Heilige Catharina van Alexandrië Sterksel

Parochieblad Heilige Catharina van Alexandrië Sterksel 1

Ga niet alleen door ‘t leven Steeds weer die vlinder, of die bloem, die mij beroert tot in mijn ziel. De kosmos toont voor eeuwig roem, Een ster die uit de Hemel viel. De trek van ganzen op hun vlucht, je ziet en hoort het gekrakeel. Zij zijn op weg hoog door de lucht, een routeplan ontbreekt geheel. De geur van grasplanten en hooi, maakt van de schepping één geheel. Een wonder zo verschrikkelijk mooi, en daarvan zijn ook wij een deel. Als jij die schoonheid met God deelt, dan trekt Hij met jou verder. Je bent geschapen naar zijn beeld, Hij is en blijft jouw Herder.

Anton van der Haar 22 juli 2011 2

Voorwoord Paus Benedictus heeft op 11 oktober het geloofsjaar geopend naar aanleiding van het feit dat 50 jaar geleden het tweede Vaticaanse Concilie begon. (Wat veel stof heeft doen opwaaien tot nu toe). En het is 20 jaar geleden dat de Nieuwe Catechismus uitkwam dat eindigt met een prachtige verhandeling over het gebed. De Paus hoopt een nieuwe aanzet te geven voor het geloofsleven in onze tijd. Onze Bisschop sluit zich hier bij aan door ons met behulp van 12 iconen het geloof te helpen verdiepen op een artistieke wijze. In een openingsplechtigheid op zondag 30 september heeft hij hier toe het startsein gegeven. Ook wij zullen in een jaar 12 iconen behandelen. De eerste icoon afgebeeld op de voorzijde van dit blad: De Engel Gabriël brengt de blijde boodschap aan Maria, dat zij moeder mag worden van een Kind dat heet Emanuel, wat betekend: God met ons, ofwel God onder ons. Bekijk deze icoon eens goed. De kleuren: Goud : straalt goddelijke invloed uit, Blauw: is het menselijke, Bruin : de aarde Rood : het bloed dat gegeven wordt voor het rijk van God op aarde, kleur van de liefde. De houding: De Engel buigt zich naar Maria en Maria buigt voor de Engel. Beiden getuigen van respect en hoopvol luisterend naar elkaar. De icoon helpt ons op artistieke wijze het liefdesplan van God beter te kennen. Het kan niet anders of wij komen spontaan tot het ons zo bekende gebed: “Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, moeder van God, bidt voor ons , zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.” Op deze manier kunnen we komen tot een innige overweging van dit eerste blijde geheim van de rozenkrans en verdiepen wij ons geloof. J.Witjes w.p. 3

Parochiekronieken Gedoopt : 19 aug. : Lenny, dochter van Martin Frenken en Ilse Lamers. 2 sept. : Wout, zoon van Lukas van Laarhoven en Wendy van Stiphout. 23 sept. : Tim, zoon van Peter Kursten en Suzanne van Middelaar. Moge de doopgenade in hen tot volle bloei komen. Jubileum: 11 sept. : 50 jaar getrouwd: Jan Kemperman en Mia Bongers. Van harte geluk gewenst. Overleden : 25 aug. : Maria van Bussel. 1 sept. : Piet de Grauw. 22 sept. : Jan Snel. 6 okt. : Mia Meurs Maas. Dat zij moge rusten in de vrede van de Heer.

Bijzondere vieringen in onze parochie Op donderdag 1 november is het Allerheiligen. Om 19.00 uur wordt er een stille viering gehouden. Op vrijdag 2 november is het Allerzielen. Om 19.00 uur wordt er een viering gehouden met medewerking van ons gemengd koor. We gedenken dan in het bijzonder onze parochianen die het afgelopen jaar zijn overleden. Wij willen voor hen bidden. Allen worden met name genoemd en tevens wordt voor ieder afzonderlijk een kaarsje ontstoken. Vooral op dagen als deze is het goed de onderlinge verbondenheid aan elkaar te tonen. Allerzielen is een gedachtenisviering die de gehele parochie aangaat, om zo voor elkaar een troost en steun te zijn. Ook in de diensten van het weekeinde van 3 en 4 november besteden wij aandacht aan Allerheiligen en Allerzielen. Op zaterdag 10 november zal de avonddienst om 17.00 uur zijn vanwege de vrijwilligersavond van de parochie. Alle vrijwilligers van onze parochie worden na afloop van de dienst ontvangen in dorpshuis Valentijn voor een warme maaltijd en een gezellige avond. 4

Allerheiligen– Allerzielen Christenen eerden de doden oorspronkelijk in het voorjaar. Allerheiligen was in de 4e eeuw n.C. een gedenkdag voor mensen die omwille van hun geloof de marteldood waren gestorven en daarom heilig waren verklaard. Allerheiligen heette toen Allerheiligemartelaren. Later werden voorbeeldige gelovigen ook om andere redenen heilig verklaard en daarom veranderde de naam van het feest in Allerheiligen. Dit feest werd oorspronkelijk in het voorjaar gevierd (rond Pasen-Pinksteren). Ierland en Engeland waren de eerste landen waarin Allerheiligen in het midden van de achtste eeuw naar 1 november werd verplaatst. Het feest van Allerzielen ontstond in het jaar 998 toen een abt een herdenkingsmis hield voor alle overledenen uit zijn kloosters. Dit feest verspreidde zich snel over heel Europa en vond aansluiting bij het Allerheiligenfeest. Sindsdien vieren we Allerheiligen op I november en Allerzielen op 2 november. Op Allerheiligen herdenken we al wie heilig is verklaard, terwijl Allerzielen het feest is van alle gestorven gelovigen. Mensen herdenken hun overleden geliefden en leggen bloemen op de graven.

5

‘t Pennetje Ik kreeg ’t pennetje uit handen van Sara Jacobs. Nu is het mijn beurt om mijn ‘geloofsgedachten’ met u te delen. Net als Sara ben ook ik zoekende binnen het geloof. Maar toch stel ik mezelf vaak de vraag waarom iemand ervoor kiest om absoluut nergens meer in te geloven. Hoe komt het toch dat geloven niet meer “in” is? Wetenschap lijkt niet te kunnen samengaan met geloven. Geloven is overtuigd zijn van iets onaanwijsbaars, iets dat niet te bewijzen is. Een wetenschapper zal alles onderzoeken tot het een feit is dat bewezen kan worden. Het zou best een reden kunnen zijn dat daarom zoveel jeugdigen niet geloven. Zij zijn in een systeem gaan denken, zoals ook van wetenschappers verlangd wordt: *Overtuigingen zijn niet bewijsbaar; *Meningen zijn te zwak om een feit te zijn; *Feiten zijn vaststaande zekerheden. En om de feiten draait de hele wetenschap. Toch hoop ik dat er in onze wereld, waarin zoveel bewijsbaar moet zijn, nog plaats is voor het mysterie van geloven: In een God van liefde die hoop geeft voor de toekomst. Een toekomst met verdraagzaamheid, bezorgdheid voor elkaar. Dit voor alle mensen, ongeacht nationaliteit, rang, stand of achtergrond. Dat het voor velen goed leven is, ook voor hen die anders denken. Maria Giebels

Heeft u ook zin gekregen om de pen te pakken en uw mening te geven over uw geloof? Geef dan een seintje aan de redactie!

6

Het Jaar van het Geloof Paus Benedictus XVI heeft op 11 oktober, net vijftig jaar na de opening van het Tweede Vaticaans Concilie, met een Eucharistieviering het JAAR VAN HET GELOOF geopend. Ter voorbereiding schreef kardinaal Rino Fisichella onder andere het volgende artikel: Benedictus XVI komt regelmatig terug op het thema van het geloof. In zijn kerstgroet aan de Romeinse Curie zei hij: “De kern van de crisis in de kerk in Europa is de crisis van het geloof. Als we hierop geen antwoord vinden en als het geloof haar vitaliteit niet terugvindt, als zij geen diepe overtuiging en een echte kracht wordt dankzij de ontmoeting met Jezus Christus, zullen alle andere hervormingen niet effectief zijn.” Op dezelfde manier merkte hij tijdens zijn reis naar Duitsland op: “De afwezigheid van God in onze samenleving wordt steeds nijpender, de geschiedenis van zijn openbaring, waarover ons de Schrift vertelt, lijkt iets van een ver verleden dat steeds verder van ons af komt te staan. Moeten we toegeven aan de druk van de secularisatie? Moeten we modern worden door het geloof af te zwakken? Natuurlijk moeten we opnieuw nadenken over het geloof in onze tijd en moet het vooral opnieuw en op een nieuwe manier worden beleefd zodat het iets wordt dat aan onze tijd toebehoort. Maar niet het afzwakken van het geloof is de oplossing, maar juist het volledig beleven ervan in ons leven. Niet de tactiek zal ons redden, maar een geloof dat heroverwogen en beleefd wordt op een nieuwe manier.” Zoals we zien komen twee ideeën vaak terug: het geloof moet worden heroverwogen en herbeleefd op een nieuwe manier. Het Jaar van het Geloof kan hiervoor een goede gelegenheid zijn. Een echte “Kairos” om de genade de kans te geven de geest te verlichten en aan het hart de ruimte te geven om de grootsheid van het geloof aan het licht te laten komen. Een verlichte geest moet in de eerste plaats de redenen kunnen aantonen waarom men gelooft. Zonder een solide theologische reflectie die in staat is om redenen aan te geven om te geloven, is de keuze van een gelovige niet als zodanig. Het blijft bij een vermoede herhaling van formules of

7

vieringen, maar heeft niet de kracht van de overtuiging. Het gaat niet alleen over de kennis van de inhoud, maar over vrijheid. We kunnen over het geloof spreken alsof het chemische formules betreft die we uit het hoofd geleerd hebben. Als echter de kracht van de keuze ontbreekt (die wordt ondersteund met de waarheid over het eigen leven), verbrokkelt alles. De kracht van het geloof is de vreugde van een ontmoeting met de levende persoon van Jezus Christus die het leven verandert en omvormt. Dit erkennen kan de gelovigen helpen nieuwe medewerkers te worden bij de evangelisatie van de wereld die verandert. De tweede term die door Benedictus XVI gebruikt wordt is: een levend geloof, wat noodzakelijk is wanneer men de waarde van het getuigenis begrijpt. Bovendien zei Paulus VI, verwijzend naar de evangelisatie, dat “de hedendaagse mens liever luistert naar getuigen dan naar leraren, en als hij luistert naar leraren, dan is dat omdat zij getuigen zijn.”Tientallen jaren zijn verstreken, maar toch blijft deze waarheid onveranderd actueel. De wereld van vandaag is hongerig naar getuigen. Het voelt als een levensbehoefte, omdat zij zoekt naar samenhang en eerlijkheid.

8

Tweede Vaticaans Concilie, “Positief of negatief” 11 oktober 1962 - 8 december 1965’ 1965, op dinsdagmorgen gaat de 4e klas lagere school ter kerke. Tijdens de communie knielen we allemaal neer op de rijk versierde communiebanken, waarover een mooi wit gesteven doek ligt. Anneke L. knielt neer en als meneer pastoor bij haar komt, steekt ze haar tong uit. De hostie ligt net op haar tong als ze een hoestbui voelt opkomen. Ze pakt de hostie uit haar mond en gaat hoestend terug naar haar plaats met de hostie in haar hand. De volgende morgen werd ze ten overstaan van de hele klas door de hoofdzuster erop gewezen dat men nooit en te nimmer de hostie met de handen mocht aanraken. Voor straf moest ze twee dagen nablijven. Twee weken later komt meneer pastoor in de klas en vertelt dat de communiebanken uit de kerk zijn verdwenen en dat we met de communie moesten blijven staan en onze hand uitsteken om de hostie te ontvangen. Grote verontwaardiging en onbegrip voor deze plotselinge ommezwaai. Ja, zei meneer pastoor, dat zijn de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie. We hadden ervan gehoord en plaatjes geknipt uit de Katholieke illustratie. Op televisie zagen we de plechtige ceremonies waarbij de paus, een vriendelijke opa met een kroon op zijn hoofd, op een stoel, de Sint Pieter werd binnengedragen. We leerden dat het geen kroon maar een tiara heette en de draagstoel was de sedia gestoria. Johannes XXIII werd niet alleen toegejuicht door een vol Sint Pietersplein maar ook toegewuifd door vier kamerheren met struisvogelveren op lange stokken. In de basiliek zaten 2540 katholieke bisschoppen op hem te wachten. De kranten en tijdschriften, de televisie en radio, stonden er bol van. De ouders spraken er thuis over dus hadden we ook als kind door dat dit een belangrijk moment was, niet alleen voor de kerk, maar voor de hele samenleving. De afstand tussen de gelovigen en de kerk moest weg, “de ramen in de kerk moesten open en er moest frisse lucht naar binnen”. Progressief waren de uitspraken tegen de kernwapenwedloop en voor democratie en principiële gewetens- en godsdienstvrijheid. Johannes XXIII overleed op 3 juni 1963 tijdens het concilie en werd opgevolgd door Paulus VI. Er werd veel ceremonieel afgeschaft. De sedia gestoria en de struisvogelpluimen verdwenen naar het Lateraans museum. De tiara werd verkocht om de nood van armen te ledigen. (Veel hielp het niet want een groepje rijke Amerikanen, liet een exacte kopie maken die nu in de Pauselijke sacristie staat) We zagen het vol bewondering en hoop gebeuren. De communiebanken verdwenen naar de zolder en daarmee viel de scheiding tussen altaar en de rest van de kerk weg. De weg werd vrij voor de kerkgangers om het altaar te beklimmen om de lezingen te lezen, communie uit te delen enz. Dit jaar is het dus 50 jaar geleden dat het Tweede Vaticaans Concilie werd geopend. Er is veel aandacht voor in de hele wereld. De RKK zal speciale programma’s uitzenden in september en oktober. En natuurlijk zal het ook in Rome uitgebreid herdacht worden. De discussie zal weer oplaaien. Zijn het nou allemaal goede of slechte beslissingen geweest? Lidy Peters, RKK, Rome

9

Missio Wereldmissiemaand 2012 Wereldmissiemaand (oktober) staat dit jaar in het teken van Senegal. Dit WestAfrikaanse land is ongeveer vijf keer zo groot als Nederland en heeft circa 13 miljoen inwoners. Het land is overwegend islamitisch (93% van de bevolking). De christenen, meestal katholiek, zijn met 7% in de minderheid. Kerk en staat zijn in Senegal gescheiden. Moslims en christenen leven vreedzaam naast en met elkaar. Katholieke Kerk in Senegal Er zijn ongeveer 600.000 katholieke gelovigen in Senegal, verspreid over zeven bisdommen, waaronder het aartsbisdom Dakar. Kardinaal Théodore Adrien Sarr is de aartsbisschop. Er zijn ongeveer 143 parochies. De katholieke Kerk in Senegal zet zich vooral in voor het verbeteren van het onderwijs en de gezondheidszorg. Ook houdt de Kerk zich bezig met problemen als emigratie en de situatie van vrouwen. Problemen Een groot probleem is de emigratie van jonge mannen naar Europa. Als ze de overtocht al overleven, wacht hen een onzekere toekomst. In parochies worden informatiebijeenkomsten georganiseerd om mensen voor de gevaren te waarschuwen en hen ertoe te bewegen in Senegal te blijven. Een ander probleem is het nog veelvuldig voorkomen van vrouwenbesnijdenis, hoewel het al lang officieel verboden is. Zuster Christine Ngom, werkzaam als verpleegster in het bisdom Kaolack, gaat samen met haar team de dorpen langs om de mensen bewust te maken van de lichamelijke en psychische gevolgen van genitale verminking. Steun de katholieke geloofsgemeenschap in Senegal en geef aan de collecte op Missiezondag 21 oktober of stort uw bijdrage op rekeningnummer 1566 Missio Wereldmissiemaand te Den Haag.

10

Achtste editie Katholieke Jongerendag: ‘Hoop!’ Op zondag 4 november vindt in Den Bosch de jaarlijkse Katholieke Jongerendag plaats. Thema voor dit jaar is ‘Hoop’. Een thema wat passend is voor de tijd waarin we nu leven. Zowel financieel als maatschappelijk gezien kunnen we allemaal wel wat hoop gebruiken. Hoewel we niet overal invloed op hebben kunnen we zelf de hoop wel versterken en invloed hebben op ons eigen geluk. Gezamenlijke inzet ‘Samen actief en sociaal interactief zijn werkt positief en versterkt de hoop. De KJD is dit jaar zo’n actieve ontmoetingsplek van die hoop. Behalve de samenkomst van zo’n tweeduizend tieners en jongeren, een spetterend programma, diverse workshops en informatiestands kunnen we ook ons gezamenlijk geloof in hoop versterken door samen de Eucharistie te vieren. Met Jezus Christus worden wij telkens opnieuw gezonden om de hoopvolle toekomst waar te maken. Hij ging voor ons uit. En wij mogen de uitdaging aangaan hem te volgen. Dat is wel een feestje waard!’, aldus Marjolijne Koomen (projectleider Katholieke Jongerendag). Programma Net als vorig jaar zal er een centrale opening op het hoofdpodium plaatsvinden met diverse bands, artiesten en verschillende sprekers. In de middag kunnen jongeren en tieners aan meerdere keuzeprogramma’s deelnemen. De programma’s richten zich op actuele thema’s en geven jongeren en tieners input voor hun dagelijks leven. Tevens is er een informatiemarkt welke gedurende de hele dag te bezoeken is en waar zo’n tachtig organisaties vertegenwoordigd zijn. De afsluiting zal zoals altijd plaatsvinden met een Eucharistieviering waarin verschillende bisschoppen aanwezig zijn. De dag begint om 09.30 en duurt tot 17.30. Op de website www.jongkatholiek.nl/kjd is meer informatie meer over de sprekers en artiesten.

11

moeder behoorde tot de stam van de Iroquoi-indianen. Ze DE EERSTE AMERIKAANSE woont in een klein dorpje in HEILIGE VAN INDIAANSE het noordoosten van het land AFKOMST. dat eens Canada zal worden genoemd en rond 1660 de Kateri is de dochter van een Mohawk-opperhoofd en haar naam Nieuw-Frankrijk krijgt.

Veel Europeanen steken de oceaan, “het grote water”, over om dit gebied te verkennen. Hun komst zal het leven van Kateri helemaal veranderen…..

Het is ochtend in het dorp Gandaouagué. De moeder van Kateri leert haar halskettingen van schelpen maken, een oude Indiaanse traditie. Ondertussen vertellen ze verhalen van lang geleden over hun volk, de Iroquois. Maar op een dag wordt deze

gelukkige stam getroffen door een pokkenepidemie. De ouders van Karteri sterven. Zijzelf geneest, maar ze zal wel voor altijd bijna blind blijven. Ze gaan haar “tekakwitha”noemen, wat betekent “tastend lopen”.

Kateri gaat bij haar oom “Grote Wolf”wonen. Ze helpt bij het werk op de maisvelden, ze verzamelt brandbout, naait mocassins van het leer van buffels ...maar zij mist de tederheid van haar moeder, ze verlangt naar liefde.

Op een dag, als ze 11 jaar is, ontmoet kateri enkele missionarissen die uit Frankrijk gekomen zijn. Het zijn mannen die alles hebben achtergelaten en naar de Nieuwe Wereld zijn gegaan om daar over Jezus te spreken. Hun leven loopt gevaar omdat veel Indiaanse stammen vijandig zijn tegenover hen. Ze noemen hen “Zwarte Kleren”. Kateri is echter meteen gefascineerd door 12

hun verhalen: alles wat ze hoorde maakt haar blij. Op een avond krijgt de tante van Kateri bezoek van een jonge krijgsman. Ze stelt hem aan haar nichtje voor. Haar tante wil dat zij hem een maaltijd van maïssoep en gerookte vis opdient als teken van hun verloving. Maar Kateri weigert: in haar hart heeft ze al een andere keuze gemaakt.

Haar stamgenoten begrijpen haar gedrag niet. Ze veroordelen en ontlopen haar en het wordt nog erger als de “Zwarte Kleren”naar het dorp komen: Kateri wil alles over Jezus weten en als ze 20 jaar is, laat ze zich dopen. “Grote Wolf”is woedend en de kinderen lachen haar uit en noemen haar: De Christen”!

Kateri,

Kateri wordt zo slecht behandeld dat ze besluit te vluchten naar een christelijk dorp, iets verder naar het noorden, richting Montreal. “Hete As”een krijger die ook katholiek geworden is, helpt haar te vluchten samen met andere Iroquois die ook om hun geloof in Jezus Christus vervolgd worden. op een nacht vertrekt Kateri bij maanlicht in een kano naar het “dorp van het gebed”..

Na een lange reis over meren en rivieren komen Kateri en haar metgezellen uiteindelijk in Kahnawake aan. Ze zijn uitgeput, maar de vermoeidheid verdwijnt als ze de kreten van welkom horen: Indianen van verschillende stammen, van Iroquois, Algonquins, Hurons wonen hier allemaal in vrede samen..

In de Kerstnacht doet Kateri haar eerste Heilige Communie in de kleine houten kapel van het dorp: hierdoor geeft zij haar leven aan God en ontvangt ze Hem in haar hart. Ze is erg geëmotioneerd. Ook haar vrienden uit het dorp die erbij zijn, zijn ontroerd en stil…

Kateri is gelukkig: zij heeft een nieuwe vriendin, Tegaiaguenta. Samen zijn ze onvermoeibaar en enthousiast in het zorgen voor de zieken en de armen. Zelfs de “Zwarte Kleren”verbazen zich er over.

Een jaar is verstreken. Het is herfst en er moet gezorgd worden voor een voorraad vlees voor de winter. Ook Kateri gaat met de jagers naar het bos: ze is blij en moedig en beschikbaar voor alles wat er gedaan moet worden.

13

Op een dag steekt Kateri de St. Lawrence rivier naar Montreal over. Ze weet niet dat ze daar een ontmoeting zal hebben die ze nooit zal vergeten… In het ziekenhuis voor de armen ontmoet ze enkele zusters: ze komen uit Europa en hebben alles opgegeven, ook de wens om te trouwen . Om hun hele leven in dienst van God te stellen. Kateri droomt zoals zij te zijn!

Maar haar roeping ligt in haar dorp, bij haar geliefden. Als iedereen slaapt, gaat zij naar de kapel om er in de kou te gaan bidden. Kateri houdt van de stilte omdat in de stilte God spreekt. Uiteindelijk gaat haar droom in vervulling. Op een dag in maart belooft ze in het bijzijn van haar vrienden, haar leven volledig en voor altijd aan God te wijden.

Kateri blijft bidden en vol ijver blijft ze de armen helpen. Als ze 24 jaar oud is wordt ze ernstig ziek. Al haar vrienden zijn verdrietig. Ze troost haar vriendin Tegaiaguenta: “Ik blijf vanuit de hemel van je houden. Huil maar niet.” Op het moment dat Kateri sterft is ze niet bang, integendeel, haar hart zingt… Uit (De echo uit Afrika) jaargang 79 no 5.

Allen die Kateri Tekakwitha (1656-1680) hebben ontmoet, waren onder de indruk van haar zachtheid en moed. De missionarissen hebben haar leven beschreven in brieven die ze naar europa stuurden. Sinds haar dood op 17 april 1680, beschouwen de Canadezen haar als de beschermvrouwe van hun land. Op 22 juni 1980 verklaarde Paus Johannes Paulus II haar zalig. Hij omschreef haar als `vol van vreugde.`Paus Benedictus XVI zal Kateri op 21 oktober, Wereldmissiezondag, in Romen heilig verklaren. 14

De hoogmoedige dennenboom Er was eens een tuin waarin veel verschillende bomen groeiden. Eén ervan was een prachtige dennenboom. Elk jaar werd hij groter en zijn kruin stak al gauw boven alle andere bomen uit. Hij werd koning van de tuin. De den vond zichzelf ook erg mooi en hij werd hoogmoedig. Hij zei: “Die lelijke notenboom naast me moet weg!” En de notenboom werd omgehakt. “Weg met die vijgenboom!” zei de den. En ook de vijgenboom werd gekapt. “Hak de appelboom ook maar om,” riep de den uit, terwijl hij zijn prachtige kruin hoger oprichtte. En de appelbomen werden weggehaald. Zo liet de den alle andere bomen verwijderen om alleenheerser te worden over de grote tuin. Het werd herfst en op een dag stak er een hevige storm op. De den probeerde zich staande te houden. Hij verzette zich met alle kracht die in hem was en klemde zijn sterke wortels vast in de grond. Maar zijn lange stam werd niet meer beschermd tegen de wind door de andere bomen. De wind schudde de den heen en weer. Bij een hevige windvlaag brak zijn stam en de dennenboom viel hevig krakend neer op de aarde.

Zo gaat het met iemand die de baas wil spelen ten koste van de anderen. Zei Jezus in het evangelie niet: “Wie de grootste wil zijn, moet dienaar zijn van allen”?

15

Gekomen om te…dienen Jezus is gekomen om te dienen, niet om gediend te worden. Volgen we Zijn voorbeeld? Schrijf in de vruchten van de boom hoe je deze week thuis, in de klas, bij je vriendjes,…God en de anderen kan dienen, bv. de tafel dekken, opruimen, een schrift bijschrijven voor een ziek kameraadje… Maak elke avond even tijd om een ‘rapportje’ te maken: ben ik vandaag een goede dienaar geweest? Ben ik een boom die rijke vruchten draagt?

16

Evangelielezing voor de jeugd. Dertigste zondag door het jaar. 28 oktober. Beste kinderen, Vandaag horen we in het evangelie een prachtige gebeurtenis. Luister maar eens…Net als Jezus de stadspoort wil ingaan, hoort Hij iemand Zijn naam roepen. Jezus moet even kijken, want er staan zoveel mensen bij de poort. Nu ziet Hij wie er geroepen heeft. Het is Bartimeus, een blinde bedelaar, die bij de stadspoort zit. Hij roept om Jezus. “Hou je mond toch dicht!” roepen de mensen die erbij staan. Maar de blinde roept naar Jezus: “U bent de Zoon van God. U kunt mij beter maken. Help mij, Heer!” Zie jij wat ik zie? Wat dan? Ik zie dat de blinde man ziet wie Jezus is. Hij ziet met blinde ogen dat Jezus echt de Zoon van God is. Door zijn geloof kan Bartimeus zien. Hij ziet meer dan sommige mensen om hem heen, die met hun gezonde ogen Jezus alleen maar zien als de zoon van Maria. Zij zijn blind door hun niet-geloven. Jezus blijft staan, roept de blinde en geneest hem. Daarna sluit Bartimeus zich bij Jezus aan Vandaag kijken wij van de blinde af wat wij moeten doen om ook zelf beter te worden. Wij geloven dat Jezus veel meer is dan een bijzonder mens. Hij is de Zoon van God. Hij is de geneesheer van lichaam en ziel. Hij geeft ook ons kracht en sterkte. Kom, we sluiten ons bij Jezus aan. Tot zondag! 17

Jeruzalem. (Vervolg Deel II) Van 1096 tot 1187. De politieke verhoudingen tussen het christelijke Constantinopel en de overheersende Moslims werden slechter. De keizer van Constantinopel vroeg aan de Paus hem te helpen om bevrijd te worden van de Islamitische heersers. En zo begonnen de kruistochten. De kruisvaarders kwamen en veroverden het heilige land en Jeruzalem. Dat ging met veel bloed vergieten gepaard. Langzaamaan versoepelden de verhoudingen zich een beetje. De kruisvaarders bleven een onaangepaste staat vanuit het Westen in het Midden-Oosten. Maar toen rond 1187 de heersers van de Islam weer meer macht kregen veroverden zij op hun beurt weer Jeruzalem en moesten de Christenen vertrekken. Dat gebeurde onder Sultan Saladin die heel wat milder op- Godfried van Bouillon dankt God in het bijzijn van Peter trad dan de kruisde Kluizenaar voor de verovering van Jeruzalem. vaarders. Van 1187 tot 1516. Sultan Saladin riep de Moslims op zich met hun Koranscholen en geleerden te vestigen in Jeruzalem. Hij bleef verdraagzaam naar de Joden toe en ook naar de Armeense Christenen die daar vanouds verbleven. De Sultan wilde een Djihaad ( heilige oorlog) tegen geweld en onrechtvaardigheid. Bekering en geloof in de ware en ene God en zijn Profeet stonden hoog in het vaandel. Later mochten christelijke pelgrims weer op bedevaart komen. Jeruzalem bloeide weer op. Maar de eenheid onder Sultan Saladin de Arabische heersers minderde en het regiem van

18

de Mamelukken (Egypte en Perzië) ging over op de Osmanen die heersten in Constantinopel (Turkije) onder leiding van sultan Selim. Van 1516 tot 1800. Rond 1520-1566 breidde sultan Suleyman zijn rijk uit zowel naar het Oosten als naar het Westen.. En Jeruzalem ging er opnieuw sterk op vooruit. Maar rond 1700 begon de eenheid en kracht van het Osmaanse rijk af te zwakken en verarmde Jeruzalem weer. Velen trokken er weg. In 1799 viel Napoleon van uit Egypte Jeruzalem binnen. Hij werd op zijn beurt verslagen door de Osmanen met behulp van de Engelsen. En zo treden we het tijdperk van het Europese expansionisme binnen. De overheersers lieten uit vele landen ambassadeurs Sultan Suleyman komen in Jeruzalem. En de oosterse landen, te beginnen met Egypte, werden meer geseculariseerd, door de invloed van de Engelsen. Van 1800 tot nu toe. De Arabieren werden meer bewust van hun etniciteit zoals ook de Joden. De Arabieren noemden zich later in die regio Palestijnen en de Joden noemden zich Israëli. De Egyptische overheersers stelden in Jeruzalem een raad samen om eenheid te bewaren in de stad en het omliggende land. De raad was samengesteld door enkele Palestijnen, Israëli en Christenen. De verdeling van het land, door Engeland voorgesteld om de Palestijnen en de Israëlieten ieder een deel te geven mislukte. Met de toenemende antipathie voor de Joden in Europa en de Arabische landen kwamen steeds meer Joden naar Jeruzalem en het omliggende land. Na veel moeilijkheden werd het land op 29 nov. 1949 met behulp van de verenigde Naties opnieuw in tweeën opgedeeld : Het een voor de Arabieren en het ander voor de Joden. Ook Jeruzalem werd in tweeën verdeeld. Het land toebedeeld aan de Arabieren hoorde toen nog bij Jordanië. Maar weer was niemand tevreden met de verdeling. Eind mei 1967 brak er oorlog uit met de omliggende landen en de Arabieren tegen de Joden.

19

Tegen alle verwachtingen in wonnen de Israëli en zij namen de Sinaï, Golanvlakte de Gaza strook en de westelijke Jordaan oever in. En heel Jeruzalem! Later tekenden ze een vredespact met Egypte en gaven ze de Sinai terug. Ook de Gazastrook werd overgedragen aan de Palestijnen. Jeruzalem bleef in zijn geheel in de handen van de Israëli. De Palestijnen en Israëli gingen verder ieder hun eigen weg en maakten beiden aanspraak op een onafhankelijke staat : Palestina genaamd voor de er wonende Arabieren en Israël genaamd voor de Joden. Beiden met Jeruzalem als hun hoofdstad. Deze strijd duurt nog voort zoals wij weten. Slot: Wat zal de toekomst brengen? Zullen de Palestijnen en Israëli tot een overHet Camp David akkoord . eenstemming komen? Als er eenheid, veiligheid en wederzijds ver- Begin, Carter en Sadat in 1978. trouwen zouden gaan heersen maakt dat de weg open voor een bloeiende economie in heel die regio want wie wil nu niet graag naar Palestina- Israël komen om die heilige plaatsen te bezoeken? Niet alleen Christenen, Joden of Moslims maar ook mensen uit andere culturen en religies zijn benieuwd naar alles wat daar te zien en te ervaren valt. Het is bovendien een land met een prachtig klimaat. Moge Jeruzalem en het omliggende land een oase van ‘n vredelievende samenleving worden, waar allen er vrede ervaren mogen, en waar ze hun geloof ieder op eigen wijze kunnen beleven en verdiepen. J.Witjes m.v.Afr. Bronvermelding “Jeruzalem”door Karin Armstrong. 20

Droom-Wens voor Sterksel. De dorpsraad heeft bij de organisatie BrabantLab de droomwens ingediend om meer woonzorg mogelijk te maken in Sterksel. Op 17 november a.s koppelt BrabantLab professionele organisaties aan uw vraag; organisaties op het terrein van zorg, economie, verkeer, natuur en landschap etc. Zij gaan samen met u het probleem te lijf en hopelijk leidt dat tot oplossingen die niet alleen in uw dorp, maar ook in andere Brabantse dorpen kunnen worden toegepast. Dat is BrabantLab: een proeftuin voor kleine kernen. Lees meer over dit initiatief op de site van vereniging kleine kernen: Samen met initiatiefnemers wil de dorpsraad de droom/wens indienen Droom / Wens voor Sterksel.  Doel realiseren van zorg, zorgwoningen, met verzorging en begeleiding in eigen vertrouwde woonomgeving. Met behulp van eigen familie, aangevuld met vrijwilligers, en ondersteund door professionals.  Probleem van nu is, dat veel mensen die afhankelijk zijn van zorg, alleen terecht kunnen op grotere afstand: minimaal 5 km, Leende, Heeze, Someren en Maarheeze, en op grotere afstand, 15 km Geldrop, Eindhoven en Valkenswaard. Op dit moment verblijven ongeveer 14 mensen uit Sterksel in 5 verschillende verzorgingstehuizen. Zorg beter bereikbaar maken door zelf te organiseren en samen te werken met maatschappelijke partners en overheden. KBO/KVO, parochiebestuur, coöperatie dorpswelzijn en dorpsraad willen graag aan het realiseren van dit doel meewerken. Mensen willen zo lang mogelijk in hun vertrouwde omgeving blijven wonen. Zo dicht mogelijk bij familie vrienden en bekenden. Als door gezondheidsproblemen dit allemaal moeilijker wordt zou het een uitkomst zijn als er een aantal appartementen bij elkaar verwezenlijkt konden worden waar gezamenlijk zorg geleverd kan worden. Appartementen van alle gemakken voor zien en waar de zorg gezamenlijk goedkoper is. Wilt u meedenken? mail naar de dorpsraad, [email protected] 21

KBO actief De KBO afdeling Sterksel gaat weer van start met binnenactiviteiten. Op 17 oktober krijgen de leden voorlichting over het H-S-L net. De Hr. Henk Kerkers, komt spreken over breedband, domotica en internet voor ouderen. Op 21 november; komt Karina, van Medical Shoes, informatie geven over Voetproblematiek bij het ouder worden. 19 december; Kerstviering. Alle bijeenkomsten zijn in Dorpshuis Valentijn En starten om 14.00 uur. Graag tot ziens. Bestuur KBO Sterksel.

Topdrukte bij onze Muziekvereniging Het is u vast opgevallen dat de leden van de muziekvereniging druk aan het oefenen zijn. Er zitten ook een paar belangrijke concerten aan te komen.. Hier een greep uit de activiteiten. Zondag 14 okt. Uitwisselingsconcert Mierlo-Hout Zondag 28 okt. Herfstconcert in Dorpshuis Valentijn Zondag 4 nov. EWW festival in de Ruchte Zondag 25 nov. Concours te Veldhoven Zondag 25 nov. Vanwege het belangrijke concours in Veldhoven zal Sinterklaas dit jaar door fanfare St Nicasius uit Heeze met alle egards ingehaald worden. Zaterdag 15 dec. Kerstviering Providentia Dinsdag 25 dec. Opluisteren van de Hoogmis op eerste Kerstdag in onze parochiekerk al sinds 1971 een mooie traditie.

22

Welkom in Sterksel! Graag willen wij alle nieuwe inwoners van Sterksel opnemen in onze database zodat deze compleet blijft. Laat je kennen en vul onderstaande gegevens in: Naam: ……………………………………………………………………………………………………………………… Adres: ……………………………………………………………………………………………………………………… Postcode/Plaats: ……………………………………………………………………………………………………………………… Telefoon en/of e-mail: ……………………………………………………………………………………………………………………… Geboortedatum: ……………………………………………………………………………………………………………………… Geboorteplaats: ……………………………………………………………………………………………………………………… Aantal gezinsleden en geboortedata: …………………………………………………………………………………………………..………………… Bovenstaande gegevens kunnen worden afgegeven op het redactie-adres, of via e-mail gestuurd worden naar [email protected] Alvast bedankt voor uw medewerking!

Colofon 43e jaargang nummer 5, oktober 2012 Redactie: Sara Jacobs, Annie van de Ven, Maria Giebels en Wim Stolp Redactie-adres: Albertlaan 5 te Sterksel 040 - 226 17 13 06 - 27 28 80 34 E-mail: [email protected] Bankrelaties parochie: Rabobank 14.93.00.654 Postbank 1775059

Kopij volgend blad inleveren voor 26 nov.2012. Bij voorkeur per e-mail.

23

Allerzielen De mensen van voorbij wij noemen ze hier samen. De mensen van voorbij wij noemen ze bij namen. Zo vlinderen zij binnen in woorden en in zinnen en zijn wij even bij elkaar aan het einde van het jaar. De mensen van voorbij zij blijven met ons leven. De mensen van voorbij ze zijn met ons verweven in liefde, in verhalen, die wij zo graag herhalen, in bloemengeuren, in een lied, dat opklinkt uit verdriet. De mensen van voorbij, zij worden niet vergeten. De mensen van voorbij, zijn in een ander weten. Bij God mogen ze wonen, daar waar geen pijn kan komen. De mensen van voorbij zijn in het licht, zijn vrij.

Wij gedenken hun leven, Zien weer hun gelaat, voelen weer hoeveel zij van ons hielden.

24