Parochieblad H. Catharina van Alexandrië

Parochieblad H. Catharina van Alexandrië Jaargang 42, nr.2 maart 2012 1

Dit lied speciaal gemaakt en gezongen door zanggroep “Midlife” voor de uitvaart van Pater Mettrop.

U had ‘n plekje hier in Sterksel U had ‘n plekje hier in Sterksel, ’n plekje naar Uw hart Een plekje waar U hebt gewoond, een plekje voor U apart Daar had U het goed, daar was U zichzelf, daar stond Uw huis Daar zei niemand hoe iets moest, want dat plekje was Uw thuis Dat plekje waar U zo van hield, en dat u met ons verbond Waar men vele jaren lang, bij U altijd gastvrijheid vond Bij U was er geen rang of stand,alleen een uitgestoken hand Het is een heel verdrietig feit, Sterksel is ’n kanjer kwijt, U had ‘n plekje hier in Sterksel, ’n plekje naar Uw hart Een plekje waar U hebt gewoond, een plekje voor U apart Daar had U het goed, daar was U zichzelf, daar stond Uw huis Daar zei niemand hoe iets moest, want dat plekje was Uw thuis De torenspitse van de kerk, schitteren in het ochtendrood De klokken blijven steeds maar luiden, want onze Anton die is dood Dit lied is er speciaal voor U,wij zullen U heel erg missen Het is een heel verdrietig feit, Sterksel is ’n kanjer kwijt U had ‘n plekje hier in Sterksel, ’n plekje naar Uw hart Een plekje waar U hebt gewoond, een plekje voor U apart Daar had U het goed, daar was U zichzelf, daar stond Uw huis Daar zei niemand hoe iets moest, want dat plekje was Uw thuis En kijk ik om me heen, naar al die mensen hier in de kerk Die zijn er allemaal voor U, en dat ,dat is Uw werk

2

Voorwoord Ruim 13 jaar lang was het voorwoordje van dit parochieblad uitgedacht en verwoord door Pater Anton. Hij schreef zoals hij was : blij en vrij , positief en optimistisch. Tot het laatste toe deed hij dit met veel liefde en groot enthousiasme. Maar hoewel de geest levendig bleef liet het lichaam het afweten. Hij mocht overgaan naar het eeuwige leven in God en bij hen die hem al waren voorgegaan. Dankbaar voor zo’n mooi leven waarin hij velen blij maakte, hebben we van hem afscheid genomen op de pastorie en in de kerk en hem begeleid naar de begraafplaats van de “Witte Paters” in Heythuysen. Het was een hartverwarmend afscheid. Wij missen hem erg maar hij lacht ons toe vanuit de hemel. Dat is ons Paasgeloof. De Redactieraad.

3

Parochie kroniek Best Medeparochianen, Onze families en de vele bezoekers waren zeer ontroerd op zo’n mooie manier afscheid te hebben mogen nemen van Pater Anton zowel in de kerk als op de pastorie. Ook wij en onze medebroeders van de Missionarissen van Afrika waren sterk getroost door de fijne sfeer, de hartelijkheid en de goede organisatie bij dit afscheid. Veel betuigingen van innig medeleven en hartelijke bezoeken mochten wij ontvangen. Ja, het heengaan van hem is merkbaar in de kerk, op de pastorie, in de winkel en overal. Maar zijn vrolijke glimlach en diep geloof blijven ons bij. Heel hartelijk dank aan allen maar vooral aan het kerkbestuur die alles in zo goede banen wist te leiden. De Paters: Harrie en Joop. Het vastenzakje. In de Goede Week wordt het vastenzakje dat in uw parochieblad ligt opgehaald bij u aan huis. Wij hopen dat u Ethiopië een goed hart toedraagt met en gulle vastengift. Mocht u niet thuis zijn dan kunt het zakje met Pasen deponeren in de bus achter in de kerk. Bij voorbaat heel hartelijk dank namens de mensen die er daardoor op vooruit zullen gaan. Allen een Zalig Paasfeest toegewenst! Overleden: 1 febr. : Wil Fischer-Smit. 13 febr. : Pater Anton Mettrop 27 febr. : Jan Rubens. 7 maart : Marietje Engelen-Scheepers Moge zij allen delen in de Paasvreugde van de Heer.

4

VIERINGEN IN DE PAASTIJD. Boeteviering: Wij vragen om vergeving in voorbereiding op het Paasfeest. Donderdagavond 29 maart om 19.30 uur is er in de kerk een boete-viering m.m.v.het Gem.Koor. Palmfeest: Christus is onze Koning. Zaterdagavond 31 maart 19.00 uur Gezinsviering: m.m.v. de jeugdslagwerkgroep. Na de wijding van de palmtakken mogen de kinderen met hun versierde palmpaasstokken meetrekken in de kerk om Jezus Christus te eren als hun koning. Zondagmorgen 1 april10.00 uur Palmzondag: Plechtige Eucharistie-viering waaronder de palmen worden gewijd en het lijdensverhaal gelezen, m.m.v. het Gem. Koor. Dinsdag 3 April: is er geen avondmis. Woensdag 4 april: de Paascommunie zal gebracht worden aan hen die ziek of slecht ter been zijn. U kunt zich daarvoor opgeven aan de Pastorie. Witte Donderdag 5 april: Het Laatste Avondmaal. 14.45 uur: Op de Talententoren is er een viering voor de kinderen waaronder zij hun gaven voor kinderen in Gambia mogen offeren. 19.30 uur: Plechtige Eucharistieviering m.m.v. het Gem. Koor en de Erewacht. Na de viering mogen we waken tot 22.00 uur bij het rustaltaar. En zo leven we mee met Christus in de Hof van Olijven. Goede Vrijdag 6 april: We gedenken het lijden en sterven van Jezus Christus. Daarom worden we uitgenodigd die dag te vasten en geen vlees te eten. Een gift voor de vastenactie is een heel goede manier om deze tijd te heiligen. 15.00 uur: Kruisweg. 19.30 uur: Kruisverering m.m.v het Gem. Koor. 7 april Paaszaterdag ofwel Stille Zaterdag: 09.00 uur: Wijwater kan afgehaald worden bij de zijdeur van de pastorie. Moge het U tot zegen zijn. 21.00 uur: Blijde Paaswake m.m.v. het Gem. Koor. 1e Paasdag 8 april: Jezus Christus verrijst uit het graf. 09.00 uur: Feestelijke gezinsviering m.m.v. de zanggroep Midlife. 10.30 uur: Plechtige Hoogmis m.m.v. het Gem. Koor. 2e Paasdag 9 april: Pasen is een feest van Hoop op Eeuwig Leven. 10.00 uur: Gezongen Eucharistieviering m.m.v. het Gem. Koor. Dinsdag- en donderdag is er geen avondmis.

5

Pasen en Pesach Wat vieren Christenen tijdens Pasen? Wanneer je die vraag voorlegt aan Nederlanders die enige affiniteit hebben met de christelijke traditie – en dus niet alleen maar denken aan het voorjaar en aan kuikens en paashazen –, zullen ze waarschijnlijk antwoorden: de verrijzenis of, wanneer ze een protestantse achtergrond hebben, de opstanding van Christus. Maar waarom noemen wij Pasen dan 'Pasen'? Waarom niet gewoon feest van de verrijzenis of van de opstanding? Pasen (afkomstig van het Hebreeuwse woord 'Pesach') is een van oorsprong Joods feest waarop de Joden de bevrijding uit de slavernij in Egypte vieren. Die slavernij kon veel vormen aannemen en vele gezichten hebben. Dat is de reden waarom Joden elk jaar Pesach blijven vieren. Voor de christenen is die slavernij zonder meer een universeel menselijk gegeven dat mensen: mannen en vrouwen, sinds de dagen van Adam en Eva, in haar ban heeft gehouden Die slavernij houdt in dat mensen hun leven wordt bepaald door de angst voor de dood, door hebzucht en de neiging om medemensen te onderdrukken. Pasen, Pesach, herinnert ons aan de bevrijding uit die onderdrukking: God wil de mensheid bevrijden. Dat is voor christenen middels de verrijzenis, de opstanding van Christus, op een heel bijzondere manier zichtbaar geworden. Laten wij als christenen Pasen dus 'Pasen' blijven noemen. Dat kan helpen voorkomen dat wij onze verbondenheid met de joodse traditie uit het oog verliezen. Het kan ons ook helpen om het christelijke paasfeest beter te begrijpen en om aan de dynamiek en de diepste betekenis ervan meer en beter recht te doen. Gerard Rouwhorst, Werkgroep Liturgie en Pastoraat, Katholieke Raad voor Israël 6

‘t Pennetje

Van de redactie!

13 maart heeft de redactie van het Parochieblad een vergadering gehouden. Deze bijeenkomst werd o.a. bijgewoond door twee geïnteresseerde dames die wellicht onze nieuwe redactieleden worden. Hen is verteld wat het samenstellen van het Parochieblad inhoudt en wat er van je gevraagd wordt als redactieraadslid. Dat het blad een open vizier wil zijn naar de Sterkselse gemeenschap was hen wel duidelijk. Dat het hoofddoel onze parochie moet zijn is ook wel duidelijk. Hoe dit te bereiken is een vraag die wat moeilijker te beantwoorden is. Een sprankelende en meer inspirerende inhoud en getuigenissen, zijn suggesties om het blad aantrekkelijker te maken voor de wat jongere inwoners van ons dorp. Nu wordt het vaak gezien als het blad voor de Sterkselse ouderen. Er moet in het blad meer aandacht komen voor de jeugd en wellicht het creëren van interactie met de lezers. Hiervoor werd een voorbeeld aangehaald uit het Heerlijkheidje van de muziekvereniging, het doorgeven van “’t pennetje” waarbij een parochiaan zijn of haar drijfveren in het geloof wil delen, ongeacht welk geloof dan ook. Vanuit het verleden zijn we het niet gewend in alle openheid hierover te spreken. Maar wil je iets van je overtuiging doorgeven dan biedt ’t Pennetje hiertoe een prachtige mogelijkheid. Wim Stolp neemt graag de proef op de som, en wil graag iets over zijn drijfveren in het geloof met u als mede parochiaan delen. Mijn naam is Wim Stolp en ben zeer actief binnen onze parochie. Ja, hoe kom je daar toe? Als je iemand wil leren kennen moet je ook iets van zijn achtergrond weten. Ik kom ,zoals ze dat vroeger zo mooi zeiden, uit een ‘katholiek nest’. Tijdens de lagere school was ik misdienaar bij de Witte zusters, samen met mijn andere broers. Thuis stond het geloof hoog in het vaandel. Mijn Peetoom was missionaris in Uganda en zijn thuisbasis was bij ons thuis. Pakketten werden samengesteld en verstuurd en daar ging veel tijd in zitten. Het was zowat een familie bedrijf. Op school was ik geen ster, eerder een verlegen ventje. Maar mijn weg stippelde ik wel zelf uit. Ik ging als enige van de klas naar de LTS in Someren. En later ook weer als enige naar de MTS in Helmond. Ik wilde graag werken in de elektronica. Dit leek me een ‘schoon’ beroep en dat had ik nodig vanwege mijn astma. Dat ik daarna 30 jaar in de theatertechniek heb gewerkt, wat meer constructiewerk inhield, maakt duidelijk hoe het leven kan lopen. Vanwege het werk voor de Missie bij ons thuis ging ik bij het Sterkselse Missie Centrum. De sponsortocht organiseren doe ik dus al jaren. Uit die jonge jaren weet ik nog wel dat ik veel gebeden heb. Een vorm van meditatie zou je het ook kunnen 7

Noemen: Je wel en wee overdenken om dit vervolgens met Jezus te bespreken. En dat gaat van het bewonderen en prijzen van al het mooie rond om je heen, tot heel opstandig foeteren als alles tegen zit. Ik ben best wel een ongedurige gast. Een driftkop zeggen ze ook wel eens. Ik ging wekelijks naar de kerk dus op een gegeven moment werd mij gevraagd of ik lector wilde worden. Ja, en als je ergens bij wil horen moet je er ook wat voor doen, dus ik vond dat ik het dan ook moest doen. Echter, dat viel me nog niet zo makkelijk. Ook het lezen gaf veel spanningen. Ik moest de teksten eerst doornemen anders ging het niet goed. Maar al doende leert men. Een paar jaar daarna belde op een avond de pastoor. Ik weet het nog goed, ik werkte toen in de schouwburg van Purmerend. We hadden net ’s avonds een pauze, we werkten als we op montage waren meestal ‘s avonds tot een uur of twaalf door. Pastoor van den Oord belde met de vraag of ik lid wilde worden van het parochiebestuur. Hoe hij aan het nummer daar gekomen is weet ik niet, indertijd waren mobiele telefoons nog niet voorhanden. Ik vroeg in ieder geval een week bedenktijd. Het moest ook ingepast worden in mijn werk want ik was vaak weken van huis. Maar ook dat heb ik gedaan en van het een kwam het ander. Ook het begeleiden van de Avondwake vond ik een goed doel en kon ik dus eigenlijk niet weigeren. Het vrijwilligerswerk nam dus aanzienlijk toe. Met het bedrijf waar ik destijds werkte ging het echter bergafwaarts. Uiteindelijk ben ik daar gestopt en nam ik van mijn betaalde baan afscheid. Hierdoor kreeg ik meer ruimte voor al die andere taken die op mijn weg kwamen. En mijn tijd is nog steeds redelijk gevuld. Wat is er dus voort gekomen uit dat verlegen mannetje? In ieder geval iemand die zich inzet voor zijn naasten in navolging van Jezus van Nazareth. Hij probeert het goede te doen, al valt dat nog lang niet altijd mee. Iemand die liever niet op de voorgrond treedt, al gaat hij zijn verantwoording ook niet uit de weg. Was getekend, Wim Stolp.

8

Iets meer over het vastenaktie project. Vorig jaar zomer zijn negen jonge vrouwen via de organisatie Dare2Go naar Ethiopië geweest. Tijdens deze reis maakten de deelneemsters kennis met twee heel verschillende kanten van Ethiopië: de stad en het platteland. De groep bezocht onder meer de projecten van de Daughters of Charity in Addis Abeba, welke door onze actie van Samen Verder en Vastenaktie gesteund wordt. Lizzy van Bussel een van de deelneemsters, kwam op 7 maart in Sterksel vertellen over haar reis naar dit Noord Afrikaanse land. Wat brengt een jonge vrouw uit Beek en Donk, studente sociologie aan de Fontys hogeschool, er toe om zo ´n reis te maken? Anderen gaan naar de Costa´s en bruinen aan het strand om vervolgens ´s avonds het uitgaansleven te verkennen. Lizzy geeft aan dat ze meer diepgang zocht en andere culturen wilde leren kennen. “Misschien komt dit wel voort uit mijn Katholieke opvoeding,” zo vertelt ze. Voorafgaand aan het vertrek zijn er twee bijeenkomsten georganiseerd om de dames voor te bereiden op de reis en om alvast kennis met elkaar te maken. Het is namelijk niet zo dat zij tijdens de reis elk een eigen hotelsuite ter beschikking kregen. De doelstelling was om zo dicht mogelijk met de mensen in Afrika in contact te komen. Dus geen luxe vakantietrip. Addis Abeba. Het eerste deel van de drie en een halve week durende reis speelde zich af in de hoofdstad Addis Abeba. De groep bezocht er projecten van de Brothers of Good Works, gericht op mensen met HIV en AIDS. Ze werken communitybased en toekomstgericht. Mensen leren thuis met hun ziekte om te gaan en aan hun toekomst te werken. Het verkopen van eieren of sla kan voor een inkomen zorgen en zo al bijdragen om weer aan het sociale leven deel te nemen. Lizzy vertelt: “We bezochten mensen die wonen in krottenwijken en rond 9

moeten zien te komen van bijna ‘niets’.” Het was direct een wereld van verschil: “Je begeeft je in smalle straatjes, overal zijn mensen die buiten op straat wassen en koken, je ziet kinderen spelen met alles wat ze kunnen vinden en met ons meelopen. De mensen in de krottenwijken leven dicht op elkaar in kleine geïmproviseerde huizen zonder voorzieningen zoals sanitair. We zien mensen in verschillende posities: wanhopige die zich aanmelden voor hulp, iets dat ons aangrijpt wetende in welke luxe positie wij verkeren. En we zien mensen die na ondersteuning het hoofd boven water kunnen houden en vol trots hun spaarboekje laten zien”. In deze wijken moet men huur betalen voor de woningen, ook al zijn de wanden van golfkarton en de daken van plastic zeil. De mensen die een huis hebben laten dit met trots zien. De paden tussen de huizen zijn erg smal, modderig en ongelijk. Maar de sfeer was er zo gezellig dat ik bijna vergat dat we tussen de golfplaten-huizen liepen. De aardige mensen, de spelende kinderen en de muziek; ik heb hier geleerd dat je niets moet vergelijken met hoe het in Nederland is.” De Borana Vervolgens ging de groep naar Dadim in het dunbevolkte zuiden van het land. Het was een wonderlijke reis.”Op weg naar het zuiden zagen we overal kleine dorpjes met echte lemen hutjes zoals in het Afrika-museum. Ook zagen we overal marktjes, ezeltjes, kudde vee en uiteraard veel hardwerkende mensen. Iedereen begon enthousiast naar ons te zwaaien, achter ons aan te rennen en te roepen: ‘Jujujuju!!!’. Maar na een tijd veranderde abrupt het jungeleachtige groen in een dorre woestijn met veel termietenheuvels en kamelen. Het is duidelijk dat er in het Zuiden de droogte heerst, maar ondanks de armoede ziet het er prachtig uit. De mensen stralen en roepen ‘Naguma!’(Vrede!).” In Dadim volgde een ontmoeting met een groep Borana. De Borana is een herdersvolk. Voor haar levensonderhoud is ze vooral afhankelijk van veeteelt. Door de vele tijden van droogte moeten de herders zich vaak met het vee en al verplaatsen naar nieuwe vruchtbare gebieden. Hun gastvrijheid, uitgedrukt in de vredeswens ‘Salaam!’is bijzonder. Met je gasten drink je in Ethiopië natuurlijk koffie. “Even later worden we binnengevraagd in een van de hutten. Hier zijn we aanwezig bij een koffieceremonie, een typisch Borana gebruik. Twee oudere vrouwen bijten in de koffiebonen, ze worden geroosterd en later wordt (veel!) olie en melk toegevoegd. In drie houten bekers gaat de koffie rond. De smaak van de koffie is best lekker, ondanks de hoeveelheid olie. Ook neem je een aantal bonen in je mond die je fijn kauwt terwijl ze steeds bitter worden.” Stadse problemen en hun aanpak. Na een paar dagen, keerde de groep terug naar Addis Abeba. Onderweg bezocht ze in Arba Minch een gevangenis, die zoals zo vaak in Afrika, overbevolkt was. Toch wordt zelfs in een dergelijk oord gewerkt aan een toekomst in 10

de maatschappij, via werkplaatsen en lessen. Mannen en vrouwen worden strikt gescheiden. Het bezoek was best heftig. Je loopt er zo tussen rovers en moordenaars al was er wel begeleiding bij. Tevens bezocht de groep een centrum voor kinderen, gesteund door het Lilianefonds. “In een groot lokaal zaten een hoop kinderen en jongeren bij elkaar die een thuissituatie van dronken vader naspeelden. Leuk om te zien maar ook heftig, omdat dit voor een aantal kinderen dus realiteit is. Wat we het allerleukst vonden was het winkeltje waarin de kinderen een ‘handicraft’ leerden. Deze spulletjes, van versierde prullenbakken tot geweven sjaals, werden in het winkeltje mooi uitgestald en uiteraard ook door ons gekocht!” ook een kerkbezoek werd niet overgeslagen. Hoewel de liturgie katholiek was, was ze moeilijk te volgen in het Amhaars. Dat lag overigens niet aan het tempo, want de mis duurde 2 ½ uur. De laatste week stond in het teken van het Urban Development project van Daughters of Cherity. De congregatie is al jarenlang in Addis Abeba actief en levert een bijdrage aan de ontwikkeling van de mensen die in de stad zijn komen wonen. Met de lokale gemeenschap bekijkt men wat de problemen zijn, wat daar aan gedaan kan worden en dan volgt er een plan van aanpak. De verwachting is dat de lokale mensen een belangrijke bijdrage leveren: ze blijven uiteindelijk zelf verantwoordelijk. Het programma bestaat uit het opzetten van spaar- en leengroepen, het trainen van kleine ondernemers zodat ze een eigen inkomen kunnen verwerven, hulp bij het bouwen van toiletten, aanleg van wegen, opzetten van informeel onderwijs voor kinderen die (nog) niet naar de lokale school kunnen en het bijdragen aan gezondheidszorgactiviteiten. Enkele vrouwen vertellen over handeltjes die ze hadden kunnen opzetten. Het biedt hun een bestaan, maar ze moeten er hard voor werken: 7 dagen in de week, zo’n 14 uur per dag. Dit zette diverse groepsleden weer aan het denken over de tijd die we in Nederland ter beschikking hebben om een sociaal leven op te bouwen. “Terug in Nederland, zo vertelt Lizzy, moesten we weer zo wennen, geen enthousiaste kinderen juichend langs de weg of een ezeltje dat dartel meeloopt lang de auto. Hier jaagt het verkeer voort en de mensen zijn hier zo gereserveerd, een wereld van verschil.” Naguma! Slaam! Vrede! 11

Komende activiteiten van het Missiecentrum! Er staan weer een drietal activiteiten op de agenda. De enveloppenactie, De actie van “Vastenaktie, Samen Verder” wordt gehouden in de Goede week. Leden van de Bond van Ouderen komen de enveloppen die u in dit blad vindt huis aan huis ophalen. Mochten ze u niet thuis vinden en u wilt het project van zuster Brenda en de Daughters of Charity in Ethiopië wel steunen dan kunt u de enveloppe ook in het offerblok achter in de kerk deponeren. Huis aan huis kleding actie. Het voorjaar kriebelt, het huis moet schoon, de kasten opgeruimd. Ook dit jaar houd het Missiecentrum een actie om gebruikte kleding huis aan huis op te halen. Ik hoop dat u de kleding die bij u overbodig is geworden nog tot 25 april kunt vasthouden want dan komen we langs, samen met de Salvatoriaanse Hulpactie. De kleding die we dan ophalen is aanzienlijk meer waard dan wat in de kledingcontainer gedropt wordt. Mede doordat er nog al eens restafval bij gedumpt wordt. Let dus op! Rond die tijd vindt u de plasticzak voor de kleding bij de krantjes. Noteer de datum, woensdag 25 april! Grandioze sponsor wandel- of fietstocht. Samen met de missiecentra van Leende, Soerendonk en Maarheeze organiseren we dit jaar al weer voor de 28e keer een sponsortocht voor de plaatselijke Missionarissen en ontwikkelingswerkers. Wandelen en fietsen is mogelijk. Routes van 10-20 en 40 km worden uitgezet en beschreven in een boekje. De tocht wordt traditioneel gehouden op de zondag na Pinksteren en valt dit jaar op 3 juni. U bent ook dit jaar van harte welkom, we denken ook dit jaar weer een aantal mooie routes uit te zetten. De opbrengst van deze activiteiten gaat naar diverse missionaire projecten die wij van ganser harte steunen! Bij voorbaat dank, namens het Sterksels Missie Centrum, Wim Stolp.

12

Koninginnedag 2012 Traditioneel hebben we op de avond voor Koninginnedag het Oranjeconcert, dat wordt georganiseerd door Muziekvereniging de Heerlijkheid Sterksel en het Oranje Comité. Alle geledingen van de muziekvereniging zullen acte de préséance geven en er zijn optredens van Happyness, Lot en Lieke Engelen en Gèr van Huis. U wordt van harte uitgenodigd. In verband met het tachtigjarig bestaan van het Oranje Comité worden ‘s avonds hapjes gepresenteerd van Sterskelse makelij. Denk hierbij aan basisproducten als roodlof, vis, fruit en brood. Niet alleen heel bijzonder, maar ook bijzonder lekker. Op Koninginnedag zelf starten de activiteiten met het officiële gedeelte om 8.30 uur bij de kerk. Ook hierbij is de muziekvereniging present. Daarna gaan we naar het dorpshuis voor een gezamenlijk ontbijt, waarvoor alle inwoners van Sterksel en het College van B&W wordt uitgenodigd. Het streven is om zoveel mogelijk in Sterksel geproduceerd eten op tafel te krijgen. Wat we in Sterksel niet vinden, zoeken we binnen de Gemeente Heeze-Leende en zo nodig kijken we verder ‘in de buurt’. Streekproducten, met de nadruk op Sterksel. Voor wie wil deelnemen is vooraf opgeven noodzakelijk. Meer informatie hierover volgt. In de voormiddag zijn er activiteiten voor de jeugd. Na de middag is er een fietstocht (KVO), kunt u kaarten of (genieten van het) voetballen (RKSV Sterksel). Om 19.00 uur sluiten we af met een Eucharistieviering. Meer informatie over de activiteiten rond Koninginnedag 2012 volgt en is t.z.t. ook te vinden op www.Sterksel.nu. Oranje Comité Sterksel

De keuring van de feestelijk versierde fietsen van de Sterkselse jeugd kost ieder jaar hoofdbrekens. De verschillen zijn vooral bij de wat oudere fietsertjes heel klein. De keuringscommissie wees dan ook vele details aan. (foto: F. Halleen. Sterksel)

13

80 jarig bestaan van het Oranje Comité. Dat is toch een moment om stil bij te staan! Het moet ontstaan zijn nog in de tijd van de maatschappij “De Heerlijkheid Sterksel”. Er werd toen een Kermis in het leven geroepen om de mensen een beetje vertier te bieden. Het comité dat dit allemaal moest regelen is later uitgegroeid tot het Oranje Comité. De kermis hield in die tijd in, dat er een paar kraampjes waren en er volksspelen werden gehouden. Voor de ouderen was er dan een natje en een droogje in het café. Later groeide de kermis uit tot zoals wij die nu kennen met draaimolen en botsautootjes. Van af het begin is dit op 2e Pinksterdag geweest. later is dit met enkele dagen uitgebreid. De kermis zorgde ook voor een goede bron van inkomsten. De kermisexploitanten betaalden staangeld aan het comité. De pot werd voller en voller tot in 1982 de toenmalige Gemeente Maarheeze op slinkse wijze het kermisgebeuren naar zich toe trok. Het comité bestond en bestaat nu nog uit vrijwilligers die de gemeenschap van Sterksel een paar mooie evenementen wil bieden. Zoals het Oranjecon- Dat er ook wel ooit iets mis gaat bewijst het cert het Koninginnedaggebeuren en volgende krantenberichtje uit 1991. het vaak op spectaculaire wijze inhalen van Sint Nicolaas en het bijpassende vertier voor onze jeugd. Het comité legt verantwoording af en krijgt steun van de verenigingen in Sterksel die elk een afgevaardigde hebben in het algemeen bestuur. In de tijd dat de pot nogal vol zat werd er door de verenigingen wel met de ellebogen gewerkt om dichter bij die pot te komen. Het comité steunde de verenigingen in die tijd wel bij speOp Koninginnedag zou de Burgemeester in Sterkciale gelegenheden. Nu krijgen we sel feestelijk de nationale driekleur hijsen. Pas op alles gefinancierd door middel van activiteitensubsidies van de gemeen- het laatste moment bleek dat het vlaggetouw (moedwillig) was doorgesneden. Haast-je-rep-je te, de Sint Nicolaas enveloppenactie werd de vlaggemast vervangen door een uit de en de lotenverkoop tijdens het Oran- nabijgelegen pastorietuin geleende mast, met niet doorgesneden vlaggetouw. Tijd om de vlag ordelijk jeconcert. te vouwen was er niet meer. Het Gilde uit SoerenWe ontvingen een hartelijke brief van oud bestuurslid Jan Eilers welke donk marcheerde al langs de mast. De man met de vlag kon weinig anders dan de vlag vasthouden en we hiernaast afdrukken. afwachten. 14

Herinneringen aan enige jaren binnen het Oranje–en Sint Nicolaascomité te Sterksel. Vanuit Muziekvereniging “De Heerlijkheid Sterksel”werd ik afgevaardigde in de bovengenoemde comités en na verloop van tijd ging ik me hier steeds meer thuis voelen, want je wist je gedragen door een steeds ijveriger bestuur, dat er alles aan wilde doen om van de Koninginnedag een feest voor de hele bevolking van Sterksel te maken. Daarbij was de samen– en medewerking van de vele Sterkselse verenigingen niet alleen een zeer welkome en ook zeer gewaardeerde meerwaarde, maar ook een noodzakelijke voorwaarde voor het welslagen van de festiviteiten! Ook bij het organiseren van een waardig en soms spectaculair welkom aan Sint Nicolaas was de hulp van vele ouders en van de leiding en leerkrachten van de basisschool na een wat stroef begin steeds meer een vanzelfsprekendheid, die een al maar grotere positieve uitwerking had op het hele feest. Zeer belangrijk was ook de geweldige financiële bijdrage van zowel de Gemeente als van alle inwoners van Sterksel. Het was telkens een flinke stimulans om op de ingeslagen weg door te gaan. Het was een groot genoegen om samen het bestuur van het Oranjecomité, met de andere verenigingen een kleine bijdrage te hebben mogen leveren aan de instandhouding van zulke mooie tradities in het prachtige Sterksel. Moge het huidige bestuur in samenwerking met alle verenigingen in Sterksel nog vele jaren in staat zijn om telkens weer zo’n blije lach niet alleen op de gezichten van de kleintjes, maar ook op de gezichten van alle andere deelnemers, jong en oud, te toveren. Ik wens hen heel veel succes en ik hoop dat zij net zoveel dankbaarheid mogen ontvangen als mij ten deel is gevallen. Alle goeds voor het jubilerende Oranje– en Sint Nicolaascomité. Samen op naar een grote toekomst! Een dankbare en blije, Jan Eilers, oud-voorzitter van het Oranje– en het Sint Nicolaas comité van Sterksel. 15

Kinderhoekje.

WOORDZOEKER Alle onderstaande woorden zitten horizontaal, verticaal of diagonaal verstopt in de puzzel hieronder. Streep ze door en maak van de overgebleven letters het puzzelwoord.

avondmaal - goede vrydag – lam – paaskonyn – verf – chocolade – haas lente – paasontbyt – versiering – eierdop – kruis mandje – paastak - eieren – kuikens – paasei - penseel

Een mop onderop. Op een kruising van twee landweggetjes had een toerist een aanrijding met een boer. Ze stapten allebei uit om de schade aan hun bumper op te nemen. “Stelt niet veel voor,”vond de boer. “Zullen we eerst maar een slokje nemen om van de schrik te bekomen?” Hij pakte een fles uit zijn auto, draaide de dop eraf en gaf de fles aan de toerist. Na een flinke slok gaf de toerist de fles weer aan de boer. Die draaide de dop er op en legde de fles terug in de auto. “Neemt u niets?”vroeg de toerist. De boer schudde zijn hoofd. “Niet tot de politie is geweest. 16

VROLIJK PASEN!

17

Boerenbruiloft 2012 Zaterdag 17 maart is weer de boerenbruiloft geweest. Wij kijken met erg veel plezier op terug op aankondiging tijdens de carnaval, de voorbereidingen, en de uiteindelijke dag. Rond 17 uur stopte de stoet bij Ingrid, maar fietste Godefridus ineens met een bakfiets uit de garage. Geen nood, programma omgegooid en toch maar naar Godefridus zijn huis gefietst, en gelukkig daar stond zijn boerenbruid al op hem te wachten. Na een korte fietstocht door Sterksel, kwam de stoet aan bij dorpshuis Valentijn. Daar hadden Jose en Piet samen met diverse vrijwilligers weer erg hun best gedaan op de Brabantse koffietafel. Met een kleine 120 gasten hebben we ons daar alles goed laten smaken. Daarna was het tijd om even bij te komen en bij te praten. Tegen 21 uur waren de meeste gasten binnen kon de officiële onecht beginnen. Die was dit jaar in een ander jasje gestoken, en wij vonden het in ieder geval een geslaagde versie, Henk en Joop bedankt voor de leuke en originele manier om ons het vuur na aan de schenen te leggen. Daarna vond onechte huwelijksvoltrekking plaats, in het bijzijn van prins Gerald, prinses Caroline, en de getuigen Fredericus en Maria. En na de receptie, waarbij erg leuke, smakelijke en originele cadeaus werden gegeven kon het feest losbarsten. Rond half twee was het dan toch tijd om te gaan rusten, en gingen de laatste gasten naar huis. Via deze weg willen wij iedereen die heeft meegeholpen om deze dag voor ons onvergetelijk te maken van harte bedanken.

Godefridus van Joepke, en Ingrid van boven naar beneden de rivieren. 18

PAASREBUS

WELKOM IN STERKSEL!! LAAT JE KENNEN ! Help onze administratie. Geef uw verhuizing door met deze bon. Naam Voornamen Geboortedatum Geboorteplaats Huidige adres Postcode/plaats Verhuisdatum Nieuw adres Postcode/plaats Telefoon Gezinsleden

:.................................................. :.................................................. :.................................................. M / V :.................................................. :.................................................. :.................................................. :.................................................. :.................................................. :.................................................. :.................................................. : Geb. datum: 19

Lente Het voorjaar is gekomen, de bladeren groeien aan de bomen, ze zijn nog zo teer en fijn, zo zacht, groen en rein. De winter is verdwenen, een nieuw seizoen verschenen. De kinderen spelen weer buiten, de zon schijnt door de ruiten. De dagen gaan weer lengen, wat zal de lente ons brengen? De donkere dagen zijn voorbij en de voorjaarszon nabij. Planten en bloemen komen tot leven, dat mogen we elk jaar weer beleven. Het is een hele mooie tijd, waar een ieder zich in verblijdt.

Ja, het is een wonderlijk iets, men krijgt dit alles voor niets. God geeft het ons aldoor, laten we dankbaar zijn hiervoor.

De vogels gaan weer fluiten, om hun blijdschap te uiten. Ze gaan nestelen in de struiken, waar straks hun jongen ontluiken.

God laat de lentebloemen bloeien laat ze geuren en groeien, door de regen en de zon tot een nieuwe levensbron.

colofon Redactie: Dhr. Joop Witjes w.p. Mw. Leontine Noordman Dhr. Wim Stolp

Opmaak: Dhr. Wim Stolp

Redactie-adres: Beukenlaan 2, tel 2261315 Albertlaan 5, tel 2261713 06 27288034

Bezorging: Mw. Francien Reijers

e-mail: [email protected]

Drukwerk: Dhr. Wim Stolp

Bankrelaties: Rabobank: Postbank:

14.93.00.654 1775059

Uiterste inleverdatum voor het volgende parochieblad van 23 mei 20

14 mei 2012.