Het Twentepad 19 en 20 maart 2004 11 en 12 april 2004 totaal 93 km
Vrijdag 19 maart 2004 - 23,5 km Dit wordt ons allereerste weekend met de rugzak en we hebben er allebei heel erg veel zin in. De keuze is gevallen op het Twentepad in Overijssel. Dit pad is 85 km en we besluiten ongeveer 60 km. van dit pad te gaan lopen. Ondanks de vreselijk slechte weersberichten besluiten we toch te gaan. Of het verstandig is? We komen er vanzelf wel achter. In ieder geval hebben we 2 overnachtingen geboekt. We gaan beginnen in Almelo en te eindigen in Oldenzaal om vandaar terug te reizen per trein naar Almelo. Vanmorgen zijn we om 8.40 uur vertrokken vanuit Schoonrewoerd. Op de snelweg is het rustig en het weer is goed. Met het windje in de rug rijden we na anderhalf uur Almelo binnen. Het station is gemakkelijk te vinden en we kunnen daar gratis onze auto parkeren. Onze schoenen aan en we kunnen gaan.
We lopen eerst door de plaats Almelo. Wat we ervan zien is mooi, oude en nieuwe gebouwen staan vreedzaam naast elkaar. Dit is heel goed te zien op de foto waar gekozen is om de oude schoorsteen niet af te breken maar te behouden. We lopen langs huize Almelo het stadje uit.
Snel nadat we de bebouwing uit zijn komen we aan de rand van het bos bij een oud tolhuis. Altijd weer leuk om te zien wat vroeger aan tol geheven werd. Bij het lezen van het bord blijkt dat vroeger alleen voor de dieren tol geheven werd en niet voor de mensen.
Ondanks de slechte berichten lopen we zelfs onder het genot van een flauw zonnetje en drinken we koffie bij een picknickplaats aan het water. Vandaar gaan we verder via een pad langs het watertje de Markgrave richting Tubbergen.
We vervolgen onze weg via een bijzonder nat broedgebied.
Even later komen we bij het Hondenven, een overblijfsel uit de laatste ijstijd. Rond dit mooi gelegen watertje is het in de zomer zeker drukker dan nu. Het ven doet wel zijn naam eer aan, want buiten ons is er ook een hond die geniet van dit Hondenven door er naar hartelust in rond te zwemmen.
Het mooie weer laat ons nog steeds niet in de steek. De eerste druppels voelen wij bij binnenkomst in Tubbergen en we eten dan ook ons brood op in een bushokje. Het is inmiddels 14.30 uur. Doordat we per ongeluk iets van de route afwijken komen we in het centrum terecht. Ik vind dat niet erg, want zo krijgen we ook wat mee van dit centrum.
We lopen door mooi open gebied met veel mooie houten hekken. Niet alleen als afsluiting van een weiland maar ook zomaar midden in een bos. Om in Mander te komen moeten we van de route af. Inmiddels is het behoorlijk hard gaan regenen en wordt het tijd om in ons pension aan te komen. Middels het oversteken van een weiland komen we op een mooi smal paadje dat ons naar de weg brengt waaraan ons pension ligt.
Kletsnat komen we aan in het pension De Groene Grens van de familie Nijhuis in Mander.
We worden onthaald met thee en krentenwegge. Altijd weer bijzonder als je zo gastvrij wordt onthaald. We zijn de enige gasten en we hebben dan ook voor ons tweetjes de beschikking over de woonkeuken, de douche en wc. Zo overnachten is dan een hele luxe.
We worden wel in de watten gelegd door onze gastvrouw, want doordat het ’s avonds nog harder regent dan ’s middags stelt ze voor ons weg te brengen naar het restaurantje 1,5 km. verderop. Dat grijpen wij met beiden handen aan. We hebben heerlijk gegeten in Ria’s eetcafé, een heel gezellig restaurantje. Doordat het inmiddels droog is geworden lopen we terug naar ons pension.
Zaterdag 20 maart 2004 - 16,5 km We hebben goed geslapen en pakken voordat we gaan ontbijten onze rugzakken in. Het is nog droog, maar volgens de weerberichten zal dat zeker anders worden. Om half 9 zitten we aan onze goedgevulde ontbijttafel en inmiddels is het hard gaan regenen. We nemen een besluit over het vervolg van ons weekend. We wandelen tot Ootmarsum en vandaar nemen we de bus naar Almelo. Het vervolg van het Twentepad doen we dan een andere keer. We bellen ons overnachtingsadresje af en vervolgens rustig ons ontbijt.
Om 9.45 uur nemen we afscheid van onze gastvrouw en op het moment dat we beginnen aan onze wandeling stopt de regen. We hebben de hele wandeling zonder een spat regen afgelegd. We lopen eerst door afwisselend gebied, dan bos, dan weer open naar de mandercirkels. Dit zijn ronde akkers die omstreeks 1920 aangelegd zijn om zodoende draaien en keren met landbouwwerktuigen overbodig te maken.
De cirkels zijn niet meer als akkers in gebruik maar zijn nu in het bezit van het Landschap Overijssel als monument.
We lopen via de Manderheide, wat volgens ons uit bomen bestaat, via een erg mooi bos naar het stuwwallengebied bij De Galgenberg, het hoogste punt van deze 2 dagen, 69 m. Op dit punt heeft de wind vrij spel en het waait dan ook wel heel erg hard.
De omgeving blijft heel erg mooi en afwisselend. We komen langs een kommiezenhut. Deze hutten werden tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt voor de grensbewaking. De hut waar wij langs komen is een replica. We hadden er onze lunch kunnen gebruiken, maar het is nog iets te vroeg.
We lopen rustig door met het windje in de rug, genietend van alle mooie plekjes.
Onze lunch gebruiken we op een beschutte plaats met zowaar een zonnetje. De lente komt eraan en dat is te zien aan de kleine struikjes waar de knoppen zich al laten zien.
Na de lunch vervolgen wij ons pad richting Ootmarsum. We komen nu in een heel mooi gebied, genaamd het Springendal. Dit is een gebied vol afwisseling; het is hoog en laag, droog en nat, voedselrijk en arm. .
Om door dit gebied heen te kunnen lopen wordt veel gebruik gemaakt van vlonders.
In Ootmarsum aangekomen willen we nog rondkijken in het plaatsje maar daar het is gaan regenen besluiten we dat een volgende keer te doen, want we maken zeker het pad af. Na 20 minuten wachten komt de bus en deze brengt ons naar het station van Almelo. Op de terugweg waait en regent het zo hard dat we absoluut geen spijt hebben van ons besluit om niet verder te wandelen maar het pad een volgende keer te vervolgen.
Zondag 11 april 2004 - 27 km Ons 2e gedeelte van het Twentepad beginnen we weer in Almelo om vervolgens via Oldenzaal naar Ootmarsum te lopen en van daaruit weer terug met de bus. De reden om zo te lopen is eenvoudig: er rijdt op eerste Paasdag pas na 2 uur een bus naar Ootmarsum. We vertrekken deze morgen om half 8 vanuit Schoonrewoerd en trekken om 9.00 uur op hetzelfde parkeerplaatsje als de vorige keer in Almelo onze wandelschoenen aan. De eerste 2,5 km zijn dezelfde als de vorige keer maar daarna slaan we rechtsaf om een mooie route te lopen langs het water.
Het zonnetje schijnt en dat levert mooie beelden op van grazende koeien en wolken zowel in de lucht als in het water. We drinken ons eerste kop koffie in een heerlijk zonnetje aan een beekje.
In het plaatsje Hertme bevindt zich een openluchttheater en het is de moeite waard om dit even te bekijken. Het theater is nog steeds in gebruik.
Inmiddels zijn we in Saasveld aangekomen en via een ophaalbrug komen we in een parkje bij de kerk waar we in een heerlijk zonnetje genieten van ons brood.
Het is nog vroeg als we bij het recreatiegebied het Hulsbeek aankomen, dus hebben we alle tijd om nog een poosje te relaxen.
Een gedeelte van dit gebied is een rustig en heel mooi wandelgebied. Op een ander gedeelte van het gebied is er voor iedereen wat wils. Zwemmen, zonnen, skaten enz. Het was nu niet erg druk, maar volgens ons zal het in de zomer hier krioelen van de mensen.
In Oldenzaal aangekomen moeten we nog een hele wijk door om bij ons slaapadres te komen. Wim zijn eerste adresje van 'Vrienden op de fiets'. Maar om dan gelijk in zo'n geweldig mooi huis te overnachten! Hoe moet dat een volgende keer? We worden ontvangen met thee, koekjes en chocolaatjes en mogen de fietsen gebruiken om 's avonds in het centrum van Oldenzaal te gaan eten.
We hebben die avond heerlijk gegeten bij de Chinees en lagen vroeg op bed.
Maandag 12 april 2004 - 26 km Deze morgen zitten we om kwart voor 8 aan het ontbijt. Onze gastvrouw wil graag kwart voor 9 weg en wij vinden het niet erg om ook op deze tijd aan onze wandeldag te beginnen. Het eerste stukje vinden we onze eigen weg om niet door heel Oldenzaal heen te moeten lopen. We zijn dan ook al heel gauw buiten de bebouwde kom en lopen langs een heel oud kapelletje.
In het kapelletje staat het vol met verse bloemen. Het is vandaag weer een mooie wandeling, mooi wandelweer, maar helaas laat het zonnetje het afweten. Later horen we dat bijna in heel Nederland de zon uitbundig heeft geschenen.
Een hoogtepunt van deze dag is een groepje herten, dat ons wel in de gaten heeft maar toch blijft grazen.
We vervolgen onze wandeling via een pad langs het riviertje De Dinkel.
In de verte zien we huize Singraven liggen. Een ideale plaats voor zondagswandelaars, een park en een restaurant, en het is er dan ook behoorlijk druk.
Wij lopen door en via een open landschap bereiken we Ootmarsum. We zijn veel vroeger dan we hadden gedacht aan het begin van de morgen en we hebben dan ook al de bus van kwart over 3 in plaats van kwart over 5. De terugreis duurt heel wat langer dan de heenreis. De Paasdagen zijn behalve voor ons voor iedereen afgelopen. Het Twentepad, ons eerste pad dat Wim en ik samen hebben voltooid. We hebben genoten en gaan op zoek naar een volgend pad in Nederland.
