Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hotel Management School Maastricht | nummer 44 | april 2015
In dit nummer | Net als je moeder naar HMSM | Peter Klosse over smaak | Hotello's in het buitenland | Rik Hüsken te gast in THCB
1
3
Het ego van Pim
5
door Karin Kleijnen
Pim Pelser [F 2005] is Hotello of the Year 2015. Pim heeft behoorlijk wat te melden. Over vitamines, zijn ego en sociaal doen. ‘Mensen leggen steeds vaker de focus op halen, halen, halen. Ik geloof dat je meer moet geven.’ Pim Pelser, thinker outside the container? ‘Beslist. Ik probeer altijd anders te denken dan anderen. Niet hetzelfde te doen als wat we altijd al deden. Mijn onderneming heet niet voor niets Brandvitamins. Merkvitaminen. Ik vind dat merken continu vitaal moeten zijn. Zich continu moeten afvragen waarom ze op deze wereld zijn. Voor onze klanten gaan we uit van de behoeftes van hun doelgroep en gebruikersgroep. Waar lopen ze tegenaan? We bedenken oplossingen voor diensten, producten en concepten. We bieden inspiratie en een groot netwerk. Abstract? Ik ben geen poffertjesbakker, dan had ik wel gezegd: ik bak poffertjes.’
Kom je in je werk ook het begrip ‘gastvrijheid’ tegen? ‘Gastvrijheid is cruciaal in wat ik doe. De klant centraal zetten, dat is nogal wat. Dat wordt wel vaak beloofd, maar daadwerkelijk doen is een tweede. Zonder gasten in de hotellerie of klanten in het bedrijfsleven kun je het schudden. De hotelschool heeft mij een brede kennis meegegeven op het gebied van marketing, sales, finance en communicatie. Belangrijke facetten van ondernemerschap.’ Ego toch wel gestreeld door de verkiezing? ‘Je ego is een onderdeel van jezelf. Moet je je ego juist
gebruiken om carrière te maken, te groeien, mensen te helpen, of moet je zo ver mogelijk van je eigen ego wegblijven? Ik denk dat je je ego moet inzetten als gesprekspartner, als kompas, doe ik het juiste met wat ik doe? De nominatie gaat niet om mij. Het gaat om DoSocial, een van de onderdelen van Brandvitamins. Samen met twaalf partners investeren we uren en geld in het bedenken en mogelijk maken van sociale initiatieven die een structurele bijdrage leveren aan het bestrijden van eenzaamheid bij ouderen. De wijk is ons werkgebied. We bouwen er ontmoetingstuinen, pimpen cafés op, trainen mensen die high teas kunnen geven, zetten wijkcentra op. Alles, om eenzame ★ | Fundament pagina 1
★ | In the Picture www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
PIM PELSER Leeftijd: 34 Woonplaats: Amsterdam Getrouwd: met Lonneke de Jong [F 2006] Eigen onderneming: Brandvitamins, projectbureau voor het verbinden van mensen, concepten en merken. Gestart in 2012 samen met Erik Driessen [F 1990, † 2013] Hotello of the Year 2015 vanwege: zijn initiatief DoSocial Favoriete quote: ‘If you think adventure is dangerous, try routine; it’s lethal.’ Paulo Coelho Twitter: @LetsDoSocial
ouderen bij elkaar te brengen. Om ze een fijne dag te bezorgen. Ik doe dit omdat ik erin geloof. Omdat ik geloof in lokaal iets doen. Omdat mijn ouders mij gastvrijheid met de paplepel hebben ingegoten. Zorgen, iets doen voor anderen, zo ben ik opgegroeid. Ik hoop dat DoSocial heel groot wordt.’ Wie betaalt dat allemaal? ‘We krijgen nul subsidie. Onze partners betalen een jaarfee waaruit onder andere ook het bedrijfsbureau betaald wordt. We hopen dat DoSocial uiteindelijk een mvo-module wordt binnen ieder bedrijf waarmee alle medewerkers hun bijdrage kunnen leveren aan een sociaal Nederland. Dat er straks in het mvo-rapport van een van onze partners staat: wij zijn partner van DoSocial en hebben met onze 2000 medewerkers dit jaar 16.000 uren geïnvesteerd in sociale initiatieven.’ Kan iedereen meedoen aan DoSocial? ‘Jazeker, ik wil zelfs alle hotello’s hier oproepen om mee te doen, in welke vorm dan ook. Ik geloof er heilig in dat iedereen wat te geven heeft. Dat kan iets kleins zijn, tijd, expertise, een netwerk. Om dat alles te bundelen, hebben we www.socialevoorraadkast.nl in het leven geroepen. Een online sociale marktplaats die vraag en aanbod bij elkaar brengt. Denk eens na
wat je te geven hebt, want je krijgt er zo ontzettend veel voor terug. Een collega van mij heeft er drie dagen consultancy in gestopt. Hij werd er helemaal blij van. Vond het geweldig. We hebben nu ook onze eigen DoSocial-wijn ‘Viva la Vida’ bedacht. Zou het niet mooi zijn als alle hotels deze wijn op de kaart zetten? Met een percentage van de opbrengst kunnen wij weer sociale initiatieven genereren.’
HOTELLO OF THE YEAR
Wie zou jij willen nomineren voor Hotello of the Year 2016? ‘Hugo Potharst, fotograaf, innovator en trendwatcher eten en drinken. Omdat hij zichzelf volledig als onderdeel van het aardse systeem ziet en overal kritisch naar kijkt. We hebben boeken vol geschreven over circulaire economie, cradle to cradle en de experience economy. Hugo is alweer twee boeken verder. Ik voorspel dat Hugo een nieuwe beweging met een eigen levensvisie gaat opzetten. Een beweging waar delen, eerlijkheid en genot bij elkaar komen. Niet praten maar doen. Ik kan nog veel van hem leren.’ ★
binnen het jaarthema. Het jaarthema
The Hotello of the Year Award is de prijs die jaarlijks wordt toegekend aan een alumnus van een erkende Hoge Hotelschoolopleiding in Nederland voor meest onderscheidende prestatie 2015: ‘EGO - Use it or lose it’. Pim kreeg de award uitgereikt tijdens het HotelloTOP Year Event 2015, dat op 14 januari plaatsvond in de Amsterdamse RAI. Met bijna 60% van de stemmen van de aanwezigen liet Pim zijn medefinalisten Tim Loonen [F 2012] en Jeannette Spiering [HDH 1982] achter zich. Pim won de award door zijn werk bij DoSocial.
★ | Fundament pagina 2
★ | In de Genen www.hotelschoolmaastricht.nl
Guusje Steenbeek en moeder Anita van Winden door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Je kent er vast wel eentje. Zo’n familie waar iedereen medicijnen studeert. Het lijkt in de genen te zitten. Wij gingen op onderzoek uit. Wat blijkt? Ook het Hotelschool DNA komt in families voor. Guusje Steenbeek is eerstejaars student. Ze is de dochter van Anita van Winden [F 1989]. In deze editie vertellen Guusje en Anita over twee generaties Hotelschool.
Dat Guusje voor de Hotelschool koos, heeft te maken met haar moeder. Haar moeder heeft haar geïnspireerd. Ze vertelt: ‘Ik hou van samenwerken, innovatief denken en heb veel baantjes gehad in de gastvrijheidsbranche. Thuis hebben we bovendien een B&B. Daar heb ik altijd veel voor gedaan. Ook de buitenlandse stage en het brede karakter van de opleiding spreken mij aan.’ Zelf is Anita niet werkzaam in de horeca. Ze werkt als reisspecialist, studeerde daarnaast Chinese Geneeskunde en heeft sinds 3 jaar haar eigen acupunctuurpraktijk.
Maastricht voelt als thuis
Anita koos voor de Hotelschool nadat ze was uitgeloot voor diergeneeskunde. Het was haar tweede keus. ‘Ik vond het een mooie, internationaal georiënteerde opleiding waarmee je heel veel kanten op kon. Het leek me leuk om veel te reizen en voor grote touroperators hotels in te gaan kopen. Dat heb ik na het behalen van mijn Funda ook lang gedaan.’ Ze koos voor Maastricht vanwege de kleinschaligheid, het kasteel en de gezellige bar. Bovendien wilde ze zover mogelijk van haar ouders gaan wonen.’ Guusje geeft aan dat ze net als haar moeder ook Den Haag heeft overwogen. Maar in Maastricht voelde zij zich het meest thuis.
De sfeer toen en nu
Het verbaast Anita niet dat Guusje voor de Hotelschool koos. ‘Ik heb altijd gedacht dat ze een perfecte
leidinggevende zou kunnen worden. Mijn verhalen hebben Guusje een bepaald beeld gegeven van Maastricht, maar er is veel veranderd. De campus is vele malen groter dan in mijn tijd. Het Teaching Hotel is een prachtige verrijking. De sfeer in mijn tijd was anders. Er was geen iPhone, geen sociale media en geen ov-jaarkaart. De school lijkt zakelijker dan toen, afstandelijker. Het kleinschalige, intieme karakter is er vanaf. De Hotelschool is niet langer weggelegd voor de happy-few. Studenten doen ook minder samen. Wij kookten op zondag een gezamenlijk zondagsdiner en we ontbeten samen in de ‘broodkelder’. Per gang was er één telefoon. Nu gaan studenten hun eigen weg. Het is individualistischer en in het weekend is de campus verlaten.’ Guusje deelt het gevoel van haar moeder. ‘Ik vind het soms best wel tegenvallen en heb twijfels of dit wel echt iets voor mij is. Ik moet soms wennen aan de mentaliteit die er heerst. Ik voel me op de één of andere manier nog niet helemaal thuis. Gelukkig zijn er ook veel dingen die me wel aanspreken, zoals het interactieve van de opleiding met veel samenwerken en het representatieve karakter. De opleiding dwingt je om je blik vooruit te richten. Dat spreekt me aan.’
En het broertje van Guusje
bondgenoten. ‘Maar wanneer ik met moeder praat of grap over de Hotelschool, de stages en de praktijk, voelt mijn broertje zich niet buitengesloten. Hij is 16 jaar en weet nog niet wat hij wil. Hij werkt zelf in de horeca en is veel bezig met koken, wie weet…’, vertelt Guusje.
Ouderlijk advies
Anita stimuleert Guusje om bij zichzelf te blijven. Dat was het advies dat ze meegaf voor de ontgroening en zo luidt het nog steeds. ‘Ondanks dat er veel is veranderd, is de verleiding op de Hotelschool groot om dingen te doen omdat iedereen ze doet. Om vooral niet af te wijken van de groep. Zoals A-tijd lopen voor een dispuut waar je eigenlijk niet bij wilt horen. Het is geweldig als je de kracht hebt, de zelfverzekerdheid om gewoon dat te kiezen wat bij jou past en om ‘nee’ te kunnen zeggen tegen dingen waar je je niet goed bij voelt. Dat is een heel belangrijke basis voor een leuke studententijd.’ En als Guusje later zelf kinderen heeft? ‘Dan luidt mijn advies om vooral ook te kijken of je het zelf ook leuk vindt; laat je niet leiden door de verhalen van één persoon. Kijk ook naar de toekomst en of de opleiding daar wel mee te maken heeft. Maar vooral: doe wat je leuk vindt!’ ★
In de verhalen van Guusje herkent Anita de Hotelschool niet altijd. ‘De Hotelschool hoorde destijds niet echt bij de stad. Ook toen ik eenmaal in de stad woonde, bleef de bar van Amphitryon ons thuis.’ Toch hebben Anita en Guusje ook genoeg te delen. Het maakt ze ★ | Fundament pagina 3
★ |Te gast in THCB www.hotelschoolmaastricht.nl
door Rik Hüsken [F 1989]
Breakfast served in the room Rik Hüsken [F 1989], mede-eigenaar van Conferentiehotel Kapellerput in het Brabantse Heeze, verblijft samen met Nicole Elbers in kamer 24 Heart, ontworpen door D/Dock. Rik vertelt over zijn ervaring in het Teaching Hotel Château Bethlehem. Zaterdagochtend, kwart over tien, zes graden Celsius. Wie A zegt moet ook B zeggen, dus stap ik op mijn fiets en zet koers richting Maastricht. Een diner en overnachting in het Teaching Hotel liggen in het verschiet. Met als mooi sluitstuk een ontbijt ‘préparation à table’ in hotelkamer #24. Maar eerst fietsen. Iets meer dan 90 kilometer voor de boeg, het wachten is op het zonnetje dat nog verscholen zit achter een grijze lucht. De gps wijst mij de weg en al snel nemen mijn gedachten de vrije loop. Terug naar de hotelschooltijd, toen was fietsen al een mooie hobby. De route van en naar Maastricht is bekend terrein, zo af en toe moest ik toch een weekendje naar mijn ouders, bijpraten over het wel en wee. Dat ik nu weer door de poort de binnenplaats zal oprijden brengt herinneringen boven aan de opening van het kasteel in november 1995, destijds verbouwd tot domein van de docenten. De barcommissie van Amphitryon vond het een goed idee om een bijdrage te leveren. Daarvoor zou er per fiets champagne worden gehaald in Reims. Gelukkig was er een ploegleiderswagen om de magnums te vervoeren. Ook de Tour Culinair [2011] en de Expeditie Mont Ventoux [2014] wegens de 50ste verjaardag van studievriend Frank van Dijk [F 1991], brachten mij op de fiets naar het Teaching Hotel. Mooie herinneringen, genoeg gemijmerd. Doorfietsen om op tijd te zijn voor de meer dan hartelijke ontvangst door Leonne Huveners en mijn geliefde Nicole. Met, wat naar later blijkt, een heerlijk koel flesje Brand bier.
Wil je ook slapen in ons Teaching Hotel?
Aangezien #24 over een keuken beschikt en het Teaching Hotel een weergave van een ‘echt’ hotel moet zijn, had ik op de valreep nog wat wensen doorgegeven. Een tafel in restaurant L’Étoile de Bethlehem om kwart voor acht. ‘Natuurlijk is dat mogelijk, van harte welkom en bijgaand alvast het menu’ werd mij meegedeeld. Ook een ontbijt met een eitje naar wens bereid in #24 op zondagochtend zou geregeld worden. En zonder dat ik hoefde te vragen kon mijn fiets achter slot en grendel gestald worden, perfecte service. Erg prettig dat de studente-receptioniste ons voorging naar de kamer. Als vanzelfsprekend nam ze een deel van de bagage over. In de gangen kregen we uitleg over het hotelconcept, hoorden we dat ze zelf een nachtje in het hotel had geslapen en wat haar favoriete kamer is. Met de personal touch zit het wel goed!
wat door de print op de kamerdeur wordt versterkt. Een kamer waar je je direct in thuis voelt!
D/Dock heeft een mooie kamer ontworpen. Centraal in het midden een fraai keukenblok. Aan het ruime barblad met een opvallend rood-wit geblokt tafellaken is het op de hoge krukken goed toeven. Links daarvan een wand die als afscheiding tussen keuken en slaapkamer fungeert; dat biedt voldoende privacy en zo ervaar je de kamer als twee aparte ruimtes. Rechts van de keuken de toegang naar de ruime en lichte badkamer met een heerlijke regendouche, betegeld met welbekende kleine Mosa tegeltjes in twee kleuren. Fraai Villeroy & Boch sanitair maakt het geheel compleet. Door grote authentieke ramen in de slaap- en badkamer heb je fraai uitzicht op de binnenplaats. De ‘woonkeuken’ geeft een huiselijk gevoel
Het culinaire niveau in L’Étoile legde de lat hoog voor het roomservice ontbijt de volgende morgen. Stipt op tijd werd het ontbijt met heerlijke lekkernijen door maar liefst vier studenten geserveerd. Geheel naar wens werd het roerei à la minute bereid door de vrolijke en vaardige ontbijtkok. Een mooie afsluitende préparation à table van een heerlijk en zeer gastvrij verblijf. ★
Een bezoek aan het Teaching Hotel zou niet compleet zijn zonder te proeven van de kookkunsten. Tot mijn grote plezier is er een nieuwe weg ingeslagen en staat gastronomie weer hoog in het vaandel. En dat is te merken. Een heerlijk vier-gangen menu met prachtige bijpassende wijnen wordt geserveerd. Aandacht tot in detail voor smaak, geur, kleur en bereidingswijze. Een knipoog naar out of the box denken leverde een gerechtje op, geserveerd in een stroopblikje. En in de bediening een vrolijke studente die zonder blikken of blozen de juiste uitleg gaf over wijn & spijs en tussendoor een praatje kwam maken. Daar worden wij blij van.
De sleutel geven wij graag door aan Manita Rovers [F 1995], eigenaar van Soup-a-go-go, en haar partner Rody Palijama [F 1994].
Boek dan een kamer via www.teachinghotel.com of geef een unieke ervaring cadeau. Bezoek de giftshop: www.hotelschoolmaastricht.nl/over-de-hotelschoolmaastricht/giftshop-hotelschool-maastricht ★ | Fundament pagina 4
★ | Wereldwijd verbonden www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
ALS EEN MAGNEET IN HET BUITENLAND
Jo van Gils
Reggy Vlastuin
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Ellen Petit
Als je in het buitenland woont, ben je dan een magneet voor mensen met een Funda op zak? Een reisleider ter plaatse? We vroegen het aan Jo van Gils [F 1995] op Curaçao, Ellen Petit [F 2006] in Shanghai en Reggy Vlastuin [F 2014] in Abu Dhabi. Een biertje met Jo on the island. Jo van Gils woont al sinds de vorige eeuw op Curaçao. In 1999 kreeg ze een baan aangeboden als GM bij Papagayo Beach Resort. Intussen is ze directeur/eigenaar van Gils Management NV [een real estate investment & management company] en van Curaçao Island Rentals BV. Ze houdt van Curaçao vanwege de ongedwongen, relaxte sfeer zonder al teveel stress en de zon. Zich gek laten maken door Skype en Facebook doet ze niet. Ze houdt het liever bij ouderwetse belmomentjes en een jaarlijkse wintersportvakantie met haar dispuutsgenootjes van Sconfinato. Twee tot drie maal per jaar is ze in Nederland te vinden. Bovendien heeft ze iedere maand wel bezoek uit Nederland. Over haar contact met het thuisfront zegt ze: ‘Elkaar vaak zien, wordt quality time. Als je op afstand woont en je ziet elkaar weer na lange tijd is de relatie en het contact intenser. Dat is mooi, weet je echt wat je aan elkaar hebt als het ertoe doet.’ Naast de maandelijkse bezoeker zijn er tal van mensen die haar benaderen met vragen over het eiland. Voor algemene vragen verwijst ze hen naar haar website [www.curacaoislandsrentals.com]. Daarnaast contacteren mensen haar regelmatig om die ene goede deal te bemachtigen. Als ze kan helpen, doet ze het graag. Ze gelooft dat het wel een keertje bij haar terugkomt. Op de vraag waar we Jo voor mogen bellen, antwoordt ze: ‘Een lekker, koud biertje.’ En waar hoeven we je vooral niet voor te bellen? ‘Een gratis vakantie.’
Achterop bij Ellen in Shanghai Ellen Petit organiseert fietstours in Shanghai. Na haar stage bleef ze in China. Ze werkte als evenementenorganisator in de hotellerie. Ze vertelt: ‘In de hotellerie organiseerde ik evenementen. Steeds vaker kwamen vragen als ‘ken je iemand voor …’ en ik dacht alleen maar ‘ja, ik zelf!’ Het fietsen ben ik begonnen vanuit frustratie over het aanbod. Als Hotello wist ik dat ik het beter kon. Opeens had ik 15 fietsen. Nu zijn dat er 30. Ondertussen run ik het bedrijf samen met een ander en fietsen er 3 gidsen voor ons.’ Ze houdt van de cowboymentaliteit in China en het feit dat alles potentieel avontuur is. Het contact met het thuisfront noemt ze, dankzij moderne communicatiemiddelen, ongedwongen en betrokken. Nederland bezoekt ze één keer per jaar, het liefste in de lente of de zomer. Haar ouders en hier en daar wat bekenden zoeken haar jaarlijks op. In China heeft ze enkele Hotello’s leren kennen. ‘De hotelschool geeft toch een soort van instant band.’ Ze wordt regelmatig benaderd met vragen. ‘Ze lezen over me of horen via via over mij. Ik ben de enige die ze ‘kennen’ in het grote, enge China. Ik krijg de meest uiteenlopende vragen, over sourcing voor dierenvoeding tot goede restaurants.’ Ze helpt als ze kan. Het past bij de Chinese cultuur. ‘Ik heb geleerd dat relaties belangrijk zijn en wanneer jij iemand helpt, kun je volgende keer ook makkelijker om hulp vragen. Een gratis vraagbaak is ze niet. ‘Mensen mogen best wel wat moeite doen om zelf wat uit te zoeken.’ Ze doet niet aan mails als: ‘Wat kun je aanraden?’ Specifieke vragen zijn welkom.
‘Of mensen me ook benaderen voor een dealtje? Als ik ergens iemand ken, breng ik je graag in contact, maar ik ga niet alles voor je doen. Al deze dingen zijn namelijk mijn werk, dus ik ga niet alles gratis weggeven. Fysiek mensen door de stad leiden doe ik ook niet meer. De vrije tijd die ik heb, breng ik door met m’n vrienden. Aanhaken mag wel. Gezelligheid is altijd welkom!’ Reggy in the Manhattan of the Middle East Reggy Vlastuin studeerde in januari 2014 af. Ze woont en werkt in Abu Dhabi. Ze is Complex Sales Specialist van het St. Regis Saadiyat Island Hotel en Westin Abu Dhabi Golf Resort & Spa. Ze liep er stage en kreeg er vervolgens een baan aangeboden. Ze houdt van het internationale karakter. Enkel op de salesafdeling werken al meer dan 14 verschillende nationaliteiten. Twee maal per jaar komt ze naar Nederland. Ze is voor haar jaarclub het perfecte ‘excuus’ om samen af te spreken. Ze realiseert zich meer dan ooit dat de HMSM haar fantastische en hechte vriendschappen heeft opgeleverd. ‘De Hotelschool verbindt; grappig genoeg kom je overal Hotello’s tegen. Wanneer ze ook van Maastricht zijn, is er direct een link.’ Door het jaar heen maakt ze gebruik van alle moderne communicatiemiddelen om in contact te blijven met het thuisfront. Het aantal mensen dat haar opzoekt wisselt. ‘Het leuke vind ik dat als expat Hotello’s uit Nederland hun familie of vrienden over hebben, je gemakkelijk betrokken wordt in dit soort bezoekjes en andersom is dit ook het geval.’ Van groupies uit Nederland lijkt Reggy dus weinig last te hebben. ★ ★ | Fundament pagina 5
★ | In en om de HMSM www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
door Karin Kleijnen
‘LEKKER IS DE UITKOMST VAN HET SOMMETJE’ We weten het allemaal: smaak is een subjectief gegeven. Wat de een lekker vindt, daar haalt de ander zijn neus voor op. Maar smaak heeft ook een objectief kantje, volgens Peter Klosse, sinds oktober 2012 als lector Gastronomy in Foodservice verbonden aan de HMSM. Een gesprek met een bevlogen en tevreden man. ‘Ik voel me hier als een vis in het water.’
‘In het verleden is het lang een soort van spagaat geweest’, antwoordt Peter Klosse op de vraag wat een lectoraat toevoegt. ‘Zijn we nu een horecavakschool of een managementopleiding? Een lectoraat geeft het vak in één klap academische waarde. Erkenning voor wat vroeger werd gezien als oude vakschool-elementen. Door wetenschappelijke kennis kun je concepten als smaak en proeven veel beter begrijpen. Daardoor ben je in staat een beter product te leveren. En dus eten en drinken lekkerder te maken.’ Smaken proeven So far so good, maar hoe werkt dat dan? Wat is er te snappen aan iets lekker vinden of niet? Peter geeft een klein college: ‘Gastronomie als vak probeert de interactie tussen wat we eten en drinken en wie we zijn te begrijpen. Waarom vinden we iets lekker? Ik ben voor een loskoppeling van smaak en proeven. Bij smaak gaat het om producteigenschappen, gedrag van moleculen, eiwitstructuren, denatureren. Wil je smaak begrijpen, dan moet je snappen wat er gebeurt, welke scheikundige processen plaatsvinden als je vlees te hard bakt, dat eiwitten dan aan elkaar gaan zitten, dat er dan geen bindend vermogen meer is en het vlees droog wordt. Smaak is keiharde foodscience. Scheikunde, natuurkunde, biologie.’ Tot zover het objectieve stuk. De loskoppeling van smaak en proeven heeft de gastronomische wetenschap enorme stappen vooruit geholpen, denkt Peter. Proeven, vindt hij, heeft te maken met de mens
zelf, met het verschil tussen man en vrouw, jong en oud, Aziaat en Europeaan, tussen mensen die wel en niet medicijnen gebruiken.’ Lekker, zo luidt de conclusie, is de uitkomst van het sommetje van smaak en proeven. Troetelkindje Peter is niet het type lector dat zich in een ivoren toren opsluit en alleen maar onderzoek doet. De eigenhandig ontwikkelde minor Gastronomy geeft hij zelf. ‘Dan ben ik tien weken lang docent. Heerlijk. Ik wil zichtbaar zijn. Geef gastcolleges in bijna alle minoren.’ Als het aan hem ligt, komt er nog veel meer gastronomie in het curriculum van de HMSM. En een master-opleiding. Thema’s als de klassieke combinatie gastronomie en hospitality, duurzaamheid, en lokale gastronomie liggen hem na aan het hart. Maar zijn troetelkindje, dat is de zorg. Behoorlijk maatschappelijk betrokken, niet? ‘Jazeker, een opleidingsinstituut móet dat zijn. Wij leiden mensen op voor de toekomst. Als ze hier geen maatschappelijke betrokkenheid leren, waar dan wel?’ De zorgsector wordt volgens hem steeds belangrijker. ‘Als wij vaststellen dat de zorgkosten uit de hand lopen, moeten we kijken naar andere invalshoeken en de invalshoek ‘lekker’ is dan een heel interessante. Processen zijn steeds grootser en efficiënter geworden, maar we zijn ook steeds verder van de mens af komen te staan. Hoe kun je in een massale
PETER KLOSSE Geboren in 1956 in Apeldoorn. Ouders zijn de grondleggers van Restaurant De Echoput in Hoog Soeren [één Michelinster]. Studeert bedrijfskunde in Nijenrode en Delft. Sinds 1983 eigenaar en general manager van Hotel Gastronomique De Echoput. Begint in 1993 de Academie voor Gastronomie, www.academievoorgastronomie.nl. Publiceert in 1998 zijn eerste boek: ‘Smaak’. De teller staat nu op dertien titels. In 2003 verschijnt een voltreffer: ‘Het proefboek’; binnenkort verschijnt de 8e druk. Promoveert in 2004 aan de Universiteit Maastricht met het proefschrift 'The concept of flavour styles to classify flavours'. Van 2011 tot 2014 Lector Gastronomie aan de Stenden Hogeschool in Leeuwarden.
★ | Fundament pagina 7
★ | In en om de HMSM
★ | Colofon www.hotelschoolmaastricht.nl
organisatie als een ziekenhuis persoonlijke zorg bieden? Echte hospitality? Service voor jóu, de maaltijd die jíj lekker vindt, op het moment dat jíj dat wilt.’ Peter meldt dat de HMSM een vierjarige samenwerking met het AZM gaat sluiten om dit soort vraagstukken te behandelen. ‘Zo ontwikkelt ook de HMSM zich meer en meer van klassieke hospitality naar cure en care.’
KLOSSE IN DE MEDIA Kijk op www.zuyd.nl/onderzoek/lectoraten/ gastronomy-in-foodservice voor publicaties van en over Peter Klosse. Geprinte publicaties over Klosse kunt u opvragen bij
[email protected]. U
Kloosterwijn En wat staat er nog op het to-do-lijstje? ‘Nóg een keer promoveren - of op z’n minst een echt spannend boek schrijven. En wel over de Cisterciënzer kloosterorde. Dat is volgens mij de eerste multinational van de wereld. Ik houd van wijn en bezoek graag wijngebieden. In Duitsland, Kroatië, noem maar op. Wat kom ik tegen? Overal Cisterciënzer kloosters. Blijkt de orde meer dan 36.000 hectare wijngaarden te exploiteren. Dat is véél. En dat al sinds 1053. Hoe hebben ze dat logistiek kunnen bolwerken, zonder telefoon, zonder email?’ ★
krijgt ze dan als pdf-bestand gemaild. Op 23 februari was het multi-sensorisch proeven
Nummer 44, april 2015 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hotel Management School Maastricht.
geblazen voor Dennis en Valerio van BNN Proefkonijnen. Plaats van handeling: De Echoput. Smaakexplosie terugproeven? Kijk op proefkonijnen.bnn.nl. Op twitteraccount @peterklosse was te lezen op 15 februari: ‘Toevoegen van vitamines maakt ongezond voedsel niet gezonder’.
OPROEP! Een lectoraat zorgt voor contact met de buitenwereld. Voor de link met de praktijk. Klosse roept derhalve alumni op zich te melden als ze iets uitgezocht willen hebben. Behalve hijzelf staan er vier kenniskringleden klaar om studenten op praktijkgericht onderzoek te zetten. Denk aan onderwerpen op het gebied van zorg, nutrition, duurzaamheid, groen en imago. Peter: ‘Voor een aantal Maastrichtse restaurants hebben we net een onderzoek afgerond naar duurzaamheid als marketingthema.’
★ | Fundalisten
Afkortingen HMSM: Hotel Management School Maastricht THCB: Teaching Hotel Château Bethlehem Redactie Ankie Hoefnagels Leonne Huveners Karin Kleijnen Nicoline Wisse Smit Redactie-adres Hotel Management School Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: +31 (0)43 352 8282 F: +31 (0)43 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie.
Funda uitreiking: 112 studenten
Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
Op 26 maart hebben 112 studenten hun Funda tijdens een feestelijke
ISSN: 1876-4088
bijeenkomst in het MECC in ontvangst genomen.
★ | Fundament pagina 8
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten door Leonne Huveners
1
5
2
6
3
7
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo of post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HMSM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
4
HUWELIJK Noor Rekmans [F 2004] en Jos Werner zijn op 30 mei in het huwelijk getreden.
8
FLORATION 9
10
BABIES 1) 7 januari: Julia, dochter van Mylene Klessens [F 2002] en Boudewijn van Nieuwenhuijzen [F 2001].
6) 21 november: Julian, zoon van Leonie Boele [F 2002] en Casimir Stahlecker [F 2002], broertje van Ralph.
2) 5 augustus: Aimée, dochter van Bas Thijssen [F 1999] en Caroline Thijssen-Naves.
7) 23 december: Sarah, dochter van Mirjam Thier [F 2000] en Frank van der Laan, zusje van Gijs.
3) 24 augustus: Emmelotte, dochter van Claudia Reus [F 2004] en Xavier Wehmeyer, zusje van Lucas.
8) 23 december: Maud, dochter van Nadine Rijksen [F 2011] en Huib van den Boogaard.
4) 29 oktober: Carsten, zoon van Tom Fransen [F 2000] en Liset Fransen-Leijs, broertje van Berend.
9) 29 december: Sophie, dochter van Ilse Lamers [F 2007] en Jeroen Delissen [F 2008].
5) 31 oktober: Stach, zoon van Ingeborg Kouwenberg [F 2004] en Bastiaan Oosterhuis, broertje van Guus.
10) 10 maart: Maximiliaan, zoon van Anne-Julie Bever [F 2012] en Luuk Pipers [F 2012].
'Geluk en werk, dat is helaas vaak nog geen gelukkig huwelijk. 70% van de werkende Nederlanders functioneert, maar floreert niet op zijn of haar werk. Zij halen er niet uit wat erin zit. Slechts 12% van de werkende Nederlanders floreert.' Aan het woord is Pepijn Happel [F 1999]. Hij heeft besloten het roer om te gooien en zijn hart te volgen. Met zijn bedrijf Floration helpt hij nu mensen en organisaties te floreren door ontdek-, ervaar- en actiesessies. 'Gelukkige mensen zijn 36% gemotiveerder, zes keer energieker en twee zo productief als hun ongelukkige collega. Floreer de dag!', aldus Pepijn. www.floration.nl.
Tessa Jansma [F 2003] en Gregory Coad zijn op 5 juli in de Provence in het huwelijk getreden. Irma van der Ster [F 2010] en Atze Metz zijn op 3 september in het huwelijk getreden. Anne-Julie Bever [F 2012] en Luuk Pipers [F 2012] zijn op 4 oktober in het huwelijk getreden. Irene van Rosmalen [F 2007] en Lucas van Schijndel [F 2006] zijn op 11 oktober in Zuid Frankrijk in het huwelijk getreden.
Doe mij maar diabetes Loes Heijmans–Beek [F 2005], weddingplanner bij Fabuloes Weddings, kreeg vier dagen na haar praktijkstage in 2004 een diagnose die haar leven veranderde: diabetes type 1. Haar onbezorgde studentenleven veranderde in één klap naar een zo gestructureerd mogelijk leven met prikken, spuiten en koolhydraten tellen. Onbezorgd is het leven na deze diagnose niet meer geworden, uitdagender des te meer. Loes schreef een boek over haar leven met diabetes, dat op 17 april uitkomt. In ‘Doe mij maar Diabetes’ beschrijft zij haar leven vol uitdagingen, dromen, angst, frustratie en echte liefde. www.doemijmaardiabetes.nl
Lianne Ritzen [F 2006] en Paul Grootings [F 2006] zijn op 19 december in het huwelijk getreden. Janneke van Huffel [F 2006] en Gert Jan van Otterloo [F 2005] zijn op 20 december in het huwelijk getreden.
★ | Fundament pagina 6
