GMC 1931 Brandweer Breukelen
Nieuwsbrief 11 oktober 2014
In deze (op één na laatste) nieuwsbrief: Het overdrachtsmoment, de kers op de taart en héél bijzonder, nu de restauratie bijna voltooid is, vertellen alle teamleden hun persoonlijke verhaal
B H a V b S N
d
D
F
R
F
l
De kers op de taart! De opdracht is gegeven om 4 spaakwielen te maken! We zoeken nog sponsors!! Elk bedrag is welkom op rekeningnummer: NL35INGB 0007261586 T.l.v. GMC brandweer Breukelen In de laatste nieuwsbrief (december) zal de automobiel brandspuit niet meer op landbouw wielen staan maar op spaakwielen.
Overdrachtsmomenten 11 september 2014 De burgemeester, mevrouw Spies heeft voor het overdrachtsmoment rijles gekregen.
De sponsorwand, op de brug van Nyenrode, waar de Burgemeester, samen met de Rector, een week later door heen reed
Oud Breukelaars, zeer betrokken bij de restauratie.
Interview voor TV Nyenrode
De postcommandant overhandigde de bel die gegraveerd is met de belangrijkste datums en de namen van de leden van het restauratieteam 1931 het jaar van de aanschaf 1949 omgebouwd tot binnenzitter 2014 restauratie voltooid De bel is door de brandweer Nieuwer ter Aa geschonken. Patricia Bon (korpslid in Breukelen) heeft het graveerwerk verzorgd.
Met een tevreden gevoel kijkt het team terug op het ingebruikname moment: mooie avond, de juiste speeches en een perfecte verzorging. Nyenrode bedankt!
De automobiel brandspuit staat scheef
Het verenpakket heeft tijdens de restauratie onze volledig aandacht gehad. Voor de restauratie is op advies van de sponsor VIOD verenfabriek uit Breukelen, besloten om het originele verenpakket terug te plaatsen zonder het hulpverenpakket met eindblokken. Afhankelijk daarvan zou eerst beoordeeld worden hoe de auto zich gedraagt. Nu de restauratie bijna voltooid is, moeten we constateren dat de auto scheef staat. De verenspecialist is dit nu aan het oplossen. Inmiddels de pakketten "uitgegloeid" met 2 kleine bladen bijgevoegd terug.
We blijven sleutelen! De uitspraak in het team is "een uurtje rijden, een avondje sleutelen". Zo ook 11 oktober terug uit Oudewater. halverwege deed het gaspedaal het niet meer, op handgas thuisgekomen.
Teamleden vertellen hun persoonlijk verhaal van 2 jaar plannen maken en 3 jaar restaureren Anton Reijmerink (Voorzitter van het team) Het einde nadert van de restauratie van de GMC. Hoe was het ook alweer begonnen? Een telefoontje vanuit het brandweermuseum dat men van 2 auto’s af moest i.v.m. ruimte tekort. Voor de brandweer in Breukelen een uitdaging om allereerst een stalling te vinden vanwaar wij de auto’s konden inventariseren en een plan te maken. Hierna het bijeen krijgen van een team van enthousiastelingen. Daarna het oprichten van de stichting en de bijbehorende benoemingen. De aanwijzing van penningmeester, secretaris en voorzitter. Hierna het plan de campagne maken hoe te gaan handelen. Het geluk dat we in onze eigen kazerne terecht konden was een plus voor een ieder. De opstelling van het voertuig op Koninginnedag waar de club van honderd werd geboren. De vele zaterdagen en maandagavonden van slopen en overleg hoe het nu verder moest. Met de kennis en ervaring van een ieder zijn we steeds een stapje verder gekomen. De vele uren van schoonmaken en ontroesten. Daarna het bedenken van hoe het nu verder moest, daar we alleen vanuit een foto moesten werken. E.e.a. werd makkelijker toen men in de archieven de tekeningen vond van de GMC. Er ging een wereld voor ons open daar we toen ook de juiste afmetingen hadden. Het terugzetten van de achter brug was weer een uitdaging op zich welke met een ieders inbreng tot een goed einde is gekomen. Het klaarmaken van het gehele chassis voor de spuiter. Natuurlijk moeten we de sponsoren hartelijk dankzeggen voor hun medewerking in dit project. Tot op het laatste moment heeft een ieder zich aan zijn woord gehouden. Wij zijn hier als team heel erg dankbaar voor en konden hierdoor zonder zorgen verder bouwen. Als voorzitter ben ik blij met het team welke deze prestatie heeft neergezet. De leuke en minder leuke dingen zijn door een ieder met veel enthousiasme beetgepakt. Wij als stichting GMC Brandweer Breukelen kunnen nu naar de toekomst kijken en veel leuke dingen gaan doen.
Het restauratie team Anton Reijmerink Paul Reij Herman Lokhorst Pierre Norbart Herman Hogendoorn Rien Berger Olaf Westerbeek Tim van Dommelen Stefan van Maarseveen Fred Buitendijk
Chassis Financiën Allround Sponsering Houtwerk Staalwerk Staalwerk Allround 1e Leerling Electra
Pierre Norbart (teamlid sponsoring) Wat ik bijzonder vond was de beleving van de ondernemers uit Breukelen en omgeving om ons zo fantastisch te helpen met
Fred Buitendijk
Electra
Pierre Norbart (teamlid sponsoring) Wat ik bijzonder vond was de beleving van de ondernemers uit Breukelen en omgeving om ons zo fantastisch te helpen met spullen. En ook spontane hulp van mensen uit Breukelen en technische ondersteuning. Wat ik ook mooi vond was het korps. Eerst was het oud ijzer en naar mate we verder kwamen kregen we steeds meer waardering voor wat we aan het doen waren. In het team had iedereen zo zijn eigen taken en inzet. Sommigen zijn ontzettend fanatiek en soms moest iemand een zetje in de rug krijgen. Maar uiteindelijk hebben we het heel mooi voor elkaar gekregen. De officieel ingebruikname op Nyenrode met de sponsors was ook mooi. Wat mij ook is bijgebleven was de gesprekken met de sponsors. Iedereen werd enthousiast door onze gesprekken die we hebben gehad en zo hebben we een auto gemaakt voor de toekomst.
Herman Hogendoorn (teamlid houtwerk) Een mooie klus, van ca. 2 jaar plannen maken en 3 jaar actief bouwen. Mijn motivatie was om dit historisch erfgoed voor de toekomst te behouden en er een zinvolle besteding aan te geven. Het werken in het team vond ik leuk en motiverend. Leuk om te ervaren hoe iedereen ongemerkt druk op elkaar zet, zo moest b.v. eerst jou onderdeel klaar zijn om een beugel te kunnen maken. Vervolgens de schilder aan het werk om het daarna te kunnen monteren. In de beeldspraak werden Anton en ik de motor genoemd van de restauratie, klopt wel, echter de motor kon niet stilvallen door 8 enthousiaste startmotoren. Daarbij motiveerde de sponsors en de mensen die giften of hulp gaven ook enorm. Naast de restauratie heb ik mij ook bezig gehouden met b.v. de namen op de oude foto’s. Hierdoor enorm veel verhalen over oud Breukelen gehoord. Het archief zoekwerk was ook leuk, zeker om andere verhalen te lezen over oud Breukelen. De nieuwsbrieven maken was een feestje om de vorderingen weer te geven. Het mooiste moment is moeilijk te noemen, de vele maandagavonden van gezelligheid, de dorpsroddels het jennen over en weer dat wilde je niet missen. Maar toen de armleuningen van de bank werden gemonteerd, dacht is; het is gelukt om de automobiel brandspuit weer zijn eigen uitstraling te geven!
Rien Berger (teamlid staalwerk) Waarom ik teamlid ben geworden. In al die jaren dat ik bij de brandweer ben, heb ik verschillende nieuwe auto’s helpen bouwen en dat heb ik altijd met veel plezier gedaan, dus leek het me nu wel erg leuk om een oude auto te helpen opbouwen, we hadden nog een oud beestje ergens in een schuur staan en ik ben dus vol enthousiasme mee gaan helpen. Heb er ook nooit spijt van gehad, prachtig om te zien dat je met elkaar zo’n oud ding weer helemaal nieuw/mooi kan maken. Een leukste moment is er eigenlijk niet, het hele project is een mooi moment als je ziet wat er nu staat, prachtig toch? Maar als ik nu toch wat moet benoemen, dan is het dat moment waarop de achteropbouw op de auto werd gezet en ook nog paste. Het op tekening zetten van de achteropbouw samen met mijn collega Dennis vond ik mijn leukste klus, hij heeft met zijn tekenprogramma iets moois op papier gezet. Maar eigenlijk is alles wel een mooie klus als het maar met ijzer te maken heeft, daar kan ik met hart en ziel van genieten. Waar heb ik mij het meeste zorgen over gemaakt? Daar ben ik kort in: Die zorgen heb ik niet, ik zeg altijd komt tijd komt raad en KAN NIET bestaat niet. Dat was en is en blijft altijd mijn motto, het zal goed komen, is het niet rechtsom dan wel linksom. Een hele mooie samenwerking met de teamleden als je ziet wat voor verschillende mensen er aan gewerkt hebben en wat voor verschillende beroepen de mannen en vrouw hebben, het was altijd gezellig en iedereen deed alles voor elkaar. Wat je noemt dus een ECHT team. Mijn geleverde prestatie bestaat uit veel ijzer, koper en messing werk, vooral veel beugels. Ook spatborden en straalpijpen, waarvoor ik ook enkele van mijn collega’s dankbaar ben die mij meermalen geholpen hebben. En vooral veel uren straalwerk. Van het hele project heb ik ± 80% in de werkplaats van Greif gewerkt. De toekomst van de auto zie ik dat dit voertuig aan veel evenementen mee mag doen en veel bewonderd mag worden en dat onze volgende generatie deze mooie brandweerauto in ere zal houden.
Olaf Westerbeek (teamlid techniek)
Ik ben teamlid geworden omdat ik het me leuk leek om oude Breukelse glorie te behouden. Mijn leukste klus was de versnellingsbak opknappen, een uitdaging om iets te reviseren wat best ingewikkeld is. Het reviseren van een versnellingsbak is best moeilijk omdat je weet dat onderdelen moeilijk te krijgen zijn. De samenwerking met het team was fantastisch, leuk dat samenwerken en discussiëren over het kleinste ding. Ik ben trots om te zien wat we samen opgebouwd hebben en ik hoop dat de GMC na ± 40 jaar nog steeds op de weg is. Stefan van Maarseveen (teamlid leerling) Hoe ik bij het team ben gekomen is doordat ik vanaf de jeugdbrandweer een avondje ging kijken en toen was ik verkocht.
Stefan van Maarseveen (teamlid leerling) Hoe ik bij het team ben gekomen is doordat ik vanaf de jeugdbrandweer een avondje ging kijken en toen was ik verkocht. Ik werd als leerling aangenomen. Toen we gingen opbouwen vond ik het leukste en elke avond was gezellig met de juiste muziek (geen radio M Utrecht). Met Paul de opbouw schilderen eerst 3 x zwart en toen 3 x maal in rood, lekker bezig zijn zo net echt werk. Moest af en toe wel lachen om chagrijnige teamleden als iets niet snel genoeg ging. Oudjes hebben weinig tijd hé. Ook leuk was om samen met mijn vader het oude sloopijzer weg te brengen. We hebben ook poppen geregeld om zo de oude leren jassen te showen. Mijn eerste ritje met de auto was gelijk dwars door dorp heen, gaaf om te rijden met wat je zelf gemaakt hebt. Zorgen maakte ik mij een beetje bij de begrafenis of de auto wel op tijd klaar zou zijn. Maar met elkaar, ook op de dag, doorwerken hebben we het gehaald. Op mijn eigen auto heb ik menig commentaar gekregen van die “oudjes”. Ze waren stik jaloers op mijn moderne bak met led verlichting buiten, xenon verlichting in de auto en een grommende uitlaat (en maar blijven zeggen dat mijn uitlaat lek was). Leuke tijd gehad, veel koffie gedronken, héél veel koeken gegeten en tussendoor appen met de vrouwtjes. Fred Buitendijk (teamlid elektra)
Ik ben door toeval in aanraking gekomen met de GMC, een oude brandweer wagen uit 1931. Aan de praat geraakt met voorzitter Anton tijdens een handbalwedstrijd.
Raakte nieuwsgierig door zijn verhalen over het restaureren en hoorde dat er nog iemand gezocht werd met een elektrische achtergrond. Ik ben toen een paar maal wezen kijken op de klus maandagavond en ook enthousiast geworden door de inzet (en gezelligheid) van de groep vrijwilligers die er aan werkte. Ik zag wel een mogelijkheid om met mijn elektrische achtergrond, iets te kunnen betekenen en een welkome aanvulling te zijn voor het team vrijwilligers.
Het leukste vond ik het toen de motor, voor de eerste keer, werd geplaatst en voor de eerste keer werd gestart en alles elektrisch gezien goed functioneerde. En later in de opbouw er steeds meer elektrische dingen werden aangesloten en goed functioneerde. Het enthousiasme, toewijding en inzet van iedereen raakte mij het meest. Ik vind het dan ook fantastisch dat de auto er ook nog mooier dan nieuw bijstaat. Dit is een bijna niet te evenaren prestatie van de groep vrijwilligers en de inzet van het hele dorp. Ik hoop dat de auto, en hoe dit tot stand is gekomen, als een voorbeeld voor het dorp is, hoe je door samenwerken iets tot stand kan krijgen. En tevens hoop ik dat het dorp (de gemeenschap) nog lang mag genieten van ons pronkstuk de GMC.
Tim van Dommelen (allround teamlid) Bijzonder om een bijdrage te kunnen leveren aan een uniek project, om een deel van de geschiedenis van de brandweer Breukelen in stand te houden. Daarnaast ook leuk om gezamenlijk bezig te zijn aan een voertuig, waar mijn grootvader en overgrootvader beiden nog mee gewerkt en gereden hebben. Het leukste moment van het project moet eigenlijk nog komen, het kunnen rijden met de auto, zonder de drie weken die daar op volgen te moeten sleutelen, motor uiten inbouwen en de olie op te ruimen… Maar tijdens de restauratie was het leukste moment toch wel de aankoop van twee oude assen en vier houten spaakwielen in Friesland. Velgen aardig verrot, houtworm in de spaken en een “zielig verhaaltje” van Herman H. wat een daling van 60% gaf in de verkoopprijs. Vervolgens door naar noordoost Groningen voor expertise en de mededelingen dat het er allemaal nog best goed uit zag, al was het 80 jaar oud. De leukste klus was toch eigenlijk wel de spaakwielen en het zoeken naar reserveonderdelen. Maanden struinen over internet en dan toch dát vinden wat je nodig hebt. Een ultieme uitdaging waar héél veel onzichtbare uurtjes in hebben gezeten. Zorgen maakte ik mij of er door het 6 volt systeem wel genoeg stroom zou gaan, ten opzichte van een 12 volt systeem. Tijdens de restauratie blijkt toch maar weer hoe hecht de groep is en hoeveel kennis er gewoon in huis is, maar eigenlijk helemaal niet “gewoon” is, maar eerder bijzonder. We hebben op elke gebied te maken met vakmensen! Ook het enthousiasme van de extern ingevlogen hulp. Stuk voor stuk allemaal mensen met veel kennis die geholpen hebben ons doel te bereiken. Het is een unieke prestatie die geleverd is door dit team. Bijzonder was ook de tussentijdse prestatie om invulling te kunnen geven aan de laatste wens van een oud collega. In zeven dagen een motor twee keer uit- en inbouwen, inclusief alles er omheen en het in perfecte staat brengen voor dit moment. Straks er veel mee rijden, genieten en zorgdragen voor een minstens nét zo’n enthousiast team voor het onderhoud. Én de hoop uitsprekende dat deze auto tot in lengte van jaren in beheer blijft bij de stichting GMC Brandweer Breukelen, want dit unieke voertuig mag niet verloren gaan.
Overzicht Sponsors, giften en spontane hulp Ook weer een nieuw sponsor: Uitvaartverzorging Van Dijk B.V. voor de "laatste eer" voorziening (dat het maar héél lang mag duren voor we deze gaan gebruiken) In deze nieuwsbrief niet de bekende sponsorlijst omdat we in de volgende uitgave uitgebreid aandacht gaan besteden aan de sponsors
Paul Reij (teamlid financiën) Sinds ik op 16-jarige leeftijd een rondje mocht rijden in een Jaguar XJ uit de jaren '70, heb ik interesse in oude auto’s gehad. Het GMC project was een buitenkansje om een bijdrage te kunnen leveren aan de restauratie van een uniek voertuig. Tegelijkertijd kreeg ik ook de kans om meer te leren over techniek. Gedurende de afgelopen 3½ jaar heb ik vaak gekeken naar hoe de auto meer en meer begon te worden tot wat het oorspronkelijk is geweest. Over de auto heen kijkend naar de grote foto uit 1931 met de toenmalige bezetting en daarbij constateren dat de details uit die tijd weer zichtbaar werden, dat de verbinding tussen toen en nu steeds groter werd, dat de tijd van toen steeds tastbaarder werd, dat vond en vind ik eigenlijk het mooist. Dat kwam vooral tot uitdrukking bij het plaatsen van de achteropbouw, toen werd de auto weer echt een brandweerwagen. Het is natuurlijk ook geweldig geweest om te zien hoe situaties waar vooral de technische mensen mee geconfronteerd werden, iedere keer weer met veel creativiteit, enthousiasme en doorzettingsvermogen werden opgelost. Er is vaak gezegd dat de auto 2 keer gebouwd moest worden om alles goed te krijgen. Ik denk – eigenlijk weet ik wel zeker – dat sommige delen 3 of 4 keer opnieuw gedaan zijn. Met name de lekkende en rammelende versnellingsbak deed bij mij toch ietwat de wenkbrauwen fronsen, maar ook dit werd met de juiste uitlijning, olie, lagers, afdichtingsmiddelen en veel geduld weer opgelost. Ik heb samen met Stefan veel van het handschilderwerk gedaan. Dat moest sowieso meer dan eens, maar de stalen achteropbouw is maar liefst 3 keer gedaan, omdat bij nader inzien het frame niet zwart maar rood moest worden. Met ook nog een laag menie eronder, zal dat in ieder geval niet zo snel gaan roesten. Het mooiste onderdeel van het schilderwerk vind ik toch wel het gelakte houtwerk. Met iedere laag (in totaal 6, zowel de onderkant als de bovenkant) werd niet alleen de bescherming beter, maar kwam de structuur van het hout steeds mooier naar voren en begon het meer te leven. We hebben deze klus met het hele team gedaan, ieder had wel in grote lijnen een eigen aandachtsgebied maar uiteraard werden er links en rechts helpende handen uitgestoken wanneer dat nodig was. Het was verstandig maar ook heel prettig dat er al redelijk snel een uitgebreide takenlijst was. Zo wist iedereen wat hij kon doen en is er heel efficiënt gewerkt. Het is erg leuk om met de auto op stap te gaan. Zodra hij buiten staat, zijn er al mensen die kijken, wijzen en zwaaien. Iedereen ziet dat het een bijzonder voertuig en dat maakt dat wij allemaal heel trots zijn op het eindresultaat. Omdat stilstaan slecht is voor iedere auto, zal de GMC regelmatig "uitgelaten" moeten worden. Er zullen speciale gelegenheden zijn waarbij dat een enigszins formeel karakter heeft, maar er zal toch ook van tijd tot tijd op een mooie zomeravond een ijsje in de polder gehaald moeten worden.
Herman Lokhorst (teamlid en postcommandant)
Wat mij bij is gebleven van de restauratie…. Nog niet zo heel lang geleden was de samenhang binnen een club zoals de vrijwillige brandweer, veelal te vinden in het gezamenlijk aanpakken van willekeurig wat voor klus dan ook. Mede door de haastige en de steeds drukker wordende samenleving lijkt daar helaas steeds minder animo voor te zijn. “We hebben er de tijd niet meer voor”. Juist daarom vind ik het zo mooi om te zien en te ervaren hoe de restauratie van onze oude GMC is gelopen. Het enthousiasme, de gedrevenheid en het plezier wat de teamleden uitstraalden tijdens de restauratie was en is zeer aanstekelijk te noemen. Daardoor is een stuk cultureel erfgoed van de gemeente Breukelen behouden gebleven. Eigenlijk was het een grote sprong in het diepe van tien dappere vrijwilligers die helemaal niet wisten waar ze aan begonnen. Maar de mentaliteit van “we gaan er gewoon voor”, is ruimschoots beloond. Een betere cursus teambuilding kun je niet vinden. Van de oudst gediende tot de jongste telg van de post zijn ze vertegenwoordigd in het team. Die mengeling, de lessen van de oudjes aan de jonkies als het gaat om oude technieken, de jonkies die de oudjes in de maling nemen als het gaat om nieuwerwetse dingen. Prachtig om er tussen te zitten. Ook de spontane warme ondersteuning van een groot aantal mensen en ondernemers was voor mij een onverwachte ervaring. Daaruit blijkt dan toch de vaak onuitgesproken waardering voor de vrijwillige brandweer binnen onze gemeenschap. Een mooi moment wat mij nog altijd helder voor de geest staat is het schoonspuiten van het balkenchassis samen met Stefan. Je kent het wel, met een hogedruk heet-waterreiniger in een hoekje spuiten waardoor je altijd de prut precies in je oog krijgt. Na afloop zagen we er uit als een paar mestkevers. Dan sta je elkaar aan te kijken op een manier van “leuk zo’n ouwe kar restaureren, wat een feest”! Maar de voldoening van het met elkaar slopen en met veel vallen en nog vaker weer opstaan weer opbouwen van de GMC is mij het meest bijgebleven. Het eindresultaat: Een authentiek gerestaureerd pronkstuk die weliswaar stinkt, maar hij rijdt, kan blussen en ziet er prachtig uit. Ons hele korps kan er trots op zijn!
Contact Voorzitter GMC team: Anton Reijmerink 06 51603331 E mail:
[email protected] Website (In oprichting) http://www.brandweerbreukelen.org Bankrekening: NL35INGB 0007261586
Restauratieavond: in de oneven week op maandagavond (Brouwerij 5)
Restauratieavond: in de oneven week op maandagavond (Brouwerij 5)
Oktober poffertjes maand Met het restauratieteam en automobiel brandspuit naar de kraam Joop en Lia van der Steen konden de verleiding niet weerstaan om met het personeel op de foto te gaan
In de volgende (laatste) nieuwsbrief Veel aandacht voor de sponsors en de kers op de taart; De Automobiel brandspuit op spaakwielen.
