Help mij Leven. Nieuwsbrief Jaargang 29, nr. 112: december 2015

Help mij Leven Nieuwsbrief

(AJUDE ME A VIVER)

Jaargang 29, nr. 112: december 2015

Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

bezoek ook eens onze nieuwe website www.favelagames.org

Nieuwsbrief

Colofon en inhoudsopgave

Colofon De nieuwsbrief is een uitgave van stichting ‘Help mij leven’ en verschijnt drie keer per jaar. Oplage circa 1.100 stuks

Inhoudsopgave Bestuursmededelingen ................ 3 Nieuw bestuurslid gezocht ................. 3

ISSN: 2211-4270

Brief uit Brazilië ......................... 4

Redactie

Actie Sanne Roodenburg .................... 12

Aldo Golja André van der Eijk Marco Kalverda Yke Meindersma

Correspondentie

E-mail: [email protected]

Bericht Team Noord .................... 13 Contact .................................... 14 Gemakkelijk geld overmaken ......... 15

Stichting ‘Help mij leven’ geniet het CBF-Certificaat voor kleine goede doelen, uitgegeven door het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF). Stichting ‘Help mij leven’ vindt het belangrijk om regelmatig te worden getoetst door een onafhankelijke en betrouwbare instantie. Zo kunt u als donateur er zeker van zijn dat wij voldoen aan de criteria van transparantie en goed bestuur.

Bestuursmededelingen Beste donateur, Voor u ligt de laatste nieuwsbrief van jaargang 29. Volgend jaar is het alweer jaargang 30. Mede dankzij uw trouwe steun zijn wij hoopvol ook in 2016 Robert en het werk van REMER zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen. Het belooft een extra spannend jaar te worden voor alle inwoners van Rio de Janeiro door de Olympische Spelen die in de zomer plaatsvinden. Robert zal u, naast de drie nieuwsbrieven, regelmatig op de hoogte houden van de situatie in Brazilië middels berichten op Facebook en Twitter (@robertinrio). Wij danken u hartelijk voor alle steun die u ons het afgelopen jaar weer gegeven hebt, zowel financieel als ook ter bemoediging. Namens het bestuur wens ik u gezegende kerstdagen en alle goeds en geluk voor het komende jaar. Marieke Oostenbrink, voorzitter

Nieuw bestuurslid gezocht Communicatie, PR en fondsenwerving- iets voor jou? We zoeken een enthousiast iemand die zich wil richten op communicatie, PR-taken en/of fondsenwerving. Als bestuurslid ondersteun je particuliere initiatieven en onderhoud je het contact met geïnteresseerden en donateurs. Je probeert enthousiaste mensen actief betrokken te krijgen en houden bij het werk. Daarbij benut je de online media door (samen met vrijwilligers) Facebook en de website bij te houden en beantwoord je vragen van mensen die graag een bijdrage willen leveren of een actie willen opzetten. De definitieve invulling van de functie wordt in onderling overleg bepaald. Wat vraagt de functie van je? Bestuurstaken kosten je een avond per maand voor het bijwonen van de vergadering in Rotterdam en -afhankelijk van het takenpakket en je eigen inzetenkele uren tot enkele dagdelen per maand. Wat kunnen we je bieden? Het bestuur is onbezoldigd. Je ontvangt dan ook geen vergoeding voor de werkzaamheden. De sfeer in ons bestuur is informeel, vriendschappelijk en pragmatisch. Vanuit de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de stichting worden werkzaamheden onderling verdeeld met oog voor ieders interesses en mogelijke inzet. Geïnteresseerd, of heb je een vraag? We nodigen je van harte uit om contact op te nemen met het secretariaat via [email protected] of 010 - 420 91 81. Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

3/16

Brief uit Brazilië Beste vrienden, Ik liep door Antares, langs een grote groep drugsdealers. Ineens stapte één van de dealers op mij af. Hij zei: ”Hey, ik ken jou van de Sítio in Pequeri, waar ik twee maanden heb gezeten.” Ik deed mijn uiterste best, maar ik herkende hem absoluut niet. Toen vertelde hij mij zijn verhaal. ”Mijn naam is Adriano. Ik ben 16 jaar. Ik was 5 jaar toen ik met mijn moeder, mijn zus van 8 en broer van 10 op straat woonde vlakbij Central. Daar werden wij van straat gehaald door straatwerkers van REMER en vanuit het woonhuis gingen wij al snel naar de Sítio. Mijn moeder wilde dat niet en zij zorgde er via de rechter voor dat ik terugkwam naar Rio, terug naar de straat. Niet lang daarna kwam mijn zus ook weer terug. Alleen mijn broer Fabio wilde niet; hij bleef op de Sítio.” Ik vroeg hem hoe het met zijn moeder en zus ging. Adriano keek omlaag en antwoordde: ”Zij zijn beiden vermoord. Mijn moeder door de politie en mijn zus door de drugsbende.” Hij keek weer op en vroeg: ”Maar hoe is het met mijn broer?” Ik zei: “Fabio woont in Pequeri, waar hij bij de gemeente werkt en hij is met een fijne vrouw getrouwd.” Adriano wil best uit de drugsbende, maar hij moest nog wel wat regelen. De volgende dag bezocht ik in Pequeri zijn broer Fabio, aan wie ik het trieste nieuws vertelde. De tranen stroomden over zijn wangen en hij vroeg of hij de volgende keer mee mocht naar Antares. Ik zou best de desbetreffende kinderrechter willen bezoeken om hem te vragen waarom deze kinderen terug moesten naar Rio en ik zou hem dan willen zeggen dat er één gebleven is en dat het met hem goed gaat. Niet vanwege de rechter, maar uit dank voor Fabio die zo sterk was om deze keuze te maken en uit dank voor het team van de Sítio Shalom dat hem liefdevol begeleidde.

REMER Rio - Universo Cultural Pedra Lisa In de vorige Nieuwsbrief schreef ik over de lange ingang van de wijk Pedra Lisa, waar de drugssoldaten met vuurwapens zitten om te controleren wie Pedra Lisa binnen komt. Eén van die jongens is de 16-jarige Eduardo. Hij heeft jaren op ons schooltje gezeten, maar is toch de drugsbende in gegaan. De laatste keer dat ik hem zag, dolde ik met hem over het feit dat hij onze nieuwe coördinator Claudio niet altijd vriendelijk behandelde. Ik gaf hem een tik op zijn schouder en ik zei dat de tik de 4/16

Nieuwsbrief jaargang 29, nr. 112: december 2015

volgende keer harder zou uitvallen als hij Claudio weer lastig zou vallen. Die kans kreeg ik niet eens, want twee weken later werd hij vermoord. Wat was het geval? Je leest vaak in de krant dat een dealer is omgekomen bij een schietpartij met de politie. Wij weten wel dat dat niet altijd de waarheid is, want een aantal van hen wordt geëxecuteerd. Het werd deze keer landelijk nieuws, want een buurbewoner had alles gefilmd. Je ziet Eduardo met twee agenten staan. Eén agent schiet hem van dichtbij met twee schoten dood. Dan komen er nog twee agenten. Zij kijken wat om zich heen, dan bukt een agent en hij legt een pistool in de hand van Eduardo. Hij tilt die hand op en schiet er een aantal keer mee. Alibi is weer geregeld! Zij dachten er zo vanaf te komen. Dat gebeurde deze keer niet, door de moedige vrouw die alles - met gevaar voor eigen leven - heeft gefilmd. In de avonduren is de bevolking de straat op gegaan om te protesteren. Daarbij is een dode gevallen. Afgelopen week heeft de drugsbende ook een agent in de wijk vermoord. Zo blijft het geweld aan beide kanten in stand en de bevolking leeft in angst. De twee klassen met bijlessen gaan onverminderd door. Een jaar geleden kwam een alleenstaande moeder (haar man was vermoord) naar het schooltje om haar drie kinderen in te schrijven. Zij was zelf analfabeet. Het eerste wat wij samen met haar deden, was de kinderen inschrijven op de lagere school. De 10-jarige Ricardo was erg brutaal en luisterde niet best naar zijn moeder, de 8- en 9-jarige zusjes waren daarentegen erg verlegen. Door vele spelletjes, gesprekken, vooral met onze psychologe, zijn de kinderen in een jaar tijd best veranderd. Ricardo luistert beter naar zijn moeder en de twee meisjes bijten veel meer van zich af en durven af en toe hun stem te laten horen. Het is nu bijna het einde van het schooljaar. Ricardo en Fabiana zullen wel overgaan, maar Laura heeft veel moeite met rekenen en zal nog veel moeten oefenen. Hun moeder is zo gelukkig en wil graag nu ook zelf leren lezen en schrijven. Dankzij een stichting uit Woerden beginnen wij in februari met een computercursus. Tientallen kinderen zullen gebruik maken van de tien computers. Ook krijgen wij geld om het salaris voor de lerares te betalen. Alle kinderen in Pedra Lisa kijken daar zo naar uit, wat een feest zal dat worden! Op het oude voetbalveld, gebouwd na een grote actie van Radio Rijnmond in 1997, wilden wij een vloer van cement maken, omdat de grond totaal verzakt is. Als het regent, loopt het water niet weg. Twee weken geleden kwamen met een zware regenbui aarde en stenen naar beneden, zodat het hekwerk, de muur en het doel van het veld volledig vernield werden. Herbouw wordt nu nog noodzakelijker, omdat de bevolking daar nu niets meer heeft. Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

5/16

REMER-Rio Samara Esporte clube Eindelijk hebben wij een hele goede gymleraar gevonden. Op de dag dat Vinicius aankwam, was er een flinke schietpartij. Door alle kogels heen baande hij zich een weg. Het was zijn vuurdoop! Het aantal kinderen en jongeren is snel opgelopen van 160 naar 220. Alex is zijn geweldige hulp. Wij zijn op zoek naar nog een sportleraar om ook uitwedstrijden te kunnen organiseren. Op zaterdag 10 oktober is ons nieuwe sportveld, dat buiten tussen de sport/ feesthal en het schooltje ligt, feestelijk geopend. Ik was vroeg wakker die ochtend en om 7 uur kwam ik al met de trein in Antares aan. Ik schrok geweldig, want honderden jongeren sjeesden op motoren en zwaaiden met hun wapens. Sommige schoten in de lucht. Ik dacht: “Help, ze gaan een andere favela binnenvallen”. Toen ik vlakbij de sporthal kwam, zag ik tientallen meisjes in de leeftijd van 12 tot 17 jaar lopen met vreselijk korte rokjes en broekjes aan. Toen bedacht ik dat het funkfeest, georganiseerd door de drugsbende, net was afgelopen. Feesten waar alles om seks, drugs en funk gaat. Ik voelde een vreselijke boosheid opkomen, wat een wereld om zulke jonge meisjes te misbruiken! Het sportveld werd later op de dag feestelijk geopend en een honderdtal jongens en meisjes streden om de bekers. Binnen in de hal werd een kinderfeest georganiseerd voor honderden kinderen met vele spelletjes en eten. Mijn dochter Oetsia had een aantal vriendinnen meegenomen om mee te helpen. Ik was heel blij dat Paulo, die een paar maanden geleden de club had verruild voor de drugsbende, ons aan het eind van het feest vertelde dat hij de bende zal verlaten, mits wij hem helpen. Dat lieten wij hem niet twee maal zeggen en momenteel zit hij op school en voetbalt hij weer trouw bij ons.

6/16


Jarenlang was geen enkel elftal naar Antares gekomen, uit angst. In november kwam Sparta naar Antares om tegen Samara te spelen. Het waren twee onvergetelijke wedstrijden. De eerste wedstrijd won Sparta en de tweede won Samara. Die wedstrijd was zo spannend. Bijna aan het eind van de wedstrijd stond het 5-5 en in de laatste minuut scoorde de 17-jarige Joao, die voor de bende werkt, de winnende treffer. Op de tribune scandeerde de jeugd zijn naam. Met sneeën in zijn been waar bloed uit stroomde, kwam hij op mij af. Ik zei: “Zie je wel, je hebt je bloed voor iets goeds gegeven en kijk naar de blije mensen. Het is hetzelfde met Jezus. Hij heeft Zijn bloed voor jou gegeven om jou te redden en echt blij te maken.” Hij gaf mij een stevige omhelzing!

Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

7/16

REMER Rio - Universo Cultural Antares De bijlesklassen worden steeds drukker bezocht. Sommige kinderen nemen ook hun jongere broertjes of zusjes mee, zodat het soms ook wel een beetje op een crèche lijkt. Zo ook de 3-jarige Adriele, een vrolijk, prachtig meisje dat altijd met haar broertje en twee zussen meekwam. Zij hebben geen vader en hun moeder werkt buiten Antares. Er werd een buurmeisje van 16 jaar ingezet om op hen te letten. Zij ging naar de supermarkt en deed de deur op slot. Eén van de kinderen speelde met vuur en al snel ontstond er brand. De kinderen renden naar de deur en die werd door de bewoners ingetrapt. De kleine Adriele was als enige de trap op gerend naar boven en ze kon niet meer terug waardoor zij de dood vond. De volgende dag was het schooltje gesloten en iedereen ging naar de begrafenis. De volgende dag was iedereen weer op het schooltje en toen werd er gepraat over deze tragedie. De 7-jarige Andre wist het zeker: zijn zusje Adriele was in de hemel! Eindelijk is de derde zaal boven in het schooltje geopend. Wij hebben een pastoraal werkster aangenomen. Zij had al jaren in Pequeri gewerkt en zij was razend populair bij de jeugd. Zij zingt liedjes met de gitaar erbij en zij vertelt op een levendige manier over de Bijbel. Haar sterkste punt is dat ze wil discussiëren met de kinderen. De laatste donderdag dat ik in Antares was, liep het aantal kinderen dat die middag haar lessen bezocht, al op tot 73. De bovenetage wordt ook gebruikt door de maatschappelijk werkster die over verschillende thema’s praat met jongeren. Vaak wordt hierbij een film of documentaire vertoond. Er woont een jong echtpaar vlakbij het schooltje. De vrouw is pas 18 jaar. Zij had goed contact met onze werkers en hielp ons vaak als vrijwilligster 8/16


als er een feestje was. Op een middag werd er geschoten. Toen bleek dat zij waren vermoord, omdat hij aan de politie informatie had gegeven. Dit kan vaak gewoon geroddel zijn. Hun lichamen werden naar buiten gesleept, in stukken gezaagd en in vuilniszakken op verschillende plekken buiten Antares gedumpt. Vreselijk! Soms komt het geweld mijn neus uit en vraag ik me af hoe lang ik hiermee wil doorgaan. Enfin….. ik schreef in mijn vorige brief over een huis dat wij over wilden nemen. Nou ligt er tegenover het schooltje een bar die ineens te koop staat. Een man van de drugsbende wilde het huis kopen. Meteen zat het er vol met zwaarbewapende drugsdealers. Nou zou dit vreselijk zijn voor de kwaliteit van ons schooltje en daarbij kwam nog dat je na 16.00 uur binnen niets meer kon horen, zo hard stond de muziek. Ik dacht: ik moet die bar kopen. Maar ja, hoe kijkt de bende daar tegenaan? Ik ben direct naar het opperhoofd gegaan om te vragen naar eventuele sancties als wij de bar zouden kopen. “REMER mag alles.”, was het antwoord. Ik schreef een brief hierover aan de donateur, die alle kosten van het schooltje betaalt, en zijn geweldig antwoord was dat hij de aankoop van de bar ook bekostigt. Wij zullen beginnen met de boel dicht te metselen en met het maken van kantoortjes. Die hebben wij nu niet. Verder willen we er een opslagruimte maken voor al ons materiaal. Wij kunnen er nog twee verdiepingen opbouwen. Er zal een enquête afgenomen worden onder de bewoners om te inventariseren waar vraag naar is. Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

9/16

REMER Minas - Sítio Shalom Momenteel wonen er 32 kinderen in vier huizen op de Sítio. Wij gaan ervoor dat binnen drie maanden het vijfde woonhuis open zal zijn. Het idee van de Universo Pedra Lisa en de Universo Antares komt oorspronkelijk van de Universo op de Sítio. Het is een ruimte waar de kinderen zich op verschillende manieren kunnen ontwikkelen. Er is een groot aanbod, bestaand uit bijlessen, muziek, informatica; er is een speelkamer voor de kleintjes, een bibliotheek en een filmkamer met honderden films. Dit alles wordt georganiseerd door Jacoline, een Nederlandse vrouw die met een Braziliaan is getrouwd. Wij hebben nog een Nederlands echtpaar op de Sítio. Dit echtpaar kwam eigenlijk om een klein bungalowparkje op te zetten, maar na verloop van tijd ontdekte het echtpaar dat hun grote kracht toch ligt in het werken met kinderen. Wij weten nog niet hoe lang zij in Brazilië mogen blijven. Silvia heeft net de boerderij verlaten, op 19-jarige leeftijd. Zij was 11 jaar toen zij bij ons kwam. Zij had een verleden dat, zoals bij zo velen, dieptriest was. Zij kampte met nachtmerries, zware hoofdpijn. Als men ons bezoekt, lijken alle kinderen even leuk en enthousiast. Vaak beseffen de bezoekers niet dat de trauma’s diepe invloed hebben op hun levens. Silvia was extreem stil, triest, ze had een negatief zelfbeeld en ze had geen zelfvertrouwen. Zij dacht dat het haar schuld was dat haar moeder haar afstootte. Het technisch team van de Sítio begeleidde dit meisje en verder heeft zij jarenlang een therapeute bezocht in Juiz de Fora. De weg naar een nieuwe toekomst en naar een nieuw perspectief, is een lange. Nu werkt zij aan de kassa in een supermarkt in Bicas, ze heeft een eigen huis, gaat naar de kerk en werkt vol vertrouwen aan haar toekomst. Grappig is dat zij mij sinds haar 17de vraagt of ze met mij mee mag naar de favela’s in Rio. Dit is nog steeds niet gebeurd. Iedere keer als ik iets bij haar koop, vraagt zij het weer opnieuw. Dit zal dus gebeuren in haar eerst volgende vakantie. Wij zijn erg trots op haar en zij is een voorbeeld voor de kinderen.

10/16


Drie kinderen zijn op de Sítio achtergelaten door een aan crack verslaafde moeder. De jongste twee zijn 5 en 8 jaar. In het smerige huis vol vuilnis en afvalresten zorgde Daniele van 12 jaar voor de kleintjes. Zij hield hen zo goed als mogelijk in leven. Wij vermoedden al dat Daniele haar lichaam verkocht, zodat de moeder crack kon kopen. Toen de kinderen bij ons kwamen, heeft de moeder een jaar in een afkickkliniek gezeten, waarbij het na langere tijd veel beter met haar ging. Zij zocht haar kinderen steeds vaker op en de band werd steeds weer beter. Zij hielden van hun moeder. Volgens de kinderbescherming was het goed dat de kinderen twee maal in de maand een weekend naar huis gingen. Dit ging in het begin erg goed, maar op een gegeven moment kwam er ook een stiefvader in huis. Na een maand gingen de twee jongste kinderen vreemd gedrag vertonen. Het technisch team sprong hier op in en na een lang onderzoek bleek dat zij seksueel misbruikt werden door de stiefvader. Deze zaak, samen met een soortgelijk verhaal van een ander meisje op de Sítio, werd doorgegeven aan het Openbaar Ministerie. De kinderen bleven op de Sítio. Wij zouden anoniem blijven, maar feit is dat de Sítio en de werkers nu serieus worden bedreigd. Vreemde mannen die navraag over ons doen, worden gezien in het dorpje Pequeri. Zelfs in de nachtelijke uren zijn mensen gezien op het terrein van de Sítio. De leiding en het technisch team verlaten de boerderij om 17.00 uur en dan blijven de kinderen en de groepsleidsters alleen achter. Om die reden gaan wij een beveiligingsbeambte aannemen, zodat er altijd iemand is die het terrein bewaakt. Dat is niet goedkoop, maar de veiligheid gaat natuurlijk boven alles. Iedere zondag - en soms ook op zaterdagavond - gaan onze jongeren naar de methodistenkerk in Pequeri. Zij kunnen het goed vinden met de jeugd van het dorp. Soms is er een jongerenweekend waar zij heen gaan en waar zij weer zeer enthousiast van terugkomen. Eén van de jongens, die nogal eigengereid is, werd op het matje geroepen door onze coördinatrice. Hij wilde absoluut niet toegeven en liep boos het kantoor uit. Na dat jongerenweekend wachtte hij in de vroege uren op de coördinatrice, die uit een ander dorp kwam. Hij vertelde haar dat hij verkeerd was geweest en bood zijn verontschuldigingen aan. Geloof in praktijk brengen! Vijf jongeren zijn de afgelopen maanden gedoopt. Dit is voor ons altijd een groot feest. Het is belangrijk om weg te gaan van de Sítio met een diploma, eigenwaarde, respect voor anderen en andere belangrijke zaken, maar met Jezus hebben zij altijd iemand aan hun zijde die ze kracht en hoop kan geven. Ik wil jullie zo aan het eind van het jaar weer bedanken voor alle steun in welke vorm dan ook. Wij houden niet op en rukken op naar die plekken waar wij nodig zijn. Ik vraag jullie dan ook ons hierbij te steunen. Ik krijg net het nieuws door dat weer een 16-jarige jongen van Sparta is doodgeschoten. Het houdt maar niet op, maar ik geloof dat wij een licht zullen zijn in die duisternis, ook al is niet iedereen te redden. Wij wensen jullie allen een zeer fijne Kerst en een gezegend, gezond en gelukkig 2016 toe!! Met zeer vriendelijke groet, Oetsia, Moises, Janine en Robert Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

11/16

Actie Sanne Roodenburg Al sinds mijn jeugd ben ik bekend met het werk van Remer en op mijn 16e ben ik voor het eerst naar Brazilië vertrokken met een groep vrijwilligers om een huis te bouwen op de Sítio. Voorafgaand bezochten we drie dagen Rio de Janeiro. Wát een stad, wat een indrukken! Ik weet nog dat ik ogen te kort kwam, zo’n andere wereld, ik wilde alles in me op nemen. In de jaren die volgden heb ik mij de taal eigen gemaakt en veel waardevolle contacten overgehouden aan alle keren dat ik terug geweest ben. Dit jaar zou ik voor de 10e keer naar Rio gaan en ik wilde ook graag het werk van REMER bezoeken en Robert ontmoeten. Toen ontstond het idee om een actie te organiseren om geld in te zamelen. Op de BSO waar ik werkzaam ben heb ik de kinderen verteld over Brazilië en het werk met de (straat)kinderen. Er was een workshop van zes weken met het thema Brasil, waarin lessen Capoeira werden gegeven door twee Braziliaanse broers en er Braziliaans werd gekookt en geknutseld. Klap op de vuurpijl was het afsluitende feest waarbij we alle verkochte dominostenen in de vorm van de Braziliaanse vlag hadden neergezet en om lieten vallen. Een week later was het zover, met heel veel zin vertrok ik naar het land wat ik voor altijd in mijn hart gesloten heb! Op een donderdagmiddag had ik met Robert op Central afgesproken. Na elkaar een hele tijd niet gezien te hebben, was er een heleboel om bij te kletsen. Daar was dan ook ruim tijd voor in de treinreis richting Antares. Zodra je de trein uitstapt loop je richting het eerste drugspunt, de enige manier om de wijk te betreden. Zoals Brazilië een land is van extremen, ligt daarnaast een groot terrein met een kliniek voor crackverslaafden.Ik ben in een hoop favela’s geweest, maar wat ik in Antares zag trof me werkelijk. Een ontzettend arme wijk die gedomineerd wordt

12/16


door de drugsbende. Tientallen zwaar bewapende mannen, veelal minderjarig. Overal punten waar men de drugs op kleedjes op de grond uitgestald heeft, vergezeld van een aantal jongens met enorme geweren spelend op hun mobieltjes. Uiteindelijk komen we bij het terrein waar REMER werkzaam is. Hier hebben ze een voetbalveld, een grote overdekte hal waar ze gebruik van mogen maken en een schooltje. Robert stelt me voor aan de medewerkers en er start een training op het buitenveld. Kinderen rennen om me heen op blote voeten, terwijl er ondertussen steeds weer motors langsrijden met zwaarbewapende bendeleden. Wat doet het met die kinderen om dit dag in dag uit te moeten zien? Robert vertelt me dat ze bezig zijn om het gebouw tegenover het schooltje te kopen, en dat het opgehaalde geld goed gebruikt kan worden voor de inrichting. De kinderen zijn erg nieuwsgierig wat er op mijn zelfgemaakte cheque staat. Ze willen dan ook graag allemaal poseren voor de foto van de overdracht. Ik wil bij deze al mijn familie, vrienden, kennissen, collega’s en ouders van de kinderen bedanken die mijn actie hebben gesteund. Hierdoor hebben jullie bijgedragen aan een nieuw gebouw wat REMER kan gebruiken voor nog meer waardevol werk wat zó nodig is in deze wijk! Sanne Roodenburg

Bericht team Noord In de nieuwsbrief van mei deden wij een oproep voor deelname aan de groepsreis in 2016. Ondertussen kunnen we melden dat er 15 of 16 man /vrouw/ jong /ouder meegaan en iedereen enthousiast de reis mee voorbereidt. We vertrekken eind juli en zullen naast het bezoeken van het werk van REMER, meehelpen de Favela Games voor te bereiden en hand- en spandiensten te verrichten op de dag zelf. Na deze Olympische Favela Games gaan we naar Pequeri om te klussen op de Sítio en leuke activiteiten met de kinderen te ondernemen. We hebben er allemaal veel zin in en zullen het komende half jaar gebruiken om zoveel mogelijk acties te starten om geld bijeen krijgen om nog wat extra’s te kunnen doen voor de kinderen op de Sítio. We houden u op de hoogte in een volgende nieuwsbrief! Vrijdag 11 december was er ook in Grou de actie ‘Soep voor de Sítio’. Robert vertelde aan een grote groep belangstellenden over de projecten van REMER. De soep werd tegen een vrijwillige bijdrage geserveerd en de opbrengst was bijna 500 euro! Stichting ‘Help mij leven’ biedt kinderen in extreme risicosituaties de kans op een beter bestaan.

13/16

Contact

Informatie en adresgegevens

Bestuur ‘Help mij leven’

Secretariaat

Mw. C.M. Oostenbrink- Pronk (voorzitter) Mw. M. van der Wenden (secretaris) Dhr. J.L. Looijen (penningmeester) Dhr. A.A. Golja Dhr. A.P. van der Eijk Dhr. M.B. Kalverda Dhr. S.P. Roelofsen

Postbus 155 2665 ZK Bleiswijk Telefoon: 010-4209181

Giften t.n.v. stichting ‘Help mij leven’

Coördinatie vrijwilligevrs

IBAN NL 23 RABO 0 1076 14 642

Dhr. B. van Workum E-mail: [email protected]

Postadres REMER

© Copyright 2015 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, Internet of welke andere wijze dan ook, zonder uitdrukkelijke toestemming van stichting ‘Help mij leven’.

Sítio Shalom Estrada Pequeri-Bicas km2 cep. 36.610-000 Pequeri (MG) Brazilië

14/16

E-mail: [email protected] Website: www.helpmijleven.org www.facebook.com/helpmijleven


Gemakkelijk geld overmaken Graag maken wij u attent op de mogelijkheid om periodiek een vast bedrag naar de stichting over te maken. Het voordeel daarvan is dat u er geen omkijken meer naar heeft. Wilt u het werk van REMER en Sparta structureel ondersteunen, vul dan de machtiging onderaan deze pagina in en stuur of e-mail deze naar het secretariaat van de stichting. U kunt uw betaling uiteraard altijd stopzetten wanneer u dat wenst: een bericht aan het secretariaat is voldoende. Als vaste donateur van stichting ‘Help mij leven’ ontvangt u (indien u daar prijs op stelt) drie keer per jaar onze nieuwsbrief.

Afschrijvingen Maandincasso: rond de 30e van de maand Kwartaalincasso: 30 maart, 30 juni, 30 september en 30 december Halfjaarincasso: 30 juni en 30 december



Sturen aan: stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk

Ik ondersteun het werk in Brazilië met een financiële bijdrage, daarom stuur ik de onderstaande machtiging op. Ik ontvang drie keer per jaar de nieuwsbrief van stichting ‘Help mij leven’. Ondergetekende, Naam en voorletters

________________________________________________

Adres ________________________________________________ Postcode & woonplaats ________________________________________________ Email-adres ________________________________________________ IBAN Rekeningnummer

NL _____________________________________________

verleent hiermee tot wederopzegging machtiging aan stichting ‘Help mij leven’ om € __________ (euro) eenmalig / per maand / per kwartaal / per jaar* van bovenvermelde rekening af te schrijven. De nieuwsbrief ontvang ik graag per post/digitaal*

Datum: ________________________

Handtekening: ________________________________

*) Doorhalen wat niet van toepassing is Door ondertekening van dit formulier geeft u toestemming aan: • stichting ‘Help mij Leven’ om doorlopende incasso-opdrachten te sturen naar uw bank om een bedrag van uw rekening af te schrijven voor het werk onder de straatkinderen in Brazilië; • uw bank om doorlopend een bedrag van uw rekening af te schrijven overeenkomstig de opdracht van stichting ‘Help mij Leven’. Als u het niet eens bent met deze afschrijving kunt u deze laten terugboeken. Neem hiervoor binnen acht weken na afschrijving contact op met uw bank. Vraag uw bank naar de voorwaarden. Incassant ID stichting Help mij Leven: NL29ZZZ411734790000

Kenmerk machtiging: HML - < donateursnummer >

DRUKWERK

www.helpmijleven.org

Onjuist geadresseerd?

Verhuisd, adres onbekend Verhuisd, nieuwe/juiste adresgegevens:

Wilt u dan onderstaande gegevens invullen en de omslag van deze nieuwsbrief retourneren naar het onderstaande adres?  

Adres: _______________________________________

Naam: _______________________________________

______________________

Postcode & woonplaats:

Bedankt!

Stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk

Help mij Leven. Nieuwsbrief Jaargang 29, nr. 112: december 2015

Recommend Documents