Felixoord natuurlijk!

NIEUWSBRIEF VEGETARISCH ZORGCENTRUM FELIXOORD

BLZ. 1

3e Jaargang Nr. 2 – februari 2016

Felixoord natuurlijk!

Geluk Laten we ons realiseren dat wij mensen door het leven als het ware heengaan als een bloem, een plant of een boom, die naar het licht toegroeit en zich tegelijk verankert in de aarde door stevig met beide benen op de grond te staan. Veranderingen in energiepatronen volgen zich ook bij ons op. Soms is er een tijd waarin alles voorwaarts gaat. Op zulke momenten begin je nieuwe dingen. Op andere tijden voel je dat het beter is af te wachten en de dingen te laten zijn, zoals ze zijn. Maar….laten we niet vergeten dat de lente op ons wacht. Dat je aandacht weer wordt getrokken door de kleuren die je ziet en de flonkeringen van de zon die lichtplekken tovert op de grond. Dee veelheid van geluiden horen, de vogels die fluiten en de wind die door de boomtoppen suist. Dit alles kan een eigen melodie vormen, in overeenstemming met wat je voelt van binnenuit. De redactie: Kees & Atie Olff en Judith Poulus


BLZ. 2


Nieuwe ontwikkelingen Felixoord

Judith Poulus, Rayonmanager Icare

“Caminante, no hay camino, se hace camino al andar.” “Reiziger er is geen pad, je moet het pad al gaande banen.” Antonio Machado

We zitten op kantoor op de eerste etage van Felixoord en kijken uit over de tuin. Dikke knoppen in de takken van de Magnolia voor het raam. Er loopt een vos over het pad; zijn prachtig dikke, roodbruine staart in de lucht. Op een tak boven de vijver zit een ijsvogel, net boven het spiegelende wateropppervlak. Stille verwondering aan het begin van ons werkoverleg. We spreken over de brief voor bewoners en medewerkers, waarmee we hen willen informeren over de nieuwste ontwikkelingen met betrekking tot de toekomst van Felixoord. Eerder dachten we nog in deze maand zo aan het begin van het nieuwe jaar duidelijkheid te kunnen geven over een definitieve koers.

Het verloopt anders dan verwacht: op verzoek van de clientenraad vindt deze maand een gesprek met een nieuwe partij plaats om mogelijkheden voor de toekomst van Felixoord te verkennen. Een nieuwe wending in het pad dat we samen al gaande banen. Een pad dat zijn eigen tempo kent en dat vraagt om zorgvuldig afgewogen stappen. Uit respect voor alle bewoners van deze bijzondere plek.


BLZ. 3


Nieuwsflitsen Ans van Brakel Redactioneel overzicht Door middel van haar nieuwsflitsen informeert Ans van Brakel regelmatig de bewoners, het management en de verzorgenden over het laatste nieuws. In de nieuwsflits van Januari 2016 nodigt Ans van Brakel haar teams en medewerkers van Felixoord van harte uit om iets voor de nieuwsflits te schrijven. Het zou mooi zijn als het een gezamenlijke uitgave wordt. En dat is het inmiddels geworden. Wist je dat….. De workshop over Loesje een inspirerende middag was, bezocht door bewoners, familieleden en medewerkers? Voedselkwaliteit Als medewerker van de vegetarische keuken heeft Lenneke over voedselkwaliteit geschreven. Volgens haar is de verwachting die bewoners van Felixoord hierover hebben een belangrijke maatstaf voor kwaliteit. Dit komt in de praktijk voor haar neer op persoonlijk contact en communicatie. Om aan ieders verwachtingen te voldoen is niet mogelijk, maar volgens Lenneke moet je zoeken naar gedeelde verwachtingen. Stilstaan bij wat je biedt, vraagt bewust worden naar elkaar.

Interview Barbette Teamcoach en ondersteuner Ans van Brakel Barbette is 44 jaar. Ze heeft sinds de zomer 2015 als ondersteuner van Ans van Brakel een groot aantal gesprekken gevoerd met medewerkers en bewoners over teamaangelegenheden. De veelzijdigheid van haar werk in Felixoord boeit haar erg en met Ans van Brakel werkt ze heel goed samen. Barbette werkt 24 uur gedurende 3 dagen in de week in Felixoord.

Wat vindt ze van het vegetarische gedachtetegoed van Felixoord? Ze vindt Felixoord een mooi en bijzonder Zorgcentrum. Wat de bewoners zelf vinden over de voedselkwaliteit van vegetarisch eten vindt ze heel belangrijk. Zelf is ze geen vegetariër, maar het spreekt haar wel aan. Ook het omgaan hier met de oudere bewoners vindt ze fascinerend. Ze leert veel van ze. Ze vindt het belangrijk dat ze in de loop van de tijd kennis maakt met alle bewoners van Felixoord. Wat vindt zij het fijne van haar functie? Op onze vraag daarnaar, zegt ze dat deze ouderen er prijs op stellen om in hun waarde te worden gelaten. Ook vindt ze het mooi om te zien, hoe de bewoners met elkaar omgaan.

Geen kaarsen branden in de appartementen

We vragen haar naar haar thuissituatie.

Ans deelt mee, dat tijdens het laatste overleg met de Cliëntenraad dit onderwerp aan de orde is geweest. Zij vraagt aan ieder de huisregels in Felixoord nog eens goed door te lezen. Samen met de bewoners naar mogelijkheden te zoeken die passen binnen deze regels. Het huidige huisreglement zal in het eerstkomende ARBO overleg geëvalueerd en waar nodig worden aangepast.

Ze vertelt gescheiden te zijn en twee kinderen te hebben, die bij haar wonen en af en toe op bezoek gaan bij hun vader in Groningen. Koen is 8 jaar is en Wouter is 12 jaar. Haar oudste zoon heeft een zeilbootje, waar hij dol op is. Dat heeft hij van zijn vader. Barbette herinnert zich nog goed het fijne van het wadlopen en het varen met een platbodem op het wad. Barbette vertelt haar beide zonen een warm thuis te willen geven en goed te communiceren met haar ex. Koen en Wouter kunnen ook goed met elkaar opschieten. Dit geldt vooral voor het samen ‘gamen’.

Een filmtip over muziek en dementie Tenslotte nog een keer de tip van de vorige keer over muziek en dementie, waar Ans over beschikt en heel erg de moeite waard, namelijk: http://www.wimp.com/reactionmusic/


BLZ. 4


Het weten waard

Angst omzetten in geluk

Biotechnologie

Kees Kortmulder publiceerde in januari in de Gelderlander 5 tips hoe angst is om te zetten in geluk. Deze 5 tips willen we u niet onthouden:

Op 21 januari gaf emeritus hoogleraar Hans Tramper voor de Contactvereniging Zestig Plus in de Ontmoetingskerk in Doorwerth een lezing over biotechnologie. De Heer Tramper studeerde in 1973 af als chemisch technoloog af in Delft. Hij liet een PowerPoint presentatie zien over het feit dat wij allen tegenwoordig hebben te maken hebben met de resultaten van biotechnologie in onze voeding en medicijnen. Hij had een koffertje bij zich, een soort ‘doos van Pandora’ met een groot aantal levensmiddelen, waarbij alle de DNA technologie aan te pas komt (zoals: soja, appelsap, tomatensoep, bepaalde broodjes, tandpasta en coca cola light (hier zit bijvoorbeeld aspartaam in). In Amerika, Canada en India groeien tegenwoordig 130 miljoen hectare genetisch gemodificeerde gewassen. In China is men al heel ver in genetische manipulatie. Hier wordt bijvoorbeeld al de ‘gouden rijst’, waar caroteen in zit, aan kinderen met een sterk vitamine A- tekort uitgedeeld. Hier in Nederland is dat niet het geval. Greenpeace is daar mordicus tegen. Hans Tramper toonde een animatiefilm, die wellicht ook interessant is voor ieder van ons op: www.gifsoja.nl Ieder, die informatie wil opvragen over de activiteiten van de Contactvereniging Zestig Plus kan contact opnemen met de secretaris Erik van Scheijen, Beethoven-laan 6, 6865 EA Doorwerth. Tel. O26-3340112. E-mail: [email protected]

1.

Wees nieuwsgierig

Veel mensen houden alles (onbewust) het liefst bij het oude, maar dat is onmogelijk. Alles verandert. Om te oefenen in een positieve instelling kun je het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ ombuigen naar: ‘onbekend maakt nieuwsgierig’. Daar wordt niet alleen je blikveld groter van, ook het geluksgevoel. Wees bijvoorbeeld nieuwsgierig naar een gerecht dat je nog nooit hebt gegeten. Reis naar een stad of land dat je op de kaart moest opzoeken. Praat met onbekenden. Zo slaat angst al snel om in een goed gevoel. En er gaat een wereld voor je open. 2.

Stel je oordeel uit

Angst verpakken we in oordelen. Met snelle meningsvorming slaan we vaak de plank mis. Laat je een oordeel (voorlopig) achterwege, dan bouw je meer vertrouwen op. Verwonderen, schrijft Kees Kormulder, is zo veel leuker dan (ver)oordelen. 3.

Die ander heeft ook gelijk.

Natuurlijk kom je mensen tegen met een andere mening. Oefen voor de lol eens in het verzinnen van drie redenen waarom die ander gelijk heeft. Vaak heb je zelf voor vijftig procent gelijk en die ander voor de andere vijftig procent. 4.

Complimenten

Van een oprecht compliment geven, knap je zelf ook op. Omdat je elkaar even ziet staan. Van complementen ga je glimlachen en dat is goed voor je eigen geluksgevoel. Maak er geen trucje van, want dan val je snel door de mand. 5.

Dankbaar zijn

De belangrijkste tip, aldus Kees Kortmulder: “Angst en onvrede komen voort uit wat je niet hebt. Je kijkt dan voorbij aan wat je wel hebt; schoon drinkwater, straatlantaarns in het donker of zo maar een nieuwe ontmoeting op een dag.”


BLZ. 5


Het geluk van binnen André van der Gun i.s.m Wendy van Venrooij

Jong zijn we zo halverwege de 25 jaar, daarna zijn we een tijd jong volwassen. Na het dertigste levensjaar worden we geacht volwassen te zijn en onze keuzes weloverwogen te kunnen maken. En zo rond de 40 zijn we al een heel eind op weg en weten we eigenlijk al een beetje wat het leven inhoudt. Alles wat leeft blijft mooi. Dat is niet aan leeftijd gebonden. Als we de schilder- of beeldhouwkunst er bij halen, zien we in veel uitingen dat leeftijd van het uitgebeelde model er niet toe doet. De algehele schoonheid bepaalt de schoonheid van het object. Bij uitbeelding van de dierenwereld is het al helemaal geen doen om er een leeftijd aan te hangen. In de natuur vinden we het alleen maar mooi. We houden van de prille lente, maar ook van de zomer met zwoele dagen en zoete vruchten. Haar overdadige geuren en kleuren charmeren iedereen. Het overdadige zomerfruit doet ons goed, terwijl aan het eind van die zomer het hoogtepunt van de groei al lang voorbij is. Herfstkleuren brengen iedereen in verrukking. Herfst met vruchten in de vorm van noten, kastanjes en paddenstoelen. Geuren van de aarde en vocht. De lucht soms nog wat warm maar met de aankondiging van de winter. Winter, het seizoen voor rust, het jaar laten bezinken. Stilte over je heen laten komen. Wind, sneeuw en vorst schonen alles op wat in de natuur nog over was. De winter maakt alles helder en klaar en biedt ruimte aan de vernieuwing die zich ondergronds al aanbiedt. Net als in de natuur heeft elke levensfase een eigen schoonheid. Het is de kunst om die te kunnen en willen zien en er van te genieten.

Wonen in Felixoord Seanne Jongenelis kwam in december 2015 in Felixoord wonen. Ze trouwde op haar 21e en kreeg 3 dochters en een zoon in vijf jaar. Haar zoon woont op het ogenblik in Denemarken, die ziet ze niet zo vaak. Haar dochters des te meer. Ze vertelt ons in haar leven altijd voor haar moeder te hebben gezorgd tot ze op 75-jarige leeftijd overleed.

Een moeilijke tijd Toen Seanne 45 jaar was scheidde ze van haar man. Twee van haar kinderen waren toen al de deur uit. Er brak daarna voor haar een heel moeilijke tijd aan. Voor haar levensonderhoud ging ze werken op kantoor bij de postgiro.

Vele reizen Na haar scheiding ging ze met vrienden een groot aantal verre reizen maken, eerst 6 weken naar China en daarna naar de Filippijnen. Hier vond ze de mensen heel bijzonder. Ook China en Hong Kong vond ze heel spannend, met een bijzondere samenleving. Daarna is ze ook nog in Zuid-Frankrijk en in Zwitserland geweest.

‘Ik ben een taaie’ Seanne merkt op een taaie te zijn. Naar eigen zeggen heeft ze dat van haar moeder, die op haar 38ste weduwe werd en met 5 kinderen achterbleef. Toen Seanne vier jaar geleden een hersenbloeding kreeg en halfzijdig verlamd raakte, heeft ze na die gebeurtenis lange tijd niet kunnen praten. Door haar grote wilskracht is ze hier weer bovenop gekomen. Daarna kreeg ze in het najaar van 2015 een tweede hersenbloeding. Dat betekende dat haar benen het op het ogenblik niet meer doen, wat ze heel erg vindt.

We vragen wat ze van Felixoord vindt Ze vertelt al sinds haar veertiende vegetariër te zijn en ze vindt het vegetarisch eten hier heerlijk. Ook de wijze waarop de mensen hier met elkaar omgaan, vindt ze heel bijzonder. Ze besluit met: “Alles is hier mogelijk en dat is zo prettig!”


BLZ. 6


Verandering in waarneming

Stap 3. Helemaal ontspannen

Atie Olff

Een glimlach voor het lichaam en vreugde voor de geest. Door disharmonie, door reacties op licht en schaduw in ons bestaan leven niet altijd alle facetten van ons wezen in harmonie met elkaar. Verandering in waarneming stelt ons in staat een volgende stap te zetten naar datgene waar we op af willen stemmen.

Stap 1. Verbonden voelen Zit rechtop in een meditatieve houding. Trek je kin iets in, zodat je kruin wat meer naar boven wijst. Trek je schouders wat naar achter en laat ze daarna ontspannen hangen. Je ademhaling gaat door je neus in en uit en verloopt ritmisch. Inademend zet je buik zich uit en komt terug als je uitademt. Zit stil en onbeweeglijk. Beschouw je lichaam als een lege schelp. Voel dat je de stilte en de leegheid van deze schelp haast kunt voelen…

Stap 2. Laat je dragen Ga languit liggen met een kussentje onder je hoofd. Leg in deze houding ook iets onder je knieholten. Geef je over aan het dragende vermogen van de onderlaag. Je beide armen liggen naast je met de handpalmen omgedraaid naar boven. Nodig je voeten uit hun spanning los te laten. Vraag dit elke uitademing ook aan je kuiten, je scheenbenen en je dijen. Ontspan je knieholten. Breng hier een gevoel van zwaarte naar toe, net of je binnen op die plek iets loslaat. Ook je zitvlak, je onderrug, je buik en je rug gaan dan zwaarder aanvoelen. Laat je dragen…

Stel je voor dat je boven aan een trap staat. Beneden aan de trap zie je iets wat je heel erg aanstaat. Wat dan ook, jij krijgt het gevoel van: ‘daar is het fijn, daar is een plek waar ik me helemaal kan ontspannen.’ Loop dan heel rustig die trap af. Beneden is het precies zoals jij het graag wenst. Verstoringen vinden hier niet plaats, hier voelt het helemaal goed. Voel je beschermd, verwarmd en gekoesterd. Ga lekker zitten of liggen. Vraag jezelf af wat je nodig hebt in je leven. Laat datgene opkomen, waar je op dit moment behoefte aan hebt. Je kunt dit samenvatten in het woord: Één. Telkens als je uitademt, kun je innerlijk bij jezelf dit woord herhalen. Net zo lang, tot je het gevoel hebt dat dit helemaal is opgenomen en verankerd in je hele wezen. Ga hierna weer geleidelijk aan armen en benen bewegen. Kijk om je heen en zie dat de ruimte waarin je je bevindt wonderlijk licht is geworden. Net of er vele lampen zijn aangestoken. Laten we ons realiseren dat we altijd zijn aangesloten op een circuit van ‘onbewust weten’. Hierdoor staan we nooit apart van alles om ons heen en kunnen we ons hiermee verbonden voelen. Loop hierna de trap weer op.

Verandering in waarneming stelt ons in het leven van alledag in staat een volgende stap te zetten naar datgene waar we op af willen stemmen. En dat is zonder grenzen.


BLZ. 7

3e Jaargang Nr. 2 – februari 2016 Boekbespreking

Colofon Alzheimer onderzocht; de laatste wetenschappelijke inzichten

Deze nieuwsbrief is een uitgave van het Vegetarisch Zorgcentrum Felixoord te Oosterbeek.

Koos Neuvel, Marc Petit, Minke Kooistra en Harry Steinbusch

Hij komt vier keer per jaar uit voor de bewoners, hun familie, het management en het personeel van Felixoord.

Zie ook de website: Uitgever: Lanmoo Campus. p/a Papiermolen 14-24. 3994 DK Houten

www.lanmoocampus.nl Dit boek geeft op toegankelijke wijze inzicht in de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen van de ziekte van Alzheimer. In dit boek wordt de balans opgemaakt van ruim 30 jaar wetenschappelijk onderzoek naar deze ziekte en wordt aangegeven dat er niet zoiets als één oplossing voor Alzheimer bestaat. Maar, in het boek wordt aangegeven dat Alzheimer een ziekte is waar wel degelijk iets aan te doen valt. Via nieuwe invalshoeken, verrassende perspectieven en onverwachte ontwikkelingen kan de ziekte wel worden teruggedrongen en kan een kwalitatief beter leven met de ziekte mogelijk worden gemaakt. Kortom, de ziekte van Alzheimer is nu een behandelbare ziekte. Behandelbaar, niet in de zin van:’volledig te genezen’, maar in de zin van ‘Behoud en versterking van levenskwaliteit’.

Een zacht vermoeden stijgt uit de aarde omhoog: wordt het nu lente? C.R.

www.felixoord.nl Redactie:

Atie Olff & Kees Olff (vormgeving) en Judith Poulus Tel. (026) 339 13 13. E-mail: [email protected] De redactie houdt zich het recht voor om na overleg artikelen in te korten of te weigeren. Aan deze uitgave werkten mee:

André van der Gun, Audrey van den Berg (Icare), Ans van Brakel, Barbette, Corry Rentmeester, Hans Tramper, Nell Westerlaken, Seanne Jongenelis en Wendy van Venrooy. Inhoudsopgave

Geluk ............................................................. 1 Nieuwe ontwikkelingen Felixoord................... 2 Nieuwsflitsen Ans van Brakel.......................... 3 Interview Barbette ......................................... 3 Het weten waard............................................ 4 Angst omzetten in geluk................................. 4 Het geluk van binnen...................................... 5 Wonen in Felixoord ........................................ 5 Verandering in waarneming ........................... 6 Boekbespreking.............................................. 7 Colofon .......................................................... 7 Een waarheid als een koe ............................... 8 Het volgende nummer van “Felixoord natuurlijk!” verschijnt omstreeks 24 mei 2016


BLZ. 8


Een waarheid als een koe Nell Westerlaken Wie de planeet wil redden moet kiezen. De veeteelt heeft een flink aandeel in de emissie van broeikasgassen. Nederlanders aten volgens dierenwelzijnsorganisatie Wakker Dier in 2014 ruim 76 kilovlees. Het heilige stuk vlees staat nog onbetwist bovenaan op de culinaire verlanglijst in restaurants, volgens een recent onderzoek van de horecavakbeurs Horecava. Milieuorganisaties blijven hameren op het verder beperken van de veeteelt, zoals vorige maand tijdens de klimaattop in Parijs. Bovendien leidt het houden en doden van wereldwijd meer dan 60 miljard consumptiedieren per jaar (vissen niet meegeteld) tot veel dierenleed. Het aantal veganisten in Nederland is volgens een ruwe schatting van Debbie van Velzen van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme van 11.000 in 1995 gegroeid naar ongeveer 50.000 nu. Na een maand veganistisch eten – leer en wol heb ik niet verbannen, cosmetica met dierlijke ingrediënten evenmin - ben ik fysiek en financieel niet beter of slechter af dan voor die tijd. Maar, zegt mijn huisarts, een maand is te kort om het werkelijke effect op je lichaam te meten. Om die reden heb ik geen vitamine B12 supplementen geslikt, wat veel veganisten wel doen. Bij nadere beschouwing blijkt er toch iets voorgoed verdwenen van mijn eettafel. Het is de achteloze vanzelfsprekendheid waarmee ik vleesloze producten verorberde zonder me te realiseren hoeveel ‘dier’ daar nog aan te pas is gekomen.

Bovenstaand groentestilleven is voor het Volkskrant Magazine van 23 januari 2016 gemaakt door fotograaf Rein Jansen. Hij is er 2 dagen mee bezig geweest.

Felixoord natuurlijk!

Recommend Documents