Hallo, Ann Costermans

Hallo, Sinds het begin van het jaar worden we in de media overspoeld door beelden van rampen: van de tsunami over gecrashte vliegtuigen en aanslagen naar herhaalde watersnood in New Orleans. De ene ramp is al erger dan de andere. En toch raakt het velen in onze contreien amper, want het is allemaal zo ver weg en slechts zelden zal er iemand persoonlijk bij betrokken zijn geraakt. Door deze fysieke en psychologische ‘afstand’ beseffen velen hier ook niet meer hoe goed wij het wel hebben en dat het bijlange na niet zo vanzelfsprekend is 3 keer per dag goed te kunnen eten, te ‘mogen’ gaan werken en geld te verdienen om – al moet je er soms even voor sparen – bijna alles te kunnen kopen. Ook bij ons sterven er mensen, maar zelden doordat ze geen adequate verzorging hebben gekregen. Daarom is het zo goed dat een organisatie als De Brug er is. Zodat we regelmatig eens geconfronteerd worden met mensen ‘van bij ons’, die in 35 verschillende persoonlijke verhalen en ontmoetingen, ons terug met de neus op de feiten drukken. Dat er buiten onze eigen beschermde wereld mensen zijn die miserie hebben en onze hulp hard nodig hebben. Want een ramp wordt pas echt een ramp als niemand het zich nog aantrekt. Ann Costermans

1

Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.667.63.55 03.666.72.39 03.666.20.69 0475/31.33.99

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Micky Poelemans Kristel Verpoten

?

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

2

Algemene Ledenvergadering 13 Januari 2006 Onze statutaire algemene vergadering gaat dit werkjaar door op Vrijdag 13 januari 2006 In de parochiezaal van Heide om 20.00 uur. Agenda: • • • • • • • •

Overzicht werkjaar 2005 Goedkeuring kasverslag werkjaar 2005 Fiscale attesten Goedkeuring projectvoorstellen voor 2006 Vooruitzichten werkjaar 2006 Goedkeuring bestuursbeleid werkjaar 2005 Ontslag en benoeming bestuurders Varia

Wie belangstelling heeft tot een bestuursfunctie of ons bij één of meerdere van onze vele taken te verlichten, kan steeds contact opnemen met iemand van het huidig bestuur. Graag uw kandidatuur voor 01.01.06

WIST JE … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!

3

Verslag bestuursvergadering dinsdag 27 september 2005 Aanwezig: Micky P., Inge B., Koen F., Ann C., Kristel V., Kris Van Thillo Verontschuldigd: Mieke G. Welkom Kris Van Thillo Kris Van Thillo woonde de vergadering bij en zal zich mogelijk kandidaat stellen als nieuw bestuurslid. Goedkeuring verslag van de vorige vergadering Het verslag van de vergadering van 30/06/2005 werd goedgekeurd. Formaliteiten vzw: stand van zaken Er is nog geen antwoord gekomen op onze hernieuwde aanvraag om fiscale attesten te mogen uitschrijven. Het ministerie van financiën heeft wel nog bijkomende documenten gevraagd. Projecten Het geld voor het project van J.Lombart is inmiddels uitbetaald. Daar de formulieren van het project Geuns nog niet in orde zijn, zal het project niet meer uitbetaald worden voor 2004. Vereenvoudiging evaluatieformulier: De nieuwe vragenlijst is nog niet in orde. Dit werkjaar zal nog met het oude formulier gewerkt worden. Kasverslagen Zie achteraan in het boekje Actiepunten volgend jaar Er zal een werkgroep opgericht worden om rond ‘Boekje en website’ te brainstormen. Public relations OAB 2006 (21 mei 2006): Trachten de pers te mobiliseren om zo De Brug wat meer aandacht en bekendheid te geven. Solidariteitsmaal 2005: prijzen De deelnameprijs blijft ongewijzigd t.o.v. vorig jaar (10 euro voor volwassenen / 5 euro voor kinderen). Wel zullen de prijzen van de consumpties moeten aangepast worden. Varia GROS: Op de 11/11/11-brunch zal een gros-stand voorzien worden.

4

Dinsdag 18 oktober: Gespreksavond met Edgard Francken ten huize van Bernadette. Vanaf 1 januari 2006 is ten gevolge van de nieuwe v.z.w.-wet de nieuwe manier van boekhouden verplicht. Datum volgende vergadering: Dinsdag 15 november ten huize van Koen Vrijdag 18 november ten huize van Inge Beide vergadering zullen besteed worden aan de evaluatie van de projecten.

5

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT. Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk eind december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), eind maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), eind juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en eind september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JEANNE VANDEKEYBUS – Brazilië

april 2005

Adres: VANDEKEYBUS Jeanne, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Eerst en vooral nog een laat Zalig Paasfeest, ja, we leven nog in de paasweek. Wel hoe gaat het met jullie? Hier is alles ook opperbest. Het zijn drukke dagen voor en na Pasen, maar alles was zeer goed. Hier doen ze heel veel in de Goede Week. Ik stuur U hierbij speciaal de fax om u te laten weten dat het geld van de Brug toegekomen is verleden week. Het was een som van 5.669,90 reais. Ik kan er weer veel medicamenten van kopen en ook onderzoeken laten doen. We kochten ook een ‘imcubadora’. Ja, het is echt een grote hulp voor de arme mensen hier. Aan allen zeer veel dank en ik hoop dat het project voor 2005 aanvaard wordt. Ik wens ook aan allen zeer veel succes met alles wat ze doen voor ons. Correspondente: Sonja Broos

6

IRENE PEETERS – Congo

23 juni 2005

Adres: Sr. PEETERS Irène, Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, KINSHASA 1, Congo.

Daag! Ik dank u zo voor uw vriendelijke brieven. Ik kreeg ze allen toe hoor. Met zuster Noëlla heb ik de formulieren van het project ‘Seke-banza’ ingevuld. Ik dank de vrienden van de Brug nogmaals voor de mooie missiegift. Ik ben verlegen dat ik nog niet heb kunnen schrijven door het opslorpend werk hier. Nu is de situatie wat spannend voor de aankomende 30 juni. Maar wij zijn in God’s hand. Ik schrijf u zo vlug het kan. Blij gegroet. Correspondent: Frans Douwen

LUDO VAN DE VELDE – El Salvador

28 juni 2005

Adres: VAN DE VELDE Ludo, Residencial Colinas de San Francisco, Pasaje 5-B, Casa # 19, SAN SALVADOR, El Salvador.

Dertig jaren geleden... een 28ste juni. Wie een mens vandaag is, heeft uiteraard heel veel te maken met wie je geweest bent, met de belangrijke gebeurtenissen in je leven, met de grote keuzes die je maakte. Deze maand mag ik heel intens een dertigste verjaardag vieren van één van die belangrijke gebeurtenissen en keuzes in mijn leven. 30 jaren geleden werd ik priester gewijd en gezonden om ‘te dienen’ vanuit de kerk in dienst van het grote bouwwerk van Gods Rijk op deze wereld. Vandaag, ook al is er geen ruimte om de kerkelijke en sacramentele dienst uit te oefenen, blijft mijn leven en mijn werk doordrongen van die priesterlijke zending. De grondmotivatie van mijn leven heeft diepe wortels. Deze maand denk ik zo dikwijls heel intens terug aan zovele goede, geëngageerde, solidaire, trouwe mensen in Oelegem, het TPC in Antwerpen, de Cordulaparochie in Schoten, Haasrode,..... Jocotán (Guatemala), Zacamil / San Ramón en het aartsbisdom San Salvador ten tijde van Mgr Romero, Estelí (Nicaragua) samen met Salvadoraanse vluchtelingen en Nicaraguaanse gemeenschappen in die sterke tijden van de revolutie, terwijl in El Salvador de oorlog hevig woedde. De ontmoeting met de armen in Midden Amerika, of beter gezegd, de confrontatie met de armen, met de armoede in heel concrete situaties, met wenende armen (dikwijls bij het dode lichaam van hun vermoorde zoon of dochter), met heel solidaire en geëngageerde arme mensen die alles geven om de droom van een nieuwe wereld mee op te bouwen,... het zijn zoveel indringende beelden en ontmoetingen, stemmen, glimlachen en tranen, hoop en diep verdriet die vandaag bij deze

7

dertigste verjaardag terug helder zichtbaar, voelbaar en hoorbaar worden. Zij hebben mij definitief ‘priester’ gemaakt met die heel concrete ‘dienstopdracht’. De voetwassing is hét sacrament van die opdracht. Ook al verliep mijn levensweg nogal anders dan ik 30 jaren geleden droomde, toch ben ik in mijn hart priester gebleven en daarin mocht ik ook groeien, doorgroeien. Ondertussen is het 19 jaren geleden dat we trouwden. Die priesterlijke dienstopdracht is mijn engagement gebleven, zowel in ons gezin samen met Tere en met onze kinderen Elisa en Lupita, als in het werk eerst als Oxfamcoöperant in de metaalcoöperatieve in Nicaragua; na de ‘ballingsschap’ terug in El Salvador, als Volens coöperant in de confederatie van boerencoöperatieven in Confras / El Salvador, nadien als regionale coördinator van Volens in vier landen van Midden Amerika. Maar ook in de hele omgeving waarin we hier mogen leven: zoveel kansen om door arme mensen te worden aangekeken en hen in de ogen te mogen kijken. Dat zijn momenten van diep engagement. Als je daar niet toe komt, dan ga je lopen, dan ga je vluchten. Heel die tijd heb ik ook mogen rekenen op de blijvende solidaire ondersteuning van zoveel mensen uit onze familie en vrienden. Zoveel trouwe, solidaire vrienden. Het heeft verschillende jaren geduurd, en ik heb er ook onder geleden, om afscheid te nemen van de (sterke) tastbare tekens van het kerkelijk / liturgisch priester zijn. Het was een rouwproces tot een totaal uit handen geven van die ‘sacramentele’ tekens. Ik herinner me nog heel goed twee heel sterke momenten daarin. Eén in Venezuela toen ik op bezoek was bij Jos en Peter. Ik ben beginnen wenen en ik was opstandig: waarom mag ik geen priester meer blijven, ook al ben ik getrouwd? Het tweede moment, bij ons thuis in Santa Tecla / El Salvador, toen ik aan Peter mijn kelk, pateen, albe en stool toevertrouwde. Ook toen waren er tranen in mijn ogen. Van dat moment af kon ik opnieuw ten volle groeien in het ‘priesterlijke’ dienstwerk. Het was nodig alles los te laten en ook deze laatste ‘heilige’ tekens uit handen te geven. Ik moest niets vasthouden. Het is waarschijnlijk wat toeval. Het boekje van Frans Van Steenbergen over de dienstbaarheid van christenen (Gewoon voor jou), met daarin ook de liederen van de lijdende dienaar (Jesaja) hebben me de laatste tijd ondersteund in het gelovig nadenken over ons leven. In de groep van Zacamil (een groep van een 25 tal mensen uit de basisgemeenschappen van destijds, met wie Tere en ik maandelijks een zondag namiddag samenkomen) lezen we Jesaja, de ballingschap, de tijd die voor de armen niet meer spreekt van hoop en nieuwe toekomst, van recht en vrede, en waar de figuur van de lijdende dienaar zichtbaar en hoorbaar wordt. In deze groep zal ik morgen mijn Spaanse vertaling van het verhaal van Frans over de parabel van het laatste oordeel voorlezen. Bij deze dertigste verjaardag van mijn ‘priesterlijke’ dienstopdracht, mag ik morgen aan die arme christenen zeggen: ‘dat hebt ge allemaal ook aan mij gedaan’: ik heb van jullie zoveel ontvangen, jullie zijn mijn leermeesters geweest en nog. Ik ben hen enorm dankbaar. Ik ben God enorm dankbaar dat ik Hem in hen mocht en mag ontmoeten’. Het zal waarschijnlijk de enige plaats zijn (naast

8

ons eigen gezin) waar ik die 30 ste verjaardag kan ter sprake brengen en zal mogen vieren. We nemen een stukje taart mee, gemaakt door Tere. Het gaat om een van de belangrijkste rode draden van mijn leven. Samen met Tere weven we ons leven, samen met zoveel andere mensen, aan deze kant of aan gene kant van de wereld: daarin zijn die rode draden zo belangrijk. Ze maken ‘heel’, trekken een lijn, geven betekenis en zin, roepen dagelijks op tot nieuw engagement. God zij dank. Deze 28 ste juni 2005, ben ik bijzonder en heel intens dankbaar. C o r r e s p o n d e n t : G u y Ve r p o t e n

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen

29 juni 2005

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines.

Ik ben eigenlijk een beetje beschaamd nu. Ik kreeg het laatste nummer van de Brug aan en ook de formulieren. Ik stond klaar om naar Baguio te rijden (400 km van hier) voor vergaderingen en nog wat minder plezante dingen die een econoom zoal moet doen. Ik liet alles op mijn tafel liggen om dan zo rap ik terug zou zijn de formulieren in te vullen en op te sturen. In mijn afwezigheid hier kwamen er een hoop papieren bij op mijn tafel en schijnbaar zijn er ook enkelen weggenomen en zo vind ik die formulieren niet meer. Is het mogelijk om nieuwe formulieren op te sturen. Ik geloof wel dat ik dan nog op tijd alles kan opsturen. Econoom zijn van een bisdom is natuurlijk niet de plezantste stiel. In een missie of parochie leef een mens tussen en mensen en na een tijdje kent ge er velen van en zijt ge één van hen en leeft ge met hen mee. Een econoom moet met honderd en één dingen tegelijk bezig zijn en er voor zorgen dat in het bisdom en in alle missies en missiescholen alles min of meer gesmeerd loopt. Er moet iemand zijn die het doet en dus heb ik maar ‘ja’ gezegd, en er is niemand jaloers. Ik zegde aan de bisschop dat als de gezondheid goed blijft, ik het gerust een jaar of vijf wil doen. Een keer dat ik 75 zal zijn (vandaag ben ik er juist 71) hoop ik dat ze iemand anders zullen gevonden hebben. Het nieuwe schooljaar is begonnen begin deze maand. En al de gazetten schrijven juist hetzelfde als wat ze elk nieuw schooljaar schrijven. Een 40.000 klaslokalen te weinig, evenveel leerkrachten te kort, geen boeken, geen banken of stoeltjes voor de kinderen om op te zitten. Dus, ze zitten met 90 tot 100 in een klas en velen gewoon op de grond of op een steen die ze mee binnen pakken. Het officieel onderwijs gaat er alle jaren op achteruit. Onze katholieke scholen houden stand en blijven het stukken beter doen.

9

De economische en sociale toestand verbetert er ook niet op. Wij hopen al 40 jaar op beterschap, maar corruptie en schandalen blijven aan de orde van de dag. En de gewone man en vrouw kunnen er niks aan doen. Ze proberen alleen met het hoofd boven water te blijven of ze proberen het land te verlaten om groenere weiden op te zoeken. In Amerika is er een groot tekort aan verplegend personeel. Dus duizenden studeren voor verpleger of verpleegster. Zelfs dokters doen extra studies voor verpleger/verpleegster om zo gemakkelijker in Amerika te geraken. Zelfs advocaten doen er ook aan mee. Advocaten zijn er voorlopig nog wel meer dan genoeg, maar natuurlijk is er een groot tekort aan verplegend personeel De schone kant van het leven: de mensen blijven vriendelijk en gastvrij en als het er af kan houden ze nog een feestje en vergeten zo hun miserie. Ge kent het liedje wel: ‘als al die arme schachten aan het patatten jassen zijn, enz..’ Heel veel groeten en beste wensen en ik weet dat ge me kun vergeven dat ik u weer lastig val. Brief van 31 augustus Ik kreeg een paar dagen geleden van De Brug het derde kwartaal, aandachtig gelezen! Met mij is alles goed en de gezondheid is prima. We zijn nog bij de jonge ouderlingen. Dat we hier niet in het land beloften leven wist ge al, daarom dat iedereen hier weg wil, naar het buitenland. De eerste keuze is natuurlijk Amerika. Van daaruit is er een grote vraag naar verpleegsters/verplegers. De Amerikanen lusten dat beroep schijnbaar niet. Ze voeren er zoveel mogelijk in. Honderdduizenden studeren daarom voor dat beroep allemaal met de hoop van zo rap mogelijk naar het land van Bush te trekken. Dokters hebben ze waarschijnlijk genoeg, maar om dan toch daar binnen te geraken zijn er op het ogenblik 6000 dokters die voor verpleger/verpleegster studeren, om dan zo binnen te geraken en vroeg of laat dan toch hun doktersberoep te kunnen uitoefenen. Voor het land hier is dat eigenlijk een ramp. Er zijn zelfs ingenieurs en advocaten die langs de weg van verpleegster/verpleger proberen binnen te geraken. Dat is niet erg voor hier. Ze hebben er toch duizenden op overschot. De economie geraakt hier maar niet uit het slop, integendeel het gaat steeds bergaf. Kan ook niet anders, want er wordt hier alleen aan politiek gedaan, niet aan bestuur. De meest populaire sport hier is: hanengevechten. En in het parlement staan ze ook hele dagen tegenover mekaar als vechthanen. Dan is er nog het onderwijs. Dat is absoluut beneden zero. Kort geleden werd er een studie gemaakt hoe het gesteld is met het openbaar onderwijs. Het resultaat: van elke duizend kinderen die de lagere school af hebben zijn er hoop en al zes die eigenlijk bekwaam zijn voor het middelbaar. Maar ze gaan allemaal. In Pudtol kregen wij er elk jaar enkelen binnen in het eerste jaar middelbaar die gewoon niet konden lezen. Een andere bevinding: van elke honderd die het middelbaar af hebben zijn er twee die bekwaam zijn om naar de universiteit te gaan. Al goed dat er hier en daar nog wat pri-

10

vate scholen zijn. Ik weet niet meer precies in welk jaar dat iemand van de universiteit in Baguio een examen kwam geven aan de vierdejaars van onze middelbare school. Van de 270 waren er 70 die slaagden. Hetzelfde examen werd gegeven dezelfde dag daar in de officiële school. Van de 500 was er eentje dat er door was. Dat is dus nog heel wat minder dan twee op honderd tegenover in onze school een goeie 26 op honderd. Er zijn natuurlijk universiteiten genoeg waar iedereen die daar binnen gaat met een diploma van het middelbaar, en dan de nodige jaren daar ingeschreven blijft, met een universiteitsdiploma buiten gaat. Iedereen weet dat, maar er wordt niets aan gedaan. Wanneer komt er beterschap? Heel veel groeten allemaal en tot een volgende keer. Correspondent: Fons Elst

DINA VINCKX – India

29 juni 2005

Adres: Sr. VINCKX Dina, Da Costa Layout 43/1, 2nd Cross, Cooke Town, BANGALORE 560084, Kamataka, India.

Ja, ik vind het ook zeer spijtig dat al de papieren verloren gingen. Sorry dat ik het moet zeggen, maar in administratie ben ik niet zo goed, dat zult U wel zien. Het geld gaat naar de armsten der armen. In Kamataka is men zeer laat begonnen met ernstig te werken voor de melaatsen. Vandaar dat de diagnose te laat vastgesteld wordt. Nu helpt de staat ook en zijn er verschillende centra voor herstel. Daar kunnen de patiënten die negatief zijn een vak aanleren. Zij voelen zich meer menswaardig. Zelfs dan, de volledige genezing gaat zeer traag. Maar er is vooruitgang. Na enkele jaren zal de ziekte volledig uitgeroeid zijn. Zij vertrouwen op uw gebed en hulp. Dank u. Als ik de eerste keer het weeshuis zag, vooral de binnenkant, vond ik alles zeer primitief. Daar is nu ook al wat aan verbeterd. De weg naar de campus, de eetzaal, de kledij van de studenten, ze studeren allemaal en zien er netjes uit. Boeken en de toelating om in de school aanvaard te worden zijn duur. De onkosten verhogen voor de student elk jaar. De staat doet zeer weinig, zelfs in de staatsscholen. Het bijgevoegd formulier geeft voldoende uitleg over wat het personeel wil doen voor de jongens: lichamelijke, spirituele, intellectuele, psychologische hulp verlenen. En dat is al heel wat. Dank u en al de leden van de Brug voor de edelmoedige inzet. Alhoewel ik ver weg ben vergeet ik u niet, zeer speciaal in mijn gebed en als ik bij de mensen ben denk ik aan u. Met liefde en dank kan ik dat alles herdoen. Ik hoop dat alles op tijd zal toekomen. Zeer hartelijk en dankbaar. Correspondente: Wieza Dictus

11

BERNADETTE BUANA – Congo

2 juli 2005

Adres: Soeur Bernadette BUANA, Soeurs Servantes des Pauvres, Paroisse St. Gerard, BP 29, MVUZI/MATADI, Congo.

Ik ben blij u wat nieuws te kunnen schrijven over ons. Momenteel is het schooljaar ten einde en gaan de kinderen op verlof naar huis. Sommigen zijn blij, anderen triest omdat zij hun jaar zullen moeten overdoen. De 18 leerlingen van het zesde jaar zijn allemaal geslaagd. Zij mogen nu naar het middelbaar over. Zoals Ik u reeds schreef ben ik verantwoordelijk voor 3 kleuterklassen en 7 klassen van de lagere school. Het personeel bestaat ui 13 personen waaronder 10 leraren of leraressen, één secretaresse, één toezichtster en ikzelf. De lessen beginnen om 7u30 en eindigen om 12u15. Na de lessen vullen we dan de nodige formulieren in en gaan naar huis. De kinderen eten niet op school. Degenen die thuis iets hebben, eten alvorens naar school te komen. Zij die niets hebben, komen naar school met een lege maag. We merken dikwijls dat een kind ziek lijkt, maar meestal is het omdat dat kind honger heeft. Wanneer ik dan iets te eten geef, merk je na enkele uren al beterschap. In de omgeving van de school wonen meer dan 100.00 mensen en er zijn verschillende lagere en middelbare scholen. In heel Matadi wonen er ongeveer 700.000 mensen. Onze school ligt echt op de uithoek van de stad Matadi en in een zeer arme buurt. Het gaat slecht in de wereld, ook in ons land. Op 30 juni bleven we binnen i.p.v. de dag van de onafhankelijkheid te vieren. De invloed van het leger en het volk zijn moeilijk te begrijpen. Ze schieten en doden maar. Het volk heeft geen stem en de soldaten hebben de macht. Er is alleen maar miserie. Wij vragen de Heer dat hij aan de autoriteiten een liefdevol hart zou geven, zodat zij de miserie van het volk, van hun volk, zouden begrijpen. C o r r e s p o n d e n t e : M a r i e - R o s e Va n E c k e

12

TOBIAS SAMELLA – Malawi

7 juli 2005

Adres: SAMELLA Tobias, Archdiocese of Blantyre, P.O.Box 385, BLANTYRE, Malawi.

Vooreerst wil ik je bedanken voor je brief met de erg mooie foto’s van je familie, die ik een paar maanden geleden aankreeg. Ik ben erg blij met de foto’s en kan nu trots zeggen dat ik een idee heb van je familie. Het is een behoorlijk grote familie, niet zo verschillend van een Malawische familie. Je brief bevatte heel gevarieerde relevante nieuwtjes en informatie. Nog eens heel hard bedankt voor de grote moeite die je doet om me zo goed mogelijk geïnformeerd te houden over De Brug, je familie, jezelf en al wat daar in Europa gebeurt. Doe zo voort, asjeblieft! Sinds de vorige keer dat ik je geschreven heb, is er heel wat gebeurd. Misschien moet ik beginnen met de heersende droogte. Over het algemeen gingen veel mensen niet oogsten omdat er eenvoudigweg niets te oogsten viel. Zij die tijdens de eerste regens geplant hadden, hadden geluk en konden toch nog íets produceren. Ik was ook bij de gelukkigen en heb een vijftiental zakken kunnen oogsten. Gezien het aantal weeskinderen was dat natuurlijk niet genoeg maïs en ik moest dus op zoek om nog maïs bij te kopen. Totnogtoe heb ik zo’n 60 zakken gekocht. Op de foto’s kan je een deel van de maïs zien die ik heb weten veiligstellen. Er zit nog een andere foto bij van de bouw van het weeshuis, die getrokken is in mei. Ik hoop je nog meer foto’s te kunnen sturen. De bouw van het weeshuis gaat nog steeds voort. In juni werden de muren afgewerkt en momenteel wordt er gewerkt aan het dak, de vloeren en de bezetting. Het gebouw zal minstens 50 kinderen kunnen huisvesten. Er zijn plannen om meer kinderen op te nemen van zodra sommige gebouwen af zijn. Ons winterseizoen begint in mei en eindigt in juli. Dit jaar was de winter nogal vreemd. Het was nog erg heet tot begin juli en toen werd het plots erg koud met stortbuitjes her en der. Let wel: het sneeuwt nooit hier in Malawi. De mensen die nooit in Europa zijn geweest, weten niet hoe sneeuw eruitziet! Politiek dan. Malawi zit momenteel in een erg moeilijke politieke situatie. Twee weken geleden kwamen de parlementsleden samen om de begroting voor 2005-2006 te plannen. Na een week eindigde de vergadering abrupt omdat de voorzitter van het parlement daar in mekaar zakte terwijl hij probeerde de leden tot rust aan te manen na de chaos die ontstond toen de oppositie de inleiding van een motie had ingediend om de huidige president in staat van beschuldiging te stellen. De redenen voor die inbeschuldigingstelling zijn niet overtuigend, wat ook de reden is waarom die hele heisa tussen de parlementsleden ontstond. Helaas stierf de voorzitter een paar dagen later. Op dit moment hebben de parlementsleden hun discussies hervat. Ik hoop en bid dat ze het deze keer fatsoenlijk houden zodat verdere problemen uitblijven. Mag ik je nogmaals hartelijk danken voor je foto’s? Je vader en moeder zien er erg jong en energiek uit. Breng hen mijn groeten over en ook aan de rest van de familie en alle leden van De Brug. Ik gedenk jullie in mijn gebeden, C o r r e s p o n d e n t e : Ve e r l e D e S c h e p p e r

13

A.L. DAMEN – België

10 juli 2005

Adres: DAMEN A.L., Geluwestraat 10, 2600 BERCHEM.

Graag weer eens een contactje met de mensen van De Brug. Dank voor het nummer 2 van 2005. Echt gretig gelezen. Elk nummer haalt de ban met jullie nog nauwer aan. Ik zit weer terug in België na 7 weken fantastisch plezierig en vruchtbaar verblijf bij mijn mensen in Brazilië. Dit keer hebben twee koppels uit Antwerpen mij vergezeld en zij zullen zeker hier in de heimat belangrijke getuigen blijven van wat wij ginds in Brazilië al hebben verwezenlijkt en nog altijd blijven ondernemen voor het goed van de minst-bedeelden. In die zin ben ik er echt blij om dat zij met mij zijn meegegaan. Nu ben ik hier weeral actief bij Wereldmissiehulp in Boechout, ook zo’n prachtig en zinvol werk, waardoor men miljoenen mensen in de wereld probeert te helpen. Wie van U Wereldmissiehulp niet van dichterbij heeft zien werken kan gerust even binnenstappen op nr. 400 van de Provincieweg in Boechout. Het loont voorwaar de moeite. Mijn bezoeken in Brazilië waren fantastisch. Ik ging er in april met veel heimwee naartoe en kwam in mei met nog meer heimwee naar hier terug. Brazilië, wat is dat toch een boeiend land ! Vooreerst wil ik DE BRUG nogmaals danken voor de mooie ondersteuning met 15.550 euro, dat ik ‘in de hand’ mocht meenemen en onmiddellijk kon besteden aan mijn nieuwe project in Cabo Verde (M.G.). Het betreft de heropbouw-reformatieuitbreiding van een gehandicaptenschool, APAE genoemd. Daarvoor hebben we ter plaatse een zeer vervallen oude melkerij afgebroken. De gemeentelijke overheid stond hier voor in. Op 3 weken was dat gebeurd. Van dichtbij kon ik het volgen. Eind april kon ik dan overgaan tot het leggen van de eerste steen van de nieuwbouw, 500 m?. Bestemd voor dagopvang van om de honderd gehandicapte kinderen en jongeren. Dit is de vierde APAE die ik in Brazilië bouw. De vorige drie marcheren pikfijn, nl. in Campestre, Botelhos en in Divisa Nova. In totaal worden er bijna 500 gehandicapten opgenomen. In Divisa Nova stond de inhuldiging van de nieuwe ‘Santa Casa-kliniek’ op ons programma. Dat was mijn project van 2004, ook door De Brug gesteund met 1.505 euro. Ondertussen weet ik dat de bouw van de nieuwe APAE in Cabo Verde wonderlijk goed vordert. In het geburendorp Botelhos vond ik een ongewoon bekwame en eerlijke vrouw die mijn projectenfinancies beheert en alles voor mij volgt en uitbetaalt. Zij is de vrouw van de plaatselijke rechter Hélio Mioto. Zijn vrouw heet Jacqueline. Het is een genade zo iemand te vinden die dat alles vrijwillig wil doen. Wij hebben nu reeds de datum van 23 april 2006 vastgelegd als inhuldigingsdatum van dit knappe nieuwe project. Dan zal er natuurlijk not het een en ander moeten gebeuren voor de inrichting van die gehandicaptenschool. Dat zal gebeuren in 2006. Voor 2006 vraag ik dus aan De Brug om me verder te blijven steunen. Dan zal ik die subsidie gebruiken voor de

14

inrichting van de zalen voor physiotherapie en revalidatie. Vanaf nu reeds mijn oprechte dank voor die verdere medewerking. Ondertussen begin ik wat uit te kijken naar de viering van mijn GOUDEN PROFESSIEJUBILEUM in de abdij van Averbode. Die zal doorgaan op 10 september aanstaande. Ja, 50 jaar kloosterleven (als Norbertijn) vlogen voor mij voorbij. Daarvan besteedde ik er 41 als missionaris aan Brazilië, waar ik allerlei, vooral sociale, projecten opzette. De Brug heeft de meeste daarvan daadwerkelijk gesteund. Meteen nodig ik jullie uit om mijn jubileum in Averbode te komen meevieren. Samen met U wil ik God en de mensen danken voor zovele mooie dingen, te veel om op te noemen. En we boksen er nog verder tegenaan ! Zolang gezondheid en energie wat meezitten maken we de kous verder af. De zon staat nog niet op zijn hoogste punt ! Diep genegen en dankbaar groet ik U ! juli 2005 Bij het heroprapen van allerlei herinneringen en het doornemen van de adressen van familieleden, vrienden en kennissen kom ik natuurlijk tot de vreugdevolle vaststelling dat U echt thuishoort in mijn vriendenkring. Dertig jaar geleden stichtte ik de georganiseerde ‘Vriendenkring Pater Damen-Brazilie’, een kring die mij jarenlang daadwerkelijk heeft willen steunen in mijn werk van 41 jaar Brazilië. De financiële steun was echt belangrijk en heeft het mij mogelijk gemaakt vele projecten te kunnen opstarten ten goede van de mensen in Brazilië, vooral ten voordele van de armen, van de minstbedeelden. Zonder die steun had ik het niet gekund. Toch wil ik onderstrepen dat er vele vormen van steun zijn: er is ook de vriendschap, genegenheid, aanmoediging, begrip, deelname aan steunacties, vertrouwen, gebed en offers. Door mij met deze brief tot U te richten wil ik oprecht bewijzen dat ik U genegen en dankbaar ben gebleven. U weet dat ik twee jaar geleden terug in België kwam wonen. Ik had er 41 jaar Brazilië opzitten. Ik woon in bij een confrater (Pater Piet Vervaet) in de pastorij van H. Sacramentparochie in Berchem. Als kloosterling-priester ben ik natuurlijk steeds verbonden gebleven aan de Norbertijnenabdij van Averbode, waar ik in augustus 1953 mijn intrede deed. Door mijn kloostergeloften, uitgesproken op 12 september 1955, verbond ik mij definitief aan die abdij. Het is dus al 50 jaar geleden, en dat willen we ‘samen gaan vieren’. Op 10 september a.s. vier ik in die abdij mijn GOUDEN PROFESSIEJUBILEUM. Hierbij een uitnodiging voor dat grote feest. ‘t Zou echt heel fijn zijn moest U bij die viering kunnen aanwezig zijn. Doet daarvoor uw best. Leest aandachtig bijgevoegde uitnodiging en probeert om er bij te zijn. Indien U gaat komen, laat het me dan op bovenvermeld adres (liefst langs de antwoordkaart) tijdig weten. Graag zou ik (omwille van organisatie in de abdij) het toch rond half augustus willen weten, ook al kan het nog wel tot eind augustus. Gebed en offer zijn heel zeker ook belangrijke vormen van ‘aanwezig zijn’. In alle geval dank ik God voor het vele dat U voor mij

15

hebt betekend of gedaan hebt. En gelooft het alvast: Ik geef het nog niet op! Dan zou het ook mooi zijn te mogen voelen dat U me ook nog niet loslaat. Met uw genegenheid en steun kan ik het begonnen werk nog ‘mooier afmaken’. En dan bedoel ik vooral ‘IN BRAZILIË’. Hier in de heimat steek ik een handje toe in de parochie te Berchem. Bovendien werk ik als vrijwilliger enkele dagen per week bij Wereldmissiehulp in Boechout. Fantastisch plezant en zinvol werk. ‘k Word er echt door geboeid als ik voor animatie naar de vele scholen in Vlaanderen mag gaan om er kinderen en jeugd aan te sporen tot solidariteitsacties. Dat gaat me goed af. Brazilië laat ik natuurlijk niet los. Ik blijf me ook van hieruit inzetten om verder te gaan met het opzetten van sociale projecten, naast de zovele die ik er al uitwerkte, zoals: bouw van 3 gehandicaptenscholen, twee hospitalen, vier kinderkribben en verschillende schooltjes in armenwijken. Sinds een paar jaar gaat nu mijn aandacht ook naar de straatkinderen. Dit jaar kon ik zo weer een centrum voor straatkinderen (met ook gerechtskinderen) oprichten, en nu startte ik in april met een vierde gehandicaptenschool (in CABO VERDE). Alle steun gaat nu weer naar dit project. De kous is nooit af!...Ook niet voor jubilarissen als ze nog wat energie kunnen opbrengen. Voor dit laatste dank ik God. Bidt en offert voor mij en voor mijn Braziliaantjes Hou je sterk! Lieve groetjes van een dankbare vriend. N.v.d.r. Met een afvaardiging van ‘De Brug’ hebben we de viering van het 50 jaar professie in de abdij van Averbode bijgewoond. Langs deze weg willen wij nogmaals Pater A.L.Damen proficiat wensen voor zijn jarenlange trouw aan de spiritualiteit van Norbertus. 15 augustus 2005 Op 10 juli ‘05 schreef ik voor ‘De Brug’ een brief, maar die was wellicht te laat toegekomen voor het boekje nr 3/2005. Dat begrijp ik best. Dit keer zal ik beter op tijd zijn voor het volgende nummer 4/2005. Veel nieuws is er in feite niet, maar ik hou heel graag contact, zoals ik ook zo graag over de anderen iets verneem. ‘De Brug’ is een aangename, deugddoende en inspirerende lectuur. Men blijft van zovele initiatieven en activiteiten in die ‘wereldwijde wereld’ op de hoogte. Dat is plezant. Nogmaals dank ik even voor de knappe ondersteuning met Euro 1.550 van dit jaar, wat ik ‘in de hand’, op de veiligste manier naar Brazilië kon meenemen en daar onmiddellijk besteden aan mijn lopende project in ‘Cabo Verde’ (Staat Mines Gerais), nl. voor de ‘Heropbouw-Reformatie-Uitbreiding’ van een GEHANDICAPTENSCH00L (A P A E genoemd). Daarvoor braken we eerst een vervallen melkerij af, en startten dan met de nieuwbouw, zo’n goede 500 m2, bestemd voor dagopvang

16

van ongeveer 100 gehandicapten, kinderen en jongeren, zwaardgehandicapten, zowel fysiek als mentaal. Er zijn ook lichtere gevallen bij. Ondertussen is de nieuwbouw al tot op dakhoogte geraakt. Het vlot fantastisch goed, met knappe medewerking van de gemeentelijke overheid. De datum van de inhuldiging van deze nieuwe APAE Is vastgelegd voor 23 april volgend jaar. Dat betreft dus de nieuwbouw. Voor de inrichting moet er dan nog heel wet gebeuren, want het materiaal waarover men daar tot nu toe beschikt is erbarmelijk slecht en onvolledig. Daarom dat ik voor 2006 aan de BRUG vraag van mij te willen steunen voor DE INRICHTING VAN DE ZALEN VOOR FYSIOTHERAPIE EN REVALIDATIE. Weer eens zou ik dan die verhoopte steun ‘in de hand’ kunnen meenemen, aangezien ik in april ‘06 weer voor 6 weken naar Brazilië ga om mijn projecten te volgen en er nieuwe op te starten. Meteen zal ik zo aanwezig zijn bij de inhuldiging van die nieuwe APAE in Cabo Verde. Mooi word dat! ‘k Heb de laatste tijd heel wet slecht nieuws gekregen uit Brazilië, concreet over de corruptieschandalen die aan het licht zijn gekomen. Nochtans leek de nieuwe regering van de linkse president LULA (Luiz Inacio Lula da Silva) het goed te doen. Hij kreeg het voor mekaar om de uitvoer flink naar omhoog te krijgen...Ook de dollar zakte diep weg, enz. Maar nu schijnt zijn linkse koers harde klappen te krijgen. Daarbij komt ook dat er veel geweld Is, met sensationele overvallen, moordpartijen, drughandel die de ogen uitsteekt. Toch jammer voor zo’n mooi land met zo’n mooie mensen en zoveel toekomst. Nogmaals nodig ik jullie uit voor de viering van mijn GOUDEN PROFESSIEJUBILEUM in de abdij van Averbode, op 10 september a.s. Ja, 50 jaar kloosterleven zitten er al op, waarvan 41 jaar aan Brazilië geschonken. Ten voordele van Brazilië heeft DE BRUG mij edelmoedig gesteund, en van die steun mag Ik bij Gods genade nog altijd genieten. Zolang de gezondheid mij meezit blijf ik me inzetten voor projecten n Brazilië. En ondertussen mag ik ook bij Wereldmissiehulp in Boechout nog flink wat werk verzetten. Nu komt de tijd weer dat ik scholen kan gaan bezoeken voor solidariteitsacties. De kinderen en de jeugd staan daar nog zeer open voor. Dat werk geeft me veel voldoening. Diep genegen en dankbaar groet ik U allen. Correspondente: Angela Blancke

17

GANI EHIDO – Congo

21 juli 2005

Adres: Gani (Isagani) EHIDO, Maison SVD, 171, 8ème rue Limète, B.P. 7463, KINSHASA 1, Congo

Vrede in Christus ! Gegroet ! In deze brief wil ik u uitleggen waarom ik verleden jaar de formulieren niet toe kreeg. 1 Bijna het ganse voorbije jaar was de post in Congo in staking. Als ik het me goed herinner begon de staking in februari (verleden jaar) en tot op heden. 2 Ik ben ook niet in Kikwit geweest om op internet te gaan, zodoende had ik ook niet de mail over onze lieve Frank gelezen. Eigenlijk ben ik al mijn post kwijtgeraakt sinds de maand december 2004. Dit jaar wil ik het project nog verder zetten: de bouw en de afsluiting van het voetbalterrein en de aankoop van het sportief materiaal. Ik wil een podium bouwen dat dienst zal doen om toneel en muziekuitvoeringen te geven. Zeker zal dit project ten goede komen aan de jongeren en aan de ganse gemeenschap om zich te kunnen ontspannen. Momenteel houden de jongeren hun toneel- en muziekvoorstellingen op het plein voor de kerk. We zullen het vernoemde podium bouwen rechtover de kerk, naast het basketbalterrein. Uw post mag je gerust doorsturen naar het adres van pater Gust Vandenbroeck in Overijse. Dan krijg ik de post zeker tijdig aan ! P. Isagani I. EHIDO, svd, Mission Catholique Tumikia, c/o P. Gust Vandenbroeck, svd, Waversesteenweg 94, 3090 OVERIJSE. Dank u voor de geestelijke, morele en materiële steun. God zegene U. Mijn broederlijke groeten aan de familie en aan de Brug ! Correspondente: Cecile Kalhöfer

18

kaasmaaltijd S O L I D A R I T E I T S M A A L

ACHTERBROEK

Zondag 20 november Parochiezaal

HEIDE

Vrijdag 25 november zaterdag 26 november zondag 27 november St.-Jozefzaal Heide

Info: Verpoten tel. 03 666.99.69 • Beyers tel. 03 666.84.33

ALGEMENE VERGADERING VRIJDAG 13 januari 2006 20 h. (HEIDE)

19

Solidariteitsmaal 2005 Ons SOLIDARITEITSMAAL vindt dit jaar plaats: in Achterbroek

op zondag 20 november vanaf 11.30 uur tot 19.00 uur

in Heide op vrijdag 25 november vanaf 19.00 uur tot 21.30 uur op zaterdag 26 november vanaf 17.00 uur tot 21.30 uur op zondag 27 november vanaf 12.00 uur tot 19.00 uur

KINDEREN (ouder dan 3 jaar): Frikadellen met krieken of appelmoes: 5 euro of Assortiment kazen: 5 euro of Enkel te Achterbroek: Breugheltafel: 5 euro VOLWASSENEN: Frikadellen met krieken of appelmoes: 10 euro of Keuze uit een 50-tal kaassoorten: 10 euro of Enkel te Achterbroek: Breugheltafel: 10 euro

Dranken zijn in deze prijzen NIET begrepen, maar zijn zoals steeds aan matige prijzen verkrijgbaar. Zoals steeds treffen wij elkaar: te Achterbroek in de Parochiezaal. te Heide in de Sint Jozefzaal.

20

Inschrijvingen Indien mogelijk liefst inschrijven met nevenstaande strook of telefonisch bij uw toerverantwoordelijke. Mogen wij U vragen de dag en het uur op de inschrijvingsstrook in te vullen en dit zoveel mogelijk te respecteren. Graag ontvangen wij uw inschrijving voor deelname in: Achterbroek vóór 13 november Heide vóór 18 november Inge BEYERS Robert BEYERS-CAPPUYNS Maria BEYERS Ann COSTERMANS Koen FRANCKEN Mieke GOETSCHALCKX Kathleen GOFFIN Gerarda HOEFMAN Armand KEMPENAERS Ludo KONINGS Pierre PEETERS Micky POELEMANS Rob RIBBENS Cecile SANDERS Jan & Mia SPAENJERS Jan VAN DEN EYNDEN Bern.VAN LOOVEREN Karel VERBREUKEN Mil VAN STEENBERGEN Werner VERHOEVEN Leo VAN LAERHOVEN Guy VERPOTEN Dirk WOUTERS

Brasschaatsteenweg 64 Noordeind 35 Statiestraat 3 Stationsstraat 67, Essen K.Van Thillostraat 39 Laaglandstraat 1, Essen Kalmthoutlaan 27 Heibloemlaan 22 Meidoornlaan 19 Darm 61 Missiehuislei 46 G.Gezellelaan 26 Achterbroeksteenweg 126 Minnedreef 2

03 666 84 33 03 666 68 54 03 666 07 83 03 667 63 55 03 666 72 39 03 677 30 22 03 666 99 72 03 666 55 80 03 666 79 24 03 677 04 62 03 666 57 41 03 666 20 69 03 666 73 72

Sint Godelievestraat 26, Wuustw.

03 667 19 36 03 666 91 84 03 666 56 36 03 666 71 00 03 666 96 38 03 666 93 58 03 666 50 54 03 666 99 69 03 666 69 70

Kalmthoutsteenweg 340 Witgoorsebaan 69 Roosendaalsebaan 140 Middendreef 33 Epiciadreef 3 Warandelei 13 Withoefstraat 13 Kalmthoutlaan 29

GEHEUGENSTEUN (prik dit op uw prikbord): Wij zijn ingeschreven voor het solidariteitsmaal van ‘De Brug’ op ................................................

te

...................

uur.

21

Inschrijvingsformulier Naam:

..........................................................................................

Code nr. (te vinden rechts onder op uw adressticker) Adres:

....................................

..........................................................................................

Volwassenen: ........

X Kaas

X € 10 = €

............

........

X Breugheltafel (enkel Achterbroek)

X € 10 = €

............

........

X Frikadellen

X € 10 = €

............

X Kaas

X€5=€

............

........

X Breugheltafel (enkel Achterbroek)

X€5=€

............

........

X Frikadellen

X€5=€

............

Totaal = €

............

Kinderen (ouder dan 3 jaar): ........

Vermoedelijk uur van komst: Achterbroek

Zondag 20 november:

............

uur

Heide

Vrijdag 25 november:

............

uur

Zaterdag 26 november:

............

uur

Zondag 27 november:

............

Ik wens THUISBEZORGING op

..............................

te

............

uur

Ik haal zelf af

..............................

te

............

uur

Betaald aan:

22

uur

op

..........................................

de som van € . . . . . . . . . . .

HUGO GOTINK – Congo

22 augustus 2005

Adres: GOTINK Hugo, MBANZA-NGUNGU/KOLA, Jettelaan 226, 1090 Brussel.

Hier dan antwoord op uw brief van 1 mei 2005. Deze brief is blijven hangen in onze missieprocuur in Jette. Wanneer ik terug ben gekomen in België op 16 juli 2005, was dit voor de fusies van de Vlaamse provincie met de provincies van Noord Duitsland en Zwitserland om juist een grotere en nieuwe provincie te stichten. Zo vond ik daar de brief met de formulieren van De Brug. Ondertussen heb ik die fusie kunnen beleven in de sessieweek van 1 tot en 6 augustus te Martan (CH). Onze nieuwe provinciaal is een Duitser met twee consultoren: een Nederlander en een Vlaming. Zo is er een representatie van de verschillende regio’s..Het was een gelegenheid om vele nieuwe confraters te leren kennen Daar in Matran is ook een confrater kunstenaar: P.Hugo Heule. Alles staat daar vol kunstwerken van zijn hand: bronzen beelden of tekeningen. Nu exposeert hij in Wittem (NL), waar het nieuwe provinciale bestuur zal zetelen. Verder nog vorige donderdag ben ik naar het Tervuren museum geweest, waar nu een tentoonstelling loopt betreffende het geheugen van de koloniale tijd. Het is de moeite om deze tentoonstelling te zien, want het is een reflectie doorheen foto’s, voorwerpen en projectie om de 100 jarige koloniale actie van België in Kongo te overschouwen met zijn goede, minder goede of zelfs schandalige kanten. Ik stuur U ook de ingevulde documenten voor het nieuw project voor de ‘Brug’, samen met de verantwoording van het vorige project. Wilt U het doorsturen naar de verantwoordelijke. Hiervoor oprechte dank. Nogmaals wil ik U danken voor de ontmoetingsavond op 25 juli. Het was een gezellige avond. Ik hoop dat U nadien nog mooie dagen van vakantie in Frankrijk hebt beleefd. Ik zal terug vertrekken naar Kongo op 18 september. Moest U soms een briefje hebben voor zuster Bernadette, laat het maar weten, ik kom het halen. Met genegen en broederlijke groeten. Correspondent: Roland Putseys

JEF LOMBART – India

1 september 2005

Adres: LOMBART Jozef, Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, SURGUJA DT CHHATTISGARH, India.

Onze vriend Pater Sylvanus is een tijdje niet opgedoken in Ambikapur. Vandaag kreeg ik hem te pakken. De bedden zijn nog niet klaar en dan komt het niet zo eenvoudige proces om ze ginder te krijgen. Wat ik dacht te schrijven is het volgende: evaluatie van 2005: de jon-

23

gens zijn in de wolken met de nieuwe bedden, eigenlijk zitten de bedden nog in de wolken ook. De winkelier/leverancier van de bedden stelt maar uit, hopend, vrees ik dat de prijzen van het ijzer nog zullen naar omhoog gaan. Onze sloebers zullen nu niet meer op de koude cement moeten slapen. Thuis slapen ze ook op de grond maar dat is klei en warmer in winter en minder warm dan cement in de zomer. De rekening hoop ik te krijgen van Sylvanus nadat hij de winkelier het mes op de keel gezet heeft. Mijn betrokkenheid met het project: a) ik zie dat de geldtransactie er door komt. De som van drie jaar geleden deed er meer dan twee jaar op om tot hier te geraken; b) een zeker toezicht op de dingen die hier in Ambikapur moeten verkregen worden: zo bv het maken van de bedden; druk uitoefenen op de winkelier; overleggen hoe de prijs naar beneden te brengen (die is van Rs 2000 naar Rs 3000 gestegen); de oplossing is de bedden kleiner te maken. c) ik ga af en toe naar Bhaiyathan... maar de weg is slecht en er zijn weinig bussen en ik ben niet meer in staat een uur recht te staan / hangen in die sardienendoos. d) gewoon maar praten over het project en plannen wat er verder kan / moet gedaan worden. Zo hebben we voor 2006 het plan WC te maken. Nu is het open veld de toilet van onze sloebers. Dat zijn ze gewoon; maar het is toch goed dat er een gelegenheid is vooral dan wanneer men met buikloop te doen heeft die u de hele dag door plaagt. En natuurlijk zullen de meisjes van de school hier ook gebruik van maken. Zal ik de formulieren NU opsturen met mijn handtekening en gij vult dan alles in of WATTE? Doe ik het zelf hier met de mogelijkheid dat ik een fout maak. De bank dingen heb ik natuurlijk zelf ingevuld. Rs voor 1550 Euro is 81034/= na banktransactie blijft er Rs 80.553/= En hoe is het met jullie allen?? Met nog veel dank en EEN in zijn Zending. Correspondente: Inge Beyers

LISETTE DE BRUIJNE – Argentinië

9 september 2005

Adres: DE BRUIJNE Lisette, Colegio Agrotechnico, nro 6, 3763 LOS JURIES, Santiago del Estero, Republica Argentina.

Hier een briefje met wat nieuwtjes zoals beloofd. Het is vandaag een zware dag, de atmosferische druk is plotseling gedaald en dat maakt dat men zich loom voelt, hopelijk wordt het een omweer met regen, er is buitengewoon veel stofzand, je dient geregeld de luchtfilter van de auto te vervangen of uit te blazen met lucht. Dit jaar hadden we weer heel wat activiteiten, naast de gewone in het college en in Caritas. Zo kon ik met fondsen vanuit België een groot salon bouwen om vooral de

kinderen met andere kwaliteiten beter op te vangen, dat ze wat meer ruimte hebben om zich te bewegen en ook om vergaderingen te houden met de ouders, kokkinnen van de gaarkeukens in de randwijken van het dorp, de leden van Caritas en nu ook met de lesgevers van de gehandicapte kinderen. Je ziet het geheel blijft traag maar zeker groeien. De brief bleef liggen. Ik diende naar het college te gaan, de studiemeesters hadden me nodig, zodus. In het schooltje, beter gezegd werkplaats, Don Orione noemen we het, want men wit hem als beschermheilige inroepen voor heel Argentinië, gaat alles goed. In twee stappen, we begonnen in maart met heel wat lesgevers die zich vrijwillig instellen om voor de integratie van deze kinderen mee te werken. Er waren verschillende nieuwe lesgevers en zo konden we alle dagen ’s namiddags les geven aan heel de groep, 14 kinderen. Maar met de vakantie waren er ook nieuwe situaties ontstaan: Carlito, een kind met syndroom Down had zijn moeder verloren, een hartaanval juist wanneer hij met haar naar Buenos Aires was afgereisd, een familiebezoek. Het jongetje is op dit ogenblik erg agressief, blijkbaar beleeft hij wat hij nu in zijn thuis omgaat. Zijn ouders waren gescheiden, en nu zegt de vader dat hij het kind zal bijstaan... Echter ziet hij er niet veel naar uit, er is vooral interesse in het pensioentje dat Carlito maandelijks ontvangt, niets meer.. Dat maakt dat hij heel wat op de straat rondhangt, en dat één van zijn broers, zo‘n 14 jaar, verantwoordelijk voor hem is. Het is een moeilijke situatie. Je dient heel wat bezoeken af te leggen en te babbelen, zo snel verandert iemand niet. Ook met de ‘leerkrachten’, enkelen zijn onderwijzers, anderen zijn mensen met een beroep, zoals een naaister, enz., werken we verder. Zo bezochten we in twee groepen een school voor kinderen met andere capaciteiten, in Añatuva. Het gaf ons heel wat ideeën, en ook werden er nieuwe contacten gelegd. Zo mochten we de kinderen in groepjes van 2 en 3, met hun ouders naar hen toesturen, waar ze een grondig onderzoek ondergingen door verschillend professionelen. Dit om de kinderen in groepjes in te delen, naargelang hun mogelijkheden, en zie, er is een meisje, Rosita, dat nu wat achter is, maar dat naar een gewone school zou kunnen gaan. De moeder was in der tijd met het meisje naar de school gegaan, maar daar hadden ze gezegd dat het niet mogelijk was, en de moeder was daar bij gebleven. Het kind kan zich niet alleen behelpen, maar intellectueel heeft ze capaciteiten als om ‘t even welk kind. We zullen naar de directrice gaan om met haar de situatie te bespreken en we willen het kind voorbereiden om vrij examen af te leggen, op zijn minst van het eerste studiejaar. We zullen nu aan Rosita een beetje meer eisen zodat ze zich stilletjes kan aanpassen aan een nieuwe situatie. Zo is er ook Javier. Die reageerde een beetje als een verschrikt diertje. Hij leefde in het platteland en imiteert wat hij de handen zag doen, en hij is doofstom. In het begin stond hij steeds bij de deur, en als er iemand te dicht bij kwam beet hij gewoon. Nu is hij al wat kalmer geworden, echter het is bijna onmogelijk contact met hem te nemen. Nu blijkt dat hij aan één zijde niet doof is, zullen we trachten met de moeder deze zaak te bespreken en zo haar over te halen naar Santiago af te reizen met de indicaties van de specialisten die hem zagen om zo een operatie te ondergaan die hem langs één kant tenminste het gehoor zal geven. Het is een heel werk om de moeder te overhalen.

25

En zo begonnen we terug, na de wintervakantie in kleinere groepjes en een vernieuwde impuls en ook met een nieuwe leerkracht die wil helpen, Viviana, een Cordobeza. Je ziet tijd om ons te vervelen is er niet. De volgende keer vertel ik meer over het college. Ik ga nog even naar de tuin, daar blijkt een ‘sonrino’, een erg mooi diertje, dat al de wortels van de snijbiet eet. Wat erger is als je te dicht komt, het is een stinkdiertje. Zodus, nog vele groetjes aan al de medewerkers van ‘De Brug’, in het bijzonder aan de bestuursgroep en nog veel enthousiasme je werk. C o r r e s p o n d e n t e : K r i s t e l Ve r p o t e n .

FREDDY DE GEYTERE – Guatemala

10 september 2005

Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America.

‘De duistere kant van de eeuwige lente’. Harde cijfers. Guatemala is het land van de eeuwige lente volgens de toeristische informatie. Maar enkele jaren geleden schreven enkele mensen een boek met als titel: ‘De duistere kant van de eeuwige lente.’ Geen dichters noch novellisten, maar een paar profs in sociologie van de Universiteit San Marcos van Guatemala: Alexander Sequén- Monchez en Manolo Vela. En sociologen zijn gevaarlijke mensen voor legers en regeringen: zij zeggen wat er lééft in de maatschappij, niet wat de toeristische brochures ons voorkauwen. Hun bevindingen: In Guatemala leeft vooral nog steeds het geweld, als direct gevolg van het gewapend conflict dat nooit écht opgelost is. De oorzaken van dit conflict blijven immers onveranderd verder bestaan: de koloniale landbouwstructuur. En een ándere, niet ideologische bron van blind geweld heeft zich daaraan toegevoegd: de drughandel. Enkele interessante cijfers, uit dit boek en andere bronnen: 1.500.000 clandestiene wapens circuleren in Guatemala. 14 procent van de gezinnen hebben wapens in huis, en 8 procent kochten dit gedurende de laatste 6 maanden. 12 % van de nationale inkomsten gaan verloren door het geweld. Dagelijks zijn in Guatemala 80 ontvoeringen aan de hand, waarvan niemand iets weet, en waarin veelal mensen uit de veiligheidsdienst zijn betrokken. In de gevangenissen kan men ongehinderd wapens en drugs binnensmokkelen, naargelang de relatie met de bewakers. De gevangenen kunnen via hun GSM hun bendeactiviteiten verder blijven organiseren. Guatemala is de belangrijkste brug voor de drughandel tussen Colombia en de USA.

26

Het leger en de politie bevoorraden hun arsenaal kleine vliegtuigen met aangeslagen vliegtuigen van de drugbendes. 24% van de politie is direct betrokken bij drugs- en bandietenbendes. Het duurt twee dagen om papieren van gestolen auto’s te vervalsen (Ikzelf heb nog steeds de papieren van mijn in 1977 gestolen auto). Een Colombiaans drughandelaar heeft reeds álle identiteitsdocumenten op drie dagen tijd. Ikzelf stond 22 jaar lang op de wachtlijst voor het mijne: de Belgen waren ervan verdacht dat ze verdacht waren. Vorig jaar werden 1.200 gearresteerde auto’s van een politiedepot in Amatitlán in brand gestoken. Een uit de hand gelopen kampvuur? Neen: Een verzekeringsmaatschappij had een onderzoek bevolen naar gestolen wisselstukken die de ijverige wetsdienaars demonteerden om te verkopen… En op het einde van het militaire staken ze om dezelfde redenen gans het douanedepot in brand, een gebouw van 10.000 vierkante meter groot. Ganse trailers aangeslagen drugs verdwijnen op enkele dagen uit de depots van de politie. De drughandel is de belangrijkste bron om de devaluatie van de munt hier tegen te houden. Colombië: de drughandelaars boden de regering aan de buitenlandse schuld te betalen in ruil om … de drugtrafiek te legaliseren. Ik herinner mij destijds in mijn vormingssessie als eerste werk over Guatemala het boek gelezen te hebben: ‘Guatemala, la violencia’. Daarin stonden vooral (zwart-wit) foto’s van gefolterde lijken, met commentaren over links en rechts. Na dertig jaar bakkeleien blijft enkel nog rechts over, klaar om de kop in de strop te steken van de Vrijhandelsakkoorden. Wat onveranderd gebleven is, zijn de publicaties met foto’s van lijken, in mooie kleuren. Lijken vol tatoeages, naast revolvers, marihuanapeukjes, of kapotte spuiten. Niet meer links of rechts. Met een beetje cynisme zouden we het Zuid Afrikaanse liedje van destijds kunnen zingen: ‘Daar is nie naar lings of regs te kijk’… Gelijk van waar en hoe het komt, blijkbaar kán Guatemala niet zonder geweld. Gemiddeld 14 tot 18 doden per dag. Ogenschijnlijk alleen maar opruiming van maatschappelijk afval. Een politiechef zei me enkele jaren geleden: indien er u ooit iemand overvalt, schiet hem dood en verwittig ons, we gaan hem wel in een of andere ravijn gooien… Diezelfde chef werd een paar maand later doorzeefd in een gevecht tussen twee rivaliserende drugbendes. Poogde hij de bakkeleiende partijen uiteen te houden? Neen, hij was de chef van een van de bendes. Ondertussen blijven de religieuze groepjes dé oplossing aanprijzen: Christus in alle formaten en vormen. De superdrug die tegen relatief lage prijs alle andere drugs overbodig maakt, in het geglobaliseerde vrijhandelsparadijs. ¡Alleluya, gloria a Dios! Zo’n land gaat zéker zijn hemelse zaligheid tegemoet. C o r r e s p o n d e n t e : K r i s Va n L a n d e g h e m

27

JAN VAN EECKHOUT – Bolivië

12 september 2005

Adres: Padre VAN EECKHOUT Juan, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur.

Dank voor uw brief van 31 augustus. Hier in Esquiri hebben we voor het ogenblik 23 kinderen in het internaat. Het volgend jaar zal dat getal redelijk meer worden. We hebben hier het bezoek gehad van de hoofdonderwijzer voor de provincie, J.M. Linares, die ons goed nieuws heeft verteld. Volgend jaar krijgen we er een nieuwe onderwijzer bij en gaat men beginnen met het 7de studiejaar hier in Esquiri. Zo kunnen de kinderen van de overkant van de rio Mataca hier op internaat komen en moeten ze niet meer naar het verre internaat in de pampa. Zodoende krijgen we het volgend schooljaar zeker een hele boel kinderen bij in ons internaat. In Sucre zijn we begonnen met het opnemen van kleine jongens van het stadshospitaal Santa Barbara die aan het herstellen zijn. Zo hebben we het geval van Hilarión wiens been ging afgezet worden. Op het ogenblik is dat nog niet gebeurd omdat het been van zijn rechterbeen aan het bijgroeien is. Zijn been is nu in de plaaster en hij zal zeker nog maanden in Sucre moeten blijven om nu en dan geopereerd te worden. Dan hebben we Freddy (vanuit de Chaparé) die aan tuberculose heeft geleden, maar nog regelmatig naar de radiografie moet om zijn longen te controleren. En dan hebben we nog Marvin uit Aiquile (Cochabamba) die ook beenderproblemen had, maar nu in november weer naar huis mag. Ondertussen is Charito, die Arturo heeft vervangen, ook al weg en staat Charo alleen voor heel ons weeshuis. We hopen dat er binnenkort een nieuwe helper of helpster komt. O.L.Heer zal ons wel bijstaan. Nogmaals dank aan De Brug die ons al zo lange jaren helpt. Onze hulp aan die arme kinderen is alleen mogelijk dankzij uw inzet daar in de omstreken van Kalmthout. Ondertussen wens ik u veel moed voor uw mooi werk voor de derde wereld. Zeer hartelijke groeten. Correspondente: Gerarda Hoefman

28

GERARD GEYSKENS – Suriname

21 september 2005

Adres: GEYSKENS Gerard, Verl. Mahonielaan, 27, PARAMARIBO NOORD, Suriname.

Het is weer meer dan een half jaar geleden dat ik bij u op bezoek was en ik u een beetje van ons werk in Suriname kon vertellen.Door vraag en antwoord werd het een gezellige verbroederingsavond, en leerden wij elkaars werk voor de behoeftigen in de wereld kennen en waarderen.Nogmaals mijn oprechte dank. Zoals u kan lezen uit het krantenknipsel dat ik naar de familie Roosen-Poelmans heb gefaxt, haalde ons ‘broodjesproject’ ook de belangstelling van de krant. Het verscheen in ‘Binnenlands jaaroverzicht’. Onze laatste actie die wij lanceerden was: ‘Geef één kind één broodje! Wij vroegen om 10 Surinaamse dollar (SRD) te geven, dat is 3 Euro per maand, en dan kunnen wij gedurende een maand op de schooldagen een kind een goed belegd broodje geven. Ongeveer 50 mensen hebben daar positief op gereageerd. Ons streven is, dat het ‘broodjesproject’ kan draaien op de steun van de mensen hier ter plaatse. Maar er wordt van alle kanten bij dezelfde mensen gebedeld. De prijsstijging van de benzine laat zich bij onze zwakke economie sterk voelen. De houding van Europa ten opzichte van de ACP landen wat import van bananen en rijst betreft, maakt het voor de mensen hier zeer moeilijk. Vaak wordt één put gedicht door het graven van een andere. Daarom blijft de hulp van buitenaf nog nodig. Ik ben u dan ook zeer dankbaar voor de steun die wij van De Brug mochten ontvangen voor ons broodjesproject. Op 3 oktober begint het nieuwe schooljaar en ook het zesde jaar van ons broodjesproject. Elke dag aan 500 kinderen op 11 scholen een belegd broodje. De verhoging van de benzine -100 %- zal zijn invloed hebben op het bus- en bootvervoer van de kinderen naar en van de school. De broodprijs gaat morgen weer omhoog en alle artikelen zullen in de schappen weer duurder worden... Ik denk dat wij zeker nog wel een tijdje moeten aankloppen en vragen, of u, mensen van De Brug nog over de brug willen komen... Goede vrienden, ga zo voort met het goede werk dat jullie doen voor zovele mensen ter wereld. Met heel veel interesse lees ik jullie tijdschriftje van a tot z en voel me zo verbonden met zovele missionarissen en ontwikkelingshelpers over de wereld. Ook hen wens ik via dit artikel veel sucses toe en goede moed en Gods zegen bij hun werk. Oprechte dank namens de kinderen en hun ouders. Hartelijke groeten! Correspondent: René Gabriëls

29

ANGELE VERSTRAETE – Congo

21 september 2005

Adres: Zuster Angèle VERSTRAETE I.C.M., KINSHASA, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Je ziet dat ik alle gekregen papier gebruik! In het hospitaal is nog geen velletje papier te verkrijgen. Veel dank voor je welgekomen nieuws. Hier is het weer erg gesteld in het onderwijs. De Staat had beloofd de leerkrachten fatsoenlijk te betalen, maar het geld is weer verduisterd. Zo moeten de ouders opnieuw alle lasten dragen en velen kunnen dat niet. Allen die hier verblijven en er werken moeten moedig blijven om toch iets bij te brengen voor het welzijn van de bevolking die zich niet kunnen verweren. Zullen de uitgestelde verkiezingen volgend jaar kunnen doorgaan? Niemand weet het!! Ilse, ik ben zeer blij dat ik opnieuw een project mag opmaken. Ik doe het nu samen met mijn Congolese medezusters. Daar ik de laatste Belgische I.C.M zuster ben, in de medische sector, zullen de Congolese er volledig alleen voor staan. Ik hoop ten zeerste dat ze zich verder het lot van de verlaten en verstoten patiënten zullen ter harte nemen. Daarbij zal de financiële kant een probleem zijn. Die zusters komen meestal uit arme gezinnen en moeten hun behoeftige familieleden helpen. Wij, moedigen hen aan om flink te werken en te zoeken voor de nodige fondsen. Ilse, je zult lezen in bijvoegde bladzijden dat de situatie in het land en zeker in het hospitaal niet verbeterd is, iedereen laat ons doen…. Wie niet kan betalen komt niet meer binnen in dit ziekenhuis. Samen met door ons betaald personeel nemen wij de meest behoeftige patiënten binnen, voor alle zorgen en behandelingen. Hun aantal vermeerdert. Er zijn gelukkig nog enkele goedwillende, onder de 160 dokters en 2300 andere personeelsleden, die soms nog liefdedaad willen stellen voor hun armste medemensen. Er is enorm veel goed te doen bij de lijdenden. Een in gebed. Hartelijk genegen. Correspondente: Ilse De Meulder

30

INGE BRACKE – Nepal

25 september 2005

Adres: BRACKE Inge, Shangrila Kids Academy, P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath – KATHMANDU, Nepal. (boekje via e-mail)

Youth Rehabilitation Program – Kids Shangrila Home Kathmandu – Nepal Dag beste mensen, Het is weer tijd voor een korte update ivm. het YRP House in Aarubari, Kathmandu. De tijd vliegt snel, ook voor onze YRP jongens. Voor het vijftal dat in januari een heus, echt loodgietersdiploma in ontvangst mocht nemen, is er ondertussen al heel wat veranderd. Zij verhuisden enkele maanden geleden naar onze pottenbakkerij in Gokharna. De vorige lichting Gokharna boys hadden er net een jaartje pottenbakken en thuis studeren op zitten en waren net doorgesluisd naar een elk voor hem geschikte plek en gaan nu een hopelijk ietwat meer rooskleurige toekomst tegemoet. De ‘plumberboys’ namen dus gelijk hun plaats in en zouden, in afwachting van een geschikte job, voorlopig even hun tijd besteden met computerles, Engelse les, alfabetisatie en pottenbakken. Maar al na enkele dagen hadden enkelen al kans op werk en ondertussen, 2 maanden later, zijn 4 van onze 5 jongens al aan de slag als loodgieter en zullen binnen enkele weken al in staat zijn om aan hun zelfstandige bestaan te beginnen. De vijfde, Rajan, heeft er na 2 maand werken voor gekozen om weer naar zijn dorp te gaan, waar hij enige jaren tevoren was weggelopen om een bestaan op de straten te gaan leiden. Een paar weken geleden is hij voor de eerste keer sinds jaren op bezoek gegaan bij wat hij nog heeft aan familie, en was enorm blij en opgelucht toen hij weer terug kwam. Het bezoekje was fantastisch meegevallen en nu hij een diploma op zak heeft en al een beetje ervaring heeft kunnen opdoen, voelt hij zich weer zelfzeker genoeg om terug te keren en in zijn eigen dorp aan de slag te gaan. We hebben hem al het beste toegewenst en hopen dat hij zo vlug mogelijk zijn draai weer vindt en een mooi leven mag leiden. Natuurlijk kan niet alles altijd even goed gaan. Van de oorspronkelijk 6 carpenterboys, zijn er nog 4 over. De anderen hebben het opgegeven. Makkelijk is zo’n training natuurlijk niet en sommigen hadden het blijkbaar onderschat. Wat ons ook nog eens extra stof tot nadenken gaf i.v.m. leeftijd, opleidingsniveau en interesse van de deelnemers. We hebben een vergadering belegd met de mensen van CPCS – de shelter van waar de jongens bij ons terecht komen – om hen aan te moedigen nog meer aandacht te geven aan die facetten bij het selecteren van de jongens. Het belangrijkste is dat ze de nodige interesse vertonen voor de training die ze zouden volgen, en even belangrijk is dat ze het fysiek aan kunnen.

31

Diegenen die in een officieel trainingscenter terecht komen, moeten kunnen lezen en schrijven, want bij elke cursus hoort een theoretisch gedeelte. Natuurlijk zijn er evengoed jongens die niet kunnen lezen, noch schrijven, en ook nog iets van hun leven willen maken. Zo zitten er in totaal 3 jongens in verschillende garages voor motorfietsen, waar zij een onbetaalde stage lopen en zo op een voor honderd procent praktische manier de knepen van het vak leren. Eén van die 3 is ondertussen al zo goed dat hij binnenkort gaat worden aangenomen en een salaris zal krijgen. Lezen en schrijven leren ze thuis, slowly slowly, met Dilu en Sushil als leraar. Onze automobile boys zitten in hun laatste fase. Ze zijn momenteel allemaal bezig aan hun stage en zullen hopelijk binnen 2 maanden hun diploma in handen hebben. Automonteurs zijn fel gegeerd in de vallei, dus we verwachten niet al te veel problemen met het vinden van een job voor hen. En jongeren in nood zijn jongeren in nood, ook al komen ze niet van de straat. Soms kan het zelfs nog erger. Wij hebben 2 jongens in huis genomen die afkomstig zijn van Humla, een door de maoïsten zwaar geteisterd gebied. Beiden zijn er in geslaagd hun secundaire studies af te maken en hebben hun SLC (School Leaving Certificate) behaald om daarna zo snel mogelijk te vluchten naar Kathmandu, om niet in de handen van de maoïsten te vallen, die vooral in die gebieden ijverig op zoek zijn naar jonge mensen (zelfs kinderen) om in hun leger in te lijven. Deze 2 zijn net hier en willen graag een computertraining volgen, waar wij dan ook voor gaan zorgen. Voorlopig komen ze elke ochtend naar Shangrila Home om hier in onze eigen computerklas de beginselen van het computeren onder de knie te krijgen, en deze taak neemt onze lerares Nisha met plezier op zich. Dat was het weer zo’n beetje. We zijn nog steeds naarstig op zoek naar vaste maandelijkse sponsoring om ons project wat stabieler te maken en de voortzetting te kunnen garanderen. Men zegge het voort. Cor respondent: Koen Cassimon

32

10 jaar Shangrila home Namaste beste Vrienden van De Brug, 10 jaar Shangrila Home !!! We kunnen het zelf haast niet geloven... Allicht laten we dit niet ongemerkt voorbijgaan. In België wordt de 10de Sponsordag georganiseerd in het CC De Luchtbal* en in Nepal vieren we dit op 19 november e.k. Het wordt een knalfeest, zoveel is zeker. Onze kinderen hebben een programma samengesteld en het ziet er veelbelovend uit. Er wordt gedanst, acts worden ingestudeerd en er staat een heuse Catwalk met traditionele Nepali outfits en muziek op het programma. Degenen onder u die er niet bij kunnen zijn worden achteraf getrakteerd met foto’s en film. De Shangrila Home Vrienden die wel op het feest zullen zijn gaan nog eerst een hele toer door Nepal maken. Maar laat ons even stil staan bij uw Nepalese pleegkinderen. Dankzij uw warme steun werd het mogelijk gemaakt om arme, kansloze kinderen een thuis te geven en school te laten lopen. In dit arme land is dit voor vele kinderen slechts een droom die nooit zal verwezenlijkt worden. En dan hebben we het niet enkel over uw financiële steun maar ook over de zeer waardevolle morele steun die we van u krijgen. Zeker nu het land in deze politieke malaise zit hebben we al eens een opkikkertje nodig. Wij kijken met lede ogen toe hoe meer en meer kinderen op de straten van Kathmandu belanden nadat ze hun dorp zijn ontvlucht wegens de politieke strubbelingen. Kinderen zijn het slachtoffer van deze Strijd om de Macht die door grote mensen gevoerd wordt. Laat ons met z’n allen hopen dat er snel weer vrede in ons dierbaar Nepal mag komen. Met dank voor alles, Vanwege het Shangrila Home Team Nepal en Inge Bracke Kathmandu, augustus 2005

33

Projectvoorstellen 2006 Anthonissen Jan Beweging voor vrede en verzoening: documentatie en bewustmakingscampagne. De beweging wordt gevormd door 9 families, allemaal slachtoffer van stammengeweld. Ze willen een centrum oprichten waarin ze alle activiteiten kunnen samenbrengen. Voorstel: uitrusting van het centrum, vorming van de leden die actief willen meewerken, organiseren van samenkomsten voor bewustmaking, samenwerking met NGO’s en gouvernementele organisaties, documentatie maken met de namen van slachtoffers van conflicten. Bracke Inge Continuïteit van het Youth Rehabilitation Program. Het YRH is een centrum, waar straatjongens wonen terwijl ze een beroepsopleiding volgen buitenshuis. De jongeren zijn tussen de 16 en 18 jaar en te groot om nog gewoon school te lopen. Vanaf het moment dat ze hun opleiding afgemaakt hebben, wordt er samen met hen naar werk gezocht zodat ze zelfstandig kunnen leven. In het opvangcentrum wordt onderdak, kledij, medische verzorging en voeding voorzien. Buana Bernadette Hulp aan de leerlingen en studenten om hun schoolkosten mee te betalen. Ik ben directrice in een kleine katholieke school in de parochie St. Gerard in een zeer arme wijk van Matadi. Er wonen ongeveer 100.000 mensen en Matadi zelf telt ongeveer 700.000 inwoners. Er zijn NGO’s die zich inzetten voor een aantal scholen. De leerlingen krijgen een uniform en materiaal voor de eerste jaren van de lagere scholen. Mijn zorg is de behoeftige leerlingen te helpen door de schoolkosten en de uniformen te betalen, want onze wijk is zeer arm. De Bruijne Lisette In 2006 willen we verder werken in het bewustwordingsproces van de ouders en de maatschappij. We werken verder met deze verschillende groepen. Ook zullen we andere gehandicapten helpen of, indien mogelijk, integreren in onze werking als ze dicht bij het dorp leven. De Geytere Freddy Aankopen van instrumenten voor de werkplaats van het lager middelbaar van de parochieschool. Door de verdere leerlingentoename zullen we minstens voldoende instrumenten en apparaten moeten bijkopen: 2 elektrische cirkelzagen: 6.000 quetzal, 2 elektrische lintzagen: 7.000 q., 15 hamers: 450

34

q., 2 boorzagen: 2.400 q., 15 zagen: 375 q., 6 boren: 2.700 q., 15 waterpassen: 600 q., 15 ijzerzagen: 825 q., 15 winkelhaken: 225 q. Totaal: 20.575 quetzal. De Pauw Cirilo La fundacion Cyriel de Pauw werd op 9/10/04 opgericht voor de sociale werken vanuit de wijk San Nicolas. Het is een vzw met juridische macht en met eigen bankrekeningen. We geven bijdragen en studiebeurzen voor schoolkinderen en universitairen en werken aan de opvoeding van kinderen vanaf de leeftijd van 3 jaar in samenwerking met de ouders. We hebben ook steun nodig voor het onderhoud van computers, fotokopieertoestel, internet, fax, toegang van kansarme kinderen tot bibliotheek en internet. Onderhoud van lokalen en transport. Ehido Gani Onze twee middelbare scholen in Tumikia hebben nood aan ontspanningsruimte, anders vervallen de jongeren in de drugs. De projecten die ik overweeg zijn dus sport, muziek en theater. 1. Een afsluiting rond het voetbalterrein en de aankoop van de nodige sportartikelen. 2. De bouw van een podium voor het opvoeren van concerten en tonelen. 3. De bouw van een slaapzaal voor de leerlingen. Francken Louis Steun aan 14 onderlinge hulpgroepen (212 leden) in 4 dorpen van Namkum-Ranchi. De bedoeling van het project is de onderlinge hulp van arme vrouwen op te bouwen en te versterken en de leden (vrouwen – huismoeders) in staat te stellen om een regelmatig inkomen te verdienen en op deze manier een meer menswaardig bestaan te vinden voor hun families. Activiteiten: De leiders (president, secretary) hebben meer opleiding nodig: training in de basic skills van een vergadering te organiseren (rol van voorzitter, rol van secretaressen, schrijven van rapporten) en een discussie te leiden. Training in boekhouding voor de schatbewaarders Een marktonderzoek om te bepalen welke activiteit een goed inkomen kan bezorgen aan de groepen. Training voor inkomsten-generatie Opstarten van zelf tewerkstelling en ter beschikking stellen van seed money Het resultaat van de activiteiten De groepen werken effectief: dat betekent dat ze regelmatig vergaderen en sparen. Dat ze hun spaarcentjes goed gebruiken om kleine leningen te geven aan de leden in geval van nood (ziekte etc) ofwel voor zelf tewerkstelling. De leiders zijn in staat om de leden samen te brengen en actie te voeren tegen uitbuiting of wantoestanden in de werkgelegenheden. Al de leden hebben voldoende zelfver-

35

trouwen om op te komen voor hun rechten. Ze zijn bewust van hun eigen waarde. Zelf tewerkstelling en inkomsten generatie: ze hebben een regelmatig inkomen om de families te ondersteunen. Geudens Magda Financiële tussenkomst bij organisatie van studiedagen voor kleuterleidsters. Voedingsprogramma: zie voorstel 2005. Steun bij het opknappen van kleuterschooltjes: aankoop van tafeltjes en stoeltjes van 2 klasjes + inrichten speelhoekjes. Ruwbouw afwerken en inrichten van sanitaire ruimte in vervallen woning. SEDFA: hulp voor opvang van gehandicapte kindjes: medicatie, hulpmiddelen, fysiotherapie, rolwagens + krukken. Gotink Hugo Schoolpromotie in Luozi: De middelbare school van Kimbemba met een pedagogische sectie heeft mij een aanvraag gedaan voor 200 golfplaten bestemd voor het dak van twee klassen en schoolbureau. Deze school werd opgericht in 1997. Hiervoor heb ik reeds steun gegeven van golfplaten voor vier klassen. Nu volgt het tweede deel van de nieuwbouw, waarvoor ik graag 200 golfplaten zou willen schenken. Ondersteuning van studies: De student Ferdinand Ngwema, verricht nu zijn vierde jaar in het klein seminarie van Kikula. Hem wil ik blijven ondersteunen. De som voor het schoolgeld en het internaat bedraagt voor de drie trimesters 345 dollars. De tweede student, Carlito Bakabana deed zijn eerste jaar aan de hogere school te Mb.Ngungu, 40 euro maandelijks. Lombart Jef Voor 2006 leggen we het plan voor om wc’s te maken voor de internen en natuurlijk ook voor de andere scholieren. Nu is het open veld de wc voor iedereen. Dat zijn ze gewoon; maar het is toch noodzakelijk in geval men lijdt aan buikloop (en dat is heel dikwijls het geval in India). Het feit dat men het veld ingaat maakt het gemakkelijker voor de vliegen en insecten om ziekten te verspreiden, zelfs de pest. We hebben nog geen precies plan om voor te leggen, maar ik denk dat de kost niet op een jaar zal kunnen afgelegd worden, maar het zal gaan over twee of drie jaar!!! Hopelijk vinden we een ondernemen die wat kan wachten op mijn afbetaling. Maes Henri Vragen steun voor het heropstarten van het teniet gegaan kippenbedrijf. Hiervoor moeten ze de oude kippenhokken restaureren en uitbreiden. De kippen en het kippenvoer moeten aangekocht worden. De plaatselijke bevolking geniet mee van dit bedrijf: eieren en kuikens geleverd aan democratische prijzen, de mest dient voor hun tuintjes. De studenten filosofie bekwamen er zich in de veeteelt.

36

Moanda Auguste Hulp aan achtergestelde kinderen. Sinds vorig jaar organiseren ze dit met enkele locale middelen. Momenteel werken ze aan de sociale wederopname van 10 kinderen (6 jongens en 10 meisjes) tussen 14 en 18 jaar. Ze zijn allen wezen en hebben niet naar school kunnen gaan. Ze brengen ze in opleidingsateliers waar zij een ambacht kunnen leren, zodat ze een beroep kunnen uitoefenen. Ze zijn begonnen in 3 opleidingsdomeinen: de 4 meisjes leren naaien, de 4 jongens leren automechaniek en de 2 andere jongens zijn in de timmermanwerkplaats. Ze krijgen een sociaal-psychologische begeleiding buiten hun opleidingstijd. Ook worden hun opleidingskosten betaald en wat materiaal dat ze nodig hebben voor hun opleiding. Er worden ongeveer 165 Euro’s voor elk van hen per jaar besteed. Peeters Irène Voor 2006 zouden ze graag verder werken aan de uitbouw van de lagere school van Seke-Banza die een 4de leerjaar nodig hebben. Aan de Brug wordt de medewerking gevraagd voor het vervaardigen van 20 schoolbanken, een bergkast, rekken met onderverdeling voor gerief van de leerlingen. Samella Tobias Het voorstel houdt een voortzetting van de zorg voor de wezen in door middel van de bouw van het weeshuis. Het belangrijkste daarbij zal de aankoop zijn van 50 bedden en matrassen, dekens, lakens, bureaus, tafels, stoelen, kookpotten, fornuizen en ander keukenmateriaal. We zijn van plan om niet lang na die bouw ook twee huizen te bouwen voor leerkrachten. Andere activiteiten zoals schoolgeld, het landbouwproject en de aankoop van kledij voor de wezen gaan intussen ook door. Smeulders Louise We zouden graag met dezelfde projecten voor alfabetisatie en de soepafdeling willen voortdoen en ook een gedeelte voor de kindskorven van de zwangere vrouwen. Tinsay Salvacion V. De bouw van een internaat voor de doven om een verblijf aan te bieden aan de dove leerlingen uit de ver afgelegen gebieden zodanig dat ze in de stad speciaal onderwijs kunnen volgen. Op dit ogenblijk zijn er 25 dove leerlingen die speciaal onderwijs volgen in Malaybalay City. Ze komen uit heel arme families uit de ver afgelegen gebieden van Mindanao. Voorlopig verlijven ze in een gebouw dat dienst deed als magazijn van de projectverantwoordelijke en dit sinds 1999. Een groot deel van het budget gaan haar het transport van deze leerlingen vanuit deze voorlopige verblijfplaats naar de school. Dit is de reden waarom een aantal benodigd-

37

heden niet konden voorzien worden. Door de bouw van een internaat naast de school zullen deze extra kosten gespaard worden en kan er meer zorg gegeven worden aan de doven. Tounkara Pauline (Lina Van den Bergh) Het gezondheidscentrum heeft veel afval. Ze vraagt een verbrander (nu wordt alles in een put gegooid en verbrand, maar naalden b.v. branden niet), maar met de verbrander hoopt ze dat alles zal verbranden. Vandekeybus Jeanne 1 Aankoop van een speciale lamp voor fototherapie voor pasgeboren kinderen met geelzucht. Model ‘BILISPOT’, ong. 800 euro. Fototherapie met zulk een lamp geeft zeer goede resultaten. De bilirubina in het bloed komt dikwijls goed op het juiste gehalte. 2 Aankoop van een digitale weegschaal voor de prematuren en pasgeboren kinderen die en te laag geboortegewicht hebben. Prijs weegschaal Digital Marca TOLEDO JUNIOR: 366 euro. 3 Hulp voor het realiseren van gevraagde onderzoekingen vooral röntgenstralen, die niet door de ziekenkas vergoed worden en waardoor de armen worden geholpen (op aanvraag goedkoper, maar niet gratis). Van de Velde Ludo Een nieuwe partner van VOLENS in San Salvador is het jeugdhuis ‘NUEVA GENERACION XXI’ in de volkse randstad Mejicanos. Deze partner (ook al komt de coöperante pas aan in september) neemt al sinds juli 2004 deel aan de intensieve vormingscursus van de actie met jongeren (onze actie heet: sociale integratie van jongeren). Het gaat om een jeugdhuis waar jongeren verschillende gezonde activiteiten kunnen doen. Deze organisatie bestaat al enkele jaren en heeft een belangrijke projectie in deze urbane gemeente. In een land en een stad waar de gewapende en agressieve jeugdbenden een zeer groot probleem zijn, in een land en een stad waar jongeren uit lagere klassen zeer weinig vormings- en nog minder werkkansen vinden, is een jeugdhuis een noodzakelijk middel, een belangrijke ondersteuning om heel wat jongeren gedurende enkele jaren op te vangen, gezonde ontspanning, ontmoeting, cultuur, samenleven, vorming,... aan te bieden. Als Volens vinden we dit jeugdhuis in een volkse stedelijke gemeente een initiatief dat we willen ondersteunen. Gedurende de jaren van hun bestaan heeft het jeugdhuis stap voor stap wat investering kunnen doen, maar in juni 2005 vielen dieven het huis binnen en namen heel wat weg. Het jeugdhuis verhuisde, maar in juli was er een gewapende overval (gelukkig werd niemand gekwetst) en nu werd zo goed als alles meegenomen, ook computers, muziek instrumenten, geluidsinstallatie, archieven,.... Het jeugdhuis zit wat betreft het materiële terug helemaal op de grond.

38

Daarom zou ik willen vragen dat de subsidie van DE BRUG voor 2006 zou kunnen besteed worden aan een bijdrage in de herinvestering van dit jeugdhuis. Wat het precies zou kunnen zijn, hangt af van wat het jeugdhuis al heeft kunnen herinvesteren voordat de subsidie van de Brug hier zal ontvangen zijn. Graag wil ik jullie allemaal nog eens heel sterk bedanken. Van Eeckhout Jan De wedde van de directeur, de kokkin en een sociaal assistente + het onderhoud van het weeshuis in Sucre kost ons gemiddeld per maand 1.800 US$. We nemen ook jongens op die vanuit het stadshospitaal naar ons worden doorgestuurd voor enkele weken of maanden voor herstel en die van ver in de campo komen. Momenteel hebben we zo drie jongens te verzorgen. Van Laerhoven Tine Heel graag verder steun voor de aidspatiënten en de gehandicapten Voor alleenstaande jonge moeders – mensen die de dokter niet kunnen betalen. Mary’s child home, waar 12 jonge vrouwen met kind voor een 10-tal maanden kunnen verblijven. Het is een opvangcentrum. Graag steun voor de huismoeder (klein salaris voor haar). Naailessen zijn stopgezet wegens geen docenten meer. Er is nu wel een persoon, graag zou men haar een klein salaris willen aanbieden, ook voor onderhoud machine, e.d. Verbeeck Marleen Voor volgend jaar wil ik graag verdere ondersteuning geven aan deze twee projecten. Voor de school voor bijzonder onderwijs wil ik de helft van het bedrag gebruiken voor de aankoop van aangepast didactisch materiaal nodig voor de gestage uitbreiding van de school, en voor de opleiding van de leerkrachten in gebarentaal wat in 2005 niet mogelijk was. Ook is er nood voor de dagopvang van enkele zwaar mentaal gehandicapte kinderen die niet in aanmerking komen voor het schooltje, maar wel nood hebben aan een opvang gedurende de dag met gemotiveerd personeel die deze kinderen dagdagelijkse handelingen aanleren, zoals stappen, eten, wassen, en kleden. Voor ASADEF wil ik verder ondersteuning geven om de organisatie te versterken. Verder wil ik ook verder geld besteden aan meer cursussen voor gehandicapte jongeren om hun opleiding te verbeteren en hen zo meer kansen te bieden op de arbeidsmarkt. Na de cursus kunnen ze dan eventueel een steun krijgen om materialen te kopen om zich te kunnen installeren als zelfstandige in een klein bedrijfje. Vinckx Dina Huizen bouwen voor melaatsen Uitgave voor de wezen: boeken, uniformen, speciale activiteiten, sport, studies voor muziek.

39

Kasverslag IN KAS OP 19/06/2005

63.247,26

EUR

PROJECTEN (1 x 1550 EUR) Lombart

-1.550,00

EUR

GIFTEN EN STORTINGEN 3 x 2,48 = 7,44 15 x 4,96 = 74,40 6 x 7,44 = 44,64 4 x 10,00 = 40,00 14 x 12,39 = 173,46 3 x 12,50 = 37,50 3 x 14,87 = 44,61 6 x 15,00 = 90,00 6 x 24,79 = 148,74 1 x 25,00 = 25,00 1 x 40,00 = 40,00 2 x 50,00 = 100,00 1 x 100,00 = 100,00 1 x 250,00 = 250,00 1 x 300,00 = 300,00 1 x 500,00 = 500,00 1 x 510,00 = 510,00

2.485,79

EUR

64.183,05

EUR

IN KAS OP 26/09/2005

40