Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hoge Hotelschool Maastricht | nummer 27 | juli 2009
In dit nummer Hoe krijg je succes? | Duurzaamheidcertificering | Van Hotello naar Antroploog | Vera Dühring in the picture | Nieuw onderwijsprogramma van start |
1
8
4 door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Een groene toekomst voor New York Hotels, restaurants, cafés. Dat is waar horeca voor staat. De HHM is een springplank naar een uitdagende carrière. Soms buiten de horeca. Vaak met een knipoog naar de dienstverlening of in pure vorm. Omdat gastvrijheid sommigen nu eenmaal in het bloed zit. Oscar Henquet [F 1999] is zo’n horecaman. In deze Fundament zijn verhaal als general manager van Rouge Tomate. Het groenste restaurant van New York én helemaal hip. Geboren in een horecanest. Met een grootvader die aan de wieg van de Hotelschool staat. Opgegroeid in de gastronomie. Werkte in België,
Frankrijk, Israël en China. Vloeiend in Duits, Engels en Frans. Ging na zijn managementstage nooit meer weg uit de Big Apple. Was private butler van Sir Elton John in het vijfsterren St. Regis Hotel. In de functie van director of operations van Nicole Farhi USA wist hij ‘New York Magazine’s Best Brunch Award 2006/2007’ binnen te slepen. Sinds 2007 is de 33-jarige Limburger één met Rouge Tomate NYC. Rouge Tomate ‘Rouge Tomate is mijn ding. Horeca van nu. Een geweldig, eerlijk concept. Een restaurant met een visie en met respect voor de wereld van
morgen’, steekt Oscar gepassioneerd van wal. Het in 2008 geopende restaurant is ‘groen’, nieuw en van deze tijd. Aan de wieg van de formule staat de Brusselse ondernemer Emmanuel Verstraeten. Hij gaf de formule voor een bedrag van zo’n 15 miljoen dollar vorm op de hoek van East 60th Street en 5th Avenue, nabij Central Park. Vanuit de twee keukens kunnen in één shift 250 gasten worden bediend. Personeel? Circa 230 man. Ecologische en seizoensgebonden producten Rouge Tomate leeft volgens het SPE-concept. ‘SPE staat voor Sanitas Per Escam. Dat betekent
★ | Fundament pagina 1
★ | Horeca Pur Sang www.hotelschoolmaastricht.nl
‘Wij werken enkel met ecologische, seizoensgebonden producten en met respect voor de omgeving.’
gezondheid door voeding’, legt Oscar uit. ‘Rouge Tomate volgt de SPE-principes volledig. Wij werken enkel met ecologische, seizoensgebonden producten en met respect voor de omgeving. Daarin gaan wij ver. Denken over alles na. Zo vind je behalve de servetten geen linnen op tafel, we filteren ons eigen water, de kleding van het personeel is van biologisch katoen en we maken gebruik van LED-verlichting. Dat zijn slechts enkele voorbeelden. Streven is om het milieu zo min mogelijk te belasten. We willen New Yorkers laten zien dat ‘groen’ stijlvol is. Een hele klus, want er wordt hier volop geconsumeerd. Men schaamt zich er niet voor om de boodschappen bij de supermarkt in drie plastic tassen in te laten pakken. Sterker nog, men denkt geeneens over het milieu na. Rouge Tomate werkt nauw samen met leveranciers. We schrijven voor wat de dieren dienen te eten en stellen eisen aan de omgeving waarin ze opgroeien. Bij alles wat we doen, denken we na over de authenticiteit van een product. Ons personeel dient dat ook te kunnen uitleggen aan de gasten. Dat vraagt om training. Het investeren in mensen sluit aan bij het concept, want ook dat is authenticiteit van een product. Zorg voor mensen, de wereld, daar draait het om. Het is onze missie om het plezier van tafelen te verbinden aan gebalanceerde voeding in een omgeving die welzijn uitstraalt. Een missie die mij geweldig aanspreekt.’
Op je CV prijkt 11 jaar horeca ervaring in New York. Maar geen link met gezond eten. Is jouw waarheid wel zo SPE-bestendig? ‘Ik heb altijd waarde gehecht aan eerlijke producten. Als kind struinde ik met mijn vader stad en land af naar boerderijen met de beste asperges of het sappigste fruit. Goed, eerlijk eten is er met de paplepel ingegoten. Als je eenmaal een tomaat uit eigen tuin hebt gegeten, smaakt die kastomaat niet meer. SPE is ook aanstekelijk. Zo merk ik dat de managers van Rouge Tomate onbewust hun levensstijl veranderen.’ Is dit wel het moment om een gezonde levensstijl uit te dragen? ‘Het is nu geen gunstige tijd om iets groots als Rouge Tomate op te zetten. We moeten knokken voor iedere gast. Het helpt dat ik veel celebs ken, zoals Elton John, Demi Moore etc. Dat zijn mensen die bewust met voeding bezig zijn en graag bij Rouge Tomate eten. Dat is goede PR. Daarnaast zien we dat juist nu onze eerlijke en natuurlijke aanpak mensen aanspreekt. We gaan binnenkort zelfs een nieuwe uitdaging aan. We zijn bezig met de aanleg van een grote groentetuin en terras op het dak. Als het allemaal lukt met de vergunningen zal Rouge Tomate het eerste restaurant zijn in New York dat zelf zijn groente teelt op het dak. Groener kan niet.’
En daarna? ‘Op het moment gaat mijn aandacht uit naar mijn gezin en Rouge Tomate. Ik heb het gevoel met Rouge Tomate bij te dragen aan het milieubewustzijn van mensen en hun gezondheid. Het is wellicht maar een kleine bijdrage, maar het is een stap in de richting. Dat te doen vanuit een baan in de horeca voelt fantastisch. Mijn ervaring bij Rouge Tomate heeft de liefde voor het vak alleen maar versterkt. Ik denk dat ook de toekomst veel in petto heeft. Ik verwacht dat steeds meer restaurants de SPE-kant op gaan. Ik las deze week nog een artikel in TIME magazine over Franse sterrenkoks die steeds meer groente en fruit verwerken. Als zelfs de Fransen die kant opgaan…’ Horeca pur sang Een horecaman pur sang die bruist van de ideeën. Een man met een hart. Hij eindigt het gesprek op vertrouwelijke toon als hij mij toevertrouwt dat hij nog heel veel concepten hoopt neer te zetten, maar dat het zijn uiteindelijke droom is om ooit samen met zijn vrouw Denise Sprengers [F 1999] een Bed & Breakfast aan het water of tussen de wijnvelden te runnen. ★ www.rougetomate.com www.rougetomatenyc.com
★ | Fundament pagina 2
★ | De Sprong www.hotelschoolmaastricht.nl
Groene ondernemers met kersvers Funda door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Elk jaar nemen zo’n 250 studenten hun Funda in ontvangst. Wat gaan ze daarna doen? Meteen een baan, nog even doorstuderen, of eerst een wereldreis maken? In De Sprong kijken we hoe het leven van een oud-student er na een jaar uitziet. Dit keer aandacht voor zelfs twee oudstudenten! Martin Hendricks en Dion Janssen die beiden in 2008 hun Funda behaalden, zijn aan het woord. Ze wilden allebei altijd al ondernemer zijn. Sinds hun afstuderen, tien maanden geleden, runnen Dion en Martin samen Hospitality Project Management. Gastenbeleving staat bij het in Kerkrade gesitueerde bedrijf centraal. Of het nu om duurzaamheidcertificering gaat, ontwikkeling van een concept of om Acquisition & Development. Sinds kort zijn zij daarnaast samen met Falco Ballas [streeft naar F 2009] een tweede onderneming gestart. Yes!, Young Event Service, organiseert evenementen; zowel voor derden als in eigen beheer. Daarnaast levert Yes! getrainde horecamedewerkers en hostesses. ‘Het idee voor Hospitality Project Management is ontstaan tijdens mijn managementstage’, vertelt Martin. ‘Voor Dolce Hotels & Resorts onderzocht ik de kansen van duurzaam ondernemen. Ik ontdekte al snel dat dit nog een onontgonnen gebied is.’ Hij besprak zijn plannen rondom het opzetten van een bedrijf dat gespecialiseerd is in duurzame ontwikkelingen binnen de horeca met Dion. ‘We hebben samen praktijkstage gelopen in Wenen. We woonden samen in een piepkleine ruimte. Je leert elkaar dan goed kennen.’ Dion vervolgt: ‘Natuurlijk is het belangrijk dat je goed met elkaar overweg kunt als je samen een bedrijf start. Daarnaast vullen Martin en ik elkaar aan. Ik ben praktisch ingesteld, richt mij op het nu. Martin kan meer dromen. Vanuit die dromen ontwikkelt hij zijn visie. Toen Martin mij belde, zag ik het meteen zitten. Ik geloof dat duurzaam
Dion (links) en Martin (rechts)
ondernemen voor een substantiële gastenbeleving kan zorgen. Het is die gastenbeleving waar het uiteindelijk om gaat.’ Dion vervolgt: ‘Wanneer bedrijven groen ondernemen, willen ze dit ook uitdragen. Certificeren sluit hierbij aan. Daarmee ontvangen ze immers een label, status. Ondertussen zijn er wereldwijd wel meer dan 100 verschillende duurzaamheidcertificeringen. Er zijn echter maar weinig organisaties die de verschillende mogelijkheden in de kijker hebben, het landschap ontginnen, advies bieden, meedenken bij het implementeren en het geheel vertalen naar een gastenbeleving om uit te dragen.’ Martin vervolgt: ‘Duurzaam ondernemen kost in eerste instantie geld. Denk bijvoorbeeld aan het installeren van zonnepanelen thuis. Dat vraagt om een investering die zich pas op de lange termijn terugverdient. Toch zit de rentabiliteit niet enkel in het terugverdienen, maar ook in de beleving.’ Dion en Martin leggen uit dat certificering op twee gebieden binnen de hotellerie plaatsvindt. Je kunt zowel een gebouw certificeren als de operations. ‘In de huidige economische situatie willen investeerders én ontwikkelaars helaas vaak besparen. Dat besparen is vaak korte termijn gericht en gaat meestal ten koste van het neerzetten van een duurzaam gebouw. In zo’n geval kiest een hotel(keten) er bijvoorbeeld voor om het operationsproces te certificeren. Op die manier hebben ze dan toch nog een groen label’, licht Martin toe. Naast advies op gebied van duurzaam ondernemen en dit vertalen naar een gastenbeleving, bieden Dion en Martin advies op het gebied van Acquisition & Development. Ook dit lijkt een vergeten gebied. Het gaat daarbij om de structuur waarbinnen een hotelorganisatie zich het beste kan uitbreiden. Dion: ‘Op de HHM was er nog geen les die dit onderwerp raakt. In module 10, derde leerjaar, is nu een gastcollege over dit onderwerp opgenomen. Martin en ik verzor-
gen dat college samen. We staan stil bij Acquisition & Development, groen ondernemen en het bieden van een gastenbeleving.’ Martin: ‘Het college spreekt aan. Experience economy is hot. Bovendien wordt hier het geitenwollen sokken gevoel dat soms toch nog aan groen hangt, ontkracht. Beter nog: groen is hip!’ Dat gevoel wist Martin ook in het rapport dat hij tijdens zijn stage schreef neer te zetten. Martin: ‘Naar aanleiding van mijn rapport hebben ze bij Dolce een green team ontwikkeld. Het team ziet erop toe dat iedere nieuwe locatie aan de maatstaven van deze tijd voldoet: groen dus!’ Dion en Martin vinden het duidelijk leuk om tijdens de gastcolleges bij te dragen aan de HHM. Daarnaast ervaren ze tijdens de gastcolleges de nodige waardering. Ook oud-studiegenoten bewonderen hen om hun lef een eigen bedrijf te beginnen; hun dromen te verwezenlijken. ‘We zijn pas tien maanden afgestudeerd en hebben al de nodige opdrachten uitgevoerd. Toch is de marktsituatie niet ideaal. Soms staan we in het weekend dan ook nog weleens te jobpen’, vertelt Dion nuchter. ‘Toch wordt dat steeds minder’, merkt Martin op. Bevindt Hospitality Project Management zich vooral in de strategische, adviserende sfeer, Yes! is meer operationeel van aard. Yes! organiseert evenementen voor derden en in eigen beheer. ‘Doordat we YES samen met Falco doen, staat het ook echt op zichzelf. Ik denk dat het goed is om de twee bedrijven, niet alleen op basis van inhoud en structuur, gescheiden te houden’, aldus Dion. ‘Of dit de juiste tijd is om een evenementenbureau op te richten? We zijn jong, gedreven, niet bang om 70 uur in de week te werken en hebben weinig overheadkosten. Ingrediënten die mijns inziens tot op heden het succes van zowel Hospitality Project Management als Yes! bepalen.’ ★ www.hospitalityprojectmanagement.com www.yes-people.com
★ | Fundament pagina 3
★ | De Wending www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Van Hotello naar Antropoloog Afgestudeerden van de HHM gooien soms het roer om en gaan iets totaal anders doen. Dat geldt zeker voor Esther Sarphatie [F 1996]. Na de HHM koos zij voor een universitaire vervolgstudie Culturele Antropologie. Een ongewone keuze voor een Hotello. Toch is gastvrijheid een rode draad in haar leven. Fundament sprak met deze praktische idealiste in de nieuwe Openbare Bibliotheek van Amsterdam, een ontwerp van de Limburgse architect Jo Coenen en een ideale hangplek voor jong en oud. Met dochter Vita aan de hand en hoogzwanger van haar tweede kindje komt Esther de OBA binnenwandelen. We strijken neer op de kinderafdeling in het souterrain, waar Vita zich kan uitleven op de prentenboekjes. Ondertussen praten we honderduit over de HHM en alles wat daarna gebeurde. Zoals vele hoogzwangeren is Esther wat dromerig en loom. Maar als het over haar werk gaat, spreekt ze scherp en met passie. Van Hotello naar Antropoloog, dat moet je toch even uitleggen! ‘Je kunt eerder vragen waarom ik Hotelschool ben gaan doen! Ik was altijd al geïnteresseerd in ‘de ander’, in andere culturen. Maar had de droom om samen met mijn vader een PCO te beginnen. En daarvoor was de Hotelschool ideaal. Maar helaas overleed mijn vader tijdens het 2e studiejaar. Ik liep stage bij het congresbureau van de Universiteit van Utrecht en bedacht dat ik veel liever met de inhoud en met onderzoek bezig was, dan met organiseren. Na mijn afstuderen dacht ik ‘en nu ik!’ en schreef me in bij de UVA’. Een totaal andere wereld? ‘Ja, in alle opzichten. De omslag van HBO onderwijs naar Wetenschappelijk onderwijs was groter dan ik dacht. Op de HHM moest je stof vooral herhalen en toepassen. Maar bij Antropologie werd je geacht om zelfstandig originele redeneringen neer te zetten. Dat betekende heel veel schrijven en betogen produceren. Het heeft me een jaar extra gekost om me daarin te bekwamen. Maar de inhoud van de studie was fantastisch, net een snoepwinkel. Ik raakte niet uitgeleerd. Ik koos voor de richting ‘linguïstische antropologie’, taal en cultuur. Ik leer makkelijk talen en ben erg geïnteresseerd in de functie van taal in het dagelijks leven. Mijn afstudeeronderzoek deed ik in Italië bij de Grecanico, een taalminderheidsgroep in Zuid Calabrië. Ik onderzocht hoe machtsverhoudingen in het dorp de (her)ontwikkeling van hun taal, het Grecanico, beïnvloedden. En ontdekte dat de intellectuele elite de taal nieuw leven in probeerde te blazen, door tradities opnieuw uit te vinden. Terwijl de boeren, waar die elite op neerkeek, eigenlijk degenen waren die de Grecanico-identiteit belichaamden. Mijn onderzoeksmethode was de favoriet van de antropologen, participatieve observatie. Leven tussen de bevolking en veel gesprekken voeren. Het was een prachtig onderzoek waar ik veel van geleerd heb. Maar, toegegeven, je kunt er weinig mee. Daarom raad ik in mijn boek antropologen ook aan om hun studie te combineren met een praktische opleiding zoals de Hotelschool.’ In je cv lees ik dat je daarna veel en verschillende banen hebt gehad. Hoe kwam dat? ‘Ik ben eigenlijk altijd op zoek geweest naar de ideale werkomgeving. Etnomarketing bij Motivaction was bijvoorbeeld erg interessant. Naast mijn onderzoeksvaardigheden, kon ik er ook mijn marketingkennis van de HHM in kwijt. Op
door Ankie Hoefnagels
zich voelde ik me prima in zo’n commerciële club. Maar na een tijdje begonnen de idealen die ik bij antropologie had ontwikkeld te knagen. Bij het Ministerie van VWS kon ik mijn ei wel kwijt, maar naar verloop van tijd wilde ik weer iets doen wat directer effect op mensen had. In mijn eigen stad Amsterdam. Zo kwam ik bij de Afdeling Educatie en Inburgering terecht. Vier jaar lang werkte ik daar en twee jaar leidde ik het project ‘Taal en ouderbetrokkenheid’ en kwam de taalcomponent weer in mijn werk. Doel van dit project was, ouders inzicht te geven in wat hun kinderen op school leren. Er zijn zoveel achterstandsgezinnen waar de kinderen hun achterstand behouden omdat de ouders totaal niet weten wat er op scholen geleerd wordt. En hun kinderen dus ook niet kunnen helpen of stimuleren. Het was een groot succes in Amsterdam. Maar wat ik miste bij 'ouderbetrokkenheid', maar ook bij inburgering in het algemeen, was aandacht voor de vraagzijde. Ja, ook iets wat ik op de HHM heb geleerd eigenlijk. ‘Wat wil de klant!’ Bij mijn afscheid werd dan ook gezegd ‘daar heb je die Sarphatie weer met haar behoefte-onderzoek.’ Ik krijg een beeld van een oprechte idealist, en dat in dezelfde periode waarin de moorden op Fortuyn en van Gogh werden gepleegd, er sprake was van afnemende tolerantie... Fel zegt Esther: ‘Let wel, zelfs de VN zeggen dat de manier waarop we in Nederland in hokjes denken en inburgering organiseren discriminerend en in sommige opzichten racistisch is. Ik kreeg bijvoorbeeld de opdracht om in bepaalde postcodegebieden ervan uit te gaan dat daar inburgeraars woonden. Daar had ik moreel echt moeite mee. Dat stigmatiseren, het verplichte karakter en de sancties op niet-inburgeren. Er is geen land ter wereld waar de situatie voor migranten ideaal is, maar in de VS en Hong Kong doen ze het beter. Al zijn dat landen met een 24/7 economie. Waar het hier feitelijk fout gaat, is dat de stad de mensen vertelt hoe ze moeten leven. Terwijl je nieuwkomers ook welkom kunt heten en van ze kunt leren. Amsterdam is natuurlijk ook een lastige stad met al die stadsdelen. De ambtenarij had een enorme ‘inburgeringsmachinerie’ opgetuigd en iedereen moest door dezelfde gehaktmolen, ongeacht vooropleiding of behoefte. Gelukkig is er veel verbeterd en zijn er nu ‘Taalwijzers’ bij mensen om de hoek. Lokaal en niet centraal aangestuurd vanuit een groot kantoor. Maar jammer genoeg zijn er nog steeds teveel invloeden van bovenaf.’ De gastvrijheidsgedachte heeft je toch voorgoed besmet? ‘Absoluut. We hebben ‘welkom-teams’ op de Dam voor toeristen. En met ‘Amsterdam Topstad’ willen we de expats verwelkomen. Waarom kunnen we die gastvrijheidsgedachte niet ook toepassen op inburgering? Die gedachte speelt al een tijdje door m’n hoofd. Ik ben projectleider van het uitbreiden van Ouderbetrokkenheid.nl tot een landelijke organisatie. Maar ik voel alweer een boekproject aankomen over de relatie taal, inburgering en gastvrijheid. Uiteindelijk blijft het toch kriebelen die Hotelschool! Maar voordat Esther haar missie gaat verwezenlijken om Nederland een stukje gastvrijer te maken voor mensen die van elders komen, trekt ze zich eerst een paar maanden terug in de warme gloed van het moederschap. Vita is ondertussen uitgelezen en wil cake en appelsap in La Place op de zesde etage. Met uitzicht op héél Amsterdam. ★ PS: De woonboot van Esther, vlakbij het Olympisch Stadion, staat te koop wegens gezinsuitbreiding!
★ | Fundament pagina 4
★ |In the picture www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Vera Dühring
door Ankie Hoefnagels
Dit keer richt Fundament de zoeklens op Vera Dühring. Vera is Hoofd Stages aan de HHM, maar momenteel vooral druk als projectleider van de verbouwing van het kasteel tot ‘Hotel Château Bethlehem’. Hieronder lees je meer over deze dynamische vrouw die, na een topcarrière in de internationale hotellerie, neergestreken is op de HHM…. …En het nog steeds heel druk heeft. Om Vera Dühring meer dan tien minuten onafgebroken te spreken is enig geduld en doorzettingsvermogen vereist. Voortdurend wervelt ze door het gebouw, op weg naar vergaderingen met bouwers, vastgoedbeheerders of designers. Rondom haar flexwerkplek stapelen de maquettes en designboeken zich op. Als het dan toch lijkt te lukken, piept haar mobiele telefoon regelmatig om aandacht. Vera’s carrière Vera vertelt hoe ze, na een beschermde jeugd in Wuppertal en een dorpje bij Siegburg, besluit een hotelopleiding te volgen. ‘Ik had mijn gymnasiumdiploma op zak en kon alle kanten uit. Tot verbazing van mijn familie koos ik voor ‘Hotel Kaufmann’, een typisch Duitse variant van hotelonderwijs, waarin je via een leerlingenstelsel wordt opgeleid. Twee jaar lang doorliep ik in het Dom Hotel in Keulen alle afdelingen. Als jonge twintiger werd ik cateringmanager bij het Steigenberger Hotel in Frankfurt en had ik voor het eerst de leiding over een afdeling. Daarna werkte ik vier jaar bij ‘Kaefer’ een upmarket catering bedrijf. Daar leidde ik grote partijen in Duitsland en de rest van Europa. Dan moet je denken aan feesten van 10 tot 2000 mensen met een heel complexe logistiek. We namen alles mee: personeel, eten en drinken, tenten. Zelfs onze eigen toiletten werden soms ingevlogen. In 1990 opende Marriott in München een van zijn eerste hotels in Europa. Als weddenschap met een vriend besloot ik te solliciteren. Ik werd er catering manager. Dat was de start van een zeventienjarige loopbaan bij Marriott. De manier waarop Marriott met zijn personeel omgaat en de ontwikkelingsmogelijkheden die ze je bieden spreken me erg aan. Ikzelf werd in 1998 voor het eerst General Manager, van het Renaissance Hotel op London Gatwick. Twee jaar later namen ze het risico om mij als Vice president of operations Continental Europe te benoemen. Een enorm verantwoordelijke baan. Vanuit Frankfurt was ik verantwoordelijk voor 80 hotels en ook voor de hotels in aanbouw. Het was een zware baan, ik reisde vijf dagen per week. Ik zag mijn partner in Nederland veel te weinig. En ik realiseerde me dat ik altijd in beweging was en nooit meer stil gestaan had om iets te leren.’ MBA pauze In 2002 besloot Vera om de Mba opleiding aan de HHM
Geboren: Wuppertal, 1961 Opleiding: Hotel Kaufmann, MBA Hospitality and Tourism Vrije tijd: hardlopen, golfen, fietsen, skiën, lezen en kunst kijken Typisch Vera: enthousiast, ‘on top of it’, teamplayer, creatief
te gaan doen. Dichter bij haar geliefde, ’s ochtends een spijkerbroek aantrekken en op de fiets stappen. Het was een verademing voor Vera. ‘Ik moest nog steeds hard werken, veel studie-uren maken. Maar het was erg leuk om de theorieën te leren waarop de dingen die ik jaren had gedaan, gebaseerd waren. Juist omdat ik uiteenlopende functies heb gehad, kon ik het allemaal goed plaatsen. Bovendien hadden we een leuke, multi-culturele studentengroep met mensen uit China, Turkije, Engeland en Nederland. Na het behalen van mijn Mba wilde Marriott me weer terug en werd ik achtereenvolgens GM in Rostock, Brussel en Amsterdam.’ Telefoontje van Lodewijk In 2007 kwam een telefoontje van toenmalig directeur Lodewijk van der Grinten op een uitgelezen moment. Vera was het forenzen tussen Maastricht en Amsterdam moe. ‘Ik begon met een halve baan als Hoofd Stages en groeide als het ware organisch in het projectleiderschap van Hotel Château Bethlehem.
Highlights loopbaan: Director Catering, Steigenberger Hotel Frankfurt/ Feinkost Kaefer, München/ Director F&B bij Marriott München, Frankfurt en Amsterdam/ GM Renaissance Hotel Londen/ Vice President of Operations Continental Europe/ GM Marriott Rostock, Brussel en Amsterdam/ Hoofd Stages en Projectleider HCB Hoge Hotelschool Maastricht
Een enorm uitdagende klus. Want dit is meer dan een verbouwing. Het is een onderwijsomgeving, waarin we met designers werken en produktsponsoren. Die designers hebben me wel wat hoofdbrekens bezorgd. Praktische toepasbaarheid is niet altijd hun eerste prioriteit; het zijn kunstenaars, voor wie het creatieve proces primair is. Ik heb geleerd om ook hiermee om te gaan. En ja, in 2010, als het hotel klaar is, is het de bedoeling dat ik verantwoordelijk word voor alle externe relaties van de HHM zoals stages, trainingen en het hotel.’ Inburgeren Mijn vraag of ze als Duitse ‘allochtoon’ al is ingeburgerd, wuift Vera lachend weg. ‘Ik heb nooit moeite gehad met inburgeren, zoals ik ook nooit moeite heb gehad om als vrouw carrière maken. Ik pas me gewoon aan de omstandigheden aan. En als je met een leuk team werkt, gaat alles vanzelf. Zolang je maar nieuwsgierig blijft. En dat blijf je in deze baan wel!’ ★
★ | Fundament pagina 5
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl
Rita Kusters
Jos Gulikers
Jean Geelen
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Nieuw onderwijsprogramma van start De ambitie van het nieuwe HHM-curriculum: meer diepgang, meer maatwerk. Een jaar geleden kondigde Fundament het nieuwe onderwijsprogramma van de HHM aan als ‘ambitieus en veeleisend’. Ondertussen is, in februari 2009, de eerste groep studenten gestart met het nieuwe onderwijsprogramma. Rita Kusters en Jos Gulikers, beiden lid van de curriculumcommissie, verhalen met enthousiasme over de kansen en uitdagingen van het leerplan. Lodewijk van der Grinten heeft de vernieuwing van het curriculum in gang gezet. Ad Smits kijkt weer met een ander oog. Het plan heeft vorm gekregen onder de hoede van twee directeuren. Dat heeft zeker bijgedragen aan het resultaat’, begint Rita te vertellen. Het nieuwe curriculum telt twee instromen per jaar. Een systeem waar de HHM eerder afscheid van nam. ‘Dat we opnieuw voor deze aanpak hebben gekozen, heeft te maken met de wens om meer ‘volgtijdelijkheid’ te realiseren in het programma-aanbod. Zo kunnen we voortbouwen op eerder opgedane kennis en ervaring.’ Verder biedt het programma de student meer ruimte om eigen keuzes te maken. In de nieuwe aanpak past ook het naar voren halen van de praktijkstage. Rita: ‘We vonden het belangrijk dat studenten al in hun tweede jaar een praktijkstage lopen, omdat we denken dat ze na deze ingrijpende leerervaring nog gemotiveerder zijn voor het ‘vak’ en op basis van de opgedane ervaring en kennis beter hun eigen richting kunnen bepalen.’ De keuzeruimte die het nieuwe curriculum kenmerkt, komt vooral tot uitdrukking in de tweede helft van de opleiding. Opvallend zijn de minoren die in het derde jaar worden aangeboden. Een minor is een afgeronde onderwijseenheid van 10 of 20 weken. Studenten kunnen in totaal 20 weken naar eigen inzicht vullen. Ze kunnen kiezen voor minoren, maar ook voor internationale uitwisseling. Een HHM-student kan kiezen uit verschillende soorten minoren: minoren die door de HHM worden aangeboden, minoren die door andere faculteiten van Hogeschool Zuyd worden aangeboden of minoren van een andere hogeschool of universiteit. Jos: ‘Op dit moment zijn de minoren van de HHM enkel toegankelijk voor de eigen HHM-studenten. Ze borduren voort op reeds opgedane kennis. Het is echter de bedoeling om op korte termijn ook enkele minoren in de minorenetalage van de Hogeschool Zuyd te plaatsen die ook en soms zelfs vooral gericht zijn op studenten van andere opleidingen. Zo werkt Tom Overmeer momenteel aan een minor ‘Hospitality for non-hotello’s.’ De minoren die medewerkers van de HHM [gaan] ontwikkelen zijn zorgvuldig gekozen en helpen mee bij de versterking van het imago van de HHM. Die minoren sluiten aan bij de profielen [Hotelmanagement, Ondernemen, Business in Foodservice, New Horizons in Hospitality] waarvoor studenten in hun derde jaar kiezen. Door het volgen van minoren kan de student naar behoefte zijn kennis verbreden en/of verdiepen. Rita: ‘Met de invoering van het minorprogramma maken we dankbaar gebruik van de mogelijkheden en
de kracht van Hogeschool Zuyd. We profiteren van het beste van twee werelden: ons eigen specifieke, gespecialiseerde aanbod en het brede aanbod van de hogeschool. Dit opent nieuwe perspectieven en onze studenten gaan hiervan steeds meer profiteren. Het stelt hen in staat interessante uitstapjes te maken naar vakgebieden waarop anderen gespecialiseerd zijn. Zo kunnen ze hun Funda op geheel eigen wijze ‘inkleuren’. De komende periode is het aanpakken geblazen. De druk is maximaal omdat zowel de ‘oude’ als de ‘nieuwe’ stroom studenten het nieuwe programma gaat volgen. Jos: ‘Het is een uitdaging om te schakelen van oud naar nieuw. Onder leiding van Ad is besloten om het curriculum versneld in te voeren. Dat heeft vele voordelen, maar het is tevens een hele uitdaging.’ Zo zal er veel druk komen te liggen op Bureau Stages, want dit moet zowel voor de ‘oude’ (derdejaars) studenten als de ‘nieuwe’ tweedejaarsstudenten een geschikte stageplek in het buitenland regelen. Het nieuwe curriculum vraagt om flexibiliteit om uiteindelijk meer flexibiliteit te bieden. ★
Kenmerken nieuwe curriculum
• Maatwerk en keuzevrijheid • Studenten eerder confronteren met de beroepspraktijk • Spreiding instroom (februari en september) • Volgtijdelijkheid van onderwijs • Profielkeuze in laatste 2 jaar van de opleiding • Eerste 2 jaar van de opleiding van modulestructuur (4 x 10 weken) naar semesterstructuur (2 x 20 weken)
Opbouw
• Eerste leerjaar: leren in combinatie met werken, zogenaamde leerwerkplekken • Praktijkstage buitenland in eerste helft tweede leerjaar • Minoren in derde leerjaar • Laatste jaar: afstudeerproject en managementstage
Profielen (afstudeerrichtingen) • Hotelmanagement • Ondernemen • Business in Foodservice • New Horizons in Hospitality
Huidige minoren HHM
• New Business Creation • Risk Management in Hospitality Industry • Tourism Management and Cruise • Event and Conference Management
★ | Fundament pagina 6
★ | De Mening
Wat is succes en hoe krijg je het? In ‘De Mening’ zijn afgestudeerden van diverse pluimage aan het woord. Zij geven hun mening over een bepaalde stelling of thema. Dit keer vragen we vier vrouwelijke alumni om prijs te geven wat volgens hen sleutels tot succes in leven en werk zijn. Cinette Wassing – [F 1978] • Projectmanager Rabobank – verantwoordelijk voor verandermanagement en lancering van een ledenwebsite.
‘Laat je niet vroegtijdig verleiden tot specialisatie’ Na het afronden van de HHM ging ik
in het bankwezen aan de slag. Eerst volgde ik de commerciële richting tot accountmanager. Zakelijke relaties met een klantenportefeuille in en rond Amsterdam. De afgelopen 10 jaar heb ik me verder gespecialiseerd in communicatie, marketing en projectmanagement. Succesvol zijn in je werk, betekent voor mij samen met collega’s een project te realiseren of een doel bereiken. Als de eindresultaten dan ook nog beter zijn dan verwacht, is het succes compleet. Maar eens succesvol betekent niet altijd succesvol. Om het te blijven, is vooral variatie in mijn werkzaamheden van belang. Ik breng het liefst nieuwe ontwikkelingen in kaart, of start nieuwe projecten. Dagelijks terugkerende werkzaamheden leiden uiteindelijk tot sleur. Bewondering voor… ‘De Belevenis’ - Een reizend uitgaanscentrum voor mensen met een verstandelijke beperking. Dit soort initiatieven is in mijn ogen fantastisch. Ik heb bewondering voor organisaties die op een innovatieve manier met MVO en het verbeteren van de samenleving bezig zijn. Tip van Cinette Wassing Laat je niet in een vroegtijdig stadium verleiden tot specialisatie. Probeer eerst een brede basis op te bouwen door ervaring op te doen in verschillende functies, creëer voor jezelf keuzemogelijkheden en kies in een later stadium een bepaalde kant of tak van sport. Carin Veders - [F 1987] • Huismanager, parttime trainer en coach.
‘Doe geen concessies aan kwaliteit’ Ik heb diëtetiek en HHM gedaan en wil het beste halen uit beide studies. Na een managementloopbaan bij van Hecke Catering, Tempo team [en regiomanager bij] Werknet, werd ik zzp-er (zelfstandige zonder personeel, red.). Ik doe projecten op scholen en in de kinderopvang met betrekking tot smaak en gezonde voeding en geef trainingen voor de
uitzendbranche. De route naar succes verliep voor mij via Tempo-Team Den Haag, destijds echt een kweekvijver voor managers in opleiding. Maar ik ben op mijn best als ‘intermediair’ binnen gezin, zakelijke relaties en als onderdeel van een succesvol team bij school of sportclub van mijn kinderen. Om succesvol te blijven is het essentieel dat je prioriteiten stelt, flexibel bent, talenten herkent en ontwikkelt, vanuit je kracht handelt, pro-actief bent en je passie blijft volgen. Doe geen concessies aan kwaliteit! Bewondering voor… Paul Brinkmann – bevlogen en gepassioneerd trendmaker van de formule La Place. Ik ben gevoelig voor de bewuste keuzes van vooral biologische grondstoffen, regionale producten in een ‘multi-culti’ omgeving, het streven naar kwaliteit, gecombineerd met maatschappelijk verantwoord ondernemen. En ik geniet niet alleen van het concept, mijn kinderen ook. Tip van Carin Veders Blijf je eigen koers varen, geniet vooral van de brede opleiding die de HHM is en blijf je continu verdiepen in de ander en diens talenten. Christine van Basten-Boddin – [F 1996] • Vanaf 2005 Meester in de Rechten en sinds kort manager van een aantal projecten, waaronder de vormgeving van een Engelstalige Masteropleiding bij de Rechtenfaculteit van de Universiteit Maastricht.
‘Zorg dat je de ruimte krijgt om jezelf te zijn’
Tijdens mijn opleiding had ik een duidelijk doel: een glansrijke carrière in de internationale hotellerie. Op de HHM leerde ik mijn man kennen, hetgeen mijn carrièrepad sterk heeft beïnvloed. Jarenlang hebben we samengewerkt binnen consultancy voor de gastvrijheidsindustrie. Toen besloten we beiden de koers te wijzigen. Ik wilde - naast ons bedrijf Van Basten Management BV – weer graag de collegebanken in. Tijdens mijn Rechtenstudie maakte ik deel uit van het onderzoeksteam ‘Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen; Vennootschapsrechtelijke operationalisering van relatief laag normenkader’. Dit project maakte onderdeel uit van het MVO-onderzoeksprogramma van het Ministerie van Economische Zaken. Om succesvol te zijn is het essentieel om van mijn gezin, mijn werkgever en mijn collega’s de ruimte te krijgen om mezelf te zijn. Ik ben een enthousiasteling, wil altijd meer; vernieuwen, verbeteren of versnellen. Succesvol zijn in je werk betekent voor mij iets positiefs neerzetten. Dat kan iets kleins of heel groots zijn: een dienst die ik geleverd heb of mijn bijdrage aan een concreet product. Een leermoment dat ik iemand heb bezorgd of een herinnering die ik nalaat. Dat is een heerlijk gevoel. Maar zonder uitdaging, komt er niets uit mijn handen. Ik moet
door Susan Wanders [F 2004]
zowel privé als zakelijk continu kunnen blijven groeien. Bewondering voor… Mensen die buiten de ‘box’ durven denken. Creativiteit, vakmanschap of mensen die altijd hun hart volgen. Wanneer je als persoon in staat bent gepassioneerd je vak uit te oefenen en toch jezelf kunt blijven, ben je in mijn ogen succesvol. Tip van Christine van Basten Wat succes voor jou is, dát is belangrijk! Dit gaat niet persé over de ‘geslaagde hotello’, wel over de ‘geslaagde mens’. En nog beter: over de ‘geslaagde jij’. Alleen jij weet wat dit betekent. Niet ik, niet de ander in je omgeving, niet ‘de maatschappij’. Sarah van der Heide – [F 2004] • Marketing verantwoordelijke bij Unilever voor Swirl’s en deelprojecten van Ben & Jerry’s.
‘Plezier op je werk is een goede basis om succesvol te worden’ Na mijn afstuderen wilde
ik in de wereld van ‘fast moving consumer goods’ aan de slag. Mijn voorkeur ging uit naar een klein bedrijf. Het aanbod op de sales-afdeling van Ben & Jerry’s nam ik dan ook aan, niet wetend dat ik even later onderdeel van de multinational Unilever zou zijn. Uiteindelijk bleek mijn passie niet sales, maar marketing. Nu ben ik marketing verantwoordelijk voor het Swirl’s concept. En sinds kort ook voor een aantal deelprojecten van Ben & Jerry’s. Om te bereiken wat ik nu doe, is vrijheid, ruimte en uitdaging voor mij erg belangrijk. De mensen, zowel zakelijk als privé, zijn daarin vrij bepalend. Vertrouwen en vrijheid krijgen van een leidinggevende, dat helpt mij op de route naar succes. Succesvol zijn in je werk betekent voor mij meer dan alleen het behalen van targets of een pijlsnelle carrière naar de top. Het heeft te maken met goed zijn in datgene wat je doet en van daaruit steeds beter worden. Continu blijven leren en groeien, maar vanuit een goede balans tussen werk en privé. In mijn ogen ben je echt succesvol op het moment dat je veel plezier hebt in wat je doet. Bewondering voor… Iedereen die op eigen wijze successen boekt. Mensen die anderen - individu of groep - motiveren of helpen. Of een bedrijf dat iets teruggeeft aan de maatschappij, dit idee centraal heeft staan in de sociale missie van de organisatie. Om een voorbeeld te geven, zoek ik het dichtbij: binnen de bedrijfsvoering van Ben & Jerry’s houden we rekening met de mensen, het milieu en de wereld om ons heen. Als alle bedrijven in staat zijn een handje te helpen, is er sprake van succesvolle bedrijfsvoering. Tip van Sarah van der Heide Zoek uitdaging in de dingen die je leuk vindt en dicht bij je persoonlijkheid liggen. Als je plezier hebt in datgene wat je doet, dan is dat een goede basis om succesvol te worden. ★ ★ | Fundament pagina 7
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
★ | Colofon
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo of post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HHM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
Babies
Getrouwd
Afkortingen HHM – Hoge Hotelschool Maastricht
Geboren op 22 februari 2009: Pieter, zoon van Danielle Westerbeke [F 1994] en Ernst Rauwenhoff [F 1991], broer van Tessa en Elise Geboren op 31 maart 2009: Sophia, dochter van Arjen Boidin [F 2000] en Chantal Cammaert, zus van Féline Geboren op 30 april 2009: Sarah, dochter van Marc Croijmans [F 1992] en Anouk Croijmans
Redactie Annemiek Geurts, Leonne Huveners, Ankie Hoefnagels, Nicoline Wisse Smit Ontwerp Obidesign, Maastricht
Denise Sprengers [F 1998] en Oscar Henquet [F 1999] zijn op 28 september 2008 in Las Vegas in het huwelijk getreden. Jessica Kappert [F 2004] en Matthijs Peters zijn op 30 mei 2009 in Wijchen in het huwelijk getreden.
Geboren op 3 juni 2009: Valerie, dochter van Hanne Gerritsen [F 1996] en Stefan de Balogh de Galantha en zus van Lizelot Geboren op 28 juni 2009: Jools, dochter van Denise Sprengers [F 1998] en Oscar Henquet [F 1999] welkom Met ingang van dit nummer hebben Susan Wanders [F 2004] en Jessica Kappert [F 2005] de redactie van de rubriek ‘De Mening’ in Fundament op zich genomen. In deze rubriek geven alumni hun mening over actuele thema’s uit de hospitality sector. Susan Wanders is werkzaam als Consultant Advies bij Foodstep en Jessica Kappert (sinds 30 mei jl Jessica Peters-Kappert) is werkzaam als Projectmanager Foodservice Network & Shoot My Food bij Foodstep. Foodstep is een bedrijf voor onderzoek, advies en training. Vanwege het huwelijk en de huwelijksreis van Jessica en Matthijs heeft Susan de rubriek ‘De Mening’ dit keer alleen voor haar rekening genomen.
Nummer 27, JULI 2009 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hoge Hotelschool Maastricht.
Redactie-adres Hoge Hotelschool Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: (043) 352 8282 F: (043) 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
Debby Wolfs [F 2000] en Chris Dobbelstein zijn op vrijdag 12 juni 2009 in Oud Roosteren in het huwelijk getreden. In Memoriam Op 5 juni 2009 is de heer Tonnie Braakhuis, oudconciërge van de HHM, op 65-jarige leeftijd overleden. Tonnie was van 1994 tot 2006 verbonden aan de HHM. afscheid Peter Schellekens begon op 15 november 2000 als docent marketing aan de HHM. Op 10 april 2009 heeft hij zijn taken overgedragen aan een aantal collega’s. Peter gaat namelijk genieten van een welverdiend pensioen.
★ | Fundament pagina 8
