt dat in Aalter ook een dergelijke wagen aangekocht werd zonder subsidie omwille van de rompslomp die een dergelijke procedure met zich brengt. Open VLD raadslid Sofie D’hondt vraagt om de financiële reserves niet volledig uit te putten en bij investeringen minstens na te gaan of financiering nuttig is. Zij vraagt ook waakzaamheid bij de waardebepaling bij de inbreng van materieel in het toekomstige brandweersamenwerkingsverband. Er moet zorgvuldig omgesprongen worden met de middelen. Naar aanleiding van de agendering van budgetwijzigingen van diverse kerkfabrieken vraagt NN-fractieleider John Caron de dringende bijeenkomst van de werkgroep kerkfabrieken. De toekomst van de verschillende gebouwen wordt in veel gemeenten vastgelegd in overleg met de kerkelijke overheid en dit wordt positief ervaren. In 2015 moet gekend zijn wat de toekomstvisie is. Burgemeester Cornelis zegt dat ook de meerderheid er werk wil van maken en stelt dat de omstandigheden ideaal zijn. Volgende retributiereglementen worden aangepast: speelpleinwerking, activiteiten georganiseerd door gemeentelijke sport- en jeugddienst, ontlenen en/of vervoer van feest-, sport-, audiovisueel-, projectieen tentoonstellingsmateriaal (hiervan ook wijziging huishoudelijk reglement). Er wordt een retributiereglement ingevoerd voor de verkoop van tickets en abonnementen voor het theaterprogramma en dranken voor het theaterprogramma en andere activiteiten georganiseerd door het gemeentebestuur. In de algemene gemeentelijke belasting wordt een redactiefout weggewerkt. De teveel geïnde bedragen worden door de financieel beheerder terugbetaald. Het betreft een totaalbedrag van ongeveer 10 000 euro en in de gemeenteraad van

Op de gemeenteraad van 1 juli verwelkomt voorzitter Hilde Langeraert de nieuwe gemeentesecretaris Joke Mertens. De voorzitter kijkt uit naar een vlotte samenwerking. Schepen Gunnar Claeys is afwezig. De gemeentelijke jaarrekening 2013 wordt goedgekeurd door CD&V, N-VA, sp.a en Open VLD. NN onthoudt zich. Filip Vervaeke motiveert het stemgedrag van de fractie NN. Hij dankt voor de voorafgaande uitgebreide toelichting in de werkgroep financiën. De gemeente is nog steeds financieel gezond, er is een daling van de schuldenlast en een ruim overschot op de gewone dienst. Toch is er reden tot bezorgdheid: de personeelskost is gestegen met 8,5% en de werkingskosten met 5% Er moet nagegaan en nagedacht worden of de gemeente alles zelf moet doen, of het niet beter is om sommige zaken uit te besteden of via intergemeentelijke samenwerking te realiseren. Gezien de lage rentevoet moet bij nieuwe investeringen nagegaan worden wat het beste is voor de gemeente: aanwenden van eigen middelen dan wel aangaan van een financiering. De nieuwe ladderwagen van de brandweer kost 643 000 euro. Kan daarvoor geen subsidie bekomen worden? Dit zou moeten nagevraagd worden bij Binnenlands Bestuur. Schepen van financiën, Nele Clarebout, wijdt de stijging van de personeelskosten aan de invulling van het personeelskader met een deskundige financiën, een gis-deskundige, een mobiliteitsambtenaar en bijkomend BKO personeel (Buitenschoolse KinderOpvang). Er worden aan de gemeenten meer administratieve verplichtingen opgelegd. Verder zal de personeelskost nog meer stijgen omdat nog meer deskundigen zullen aangeworven worden als gemeenteambtenaren met pensioen gaan. Sommige functies zijn momenteel immers ingevuld door lagere looncategorieën. Ook de onderhoudskosten stijgen en er zijn de verplichtingen van Woonwijzer. De financieel beheerder bekijkt wat het beste is: lenen of eigen middelen gebruiken en kijkt na of subsidies nodig VLAKAF!

44

september 2014

DE HEREN VAN NEVELE september zal daaromtrent een budgetwijziging doorgevoerd worden. John Caron vraagt wat de beleidsmatige gevolgen zijn van dit verminderd budget. Schepen Clarebout zegt dat dit een impact op iedere bevoegdheid. Het college zal eerst gezamenlijk een beleidsstandpunt innemen en dan zal iedere schepen dit binnen zijn bevoegdhedenpakket uitwerken. Op de vraag van John Caron of de gemeenteraad dit zal kunnen opvolgen, antwoordt schepen Clarebout dat de genomen beslissing zal meegedeeld worden. Zij stelt dat het totaalplaatje moet kloppen: er zijn zaken die meer kosten en zaken die minder kosten. Raadslid Roger Boone zegt dat het impact niet groter zal zijn dan bijvoorbeeld meerwerken. Om de dienstverlening in de BKO te garanderen worden jobstudenten aangeworven. Daartoe dient het aantal jobstudenten verhoogd met twee. Omdat weinig technisch personeel bereid is in het weekend te werken en weekendprestaties van administratief personeel moet gecompenseerd worden in de week, zal gewerkt worden met een beurtrol. Voor grote recepties zal ook een beroep gedaan worden op jobstudenten. Bij de brandweer worden drie niet ingevulde betrekkingen van brandweerman open verklaard. Ook de betrekking van onderluitenant-vrijwilliger is niet ingevuld. Aangezien niemand binnen het korps voldoet aan de vereisten hiervoor, zal overgegaan worden tot aanwerving. Aangezien het zwemvervoer voor leerlingen van Klavertje Vier niet gesubsidieerd wordt door de Vlaamse overheid, wordt ook voor deze leerlingen een gemeentelijke tussenkomst toegekend in het kader van flankerend onderwijsbeleid. Naast wijziging van de straatnamen in het Veldeken en Braamdonk zal ook een deel van de Bijlkenstraat een nieuwe naam krijgen. NN blijft bij het vroeger ingenomen standpunt en stemt tegen, Open VLD onthoudt zich. Burgemeester Cornelis zegt dat het ordenen van de huisvesting een opdracht is van de hogere overheid. Het door het college voorgestelde gewijzigde huishoudelijk reglement van de gemeenteraad wordt door de meerderheid goedgekeurd. De VLAKAF!

oppositiepartijen NN en Open VLD stemmen tegen. De bespreking van het agendapunt wordt aangevat met een amendement van de meerderheid om de dinsdag vóór de gemeenteraad de dossiers ter inzage van de raadsleden te leggen tot 20.30 u (i.p.v. tot 20u). NN amendeert om de inzageperiode te verlengen tot 21 u. dit subamendement wordt door de meerderheid met uitzondering van gemeenteraadsvoorzitter Langeraert verworpen. Schepen Mia Pynaert argumenteert dat de raadsleden nu de beschikking hebben over een ipad. Raadslid Caron zegt dat het extranet uitvalt op de benedenverdieping en dat het bijgevolg niet goed werkbaar is om zo een gemeenteraad voor te bereiden. De gemeenteraadsleden hebben een controlefunctie op het gemeentelijk beleid. Daartoe moeten alle documenten kunnen ingekeken worden. De vraag om de uitnodigingen voor de raadszittingen net als vroeger ook op papier te ontvangen wordt ook verworpen. John Caron argumenteert dat het eenvoudiger is een vergadering voor te bereiden als plannen kunnen ingekeken worden en markeringen kunnen aangebracht worden in teksten. Schepen Marleen Vanlerberghe merkt op dat de raadsleden recht hebben op kopieën. Het uiteindelijke voorstel van de meerderheid is dat op de dinsdag voorafgaand aan de gemeenteraad een volledig pakket van agendapunten en voorstel van besluiten zal klaarliggen en dat de raadsleden daarvan een kopie kunnen nemen. Omtrent het opmaken van het verslag van een raadscommissie wordt het voorstel van John Caron dat dit verslag binnen de maand aan de raadsleden moet bezorgd worden unaniem aanvaard. Een dergelijk verslag moet minimaal vermelden: de aanwezigen, de agenda, de inhoud. Voorafgaandelijk de stemming over de samenstelling van de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening verlaten voorzitter Langeraert, schepen Pynaert en raadslid Boone de vergadering. Raadslid José Van Oost bedankt voor het voorzitterschap en de raad wordt voorgezeten door burgemeester Cornelis. Het voorstel om de parking van de GB op te nemen 45

september 2014

DE HEREN VAN NEVELE in de blauwe zone wordt door raadslid Eric Van Huffel naar de prullenmand verwezen aan de hand van een document dat bekomen werd bij FOD Mobiliteit. Schepen Clarebout zegt dat het voorstel het gevolg is van de vraag van de eigenaar en goed bevonden werd door de mobiliteitsambtenaar. NVA fractieleider Freddy Bertin merkt op dat boetes niet rechtsgeldig zijn op privé domein. Open VLD raadslid Sofie D’hondt vraagt na te denken over de oorzaak van de vraag van de eigenaar: het gebruik van de private parking door personen die geen boodschappen aan het doen zijn in de zaak, ook door leden van het schepencollege, omdat er een gebrek is aan lange termijn-parkeerplaatsen in het centrum van Nevele. Schepen Clarebout zegt dat het probleem van de lange termijnparkeerplaatsen op termijn opgelost wordt door de aanleg van een dergelijke parkeerplaats Vaart Links. Ze stelt dat een mentaliteitsverandering zich opdringt en dat zij zelf nooit de privéparking gebruikt. De invoering van snelheidsbeperkingen en snelheidszones op Nevelse gemeentewegen ontlokt de opmerking van raadslid Van Huffel of men wel beseft dat bij een snelheidscontrole in een zone 30 waar vastgesteld wordt dat meer dan 32 km/u gereden wordt, de chauffeur zijn rijbewijs moet inleveren. Volgens raadslid Van Huffel hoort zone 30 bij kwetsbare plaatsen als scholen en niet in volledige dorpskommen. Schepen Clarebout zegt dat alle wijzigingen straat na straat overlopen werden in de GBC. Burgemeester Cornelis zegt dat de Lowazone over een mobiel toestel beschikt om snelheidsovertredingen te meten en dat dit toestel zal ingezet worden op plaatsen waar het nodig blijkt. Freddy Bertin merkt op dat intensief gewerkt wordt aan de herziening van het mobiliteitsplan waarin het totaal beleid vastgelegd wordt en ook snelheidsbeperkende oplossingen ingebouwd worden en vraagt zich af waarom nu een stukje ter goedkeuring voorgelegd wordt. Schepen Clarebout deelt mee dat er zonebebording komen voor 30 en 50 en gewone borden voor 70 km/u en dat zo een coherent straatbeeld gecreëerd wordt in de gemeente. Volgens NN is het voorstel niet coherent maar fragmentair. Raadslid Van Oost verlaat de VLAKAF!

zitting om 21.30u. Burgemeester Cornelis merkt op dat een zone 30-vraag uit de betrokken wijk zelf komt. De schepen en de ambtenaar hebben de bedoeling de veiligheid te verhogen. Raadslid Fernand Neerman deelt mee dat hij naar het voetbal gaat kijken en vraagt of de andere raadsleden volgen of geen goesting hebben. Dergelijke opmerking kan niet volgens John Caron die bijgetreden wordt door voorzitter Langeraert. Bij de stemming over het punt wordt tegengestemd door NN en is er onthouding door Open VLD en N-VA raadsleden Bertin en Beyens. Twee agendapunten waren door NN toegevoegd. De organisatie van een studiedag voor raadleden met bezoek aan het patrimonium van een andere gemeente wordt positief onthaald. Het college zal tegen eind september een voorstel van bestemming doen. De motie betreffende de leefbaarheid in Nevele naar aanleiding van de invoering van een Windakker in Nevele vindt geen gehoor bij de meerderheid met uitzondering van raadslid Els Baert die zich onthoudt. Na enig aandringen deelt schepen Pynaert het standpunt van het college mee: gunstig mits rekening gehouden wordt met lijnvormige inplanting van maximaal vijf windturbines ten noorden van de E40, door de projectontwikkelaar jaarlijks een bedrag van 5 000 euro gestort wordt in een landschapsfonds, compenserende maatregelen komen voor de omwonenden, een reglement wordt opgesteld en bij buiten gebruikstelling de turbines zullen ontmanteld worden. Raadslid Caron merkt op dat een advies niet afdwingbaar is. Schepen Pynaert meent dat NN de gemandateerden in de provincieraad moet aanspreken om hun eisen hard te maken. In de varia vraagt NN-raadslid Sofie D’hondt naar de conditiestaatmeting van de sportzaal Landegem. Schepen Ann Lambrecht zegt dat die er nog niet is, maar dat de belijning aangepast wordt en dat twee doelen worden aangekocht. In geheime zitting worden bevorderingen binnen de brandweer goedgekeurd en wordt de titel van ere-schepen toegekend aan Gilbert Hautekeete, José Van Oost en Ilbert Vervaeke. Deze titel mag enkel gedragen worden door niet actieve politici. 46

september 2014

OUD-REDACTIE

VEERLE DHONT Vlakaf bestaat 20 jaar. Tijd om enkele oudredactieleden aan het woord te laten. Deze keer gingen we langs bij Veerle Dhont

Leontien, zit in het zesde leerjaar hier in Hansbeke. Sinds ’99 wonen we in Hansbeke. Ik ben als politiecommissaris werkzaam bij de lokale politie van Gent. In m’n vrije tijd ga ik lopen, en heb ik met drie vriendinnen al twintig jaar een maandelijkse kaartafspraak.

Vlakaf: Dag Veerle, kan je je kort even voorstellen?

Vlakaf: Hoe ben je bij de redactie van Vlakaf terecht gekomen?

Veerle: Ik ben dus Veerle Dhont en getrouwd met Peter Vermeulen. Samen hebben we drie kinderen: Fien, Lies en Leontien. De twee oudsten gaan in Aalter naar de middelbare school. Onze jongste,

Veerle: Toen we in Hansbeke kwamen wonen, kregen we Vlakaf aangeboden, zoals dat de gewoonte is bij nieuwe inwoners. Ik vond dat een heel tof krantje. Je bleef op de hoogte van het reilen en zeilen van het dorp. Dus ik leerde Vlakaf kennen door de verspreider en ik zag het wel zitten om eraan mee te werken. Op school liet ik dat terloops eens weten aan Monique Beirnaert, omdat ik wist dat zij in de redactie zat. Monique heeft dan blijkbaar snel mijn naam doorgegeven aan de andere redactieleden, want diezelfde week werd ik al uitgenodigd voor de redactievergadering. Op die manier ben ik er dus ingerold. Ik vind het nog altijd super dat zo’n dorpskrant zes keer per jaar verschijnt, en zelfbedruipend is. Vlakaf: Welke artikels schreef je zoal? Veerle: Ik vond het heel plezant om bij de mensen thuis te gaan. Je kent de mensen niet, maar toch heb je er een goede babbel mee. Je leert de mensen kennen, en ook een deeltje van hun leven. Omdat de dochters er zaten, schreef ik in het begin over de school. Bijvoorbeeld over de scholenveldloop. Daarna schreef ik de artikels over dorpsgenoten met een speciale of gepassioneerde hobby. Die reeks werd

VLAKAF!

47

september 2014

OUD-REDACTIE

TERUGBLIK

‘Ken uw pappenheimers’ genoemd, denk ik. Zo ging ik langs bij onze Hansbeekse imker, bij de bekende Hansbeekse pokerspeler, een motocrosser,… Ik herinner me ook nog dat ik op interview ben geweest bij Margriet die 100 jaar geworden was. Ik ben op gesprek kunnen gaan bij Jacques Dubrulle, oud-directeur van het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen. De andere reactieleden hadden al pogingen ondernomen om hem te interviewen en ik wou het ook eens proberen, wat me gelukt is. Ivan Huys heb ik ook geïnterviewd, over de sterrenkunde. Door de positieve reacties die hij kreeg op het artikel, is hij dan zelf aan het schrijven gegaan. (zie rubriek Sterrenstof)

Dimitri Van Toren

Op 11 juli organiseerde het gemeentebestuur in samenwerking met de cultuurraad het feest van de Vlaamse Gemeenschap. Niet in de benedenzaal van de sportzaal zoals gewoonlijk, maar in de Klaproos. Het aanwezige publiek, met weinig jongeren, kon dus luisteren naar de toespraken en het optreden, zonder drank. Die werd nadien geschonken in de Foyer en de inkomruimte. Toespraken van voorzitter Luk Bingé, burgemeester Johan Cornelis en cultuurschepen Mia Pynaert volgden elkaar snel op. Het optreden werd verzorgd door de Nederlander Dimitri Van Toren. Voor de jongere lezers: dit is een Nederlands zanger die in de jaren zestig en zeventig een paar hits scoorde. Een ‘kleinkunstenaar’ dus. Volgens eigen zeggen produceerde hij 33 albums (wie blijft daar naar luisteren??). Hier putte hij nummers uit die door het grootste deel van het publiek weinig herkend werden.

Vlakaf: Je bent geen redactielid meer. Waarom ben je gestopt? Veerle: Ik ben gestopt omdat het niet meer te combineren viel met m’n werk. Ik nam deel aan een lange en vrij intensieve opleiding, en het was te moeilijk om beide te blijven verder doen.

Zijn muziekstijl kabbelt rustig maar wat eentonig, zijn boodschap is eerder prekerig en zweverig. Dimitri is een minzame, ouder wordende man (° 1940) die zijn grootste successen tot het einde opspaarde. “Hé komaan, (blijf niet staan…)”, “Een lied (alleen) voor kinderen”... Dat is wat Dimitri o.i. nu juist niet doet, en de kinderen luisteren er niet meer naar, vrezen wij. Veel oudere zangers en groepen evolueerden veel meer en spreken ook een jong publiek aan.

Vlakaf: Wat vind je leuk aan Vlakaf? Wat kan beter? Tips zijn altijd welkom. Veerle: De kleurenpagina’s vind ik postitief. Dat maakt Vlakaf aantrekkelijker. Ik vind het heel belangrijk dat er veel foto’s in staan. Het maakt de dorpskrant aangenaam en verhoogt het leescomfort. Bij te lange artikels haak ik af, ik krijg het moeilijk om het uit te lezen. Wat ik ook een heel tof intitiatief vind, zijn de wijkrecepties en de artikels naar aanleiding van 20 jaar Vlakaf. Op die recepties zien mensen elkaar, ze leren elkaar kennen, wat voor een samenhang in een dorp zorgt.

De cultuurraad moet zich misschien wel eens bezinnen over vorm en zin van deze viering.

"Woir es den tijt datter nog vrèwn in de reedakzie zattn?" VLAKAF!

11 JULI VIERING

48

september 2014

FRED HAEZEBROECK IN DE WANDELGANGEN Cultuurschepen Mia Pynaert maakt er blijkbaar een erezaak van om de Wandelgangen aan de Klaproos terug te openen. ‘Na zeven jaar winterslaap’, volgens de gemeentelijke infokrant van juli. Met de Foyer erbij is er nu meer tentoonstellingsruimte. Als eerste kwam exHansbekenaar Fred Haezebroeck aan bod (6 juli tot 27 augustus). Tegenwoordig verblijft Fred in Nevelse Velden, maar hij verschijnt nog dikwijls in het Hansbeekse straatbeeld. Toch vond hij zelf dat de tentoonstelling beter zou ingericht worden na zijn overlijden, volgens gastspreker Wouter Labarque. Die gaf een overzicht van het leven van Fred als caféhouder in Gent en op den buiten, als maatschappijverbeteraar en als eigenzinnig schilder. Fred was echter in de verste verten niet te bespeuren…

Nadat schepen Mia Pynaert de genodigden op de opening had uitgenodigd voor koffie, thee en een gebakje, werd Fred afgeleverd door een lijkwagen. Hij stapte het crematorium, excuseer auditorium, binnen, groette het aanwezige publiek en ging buiten een sigaret roken. Het bewonderen van de werken en het condoleren van Fred kon gebeuren met een glas wijn of frisdrank, met muzikale ondersteuning van exHansbekenaar Dick Van der Harst uit exReibroekstraat 17. De heruitgave van de dichtbundel ‘Boekje voor wie soms ’s nachts niet slapen kan’ van Herwig De Weerdt met illustraties van Fred, werd hier gelanceerd.

Derde Begijnhoffeesten

VLAKAF!

TERUGBLIK

49

september 2014

VLAKAF@VOORDE

WEDSTRIJD

De wijk Voorde verzamelde op 31 augustus aan het lokaal van Scouts en Gidsen Nieuwland. Regendruppels dreigden het feest te verstoren, maar de zon brak toch door. 91 aanwezigen (of waren er 92, zie foto?) genoten van een biertje of een frisdrank.

Een gekende Hansbekenaar herkennen met soms dubbelzinnige informatie, wie kan dit het vlugst?

WIE BEN IK UIT H.?

Eén Vlakafverspreider had genoeg met één tip. Ongelooflijk maar waar en we sturen haar niet met een kluitje in het riet! Een andere is aan het branden, maar dat zal met haar naam te maken hebben.

We hoorden boeiende gesprekken gehoord tussen buren over de vroegere bewoners van de oude gebouwen van de verdwenen Cluyse, over de Voordestraat met zijn nieuwe bewoners, over de vroegere kerkwegels door de akkers, over de dreiging van een rondweg, over koetjes en kalfjes… Fotograaf van dienst Eleke L. riskeerde zich op de gladde glijbaan voor de foto. We hebben het vogeltje zien vliegen… en dronken nog iets. Sommigen wilden nog even verder vieren dat Vlakaf 20 jaar bestond, maar de redactie had helaas familiale verplichtingen. Om kwart voor twee ging het café dicht.

We onthullen het mysterie nog niet. Iedere lezer moet de kans krijgen en niet alleen onze inner circle. Zoeken maar lezers… en stuur de oplossing snel door. OPGAVE 7 / TIP 1 “Ik houd van ronde dingen. Een voetbal zie ik graag door de lucht gaan, met het WK kom ik dus aan mijn trekken. Gehaktballen daar droom ik van, alhoewel vroeger meer dan tegenwoordig. En oliebollen op de kermis zie ik graag, als ze er maar niet te veel suiker opgooien want dat maakt alles wit.”

Volgende en laatste bijeenkomst is de wijk Zande. Zjaloezigen Zjeraar 2013 Yves De Dapper en vrouwtje Isabel Hoste zetten het hek open op zondag 26 oktober om 11 uur. In Palestraat 9 verzamelen de inwoners van Cardijnlaan, Donkerstraat, Kapellenstraat (oost), Palestraat en Zandestraat. Postabonnees die familie op Zande hebben, sluiten gerust aan.

OPGAVE 7 / TIP 2 “Soms tuur ik door het raam en denk ik: Hoe word je een bekende dorpsfiguur? Moet je daartoe in de dorpskom wonen of kan je ook in een verre uithoek huizen? En wanneer krijg je de eer dat een straat naar je genoemd wordt? Niet dat ik daar naar uitzie… Integendeel!”

Fotozoektocht

Sterrenstof:

De laatste maand gaat in om onze fotozoektocht uit het meinummer op te lossen. Met foto ‘S’ (s van spoorweg…) was een probleem. De vlag dekt ondertussen terug de lading! Bezorg je oplossing aan de redactie en maak kans op een prijs, naast eeuwige roem in Hansbeke. We sluiten af op kermiszondag 12 oktober 12 uur tijdens de viering van de Zjaloezigen Zjeraar.

Deze maand omwille van het slechte weer en de vele nachtelijke bewolking geen artikel. In november stuurt Huyvken nog een volwaardige bijdrage. Misschien wordt het een orgelpunt en kijken we volgend jaar niet meer naar de sterren maar naar de grond?… : ezue hieet omdat Loewie doir weunt VLAKAF!

50

september 2014

VLAKAF@VOORDE

VLAKAF!

51

september 2014

VLAKAF@VOORDE

Redactieadres: Frank Langeraert, Karmenhoekstraat 7 Redactie: Alain Balcaen, Frank Langeraert, Koen Persyn, Bram Temmerman en Zjeraar Werkten mee: Melissa Anthuenis, Dirk Kerkhove, Willy Quintyn, Nele Union, Waut Van den Abbeele, Marleen Van Ooteghem, Luc Vandewalle en Friet Verthriest E-mailadres: [email protected] Website: www.vlakaf.be Oplage: 880 exemplaren (verschijnt tweemaandelijks)

VLAKAF!

52

september 2014