Grote upgrade voor VMM

System Center Virtual Machine Manager 2012

Grote upgrade voor VMM paul schnackenburg De nieuwe VMM 2012 biedt een uitbreiding van de ondersteuning voor hypervisors, ondersteuning van virtuele applicaties en een overvloed aan andere upgrades.

Microsoft is ontegenzeggelijk bezig om van System Center Virtual Machine Manager (VMM) een sleutelcomponent van de System Center-suite te maken. Het bereik van het product wordt zo sterk verbreed dat we het met recht over ‘System Center Virtual Datacenter Manager’ zouden kunnen hebben. De nieuwe versie van VMM is momenteel als bèta beschikbaar en moet volgens de planning in de tweede helft van 2011 worden uitgebracht. VMM kan nu bare-metal installaties van nieuwe hardware verzorgen, Hyper-Vclusters niet alleen beheren maar ook maken en rechtstreeks communiceren met uw SAN-array’s om opslag te bieden voor uw virtuele machines (VM’s). Ook de lijst van ondersteunde hypervisors is langer geworden en bevat nu niet alleen Hyper-V en VMware vSphere Hypervisor, maar ook Citrix XenServer. De onderliggende hardware is onderdeel van

de structuur van VMM 2012, dat op zijn beurt ondersteuning biedt voor de opzet met privé-clouds waarmee gebruikers selfservice kunnen uitvoeren op hun VMimplementaties. Er is versterkte aandacht op de applicaties die binnen VM’s draaien, met geïntegreerde ondersteuning voor Server App-V-pakketten, het verzamelen van SQL-gegevens, pakketten en andere zaken. Er is ook een nieuw serviceconcept ontwikkeld waarin u verschillende VM’s en de bijbehorende instellingen als één eenheid kunt uitrollen. U kunt Windows Server Update Services in VMM integreren voor gestroomlijnde clusterpatching. Bovendien worden apparaten voor belastingverdeling in netwerken nu in VMM als objecten ondersteund. Met al deze gecentraliseerde essentiële functionaliteit kunt u een VMM-platform voor high availability maken door het op een afzonderlijke cluster uit te voeren.

Component voor component

Net als zijn voorgangers is VMM 2012 gebouwd op componentarchitectuur. In kleinere omgevingen kunnen alle rollen naast elkaar bestaan op één systeem. Voor grotere datacenters moeten de rollen echter over verschillende servers worden verdeeld. De beheerserver vormt de kern van VMM. De bibliotheekservers zijn bestandsshares voor de opslag van VM-sjablonen, ISO-bestanden, scripts en VHD-bestanden (Virtual Hard Drive). Met de selfserviceportal op webbasis kunnen geautoriseerde gebruikers hun eigen VM’s en services starten en implementeren, terwijl op de databaseserver SQL Server wordt uitgevoerd en alle VMM-gegevens worden opgeslagen. Vanwege de essentiële rol die VMM op zich heeft genomen in een gevirtualiseerd datacenter, kan het nu worden uitgevoerd als een clusterservice voor high availability (als het draait op fysieke hardware) in een klein afzonderlijk cluster of, gevirtualiseerd, als een VM voor high availability. U hebt Microsoft .NET Framework 3.5 SP1, Windows PowerShell versie 2 (voor de console), Windows Remote Management 2.0 en IIS (voor de selfserviceportal op webbasis) en Windows Automated Installation Kit (WAIK) voor Windows 7 nodig. Als besturingsplatform hebt u minstens Windows Server 2008 SP2 (uitsluitend x64) of 2008 R2 nodig. De database draait alleen op SQL Server 2008 SP2 of 2008 R2 Standard of Enterprise (SQL Server Express wordt niet meer ondersteund).

Figuur 1: Met de nieuwe concepten voor privé-clouds en voor de fabric worden de mogelijkheden van VMM 2012 sterk uitgebreid 52

Voor hypervisors ondersteunt VMM de Hyper-V-rol in Windows Server 2008/2008 R2, Full Installation of Server Core, en Hyper-V Server 2008 R2. Er is ook ondersteu-

Figuur 2: U kunt eenvoudig services, VM’s en hun onderliggende relaties maken door ze naar een canvas te slepen ning voor VMware vSphere Hypervisor via vCenter (uitsluitend 4.1) en hosts met ESXi/ESX 4.1 of 3.5 (ESX 3.0 wordt niet meer ondersteund). VMM ondersteunt nu ook Citrix XenServer, versie 5.6 met Feature Pack 1. Er is ook een aanvullingspakket op Integration Suite om integratie met VMM te vereenvoudigen. Microsoft Virtual Server 2005 R2 wordt niet meer ondersteund.

Privé-clouds

De sterkste aanwijzing voor de verschuiving in nadruk in VMM 2012 is toch wel de mogelijkheid om privé-clouds te maken. Met deze cloud architectuur wordt de onderliggende structuur geabstraheerd van de gebruikers, maar kunnen zij wel VM’s, applicaties en services implementeren. Privé-clouds in VMM 2012 behouden de kenmerken van openbare clouds doordat gedelegeerde gebruikers selfservicefuncties mogen uitvoeren. Deze clouds zijn ook ondoorzichtig, omdat de gebruikers geen zicht hebben op de onderliggende hardware en er is uniforme pooling van resources. Voor de elasticiteit kunt u meer capaciteit toevoegen. VMM 2012 biedt ook ondersteuning voor privé-clouds voor alle drie de hypervisors. U kunt zelfs VMM-clouds maken uit resourcepools van VMware (zie Figuur 1). Het weefsel in VMM bestaat naast hosts, hostgroepen en bibliotheekservers uit de netwerk- en opslagconfiguratie. Doordat u hosts kunt groeperen, kunt u plaatsingsgewichten, vermogen en dynamische optimalisatie, reserves en netwerken en opslagresources voor de groep beheren. U kunt een of meer hostgroepen samenbrengen in een cloud die u aan de gebrui-

kers presenteert, via de selfserviceportal op webbasis of via een vergrendelde versie van de VMM-console.

Uw cloud optimaliseren

VMM heeft volledig virtueel datacenterbeheer als doel. Daarvoor is de belastingverdeling op de host uit eerdere versies vervangen door PRO (Performance and Resource Optimization). Onderdeel daarvan zijn ingebouwde Dynamic Optimization en Power Optimization. Deze functies werken op alle drie de hypervisors. Als Dynamic Optimization is ingeschakeld voor een hostgroep, migreert VMM elke 10 minuten (met de instelling voor ‘lage agressiviteit’, u kunt kiezen uit hoog, gemiddeld en laag) live de hosts om de belasting te verdelen. U kunt hosts ook handmatig optimaliseren voor groepen waarvoor u Dynamic Optimization niet hebt ingeschakeld. Als u voor een hostgroep Dynamic Optimization hebt ingeschakeld, kunt u ook Power Optimization inschakelen. Zolang VMM rechtstreeks kan communiceren met de hosts, zal het VM’s evacueren en hosts afsluiten in een groep waar de belasting op dat moment lager is. Ze kunnen later weer worden bijgeschakeld als de vraag dat nodig maakt. Deze functie is standaard permanent ingeschakeld, maar u kunt dit desgewenst beperken tot bepaalde uren of dagen.

Services, het grote zakelijke voordeel

Het serviceconcept is een van de meest opwindende nieuwe aspecten van VMM 2012. Met een servicesjabloon dat alle instellingen bevat voor een groep VM’s die op verschillende lagen met elkaar

samenwerken, kunt u gebruikers een service aanbieden. U kunt de gehele service als één eenheid uitrollen. Als de belasting voor die service groter wordt, kunt u met extra VM’s de schaal vergroten van lagen die u selecteert. Anders dan bij traditionele VM-sjablonen, houdt VMM een koppeling naar de oorspronkelijke servicesjabloon bij. U kunt de service dan ook bijwerken door een nieuwe versie van de sjabloon te maken en die uit te brengen naar VM’s die u kiest. U kunt de service onderhouden en bijwerken in de conventionele modus, waarin u alleen geselecteerde wijzigingen toepast, of in de image-modus, waarin u de volledige VM bijwerkt met een nieuwe image. Laatstgenoemde benadering werkt bijzonder goed voor applicaties die u distribueert met Server App-V. U kunt de status van een applicatie opslaan en die status toepassen op de ‘nieuwe’ VM. Met de nieuwe Service Template Designer kunt u met slepen en neerzetten eenvoudig visueel de positie bepalen van de VM’s waaruit een service bestaat. U kunt servicesjablonen daarnaast exporteren naar Open Virtualization Format (OVF) en ze vervolgens importeren in andere VMM-omgevingen (zie Figuur 2). Hand in hand met de services gaan nieuwe functies voor het uitrollen van applicaties. Een veel voorkomend probleem in grote omgevingen is wildgroei van images, waarbij er een overvloed ontstaat aan VM-sjablonen met hetzelfde onderliggende besturingssysteem, maar met specifieke applicaties of rollen erop geïnstalleerd. Het is een hele opgave om al die images te beheren en up-to-date te TechNet Magazine | november 2011 53

Figuur 3: U kunt applicaties in verschillende indelingen op uw VM’s installeren

van een belastingverdeler op, in het algemeen of voor een specifiek model. De opgenomen instellingen zijn onder meer bestemd voor de besturing van HTTP/ HTTPS-verkeer, beëindiging op de belastingverdeler met optionele hercodering naar de back-end, persistentie en het algoritme voor de belastingverdeling. In de bètaversie worden alleen BIG-IP van F5 en NetScaler van Citrix Systems Inc. herkend, maar er zullen er meer volgen, waaronder Network Load Balancing in Windows Server.

Opslagclassificatie

houden. In VMM 2012 kunt u het aantal images beperken en met applicatiepakketten applicaties (en rollen en functies in Windows 2008-VM’s) installeren nadat u een VM hebt uitgerold. Dit kunnen Server App-V-pakketten, SQL-profielen of pakketten voor webimplementatie van IIS-applicaties zijn (zie Figuur 3).

Run As-accounts en Run As-profielen

Run As-accounts en Run As-profielen zijn nuttige toevoegingen voor grote omgevingen. Het zijn beveiligd opgeslagen referenties waarmee u taken kunt delegeren aan beheerders en selfservicegebruikers, zonder vertrouwelijke referenties vrij te geven. Profielaccounts gebruikt u in applicatie- en besturingssysteemprofielen en SQL-profielen en voor Run As-profielen. In de laatstgenoemde profielen brengt u meerdere accounts voor een bepaalde taak samen in één profiel. Er zijn verschillende typen Run As- accounts: • Accounts voor hostcomputers bieden access tot Hyper-V-, ESX- of XenServerhosts • BMC-accounts (Baseboard Management Controller) dienen voor communicatie met BMC’s op hosts voor outof-band-beheer • Met accounts voor netwerkapparaten wordt verbinding gemaakt met verdelers van netwerkbelasting • Externe accounts zijn bestemd voor externe systemen, zoals Microsoft System Center Operations Manager 54

Netwerklogistiek

Hyper-V-netwerken worden beheerd op het niveau van de afzonderlijke NIC. In kleinere omgevingen kan dat irritant zijn, in grotere wordt het een zware opgave. Met de nieuwe logische netwerktoewijzingen in VMM lijkt die last aanzienlijk lichter te worden. In VMM worden een of meer logische netwerkdefinities gegroepeerd. Een definitie bevat een IP-subnetwerk (IPv4 of IPv6) en een VLAN-ID. Definities kunnen ook over verschillende geografische gebieden worden verdeeld. Selfservicegebruikers hoeven alleen de naam van het logische netwerk te kennen. Als u een VM inricht, koppelt u die aan een of meer logische netwerken. VMM wijst automatische een vast IP-adres in het juiste subnetwerk en een MAC-adres toe. Als u hiervoor niet VMM wilt gebruiken, kunt u dit ook met DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) doen. Elke netwerkinterface op een host is gekoppeld aan een logisch netwerk, in trunk- of access-modus. In trunk-modus gebruikt de NIC slechts één VLAN-ID. In de access-modus gebruiken verschillende VM’s verschillende ID’s voor hun netwerkverbindingen. Logische netwerktoewijzingen voor VM’s werken op alle drie de hypervisors (zie Figuur 4). VMM herkent verder hardware apparaten voor belastingverdeling, waarvoor u VIP-sjablonen (Virtual IP) kunt maken. In deze sjablonen geeft u de kenmerken

VMM 2012 kan uw SAN-array’s detecteren en ermee communiceren via versie 1.4 van het SMI-S-protocol (Storage Management Initiative – Specification). U kunt de beschikbare opslagruimte classificeren voor kostentoerekening. Met de software van uw opslagleverancier kan VMM logische eenheden (zowel GPT als MBR) maken, zodat u opslag aan hosts of clusters kunt toewijzen als gedeelde clustervolumes (CSV’s ofwel Clustered Shared Volumes). Tot de ondersteunde opslagproviders behoren op het moment HP StorageWorks Enterprise Virtual Array (EVA), NetApp FAS en EMC Symmetrix & CLARiiON CX, en er zullen er meer volgen. VMM biedt ook ondersteuning voor momentopname- en kloonfunctionaliteit in uw SAN. Hiermee kunt u via een voor SAN-kopieën geschikte sjabloon een LUN dupliceren om vrijwel onmiddellijk nieuwe VM’s in te richten. Deze integratie is alleen beschikbaar voor het Hyper-V-platform. U moet de VM’s buiten VMM om inrichten als u met VMware of Citrix werkt.

Bare-metal

Als u een groot datacenter beheert, is de mogelijkheid om nieuwe hardware in te richten zonder dat u afzonderlijke servers langs hoeft te gaan, een uiterst welkome functie. VMM communiceert met de BMC’s op de afzonderlijke servers en rolt samen met WDS (Windows Deployment Services) Windows Server 2008 R2 uit via de functie voor opstarten vanaf VHD. De BMC’s moeten een van de volgende protocollen ondersteunen:

• D  ata Center Management Interface (DCMI) 1.0 • Systems Management Architecture for Server Hardware (SMASH) 1.0 • Intelligent Platform Management Interface (IPMI) 1.5 of 2.0 • HP Integrated Lights-Out (iLO) 2.0 (ondersteuning voor dit protocol is niet ingebouwd in de bètaversie, maar is beschikbaar als download) VMM 2012 integreert hiervoor met een bestaande WDS-server. Het reageert alleen op aanvragen voor hosts die door u zijn aangewezen. Zo kan WDS andere geïnstalleerde besturingssystemen blijven bedienen. U kunt ook een aparte WDSserver inrichten voor VMM. Nadat u nieuwe hosts als Hyper-V-hosts hebt geconfigureerd, is het maken van clusters de logische volgende stap. In VMM 2008 moest u clusters afzonderlijk maken en ze vervolgens onder beheer brengen. Nu kunt u dit met een eenvoudige wizard vanuit VMM doen.

Bibliotheekservices

Voor de ondersteuning van al deze nieuwe functies kan de VMM-bibliotheek nu resources delen tussen selfservicegebruikers in privé-clouds, driveropslag voor bare-metal implementaties en applicatiepakketten. Als u aangepaste resources die normaal niet door VMM worden herkend, toevoegt in mappen met de extensie .cr, zijn deze resources zichtbaar en worden ze geïndexeerd.

structuur van hosts en groepen uit vCenter niet meer importeren, samenvoegen of synchroniseren. U moet de ESX-servers die u nodig hebt, handmatig aan hostgroepen in VMM toevoegen. Als u een VMware-sjabloon importeert in de bibliotheek, blijft het .vmdk-bestand in de gegevensopslag van ESX staan. Alleen de metadata worden gekopieerd. Gegevensoverdracht tussen de bibliotheek en ESX-hosts verloopt nu via HTTPS. Hiermee wordt een eind gemaakt aan de noodzaak om SSH-access (Secure Shell) naar ESX-hosts in te schakelen, tot nu toe een vereiste voor SFTP (Secure File Transfer Protocol). vApps van VMware zijn niet compatibel met VMM-services en privé-clouds van VMM zijn evenmin compatibel met vCloud. U kunt echter wel ESX-hostresources gebruiken voor een VMM-cloud. U kunt VMM-services ook uitrollen naar ESX-servers. VMM ondersteunt acht VM’s op ESX/ESXi 4.0-hosts, en 255 GB geheugen. Het herkent ook fouttolerante VMware-apparaten. Als u in VMM met de nieuwe logische netwerkdefinities gaat werken, moet u weten dat deze niet als poortgroepen op

ESX-hosts worden gerepliceerd. U moet dat handmatig doen in vCenter.

Integratie met XenServer

De integratie tussen Xen en VMM is gezamenlijk door Citrix en Microsoft ontwikkeld. U beheert XenServer-pools en -hosts vanuit VMM 2012. U hebt daarvoor de XenCenter-server niet nodig. VMM ondersteunt virtualisatie van de hypervisor en paravirtualisatie in XenServer. Ook ondersteunt het Citrix XenMotion. Iets om op te letten: als u in XenServer meerdere virtuele netwerken maakt, worden deze in VMM als één virtuele switch behandeld.

Patchbeleid voor clusters

Het is een uitdaging om de patches op hosts in een Hyper-V-cluster bij te houden. Traditionele update-engines zoals System Center Configuration Manager kunnen niet met clusters omgaan. Ze zullen patches waarschijnlijk tegelijkertijd naar alle hosts uitbrengen, waardoor de beschikbaarheid van de cluster in het gedrang komt. U kunt VMM 2012 integreren met een aparte 64-bits WSUS 3.0 SP2-server (Windows Server Update Services ). VMM kan patching in clusters dan stroomlijnen

Als u een gedistribueerde omgeving beheert, zult u blij zijn met de nieuwe resourcegroepen waarmee u gelijksoortige resources op afzonderlijke locaties kunt groeperen. U kunt een .vhd-bestand voor Sysprep op drie verschillende continenten opslaan. Als u het bestand toevoegt aan een opslaggroep, kunt u naar die groep verwijzen in profielen en sjablonen. VMM kiest dan automatisch voor het lokale bestand.

Integratie met VMware

Er zijn wat verschillen met vorige versies in de VMM-integratie met VMwareomgevingen, met name op basis van feedback van klanten. VMM zal de boom-

Figuur 4: De nieuwe netwerktoewijzingen vragen uren minder werk in grote omgevingen TechNet Magazine | november 2011 55

De VIP-wizard helpt bij het configureren van het sjabloon van het communicatieprotocol door VM’s naar andere hosts in de cluster te migreren, de vereiste patches op de node uit te voeren en die zo nodig opnieuw op te starten. Die procedure wordt op de volgende host herhaald, totdat de gehele cluster is bijgewerkt. U kunt update baselines definiëren met lijsten van vereiste updates. VMM scant hosts dan om te bepalen of de baseline wordt gevolgd en zal de nodige patches toepassen om de hosts bij te werken. U hebt de keus om specifieke hosts uit te sluiten als u merkt dat een patch tot instabiliteit leidt.

Selfservice

Nu VMM een centrale rol op zich neemt bij het bieden van IT-resources voor bedrijven, is het concept van selfservicegebruikers (SSU’s ofwel self-service users) ver uitgegroeid boven de oorspronkelijke rol om op een eenvoudige manier VM’s aan ontwikkelaars te leveren via sjablonen. SSU’s kunnen nu VM’s maken op alle drie de hypervisors en VM’s uitrollen naar privé-clouds, via de webportal of via de VMM-console zelf. In die console zien ze slechts een beknopte weergave met alleen de clouds waarvoor ze access hebben. Ze kunnen ook VM’s maken van bouwstenen zoals VHD’s en zijn zo niet meer beperkt tot sjablonen die door beheerders worden aangeboden. SSU’s hebben geen zicht op hosts of hostgroepen of op de netwerk- of opslagconfiguratie. De structuur blijft volledig verborgen. De veranderingen in de nieuwe VMMversie hebben duidelijk een grote reik56

wijdte. Een droog feit: het aantal cmdlets van Windows PowerShell is van ongeveer 182 tot 432 uitgegroeid. Er zijn nog veel meer nieuwe en uitgebreide functies: intelligente plaatsing is uitgebreid met capability-profielen en u kunt nu een naam geven aan aangepaste eigenschappen en ze koppelen aan waarden in scripts (bijvoorbeeld om een VM alleen uit te rollen op hosts waar merk gelijk is aan Dell). VMM 2012 is een enorme sprong voorwaarts voor het beheer van virtuele datacenters terwijl de functies voor privéclouds mooi in de pas lopen met actuele trends in de IT.



paul schnackenburg is al sinds de dagen van de 286-computers in de IT werkzaam. Hij werkt parttime als IT-docent en heeft daarnaast zijn eigen bedrijf, Expert IT Solutions, aan de Australische Sunshine Coast. Hij beschikt over MCSE-, MCT-, MCTS- en MCITP-certificeringen en is gespecialiseerd in Windows Server-, Hyper-V- en Exchange-oplossingen voor bedrijven. U kunt hem bereiken via [email protected] en zijn blog volgen op TellITasITis.com.au.

Verwante artikelen • • •

VMM-blog VMM 2012 bètaversie downloaden Tech·Ed North America 2011 VMM 2012 coverage