Gk165; Gk166:1,2; Ps.18:1,9; Psalm 1; Ps.1; LB78:1,2; Opw.407; Gk146
Gefeliciteerd… als je leeft met God! 1. In de zomertijd kunnen we meestal (wat) gas terugnemen. En de meesten van ons gaan ook ‘op stap’. Een tijd om stil te staan bij de vraag wat je echt gelukkig maakt. En hoe je het beste ‘bij kunt tanken’. Psalm 1 geeft richting. 2. Psalmen zijn liederen (gebeden!) die met een snaarinstrument worden begeleid. Ook onze Heer zong ze! Psalm 1 valt met de deur in huis en drukt ons direct op het ene dat er toe doet. Er zijn maar twee manieren van leven: waarvoor kies jij? De vruchtdragende boom staat voor de goede keus. En vruchten komen dankzij de wortels en de waterstromen. Dat beeld staat voor leven in intense verbondenheid met Hem. Het kan eenzaamheid meebrengen omdat je niet meedoet met de ‘kring van spotters’ maar alleen zo kom je tot je bestemming. De andere keus leidt tot niets. Kaf in de wind: weg…. 3. Psalm 1 is een mooie psalm maar roept ook vragen op. Vs.1 en Evangelisatiewerk (1)? Wat als je niet altijd ziet hoe het werkt dat (vs.3) ‘alles wat je doet tot bloei komt’ (2)? Waarom lijken veel ongelovige mensen gelukkig en is hun leven soms zo aantrekkelijk (3)? Waarom lukt het vaak niet om dichtbij de Here God te leven en je ‘dag en nacht te verdiepen in zijn wet’ (4)? 1: doe zoals Jezus. Hij ging met iedereen om maar identificeerde zich niet met hen en de zonde. 2: ‘bloeien’ gaat ten diepste om Gods liefde en zijn Zegen. 3: als je zelf met God leeft weet je van het verschil. Zij kunnen dat (nog) niet weten en stellen zich tevreden met ‘namaak-goden’. 4: tsja, misschien moeten we dieper ‘boren’ met onze wortels naar de Bron en ons verbinden met Hem: ‘geworteld in Hem en zijn liefde’ (Ef.3,17-18), zodat wij gaan bloeien (Gal.5)! Blijf (psalmen) bidden en kijk hoe Hij zelf leefde met zijn Vader en de Schrift. Zo tank je bij en vind je het echte geluk! Psalm 1 (slot!) maakt duidelijk dat de Here God zijn kinderen kent, rechtvaardigt en liefheeft. Gefeliciteerd als je leeft met God; waar kies jij voor?
Gesprekspunt, kindfragment, citaten, bijbelrooster 1. Zomertijd… is het voor jou/u ook ‘groeitijd’? Geniet van Hem en bloei! 2. voor de kinderen: wel eens zo’n h . le gr . te b . . m gez . . n? Weet jij hoe het er onder de gr . nd uitziet? Vra . g thu . s eens naar Ps.1. G . . . . . . s! 3. ‘Psalm 1 is waarschijnlijk bedoeld als inleiding op het gehele Psalter. Dit wordt bevestigd door het feit dat de meest betrouwbare handschriften bij Hand.13,33 spreken over de eerste Psalm, terwijl daar de tweede bedoeld is. Zo is Psalm 1 wel genoemd ‘het voorwoord van de heilige Geest’ (Hiëronymus) en ook wel ‘het waardige portaal van de majestueuze kathedraal van het gebed’. Voorafgaand aan de binnenvoering in de rijke gebedsomgang met de HERE, wordt de gelovige eerst voor de fundamentele zaak geplaatst, dat de trouw van de HERE is over degenen die zich van harte hechten aan zijn Woord en zich verre houden van een leven in het kwade’
4. (nav ‘de rechtvaardige’) ‘begrippen als vergeving en verzoening zijn meer rechtstreeks toegankelijk dan rechtvaardiging. Toch is de werkelijkheid die met de term rechtvaardiging wordt uitgedrukt zo mogelijk nog fundamenteler van aard. Rechtvaardiging drukt namelijk niet slechts uit dat iets van mij weggedaan of hersteld wordt (zoals bij resp. vergeving en verzoening), maar dat ikzelf op mijn voeten gezet word en een nieuwe identiteit krijg. Gerechtvaardigd zijn wil zeggen: er mogen zijn voor God en de mensen. Met een beroemd geworden paradoxale formulering kan Paulus ergens zelfs spreken over God die ‘de goddeloze rechtvaardigt’ (Rom.4,5). Mensen die t.o. God geen been hebben om op te staan vanwege het kwaad dat ze hebben aangericht worden nochtans niet slechts vrijgesproken, maar ook voor zuiver op de graat gehouden’
5. Bijbelrooster: zondag Deut.30; maandag Lev.18:1-5; dinsdag Spr.1:1-19 + Mat.6:24; woensdag Spr.4:10-27; donderdag Joh.15:1-17; vrijdag Ef.3:14-21 (17); zaterdag over rechtvaardiging: Rom.3:21-26 (24) + Rom.4:5.25. Liefhebbers: Deut.28; Ps.73; Ps.19; Ps.119; Gen.2:10 + Jes.58:11 + Op.22:1-2; Luc.5:16; Mat.7:24-27
Ds.G.J.Klapwijk, Zwolle-Berkum, 19 juli ’15
Gk165; Gk166:1,2; Ps.18:1,9; Psalm 1; Ps.1; LB78:1,2; Opw.407; Gk146
Gefeliciteerd… als je leeft met God! Ik ben begonnen met een praatje met de kinderen over de dikste boom in Nederland. (gegoogeld enzo)… Uiteindelijk ook verteld over miljoenen kanaaltjes in een boom die het water verplaatsen… En dan zeggen dat wij in Psalm 1 met een boom vergeleken worden (maak er wat van ;-)
Blok 1. De zomertijd is voor een aantal van u precies hetzelfde als de rest van het jaar. Als je niet meer in het arbeidsproces zit, dan veranderen de dingen. Maar zelfs dan is het toch wat anders. Wat het weer betreft bijvoorbeeld. Of het feit dat de kinderen en kleinkinderen op vakantie gaan en je weer blij bent als ze allemaal weer veilig terugkomen… Maar voor heel wat van ons is de zomertijd anders omdat je werk en vergaderingen even kunt laten voor wat het is. Of je schoolboeken ver weg in een hoek en bezig met vakantiewerk en/of op vakantie gaan. Allemaal lekker wat anders dan anders. Daarom is het ook zo leuk, denk ik….. Het kan ook een spannende tijd zijn. Mensen worden ziek in de vakantie.. Alle opgebouwde spanning komt er uit. Of mensen komen er aan toe om weer eens stil te staan bij hoe ze in het leven staan. Je komt tot rust, tot bezinning.
En dan ook juist alle onvrede de kop opsteken. Een gedachte, een gevoel waar je tijdens de drukte van het seizoen nog wel wat omheen kunt komt dubbel zo hard binnen tijdens de vakantie. Je trekt anders met elkaar op. Er is minder afleiding. Je zit meer dan anders steeds ‘op elkaars lip’. Voor de een lastig. Voor de ander heerlijk. Je kunt weer bijtanken en soms voel je een diep gevoel van geluk en tevredenheid. Wat kan het leven goed zijn in deze periode! Je kijkt terug, je kijkt vooruit. Je vraag je af hoe het met je gaat… Is dit het nu? Ben ik gelukkig? Geeft dit leven voldoening? Moet het roer om? Ken je het…? Dat dit soort vragen zomers wat makkelijker boven komen? Ik zal niet teveel uitweiden maar zelf heb ik dat altijd wel een beetje. Hoe ga ik weer opstarten? Waar wil ik het graag over hebben? Hoe ga ik dat doen? Doe ik het op een goeie manier? Het lijkt me in elk geval mooi om, voordat ik aan een serie begin, eens wat stil te staan bij een aantal psalmen. En ach, laten we dan maar beginnen bij Psalm 1… Een duidelijke, mooie, directe psalm met een mooi beeld over een boom. En ook een psalm die ons kan helpen bij ons nadenken over onszelf, de wereld. Die het heeft over het echte geluk. Die je helpt te zoeken op de goeie plek als je weer eens ‘bij wilt tanken’! Blok 2. Psalmen.. We hebben er 150 van. Ken je ze een beetje? Hoeveel denk je? Wat is een psalm precies? Het Griekse woord Psalloo… staat voor zingen/bidden onder begeleiding van een snaarinstrument… Het zijn dus gebeden, en er zijn er nogal wat van David. Alle situaties van het leven komen aan de orde. Blijdschap, angst, geklaag, onrust, verlangen, dankbaarheid: alles komt aan de orde. Omdat de psalmdichters, net als wij, van alles meemaken en daarop reageren. In gebed. Richting de Here God. Door alle eeuwen heen. Reden om de psalmen niet kwijt te willen raken. Het is toch bijzonder om te beseffen dat de Here Jezus Psalm 1 ook kende en gezongen heeft. Niet zo vreemd dat van het hele O.T. de Psalmen in het N.T. het meest geciteerd worden. En Psalm 1 is dan de eerste, die die rij van 150 opent. Die psalm begint nog niet over de ellende die een mens mee kan maken. Het lijkt wel alsof de opening over iets anders moet gaan. Over de vraag hoe jij in het leven wil staan. Wat het meest diep, het meest belangrijke voor je is. Tijdens het seizoen maar ook in vakantietijd. En wat is deze psalm dan duidelijk en helder! Alle nuance’s vallen even weg: er zijn maar 2 wegen om te gaan. Een leven in verbondenheid met God of een leven zonder geloof in Hem. En dat wordt in een mooi beeld naar voren gebracht. Het beeld van een boom. En wat kan dat een mooi plaatje opleveren!
Zo’n grote boom, in deze tijd vol blad, vol vruchten. Tenminste, als het goed gaat met de boom. Als er geen sprake is van ziekte, of van gebrek aan water of zonlicht. Nou, daar weten wij alles van. Als het een paar dagen droog is en de zon stevig schijnt, dan kijken we benauwd naar de bloemen, struiken en het gras in de tuin. Laat staan als je vanwege je beroep afhankelijk bent van het weer. Het gras dat nodig is als kuilvoer straks in de winter moet nu groeien…. En hoe mooi is het als je de tulpen in de vaas vergeten bent en je doet er dan weer water bij…. Je ziet het bijna gebeuren… Slaphangende koppies staan weer fier overeind.
Ja, je beseft dat er ook heel veel gebeurt in het onzichtbare. Onder de grond, of achter de schors. Zeer ingewikkeld en prachtig als je kenners daarover hoort. Zo’n wortelpartij. Je ziet heel wat boven de grond maar wat zit er ook veel onder de grond!
In de Bijbel wordt het beeld ook veel vaker gebruikt. Letterlijk over bomen, planten en struiken: in het paradijs gaat het al over de rivieren die de paradijstuin bevloeien. En in Openbaringen gaat het ook over vruchtdragende bomen. En vanuit dit beeld ook heel vaak, net als in Ps.1, het beeld dat je je moet verbinden, dat je je moet wortelen. Zo wordt het volk Israel regelmatig vergeleken met een wijngaard (Jes.5) en worden we in Johannes 15 opgeroepen om ons te verbinden met onze Heiland om vrucht te kunnen dragen.
En in Psalm 1 betekent het ook natuurlijk dat je pas echt tot bloei komt als je gelooft in God. Als je je verbindt met Hem.
Als dat je diepe vreugde, je diepe geluk wordt. Bij U Heer is het goed. Uw liefde is beter dan al het andere. En je dan niet laten afleiden door al dat andere wat er zo vaak is op aarde. Dat kan ook betekenen dat je in deze wereld wel eens wat alleen komt te staan. Omdat heel veel mensen zo niet in het leven staan. Ook niet in de eigen kring om je heen. De ‘spotters’ uit Psalm 1 zijn waarschijnlijk gewoon mede-Israelieten. Je broers en zussen uit het volk, die totaal anders in het leven staan. Het begint bij onverschilligheid en het eindigt vaak bij overmoed, bij spot. ‘Ach, jij altijd, met je vroom gepraat….. Zo kun je toch niet leven’. Het kan dus eenzaamheid opleveren als je de weg gaat van de gehoorzaamheid. Als je wel, koste wat het kost, wil leven als kind van God. Dat wordt direct al duidelijk gemaakt in deze eerste psalm. Het is een radicale keus, als je wilt leven voor God. En je zult ontdekken, steeds opnieuw, dat niet iedereen deze keus maakt. En dat zelfs in jezelf deze keus telkens weer onder druk komt te staan. Wij zijn meestal niet helemaal de bloeiende boom of helemaal de spotter…. Maar door heel de psalm heen wordt heel duidelijk dat alleen deze verbondenheid met God, dit geloof, je tot je bestemming brengt. Alleen zo kun je een mooie boom worden, vol met vruchten. Alleen luisterend naar je Schepper, kun je tot je bestemming komen. Alleen daar kun je je echte geluk vinden. Besef je dit? Voel je het zo? Is het er bij ons? Deze geloofservaring? In elk geval wordt in deze psalm ook duidelijk gemaakt wat het alternatief is. Het kan wel heel wat lijken, je leven hier op aarde, maar zonder geloof in God blijft er niets van over. Als kaf in de wind… Je kent het beeld misschien. Behalve alle graankorrels komt er ook heel wat stof en vliesjes mee bij de graanoogst. En dan wordt het soms in de wind gegooid zodat alles wegwaait behalve de zwaardere korrels. Los van God. Je wordt weggevaagd. Alles wat over blijft is een dode boom. Je leven, hoeveel het ook leek, is vruchteloos gebleken….
Wat een uitnodiging van deze psalmdichter om het geluk te zoeken, daar waar het te vinden is! Wat een heldere start, zo in het psalmboek. Nou, je weet het als je deze psalm gezien hebt…. Het ware geluk, echt bijtanken… dat kan als je leeft met Hem!
Blok 3. En toch… als je nog eens goed kijkt naar deze psalm en goed nadenkt over je eigen leven. Over hoe we het in de kerk met elkaar doen, dan komen er wel vragen omhoog. Ik noem er 4 en ga daarna erop in. Vraag 1. Is het niet typisch O.T.-isch zoals deze psalm start? Ga niet om met ongelovigen! Voor mijn gevoel zijn we als kerk juist steeds meer gericht geraakt op de niet-gelovige mensen in onze omgeving. Onze EC-leden en onze missionaire gerichtheid: wat doet het met hen en met ons, zo’n oproep om de spotters te mijden? Dat klopt toch niet? Zo doe je het vandaag toch juist niet? Is dat nou het verschil tussen het O.T. en het N.T.? Vraag 2. Erg confronterend kan de conclusie zijn uit vs.3. Als je gelooft en dus lijkt op zo’n bloeiende boom, dan ‘komt alles wat je doet tot bloei’. O ja… Dat is toch niet zo? Het is toch niet waar dat alles wat gelovige mensen doen helemaal goed gaat. Soms zie je toch juist het tegendeel: dat het je bij de handen afbreekt en dan zie je soms zelfs alle voorspoed bij al die spotters en bij hen die zich niets aan God gelegen laten liggen… Vraag 3. Zo’n beeld in Psalm 1 maakt hele droevige mensen van hen die niet geloven. Maar in de praktijk zie je soms het tegenovergestelde. Ongelovige mensen zijn zeer gelukkig en soms trekt hun levensstijl ons echt aan. Ze hoeven niets, ze moeten niets en het gaat hen goed… Wat moet ik daar mee? Vraag 4. Het staat er zo mooi in vs.2.. Vreugde vinden in de wet van de Here God, en je verdiepen daarin, dag en nacht… Hoe komt het toch dat dit bij ons zo moeizaam gaat? Wees eens eerlijk. Hoe graag lees jij in de Bijbel? Hoe leeft dat voor jou? Dag en nacht… Waarom is dit zo weerbarstig bij ons? Nu hoop ik dat er minimaal 1 vraag bij zit die voor je zelf ook leeft. Meer dan 1 is natuurlijk mooi ;-). We gaan ze bij langs.
Vraag 1: ga niet om met ongelovigen…. Ik denk zelf dat we bij heel deze psalm goed kunnen denken aan de Here Jezus. Hij lijkt heel erg op de mens die hier geschilderd wordt. De mens die luistert, dan welteverstaan. Wat ging Hij om met alle mensen, graag zelfs! Met hoeren en tollenaars, met de scherpslijpers uit de kerk die Hem te pakken wilden nemen. Zonder onderscheid. Ik hoop van harte dat je zelf echt ook omgaat met niet-gelovige mensen. Maak contact, houd van ze. En doe het dan ook op de wijze van de Here Jezus. Hij identificeerde zich nooit met de zonde of met hun spottende gedrag. Dat is waarvoor gewaarschuwd wordt in Psalm 1. Dat je niet onderdeel wordt van hen en op dezelfde manier in het leven gaat staan. Nou, dat kun je dan voor jezelf checken. Je teamgenoten geloven niet, je klasgenoten, je collega’s, je buren… Nou, hoe gaat dat dan? Ben en doe jij precies hetzelfde als zij? Maak je je druk over dezelfde dingen? Als leven in verbondenheid met je Heer jouw verlangen is dan kun je geen ‘ja’ zeggen op deze vragen. Dan ben je anders. Terwijl je juist (doen!) wel met hen omgaat. Laten we ons bemoeien met mensen die de Here God niet kennen en ons niet laten infecteren door hun ongelovige houding en gedrag. Vraag 2: Je gelooft maar je hebt helemaal niet het gevoel dat je helemaal tot bloei komt en dat alles lukt wat je doet. Sterker nog: je bent tegen zo’n welvaartsgeloof! Hoe zit dat dan? Eerst moet je beseffen dat er verschil zit tussen het O.T. en het N.T. als het gaat om voorspoed. Het geloof in de Here God betekende in het O.T. dat je in een land ‘vloeiende van melk en honing’ terecht zou komen. Dat was toen Gods concrete belofte en dat suddert in het O.T. door. Daarom was het zo erg dat het volk in ballingschap terecht kwam: wat zullen ze dat gevoeld hebben! In het N.T. zien we dat Gods Zegen een andere inhoud krijgt. In Rom.8 wordt dat duidelijk beschreven. Wat er ook gebeurt: vervolging, de dood, ellende… Niemand kan je uit Gods hand rukken! Dat is de ECHTE Zegen. Maar ook over Gods Zegen in het O.T. en hier specifiek in Ps.1 kun je nog wel wat meer zeggen. ‘Tot bloei komen’… heeft uiteindelijk altijd, ook in het O.T.!, te maken met het feit dat Gods goedheid, Gods zegen er is over je leven. Ook in het O.T. gaat het nooit om welvaart op zichzelf. Het is altijd welvaart die je uit Gods hand ontvangt. En als die welvaart er niet is, dan nog is daar Gods liefde voor je. En die zin kom je dan toch tot bloei. Tot je bestemming. Want je mag leven als kind van de Here God. En nu we in het N.T. Gods gunst en liefde in Jezus Christus zo goed hebben leren kennen, kunnen we in het N.T. nog wat meer hebben als in het O.T., als het leven niet alleen maar voorspoed kent! Vraag 3. Ongelovige mensen hebben het vaak heel goed en zien er zo gelukkig uit. Je wordt zomaar jaloers want zij hebben zo’n vrij leven… Misschien helpt het volgende voorbeeld. Je leeft gelukkig in Berkum.
Je bent nog nooit ergens anders geweest en je houdt ontzettend van de mensen, van het landschap. De groene weilanden, de Vecht, noem maar op… en je houdt er niet over op richting andere mensen. Tot je een keer op vakantie geweest bent naar de zee.. .En wat vond je dat geweldig. Je kwam terug maar je kon de mensen niet zo goed overtuigen en ze begonnen weer over die mooie weilanden en die mooie dijk naar Dalfsen toe en… en … Als je de zee niet kent, weet je ook niet wat je mist. Dat herken je allemaal wel, denk ik. Iemand is ergens heel enthousiast over maar jij hebt het nooit gezien, nooit meegemaakt. Als je de vrede met God kent, écht kent, dan ervaar je iets wat dat andere te boven gaat. Wat maakt je gelukkig? Een mooie baan, die heerlijke vakantie, je gezondheid? Uiteindelijk toch zeker dat je het goed hebt, met hem/haar die zo dichtbij je staat. En zeker ook met God. Dat is een diepere dimensie! Ja, je lijkt ook op de mens die niet gelooft. Vakantie, geld, gezondheid, vriendschappen: wat kun je er blij mee zijn. Wat kan het je gelukkig maken! Maar tegelijkertijd weet je ook als kind van God hoe kwetsbaar dat kan zijn. En dat het leven met Hem anders en meer is. In elk geval ook langer duurt. Want mocht je er nog aan twijfelen, welk leven aangenamer is: het leven van de ongelovige loopt uit op niets. Het is maximaal voor die korte periode hier op aarde boeiend. Vraag 4. Waarom herken ik mezelf zo weinig in de mens die dag en nacht zijn vreugde vindt in de omgang met de Here God en zijn woorden. Ja… die vraag bleef bij mij nogal hangen deze week. Hoe kan dat toch? Druk met van alles en nog wat, duiken dan heerlijk weg in een boek en wanneer is dat boek nou de Bijbel? De wet, zoals hier gezegd in Ps.1, is veel meer dan de 10 geboden. Het zijn de boeken van Mozes. Het is het onderwijs voor het leven. En voor ons is de vertaalslag lastiger. We lezen het, begrijpen het niet altijd zo goed, weten niet altijd in welk verband iets gezegd wordt… en dan gaan we maar wat anders doen… Dat kan lastig zijn en dan die tekening van zo’n mens die zo verlangt naar de omgang met de HERE…. Psalm 1 zegt toch ook niet dat alle christenen zo zijn zoals getekend in deze psalm maar dat je te feliciteren bent als je zo in het leven staat. Het is een uitdaging, een opdracht juist! En moeten we meer discipel zijn en de discipline opbrengen om te willen leren. Te willen ontdekken. Nog dieper boren naar de bron. Zoals een boom in droge tijd heel veel energie stopt om met die wortels toch nog wat dieper te komen. Het is een kwestie van overleven! Wat we in elk geval moeten doen is bidden… Tenslotte hebben we 150 voorbeelden van gebed in het psalmenboek. Vragen om de wijsheid van de Geest en om doorzettingsvermogen. We kunnen de route ook nemen via de Here Jezus. Dat we ons richten op Hem, onze Bron. Het Woord dat mens geworden is. Gods woorden, Gods hart in eigen persoon.
En dan geloven in wat er staat in Johannes 15. Hij de wijnstok, wij de ranken. Zo kunnen er vruchten groeien in ons leven. Zoals we ook in Ef.3 kunnen lezen dat we geworteld zijn in de Here Jezus en in zijn liefde. Als een boom diep in de aarde met zijn wortels. Zo wij diep intens verbonden met onze Heiland. En als we Hem kennen, kennen we ook zijn Vader. We kunnen ook nog eens goed letten op de Here Jezus Zelf. Hij die helemaal past in het plaatje van Psalm 1. Wat was het voor Hem fijn, nodig en belangrijk om om te gaan met zijn Vader. Hij ging ’s nachts in stilte (bijv.) de berg op om te bidden. De wil te doen van zijn hemelse Vader was voor Hem het echte ‘eten en drinken’. Het ware geluk. Zo tankte Hij weer bij. Als er vrede was. Als Hij Zich geliefd wist. Als we dat gaan doen en ons echt gaan richten op Hem, dan zullen we gaan bloeien. Dan komen er vruchten, bijv. de vrucht van de Geest.
Dat is niet vaag maar heel concreet. Liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Als een boom, diep geworteld… Een plezier om naar te kijken. Fijn om zo’n mens mee te maken.
Gefeliciteerd als je zo in het leven staat. Er staat dus ook niet in de Psalm dat iedereen zo in het leven staat. Het is een uitnodiging, een oproep… Als je vreugde vindt bij God dan zul je bloeien. Als je dat doet ben je gelukkig, te feliciteren.
Tenslotte nog wat over dat woord dat opeens in de laatste twee verzen opduikt. Een soort omschrijving van de mens uit de eerste verzen: een rechtvaardige… Belangrijk hier om daar bij stil te staan. Ook om te bemoedigen. Want je zou zomaar de gedachte kunnen krijgen dat het niets met je wordt als je niet altijd zo vol bent van je God. Dat je het moet verdienen bij de Here God. Nee, een rechtvaardig mens is iemand die niet zo geweldig is maar die gerechtvaardigd wordt door God, zelfs al ben je een zondaar. Rechtvaardig is niet alleen maar dat God je je zonden vergeeft maar dat Hij je weer recht overeind zet. Dat het weer helemaal goed is, uit genade, om Jezus’ wil…. Het Psalmenboek wordt door de God van het verbond geschonken aan zijn volk. Aan hen die zijn kinderen zijn. Die Hij wil redden. Die Hij kent en liefheeft. Dat is de start bij Psalm 1. Wat hebben we een geweldige God. Laten we proberen vaak te bidden tot Hem. Te delen wat ons bezig houdt. En ons bezig houden met wat Hem bezig houdt. Waar Hij een boek vol over heeft geschreven. Psalm 1… er zijn maar 2 manieren om te leven. Er zijn dus ook maar 2 soorten mensen: zij die leven met God en zij die dat (nog) niet doen.
Wat e En… wat kies jij? Amen.
