VOOR GERRIT Ze zeiden dat je milder was geworden. Hij is versoepeld de laatste tijd verdomd, en schopt niet meer als vroeger. Ik ken je weinig langer dan vandaag kwam voor je vijandschap te laat maar lieve Gerrit, nu je dan voorgoed bedaard in je gedichten woont de resten uitgezaaid tussen planken nu je zonder stem, zonder koperen stem nu je navelloos, nergens je stem – kom dan dichter, met je tedere afstand grijp je vast en vertak, geef ons hier voor de laatste ondergrondse keer je donkere kus van de poëzie. Als ik ooit in dit leven wortelschiet zal het door jou zijn. Alleen op papier vinden de vogels reservenesten bouwen de mensen zichzelf een land. Ik wilde vandaag een reservedood bouwen mijn dikke, dunne, zieke Komrij om enkel de dood in op te vouwen. Ramsey Nasr 2012
avond van de poëzie 2014
geef ons hier je donkere kus van de poëzie
d www.dagloch em.nl
Aan wie ik ben In deze bundel zijn de gedichten opgenomen die door zeven stad- en streekgenoten werden gekozen en voorgedragen op de Avond van de Poëzie in de Synagoge te Lochem ter gelegenheid van de Nationale Gedichtendag op donderdag 30 januari 2014. Marike Tuin op viola da gamba verzorgde het muzikale gedeelte.
Flarden geluid herinneringen, beelden Als heen en weer schietende bewegingen hard ketsend op een muur Mijn ongeschreven gedachten, wachtend papier Het denken in mijn hoofd, niemand die er bij kan De gedachte toestaan, afpellen laagje voor laagje Zoeken naar de kern dichter bij komen Woorden geven aan wie ik ben loslaten, delen Waar de ander, anders is opnieuw betekenis krijgen Laagje voor laagje Bea Kieskamp 2013
2
3
Voor Gerrit Ze zeiden dat je milder was geworden. Hij is versoepeld de laatste tijd verdomd, en schopt niet meer als vroeger. Ik ken je weinig langer dan vandaag kwam voor je vijandschap te laat maar lieve Gerrit, nu je dan voorgoed bedaard in je gedichten woont de resten uitgezaaid tussen planken nu je zonder stem, zonder koperen stem nu je navelloos, nergens je stem – kom dan dichter, met je tedere afstand grijp je vast en vertak, geef ons hier voor de laatste ondergrondse keer je donkere kus van de poëzie. Als ik ooit in dit leven wortelschiet zal het door jou zijn. Alleen op papier vinden de vogels reservenesten bouwen de mensen zichzelf een land. Ik wilde vandaag een reservedood bouwen mijn dikke, dunne, zieke Komrij om enkel de dood in op te vouwen. Ramsey Nasr 2012 keuze: Bea Kieskamp
Het kind dat dood-geschoten is door soldaten bij Nyanga Het kind is niet dood het kind heft zijn vuist naar zijn moeder die Afrika schreeuwt de geur schreeuwt van vrijheid en heide in de townships van het omsingelde hart het kind heft zijn vuist naar zijn vader in de optocht van de generaties die Afrika schreeuwen de geur schreeuwen van gerechtigheid en bloed in de straten van zijn gewapende trots Het kind is niet dood noch bij Langa noch bij Nyanga noch bij Orlando noch bij Sharpville noch bij het politiebureau van Philippi waar het ligt met een kogel door zijn hoofd Het kind is de schaduw van de soldaten op wacht met geweren pantserwagens en knuppels het kind is aanwezig bij alle vergaderingen en wetgevingen het kind loert door de vensters van huizen en in de harten van moeders het kind dat alleen maar wilde spelen in de zon bij Nyanga is overal het kind dat een man is geworden trekt door heel Afrika het kind dat een reus is geworden trekt door de gehele wereld Zonder pas Ingrid Jonker 1960 - vert. Gerrit Komrij keuze: Bea Kieskamp
4
5
Soos van die vlerke
narratief van die parkboer
Allerliefste, ek stuur vir jou een rooiborsduif Want niemand zal ‘n boodskap wat rooi is skiet nie Ek gooi my rooiborsduif hoog in die lug en ek weet al die jagters sal dink dis die son. Kyk, my duif kom op en my duif gaan onder en waar hy vlieg daat skitter oseane en bome word groen en hy kleur my boodskap so rooi oor jou vel
oom Jakobus de Wet praat poetry ‘rondom Jerusalem is berge hier alleen by die bokke in die veld is ook berge maar rondom ons is God ek voel Hom heel aand aankom so van Akkediskloof se kant
Want my liefde reis met jou mee, my liefde moet soos ‘n engel by jou bly, soos vlerke, wit soos ‘n engel. Jy moet van my liefde bly weet soos van die vlerke waarmee jy nie kan vlieg nie Breyten Breytenbach keuze: Betsy Duwel
die begin van my was by Tattasberg bok opgepas jakhals vreet van die boud af maag toe bobbejaan vang nie, hy vat hy skeur oop hier by die heupe waar hy derms trek en vreet eers wil die myne die grond het toe vra ek: hoe kan twee mans een vrouw bestuur? toe sê hulle: oom Jakobus julle bestuur bogronds ons bestuur ondergronds toe was daar die park-se-man ‘n week lank het hy gesoebat om die jawoord te kry ou trane huil hy, óú trane maar ons sê dis onse land hoekom moet ‘n ander man ons land bestuur? sê ek weer: hoe kan twee mans een vrouw hê? wie bestuur die vrou? toe sê hulle: viennote - ons sal ‘n vienootskap wees toe sê ons as ons nie eers weet van park nie hoe weet ons nou van viennot? toe sê hulle die erwe van ons vaders moet vir ons kinders bly nou dit verstaan ons
6
7
ek het die volheid van die park my kleinkind Benjamin doen die weiwerk sy mond het my dit vanoggend gesê self gesê hy wil ‘n veeboer wees en ek is tevrede want God het vir elkeen ‘n talent ingesit saans by die staning hoef ons niks te praat nie ons weet waar gewei is waar gewei moet word dis ‘n goeie lewe oom aan ‘n kind te gee elke kind het sy eer laat ek dit maar sê dis baie smaaklik om saam met ‘n kleinkind te wees hy laat jou lag hy laat jou goed praat wat niet heeltemal toepas nie dis goed om by ‘n kind te wees want dag en nag is jy alleen hier by die staning met Christus julle praat jy kan agteroor lê en met helder oë met Hom praat jy kan maar net kyk want gees gewaar gees my bokke is deetlik gelittekenmerk: swawelstert en halfmaantjie voor winkelhaak en swawelstert by die ander oor die staat het my ‘n stoetram gegee’ ‘n vleishouerram ‘n regte prysbok onder my bokken maak ek nooit apartheid nie my bokke is een dan is die seën van die Here daar maar as ek verdeeldheid maak is daar ’n einde’
8
middagoor sak die hitte tussen die koppe vas klippe word die bloute in geblaak by die paaltjiestaning tussen ebbehout en krie dop oom Jakobus die dikke derm om en sprei niervet dun oor ‘n tak ‘die koeltetjie is maar vlak,’ brom hy langs die afgeslagte orrobok oor die radio op ‘n blik lees Cobus Bester die middagnuus ek loop agter Benjamin Cloete aan as hy die bokken veld toe vat ligvoets fynvoets stryk hy die duine oor haii-haii klap sy sweep die bokke sak die oevers in jong rivierriet kriedoring rosyntjieboom hulle’s stil gevreet Benjamin syg sag ‘n rivierwilgkoelte in en nou? vra ek ‘mevrouw kan nou ‘n sluimetjie vang’ weerloos lê die rivier oop aar in die hitte die landskap ondenkbaar sonder die bruingroen sny onverwoesbaar ouer as die oudste mensasem op klip hy voed die bokke van maak en die bokken van dood hier’s van niks te veel hier’s van niks te bitermin die berg aan die oorkant lyk soos iets wat lek teen middaguur blus dit in blou beur weg in aangetaste brons sianied sis die vygies
9
en as die son uitkyk is ek daar is ek daar in lavender blue ek kyk op my horlosie dis twintig minute voor drie en dit beteken absoluut niks nie ons dommel tussen koelte en vreet en hitte die son kantel eindelik die rante galm van blêr soos die groot bokke staning toe kom die vasgebinde lammertjies spook aan hulle riempies niks so saf soos boklam (onthou my taal) niks so soet snoetig fynbekkig weerloosogig soos boklam teen die aand se kant party kry diet party kry vreemde tiet dis grootblêr tot platblêr tot kleinverloorblêr tot mofblêr tot sanikblêr tot bederfblêr tot vererg se baasblêr die fluweel van ‘n boklam se oor glip deur my hand ‘hoe lê ek die lyne af na jou toe lief as die laat lig so kliplangs knel soos jy my rugstring afknabbel hoe bring ek jou hier lief tot langs die groot rivier dat ons die later jaar se brak en bitter weer tot liefde sedimenteer?’
teen die laatmiddagstof lammertjies en staning en bokbaarde straatjies pis en kantige kutteltjies soos diiamante het ook die drolle vorm hier twee tepeltjies, deurknielde knieë waar hulle gewei het laat hulle poep vannag die horinkies soos verhoringde vlerkies wat sou kon wees die ene engel buitendeur loop Joseph en preek doer op die kop staan hy en arms waai sy stem kom in tekste na ons aangewaai Joseph preek vir die klippe die klowe vir die rivier gaan sing hy vir die bokke die nag bid hy ‘die kind steek my soo in die skanne,’ sê oom Jakobus ‘‘n kleur kom nooit alleen nie,’ sê sy toe die rante teen skemer losraak en wegval in blou kantvalle en die plooiings omsit in vuur en amber die rivier verstil tot weerkaatsing dit raak voeltyd en voëltyd deur die geweld van kleur en riet vlieg ‘n reier stil die vallei af bontrokkies kuifkoppies sysies bondel in tossels op die grasbank langs my tent daar’s ‘n trilling van klip en rivierwilgers en riet ‘n duif in die krans val verskrik in klank
die bokke kom huis toe kort wolwit watervalle stort uit die bome
die lug raak skulp agter die nagdonker berge is die son raakgesny en begin die wit lug deurbloei
10
11
ek slaap op die wal van Die Rivier die hele nag vloei dit stil en breed by my verby soos bloed uit ‘n wond - bokant lê die gruis van sterre maak die nag haarself oop - dadelik is kleur die oerkluts kwyt Antjie Krog keuze: Betsy Duwel
Black flies Black flies on the windowsill That what we are That what we are to know Winter stole summer’s thrill And the river is cracked and cold See the sky is no man’s land A darkened plume to stay Hope he needs a humble hand Not a fox found in your place And no man is an island This I know But can’t you see Maybe you were the ocean, when I was just a stone Ben Howard keuze: Frederike Jansen
12
13
26.000 dagen
De engelbewaarder
Kinderen die mogen spelen in luchtkastelen Die echt bestaan en nooit zullen vergaan Maar vroeg of laat gaat zand vervelen Moet je daar niet blijven spelen Want je kunt ook op zoek naar de rand Van de zandbak gaan
Ik geloofde vroeger echt dat ik een engelbewaarder had Dat had mijn moeder me verteld dat dat zo was en dan geloofde je dat Het was een engel uit de hemel die op aarde gekomen was Om een iemand te beschermen waar hij engelbewaarder van was
Jong zijn dat is uitproberen, leren balanceren Blijven staan, vallen, verder gaan Je kunt volwassen willen lijken Alvast naar rijtjeshuizen kijken Maar je kunt als je telt voor hetzelfde geld Naar het eind van de wereld gaan Je hebt zo’n 26.000 dagen Tussen niets en eeuwigheid Je kunt lachen, je kunt klagen Maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt Volwassen, evenwichtig lijken, niets laten blijken Nog geen traan, maar twijfel blijft bestaan Gelukkig zijn is uit de mode Zomaar lachen streng verboden Maar je kunt ook hup voor de lol nog een keer Gewoon op je kop gaan staan Je hebt zo’n 26.000 dagen Tussen niets en eeuwigheid Je kunt lachen, je kunt klagen Maar elke dag ben je er een voor eeuwig kwijt
Ongelofelijk vond ik dat Dat ik een eigen engel had Speciaal alleen voor mij Opeens telde ik voor twee Hij liep altijd met me mee Waar ik ook was Op weg naar school, die grote hond Werd, omdat hij achter me stond Iets minder groot En als ik bij het oversteken Nog net op tijd was uitgeweken Voor een tram Kwam dat door hem Dankzij mijn engelbewaarder Mijn onzichtbare lijfwacht van hoge komaf Had ik een klein stukje hemel op aarde En een reddende engel, die me soms vleugeltjes gaf
keuze: Frederike Jansen
Ik geloofde vroeger echt Dat ik een engelbewaarder had En ik wou hem zo graag zien Wie weet lukte dat misschien Als ik heel snel in de spiegel keek
14
15
Harrie Jekkers
Soms draaide ik me pijlsnel om Stel dat ik hem betrappen kon Maar ik zag hem nooit En had ik weer een keertje pech Dan dacht ik is mijn engel weg Waar zou hij zijn? En als ik pijn had of verdriet Dacht ik: waarom helpt hij me niet? Bestaat hij wel, bestaat hij niet? En op zoek naar mijn engelbewaarder Mijn onzichtbare lijfwacht van hoge komaf Verloor ik de hemel op aarde En mijn reddende engel, die me soms vleugeltjes gaf Ik geloofde vroeger echt dat ik een engelbewaarder had
Poëziecursus Het moeilijkste bij dichten, ik vertel u geen geheim, dat is toch wel het vinden van het juiste rijmwoord. We zaten hand in hand op het terras van het restaurant-cafe. Dat rijmt wel niet, maar dat hoeft ook niet per se. Het is mooier als het wel rijmt. Voorbeeld: Ik hou van jou, ik blijf je trouw. Origineel is het niet, maar het rijmt als een tiet. Of deze:
Sinds ik niet meer geloof Dat engelbewaarders bestaan Ben ik bij gebrek aan engelen Maar achter mezelf gaan staan Harrie Jekkers
Een struise meid uit Scheemda viel voorover in de Etna. Duidelijk en luid bracht zij nog uit: ‘Heet ja!’
keuze: Frederike Jansen
Nog een: De truc mislukt, gaat jammerlijk teloor, de goochelaar pinkt een traan uit zijn oor. Naast rijm is ook het metrum van belang. Metrum heeft te maken met waar je de klemtoon legt in een gedicht. Ik hoorde laatst op de radio in de sterreclame de volgende zin:
16
17
18
19
Ik ben Karin en ik heb een druk gezin.
Hinderniszwemmen
Dat is van een heel laag niveau, Kárin-gezin. Dat metrum klopt niet. het is van een veel hoger niveau om te zeggen: Ik ben Karin en hij moet dáárin.
Wat is de discipline die wij missen? Het zwemmen in een bad met hindernissen.
Wellicht dat u zegt: ‘Karin-daarin, dat vind ik een beetje flauw’. Maar dan heeft u het niet over het metrum. Want dat is ijzersterk. Dan heeft u het over wat anders. Wat overigens ook van belang kan zijn in een gedicht. Timing bijvoorbeeld is ook heel belangrijk. Nemen we nu eens de timing van het volgende gedicht.:
Hinderniszwemmen was eens op de Spelen De vreugde van velen Maar wat zijn precies de obstakels geweest? Voetangels? Klemmen? Of plotseling klotsen? Of drijvende schotsen? Een ijselijk nummer – begeerd en gevreesd
Mijn vrouw trok de deur dicht van ons huis aan het Acaciaplein en liep naar het Rietstation. Tien minuten later vertrok haar trein richting noorderzon.
Hinderniszwemmen Waar is het gebleven? Wie waagden hun leven? Wie gingen er met de medailles vandoor? Klinken er stemmen Voor reanimatie Van deze sensatie Wij zien het al vóór ons, dus wij zijn ervoor
Dit gedicht is zeer slecht getimed, want van het Acaciaplein naar het Rietstation is zeker een halfuur lopen...
Zo’n man die op een startblok staat te zwaaien: Dag moederlief, nu ga ik naar de haaien! * Intrigerend is de lijst van sporten die aan het Olympische programma zijn ontvallen. Een keuze: Tweehandig speerwerpen, Verspringen vanuit stilstand, Touwtrekken, Steenwerpen, Knotszwaaien en Hinderniszwemmen.
Herman Finkers keuze: Henk Schmoller
Ivo de Wijs keuze: Henk Schmoller
20
21
Polsstokhoogspringen (vrouwen)
Als je geen spar kunt zijn op de top van de rots
Je denkt aan 100 000 dingen Je moet je zenuwen bedwingen Je moet het aantal passen tellen Je moet geleidelijk versnellen Je moet de spanning niet verbreken De polsstok in het putje steken Je moet actief je benen zwaaien Je moet op tijd je lichaam draaien Je moet – allicht! – de lat niet raken Je moet een zachte landing maken En verder moet je telkenmale Je broekje uit je bilnaad halen.
Wees dan een struikje in het dal – maar wees Het beste struikje langs de kant van de beek – Kun je geen boom zijn, wees dan een struik. Kun je geen snelweg zijn, wees maar een pad Kun je de zon niet zijn, wees maar een ster: Groot of klein zijn maakt voor slagen niet uit – Munt uit, in wat je ook bent. Douglas Mallock keuze: Jan Doornbos
Ivo de Wijs keuze: Henk Schmoller
22
23
Geluk is niet gewoon
Ontmaskering
Geluk is niet gewoon bewijzen van het tegendeel te over: verlies, levens geknakt pijn, die je niet wilt voelen
Ben jij de enige voor wiens ogen niet is verborgen mijn naaktheid? Kan jij het hebben, als niemand anders, dat ik geen licht heb, niet warm ben, dat ik niet mooi ben, niet veel, dat geen bron ontspringt in mijn diepte. Dat ik alleen dit gezicht heb, geen ander. Ben ik door jou, zonder schaamte, gezien, genomen, door niemand minder? Zou dat niet veel te veel waar zijn? Ken jij mij? Wie ben ik dan? Weet je mij beter dan ik?
– toch is er ook een kracht die draagt! een bron die leven geeft een stroom voorbij/vooraf aan modder en vuil een stille, felle vlam - een kracht die mensen aanspoort uit te zien of ergens iets doorbreekt en zich toont vol volheid, leven, - tranen afgewist Peter van der Schaft keuze: Jan Doornbos
Huub Oosterhuis keuze: Jan Doornbos
24
25
Waar men bang voor is Baden, mijten, jeuk, zuurheid, alarmsystemen, open plekken, hoogten, van een (geringe) hoogte springen, vaagheid, lucht, tocht en wind in het algemeen, braken, krankzinnigheid. Pijn, pleinen, wilde spinazie, straten, naalden, katten en dieren die op katten lijken, nierziekte, kippen, knoflook, meningen, het uiten van meningen of het ontvangen van lof, stof, staan. Lopen, autorijden, met de auto een kruising schuin oversteken, tolwegen, vergeten, schrammen, omhoogkijken, lucht inslikken, stikken, Engeland, Engelsen, de Engelse cultuur, bloemen. Razernij of woedend worden, onbeweeglijkheid van een gewricht, de maatschappij, overstromingen, alleen of alleenstaand blijven, oneindigheid, aanrakingen, bijen, mensen met amputaties, amputaties. Plakkerig eten, spinnen, cijfers, vuur, flauwvallen, onweer, bliksem, sterren, het heelal, asymmetrie, ataxie, wanorde, rommel, ruïnes, atoomexplosies, falen, fluiten, goud, noorderlicht, de eigen taal.
26
Eenzaamheid, zichzelf, het eigen spiegelbeeld, vliegen (in vliegtuigen), kogels en raketten, bolsjewieken, zwaartekracht, vallen, diepten, onpeilbaar water, diepe gangen, dicht bij hoge gebouwen staan. Kikkers, salamanders, boeken, planten, eigen biseksualiteit of die van anderen, mooie vrouwen, vrouwen, zich emotioneel binden aan een ander persoon, slijm, spoken of de boeman, padden. Lichaamsgeuren, lelijkheid, lelijk zijn, kanker, zwermen, hartaandoeningen, het hart in het algemeen, vlees of het eten van vlees, belachelijk worden gemaakt, nieuwe geneesmiddelen, kometen. Nieuwe ideeën, vrolijkheid, sneeuw, aangeraakt worden, moslims, de islam, de islamitische cultuur, haar, chemicaliën of het werken met chemicaliën, tijd, klokken, voedsel, kleine of gesloten ruimten. Stelen, steken en gestoken worden, bedden of naar bed gaan, begraafplaatsen, seksueel misbruik, het maken van keuzen, vertraagde, verstopte of moeizame stoelgang, ontlasting in het algemeen. Eetstokjes, clowns, vorst of ijs, kristal, computers, fietsen,
27
golven of golfachtige bewegingen, steile (overhangende) rotswanden, honden, hondsdolheid, prostituees, geslachtsziekten, bloedneuzen. Pijnlijke bewegingen van de ingewanden, demonen, menigten, fascisme, bomen, de tandarts, huidletsel of wonden, huidziekten, diabetes, drinken, dineren of conversaties tijdens het diner, de zon. Voorwerpen aan de rechterkant van het lichaam, draaikolken, duizeligheid, dubbelzien, zich in bijzijn van een ander uitkleden, huizen, huid of vacht van dieren, de straat oversteken, mismaaktheid, school. Ongelukken, de kerk, Nederland, Nederlanders, de Nederlandse taal, elektriciteit, vrijheid, braken of braaksel, gordels, borstels, spelden, een doodzonde begaan, kritiek, de dageraad, daglicht, tieners. Kennis, everzwijnen, blozen, werken of functioneren, goed nieuws, seks, seksualiteit, het vrouwelijk geslachtsorgaan, de kleur rood, koorts, kou of koude objecten, trouwen, samenwonen, lachen, kinnen, immigranten. Knieën, bruggen, oud worden, oude mensen, goede smaak, spreken in het openbaar, overvallers of overvallen worden, genieten, zonlicht, infecties, bloed, reptielen, maniakken, materialisme.
28
Griekse termen, complexe wetenschappelijke terminologie, mist, fondsen, subsidies, heiligen, heilige zaken, theologie, religie, de hel, het getal 666, preken, priesters, paarden, lange benen. Zwervers, bedelaars, shock, angst, homoseksualiteit, vuurwapens, water, kwikhoudende medicijnen, vloeistoffen, vocht, epilepsie, ovenhandschoenen, wervelstormen of orkanen, de eeuwigheid. Slapen, hypnose, de dokter, naar de dokter gaan, vis, vergif, termieten, Japan, Japanners, de Japanse cultuur, servetten, Joden en de Joodse godsdienst, blokfluiten, het vrouwelijke in zichzelf. Verslagen worden, spot, leegte of lege ruimten, personen aankijken, stelen, kamers, vermoeidheid, groenten, kosmische verschijnselen, honden, vooroverbuigen of bukken, ruitenwissers, de dood. Lepra, de kleur wit, meren, touw, gerechtelijke vervolging, analysen, syfilis, otters, lang moeten wachten, koken, straf, machines, een erectie verliezen, de kleur zwart, bijen, meningitis. Menstruatie, vastgebonden zijn, metaal, veranderingen, meteorieten,
29
stadsplattegronden, poëzie, microben, bacteriën, vuil, sponzen, herinneringen, motten of nachtvlinders, muizen, paddenstoelen. Duisternis, de nacht, mieren, mythes, verhalen, namen, valse verklaringen, glas, wolken, ziekenhuizen, thuiskomen, naaktheid, nummers, grote groepen, voertuigen, het cijfer 8, kaakchirurgie, wijnen, regen. De huiselijke omgeving, geuren, terroristen, ogen, dromen, natte dromen, slangen, aangeklampt worden, voorgeschreven geneesmiddelen, kijken, vogels, bezit, schaaldieren, de hemel, alles, de paus, papier, perversie. Verzuimen van plicht, verantwoordelijkheid, parasieten, maagden, jonge meisjes, vrijdag de dertiende, urine, plassen in de (ingebeelde) aanwezigheid van anderen, erfelijkheid of erfelijke ziekten, luizen, poppen. Ingebeelde misdaden of zondigen in het openbaar, kinderen, kale en kalende mannen, kaal worden, armoede, eten, slikken, opgegeten worden, een penis (vooral in erecte toestand), het woord penis, medicijnen innemen. Daglicht, zonneschijn, zoenen of gezoend worden, verliefdheid, filosofie, fobieën, de telefoon, de eigen stem of stemmen in het algemeen,
30
licht of schittering, denken, tuberculose, grafstenen, rolgordijnen. Rijkdom, regen, knikken, baarden, polio, politici, bestraffing, de kleur paars, alcohol, rectale aandoeningen, de endeldarm, voortgang, stotteren, pokken, China, Chinezen, de Chinese cultuur. Met veren gekieteld worden, marionetten, vuur, röntgenstraling, geslagen worden met een stok, rimpels, Halloween, satan, gitaren, schurft, schaduwen, Rusland, Russen, de Russische taal. Aangestaard worden, blind worden, haaien, lichtflitsen, de maan, in staat van ontbinding verkerende wezens, roltrappen, schuifdeuren, het lezen of uitspreken van lange woorden, linkshandigheid. Treinen, treinsporen, treinreizen, conducteurs, bibliotheken, creditcards, schoonouders, beoordeeld worden, afhankelijkheid, kunstenaars, sperma, wespen, opstaan, lopen, symboliek, symmetrie, tafelkleden. Voorspelbaarheid, een ander mishagen, irriteren of in verlegenheid brengen door het eigen voorkomen, gelaatsuitdrukkingen, levend begraven worden, besmettelijkheid, stieren, technologie, een (mismaakt) kind baren.
31
Tetanus, Duitsers, Duitsland, de Duitse cultuur, zitten, de zee, sterven en zaken die aan sterven doen denken, theaters, hitte of warmte, plastische chirurgie, blijvend letsel, beven, agressie, het getal 13. Injecties, tirannen, ziektekiemen, zich aankleden, verkrachting, geiten, Walen, heksen, hekserij, de kleur geel, het woord geel, droogte, bossen, scheermessen, jaloezie, God, goden, lintwormen. Maria Barnas
Mijn kind, wees blij en wil niet schreien.
Het lachen is een beter vogel. Laat zoele wind je tranen drogen En ’t zonlicht met je haren vrijen. En houd je hoofdje achterover. Denk aan de vogels die in hoge En zachte, warme wolken wonen, Al zijn die bomen zonder lover. En vrees je, wandlend na een regen Dat druppels die aan takken wieglen Verkillend op je wangen vallen En zo op tranen zouden lijken.
keuze: Lyde de Graaf
Mijn kind, houd dan het hoofd gebogen En zie op natte straten spieglen De wolken, in een vager hemel. Maar niettemin een even hoge. Laat mij het duister en de nevel. W.F. Hermans keuze: Maria Geluk
32
33
Weerzien
Meisje
Hoe de mensen, hoe deze mensen, hoe een man en een vrouw na jaren elkaar – hoe na jaren deze mensen elkaar zullen zien, harnas van vroeger over het sleets lichaam, hoe in hun botten moeheid en deceptie jaar na jaar kerven.
Op en neer hoog, laag ja, broer daar beneden toen ik 2 jaar oud was durfde ik ook nog niet maar nu… hoog, laag op, neer hoog hoger hoogst naar de zon, naar de maan armen hoog, benen hoog ik kan wel wonen in die boom daar laag ik ben als de vogels ik zie kleuren de regenboog dichtbij of droom ik soms hoog en weer laag straks op mijn fiets soms val ik, maar bijna nooit hoog, laag op en neer adem adem
Hoe mensen, door afscheid op afscheid gestriemd en geslagen, het kijken verdragen in de laatste smalle kier die de tijd hen laat, in laat licht ontluisterd. Dat ligt aan de ogen; genadig wrikt tovenaar geheugen aan de deur van de tijd; ontzien in het zien (weggeblazen heupen, dood haar). Die daar staan ontstaan voor elkaar bedrieglijkerwijs in vijvers van vroeger. Zij bieden elkaar een diep water, hier. Zo zien een man en een vrouw na jaren elkaar of niet of anders. Vuur Anna Enquist keuze: Maria Geluk
en als ik 4 ben ga ik naar de basisschool Maria Geluk
34
35
Uitgave: Stichting Dag Lochem,2014 Vormgeving: Roelof Wullink Foto: Kijkduin 31 december 2009 Gebruikte letter: ff Quadraat van Fred Smeijers Druk en afwerking: Drukkerij Lammerdink, Lochem
36
