havana #21 Gevaarlijke romantiek 190 flashmobs Eerstejaars zetten stad in beweging Boer zkt vrouw Razend populair, maar waarom?

havana

#21

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 9 februari 2011

Gevaarlijke romantiek

190 flashmobs Eerstejaars zetten stad in beweging

Boer zkt vrouw Razend populair, maar waarom?

Nieuwe rector Bussemaker bouwt overal bruggen

-advertentie-

Ben je toe aan een nieuwe stap in je carrière?

Heb je een hbo-opleiding, een aantal jaren werkervaring en ben je toe aan

Masters Onderwijs en Opvoeding

meer verdieping in je werk? Dan kan een masteropleiding aan de Hogeschool

Doordat je de opdrachten en toegepaste onderzoeken veelal binnen je eigen

Master Leraar Economie Master Leraar Engels Master Leraar Frans Master Leraar Geschiedenis Master Leraar Nederlands Master Leraar Wiskunde Master Pedagogiek

organisatie uitvoert, is een master goed te combineren met je werk. Een

Masters Economie en Management

van Amsterdam de volgende stap zijn in jouw carrière. Een praktijkgerichte masteropleiding aan de HvA duurt een tot drie jaar en is in deeltijd te volgen.

masteropleiding biedt verdieping en verbreding in je vakgebied. Dat maakt jou waardevoller voor de organisatie waarvoor je werkt, maar kan je ook veel nieuwe

International Master of Business Administration (MBA, Engelstalig) Master in Controlling

kansen opleveren. Voor de meeste professionele hbo-masteropleidingen is een

Masters Maatschappij en Recht

entreegesprek onderdeel van de toelatingsprocedure.

Master Social Work

Kijk voor alle informatie over deze masters op www.hva.nl/masters.

inhoud

10

14

11

het gevaar van romantiek

Nina Manuhutu (24, derdejaars media, informatie en communicatie) en Willem Jansen (23, derdejaars interactieve media) Relatie sinds november 2010 Zij ‘Ik ontmoette Willem tijdens een stageopdracht, daarvoor moest ik op pad langs HvA-locaties. Op de Duivedrechtsekade zat hij met een studiegenoot. Ik vond hem er meteen leuk uitzien, mooie bruine krullen en ogen. Hij ‘Via via heb ik toen haar e-mailadres achterhaald. Ik vond haar een mooie meid, anders doe je zoiets niet zo snel. Zo mailden we wat heen en weer, totdat ik haar mee uit eten vroeg. Zij ‘Van eten kwam het niet zo, daar waren we te zenuwachtig voor. Al snel volgde een tripje naar de dierentuin. Volgens mij hebben we toen ook voor het eerst gezoend.’ Hij ‘Nina heeft een duidelijke mening en ze is erg ondernemend. Wat dat betreft zitten we helemaal op één lijn, we denken over veel zaken wel hetzelfde. Soms dramt ze wat door, dat is minder. Dat doen wel meer vrouwen: zeuren.’ Zij ‘Willem is best romantisch. Dat zit in kleine dingetjes, soms neemt hij bijvoorbeeld chocomousse voor me mee omdat hij weet dat ik dat lekker vind.’ Hij ‘Een bloemetje, daar doe ik niet aan.’ Zij ‘Of het de ware is durf ik niet te zeggen hoor, dat is meteen zo groots. Als we een soort broer-zusrelatie krijgen, zonder passie, zou het wel over zijn.’ Hij ‘Met Valentijnsdag gaan we niets doen, dat is zo cliché.’ Zij ‘Je zou kunnen zeggen dat het voor ons elke dag Valentijnsdag is.’

Vijand van de liefde Romantische idealen zijn funest voor de liefde, betoogt Jan Drost. In zijn colleges laat de docent studenten nadenken over die idealen en de misverstanden die daaruit voortkomen. Binnenkort verschijnt zijn boek over het thema. ‘Het is mijn oorlog tegen de romantiek.’ Annemarie Vissers

Nee, hij heeft geen tl-buislichtversie van romantiek, haast Jan Drost (34) zich te zeggen. Althans, het ligt eraan wat je onder

romantiek verstaat. ‘Als onder romantiek wordt verstaan “etentjes bij kaarslicht, fijne uitstapjes met vriend- of vriendin-

lief: blijf dat vooral doen,” zegt de docent filosofie, die tevens het keuzevak ‘Met liefde denken’ doceert aan het domein Maatschappij & Recht. U gelooft dus wel in de liefde? ‘Zeker. Dat is vaak een misverstand hoor, men denkt meteen dat ik niet geloof in liefde als idee. Maar mijn stelling is dat liefde en romantiek twee verschillende ideeën zijn. Op het moment dat je die twee met elkaar gaat verwarren ontstaan er misverstanden. Alles wat liefde in de weg kan staan en wat we ten onrechte als heel mooi en ideaal beschouwen, dat zou ik romantiek noemen. Terwijl we denken dat dat de ultieme vorm van liefde is, is het juist een vijand voor

de liefde. Juist dat wat liefde is, is geen romantiek.’ En u trekt ten strijde tegen die vijand met de stelling dat romantische idealen misverstanden zijn? ‘Ja, het is mijn oorlog tegen de romantiek, maar tevens een pleidooi voor de liefde.’ Wat zijn die romantische idealen? ‘Er is een aantal idealen die desastreus zijn voor liefdesrelaties. Een van de voornaamste is het ideaalbeeld van de eenwording. Het verlangen om samen te smelten. Of het ideaal “liefde moet altijd gepassioneerd zijn”. Dat liefde “een gevoel” is en als dat gevoel niet meer zo hartstochtelijk is als in het be-

gin van een relatie, die relatie niet meer goed is. Maar er zijn er nog meer, bijvoorbeeld: “het overal over eens zijn” en “over alles hetzelfde denken”.’ Niet iedereen heeft toch dezelfde idealen? ‘Dat klopt, iedere liefdesrelatie is anders. Tijdens het schrijven van mijn boek heb ik echter ontzettend veel mensen gesproken, en uit al die verhalen komen telkens bepaalde idealen terug die keer op keer belangrijk worden gevonden. Met al die informatie ben ik gaan onderzoeken of het terecht is dat we die idealen collectief nastreven, met als belangrijkste vraag: kan het ideaal werkelijkheid worden?’

Mettie Buitendijk (21, onlangs gestopt met haar studie) en Michael Bosscha (26, voorzitter sociëteit De Lax en vierdejaars interactieve media) Relatie sinds november 2010 Zij ‘Normaal gesproken val ik op blonde types, met blauwe ogen, maar Michael vond ik meteen leuk om te zien. Na een feestje in De Lax bleef hij me stalken met sms’jes. Ik heb de boot een beetje afgehouden, omdat ik naar het buitenland zou vertrekken voor een paar maanden.’ Hij ‘Ik ben haar achterna gegaan naar Berlijn, en we hebben nog geprobeerd “gewoon vrienden” te zijn, maar dat hielden we niet lang vol.’ Zij ‘Michael is heel attent, hij maakt lekkere ontbijtjes en geeft me handkussen.’ Hij: ‘Zij is wat minder romantisch, ze kan wat lomp uit de hoek komen. Maar dat heeft ook wel weer wat liefs.’ Zij ‘Ik kan de sfeer soms verpesten door een rare opmerking. Dan noemt hij me “ma cherie” en dan begin ik te lachen.’ Hij ‘Zij noemt mij Mikey.’ Zij ‘Of het voor eeuwig is, durf ik niet te zeggen. Ik hoop het, maar het is nog te vroeg om zoiets te zeggen.’ Hij ‘Ik hoop dat het lang gaat duren, maar dat weet je niet.’ Zij ‘Ik denk dat mijn driftbuien nog wel voor problemen kunnen zorgen.’ Hij ‘Ik zie niet zo snel problemen. Bij mijn vrienden ligt ze ook heel goed, dat vind ik een fijn idee. Dat was bij mijn vorige relatie wel anders.’

fen we de voorwaarde voor liefde op. Voor een liefdesrelatie moet je immers met z’n tweeën zijn. Als we na een tijdje merken dat we die eenheid niet bereiken, dan ervaren we dat als een mislukking van onze relatie. Ook het ideaal “liefde is een gevoel dat je moet volgen” kan desastreus zijn: je kunt namelijk niet spreken van één gevoel. Welk gevoel volg je dan? Er zijn mensen die hun halve leven volgens dat adagium leven en daarmee behoorlijk wat liefdesslachtoffers maken. Dan doe je zo’n onrecht aan hoe een liefdesrelatie zich ook kan ontwikkelen en vormt romantiek het recept voor teleurstelling. Het

Wat zijn de kwalijke en riskante gevol­ gen van het nastreven van die idealen? ‘Met het streven naar het opheffen van het onderscheid tussen onszelf en de ander, hef-

En dan is al het liefdesleed de wereld uit? ‘Als je ervan uitgaat dat een liefdesrelatie een tweeheid is, dan worden heel veel dingen normaal. Achter elk romantisch ideaal zit een idee, maar het is niet alleen maar een intellectuele bezigheid, je zult ermee aan de slag moeten. Maar goed, het moet ook geen

heeft bijna iets immoreels wanneer je deze idealen – en daarmee misverstanden – boven de werkelijkheid verkiest.’ Waarom houden we er dan toch zo hardnekkig aan vast, als ze niet in ons voordeel werken? ‘Ons hele wereldbeeld is ervan doordrongen. We leven in een tijd met ongekende mogelijkheden en keuzevrijheid, daardoor stellen we enorme eisen aan de liefde. Het rare is dat dat elkaar schijnbaar totaal niet bijt. Maar vraag eens aan mensen hoe die ideale eenheid eruitziet. Dan volgt al snel een opsomming van dingen die meteen illustreren dat het hier gaat om hún ideaal en de ander daarin moet opgaan.Er zitten soms heel egocentrische motieven achter. Je wil dat iemand precies zo denkt als jij, precies

Elke week kijken ruim vijf miljoen mensen naar de boeren en hun quest for love. Waarom vinden we deze datingshow zo leuk? Drie deskundigen over het kijkcijferkanon Boer zoekt vrouw. Anouk Kemper

ze moet mooi zijn, en vooral niet zeuren. Meiden moeten zich aanpassen aan hun behoeften, wat ze ook vaak doen. Daar gaat het ook over. Ik hou er rekening mee dat mijn studenten in de hulpverlening terechtkomen en in het werk nog veel relatieproblemen tegenkomen. Dan is het goed te weten dat er meerdere perspectieven zijn.’ n

Natuurlijk is Boer zoekt vrouw voornamelijk bedoeld als amusement. De kijker moet vermaakt worden, daar gaat het om. Toch roept het programma ook vragen op. Om te beginnen: wat maakt het nou interessant om te zien hoe vijf onhandige boeren aan de vrouw komen? Historicus Peter van Dam, die onderzoek doet naar het thema nationale identiteit, heeft wel een vermoeden. ‘Het programma is gewoon goed gemaakt. Er zit spanning in, er wordt op de juiste momenten gecut, dat soort dingen.’ Maar dat zijn oppervlakkige redenen voor het succes, meent Van Dam. De BZV-kijker vindt het vooral fijn dat de beelden zo vertrouwd aan doen. ‘Men denkt: dit is Nederland zoals het was, dit is de echte poldercultuur. Dat zie je bijvoorbeeld terug in het landschap, “echt Nederlands”. Iedereen herkent het. Zelfs als je met de trein van Amsterdam naar Den Haag gaat, ben je meteen omringd door het platteland.’ Volgens de historicus schept elke gemeenschap een ideaal verleden en past het ‘boerenlandschapsgevoel’ heel goed bij dat ideaalbeeld van de Nederlanders. ‘Sommige vrienden zeggen dat ze graag Boer zoekt vrouw kijken als ze terug zijn van vakantie, omdat ze zich dan weer echt thuis voelen. Die boeren staan voor een authentieke levensstijl. Onzin natuurlijk, want ze runnen een groot, modern bedrijf. Bovendien is dat hele programma ontstaan omdat boeren moeilijk aan de vrouw komen. Ook modern.

Filosofie en Liefde. Het denken over romantische misverstanden wordt uitgegeven door De Bezige Bij en is verkrijgbaar vanaf 24 maart.

zwoegerij worden hoor. Liefde lijkt mij een activiteit, geen juk dat je moet dragen.’ Hoogleraar sociale demografie Jan Lat­ ten (UvA) stelde voor ‘liefdesonderwijs’ aan te bieden, om jongeren te leren omgaan met die vrijheden. Dat moet u als muziek in de oren klinken? ‘Ik pleit er zeker voor dat dit keuzevak HvAbreed wordt aangeboden. Uit reflectieverslagen van studenten merk ik dat jongeren heel erg bezig zijn met de vragen die ik behandel. In het begin dachten studenten nog wel dat het een soort relatiecursus is. Heel af en toe is er nog een verdwaalde student die hoopt dat we bij kaarslicht gedichten gaan lezen. Jongens denken overigens vaak dat zij die idealen niet hebben, maar als ik doorvraag naar hun ideale vriendin, dan is het al snel:

Top 3 romantische misverstanden n Streven naar eenheid – een eenheid vormen is onmogelijk. Voor een relatie zijn twee personen nodig. Bekijk die relatie dan ook vanuit een tweeheid. n Liefde is op je gevoel afgaan – Mensen hebben zelden één duidelijk gevoel, vaak zijn het er meerdere tegelijk, tevens tegenstrijdig. Denk na over je gevoel, en probeer het rationeel te bekijken. n Liefde is voor eeuwig en altijd – Klinkt mooi, maar is in praktijk niet haalbaar om de simpele reden dat we ooit doodgaan. Ook het onvervulbare houdt hiermee verband. Stop met hunkeren.

havana

Vroeger werd dat gewoon in het dorp geregeld.’ Opvallend genoeg is Nederland juist een van de meest verstedelijkte landen van Europa. Bovendien kijken stadsmensen meestal neer op het plattelandsleven. Waarom wordt er dan toch zo massaal naar Boer zoekt vrouw gekeken? ‘Dat neerkijken is wel prettig. Aan de ene kant kun je je goed met die “gewone” mensen identificeren, maar aan de andere kant blijven het wel “boeren”. Als zij iets heel raars zeggen, kun je je daar dus van distantiëren,’ redeneert Van Dam.

op tv. Gevolg: iedereen denkt ze te kennen. Ze krijgen te maken met afgunst. Zo werd Sabine van Big Brother ineens “het matras van Tilburg” genoemd. Nou, dat zou je maar zijn. Iedereen heeft een mening over je en je kunt daar niks tegenover stellen, zoals goed kunnen zingen of acteren. Deze mensen zijn slechts beroemd omdat ze op tv zijn en niet vanwege een bepaald talent.’ Reesink hoopt daarom dat de boeren begeleiding krijgen of een nummer kunnen bellen als ze het moeilijk hebben. ‘Want het kan een enorme druk op je leggen, je kunt eraan onderdoor gaan.’ Hoe de boeren zullen reageren als de hype voorbij is, kan hij niet goed inschatten. ‘Die boeren lijken me over het algemeen geen types die zich veel van de buitenwereld aantrekken.’

Spruitjes Dat wereldvreemde komt ook terug in hun eetpatroon. Wat de boeren elke avond op tafel zetten, komt de Hollandse kijker maar al te bekend voor: de ouderwetse aardappelen,

Eetmomenten zijn sowieso heel belangrijk in de boerencultuur, denk ik. Ze bepalen het ritme van de dag. Eerst de koeien melken, dan goed ontbijten, enzovoort. Al heeft boer Gijsbert volgens mij een minder vast ritme, ha ha.’ In tegenstelling tot wat mensen vaak denken, is het avondeten wel degelijk een gezellig moment voor boeren, in plaats van hap, slik, weg, aldus Verreijen: ‘Het hele gezin komt dan bij elkaar om lekker te eten. Dat is wel echt een belangrijk moment van de dag.’ En wederom: zeer herkenbaar voor de kijker.

‘Spannend’

Lotte van der Horst (23)

Floor Engelbertink (23)

eerstejaars leraar maatschappijleer (HvA).

masterstudent international public law (UvA).

‘Ik weet nooit wanneer het precies op tv is, maar als ik erlangs zap blijf ik wel kijken. Vooral omdat ik benieuwd ben naar wie er naar huis moet. Dat heb ik altijd. Ook bij Holland’s Next Top Model. Of ik het nu van begin af aan gevolgd heb of niet: ik moet weten wie eruit wordt gestuurd. Boer zoekt vrouw is verder gewoon spannend. Je ziet die boeren een vrouw uitzoeken en een beetje flirten. Het is leuk om “stiekem” mee te kijken. Zelf vind ik boer Frank de leukste, die met die bruine krulletjes. Hij heeft wel een lief hoofd. Dat het zo’n succes is komt waarschijnlijk doordat het allemaal zulke normale mensen zijn. Je gunt ze echte liefde.’

‘Boer zoekt vrouw is echt ouderwetse gezelligheid. Het doet me een beetje denken aan mijn oma. Zij komt uit Twente en daar geldt het principe: wat de boer niet kent, dat eet-ie niet. Nee, ik lach de boeren niet uit. Ik vind ze juist aandoenlijk, al klinkt dat misschien kleinerend. De boeren zijn nu iets minder dan in het vorige seizoen. Toen waren twee boeren heel verliefd, dat was heel leuk om naar te kijken. Schattig. Nu is dat nog niet zo. Eerst was Frank wel mijn favoriete boer, maar die ging laatst een stadsmeisje afzeiken omdat ze vegetariër is. Nu vind ik Gijsbert leuker, hij is wel gewoon relaxed. Twee andere boeren – Marcel en Richard – zijn een beetje raar.’

In die herkenbaarheid zit ’m precies het succes van het programma, denkt Reesink. ‘Boer zoekt vrouw wekt op briljante wijze de illusie dat die boeren doodnormale, authentieke mensen zijn, nog niet bedorven door de consumptiemaatschappij. Het toont een overzichtelijke, gezellige wereld, waar iedereen blank is en niemand ooit van een kredietcrisis heeft gehoord. Het Nederland

‘Aan de andere kant blijven het wel boeren’ vlees en groenten. Amely Verreijen, voedingsdeskundige en HvA-docente, vermoedt dat heel veel Nederlanders zo eten. ‘Al wordt het wel steeds vaker afgewisseld met rijst en pasta.’ Desalniettemin is ‘avg’ een prima eetpatroon. ‘Zolang je maar niet te veel vet vlees eet. Worst bijvoorbeeld.’ Verreijen heeft het idee dat de boeren best gevarieerde voeding binnen krijgen, omdat ze qua groente en fruit met de seizoenen mee-eten. Ook het ontbijt ziet er goed uit, met volkorenbrood en allerlei soorten beleg. ‘Ze dekken echt de tafel, dat vind ik heel leuk om te zien.

van de jaren vijftig, zeg maar.’ Daarbij noemt Reesink de boeren ‘de personificatie van de gewoonheid’. Historicus Van Dam beaamt dat, al ziet hij wel een paradox. ‘Enerzijds is het platteland oorspronkelijk en zijn de kandidaten erg herkenbaar. Anderzijds is het ons vreemd: die norse, onhandige boeren zijn nét iets anders dan wij.’ n

‘Irritant’

‘Uitgemolken’

Marijn Laas (24)

Odiel Evenhuis (22)

eerstejaars verkorte bachelor orthopedagogiek (UvA).

vierdejaars geschiedenis (UvA).

‘Ik kijk het niet zo heel vaak, maar af en toe wil ik weten wat er gaat gebeuren en wat die boeren zeggen. Je wordt toch nieuwsgierig door alle media-aandacht. Het concept is inmiddels wel een beetje uitgemolken. Hoeveel seizoenen zijn er nu wel niet? Waarschijnlijk is het vooral leuk voor een ouder publiek, ik weet niet precies waarom. Het idee is heel simpel: een boer is op zoek naar een vrouw. Nu zit er trouwens ook een boerin in. Maar met alleen maar vrouwelijke boeren zou het programma niet werken. Het is grappig om te zien hoe bot ze soms zijn en dat ze zich geen houding weten te geven. Nee, dat is geen leedvermaak. Dat stuntelige heeft gewoon iets.’

‘Ik vind het een verschrikkelijk programma en dat komt vooral door Yvon Jaspers. Ja, ik heb een oprechte hekel aan haar. Maar ook als zij Boer zoekt vrouw niet zou presenteren, zou ik er nog steeds niet naar kijken. Het is heel irritant hoe mensen uit de stad naar dat platteland kijken: “Ah, wat schattig die onbeholpen boertjes. Kijk toch eens hoe ze een stadse vrouw proberen te versieren.” Een soort leedvermaak. En dat kan heel leuk zijn, maar dit is zó gehyped. Volgens mij gaat het niet eens meer om het programma, maar slechts om het kijken zelf. Ik wil gewoon mijn voetbalavond terug op zondag. Lekker Studio Sport kijken, zonder dat er eerst een leader van Boer zoekt vrouw voorbijkomt.’

havana

Boer zoekt vrouw

Romantische idealen zijn een ­gevaar voor de liefde, stelt docent Jan Drost.

Vijf miljoen mensen kijken ernaar, maar waarom eigenlijk?

17

18

19

profiel

students in motion

profiel

Wetenschapper met rechte rug De functie van rector van de HvA is Jet Bussemaker op

Flashmob of flashflop? 1800 eerstejaars studenten van het domein Media, Creatie & Informatie organiseerden vorige week 190 flashmobs. Meer samenwerking tussen de verschillende opleidingen was het doel. Havana volgde groepje 91. Roos Menkhorst

‘Drink jij geen alcohol?’ vraagt eerstejaars media, informatie & communicatie Ruth Toamam (18) verbaasd. Ali Qayyum (21), student technische informatica, schudt zijn hoofd. ‘Nog nooit?’, vraagt ze met grote ogen. Nee, nog nooit is zijn antwoord. Ali en Ruth maken deel uit van groepje 91. Niet eerder hebben ze elkaar ontmoet, maar vorige week werkten ze samen aan het project Students in Motion. Alle 1800 eerstejaars studenten van het domein Media, Creatie & Informatie deden mee. Ze werden onderverdeeld in 190 groepjes. Het doel was elkaars opleiding te leren kennen en de stad Amsterdam ‘in beweging’ te brengen. Ieder groepje bedacht daarom een actie. Een speciaal computerprogramma stelde de 190 groepjes samen. Vervolgens konden ze op sociale netwerken als Facebook en Hyves met elkaar kennis maken. De groepjes werken op verschillende locaties in de stad, en ze hebben gekozen voor thema’s als muziek, duurzaamheid of kunst. De opdracht is dat ze van hun actie een filmpje maken. Uit alle filmpjes worden er tien gekozen die in de Amsterdamse trams worden vertoond. Groepje 91 bestaat uit zes studenten van verschillende opleidingen: drie studeren me-

dia, informatie & communicatie, de anderen doen interactieve media, game development en technische informatica. Tijdens de week is het de bedoeling dat ze elkaars expertise leren kennen.

Recycle Het is dag twee, en groepje 91 zit nog in de ideeënfase. In Palladium op het Leidseplein – het favoriete café van Ruth – bespreken

Alles is geregeld, de taken zijn verdeeld op basis van de kennis die ze hebben door hun opleiding. Zo weet de een veel van computers, monteren en uploaden en is een ander beter in het bedenken van een script. Toch mist er nog iets: ‘Heeft er iemand eigenlijk een idee?’ vraagt Ruth van achter haar laptop. Het blijft stil. Ze vervolgt: ‘Oké, ons thema is duurzaamheid. Wat is er allemaal duurzaam?’ Niemand zegt iets. Ruth begint op te sommen: ‘recycling, tweedehands kleding en carpoolen.’ Manon Vermolen (18), studente media, informatie & communicatie neemt voorzichtig het woord. ‘Het lijkt mij leuk om met recyclebaar materiaal het woord “recycle” te schrijven.’ De anderen knikken instemmend. ‘Hoe komen we aan al het materiaal?’ vraagt Ye Jun (20), student interactieve media. ‘Ik heb echt geen zin om in alle Amsterdamse prullenbakken te graaien,’ voegt Anne Kuil-

‘Ik was ook liever wat langer in bed blijven liggen’ de groepsleden het plan van aanpak. Hun thema is duurzaamheid, de locatie is het Vondelpark. ‘Dat past op zich goed bij het thema,’ stelt een van de leden. Laptops worden uit de tassen gehaald, ze bestellen koffie. De drie meisjes nemen de leiding. Ze verdelen de taken: ‘Oké, jij haalt dus de camera op’, ‘Jij monteert, want daar ben je goed in’ en ‘Jij maakt een logo’. De jongens knikken zonder morren.

man (19), student mic beslist toe. Ze besluiten uiteindelijk dat ze het woord ‘recycle’ gaan schrijven met plastic bekertjes, dat is wel zo makkelijk en het scheelt een hoop gesjouw en georganiseer. Voorbijgangers zullen ze vragen om met de plastic bekertjes de letters te vormen. En dat zullen ze filmen. Dat hun idee niet erg duurzaam is realiseren ze zich even later, maar dan is het al besloten.

het lijf geschreven, vinden bekenden van de oud-staatssecretaris. ‘Jet gaat overal waar ze kan bruggen bouwen, let maar op.’ Carlijn van Donselaar Een beetje ironisch is het wel: de aanstelling van een rector die ooit actief was binnen de vrouwenbeweging in een week die in het teken stond van een docent die geen vrouwenhanden schudt. Of Jet Bussemaker (50), met ingang van 1 maart het vierde lid van het College van Bestuur, de zaak anders zou hebben beoordeeld dan haar aanstaande collega’s is lastig te zeggen. Maar de enorme ophef zou ze, met haar jarenlange mediaervaring, ongetwijfeld beter hebben zien aankomen. De tropenjaren als staatssecretaris op het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (2007-2010) zullen haar als rector nog vaak van pas komen. Toch scheelde het weinig of ze had dit ambt nooit bekleed. Verschillende keren twijfelde Bussemaker tussen een wetenschappelijke en een politieke of bestuurlijke carrière. Het besturen van een grote onderwijsinstelling die op het gebied van onderzoek nog volop in ontwikkeling is, vinden mensen die haar kennen een ‘perfecte’ oplossing.

Later in de week staat groepje 91 op de Dam. Naast hun eigen actie wordt van de 1800 studenten namelijk ook verwacht dat ze met elkaar een grote flashmob organiseren. Het idee is dat ze op het fluitsignaal uit alle hoeken van het grote plein komen lopen om met elkaar een spiraal te vormen. Vervolgens moeten ze met de oranje sjaaltjes zwaaien die ze hebben gekregen.

Aanmaaklimonade Niet alle 1800 studenten zijn komen opdagen. ‘Ik was ook liever wat langer in bed blijven liggen’, stelt Ye Jun. Hij kijkt afwachtend naar de groep op het plein. Niemand lijkt te weten wat er van hem of haar wordt verwacht. Robbie Kraai (20), student game development, geeft een analyse. ‘Volgens mij is deze week vooral een manier om de HvA onder de aandacht te brengen.’ De andere studenten knikken: de flashmob is mislukt. Na de actie op de Dam is het voor alle studenten tijd hun eigen actie uit te voeren en te filmen. Zo is er een groepje dat een kussengevecht organiseert en een ander groepje doet een silent disco op de Albert Cuyp. Groepje 91 vertrekt naar de supermarkt. Daar halen ze honderden plastic bekertjes. Ook kopen ze een paar flessen groene aanmaaklimonade. Hun thema is tenslotte duurzaamheid, het moet er dus wel groen uitzien, vinden de leden. Gewapend met een tas plastic bekertjes lopen ze richting het Vondelpark. Daar moet het gebeuren. De stemming is gelaten. Ze hebben niet het idee dat ze deze week veel leren. Het is best leuk om een flashmob te bedenken, maar eigenlijk hadden ze liever vakantie gehad. n

Langstudeerder Van sommige politici verwacht iedereen al van jongs af aan dat hij of zij ooit de oversteek naar Den Haag zal maken. Niet in het geval van Bussemaker. Als student politicologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) is ze betrokken bij de samenleving, maar niet fanatiek politiek actief. Docent Siep Stuurman leert haar begin jaren tachtig kennen. En weet meteen: die gaat een wetenschappelijke toekomst tegemoet. Stuurman: ‘Een erg actieve student was ze, analytisch sterk en erg nieuwsgierig.’ Ondanks, of misschien juist dankzij haar wetenschappelijke kwaliteiten, is Bussemaker met zeven jaar een ‘langstudeerder’ avant la lettre. Na haar cum laude afstuderen bij Stuurman, met wie ze persoonlijk bevriend raakt, gaat ze inderdaad door in de wetenschap. Net als veel anderen in die tijd is Bussemaker actief binnen de vrouwenbeweging. Tjitske Akkerman, tegelijk promovenda bij

1800 eerstejaars van Media, ­Creatie & Informatie organiseerden vorige week 190 flashmobs.

havana

Dossiertijger Het is voor Schuyt en veel anderen een verrassing als Bussemaker in 1997, vier jaar na haar promotie, ingaat op het aanbod van

De parlementariër Bussemaker is geliefd en gerespecteerd onder collega’s. Ze vinden haar een harde werker, een dossiertijger. Maar als het eind van haar tweede termijn in de Kamer in zicht komt, begint de wetenschap weer te lonken. Bussemaker bespreekt haar twijfel met Schuyt. ‘Ik waarschuwde haar dat ze in de wetenschap last zou kunnen hebben van een flinke achterstand. Bovendien had ze als Kamerlid veel belangrijke ervaring opgedaan. Ik zei haar het zonde te vinden als ze te snel weer op zou stappen.’ Bussemaker blijft in Den Haag. In de formatie die volgt, is ze opnieuw een van de onderhandelaars namens de PvdA. Nu met succes. Bussemaker wordt staatssecretaris in het kabinet Balkenende-IV. Niet zoals verwacht van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, maar van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

Achter de schermen Twee jaar en 363 dagen is Bussemaker staatssecretaris. Bij haar aantreden krijgt ze een stevige bezuinigingsopdracht mee. Partijgenoot Lea Bouwmeester, toen Tweede Kamerlid, kijkt er met bewondering op terug: ‘Jet was erg helder over wat ze wel en niet wilde. De ambtenaren van VWS vonden in haar een sterker bewindspersoon dan in de minister, Ab Klink, die meer van het eindeloze wikken en wegen was. In de Kamer

‘Jet was erg helder over wat ze wel en niet wilde’ een plek op de kieslijst van de Partij van de Arbeid (PvdA). Een besluit waar ze lang over nadacht, weet Stuurman. ‘We hebben het er veel over gehad: wat ze moest doen, of ze de wetenschap wel wilde verlaten. Haar verlangen meer van de wereld te zien won het uiteindelijk.’ Een hoge plek op de lijst zit er dan nog niet in: pas als andere PvdA’ers in het kabinet Kok-II komen, wordt Bussemaker parlementariër voor de partij. In de jaren die volgen, ontwikkelt ze zich tot het sociale gezicht van de partij. Als vertrouweling van Wouter Bos is ze in 2003 betrokken bij de onderhandelingen over een nieuwe regering met het CDA. Schuyt: ‘Dat dat mislukte, kwam hard aan. Ze hield er een flinke frustratie jegens het CDA aan over.’

wel weer sterk,’ zegt Leijten. ‘Helaas was het ook in zulke gevallen haar stijl om zo veel mogelijk achter de schermen te willen regelen, buiten de Kamer om.’ In de bijna drie jaar VWS pakt Bussemaker de Olympische Spelen in Beijing en Vancouver mee. Erica Terpstra, toen voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité, NOC*NSF, beleeft ze met haar mee. De manier waarop Bussemaker zich inzette voor de sportwereld noemt ze ‘heel bijzonder’. Terpstra: ‘Waar veel ministers en staatssecretarissen zich vastklampen aan hun eigen portefeuille, spreidde Jet haar armen naar collega’s voor samenwerking. Ze begreep bijvoorbeeld hoe belangrijk het is sport ook in het onderwijs te integreren. Jet wilde voortdurend bruggen bouwen, dit zal ze ook in haar nieuwe functie als rector weer gaan doen. Let maar op.’ n

kwam ze keer op keer uitleggen waarom ze de dingen deed zoals ze ze deed, altijd met eindeloos veel geduld.’ Een van de parlementariërs die Bussemaker in die tijd tegenover zich had, is Renske Leijten (SP). Zij is minder te spreken over de manier waarop Bussemaker zich als staatssecretaris opstelde. ‘We stonden ideologisch dicht bij elkaar, maar van samenwerking wilde ze niets weten. Dit had volgens mij te maken met partijpolitieke redenen, die ze kennelijk belangrijker vond dan de inhoud.’ Met CDA-minister Klink ging Bussemaker binnen het ministerie regelmatig de strijd aan, soms met steun van partijleider Bos. ‘Achteraf begreep ik dat ze haar rug vaak recht heeft gehouden als ze het niet eens was met bepaalde bezuinigingen. Dat was dan

CV Jet Bussemaker n Geboren 15 januari 1961, Capelle aan de IJssel n Carrière 1973 - 1979 atheneum-B, Rijnlands Lyceum Oegstgeest 1979 - 1986 doctoraal politicologie (cum laude) aan de UvA 1986 - 1988 wetenschappelijk medewerker ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid 1988 - 1993 onderzoeker en docent faculteit Sociale Wetenschappen, UvA 1993 promotie politieke en sociaal culturele wetenschappen, UvA. In 1994 ontving Bussemaker de politicologenprijs voor haar proefschrift Betwiste zelfstandigheid. Individualisering, sekse en verzorgingsstaat 1991 - 2007 universitair docent politicologie en bestuurskunde, VU 1993 - 1998 universitair docent politicologie, UvA 1998 - 2007 Tweede Kamerlid Partij van de Arbeid 2007 - 2010 staatssecretaris Volksgezondheid, Welzijn en Sport 2010 - heden kroonlid Sociaal-Economische Raad n Jet Bussemaker is getrouwd. Ze woont samen met haar man en dochter Sascha (10) in Amsterdam West.

De HvA over Jet Bussemaker n ‘Iemand met een enorm netwerk en hart voor het hbo,’ zo omschreef collegevoorzitter Karel van der Toorn zijn aanstaande collega Jet Bussemaker bij haar officiële aanstelling. Zo’n hart is niet het eerste dat je verwacht van een doorgewinterde wetenschapper als Bussemaker. Misschien wel daarom benadrukte ze vorige week dat het hbo voor de samenleving ‘van net zulk groot belang’ is als de universiteit. Een belangrijk signaal, vindt ook lector vraaggerichte methodiek en onderzoek Louis Tavecchio. ‘Bij veel HvA’ers leeft het gevoel dat het huidige College van Bestuur in een UvA-sausje gedompeld is. Met Bussemaker heeft de HvA een zwaargewicht die zich volledig op de hogeschool kan storten.’ Tavecchio hoopt dat de HvA met Bussemaker ‘een grote stap vooruit’ zal zetten op het gebied van onderzoek. Van der Toorn noemde dit al een belangrijke opdracht voor de nieuwe rector. Zelf heeft Bussemaker een uitgespro-

ken opvatting over het onderscheid tussen toegepast en wetenschappelijk onderzoek: dit moet helder zijn. In een interview met Folia in 2008 zei ze over het groeiend aantal toegepaste wetenschappelijke studies. ‘Dat is niet goed, daar is het hbo voor. De praktijk is prima en nodig, maar moet worden gebruikt om de theorie te toetsen.’ Sommige HvA’ers hebben hoge verwachtingen van het netwerk dat Bussemaker als oud-staatssecretaris heeft. Zo denkt Cees Vervoorn, lector topsport & onderwijs, dat de ambitie de Olympische- en Paralympische Spelen in 2028 naar Amsterdam te halen met haar komst versterkt wordt. Vervoorn: ‘Zij heeft aan de basis gestaan van het Olympisch Plan 2028, waarin ook de HvA en UvA participeren. Binnen het domein Bewegen, Sport & Voeding is veel behoefte aan haar specialistische kennis en inzichten.’ Haar Haagse ervaring zal Bussemaker allicht van pas

komen als bestuurder van het kleine dorp dat de HvA met 40.000 studenten en 3000 medewerkers is. Astrid de Jager, voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad, ontmoette Bussemaker nog voor haar officiële aanstelling. Ze is onder de indruk. ‘Bussemaker had zich duidelijk ingelezen, wist echt al waar ze het over had.’ Minder jubelend over de komst van de nieuwe rector is Willem Baumfalk, domeinvoorzitter Maatschappij & Recht. Dit heeft niets met Bussemaker persoonlijk te maken, legt hij uit. ‘Ik ben geen voorstander geweest van het aanstellen van een vierde collegelid. De communicatie en taakverdeling tussen het college en de domeinvoorzitters hadden wat mij betreft bij het oude kunnen blijven.’ Het op de kaart zetten van onderzoek binnen de hogeschool was volgens Baumfalk al in goede handen bij rector magnificus Dymph van den Boom.

havana

havana

Nader tot elkaar

politicologie, herinnert zich dat Bussemaker zelfs naar toenmalige maatstaven ‘erg geëngageerd’ was. Akkerman: ‘Het knappe van Jet vond ik toen al dat ze haar betrokkenheid wist te combineren met het nodige pragmatisme. Op congressen was ze een goede netwerker en soms best dominant, maar altijd op een heel onopvallende manier.’ De positie van vrouwen ligt in het verlengde van het promotieonderzoek van Bussemaker. Onder begeleiding van promotor Kees Schuyt neemt ze eind jaren tachtig, begin jaren negentig de bijstandswet onder de loep. Schuyt: ‘In hun recht op bijstand waren vrouwen toen afhankelijk van hun gezinssituatie. Jet pleitte voor een individualisering van dit recht. Dat was toen een groot issue.’

Medewerkers in de pers

Onbedorven

Bekende Nederlanders Inderdaad, het blijven ‘gewoon boeren’. Maar dankzij het programma zijn ze van het ene op het andere moment bekende Nederlanders. Dat is niet niks, meent Maarten Reesink. De televisiedeskundige, werkzaam aan de UvA, onderzocht hoe het de oudbewoners van het eerste Big Brother-huis verging. ‘Binnen een jaar hadden alle deelnemers een mental breakdown,’ weet Reesink. ‘Van straatvrees tot alcoholisme, noem maar op. Bij sommigen duurde het twee weken, bij anderen is het nog steeds niet over – volgens vrienden.’ Er zijn twee elementen die het plotselinge BN’erschap moeilijk maken, zegt de deskundige. Ten eerste gebeurt het van de ene op de andere dag. Terwijl de meeste artiesten langzaam maar zeker bekend worden, zodat zij eraan kunnen wennen. ‘En ten tweede: ze zijn zogenaamd als zichzelf

Wekelijks geeft een van de redacteuren van Havana commentaar op een actuele kwestie.

‘Aandoenlijk’

havana

havana

Kwalijk en riskant

boer zoekt vrouw

Briljant en doodnormaal

‘Het romantische ideaal is het recept voor teleurstelling’

En? ‘Dat is onmogelijk. En ook niet wenselijk.’ ‘Niet kunnen’ en ‘niet wenselijk’ zijn twee verschillende dingen? ‘Dat klopt. Ik noem het daarom vaak een misverstand in dubbele betekenis. Een romantisch ideaal kan letterlijk een misverstand zijn: een absolute eenheid vormen, een letterlijke samensmelting, dat kan natuurlijk niet. Maar het is ook niet wenselijk: stel je voor dat het wel zou kunnen? Hoe zou dat er in de praktijk uitzien? Die dubbelheid fascineert me: we kunnen soms iets onmogelijks nastreven, maar als we erbij stil gaan staan, moeten we vaak toegeven dat helemaal niet te willen. Romantische idealen zijn vaak gebaseerd op een verkeerde denkwijze. Dat vind ik kwalijk en riskant.’

zo voelt als jij. Ik heb mensen gesproken die ruzie kregen op het moment dat de ander weer met vrienden iets wilde ondernemen. De gedachte dat het dan mis is in je relatie, moet je aanpassen.’

15

boer zoekt vrouw

het gevaar van romantiek

havana

Eindeloos geduld De functie van rector van de HvA is Jet Bussemaker op het lijf geschreven, vinden bekenden van de oud-staatssecretaris.

In één ding verschilt de HvA in grote mate met de UvA, mijn andere werkgever. Waar ik bij Folia, het weekblad van de UvA, zonder enige moeite iedereen uit de UvA-gemeenschap kan quoten voor een artikel, daar blijft bij de HvA de deur dicht. Zo was er afgelopen week grote ophef ontstaan over een docent van de HES die weigert zijn vrouwelijke collega’s een hand te geven. In de papieren versie van Havana en op de website besteedden we daar veel aandacht aan en ook de landelijk pers is erop gedoken. In de handenschudkwestie hebben wij elf collega-docenten benaderd voor een reactie maar niemand wilde meewerken. Ook andere mensen met een duidelijke mening uit de staf en het middenmaganement van de HvA wilden niet met hun naam in de krant. Wellicht ligt deze kwestie extra gevoelig omdat de man in kwestie een moslim is en hij geen handen schudt uit geloofsovertuiging. Toch is er meer aan de hand. Als Havana bericht over de Amstelcampus, dan worden quotes door het Bureau Nieuwbouw bij de autorisatie van de tekst teruggebracht tot zouteloze platitudes die niets meer met het nieuws te maken hebben. Een ander voorbeeld: onlangs was er een kolonie duiven neergestreken in het Wibautgebouw, dat gesloopt zou worden voor de Amstelcampus. Uiteindelijk moest er een collegelid opdraven om te vertellen wat er met die beesten moest gebeuren omdat iedereen doorverwees en niemand iets durfde te zeggen. Ook bij andere kwesties heb je weinig medewerkers, uitzonderingen daargelaten, die hun mond open durven te doen. Waar komt die angst vandaag? En in het verlengde van deze vraag: waar is men bang voor? De HvA is de grootste hogeschool van Nederland en in veel opzichten ook een belangrijke en goede hogeschool. Daarom is het niet alleen nuttig, maar zelfs essentieel dat medewerkers opduiken in de pers en meedoen aan het landelijke debat. Ongecensureerd. Jim Jansen, hoofdredacteur

#21

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 9 februari 2011

Gevaarlijke romantiek

190 flashmobs Eerstejaars zetten stad in beweging

Boer zkt vrouw Razend populair, maar waarom?

Nieuwe rector Bussemaker bouwt overal bruggen

Coverbeeld: Jan-Maarten Hupkes

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 9 februari 2011 jaargang 16 / #21

En verder... 06 nieuws

20 passie

22 very short intro’s

07 hva-agenda

21 eten

23 weekgast

08 afstuderen

21 column fen

24 hotspot

12 havana international

22 gekeurd

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 [email protected]. Hoofdredactie Jim Jansen Zakelijk leider Paul van de Water Eindredactie Wim de Jong Redactie Carlijn van Donselaar, Lisa Hartog (redactie-assistent), Gina Miroula, Jeff Pinkster, Ron Santing, Annemarie Vissers, Melanie de Vries (stagiair) Medewerkers Kim Bos, Anouk Kemper, Thomas van Manen, Roos Menkhorst, Harmen van der Meulen (correctie), Robert Simon (Havana International), Fen Verstappen Fotografen Bram Belloni, Roger Cremers, Fred van Diem, Marc Driessen, Jan-Maarten Hupkes, Henk Thomas, Bas Uterwijk Illustratoren Marc Kolle, JeRoen Murré, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670

De volgende Havana verschijnt woensdag 16 februari

havana

3

nieuws

4

havana

nieuws

Beeld Marc Driessen

Concert op schoot

Bij de artiest op schoot, omdat het niet anders kan. Twintig studentenkamers in het centrum van de stad worden 23 februari omgebouwd tot poppodia en theaters. Voor de vierde keer wordt het Studentenkamerfestival (Stukafest) georganiseerd. Het idee: studenten op een laagdrempelige manier in contact brengen met cultuur. In de verschillende kamers treden onder meer Lucky Fonz III en Dansgroep Amsterdam op. Het festival wordt afgesloten in de Westerunie met onder meer een optreden van DJ Rubix. Kaarten zijn deze week te koop in het CREA café (Turfdraagsterpad 17). (JP) havana

5

nieuws Carlijn van Donselaar / Jeff Pinkster (coördinatie) / Ron Santing / Annemarie Vissers / Melanie de Vries

Geen strafkorting, wel boete n n Hogescholen en universiteiten worden niet verplicht een strafkorting te betalen voor elke student die te lang over zijn studie doet.

In plaats daarvan wil staatssecretaris Halbe Zijlstra (Onderwijs) de bezuiniging van zo’n 185 miljoen euro over alle onderwijsinstellingen verspreiden. Dat blijkt uit het wetsvoorstel dat naar de Tweede Kamer is verstuurd. Ondanks massale protesten van studenten uit heel het land wordt de langstudeerboete wel ingevoerd. Dat betekent dat studenten die studievertraging oplopen vanaf 1 september drieduizend euro extra collegegeld moeten betalen. De wet geldt ook voor studenten die nu al vertraging hebben opgelopen.

Vorige week dinsdag kwam het advies van de Raad van State over het wetsvoorstel. Daarin constateert het adviesorgaan van de overheid dat de doelstelling van het wetsvoorstel onduidelijk is. De regering wil het aantal langstudeerders terugdringen en tegelijkertijd 370 miljoen euro bezuinigingen. Volgens de Raad is dat moeilijk met elkaar te rijmen. In het advies worden bovendien twijfels getrokken over de effectiviteit van de maatregel. ‘Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat instellingen tekortschieten in hun voorlichtende en verwijzende taak, waardoor studenten studievertraging oplopen,’ aldus de Raad van State. ‘Door intensiever onderwijs, waarbij zowel studenten als instellingen op hun verantwoordelijkheid worden aangesproken, zou het studierendement over de gehele linie drastisch kunnen worden verbeterd.’ De

Studenten­ protesten

staatssecretaris geeft toe dat de maatregelen in sommige gevallen hard kunnen zijn, maar niet onaanvaardbaar. Toch is de kans groot dat de maatregel om het collegegeld voor langstudeerders te verhogen niet standhoudt voor de rechter. In de Volkskrant zei staatsrechtgeleerde Wim Voermans vorige week dat de wet niet voorziet in een overgangsrecht voor mensen die al zijn begonnen aan hun studie en hier ineens mee worden geconfronteerd. De rechter kan de maatregel daarom toetsen aan het rechtszekerheidsbeginsel. De Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) zegt in te zetten op de Provinciale Staten­ verkiezingen. Als de oppositiepartijen daar een meerderheid behalen kan het wetsvoorstel via de Eerste Kamer tegengehouden worden. (JP)

Studenten blijven demonstreren tegen de aanstaande bezuinigingen op het hoger onderwijs. Afgelopen maandag bezetten studenten van de Universiteit van Amsterdam nog het Bungehuis in de Spuistraat. Zo’n tachtig studenten, die opereerden onder de naam Professor Protest, stichtten voor één dag de Universiteit van de Toekomst: een universiteit waar uitwisseling van kennis en kritisch denken centraal staat. Ook voor het weekend waren er studentenprotesten. In de binnenstad demonstreerden studenten onder de vlag van Comité SOS tegen de bezuinigingen die het kabinet-Rutte wil doorvoeren. In totaal wil de overheid 370 miljoen euro bezuinigen op het hoger onderwijs. (JP)

Open dag

Beeld Bas Uterwijk

Voor toekomstige studenten werden de deuren afgelopen zaterdag weer geopend. Uit heel het land kwamen scholieren met hun ouders naar Amsterdam. Ruim 19.000 bezoekers, duizend meer dan vorig jaar. Ook het aantal registraties nam toe. Zaterdag schreven 7300 studenten zich in, tegen 6000 vorig jaar. De Leeuwenburg was met 5500 bezoekers opnieuw de populairste plek. Volgens een voorlichter lijkt het negatieve nieuws over de docent die vrouwen geen hand wil geven geen invloed gehad te hebben op de bezoekersaantallen. Opvallend waren de inschrijvingen in het Singelgrachtgebouw en de Fraijlemaborg. Ruim vijftig procent van de bezoekers schreef zich daar ook daadwerkelijk in. (JP)

Even iets opmerkelijks doen n n Met de projectie van tientallen filmpjes op het Kohnstammgebouw in de Wibautstraat werd het project Students in Motion vorige week vrijdag afgesloten.

Vijftienhonderd studenten verdeeld over honderdnegentig groepjes, voerden die week honderdnegentig keer een flashmob uit en maakten daar honderdnegentig filmpjes van. In een stormachtige setting werd even voor zes uur het eerste filmpje geprojecteerd op de flank van het Kohnstammgebouw.  Het was de afsluiting van een projectweek waarin eerstejaars studenten van het domein Media, Creatie & Informatie een week lang samenwerkten om elkaar en de creatieve industrie van de stad beter te leren kennen. Met behulp van een groot touchscreen wer6

havana

den de filmpjes één voor één op de muren van het gebouw geprojecteerd. De urban projection werd begeleid door studenten van het MediaLAB. De filmpjes zijn het resultaat van de flashmobs die een dag eerder werden georganiseerd door de studenten. Op verschillende plaatsen in de stad doken ze op om even iets opmerkelijks te doen en daarna snel weer te vertrekken. Het startschot werd donderdagmorgen gegeven op de Dam. Studenten wilden een menselijke ketting ­vormen, maar dat mislukte omdat voor ­niemand duidelijk was wat er precies moest gebeuren. Op Twitter spraken verschillende studenten daarom al van een ‘flashflop’ of ‘failmob’.  Later op de dag wisten de studenten alsnog de aandacht op zich te vestigen met andere acties. In het Vondelpark werd aandacht

gevraagd voor duurzaamheid. Vlakbij het viaduct, op de T-splitsing bij het Filmmuseum vormden studenten met honderden plastic bekertjes – even daarvoor bij de AH gekocht – het woord ‘recycle’. Zij wilden de aandacht op duurzaamheid vestigen. Elders in de stad werd later een silent disco gehouden, ook werd er rond stoeltjes gedanst in de Kalverstraat. De samenwerking was er ook op gericht meer eenheid in het domein te krijgen. Studenten van het AMFI, interactieve media, media, informatie & communicatie en informatica en technische informatica werkten vijf dagen lang met elkaar samen. De tien beste filmpjes worden later vertoond op de reclameschermen in bus en tram. (JP) Lees een reportage over de week op pagina 17.

Amstelcampus Festival

Het Amstelcampus Festival is vorige week vrijdag weer in de steigers gezet. Het festival, dat dit jaar voor de derde keer wordt georganiseerd, wordt voor het grootste deel georganiseerd door studenten. In de vroege ochtend bogen twaalf studenten logistiek zich in het Maagdenhuis over de infrastructuur van het evenement. In de middag werden in het Filmmuseum in het Vondelpark dertig studenten van de opleiding media, informatie & communicatie voorgelicht over de inhoud en vorm van het festival. Uiteindelijk zullen studenten per groepje een voorstel doen voor het hele programma. Het Amstelcampus Festival wordt dit jaar gehouden op 23 juni op het Kohnstammhof, aan de achterkant van het Kohnstammgebouw in de Wibautstraat. (JJ)

Herstel

In het artikel ‘Revalideren dankzij spelcomputer’ in Havana #20 (2 februari) is Bob van den Berg abusievelijk opgevoerd als program manager van de European School of Physiotherapy (ESP). Bob van den Berg is docent en was tot zeven maanden geleden program manager. Jesse Aarden is momenteel program manager van ESP.

nieuws

Onvrede over handenschudkwestie n n Verschillende politici hebben hoofdschuddend gereageerd op het besluit van de hogeschool om geen maatregelen te treffen tegen de docent bedrijfseconomie die vanwege zijn ­islamitische geloof vrouwen geen hand wil geven.

De Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan vindt dat de docent vrouwen gewoon de hand moet schudden omdat hij werkt in het publieke domein. Hoewel de docent bedrijfseconomie geen wettelijke regels overtreedt, is het volgens de burgemeester ‘niet wenselijk om in een publieke functie geen hand te willen geven aan vrouwen’. Dat standpunt zal integratiewethouder Andrée van Es

om onderscheid te maken tussen mannen en ­vrouwen,’ aldus De Jager. De docent zelf verklaart dat het niets te maken heeft met ‘disrespect of het niet waarderen’ van zijn vrouwelijke collega’s. Verder wil hij niet ingaan op de kwestie, omdat er nog gesprekken lopen. Van der Toorn heeft in een brief aan alle medewerkers van de hogeschool laten weten dat hij de emoties die het nieuws heeft opgeleverd, verkeerd heeft ingeschat. ‘Als voorzitter van het College van Bestuur had ik dit eerder moeten onderkennen en duidelijker moeten zijn over het feit dat gelijkwaardige behandeling van mensen voor ons een onwrikbaar uitgangspunt is.’ Om de gevoeligheden te bespreken organiseert het bestuur de komende tijd een aantal debatten. (JP)

ook overbrengen in een gesprek met het hogeschoolbestuur. HvA-collegevoorzitter Karel van der Toorn blijft bij het standpunt dat een docent met deze overtuigingen gewoon op de hogeschool moet kunnen werken. Dat veroorzaakte woede in de fractie van de PVV. Volgens de PVV gaat de HvA alle perken te buiten door ‘vrouwendiscriminatie’ te accepteren. De partij noemt het hogeschoolbestuur een ‘dhimmibestuur’, omdat de bestuurders zich zouden onderwerpen aan de islam. De partij heeft Kamervragen gesteld. Het besluit van het hogeschoolbestuur riep ook onder medewerkers en studenten felle reacties op. Astrid de Jager, voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) toonde zich verbolgen. ‘Het is onacceptabel, want het is in strijd met de grondwet

‘Het hbo wordt onderschat’ n n De nieuwe HvA-rector Jet Bussemaker benadrukt het belang van het hbo voor de samenleving. ‘Het is anders, maar zeker niet minder.’

Haar eerste honderd dagen als rector van de HvA wil Jet Bussemaker gebruiken om de hogeschool goed te leren kennen. Daarvoor wil ze met zo veel mogelijk medewerkers en studenten gaan spreken. ‘Ik wil graag weten wat er leeft, waar mensen positief over zijn, maar ook horen wat er beter moet. Ik wil ervaren wat er gebeurt door lessen en onderzoekspractica bij te wonen, maar ook door meteen aan het werk te gaan.’ De nieuwe rector benadrukt het belang van het hbo voor de samenleving, dat volgens haar wordt onderschat. ‘Wetenschappers aan een universiteit praten over dilemma’s en

ontwikkelen een visie; dat is heel belangrijk,’ zegt Bussemaker. ‘Maar van net zo groot belang zijn al die mensen die voor de klas staan en daadkrachtig moeten handelen als bijvoorbeeld twee kinderen elkaar te lijf gaan. Dat is anders, maar zeker niet minder.’ Een van Bussemakers taken is het onderzoek binnen het hbo op de kaart zetten. ‘Ik ga er wel voor waken dat we een slap aftreksel worden van hetgeen er aan de universiteit gebeurt. Ik wil me gaan richten op de beroepspraktijk. Ook ga ik kijken waar op dit gebied de meerwaarde in de samenwerking tussen UvA en HvA ligt.’ In de week van haar aanstelling maakte Bussemaker al gelijk een relletje mee: de commotie over de docent die uit geloofsovertuiging weigert vrouwen de hand te schudden. ‘We zijn een multiculturele hogeschool en dat is leuk en moeilijk tegelijk. De HvA wordt wel

de integratiemotor van Amsterdam genoemd daar ben ik trots op. Daar kan de UvA nog wel een puntje aan zuigen. Maar omdat we zo multicultureel zijn, moeten we ook onze verantwoordelijkheid nemen. Deze zaak heeft voor tumult gezorgd; dat is mij niet vreemd vanuit mijn politieke verleden. Ik wil bijna zeggen: een dag zonder tumult is een dag niet geleefd.’ Bussemaker studeerde politicologie aan de UvA, waar ze cum laude afstudeerde en in 1993 promoveerde. Ze was Tweede Kamerlid voor de PvdA en staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in het vierde kabinet-Balkenende. Op 1 maart begint ze aan haar werkzaamheden als rector. (JJ)

Lees het profiel van Jet Bussemaker op pagina 18

Zwemmen tussen de piranha’s Vijf keer het IJsselmeer rondzwemmen werd toch een beetje saai. Het klinkt een beetje flauw, geeft Daan Glorie toe, maar volgens de zwemmer gaat het op een gegeven moment echt vervelen. Daarom heeft hij zichzelf een nieuw doel gesteld: de zwemmarathon van Argentinië, 88 kilometer lang. Dat is te vergelijken met de afstand van Amsterdam naar Apeldoorn. ‘Het is echt een hele gave wedstrijd. Een droomdoel.’ De wedstrijd is een van de langste en zwaarste zwemmarathons ter wereld. De tocht voert van Hernandarias tot Parana en is niet geheel zonder gevaar: afgelopen jaar werd er tijdens de wedstrijd een vrouw aangevallen

Beeld Daan Glorie

n n 88 kilometer legt marathonzwemmer Daan Glorie (22, sportmarketing) volgende week af in Argentinië. Voor de sport en het goede doel.

door piranha’s. Voor de competitie worden zwemmers uitgenodigd. In november vorig jaar kreeg Glorie het verlossende woord: ‘Hi Daan. You’ve been accepted to participate.’ ‘Momenteel ben ik alleen maar kilometers aan het maken,’ zegt Glorie. ‘Twee keer per dag lig ik in het water, tussendoor studeer of werk ik.’ Voor meer dan dat heeft de langeafstandszwemmer ook geen tijd. Om zes uur

staat hij op, om zeven uur ligt hij in het water. Twee uur later begint zijn reguliere studentenleven, en in de avond keert hij terug naar het zwembad. ‘Misschien ga ik vier keer in het jaar uit. Ik leef voor de sport en daar ken ik ook iedereen.’ In Macedonië zwom Glorie zijn langste wedstrijden tot nu toe, dertig kilometer. De wedstrijd in Argentinië wordt de eerste wedstrijd waarbij hij meer dan negen uur in het water zal liggen. ‘Afzien en doorzetten,’ zegt de zwemmer zelfverzekerd. Toch is het meer dan een sportieve droom alleen. Met zijn actie wil hij ook geld inzamelen voor het Ronald McDonald Centre in Amsterdam Noord, een sportcentrum voor gehandicapte kinderen. De student sportmarketing duikt 13 februari de Argentijnse rivier in. Als hij hem uitzwemt zijn er nog genoeg doelen over. ‘In juni wil ik 24 uur achter elkaar gaan zwemmen. En ik wil nog eens het Kanaal overzwemmen.’ (JP)

HvA-agenda 10 februari

Hotspot Nieuw-West Hoe wordt Nieuw-West een hotspot waar mensen graag willen wonen en werken? Dat is de hoofdvraag tijdens de conferentie op donderdag 10 februari georganiseerd door het stadsdeel en studenten van de HvA. In zeven workshops bedenken bewoners, professionals, ervaringsdeskundigen en vrijwilligers samenwerkingsplannen. Uitgangspunten voor de discussies zijn de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) en Welzijn Nieuwe Stijl. Wethouder Welzijn en Zorg Jesse Bos opent om 13.00 uur de conferentie die plaatsvindt op het Nova College Amsterdam aan de Burgemeester Hogguerstraat 2. Aanmelden bij Rosita Kalidien [email protected]

17 februari

Studiesucces Op donderdag 17 februari organiseert psychologisch adviesbureau NOA in Pakhuis de Zwijger een seminar met als thema ‘Het voorspellen van studiesucces’. Het seminar duurt van 13:30 tot 17.00 uur. www.noa-vu.nl

23 februari

Stukafest Op 23 februari wordt de vierde editie van Stukafest Amsterdam gehouden, waarin twintig studentenkamers worden omgetoverd tot minitheaters. Naast muziek en comedy worden er ook literatuurbijeenkomsten gehouden. Tijdens de huiskamervoorstellingen voorzien de gastheren en -vrouwen het publiek van een biertje, wijntje en een hapje. www.stukafest.nl

9 maart

Conferentie Vastgoed Uitgeverij Elba Media organiseert de conferentie Maatschappelijk vastgoed 2011, met als thema ‘verzakelijking is meer rendement van uw maatschappelijk vastgoed met minder geld’. Uit onderzoek van Fakton en de Hogeschool van Amsterdam blijkt dat gemeenten gezamenlijk meer dan 1,8 miljard euro laten liggen door een slordige omgang met het eigen vastgoedvermogen. Tijdens de conferentie wordt ingegaan op oplossingen waarmee organisaties doelmatig en transparant kunnen ondernemen op vastgoedgebied. www.conferentiemaatschappelijkvastgoed.nl

Meer HvA-activiteiten zijn te vinden op www. havanaweb.nl/agenda. Kopij voor de HvAagenda kan gestuurd worden naar havana@ hva.nl.

havana

7

nieuws

afstuderen

ACE langer in de Vijzelstraat n n Het Amsterdam Center for Entrepreneurship (ACE) kan zeker tot 31 mei blijven in het gebouw Duintjer CS in de Vijzelstraat.

De renovatie van het voormalige ABN Amrogebouw is uitgesteld door woningbouwvereniging Stadgenoot. ‘Voor 1 april wordt duidelijk of die termijn wordt verlengd,’ zegt woordvoerder Pim de Ruiter. ‘Corporaties hebben minder geld. Door de economische crisis zijn veel projecten uitgesteld of ­stilgelegd.’ ACE-coördinator Martin Haring beaamt dat het economisch tij roet in het eten gooit: ‘Er is geen projectontwikkelaar die nu wil investeren in het renoveren van het pand. Het gebouw ligt daarbij ook aan de route van de

nieuwe Noord-Zuidlijn, op die plek nu renoveren lijkt mij niet voor de hand liggend.’ Haring verwacht dat door deze vertraging het centrum de komende twee tot vijf jaar kan blijven zitten op de huidige plek. ‘Daar heeft Stadgenoot het in ieder geval over.’ Ondertussen houdt Haring zijn ogen wel open. ACE

heeft binnenkort ook gesprekken over een locatie in het oude pand van de HEMA in Zuidoost. De onderhandelingen over een nieuwe locatie op het Damrak, op de vierde etage van het oude C&A-winkelpand zijn om die reden ook afgebroken. Haring: ‘Het zou kapitaalvernietiging zijn. Aan de Vijzelstraat hebben we toch voor een flink bedrag verbouwd.’ Het Amsterdam Center for Entrepreneurship verzorgt onder meer de minor ondernemerschap, waarin studenten alle facetten van het ondernemen krijgen bijgebracht. De studenten schrijven een ondernemingsplan en voeren dat ook uit. Ook krijgen studenten de mogelijkheid hun eigen onderneming op te zetten en ermee af te studeren. De minor wordt gevolgd door zowel studenten van de HvA als van de UvA. (AV)

Primeur financiële standaard n n De HvA is de eerste hogeschool in Nederland die accountancystudenten de nieuwe standaard XBRL bijbrengt. Wereldwijd is er nog geen vaste standaard voor het uitwisselen van financiële informatie. Maar nu landen als China en de Verenigde Staten zijn overgestapt op XBRL, voluit ­eXtensible Business Reporting Language, lijkt die er wel te komen. Dankzij de opmaaktaal HTML surfen we over het internet, dankzij XBRL loopt het financiële verkeer in goede banen. Met die vergelijking duidt Jacques Urlus, XBRL-specialist en gastdocent bij de opleiding accountancy, het belang van de financiële standaard. ‘Zowel degene die de financiële informatie verstuurt, als degene die de financiële gegevens ontvangt weet zeker dat ze de informatie op

dezelfde manier interpreteren.’ Want daar gaat het nogal eens mis in de accountancy. Zo kan financiële informatie aangeleverd worden in Excel-bestanden, pdf’jes of Word-bestanden. Urlus: ‘Stel dat je als bedrijf een krediet aanvraagt bij een bank, dan wordt die informatie overgetikt in het banksysteem om te onderzoeken of het bedrijf solvabel is. Zo’n bank interpreteert gegevens. Staan die twintig auto’s die ooit voor twee ton zijn aangeschaft als historische kostprijs in de boeken of wordt de actuele waarde bedoeld? Daar kan het gemakkelijk misgaan.’ Door XBRL verdwijnt die onduidelijkheid, zegt ook Antoon van Aken, docent bij de opleiding accountancy. ‘Het is een open standaard die in de Verenigde Staten al is verplicht. In Nederland gebruiken de Belastingdienst en de Kamers van Koophandel het

onder meer. En ook de banken zijn inmiddels overgestapt. Daardoor verwachten we dat het beroepsveld de komende jaren flink gaat veranderen; iedereen krijgt met XBRL te maken. Gek genoeg zijn veel accountancykantoren hier nog helemaal niet op voorbereid.’ Twee jaar geleden begon Van Aken daarom al met het opzetten van een Stage+-programma. ‘Geïnteresseerde studenten kregen het concept in veertien ochtenden bijgebracht. Vanaf september nemen we een inleidend vak op in het vaste curriculum, zijn studenten dan nog steeds geïnteresseerd dan kunnen ze doorstromen in het Stage+-programma.’ Trots is Van Aken op het fictieve accountancykantoor dat wordt opgezet volgens de laatste standaarden. ‘Vierdejaars leren daar vanaf september 2011 volledig werken met dit nieuwe concept.’ (JP)

Het eigen YouTube van DEM n n Informatie delen, daar gaat het om. Het domein Economie & Management heeft sinds begin januari een eigen educatieve YouTube.

Het platform, waarop studenten educatieve filmpjes kunnen bekijken, heet Virtual Library en is via nNet te vinden. Op de website zijn al meer dan honderd filmpjes te vinden die de leerstof van studenten moeten verhelderen. Docenten maken de filmpjes in samenwerking met Mind-Z, het e-learning bedrijf achter de website. Daan van Kooten, oprichter van Mind-Z, geeft aan dat de Virtual Library absoluut geen vervanging is van de docent. ‘Als je wilt weten hoe het model in zijn geheel werkt, moet je naar de les gaan.’ Wat de oprichter betreft is Virtual Library dan ook vooral een naslagwerk. Om het studeren 8

havana

zo interessant mogelijk te maken, hanteert het bedrijf twee soorten filmpjes: rollenspellen en PowerPoint-animaties. In beide filmpjes wordt zo veel mogelijk gebruikgemaakt van praktijkvoorbeelden. ‘Als er een bepaald model wordt uitgelegd, gebruiken we voorbeelden van bedrijven die met het model gewerkt hebben. De ABN Amro had een bepaald probleem en zo hebben zij het opgelost,’ legt Van Kooten uit. De website bestaat al vijf jaar, maar was tot voor kort alleen toegankelijk voor studenten die een opleiding in de Leeuwenburg volgden. Vanwege het succes is de website begin dit jaar opengesteld voor het hele domein. Tot die tijd had tachtig procent van de economiestudenten wel eens gebruikgemaakt van Virtual Library. Studenten zelf kunnen ook filmpjes toevoegen door een eigen ‘community’ op te

richten. In de toekomst wil Mind-Z de filmpjes ook koppelen aan tentamens. Virtual Library kan dan gebruikt worden om te zoeken naar informatie die relevant is voor een bepaalde toets. (MdV)

-advertentie-

Koeriersbedrijf zoekt koeriers m/v (studenten) die als chauffeur in roosterverband 1, 2 a 3 dagen per week inzetbaar zijn. Vereisten: minstens 2 jaar rijbewijs, lftd 21 t/m 28 jaar, woonachtig A’dam en omstreken. Schriftelijke reakties naar: Golden Express Koerier, San Franciscostraat 22, 1175 RE Lijnden tel. 020-4489040 [email protected]

Liset van der Laan (23) Interactieve media ‘Ik hou al jaren een blog bij over lifestyle. Vaak over verschillende outfits van mezelf, maar ook over film en fotografie. Niet dat ik het superfanatiek doe hoor, maar ik update wel één à drie keer per week. Ik vroeg me af waarom sommige modeblogs nou ontzettend succesvol worden. Wat die blogs goed maakt. Ik heb me vooral gericht op individuele blogs, van onafhankelijke mensen die er zelf een hebben opgezet, en niet over blogs die geïntegreerd zijn in modesites van tijdschriften of zo. Via mijn eigen blog heb ik een enquête afgenomen, waarop in totaal zo’n tweehonderd mensen hebben gereageerd. Daarnaast heb ik een aantal modebloggers geïnterviewd. Op basis van mijn bevindingen heb ik geprobeerd beginnende bloggers een advies te geven. Dat advies is geworden: begin alleen een blog over iets wat je ontzettend interesseert. En echt niet omdat je er geld mee wil gaan verdienen. Want dat werkt niet, dat hou je niet vol. Want je moet echt veel updaten om interessant te blijven. Sommige mensen die ik heb gesproken zijn er wel dertig uur per week mee bezig. Nee, ik hoef dat niet zo. Ik ben er ongeveer vijf à tien uur per week mee bezig. Dat vind ik genoeg.’ HvA+ ‘Bij interactieve media was alles wat ik bedacht en een beetje innovatief was eigenlijk altijd wel goed. Bij mijn minor Visual culture bij het AMFI, was dat wel anders. Daar ging het er echt harder aan toe. Dan maakte ik foto’s, waar ik echt hard aan had gewerkt, en kreeg ik te horen dat het slecht was. Maar uiteindelijk werd het door deze kritiek wel beter, en was ik extra trots op het eindproduct. De docenten doen echt hun best voor je.’ HvA- ‘Mijn minor heeft me tegelijkertijd ook de meeste kopzorgen bezorgd. In het begin had ik fotografie nog niet zo goed onder de knie. Ik nam alles veel te letterlijk. Daarom duurde het soms ontzettend lang voordat ik een goed product had, iets waar ik zelf tevreden over was. Dat was wel eens vervelend.’ n Ron Santing

prikbord Hebt u nieuws voor deze pagina? Mail [email protected].

DEM

Digitaal loket

Op de homepage van nNet, het intranet van domein Economie & Management, kunnen studenten sinds kort een digitaal loket vinden. Hier zijn de antwoorden te vinden op veelgestelde vragen, die vaak worden gesteld aan de informatiebalies van verschillende opleidingen en afdelingen. De opleidingen en de klantenservice IT&V hebben hun informatie inmiddels op het loket gezet, afdelingen als het International Office zullen snel volgen. Het loket is een eerste stap in het verbeteren van de informatievoorziening voor studenten. In de Studenten Tevredenheids Monitor scoort het domein op dit gebied en de afhandeling van klachten laag.

DG

Voorlichting

Om aankomende studenten voor te lichten over ergotherapie en oefentherapie mensendieck hebben studenten van deze opleidingen zeven films gemaakt over zowel de goede als de slechte kanten van de opleidingen. De films, die te zien zijn op www.hva. nl/gezondheid, gaan naast de goede en slechte kanten van de opleidingen ook over vakken, beroepen, stages en welke eigenschappen studenten moeten bezitten. Rien de Vos, domeinvoorzitter Gezondheid, vindt het goed dat de studenten nu zelf aan het woord zijn over de opleidingen. Zo kunnen de aankomende studenten zien dat een studiekeuze een persoonlijke aangelegenheid is.

DMCI

Sportnetwerk

Voormalig HvA-student Sander Fonville zoekt studenten die hem kunnen helpen om de website Sport-Netwerk.nl te promoten. Voor de site is hij op zoek naar creatievelingen die een flyer en een poster kunnen ontwerpen. SportNetwerk.nl is een startende website waar Fonville vraag en aanbod in de sportwereld samenbrengt. Fonville streeft ernaar alle sportvacatures en stages in Nederland overzichtelijk bijeen te brengen. Dus ben jij handig met bijvoorbeeld inDesign en Photoshop en wil jij graag je cv een boost geven met praktijkervaring? Mail dan voor meer informatie naar [email protected].

DT

Meeloopdag

Vrijdag 11 februari, van 9.00 uur t/m 13.30 uur is er een profielkeuzedag. Tijdens de profielkeuzedagen wordt er een bordspel gespeeld met scholieren van havo 3, waardoor ze een idee krijgen van het soort werk dat mensen in de technieksector doen. Op deze manier krijgen ze meer inzicht in wat het profiel natuur & techniek inhoudt. De profielkeuzedagen vinden HvA-breed plaats op verschillende locaties. Lijkt het je leuk om mee te helpen met het spel, geef je dan op bij Eva en Mirjam ([email protected]). Je verdient 8 euro per uur. Bouwkunde­ studenten kunnen de uren gebruiken voor hun ‘strippenkaart’.

DOO

Seminar

Het kenniscentrum van het domein Onderwijs & Opvoeding organiseert op donderdag 10 februari zijn vierde seminar in de Krachtvoerreeks van dit collegejaar. Het seminar ‘Kennisinstellingen versterken ambitieus ondernemerschap’ wordt verzorgd door Mirjam van Praag, hoogleraar ondernemerschap en organisatie aan de UvA. Zij zal ingaan op de toenemende aandacht voor ondernemerschap in het onderwijs en de vragen die dit met zich meebrengt. Het seminar vindt plaats in ruimte C1.07 van het gebouw aan de Wenckebachweg en duurt van 16.00 uur tot 17.00 uur. Inschrijven kan via de site van het kenniscentrum.

DBSV

Studiereis

Studenten hbo-v kunnen een studiereis naar Limerick, Ierland winnen, waar de tweede European Transcultural Nursing Association Conference plaatsvindt. Om mee te dingen naar de prijs moeten ze in duo’s een Engelstalig artikel schrijven, dat moet gaan over de volgende stelling: ‘Healthcare to patients with different biographical backgrounds often focuses on ethnicity. This creates segregation by highlighting differences rather than similarities.’ De uiteindelijke versie van dit artikel mag niet meer dan 4000 woorden bevatten. De studiereis vindt plaats van 29 juni tot en met 3 juli en alleen studenten hbo-v dingen mee naar de prijs. Inzenden kan tot 15 april.

DMCI

Valentijn

Weer geen date met Valentijnsdag? Geen bloemen, kaartje of andere vorm van liefde ontvangen? Niet getreurd: op donderdag 17 februari kun je speeddaten met je medestudenten en met de MIC Alumnivereniging. Vergroot je netwerk, deel je kennis en liefde voor het vak en sleep met een beetje geluk een stageof afstudeer­plek binnen. In de Lax staat het bier koud en de eerste drie drankjes zijn voor rekening van de alumnivereniging. Tevens zal ook Dr. Love aanwezig zijn. Aanmelden moet voor 10 februari, MIMagine-leden hebben voorrang. Inschrijven kan op mimagine.nl

DMR

Sis

Vanwege onderhoudswerkzaamheden aan het studenteninformatiesysteem kan het bedrijfsbureau tot en met 20 februari geen informatie geven over de status van in- en uitschrijvingen, machtigingen en betalingen. Doordat het computersysteem van de studentenadministratie tijdelijk afgesloten is kunnen er ook geen bewijzen van betalingen en inschrijvingen worden afgegeven aan studenten. Voor vragen over de problemen kunnen studenten contact opnemen met het bedrijfsbureau. Het bedrijfsbureau is te bereiken op 020 5488190 of [email protected].

DOO

Mediteren

Vanaf 10 februari kan er weer gemediteerd worden bij het domein Onderwijs & Opvoeding. Docent Akasha van den Berg nodigt iedereen uit om te komen. Ervaring is niet vereist. Na een korte inleiding wordt er een half uur in stilte gemediteerd. De kern van meditatie is dat de aandacht in het moment gericht wordt. Daardoor voelen deelnemers zich ontspannen en helder. Voor de cursus zijn meditatiekussens en matten aanwezig. Ook zijn er stoelen aanwezig voor wie dat prettiger vindt. Het komende semester zijn de meditatiebijeenkomsten gepland op de donderdagen van 13.00 uur tot 14.00 uur. Op verdieping C1, tot en met 26 mei.

DMR

Make goals

Op donderdag 10 februari vindt op sportpark Universum in de Watergraafsmeer een ‘vredelievend zaalvoetbaltoernooi’ plaats voor iedereen van culturele & maatschappelijke vorming. Het voetballen is van 16.00 tot 18.00 uur en daarna zijn er bier en bitterballen. Een inschrijfformulier kun je halen bij Joris Steutel. Loop langs in kamer A5.04 of mail [email protected]. Dan kun je een team van ongeveer zeven personen aanmelden. Er is ruimte voor acht teams.

DT

CSI

Op vrijdag 11 februari organiseert The Maastricht Forensic Institute (TMFI) het tweede Maastricht Forensisch Symposium. Het symposium ‘Analyse en interpretatie van materieel bewijs’, dat zal plaatsvinden op het Chemelot-terrein in Geleen, is onder meer bedoeld voor studenten forensic science. Sprekers uit binnen- en buitenland zullen de laatste ontwikkelingen op het terrein van onder meer materialen-, brand- en vezelonderzoek en crime scene management schetsen. Paul Stafford en David Stagg zullen meer vertellen over hun onderzoek in de Ipswich murders. Aanmelden kan via de website van Maastricht University, www.maastrichtuniversity.nl.

Algemeen

Personalia

Lex Sietses (24), student informatica en penningmeester van de ASVA, is benoemd tot lid van het college van beroep voor de examens (Cobex). Sietses zegt blij te zijn met zijn benoeming. ‘Zo kan ik me op een concrete manier inzetten voor studenten van de hogeschool.’ Hij zal zich vooral toespitsen op de vraag of docenten en studenten de juiste procedures hebben gevolgd. Bij het college kunnen studenten bezwaar aantekenen tegen studiegerelateerde beslissingen. Vaak gaat het om zaken waarin een bindend afwijzend studieadvies is opgelegd. Ook vinden veel studenten de weg naar de Cobex als zij het oneens zijn met de toekenning van het aantal studiepunten. havana

9

het gevaar van romantiek

Vijand van de liefde Romantische idealen zijn funest voor de liefde, betoogt Jan Drost. In zijn colleges laat de docent studenten nadenken over die idealen en de misverstanden die daaruit voortkomen. Binnenkort verschijnt zijn boek over het thema. ‘Het is mijn oorlog tegen de romantiek.’ Annemarie Vissers

Nee, hij heeft geen tl-buislichtversie van romantiek, haast Jan Drost (34) zich te zeggen. Althans, het ligt eraan wat je onder

romantiek verstaat. ‘Als onder romantiek wordt verstaan “etentjes bij kaarslicht, fijne uitstapjes met vriend- of vriendin-

lief: blijf dat vooral doen,” zegt de docent filosofie, die tevens het keuzevak ‘Met liefde denken’ doceert aan het domein Maatschappij & Recht. U gelooft dus wel in de liefde? ‘Zeker. Dat is vaak een misverstand hoor, men denkt meteen dat ik niet geloof in liefde als idee. Maar mijn stelling is dat liefde en romantiek twee verschillende ideeën zijn. Op het moment dat je die twee met elkaar gaat verwarren ontstaan er misverstanden. Alles wat liefde in de weg kan staan en wat we ten onrechte als heel mooi en ideaal beschouwen, dat zou ik romantiek noemen. Terwijl we denken dat dat de ultieme vorm van liefde is, is het juist een vijand voor

de liefde. Juist dat wat liefde is, is geen romantiek.’ En u trekt ten strijde tegen die vijand met de stelling dat romantische idealen misverstanden zijn? ‘Ja, het is mijn oorlog tegen de romantiek, maar tevens een pleidooi voor de liefde.’ Wat zijn die romantische idealen? ‘Er is een aantal idealen die desastreus zijn voor liefdesrelaties. Een van de voornaamste is het ideaalbeeld van de eenwording. Het verlangen om samen te smelten. Of het ideaal “liefde moet altijd gepassioneerd zijn”. Dat liefde “een gevoel” is en als dat gevoel niet meer zo hartstochtelijk is als in het be-

Mettie Buitendijk (21, onlangs gestopt met haar studie) en Michael Bosscha (26, voorzitter sociëteit De Lax en vierdejaars interactieve media) Relatie sinds november 2010 Zij ‘Normaal gesproken val ik op blonde types, met blauwe ogen, maar Michael vond ik meteen leuk om te zien. Na een feestje in De Lax bleef hij me stalken met sms’jes. Ik heb de boot een beetje afgehouden, omdat ik naar het buitenland zou vertrekken voor een paar maanden.’ Hij ‘Ik ben haar achterna gegaan naar Berlijn, en we hebben nog geprobeerd “gewoon vrienden” te zijn, maar dat hielden we niet lang vol.’ Zij ‘Michael is heel attent, hij maakt lekkere ontbijtjes en geeft me handkussen.’ Hij: ‘Zij is wat minder romantisch, ze kan wat lomp uit de hoek komen. Maar dat heeft ook wel weer wat liefs.’ Zij ‘Ik kan de sfeer soms verpesten door een rare opmerking. Dan noemt hij me “ma cherie” en dan begin ik te lachen.’ Hij ‘Zij noemt mij Mikey.’ Zij ‘Of het voor eeuwig is, durf ik niet te zeggen. Ik hoop het, maar het is nog te vroeg om zoiets te zeggen.’ Hij ‘Ik hoop dat het lang gaat duren, maar dat weet je niet.’ Zij ‘Ik denk dat mijn driftbuien nog wel voor problemen kunnen zorgen.’ Hij ‘Ik zie niet zo snel problemen. Bij mijn vrienden ligt ze ook heel goed, dat vind ik een fijn idee. Dat was bij mijn vorige relatie wel anders.’ 10

havana

het gevaar van romantiek Nina Manuhutu (24, derdejaars media, informatie en communicatie) en Willem ­Jansen (23, derdejaars interactieve media) Relatie sinds november 2010 Zij ‘Ik ontmoette Willem tijdens een stageopdracht, daarvoor moest ik op pad langs HvA-locaties. Op de Duivedrechtsekade zat hij met een studiegenoot. Ik vond hem er meteen leuk uitzien, mooie bruine krullen en ogen. Hij ‘Via via heb ik toen haar e-mailadres achterhaald. Ik vond haar een mooie meid, anders doe je zoiets niet zo snel. Zo mailden we wat heen en weer, totdat ik haar mee uit eten vroeg. Zij ‘Van eten kwam het niet zo, daar waren we te zenuwachtig voor. Al snel volgde een tripje naar de dierentuin. Volgens mij hebben we toen ook voor het eerst gezoend.’ Hij ‘Nina heeft een duidelijke mening en ze is erg ondernemend. Wat dat betreft zitten we helemaal op één lijn, we denken over veel zaken wel hetzelfde. Soms dramt ze wat door, dat is minder. Dat doen wel meer vrouwen: zeuren.’ Zij ‘Willem is best romantisch. Dat zit in kleine dingetjes, soms neemt hij bijvoorbeeld chocomousse voor me mee omdat hij weet dat ik dat lekker vind.’ Hij ‘Een bloemetje, daar doe ik niet aan.’ Zij ‘Of het de ware is durf ik niet te zeggen hoor, dat is meteen zo groots. Als we een soort broer-zusrelatie krijgen, zonder passie, zou het wel over zijn.’ Hij ‘Met Valentijnsdag gaan we niets doen, dat is zo cliché.’ Zij ‘Je zou kunnen zeggen dat het voor ons elke dag Valentijnsdag is.’

gin van een relatie, die relatie niet meer goed is. Maar er zijn er nog meer, bijvoorbeeld: “het overal over eens zijn” en “over alles hetzelfde denken”.’ Niet iedereen heeft toch dezelfde idealen? ‘Dat klopt, iedere liefdesrelatie is anders. Tijdens het schrijven van mijn boek heb ik echter ontzettend veel mensen gesproken, en uit al die verhalen komen telkens bepaalde idealen terug die keer op keer belangrijk worden gevonden. Met al die informatie ben ik gaan onderzoeken of het terecht is dat we die idealen collectief nastreven, met als belangrijkste vraag: kan het ideaal werkelijkheid worden?’

Beeld Jan-Maarten Hupkes

En? ‘Dat is onmogelijk. En ook niet wenselijk.’ ‘Niet kunnen’ en ‘niet wenselijk’ zijn twee verschillende dingen? ‘Dat klopt. Ik noem het daarom vaak een misverstand in dubbele betekenis. Een romantisch ideaal kan letterlijk een misverstand zijn: een absolute eenheid vormen, een letterlijke samensmelting, dat kan natuurlijk niet. Maar het is ook niet wenselijk: stel je voor dat het wel zou kunnen? Hoe zou dat er in de praktijk uitzien? Die dubbelheid fascineert me: we kunnen soms iets onmogelijks nastreven, maar als we erbij stil gaan staan, moeten we vaak toegeven dat helemaal niet te willen. Romantische idealen zijn vaak gebaseerd op een verkeerde denkwijze. Dat vind ik kwalijk en riskant.’ Wat zijn de kwalijke en riskante gevolgen van het nastreven van die idealen? ‘Met het streven naar het opheffen van het onderscheid tussen onszelf en de ander, hef-

fen we de voorwaarde voor liefde op. Voor een liefdesrelatie moet je immers met z’n tweeën zijn. Als we na een tijdje merken dat we die eenheid niet bereiken, dan ervaren we dat als een mislukking van onze relatie. Ook het ideaal “liefde is een gevoel dat je moet volgen” kan desastreus zijn: je kunt namelijk niet spreken van één gevoel. Welk gevoel volg je dan? Er zijn mensen die hun halve leven volgens dat adagium leven en daarmee behoorlijk wat liefdesslachtoffers maken. Dan doe je zo’n onrecht aan hoe een liefdesrelatie zich ook kan ontwikkelen en vormt romantiek het recept voor teleurstelling. Het

zo voelt als jij. Ik heb mensen gesproken die ruzie kregen op het moment dat de ander weer met vrienden iets wilde ondernemen. De gedachte dat het dan mis is in je relatie, moet je aanpassen.’ En dan is al het liefdesleed de wereld uit? ‘Als je ervan uitgaat dat een liefdesrelatie een tweeheid is, dan worden heel veel dingen normaal. Achter elk romantisch ideaal zit een idee, maar het is niet alleen maar een intellectuele bezigheid, je zult ermee aan de slag moeten. Maar goed, het moet ook geen

ze moet mooi zijn, en vooral niet zeuren. Meiden moeten zich aanpassen aan hun behoeften, wat ze ook vaak doen. Daar gaat het ook over. Ik hou er rekening mee dat mijn studenten in de hulpverlening terechtkomen en in het werk nog veel relatieproblemen tegenkomen. Dan is het goed te weten dat er meerdere perspectieven zijn.’ n

Filosofie en Liefde. Het denken over romantische misverstanden wordt uitgegeven door De Bezige Bij en is verkrijgbaar vanaf 24 maart.

‘Het romantische ideaal is het recept voor teleurstelling’ heeft bijna iets immoreels wanneer je deze idealen – en daarmee misverstanden – boven de werkelijkheid verkiest.’ Waarom houden we er dan toch zo hardnekkig aan vast, als ze niet in ons voordeel werken? ‘Ons hele wereldbeeld is ervan doordrongen. We leven in een tijd met ongekende mogelijkheden en keuzevrijheid, daardoor stellen we enorme eisen aan de liefde. Het rare is dat dat elkaar schijnbaar totaal niet bijt. Maar vraag eens aan mensen hoe die ideale eenheid eruitziet. Dan volgt al snel een opsomming van dingen die meteen illustreren dat het hier gaat om hún ideaal en de ander daarin moet opgaan.Er zitten soms heel egocentrische motieven achter. Je wil dat iemand precies zo denkt als jij, precies

zwoegerij worden hoor. Liefde lijkt mij een activiteit, geen juk dat je moet dragen.’ Hoogleraar sociale demografie Jan Latten (UvA) stelde voor ‘liefdesonderwijs’ aan te bieden, om jongeren te leren omgaan met die vrijheden. Dat moet u als muziek in de oren klinken? ‘Ik pleit er zeker voor dat dit keuzevak HvAbreed wordt aangeboden. Uit reflectieverslagen van studenten merk ik dat jongeren heel erg bezig zijn met de vragen die ik behandel. In het begin dachten studenten nog wel dat het een soort relatiecursus is. Heel af en toe is er nog een verdwaalde student die hoopt dat we bij kaarslicht gedichten gaan lezen. Jongens denken overigens vaak dat zij die idealen niet hebben, maar als ik doorvraag naar hun ideale vriendin, dan is het al snel:

Top 3 romantische misverstanden ■■ Streven naar eenheid – een eenheid vormen is onmogelijk. Voor een relatie zijn twee personen nodig. Bekijk die relatie dan ook vanuit een tweeheid. ■■Liefde is op je gevoel afgaan – Mensen hebben zelden één duidelijk gevoel, vaak zijn het er meerdere tegelijk, tevens tegenstrijdig. Denk na over je gevoel, en probeer het rationeel te bekijken. ■■Liefde is voor eeuwig en altijd – Klinkt mooi, maar is in praktijk niet haalbaar om de simpele reden dat we ooit doodgaan. Ook het onvervulbare houdt hiermee verband. Stop met hunkeren. havana

11

havana international

Tavi and Socrates Thanks to watching young fashion blogger Tavi Gevison speak at Idea City (http://www.ideacityonline.com/presenters/ tavi-gevinson), I realized that our current education

I find her knowledge of the world and her sense of historicity remarkable for such a young person. She is confident enough to doubt information and, even more importantly, she has the courage to doubt herself. A world-savvyness combined with a healthy insecurity: this attitude made me think of Socrates’ “Know Thyself”. Tavi embodies the new student and the education system must adapt to her and her peers, para­doxically enough by returning to the ancient Greeks. The problem in our current system is not a lack of factual knowledge or people to teach it. Rather, it’s the stubborn belief that knowledge and skills can be taught by being lectured to. We assume that a well-formulated sentence sent out in a huge auditorium accompanied by a catchy PowerPoint or Prezi-presentation will magically incorporate itself in the people present. As many studies show, this is a ludicrous assumption. And yet, because of money issues and suspicion of change, we keep on using this method. I cannot imagine that talking at people

was ever a way to get skills and knowledge across, but today especially it is not an adequate way to teach. Young people have the factual knowledge of the world instantaneously at their fingertips via smart phones and tablets. The ability to multitask and absorb different information has grown, and partly thanks to YouTube, Foursquare and Facebook, a sense of globalism is instilled in every preteen. So, what we shouldn’t be teaching is what they should know. We should be teaching them how to question with integrity, how to judge sources with nuance and how self-knowledge is central to all this. As Socrates said, but more importantly showed, talking at people is not the way; talking with them is. According to him the goals of education should be to know who you are and know what you don’t know. And this realization doesn’t occur in a student who’s being talked at. Young people today are not gullible and rightfully they question authority. But nobody is teaching them the skills to question with intelligence, finesse, or a contextual

Beeld Pascal Tieman

system needs to turn to Socrates for help.

and historical understanding of themselves as individuals who do the questioning. And they surely do not learn this by listening alone. They need an environment in which they can act, err and try again. And through this process they will acquire a balanced self-image with insights into their limitations and strong suits. According to Socrates, skills and knowledge are acquired by listening to, interpreting

and testing thoughts and ideas; getting the facts wrong and figuring out why and how is far more important than simply getting them right. Teachers need to be questioning, self-knowing, interested and serviceable people of great ­integrity. Students like Tavi show we need them and Socrates has proven that they exist. Yvonne Poot teaches at RMP/MIC

news

Pollution

Shaking Hands

Back to school

A new study finds that Rotterdam is one of the most polluting cities in the world. The International Institute for Environment and Development (IIED) looked at more than 100 cities in 33 countries. It found that cities in Nepal, India and Bangladesh emit less than half a ton of carbon dioxide equivalent per person per year while the highest emitters—Rotterdam, Denver, Sydney, Washington, Minneapolis and Calgary, respectively—emit more than 17 tons per capita, according to the study by the IIED, a London-based independent and nonprofit group. Rotterdam sends per capita 29.8 tons of CO2 into the air. That’s more than Shanghai (11.2 tons) or Athens (10.4 tons). Source: dutchdailynews.nl (CRS)

Amsterdam Mayor Eberhard van der Laan finds it “an undesirable situation” that a teacher at the HVA, based upon his Muslim faith, doesn’t want to shake hands with women. He said this Thursday during a meeting of the city council. The executive board (College van Bestuur) of the HvA had already authorized the man’s decision. Van der Laan said that while the teacher is not breaking any rules, such behaviour is inappropriate. A few years ago there was a somewhat similar discussion in Amsterdam when it appeared that a number of Muslim street coaches did not shake hands with women. The previous mayor, Job Cohen, said that while shaking hands was the norm, in this particular situation there was not a problem. This earned him much criticism. Source: elsevier.nl (CRS)

In school year 2009/2010, approximately 30 percent of pupils who had left school prematurely in 2004/2005 had returned to school or otherwise obtained a basic qualification. More women than men followed this pattern. The return-to-school rate is higher in stable home environments. In the period 2002-2004, the type of household of approximately 15 percent of early school leavers from school year 2004/2005 had changed, i.e. their parents had divorced or remarried or female premature school leavers had given birth. The proportion of young people in this category who subsequently managed to obtain a basic qualification certificate is about 4 percentage points lower than among early school leavers whose home environment remained stable. The difference is the same for both genders. Source: cbs.nl (CRS)

12

havana

havana international TIPS for YOU

black & white

what’s on

sweet spot

Paradiso, 15 Feb

Iron & Wine

American singer-songwriter Sam Beam, aka Iron & Wine, became famous as the new hope of introspective, whispery and straightout-of-the-home-studio indie-folk. With 2007’s highly-lauded The Shepherd’s Dog, he went for a full band and more experimental production; and his new, sweetly-titled full-length Kiss Each Other Clean follows a similar direction. Whatever the packaging, however, Beam’s songwriting skills are among the best of his generation and always shine through.

Foam, runs until 16 March

Joris Jansen - Kosmos

Beeld Bram Belloni

An ode to analogue photography by the upand-coming photographer, who uses one old photograph (which itself is not exhibited) as vantage point which he then examines from all imaginable aspects and with all means: word, image, microscope.

Kriterion, 16 Feb

Jukebox Nights Alex Ruckheim is in his first year at AMFI. Travel Because of my father’s profession I travelled a lot when I was a child. In fact, this enabled me to live in several countries around the world: England, Austria, Tunisia, U.S.A. and Venezuela amongst others. Still driven by the urge to experience new countries, I now decide myself where to go next. Fashion Originally from Berlin, I study International Fashion & Management at AMFI. Fashion is more than what is viewed on the latest runways; amongst others, it connects to art, time and lifestyle. My first step into this vast business is SIMON&ME, a fashion and lifestyle label that was founded by my fellow AMFI student Simon Freund and is maintained by both of us next to our studies. SIMON&ME is committed to sustainability and the awareness of environmentally friendly materials and production, while pursuing a limited-edition concept that distances itself from mass production. Music Living in Berlin there is no chance of avoiding its stunning, celebrated and notorious music scene. The experience of Berlin’s strong, impulsive electro and techno sounds is one to behold. Food With an Italian mother, I favour Italy’s traditional and genuine “cucina italiana” most. Pasta, pizza and afterwards an espresso: simple kitchen with a hint of Italian flair, the perfect combination for us students.

Art The world is full of compelling art, artists and design. But how do we find out about it? I regularly update and inform myself through podcasts by gestalten.tv, a company that specialises in developing content of worldwide cutting-edge visual culture. Gestalten caters to an international audience and introduces creative and highly inspiring art and design. Magazine In terms of personal interest as well as considering my field of study, one of my favourite magazines is Textile View and its sister publication View2. These magazines deliver practical and inspirational information for designing, making and selling fashion. Moreover, they have a worldwide reputation for accurate and commercial fashion prediction. Volunteering Before I began my studies at AMFI, I worked voluntarily for West Coast Kids, a charity organisation based in South Africa. During this time, I encountered new people, culture and travelled one of the most intriguing places of the world. The time not only filled the gap between high school and AMFI, but also provided the essential space that I needed to ponder my future orientation.

In our times of movie downloads, TV casting shows with audience voting and on-demand television, Kriterion’s Jukebox Nights bring together elements of all of the above, combined with a (phew) pleasantly retro Jukebox image. For each edition, they nominate a number of films and visitors are able to vote on which one they want to see on the silver screen. For more information and online voting, see www.jukeboxnights.nl.

Van Gogh opens 11 Feb

Stepping out in Montmartre

Tying in with its upcoming ‘Picasso in Paris’ exhibition, the Van Gogh Museum revives the spirit of Paris’s flourishing artists’ district Montmartre around the year 1900. Posters, illustrations for magazines, designs for theatre decors and other publicity materials made by avant-garde artists such as Henri de Toulouse-Lautrec and Théophile-Alexandre Steinlen perfectly capture the feel of the modern city.

Melkweg Theater, 15 Feb

T.r.a.s.h.

A montage of intense dance performances about seemingly charming tales with dark undertones, Disorderly Conduct is the first part of T.r.a.s.h.’s dance trilogy Humanoid, a collection of portraits of the big emotions of daily life.

No One a Stranger It is tucked away in the centre of Amsterdam behind what seems to be a front door to an ordinary house. It’s easy to walk straight past it without ever knowing it’s there. The Begijnhof is one of the oldest enclosed courtyards of the city, dating back to the 14th century. Situated in the very inner circle of town near the Spui, the Begijnhof houses a lovely garden, a church and some of the most beautiful townhouses you have ever seen. The Begijnhof used to be home to the beguines, a lay Roman Catholic sisterhood established in the 13th century. The yard survived fires as well as 16th-century religious strife. Now famous for its peaceful character, in the midst of noisy city life the Begijnhof is the perfect place to come and relax. Once you’re through the door, you find yourself in a surprisingly quiet yard at medieval street level—which means a metre below the rest of the city centre—filled with historical beauty. As you walk around the garden, you’re sunk in history. The Begijnhof is home to one of the two famous wooden houses still existing in Amsterdam. This particular wooden house dates back to around 1528 and is probably the oldest one of its kind in the Netherlands. Another building that breathes history is the English Reformed Church, which is surrounded by two old “bleach fields”, where, to earn money, the lay sisters bleached fabrics by the natural action of sun and water. Despite its own rough times, suffering fires and religious strife, the English Reformed Church is still there, and a sign over its entrance sums up the feel of the entire courtyard: “Within these walls let no one be a stranger”. Opening times Begijnhof 09.00-17.00 Entry free (Melanie Caitlin)

Correction

The final sentence of Paul den Hertog’s article in last week’s Havana should read: “I don’t consider a day of counting words to be an ‘encouragement of learning’ at all and sincerely hope the participants in the minor will come up with easier, better and more modern ways of compensating the original authors!” havana

13

boer zoekt vrouw

Briljant en doodnormaal Elke week kijken ruim vijf miljoen mensen naar de boeren en hun quest for love. Waarom vinden we deze datingshow zo leuk? Drie deskundigen over het kijk­cijferkanon Boer zoekt vrouw. Anouk Kemper

Natuurlijk is Boer zoekt vrouw voornamelijk bedoeld als amusement. De kijker moet vermaakt worden, daar gaat het om. Toch roept het programma ook vragen op. Om te beginnen: wat maakt het nou interessant om te zien hoe vijf onhandige boeren aan de vrouw komen? Historicus Peter van Dam, die onderzoek doet naar het thema nationale identiteit, heeft wel een vermoeden. ‘Het programma is gewoon goed gemaakt. Er zit spanning in, er wordt op de juiste momenten gecut, dat soort dingen.’ Maar dat zijn oppervlakkige redenen voor het succes, meent Van Dam. De BZV-kijker vindt het vooral fijn dat de beelden zo vertrouwd aan doen. ‘Men denkt: dit is Nederland zoals het was, dit is de echte poldercultuur. Dat zie je bijvoorbeeld terug in het landschap, “echt Nederlands”. Iedereen herkent het. Zelfs als je met de trein van Amsterdam naar Den Haag gaat, ben je meteen omringd door het platteland.’ Volgens de historicus schept elke gemeenschap een ideaal verleden en past het ‘boerenlandschapsgevoel’ heel goed bij dat ideaalbeeld van de Nederlanders. ‘Sommige vrienden zeggen dat ze graag Boer zoekt vrouw kijken als ze terug zijn van vakantie, omdat ze zich dan weer echt thuis voelen. Die boeren staan voor een authentieke levensstijl. Onzin natuurlijk, want ze runnen een groot, modern bedrijf. Bovendien is dat hele programma ontstaan omdat boeren moeilijk aan de vrouw komen. Ook modern.

14

havana

Vroeger werd dat gewoon in het dorp geregeld.’ Opvallend genoeg is Nederland juist een van de meest verstedelijkte landen van Europa. Bovendien kijken stadsmensen meestal neer op het plattelandsleven. Waarom wordt er dan toch zo massaal naar Boer zoekt vrouw gekeken? ‘Dat neerkijken is wel prettig. Aan de ene kant kun je je goed met die “gewone” mensen identificeren, maar aan de andere kant blijven het wel “boeren”. Als zij iets heel raars zeggen, kun je je daar dus van distantiëren,’ redeneert Van Dam.

op tv. Gevolg: iedereen denkt ze te kennen. Ze krijgen te maken met afgunst. Zo werd Sabine van Big Brother ineens “het matras van Tilburg” genoemd. Nou, dat zou je maar zijn. Iedereen heeft een mening over je en je kunt daar niks tegenover stellen, zoals goed kunnen zingen of acteren. Deze mensen zijn slechts beroemd omdat ze op tv zijn en niet vanwege een bepaald talent.’ Reesink hoopt daarom dat de boeren begeleiding krijgen of een nummer kunnen bellen als ze het moeilijk hebben. ‘Want het kan een enorme druk op je leggen, je kunt eraan onderdoor gaan.’ Hoe de boeren zullen reageren als de hype voorbij is, kan hij niet goed inschatten. ‘Die boeren lijken me over het algemeen geen types die zich veel van de buitenwereld aantrekken.’

Spruitjes Dat wereldvreemde komt ook terug in hun eetpatroon. Wat de boeren elke avond op tafel zetten, komt de Hollandse kijker maar al te bekend voor: de ouderwetse aardappelen, vlees en groenten. Amely Verreijen, voe-

in de boerencultuur, denk ik. Ze bepalen het ritme van de dag. Eerst de koeien melken, dan goed ontbijten, enzovoort. Al heeft boer Gijsbert volgens mij een minder vast ritme, ha ha.’ In tegenstelling tot wat mensen vaak denken, is het avondeten wel degelijk een gezellig moment voor boeren, in plaats van hap, slik, weg, aldus Verreijen: ‘Het hele gezin komt dan bij elkaar om lekker te eten. Dat is wel echt een belangrijk moment van de dag.’ En wederom: zeer herkenbaar voor de kijker.

Onbedorven In die herkenbaarheid zit ’m precies het succes van het programma, denkt Reesink. ‘Boer zoekt vrouw wekt op briljante wijze de illusie dat die boeren doodnormale, authentieke mensen zijn, nog niet bedorven door de consumptiemaatschappij. Het toont een overzichtelijke, gezellige wereld, waar iedereen blank is en niemand ooit van een kredietcrisis heeft gehoord. Het Nederland van de jaren vijftig, zeg maar.’ Daarbij noemt

Bekende Nederlanders Inderdaad, het blijven ‘gewoon boeren’. Maar dankzij het programma zijn ze van het ene op het andere moment bekende Nederlanders. Dat is niet niks, meent Maarten Reesink. De televisiedeskundige, werkzaam aan de UvA, onderzocht hoe het de oudbewoners van het eerste Big Brother-huis verging. ‘Binnen een jaar hadden alle deelnemers een mental breakdown,’ weet Reesink. ‘Van straatvrees tot alcoholisme, noem maar op. Bij sommigen duurde het twee weken, bij anderen is het nog steeds niet over – volgens vrienden.’ Er zijn twee elementen die het plotselinge BN’erschap moeilijk maken, zegt de deskundige. Ten eerste gebeurt het van de ene op de andere dag. Terwijl de meeste artiesten langzaam maar zeker bekend worden, zodat zij eraan kunnen wennen. ‘En ten tweede: ze zijn zogenaamd als zichzelf

‘Aan de andere kant blijven het wel boeren’ dingsdeskundige en HvA-docente, vermoedt dat heel veel Nederlanders zo eten. ‘Al wordt het wel steeds vaker afgewisseld met rijst en pasta.’ Desalniettemin is ‘avg’ een prima eetpatroon. ‘Zolang je maar niet te veel vet vlees eet. Worst bijvoorbeeld.’ Verreijen heeft het idee dat de boeren best gevarieerde voeding binnen krijgen, omdat ze qua groente en fruit met de seizoenen mee-eten. Ook het ontbijt ziet er goed uit, met volkorenbrood en allerlei soorten beleg. ‘Ze dekken echt de tafel, dat vind ik heel leuk om te zien. Eetmomenten zijn sowieso heel belangrijk

Reesink de boeren ‘de personificatie van de gewoonheid’. Historicus Van Dam beaamt dat, al ziet hij wel een paradox. ‘Enerzijds is het platteland oorspronkelijk en zijn de kandidaten erg herkenbaar. Anderzijds is het ons vreemd: die norse, onhandige boeren zijn nét iets anders dan wij.’ n

boer zoekt vrouw

‘Aandoenlijk’

‘Spannend’

Lotte van der Horst (23)

Floor Engelbertink (23)

‘Ik weet nooit wanneer het precies op tv is, maar als ik erlangs zap blijf ik wel kijken. Vooral omdat ik benieuwd ben naar wie er naar huis moet. Dat heb ik altijd. Ook bij Holland’s Next Top Model. Of ik het nu van begin af aan gevolgd heb of niet: ik moet weten wie eruit wordt gestuurd. Boer zoekt vrouw is verder gewoon spannend. Je ziet die boeren een vrouw uitzoeken en een beetje flirten. Het is leuk om “stiekem” mee te kijken. Zelf vind ik boer Frank de leukste, die met die bruine krulletjes. Hij heeft wel een lief hoofd. Dat het zo’n succes is komt waarschijnlijk doordat het allemaal zulke normale mensen zijn. Je gunt ze echte liefde.’

‘Boer zoekt vrouw is echt ouderwetse gezelligheid. Het doet me een beetje denken aan mijn oma. Zij komt uit Twente en daar geldt het principe: wat de boer niet kent, dat eet-ie niet. Nee, ik lach de boeren niet uit. Ik vind ze juist aandoenlijk, al klinkt dat misschien kleinerend. De boeren zijn nu iets minder dan in het vorige seizoen. Toen waren twee boeren heel verliefd, dat was heel leuk om naar te kijken. Schattig. Nu is dat nog niet zo. Eerst was Frank wel mijn favoriete boer, maar die ging laatst een stadsmeisje afzeiken omdat ze vegetariër is. Nu vind ik Gijsbert leuker, hij is wel gewoon relaxed. Twee andere boeren – Marcel en Richard – zijn een beetje raar.’

masterstudent international public law (UvA).

’

‘Uitgemolken

Beeld Fred van Diem

eerstejaars leraar maatschappijleer (HvA).

‘Irritant’

Marijn Laas (24)

Odiel Evenhuis (22)

‘Ik kijk het niet zo heel vaak, maar af en toe wil ik weten wat er gaat gebeuren en wat die boeren zeggen. Je wordt toch nieuwsgierig door alle media-aandacht. Het concept is inmiddels wel een beetje uitgemolken. Hoeveel seizoenen zijn er nu wel niet? Waarschijnlijk is het vooral leuk voor een ouder publiek, ik weet niet precies waarom. Het idee is heel simpel: een boer is op zoek naar een vrouw. Nu zit er trouwens ook een boerin in. Maar met alleen maar vrouwelijke boeren zou het programma niet werken. Het is grappig om te zien hoe bot ze soms zijn en dat ze zich geen houding weten te geven. Nee, dat is geen leedvermaak. Dat stuntelige heeft gewoon iets.’

‘Ik vind het een verschrikkelijk programma en dat komt vooral door Yvon Jaspers. Ja, ik heb een oprechte hekel aan haar. Maar ook als zij Boer zoekt vrouw niet zou presenteren, zou ik er nog steeds niet naar kijken. Het is heel irritant hoe mensen uit de stad naar dat platteland kijken: “Ah, wat schattig die onbeholpen boertjes. Kijk toch eens hoe ze een stadse vrouw proberen te versieren.” Een soort leedvermaak. En dat kan heel leuk zijn, maar dit is zó gehyped. Volgens mij gaat het niet eens meer om het programma, maar slechts om het kijken zelf. Ik wil gewoon mijn voetbalavond terug op zondag. Lekker Studio Sport kijken, zonder dat er eerst een leader van Boer zoekt vrouw voorbijkomt.’

eerstejaars verkorte bachelor orthopedagogiek (UvA).

vierdejaars geschiedenis (UvA).

havana

15

-advertentie-

theater

za 12/02, zO 13/02 20.30 uur

Iemand

lezing

Licht en groot als de wereld zijn de zalen, ik wacht totdat er iemand binnenkomt. Ziet u mij? Een fysieke, beeldende theaterproductie door de Mime Productiegroep van CREA. In Perdu, toegang e 7,-, kortingsprijs e 5,-

Holocaustherdenking: hoe lang nog?

lezing

het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

WO 09/02 20.00 uur

Wereldwijd worden op Holocaust Memorial Day, 27 januari, de slachtoffers herdacht van de Holocaust en andere genociden. Hoe kunnen we de herinnering aan deze gebeurtenissen levend houden? Of moet dat niet? studenten gratis, e 5,- alle anderen

dOcumentaire dO 10/02 20.00 uur

Weg van de barricaden

Hongerstakingen, gevechten met de ME, bezetting van het Maagdenhuis... Vroeger wilden mensen zich nog inzetten voor hun idealen., lijkt het. De jeugd van tegenwoordig denkt alleen maar aan zichzelf. Of is dat niet zo? studenten gratis, e 5,- alle anderen

theater, muziek dO 10/02 20.30 uur

CREA Open Podium

Een afwisselende avond waar singer songwriters, stand up comedians, theatermakers en cabaretiers laten zien wat ze kunnen aan het altijd enthousiaste publiek. toegang gratis

cabaret

Vr 11/02, za 12/02 20.30 uur

“Mijn Leidse pre-master was de perfecte schakel tussen hbo en universiteit.”

ma 14/02 20.00 uur

Het tragisch humanisme van Michel Houellebecq

Hoewel Houellebecq een inktzwart wereldbeeld schetst in zijn romans Elementaire deeltjes en Mogelijkheid van een eiland, laat hij in dat laatste werk onverwacht zien waarom ons eindige leven vol lijden het waard is ‘tot de laatste druppel te worden leeggedronken’. studenten gratis, e 5,- alle anderen

dOcumentaire di 15/02 20.00 uur

Louis and the Nazis

In het spraakmakende Louis and the Nazis bezoekt Louis Theroux neonazi’s in Californië. Zoals altijd zoekt Theroux de uitwassen van de samenleving op en gaat hij ver om de belevingswereld van zijn subjecten te begrijpen. studenten gratis, e 5,- alle anderen

muziek

an Mooijm Marlon sychologie de P studeer n pre-master zij en deed Leiden. in

di 15/02 20.15 uur

CREA Klassiek masterclass zang Een masterclass van Harry van Berne, een veelgevraagd solist in opera, op concerten en oratoriumuitvoeringen en docent Solozang. toegang gratis

Verder studeren na je hbo? Kom naar de Mastermaand Maart.

Goedkoop Cabaret

Met op vrijdag Wim van Caelenbergh, Jeroen Bouwhuis en Mattijs Verhallen en op zaterdag o.a. Vincent Geers en Meike Veenhoven. toegang e 7,-

Kijk voor de mogelijkheden op

Meer informatie over de CREA agenda:

WWW.crea.uVa.nl

mastersinleiden.nl/pre-master Universiteit Leiden. Universiteit om te ontdekken.

Cultureel studentencentrum CREA, Binnengasthuisterrein (achter de Oude Turfmarkt)

Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1

Hotel Résidence Le Coin

HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.

Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800. 16

havana

students in motion

1800 eerstejaars studenten van het domein Media, Creatie & Informatie organiseerden vorige week 190 flashmobs. Meer samenwerking tussen de verschillende opleidingen was het doel. Havana volgde groepje 91. Roos Menkhorst

‘Drink jij geen alcohol?’ vraagt eerstejaars media, informatie & communicatie Ruth Toamam (18) verbaasd. Ali Qayyum (21), student technische informatica, schudt zijn hoofd. ‘Nog nooit?’, vraagt ze met grote ogen. Nee, nog nooit is zijn antwoord. Ali en Ruth maken deel uit van groepje 91. Niet eerder hebben ze elkaar ontmoet, maar vorige week werkten ze samen aan het project Students in Motion. Alle 1800 eerstejaars studenten van het domein Media, Creatie & Informatie deden mee. Ze werden onderverdeeld in 190 groepjes. Het doel was elkaars opleiding te leren kennen en de stad Amsterdam ‘in beweging’ te brengen. Ieder groepje bedacht daarom een actie. Een speciaal computerprogramma stelde de 190 groepjes samen. Vervolgens konden ze op sociale netwerken als Facebook en Hyves met elkaar kennis maken. De groepjes werken op verschillende locaties in de stad, en ze hebben gekozen voor thema’s als muziek, duurzaamheid of kunst. De opdracht is dat ze van hun actie een filmpje maken. Uit alle filmpjes worden er tien gekozen die in de Amsterdamse trams worden vertoond. Groepje 91 bestaat uit zes studenten van verschillende opleidingen: drie studeren me-

dia, informatie & communicatie, de anderen doen interactieve media, game development en technische informatica. Tijdens de week is het de bedoeling dat ze elkaars expertise leren kennen.

Recycle Het is dag twee, en groepje 91 zit nog in de ideeënfase. In Palladium op het Leidseplein – het favoriete café van Ruth – bespreken

Alles is geregeld, de taken zijn verdeeld op basis van de kennis die ze hebben door hun opleiding. Zo weet de een veel van computers, monteren en uploaden en is een ander beter in het bedenken van een script. Toch mist er nog iets: ‘Heeft er iemand eigenlijk een idee?’ vraagt Ruth van achter haar laptop. Het blijft stil. Ze vervolgt: ‘Oké, ons thema is duurzaamheid. Wat is er allemaal duurzaam?’ Niemand zegt iets. Ruth begint op te sommen: ‘recycling, tweedehands kleding en carpoolen.’ Manon Vermolen (18), studente media, informatie & communicatie neemt voorzichtig het woord. ‘Het lijkt mij leuk om met recyclebaar materiaal het woord “recycle” te schrijven.’ De anderen knikken instemmend. ‘Hoe komen we aan al het materiaal?’ vraagt Ye Jun (20), student interactieve media. ‘Ik heb echt geen zin om in alle Amsterdamse prullenbakken te graaien,’ voegt Anne Kuil-

‘Ik was ook liever wat langer in bed blijven liggen’ de groepsleden het plan van aanpak. Hun thema is duurzaamheid, de locatie is het Vondelpark. ‘Dat past op zich goed bij het thema,’ stelt een van de leden. Laptops worden uit de tassen gehaald, ze bestellen koffie. De drie meisjes nemen de leiding. Ze verdelen de taken: ‘Oké, jij haalt dus de camera op’, ‘Jij monteert, want daar ben je goed in’ en ‘Jij maakt een logo’. De jongens knikken zonder morren.

man (19), student mic beslist toe. Ze besluiten uiteindelijk dat ze het woord ‘recycle’ gaan schrijven met plastic bekertjes, dat is wel zo makkelijk en het scheelt een hoop gesjouw en georganiseer. Voorbijgangers zullen ze vragen om met de plastic bekertjes de letters te vormen. En dat zullen ze filmen. Dat hun idee niet erg duurzaam is realiseren ze zich even later, maar dan is het al besloten.

Beeld Bas Uterwijk

Flashmob of flashflop? Later in de week staat groepje 91 op de Dam. Naast hun eigen actie wordt van de 1800 studenten namelijk ook verwacht dat ze met elkaar een grote flashmob organiseren. Het idee is dat ze op het fluitsignaal uit alle hoeken van het grote plein komen lopen om met elkaar een spiraal te vormen. Vervolgens moeten ze met de oranje sjaaltjes zwaaien die ze hebben gekregen.

Aanmaaklimonade Niet alle 1800 studenten zijn komen opdagen. ‘Ik was ook liever wat langer in bed blijven liggen’, stelt Ye Jun. Hij kijkt afwachtend naar de groep op het plein. Niemand lijkt te weten wat er van hem of haar wordt verwacht. Robbie Kraai (20), student game development, geeft een analyse. ‘Volgens mij is deze week vooral een manier om de HvA onder de aandacht te brengen.’ De andere studenten knikken: de flashmob is mislukt. Na de actie op de Dam is het voor alle studenten tijd hun eigen actie uit te voeren en te filmen. Zo is er een groepje dat een kussengevecht organiseert en een ander groepje doet een silent disco op de Albert Cuyp. Groepje 91 vertrekt naar de supermarkt. Daar halen ze honderden plastic bekertjes. Ook kopen ze een paar flessen groene aanmaaklimonade. Hun thema is tenslotte duurzaamheid, het moet er dus wel groen uitzien, vinden de leden. Gewapend met een tas plastic bekertjes lopen ze richting het Vondelpark. Daar moet het gebeuren. De stemming is gelaten. Ze hebben niet het idee dat ze deze week veel leren. Het is best leuk om een flashmob te bedenken, maar eigenlijk hadden ze liever vakantie gehad. n havana

17

profiel

Wetenschapper met rechte rug De functie van rector van de HvA is Jet Bussemaker op het lijf geschreven, vinden bekenden van de oud-staatssecretaris. ‘Jet gaat overal waar ze kan bruggen bouwen, let maar op.’ Carlijn van Donselaar Een beetje ironisch is het wel: de aanstelling van een rector die ooit actief was binnen de vrouwenbeweging in een week die in het teken stond van een docent die geen vrouwenhanden schudt. Of Jet Bussemaker (50), met ingang van 1 maart het vierde lid van het College van Bestuur, de zaak anders zou hebben beoordeeld dan haar aanstaande collega’s is lastig te zeggen. Maar de enorme ophef zou ze, met haar jarenlange mediaervaring, ongetwijfeld beter hebben zien aankomen. De tropenjaren als staatssecretaris op het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (2007-2010) zullen haar als rector nog vaak van pas komen. Toch scheelde het weinig of ze had dit ambt nooit bekleed. Verschillende keren twijfelde Bussemaker tussen een wetenschappelijke en een politieke of bestuurlijke carrière. Het besturen van een grote onderwijsinstelling die op het gebied van onderzoek nog volop in ontwikkeling is, vinden mensen die haar kennen een ‘perfecte’ oplossing.

Langstudeerder Van sommige politici verwacht iedereen al van jongs af aan dat hij of zij ooit de oversteek naar Den Haag zal maken. Niet in het geval van Bussemaker. Als student politicologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) is ze betrokken bij de samenleving, maar niet fanatiek politiek actief. Docent Siep Stuurman leert haar begin jaren tachtig kennen. En weet meteen: die gaat een wetenschappelijke toekomst tegemoet. Stuurman: ‘Een erg actieve student was ze, analytisch sterk en erg nieuwsgierig.’ Ondanks, of misschien juist dankzij haar wetenschappelijke kwaliteiten, is Bussemaker met zeven jaar een ‘langstudeerder’ avant la lettre. Na haar cum laude afstuderen bij Stuurman, met wie ze persoonlijk bevriend raakt, gaat ze inderdaad door in de wetenschap. Net als veel anderen in die tijd is Bussemaker actief binnen de vrouwenbeweging. Tjitske Akkerman, tegelijk promovenda bij 18

havana

politicologie, herinnert zich dat Bussemaker zelfs naar toenmalige maatstaven ‘erg geëngageerd’ was. Akkerman: ‘Het knappe van Jet vond ik toen al dat ze haar betrokkenheid wist te combineren met het nodige pragmatisme. Op congressen was ze een goede netwerker en soms best dominant, maar altijd op een heel onopvallende manier.’ De positie van vrouwen ligt in het verlengde van het promotieonderzoek van Bussemaker. Onder begeleiding van promotor Kees Schuyt neemt ze eind jaren tachtig, begin jaren negentig de bijstandswet onder de loep. Schuyt: ‘In hun recht op bijstand waren vrouwen toen afhankelijk van hun gezinssituatie. Jet pleitte voor een individualisering van dit recht. Dat was toen een groot issue.’

Dossiertijger Het is voor Schuyt en veel anderen een verrassing als Bussemaker in 1997, vier jaar na haar promotie, ingaat op het aanbod van

De parlementariër Bussemaker is geliefd en gerespecteerd onder collega’s. Ze vinden haar een harde werker, een dossiertijger. Maar als het eind van haar tweede termijn in de Kamer in zicht komt, begint de wetenschap weer te lonken. Bussemaker bespreekt haar twijfel met Schuyt. ‘Ik waarschuwde haar dat ze in de wetenschap last zou kunnen hebben van een flinke achterstand. Bovendien had ze als Kamerlid veel belangrijke ervaring opgedaan. Ik zei haar het zonde te vinden als ze te snel weer op zou stappen.’ Bussemaker blijft in Den Haag. In de formatie die volgt, is ze opnieuw een van de onderhandelaars namens de PvdA. Nu met succes. Bussemaker wordt staatssecretaris in het kabinet Balkenende-IV. Niet zoals verwacht van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, maar van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

Achter de schermen Twee jaar en 363 dagen is Bussemaker staatssecretaris. Bij haar aantreden krijgt ze een stevige bezuinigingsopdracht mee. Partijgenoot Lea Bouwmeester, toen Tweede Kamerlid, kijkt er met bewondering op terug: ‘Jet was erg helder over wat ze wel en niet wilde. De ambtenaren van VWS vonden in haar een sterker bewindspersoon dan in de minister, Ab Klink, die meer van het eindeloze wikken en wegen was. In de Kamer

‘Jet was erg helder over wat ze wel en niet wilde’ een plek op de kieslijst van de Partij van de Arbeid (PvdA). Een besluit waar ze lang over nadacht, weet Stuurman. ‘We hebben het er veel over gehad: wat ze moest doen, of ze de wetenschap wel wilde verlaten. Haar verlangen meer van de wereld te zien won het uiteindelijk.’ Een hoge plek op de lijst zit er dan nog niet in: pas als andere PvdA’ers in het kabinet Kok-II komen, wordt Bussemaker parlementariër voor de partij. In de jaren die volgen, ontwikkelt ze zich tot het sociale gezicht van de partij. Als vertrouweling van Wouter Bos is ze in 2003 betrokken bij de onderhandelingen over een nieuwe regering met het CDA. Schuyt: ‘Dat dat mislukte, kwam hard aan. Ze hield er een flinke frustratie jegens het CDA aan over.’

wel weer sterk,’ zegt Leijten. ‘Helaas was het ook in zulke gevallen haar stijl om zo veel mogelijk achter de schermen te willen regelen, buiten de Kamer om.’ In de bijna drie jaar VWS pakt Bussemaker de Olympische Spelen in Beijing en Vancouver mee. Erica Terpstra, toen voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité, NOC*NSF, beleeft ze met haar mee. De manier waarop Bussemaker zich inzette voor de sportwereld noemt ze ‘heel bijzonder’. Terpstra: ‘Waar veel ministers en staatssecretarissen zich vastklampen aan hun eigen portefeuille, spreidde Jet haar armen naar collega’s voor samenwerking. Ze begreep bijvoorbeeld hoe belangrijk het is sport ook in het onderwijs te integreren. Jet wilde voortdurend bruggen bouwen, dit zal ze ook in haar nieuwe functie als rector weer gaan doen. Let maar op.’ n

kwam ze keer op keer uitleggen waarom ze de dingen deed zoals ze ze deed, altijd met eindeloos veel geduld.’ Een van de parlementariërs die Bussemaker in die tijd tegenover zich had, is Renske Leijten (SP). Zij is minder te spreken over de manier waarop Bussemaker zich als staatssecretaris opstelde. ‘We stonden ideologisch dicht bij elkaar, maar van samenwerking wilde ze niets weten. Dit had volgens mij te maken met partijpolitieke redenen, die ze kennelijk belangrijker vond dan de inhoud.’ Met CDA-minister Klink ging Bussemaker binnen het ministerie regelmatig de strijd aan, soms met steun van partijleider Bos. ‘Achteraf begreep ik dat ze haar rug vaak recht heeft gehouden als ze het niet eens was met bepaalde bezuinigingen. Dat was dan

CV Jet Bussemaker ■■Geboren 15 januari 1961, Capelle aan de IJssel ■■Carrière 1973 - 1979 atheneum-B, Rijnlands Lyceum Oegstgeest 1979 - 1986 doctoraal politicologie (cum laude) aan de UvA 1986 - 1988 wetenschappelijk medewerker ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid 1988 - 1993 onderzoeker en docent faculteit Sociale Wetenschappen, UvA 1993 promotie politieke en sociaal culturele wetenschappen, UvA. In 1994 ontving Bussemaker de politicologenprijs voor haar proefschrift Betwiste zelfstandigheid. Individualisering, sekse en verzorgingsstaat 1991 - 2007 universitair docent politi­ cologie en bestuurskunde, VU 1993 - 1998 universitair docent politi­ cologie, UvA 1998 - 2007 Tweede Kamerlid Partij van de Arbeid 2007 - 2010 staatssecretaris Volksgezondheid, Welzijn en Sport 2010 - heden kroonlid Sociaal-Economische Raad ■■Jet Bussemaker is getrouwd. Ze woont samen met haar man en dochter Sascha (10) in Amsterdam West.

profiel

Beeld Roger Cremers

De HvA over Jet Bussemaker ■■ ‘Iemand met een enorm netwerk en hart voor het hbo,’ zo omschreef collegevoorzitter Karel van der Toorn zijn aanstaande collega Jet Bussemaker bij haar officiële aanstelling. Zo’n hart is niet het eerste dat je verwacht van een doorgewinterde wetenschapper als Bussemaker. Misschien wel daarom benadrukte ze vorige week dat het hbo voor de samenleving ‘van net zulk groot belang’ is als de universiteit. Een belangrijk signaal, vindt ook lector vraaggerichte methodiek en onderzoek Louis Tavecchio. ‘Bij veel HvA’ers leeft het gevoel dat het huidige College van Bestuur in een UvA-sausje gedompeld is. Met Bussemaker heeft de HvA een zwaargewicht die zich volledig op de hogeschool kan storten.’ Tavecchio hoopt dat de HvA met Bussemaker ‘een grote stap vooruit’ zal zetten op het gebied van onderzoek. Van der Toorn noemde dit al een belangrijke opdracht voor de nieuwe rector. Zelf heeft Bussemaker een uitgespro-

ken opvatting over het onderscheid tussen toegepast en wetenschappelijk onderzoek: dit moet helder zijn. In een interview met Folia in 2008 zei ze over het groeiend aantal toegepaste wetenschappelijke studies. ‘Dat is niet goed, daar is het hbo voor. De praktijk is prima en nodig, maar moet worden gebruikt om de theorie te toetsen.’ Sommige HvA’ers hebben hoge verwachtingen van het netwerk dat Bussemaker als oud-staatssecretaris heeft. Zo denkt Cees Vervoorn, lector topsport & onderwijs, dat de ambitie de Olympische- en Paralympische Spelen in 2028 naar Amsterdam te halen met haar komst versterkt wordt. Vervoorn: ‘Zij heeft aan de basis gestaan van het Olympisch Plan 2028, waarin ook de HvA en UvA participeren. Binnen het domein Bewegen, Sport & Voeding is veel behoefte aan haar specialistische kennis en inzichten.’ Haar Haagse ervaring zal Bussemaker allicht van pas

komen als bestuurder van het kleine dorp dat de HvA met 40.000 studenten en 3000 medewerkers is. Astrid de Jager, voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad, ontmoette Bussemaker nog voor haar officiële aanstelling. Ze is onder de indruk. ‘Bussemaker had zich duidelijk ingelezen, wist echt al waar ze het over had.’ Minder jubelend over de komst van de nieuwe rector is Willem Baumfalk, domeinvoorzitter Maatschappij & Recht. Dit heeft niets met Bussemaker persoonlijk te maken, legt hij uit. ‘Ik ben geen voorstander geweest van het aanstellen van een vierde collegelid. De communicatie en taakverdeling tussen het college en de domeinvoorzitters hadden wat mij betreft bij het oude kunnen blijven.’ Het op de kaart zetten van onderzoek binnen de hogeschool was volgens Baumfalk al in goede handen bij rector magnificus Dymph van den Boom. havana

19

passie

‘Ik kan het wel maar ik ben niet zo iemand die op feestjes en partijen met zijn benen in de nek gaat zitten, dat vind ik aandachttrekkerij. Soms kijken mensen raar naar me omdat ik dan schijnbaar een onnatuurlijke beweging maak. Als ik iets laat vallen en ik buk om het op te pakken, gaat er wel eens een been mee de lucht in. Ik ben nu eenmaal lenig, dat krijg je als je twaalf tot vijftien uur per week traint. Na mijn zwemdiploma mocht ik een andere sport kiezen, dat werd ritmische gymnastiek. Op mijn zevende zat ik voor het eerst in de selectie en een 20

havana

paar jaar geleden deed ik met mijn team mee aan de Europese Kampioenschappen. Gaaf was dat. Nu zijn we weer bezig om ons te kwalificeren voor het EK van 2012. Het allerleukste vind ik om met materiaal te werken. Dus om te gymmen met een knots, een hoepel of een lint. Ik steek heel veel tijd in mijn sport maar dat vind ik niet erg, de meiden uit het team zijn mijn sociale leven en daarbuiten heb ik niet zo veel nodig. Op de middelbare school had ik het er wel eens lastig mee.

Ik kreeg geen uitnodigingen meer voor feestjes. Dat was natuurlijk omdat ik heel vaak niet kon maar het kwetste me enorm. Zo rond je vierentwintigste ben je in deze wereld afgeschreven. Vanaf je vijftiende zit je al in de oudste selectie, dan hoor je bij de senioren. Ik denk dat ik nog een paar jaar doorga en na mijn studie iets anders ga doen. Ik wil wel bij een acrobatische theatergroep, of iets Cirque du Soleil-achtigs. Die lenigheid die ik nu heb, wil ik wel behouden.’ n Kim Bos

Beeld Fred van Diem

Christel Grimbergen (tweedejaars fysiotherapie) is met haar negentien jaar de pensioengerechtigde leeftijd al lang gepasseerd. ‘Op je vijftiende zit je al in het seniorenteam.’ Benen in de nek, hoepel om de heupen, Christel doet aan ritmische gymnastiek.

op rapport

Te veel pretentie Bar Lempicka, op loopafstand van het Singelgrachtgebouw, is een prachtige zaak met prima eten. Helaas wil het restaurant veel te graag chique zijn. Grote ramen, veel licht en een interieur dat doet denken aan de jaren twintig uit de vorige eeuw. In het voorbijgaan trekt Bar Lempicka aan de Sarphatistraat altijd even de aandacht. Niet alleen door het interieur, maar ook door de gunstige ligging: het Amstelhotel aan de ene kant, Carré aan de andere en de Amstel ervoor. De naam brasserie annex cocktailbar Bar Lempicka is ontleend aan Tamara de Lempicka – een Poolse art deco schilderes – van wie de invloeden duidelijk terug te vinden zijn in het interieur. De bar is overdag geopend voor de lunch, ’s avonds voor het diner en later op de avond voor een cocktail. Wij reserveren voor het diner en worden ontvangen zoals dat in het tegenovergelegen Amstelhotel gebeurt. Daardoor durven we al bijna niet meer te vragen of we direct kunnen aanschuiven, we zijn namelijk veel vroeger dan de gereserveerde tijd. Dat blijkt geen probleem. Over de drankjes ontstaat nog een kleine verwarring; de bestelling wordt verwisseld met die van het tafeltje naast ons. Maar even later zitten we goed en wel en bekijken we de kaart. Geen uitgebreide, maar op het oog een goede en niet alledaags samengestelde kaart. Als appetizer is er de keuze uit brood met naar keuze boter, humus of olijventapenade (3,50 euro), peppadew/geitenkaastapenade en gemarineerde olijven. De voorgerechten variëren van soep, tot een carpaccio van Wagyu met kruidensalade en een caesar salade. En als hoofdgerecht is er een vegetarisch, visof vleesmenu. Het wordt tweemaal de ribeye met gestoofde rode kool, rode wijn jus en huisgemaakte friet (19,50 euro). Een prima maaltijd, het vlees is goed van smaak. Tot zover het positieve nieuws. Minder te spreken zijn we over de bediening. Die lijkt wat gejaagd. Tot twee keer toe wordt een glas water vergeten. Nog opmerkelijker: het eten wordt eerder geserveerd dan de drankjes die wij tegelijkertijd met het eten hebben besteld. Dat zou je een schoonheidsfoutje kunnen noemen, maar goedkoop is het eten niet. Bovendien worden we een avond lang erg formeel aangesproken, alsof we in het Amstelhotel zitten. Iets te veel pretentie dus. n Jeff Pinkster Sarphatistraat 23 1018 EV Amsterdam www.barlempicka.com

fen

Beeld Fred van Diem

Beeld Henk Thomas

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

Preek van de week Obsceen en achterlijk Docent Jan van der Maas Wat Vroegmoderne geschiedenis Voor wie Studenten lerarenopleiding geschiedenis

Waar is Klaas? Klaas komt niet. Helaas. Een rubriek waarin colleges worden gerecenseerd, hoort natuurlijk met een lichtend voorbeeld te beginnen. Klaas Kalkwiek dus, HvAdocent van het jaar en bovendien lerarenopleider. Maar Klaas zit verderop in deze collegereeks, die door meerdere docenten wordt verzorgd. We schuiven aan bij Jan van der Maas. Van der Maas, gekleed in felroze overhemd, geeft een hoorcollege over de Reformatie. Nee, reformatie is niet het rechtzetten van de ruggenwervel door een manueel therapeut na een val van een paard. Reformatie is een religieuze verandering in het begin van de zestiende eeuw. Het werd ingezet om de katholieke kerk van binnenuit te hervormen, maar resulteerde in een scheuring en de opkomst van het protestantisme. Kwade genius was de priester Luther, zoon van een mijnwerker en een rauwe populist. Maar gelet op de kerkelijke misstanden moest het wel hierop uitdraaien. Priesters zopen, gokten en gingen met vrouwen aan de zwier. Er waren meerdere pausen. ‘Stel je voor,’ zegt Van der Maat – aan wie doet zijn stem toch denken? – ‘dat er nog iemand zegt: Ik ben de koningin van Nederland.’ Of de ruim honderd studenten aandachtig luisteren wordt niet geheel duidelijk. Daarvoor zijn ze te druk met pennen of tikken op hun laptop. De achterste rij is vooral aan het chillen. Een jongen leest opzichtig de Spits, lang uitgestrekt met de voeten op een stoel. Even later haalt hij wat slaap in. Twee meisjes praten elkaar een uur lang bij over hun vriendje Mo. Verrek, nu herkennen we die stem: het is dominee Gremdaat, het typetje van humorist Paul Haenen. Zeker als Van der Maat vertelt over het godsbeeld van die tijd, is het college net een Preek van de week. Grappig is hoe hij soms klinkers verwisselt. ‘De konsekwinsie was dat de pruttestanten...’ Van der Maas beheerst de materie, maar communiceert niet echt met zijn publiek. Er kan wel wat meer sjeu in zijn voordracht. Denk aan smeuïge voorbeelden van de aanpak van ketters. Of links naar de actualiteit van misbruikte misdienaartjes. En er mag meer humor in, een snufje Maarten van Rossem zeg maar. Doceren is ook entertainment.

In Papoea stoppen mannen hun piemel in een peniskoker. Zij vinden dat een teken van mannelijkheid, van vruchtbaarheid en van fatsoen. Hun vrouwen en kinderen vinden dat trouwens ook, en hun grootouders vonden dat ook al. De betekenis van de koker is dus cultureel ingebed. In Nederland hebben de begrippen mannelijkheid, vruchtbaarheid en lichamelijke integriteit een andere culturele vorm gekregen. Mannen hebben hier geen peniskoker. Wel auto’s, opgepompte spierballen en gestreepte overhemden. Die mannen van ons zouden het denk ik ook niet zo goed doen, daar in Papoea. Andersom zou een Papoease peniskoker hier ook een best beetje uit de toon vallen. Bijvoorbeeld als Jaap na een tweeweekse vakantie in Papoea terugkeert naar Nederland. In volste verrukking zelfs, want Jaap heeft in Indonesië het licht gezien. Na jarenlang zoeken naar betekenis, naar een levensdoel zogezegd, liep Jaap in ­Papoea tegen een peniskoker aan die hij daar – losgerukt van zijn culturele achtergrond en wild van de liederlijke vakantie­ sfeer – spontaan aan zijn onderlichaam knoopt. Het bevalt hem meer dan prima. Bevrijd van het juk van hoogopgeknoopte overhemden en obligate spierpartijen en groeiend onder de lokale lof ten aanzien van zijn mannelijke beminnelijkheid en fysieke kuisheid besluit Jaap direct: die koker, die gaat mee. Hij staat er toch een beetje lullig bij, zo op die eerste werkdag. Om wat in Papoea zozeer een teken van beschaving was geweest – een fysiek statement waar hij zich bovendien volledig mee had kunnen identificeren – hoort hij zijn collega’s nu besmuikt lachen. De secretaresse roept bovendien dat ze weigert nog langer te komen werken zolang ze het risico loopt te worden geconfronteerd met Jaap en zijn kalebas. Wie legt Jaap uit dat zijn collega’s zijn streven naar mannelijkheid en fatsoen heus wel delen, maar niet de symbolisering daarvan in de vorm van een peniskoker? En wie legt hem uit dat de secretaresse die peniskoker op zichzelf best waardeert (als vaas of als kapstok, bijvoorbeeld) maar dat zij hem – eenmaal voorgebonden – toch interpreteert op een manier die niets met mannelijkheid en fatsoen te maken heeft, maar wel heel veel met obsceniteit en achterlijkheid? Gewoon, omdat dat de manier is waarop haar cultuur de kaarten symbolisch geschud heeft? Wie in Nederland een vrouw geen hand geeft kan net zo goed met een peniskoker naar zijn werk. Het principe is prima, maar je staat er in Nederland wel mooi mee voor lul.

Cijfer 7 n Hans van Vinkeveen

n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver 21 havanahavana 21

gekeurd

very short introductions

ZakPaulusma

Dat de weer-app in kwestie zichzelf verkoopt met de opmerking dat hij is uitgebreid met het skiweer komt in deze tijd natuurlijk helemaal goed uit. En een Piet Paulusma in je broekzak is wel zo handig. Een beetje Piet Paulusma voel je je wel met de WeatherPro-app. Alle mogelijke informatie over het weer wordt weergegeven: van het dauwpunt tot de maximale windkracht en van het aantal millimeters nog te vallen neerslag tot gedetailleerde grafieken van het weer van de afgelopen week en de komende zeven dagen. Tel daar een radar en een satellietweergave bij op en je hebt genoeg informatie om het weerpraatje in het achtuurjournaal te vullen. Wat wij willen weten is: hoe zit het met het skiweer? WeatherPro zegt in de beschrijving van de app dat het de verwachtingen voor het skiweer heeft van de bekende skigebieden in Europa. Wat de makers er echter niet bij zeggen is dat dit – na de drie euro die je voor de app zelf neerlegt – nog eens één euro zestig kost. Voor dat bedrag mag je drie maanden gebruikmaken van de skiweervoorspellingen van het gebied waar je op vakantie gaat. En alleen van dat gebied, een ander gebied kost je telkens hetzelfde bedrag. De ski-informatie zelf is overigens prima en geeft een goed beeld van sneeuwhoogtes en -verwachtingen in alle bekende skigebieden. Goed, laten we het eens bij elkaar optellen. Weten wat voor weer het is kost je drie euro. Weten wat voor weer het is op de piste kost je nog eens ruim anderhalve euro. Voor de weerfanatici onder ons is WeatherPro een mooie app. Voor iemand die simpel en snel wil weten hoe het skiweer is, is de app zonde van het geld. Voor tachtig cent is bergfix/Ski een mooi alternatief en een beetje googelen levert je dezelfde informatie op, maar dan gratis. Die vier en een halve euro komt in ieder geval beter tot zijn recht tijdens de après-ski. n Thomas van Manen

22

havana

Beeld Fred van Diem

Met de wintersport voor de deur leek het Havana een goed idee eens een weer-app te keuren.

De impact van jongerenwerk Wie? Jolanda Sonneveld, projectmedewerker bij Youth Spot Wat? Onderzoek naar de werkzame bestanddelen en resultaten van jongerenwerk ‘‘Twee jaar geleden ben ik begonnen bij Youth Spot, een onderzoek- en praktijkcentrum voor jongeren en jongerenwerk in Amsterdam. Het doel is professionalisering, praktijkontwikkeling en profilering van jongerenwerk. Sinds een jaar zet ik mij in voor het onderzoeksproject Portfolio Jongerenwerk. Hiervoor werk ik samen met studenten van de HvA van de minor Jongerenwerk in de grote stad, verschillende docenten en zes jongerenwerkorganisaties. In het eerste jaar van dit onderzoek hebben zes groepen studenten De Inloop als activiteit binnen het jongerenwerk onderzocht. De Inloop is een project waarbij jongerenwerkers vertrouwensrelaties kunnen opbouwen met jongeren. Vanuit deze relaties kunnen zij jongeren aansporen tot empowerment en participatie.  De HvA-studenten hebben gekeken naar de inbedding van de activiteit in de organisatie, het handelen van de jongerenwerker en de resultaten van deze activiteit volgens jongeren, de opdrachtgever en de organisatie zelf.

Gedragsbeïnvloeding is hetgeen waar het werken met jongeren zich op richt; het leren aangaan van sociale verbindingen met anderen, het bevorderen van de persoonlijke ontwikkeling en het stimuleren van maatschappelijke participatie. Daarvoor begeleiden jongerenwerkers vanuit een laagdrempelige voorziening zoals De Inloop groepen jongeren in de leeftijd van 12 tot 23 in hun vrije tijd. De primaire doelgroep zijn jongeren met een zwakke sociaaleconomische achtergrond. Jongerenwerkers willen graag terugkoppeling over de impact van hun handelen. Aanbieders hebben behoefte aan inzicht in de mogelijkheden van hun aanbod en handvatten nodig om hun activiteiten voor jongeren door te kunnen ontwikkelen. Opleidingen hebben kennis nodig over jongeren en methodieken om de toekomstige jongerenwerkers goed op te kunnen leiden. De stadsdelen en centrale stad willen de besteding van publieke middelen aan het

jongerenwerk kunnen verantwoorden. De financiering van inloopactiviteiten is momenteel namelijk een veelbesproken onderwerp in het Amsterdamse jeugdbeleid dat zich richt op brede talentontwikkeling. Daarom is de keuze van Portfolio Jongerenwerk dit jaar gevallen op de zogenoemde Inloop. We willen meer zicht krijgen op wat de werkers precies doen tijdens De Inloop in het contact met jongeren en wat dit oplevert. Met dit project willen we de impliciete kennis expliciet maken.’ n Gina Miroula

Studenten, docenten of lectoren vertellen in maximaal vijf minuten over hun onderzoek bij Very Short Introductions. Meer weten? www.havanaweb.nl/vsi

weekgast Met de Fashionweek nog vers in het geheugen stortten de tweedejaars van het AMFI zich alweer op het volgende project. Vorige week presenteerden studenten van de drie studierichtingen branding, design en management de merken die ze in drie weken opzetten. Wouter Rave (19) is een van hen.

Maandag 31 januari De komende dagen ronden we ons project Triptiek af, waarbij we in groepjes een merk opzetten. Mijn groep richt zich op de markt in Groningen en Drenthe. Om de cultuur van die plekken te ‘vangen’ moesten we echt antropologisch te werk gaan. Over de resultaten hebben we lang met elkaar gediscussieerd. Uiteindelijk concludeerden we dat de Groningers en Drenthenaren een ingewikkeld volkje zijn: ze willen ergens wel bij de Randstad horen, maar tegelijk ook weer niet. Dit is de basis geworden van ons merk, dat te omschrijven is als ‘Evolve from within the core’. Zo willen wij die mensen de energie geven zich vanuit zichzelf te ontwikkelen. Vandaag hebben we met een paar mensen de laatste hand gelegd aan ons brandbook. Hierin omschrijf je dingen als de doelgroep, kernwaarden, missie en visie op de wereld. Daar moet natuurlijk ook veel beeld bij, dat halen we uit boeken, modemagazines en bladen over design, lifestyle, kunst en fotografie. Halverwege de dag ben ik naar de NDSM-werf gegaan, waar we ons merk donderdagavond presenteren. Onze stand moet nog helemaal worden opgebouwd. Om bij te komen van de kou, drink ik daarna warme chocolademelk in de IJ-kantine.

Dinsdag 1 februari De samenwerking met mijn groep verloopt geweldig. Er is een duidelijke taakverdeling. Een aantal van ons is druk bezig op het AMFI, waar hard gewerkt wordt aan ons logo en de visitekaartjes. Ondertussen zijn de designers bezig met de collectie die bestaat uit twee items. Het ene stuk heeft als thema ‘unisex’ het andere staat voor ‘de vrouw’. Zoals ik gister vertelde, hebben we de laatste hand gelegd aan ons brandbook. Vandaag heb ik samen met Martin van Teyling, een jongen uit mijn groep, het boek opgehaald bij Drukkerij van der Linden in Leiden. Natuurlijk regelen we tegelijkertijd veel andere dingen, het meeste op het laatste moment. Vanmiddag moest ik extra meters stof op de Albert Cuyp inslaan voor de achterwand van onze stand. De stand voor donderdagavond ziet er vandaag al een stuk beter uit. We vervangen de opgehangen draden door visdraad. Dat werkt beter, want anders valt de hele boel uit elkaar. Er moet nog een likje verf overheen en dan lopen we prima op schema. Stiekem ben ik trots, want aan de stands om ons heen moet nog veel meer gebeuren.

Woensdag 2 februari De stof van de Albert Cuyp reikt een halve meter te ver buiten de toegestane oppervlakte van onze stand. Erg vervelend, want dit zorgt voor irritaties bij medestudenten. Sommigen van hen gunnen ons geen extra ruimte. Het is een discussie die de hele zaal bezighoudt. Gelukkig is er niet alleen drama. De visitekaartjes zijn helemaal af, waardoor we ons nu kunnen richten op het regelen van een beamer. Hiermee willen we een PowerPoint projecteren met beelden uit ons brandbook. Martin en ik werken veel samen. Op het AMFI staan we bekend als een onafscheidelijk duo. Krijg je Martin, dan krijg je mij erbij en omgekeerd. Zo hebben we net twee zakken kattenbakgrind geregeld. We wilden in eerste instantie een vloer van ‘as’ creëren door het storten van cement. Dit werd ons verboden omdat het inademen van de stof die hierbij vrijkomt niet veilig is. Zelfs dodelijk, werd ons verteld. Nu is het enige probleem de kat van de NDSM-werf. Die mag niet in het grind schijten. Het is een drukte van jewelste, maar multitasken is mij thuis al aangeleerd. Mijn sterrenbeeld is bovendien maagd en staat voor ‘de regelaar’.

Donderdag 3 februari Het is vreselijk druk. Om half vijf begint de eerste show, de volgende is om half acht. Toen we vanmorgen op de boot zaten, werden we opgebeld. De kat van de NDSM-werf had inderdaad in ons kattenbakgrind gepoept. Er zijn AMFI-studenten die over slecht karma praten, namelijk door de extra halve meter stand die we ‘ingepikt’ zouden hebben. Nu zijn we bezig de laatste puntjes op de i te zetten. Een van onze managers, Florian Stoelman, gaat over de beamers en zorgt dat ons brandbook op de achterwand geprojecteerd wordt. Bij lichtbedrijf Work XL hebben we voor 5 euro per stuk bouwlampen ingehuurd. Het is een duur project. In totaal zijn we 50 euro de man kwijt. We werken met veertien studenten, dus reken maar uit. Je krijgt geen cent terug. Wel kun je het zo duur of goedkoop maken als je zelf wilt. De show zal plaatsvinden in een kleine zijhal tegenover café Noorderlicht. We verwachten ongeveer zevenhonderd gasten, maar iedereen is welkom.

Beeld Henk Thomas

Vrijdag 4 februari We zijn erg tevreden over de opkomst van gisteravond. De tweede show trok meer bezoekers dan de eerste, maar de zevenhonderd gasten zijn zeker gehaald. Na de eerste show kwamen de docenten ons beoordelen. Een 7. De feedback was niet geweldig, ze hadden het over ‘niet vernieuwend’ en ‘voorspelbaar’. We kregen geen tips voor verbetering, behalve meer inzet tonen. Zo is de AMFI, vaak ontzettend vaag. Na afloop was er een groot feest op de werf. Vorige jaren schonken ze gratis alcohol en liep alles uit de hand. Dit jaar moest iedereen dokken, dus geen sprake van gekke taferelen. We zijn nu bezig met afbouwen. Door de keiharde wind die vandaag om de NDSM-werf giert, worden we gezandstraald door kattenbakgrind en vliegen er planken door de lucht. Als het vuil is opgehaald en we naar huis gaan, val ik een beetje in een zwart gat. Drie weken intensief samenwerken heeft voor een hechte ‘familieband’ gezorgd. n havana

23

hotspot

Underground sfeertje

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Wie? Rick van der Vlugt (22), derdejaars culturele & maatschappelijke vorming Waar? Het oude Trouwgebouw aan de Wibautstraat, beter bekend als Club Trouw en De Ver­dieping in Oost ‘Voor mijn stage bij De Verdieping, de culturele benedenruimte van het Trouwgebouw, had ik nog nooit van de plek gehoord. Ik kwam wel in Club 11, een tijdelijk initiatief van dezelfde mensen die Trouw hebben opgezet. Ook het Trouwgebouw is een tijdelijk onderkomen, ik weet niet hoe lang het restaurant, de club en De Verdieping er kunnen blijven. De eerste keer dat ik er binnenliep, voelde ik me meteen thuis. Ik hou van oude kantoorpanden. De grote ruimte, het strakke interieur en het under24

havana

ground sfeertje spraken me erg aan. Het avondprogramma in De Verdieping duurt op woensdag en donderdag meestal van zeven tot elf. Vaak plak ik er daarna een clubavondje aan vast. De sfeer in de clubzaal vind ik erg bijzonder. Omdat de zaal zo veel mogelijk in oude staat is gelaten, lijkt het echt alsof het personeel van de drukkerij er net vertrokken is. Dat industriële maakt de club uniek, een groot verschil met de skihutten rondom het Leidseplein. Wat ook bijdraagt aan de sfeer is het publiek.

Ik heb hier nog nooit een knokpartijtje gezien. De meeste bezoekers komen specifiek voor het programma van de avond of nacht. Het zou jammer zijn als deze plek er straks niet meer is. Al zou een meer centrale ligging in de buurt van een station ook wel prettig zijn. Nu woon ik om de hoek, in het studentenhotel aan de James Wattstraat. Maar de eerste maanden van mijn stage moest ik ’s nachts met de taxi terug naar Hoofddorp.’ n Carlijn van Donselaar