Golfslag Journaal Een uitgave voor bewoners, personeel en vrijwilligers van Verzorgingshuis Golfslag
Kopij volgend Journaal inleveren vóór vrijdag 6 april 2012 bij: Redactie Journaal T.a.v. Cora Hummels / Wilma Schraal Dr.Ir. Smedingplein 2 8302 BA Emmeloord Tel. nr. 0527 – 61 42 51 E-mail:
[email protected]
Bijdrage Golfslag Journaal van Marian Uitdewilligen, directeur regio Noordoostpolder / Urk. IJstijd Wat is Nederland toch mooi als de zon schijnt en het vriest. Zelfs als je naar buiten keek, was het een plaatje. Ik heb ieder vrij moment heerlijk geschaatst in de Weerribben. Dit jaar met een nichtje en een van mijn zoons, want leeftijd telt niet op het ijs. Op het ijs vallen veel verschillen tussen mensen weg. Iedereen praat met elkaar, vraagt elkaar de weg en stopt even als iemand valt. Uiterlijk is veel minder van belang. Je bent toch goed ingepakt. Bij de koek- en zopie- stalletjes onderweg kom je altijd wel bekenden tegen. Kortom een toptijd. Voor de machinisten op de treinen was het niet zo’n toptijd, denk ik. Zij moesten tandenknarsend toezien hoe de dienstregeling ontregeld werd door falend management. Waar zij vroeger gewoon uit de trein stapten om de wissel handmatig te ontdooien en om te zetten, moesten ze nu uren wachten tot een monteur van Prorail kwam om dat klusje te klaren. Niet meer trots op je werk, maar de hoon van heel Nederland over je heen krijgen. En dat allemaal omdat er gedacht is dat marktwerking automatisch tot een betere dienstverlening gaat leiden. Maar in het geval van de spoorwegen leidt dat tot overbodige regelgeving en versnippering van taken. De klant wordt er echt niet beter door geholpen en de machinist niet gelukkiger. Ook niet gelukkig waren de schaatsers die het voor hun carrière erg belangrijk vonden dat ze dit jaar een Elfstedentocht gingen rijden. Die ging dus niet door. Waar de echte schaatsliefhebbers (daar zaten ook echte toppers bij) 5 minuten na het afbericht zeiden: tsja, als er niet voldoende ijs ligt kan de tocht niet doorgaan, zaten de BN’ers na een dag nog te jammeren voor de televisie. Daarom hou ik nu zo van ijs en sneeuw. Het confronteert ons telkens weer met het feit dat we heel veel zaken niet in de hand hebben en dat we ons moeten aanpassen aan de omstandigheden in plaats van dat de omstandigheden zich moeten aanpassen aan ons. En daarbij helpt het dat jezelf ter plekke een gat in het ijs boort, om te zien hoe dik het ijs is heel erg! Vriendelijke groeten, Marian Uitdewilligen
-1-
Op 16-02-2012 was Stella Braam in Golfslag, in samenwerking met het Alzheimer café.
Dementie is een verzamelnaam voor ruim vijftig ziektes, zoals de ziekte van Alzheimer, vasculaire dementie, frontontemporale dementie en Lewy body dementie. Alle ziektes leiden tot een geleidelijke achteruitgang van het geestelijk functioneren. Ziekte van Alzheimer Zo' n 70 procent van de mensen met dementie heeft de ziekte van Alzheimer. Bij de ziekte van Alzheimer ontstaan er in de zenuwcellen van de hersenen ophopingen van een bepaald eiwit, bèta-amyloïd. Men denkt dat deze ophopingen de zenuwcellen en de verbindingen tussen deze zenuwcellen te gronde brengen. Hierdoor kunnen de hersenen niet goed meer functioneren. Vasculaire dementie Bij ongeveer 16 procent van mensen met dementie zijn de verschijnselen het gevolg van stoornissen in de doorbloeding van de hersenen, zoals een beroerte (hersenbloeding of herseninfarct). Dit heet vasculaire dementie. Veel mensen
-2-
met vasculaire dementie hebben een voorgeschiedenis van hart- en vaatziekten, zoals een chronisch hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, diabetes en tia´s. Frontontemporale dementie Bij frontontemporale dementie (FTD) zijn vooral het voorste deel van de hersenen (de frontaalkwab) en/of het temporele (slaapbeen) kwab beschadigd. Deze hersengebieden zijn verantwoordelijk voor ons gedrag, emotionele reacties, taalvaardigheid en motoriek. De voornaamste symptomen zijn afhankelijk van de plaats in de hersenen waar de ziekte begint. Frontontemporale dementie komt relatief vaak op jonge leeftijd Lewy body dementie Een kleine groep van de dementerende mensen, meestal ouder dan 65 jaar, heeft Lewy body dementie. Iemand met deze ziekte ondervindt sterke schommelingen in de achteruitgang van zijn verstandelijk functioneren. De verschijnselen verschillen sterk per persoon en van dag tot dag. Ook krijgt iemand met Lewy body dementie verschijnselen van de ziekte van Parkinson, zoals trillingen, stijfheid, langzame beweging, een gebogen houding en een afwijkende manier van lopen. Reis door de wereld van dementie Beleef en voel wat mensen met Alzheimer meemaken! Stella Braam is journaliste en schrijfster van het boek "Ik heb Alzheimer". Zij is graag uw gids bij de ontdekkingstocht naar de belevingswereld van mensen met Alzheimer, de meest voorkomende vorm van dementie. ' Reis door de wereld van dementie'is de titel van haar indringende presentatie. Onderdeel daarvan is de, intussen veelgeprezen en nu ook in het Duits vertaalde, DVD. Daarop vertelt haar vader, de oud-psycholoog en - pedagoog René van Neer, hoe het voelt om Alzheimer te hebben, wat je zoal meemaakt en hoe je werkelijkheid verandert. In één uur tijd beleeft en voelt u wat mensen met Alzheimer meemaken. Samen met Elly Duijf richtte Braam IDé op, de Innovatiekring Dementie Chaos Hoe ziet je leven eruit als je aan Alzheimer lijdt? Waarom ben je soms angstig of boos? Wat betekent het als je naar een verpleeghuis verhuist?
-3-
In deze ontroerende en meeslepende, half uur durende, film - een kunstzinnige compilatie van foto' s, muziek, en tekst - reist u door de wondere wereld van dementie. U hoort en ziet Stella' s vader, de oud-psycholoog René van Neer. Hij maakt duidelijk in wat voor chaos hij is beland. De chaos die Alzheimer heet. Er is veel over dementie geschreven, maar de dementerenden zelf komen nauwelijks aan het woord. Zij zouden immers niets meer beseffen. Journaliste Stella Braam en haar vader de psycholoog René van Neer rekenen af met dit vooroordeel in ' Ik heb Alzheimer'dat op 1 november 2005 is verschenen bij uitgeverij Nijgh &Van Ditmar. Een baanbrekend boek: voor het eerst in Nederland vertelt een dementerende zijn verhaal. Stella Braam volgt de lotgevallen van haar vader René op de voet. In 2003 krijgt hij te horen dat hij Alzheimer heeft. Hij verhuist naar een zorgcentrum te Maastricht. Daar zet hij de boel op stelten, ' gijzelt'zijn afdeling en eist aandacht en inspraak. Bijna gaat hij ten onder aan ' rustgevende'medicatie en ten slotte verdwijnt hij achter slot en grendel in een ander verpleegcentrum. Een paar conclusies uit ' Ik heb Alzheimer' : - Dementerenden hebben behoefte aan menselijk contact. Juist dat aspect ontbreekt in de zorg; - Dementerenden worden blootgesteld aan voor hen gevaarlijke medicatie (antipsychotica) met als doel ze rustig te houden. Vijftien tot twintig procent van de dementerenden die deze medicatie krijgt toegediend, loopt gevaar vroegtijdig te overlijden of een herseninfarct te krijgen. Hoeveel doden er vallen, is niet onderzocht; - Vrijwillige euthanasie bij dementerenden is verboden. Dat moet anders, vindt René. Ook dementerenden hebben recht op vrijwillige euthanasie. Het verslag van een strijdbare burger met Alzheimer die in opstand komt tegen de vooroordelen en betutteling in zorg en samenleving.
-4-
Bedankje: Langs deze weg willen wij alle medewerkers van de Golfslag en de thuiszorg nog hartelijk danken voor de liefdevolle verzorging die jullie onze moeder hebben gegeven gedurende de 2 1/2 jaar dat de Golfslag moeder"s "thuis" was. Familie Rasing ( moeder was een mens van gedichten en rijmpjes, met het opruimen van haar spullen kwamen we het volgende gedicht tegen, misschien ook mooi om te plaatsen )
!
#
$
-5-
"
ATTENTIE
ATTENTIE Omdat het pieper oproepsysteem in Golfslag, via de telefoon loopt, is het noodzakelijk dat iedere bewoner in Golfslag een telefoonaansluiting heeft. Ook al gebruikt u hem niet om te bellen, is een aansluiting dus wel noodzakelijk.
Merken (nieuwe) kleding. Denkt u erom, als u nieuwe kleding koopt, deze eerst te laten merken voor u het in de was doet?? U kunt nieuw linnengoed en kleding afgeven bij de receptie, voorzien van naam en kamernummer. Dit voorkomt zoekraken van uw spullen!
Kapsalon Diny Fraters Iedere woensdag aanwezig; Voor een afspraak kunt u bellen: Privé: 61 72 50 Op woensdag via receptie Golfslag: 61 42 51, toestel 163.
Openingstijden winkeltje
Maandag Woensdag Zaterdag
09.00 - 12.00 uur 09.00 - 12.00 uur 09.00 - 14.00 uur
Uitleenpost boeken Iedere dinsdagmorgen geopend van 10.30 – 11.15 uur.
Mutaties Nieuwe Bewoner(s)
Mevrouw E. IJzerman Mevrouw A. de Visser-Jeras
k. 4-065 k. 3-086
Kort Durende Opname
Mevrouw G. te Selle-Lammers k. 3-089 KDO Mevrouw N. Albada-Feenstra k. 3-097 KDO
De winnares van de puzzel januari is:
Mevrouw A.A.P. Berndsen van de DAG, van harte gefeliciteerd.
-6-
Vernieuwde kapsalon Eind november kreeg ik te horen dat de kapsalon een metamorfose zou krijgen. En eigenlijk was dat wel nodig, het was in de loop der jaren wel erg verouderd en oubollig geworden. Ik mocht zelf aangeven wat ik graag zou willen. Er is geverfd, behangen en een nieuwe vloer gelegd. Ook zijn er nieuwe droogkappen gekomen en nieuwe stoelen, deze stoelen kan ik op de juiste werkhoogte zetten tijdens het werk, iets waar ik heel erg blij mee ben. Vlak voor de feestdagen zijn ze er mee begonnen en nu is het helemaal klaar. De kapsalon ziet er nu uit als een kapsalon. Het is heel leuk geworden! Groetjes Dini Fraters (kapster)
-7-
Activiteiten Personeel Trouwdag Zourata en Tony 2 maart was het zover. Om half 11 met koffietijd, kwamen Zourata en haar Tony langs om hun trouw kleding te laten zien aan iedereen. Snel gingen een aantal collega’s naar de deur om 2 rijen te vormen, om zo het bruidspaar binnen te halen. Onder luid applaus kwamen ze binnen. Eerst de bruidskinderen, een zoon en dochter van het paar. De zoon ook mooi in het pak en de dochter in een prachtige jurk en weer een andere dochter liep achter het bruidspaar. Wat zagen ze er mooi uit! Zourata en Tony straalden helemaal! De kinderen waren wat verlegen. Het bruidspaar kreeg een bloemetje aangeboden van Pauline, van het team Welzijn en een cadeau namens de bewoners.
Na de toespraak van Pauline, en ze toegezongen te hebben, is het bruidspaar, na met nog wat collega’s op de foto te zijn gegaan, weer vertrokken. ‘s Middags zijn er een aantal collega’s naar het gemeentehuis geweest, waar het bruidspaar hun jawoord aan elkaar gaven. Vanaf 16.00 uur was iedereen die was uitgenodigd, welkom in Ducdalf te Espel. Enkele collega’s waren daar al vanaf 16.00 uur en bleven dan ook tot laat in de avond. Vele gasten liepen in Afrikaanse kledij. Wat een mooie kleuren. Veel variatie aan kleding. Ook kon men van het Afrikaanse buffet een hapje mee eten.
-8-
’s Avonds ben ik met een paar collega’s naar de Ducdalf gegaan, waar we ons bij de andere collega’s voegden. Zourata en Tony hadden zich ondertussen verkleed. Nu hadden ze mooie blauwe jurken/gewaden aan, met een mooi bijpassend hoofddeksel en oranje ketting. Het was zelfbediening, dus we konden zelf drankjes pakken en flesjes water. De drankjes en flesjes water vloeiden dan ook rijkelijk. Er werd veel gedanst, ook met de andere gasten. Er werd veel gelachen. De bruid en bruidegom waren aan de wandel, om iedereen te voorzien van eten en drinken. Voor de 3e keer heeft het bruidspaar zich verkleed. Nu had Zourata een prachtige gouden jurk aan met zwart/gouden pumps eronder. En Tony weer een mooi pak. Zourata vertelde ons dat ze de blauwe en deze gouden jurk moest aantrekken, omdat ze die van haar familie had gekregen, dat het traditie is, als men gaat trouwen. Later op de avond werd het bruidspaar toegesproken, en de persoon die dat deed, vroeg zijn vriendin ten huwelijk. Men zegt weleens, van een huwelijk, komt een huwelijk! Tegen het eind van de avond, er waren al weer wat gasten weggegaan, kregen we, wie dat wilde, overheerlijke soep. Men zei nog tegen ons, toen we de soep op kwamen halen, dat het een pittig soepje was. Menigeen van ons dacht, ah, lekker een soepje. Even proeven. Ik zei tegen mijn collega’s, het is wel pittig hoor! Ze namen een hap, en die gezichten! Prachtig! De een trok nog een vreemder gezicht dan de ander. Mooi moment om een foto te maken. Helaas. Iedereen was met de soep bezig.
-9-
Daarna zijn de meesten van ons naar huis gegaan. Iedereen kreeg van het bruidspaar een aandenken mee, in de vorm van een strik met roosjes erop, daaronder een zakje met lavendel met een magneet, zodat je het op kan hangen aan bv de koelkast, weer een andere had een dienblaadje er bij aan. Vanaf deze plaats wil ik, namens ons team van Golfslag, Zourata en Tony bedanken voor de uitnodiging. Het was een eer om een van jullie gasten te mogen zijn op jullie feest. Wij wensen jullie heel veel geluk en gezondheid toe voor de toekomst. Namens het team huishouding, Nancy ten Napel.
- 10 -
Activiteiten Bewoners KETTINGEN MAKEN MET AMARISSA DESIGN Op dinsdagmiddag 21 december kregen we een workshop van de dames van Amarissa Design om een prachtige mooie ketting te maken. Het zag er allemaal vrij ingewikkeld uit maar eenmaal bezig viel het best mee. Eerst zelf kralen van verschillende grote en kleuren uitzoeken. Samen met de dames van Amarissa Design een volgorde bedenken. Dit hoefde trouwens niet bij alle kettingen. Dan is het een kwestie van kralen rijgen en knopen. Met als resultaat zeer mooie design kettingen. Dit noemen ze veterkettingen en die zijn tegenwoordig hartstikke in! De kosten van zo’n ketting in een winkel kunnen oplopen rond de € 20,00. Gelukkig hoefde wij dat niet te betalen voor onze Design Veterketting. Een mevrouw had de kleuren van de kralen uitgezocht speciaal bij een pakje dat ze wilde dragen met 1e kerstdag. Een andere dame had de ketting gemaakt voor haar kleindochter, lief. Het was een ontzettend gezellige middag en zoals u kunt zien op de foto’s de kettingen mochten er zijn. Een zeer leuke, gezellige en creatieve middag met zeer enthousiaste dames, volgend jaar weer? (of moet ik zeggen dit jaar)! OUDJAARSAVOND TERUGBLIKKEN EN VOORUITKIJKEN Het was mijn tweede Feestelijke maaltijd, Kerst en Oudejaarsdag in Golfslag. En ach, wat vind ik deze dagen gezellig. Tuurlijk is het druk. Maar de sfeer, enthousiasme, betrokkenheid en de saamhorigheid, tijdens deze drukke dagen in december, geeft mij eigenlijk alleen maar meer energie.
- 11 -
Ook van een Oudejaarsdag kan ik echt genieten. Onder een genot van een kopje koffie of thee met een oliebol of appelflap, samen met u het jaar doorspreken en wat was het een druk jaar. We begonnen 2011 niet zo goed, want we hadden het Norovirus in huis en hierdoor konden een aantal activiteiten zoals het Nieuwjaarsfestival (aangeboden door Stichting Promotie Emmeloord = StEP ) en onze eigen nieuwjaarsreceptie niet door gaan. In februari bestond Golfslag 40 jaar en dat hebben we groots gevierd met een prachtig mooie feestweek. Gezellige uitstapjes naar bijvoorbeeld de tuin van Masséus (Kregen we aangeboden van dhr. Masséus omdat Golfslag 40 jaar bestond), Bantsiliek in Bant en natuurlijk de boottocht over de Friese Meren. Het maken van een promotiefilmpje (lipdub) voor de Zorggroep. Met z’n alle zwaaien op het balkon. In april werd Golfslag letterlijk in de bloemetjes gezet door Stichting Promotie Emmeloord (StEP), Kwekerij Wouters en Intratuin. We kregen 80 bloembakken en deze werden netjes opgehangen aan het balkon door scholieren van het Groenhorst College. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Met bijvoorbeeld Olga Commandeur die we op bezoeken kregen en de MAXroadshow met Sjoerd Pleijzier. Maar bij het Oudejaar hoort ook vooruitkijken wat gaat het jaar 2012 ons bieden. Krijgen we nog een Elfstedentocht? En gaat dit jaar de Nieuwjaarsreceptie en Nieuwjaarsfestival wel door. (gelukkig wel). De activiteitenbegeleiding (ook wel welzijnsteam genoemd) wordt versterkt met twee nieuwe collega’s. Dit betekent meer ruimte en tijd voor individuele activiteiten en familieparticipatie. Betrokken zorg hoe kunnen wij samen met u en uw familie het welzijn nog verder verhogen. Het wordt een nieuw en spannend jaar. Na het terugblikken en vooruitkijken zijn we gestart met de Oudejaars Bingo onder leiding van dhr. Stam en mevr. Hack. Altijd leuk zo’n Bingo maar ik wil zo graag winnen!! Dus toen ik 1 rijtje vol had onder de letter I, ik natuurlijk roepen BINGO. Maar helaas een foute BINGO. Ik had beter moeten opletten, de extra prijs zat onder de letter B, oeps. Ik hoefde gelukkig geen liedje te zingen. In de pauze werd er muziek gespeeld door Crescendo en Adrie las een mooi gedicht voor. We kregen een heerlijke broodmaaltijd met verschillende soorten broodjes en een salade. Wat werden we weer verwend. En met als klap op de ……………(vuurpijl) jaaah. Echt mooi siervuurwerk. De champagne werd met aftellen ont-
- 12 -
kurkt en er werd alvast getoost op het nieuwe jaar 2012. De beste wensen voor iedereen!! Het was een geslaagde middag/avond. Iedereen bedankt voor deze mooie middag en avond. Claudia Knol (Activiteitenbegeleiding / Team Welzijn)
Lieve bewoners van Golfslag, Na ons optreden van vrijdag 11 febr. vroeg Pauline mij een stukje te schrijven voor jullie blad. Natuurlijk wil ik dat doen. Ik zal eerst iets over ons koor vertellen. Het Koopmansvrouwen koor bestaat dit jaar 15 jaar. We zijn begonnen met zo’n twaalf vrouwen, eigenlijk meer voor de lol. Nu na 15 jaar bestaan we uit ongeveer 32 vrouwen en we oefenen iedere week heel trouw. We hebben altijd veel plezier en dat proberen we ook uit te stralen. We zeggen altijd, we zingen misschien niet het mooiste van alle koren, maar we zijn wel leuk om naar te kijken!!! En nu mijn moedertje in de Golfslag woont, vond ik het een leuk idee om bij jullie op te treden. We waren natuurlijk al eens geweest, maar deze keer voelde het voor mij als een thuiswedstrijd. Nu na meer dan een jaar ken je bijna iedereen, in ieder geval van gezicht en sommigen ook bij naam. En als je dan de zaal in kijkt, tijdens het zingen, dan is dat zo leuk om te zien hoe blij iedereen ervan wordt. Ook moeders zag ik genieten. Ik geloof niet dat ze ooit een optreden van ons gezien had. Dat is dan weer het leuke van in een verzorgingshuis wonen. Dan ben je gewoon bij zulke dingen aanwezig. Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel.
- 13 -
Wat mij iedere keer weer opvalt als ik binnen kom is de warme sfeer die er is. En alle vrijwilligers die er ook altijd weer zijn om de mensen op te halen of hen er aan te herinneren dat er iets te doen is. Super. Ook de andere meiden van het koor vonden het een gezellig optreden. Het is echt niet overal hetzelfde hoor. Maar jullie waren een leuk, enthousiast publiek. En verschillende bewoners hebben al gevraagd of we nog een keer komen zingen voor jullie!! Wat ons betreft doen we het nog een keertje over hoor. Dus voor de organisatie, laat het ons maar weten, dan staan we zo weer op de stoep. En zingen we weer een middag vol. Groeten namens het Koopmansvrouwen koor. Corrie Gast
Carnaval in de Golfslag. En ook dit jaar was het weer zover. Wij, als Carnavalsvereniging de Droogpieren uit Emmeloord, mochten Golfslag weer bezoeken voor een leuke en gezellige middag carnaval met de jeugd van vroeger. Wij hebben zeker genoten van deze gezellige middag, met diverse optredens van onze kleine Dansmariekes. Een optreden van 2 meiden van de Albert Schweitzer school en natuurlijk een speciale gast José Marina uit Spanje. De liedjes uit de oude doos kunnen natuurlijk niet ontbreken, onder begeleiding van 4 accordeonisten van Crescendo. Het was leuk om te zien dat veel van de bewoners heerlijk meezongen met de liederen. Prins Paolo de 1e heeft, deze middag, zijn prinses kunnen uitkiezen en haar mee voorop genomen, in de Polonaise (die natuurlijk niet kan ontbreken bij een echte Carnavalsmiddag), door de Golfslag heen. Wij vonden het een zeer geslaagde middag en hopen dat jullie er net zo van genoten hebben als dat wij deden. Aan een aantal reacties, te horen van de bewoners, zoals: “Ik stel voor tijdens de vergadering om 1 keer per kwartaal Carnaval te vieren”, of “Misschien moeten wij hier met een paar meiden, uit het huis, maar een carnavalsclubje oprichten en dan noemen we onszelf de Snoezenpoezen”, zit dit volgens mij wel goed.
- 14 -
Wij bedanken iedereen voor deze geslaagde middag en wie weet, tot volgend jaar!
Met vriendelijke groet, Carnavalsvereniging “ De Droogpieren” uit Pierenoord!
- 15 -
Creilerflora 2012 Donderdag 2 februari Zo rond 10 uur met warme jassen en mutsen snel in de behaaglijke bus want oh wat was het koud die dag. Een rit door het kale winterlandschap, zwarte lege akkers en her en der wat schapen, bracht ons in Creil. En dan ineens al die kleuren!! Tulpen in alle schakeringen, prachtig in groepen bij elkaar. In de speels opgezette ruimte met hoekjes en gangetjes was ook veel kunst te ontdekken en te bewonderen. Geschilderde tulpen, glazen, houten en mozaïek, mooie landschappen van polder kunstenaars. Er werd aandachtig naar gekeken en van genoten. Dan even rust met koffie en gebak, bij vertrek langs de tulpenkraam een bosje mee voor thuis. Even na 12 uur weer in de bus terug, Zo’n dagje kleur vrolijkt op! Nog dagen erna hoorde je “’T was leuk hè?” Loes Schwarze Vrijwilliger
- 16 -
Hallo allemaal, Wij hebben een leuk project (gespreksgroep) opgericht en dat heet “Vroeger en Nu”. Het is heel succesvol, er komen veel bewoners op af. Ria van Gunst leidt deze groep met hulp van de activiteitencommissie. Er zijn nu 5 onderwerpen aan de orde geweest en het was zeer goed. Met dank voor de hulp Het is bij de bewoners goed overgekomen. Groetjes Ria
- 17 -
Allerlei Hieronder komen diverse onderwerpen aan de orde. Dat kan zijn, een gedicht, een levensverhaal, een puzzel, grappen en grollen, noem maar op. Hebt u iets waarvan u denkt, dat is leuk voor het Journaal, schroom dan niet, maar lever het aan bij de receptie t.a.v. Cora Hummels. Inleveren bij Anja de Vos of Vera Hoekman kan natuurlijk ook. Ouderen kunnen was niet meer betalen (artikel uit de Telegraaf van 14 februari 2012) AMSTERDAM- Voor veel bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen zijn de kosten van het wassen van hun kleding niet langer op te brengen. Verpleeghuizen brengen hun bewoners elke maand tussen de 73 en 110 euro in rekening voor de was, zo heeft het Nibud berekend. Dat is veel meer dan gedacht, met als gevolg dat ouderen met een laag inkomen, niet langer schone kleren kunnen betalen. De landelijke cliëntenorganisatie LOC maakt zich ernstig zorgen over de ontwikkeling. Bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen met een laag inkomen, krijgen van de overheid maandelijks 290 euro aan zak- en kleedgeld. Daar moeten zij onder andere aanvullende ziektekosten, kapper en het wassen van kleding van betalen. Bij de berekening, van dat maandbedrag, is de overheid uitgegaan van 20 tot 35 euro voor het wassen, terwijl die kosten drie tot vier keer hoger blijken te liggen. Vooral verzorgingshuizen die het wassen uitbesteden, zijn flink veel meer geld kwijt. LOC heeft de Tweede Kamer dinsdag om een oplossing gevraagd. De patiëntenorganisatie pleit ervoor, de was voortaan uit de AWBZ te betalen of het zak- en kleedgeld te verhogen.
- 18 -
‘t Nieuwe Tij Nieuw in Golfslag. Sinds januari hebben wij een vitrinekast achter de receptie. Wij zijn “het Nieuwe Tij” en wij maken hand gemaakte producten, in onze hobby ruimte. Leuk om cadeau te geven of te krijgen, tegen leuke, betaalbare prijzen. Wij maken een wisselend assortiment, dus laat u iedere keer weer opnieuw verrassen. Vriendelijke groet van “het Nieuwe Tij “
“Het Nieuwe Tij” dagbesteding voor jong dementerende viert: “Hoogtij” Op 10 februari jl. vierden wij als deelnemers en personeel van dagbesteding “Het Nieuwe Tij” ons 1 jarig bestaan. Samen is er vooraf gekeken hoe dit vorm moest krijgen, en er werd gekozen voor een uitje naar de Orchideeënhoeve in Luttelgeest.
- 19 -
Met inzet van een vrijwilliger, een mooie bus en een auto vertrokken we om 10.00 naar de Orchideeënhoeve. Daar aangekomen konden we plaatsnemen in de mooi ingerichte serre met prachtig uitzicht op een besneeuwd landschap! Hier genoten we van een heerlijk kop koffie of thee met gebak, waarna we een rondleiding genoten door de tropische tuinen. In deze tuinen was van alles te zien, van de mooiste tropische bloemen en planten tot aan kleurrijke vissen. Na een heerlijke lunch te hebben genoten konden we vlinders in allerlei soorten en maten bewonderen. Als hoogtepunt ervaren we dat er zelfs vlinders bij je op de arm kwamen zitten in hun “mooie outfit”!
Aansluitend zijn we nog door de kassen, met een grote verscheidenheid aan orchideeën, gewandeld met een gepast decor in de vorm van oude landbouwwerktuigen. We sloten ons bezoek af met een kort bezoekje aan de winkel waar we een orchidee als present meekregen ter herinnering aan deze bijzondere dag! Eenmaal teruggekomen in “Het Nieuwe Tij ” waar sommige partners ons al opwachten of kwamen halen, genoten we met elkaar nog van een heerlijk kopje koffie of thee en “blikten” nog even terug op deze (natuur)“rijke” dag, en hopen volgend jaar weer…………………………“Hoogtij” te vieren! “Het Nieuwe Tij”
- 20 -
GEZONDHEID & ZORG ALS Narcissus ALS ze me ’s morgens luidruchtig begroeten, terwijl ik een eenzame nacht heb doorwaakt ALS hun mobieltjes dan onverhoeds rinkelt en ze gaan praten en laten me naakt ALS zonder enige ondersteuning van hoofd en nek ik rechtop word gezet ALS ze mijn rolstoel onhandig bedienen, of ze vermorsen mijn voeding op bed ALS ze te vroeg het toilet binnenkomen, vergeten mijn ondergoed netjes te doen ALS ze mijn schoenen te stevig strikken, ruiken naar rook in hun witte katoen ALS ik steeds weer hetzelfde moet vragen of ik heb last van hun haast of chagrijn verlang ik naar een plaats aan het water: kon ik mijn eigen verpleegster maar zijn.
Uit: Gebroken licht, gedichten Anje Maria de Sonnaville.
- 21 -
GEEF DE PEN DOOR. Geef de pen door. Rob van Kooten. Maart 2012. Lies had bij haar interview aangegeven, dat zij het leuk zou vinden om de pen door te geven aan Rob van Kooten. Hiermee wordt dan ook haar verzoek ingewilligd en eerlijk gezegd ook een beetje de mijne. Dat het niet zomaar een gesprek van man tot man was, kunt u in het vervolg van dit verhaal lezen. Ik mocht Rob tutoyeren, maar datzelfde gold vanzelfsprekend ook voor hem. Om toch een beetje de lijn van de voorgaande gesprekken te volgen ben ik begonnen met de vraag: Wie ben jij? Rob van Kooten, Manager Catering, in vaste dienst bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land. Dat Rob naast zijn catering werkzaamheden ook nog andere werkzaamheden heeft binnen de Zorggroep zullen we verderop verhalen.
Wil je ons vertellen waar je vandaan komt? Natuurlijk wil ik dat. Ik ben geboren en getogen in Zeist. Daar woon ik allang niet meer. Al meer dan 30 jaar woon ik in Friesland. Samen met mijn vrouw Jantina en onze beide zoons Elwin van 17 jaar en Mark van 15, heb ik in Joure een heerlijk huis met een ruime tuin. Bij zo’n antwoord brandt onmiddellijk de vraag op mijn lippen; Hoe komt iemand uit Zeist in Joure terecht? De verklaring was kort en bondig. Door mijn werk. Duidelijk. Zullen we dan maar meteen met jouw opleidingen beginnen en zo komen we dan vanzelf uit bij het werk? Helemaal goed. Hoe ben je tot de keuze gekomen om kok te worden?
- 22 -
Eigenlijk heel voor de hand liggend. Al heel vroeg wist ik dat. De reden was, dat mijn oom en tante op de Veluwe een Hotel/Restaurant hadden. Elk jaar, tijdens de vakanties kon je me daar vinden en daar is ook de interesse ontstaan voor koken. Na mijn lagere school ben ik naar de Horeca Dagvak School gegaan en heb daar een 4 jarige opleiding genoten van kok/kelner. Tijdens die studie heb ik diverse stages gevolgd, maar ben nooit echt actief geweest als medewerker binnen de Horeca. Op de een of andere manier stond het gejaagde leven als kok in een restaurantkeuken mij niet aan. Ik was nog jong en besloot dus verder te studeren. Ingeschreven bij de organisatie Leren en Werken voor een opleiding als instellingskok. Het mooie hieraan was, dat je 1 dag per week theorie kreeg en 4 dagen werken/stage. Voor mij werd dat dus 4 dagen werken in de keuken van een Psychiatrisch Centrum in Amersfoort. Op de fiets, later met de brommer en soms met de bus ernaar toe. Je had daar een leermeester/begeleider en zo werd ik, in mijn geval, bijna letterlijk het vak in gekneed. Om meteen maar de grootte van dit centrum aan te geven, per dag werden hier 2000 maaltijden geproduceerd. Voor een kok in opleiding is dit op zijn zachts gezegd, niet niks. Het eerste jaar was de primaire opleiding, daarna volgden nog 2 jaren met het voortgezette gedeelte. Alle facetten van het bereiden van maaltijden heb ik daar doorlopen. Van voorgerechten tot aan het hoofdgerecht en zeker niet te vergeten de ‘toetjes’. Alles werd er onderricht. Mijn interesse ging toch meer en meer uit naar de dieetkeuken. Vroeg of laat zou het er dan toch wel van komen. Je was dus nu instellingskok? Inderdaad. Wat heb je gedaan met deze opleiding? Na deze opleiding heb ik gesolliciteerd als kok bij een Conferentie Centrum in Lage Vuursche en daar werd ik aangenomen. Koken was hier maar een onderdeel van veel meer werkzaamheden. Je draaide mee in bardiensten. Je hielp bij het uitserveren en geloof het of niet, je maaide soms zelfs het gras. Gewoon een ‘Manusje van Alles’ dus. Daar heb ik behoorlijk veel geleerd. Intussen was ik doorgegaan met nieuwe opleidingen en
- 23 -
ben me verder gaan specialiseren als dieetkok en de specialisatie in bijzondere voedingen. Beide opleidingen goed afgerond. Geslaagd dus. Na twee en een half jaar had ik het hier wel gezien en ben gaan solliciteren bij het Verpleeghuis Anna Schotanus in Heerenveen. Meer op aandrang van een vriend van mij en meer in de stijl, je moet je horizon maar eens verbreden. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en jawel, ik had een nieuwe baan. Woonruimte had ik nog niet maar gedurende de proeftijd van 2 maanden, mocht ik intern in de ‘zusterflat’ wonen. Het werd een vast dienstverband en ik kon op zoek naar een woonplek. Dat vond ik boven een winkel in het centrum van Wolvega. In het begin had ik erg veel moeite met de Friese taal. Om maar eens paar voorbeelden te noemen: Supe betekent in het Fries, karnemelk. En wat te denken van Sneon en Snein dat is gewoon in het Nederlands, Zaterdag en Zondag. Een niet Fries begrijpt zoiets echt niet, sterker nog, hij kan er nog geen chocola van maken. Toch ben je daar in Heerenveen blijven werken, waarom eigenlijk? In die periode heb ik Jantina leren kennen. Zij werkte ook bij Verpleeghuis Heerenveen. Wij hebben kort samengewoond in Wolvega, zijn getrouwd en op zoek gegaan naar een woning. Die stond, hoe toevallig, in het geboortedorp van Jantina, in Joure dus. De vernieuwing zette nog meer door. Ik was weer een nieuwe opleiding begonnen. Ditmaal een Management Opleiding Middenkader Voedingsdienst. Duur 1 jaar. Met goed gevolg afgerond en ondertussen ook op zoek gegaan naar een nieuwe baan. Die vond ik in Emmeloord en wel bij Verpleeghuis Talma Hof. Dat was 1 maart 1991. Daar kreeg ik de aanstelling Hoofd Keuken. Even voor alle duidelijkheid, Talma Hof was een volledig nieuw Verpleeghuis. De hele organisatie moest nog worden opgezet en dat heb ik, samen met het
- 24 -
nieuwe personeel, kunnen realiseren. Het schiep wel meteen een band met elkaar. Het schiep ook gelijk een band met Golfslag. Daar vandaan kregen we, in de opstartfase voor de lunch, altijd soep en de contacten over en weer waren meer dan voortreffelijk. Hoe ben je dan bij Golfslag terecht gekomen? In 2006 is Verpleeghuis Talma Hof overgegaan in Zorggroep Oude en Nieuwe Land. Met die fusie veranderde ook mijn functie van Hoofd Voedingsdienst naar Manager Catering voor de hele Zorggroep Oude en Nieuwe Land. Als ik het goed begrijp, ben je dus Manager Catering voor meerdere instellingen, die onder de vlag van de Zorggroep vallen? Exact. Als Manager Catering ben je verantwoordelijk voor het eten en drinken op alle locaties. Dat zijn dus de volgende huizen: Wittesteyn – Talma Hof – Hof van Smeden – Golfslag – Markehof – Nieuw Clarenberg. Dat is nogal wat. Hoe kun je dit allemaal bestieren? Als manager ligt de eindverantwoording bij mij, maar zonder mijn twee ‘rechterhanden’ in de personen van Jan Bode en Rein Kwakman, zou dit nooit te realiseren zijn. Beide heren sturen elk 2 locaties aan en ikzelf ben direct verantwoordelijk bij Markehof en Golfslag. Regelmatig hebben we overleg, waardoor wensen, opmerkingen en mogelijke veranderingen aan de orde komen. Op deze manier proberen we, samen met alle medewerkers catering, onze bewoners op een gastvrije manier een smakelijke maaltijd te serveren. We weiden heerlijk uit over jouw werk, mag ik daar nog wat verder op ingaan? Onder ons gezegd, ik zou niets liever willen. Het is heerlijk over mijn werk binnen de Zorggroep te praten. Ik hou van openheid naar iedereen en ben dan ook erg blij met mijn kantoor hier in Golfslag. Het directe contact met de bewoners die hun opmerkingen of aanmerkingen rechtstreeks kunnen ventileren, is volgens mij van groot belang. Daarmee kunnen wij weer aan de slag.
- 25 -
Aan de slag? Hoe moet ik dat uitleggen? Laat mij eerst maar eens uitleggen, hoe de hele voedingscyclisch in zijn werk gaat. Dan vallen de stukjes van deze puzzel als vanzelf op de plek. Zoals je weet staat er per dag aangegeven, hoe het menu er voor die dag uitziet. Overal in het huis zie je de posters met het menu. Er kan naast het dagmenu zelfs nog een keuze gemaakt worden uit twee keuze gerechten. Belangrijk is nu: hoe komt zo’n menu tot stand? Wie bepaalt wat en wanneer iets gegeten wordt? Daarvoor maken we hele menu cyclussen. De menu plannen die gemaakt worden door Jan Bode en de kok van Culi Care Catering. Straks zal ik nog nader ingaan op Culi Care Catering, want die zijn de leverancier van alle maaltijden voor de Zorggroep. Een menucyclus is verdeeld in 4 seizoenen Voorjaar/Zomer/Herfst/Winter en bestaat steeds uit 6 weken met menu’s die 1 x per seizoen herhaald wordt. Deze menucyclus word ook besproken in het voedingspanel in Golfslag, het voedingspanel bestaat uit een aantal afgevaardigden van de bewoners, een lid van de cliëntenraad en Margriet als catering medewerker in Golfslag. Als alle voedingspanels akkoord zijn, met de menucyclus, wordt deze vastgesteld. Daarmee zijn we er echter nog niet. De nagerechten, het fruit, de rauwkost maar ook de koek en koekjes, alsook het zondagse lekkers bij de koffie, worden door Golfslag zelfstandig ingekocht, om zo goed op de wensen van de bewoners in te kunnen gaan. Het klinkt nogal strak in planning, maar nog steeds rest de vraag; wordt er in Golfslag nog gekookt? Een logische vraag met een duidelijk antwoord. Nee, er wordt niet meer zelfstandig gekookt in de keuken. Daarmee kom ik nu ook gelijk bij het punt: Culi Care Catering. Culi Care Catering is een onderdeel van Willem de Boer Party Services, gelegen op het industrieterrein aan de A 6. Zorggroep Oude en Nieuwe Land is mede-eigenaar voor dit onderdeel van Willem de Boer en heeft daarmee dan ook inspraak, in de samenstelling en kwaliteit van de maaltijden.
- 26 -
Het voert te ver om het hele proces uit te leggen, maar laat ik het zo omschrijven. Binnen het bedrijf worden de maaltijden bereid en teruggekoeld. Deze worden dan naar de locatie van de Zorggroep gebracht. Dat gebeurt 2 x per week, op de locatie, dus ook in Golfslag worden de maaltijden, door de cateringmedewerkers in de eigen keuken, weer ‘serveer klaar‘ gemaakt. Bij de catering in Golfslag werken ongeveer 16 medewerkers. Zij zorgen ervoor, dat de vaak geroemde maaltijden smaakvol op de kamers en in het restaurant worden geserveerd. Heb je nog inspraak in smaakbeleving en in kwaliteit, als je niet zelf achter het fornuis staat? Wat dacht je? Natuurlijk. Het is van bijzonder groot belang, dat en de kwaliteit, en de smaak gewaarborgd is. Dat doen we 1 x per week met een proefpanel. In dit geval ook echt een panel om letterlijk de gerechten te proeven. Dit panel bestaat uit een 3tal personen. Ikzelf of een afgevaardigde van mij, de kok van Culi Care Catering en Willem de Boer in eigen persoon. Alle gerechten van de komende week, die zijn bereid, worden aan het panel voorgelegd. Onafhankelijk van elkaar proeft en beoordeelt ieder lid het gerecht en geeft een waardering. De uitslagen worden vergeleken en zo ontstaat een gemeenschappelijk oordeel in smaak en kwaliteit. Je begrijpt natuurlijk wel, dat na zo’n proefsessie, de lunch voor die dag overgeslagen kan worden. Mag ik er wel even bij vermelden, dat een dergelijke wekelijkse proefsessie wel heel uitzonderlijk is. Voor een buitenstaander klinkt dit meer dan professioneel. Rest mij de vraag, als je niet meer zelf kookt, doe je dan nog iets anders binnen de Zorggroep? Naast mijn werkzaamheden als manager catering, regel ik ook de facilitaire zaken binnen onze kantoorgebouwen in Steenwijk, Urk en Emmeloord. De telefonistes en servicepuntmedewerkers die onder andere voor de uitleen van hulpmiddelen zorgen, vallen hieronder. Mede vanuit dat oogpunt ben ik dan ook vaker buitenshuis. Genoeg gepraat over Golfslag. Nog even over Rob van Kooten zelf.
- 27 -
Kook je thuis ook nog? Natuurlijk kook ik thuis. Ik zal wel moeten. Jantina werkt ook. Zij is gastvrouw op een afdeling voor dementerende bewoners in het verpleeghuis in Joure. Meestal de gewone dagelijkse kost en echt culinair koken doe ik met de feestdagen of bij feestelijke gelegenheden thuis. Hobby’s? Echte hobby’s heb ik niet. Ik lees graag. Ook puzzelen, als kruiswoordpuzzel of woordzoeker en soms ook een gewone legpuzzel, tenminste, als ze in het gezin er mee bezig zijn, wil ik nog wel eens een stukje aanleggen. Ik ben een buitenmens en af en toe moet je toch ook wel eens wat doen in de tuin. Met de boot van mijn schoonouders, een kleine motorkruiser, gaan we regelmatig de Friese meren op. Sport? Doe je aan sport? Kort en bondig. Nee. Aan actieve sport heb ik een broertje dood. Natuurlijk beweeg ik wel, maar in groepsverband of bij een vereniging, mij niet gezien. Wat doe je dan met al je vrije tijd? Nou klinkt dat alsof ik zeeën van tijd heb, maar dat is niet zo. In mijn vrije tijd doe ik vrijwilligerswerk. Zo ben ik wijkcontact persoon voor de parochie. Daarnaast ben ik ook vrijwilliger van Balans. Dat is een verenging voor ouders van kinderen met leer of gedragsbeperkingen. Dus, zoals je al ziet, ik heb genoeg omhanden. Vakantie. Ook hier kan ik kort in zijn. Ik ben absoluut geen kampeerder. Een huisje of een hotelletje is mij liever. Vroeger gingen we meer naar de zon, zochten de warmte op. Spanje, Griekenland, je kent dat wel. Tegenwoordig blijven we het liefst in de buurt of in de omringde landen. Vorig jaar bijvoorbeeld, zijn we naar Denemarken geweest. Geweldig. Mijn voorliefde gaat echt uit naar Duitsland. Lekker eten en heerlijke wijnen. En zoals ik al zei: “ We hebben altijd nog de boot van mijn schoonouders.
- 28 -
Muziek? Een echte muziekliefhebber, als je tenminste denkt aan klassieke muziek, dan kun je dat gewoon vergeten. Lichte hedendaagse muziek past mij beter. Ook muziek uit de jaren ‘80 en ‘90 vind ik geweldig en een musical bezoeken op zijn tijd vind ik ook lekker. Heb jij nog speciale wensen of ideeën voor Golfslag? Genoeg, maar ik geloof niet, dat het nu de tijd is om daarover te praten. Dit heeft alles te maken met de plannen over hoe het verder loopt met de bouwplannen voor Golfslag, eerst maar rustig afwachten wat komen gaat. Voorlopig ga ik, met mijn catering collega’s, door met het verzorgen van lekkere maaltijden en zo nu en dan de bewoners even wat extra verwennen, door bijvoorbeeld zelf in de keuken pannenkoeken te bakken. Een eerlijk en oprecht antwoord en daar zullen we het mee moeten doen. Rob het was een fijn en openhartig gesprek en wij waarderen het zeer, dat we op deze manier een kijkje mochten nemen achter de schermen van onze catering. Dank je wel. Voor de pen staan nog een aantal mensen op de rol, dus Rob je wordt niet geacht om iemand voor te dragen.
- 29 -
Brandpreventie
Ieder half jaar wordt er een “verplichte” brandinstructie gegeven aan alle personeelsleden. De personeelsleden kunnen kiezen uit drie verschillende data in 3 verschillende weken. De volgende brandpreventie is op: Maandag Dinsdag Maandag
16 april 24 april 7 mei
11.00 uur 11.00 uur 15.30 uur
Wat moet u doen als u ziet of hoort dat het brandalarm afgaat.
B 1.Blijf onder alle omstandigheden kalm;
Er zijn veiligheidsmaatregelen getroffen.
R
2. Roep onmiddellijk de receptie op via het interne alarmnummer 111, en waarschuw het personeel Druk eventueel een handbrandmelder in.
A 3. Alarmering van brandweer geschiedt automatisch.
Sluit ramen en deuren van kamers en gangen want rook is gevaarlijker dan vuur.
N
4. Na deze handelingen volgt u de aanwijzingen op van brandweer en personeel.
D. 5. Doe niets overijld.
Denk aan uw buren, meld direct eventuele bijzondere omstandigheden. Lift is buiten gebruik, deze is alleen door de brandweer te gebruiken. Weet dat we voor alle diensten, dus zowel overdag als s‘nachts, BHV ers ( bedrijfshulpverleners) hebben rondlopen. Deze worden 1x per jaar geschoold. Verder vind er intern nog, 2x per jaar, een brandpreventie plaats voor alle medewerkers, zodat iedereen weet wat ze moeten doen bij brand en een calamiteit.
- 30 -
