Hoofdsponsor sv Orion

10

Hoofdsponsor sv Orion

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

⃟ Evalueren met de voorzitter (pag. 1, 2 en 3) ⃟ ‘Misschien maakt de website de Nieuwsbrief wel overbodig’ / Réne van Onna (pag. 4) ⃟ Met het kampioenschap van het eerste elftal hebben Hans Loen en Robert de Pauw alle critici de mond gesnoerd / Ronald Akkers (pag. 5 en 6) ⃟ Zij die vertrekken en stoppen gaan, groeten u / Ronald Akkers (pag. 7, 8, 9 en 10) ⃟ Ger Peters pakt de lift (pag. 10) ⃟ Orion 4Daagse Hotel / Peter Akkers (pag. 11) ⃟

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………...

Volgens goed gebruik wordt in de laatste nieuwsbrief van het seizoen met de voorzitter teruggeblikt. Hieronder zijn relaas. Je kunt niet anders dan tevreden zijn met de prestatie van ons vlaggenschip? “Het kampioenschap van het eerste elftal was prachtig. Vooral na de degradatie van het jaar ervoor, vooral in de nieuwe opzet – het Engelse model - en vooral na de ruime achterstand halverwege het seizoen. Het succes van het eerste werkte door in de hele club, op de donderdagavond, op de zondag. Vooral bij de senioren, maar ook de jeugd toonde zich supporter van ons eerste bij wedstrijden als tegen Tuvalu of de laatste thuiswedstrijd tegen DIO ’30, toen er meer als 1000 toeschouwers waren. Ik hoop dat dit zich doorzet, volgens mij was het afgelopen jaar op zondagmiddag op Mariënbosch veel gezelliger dan in De Goffert.” Zie pagina 2.

Ben je ook tevreden over de prestaties van de overige teams? “Bij de jeugd is het afgelopen jaar weer goed gewerkt. En waar het beter kan wordt dat goed geëvalueerd en bijgesteld. Natuurlijk was het, vooral voor de jongens zelf, jammer dat de C1 degradeerde. De tweede divisie was een zeer hoog niveau waar het twee jaar in heeft gespeeld. Leuk en leerzaam, maar het was vaak ook op de tenen lopen. De derde divisie is nog steeds een mooi niveau waar de groep van volgend jaar zich misschien wel nog beter kan ontwikkelen. Mooi was het ook om te zien dat de A1 gedurende het seizoen toch weer twee spelers, die de gehele jeugdopleiding hebben doorlopen, naar het eerste kon doorschuiven. Ook bij de niet-selectie-elftallen heb ik veel leuke wedstrijden gezien met veel trotse trainers en leiders en mooi verzorgd Orion-voetbal. Niet alleen bij de jongens, ook bij de meiden.” Hoe heb jij het afgelopen seizoen als voorzitter ervaren? “Het was een heel mooi jaar met niet alleen het kampioenschap, maar ook het 75-jarig bestaan met veel geslaagde jubileumactiviteiten. Er zijn het afgelopen jaar veel momenten geweest dat ik om me heen keek en niet anders kon denken dan: ‘Wat een mooie club is dit toch…’“ Zijn er ook zaken die je snel wilt vergeten? “Dat Veld 3 niet gebruikt kon worden was heel frustrerend. Vooral omdat Veld 4 daardoor overbelast werd en in kwaliteit op een gegeven moment ver achter bleef bij de kunstgrasvelden. Thuiswedstrijden moesten worden omgezet in uitwedstrijden. Dat leidde tot teleurstelling bij trainers en leiders, waarmee de vrijwilligers die het op zaterdag allemaal draaiende trachten te houden vaak als eersten werden geconfronteerd. Ik ben blij dat die situatie komend seizoen voorbij is.” Hoe loopt het bestuurlijk? “Bestuurlijk loopt het goed. Met Marnix Vink en de nieuwe voorzitter van de jeugdcommissie, Roel Geukemeijer, hebben we twee enorm enthousiaste krachten in het hoofdbestuur erbij gekregen. Ook buiten het bestuur zijn belangrijke verantwoordelijkheden opgepakt. Dat is natuurlijk van het grootste belang. De leden zelf houden onze club draaiende.” Hoe staat Orion er financieel voor? “De voetbalclubs hebben het niet makkelijk. Subsidies worden teruggedraaid, sponsoren houden vaker de hand op de knip. Daar heeft Orion ook mee te maken, maar in vergelijking met veel andere clubs staan we er zeker niet slecht op. Orion is een club met een grote aantrekkingskracht waar gelukkig veel mensen deel van willen uitmaken. Zie pagina 3.

Tijs Tummers spreekt de eerste selectie toe na het behalen van het kampioenschap

Zo krijgen we er komend seizoen op de zondag vier seniorenteams bij. We zijn er van overtuigd dat we op een creatieve manier, door als club nog breder en beter te functioneren, ook de inkomsten kunnen verhogen en zo de hogere kosten kunnen compenseren.” Wat de bar betreft zijn er nog een aantal stappen te maken? “Er is het afgelopen jaar door het – jonge – barpersoneel uitstekend gewerkt. De sfeer in het clubhuis was uitstekend en er is goed omgezet. Maar komend seizoen zal er wat meer vastigheid komen, waardoor de hele organisatie wat Tijs samen met erevoorzitter Ap Kunkels, tijdens het kampioensfeest rustiger wordt. We kunnen daardoor ook vaker open zijn, niet alleen het clubhuis zelf maar ook de keuken. En met bijvoorbeeld de actie Voeden of Vullen zal ook het aanbod aantrekkelijker worden.” Wat heeft voor volgend seizoen voor jou de hoogste prioriteit? “Het is moeilijk om er één aspect uit te pakken. Als club ambitie blijven tonen, niet alleen in onze voetbalprestaties maar als club in z’n geheel. Onze clubcultuur bewaken, ons blijven onderscheiden. Nog meer mensen bij het reilen van onze club betrekken en ruimte voor initiatief laten. Er zo voor zorgen dat we onze leden veel te bieden hebben. Weer net iets meer dan in het afgelopen jaar.”

.

“ ” ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Tekst: René van Onna

Ronald Akkers stopt na 32 jaar met de nieuwsvoorziening binnen Orion. Al sinds 1982 werkt hij op de een of andere manier mee aan diverse communicatiesoorten binnen onze club zoals het clubblad, de speciale uitgaven van dat blad en, sinds enige jaren, ook aan de digitale Nieuwsbrief. Ronald kijkt terug op die lange periode en licht toe waarom hij tot zijn besluit kwam. Ik spreek Ronald op een doordeweekse avond bij hem thuis. Hij heeft net een stevig stukje tuinmanagement gepleegd in de vorm van het toppen van een rijtje imposante coniferen (voor een fijnere tuinbeleving). De hamvraag luidt natuurlijk: waarom stop je? Ronald moet daarover even nadenken, zoekt naar de juiste woorden en biedt me pas koffie aan als echtgenote Jolanda hem vraagt of hij mij al koffie heeft aangeboden. “Het komt er op neer”, zo begint Ronald, “dat ik steeds vaker merk dat de Nieuwsbrief wordt ingehaald door Orions website. Vóórdat ik mijn stukken klaarmaak voor publicatie in de Nieuwsbrief staan ze soms al op de site onder het kopje ‘nieuws’. Niks mis mee, zo hoort het ook. Een sneller medium is er niet. Maar dan zit ik eigenlijk te werken voor niets. Ik kan daar moeilijk mee omgaan. Ik denk zelfs dat de site de Nieuwsbrief overbodig maakt.” Zo, dat is er uit bij de 58-jarige kersverse opa van kleindochter Fenna. Ronald voegt er nog aan toe dat hij veel Orionleden spreekt die nog met enige weemoed terugdenken aan het oude, vertrouwde papieren clubblad. “Maar dat is passé”, weet hij ook wel. Ronald gaat in vogelvlucht nog eens even door die 32 jaar heen. “Ik leverde al kopij aan toen Marlies van den Ing en Carol Boef de Orion-flitsen nog in elkaar zetten. Dat heb ik later jaren achtereen zelf gedaan. Met de nodige irritaties als de kopij weer eens niet op tijd werd aangeleverd. En dat was eerder regel dan uitzondering.” Gevraagd naar de hoogte- en dieptepunten is Ronald stellig: “dieptepunt in al die jaren is het (nooit verschenen) jubileumboek bij het zestigjarig bestaan van Orion. Jij en ik hebben toen een twintigtal verhalen geschreven over prominente Orionleden. Alle moeite voor niets. Dat heeft me lang dwarsgezeten.” Ook over een hoogtepunt hoeft hij ook niet lang na te denken. “Ik had ooit een gesprek voor het clubblad met Luuk en Roel d’Hooghe. Na publicatie sprak ik hun moeder Rian(ne), die zei: ‘ik wist niet dat die twee zó verschillend waren’! Toen dacht ik bij mezelf: dat heb je toch aardig op papier gezet!” Ook aan het uitbrengen van diverse kampioensuitgaven van het clubblad bij een titel van het eerste elftal denkt hij met veel plezier terug. “Voordat de platte kar weer terug was bij het clubhuis, lag de kampioensuitgave al op tafel. En zo actueel als maar kon. Prachtig. Hebben we ook veel waardering voor gehad.” Ronald gaat natuurlijk niet verloren voor Orion. Het DNA zit in zijn bloed. “Ik zal zo af en toe nog best eens een stukje schrijven. En ik ben lid geworden van de onderhoudscommissie. Broer Peter heeft me daarvoor gevraagd. Eens zien of ik iets kan betekenen voor dat clubje.”

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Toegegeven, ook ik behoorde tot de personen die vooraf weinig vertrouwen hadden in de goede afloop van het seizoen. Het bestuur, maar vooral Hans en Robert hebben hun nek uitgestoken. Dit geeft het kampioenschap nog meer glans. Hieronder geven de trainers hun visie over het afgelopen seizoen. Welke doelstelling hebben jullie je vooraf gesteld? Hans en Robert: “De doelstelling was vooraf : promoveren; hoe maakte niet uit!” In het begin van het seizoen liep het niet zo. Hoe kwam dat? Hans: “In het begin liep het niet, omdat de groep gewend was bij balverlies direct met de kont tegen het eigen strafschopgebied te gaan staan. Wij verlangden dat ze verder naar voren De Alex Ferguson en René Meulensteen van Orion: Hans moesten verdedigen en dat had zijn tijd nodig.” Loen (L) en Robert de Pauw Robert: “De groep had weinig zelfvertrouwen na de degradatie. Hans en ik hebben doorgeselecteerd. De groep moest aan de grotere concurrentie in de groep uwwennen (R) en de hogere eisen en intensiteit op de training. Ook moesten ze wennen aan de speelwijze, zoals Hans boven beschrijft. De speelwijze was anders en we eisten speldiscipline. In het begin ging dit met vallen en opstaan wat op zich vrij normaal is. Dit zijn groepsprocessen en veranderingen die niet onderschat mogen worden en hadden tijd nodig.” Later ging het wel lopen….. Hans: “Vlak voor en na de winterstop zag je juist door onze fitheid dat we steeds beter gingen spelen als team. De wedstrijd tegen SCH was daar een goed voorbeeld van. Hoog tempo, tegenstander continu onder druk zetten en ook nog eens drie keer scoren. Na de winterstop hebben we slechts één nederlaag moeten slikken.” Robert: “De groep werd fitter, sterker en konden dus tot het einde blijven gaan. Daarbij leerde de groep omgaan met tegenslagen. Zie alleen al de wedstrijden die we in de eindfase om hebben gebogen na tegenslag. (Hatert, Eldenia, Driel). Ook was de speldiscipline hoog zie als voorbeeld de wedstrijd tegen DIO thuis. Geen mooie wedstrijd maar ook geen kans weggegeven door onze speldiscipline. De onderlinge acceptatie was groot eigen ego’s werden opzij gezet voor het collectieve belang. De kracht van een sterke bank was ook zichtbaar. Soms werden we sterker omdat de tegenstander moe werd en wij fitte, gretige wissels konden inbrengen.” Hebben jullie altijd geloofd in een goede afloop? Hans: “We hebben altijd geloofd in een goede afloop in ieder geval dat we een periode zouden gaan pakken en vandaar uit promoveren.” Zie volgende pagina

Robert: “Ik heb niet getwijfeld over een goede afloop. We hebben altijd in een goede positie gestaan net onder de top. Zo bleef de groep gretig. De groep kreeg rond eind september begin oktober door wat we wilden. Er werd hard getraind dat zou op den duur zijn vruchten afwerpen. Ik hield de groep ook voor dat mochten we geen kampioen worden dat ik zeker met ze de nacompetitie in durfde en ik me daar geen zorgen over maakte. De groep geloofde ook in een goede afloop. Zij durfden in januari vooraf 2e seizoenshelft heldere doelen uit te spreken. Deze doelen hebben zij/wij allemaal waargemaakt.”

‘ …’ Twee kapiteins op één schip werkt toch niet? Hans: “Er zijn en er waren geen twee kapiteins op het schip! De voorzitter heeft het al twee keer uitgelegd. Bij Orion werken we volgens het Engelse model. Vergelijk mijn positie met die van Alex Ferguson bij Manchester United en die van Robert met de positie van René Meulensteen. Vooraf is alles contractueel vastgelegd. Natuurlijk hadden wij discussies, maar wij zijn er altijd uitgekomen.” Robert: “De taakverdeling was helder en Hans en ik hebben elkaar aangevuld. Hans heeft mij voldoende de ruimte en vertrouwen gegeven om goed te kunnen werken. En ik ben dankbaar dat ik gebruik heb mogen maken van zijn expertise en kennis van de club(cultuur). Elke trainer die bij Orion komt werken en niet gebruik maakt van Hans zijn expertise is kortzichtig. 52 jaar Orion moet je niet passeren. Dat betekent niet dat je dat je het altijd eens bent. We hebben beiden de ander weleens de zin gegeven en weleens moeten slikken. Maar uiteindelijk leiden er meerdere wegen naar Rome. En je hebt nooit alleen de wijsheid in pacht. Ik denk dat we van elkaar geleerd hebben. En dat we een voorbeeld naar de groep zijn geweest door ook onze ego’s opzij te zetten als dat moest voor het teambelang. Als je niet kan samenwerken win je ook geen prijzen. En over de overgrote meerderheid van alles waren we het toch eens.” Wat heeft Orion te zoeken in de tweede klasse? Hans: “Orion heeft zich goed kunnen versterken met veel spelers die in de jeugd al actief waren. We gaan net als andere jaren voor een periode en hopelijk op termijn naar de 1e klasse. Orion moet een keer af van die kruideniersmentaliteit. We moeten met zo’n grote club ook een groot gaan denken. Met vooral eigen spelers een zo hoog mogelijk niveau nastreven.” Robert: “Orion heeft een jonge doorgeselecteerde groep met goede versterkingen, die minimaal in de middenmoot moeten kunnen eindigen. Maar ook zeker een gooi kan doen naar een periode of misschien zelfs meer. Potentie 1e klasse of zelfs hoofdklasse op den duur… Veel succes!” Heren, bedankt voor jullie bijdrage aan deze terugblik op het afgelopen seizoen, Ronald Akkers.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Van de eerste selectie die kampioen is geworden maken 5 spelers het komende seizoen geen deel meer uit. Zij hebben hiervoor verschillende redenen. Hierna hun antwoorden op de vragen die de redactie hen toestuurde. Adrian Javad heeft geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid uit te leggen waarom hij naar AWC gaat. Hij staat wel op de foto. Deze is gemaakt tijdens de kampioensreceptie. Hierop ontbrak Hugo Smits i.v.m. vakantie. Hij staat daarom niet op de groepsfoto. Hij heeft wel een selfie aangeleverd.

Paspoort Bart van Heijningen (BvH), 26 jaar. “Ik werk momenteel als junior Business Consultant bij Dimensys in ’s-Hertogenbosch.” Camilo Liem (CL), 30 jaar. “Ik werk al 3 jaar full time als Fysiotherapeut bij Forumupgrade in Arnhem. 2 jaar geleden ben ik begonnen met het volgen van de master Musculoskelatale Revalidatie naast mijn werkzaamheden bij Forumupgrade. Dit is een 3 jarige opleiding, waarbij het eerste jaar manuele en sportfysiotherapie gecombineerd worden en vanaf jaar 2 er een specialisme moet worden gekozen. In mijn geval is dat sportfysiotherapie geweest.” Hugo Smits (HS). “Ik ben sinds 2011 fysiotherapeut en ben momenteel werkzaam in Kevelear (Duitsland).” Menno Niesten (MN). “Ik ben sinds 1 april werkzaam voor Talenter, als adviseur binnen het sociale domein. Ik word gedetacheerd naar verschillende gemeenten.”

Hoe lang bij Orion gespeeld? BvH: “Ik heb twee seizoenen bij Orion gespeeld.” CL: “Als het goed is ben ik op 5 jarige leeftijd begonnen bij de F-jes, dus zo’n 24 jaar ongeveer.” HS: “Ik ben bij de F-jes begonnen bij Orion en even weg geweest (Quick) vanaf 2de jaars C en sinds 2006 weer terug bij het eerste van Orion.” MN: “‘Maar’ 1 jaar.”

Wat is de reden van je vertrek? BvH: “Na mijn studie bedrijfskunde aan de Radboud Universiteit heb ik in februari een baan en appartement gevonden in ’s-Hertogenbosch. Hierdoor is de afstand te groot geworden om nog bij Orion te blijven voetballen. Ik ben geboren in de buurt van ’s-Hertogenbosch en dus een echte Brabander. Nu ik de kans kreeg bij Dimensys was de keuze om terug naar ’s-Hertogenbosch te verhuizen snel gemaakt.” CL: “Ik stop helemaal met voetbal. De reden daarvoor is dat ik de laatste seizoenen veel te maken gehad heb met blessures.” HS: “Blessure. Ik had me veel voorgesteld van dit jaar (13/14), maar raakte al in de voorbereiding geblesseerd. Zie volgende pagina.

Dezelfde knie had ik al in 2009 laten opereren voor een nieuwe voorste kruisband. Weer terug gekomen na 4 weken, maar in oktober tijdens de training weer dezelfde blessure. Door eigenlijk snel van richting te veranderen, verdraaide ik opnieuw mijn knie. Toen wilde ik eigenlijk al stoppen, maar heb mij gericht op na de winterstop. Alles ging voorspoedig met revalideren, echter na een maand gevoetbald te hebben ging ik er weer doorheen. Met pijn in mijn hart heb ik mijn besluit genomen en er een punt achter gezet. Komend jaar ga ik uitkijken naar een nieuwe sportuitdaging.” MN: “Ik ben naar Orion gekomen om een niveau hoger te voetballen dan ik gedaan heb bij mijn oude club DVOL in Lent. Op trainingen heb ik gemerkt dat het niveau hoog is. Ik heb het afgelopen jaar dan ook altijd met veel plezier gevoetbald. Echter wil ik meer spelen dan ik afgelopen jaar heb gedaan. Dat is de grootste reden dat ik weer terug ga naar Lent, waar ik de kans groter acht dat ik een vaste basisplaats kan afdwingen.” Vlnr: Adrian Javad, Camilo Liem, Menno Niesten en Bart van Heijningen. .

Hoe is het bij Orion bevallen? BvH: “Super, na een sportief gezien teleurstellend eerste seizoen voor mij bij Orion hebben we ons in het tweede seizoen zeer goed herpakt en succesvol afgesloten met het kampioenschap. Buiten het veld heb ik Orion ervaren als een gezellige en nuchtere club met een open cultuur. Daarnaast heb ik altijd met veel plezier getraind en gespeeld omdat de selectie een mooie groep is met veel kwaliteit.” CL: “Zo lang bij dezelfde club zegt denk ik genoeg. Orion zie ik als familie, dus het is me perfect bevallen.” HS: “Het voelde vanaf het eerste moment dat ik terug was goed!! Ik heb altijd met veel plezier gevoetbald bij Orion en mij verder kunnen ontwikkelen als voetballer.” Zie volgende pagina.

MN: “Het is mij heel goed bevallen. Ik ben goed ontvangen en het is een leuke club. We hebben een leuke groep en daarom vind ik het ook jammer om te gaan.”

Waarin profileert Orion zich? BvH: “Open cultuur, goede jeugdopleiding en geboden faciliteiten. CL: “De structuur die er heerst bij Orion ervaar ik als erg professioneel. Als je ziet hoeveel teams en leden er zijn, vind ik dat wel een compliment waard. Daarnaast prijs ik de manier waarop nieuwe leden altijd hartelijk welkom worden geheten door zowel spelers/technische staf als door het Orion publiek. Iedereen krijgt een eerlijke kans om opgenomen te worden in de Orion familie. Daarin is Orion echt meer dan een club.” HS: “Toch de gezelligheid. Waar zit de gezelligheid dan in? De sfeer onderling is altijd goed geweest. En het biertje na de training op donderdag en/of zondag na de wedstrijd.” MN: “De sfeer die er heerst, maar ook de professionaliteit die wordt geleverd. Complimenten.”

Wat kan er bij Orion verbeterd worden? BVH: “Voor zover ik mij kan bedenken niets.” CL: “Ik denk dat Orion zich als club nog wat kan professionaliseren door het onderdeel hersteltraining te verbeteren/ontwikkelen. Sommige jongens zijn niet goed verzekerd of hebben geen tijd of zin om naar de fysiotherapeut te gaan. De kans is dan aanwezig dat zij niet goed herstellen of niet optimaal. Met als gevolg dat er een mogelijke prestatievermindering optreedt of een recidief in blessure. Daarnaast heeft het ook een voordeel voor het teamgevoel als de geblesseerde spelers op de club revalideren. Ze blijven meer bij het team betrokken.” HS: “Begeleiding bij blessure (revalidatie) op de club en/of blessurepreventie. Zodat spelers dinsdag en donderdag herstel / revalidatietraining kunnen doen. Er is een goede samenwerking met de SMC Maartenskliniek. Het is zou mooi zijn wanneer er ruimte beschikbaar is om bij Orion een trainingsruimte te realiseren. Om te beginnen, denk ik dat het voor de 1ste en 2de selectiespelers prettig is wanneer ze herstellende zijn, weten wat ze kunnen doen. Hierbij hou je, mijn inziens de spelers meer bij de groep en weten ze waar ze aan toe zijn.” Vanuit Sri Lanka stuurde Hugo Smits een selfie! MN: “Onze kleedkamer is dit jaar maar 1 of 2 keer schoongemaakt. In de douche stond je letterlijk in de schimmel. Maar ook andere ruimten waren niet schoon. Het was gewoon niet best. Maar ik heb vernomen dat Peter Akkers dit flink gaat aanpakken, dus dat zie ik met vertrouwen tegemoet.”

Zien we je nog een keer terug bij Orion als voetballer of in een andere functie? BvH: “Jullie zien me vast nog wel eens terug bij Orion. Niet als voetballer, niet in een andere functie maar waarschijnlijk alleen als toeschouwer.” Zie volgende pagina.

CL: “Eerder in een andere functie dan als voetballer, maar dat zal dan pas na aankomend seizoen zijn. Aankomend jaar wil ik mij volledig kunnen richten op mijn studie. Maar als ik dat afgerond heb en tijd over heb lijkt me het erg mooi om op de een of ander manier iets te doen bij Orion. Uiteraard zal ik tot dan regelmatig bij de club te vinden zijn om een wedstrijdje te bekijken.” HS: “Ja, ik zal zeker nog wel eens komen kijken. Ik wil ook graag nog wat doen voor de club met mijn opleiding Fysiotherapie. Hierover zijn we aan het kijken wat mogelijk is.” MN: “Als voetballer ga ik niet vanuit, of het moet later bij de veteranen zijn. Maar als supporter zal ik zeker nog een keer komen kijken.”

Wat wil je nog kwijt? CL: “Naast het feit dat er genoeg mensen zijn die ik kan en wil bedanken voor mijn Orion periode, wil ik even een speciaal dankwoord nemen voor de begeleiding/technische staf en de spelers van het afgelopen seizoen. Ik wilde dit op het afscheid van 14 juni jl. al doen, maar toen viel het afscheid me aardig zwaar en heb ik daardoor het aantal woorden beperkt gehouden. 2 seizoenen geleden was voor Orion een slecht jaar wegens de degradatie en de wijze waarop. Voor mij zelf was dit mede daardoor en door andere zaken ook een dieptepunt in mijn voetbal carrière. Ik kan wel zeggen dat ik het plezier een beetje kwijt was in het voetbal. Maar aan het begin van afgelopen seizoen was al snel duidelijk dat het dat jaar anders zou gaan lopen en dat ik het plezier weer terug zou vinden. Daar hebben enerzijds de technische staf (Robert & Hans) voor gezorgd en anderzijds ook zeker mijn teamgenoten. Qua voetbal, maar ook zeker qua persoonlijkheid zijn het allemaal toppers en dat zorgde ervoor dat ik met veel plezier mijn laatste jaar heb doorstaan. Ik heb van ze genoten.” MN: “Ondanks dat ik maar 1 jaar heb gevoetbald, ben ik heel blij dat ik naar jullie mooie club ben gekomen. Ik heb het kampioenschap meegemaakt, een aardig aandeel in gehad, en met een goeie en leuke groep en trainers mogen omgaan. Daar ben ik hen dankbaar voor. De jongens hebben nu een grotere kans om de sprintoefeningen te winnen, want dat won ik bijna altijd ;-).De vaste supporters wil ik ook bedanken, die ons dit jaar hebben gesteund. Ik wens jullie bij Orion veel succes in de 2e klasse.”

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

Op de foto hiernaast poseert Ger Peters met zijn vrouw voor fotograaf Marcel Peters (geen familie). Ger heeft in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw jarenlang in de selectie gevoetbald. Onlangs was hij aanwezig bij een wedstrijd van ons eerste elftal. Bij een vorig bezoek bleek de trap omlaag een te groot obstakel. Dit eindigde met een aftocht per ambulance. Daarom heeft Ger er bij zijn laatste bezoek voor gekozen de lift te pakken……….

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Een aantal vrijwilligers heeft zich al aangemeld om vóór en tijdens de 4-daagse week te helpen bij het Orion 4-daagse Hotel. Maar we kunnen nog mensen gebruiken! Hulp is bijzonder welkom: 

Op vrijdag 11 juli a.s. bij het opbouwen van de bedden en de laatste schoonmaak van het clubhuis en de kleedruimten.



Tijdens de 4-daagse week (zaterdag 12/7 tot en met zaterdag 19/7) en vooral rond etenstijd (17-20 uur). Maar ook in de ochtend kunnen we nog hulp gebruiken!



Op zaterdag 19 juli vanaf omstreeks 13 uur bij het afbreken van de bedden en het schoon achter laten van onze accommodatie.

Tineke en Peter Akkers, de drijvende krachten achter het Orion 4-daagse hotel. Deze foto is genomen tijdens de slotavond.

Wil je helpen? Laat het me even weten!! Peter Akkers [email protected]

Met deze laatste nieuwsbrief van het seizoen komt er ook een einde aan mijn medewerking aan dit medium. Na 32 jaar vind ik het welletjes. Jaren heb ik het clubblad en later de nieuwsbrief ‘gedaan’. Altijd met veel plezier. Nu het plezier is afgenomen, is het moment gekomen om te stoppen. Mijn dank gaat uit naar René van Onna met wie ik samen meer dan 20 jaar heb samengewerkt om u op de Foto rechts: tijdensvan het feest de en slotavond van het Orionmooie 4-daagse hotel hoogte te Peter houden het op wel wee van onze vereniging. Zie pagina 7. Groet, Ronald Akkers