Hooguit tiental gedwongen ontslagen. de schenen. Ook intern was men overigens niet altijd eensgezind. Zoals gebruikelijk

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 18 - Donderdag 23 juni 2011

2

UT N I E U W S 9

5

Promovendus heeft zorgen om zijn vaderland

Maths to help cure people

Technovolutie van de geneeskunst

International page

Rijzende sterren. Ze zijn de rijzende sterren van de UT. De onderzoekers Allard Mosk, Regina Luttge, Floris Zwanenbrug, Serge Lemay en Sonia Garcia Blanco, allen werkzaam bij Mesa+. Ze wisten met hun onderzoeksvoorstellen Brusselse subsidiepotjes aan te boren. Twee van hen ontvingen een Marie Curie Career Integration Grant van een ton. De andere drie kregen een ERC Starting Grant toegewezen ter waarde van anderhalf miljoen euro. Meer over het Brusselse succes is te lezen op pagina 6 en 7. Foto: Arjan Reef

‘Hooguit tiental gedwongen ontslagen’ Door de reorganisatie die voortkomt uit Route14+ zullen hoogstens een tiental gedwongen ontslagen vallen. Dat zei collegevoorzitter Anne Flierman woensdagmiddag in een marathonzitting met de universiteitsraad. De raad had rond de besluitvorming voor Route14+ vooral moeite met de financiële onderbouwing van de plannen en stelde daarnaast veel vragen over het nieuwe onderwijsmodel en de reorganisatie van de leerstoelen. Door zowel college van bestuur als universiteitsraad werd de overlegvergadering van woensdag als D-Day beschouwd. De raad moest ja of nee zeggen tegen strategieplan Route14+, waarin onder andere gesproken wordt over een nieuw Twents onderwijsmodel en een forse reorganisatie van alle onderzoeksgroepen. Het werd een marathonzitting waarvan de uitkomst bij het ter perse gaan van deze krant nog niet bekend was. Ga hiervoor naar onze website: www.utnieuws.nl. ‘We denken dat gedwongen ontslagen, als ze er al

zijn, uiterst beperkt zullen blijven’, reageerde collegevoorzitter Anne Flierman op kritiek van de raad dat er de afgelopen maanden al onrust is ontstaan door dreigende ontslagen. ‘Een heel groot deel van de reorganisatie zal via natuurlijk beloop zijn beslag krijgen. We praten over hoogstens een tiental mensen van wie de functie verdwijnt en die mogelijk gedwongen worden ontslagen. We zullen hen uiteraard goed begeleiden. We doen ons best het zoveel mogelijk te beperken, maar ik kan geen harde garanties geven.’ De universiteitsraad legde het college het vuur na aan

de schenen. Ook intern was men overigens niet altijd eensgezind. Zoals gebruikelijk vraagt de raad toezeggingen aan het college. Doet het CvB die toezeggingen niet – al dan niet licht tekstueel aangepast – dan wil de universiteitsraad doorgaans niet instemmen. Een deel van de raad, aangevoerd door CC-lid en verklaard Route14+-tegenstander Dick Meijer, leek strikter te willen vasthouden aan de vooraf opgestelde toezeggingen dan bijvoorbeeld UR-voorzitter Frits

Lagendijk en enkele andere leden. Kritiek van de raad richtte zich voor een groot deel op de financiële onderbouwing van de plannen. Het college is in de berekening over de kosten van alle plannen voor een nieuw onderwijsmodel en een reorganisatie te optimistisch, vindt de U-raad. Volgens de leden is de huidige financiële paragraaf veel te vaag en komt die zeker niet in aanmerking voor het predicaat van een gedegen businessplan.

De universiteitsraad verweet het college in de discussie gedurende het hele Route14+-proces onzorgvuldig en met te grote haast te hebben geopereerd. Vanaf het begin, december 2010, heerste bij de U-raad het gevoel dat voor het college de keuzes al stevig verankerd lagen. Hierdoor lag het gevaar van tunnelvisie op de loer en is bijvoorbeeld niet gekeken naar alternatieven voor het Twents onderwijsmodel, aldus voorzitter Lagendijk. Kwalijk noemt de raad het

dat (vak)groepen en individuele medewerkers ook nu al in onzekerheid verkeren over hun positie. Al heel vroeg werd er gesproken over gedwongen ontslagen. ‘Voor ons onaanvaardbaar’, aldus Lagendijk. In enkele gevallen leidt dat volgens de raadsvoorzitter zelfs tot medewerkers die eieren voor hun geld kiezen en vertrekken. ‘En dat is zeer te betreuren.’ Flierman kon die zorgen niet wegnemen met de belofte dat het aantal ontslagen tot tien beperkt zal blijven.

ADVERTENTIES

OKTOBERFEST MÜNCHEN 17Sep-02Okt11 3 Volle dagen Oktoberfest Vervoer + Verblijf + Fun!

WWW.OKTOBERFESTREIZEN.NL

Tips voor opdrachten literatuuronderzoek? Kijk op DOCENTEN op de B&A website

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

2

Donderdag 23 juni 2011

Syrische promovendus heeft zorgen om zijn vaderland Fouad Alkhaier legt deze dagen de laatste hand aan zijn proefschrift. In oktober hoopt de Syrische ITC-promovendus zijn onderzoek naar de correlatie tussen grondwaterpeil en aardtemperatuur te verdedigen. Hij kan zich echter moeilijk concentreren. Met zijn hoofd is hij in zijn geboorteland. Hij is bezorgd en bang. ‘Als het systeem omvalt, ontstaat er een bloedige burgeroorlog.’ Paul de Kuyper

Via elektronische nieuwsbrieven van Syrische kranten, de Syrische televisie en Facebook volgt Alkhaier (38) de ontwikkelingen in zijn land op de voet. De situatie stemt hem droevig. Met zijn vrouw en dochter (9) woont hij in Enschede, maar veel familie en vrienden leven in Latakia, de kustplaats waar Fouad vandaan komt. ‘Ze zijn gelukkig veilig nu’, verzucht de ITConderzoeker. ‘Maar we weten niet voor hoelang.’ Wat is er volgens jou gaande in Syrië? ‘Al jaren vragen de Verenigde Staten aan Syrië om de Israëlische bezetting van de Golan-hoogte te accepteren, om afstand te nemen van Iran en om te stoppen met het steunen van Libanezen en Palestijnen die voor hun rechten opkomen. De VS willen meer invloed in het MiddenOosten. Ze hopen dat in Syrië zich eenzelfde scenario voltrekt als in Egypte, dat het volk de president dwingt te vertrekken. Ze hebben alleen een groot probleem. Onze president, Bashar al-Assad, is in de ogen van de meeste Syriërs een held. Het is de enige leider uit de Arabische wereld die nooit de hand heeft geschud van de Israëli. Wij houden van

Fouad Alkhaier is bang voor een burgeroorlog in Syrië. ‘Ik ben er de hele dag mee bezig. Archieffoto Arjan Reef

onze president. Misschien niet iedereen, maar dat zie je in elk land. Ik heb op Facebook foto’s gezet van mensen die vorige week in Damascus een 2300 meter lange Syrische vlag toonden om aan de wereld te laten zien dat ze van Syrië en de president houden. Sinds de president aan de macht kwam, heeft hij het land geprobeerd vooruit te krijgen. Hij heeft de regering hervormd en de salarissen verhoogd. Omdat we al jaren in oorlog zijn met Israël gold een noodverordening die demonstraties verbiedt. De president heeft die nu opgeschort. Je mag demonstreren, als je dat op tijd aangeeft bij de autoriteiten zodat zij voor beveiliging kunnen zorgen.’

kingsgroepen met een andere religieuze achtergrond op te zetten tegen onze regering. Het is niet het gewone volk dat demonstreert, maar terroristen. Die dwingen anderen om mee te demonstreren, anders worden ze doodgeschoten. De acties vinden plaats in steden langs de grenzen, niet in de hoofdstad Damascus. Waarom? Omdat aan de grens gemakkelijk telefoons en wapens het land in kunnen komen. En omdat de terroristen er snel kunnen vluchten. Het zijn goed georganiseerde en bewapende groepen, maar geen Syriërs. Ik weet niet wie ze financiert, maar de steun moet groot zijn gezien hun moderne wapens en communicatiemiddelen.’

Waartegen richten de demonstraties zich? ‘Buitenlandse politieke krachten proberen kleine bevol-

Waarom horen we hier weinig over in Nederlandse media? ‘Omdat die dit verhaal niet

willen vertellen. Bovendien manipuleren de terroristen de berichtgeving. Ze geven een Syriër bijvoorbeeld een mobieltje in handen waarvan ze het nummer aan Al-Jazeera hebben gegeven. Als ze worden gebeld, worden ze gedwongen een bepaald verhaal te vertellen. Je kent waarschijnlijk het voorbeeld van de vrouw die zich voordeed als Syrische ambassadeur en aan een Frans tv-station vertelde dat ze het land had verlaten. Zo willen ze de indruk wekken dat het systeem op omvallen staat. Hetzelfde geldt voor de vluchtelingen die naar Turkije komen. Dat zijn geen echte vluchtelingen. Het zijn mensen die door de terroristische groepen worden gedwongen de grens over te steken. Voor de beeldvorming. Het is een heel vuil spel, een complot. Ze proberen het

Naam: Studie: Op weg naar:

land te vernietigen. Ze willen dat het systeem omvalt. Als dat gebeurt, zou dat een ramp zijn.’ Wat gebeurt er dan? ‘Syrië bestaat uit allemaal kleine etnische groepen. Tot nu toe is het land sterk genoeg, ik hoop dat dat zo blijft. Maar als het systeem wegvalt, komt er een burgeroorlog. Dat zou verschrikkelijk zijn, ik ben erg bezorgd.’ Hoe kan dat worden voorkomen? ‘Als de Verenigde Staten, de Verenigde Naties en de Europese Unie echt om vrede in Syrië geven, moeten ze Syrische leiders steunen in de strijd tegen de groepen die het land willen ontwrichten. Ik vrees dat ze dat niet doen. Dat maakt het erg moeilijk voor mij. Ik ben er de hele dag mee bezig.’

ut Nieuws Onafhankelijk weekblad voor personeel en studenten van de Universiteit Twente jaargang 48. Verschijnt donderdag op de campus; vrijdag/zaterdag buiten de UT. Oplage: 8.000 exemplaren. Redactie-adres: Vrijhof kamers 315, 316, 317, 328, 319. Postadres: Postbus 217, 7500 AE Enschede. Telefoon: (053 – 489) 2029 zie verder onder redactie. Fax: (053 – 489) 3439 E-mail redactie: [email protected]. Internet: www.utnieuws.nl of via de homepage van de UT. Redactie: Ditta op den Dries (hoofdredacteur, 2030) Paul de Kuyper (4084) [email protected] Maaike Platvoet (3815) [email protected] Sandra Pool (tel. 2936) [email protected] Office-management: Brigitte Boogaard (2029) [email protected] Vaste medewerkers: Cariene van Aart, Marloes van Amerom, Giels Brouwer, Rayke Derksen, Nynke Dirven, Maaike Endedijk, Robbin Engels, Hans van de Kolk, Ruben Libgott, Catherine Ann Lombard, Ingrid Szwajcer. Automatisering/internet: Ivar Engel Christina Höfer Foto's: Arjan Reef / Gijs van Ouwerkerk / Ingrid Szwajcer Redactieraad: prof.dr. E.R. Seydel (vz). Advertenties: Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, Tel. 023 – 5714745. Site: www.bureauvanvliet.com. E-mail: [email protected]. Advertentietarieven op aanvraag. HOP: UT Nieuws is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP). Adreswijzigingen: Abonnees (ook studenten) dienen deze schriftelijk door te geven aan de redactie UT-Nieuws Postbus 217, 7500 AE Enschede of per e-mail: [email protected]. Stage of buitenlands studieverblijf: studenten die op stage gaan of in het buitenland gaan studeren kunnen UT-Nieuws op schriftelijk verzoek opgestuurd krijgen. Wie prijs stelt op deze (gratis) service zendt een adreswijziging naar de redactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en periode (zo nauwkeurig mogelijk). Kopij: Bestemd voor de Infomededelingenrubriek dient per e-mail maandag voor 14.00 uur in het bezit te zijn van de redactie UT-Nieuws. Abonnementen: Jaarabonnement: 44 euro. Abonnementen schriftelijk aan te vragen met vermelding van naam, adres, postcode, plaats, telefoonnummer en bank-/girorekening. Abonnementen kunnen wekelijks ingaan. Betaling via factuur. Het jaarabonnement wordt automatisch verlengd, tenzij men minimaal 1 maand voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk opzegt. Technische vervaardiging: Wegener SpeciaalMedia Bezorging Campus: Motorsportgroep UT, coördinator Stefan Dams, tel. 053-4892029. E-mail: [email protected] Copyright UT-Nieuws: Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen schema's foto's of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken in enigerlei vorm of wijze.

Bram van de Veerdonk (24) Master Business Administration Het terras

‘Ik ben nu op weg naar het terras om daar even snel te lunchen. Daarna duik ik meteen weer de boeken in, omdat ik morgen een tentamen heb dat ik moet halen. Afgelopen weekend heb ik ook niets anders gedaan dan studeren op dit vak, dus ik heb er wel vertrouwen in dat ik het ga halen. Als ik dit tentamen niet haal kan ik niet op stage en dat is wel het laatste wat ik wil. In oktober ga ik namelijk naar Rome om daar bij de Nederlandse ambassade te beginnen. Vorig jaar ben ik al een tijd in Florence geweest. Je kunt wel zeggen dat ik een passie heb voor Italië.’ ‘Na mijn tentamen morgen ga ik naar Soesterberg toe om mijn kisten en militaire outfit op te halen voor de Nijmeegse vierdaagse. Ik loop de vierdaagse namelijk met de Enschedese studentweerbaarheid Ares. Dat betekent dus in een volledig militair outfit en bepakking met gewichten erin meer dan 40 kilometer per dag door de zon lopen. Het zal wel afzien worden, maar als de eindstreep eenmaal in zicht is houdt niets je meer tegen. Misschien is het nog wel handig dat ik van tevoren goed ga trainen, want tot nu toe heb ik vooral mentaal getraind.’

Waar gaat dat heen...? Foto: Arjan Reef


3


CHEPS ontwikkelt nieuwe ranking Om universiteiten en hogescholen te vergelijken bestaan al jaren verschillende ranglijsten. Niet allemaal zijn ze even betrouwbaar, wat nog wel eens leidt tot ergernis van onderwijsinstellingen die laag of gemiddeld scoren in een ranking. Dat kan anders, vond de Europese Commissie. In hun opdracht ontwikkelde vakgroep CHEPS van de faculteit MB de zogenaamde U-Multirank. Deze ranking omvat een multidimensionale vergelijking, waarin studenten, overheden en instellingen zelf allerlei accentverschillen kunnen aanbrengen. ‘U-Multirank borduurt voort op U-Map’, vertelt Frans Kaiser, onderzoeker bij CHEPS, die samen met junioronderzoeker Elisabeth Epping aan de ranking werkte. U-Map werd in 2008 ontwikkeld

door de vakgroep en beschrijft de activiteiten-profielen van hoger onderwijs-instellingen in Europa. ‘Die gegevens hebben wij nu weer gebruikt voor U-Multirank. In deze ranking worden de prestaties

van instellingen op een vijftal dimensies vergeleken: onderwijs, onderzoek, regionale inbedding, kennisuitwisseling met het bedrijfsleven en internationalisering.’ Kaiser zegt dat het niet mogelijk is om zomaar alle onderdelen bij elkaar op te tellen en er vervolgens een top tien van ‘beste universiteiten’ uit te laten rollen. ‘Je kunt namelijk geen appels met peren vergelijken. Wat wel kan is per instelling een overzicht krijgen van de sterke punten en zwakke punten.’ Voor het samenstellen hebben de onderzoekers van CHEPS vragen gesteld over de vijf dimensies op drie niveaus:

aan studenten, faculteiten en op instellingsniveau. In totaal deden 159 onderwijsinstellingen en bijna 6000 studenten uit 57 landen aan deze pilot mee. Ook de UT werd benaderd, maar deed uiteindelijk niet mee. ‘Voor instellingen zit er een hoop werk aan dit soort vragenlijsten. Bovendien vragen wij dingen op een andere manier dan ze gewend zijn, dat kan een drempel zijn om deel te nemen. En natuurlijk is het bij een dergelijke pilot afwachten wat het oplevert. Daar heeft niet iedereen dan zin in.’ Kaiser: ‘Wat U-Multirank echt anders maakt is dat de gebruiker bepaalt wat hij belangrijk

vindt en daarop kan zoeken.’ Omdat het nog om een pilot gaat, is de nieuwe ranking nog niet publiekelijk toegankelijk. Voorlopig kunnen alleen de deelgenomen onderwijsinstellingen inzage krijgen.‘Het ging om een haalbaarheidsstudie, en die is geslaagd. De Europese Commissie gaat nu evalueren en beslist in september of U-Multirank verder ontwikkeld moet worden. Zo ja, dan zal dat niet eerder zijn dan volgend voorjaar. Natuurlijk hoopt CHEPS daar dan wel weer bij betrokken te zijn.’ Meer informatie op www.u-multirank.eu

student toegepaste wiskunde wint menzis scriptieprijs

Betere planning door logistiek model Een slim, logistiek rekenmodel maakt het makkelijker om behandelingen voor revalidatiepatiënten zo gunstig mogelijk in te plannen. De oud-UTstudente toegepaste wiskunde, Aleida Braaksma (27) deed er onderzoek naar. Het resultaat werd beloond met de Menzis UT Scriptieprijs. Gefeliciteerd! Wat heb je gewonnen? ‘Een jaar lang gratis zorg en een geldbedrag van tweeduizend euro. Daarmee wil ik een student steunen in een ontwikkelingsland. Compassion is een organisatie die het mogelijk maakt dat kinderen naar school kunnen. De best presterende leerlingen kunnen met hulp van een sponsor verder studeren. Als geldschieter ontferm je je als het ware over een kind. Er is contact mogelijk. Je kunt bijvoorbeeld met elkaar schrijven. Nu ik zelf ga werken en alles goed voor elkaar heb, leek het mij mooi om iets terug te doen.’ Hoe belangrijk is maatschappelijke betrokkenheid voor jou? ‘Belangrijk. Ik heb bewust gekozen voor toegepaste wiskunde. Ik wil geen wiskunde doen om alleen de wiskunde. Het laatste jaar volgde ik een leuk vak over logistieke concepten, toegepast in de zorg. Je kunt de kennis en vaardigheden uit je studie toepassen in het bedrijfsleven met als doel meer winst te behalen. Ik vind het interessanter om er iets van maatschappelijke waarde mee te doen.’ En dat gebeurt in je afstudeeronderzoek? ‘Ja. In de gezondheidszorg worden steeds meer logistieke concepten toegepast om een slag te maken in efficiënt werken. Daar zijn wiskundige modellen voor die al langer in de industrie gebruikt worden. Aanvankelijk was men in de zorg sceptisch. Je kunt patiënten niet als product zien. Maar er komt steeds meer het besef om de modellen ook in de zorg te gebruiken. Het onderzoeksinstituut CHOIR, centre for healthcare operations and improvement research, doet er op de UT onderzoek naar.’

BioEnergy to Overijssel

De Universiteit Twente en de provincie Overijssel gaan gezamenlijk het project Bioenergy to Overijssel, BE2O, aan. In De Lutte is vandaag in landhuishotel de Bloemenbeek de officiële aftrap. De UT gaat samen met andere onderzoeken onderwijsinstellingen en verschillende hightech bedrijven nieuwe vormen van bio-energie op grote schaal gebruiksklaar maken. Een provinciale subsidie van 2,5 miljoen euro is een eerste stap op weg naar meer en nieuw onderzoek hiernaar.

Mind the gap De relatie tussen de arts en de manager in ziekenhuizen lijkt vaak goed, maar in de realiteit zijn de twee meestal geen vrienden. Vrouwelijke en nietsnijdende artsen kunnen beter samenwerken met managers dan hun mannelijke snijdende collega’s. Dat blijkt uit het onderzoek waarop Hanneke Klopper woensdagmiddag promoveerde aan de faculteit MB. Hoe kleiner de cultuurverschillen zijn tussen artsen en managers, hoe beter ze samen door een deur kunnen, schrijft ze in haar proefschrift Mind the gap. Dat heeft gevolgen voor de kwaliteit van een ziekenhuis.

Bsa psychologie

Aleida Braaksma wil met haar prijs een student in een ontwikkelingsland steunen. Foto Gijs van Ouwerkerk

Wat heb jij specifiek onderzocht? ‘Het plannen van afspraken voor revalidatiepatiënten. Het was een onderzoeksvraag van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam. Vaak zijn herstellende patiënten in behandeling bij meerdere disciplines. Denk aan een fysiotherapeut, psycholoog en logopedist. Alle afspraken worden momenteel één voor één ingepland. Daardoor is het moeilijk om alle behandelingen op dezelfde dag in te roosteren. Het gevolg is dat de patiënt vaak de gang naar het ziekenhuis moet maken, plus dat het overzicht verdwijnt. Soms wil de therapeut de cliënt de volgende week weer zien, maar lukt dat niet vanwege volle agenda’s. Hoe heb je dat opgelost? ‘Met een wiskundig model waar een software tool van gemaakt kan worden. De planner voert alle benodigde behandelingen in, in een serie van tien tot vijftien afspraken. De tool slaat aan het rekenen en dan rolt er een conceptplanning uit die het meest gunstige is voor de patiënt.’ Wat gaat er met je onderzoek gebeuren? ‘Het AMC heeft de wens het te implementeren. Daarvoor moeten we eerst onderzoeken hoe we dat kunnen doen. Om het model te laten rekenen, is

er input nodig ofwel een ICT technische koppeling tussen de agenda’s en roosters.’

Ben je zelf met dat onderzoek bezig? ‘Ja. Ik werk als promovenda bij het AMC en de UT, bij

CHOIR. Ik

kijk niet alleen naar revalidatie patiënten, maar ook naar andere specialismen.’

brandbrief jonge akademie

‘Wetenschap verschraalt’ Anderhalve week geleden schreven drie wetenschappers van De Jonge Akademie, onder wie UT-hoogleraar Peter-Paul Verbeek, een brandbrief aan de media. In die brief sloegen zij alarm over het wetenschapsbeleid van het kabinet: druk het onderzoek niet alleen in geld uit, zo luidde de boodschap. Het NOSjournaal opende zelfs haar uitzending met dit item. ‘Onze noodkreet is goed opgepikt’, zegt Peter-Paul Verbeek, hoogleraar Filosofie van Mens en Techniek en voorzitter van De Jonge Akademie. ‘Het was een poging om ons standpunt onder de aandacht te brengen, en daarin zijn we in ieder geval geslaagd.’ In de brief, die volledig te lezen is op www.dejongeakademie.nl, uitten de wetenschappers hun vrees voor verschraling van de

wetenschap als het kabinet een groot deel van het onderzoeksgeld gaat inzetten voor het creëren van zogenaamde topteams, die binnen negen topsectoren plannen ontwikkelen om wetenschappelijk onderzoek en innovatie beter op elkaar te laten aansluiten. ‘Dat betekent ook dat het bedrijfsleven een belangrijke stem gaat krijgen’, zegt Verbeek. ‘Economische innovatie is belangrijk, maar met zoveel inkrimping van het budget voor fundamenteel onderzoek treedt er hoe dan ook verschraling in de wetenschap op.’ Minister Maxime Verhagen van Economische Zaken reageerde vorige week op de brief van De Jonge Akademie. Hij zegt dat het kabinet niet van plan is te bezuinigen op fundamenteel onderzoek. Dat onderzoek moet alleen beter aansluiten op de negen economische sectoren. Ook zei Verhagen

dat toponderzoekers zich vaak laten inspireren door maatschappelijke uitdagingen. ‘Het zou jammer zijn als jonge academici zich laten leiden door angst voor verandering.’ Verbeek: ‘Onzin. Als Verhagen zoiets zegt, heeft hij geen goed beeld van De Jonge Akademie. Wij vinden topsectoren en valorisatie ook belangrijk voor economische vooruitgang. Maar wij vinden ook dat wetenschap meer waarde heeft dan alleen maar economische waarde. Daarnaast zouden die topteams niet compleet vanuit de NWO gefinancierd moeten worden, maar moet het bedrijfsleven juist meer bijdragen aan dergelijk onderzoek.’ De hoogleraar hoopt dat de noodkreet van De Jonge Akademie andere mensen zal stimuleren om ook ‘wat te doen’ tegen de plannen van het kabinet. ‘Ik verwacht wel dat meer partijen zich zullen roeren over dit onderwerp.’

Psychologie wil aanvullende eisen stellen aan het bindend studieadvies dat op 1 september ingaat. De opleiding stapt op die datum in de lopende pilot bsa, maar wil een strengere grens. Niet alleen moeten studenten in hun eerste jaar 35 ECTS of meer halen om de studie te mogen voortzetten, ze moeten ook minimaal twee van de volgende drie vakken hebben gehaald: onderzoeksmethodologie, statistiek 1 en statistiek 2. Voor deze uitbreiding op de bestaande pilot moet de opleiding toestemming vragen aan de faculteitsraad van Gedragswetenschappen.

Grootverdieners Drie UT-medewerkers verdienden in 2010 meer dan de balkenendenorm van 193 duizend euro. Dit blijkt uit het financieel jaarverslag. De grootverdieners zijn collegevoorzitter Anne Flierman (ruim 208 duizend euro), CvB-lid Kees van Ast (ruim 220 duizend euro) en één hoogleraar. Die wordt in het verslag niet bij naam genoemd en verdiende vorig jaar 215 duizend euro. Het derde collegelid, rector Ed Brinksma, blijft met zijn salaris onder de balkenendenorm.

Afscheid Professor Petran Kockelkoren neemt volgende week donderdag 30 juni afscheid van de UT. Sinds 2001 bezette hij de bijzondere leerstoel Kunst en Technologie. Ook was hij gedetacheerd als docent en lector aan ArtEZ-AKI. Het afscheid wordt gevierd met een symposium, getiteld ‘Recepten voor Zelfproductie’. Het programma begint om 13.00 uur in de foyer van de Vrijhof.

Benoeming Het college van bestuur heeft Vanessa Evers afgelopen maandag benoemd tot hoogleraar Human Media Interaction van de faculteit EWI. Evers begint per 1 september en is momenteel onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam.


4


coureurs solarteam bereiden zich voor op zonnewagenrace

Trainen voor hitte Down Under In de cockpit van de zonnewagen, die het Solarteam vanmiddag aan het publiek presenteert, kan de temperatuur oplopen tot vijftig graden. In de campuspraktijk van fysiotherapeut René Polman bereiden de coureurs zich voor op de buitengewone omstandigheden van de Australische outback. Op de ergometer en de crosstrainer met een warme trui aan gaat elke week de verwarming een tikje hoger. paul de kuyper

Veel zweet gutst er deze maandagnamiddag nog niet van de voorhoofden van coureurs Alinda Nijhoff, Jens Hegeman, Joost Mulder en Barry Vree. In lange broek en vest werken ze een trainingsprogramma van een uur af op loopband, crosstrainer, hometrainer en ergometer. Joost zet zelfs zijn capuchon op voor wat extra warmte. ‘Je moet het naar een next level tillen’, grapt hij. Om vervolgens zijn vest open te ritsen en zo te bekennen dat hij smokkelt. Hij is vergeten een T-shirt eronder aan te trekken. In de Australische outback kan het zo’n veertig graden worden, binnenin de auto loopt het kwik vaak nog tien graden hoger op. Tijdens de training in de UT-praktijk van fysiotherapeut René Polman staat de airco echter aan. ‘We zitten nu in de derde week. Later zullen we het hier hoger opstoken. Dan trekken we misschien ook een extra

Een warme trui aan, de capuchon op en dan maar zweten. Foto: Gijs van Ouwerkerk

trui aan. We bouwen het langzaam op’, vertelt Alinda. Tijdens het roeien, lopen en fietsen hebben de vier Solar-coureurs genoeg energie over voor een gesprek. Niet gek, want met hun hartslag moeten ze constant tussen de 130 en 140 blijven. Dat is relatief laag, licht fysiotherapeut Johan Bos toe. Hij stelde het trainingsprogramma voor de vier op. ‘We willen de situatie in

Australië nabootsen. Daar hoeven ze ook weinig krachtinspanning te leveren. Het gaat erom lang geconcentreerd te blijven bij een relatief lage lichamelijke belasting. Maar het is wel erg warm’, aldus Bos. ‘Daarom kiezen we voor aerobe duurtraining onder warme omstandigheden. Later gaan we de hitte nabootsen. Als je onder die omstandigheden een uur traint, hoop ik dat ze het

straks ook vier uur volhouden in de zonnewagen.’ Vier uur is de maximale tijd dat een coureur achter elkaar mag rijden volgens de regels van de World Solar Challenge. Drie keer per week staan de coureurs op de fitnessapparaten. Vervelend vinden ze het allerminst. ‘Lekker sporten onder werktijd’, aldus Barry. ‘Nee, absoluut geen straf. Misschien dat het dat nog wordt.’

Evenmin zien de vier Solar-studenten op tegen de Australische hitte die hen straks tijdens de race in oktober wacht. ‘Ik heb er juist zin in’, vertelt Jens. ‘Met drie keer sporten per week tot we eind augustus weggaan, moet het lukken.’ Ze doen er laconiek over, maar vier uur in een smalle cockpit bij vijftig graden kan nooit aangenaam zijn, realiseert ook Alinda zich. ‘Ik heb begrepen van

De week van...

Kees Aarts

Wanneer bent u precies 25 jaar in dienst? ‘Officieel was het 1 mei, maar zelf dacht ik al dat het in augustus zover was. Toen besteedde niemand er ook aandacht aan, maar dat kwam omdat ik nog voor een periode van acht maanden bij de NWO werkzaam ben geweest. Daardoor verschoof de officiële datum naar 1 mei. Op die dag werd ik opeens verrast door mijn collega’s met koffie en taart. En ik kreeg de zilveren speld.’ En zelfs een symposium! Best een bijzonder cadeau. ‘Dat was echt een verrassing. Collega’s hebben het

Kees Aarts, hoogleraar politicologie, is 25 jaar in dienst en krijgt daarom namens zijn vakgroep en het IGS-instituut het symposium ‘Briljante mislukkingen’ aangeboden, dat vandaag in de Ravelijn gehouden wordt. helemaal buiten mij om georganiseerd. Ook de titel ‘Briljante mislukkingen’ heb ik niet bedacht. Dat was dan ook meteen mijn eerste vraag: wat zijn dat? Al begrijp ik natuurlijk wel dat iedere wetenschapper wel eens goede ideeën heeft, die uiteindelijk tot niets leiden. Dat mijn collega’s dit organiseren is inderdaad

bijzonder, dat zegt wel iets over de hechte band die wij binnen onze vakgroep hebben. En hoewel ik in 25 jaar tijd mensen heb zien komen en gaan, is die band altijd goed gebleven.’ Wat kunnen we verwachten van het symposium? ‘Ook dat weet ik niet precies. Wel ben ik vereerd dat

collega Cees Glas een lezing geeft en Wouter van der Brug, hoogleraar politicologie aan de UvA. En natuurlijk vind ik het fantastisch dat Matthijs van Boxsel, de auteur van Encyclopedie van de Domheid, spreekt. Die encyclopedie heb ik al jaren in de kast.’ Hoe is dat, om al 25 jaar in dienst te zijn van de UT? ‘Je beseft opeens wel hoe snel de tijd is gegaan. En het zegt natuurlijk iets over de goede relatie die ik heb met de UT. Ik heb veel aan de UT te danken.’

Archieffoto Gijs van Ouwerkerk.

voorgaande jaren dat vier uur lang in de hitte op een gegeven moment nog wel went. Steeds in één positie zitten is verschrikkelijker. Zeker als je been gaat slapen. We hebben er allemaal veel zin in, maar dat het geen pretje wordt, is wel zeker.’ Solar Team Twente presenteert vanmiddag om 16.00 uur hun zonneauto in de Creatieve Fabriek in Hengelo.


5


professor daniel saris, orthopedisch chirurg

Technovolutie van de geneeskunst Professor en orthopedisch chirurg Daniël Saris (45) is ruim een jaar in dienst van de UT als leerstoelhouder Reconstructive Medicine. Morgen houdt hij zijn oratie met als titel: Technovolutie van de geneeskunst. Zijn redevoering is de eerste die via een livestreamverbinding op het internet te volgen is, en daarna als podcast beschikbaar komt.

De bladen De helft van de Maastrichtse studenten vindt het belangrijk dat de universiteit uitmuntende studenten beloont met een studiebeurs. Het college van bestuur heeft echter net een regeling ingetrokken die stelde dat de beste drie procent van de studenten van elk jaar het collegegeld terugkrijgt. Van de groep die in het verleden al eens in de prijzen viel dankzij deze top-3-procent-regeling vindt 80 procent de beloning ‘belangrijk’. De bedoeling van de regeling was onder andere om excellente studenten aan te trekken. Daar blijkt weinig van terechtgekomen. Onder Nederlandse studenten koos slechts 1 procent voor Maastricht mede vanwege deze tegemoetkoming, bij buitenlanders ging het om 17 procent.

maaike Platvoet

Saris vindt dat hij zijn publiek morgen wel wat ‘te bieden moet hebben’. ‘Want er is meer dan alleen maar luisteren naar een oratie van drie kwartier. Ik vind het vooral een mooie manier om aan mijn collega’s uit het UMC Utrecht te laten zien wat hier op de UT allemaal gebeurt.’ Voorafgaande aan zijn oratie houdt Saris daarom een ‘Techno & Tapas-meeting’ in het Experimental Center for Technical Medicine. ‘Het zal een soort markt zijn, met aan de ene kant kraampjes die laten zien wat wij zoal technisch in huis hebben en aan de andere kant lekkere hapjes.’ Saris studeerde in de jaren tachtig geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij specialiseerde zich in diverse ziekenhuizen in de orthopedie, deed een fellowship in de Mayo Clinic in de USA en kwam in 2000 in het UMC Utrecht te werken als orthopedisch chirurg. Daar werd hij al snel Chef de clinique orthopaedie. ‘Deze kliniek loopt landelijk voorop in regeneratieve toepassingen.Vroeger was de enige oplossing voor een patiënt met knieproblemen het boren van kleine gaatjes door bot naar beenmerg, zodat het kapotte kraakbeen weer aangevuld kon worden. Nu halen we kraakbeencel-

‘Als ik ooit met pensioen ga wil ik de orthopedie in Nederland beter achterlaten dan hoe ik die aantrof.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk

len uit de knie, kweken dat op in het lab en plaatsen het vervolgens terug. Het resultaat is beter voor een heel belangrijk deel van de patiënten’ Over die techniek met gekweekte cellen publiceerde Saris in 2008 een artikel in de American Journal of Sports Medicine. Daarvoor ontving hij niet veel later de Amerikaanse Hughston award voor ‘beste paper 2008’. ‘Het onderzoek heeft veel internationale aandacht gekregen en het celtherapiegeneesmiddel dat hier uitvoortkwam voldoet inmiddels aan de Europese wetgeving. Nu nog zorgen dat het in Nederland deel van het zorgpakket wordt.’ Zijn contacten met de UT ontstonden via Clemens van Blitterswijk, die enkele jaren geleden met zijn biotechbedrijf (Isotis, red) in Bilthoven zat en nu de vakgroep Tissue Regeneration leidt aan de UT.Via Blitterswijk werd Saris benaderd voor het hoogleraarschap aan de UT. ‘Dat vond ik direct interessant, ik hou er enorm van om nieuwe dingen op te pakken.’ Saris is bovendien van mening dat de input van klinische toepassingen hard

nodig is binnen de wetenschap. ‘Ik wil die link nog veel directer maken en vind het daarom belangrijk om collega’s te laten zien wat op de UT op onderzoeksgebied gaande is. Wij noemen dit translationeel onderzoek; het vertalen van de wetenschap naar klinische toepassingen en andersom. De tijd dat we zonder commentaar of verantwoording op zoek gaan het zoveelste natuurkundige deeltje kunnen we ons – naar mij idee - dan ook niet meer permitteren. De vertaalslag naar toepassingen moet gemaakt worden.’ Het opleiden van mensen – zowel artsen als studenten technische geneeskunde – vindt Saris een belangrijk onderdeel van zijn vak. ‘Als ik ooit met pensioen ga, wil ik de orthopedie in Nederland beter achterlaten dan hoe ik die aantrof in de jaren negentig. Dus is het van belang dat de huidige generatie goed wordt opgeleid.Verschillende masterstudenten technische geneeskunde lopen dan ook stage in Utrecht.’ In zijn onderzoek wil de hoogleraar zich richten op het ontwikkelen van een sensor, die in staat is om te bepalen hoe oud het defect is van een gewricht. ‘We

hebben namelijk ontdekt dat een defect ouder dan drie jaar moeilijk te behandelen is met celtherapie. Als we via een sensor kunnen uitzoeken hoe oud het defect is, kan je beter inschatten hoe het gewricht zich met reconstructie zal gedragen en is dat nuttig voor de keuze van de behandeling. Bovendien kan dat erg schelen in de kosten. Celtherapie is een dure behandeling. Dus passen we die alleen op heel goed geselecteerde patiënten toe.’ Die ene dag per week dat Saris op de UT te vinden is, staat eigenlijk niet in verhouding tot zijn ambities. ‘Ik heb een aanstelling van 0,2 fte, maar het loket van Recontructive Medicine is vijf dagen per week geopend. Inmiddels is er ook een celbioloog, een postdoc, aangetrokken en een juniorpostdoc plek beschikbaar voor een enthousiast top talent. Mijn streven is om mensen te laten weten dat hier op de UT een internationaal expertisecentrum op het gebied van regeneratieve geneeskunde gevestigd is. Ja, dat is een forse ambitie. Maar het gaat wel lukken.’ De oratie van Saris is live te volgen via www.Technovolutie.info

De Delftse studentenvakbond VSSD is boos op het college van bestuur van de TU Delft. De bond vindt dat de bestuurders niet hebben geluisterd naar de studenten.Vooral het doorzetten van de verhoging van het bindend studieadvies naar 45 punten stuit de VSSD tegen de borst. De bond denkt dat een verhoging leidt tot een leegstroom bij opleidingen. ‘De studeerbaarheid van opleidingen moet eerst verbeteren voor dat dit soort drastische maatregelen met goed geweten kunnen worden genomen. Het college bepaalt vanuit zijn ivoren toren dat het bsa zo snel mogelijk naar 45 punten moet worden verhoogd, maar lijkt blind voor de rampzalige gevolgen die dit zal hebben.’ In Groningen wil het college van bestuur geen pottenkijkers meer bij de wekelijkse collegevergadering. Volgens de universiteitsraad legt dat een bom onder de medezeggenschap. Op dit moment worden de vergaderingen gevolgd door twee leden (het presidium) van die raad, maar het college wil dit veranderen. Studentenpartijen stelden voor een student-assessor in plaats van het presidium de collegevergaderingen te laten bijwonen. Het Groningse CvB voelt daarvoor, maar de personeelsfracties uit de U-raad zijn woedend. ‘Een student-assessor is onderdeel van het college van bestuur, daar heb je als medezeggenschap niets aan. Het college heeft zo geen last meer van die ervaren medewerker die kritiek heeft op besluiten. De inspraak is uitgehold, met dank aan de studenten’, aldus Hilly Mast, de voorzitter van de universiteitsraad.

Het taalgebruik in kranten is de afgelopen vijftig jaar informeler en subjectiever geworden. Dit is vooral te zien in de manier waarop mensen direct geciteerd worden. Dat blijkt uit onderzoek van communicatiewetenschapper Kirsten Vis van de Vrije Universiteit. Vis analyseerde in totaal twee miljoen woorden uit vijf Nederlandse kranten uit 1950 en 2002. In de krantenberichten uit 2002 worden mensen vaker direct geciteerd en bevatten de citaten meer subjectieve bewoordingen dan in 1950.

‘‘Er is zoveel nieuws te zien en te beleven’’ Waar zit je ergens? ‘Ik ben in Iasi, een stad in het noordoosten van Roemenië. Ik wilde graag mijn bachelor opdracht doen in het buitenland. Na enkele gesprekken ben ik hier terecht gekomen via een PhD kandidaat, Joanne Vinkede Kruijf, van de afdeling Water Engineering and Management. Ik woon in een van de studentenflats hier op de Tudor Vladimirescu Campus. Mijn kamer deel ik met een Roemeense student die gelukkig goed Engels spreekt en toevallig ook Civiele Techniek studeert. Een gesprek onder het genot van de eerste halve liter Roemeens bier was zo aangeknoopt.’ Wat doe je precies? ‘Op tien minuten loopafstand van mijn kamer heb ik mijn werkplek

op de ‘Gheorghe Asachi’ Technical University, bij de Faculty of Chemical Engineering and Environmental Protection. Daar werk ik aan mijn opdracht: Evaluation of the Ciobarciu Wetland Project. Door middel van interviews in Nederland en hier in Roemenië probeer ik de langetermijneffecten van het project in kaart te brengen.’ Wat heb je geleerd? ‘Het voorbereiden en afnemen van interviews en het documenteren en analyseren van de vergaarde informatie was geheel nieuw voor mij. Verder is leven in het buitenland op zich al iets waarvan ik leer. Denk aan het communiceren in een andere taal en het omgaan met de andere cultuur. Het is vooral een leuke ervaring. De mensen

hier kijken niet altijd even vrolijk, maar zodra je ze aanspreekt zijn ze altijd in voor een praatje en bereid je te helpen.’ Hoe is het om te wonen en werken in Roemenië? ‘Het is interessant om de verschillen te zien met Nederland. Hoe er bijvoorbeeld wordt omgegaan met veiligheidsmaatregelen bij wegwerkzaamheden of bouwprojecten. Verder bevalt me hier goed. Aardige mensen en het eten is ook prima. Wel is het soms lastig om aan het studeren te gaan terwijl er buiten zoveel nieuws te zien en te beleven is. Ook het weer nodigt uit om naar buiten te gaan. Het is ruim dertig graden.’

Wat doe je in je vrije tijd? ‘Ik vind het leuk om de stad in te gaan en samen met mijn kamergenoot en zijn vrienden gaan we regelmatig een potje poolen of even wat drinken in

de kroeg. Na mijn stage ga ik terug naar Nederland om mijn opdracht af te ronden en te bespreken met mijn begeleiders. Daarna vakantie vieren.’ Sandra Pool

Mark Cornelissen (22) zit voor zijn studie civiele techniek nog tot en met zondag in Roemenië. Hij doet daar zijn bachelor eindopdracht.

Bellen met het buitenland Tips voor deze rubriek? [email protected]


6


Rijzende sterr Complexe lichtsystemen

Wie: Allard Mosk (41) studeerde natuurkunde en sterrenkunde en promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam. Werkt bij: Complex Photonic Systems, MESA+ Subsidie: ‘ERC Starting Grant van 1,5 miljoen euro. Onderzoek: ‘Met dit geldbedrag heb ik de kans om een heel andere onderzoekslijn op te bouwen. Mede dankzij mijn Vidi grant zijn wij al wereldleider in het beheersen van licht in complexe systemen.Vorig jaar zomer heb ik lange tijd zitten broeden op allerlei ideeën. Met het geld van de ERC Grant wil ik nu een zelflerende fotonische schakeling bouwen. Als dat lukt, dan kan het materiaal waardoor het licht moet, zichzelf dus aanpassen. Het is fundamenteel en risicovol onderzoek, maar met die anderhalf miljoen heb ik een hoge slaagkans. Ik wil drie promovendi aantrekken, maar ook kostbare appara-

tuur. Nieuwe lasers kosten al snel enkele tonnen. Ook zal veel geld worden geïnvesteerd in de samenwerking met andere groepen, waaronder in Frankrijk en Amerika. Zo wil ik bepaalde experts op dit vakgebied, van bedrijven en van universiteiten zoals Stanford, uitnodigen om mee te doen met het onderzoek. En dan natuurlijk gezamenlijk publiceren.’ Fundamenteel: ‘Natuurlijk ben ik erg blij dat ik de kans krijg om dit fundamentele onderzoek uit te voeren, helemaal nu de politiek sterk aan het korten is op wetenschap en technologie. Mijn onderzoek is niet onmiddellijk toepasbaar, dat komt pas over een aantal jaren en dat maakt het voor instanties minder aantrekkelijk om in te investeren. Dat is kortzichtig, want momenteel zijn Nederlandse bedrijven bezig met nieuwe innovaties die gebaseerd zijn op tien tot twintig jaar oude kennis van ons. Dus is het erg belangrijk dat

de overheid, Nederland én Europa, dit blijft stimuleren. Als dat niet meer gebeurt gaat er een hoop kennis – en daarmee de technologische voorsprong die we nu nog hebben - verloren. Het kost veel meer geld en tijd om dat opnieuw op te bouwen. Ik snap dat politici beslissen hoeveel er aan onderzoek wordt uitgegeven, maar ik ben erg blij dat binnen het European Research Council de wetenschappers beslissen naar wie het geld toegaat.’

Het geld voor onderzoek uit Den Haag droogt langzaam op en daarom is het voor elke Nederlandse universiteit belangrijk subsidies uit Brussel binnen te halen. Een jaar geleden schreef liaison officer Rolf Vermeij in een Brussel-nota dat de UT de Europese bronnen beter moet benutten. Met een slagingspercentage van twintig procent scoorde de UT toen iets onder het landelijk gemiddelde. Vermeij adviseerde onder andere om wetenschappers beter te begeleiden bij het indienen van een subsidieaanvraag. Dat lijkt deze maand zijn vruchten al te hebben afgeworpen. Vijf jonge zeer getalenteerde UT-onderzoekers vielen twee weken geleden in de prijzen. Twee van hen ontvingen een prestigieuze Marie Curie Career Integration Grant. Ze krijgen een ton om de komende vier jaar te investeren in hun wetenschappelijke loopbaan. Drie collega’s ontvangen zelfs elk anderhalf miljoen euro uit Brussel. Zij kregen een ERC Starting Grant toegewezen. Met dat geld kunnen ze vijf jaar onderzoek doen. Opmerkelijk is dat alle in de prijzen gevallen onderzoekers werkzaam zijn bij instituut MESA+. Op deze twee pagina’s van alle vijf een portret. Overigens kan het UT-succes in Brussel nog groter worden. Volgens Vermeij zijn nog enkele onderzoekers in de race voor een Europese subsidie. Die krijgen later deze maand of in juli te horen of hun aanvraag wordt gehonoreerd. Tekst: Maaike Platvoet, Paul de Kuyper en Sandra Pool. Foto’s: Arjan Reef

Ambitie: ‘Ik zit in een tenure track en dat leidt tot hoogleraarschap. Maar dat is niet waar ik ongeduldig naar streef. Nu heb ik vooral de behoefte om goed onderzoek te doen en samen met collega’s MESA+ als centrum op het gebied van de toegepaste nanofotonica neer te zetten. Het meest belangrijk vind ik een goede infrastructuur, excellente collega’s en productieve samenwerking met andere universiteiten en de industrie.’

Bouwstenen voor quantumcomputer Wie: Floris Zwanenburg (34) studeerde Technische Natuurkunde in Delft en promoveerde daar ook in 2008. Zijn postdoc deed hij aan The University of New South Wales in Sydney, Australië. Werkt: Sinds twee weken als universitair docent bij de vakgroep NanoElectronics en heeft een tenure track positie. ‘Het welkom was warm. Met champagne en een volledig ingerichte werkplek.’ Subsidie: Career Integration Grant van 100.000 euro. Marie Curie: ‘Wilfred (van der Wiel, hoogleraar nanoelektronica, red.) en ik hebben de subsidie in januari dit jaar gespot. We schreven een onderzoeksvoorstel en dat werd goedgekeurd. Dat is wel een lekkere bin-

nenkomer, ja.’ Zwanenburg leverde ook een bijdrage aan het NWO-nanovoorstel waarmee vijf ton werd binnengehaald, eerder dit jaar. Onderzoek: ‘We willen met enkele elektronen quantumbits maken, dat zijn de bouwstenen om uiteindelijk een quantumcomputer te realiseren. In de processor (de centrale besturingseenheid, red.) van een klassieke computer kunnen bits (binaire eenheden) alleen de waarde 0 of 1 aannemen. In een quantumcomputer kunnen de quantumbits tegelijkertijd de waarden 1 en 0 aannemen. Groot voordeel is dat je hierdoor bepaalde berekeningen efficiënter en exponentieel sneller kunt uitvoeren.’ Voor het zover is, wil Zwanenburg eerst enkele elektronen opsluiten in een zogeheten quantum

dot. ‘Een elektrische stroom bestaat uit elektronen. Wij maken een silicum nanotransistor waarin we het stroomkanaal onderbreken met een quantum dot: een eiland voor elektronen, een soort miniatuur labtafel.’ Zwanenburg wil twee quantum dots maken in één stroomkanaal. ‘Een elektron heeft een massa, lading en magnetisch moment, ook wel spin genoemd. Die spin kan in een ‘quantumsuperpositie’ van 0 tot 1 tegelijk gebracht worden.’ Met een zogeheten mengkoeler, een superkoelkast die afgelopen week bij de vakgroep geïnstalleerd en getest is, kan de onderzoeker de thermische energie buitenspel zetten. ‘We maken de nanotransistor zo koud (minder dan één honderdste graad boven het absolute nulpunt van -273,15oC), dat de thermische energie lager is dan de relevante energieschalen van

de quantum dot. Het resultaat is dat we de spin kunnen waarnemen en manipuleren en gebruiken als toestand van de quantumbit.’

Ambitie: ‘Binnen een jaar verwacht ik twee elektronen in twee quantum dots te kunnen opsluiten. Over drie jaar moeten we wel de

eerste quantumbit kunnen bouwen. Persoonlijk wil ik me de komende jaren verder ontwikkelen tot zelfstandig onderzoeksleider.’


7


ren van de UT Breincellen op een chip Wie: Regina Luttge (42) studeerde physical engineering aan de University of Applied Sciences in Wiesbaden en promoveerde aan het Emperial College in Londen.Vanaf 2003 volgde ze een postdoctoral fellowship bij MESA+. Werkt: Bij vakgroep Mesoscale Chemical Systems van MESA+. Subsidie: ERC Starting Grant van 1,26 miljoen euro ERC: ‘Ik was best zenuwachtig voor het gesprek met de commissie in Brussel. Toch had ik dankzij de hulp en training op de UT mijn zenuwen tamelijk goed onder controle. Ik zag dat andere kandidaten het veel zwaarder hadden. Ik voelde vooral de druk omdat het om enorm veel geld gaat.

Op zo’n moment moet alles kloppen, elk onderdeel, en voor alle belanghebbenden. Je beseft dan ook echt wel dat je daar niet alleen maar voor jezelf staat. Ook het instituut, onze universiteit en ons vakgebied is erbij gebaat dat ik die subsidie binnenhaal. Dan is het wel een hele opluchting als dat ook lukt. ’ Onderzoek: ‘Met deze subsidie uit Brussel wil ik een tool ontwikkelen om gezonde breincellen te kweken op een chip. Die gezonde cellen wil ik vervolgens kunnen manipuleren om de invloed van ziektebeelden na te bootsen. Als die tool ontwikkeld is, is dat van groot belang voor de geneeskunde. Het maakt het namelijk mogelijk om medicijnen op een chip te testen, en niet meer op proefdieren zoals rattten. Ook zal er

beter en sneller getest kunnen worden. Dit onderzoek heeft een grote slagingskans, die tool is er wel over vijf jaar. Het risicovolle zit ‘m in het combineren van de verschillende disciplines. Hoe zal mijn onderzoeksveld van de nanotechnologie precies impact maken op het terrein van de biomedische systemen? En hoe gaat dat weer werken in de research community van de neurowetenschappers? Op de UT is al een sterk neurocluster aanwezig, maar daarvoor is ook veel achterliggende fundamentele kennis nodig over de werking van het brein in gezonde en pathologische toestand. Ik wil twee aio’s en een postdoc aanstellen en zij zullen allemaal een andere expertise hebben. Met elkaar vormen we dan een team, dat hopelijk topprestaties gaat leveren.’

Nanoversterkers maken

Ambitie: ‘Ik vind dat je voor elke stap in het leven klaar moet zijn. Nu ik net de ERC Grant heb ontvangen, zou het niet handig zijn als ik ook morgen benoemd word Wie: Sonia Garcia Blanco studeerde van 1993 tot 1999 Telecommunication and Engineering aan de Universidad Politécnica van Madrid. In 2003 behaalde ze haar PhD aan de University of Glasgow. Daarna ging ze naar Canada voor haar postdoc aan de University of Toronto.Vervolgens werkte ze zes jaar bij als onderzoeker bij INO in Quebéc. Werkt: Sinds augustus vorig jaar bij de leerstoel Integrated Optical Microsystems. ‘Tijdens mijn masterstage, die ik in Californie bij IBM volgde, besloot ik door te gaan in de wetenschap. Het waren de goede tijden. Een paradijs. Er was genoeg geld voor onderzoek. Ik was omringd door ‘genious people’. Daar wilde ik bij horen.’ Na zes jaar INO wilde ze weer terug naar het fundamentele

tot hoogleraar. Maar ik wil dat straks wel natuurlijk. Ik heb vooral een enorme drang naar onafhankelijkheid en ik heb veel ideeën voor onderzoek. Mijn instituut en de UT geven onderzoek.‘Het werk was te resultaatgericht. Ik wilde weer de diepte in en koos voor deze tenture track positie aan de UT.’ Subsidie: Career Integration Grant van 100.000 euro. Marie Curie: ‘De subsidie is ontzettend belangrijk voor mij. Nu kan ik daadwerkelijk beginnen met het onderzoek. Het is een mooie start. Dankzij het bedrag kan ik drie master studenten inzetten om een deel van het onderzoek te doen.’ Onderzoek: ‘Ik zal me eerst gaan richten op het maken van nanoversterkers omdat de huidige optische versterkers, die het signaal groter en sterker maken, te groot zijn om op de complexe nanophotonische chips te passen.’ Dat is

mij gelukkig de ruimte om onderzoek, onderwijs en ondernemerschap in te brengen. En met het behalen van mijn resultaten komt dat hoogleraarschap op termijn ook wel.’ volgens de onderzoeker belangrijk omdat de huidige chips hun grens bereiken op het gebied van kracht, snelheid en opslag van data en informatie. ‘We zoeken in plaats van elektrische oplossingen optische oplossingen gebaseerd op bijvoorbeeld licht.’ Groot voordeel is dat er geen elektrische draden meer nodig zijn. ‘Je gebruikt licht als aansturing. Daardoor verbruik je minder energie.’ De optische apparatuur zijn momenteel nog te groot om op een chip te bouwen. ‘Ik wil onderzoeken hoe we die kleiner kunnen maken.’ Ambitie: ‘Een onderzoekslijn uitzetten en er een groep omheen bouwen. De komende jaren heb ik een tenure track positie. Het doel is om me van assistent professor op te werken tot hoogleraar.’

Grenzen ontdekken Wie: Serge Lemay (41), Canadees. Studeerde elektrotechniek aan de University of Waterloo in Canada. Promoveerde in 1998 in de VS aan Cornell University. Werk: Hoogleraar van de in 2009 door hemzelf opgezette vakgroep Nanoionics. Subsidie: ERC Starting Grant van 1,5 miljoen euro. ERC: ‘De ERC is bedoeld voor onderzoek met een hoog risico. Misschien wordt het minder veelbelovend dan we nu denken. De kans bestaat ook dat het superbelangrijk wordt. High risk, high reward dus.Van deze anderhalf miljoen euro ga ik drie promovendi en een postdoc aanstellen.’ Onderzoek: ‘De interactie tussen moleculen hangt af van hoe de deeltjes geladen

zijn. Tussen een positief en een negatief geladen eiwit zal de aantrekkingskracht afnemen naarmate de afstand groter wordt. Althans, in een vacuüm. In ons lichaam zit echter veel zout en die deeltjes zijn ook geladen. Daardoor zijn de krachten en de interactie tussen biomoleculen in bijvoorbeeld bloed anders. Dat proces willen we begrijpen. De kennis die we daarmee opdoen gebruiken we voor ons ERC-onderzoek naar nieuwe technologie voor medische diagnostiek. We kennen de lab-on-a-chip om met een druppel bloed bijvoorbeeld je lithiumgehalte te meten. Maar de industrie wil graag een siliciumchip, niet voor één toepassing, maar een die met een bloeddruppel een breed assortiment stoffen detecteert.Verschil met de klassieke lab-on-a-chip is als het verschil tussen mijn

oerdegelijke polshorloge dat een ding heel goed doet en mijn iPhone die me ook vertelt hoe laat het is, maar nog duizenden andere dingen kan. Ons doel is niet een eindproduct te maken. Voor tienduizenden meetsystemen op een chip heb je zeer gevoelige detectie nodig. Wij willen weten hoe we chemische signalen uit de vloeistof kunnen vertalen naar elektrische signalen en wat de fundamentele beperkingen zijn. Waarom elektrisch? Omdat het dan mogelijk wordt alle processen met micro-elektronica op een klein oppervlak te laten plaatsvinden. Probleem is dat niemand nog precies weet hoe dat werkt.’ Ambitie: ‘Mijn droom is dat die chip er komt. Het onderzoek is spannend. Niet omdat we morgen een product willen maken, maar omdat we de grenzen

willen ontdekken. Wij doen fundamenteel onderzoek met toepassing als motivatie. Onze partners in de indu-

strie denken dat er over vijf jaar een antwoord is of de technologie toekomst heeft. Zelf heb ik nog nooit vijf

jaar vooruitgekeken. Eerst wil ik beginnen en ervaren hoe spannend en leuk dit onderzoek is.’


8


wetenschappers over de invloed van social media op het brein

Internet maakt dom! F5 is mijn favoriete knop, nieuwe mail bekijk ik direct en Facebook slokt uren van mijn tijd op. Digitale afleiding is overal en ik geef er heel gemakkelijk aan toe. Daar kom ik achter terwijl ik me probeer te concentreren op dit stuk. Over, jawel, de invloed van social media op gedrag en hersenen. Raken we eraan verslaafd en maakt het ons dommer, zoals Amerikaanse wetenschappers beweren? Sommige wetenschappers zien een gevaar in social media. Het is verslavend, het tast je hersenen aan en je zou er dommer van worden, schrijft de Amerikaanse auteur Nicholas Carr in zijn boek Het Ondiepe, over de invloed van internet op onze hersenen. Hij denkt dat we niet meer diep en grondig kunnen denken en onze concentratie sneller verliezen omdat delen van de hersenen aftakelen of zelfs verdwijnen door veel internetten. Ook de Britse neurologe Susan Greenfield ziet internet als een gevaar, met name voor kinderen. Zij denkt dat door het digitale verkeer communiceren moeilijker wordt, net als het opbouwen van relaties. Maar deze doemscenario’s ziet Niels Taatgen, hoogleraar Kunstmatige Intelligentie aan de Rijksuniversiteit Groningen, niet. “Het is overdreven te stellen dat je hersenen definitief veranderen. Ik zie het probleem wel, maar je hersenen veranderen áltijd als je iets leert.” Volgens Taatgen zit het probleem van social media veel meer in het verlies van productiviteit. “Het geeft constant onderbrekingen tijdens je werk”, verklaart hij. “Interrupties zijn normaal, de telefoon gaat of er komt iemand binnen. Maar de helft van de interrupties bestaat uit zelfinterrupties. Waarom doen mensen dat? En hoe erg is dat?” Hoe erg het is, hangt af van je bezigheden. Af en toe is het heel goed om te switchen tussen verschillende taken, vindt Taatgen. “Maar bij werkzaamheden die concentratie vergen, zoals het schrijven van een paper of een boek, is een interruptie echt storend. Uit sociaal-psychologisch onderzoek blijkt dat mensen meer geneigd zijn te kiezen voor korte doelen met een kleine beloning, zoals Facebook of Twitter, dan geconcentreerd te blijven op lange termijn

doelen met een grote payoff.” Het ‘gevaar’ zit volgens Taatgen in het terugschakelen naar je paper of artikel. “Dat doen we meestal niet meteen. Je moet altijd weer over een hobbel heen. Als je leest of schrijft heb je een hele context in je hoofd”, vertelt Taatgen. “Die bouw je langzaam op terwijl je bezig bent. Na een interruptie moet je alles weer activeren. Het is dan verleidelijk om eerst op Facebook of Twitter te kijken. Dat maakt de afleiding nog erger, het kost dan nog meer moeite om terug te keren naar je hoofdtaak. Hoe dat precies zit, daar doe ik nu onderzoek naar.” Dom of slim “Het is inderdaad wel handig als je niet steeds afgeleid wordt”, beaamt Pieter Roelfsema, directeur van het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen en hoogleraar neurobiologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. “Terugschakelen is lastig, we zijn geen computer die gemakkelijk tussen verschillende taken schakelt. Ik sluit ook niet uit dat we ons minder goed kunnen concentreren op lange stukken tekst. Maar dat internet je dom maakt, zoals Carr beweert, daar ben ik het helemaal niet mee eens.” Internet maakt de mens juist slim, vindt hij. “Social media leidt af, maar internet geeft veel bruikbare informatie, die snel beschikbaar is. Vroeger las ik een boek en kwam ik er op het eind achter dat het niet was wat ik zocht. Met een kater als gevolg. Als ik nu iets wil weten, ga ik het internet op. Je hoeft maar twee keer te klikken en je weet hetzelfde als na het lezen van een boek.” Dat social media dommer maakt, wil Barend van Heusden, hoogleraar Cultuur en Cognitie aan de Rijksuniversiteit Groningen, niet beweren. “Maar”, zegt hij, “ik denk wel dat het vermogen tot abstract denken afneemt,

zoals Carr beweert. Het vermogen om lang en grondig iets te analyseren, aandacht voor iets te hebben, dát gaat achteruit. Ik merk dat ook bij mijn studenten. Het vermogen om complexe redeneringen op te zetten of te lezen, daar krijgen ze meer moeite mee.” Het grote verschil tussen oude en nieuwe media is volgens Van Heusden dat het geschreven woord letterlijk voor de ogen blijft staan. In tegenstelling tot het digitale woord beweegt het niet en kun je niet doorklikken. “En dan kun je abstracte gedachten vormen”, legt hij uit. “Je kunt er naar kijken, je ziet het voor je.” Het sonnet is een mooi voorbeeld. “Een vorm van poëzie die pas mogelijk werd dankzij geschreven tekst. Een sonnet is te ingewikkeld om alleen mondeling over te dragen. Het is redenering in poëzievorm. Je begrijpt het alleen als je kunt lezen en teruglezen. Zonder de drang om door te klikken.” Die drang om door te klikken en verder te surfen, daar ligt het eigenlijke probleem, denkt Van Heusden. “Het is moeilijk om je op één onderwerp te concentreren. Internet is snel en veranderlijk en nodigt constant uit om over

ADVERTENTIE

TOE AAN EEN NIEUWE UITDAGING? DE UNIVERSITEIT TWENTE BIEDT KANSEN! WWW.UTWENTE.NL/VACATURES

te gaan naar het volgende onderwerp. De waarde van iets lijkt te schuilen in de mate waarin het je ‘doorslingert’ naar de volgende ervaring. En dat staat haaks op de geschreven tekst, die juist uitnodigt om te blijven hangen.”

proberen te houden. Dat kan door sporten of het nieuws volgen. Maar het is geen slecht idee om af en toe ook een moeilijk boek te pakken, een boek dat je brein als het ware uitdaagt. Dan leg je nieuwe verbindingen aan.”

Niets bekend Een interessante discussie noemt hersenonderzoeker en docent aan het VU Medisch centrum, Jeroen Geurts, de grote aandacht voor de invloed van social media op je brein. “Maar ik vrees dat er gewoon nog niet zo heel veel over bekend is. Er zijn allerlei verwachtingen, maar er is nog geen onderzoek dat aantoont dat het slecht is of dat je hersenen veranderen.” Het brein verandert constant, legt hij uit. “Hersenen passen zich aan. We leren door internet nieuwe dingen, we gaan sneller schakelen in ons hoofd. Maar als je Facebook en Twitter uit zet, is alles na een tijdje weer bij het oude.” Het is wel belangrijk dat het brein afwisselende informatie krijgt. “Je moet je brein fit

Social media leidt dus af en vermindert het vermogen tot abstract denken. Maar maakt het dommer? En geeft het blijvend aangetaste hersenen, zoals Carr en Greenfield beweren? Hersenonderzoeker Geurts zegt dat je door het gebruik van internet kritisch leert kijken naar informatie en beweringen. En zo kijk ik dus ook maar naar de beweringen van Carr en Greenfield over aangetaste hersenen en dommer worden. En nu moet ik nodig mijn Facebook checken. Anne Carlijn Kok Freelancer UK, weekblad voor de Rijksuniversiteit Groningen

ADVERTENTIE

The University of Bremen is inviting applications for the following position within the Institute for Automation Technology in Faculty of Physics and Electrical Engineering FB 1 with the reservation that the position is opened as planned:

Junior Professorship (tenure track option) at Grade W1

as a temporary civil servant (limited to three years with extension option of another three years and subsequent option of a tenure track procedure) in the field of

Control and Monitoring Systems index number: JP 237/11

We are searching for a dedicated young scientist to undertake research in the field of control and monitoring systems having a focus on actuator and sensor systems, application orientated user interfaces, and process modeling. A close cooperation is anticipated with the existing research groups within the department of Electrical Engineering of the University of Bremen, as well as an interdisciplinary cooperation with the Bremen Center of Mechatronics (BCM), the Microsystems Research Center (MCB) and relevant research groups at other faculties within the University of Bremen. The teaching responsibilities include the lecturing and tutoring of students in Control and Monitoring System Engineering, as well as the provision of undergraduate level courses in Electrical Engineering and basic electrical engineering for other faculties of the University. Candidates for the vacant professorship have the following qualifications:  M.Sc. or Diploma degree in Electrical or Automation Engineering and an excellent doctorate in Electrical or Automation Engineering, which should have been completed within the last 5 years,  an outstanding scientific aptitude, evidenced by a track record of independent research and successful scientific collaborations,  the appropriate didactic aptitude to teach to university students,  the capability to teach in both English and German. Experience in the acquisition of research projects from third parties and form outside of the University is desirable. Teaching duties will be initially waived for junior professors, to facilitate their scientific research. The teaching responsibilities comprise 4 hrs. per week on average, during the teaching part of the semester: typically being 28 weeks per year. The University intends to appoint a full professorship in the above research area, prior to the completion of term of the junior professorship. The application of the junior professor, appointed for this vacancy, is possible and welcomed for full professorship. If the junior professor was appointed from outside the University of Bremen, his/her application will not be treated as in-house. In special cases, the junior professorship can be converted into a full professorship without job advertisement (tenure track). The University of Bremen is interested in enhancing the number of female researchers and asks for applications from well qualified female candidates. Disabled persons, having similar professional and personal qualification to their able bodied candidates, will be preferred. Applications from candidates from immigrants and ethnic minorities are welcomed. Interested candidates should submit their applications up to 16.07.2011 indicating the index number: JP 237/11 in electronic form (PDF documents preferred) to the following address: [email protected]. For further information, please contact: Prof. Dr. Jens Falta, Dean FB 1, phone: ++49-421-218 62701 as well as Prof. Kai Michels, phone: ++49-421-218 62500.

International page


9

Thursday 23 June 2011

WHAT'S NEW Robotics Gap

Engineers, ethicists and philosophers will be rubbing elbows on the UT campus 11 and 12 July in an attempt to bridge the robotics gap. The international conference organized by the 3TU. Centre for Ethics and Technology hopes to facilitate a dialogue between ethicists, philosophers, anthropologists and social scientists, computer scientists, engineers, and designers, all working in the field of robotics. The discussions are on a roboticists’ personal obligation to incorporate ethical issues in their research projects. For more information, see tinyurl.com/3c246vo.

World’s Smartest

They beat out Stratford in Canada, Chongquing in China, and Riverside, California along with 400 other world competitors. This year, Eindhoven received the honor of being the world’s Intelligent Community of the Year as listed in the The Intelligent Community Forum (ICF). Eindhoven calls itself the ‘Brainport’ of the Netherlands where high-tech research and production come together. In fact, Eindhoven, with its High Tech Campus, receives around 35% of Dutch investments in research and development. Check out the award video at tinyurl.com/65jbnjb

Africa Festival

An Africa Festival is organized in Hertme, located between Hengelo and Almelo on 2 to 3 July. Bands from all over the African continent perform in its open air theater, from Mali’s Baba Sissoko to Madagascar’s Damili. Besides listening to 12 musical acts, there is ample opportunity to taste African food or buy crafts or jewelry. The Saturday program starts at 1pm and the concert on Sunday a half hour earlier. Tickets cost €22. Shuffle services operate from Borne train station to Hertme during festival hours. For full details and festival program visit tinyurl.com/3ocxdnj.

UT Eindfeest

To celebrate the ending of the term, and start of the holidays, the Vestingbar organizes an Eindfeest or ‘Final party’ on Friday 1 July. DJs drop out the latest tunes and dance music. Entrance is, as always, is free. The party is held in and outside on the patio of the Vestingbar as well as at the ‘Kunstwerk,’ outside of the building. Join in the celebration at 9pm.

Go Speechless

Pop choir Speechless is recruiting new members. The young, dynamic pop choir, which combines singing with rhythmic stepping if not outright dance moves, sings mostly in English. Their wide-ranging repertoire includes gospel songs, but also, songs by Michael Jackson or contemporary music. Members are currently looking for male singers, an alto and soprano to complete their choir. The m a x i mu m re c o m m e n d e d age for ladies is currently 35. Altogether the choir has 30 members, singing in six vocal ranges. Email voorzitter@ speechless.nl for further information or drop in on one of their sessions.

Coordinator: Robbin Engels/UT-Nieuws | Contributors: Catherine Ann Lombard, Marloes van Amerom, Egbert van Hattem and Leila Nahidi Azar | Send press releases, comments and suggestions, email: [email protected] | For previous editions, see: www.utnieuws.nl

Maths to help cure people Winning the Philips prize for Mathematics was quite a surprise for PhD candidate Julia Mikhal: ‘My work can support medical professionals and help real patient’s worries.’ Never until now was the Philips prize won by a student of the University of Twente. Julia Mikhal changed this fact. Being part of the Multiscale Modeling and Simulation research group, she works on a computational model to study biomedical flows together with her supervisor Professor Bernard Geurts. It’s a fast method of modeling complex vessel shapes and predicting the blood flow inside the human brain, Mikhal explains. ‘It can support medical professionals in their work and provides useful information on real patient’s worries.’ Using the so-called immersed boundary method, Mikhal is able to predict the blood flow and forces acting on blood vessel walls. This is directly related to the risk of rupture of so-called aneurysms, weak sections that may develop along blood vessels. Actual aneurysm shapes differ greatly from person to person. Mikhal’s method is especially suited to address these patient-specific problems. Balloon shaped By using computational modeling, Mikhal is able to predict actual velocity profiles in a realistic manner. The models clearly present how forces on ‘balloon shaped’ aneurysm are distributed. Mikhal shows some animations of actual blood flow, sitting behind her desk. The actual computations are performed on the national supercomputer at SARA. Experiments Learning more about medical imaging techniques and also validating her research results, she also performs scientific experiments at the Signals & Systems group. As a mathematician it helps her to deve-

Mikhal: 'The computational model presents clearly how the forces are distributed in balloon shaped aneurysms.' Photo: Gijs van Ouwerkerk

lop a physical intuition for problem solving, she finds. ‘First I felt a little uncomfortable, now I am beginning to become familiar with all aspects of my project. I am eager to learn more in the coming year.’ Mikhal - originally from Karazin Kharkiv National University in Ukraine - chose for Twente after some positive feedback from fellow students that had discovered interesting PhD projects at the university. ‘The mathematics involved, complimented my education in Kharkiv. I can now apply techniques to the biomedical topic with the feeling of really being able to help people in the future, which is even more satisfying.’ Recognition Winning the Philips prize, she perceives as a high recognition from

experts in the field. She was encouraged to enter the competition by fellow organizers of the NMCongress 2011. Mikhal: ‘After sending in my abstract, I was - much to my surprise, selected as one of the six invited to present my work for the jury during a special NMC session. Actually winning the prize is great for me and my future career, but also an important incentive for the work of our UT group. Finally, I presented my work in front of the audience with joy and felt confident.’ Before finishing her PhD education, Julia hopes to make her modeling approach even more realistic, using real blood properties and a model for the slow development of actual aneurysms. In physical reality, the blood vessels are allowed to move in the human brain. And she would also

like to run further tests using the flow program on the brain data of human beings. Still, there is quite some work ahead for the researcher. Violin Mikhal: ‘In the summertime, I can participate in a few international conferences and present my work to various audiences.’ A concert tour to Italy with the university symphonic orchestra Musica Silvestra is underway. Her violin and sheet music are on the desk as well. ‘The 19th century violin I was able to lend, using the Campus Instrument Fund. I am very grateful for the opportunity, and I’m looking forward to play with my musical friends and also relax in the old town of Florence.’ Egbert van Hattem

WANTED: LYRICS, MUSIC, COLLECTIONS, AND HAIR

Enschede Arts Festival seeks internationals Do you have a one-minute song in your heart, need a haircut, or have a collection in boxes that you’re dying to show off? Look no further. Enschede’s Arts Festival GrensWerk 2011 needs you. Imagine trying to locate 149 people, each from a different country. Once you find them, you then need to convince them to write lyrics and/or music for a one-minute song. That’s exactly what Louke Wijntje and Hanneke Faber, Project Managers of the Hello Earth project, hope to do. ‘According to the Enschede municipality, 149 nationalities reside in the city,’ explained Wijntje. ‘We want to weave together their 149 one-minute songs into a performance on 2 October. People interested can either create and/or perform their own music, or we can pass their lyrics onto a team of professional composers and musicians.’ ‘This idea reflects the snappiness of communication,’ said Faber. ‘We are inviting people to write a song that reflects their own culture or asks the Dutch a question, like:Why do I only get one cookie with my cup of coffee?’ Internationals who are interested should write no more than 16 lines of text, in either Dutch or English, and send their song to community@ grenswerk.nl or phone 053-2600053. Composers and musicians are also sought. Hello Earth is just one of three community art projects that are part of the Arts Festival GrensWerk 2011 in

Allowing kids to cut our hair evokes faith, courage and the understanding that children are also world citizens. Photo: John Lauener

Enschede from 24 September to 2 October. The festival’s title ‘It’s a big planet, but a small world’ also reflects the event’s ambitious outreach to all local nationalities including the more exotic ones with only a single representative, like: Cape Verde, Kuwait, Libya, Mauritania, Niger and the Seychelles Islands (to name just a few!)

sors, you will need a prior appointment, but the haircut is free. If you are afraid of losing an ear like the famous Dutch painter Van Gogh, don’t worry. There is adult supervision. But buyer beware, there is no direct interference as Haircuts by Children is about responsibility, emancipation and empowerment.

Besides ‘One Minutes,’ the week-long cultural experience allows you to participate first-hand in a number of different projects, including:

Horde of collectors Do you own a wacky, exclusive, or extensive collection or a collection with an extraordinary history or story? This may be your chance to reveal not only your collection, but who you really are buried underneath all that stuff. Contact [email protected] or phone 053-2600053.

Haircuts by children Having a bad hair day? Why not get a unique haircut in a salon run exclusively by ten-year-old children? If you are brave enough to sit under the scis-

Open Source programme Feel stimulated by the Arts Festival’s title ‘It’s a big planet, but a small world’? You are invited to contribute to the programme at the Festival Pavilion in the centre of Enschede. You can organize a complete day, display art, perform music, or create an inspirational meeting. E-mail [email protected] to explain your ideas for contributing to GrensWerk 2011. Besides these participatory events, the week-long cultural exploration will provide multiple concerts, performances, and exhibitions, organized together with the twelve cultural partners of Enschede. Several events are free, and many will take place in a unique festival pavilion, whose design will invoke its novel setting. Perhaps the highlight of the event will be the Dutch première theatre performance of The Wind-up Bird Chronicle. Based on the best-selling novel by Haruki Murakami, a celebrated Japanese writer, the play combines music, puppetry, dance, video, and audio to create a hypnotic theatre of dreams. It will be performed in English. ‘We’re really proud of booking this play,’ said Wijntje. ‘It is coming to Enschede directly from the Edinburgh International Festival and has received great New York reviews.’ For more information about the Arts Festival GrensWerk 2011, go to grenswerk.nl/en or check out its Facebook account at tinyurl. com/6y2r2tb. Catherine Ann Lombard


10


inholland-toestanden aan de universiteit?

Een speurtocht naar wrakke opleidingen Onder de maat, luidde onlangs het oordeel over vier Inholland-opleidingen. Is het bij de universiteiten ook mogelijk dat opleidingen hun academische status niet waard zijn? Want ook daar leveren diploma’s geld op. “Zeg maar hoeveel punten je nodig hebt voor een zes.” Is het allemaal koek en ei in het wetenschappelijk onderwijs? Natuurlijk niet.Vraag studenten om voorbeelden van al te makkelijk behaalde studiepunten en ze komen geheid ergens mee, uit eigen ervaring of die van collega’s. De inmiddels afgestudeerde Jeroen Postma (international business, Maastricht):“In 2009, bij een moeilijk vak waar zelfs na de herkansing driekwart voor zakte, ging ik met mijn vijf komma zoveel naar de inzage en daar werd me gewoon gevraagd:‘Hoeveel punten – per vraag kreeg je punten – heb je nodig voor een zes?’ Die heb ik toen gekregen. Ik werd wel gesommeerd om er mijn bek over te houden. Anderen zijn gaan rellen, want er waren ook tweeën en drieën. Daarop kwam er een nieuw herexamen wat veel makkelijker was, met allemaal achten en negens als resultaat.” Andere incidenten? Er werden vele oogjes toegeknepen toen enige jaren geleden grote aantallen studenten ‘oude stijl’ ingehaald werden door de bama-structuur en de opleidingen nog wel graag de drsbonus wilden incasseren.“Ook bij schakelprogramma’s voor hbo’ers die aan een wo-master wilden beginnen hoorde je die geluiden”, zegt hoofdredacteur Frank Steenkamp van de Keuzegids Universiteiten. “Maar de tijd van dergelijke

grootschalige arrangementen is volgens mij wel voorbij.” Grote problemen zouden niet eens mogelijk moeten zijn, gezien het systeem van kwaliteitsbewaking dat in ons land is opgetuigd. Maar ja, zelfs de gewraakte Inholland-opleidingen hadden van de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie een keurig kwaliteitsstempel ontvangen. Ex-Inhollandbaas Geert Dales vindt dat hij daarop “moest kunnen varen”, zei hij onlangs nog tegen NRC Handelsblad. NVAOvoorzitter Karl Dittrich:“Zo werkt het niet.We geven eens in de zes jaar ons oordeel en dan gaat het per definitie over het verleden – over het gerealiseerde niveau. En tja, het is net als bij de banken, resultaten uit het verleden… , enzovoorts.” Belangrijk is ook dat de wettelijke regels enige soepelheid bij de visitatiecommissies in de hand werkten. Dittrich:“Bij een negatief oordeel kon de tent meteen sluiten want dan geef je als NVAO vervolgens geen accreditatie meer. Dat wordt nu anders, er komt een herstelperiode van een of twee jaar. Ik heb in het verleden wel rapporten gezien met de uitkomst: niet goed genoeg. Dan kreeg die opleiding de ruimte om in een paar maanden verbeteringen aan te brengen. Vervolgens was het nog steeds

onvoldoende maar als de commissie goede intenties zag, gaf men het voordeel van de twijfel.” En dan verdween zo’n opleiding weer voor zes jaar onder de radar. Een hulpmiddel om wrakke universitaire studies op te sporen is mogelijk het oordeel van studenten over het onderwijsniveau: dat zegt natuurlijk wel iets. De Nationale Studentenenquête vraagt daar periodiek naar, en bij de Keuzegids Universiteiten wil hoofdredacteur Steenkamp wel een lijstje maken van de laagste scores. In 2010 staan bovenaan wat talen: Italiaans, Roemeens en Duits, in Amsterdam, Leiden en Groningen. Ze krijgen net een zesje voor het niveau van de stof en soms nog minder. Probleem is alleen dat het heel kleine opleidingen zijn. Dat maakt die uitkomsten “volgens onze eigen normen niet voldoende betrouwbaar”, meldt Steenkamp, tevens directeur van het Centrum voor Hoger Onderwijs Informatie. En als er dan eens een grote opleiding is die laag scoort, zoals de bachelor bouwkunde in Delft met een mager zeventje van de eigen studenten, dan is men er daar niet bepaald van onder de indruk. Directeur onderwijs Christian van Ees: “Ik neem dat met een korreltje zout. Onze afgestudeerden worden zeer gewaardeerd. Een aantal van onze mastertracks geeft rechtstreeks toegang tot het register van architecten, dat is een nationale en ook Europese benchmark. De werkstukken in de bacheloren de masterfase worden altijd

door een tweede beoordelaar bekeken.Wel gaan we wat meer aan het wetenschappelijk niveau doen, maar ja, de studenten willen gewoon architect worden en dat is nu eenmaal niet zo’n wetenschappelijk vak.” Een andere indicatie voor onvoldoende niveau zou de studietijd per week kunnen zijn. Die zegt iets over het gemak waarmee men door de studie rolt. Als studenten naar eigen zeggen nog geen twintig uur per week nodig hebben, is duidelijk dat je daar niet Einstein hoeft te heten.Volgens de meest recente gegevens was dat bij de Rotterdamse bachelor rechten het geval. Een landelijk dieptepunt, maar een rechtstreeks verband met de kwaliteit van het diploma – dat is toch iets te kort door de bocht. Niettemin hebben de Rotterdamse juristen ervan geleerd, zegt onderwijsdecaan Suzan Stoter: “Mede door die uitslag hebben we het curriculum omgegooid. We gaan per 2012 nog een stap verder: geen massaal onderwijs meer met herkansingen, want dat levert veel te veel mogelijkheden voor vluchten uitstelgedrag. Ons nieuwe didactische model gaat uit van kleine groepen met aanwezigheidsplicht, activerend onderwijs, en in plaats van herkansingen de mogelijkheid om (lichte) onvoldoendes te compenseren met hogere cijfers voor andere onderdelen. Ik verwacht dat het aantal studie-uren per week al is gestegen en nog verder stijgt.” Zijn er dan echt geen

ut-studenten winnen prijsvraag claim your name

Fiets ter promotie van studentenstad

cynischer tegenover.” En Jan-Willem Swane, woordvoerder van de Inspectie van het onderwijs: “Je kunt het niet uitsluiten maar er zijn geen aanwijzingen.Wij hebben alle hoger-onderwijsinstellingen gevraagd naar onregelmatigheden als die speciale afstudeertrajecten van Inholland, maar ook andere dingen, en uit de universiteiten kwamen nauwelijks signalen; niets wat een nader onderzoek op locatie rechtvaardigde. Dat zegt toch wel iets.” HOP, Wammes Bos Zie verder www.utnieuw.nl

ADVERTENTIE

Studentenrestaurant De Waaier Maandag Varkensschnitzel, gebakken kipfilet, vegetarische hamburger Paprikasaus, tomatensaus Gemixte groente, sperziebonen Gekookte aardappelen, frites Dinsdag Gegratineerde koolvis, kalkoenspies, gevulde paprika Hollandaisesaus, knoflooksaus Doperwten, schorseneren Gebakken aardappelen, rijst Woensdag Peper hachee, varkenssaucijs, vegetarische quiche Pepersaus Boterboontjes, broccolimix Frites, gekookte aardappelen Donderdag Kip cordonbleu, beenham, omelet met champignons Paprikasaus, mosterdsaus Mix groente, romanobonen Pommes croquettes, gekookte aardappelen Vrijdag Nasi goreng, lekkerbek, groentesteak kipsaté, dillesaus, Doperwten, sperziebonen, frites

De Stek Week 26 Hap aan de tap € 6,95

Op de valreep, een week voor de deadline, schreven Joris Betjes en Michiel van Kuppevelt nog snel even een businessplan voor de prijsvraag Claim your Name van Enschede Studentenstad. Niet voor niets, zo bleek. Het leverde de twee scheikundestudenten de hoofdprijs op van tienduizend euro. Niet voor henzelf, maar om te investeren in de studentenstad Enschede. Hun project Bike Away draagt daar volgens de gemeente aan bij. Het concept is simpel. Het tweetal schaft voor het gewonnen geldbedrag honderd nieuwe fietsen aan. De rijwielen zijn van degelijke kwaliteit, opvallend en zonder al te veel poeha. Studenten kunnen een exemplaar aanschaffen voor honderd euro. In drie jaar tijd verdienen ze de investering weer terug. ‘We storten drie jaar lang 33 euro terug op hun rekening’, legt Betjes uit. ‘Het enige wat we van de student vragen is elk jaar terug te komen voor een servicebeurt. In het frame monteren we dan een reclamebord.’

‘Inhollandjes’ in het wetenschappelijk onderwijs? “Het kan bijna niet anders, met de grote druk op rendementen en de financiën”, denkt voorzitter Sander Breur van de Landelijke Studenten Vakbond. “Niet waarschijnlijk”, zegt Dittrich,“ook al omdat de cultuur in het wo anders is: er is een hardere houding tegenover elkaar. Door de concurrentie tussen de onderzoekers zijn ze daar meer gewend elkaar de maat te nemen.” Frank Steenkamp:“De cultuur is inderdaad anders, in het hbo hebben managers – met hun rendementseisen – meer te zeggen.Wetenschappers aan de universiteiten staan daar veel onafhankelijker, soms zelfs

Pepersteak met kruidenboter Frites en rauwkostsalade

Theatercafé Vrijhof Week 26 Gelegen aan de vijver, voorzien van een zonnig terras ligt Theatercafe de Vrijhof. In de gezellige sfeer van dit Theatercafe kunt u naast ons standaardassortiment ook genieten van diverse warme broodjes uit de oven, uitsmijters, broodjes hamburger en zelfgemaakte smoothies. Wij heten u van harte welkom voor lunch of een drankje tussen 10.00 – 16.00 uur

Faculty Club Foto: Gijs van Ouwerkerk

Die advertenties moet het duo geld opleveren. ‘We verwachten dat bedrijven hier wel oren naar hebben.’ Het tweetal denkt ook andere subsidiepotjes aan te kunnen boren. ‘Een fietsplan is energiezuinig, duurzaam en groen. Daar is vast wel wat geld voor beschikbaar’, zegt Van Kuppevelt. De jury beoordeelde het plan als een zichtbare promotie van de studentenstad. ‘En het is een investering voor de lange termijn. Mocht het een groot succes zijn, dan dragen

we het plan wellicht over aan de gemeente. We zien onszelf hier niet na de studie mee doorgaan’, vertelt Van Kuppevelt. Het winnen viel het duo een beetje rauw op het dak. Betjes: ‘We hebben een week voor de deadline pas het businessplan geschreven.’ Van Kuppevelt: ‘Ik zag de poster hangen en ging ermee naar Joris. Waarom naar hem?’ Lacht: We zijn partners in crime. We kennen elkaar van een bestuursjaar en we werken goed samen.’

Na de zomervakantie beginnen de studenten met de uitvoering. Betjes: ‘Maandag gaan we met Alembic op studiereis naar China voor zes weken. Daarna gaan we aan de slag.’ En wat hebben de studenten zelf met fietsen? Betjes: ‘Het is dagelijks gebruik.’ Van Kuppevelt: ‘Mijn fiets was onlangs helemaal naar de kloten. Bij de fietshandelaar kreeg ik een leenfiets mee. Een prima ding. Het was de inspiratie voor ons plan.’

Zoals gewoonlijk verandert Faculty Club regelmatig zijn kaart en werkt op die manier seizoensgebonden.

For the English menu: www.utwente.nl/fb/catering/ studentenrestaurant Voor informatie + openingstijden: UT-Catering: www.utwente.nl/fb Reserveringen Faculty Club en De Stek online via www.utwente.nl


11


Stubiba feest tot in vroege uurtjes Een kwart eeuw geleden werd studentenbigband Stubiba opgericht. En dat wordt op zondag 26 juni uitbundig gevierd met een groot bigbandconcert. Speciaal voor deze gelegenheid is de nieuwe ‘Stubiba Reunion Bigband’, bestaande uit oud-leden, gevormd. Daarnaast wordt het publiek getrakteerd op een bijzonder optreden van de twee huidige bigbands van Stubiba. ‘Het concert is gratis en iedereen is welkom’, vertellen Ivo Noppen, Guus Remmerswaal en Hildert Zoethout van de jubileumcommissie. Ingrid Szwajcer

De commissieleden zijn al sinds september 2010 bezig met de voorbereidingen van het jubileumfeest. Vooral het oprichten van de nieuwe Reunion Bigband was een behoorlijke klus. ‘We hebben ongeveer 170 oud-leden in het hele land opgespoord, vooral via Linked in, Twitter en Facebook,’ vertelt Ivo. ‘Veel

CULTUUR KIJK VOOR DE CULTUURAGENDA OP: www.cultuur.utwente.nl

oud-leden denken met plezier terug aan hun tijd bij Stubiba. Er was dan ook voldoende animo om een Reunionband te kunnen vormen. Het niveau van de muzikanten zal onderling wel uiteenlopen, vermoedt Ivo. ‘Want de een speelt nog steeds op (semi) professioneel niveau, terwijl de ander al jaren geen instrument meer heeft aangeraakt.’ Het is aan Bart Bijleveld, muzikaal leider van het eerste uur, om de kersverse Reunionband in één middag klaar te stomen voor het concert. Ook de twee huidige bigbands van Stubiba verzorgen een optreden. De Utmost Bigband staat op het podium met gastzangeres Gonneke Bennes. ‘Bigbandmuziek is meestal instrumentaal,

‘Muzikaal zijn we zeker gegroeid.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk

maar is ook heel geschikt in combinatie met een vocalist’, legt Guus uit. ‘Dat maakt de muziek ook wat toegankelijker voor het publiek. Met Gonneke hebben we een paar keer gespeeld en dat ging zo goed dat we haar opnieuw hebben uitgenodigd. We spelen nummers als ‘On

Broadway’ en ‘Route ‘66’. Het Far East Jazz Orchestra treedt op met werken van Johan Plomp. Bijzonder detail: deze bassist is oudgediende van Stubiba en is nu docent aan het conservatorium van Rotterdam. De maestro zelf zal de band leiden. Tijdens het jubileumconcert

wordt een oude traditie in ere hersteld. ‘De vereniging heeft jarenlang een zogenaamd ‘Stubiba Jazz Café’ georganiseerd. Daarbij zit het publiek niet de hele avond stijfjes op stoelen en banken, maar genieten ze van de muziek, terwijl ze gewoon rondlopen in de zaal en onge-

stoord een drankje kunnen bestellen. Lekker informeel en relaxed’, vindt Hildert. In deze café setting vindt het jubileumconcert dus ook plaats. Daarna gaan we naar de Vestingbar voor een jamsessie tot in de vroege uurtjes. ‘We hopen natuurlijk dat er zoveel mogelijk mensen meegaan. Ook mensen van buiten de vereniging die het gewoon leuk vinden om mee te jammen zijn van harte welkom.’ Natuurlijk is er tijdens het jubileum ook ruimte om oude herinneringen op te halen. Want die zijn er in 25 jaar tijd genoeg. ‘We kunnen terugkijken op vele hoogtepunten zoals ons optreden op het North Sea Jazz Festival, verschillende grote prijzen en mooie studiereizen. In de beginperiode van Stubiba zijn er twee cd’s opgenomen. Het is leuk om te horen hoe het niveau vroeger was en hoe we nu spelen. De mode in de muziek is veranderd en muzikaal zijn we zeker gegroeid’, vinden Ivo, Guus en Hildert. Het (gratis) jubileumconcert vindt plaats op 26 juni 2011 om 20.00 uur in de Agora (Vrijhof). Aansluitend is een jamsessie in de Vestingbar.

Geen vat op grillige kampioen SPORT

REDACTIE: HANS VAN DER KOLK TEL.: 0541 - 519187

Uitslagen en ander kort sportnieuws verschijnen online. Stuur leuke, actuele foto’s voor de website naar [email protected].

Helemaal als een verrassing kwam de universiteitstitel niet voor Ludica tennisser Björn Klaassen. Hij reikte in de twee voorgaande afleveringen van de UT kampioenschappen ook al tot de finale op het hoogste niveau, maar daarin ging hij toen net ten onder. Dit toernooi viel alles op zijn plek. En dat terwijl de speler – behorend tot de regionale top - ook als organisator aan de UT kampioenschap open was verbonden. Zijn eigen spel had daarmee nadrukkelijk minder prioriteit. Het ontbrak hem simpelweg ook aan tijd om zich goed voor te bereiden. Over zijn UT titel: ‘Ik heb gewonnen, maar eenvoudig was het niet.

Vooral de halve finale was spannend.’ Zijn overwinning geldt ook als een pleister op de wonde van een mislukte competitie. Daarin degradeerde Klaassen met zijn vijf teamgenoten van de derde naar de vierde klasse. De speler van Ludica vindt dat die degradatie deels aan hem is toe te schrijven. ‘Ik was zelf gewoon minder. Ik werd aan het eind van de competitie ook langere tijd geplaagd door een hardnekkige bronchitis. Op beslissende momenten kwam ik steeds te laat. Dat heeft ons uiteindelijk genekt.’ Die teleurstelling is verwerkt en het vizier is alweer gericht op komend seizoen. Doel is dan kampioen te worden en direct weer te promoveren naar de derde klasse. Omdat het competitieteam van Klaassen intact blijft, ziet hij volop kansen. In het seizoen 2009/2010 lukte het de ploeg ook te promoveren naar de derde klasse en dat geeft hoop. Zelf speelt Klaassen single en gemengd dubbel. Met heren dubbel heeft hij minder. ‘In de heren dubbel kan ik voor mijn gevoel minder initiatief nemen dan in het gemengd dubbel. Ik heb dat

Euros zeilers rap in Skutsje De dames zeilers van DZV Euros hebben in het pinksterweekeinde hoge ogen gegooid door als derde te eindigen op het Skutsje Lange Afstand Kampioenschap (SLAK). Op de Friese meren deden de dames van Euros lange tijd mee om de hoofdprijs van de elfde aflevering van deze prestigieuze studentenwedstrijd. De hoofdprijs lukte niet, maar de derde plaats was evenwel onverwacht. Ook de mannenploeg presteerde met een zesde plaats niet onverdienstelijk. In totaal deden er twaalf skutsjes mee aan het evenement. Goed voor een deelnemersaantal van een kleine tweehonderd studenten.

initiatief nodig om een goed resultaat neer te zetten.’ Klaassen, afkomstig uit Utrecht, tennist al vanaf zijn zesde. Hij noemt zichzelf een tactische speler die de tempowisselingen in een wedstrijd niet schuwt. Harde bal op de baseline en dan weer een dropshot net achter het net. Dat werk. Zo’n speler waar je je als tegenstander maar moeilijk in vast kunt bijten. Zijn mooiste tenniservaring beleefde de grillige studententennisser toen hij drie jaar geleden bij Ludica zijn opwachting maakte. Op de hoofdbaan van de club speelde hij opeens een wedstrijd voor zestig man

publiek. Klaassen: ‘Dat was een geweldige ervaring’, zegt hij, ‘niet zozeer vanwege het aantal mensen, maar meer de manier waarop ik als jonkie werd aangemoedigd. Totaal anders dan ik gewend was bij mijn oude club waar ik langs de kant werd getorpedeerd met aanwijzingen. Hier werd een beetje gedold langs de lijn, veel meer ontspannen. Een wereld van verschil.’ Hij zegt bij Ludica het gevoel te hebben gekregen om lekker ongedwongen te tennissen. ‘In die sfeer’, zegt Klaassen, ‘kom ik gewoon het best tot mijn recht en natuurlijk wil ik winnen.

Laat daar geen misverstand over bestaan.’ Het sportieve leven van de UT’er bestaat behalve uit tennis ook uit voetbal. Beide sporten deed hij naast elkaar en beide even fanatiek. Maar na een stevige scheenbeenblessure te hebben opgelopen hield hij het voetbal drie jaar geleden voor gezien. ‘Voetbal is natuurlijk ook veel meer een contactsport dan tennis en het risico op blessures is daarmee ook groter.’ Over de nasleep van die blessure zegt hij verder: ‘Ik stond een paar maanden buitenspel en dat was voor mij een ramp. Ik ging wel eens naar een wedstrijd

‘Ik stond door die blessure een paar maanden buitenspel en dat was een ramp. Ik ging wel eens naar een wedstrijd kijken, maar dat frustreerde alleen maar.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk

kijken, maar dat frustreerde me alleen maar meer. Als ik een wedstrijd zie dan wil ik meedoen.’ Drie jaar verder is alles anders. Nu is Klaassen weer ‘volop in bedrijf ’. Hij is zelfs weer gaan zaalvoetballen. ‘Ik kon het voetballen toch ook niet helemaal loslaten.’ Daar heeft hij nu ook meer tijd voor nu de tenniscompetitie erop zit en er louter toernooien worden gespeeld. Eén van die toernooien is het Ludica Open, dat gehouden wordt in de eerste week van september. Met natuurlijk Klaassen als vaste waarde. Naam Leeftijd Studie Sport Club

Björn Klaassen 20 jaar Civiele Techniek) Tennis TC Ludica


12


Studentenleven

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 18 - Donderdag 23 juni 2011

2

UT N I E U W S 9

5

Promovendus heeft zorgen om zijn vaderland

Maths to help cure people

Technovolutie van de geneeskunst

InternatIonal page

Deze krant woensdag- avond al digitaal lezen? GA NAAR: www.utnieuws.nl

Rijzende sterren. Ze zijn de rijzende sterren van de UT. De onderzoekers Allard Mosk, Regina Luttge, Floris Zwanenbrug, Serge Lemay en Sonia Garcia Blanco, allen werkzaam bij Mesa+. Ze wisten met hun onderzoeksvoorstellen Brusselse subsidiepotjes aan te boren. Twee van hen ontvingen een Marie Curie Career Integration Grant van een ton. De andere drie kregen een ERC Starting Grant toegewezen ter waarde van anderhalf miljoen euro. Meer over het Brusselse succes is te lezen op pagina 6 en 7. Foto: Arjan Reef

‘Hooguit tiental gedwongen ontslagen’ Door de reorganisatie die voortkomt uit Route14+ zullen hoogstens een tiental gedwongen ontslagen vallen. Dat zei collegevoorzitter Anne Flierman woensdagmiddag in een marathonzitting met de universiteitsraad. De raad had rond de besluitvorming voor Route14+ vooral moeite met de financiële onderbouwing van de plannen en stelde daarnaast veel vragen over het nieuwe onderwijsmodel en de reorganisatie van de leerstoelen. Door zowel college van bestuur als universiteitsraad werd de overlegvergadering van woensdag als D-Day beschouwd. De raad moest ja of nee zeggen tegen strategieplan Route14+, waarin onder andere gesproken wordt over een nieuw Twents onderwijsmodel en een forse reorganisatie van alle onderzoeksgroepen. Het werd een marathonzitting waarvan de uitkomst bij het ter perse gaan van deze krant nog niet bekend was. Ga hiervoor naar onze website: www.utnieuws.nl. ‘We denken dat gedwongen ontslagen, als ze er al

zijn, uiterst beperkt zullen blijven’, reageerde collegevoorzitter Anne Flierman op kritiek van de raad dat er de afgelopen maanden al onrust is ontstaan door dreigende ontslagen. ‘Een heel groot deel van de reorganisatie zal via natuurlijk beloop zijn beslag krijgen. We praten over hoogstens een tiental mensen van wie de functie verdwijnt en die mogelijk gedwongen worden ontslagen. We zullen hen uiteraard goed begeleiden. We doen ons best het zoveel mogelijk te beperken, maar ik kan geen harde garanties geven.’ De universiteitsraad legde het college het vuur na aan

de schenen. Ook intern was men overigens niet altijd eensgezind. Zoals gebruikelijk vraagt de raad toezeggingen aan het college. Doet het CvB die toezeggingen niet – al dan niet licht tekstueel aangepast – dan wil de universiteitsraad doorgaans niet instemmen. Een deel van de raad, aangevoerd door CC-lid en verklaard Route14+-tegenstander Dick Meijer, leek strikter te willen vasthouden aan de vooraf opgestelde toezeggingen dan bijvoorbeeld UR-voorzitter Frits

Lagendijk en enkele andere leden. Kritiek van de raad richtte zich voor een groot deel op de financiële onderbouwing van de plannen. Het college is in de berekening over de kosten van alle plannen voor een nieuw onderwijsmodel en een reorganisatie te optimistisch, vindt de U-raad. Volgens de leden is de huidige financiële paragraaf veel te vaag en komt die zeker niet in aanmerking voor het predicaat van een gedegen businessplan.

De universiteitsraad verweet het college in de discussie gedurende het hele Route14+-proces onzorgvuldig en met te grote haast te hebben geopereerd. Vanaf het begin, december 2010, heerste bij de U-raad het gevoel dat voor het college de keuzes al stevig verankerd lagen. Hierdoor lag het gevaar van tunnelvisie op de loer en is bijvoorbeeld niet gekeken naar alternatieven voor het Twents onderwijsmodel, aldus voorzitter Lagendijk. Kwalijk noemt de raad het

dat (vak)groepen en individuele medewerkers ook nu al in onzekerheid verkeren over hun positie. Al heel vroeg werd er gesproken over gedwongen ontslagen. ‘Voor ons onaanvaardbaar’, aldus Lagendijk. In enkele gevallen leidt dat volgens de raadsvoorzitter zelfs tot medewerkers die eieren voor hun geld kiezen en vertrekken. ‘En dat is zeer te betreuren.’ Flierman kon die zorgen niet wegnemen met de belofte dat het aantal ontslagen tot tien beperkt zal blijven.

ADVERTENTIES

OKTOBERFEST MÜNCHEN 17Sep-02Okt11

Tips voor opdrachten literatuuronderzoek? Kijk op DOCENTEN op de B&A website

3 Volle dagen Oktoberfest Vervoer + Verblijf + Fun!

WWW.OKTOBERFESTREIZEN.NL

Over en... Uitje

Vogalonga Dertig leden van de Drienerlose roeivereniging Euros reisden afgelopen week naar Venetië om daar deel te nemen aan de 37e editie van de Vogalonga, een internationaal roei-evenement. De Vogalonga is een roeitocht van 30 kilometer door de kanalen van Venetië en werd ooit begonnen als protestactie tegen gemotoriseerde boten. Aan de tocht nemen nu ploegen uit heel de wereld deel, met vaartuigen die variëren van drakenboten en gondels tot wedstrijd-achten. Euros deed mee met vijf C-4en. En dat leverde natuurlijk mooie plaatjes op. Het was voor de roeiers weer eens wat anders dan het Twentekanaal.

voor SPEK & BONEN Home made aardappelsalade 30 min (+ 30 minuten wachttijd) We blijven nog even in de saladesferen. Of je nu gaat barbecueën, picknicken in het park of op je balkon in de avondzon snel een hapje wilt eten, deze aardappelsalade vormt een perfecte basis voor een buitenmaaltijd. Deze zelfgemaakt variant is een stuk frisser van smaak dan die uit de supermarkt. Je kunt de salade ook prima van tevoren maken, of alleen de aardappels van tevoren koken. Als je de salade op een mooie schaal serveert met wat verse kruiden erover, dan geeft deze simpele en goedkope salade een zeer professionele look aan je (bbq-)buffet. Benodigdheden voor 4 personen - 1 kilo vastkokende aardappels - 150 gram crème fraîche - 2 el yoghurt - 1 el mayonaise - 2 el fijngehakte groene kruiden (bieslook, peterselie, salie, etc.) of 3 tl gedroogde kruiden - 2 bosuitjes, in fijne ringetjes gesneden, inclusief groen - 1 el kappertjes, fijngehakt (optioneel) - zout en peper

Bereidingswijze Schil de aardappels en snij de grote exemplaren een keer doormidden. Doe de aardappels in een pan en zet ze net onder water met wat zout en kook ze in ongeveer 20 minuten net gaar. Probeer de aardappels niet té gaar laten worden, dan vallen ze in je salade uit elkaar. Maak terwijl de aardappels koken de dressing: meng eerst de crème fraîche, yoghurt en mayonaise en breng dit op smaak met zout en peper en de kruiden. Proef of je het lekker vindt en pas eventueel de smaak nog aan. Giet de gare aardappels af en laat ze uitdampen en afkoelen tot je ze makkelijk vast kunt pakken. Snijd de aardappels in plakjes of blokjes. Wacht indien nodig nog even tot de aardappels helemaal afgekoeld zijn en roer dan de dressing erdoor. Meng vervolgens de gesneden bosui erdoor en als je dat lekker vindt ook de kappertjes. Laat de salade tot gebruik verder afkoelen in de koelkast.

Onder redactie van: Maaike en Rayke [email protected]

Variatie en inspiratie - E en basic aardappelsalade is erg lekker, maar je kunt gerust andere ingrediënten toevoegen. Lekkere varianten zijn met augurk & appel of met zwarte olijf & zongedroogde tomaat. - H eb je weinig tijd? Maak dan een lauwe aardappelsalade door de aardappel al voor het koken in stukjes te snijden, korter te koken, slechts vijf minuten te laten afkoelen en dan de dressing erdoor te roeren en meteen te serveren. - D e dressing is ook lekker over gekookte aardappels of over op de bbq gepofte aardappels. - Verse kruiden kopen in de supermarkt kan best prijzig zijn. Koop de kruiden in pot, plant ze in een bak op je balkon of zet ze in de vensterbank, en je kunt er de rest van de zomer van genieten! Maaike Endedijk

Een teamuitje organiseren is geen kattenpis. Het is serious business, vergt creativiteit, een strakke planning en precisie. Niets mag aan het toeval worden overgelaten. Een blunder gaat vaak nog jaren mee op de werkvloer. En dat wil je niet als organisatie. Het komt dus simpelweg neer op een goed stukje voorbereiding, veel inlezen en het internet afstruinen naar dat ene, unieke dagje uit. Je wilt immers scoren. Want ook geslaagde uitjes zoemen nog lange tijd na op kantoor. Maar zoals gezegd, dat is geen kattenpis. We surfen ons suf. Het redactie-uitje van UT Nieuws staat namelijk binnenkort op het programma. Dus ploegen we website na website door. We stuiten op knuffelen met koeien, snoezelen met poedels, stoeien met poezen en mediteren met ezels. Weinig verheffends. Even overwogen we nog koken met potten en pannen en het indoor skydiven, maar we neigden toch meer naar het ambachtelijke kantklossen voor beginners en het superhippe wild breien. Ware het niet dat we per abuis een oude quote van een marketingmanager van Otys Recruiting Technology tegenkwamen. ‘Wij gaan met 25 medewerkers naar het Franse Le Maine Menot’, zegt deze. ‘Frankrijk doet het goed op borrels en bij mensen thuis. Het geeft ons een goed imago als werkgever. Medewerkers vertellen trots dat ze naar Frankrijk gaan.’ Kijk, dat is nog eens een nuttige tip. Mocht u de redactie vanaf volgende week donderdag leeg aantreffen en niet kunnen bereiken dan weet u het he? Dan leven we als een God in Frankrijk.

Dik

Feuten worden dikker, was het opmerkelijk nieuws begin deze week. Groningse onderzoekers ontdekten dat vooral leden van studentenverenigingen meer vet kweken: gemiddeld komen zij 2,1 kilo aan in de eerste drie maanden van hun studie. Een enkeling komt in die eerste maanden zelfs acht kilo aan! Leden van verenigingen drinken namelijk veel meer dan andere studenten, zo verklaarden de wetenschappers. Hemeltjelief, dat is me nogal wat. En dat door gewoon ordinair studentengedrag: zuipen, snacken en op de (college) bank hangen. Met een gemiddeld gewichtstoename van 2,1 kilo per drie maanden, bij een studie van gemiddeld vijf jaar, zou dat betekenen dat een student bij zijn of haar afstuderen zo’n 42 kilo zwaarder weer de universiteitspoort uitwandelt en ieder geval een getal van drie cijfers aan gewicht met zich meezeult! Eindelijk beginnen we de achterliggende gedachte van die langstudeerdersregeling te snappen. Hoe langer die student studeert, hoe dikker die dus wordt. Dat jaagt de ziektekosten omhoog. Vindt de overheid natuurlijk niet fijn. Maar op UT-schaal krijgen we te maken met andersoortige probleempjes: op elkaar gepropt zitten op ienieminie collegebankjes. Slijtage van meubilair. Veel uitval tijdens de Batavierenrace. Een overvolle wachtkamer bij campusfysiotherapeut Polman. Een Pakkerij die uit de voegen barst. Overbelaste liften in de Horsttoren. Zinkende Eurosboten in het Twentekanaal. Het Gat in de Markt dat wel heel snel gevuld is. Ach, laten we ons niet dik maken. Dikke mensen zijn veel gezelliger. Wordt de campus vast nóg bruisender van.

...sluiten UT-Nieuws stelling v/d week Een tophoogleraar aan de UT mag best boven de Balkenendenorm verdienen GA naar: www.utnieuws.nl Uitslag vorige stelling:

Ondanks financiële risico's moet de UT Campuspop blijven organiseren EENS

41%

ONEENS

59%

Hooguit tiental gedwongen ontslagen. de schenen. Ook intern was men overigens niet altijd eensgezind. Zoals gebruikelijk

Recommend Documents