HAMERHUIS VERBOUWD 50 TINTEN GRIJS INTERNATIONALE WEEK ISS DE TOEKOMST

jrg 19 #12 25 februari 2015

www.sensor-magazine.nl

K U R D WERK HAMERHUIS VERBOUWD • 50 TINTEN GRIJS • INTERNATIONALE WEEK ISS • DE TOEKOMST VAN DE HAN • STUKAFEST • ONDERWIJS DEMOCRATISCHER? • POST UIT PARAMARIBO

OP WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL

ONDERTUSSEN

FOTO’S

MAGAZINE

AGENDA

MAHULETTE VERLIEST FINALE NK BADMINTON Gayle Mahulette, studente Sport, Gezondheid & Management, is er begin deze maand niet in geslaagd om Nederlands kampioen badminton te worden. De 21-jarige HAN-studente wist nog wel knap door te dringen tot de finale, maar moest daar haar meerdere erkennen in haar tegenstander. Vorig jaar wist Gayle de titel nog wel binnen te slepen. Dit jaar was dat moeilijker omdat de Arnhemse aan het herstellen was van een voetblessure. Daarom was ze ook erg blij met de tweede plek. Haar ultieme doel is de Olympische Spelen in 2016.

BURGEMEESTER LEEST HAN-DICTEE VOOR Het jaarlijkse Juridisch Dictee van de HAN wordt dit keer voorgelezen door Herman Kaiser, burgemeester van Arnhem. HAN’s eigen variant op het Nationaal Dictee vindt plaats op 19 maart in de Eusebiuskerk in Arnhem. Het is alweer de vijfde keer dat HBO Rechten het dictee organiseert. Ooit in het leven geroepen om rechtenstudenten bewust te maken van degelijk taalgebruik en de ideale mogelijkheid om het werkveld en het onderwijs samen te laten komen. Elk jaar leest een bekende Nederlander het dictee voor.

SSHN: ‘EINDE KAMERNOOD IN NIJMEGEN!’ De komende jaren zijn er genoeg kamers beschikbaar voor studenten in Nijmegen. Studentenhuisvester SSHN beheert nu 6300 kamers in de stad. Door onder meer de oplevering van Talia, het studentencomplex bij het station, denkt SSHN nu genoeg kamers aan te kunnen bieden in Nijmegen. Jarenlang scoorde Nijmegen hoog op de lijsten van steden met kamernood. Wel zal er, zoals altijd, in augustus een piekmoment zijn.

20

Als Amerikaanse studenten van Penn State en California State University twintig minuten hun telefoon niet aanraken tijdens college, krijgen ze via de app Pocket Points een punt. Verdiende punten zijn weer in te wisselen tegen gratis lunches in de kantine. Ook iets voor de HAN?

VOLG ONS WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL @SENSORMAGAZINE FACEBOOK.COM/ SENSORMAGAZINE Het citaat:

‘Meer webcolleges en flexibele lesroosters!’

2

Studentenvakbond AKKU wil met de HAN en de Radboud Universiteit in gesprek om negatieve effecten van het nieuwe leenstelsel tegen te gaan.

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 11 maart 2015

grote zwart buitenlampen Jacco Maris Outsider

POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Laurence de la Porte (024) 353 03 89 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90

24

P

Praktijkhuis voor Food & Business

HAMERHUIS VERBOUWD gang H0.74

Ecophon plafondpanelen t.b.v. een betere akoestiek

REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), ]P. Freriks, E. Cuppen, J. Veltman, M. van Koolwijk, N. Kuiper FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam Maaike van Helmond, William Moore Cover: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905

gang Internationale week

Ontwerptekening: maten in het werk controleren! Copyright © 2014 Hubbers bv, All rights reserved.

MEDEWERKERS Marieke van der Horst Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Judith Mellendijk

KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

11

P

REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A -1.01 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.sensor-magazine.nl, [email protected]

HAN FEM Food&Business | Praktijkhuis BHH | entree kooklokaal | 1:50

SOCIAL STUDIES OVER DE GRENS

26 Studentendiscussie

DE TOEKOMST VAN DE HAN

16

SPECIAL

RUBRIEKEN Ontwikkeld

4

Olga Oordeelt

13

Test: Groene thee

38

VERDER IN DIT NUMMER STUKAfest

12

Onderwijs democratischer?

28

Suriname

39

WERKDRUK BIJ DE HAN

ONTWIKKELD De medewerker en de foto

WIE: HETTY DE JONGE (48) BURGERLIJKE STAAT: GETROUWD, TWEE KINDEREN: ILSE (14) EN SANDER (12) FUNCTIE: PROCESCOÖRDINATOR AUTOMOTIVE WAAR: ONDERWEG NAAR KASTEEL DOORNENBURG WANNEER: 1969

‘DE JONGENS GINGEN NAAR DE MTS, DE MEISJES NAAR DE MEAO’ ‘Ik ben in Tiel geboren maar al na acht maanden zijn we naar Arnhem verhuisd. Ik voel me een echte Ernhemmer. Ben de jongste van vier kinderen, met een zus en twee broers. We hebben eerst op de Geitenkamp gewoond en zijn daarna naar het Sonsbeekkwartier verhuisd. Ik kan me er helaas niet zo veel meer van herinneren, net als van de foto. Mijn zus moest me vertellen dat die is gemaakt tijdens een dagje uit naar kasteel Doornenburg. Ik was toen vier. Ik weet nog wel dat ik een mooie tijd heb gehad in de wijk. Het Goeman Borgesiusplein is een groot plein met veel groen waar we mooi konden spelen. En Sonsbeekpark op een steenworp afstand. Ik wilde graag stewardess worden, of zelfs het leger in, in ieder geval een spannend of stoer beroep. Maar thuis werd naar de wensen van de kinderen, zeker op het gebied van scholing, niet echt geluisterd: de jongens gingen naar de mts en de meisjes naar de meao. Mijn ouders vonden het belangrijk dat we een goede opleiding kregen zodat we later voor onszelf konden zorgen. Op mijn zestiende had ik een Puch Maxi, een populair brommertje in die tijd. Ik deed veel met mijn beste vriendin Anne-Marie. Ik herinner me dat we op onze brommers naar Zevenaar reden. Toen ik plots voor iets moest uitwijken, reed ik zo een greppel in. Gelukkig had ik verder niks. Anne-Marie lag dubbel van het lachen. Ik zie haar nog steeds. Spreken we af bij de Metropool en zitten we de hele avond te kletsen. Heerlijk.

‘Ik wilde graag stewardess worden, of zelfs het leger in.’ Omdat mijn brommer zo goed beviel, was een motor de logische volgende stap. Mijn vader vond het prima dat ik motorrijles nam. Maar nadat ik in één keer geslaagd was en een motor wilde kopen, werd hij heel kwaad: een motor kwam er niet in. Daar was ik wel boos om. Die motor is er uiteindelijk nooit gekomen. Als je op een gegeven moment op jezelf woont, gaat je geld aan andere zaken op. Ik heb bij diverse bedrijven gewerkt, zoals zweefvliegcentrum Terlet en Ballast Nedam. Uiteindelijk ben ik bij de HAN terecht gekomen. Eerst bij de Pabo, daarna bij Automotive. Wat dat betreft werk ik nu in ieder geval bij een stoer bedrijf.’ HvD

4

THEETIP Het bordje is negen centimeter in doorsnee. Wit aardewerk met opstaande randjes en een rood met blauw opschrift: HANdig voor secretaresses. Samen met een HANdige (alweer) jaarkalender aangeboden door het Grafisch Productie Centrum van de HAN. En alsof de boodschap daarmee nog niet duidelijk was, is er een HANdige brief bijgevoegd die uitlegt waar het bordje voor bedoeld is. Ik citeer: ‘Om ook dit jaar goed voor jezelf te zorgen, ontvang je de HANdige theetip. Zet hem op je bureau voor je theezakje.’ Dus dames secretaresses: niet naast het bureau zetten, of op de vensterbank, dat geeft zo’n rommel. Nee: op het bureau. En het gaat nog verder: ‘Naast het voorkomen van verspilling zorgt de theetip er voor dat je er aan denkt voldoende te drinken.’ Ja, lieve collega’s, het Grafisch Productie Bureau waakt ook over onze gezondheid. want wij secretaresses staan erom bekend dat we volledig opgaan in onze dienstbaarheid naar de baas en dan vergeten...te drinken. Zorgelijk. ‘En het loopje

Werkdruk

Het ervaren van te veel werkdruk betekent dat de balans tussen de hoeveelheid werk (belasting) en de hoeveelheid activiteiten die een werknemer kan verrichten (belastbaarheid) zoek is. De HAN onderzocht de werkdruk in het Onderzoek Duurzame Inzetbaarheid. En liet dat doen door eigen werknemers. Maar zelfs slagers die hun eigen vlees keuren, komen wel eens maden tegen; op diverse plekken binnen de HAN wordt de werkdruk als erg of te hoog ervaren. Het duurde bijna een jaar voor de resultaten gepubliceerd werden. Te druk zeker? Maar zoals een manager mij ooit toevertrouwde: ‘Ach, werkdruk op de vloer is niet erg, als het maar niet ontaardt in stress.’ Han Geurts hoofdredacteur

voor een kopje heet water is direct een micropauze. ‘ Het GPC is ook bezorgd over onze werkdruk. Micropauzes zijn daarbij essentieel om de zinnen even te verzetten en de accu weer op te laden.  Je gelooft je ogen niet. De betutteling ten top. Alsof wij secretaressen randdebielen zijn die naast een spoedcursus ‘what to do with the used tea bag’ ook constant herinnerd moeten worden aan onze drinkgewoontes en fysieke gesteldheid. Alsof we de klassieke tiepmiep zijn die buiten het tienvingerig systeem niet weet wat er in de wereld gaande is. De theetip. Hebben jullie ‘m ook in een grotere versie. Maat teiltje?

-x- HannaH SENSOR 12, JAARGANG 19 5

NIEUWS

SAMENWERKING PABO EN LIEMERS

MeeR

Eind januari tekende de HAN Pabo een samenwerkingsovereenkomst met de Basisscholen Liemers, een samenwerkingsverband van tien opleidingsscholen in de regio. Die samenwerking gaat verder dan het aanbieden van stageplekken. Het bestaat onder meer uit het investeren in een kweekvijver van toekomstige leraren om op die manier samen met het Kenniscentrum en het IXperium van de HAN een sterke leeromgeving voor docenten en studenten te kweken. De samenwerking is uniek omdat het de eerste regio betreft waar besturen zelf – zonder subsidiegeld - investeren in de kwaliteit van toekomstig personeel. HG

De komende nummers stellen leden van de Medezeggenschapsraad zich voor. Waarom zit hij/zij in de raad? Wat zijn de belangrijkste punten?

Naam: Sanne Gruyters Kiesgroep: GGM Email: [email protected]

Kritische vriend van het CvB Sinds september 2014 heb ik de gelegenheid om mee te denken en praten over beleid van de HAN. Ik vind het interessant om dicht bij het vuur te zitten en binnen de MR mijn achterban (GGM) te kunnen vertegenwoordigen. In de commissie Onderwijs & Onderzoekskwaliteit (OOK), bespreken we thema’s die de inhoud van ons dagelijks werk raken. Denk hierbij aan de plannen voor deeltijdonderwijs of de studieloopbaanbegeleiding, die over het algemeen nog wat verbeterd kan worden (HAN-breed). Hiernaast ben ik voorzitter van de PersoneelsGeleding (PG). Vanuit deze positie probeer ik, samen met collega’s, thema’s als werkdruk, taaknormering en professionaliseringsruimte bij het College van Bestuur (CvB) onder de aandacht te brengen. We geven advies over deze speerpunten, maar gebruiken ook ons instemmingsrecht in bepaalde kwesties. Al met al kan men de MR zien als de kritische vriend van het CvB, die niet bang is op te komen voor het belang van werknemers en studenten.

Sanne Gruyters [email protected]

6

TITIA BREDÉE VERLAAT DE HAN Titia Bredée, directeur van de faculteit Educatie, legt per 1 mei haar functie neer. Ze wordt de nieuwe voorzitter van het college van bestuur bij de Amsterdamse hogeschool iPabo. Bredée is vijf jaar lang faculteitsdirecteur geweest. Tijdens deze periode heeft zij enkele mooie doelen verwezenlijkt. Zo is in 2010 bij Pabo Arnhem het iXperium van start gegaan, een centrum waarbij zowel docenten als studenten en leerlingen leren om te gaan met ict binnen het onderwijs. Een andere belangrijke eyecatcher is het onlangs in het leven geroepen I/O-gebouw, waar, op de Pabo Arnhem na, nu alle opleidingen van Educatie zich bevinden. Het CvB van de HAN beraadt zich op de invulling van de ontstane vacature en zal hierover op korte termijn in overleg treden met het managementteam en de faculteitsraad van de Faculteit Educatie.

opwarmer voor boek op de bank Literair festival Boek op de Bank is uitgebreid. Dit jaar kunnen boekenliefhebbers niet alleen aanschuiven bij de festivalavond op 4 juni, maar ook bij de zogenaamde Aftelsessies. Begin deze maand vond de eerste van in totaal vier sessies plaats. In Kunstenaarsatelier Het Eerste Uur werd schrijfster Hanna Bervoets geïnterviewd over haar werk, waaronder haar laatste roman Efter. ‘We organiseren deze Aftelsessies om alvast in de stemming te komen voor het festival zelf’, vertelt Jelko Arts die Boek op de Bank samen met Lotte Lentes

organiseert. Jelko en Lotte studeren aan de Radboud Universiteit. ‘Net als het festival draaien deze Aftelsessies om kleinschalige gesprekken in een huiskamersetting met plaats voor circa 25 personen.’ De volgende Aftelsessie vindt plaats op 4 maart. Dan schuift Philip Huff aan. Op 8 april is de beurt aan Herman Koch. De schrijver van de laatste aftelsessie is bij het ter perse gaan van dit nummer nog niet bekend. Meer informatie: www.boekopdebank.nl. MvH

Verpleegkunde in heel Nederland vernieuwd Eind januari presenteerden de 17 hogescholen met een verpleegkundige opleiding gezamenlijk het nieuwe opleidingsprofiel Bachelor of Nursing. Het huidige profiel dateert van 2001 en is verouderd. Het accent van de opleiding is verschoven van ziekte en zorg naar het bevorderen van gezondheid en gezond gedrag. Het nieuwe programma kan vanaf het schooljaar 2016-2017 worden gevolgd. Over de opzet is nog niet veel bekend, maar het is opgesteld in aansluiting op wensen uit de praktijk. Zo wordt de opleiding generalistischer van aard (lees: afgestudeerden kunnen in alle sectoren van de zorg aan de slag), gaat het HBO-niveau van 5 naar 6, en wordt onderzoekend vermogen en zelfstandigheid versterkt. Dit laatste mede omdat de zorg in de toekomst steeds meer in thuissituaties zal worden verleend (denk aan zorg voor ouderen). Ook gaan de opleidingen meer samenwerken met regionale zorgorganisaties, en het onderwijs daarop afstemmen. Meer info: www.loov2020.nl. RS

SENSOR 12, JAARGANG 19 7

NIEUWS NIEUWS

HAN-studenten winnen gleanTech Battle 2015

Nieuw magazine: DGstudent Sensor heeft er een concullega bij: DGstudent is een nieuw magazine voor Nijmeegse studenten. Het halfjaarlijkse blad van De Gelderlander is gratis en verschijnt in Nijmeegse horecagelegenheden, op de HAN en de Radboud Universiteit. Naast regulier studentennieuws lees je over ontwikkelingen in het hoger onderwijs en wat er allemaal te beleven is in Nijmegen. Of er ook een Arnhemse editie komt, is onbekend. Facebook.com/DGstudent

Vier eerstejaars HAN-studenten en een leerling van ROC Aventus hebben de Cleantech Battle 2015 gewonnen. Dat deden ze met het ontwerp voor een levensloopbestendig bed. In een bomvol Orpheus theater in Apeldoorn presenteerden de drie teams die de finale hadden gehaald hun idee, waaraan ze slechts twee weken hebben kunnen werken. ‘Onze opdracht was om een levensbestendig bed te ontwerpen’, zegt HAN-student Lonneke Stikkelorum van het winnende ‘team Auping’. Het team ontwierp een bed dat bestendig is voor alle fases van het leven. ‘Perioden van zwangerschap, ziekte en de oudedag hebben we meegenomen bij het ontwikkelen van onze ideeën.’ Het HAN-team bestond uit studenten van de opleidingen Embedded Systems Engineering en Industrieel Product Ontwerpen. De jury heeft vooral gekeken naar creativiteit en financiële haalbaarheid en vond unaniem dat team Auping op deze punten het beste scoorde. Beddenfabrikant Auping heeft laten weten dat het beddenproject wordt voortgezet en de studenten kunnen betrokken blijven, als ze dat willen. Bron: HAN/HvD

autotechniek wordt automotive Het Ministerie van Onderwijs heeft besloten de landelijke hboopleidingen te clusteren. Voor de drie opleidingen Autotechniek (Rotterdam, Fontys en HAN) betekent dit dat ze sinds 1 januari 2015 de naam Automotive moeten voeren. De opleidingen krijgen niet alleen dezelfde naam maar ook een gezamenlijk competentieprofiel. Daarbinnen is het aan de hogeschool zelf om te kiezen waar zij het accent op leggen. HG

8

STUDENTENFLAT TALIA BOVEN DOORNROOSJE OFFICIEEL GEOPEND Studenten die in Talia wonen, het spiksplinternieuwe studentenwooncomplex van Stichting Studentenhuisvesting Nijmegen (SSHN), hebben het prinsheerlijk: ze rollen linea recta hun bedje in na een avondje stappen in poptempel Doornroosje (pal onder de flat), stappen zo ongeveer vanuit hun douche de trein in (Nijmegen Centraal ligt ernaast) en ook de campus van zowel de HAN als Radboud Universiteit is op een fietssprintje afstand. Hoewel er al een tijdje lucky bastards wonen, werd de flat pas op 10 februari officieel geopend. SSHN-bestuurder Max Derks maakte meteen van de gelegenheid gebruik om, wegens pensionering, het stokje feestelijk over te geven aan Kees Stunnenberg. Twee vliegen in een klap. OH

SMART INDUSTRIE, DE GROEIMOTOR VAN DE ECONOMIE ‘Er is een spectaculaire revolutie gaande. De komende twintig jaar verandert er meer dan er de afgelopen vijftig jaar veranderde.’ Aan het woord is Willem Vermeend, voorheen staatssecretaris van Financiën (’94-’00) en minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (’00-’02). Tegenwoordig ondernemer, investeerder, commissaris bij verschillende bedrijven en columnist. Vermeend is bovendien door Henk Kamp gevraagd als aanjager van de smart industrie (waaronder 3D-printen en Big Data). Bevlogen vertelt hij in het auditorium van de Laan van Scheut aan studenten Food & Business over de nieuwste ontwikkelingen waar de leek nog geen weet van heeft. Van horloges met sensoren die je conditie meten (‘bijzonder handig voor hartpatiënten’), Cloud computing (‘een wereldfenomeen waar Nederland hopeloos in achterloopt’) en robottechnologie tot big data tool Watson. ‘Wat je ook doet, je moet iets weten van smart economie. Bedrijven die daar niet in mee gaan,

zijn ten dode opgeschreven. Kleine start-ups zullen grote bedrijven om zeep helpen door met een nieuw business model te komen. Er zullen ontzettend veel banen verdwijnen, maar er komen nieuwe functies voor in de plaats.’ Volgens Vermeend spelen het onderwijs en de studenten een cruciale rol in al deze ontwikkelingen. Hij kan het niet vaak genoeg zeggen: ‘Verdiep je in de smart industrie, dat is de toekomst.’ Nieuwsgierig? Check Vermeend zijn ‘website boek’: www.3dprintwereld.com. RS

NIEUWS

STILTERUIMTE IN HET FEM-GEBOUW

Een moment van stilte, een moment van bezinning, een moment van overpeinzing. In het gebouw van de faculteit Economie & Management in Arnhem is begin deze maand Silentium geopend, een stilteruimte voor studenten en medewerkers om even aan de waan van de dag te ontsnappen. CvB-voorzitter Kees Boele, die de stilteruimte officieel in gebruik heeft genomen, zei dat door de intensivering van de werkdruk een

dergelijke ruimte nodig is. ‘Dit is geen kerk, geen moskee, geen synagoge, maar een ruimte die voor iedereen toegankelijk is’, aldus de voorzitter. De ruimte is gesitueerd aan het einde van de kantine van het FEM-gebouw. Je moet dus wel even door de dagelijkse kantinehectiek om je moment van rust te bereiken. HvD

Ergotherapie krijgt ‘bijzonder kenmerk’ Ergotherapie is de eerste zorgopleiding in Nederland die erkend is met het ‘bijzonder kenmerk ondernemen’. Volgens de NederlandsVlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO) onderscheidt ergotherapie zich positief van andere opleidingen. Studenten die aan de HAN afstuderen zijn ondernemend en flexibel en kunnen zich moeiteloos bewegen in het veranderende zorgstelsel van de huidige maatschappij. Of zoals student Kristen Braamhaar het verwoordt: ‘Als student Ergotherapie ben ik ondernemend, maak ik gebruik van mijn netwerk en neem ik initiatief. Eigenschappen die straks in het werkveld hard nodig zullen zijn.’ HG

10

Kookeilanden en restaurant voor Food & Business De opleiding Food & Business is momenteel bezig de begane grond in de rechtervleugel van het Bisschop Hamerhuis volledig opnieuw in te richten. Opleidingscoördinator Paul van der Broek: ‘We creëren een eigen hoek, met een eigen ingang en een eigen sfeer.’ In de huidige collegezaal komen kookeilanden en een restaurant, ernaast in de gang komen een ontwikkelingslab met klimaatkasten en meetapparatuur, een spoelkeuken, projectruimtes, flexwerkplekken en leerlokalen. Alles met een eigen aankleding en kleurstelling. Van der Broek: ‘De ruimtes zijn primair bedoeld voor het onderwijs, maar we kunnen ze ook gebruiken voor commerciële doeleinden, zoals demonstraties, bijeenkomsten of proeverijen. Door een eigen hoek te creëren kunnen we ook buiten schooltijden open zijn.’ De opleiding Food & Business maakt een gigantische groei door: van de honderdtwintig studenten van twee jaar geleden groeit de opleiding naar zo’n zeshonderd. Binnen het huidige FEM-gebouw op de Nijmeegse campus was er voor een dergelijk initiatief absoluut geen ruimte. De verbouwing is inmiddels begonnen, oplevering is gepland in mei. HG

grote zw

Jacco M

restaurant H0.02

zwarte luxaflex

bedrukte lampenkap (binnen- of

Ecophon plafondpanelen t.b.v. een betere akoestiek buitenzijde)

Ontwerptekening: maten in het werk controleren! Copyright © 2014 Hubbers bv, All rights reserved.

kooklokaal H0.02

E

(indien mogelijk)

uis BHH | restaurant opstelling | 1:50

HAN FEM Food&Business | Praktijkh

B

RS-01

en! Ontwerptekening: maten in het werk controler reserved. Copyright © 2014 Hubbers bv, All rights

aal/restaurant

E

scheidingswand van acrylaat

1 VO

| 19 januari 2015 | A3 | AM | 14445_0

SENSOR 12, JAARGANG 19 11

LIKE, VOLG en CHECK sensor facebook.com/ sensormagazine

Voor je dagelijkse portie studentennieuws, winacties, uitgaanstips en Hannah. Praat mee en geef je mening!

@sensormagazine Volg ons voor het laatste HAN nieuws. Stel je vraag, tip ons, en reageer op oproepjes en winacties.

www.sensor-magazine.nl De digitale thuishaven van Sensor waar alles samenkomt. Lees het nieuws en onze vaste column, laat je inspireren door de UIT-agenda, en check winacties, fotoalbums en de digitale Sensor.

O

lga

ORDEELT Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

FIFTY SHADES OF GREY FILM PROGRAMMA BOEKEN ETEN Als je uitgenodigd wordt voor de persvoorstelling van Fifty Shades of Grey, zeg je geen ‘nee’, vind ik. Ik brandde van nieuwsgierigheid of het romantische sm-fenomeen zich op het doek net zo tenenkrommend laat vertalen als schrijfster E.L. James deed van haar fantasie naar papier. Vriendin A ging mee, want het is leuker om een clichématige flop gezamenlijk af te fikken. Handenwrijvend richtten we ons tot het bioscoopscherm, waar de seks vanaf zou spatten. Tenminste, dat was de logische verwachting bij de verfilming van dit erotische boek over stevige bondage, zweepslagen op blote maagdenbipsen en ijsklontjes die in navels terechtkomen. Dat er wat compromissen zouden zijn, begrepen we: niemand zit te wachten op een bebloede tampon die in het heetst van de strijd tevoorschijn wordt getrokken (JA ECHT, lees het boek maar) en de praktische problemen die dat sm-gedoe met zich meebrengen (een week niet kunnen zitten). Maar dit was wel héél clean, braaf en netjes. Alles onder de gordel is zorgvuldig gechoreografeerd in beeld gebracht, want stel je vóór dat er een piemel of venusheuvel in beeld komt. Dan verkoop je geen kaartjes aan het mainstream publiek. Borsten zijn uiteraard wel

prima, net als blote konten. Het resultaat: de seksscènes zijn hooguit ‘aardig’ en semiopwindend, maar rode oortjes en soppen op de bioscoopstoel: nou nee. ‘En de dialogen dan?’, hoor ik je vragen. Daarvan dacht ik dat ze lachwekkend slecht zouden zijn. In het boek kraamt de seksueel onervaren, mutserige Anastacia namelijk alleen maar ‘oe, ah’, ‘mijn innerlijke godin schreeuwt het uit!’ en ‘wat doe je toch met me?’, uit. Christian Grey, de getroebleerde hete zakenman, is vooral bezig Anastacia de zijne te maken zoals hij gewend is: hij als dominante, zij als onderdanige. Liefde is maar lastig, neuken is makkelijker. Vooruit, af en toe uit eten of een filmpje pakken is toelaatbaar. Maar het mag niet té romantisch, want da’s voor normale mensen. En dat is Mister Grey niet. Hoewel Ana iets bij hem teweeg brengt wat hij niet gewend is. Zo schuren die twee broeierig tegen elkaar aan. Humor ontbreekt in het boek, net als een mondige Anastacia. Het meest verassend aan de hele film is dan ook dat het gênante gezemel van Ana is geschrapt (hoera), ze iets meer pit heeft en er zowaar humor in de film zit. Maar of humor en Hollywoodproof sm nou goed samen gaan...? Al met al een slap compromis.

SENSOR 12, JAARGANG 19 13

Master your talent 9 – 20 maart 2015 Ontmoet de masteropleidingen van de Rijksuniversiteit Groningen

top 100 university

Maandag 9 maart › Gedrags- en Maatschappijwetenschappen › Clinical and Psychosocial Epidemiology Woensdag 11 maart › Human Movement Sciences, Sport Sciences Donderdag 12 maart › Wiskunde en Natuurwetenschappen › Rechtsgeleerdheid Vrijdag 13 maart › Ruimtelijke Wetenschappen 14

www.rug.nl/masteryourtalent

Dinsdag 17 maart › Medical and Pharmaceutical Drug Innovation Woensdag 18 maart › Economie en Bedrijfskunde › Wijsbegeerte Vrijdag 20 maart › Letteren › Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap › Wijsbegeerte Meer informatie en aanmelding:

www.rug.nl/masteryourtalent

VIJFTIENDE STUDENTENKAMERFESTIVAL

ADEMLOOS AAN RONALDS VOETEN ‘O, de kapstok!’ De vier bewoners van het Nijmeegse studentenhuis verwijderen snel hun jassen. Zo meteen komen de Stukafestbezoekers. ‘Er kunnen maximaal veertig mensen in onze woonkamer.’ Ondertussen pruttelt de Senseo en schuift schrijver Ronald Giphart met schemerlampen, voor beter leeslicht. TEKST: CLAUDIA FITSCH

Het (inmiddels landelijke) studentenkamerfestival Stukafest begon vijftien jaar geleden in Nijmegen. Muziek, theater, literatuur en dans op enkele vierkante meters. Soms zit je bijna bij de artiest op schoot, of samengepakt onder een hoogslaper. De drie voorstellingsrondes worden voorafgegaan door een beginhap en eindigen met een feest. ‘KNIJN’ In de gemeenschappelijke woonkamer van CMV-studente Nynke Schrikkema en haar huisgenoten leest Ronald Giphart voor uit zijn nieuwe roman, Harem. Daarin schrijft de zoon van een (Zweedse) fotograaf een boek over zijn vader, die meerdere vrouwen heeft. De vader fotografeert in Soedan een stervend meisje, samen met de knuffel van zijn zoon, met het prijskaartje duidelijk zichtbaar: 12.000 Zweedse kronen. Daarvan kan een Soedanees kind drie jaar eten. Giphart imiteert (kapseizend) hoe het stervende meisje tegen ‘knijn’ valt.

PHILEINE Het publiek zit ademloos aan zijn voeten. ‘Ik gebruik deze avond meteen als try-out voor mijn nieuwe theaterprogramma met Bart Chabot, waarin ik dit ook voorlees.’ De schrijver doet mee aan Stukafest omdat hij het zelf leuk vindt. Hij beantwoordt vragen over de namen van zijn boekpersonages ‘Gulpje, Nadine (nadien), Phileine… Een naam moet iets reflecteren’ - en vragen over het schrijven van seksscènes, waarin je zelf moet geloven. ‘Ik stel me een scène voor, zet die op papier, ben God in mijn eigen universum. Daarna ga ik vooral schrappen. Maar ik schrijf geen porno, het is geen masturbatiemateriaal.’ CLONE YOUR WILLY Grijnzend verhaalt hij later over zijn bezoek aan erotiekwinkel Christine le Duc, met Martin Bril en Bart Chabot en hoe Chabot later onhandig worstelt met het pakket ‘clone your willy’: zijn eigen chocolade penis, uit een gipsmal. ‘Chabot had namelijk een rubriek in Linda, waarin hij schreef over buttpluggen en dildo’s.’ Het is een vrolijke avond.

SENSOR 12, JAARGANG 19 15

RAPPORT DUURZAME INZETBAARHEID OPENBAAR

WERKDRUK EN WERKVERMOGEN Werkdruk. Een lastig onderwerp. Niet alleen om het te vatten, maar ook om mensen, die ermee te maken hebben, erover te spreken. Om de voor de hand liggende reden. Maar liefst 31 procent van onze docenten ervaart de werkdruk bij de HAN als veel te hoog. Echt veel te hoog dus, want nog eens 55 procent ervaart het als te hoog. Het rapport over de Duurzame Inzetbaarheid van de HAN-werknemers is eindelijk openbaar en daarin staat het, zwart op wit. We zijn heel benieuwd wat het management daarmee gaat doen. TEKST: RENÉE JENNISKENS, OLGA HELMIGH EN LAURENCE DE LA PORTE FOTO’S: RALPH SCHMITZ

16

SENSOR 12, JAARGANG 19 17

Fotograaf: Koen Olieslagers

RESULTATEN UIT HET ONDERZOEK DUURZAME INZETBAARHEID

De druk moet van de ketel Hoe staat het met het werkvermogen van de HAN-medewerkers? Hoe hoog ervaren zij de werkdruk? En wat is de relatie tussen die twee? Hoe zit het met de duurzame inzetbaarheid van de mensen? Een jaar geleden zette het college van bestuur van de HAN een onderzoek in gang naar de duurzame inzetbaarheid van haar werknemers. Dit onderzoek is mogelijk een vervanging van het jaarlijkse medewerkerstevredenheidsonderzoek. Uit het resultaat van het onderzoek komen twee belangrijke zaken naar voren: het werkvermogen van de HAN-medewerker (de mate waarin deze fysiek, psychisch en sociaal in staat is om te werken) is bij 88 procent van de medewerkers in orde. Wat betreft de werkdruk: 73 procent van de HAN-medewerkers vindt die te hoog en 22 procent zelfs een veel te hoog. Wat opvalt is dat vooral docenten het zwaar hebben: 31 procent ervaart een veel te hoge werkdruk. Nakijkwerk, administratie rond accreditatie en cijfers invoeren worden erg vaak genoemd als oorzaak van die werkdruk.

Vervolg In oktober is het onderzoeksrapport aan de opdrachtgever, het college van bestuur, aangeboden. Die heeft besloten om het decentraal te presenteren bij faculteiten en instituten. Het college gaat praten met faculteitsdirecties, die het vervolgens weer bespreken met instituten en opleidingen. Een van de onderzoekers zegt daarover: ‘We hebben samenvattend belangrijke resultaten in het rapport weergegeven, maar concrete aanbevelingen wil het CvB van onderaf laten komen. Het onderzoek is van de mensen, die hebben hun informatie gegeven.’

De onderzoekers Het onderzoek is in opdracht van het college van bestuur uitgevoerd door het Lectoraat Human Resources Management. Het is in januari 2013 gestart met een kwalitatief onderzoek door de hele organisatie. De resultaten daarvan waren input voor een kwantitatieve studie, een vragenlijst. Die is uitgevoerd door Lector Annet de Lange en onderzoekers Etty Wielinga en Marc Gersen. Die vragenlijst, waarvan het invullen drie kwartier duurde, is door 45 procent van de HAN-werknemers ingevuld. De Lange is gespecialiseerd in duurzame inzetbaarheid en het werkvermogen onder oudere werknemers. Voor het lectoraat dat dit onderzoek uitvoerde, was dit een interessante en uitdagende klus, vindt De Lange, die aangeeft dat duurzame inzetbaarheid speerpunt is van het lectoraat: ‘We hebben onszelf ook ontwikkeld’, zegt ze. De resultaten van het onderzoek waren in september al bekend. Toch komt het CvB nu pas met de resultaten naar buiten. ‘We mochten er nog niet over communiceren. Dat heeft te maken met de wisseling binnen het CvB.

18

Feiten en cijfers Het werkvermogen is bepaald volgens de workability index, een beproefde wetenschappelijke methode waarmee je vergelijkingen kunt maken. Zo blijkt het werkvermogen van de HAN-medewerker net een beetje beter dan dat van de gemiddelde (onderzochte) werknemer in Nederland en vergelijkbaar met andere onderzochte groepen in het onderwijs. • Het gemiddelde werkvermogen van de respondenten is 41,9. Landelijk is dat 41,6. Dat is dus goed. Tussen de onderzochte groepen (faculteiten en Service Bedrijf), obp (ondersteunend en beheerspersoneel) en op(onderwijzend personeel) is weinig verschil. • Obp scoort veel vaker uitstekend dan docenten. Bij Educatie is die verhouding 56 – 42 procent. • Ouderen hebben een relatief lager werkvermogen dan ‘jongeren’ tot 55, maar het gemiddelde van beide groepen is voldoende. Ook mensen die langer in dienst zijn, mannen en parttimers (tot 0,6 aanstelling) hebben een geringer werkvermogen. • Het obp van de faculteiten scoort significant beter op werkvermogen en werkdruk. • Ook al vindt 52 procent van de HAN-medewerkers dat de HAN verplichtingen wat betreft werkklimmaat meer dan vervult, vindt bij de FEM 9 procent dat de HAN dat totaal niet doet. • Gemiddeld krijgt de HAN het rapportcijfer 7.47. Een laag werkvermogen hangt samen met lage tevredenheid en een hoger verzuim. • 17 procent van de werknemers heeft een lage vitaliteit. • Bij Techniek lopen de meeste (16 procent) zeer bevlogen docenten rond, bij het Service Bedrijf de meeste (14 procent) nauwelijks bevlogen werknemers.

19

Het was heus niet omdat de resultaten weggemoffeld zijn, zoals wel beweerd werd’, zegt ze, doelend op een bericht in een nieuwsbrief van de Algemene Onderwijsbond. Annet wordt zelfs fel: ‘Het CvB wil helemaal niets wegmoffelen. Die heeft juist om dit onderzoek gevraagd.’

Geen verrassing De cijfers van de ervaren werkdruk zijn inderdaad hoog, beaamt Annet. ‘En dan zitten er niet eens de mensen bij die al uitgevallen zijn, die niet meer werken. De werkdruk is in het hele hbo erg hoog. Bij de mensen met een matig werkvermogen is de werkdruk het hoogst. Met zijn allen kijken we nu naar de werkdruk, maar ook naar de werkdruk in relatie tot werkvermogen en verzuim. Voor leidinggevenden was de uitslag van het onderzoek geen verrassing. Een goede leidinggevende weet precies om wie het gaat.’

Terug in je kracht Service Unit HRM heeft met de uitslagen nieuwe inzichten gekregen. Zo worden lang niet alle instrumenten benut. ‘Benut’instrumenten zoals taakverrijking, (horizontale) functieverandering en verandering van loopbaan kunnen vaker ingezet worden. Annet: ‘Je wilt gewoon oplossingen om de medewerker weer in zijn of haar kracht te zetten. De urgentie om iets met de uitslagen van dit onderzoek te doen is heel groot. Bij het CvB staat aanpak van de werkdruk hoog op de agenda.’ De faculteiten pakken dit probleem nu op hun eigen manier aan. Bij de FEM is geld uitgetrokken om de werkdruk aan te pakken. Zo is daar een project gestart waarbij bijvoorbeeld de roosters zo gemaakt worden dat mensen op één locatie lesgeven. Ook wordt er gekeken hoe de administratieve druk aangepakt kan worden. Bij de opleiding HRM is een innovatietraject gaande waarin docenten hun droom, hun ambitie vorm kunnen geven. Daar is een innovatieteam op gezet. Bij Techniek worden momenteel de piekmomenten in kaart gebracht. Andere opleidingen of faculteiten volgen met acties en oplossingen. De Lange vindt dat er geen standaardoplossingen voor elkaar getoverd kunnen worden. ‘Een instrument dat bij de ene opleiding goed werkt, kan bij de andere helemaal niets zijn. Bijvoorbeeld roepen dat je wandellunches moet invoeren om de vitaliteit van werknemers te verhogen, kan bij de een heel goed werken, maar voor een ander gaat hem dat niet worden. Het moet maatwerk zijn.’ En, komt er nog een vervolgonderzoek? ‘Dat hopen wij echt. Maar dat is aan het CvB. Een sterk ingekorte vragenlijst heeft dan onze voorkeur.’ In het grootschalige onderzoek naar duurzame inzetbaarheid zijn veel meer onderwerpen gemeten dan in dit artikel genoemd kunnen worden. Het rapport staat op insite, bij het Service Bedrijf onder Human Resources.

20

Beter voor Sensor sprak twee medewerkers die lijden onder hoge werkdruk. Bij één van hen resulteerde dit zelfs in een langdurige ziekmelding. De docenten hebben ervoor gekozen om anoniem te blijven.

'Medewerkers serieus nemen als ze aan de bel trekken’ DOCENTE (38) AAN DE FACULTEIT GEZONDHEID, GEDRAG EN MAATSCHAPPIJ (GGM) ‘Dat ik te veel werk op mijn bordje heb, is er gaandeweg ingeslopen. Sowieso is mijn docentschap veeleisend: lessen voorbereiden, nakijken, gesprekken met studenten, vergaderingen met collega’s, het bijspijkeren van mijn kennis. Al met al ben ik vaak in het weekend bezig met mijn werk voor de HAN. Ik vind het leuk werk maar ik baal geregeld van de hoeveelheid. Deels ligt het aan mijn persoonlijkheid: ik trek veel naar me toe en wil overal bij betrokken zijn. Aan de andere kant is het onderwijs langzaamaan flink veranderd. Het lijkt wel of alles sneller gaat en omvangrijker is. En dat je steeds meer extra taken en projecten hebt waar je ineens heel diep in zit en waarbij meer gevergd wordt dan je van tevoren had verwacht. Als er dan ook nog iemand ziek is, stapelt het werk zich al helemaal op. Of de HAN hier iets aan kan doen? Ik denk dat het belangrijk is dat medewerkers serieus genomen worden als ze aan de bel trekken. Hoewel dat het liefst al voorkomen moet worden door te kijken naar hoe teams in elkaar steken. Neem desnoods meer mensen aan en creëer een realistische werkverdeling. Dat komt de kwaliteit ten goede. Het is niet te doen voor een docent om er vier andere functies, rollen en taken bij te hebben. Daar ben je deels zelf bij, maar toch wordt er ook één en ander van je verwacht, soms bijna geëist. Ik red het wel, maar ga vaak rond 18:00 uur naar huis en zit thuis om 20:00 uur toch weer mailtjes te sturen en zaakjes af te handelen. Ook in het weekend. Je hoort je telefoon bliepen en weet: er is weer een stroom aan mailtjes waar ik eigenlijk nog vóór maandagochtend iets mee moet. Liefst zie ik dat anders.’

rkomen dan genezen ‘Ik kreeg er lichamelijke klachten van’

‘Uiteindelijk heb ik me ziek moeten melden, Daar voelde ik me enorm schuldig over.’

MEDEWERKER (43) FACULTEIT ECONOMIE & MANAGEMENT (FEM) ‘Op een gegeven moment zag ik het gewoon niet meer zitten. Ik lag ’s nachts vaak te piekeren: hoe ga ik het allemaal bolwerken? De stapels op mijn bureau groeiden. Letterlijk. Op mijn afdeling waren twee langdurig zieke collega’s en hun werk kwam onder andere bij mij terecht. Het vergde tijd en energie om hun dossiers en werkzaamheden uit te pluizen en onder controle te krijgen, terwijl mijn eigen werk uiteraard ook doorliep. Er werd steeds beloofd dat er iemand aangenomen zou worden om het team tijdelijk te versterken, maar dat gebeurde niet. Ondertussen kreeg ik er gewoon lichamelijk klachten van. Koppijn, een opgejaagd gevoel en slecht slapen. Uiteindelijk heb ik me ziek moeten melden. Daar voelde ik me enorm schuldig over, want nu kwam mijn werk óók weer bij iemand anders terecht. Na vijf maanden ben ik voor 40 procent teruggekeerd. Inmiddels was er iemand bijgekomen en had één van de andere zieke collega’s zich beter gemeld. Toen begon het gelukkig te verbeteren. Het is wel ontzettend zonde dat het eerst zo ver heeft moeten komen voordat er hulptroepen kwamen. Dat had veel eerder moeten gebeuren.’

21

CVB-LID FRANK STÖTELER OVER DE ONDERZOEKSRESULTATEN

Kijken hoe het anders kan Uit het Onderzoek Duurzame Inzetbaarheid blijkt dat de werkdruk onder docenten aan de hoge kant is: meer dan dertig procent ervaart deze zelfs als ‘veel te hoog’. CvB-lid Frank Stöteler reageert.

HOE GAAT DE HAN AAN DE SLAG MET DEZE CIJFERS? ‘De faculteitsdirecteuren zijn al gaan praten met instituutsdirecteuren en opleidingscoördinatoren en daar komt ook uit dat bij alle faculteiten de werkdruk hoog is, al is er wel wat onderscheid tussen de verschillende afdelingen. Er gaat een vragenlijst naar alle opleidingen om met oplossingen te komen, die zetten de faculteitsdirecteuren nu uit.’

WAT GEBEURT ER MET DIE VRAGENLIJST? ‘We willen specifiek per opleiding en per service unit in beeld brengen waar die werkdruk precies door komt: is het de organisatie van het onderwijs, de administratieve werklast, de verdeling van de lesuren of de kwaliteit van roosters? Maar we kijken ook naar persoonlijke factoren: de sfeer in het team, de relatie met leidinggevenden, de invloed die medewerkers hebben op besluitneming. Opleidingen waar het wél goed gaat, kunnen als voorbeeld dienen. Waarom ervaren zij minder werkdruk en wat biedt dat voor mogelijkheden voor anderen? We willen dat mensen zelf ook gaan kijken hoe het anders en beter kan. Juist bij onderwijs zijn mensen onvoorstelbaar betrokken bij studenten, maar dat geeft een enorme workload, en die moeten we proberen terug te brengen naar redelijke proporties.’

WAT IS HET TIJDSPAD WAARIN DIT GAAT PLAATSVINDEN? ‘Voor de aankomende zomer willen we op centraal en decentraal niveau maatrelen helder hebben, zodat ze in het volgende hogeschooljaar kunnen worden ingevoerd. Dit is iets wat ons aan het hart gaat: met het onderzoek hebben we een prima instrument in handen zodat we echt iets kunnen gaan doen. We zijn nog niet de beste werkgever van Nederland, maar dat willen we wel worden.’

22

HOEVEEL GELD IS DAARVOOR BESCHIKBAAR? ‘In de begroting van faculteiten is er financiële ruimte bij de deskundigheidsbevordering. Soms kunnen simpele maatregelen die weinig geld kosten al de werkdruk omlaag brengen, bijvoorbeeld het verminderen van het aantal toetsen.’

‘We zijn nog niet de beste werkgever van Nederland, maar dat willen we wel worden.’ KOMT ER IN DE TOEKOMST EEN VERVOLGONDERZOEK WAARIN GEËVALUEERD WORDT OF DE MAATREGELEN HEBBEN GEHOLPEN? ‘Daar ga ik nog niet op vooruitlopen. Vooralsnog willen we eerst in beeld krijgen of we voldoende middelen en instrumentaria hebben om op korte termijn het probleem draagbaar te maken.’

HEEFT U ZELF WELEENS EEN TE HOGE WERKDRUK ERVAREN? ‘Laat ik voorop stellen dat dit absoluut geen sneer is naar de mensen die werkdruk ervaren: ik doe mijn werk met enorm veel plezier en dat kost me veel tijd, maar ik denk dat mijn vrouw meer last heeft van mijn werkdruk dan ikzelf.’

Innovatief aan de slag met werkdruk Arjen Pakker is docent van de opleiding Human

Resource

Management.

Die

opleiding gaat als eerste aan de slag met de uitkomsten van het onderzoek. Daartoe is er een Innovatiewerkgroep opgezet. Die bestaat uit zeven mensen, inclusief de manager van de opleiding. De groep gaat aan de slag met de pijnpunten in het onderwijs, om op die manier de motivatie van de medewerkers te verhogen. De werkgroep is eigenlijk niet per se tot stand gekomen in verband met het onderzoek, eerder werd al de wens en de noodzaak tot verbetering gevoeld, ook in relatie tot de als hoog ervaren werkdruk. Waar uit zich dat in? Arjen: ‘Daarbij moet je denken aan hoge stapels werk en lange dagen, weinig ruimte voor afstemming en overleg, docenten die zich terugtrekken en overbelasting van docenten, zonder dat harder werken zich echt vertaalt in beter onderwijs.‘

Volgens

hem

zou

er

gestructureerd gekeken moeten worden naar hoe het onderwijs vorm gegeven wordt én naar de manier waarop de opleiding Is georganiseerd. De werkgroep functioneert in een pril stadium, maar Arjen is ervan overtuigd dat het zin heeft. ‘Het is wel een proces.’ Hij kan dus onmogelijk zeggen wat er uit zal komen. Als docent heeft hij het gevoel dat iedereen op gelijkwaardige basis in de werkgroep zit. En hij krijgt er uren voor. ‘Maar die zijn nog niet uitbetaald’, lacht hij.

23

INTERNATIONALE WEEK BIJ INSTITUTE FOR SOCIAL STUDIES

‘It broadens your Het is een internationaal gekkenhuis tijdens de derde International Week van het Instituut voor Sociale Studies. Vijfenzeventig gastdocenten uit twintig verschillende landen ontmoeten zo’n 1.000 studenten en docenten van de sociale HAN-opleidingen in Nijmegen. Studenten worden een week lang ondergedompeld in het wereldwijde vakgebied van Sociaal Werk. Hoe werken sociaal werkers over de grens? RENEE JENNISKENS

De hal van Kapittelweg 33 is versierd met vlaggen. Op tafeltjes staan vaasjes met tulpen. Langzaamaan verzamelen de duizend deelnemers aan de Internationale week zich. Een voor een worden alle aanwezige nationaliteiten – in hun taal – verwelkomd. India, Germany, Hungary, Curaçao (’Bon bini!’). Faculteitsdirecteur Saskia van der Lyke vat in één zin deze internationale week samen: ‘It broadens your horizon’, waarop een student smaalt: ‘Ze proberen Engels te praten’. Want ja, dat is wel even wennen, drie dagen lang alsmaar Engels praten. Of nou ja, alsmaar… Aan Pieter van Leeuwen, muziekdocent van de HAN, de taak de warming up te doen. Langzaam bouwt hij met het publiek aan het Afrikaanse lied ‘Django Django, Django’ (I’m singing in the rain). Het bijbehorende klappen wordt elke keer moeilijker en het gelach evenredig luider.

24

Dit is de derde editie van de Internationale Week van het ISS (instituut voor Social Studies). Drie dagen lang workshops en inleidingen over - vooral internationale- ontwikkelingen met als thema ‘Professional Identity in Social Work and Arts Therapy’. De onderwerpen lopen uiteen. HAN-docent Dries de Moor bijvoorbeeld houdt een actualiteitencollege over hoe je je als social worker verhoudt tot actuele geweldsuitbarstingen in de wereld; over vooroordelen en normbepalende uitspraken. ‘Het is de rol van social worker om te helpen bij het aangaan van een dialoog’, zegt hij. Op sommige momenten is die dialoog lastig uit te voeren. Bijvoorbeeld bij de workshop maskers maken: in tweetallen bedekken studenten elkaars gezicht met een laagje plastic en daarna met stukjes nat gipsverband. Tot aan het tussenstukje van de neusgaten wordt alles gegipst. Het slachtoffer mag, tot het masker opgedroogd is, niet bewegen – en al helemaal niet praten of lachen. En dat terwijl er zoveel te zeggen en te lachen is. Lijkt het hier een workshop mooie maskers maken, het gaat juist om de ervaring van het ondergaan. Deze manier van werken leerde student Katrien Meulders in Noorwegen en geeft ze zo weer door aan haar medestudenten. Twee studenten van Maatschappelijk Werk en Dienstverlening volgen de workshop: ‘Je moet twee workshops volgen en een lecture’, zegt de een. ‘Zo niet, dan moet je een vervangende opdracht doen. Je mag niet zelf bepalen of je dit wel echt wil’, zegt ze terwijl ze de neus van haar medestudent probeert in te smeren. Dat lukt, gelach volgt. Een mooie basis, hun volgende workshop gaat over humor in therapie.

horizon’ De Amerikaanse Lisa Hinz heeft onderzoek gedaan naar ‘Expressive Therapy’. Marije en Mieke, twee studenten Creatieve Therapie, volgen de workshop, samen met een hele groep van vooral HAN-docenten. Na een inleiding werken de deelnemers in tweetallen. Marije observeert Mieke die op een groot vel papier werkt. Eerst schildert ze in allerlei tinten blauw, dan plakt ze er gescheurde repen wit papier op. ‘Expressive Therapy is een onderdeel van creatieve therapie’, leggen de twee uit. ‘Het is een raamwerk waarin ervaringen uitgewerkt worden. Er zijn zes niveaus, waaronder kinetisch, cognitief en symbolisch. Ik observeer op welk niveau zij bezig is en waar zij het zich het meest veilig voelt. Aan de hand daarvan kan ik de behandeling uitzetten. Ik zie dat zij nu op het affectieve niveau bezig is. Als zij bijvoorbeeld een cliënt zou zijn die zich heel gemakkelijk zou laten overspoelen door emoties, dan kan ik daar op die manier op inspelen.’ Zelf staan ze versteld van de manier waarop ze dit zo vertellen. ‘Dit hebben we net zelf allemaal ook pas geleerd.’ In een Skype-college volgen deelnemers aan de week samen met studenten van de University of the Western Cape een college. De twee groepen krijgen dezelfde casuïstiek voorgeschoteld, over hulpverlening aan jeugd en gezin in Zuid-Afrika. De Zuid-Afrikaanse studenten vergelijken hun uitwerkingen met de Nederlandse. Het college is voorbereid door vierdejaars studenten die voor hun minor naar Theewaterskloof in Zuid-Afrika zijn geweest. ‘Een internationale week voor studenten is uniek’, zegt HAN-docent Joke van den Bogaard, coördinator van de organisatie. Dit jaar zijn Nederlandse studenten voor het eerst buddy voor buitenlandse studenten. Samen hebben ze een avondprogramma. ‘Ik hoor niets anders dan positieve geluiden’, zegt Joke. ‘En er komen ook nieuwe initiatieven uit voort of ze worden verder ontwikkeld. Zoals nu een project met Turkije. ’Steeds met kleine stappen.’

SENSOR 12, JAARGANG 19 25

STUDENTEN DENKEN MEE OVER DE HAN IN 2030

Toekomstmuziek Hoe ziet de HAN er in 2030 uit? Wat is de rol van de docent? Waar en wanneer studeer je? Deze vragen stelt de HAN aan haar studenten met het verzoek om ze te komen beantwoorden tijdens twee bijeenkomsten, in Arnhem en in Nijmegen. Dit alles om het HAN Instellingsplan 2016-2020 beter vorm te geven. Want iedereen wordt gevraagd mee te denken, zowel medewerkers als studenten. Sensor is erbij, in Arnhem. TEKST: HERMAN VAN DEUTEKOM // FOTO’S: COOS DAM

Het druppelt langzaam vol in Lokaal ’99, het studentencafé midden op het Arnhemse campusplein. De muziek is al enigszins naar de achtergrond verhuisd, voorbereidingen worden getroffen op drie tafels. De tafelbladen liggen vol met gele en groene placemats: DE HAN IN 2030 staat erop. De bedoeling is dat deelnemende studenten er suggesties en ideeën opschrijven. Vooraf wordt beweerd dat studenten met het College van Bestuur in gesprek kunnen gaan. En dat klopt: niemand minder dan de nieuwste aanwinst van het CvB, Diana de Jong, schuift aan om met een groep mee te denken. In haar korte toespraak geeft ze aan waarom de studenten zijn gevraagd om mee te denken: ‘Waar willen we met de HAN naar toe? Dat wordt mede bepaald door wat jullie willen. En wij moeten ervoor zorgen dat jullie met de best mogelijke bagage op de arbeidsmarkt terecht komen.’ Daarna spreekt ze afsluitend de hoop uit op nieuwe inzichten. Stellingen Na een goede verdeling van de bijna twintig studenten over de drie beoogde tafels worden er eerst zeven stellingen geponeerd met betrekking tot de HAN in 2030. Studenten krijgen groene en rode kaarten waarmee ze hun mening kunnen tonen. De eerste stelling: Lessen en colleges volg je online. Je komt alleen naar school voor projecten en groepsopdrachten. Er worden groene kaarten getoond, maar rood heeft toch de overhand. De meeste studenten geven aan persoonlijk contact te missen als ze de lessen online moeten volgen. Geen glijbanen Een andere stelling zorgt voor enige hilariteit: De campus is 24/7 open voor iedereen: bedrijven, omwonenden en kinderen. De kleur van de kaarten is voornamelijk rood. Bedrijven zijn van harte welkom,

26

is de algemene stemming, niet in de laatste plaats vanwege de mogelijkheid tot het uitvoeren van opdrachten voor en stagelopen bij die bedrijven. Over omwonenden wordt getwijfeld (‘Er moeten hier geen hangplekken ontstaan’) en bij kinderen wordt de grens getrokken: ‘Geen glijbanen tussen de onderwijsgebouwen’. Persoonlijk contact Op basis van de stellingen gaan de studenten daarna in discussie waarbij die per tafel wordt geleid door een docent (of een CvB-lid). Docent Sjoerd van Werktuigbouwkunde zit aan tafel met Damaris en Avital van International Business and Management Studies, Sam van Industrieel Product Ontwerpen en Henkjan die Technische Bedrijfskunde doet. Over online lesgeven is vooral Damaris uitgesproken: ‘Ik ben tegen. Ik vind het prima dat lessen worden opgenomen zodat je ze nog eens terug kunt kijken of als je door ziekte de les hebt gemist, maar ik vind persoonlijk contact heel belangrijk.’ Sam van IPO is het deels met Damaris eens: ‘Het hangt van de les af. Soms denk ik aan het eind van een les: weer anderhalf uur van mijn leven die ik beter had kunnen besteden.’ Weg met Powerpoint Docent Sjoerd: ‘Nu iets wat mij persoonlijk interesseert: wat verwachten jullie van een docent in 2030?’ Henkjan: ‘Nu al is er apparatuur waar leraren gebruik van kunnen maken ter ondersteuning van hun les. Het is belangrijk dat leraren weten wat er op de markt is en hoe ze dat tijdens de les in hun voordeel kunnen toepassen. Natuurlijk moet dit door de HAN gefaciliteerd worden. Tegenwoordig zie je docenten steeds vaker een Powerpointpresentatie doen, maar die is niet heilig. Als je die Powerpoint weghaalt, blijft er van de leraar niks over.’ ’Of hij komt juist tevoorschijn’, reageert Sjoerd ad rem.

Stage Het belang van stages bij of opdrachten maken voor bedrijven is essentieel, daar is iedereen het over eens (‘Die zes maanden stage zijn het belangrijkste voordeel van een hbo-opleiding ten opzichte van een universiteit’, zegt Avital). Maar het is niet vanzelfsprekend dat dit ook bij elke opleiding gebeurt. In het geval van de studenten aan deze tafel komt vooral Technische Bedrijfskunde er bekaaid vanaf. ‘De belangrijkste praktijkervaring die we nu bij TBK opdoen, is het starten van een student company’, legt Henkjan uit. Hierbij beginnen we een echt bedrijf, we bedenken en maken een product en proberen het te verkopen. Hoewel we daar een heel schooljaar mee bezig zijn, hebben we geen vaste werkruimte, vergaderruimte, of zelfs opslagruimte voor de producten. Het zou mooi zijn als er meer ruimte wordt gecreëerd.’ Aan het eind van de bijeenkomst worden per groep de uitkomsten genoemd. Het blijkt nog niet zo makkelijk om te bedenken hoe de HAN er over 15 jaar uitziet. Studenten komen vooral met verbeterpunten op zaken die nú spelen. Maar wat vooral opvalt: waar de ene student vóór is, is de andere tégen. Duidelijk is dat het niet makkelijk wordt om een toekomst te voorspellen waarin iedereen tevreden is.

(meest links) CvB-lid Diana de Jong neemt ook deel aan de toekomstdiscussie.

SENSOR 12, JAARGANG 19 27

kwestie

SENSOR DENKT ER HET ZIJNE VAN

Democratisering van het onderwijs?

MORE POWER TO THE PEOPLE Willen we als HAN naar een organisatie toe die echt gericht is op wat goed is voor student en werkveld, dan zal onze organisatievorm drastisch dienen te veranderen. Om in te spelen op de snelle veranderingen in de maatschappij moeten we als organisatie minder mammoettanker zijn en meer speedboot (of zeilboot, al naar gelang je voorkeur). Bij zo’n andere vorm van organiseren past regelarm onderwijs, meer democratie, zelfsturing en inspraak. Die is er nu in onvoldoende mate. RUUD KROES Er verandert veel in de maatschappij. Grote bedrijven als V&D en Blokker hebben het zwaar en dreigen om te vallen. Ze leunen op oude concepten, zijn hiërarchisch van structuur, weinig innovatief en reageren traag op veranderingen in consumentengedrag. Flexibele platte organisaties daarentegen lijken een gouden toekomst te hebben. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de thuiszorg waar organisaties als Buurtzorg enorm gegroeid zijn. Op hun website staat vermeld dat ze inmiddels met 650 teams werken en 8000 medewerkers in dienst hebben. Ter vergelijking: V&D heeft 10.000 en Blokker 7.500 werknemers. Buurtzorg werkt met kleine professionele zelfsturende teams waarin de relatie tussen klant en hulpverlener centraal staat. Weinig managers en weinig overheadkosten zijn kenmerkend voor dit type organisatie en het zorgt ervoor dat ze uitermate efficiënt en doelgericht te werk gaan. REGELARM Ook op de HAN staan we niet stil. Het aantal zelfsturende teams groeit, waarbij dan wel het probleem rijst hoeveel vrijheden je hebt als je als team gebonden bent aan op wetboeken gelijkende onderwijsexamenreglementen en dito opleidingsstatuten. Waar bij Buurtzorg de relatie klant hulpverlener centraal staat, is het bij ons de relatie docent, student en werkveld. Deze driehoek wordt ook wel aangeduid met de term professionele leergemeenschap (PLG). Deze term wordt volop gebezigd en er vinden hoopgevende ontwikkelingen plaats zoals integraal leren waarbij studenten van verschillende disciplines samenwerken

28

binnen projecten. Om op een flexibele manier met het werkveld of met andere opleidingen te kunnen samenwerken hebben we regelarm onderwijs nodig en ruimte om te experimenteren en nieuwe samenwerkingsverbanden te creëren. Om docenten en studenten zich weer eigenaar te laten voelen van onderwijsprocessen is terugdringing van regelgeving en bureaucratie een voorwaarde. In hoeverre zijn we in staat om in ons eigen bureaucratische vlees te snijden? Tot nu toe slechts in beperkte mate. In ieder geval zijn we nog lang niet te vergelijken met organisaties als Buurtzorg. In grote lijnen kun je stellen dat de HAN van een hiërarchische top down wil veranderen in een organisatie die, meer van onderop, zichzelf bestuurt. Binnen zo’n proces is echte dialoog en inspraak noodzakelijk. Dit is nodig omdat docenten en lectoren ruimte nodig hebben om zich zo te kunnen organiseren als nodig en gewenst is om tot een optimale afstemming te komen met werkveld en studenten. Alleen door mensen de ruimte te geven, zorg je ervoor dat mensen zich werkelijk verantwoordelijk gaan voelen voor de kwaliteit van hun werk en studie. EERSTE EN TWEEDE KAMER Maar is er niet voldoende inspraak geregeld binnen de Han? We hebben toch een medezeggenschapsraad, vijf faculteitsraden en ontelbaar veel opleidingscommissies? Dat klopt, maar deze vorm van inspraak is traag, sterk technocratisch van karakter en is beperkt qua invloed. Het

functioneren ervan is in de praktijk te vergelijken met hoe in ons land de Eerste Kamer functioneert. Het accent ligt op al dan niet instemmen met beleid en mondjesmaat adviseren. Verder ontbreken er docenten en studenten die actief en op een informele manier mee kunnen denken over het beleid en de organisatie van de HAN. Niet alleen het beleid goed- of afkeuren maar er actief over meedenken en het ook concreet vormgeven. Meedenken over beleid, meebepalen welke koers we inzetten. Zeg maar de Tweede Kamerfunctie, dat is wat er tot nu toe ontbreekt. Hoe zou het zijn als er in managementteams ook docenten en studenten zitting zouden hebben, met name als het gaat om beslissingen die rechtstreeks het onderwijs raken. Het lijkt mij de moeite waard om, hoe onwennig ook, dit soort experimenten uit te voeren. VOORBEELDROL Er zijn ook andere manieren denkbaar om de afstand tussen manager en werkvloer te verkleinen. Op landelijk niveau bestaat er een lerarenkamer die bestaat uit docenten die ooit tot leraar van het jaar verkozen zijn. Zij praten informeel met de minster van onderwijs over het lopende beleid en geven gevraagd en ongevraagd advies. Iets dergelijks is ook voorstelbaar bij de HAN, waarbij er, naast de lerarenkamer een studentenkamer bestaat, of een gemixte versie daarvan. Daarnaast zou je deze ‘kamer’ ook kunnen gebruiken als panel voor het servicebedrijf zodat er directer met de wensen van de gebruikers rekening kan worden gehouden. Docenten en studenten zouden zelf personen kunnen voordragen die aanzien en vertrouwen genieten en nu al een voorbeeldrol binnen de organisatie vervullen. Wellicht leiden deze nieuwe vormen van inspraak uiteindelijk tot een plattere, meer democratische en flexibelere organisatie waarbij docent, student en werkveld centraal staan. Een organisatie die flexibel kan inspelen op veranderingen in de samenleving. En zeg nu eerlijk: Wie wil dat niet?

In hoeverre zijn we in staat om in ons eigen bureaucratische vlees te snijden? REAGEREN?

Twitter (@sensormagazine) [email protected] www.sensor-magazine.nl

SENSOR 12, JAARGANG 19 29

OPINIO APP HELPT MET GEVEN VAN FEEDBACK

VAN LUISTEREN NAAR PARTICIPEREN Hoe zorg je ervoor dat studenten meer betrokken worden bij het onderwijs en de vormgeving ervan? Een bij wet geregelde manier is door als student lid te worden van een opleidingscommissie (OC). Steeds vaker is in plaats van een docent een student voorzitter van de opleidingscommissie. Sensor spreekt met een van de studentvoorzitters, Eveline Freeriks van Fysiotherapie. ‘Haar‘ OC gaat gebruik maken van de app Opinio (zie kader) waardoor studenten direct en snel positieve en negatieve feedback kunnen geven. TEKST: RUUD KROES // FOTO: RALPH SCHMITZ

Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond. ‘Vanaf mijn negende tot mijn vierentwintigste heb ik in Engeland gewoond, in Weybridge, net onder Londen. Mijn vader werkte voor een Amerikaans bedrijf. Zelf heb ik een Bachelor in business management gedaan, vervolgens een master Marketing aan de Radboud Universiteit en nu dus Fysiotherapie. Ik wilde graag theorie en praktijk combineren.’ Is er een groot verschil in schoolcultuur? ‘Jazeker, Engelsen zijn heel erg van de regels. Het gaat er veel formeler aan toe. Dat heeft als voordeel dat je precies weet waar je aan toe bent. Dat merk je ook in hoe studenten en docenten met elkaar omgaan. Het is daar doodnormaal dat je opstaat als een docent het klaslokaal binnenkomt.’ Hoe ben je voorzitter van een opleidingscommissie geworden? ‘Ik was al een klassenvertegenwoordiger. Bij Fysiotherapie evalueren we in het eerste en tweede jaar na ieder blok. Twee docenten die al in de opleidingscommissie zaten, vroegen me of ik voorzitter wilde worden.’ Waarom zei je eigenlijk ja? ‘Op mijn vorige opleiding werd je vaak van het kastje naar de muur gestuurd als je een vraag had. Die ‘zoek het zelf maar uit’-mentaliteit vond ik erg vervelend. Ik wil dat studenten echt gehoord en gelijkwaardig behandeld worden. Ook leer je de organisatie van binnenuit kennen. Het is ook leuk om te zien hoe dat binnen de HAN aan het veranderen is.’

30

Hoe verandert de HAN? ‘Participatie van studenten wordt steeds belangrijker gevonden. Je wordt aangesproken als toekomstige collega en ook zo behandeld. We worden bijvoorbeeld ook betrokken bij het ontwerpen van nieuw onderwijs. Ik heb al bij sollicitatiegesprekken gezeten als er nieuwe docenten aangenomen worden.’ Wat zijn je ervaringen tot nu toe? ‘In het begin kregen we als opleidingscommissie weinig reactie op onze voorstellen. Dan leer je dat het slimmer is om personen rechtstreeks aan te spreken en er een deadline bij te noemen. ‘’We willen graag binnen twee weken een reactie.” Klinkt misschien simpel maar dat moet je gewoon leren.’ Wat wil je bereiken? ‘We willen als OC zoveel mogelijk studenten erbij betrekken. Dat is in de praktijk lastig. In het begin probeerden we het via Facebook, maar dat had weinig effect. Het is slimmer om je te richten op studenten die al actiever zijn zoals de klassevertegenwoordigers. Door middel van de Opinio app hopen we studenten sneller en beter te bereiken. Het zou mooi zijn als we via de app ook de studenten horen die normaal gesproken niks durven te zeggen en dat studenten ervaren dat het zin heeft als ze wat zeggen. Het mooiste zou zijn dat studenten meedoen om het onderwijs en de opleiding te verbeteren. Dat vereist echt een cultuurverandering bij studenten, kort samengevat, van vooral luisteren naar participatie.’

EVELIEN FREERIKS: ‘IK WIL DAT STUDENTEN ECHT GEHOORD EN GELIJKWAARDIG BEHANDELD WORDEN.’

NIEUWE APP MAAKT INSPRAAK VOOR STUDENTEN EENVOUDIGER

Sinds het begin van dit studiejaar experimenteert de opleiding Fysiotherapie met een app die eerst bekend was onder de naam Tweespraak maar die nu omgedoopt is tot Opinio. Opinio wordt gebruikt als kwaliteitszorginstrument en maakt het mogelijk dat studenten direct feedback kunnen geven op alles wat hen wel of niet bevalt aan de opleiding. De eerste meldingen die binnenkwamen, hadden betrekking op uiteenlopende zaken als inschrijving voor stages, ongunstig ingeroosterde toetsen en de temperatuur in de lokalen. Groot voordeel van Opinio: een student kan op elk moment een melding kan doen. Een studentenpanel helpt bij het verwerken van de feedback. Een kwaliteitscoördinator van de opleiding zorgt dat klachten op de goede plek terecht komt. Driekwart van de klachten wordt binnen een maand opgelost. In de praktijk blijkt dat studenten zelf ook meedenken over een oplossing. Wat onopgelost blijft, zijn lastige vraagstukken die heel breed zijn of waarbij meerdere partijen betrokken zijn. En dat is mogelijk weer interessante materie voor bijvoorbeeld een opleidingscommissie. Meer info over de Opinio app: http://opinio. drialoog.nl

WAT IS EEN OPLEIDINGSCOMMISSIE?

Elke opleiding heeft een opleidingscommissie (OC). Dat is wettelijk verplicht volgens de Wet Hoger Onderwijs. Een OC vertegenwoordigt de studenten en docenten uit de opleiding en adviseert het managementteam van de opleiding over onderwijs- en studentzaken.

SENSOR 12, JAARGANG 19 31

JOERY OP DE KIESLIJST VOOR PROVINCIALE STATEN

‘Politiek heeft invloed op jouw leven!’ In maart kun je het hokje voor zijn naam inkleuren, want dan doet laatstejaars student Ergotherapie Joery van den Bogaard (22) voor D66 mee aan de Provinciale Statenverkiezingen. Zijn grote passie ligt in vergaderkamers en raadszalen: ‘Jongeren zouden meer aan politiek moeten doen.’ TEKST: LAURENCE DE LA PORTE / FOTO: RALPH SCHMITZ Het begon simpel: Joery werd, zoals zovelen, ten tijde van de verkiezingen aangesproken door een flyeraar op het station. Maar in plaats van de persoon af te wimpelen, raakte hij in een interessante en levendige discussie. De politieke vlam was aangewakkerd: ‘Ik was altijd al geïnteresseerd, maar ik had geen behoefte er iets mee te doen. Na dat gesprek ben ik naar de campagnewinkel van D66 in Vught gegaan en dat was heel leuk. Toen ik ook nog een open fractievergadering bezocht ben ik eigenlijk blijven hangen.’

Initiatief bij de burgers Hij werd lid omdat D66 bij hem past: ‘Ze werken vanuit het grondidee dat het initiatief bij de burgers ligt en daarbij doen ze natuurlijk heel veel op het gebied van onderwijs.’ Waar anderen voetballen (al doet-ie dat ook!) besteedt Joery zijn vrije uren ‘bijna als hobby’ aan politiek: ‘Ik ben vooral op gemeentelijk niveau actief. In de coalitie in Vught zit D66 met vier leden. Er zijn wekelijks fractievergaderingen. Die dienen vooraf als input voor gemeenteraadsvergaderingen. Ik ben klankbord en denk mee.’ Daarnaast is er nog het flyeren, stukken schrijven voor D66 en op straat met mensen in gesprek gaan. Plus, tot slot, volgen wat er in de politiek gebeurt: ‘Als ik ‘s ochtends opsta, kijk ik meteen via Teletekst of er iets nieuws is gebeurd. Onderweg naar school lees ik de krant en gedurende de dag check ik Twitter en sites of er interessante artikelen voorbij komen.’

Dispensatieverzoek Naast al die werkzaamheden begint nu de campagne voor Provinciale Staten, waar hij uitkomt voor D66 Brabant: ‘Een van de gemeenteraadsleden vroeg of het kandidaatschap niet iets voor mij was. Dat gebeurde rond de zomervakantie en ik was nog maar een paar maanden lid. Bij een toelichting waren twee mensen aanwezig uit Limburg, en eentje was ook student. Dat vond ik heel mooi, want het vooroordeel is toch dat politiek door oudere mensen wordt bedreven, terwijl haar verhaal zo leuk was. Na die bijeenkomst heb ik me opgegeven. Een van de eisen, om minimaal een jaar lid te zijn, is door een dispensatieverzoek niet toegepast. Zo’n verzoek wordt voor weinig mensen ingewilligd maar bij mij gelukkig wel.’

32

Joery staat de 18e maart als twintigste op de lijst. Zonder duizenden voorkeursstemmen is de kans dat-ie de partij haalt niet groot: ‘De positie is niet hoog, dus ik ga me voornamelijk inzetten voor de Jonge Democraten tijdens de campagne. Ik denk aan de fractie: onze hoogst genoteerde jonge democraat is de nummer vier op de lijst, ik wil hem steunen.’

Niet alleen voor ouderen Weinig jongeren interesseren zich zoals Joery voor politiek: ‘Ik zou me graag inzetten om de jeugd meer met de politiek vertrouwd te laten raken, bijvoorbeeld tijdens een maatschappijleerles op mijn oude middelbare school. Ik hoor vaak van vrienden dat ze niks met politiek hebben en dat is jammer want het heeft wel degelijk invloed op jouw leven! Neem het leenstelsel dat net landelijk is ingevoerd. Politiek is niet alleen voor ouderen, en dat vinden die ouderen ook. Ik heb zelf gemerkt dat ze het tijdens fractievergaderingen leuk vinden dat er een jonger iemand bij zit en dat ze het mooi vonden om ook mijn ideeën te horen.’

Nog niet landelijk In zijn politieke glazen bol ziet Joery verder graag investeringen in de zorg. ‘Wat ik heel erg belangrijk vind, is dat we zorgen dat ouderen langer zelfstandig thuis kunnen wonen.’ Eerst gaat hij zich echter richten op afstuderen en een stage bij Prisma, een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking: ‘Na mijn studie wil ik werk zoeken in ergotherapie en zoveel mogelijk politiek erbij blijven doen. Ik doe niet echt aan carrièreplanning, maar als ik ooit hoger op een lijst zou komen, dan zou ik dat heel mooi vinden. Trouwens, liever eerst lokaal en regionaal, nog niet landelijk. Ik wil kennis en ervaring opdoen voordat ik later zo’n stap maak.’ Zijn moeder gaat hem niet aankruisen in het stemhokje: ‘Ze vindt het goed dat ik ergens voor sta, maar ze zei dat ze nooit op D66 zou stemmen.’ Joery hoopt dat studenten dat wel doen. En dat ze in ieder geval gebruik maken van hun stemrecht: ‘Ga stemmen op de partij die je trekt. Niet op mij omdat ik toevallig bij de HAN studeer, kies voor een partij waarmee je je identificeert!’

PASSIE

‘Mijn moeder gaat niet op me stemmen.’

SENSOR 12, JAARGANG 19 33

Is taal zeg maar echt niet jouw ding?

Ben je bezig met je scriptie, maar loop je steeds vast? Krijg je je ideeën maar niet op papier en twijfel je vaak over zinsbouw, spelling of structuur? Is Nederlands niet je moedertaal?

Kom naar De Taalkamer! OpeNINg

2 maart 2015 | 15:30 uur | lokaal e4.48 I/O-gebouw Kijk op han.nl/insite/talencentrum

HAN21504 Flyer De Taalkamer A6_fc.indd 1

Help haar met protheses en revalidatie op lilianefonds.nl

Beter wachten op de trein, dan wachten op een nier.

Ga naar nierstichting.nl

34

02-02-2015 12:09:03

Mededelingen OP ZOEK NAAR DE AGENDA? KIJK OP WWW.SNSR.NL

in zijn beroepschrift en ter zitting gesteld dat een deeltentamen niet is nagekeken, aangezien de inhoudsopgave niet volgens de regels was opgesteld. Bovendien is zijn stage vlak voor de vakantie is afgezegd. Verzoeker is op zoek gegaan naar een vervangend bedrijf, maar in de vakantie was geen plaats. Daarnaast heeft verzoeker een onvoldoende behaald voor het tentamen Opleidingsadvies. Verzoeker is het niet eens met deze onvoldoende. Verzoeker geeft aan dat er geen sprake is van persoonlijke omstandigheden. COLLEGE VAN BEROEP Het College van Beroep overweegt dat, nu Het College van Beroep voor de Examens verzoeker niet de vereiste 45 studiepunten behandelt beroepschriften gericht tegen besluiten die het onderwijs betreffen. Tegen heeft behaald, verweerster in beginsel in redelijkheid tot het bindend negatief uitspraken van het college kan door de betrokkene hoger beroep worden ingesteld studieadvies heeft kunnen komen. bij het College van Beroep Hoger Onderwijs Het door verzoeker gestelde gegeven te Den Haag. Enkele afgehandelde beroepen dat zijn deeltentamen ten onrechte als onvoldoende is beoordeeld enkel omdat de van de afgelopen maanden. inhoudsopgave niet correct is opgemaakt, kan hieraan niet afdoen nu het opmaken * BNSA van een inhoudsopgave blijkbaar deel Een student (verzoeker) van de Faculteit Educatie heeft een beroepschrift ingediend uitmaakt van de beoordelingscriteria en het bezwaar van verzoeker op dit punt gericht tegen het BNSA. Verzoeker heeft In deze rubriek is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 13 van jaargang 19 verschijnt op 11 maart; de deadline van dat nummer is 2 maart. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan worden gestuurd naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

door de examencommissie ongegrond is verklaard. Voorts had het op de weg van verzoeker gelegen om (nogmaals) contact op te nemen met het Praktijkbureau en om hulp te vragen bij de invulling van zijn stageadres, welke hulp hem ook was aangeboden. Nu verzoeker dat heeft nagelaten, en voor dit onderdeel geen studiepunten heeft behaald, komt dit voor zijn risico. Verzoeker vindt dat het tentamen Opleidingsadvies ten onrechte met een onvoldoende is beoordeeld. Hij kan hierin niet worden gevolgd, nu hij tegen deze beoordeling geen afzonderlijk bezwaar heeft gemaakt. Nu geen sprake is van bijzondere omstandigheden waarmee verweerster rekening had moeten houden, is het College van Beroep van oordeel dat verweerster in redelijkheid tot het (handhaven van het) BNSA heeft kunnen komen en verklaart het beroepschrift ongegrond. * Beroep tegen onvoldoende beoordeling / overschrijding bezwaartermijn Een

REDACTIERAAD SENSOR ZOEKT NIEUW STUDENT-LID! De redactieraad van Sensor, het magazine van de HAN, heeft per direct plaats voor een student-lid! Als lid van de redactieraad houd je de vinger aan de pols met betrekking tot het beleid van Sensor, oordeel je over de kwaliteit en fungeer je - indien nodig - als buffer tussen het College van Bestuur en de redactie van Sensor. De redactieraad komt vier keer per jaar bij elkaar en bestaat uit zeven leden. Hiervan zijn er twee student, twee onderwijsondersteunende en twee onderwijzende personeelsleden en is er een onafhankelijke voorzitter. We zoeken iemand die zich (kritisch) betrokken voelt bij Sensor en mee wil denken over beleid, kwaliteit en invulling. Misschien een leuke uitdaging voor jou? Voor vragen of aanmelding kun je contact opnemen met de Sensorredactie via [email protected] of 0243530390. De medezeggenschapsraad zal uit de aanmeldingen een voordracht doen aan de redactieraad.

35

aanmelddatum kennen en er zijn specifieke aanmeldcriteria waar je aan moet voldoen. http://www.han.nl/start/ bachelor-opleidingen/nieuws/nieuws/ afwijkende-aanmelddatum-v/

SEMINAR SOCIAL MEDIA ALS VAK IN HET HOGER ONDERWIJS Op 3 maart organiseren Coosto, Upstream en SURF een bijeenkomst waarin wordt ingegaan op de vraag hoe social media als vak te integreren in het curriculum van marketing- en communicatie-opleidingen. Docenten van NHTV, Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en de Haagse Hogeschool delen tijdens deze bijeenkomst hun ervaringen. Ben jij docent of leidinggevende aan een hogeschool en geïnteresseerd in hoe social media als vak te integreren in het hoger onderwijs? Meld je dan aan via surf.nl voor het eenmalige gratis seminar bij SURF in Utrecht. Er is plek voor maximaal 40 deelnemers.

student (verzoeker) van de FEM heeft een beroepschrift ingediend gericht tegen het besluit van de Examencommissie om zijn bezwaarschrift niet ontvankelijk te verklaren wegens overschrijding van de bezwaartermijn van zes weken. Het bezwaarschrift was gericht tegen de beoordeling van een deeltentamen met het cijfer 5.5. Verzoeker heeft aangegeven dat hij eerst met de betrokken docenten wilde onderhandelen alvorens een bezwaarschrift in te dienen en overigens ook niet op de hoogte was van de procedure voor het indienen van een bezwaarschrift. Naar het oordeel van het College van Beroep vormt deze keuze om eerst met de docent te onderhandelen geen grond om de termijnoverschrijding verschoonbaar te achten. Verzoeker had immers naast het overleg met de docent gelijktijdig bezwaar kunnen indienen bij de examencommissie. Het College van Beroep verklaart het beroepschrift ongegrond.

36

Voor meer informatie over het College van Beroep voor de Examens of de Geschillenadviescommissie kun je een e-mail sturen aan Bureau. [email protected] of bellen naar Bureau Klachten en Geschillen, tel. 026 3691504.

ALGEMEEN AFWIJKENDE AANMELDDATUM VOOR OPLEIDINGEN MET DECENTRALE SELECTIE Wil jij vanaf 1 september 2015 starten met een HAN-bacheloropleiding met een decentrale selectie? Bekijk dan via onderstaande link de afwijkende aanmelddatum en de specifieke acties die nodig zijn om ervoor te zorgen dat jij een goede start maakt. Voor een aantal opleidingen melden zich jaarlijks meer aankomende studenten aan dan er plaatsen beschikbaar zijn. Daarom is er een aparte selectieprocedure om te bepalen welke aanmelders toegelaten zullen worden. Als je aan deze decentrale selectie mee wilt doen, meld je dan op tijd aan. Een opleiding kan een afwijkende

GRATIS SCREENING VAN STEM EN GEHOOR VOOR MEDEWERKERS VAN DE HAN! Ben je benieuwd wat je stembereik is en of je wel zo goed hoort als je dacht? Dat kan bij het Behandelcentrum IPS! Tweedejaars studenten Logopedie worden in het kader van onderwijs ingezet om een gratis screening van stem en gehoor af te nemen bij medewerkers van de HAN. Over de bevindingen zullen zij je informeren aan de hand van een rapport. Het Behandelcentrum IPS levert paramedische zorg voor studenten en medewerkers van de HAN. Daarnaast is het een leer- en werkomgeving voor studenten van de opleidingen Logopedie, Fysiotherapie, Ergotherapie en Voeding & Diëtetiek. De screenings vinden plaats op de HAN campus aan de Kapittelweg 33 in Nijmegen. Schrijf je in via Behandelcentrum.IPS@han. nl. Na inschrijving zullen de studenten contact met je opnemen om de screening in te plannen. Meer informatie over het Behandelcentrum IPS vind je op: www. han.nl/insite/behandelcentrumips, [email protected]

DUBBEL GOED UIT ETEN BIJ HAPPIETARIA NIJMEGEN Een project van de hulporganisatie Tear in Bangladesh ondersteunen door uit eten te gaan? Dit kan bij Happietaria Nijmegen, een pop-up restaurant voor het goede doel dat drie en een halve week in Nijmegen geopend zal zijn. Samen met horeca professionals zal het restaurant en de keuken op vrijwillige basis gerund door een studententeam. De opbrengst komt volledig ten goede aan het project van Hulporganisatie Tear dat zich richt op de waterproblematiek en armoede in risicogebieden in Bangladesh. Met behulp van sponsoren en donateurs wordt een hoge opbrengst mogelijk gemaakt. Happietaria Nijmegen is geopend van 19 februari tot en met 14 maart. Het restaurant bevindt zich aan de Heemraadstraat 10 in Nijmegen, in de buurt van de Radboud Universiteit. www. happietarianijmegen.nl

EXPOSITIE MOOI LEVEN, EEN ODE AAN HET LEVEN NU, TOEN EN STRAKS. De expositie Mooi Leven is het resultaat van een sociaal-artistiek fotoproject uit woon-zorgcomplex Nieuw Schoonoord in Velp. De persoonlijke geschiedenissen van eenentwintig bewoners worden verteld in een sterk concept en bijzondere vormgeving met foto´s uit hun leven van één tot 90 jaar. Oude kinderfoto´s zijn vergroot tot bijna een meter en vormen aanleiding voor ontmoetingen en gesprekken tussen de bewoners. Mooi Leven is een initiatief van kunstenaar Irene Companjen en is gemaakt in samenwerking met de bewoners van Nieuw Schoonoord. De expositie is tot en met 13 maart 2015 gratis te bezoeken tijdens kantooruren van Cultuurmij Oost, Steijnstraat 12 in Arnhem. www.cultuurmijoost.nl

DE HARTSTICHTING ZOEKT COLLECTANTEN Van 5 tot en met 11 april 2015 vindt de jaarlijkse collecteweek van de Hartstichting plaats, de Hartweek. Tijdens de Hartweek vraagt de Hartstichting het publiek om donaties in de strijd tegen hart- en vaatziekten. Om deze week tot een succes te maken, is de Hartstichting op zoek naar 2.000 extra collectanten. Collecteren kost vrijwilligers gemiddeld maar 2 uur. Wil jij je aanmelden? Dit kan via www.hartstichting.nl/ wordcollectant of via 070 - 315 56 95.

WIN TICKETS VOOR ‘ONGEKUST’ VAN LIEVE BERTHA! Lieve Bertha is geen Hollandse melkkoe of een nieuwe rubriek van Sensor, waar je met persoonlijke issues terecht kunt. Lieve Bertha is wel een Hollands duo en bestaat uit twee vrolijke, energieke lefgozers, die nederpop maken met een vleugje kleinkunst. Uit hun Nederlandstalige liedjes blijkt dat ze zich breed laten inspireren, maar het vooral bij zichzelf zoeken. Hun meerstemmige zang, gevatte poëtische teksten, innemende persoonlijkheid, theatrale performance en bijzondere interactie met het publiek zorgen samen voor de magie van Lieve Bertha. Sensor mag voor de voorstelling van 4 maart in Posttheater Arnhem 2 tickets weggeven.

Om kans te maken kun je een e-mail sturen naar [email protected] o.v.v. Lieve Bertha. Doe dit wel voor 3 maart! Niet gewonnen? Dan kun je toch met een aantrekkelijke korting naar de voorstelling. Op vertoon van je HAN-studentenpas betaal je dan slechts € 10,00 i.p.v. € 17,00 met pauzedrankje*! * Let op! Voor deze actie zijn slechts een beperkt aantal kaarten beschikbaar, dus wees er snel bij, op=op! Bestellen kan via [email protected] o.v.v. HAN Sensor actie. www.posttheater.nl

SENSOR 12, JAARGANG 19 37

ONDER

DE LOEP

In deze nieuwe rubriek test Sensor voor jou alles wat los en vast zit. Van kant-enklare sateetjes en huiswijnen tot deodorant en dansvloeren.

Met verwrongen smoelen hebben we groene thee getest: het spul is al vlug bitter want het scheelt nogal of je het zakje er 1 minuut of 4 minuten in dipt. Met een heuse theethermometer in de aanslag (60-80 graden is perfect), sloegen we aan de gezonde zuip. Groene thee helpt namelijk bij vetverbranding. Zeggen ze.

1. CLIPPER €2,39, inhoud: 20 zakjes, 35 gram De hippe verpakking spreekt direct aan. De smaak is mild, licht bitter, maar lekker. Het is zowel fairtrade als organisch en biologisch, dus het is de natte droom onder de groene theeën. Je moet er wel harde euro’s voor neertellen.

2. PICKWICK PURE GREEN €1,53, inhoud: 20 zakjes, 37,5 gram Degelijke groene thee, maar wel wat zurig en ‘nietsig’. Geen hoogvlieger, maar ook geen laagvlieger.

4. LIPTON GREEN TEA 3. SIMON LÉVELT € 2,43, inhoud: 22 zakjes, 38,5 gram Hier ook een naar bitter neigende variant, hoewel je smaakpapillen nét niet samentrekken van ellende. Al met al een oké theetje, maar wel prijzig.

5. MARKANT € 0,93, inhoud: 20 zakjes, 30 gram Een nachtmerrie; alsof je vloeibare peuken drinkt. Een rokerige smaak, zelfs een beetje vissig. Het is ook meer zwarte thee dan groene, lijkt het. Niet te doen.

CONCLUSIE 38

Laten liggen: Markant. Mik je er toch suiker in: Lipton. En met Clipper zit je sowieso goed. RS/OH

€ 1,19, inhoud: 20 zakjes, 36 gram € 1,19, inhoud: 20 zakjes, 36 gram Ruikt en smaakt naar kauwgomballen. Bij ontleding van het zakje treffen we behalve rozenblaadjes mysterieuze stukjes zoet aan. Verdomd, er zit gewoon suiker in! Een google-beurt levert een aflevering van de Keuringsdienst van Waarde op, waaruit inderdaad blijkt dat deze groene thee zo groen niet is. Maar wél lekker.

6. AH GROENE THEE € 0,93, inhoud: 20 zakjes, 30 gram Stinkt, smaakt bitter en naar zeewier. ‘Delicaat bittertje’ staat er bij de ingrediënten. Delicaat? Obstinaat is treffender. Bah.

Post uit

PARAMARIBO

Judith Mellendijk (r) en Christiane Brackel, derdejaars Voeding & Diëtetiek, zetten voor de rest van dit schooljaar hun studie voort in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Ze volgen er de minor International Sustainable Development Cooperation en brengen hun vak in praktijk op een basisschool in het district Wanica, net buiten Paramaribo.

Het mooie dorp Paramaribo Na zes maanden van voorbereiding, negen vaccinaties, drie bezoekjes aan het consulaat van Suriname in Amsterdam en al heel wat euro’s armer, zijn we dan eindelijk op de plaats van bestemming: PARAMARIBO! Bij aankomst op Johan Adolf Pengel international airport van Suriname worden we met open armen ontvangen door alle taxichauffeurs die ons maar al te graag naar Paramaribo willen brengen. Gelukkig staat de huiseigenaar ook op ons te wachten, waardoor we alle taxichauffeurs van ons af kunnen slaan. Tijdens de rit van veertig kilometer - die anderhalf uur duurt - vertelt hij ons veel over het land en de bevolking. Zo wijst hij ons indianen aan die in onze ogen niet op ‘echte’ indianen lijken. Deze indianen zijn al erg westers en leven niet meer in hele primitieve omstandigheden.

Al met al veel indrukken op de eerste dag! Maar we zijn hier niet heen gevlogen om de toerist uit te hangen: wij gaan de komende vier maanden op een basisschool in het district Wanica, vlakbij Paramaribo, onze minor volgen. Ons is nog niet helemaal duidelijk wat we gaan doen, maar daar komen we snel genoeg achter.

Bij het inrijden van Paramaribo lijkt het meer een dorp dan de hoofdstad van een Zuid-Amerikaans land: we zien alleen maar laagbouw en schattige huisjes. Het huis waar wij de komende vier maanden wonen, is niet zoals we gewend zijn in Nederland. Het is een typisch Surinaams kleurrijk houten huis en de ramen staan altijd open. Slapen met een klamboe is hier een must! De muskietengel was dan ook de eerste aankoop: het is de enige manier om gezellig met onze huisgenootjes op de veranda te kunnen zitten, zonder die lastige insecten om ons heen. Onze eerste dag hebben we besteed als echte toerist. Een aantal highlights hebben we dan ook meteen bezocht, waaronder Fort Zeelandia, Sint Petrus en Pauluskathedraal, het onafhankelijkheidsplein (met het presidentieel paleis) en De Waterkant. In een hitte van 30 graden is dit toch zwaarder dan gedacht. Uitgeput van alle indrukken sluiten we de dag af met onze eerste Surinaamse roti! Dat smaakt naar meer…

SENSOR 12, JAARGANG 19 39

8

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.

Rob Kuiper (58) Gastdocent en examinator, Cultureel Maatschappelijke Vorming ‘Ik associeerde tatoeages met zeemannen en verslaafden, maar vond het eigenlijk wel erg mooi toen ik het bij mijn vrouw zag. Zij heeft een duifje dat staat voor vrijheid en vrede. Zelf liet ik in 1983 deze Charlie Chaplin zetten door de Amsterdamse tattookoning Henk Schiffmacher. Chaplin nam het op voor onderdrukte en kwetsbare groepen,

8

en zette daarvoor theater en humor in. Ik herken mezelf daar in. Ik doe dat al mijn hele leven met recreatiewerk in de gezondheidszorg, en sinds 2007 vanuit mijn onderneming Loco-Motion waarmee ik mensen in beweging probeer te krijgen. Nog een overeenkomst: Chaplin was regisseur en ik ben theatermaker. Overigens werk ik sinds twee jaar als Charlie Chaplin in Madame Tussauds. Om het museum wat interactiever te maken kan publiek mijn gefilmde Charlie Chaplin moves nadoen. Iemand die mijn tatoeage kende, heeft me getipt. Erg leuk om te doen.’

ZOON

Bo (Charlie) Kuiper (22) Tweedejaars Culturele & Maatschappelijke Vorming ‘In 2012 was de laatste ID&T editie van Thunderdome. En man, wat heb ik een goede tijd gehad op die gabberfeesten. In trainingspak en met kale kop voelde ik me er helemaal thuis. Iedereen kwam met dezelfde passie; helemaal loos gaan. Ik ben in die tijd echt losgebroken. Ik was niet zo’n blije puber en op school ging het ook niet zo best, dus het was mijn uitlaatklep. Thunderdome staat voor mij voor deze fase van mijn leven, en de enige jeugdcultuur die Nederland heeft grootgebracht. Daar ben ik best trots op. En ik ben niet de enige: ik ben ooit benaderd om mee te werken aan een boek (Hardcore Ink) met daarin 100 mannen en vrouwen die eenzelfde soort tatoeage hebben laten zetten.’ RS

Foto: Ralph Schmitz

VADER

2