Het Rode Kruis is ontstaan uit het verlangen hulp te bieden, zonder onderscheid. Overal ter wereld handelt de organisatie volgens dezelfde zeven grondbeginselen:
Menslievendheid Onpartijdigheid Neutraliteit Onafhankelijkheid Vrijwilligheid Eenheid Algemeenheid
Menslievendheid Het Rode Kruis wil lijden van mensen voorkomen en verzachten, vanuit respect voor ieder mens. Het streeft naar tolerantie, vriendschap, en samenwerking, en naar blijvende vrede tussen mensen.
Onpartijdigheid Mensen in de grootste nood worden door het Rode Kruis het eerst geholpen. Nationaliteit, ras, geloof, afkomst of politieke mening spelen bij deze keuze geen enkele rol.
Neutraliteit Het Rode Kruis kiest bij conflicten geen partij. Het kiest altijd voor de slachtoffers, tot welke zijde zij ook behoren.
Onafhankelijkheid Het Rode Kruis beslist onafhankelijk van de overheid, zodat het altijd volgens de Rode Kruisgrondbeginselen kan blijven werken.
Vrijwilligheid Het Rode Kruis werkt met mensen die zich vrijwillig inzetten, en die niet uit zijn op persoonlijk gewin.
Eenheid In ieder land kan er maar één Rode Kruis of Rode Halve Maanvereniging zijn. Deze staat open voor iedereen en is werkzaam in het hele land. Algemeenheid Het Rode Kruis is een wereldwijde organisatie. Alle nationale verenigingen zijn gelijkwaardig en helpen elkaar.
Het rode kruisembleem op een wit vlak is sinds 1864 het symbool voor de bescherming van hulpbehoevenden en hun hulpverleners. Naast het rode kruis wordt ook de rode halve maan sinds de 20e eeuw als erkend symbool gebruikt. Beide emblemen hebben dezelfde status. De beschermende betekenis is vastgelegd in internationale verdragen en de Nederlandse wet.
Symbolen van bescherming én herkenning De emblemen hebben een beschermende én een herkennende functie. In oorlogstijd worden ze gebruikt als symbool voor de bescherming van zieken, gewonden, medisch personeel en ziekenhuizen. Ook in vredestijd mag het embleem door de krijgsmacht voor dezelfde doelen worden gebruikt. Nationale Rode Kruis-verenigingen mogen het embleem gebruiken ter herkenning van hun activiteiten.
Het rode kruisembleem in Nederland Naast de krijgsmacht mag in Nederland alleen het Nederlandse Rode Kruis het embleem gebruiken. Het Nederlandse Rode Kruis heeft ook de taak het juiste gebruik van het embleem in Nederland te bewaken. In dat kader benadert zij bedrijven en instanties die, bewust of onbewust, het rode kruis embleem onjuist gebruiken. Het is cruciaal de unieke betekenis van het embleem in vredestijd te waarborgen, om ook de bescherming in oorlogstijd te verzekeren.
Extra embleem Op 8 december 2005 is er nog een extra embleem erkend: een rode ruit op een wit vlak. In het Derde Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève is dit vastgelegd. Landen die om uiteenlopende redenen liever niet het rode kruis of de
rode halve maan gebruiken kunnen dit gebruiken. Dit betekent niet dat het rode kruis verdwijnt: het Nederlandse Rode Kruis blijft gewoon het Nederlandse Rode Kruis! Geschiedenis van het Rode Kruis
Ons verhaal
De Zwitserse bankier Jean Henry Dunant (1828 - 1910) was in 1859 toevallig getuige van een veldslag tussen het Franse leger onder Napoleon III en het Oostenrijkse leger bij het Italiaanse plaatsje Solferino. Na deze veldslag bleven 40.000 slachtoffers op het slagveld achter, zonder dat iemand naar hen omkeek. Dunant kon dit niet aanzien. Hij ging de gewonden helpen. Alleen was dat echter onbegonnen werk. Daarom riep hij de hulp in van Italiaanse vrouwen. Hij richtte met hen hulpposten in voor gewonden van beide partijen. Boek herinnering aan Solferino
Terug in Genève bleef de veldslag hem bezighouden en schreef hij het boek 'Een herinnering aan Solferino'. Daarin deed hij drie voorstellen: 1. Elk land moet vrijwillige hulpverenigingen oprichten, die zijn uitgerust en opgeleid om gewonden op het slagveld te verzorgen. 2. Gewonden op het slagveld, het medische personeel en hun uitrusting moeten als neutraal worden beschouwd en moeten door een kenteken worden beschermd. 3. Met een internationaal verdrag moeten deze voorstellen worden bekrachtigd en de bescherming zijn gewaarborgd van de gewonden en van het medische personeel dat hen verzorgt.
Geboorte Internationale Rode Kruis Bij een vergadering van zestien Europese staten in 1863 keurden vertegenwoordigers Dunants' voorstel goed om verenigingen van vrijwillige hulpverleners op te richten. Ook spraken zij af als kenteken een rood kruis op een wit vlak te gebruiken. Hiermee was de geboorte van het Internationale Rode Kruis een feit. De gemaakte afspraken werden in 1864 vastgelegd in het eerste Verdrag van Geneve. Hiermee was de basis gelegd voor het Humanitair Oorlogsrecht. Groei
In de jaren daarna werden in veel landen nationale Rode Kruisverenigingen opgericht. Het Rode Kruis van België was in 1864 de eerste nationale vereniging. Het Nederlandse Rode Kruis is in 1867 opgericht. Voor zijn werk kreeg Henry Dunant in 1901 de Nobelprijs voor de Vrede. In 1910 had het Rode Kruis zich als een olievlek over meer dan veertig landen verspreid. Oorspronkelijk verleende men hulp aan oorlogsslachtoffers. Na de Eerste Wereldoorlog ontstond het idee om het Rode Kruiswerk ook in vredestijd voort te zetten. Vandaag de dag heeft het Rode Kruis 97 miljoen Rode Kruisleden en -vrijwilligers. 183 landen hebben een nationale Rode Kruis- of Rode Halve Maanvereniging. Het Rode Kruis is hierdoor de grootste hulpverlenende organisatie ter wereld!
Vakantieweken Een week lang in de watten worden gelegd in een hotel op een prachtig plekje in Nederland, of een cruise op de J. Henry Dunant. Lijkt u dat wat? Het Nederlandse Rode Kruis is specialist in volledig verzorgde vakanties op bijzondere locaties in Nederland. Een team van goedgetrainde medewerkers staat voor u klaar en de accommodaties zijn uitstekend ingericht op bijvoorbeeld gebruik van een rolstoel. U hoeft zelf nergens aan te denken, u hoeft alleen maar te genieten, samen met uw partner, een vriend, vriendin of een familielid.
EHBO bij evenementen Tienduizenden mensen bij elkaar, bij een popfestival, een groot sportevenement of de Nijmeegse Vierdaagse. Vaak gaat er iets mis: iemand verstuikt een enkel of komt in gedrang terecht en krijgt ademhalingsproblemen. Of iemand raakt gewond bij een vechtpartij, want ook dat komt voor.
EHBO-posten Daarom zijn er bij die gelegenheden meestal zogenoemde EHBO-posten aanwezig. Heel vaak worden die posten bemand door Rode Kruisvrijwilligers. Die kunnen de verstuikte enkel voorzien van een drukverband en weten precies wat ze moeten doen en ook wat ze juist niet moeten doen als iemand gewond raakt. Maar ze hebben ook hun eigen materiaal bij zich. Ze nemen zo nodig mensen van de Verbindingsdienst van het Rode Kruis mee om hun eigen communicatie te regelen of materiaal, als tenten, brancards, rolstoelen en eerste hulponderkomens, uit een van de Rode Kruismagazijnen. Vrijwillig en toch professioneel. Organiseert u een evenement? Kijk dan eens bij u in de buurt voor een locatie van het Rode Kruis.
