februari 2009

Algemeen Nijmeegs Studentenblad / februari 2009

‘Shit, ik weet echt niks’ Studentenkennis van docenten

‘Ik verschuil me achter mijn tekeningen’ Peter van Straaten

Elke dag pasta en om tien uur naar bed Margot Boer

Vooraf Tekst: Redactie P. 02

commentaar Nooit meer zullen we Argus kluslullo’s noemen. Nooit meer zullen we Phocas in een kwaad daglicht stellen. Nooit meer zullen we Karpe Noktem een stel autistische metalheads noemen. Nooit meer zullen we zeggen dat Carolus Magnus ‘eigenlijk geen echte vereniging’ is. Nooit meer zullen we AKKU ludieke actievoerende geitenwollensokkendragende boomknuffelaars noemen. Nooit meer zullen we beweren dat hbo’ers huilie huilie doen. Of dat ze scholieren zijn. Nooit meer zullen we zure plasjes achterlaten op Voxlog. Nooit meer zullen we beweren dat onze concullega’s echt hun best moeten doen, dat ze zo’n verschrikkelijk saai, gedegen blad in elkaar weten te flansen. Nooit meer zullen we fantaseren over Vox-redactievergaderingen. Nooit meer zullen we Campus in Beeld afzetten na een halve minuut, omdat we met ons hoofd op het toetsenbord in slaap zijn gevallen. Of omdat de presentatie hemeltergend is. Nooit meer zullen we ons om Jacq bescheuren. Nooit meer zullen we minder dan een 7,5 uitdelen voor Het Laatste Oordeel. Nooit meer zullen we de almachtige PR-machine van de RU in twijfel trekken. Nooit meer zullen we negatief schrijven over het beleid van Plasterk, de aardse manifestatie van God. Nooit meer zullen we papa PR Willem Hooglugt bekritiseren. Nooit meer zullen we schulties hakken op kantoor. Nooit meer zullen we deadlineavonden tot 6 uur ‘s ochtends houden. Nooit meer zullen we elkaars artikelen afkankeren. Nooit meer zullen we ‘het zwarte goud’ drinken, voortaan schenken we slechts nog thee. Nooit meer zullen we lachen om WOII-vergelijkingen. Nooit meer zullen we schoppen. In 2009. De hoofdredactie

07

16

DEZE ANS 04 Letterenmasters onder het mes De huidige negentien letterenmasters worden teruggebracht tot een schamel aantal van vijf. Ondanks de vrees voor verlies van diepgang is er geen spoor van protest. ‘Letterenfaculteiten in Nederland zijn straatarm. Men is inmiddels gewend aan de gedachte dat hervormingen onontkoombaar zijn.’ 07 Peter van Straaten De befaamde illustrator van Het Parool, Vrij Nederland en tal van regionale kranten richt zich op de onvolkomenheden van de mens. ‘Vroeger gedroeg ik me nogal onhandig naar het andere geslacht toe. Daarom zijn in mijn tekeningen mannen vaak onhandige sukkels en vrouwen vaak bitches.’ 12 Docenten getoetst ‘In Café Chicco wordt men uitsluitend bediend door chocochicks, donkere dames dus.’ Correcte antwoorden wisten docenten nauwelijks te geven bij afname van de studentencultuurtest, fantasierijke des te meer. 20 Margot Boer Ze moet twee keer per dag pasta eten om genoeg energie te krijgen en gaat elke avond om tien uur slapen. Schaatster Margot Boer bereidt zich voor op de Olympische Winterspelen. 05 06 18 23 25 26 28 30 31 32

18

De nieuwe stad Het laatste oordeel Gedoofde ster, zinkend schip Lieve ANS De graadmeter Het issue De deurwaarder Colofon Crypto De biecht

26

Tekst: Redactie/ Illustratie: Joost Dekers ANS-Online.nl P. 03

niet Radboud Restyling ‘It’s time for change.’ Met die woorden in het achterhoofd werkt de inrichtings-cie van onze universiteit overtollig geld en een ruimteoverschot prima weg. Na de überhippe back-to-schoolshop in de Refter komt Radboud Enterprises nu ook met een kekke loungecorner in de UB: waar voorheen nog nutteloze studieplekken waren, staan nu prachtige paarse XLbanken, vaalgroene sponzige stoelen en een gigantische touchscreen. Als klap op de vuurpijl is er puike neonreclame op het hoogste gebouw van Nijmegen aangebracht. Het Erasmusgebouw als lichtbaken in Havana aan de Waal? Hap hap hap hap hap ‘Met een beetje geluk zijn er een paar tondeuses beschikbaar om jullie pluizen een kopje kleiner te maken. Dat bloedende hoopje gaat er zeker komen..’ ‘Pijn kan geestelijk en mentaal zijn. Nu trap je niet alleen. Je bepaalt vervolgens ook dat het slachtoffer geen pijn mag hebben...’ ‘Je schopt iemand tussen de benen. Vervolgens wordt degene die geschopt is boos. Hij spreekt je erop aan en in plaats van je excuus aan te bieden reageer je met: “de mensen die erom heen staan vinden het leuk en we doen het al jaren dus is het traditie. Stel je dus niet zo aan.” Ik kan je zeggen dat iemand die tussen zijn benen wordt getrapt er niet om kan lachen en wil dat zoiets stopt.’ ‘ANS geeft weer aan een bekrompen redactie te hebben.’ Het is makkelijk scoren, bij die lullo’s. Superman Van Hummel ‘Zo herken ik mijn Kenny niet terug.’ Behoorlijk geschrokken was ze wel, Martine - vriendin én manager - Sprokkereef. Haar rodelantaarndragertje als arrogante wielrenner met sterallures? En dat met vijf jaar mediatraining? Gelukkig zijn we de beroerdste niet, en hebben we die twee luttele

zinnetjes geschrapt. We zijn het immers eens met Lance Armstrong: ‘Kenny van Hummel is superman.’ Daarom: Gefeliciteerd met de eerste onvervalste Deze ANS Niethattrick, jongen! En je bent niet eens een voetballer. Ad Fundum We gingen tot de bodem. Helaas bleek ons mantra ‘we laten ons niet afmaken door scholiertjes’ niet te werken. Wat we op voorhand al hadden verwacht. Inderdaad, dames en heren, uw geliefde ANS is afgemaakt door de pauperdispuutsjongens van Los Hombres Locos en de scholiertjes van Sturad. De monden vielen open bij het zien van de snelheid waarmee de stevige knapen gerstenat naar binnen goten, de redactie werd overweldigd door de parate kennis van het levenslied en andere dingen die ertoe doen. Nooit meer naar de Twee Keer Bellen. De ivoren toren bevalt veel beter. Godmiljaar! ANS-Online luidt 2010 in met het mastermind achter de favoriete kabouter van Vlaanderen! Jonas ‘Kabouter Wesley’ Geirnaert over Moldavische heroïneboeren, nazibloemen en filmfestival Cannes. ‘Einde.’ Kijk voor uitgebreidere berichtgeving en meer nieuws op ANS-Online.nl

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

Letterenmasters onder het mes Tekst: Dirk van den Brand en Mart Waterval P. 04

letteren leeggezogen Het financiële zwaard van Damocles hangt boven de Faculteit der Letteren. Er zal fors worden gesneden in het masteraanbod. De vrees voor verlies aan kwaliteit bestaat, maar er is geen spoor van protest. ‘Men is inmiddels gewend aan de gedachte dat hervormingen onafwendbaar zijn.’ De Faculteit der Letteren kampt al jaren met schrijnende financiële tekorten. Omdat de politiek weigert te investeren zijn grove bezuinigingen onvermijdelijk. Het is duidelijk dat het onderwijs hieronder flink zal lijden. Per 1 september 2011 zal het masteraanbod binnen de faculteit aanzienlijk worden uitgedund, net als in alle Letterenfaculteiten in Nederland. De huidige negentien masters zullen worden teruggebracht tot het schamele aantal van vijf, te weten Communicatie, Cultuur, Geschiedenis, Letterkunde en Taalkunde. Vooral voor talenstudenten heeft dit grote gevolgen: de zelfstandige talenmasters zullen verdwijnen. Deze gaan op in de algemene varianten Letterkunde en Taalkunde. Er ontstaan hoogstwaarschijnlijk koepelvakken, die door studenten van verschillende studies worden gevolgd. Op het diploma zal slechts een specificatie van bijvoorbeeld Engels of Frans komen te staan. Omdat bovendien het vakkenaanbod wordt verkleind, zal de diepgang onherroepelijk verminderen. Oerwoud aan masters ‘Ik durf wel te stellen dat de Letterenfaculteiten in Nederland straatarm zijn’, aldus Carel Jansen, vice-decaan onderwijs en onderwijsdirecteur van de Faculteit der Letteren. ‘Het is woekeren met financiële middelen. De hervorming is echter niet slechts een bezuinigingsmaatregel, maar leidt ook tot kwaliteitsverhoging. Allereerst moest er duidelijkheid komen in het oerwoud aan masters, want de verschillen waren vaak marginaal. Ten tweede is het goed om over de grenzen van je eigen vakgebied heen te kijken. Er komen alleen overkoepelende vakken als alle deelnemende studies daar baat bij hebben.’ Volgens Coen Pouls, voorzitter van de Facultaire Studentenraad Letteren (FSRL), is er al jaren discussie over de hervorming van de masters. ‘De plannen zijn vorig jaar reeds in de FSRL besproken.’ Bram Verheij, oud-lid van de FSRL, is in principe ook niet tegen een hervorming. ‘Er moet simpelweg 20 procent worden bezuinigd. Een kaasschaafmethode zou een

verschrikkelijk verschraald masteraanbod achterlaten, daarom is gekozen voor hervorming.’ Toch ziet Verheij grote nadelen in het nieuwe systeem, vooral voor kleine opleidingen als Frans en Duits. ‘Kleine studies hebben niet genoeg studenten om een rendabel masterprogramma aan te bieden, daar zou schaalvergroting dus de meeste winst opleveren. Als veel taalspecifieke vakken hierdoor verdwijnen, vrezen de studenten en docenten logischerwijs voor verlies van diepgang. De hervorming is vooral pijnlijk voor hen.’ Geknutsel en getover Niet alleen in Nijmegen bestaan plannen om het masteraanbod te wijzigen. Alle Letterenfaculteiten in Nederland gaan werken met bredere masters. Nog voordat de landelijke discussie op gang kwam, werd volgens Jansen aan de RU nagedacht over hervormingen. ‘Ik ben trots dat de plannen in Nijmegen eerder zijn ontwikkeld. Ze zouden aanvankelijk in 2010 worden ingevoerd, maar wij besloten toch te wachten op de landelijke discussie. Nu is het uitgesteld tot september 2011.’ Wilco Versteeg, studentlid van de Opleidingscommissie (OLC) Engels/Amerikanistiek, zegt dat er nog steeds veel onduidelijkheid bestaat. ‘De communicatie verloopt zeker niet vlekkeloos. Iedereen weet dat er iets gaat veranderen, maar wat precies is onzeker. Van het uitstel heeft de OLC bijvoorbeeld pas een paar weken geleden gehoord.’ Volgens Versteeg bestaat de mogelijkheid dat er vakken gaan verdwijnen. ‘Het geld moet immers ergens vandaan komen. Er moet wel voldoende aanbod over zijn, zodat ook studenten van kleine studies als Duits hun master kunnen blijven behalen. Ik denk dat er flink moet worden getoverd met cijfers.’ Er wordt ook geknutseld aan de master van de multidisciplinaire studie Amerikanistiek. Deze zal waarschijnlijk worden ondergebracht onder de opleidingen Cultuur, Geschiedenis en Letterkunde Amerikanistiek. Hans Bak, hoogleraar Amerikanistiek, vindt dat het nieuwe systeem zijn goede kanten heeft.

De nieuwe stad P. 05

De Nieuwe Stad

Hij uit echter ook zijn zorgen. ‘Zeker als ik mijn oor te luisteren leg bij studenten, heb ik er mijn aarzelingen over. Zij kiezen namelijk voor Nijmegen omdat de huidige master aan hun specifieke eisen voldoet. Het interdisciplinaire karakter van Amerikanistiek staat op gespannen voet met de nieuwe structuur. Creativiteit van onze kant is dus vereist.’ Bak is bang dat de identiteit en de opgebouwde naamsbekendheid verloren gaan bij het verdwijnen van een zelfstandige master Amerikanistiek. Stille onvrede Een ingrijpende hervorming als deze moet onherroepelijk tot kritiek leiden. Iedereen is ervan overtuigd dat het een verkapte bezuinigingsmaatregel betreft. Alleen Carel Jansen lijkt een onderwijsverbetering te zien in de veranderingen. Juist onder docenten zou onvrede moeten bestaan over de op handen zijnde maatregelen. De identiteit en continuïteit van hun vakgebied komt immers in gevaar. Daarom is het onbegrijpelijk dat veruit de meeste van hen geen commentaar wilden geven. Reacties als ‘De huidige situatie is totaal onhelder, daarom acht ik het niet zinvol om er publiekelijk iets over te zeggen’ en ‘Ik wil niet inhoudelijk reageren omdat ik niet de benodigde informatie heb’ kenmerken de algemene tendens. Carel Jansen onderkent dan ook dat men niet meteen stond te juichen toen de plannen werden ontwikkeld. ‘Dat gebeurt überhaupt zelden op een universiteit, maar men is inmiddels gewend aan de gedachte dat hervormingen onontkoombaar zijn.’ Het is kwalijk dat omwille van financiële problemen wordt gesneden in het studieaanbod. Er wordt gekozen voor schaalvergroting in plaats van verdieping. Het is bovendien niet de eerste keer dat Letterenopleidingen het grootste slachtoffer zijn van bezuinigingen. De faculteit heeft echter geen andere keuze dan de veranderingen door te voeren. Eigenlijk is dus de politiek, die weigert te investeren in Letterenstudies, de grootste schuldige aan de verschraling van het masteronderwijs. ANS

De markt is elke maandag weer het verhaal van een beschaving. De vroege kolonisten zijn de bouwers, die ’s nachts met hun wagens vol kramen over de klinkers kruipen. De breedsten onder hen bewaken de boel tot de eerste kraamhouders hun intrek nemen. De groenteboeren en visverkopers komen vroeger om te leveren aan de restauranthouders. De eerste handel. Rond zessen komen de meeste andere kraamhouders. De kaasboer bouwt op, de notenbar, de jonge Turk die kruiden, olijven en feta verkoopt, het oudere echtpaar met hun stofzuigerzakken. De kramen worden afgedekt en volgelegd. Het begint hier op een nederzetting te lijken. De kramen worden met spanbanden in de straat verankerd. De komende uren staan ze hier rotsvast. Langzaamaan worden de geluiden ook harder. Een paar gaten in de rijen worden gevuld door eetkramen; friet, loempia’s, hotdogs en nog meer vis. Een oudere man met verre weg het kleinste kraampje zit snoep te maken van stroperig goed in hete pannen. Dit zijn de mensen die buiten leven. De laatste lege kramen worden gevuld door de sjacheraars. Ze verkopen alles wat ook maar ergens is blijven liggen of van een vrachtwagen is gevallen. Batterijen, fietssloten, cd’s, dvd’s, netbooks. Niet alle marktmensen schreeuwen, sommige zingen. In het midden van de markt staat een oplichter een revolutionaire nieuwe uitvinding te verkopen. ‘Schoner dan met deze, krijg je ze niet.’ Profeet of dorpsgek, de kaasboer is er niet van gediend. Zijn familie verkoopt al drie generaties kaas. Je moet hier niets verkopen waarvoor met papiergeld betaald moet worden. Rond de middag klinkt het gerinkel van munten al niet meer boven de drukte uit. Wie nu niet schreeuwt, heeft vaste klanten. Wat later is het geluid weer terug, maar het tempo is gezakt. De eerste handelaren ruimen op, de profeet voorop, gevolgd door de sjacheraars. De frietpannen gaan uit en de oude man van het snoep begint het koud te krijgen. Dat en de pijn in zijn rug. De kramen blijven nagenoeg bezemschoon achter. Een enkele sinaasappel, een snoepje en een kapotte paraplu blijven achter. De markt is voorbij. Even later zijn de kraambouwers terug, om duidelijk minder voorzichtig af te breken dan ze vannacht hier bouwden. Volgende week maandag is hetzelfde verhaal in een iets andere bezetting. Een andere profeet, een nieuw apparaat, een snoepkraam minder. Dezelfde kaas, waarschijnlijk.

Het laatste oordeel Tekst: Michaël Joó en Jolene Meijerink/ Foto: Yahya Hussin P. 06

het laat ste oor deel

college: Shakespeare, vrijdag 11 december, 10.45-12.30, E 2.55 docent: Dr. M.C.M. Corporaal uitstraling: Lieve, feeërieke vrouw in kleurrijke kledij en met indrukwekkend decolleté publiek: Mengelmoes van studiebollen, hippies en feministen inhoud: Shakespeares kijk op de dood, het leven en de baarmoeder eindcijfer: 8,5

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. ‘We’ve come across a lot of dead bodies on the stage haven’t we?’ Dr. Marguérite Corporaal leidt haar college getiteld Shakespeare and death, geillustreerd aan de hand van het toneelstuk All’s Well That Ends Well, pakkend in. Na een chaotische start met drie presentielijsten is het college van Corporaal inhoudelijk begonnen. Bij aanvang is iedereen onmiddellijk stil, het rumoer van enkele laatkomers daargelaten. Waar menig docent niet meer doet dan PowerPointpresentaties oplezen, weet Corporaal haar studenten te boeien door gewoonweg een goed verhaal te vertellen. De slides worden hierbij enkel ter illustratie van haar uiteenzetting gebruikt. Lugubere afbeeldingen van dode mensen, Magere Hein en begrafenisrituelen illustreren het thema. In de renaissance zijn de thema’s dood en moederschap evenredig aanwezig in toneelstukken. De baarmoeder heeft een aparte status en wordt beschreven als ‘a private space with its own thoughts’. Dit wordt erg expliciet weergegeven op het projectiescherm. Een gravure waarop een vrouw wijdbeens haar edele delen tentoonspreidt laat meer details zien dan goed is voor de nuchtere maag van menig student. Als een bezorgde moeder vraagt de docent meermaals of iedereen de stof snapt: ‘Do you understand this? Good! Because I would like to show you more.’ Vervolgens is het de beurt aan enkele studenten om hun licht te laten schijnen op het onderwerp. In de steek gelaten door haar groepsgenoot tracht een meisje haar presentatie te starten. Na een haperende start leidt een flamboyante Italiaanse student de volgende presentatie in, waarin typische karakters uit de Commedia dell’arte worden vergeleken met karakters uit American Pie: Beta House. Het onderwerp dat als een rode draad door het college loopt is the bed trick. Hoofdpersoon Helen weet de nietsvermoedende graaf Bertram in bed te krijgen door zich voor te doen als Diana, waar Bertram al enige tijd op zat te azen. Hoewel de presentaties niet altijd soepel verlopen, blijft Corporaal enthousiast en weet zij de student met instemmende knikjes en kirretjes te motiveren. Corporaal heeft de bewonderenswaardige eigenschap om foute antwoorden toch een positieve draai te geven. Dit doet zij met veel toewijding en is ze zichtbaar blij met studenten die actief participeren. Aan het einde van het college duikt Corporaal dieper in het plot. Haar bevlogen manier van vertellen zorgt ervoor dat de tijd vliegt. Een deel van de studenten heeft er duidelijk nog geen genoeg van en blijft nog even plakken om vragen te stellen. ‘Wacht maar even op mijn kantoor, ik kom er zo aan’. Ook buiten college-uren zijn studenten van harte welkom bij Corporaal. Het Laatste Oordeel der Studenten Corporaal wordt geroemd om haar passie voor het vak en haar talent om kennis over te brengen. Wel geven de studenten aan dat er veel van hen wordt verwacht. Hoewel iedereen aan haar lippen hangt, is dit totaal niet het geval bij de presentaties van de medestudenten: ‘Tijdens de presentaties van medestudenten grijp ik alles vast wat me ook maar enig houvast kan geven. Of dat nu de volle F-cup van mevrouw Corporaal of haar lippen zijn, is me om het even.’ ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

Zwart en cynisch HOEWEL PETER VAN STRAATEN WORDT GEPUBLICEERD EN GEPREZEN IN TALLOZE NIEUWSMEDIA, HEEFT DE VRIENDELIJKE TEKENAAR GEEN HOGE PET VAN ZICHZELF OP. HIJ IDENTIFICEERT ZICH VOORAL MET ZIJN SULLIGE PERSONAGES. ‘IK BEN EEN VERLEGEN, SAAI MENS. TER ZELFBEVESTIGING BEN IK GAAN TEKENEN.’

Interview Peter van Straaten Tekst: Lucy Vleeshouwers en Martijn Wehrens/ Foto’s: Valentijn Brandt P. 08

Onbeholpen klunzen, pinnige secreten en immorele politici: in zijn werk focust Peter van Straaten (74) op de onvolmaaktheden van de mens. Hij begon als illustrator bij Het Parool, waar hem in 1958 werd gevraagd een actuele cartoon te maken. Sindsdien verschijnen zijn zwartgallige tekeningen, vaak voorzien van kort onderschrift, in Vrij Nederland, meerdere regionale kranten, nog steeds in Het Parool en in zijn bekende Zeurkalender. Hiernaast heeft hij columns, boeken en toneelstukken geschreven. Bedeesd betreedt Van Straaten het American Hotel in Amsterdam en stelt zich voor. Hoewel de tekenaar zichzelf beschrijft als een verlegen man, zegt hij zich goed te kunnen inleven in anderen. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in zijn rake verhalen over het ontspoorde leven van de gescheiden dertiger Agnes. Iedereen was aanvankelijk verbaasd dat een man zo goed over vrouwen kon schrijven. Ook in zijn columns beschreef hij scherp doch cynisch zijn observaties van het dagelijks leven. Slechts eenmaal sloeg hij de plank mis: zijn sombere kinderboek Een jongen en zijn boom werd zeer slecht ontvangen. ‘Dat hebben ze naar De Slegte kunnen brengen, dat is verramsjt.’ Zijn tekentalent heeft hij niet van een vreemde, in de familie van Van Straaten stroomt inkt door de aderen. Zijn vader

en broer waren architect, een andere broer werkte in de reclame en de derde was ook tekenaar. Zelf begon Peter van Straaten met het natekenen van zijn jeugdhelden Prins Valiant en Dick Bos. Zijn familieleden wilden dat hij Rechten ging studeren, maar Van Straaten ging verder met tekenen. Hij begon een opleiding aan de Kunstnijverheidschool te Amsterdam, de huidige Rietveld Academie. Daar moest hij ‘kunst maken’. Van Straaten: ‘Ik heb het echt geprobeerd, maar in de kantlijnen maakte ik de poppetjes die ik nu nog teken.’ Deze werden door zijn docenten ordinair en te commercieel bevonden. Na zijn studie ging hij werken bij Het Parool, waar hij al gauw succes oogstte met zijn ‘poppetjes’.

‘Het is een godswonder dat ik geen alcoholist ben geworden.’ Waar haalt u uw inspiratie vandaan? ‘Situaties zuig ik op als een spons. Ik hoef de deur niet uit om inspiratie op te doen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Simon Carmiggelt. Hij moest echt de straat op. Dat zou ik niet willen, dan heb je last van je werk. Tekenen is voor mij iets intuïtiefs, nadenken is uit den boze. Er is geen vooropgezet plan of achterliggende boodschap. Ik teken de werkelijkheid, maar geef er een komische draai aan. Mijn vrouw en ik krijgen nu bijvoorbeeld wekelijks onze kleinzoon over de vloer, waardoor de grappen over opa’s en kleinzonen vanzelf ontstaan. Ik weet eigenlijk niet waarin de kracht van mijn schetsen schuilt. Wat ik leuk vind kunnen anderen blijkbaar ook waarderen.’ In uw tekeningen komen roken, drank en seks geregeld naar voren. Put u hierbij ook uit eigen ervaringen? ‘Vroeger gedroeg ik me nogal onhandig naar het andere geslacht toe. Daarom zijn in mijn tekeningen mannen vaak onhandige sukkels en vrouwen vaak bitches. Ik kon me wel inleven in vrouwen, maar vroeg me af wat ze in godsnaam met mij zouden moeten. Ik had niet zo’n hoge dunk van mezelf. Daarnaast ben ik nogal zwijgzaam. Pas als ik een paar borreltjes ophad ging alles wat soepeler. Daarom beginnen veel mensen te drinken.’ Vindt u dat u teveel drinkt? ‘Tegenwoordig niet meer, nu ben ik na vier of vijf wijntjes moe. Ik wil niet zeggen dat ik voorheen elke dag beneveld was, maar wel drie keer per week. Het is een godswonder dat ik geen alcoholist ben geworden. Van de andere kant: dat word je ook niet, dat ben je. Je kunt iedere dag dronken zijn zonder een alcoholist te zijn.’

U drinkt nu minder. Komt u daardoor minder gemakkelijk los? ‘Op een gegeven moment groei je in je vel. Bij mij gebeurde dat laat, pas op mijn vijfenveertigste. Vijf jaar eerder had ik een midlifecrisis. Ik dacht dat mijn leven afgelopen zou zijn en het interessante gedeelte voorbij was. Dat is vanzelf overgegaan, je legt je erbij neer. Daarna is mijn leven veel leuker geworden. Het cliché “Het leven begint op je veertigste” is echt waar. Mijn ambitie is nu om hetzelfde werk nog beter te doen. Ik ben gezegend dat mensen mijn werk nog steeds leuk vinden, ik ga door tot de dood.’

Het is jammer dat ik dijenkletsers als Dirk-Jan niet uit mijn pen krijg.’ Is tekenen niet een te expressieve hobby voor zo’n introverte man? ‘Ik verschuil me juist achter mijn tekeningen. Tekenen gaat me het beste af in eenzaamheid. Het liefst blijf ik op de achtergrond, een gangmaker zal ik nooit worden. Ik ben een verlegen, saai mens. Ter zelfbevestiging ben ik gaan tekenen.’

Let u op het werk van collegatekenaars? ‘Sigmund, in De Volkskrant, daar kan ik me echt om benatten. Ook om Dirk-Jan van Mark Retera moet ik vreselijk lachen. Het is jammer dat ik zulke dijenkletsers niet uit mijn pen krijg. Net als de absurde humor van Gummbah, dat is enig. Fokke en Sukke kan ik minder waarderen, veel van deze cartoons gaan aan mij voorbij. Dat komt waarschijnlijk door mijn leeftijd. ‘Sommige tekenaars provoceren. Dat moet wel kunnen maar mij ligt dat niet zo. Ik houd het liever bij een geintje. Dat neemt niet weg dat ik bereid ben om Jan-Peter Balkenende op de hak te nemen. Als ik een misstand opmerk dan meld ik het in mijn tekeningen. Ruud Lubbers vond ik een van de beste minister-presidenten die Nederland gekend heeft, toch heb ik hem ontzettend lelijk afgebeeld. Dat komt misschien ook omdat ik een lichtelijke hekel heb aan het CDA.’ Tekent u ook wel eens voor uzelf? ‘Nee, ik vind tekenen leuk maar mijn werk is bestemd voor publiek. Tekeningen in een la leggen is niets voor mij. Ik wil meteen publiceren, het moet in de krant komen. Mensen moeten mijn werk kunnen zien.’ ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P.P.10 10

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.11 11

Van Welderenstraat 104 Tel: 024-3226812 zondag 16 januari aanvang 21:00 uur entree gratis

Coverband Snatch Daalseweg 19 6521 GE Nijmegen telefoon 024-3230257 www.haantje-nijmegen.nl

Vijf doorgewinterde muzikanten spelen pop-, rock- en bluescovers.

Onder professoren Tekst: Kasper Floor, Timo Pisart en Ateke Willemse/ Illustratie: Loes van Woezik P. 12

weer gezakt Schaamtevol gelach en boze blikken, daarmee reageerden docenten na het aanschouwen van de studentencultuurtest. ANS voelde zeventien academici aan de tand over hun kennis van het Nijmeegse studentenleven. Het resultaat is schrikbarend. ‘Deze test ga ik niet eens invullen, dat heeft geen enkele zin.’ ‘Shit, ik weet echt niets.’ De verzuchting van hoogleraar Sociale Psychologie Daniël Wigboldus weerspiegelt de uitermate gebrekkige kennis van docenten over de studentencultuur. Van de zeventien deelnemende docenten wist geen enkele een voldoende binnen te tikken, het gemiddelde cijfer was een 2,6. Tot zover niets nieuws onder de zon. Bij de studentencultuurtest van drie jaar geleden vielen ook enkel onvoldoendes. Hoe schandelijk ook, niet alle docenten malen erom. Bioloog Jan Keltjens, die een score van 1,2 haalde: ‘Waarom zou ik me ervoor schamen?’ Hubert de Mey, die geen enkele vraag correct beantwoordde, leek wel schuldbewust. ‘Ik was van plan me in de materie te verdiepen’, jammert hij. Daar heeft hij ruim de tijd voor gehad, de docent Klinische Psychologie is de zestig reeds gepasseerd. De studentikoze hoogvliegers zijn Neerlandicus Jos Joosten en de mediagenieke Strafrechthoogleraar Ybo Buruma, maar ook zij scoorden onvoldoende. Hoogleraar Politieke Theorie Marcel Wissenburg, die toch een podiumplaats behaalde, grossiert in humoristische terzijdes die dienen als resultatenrookgordijn. ‘Een test op dubbelzijdig bedrukt papier? Wist je wel dat bomen eigenlijk levensgevaarlijk zijn? Die moeten worden uitgeroeid.’ Chocochicks en Stukabommenwerpers Docenten zijn duidelijk geen kroegtijgers. In café Chicco zijn ze nooit geweest, het unique selling point is hen een raadsel. De meesten zitten in de goede richting: genotsmiddelen. Zij noemen echter lekkere koffie en goedkoop bier in plaats van de vrijheid om binnen te genieten van nicotinestaafjes. Wiskundedocent Wim Gielen is zelfs in de veronderstelling dat je er wiet kunt kopen. Buruma fantaseert vrolijk voort: ‘In Chicco wordt men uitsluitend bediend door chocochicks, donkere dames dus.’ In LUX zijn de docenten vaker te vinden, niemand had dan ook moeite dit high culture-bolwerk te lokaliseren. Welke dag de Sneak Preview is konden de meesten met enig

logisch verstand en wat gokwerk uitvogelen, een kunstje dat ze wellicht van hun studenten hebben afgekeken. Vol overtuiging beweert Keltjens dat StuKaFest een inwijdingsritueel is voor jongerejaars. Wissenburg komt op de proppen met het juiste antwoord, maar wil wel toevoegen dat het festival wegens de term ‘Stuka’ – die ook staat voor een duikbommenwerper van de Duitse Luftwaffe - een sterk politiek incorrecte benaming heeft. Het Aldi-bier Schultenbräu riep vooral beelden op van alcoholvrij bier en sterke borrels. Zo verkeerde anglofiel Usha Wilbers in de veronderstelling dat Schultenbräu 40 procent alcohol bevat. In werkelijkheid betreft het een keurig pilsje met een standaard 5 procent. Seks is ook sport Sommige docenten lijken te geloven dat het studentenleven van drank aan elkaar hangt. Zo ziet Wilbers in Zumba XL ‘een roze drankje in een limonadeglas’ en beschrijft Keltjens het als een mix van bier en melk. Klinisch psycholoog De Mey zoekt het in een andere hoek. Volgens hem is een Zumba XL gewoon ‘een grote lul’. Buruma weet wel het correcte antwoord: massale aerobics- en salsahysterie in het sportcentrum. Ook van andere sporten hebben de academici geen kaas gegeten. Apeliotes is niet, zoals filosoof Marc Slors denkt, het stuntduikteam van Carolus Magnus. Alleen Gielen en Bindels hebben het bij het rechte eind. Geen wonder, Bindels komt zelf uit een hockeyfamilie en kent één van de oprichters van de studentenhockeyclub. Dat betekent echter nog niet dat de docenten weten wat tamponhockey is. Wissenburg hoopt ‘dat het politiek incorrect is’ en wil niet nader in detail treden. Buruma doet dat wel: ‘Is dat wat ik in de rechtszaal beffen noem?’ De rasechte bèta Gielen gooit het over een andere boeg: ‘Dat is seniorendameshockey. Zij kunnen hun benen niet meer zo wijd strekken.’

ANS-Online.nl P. 13

Knorrende anarchisten ‘De krakers van Argus zijn het oude postkantoor uitgezet’, zo beweren Sent en Gielen. De kluslullo’s van Argus hebben zich inderdaad gedragen als een stel opgeschoten anarchisten, maar dan door Villa van Schaeck met meer geestdrift dan expertise te verbouwen. Joosten en Wissenburg zijn als enige ondervraagden op de hoogte, alhoewel ze het pand nog steeds nostalgisch Diogenes noemen. De verenigingsterm knor doet bij velen wel een belletje rinkelen. Rutjes twijfelt nog: ‘Iemand die heel ballerig is. Of juist niet?’ ‘Iemand die geen lid is van het corps’, weet Buruma uit zijn tijd in Leiden. Zelf had hij overigens ‘te lang haar voor een vereniging’. Joosten concludeert: ‘Iedereen in Nijmegen is een knor.’ Het studentikoze kaartdrankspelletje Kingsen is onbekend. Wilbers wil niet te grafisch worden, maar weet zeker dat het ‘iets seksueels’ is. Na uitleg herkent alleen Joosten het spel: ‘O, dat heette vroeger Dag Boer.’ Raggende mannen Op het gebied van studentikoze cultuur werd afwisselend gepresteerd. De televisieserie over het groepje hangjongeren uit Maaskantje werd door Wissenburg enthousiast herkend: ‘De groeten uit Brabant!’ Wilbers had vaag van New Kids gehoord, en wil het zeker eens gaan kijken. Wigboldus prefereert de programmering van Jetix simpelweg boven die van Comedy Central. De succesvolle Nijmeegse rockband De Staat werd door vele academici bestempeld als een, al dan niet alternatief, café. Wigboldus toont zich echter een ware fan: ‘Dat is de meest veelbelovende band van Nederland op dit moment.’ Ook Joosten blijkt een kenner. Hij komt tevens met het weetje dat de band is vernoemd naar een compositie van Louis Andriessen. Uit de test blijkt dat maar weinig deelnemers op de corporale lullo’s van Jiskefet wisten te komen. ‘Hier vraag je ook

RESULTATEN BEta Dr. J.T.M. Keltjens Prof. dr. H.A.E. Zwart Drs. W.J.J. Gielen Prof.dr. F.P.J.T. Rutjes

1,2 1,7 1,7 2,1

Filosofie Prof. dr. M.V.P. Slors Prof. dr. A.J.M. van den Hoogen

2,8 1,7

Letteren Dr. U.M. Wilbers Dr. R. Ensel Prof. dr. J.H.T. Joosten

3,5 2,4 5,1

Medische Wetenschappen Prof. dr. R.J.M. Bindels Dr. G. Drost

2,8 1,9

Rechtsgeleerdheid Prof. mr. Y. Buruma Prof. mr. J.W. Van de Gronden

4,2 -2

Sociale Wetenschappen Prof. dr. D.H.J. Wigboldus Dr. H.R.A. de Mey

3,3 1

Managementwetenschappen Prof. dr. E.M. Sent Prof. dr. M.L.J. Wissenburg

3 3,7

ANS-Online.nl P. 14

wel veel van me’, constateert De Mey licht geagiteerd. De naam Van Binsbergen is op de een of andere manier nog wel eens in het geheugen blijven plakken, maar voornamelijk werden clichématige dubbelnamen als Arend-Jan en Piet-Hein genoemd. Wilbers liet zich echter niet kennen en kwam met zowel de namen van de drie lullo’s als de namen van de acteurs. De zoveelste lilluke driehoek en fietsstelende fascisten De taak van AFAC werd, al dan niet wegens persoonlijke ervaring, door velen geïdentificeerd. Joosten noemt het legaal fietsen stelen. Wissenburg gaat een stapje verder en antwoordt: ‘Het zijn Duitsers, ze vorderen fietsen voor de Wehrmacht.’ De Mey is kennelijk niet in het bezit van een tweewieler, hij leeft in de veronderstelling dat niet DAR maar AFAC het vuilnis ophaalt. Op de vraag wanneer de laatste trein van Nijmegen naar Amsterdam gaat, zijn twee antwoorden mogelijk. De laatste reismogelijkheid – via Den Bosch - is namelijk om 0.41 uur, terwijl de laatste directe Intercity al om 22.39 uur vertrekt. Desalniettemin zat de meerderheid ernaast. Kennelijk gaan onze docenten niet vaak stappen in de hoofdstad. Geen enkele participant kon De Gouverneur – inderdaad, die ‘flat met de gekleurde balkonnetjes’ – benoemen. Slors had het nieuwe SSHN-complex zelfs nog nooit opgemerkt, en dat terwijl hij er toch elke dag langs fietst. Wissenburg wist zich overigens uit zijn onwetendheid te redden door op de proppen te komen met zijn zoveelste ludieke antwoord. Hij bedacht de naam ‘Huize De Zoveelste Lilluke Driehoek’.

DE STUDENTENCULTUURTEST 2010 Wat is het unique selling point van café Chicco? Je mag er binnen roken Hoe heet de Nederlandse serie over een zootje asocialen, die sinds kort wordt uitgezonden op Comedy Central? New Kids Hoe hoog WAS de basisbeurs per maand voor een uitwonende student in 2009? 259,76 euro Wat is een knor? niet-lid van een studentencorps Hoeveel kost een fluitje bij studentencafé Piecken? Instinker: er worden alleen Amsterdammertjes verkocht Wat is het Nijmeegse ‘De Staat’? Een rockband op welke avond is de Sneak Preview in Lux? Dinsdag Hoeveel procent alcohol zit er in Schultenbräu? 5 % Wat is StukaFest? StudentenKamerfestival Noem minstens twee van de drie lullo’s van Jiskefet. Van Binsbergen, Kerstens en Kamphuys. Wat is een frietje kapsalon? Friet met döner, sla, knoflooksaus en gesmolten kaas Hoe laat gaat op donderdagavond de laatste trein

Aldi Excellent De basisbeurs voor uitwonende studenten werd traditiegetrouw zwaar overschat. Volgens docenten cashen uitwonende studenten gemiddeld 620 euro per maand aan basisbeurs. ‘Ik zal in het vervolg niet meer zoveel voor mijn dictatenbundels durven vragen, nu ik dit weet’, beweerde een berouwvolle docent. Alleen Joosten en Buruma kwamen in de buurt van het correcte bedrag. Wijsgeer Van den Hoogen spande de kroon, met 1.800 euro per maand liet hij de stufi zes keer over de kop gaan. Daarmee onderschat hij nog niet de koopkracht van studenten, volgens hem kost het goedkoopste Aldi-brood namelijk 3,50 euro. Docenten die dit lezen, schaamt u voor uw onwetendheid en weiger nog langer als een Johan ‘deze test ga ik niet eens invullen, dat heeft geen enkele zin’ van de Gronden door het leven te gaan. Neem een voorbeeld aan Jos Joosten, die naar de dagelijkse bezigheden van zijn studenten informeert. Of laat u inspireren door Usha Wilbers, die zich voorneemt New Kids te zullen kijken. Spiegel u tenminste aan de positieve insteek van Marc Slors: ‘In ieder geval ben ik nu weer up to date.’ ANS

vanaf Nijmegen naar Amsterdam Centraal? De laatste directe Intercity vertrekt om 22.39 uur, de laatste reismogelijkheid via Den Bosch is om 0.41 uur Wat is Zumba XL? Een fitnessprogramma gebaseerd op Latijns-Amerikaanse dans Welk pand moest disputenfederatie Argus verlaten en waarom? Villa van Schaeck, wegens vernielingen die waren aangericht tijdens een open feest Wat doet het Nijmeegse bedrijf AFAC? Het weghalen van verkeerd gestalde fietsen. Hoeveel kost een heel Prima bruinbrood bij de Aldi? 0,49 euro Wat is het Nijmeegse Apeliotes? StudentenHockeyClub Wat is tamponhockey? Zaalhockey met een zachte bal en een stick met schuimrubberen kop Wat is Kingsen? Een bierspel met speelkaarten Welk nieuwe SSHN-studentencomplex tegenover Hoogeveldt is onlangs geopend? De Gouverneur

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.15 15

Elke woensdag: Taizéviering 14 jan: Roze Lunch 19 jan: eten met idealen 28 jan: Roze Lunch Elke zondag 11 uur: viering

www.ru.nl/studentenkerk

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16

‘Het post-ironische varkentje Spekkie Big en zijn langharige, alcoholiker sidekick Deef slagen er telkens weer in niets te beleven, en dat in minstens twaalf plaatjes per non-belevenis.’ Kijk voor meer informatie over deze kunstenaar en zijn werk op ANS-Online.nl

mrcvndrhlst:

Ans deze maand P. 17

Dossier downloaden Tekst: Anne Elshof en Pieter Hengst/ Illustratie: Chris Berenbak P.18

gedoofde ster, zinkend schip Downloadsites als Mininova en The Pirate Bay zijn juridisch zwaar onder vuur genomen. De overheid bereidt ondertussen een wet voor die het downloaden van muziek en films definitief aan banden moet leggen. Is het einde van het gratis downloaden nabij? ‘Rechter verbiedt downloadsite The Pirate Bay’, ‘Franse illegale downloader verliest internet’ en ‘Kabinet gaat internetpiraterij aanpakken’. De strijd tegen het downloaden van muziek, films en software is veelvuldig in het nieuws. Het kabinet maakt inmiddels plannen voor een downloadverbod. Tegelijkertijd spant de Stichting Bescherming Rechten Entertainment Industrie Nederland, beter bekend als BREIN, de ene na de andere rechtszaak aan. Onlangs heeft het Nederlandse Mininova het onderspit moeten delven in de kruistocht van BREIN tegen downloadsites. De website, die nog steeds de slogan ‘The ultimate BitTorrent source’ voert, heeft afgelopen november op last van de rechter alle illegale torrents - links naar auteursrechtelijk beschermde bestanden – moeten verwijderen. Na bijna vijf jaar lijkt daarmee een einde te komen aan een van de grootste torrentsites ter wereld. Sluit het net zich rond het downloaden of wordt er slechts gevochten tegen de bierkaai? Erik Dubbelboer, Informaticastudent en directeur van Mininova en Tim Kuik, directeur van BREIN en Neerlands beruchtste piratenjager schijnen ieder hun eigen licht op het uitwisselen van auteursrechtelijk beschermd materiaal, ofwel filesharing. Van hobby tot hype Erik Dubbelboer ontvangt ons op het ruime en minimalistisch ingerichte Mininovakantoor. Wat begon als een hobbyproject van vijf Informaticastudenten uit Utrecht, groeide uit tot een bedrijf met miljoenenomzetten. ‘Toen we begonnen met Mininova kwam het BitTorrent-systeem net op. Om te kijken hoe die techniek precies werkte, besloten we een kleine site op te zetten. We hadden helemaal niet gedacht dat Mininova bezoekers zou trekken’, vertelt de jeugdige directeur. Ook de juridische problemen die met de site waren gemoeid, hadden de oprichters niet voorzien. Toch was Mininova hen alle rechtszaken waard en gooiden ze de handdoek niet in de ring. ‘Mininova had 45 miljoen unieke bezoekers per maand, blijkbaar was er grote behoefte aan

een platform om bestanden te delen.’ Nu downloaders geen bestanden meer kunnen toevoegen, gaat de site enkel door met Content Distribution: het gedeelte van de website waar artiesten zelf hun materiaal gratis kunnen aanbieden. Dubbelboer erkent dat het huidige aanbod niet veel bezoekers trekt. ‘We zijn bezig om hier meer interessante content voor te krijgen, zodat de site kan voortbestaan.’ De Mininova-directeur benadrukt dat de onwrikbaarheid van de entertainmentindustrie een cruciale rol speelt in het downloadvraagstuk. ‘Door internet gaan mensen anders om met muziek en films. Via internetdiensten als Last.fm en Pandora kom je met veel meer muziek in aanraking. Op een mp3-speler staan al snel duizenden nummers, terwijl de cd-prijzen nog even hoog zijn als tien jaar geleden. Zelfs via betaalde downloadmodellen zoals iTunes kost één nummer ongeveer een euro. Als je dat bedrag vermenigvuldigt met de hoeveelheid muziek die mensen tegenwoordig consumeren, is het niet verwonderlijk dat ze gratis gaan downloaden.’ Films en tv-series zijn überhaupt nauwelijks tegen betaling te downloaden, vertelt Dubbelboer. ‘Daar ligt een enorm gat in de markt en het wordt tijd dat de entertainmentindustrie dit gaat inzien. Internet heeft ervoor gezorgd dat men sneller op de hoogte is van wat er in de wereld gebeurt, ook op het gebied van media. Mensen willen niet wachten tot een Amerikaanse tv-serie in Nederland wordt uitgezonden of op dvd te koop is, zij willen meedoen aan de hype.’ Raamwerk van rechtspraak BREIN-directeur Tim Kuik erkent dat er goede, legale alternatieven moeten zijn. Hij is echter van mening dat tegelijkertijd het illegale aanbod moet worden bestreden. ‘Er kan geen goed werkend legaal model worden opgezet zolang er ook gratis illegaal kan worden gedownload.’ BREIN heeft een dagtaak aan het oprollen van torrentsites, die na elke succesvolle afsluiting weer als paddenstoelen uit de grond schieten. Kuik ziet echter licht aan het einde van de tunnel.

ANS-Online.nl P. 19

‘Met onze rechtszaken bouwen we een raamwerk van rechtspraak op, zodat duidelijker is wat wel en niet mag. Nieuwe illegale sites kunnen daarmee veel sneller worden afgesloten, waardoor het aanbod van illegale downloads beheersbaar blijft.’ Tegenstanders van het beleid van de anti-piraterijorganisatie wijzen vaak op de positieve effecten van downloaden. Zo zouden downloaders meer muziek leren kennen en daardoor ook meer muziek kopen. Kuik is niet van dit argument onder de indruk: ‘Uit wetenschappelijk onderzoek dat BREIN heeft laten uitvoeren is gebleken dat dit niet opweegt tegen het substitutie-effect. Dat wil zeggen dat downloaden van illegaal aanbod de verkoop schaadt, al is de verhouding niet 1 op 1.’ Hij vervolgt: ‘Zelfs al zou downloaden vooral positieve effecten hebben, dan nog vindt BREIN dat de keuze aan de rechthebbende is om zijn of haar materiaal gratis aan te bieden.’ l’Histoire se répète Terwijl beide kampen - al dan niet voor de rechter - hun gelijk bevechten, is het de vraag of het downloadtij überhaupt nog te keren is. Tim Kuik denkt van wel: ‘Het is een uitdaging, maar ik denk dat het mogelijk is. De consument gaat voor het grootste gemak; wanneer illegaal aanbod moeilijker te vinden is of de pakkans wordt verhoogd, zal het illegaal downloaden afnemen en krijgt legaal aanbod een kans.’ Dubbelboer is ervan overtuigd dat het een kwestie van tijd is voordat de entertainmentindustrie inziet dat ze samen moet werken met fileshare-diensten. ‘Toen de boekdrukkunst werd uitgevonden, werd dat in eerste instantie bestempeld als het werk van de duivel. Telkens wanneer er een nieuwe techniek komt om materiaal te verspreiden wordt die bestreden. Op een gegeven moment gaat de contentindustrie er echter zelf gebruik van maken. Dit zal ook met downloaden gebeuren, dat heeft de geschiedenis ons wel geleerd.’ ANS

‘KAN IK NET ALS DIE STUDENT IN DE VERENIGDE STATEN WORDEN VEROORDEELD TOT EEN BOETE VAN EEN HALF MILJOEN, VOOR HET DOWNLOADEN VAN DERTIG NUMMERS?’ ICT-JURIST ARNOUD ENGELFRIET LEGT UIT WAT IN NEDERLAND WETTELIJK OVER DOWNLOADEN IS BEPAALD EN HOE DIT ZICH ZAL ONTWIKKELEN:

‘MUZIEK EN FILMS DOWNLOADEN VOOR EIGEN GEBRUIK IS TOEGESTAAN, OOK ALS DE BRON ILLEGAAL IS. SOFTWARE DOWNLOADEN IS VERBODEN. VAN LEGAAL VERKREGEN SOFTWARE MAG WEL EEN RESERVEKOPIE WORDEN GEMAAKT.’ ‘UPLOADEN IS STRAFBAAR. EEN HALF MILJOEN EURO BOETE IS HIERBIJ ECHTER NIET AAN DE ORDE. HET BOETEBEDRAG WORDT VASTGESTELD DOOR DE RECHTER EN BEDRAAGT WAARSCHIJNLIJK ENKELE MALEN DE VERKOOPPRIJS.’ ‘DE OVERHEID WIL DOWNLOADEN UIT EVIDENT ILLEGALE BRON GAAN VERBIEDEN. DAARMEE WIL ZE ECHTER PAS BEGINNEN WANNEER ER VOLDOENDE LEGALE ALTERNATIEVEN ZIJN. DIE DIENSTEN ZIJN NU DERMATE SLECHT ONTWIKKELD DAT EEN VERBODSBEPALING NIET SNEL ZAL WORDEN GEREALISEERD.’

Adverteren? Kijk op ANS-online.nl P. 20

Gewoon hard schaatsen PASTA ETEN, TRAINEN EN OM TIEN UUR NAAR BED. HET LEVEN VAN SCHAATSSTER MARGOT BOER DRAAIT VOLLEDIG OM HAAR SPORTCARRIERE. ‘EEN WILD UITGAANSLEVEN KAN IK ME NIET VEROORLOVEN, MAAR IK WEET WAAR IK HET VOOR DOE.’

Interview Margot Boer Tekst: Marijn Koop en Mart Watervak/ Foto’s: Timo Pisart P. 21

Vier jaar geleden stond ze als toeschouwer langs de schaatsbaan bij de Olympische Winterspelen in Turijn. Deze winter bezoekt Margot Boer (24) de Spelen opnieuw, ditmaal in Vancouver om zelf een medaille in de wacht slepen. In Turijn maakte het toernooi niet veel indruk. ‘Het was sfeerloos, de hal was te groot en er was weinig publiek. Schaatsen leeft niet in Italië. De enige keer dat de sport de voorpagina van de krant haalde, was toen de Italiaan Enrico Fabris goud won. Meestal staat het op pagina 30, als er al aandacht aan wordt besteed. In Canada leven de Winterspelen meer, ik hoop dat het dit jaar spectaculairder zal zijn.’ Het Van der Valkhotel in het Friese dorpje Wolvega is voor Nederlandse schaatsers een tweede thuis, alle schaatsploegen slaan hier tijdens het seizoen hun kamp op. De ijsbaan Thialf, waar de sporters iedere dag trainen, bevindt zich vlakbij. Terwijl schaatsers in sportkleding af en aan lopen, zit Boer ontspannen aan een grote tafel in de chique lobby. De lange, slanke jonge vrouw met springerig kort haar ziet eruit als een student. Dat zij de regerend Nederlands kampioene sprint is, zou je op het eerste gezicht niet denken. Ook op wereldniveau behoort Margot Boer tot de top. Ze behaalde vorig seizoen op de WK Afstanden de bronzen medaille op de 1000 meter, haar favoriete afstand. Met haar tweede plaats in het eindklassement op de 500 meter van de Wereldbekerwedstrijden bewees zij dat ze ook op de kortste afstand iemand is om rekening mee te houden. Zelf is ze hier niet zo van onder de indruk: ‘Ik schaats gewoon hard’, luidt haar droge commentaar. Een honderdste van een seconde In de sprint zijn de verschillen tussen toptijden minimaal. Boer is net terug van de Wereldbekerwedstrijden in Berlijn, waar ze op een honderdste van een seconde het podium op de 1000 meter miste. Over het algemeen kan de sprintster een nederlaag goed relativeren. ‘Een slechte start kan het verschil maken. Wanneer ik verlies, moet ik gewoon zorgen dat ik de volgende keer wel win.’ Met de prestatie in Berlijn onderstreepte Boer haar kandidatuur voor een topklassering op de Olympische Spelen. Het uitzicht op deelname aan het belangrijkste schaatstoernooi lijkt haar niet zenuwachtig te maken. ‘Ik ga me gewoon zo goed mogelijk voorbereiden en zo hard rijden als ik kan. Meer kan ik niet doen.’ Nadenkend over een mogelijke nederlaag toont de schaatsster voor het eerst haar winnaarmentaliteit. ‘Wanneer ik in Vancouver met een miniem verschil een medaille misloop, word ik wel chagrijnig. Het is toch een Olympische plak die net aan je neus voorbijgaat.’ Om eremetaal te bemachtigen stemt Boer haar hele leven af op het sprinten. Ze eet gezond, traint hard en rust veel. ‘Op trainingsdagen sta ik ‘s morgens op het ijs en schaats maximaal anderhalf uur. Dat lijkt kort, maar

het is extreem intensief.’ Op dat moment betreedt een groepje schaatsers met fietsen aan de hand het hotel. Ze ogen uitgeput van een zware training. Boer vervolgt: ‘Wanneer ik bijvoorbeeld een 400 meter rijd, doe ik dat op maximale snelheid, net als tijdens een wedstrijd. In de middag doe ik aan krachttraining. Daarna ben ik helemaal op.’ Tussen de trainingen door ligt Boer op bed om uit te rusten. Ze moet twee keer per dag pasta eten om genoeg energie te krijgen en gaat elke avond om tien uur slapen, ‘behalve als er een leuke serie op tv is’. Enthousiast vertelt ze: ‘Ik ben verslaafd aan series als Gossip Girl.’ Een wild uitgaansleven zit er niet in. ‘Zeker tijdens het seizoen kun je het je niet veroorloven om uit je dak te gaan. Mijn vriend is geen sporter. Als hij uitgaat, vind ik het wel eens jammer dat ik thuis moet blijven. Ik weet echter waar ik het voor doe. Mijn schaatscarrière is belangrijker.’ De perfecte bocht Concurrentes Annette Gerritsen en Marianne Timmer maken deel uit van dezelfde schaatsploeg. De dames strijden om dezelfde medailles, maar dit zorgt niet voor conflicten. De onderlinge competitie motiveert. ‘Ik wil niet voor een ander onderdoen, ook niet tijdens een training. Ik kan niet als eerste opgeven. Bovendien weet ik dat ik op wereldniveau goed zit, wanneer ik hen bij kan houden.’ De aanwezigheid van een ervaren ploeggenote als Marianne Timmer is ook om andere redenen nuttig. ‘Ze heeft heel veel meegemaakt. In haar loopbaan heeft ze een paar forse tegenslagen gekend, waarna ze zich weer terug wist te knokken naar de top. Ik leer veel van haar en neem haar tips ter harte. Een carrière zoals zij heeft, zou ik graag willen hebben.’ Valpartijen zijn niet ongewoon in de schaatssport. Eén misslag kan fatale gevolgen hebben voor het seizoen en voor een carrière. De ernstige blessure die Timmer nog geen week na dit interview bij een val opliep, bewijst dat. Hoewel sprinters een snelheid van ongeveer 50 kilometer per uur bereiken, is Boer zelfs in de scherpe bochten niet bang. Dit heeft ze te danken aan de shorttrackervaring die ze als klein meisje opdeed. Bij deze vorm van schaatsen is het belangrijk om goede bochten te kunnen rijden, omdat op een kleine baan en met hoge snelheid wordt gereden. ‘Ook bij langebaanwedstrijden moet je heel diep door je knieën buigen in de bocht. En niet gaan twijfelen. Dan ga je juist fouten maken en kun je heel hard onderuit gaan. Dat zijn geen leuke vallen.’ ‘De ijsbaan was gezelliger’ Behalve shorttrack en langebaanschaatsen, tenniste Margot Boer ook op hoog niveau. ‘Soms moest ik op zondagochtend om zeven uur een wedstrijd schaatsen. Vervolgens begon om negen uur de tenniscompetitie. Twee uur later haastte ik me naar de shorttrackbaan, om

mee te doen aan de regiocompetitie. Verschrikkelijk druk, maar ik had er enorm veel plezier in.’ Het tennissen vond ze leuk, maar de cultuur daaromheen trok haar niet. De ranglijsttoernooien en de competitieve ouders rond de tennisbaan maakten dat Boer zich niet op haar gemak voelde. ‘Op de ijsbaan was het een stuk gezelliger. Daar waren ook ouders aanwezig, maar die zaten gewoon koffie te drinken. “Oh, heb je al gereden?”, klonk er dan.’ Haar tenniscoach dwong haar te kiezen tussen schaatsen en tennis. De keuze was snel gemaakt. Gepassioneerd vertelt ze: ‘Het mooie van de schaatssport vind ik de snelheid. Ik wil zo hard mogelijk gaan en met volle vaart door de bochten rijden.’ Boer zal dan ook niet snel deelnemen aan een van de lange afstanden. ‘Ik vind het niet leuk om zoveel rondjes achter elkaar te rijden, op een snelheid die je in de training gemakkelijk haalt. Op de baan kan ik me niet zo lang concentreren.’ Getallen en wiskunde Vanzelfsprekend hoopt Boer zo lang mogelijk op topniveau te blijven presteren, maar zekerheden zijn er in de sportwereld niet. ‘Elk jaar begin je in september enigszins vertwijfeld aan het seizoen, omdat je niet goed weet waar je staat. Het is dan ook een hele opluchting als je merkt dat je tot de top behoort’, vertelt ze met een

serieus gezicht. Mocht er onverhoopt een einde komen aan haar professionele schaatscarrière, dan heeft Boer nog genoeg mogelijkheden. Drie jaar geleden heeft ze de studie Commerciële Sporteconomie afgerond aan de Johan Cruyff University, die opleidingen met een afgestemd programma aan topsporters aanbiedt. ‘De eerste twee jaar kon ik het schaatsen nog redelijk combineren met het volgen van lessen. De laatste jaren lukte dit niet meer en heb ik geen klasgenoot meer gezien.’ Boer sluit niet uit in de toekomst aan een volgende opleiding te beginnen. ‘Getallen en wiskunde vind ik heel interessant, dus ik had me georiënteerd op een studie Economie. Dat bleek niet mogelijk naast het schaatsen. Als ik klaar ben met mijn sportcarrière wil ik er misschien alsnog aan beginnen.’ Na haar sportloopbaan zal Boer hoe dan ook nog op het ijs te zien zijn. In de toekomst zal zij, net als alle andere schaatsliefhebbers, direct de ijzers onderbinden zodra de eerste sloten bevriezen. ‘Voor mij is het nu helaas niet mogelijk om op natuurijs te schaatsen’, vertelt ze. ‘Het zou een negatieve invloed op mijn techniek kunnen hebben.’ Vorig jaar heeft Boer daarom alleen met schoenen op natuurijs gestaan. ‘Mijn vriend ging iedere dag schaatsen en ik stond net als in Turijn langs de kant.’ ANS

Lieve ANS Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl



Lieve ANS, Waar doe ik het eigenlijk allemaal voor? Ik haal braaf al mijn studiepunten, beun bij in de publiciteitscommissie en in mijn vrije tijd speel ik volleybal. Maar waarom? Ik beland later toch achter een bureautje om een troosteloos van negen-tot-vijf bestaan te leiden. Wat heeft het allemaal voor zin? Kan ik niet net zo goed nu sterven? Groet, een wanhopige student Communicatiewetenschap Beste radeloze scholier,

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar [email protected]. Heb je twee uur per week tijd? Wil je je wereld vergroten? Word dan taalcoach en help een inburgeraar bij het oefenen van de Nederlandse taal. Bel: 024-3221177 of mail: [email protected]; Website: www.vnzg.nl Snel geld verdienen? In een uurtje 15 euro in iris-cheques. Voor wie? Je bent minstens 6 maanden volledig gestopt met roken, je doet een universitaire opleiding en je bent onder de 30. Mail naar: [email protected] 30 januari vindt het 7e IFMSA-NL congres plaats te Leiden. Titel: Vrouwenbesnijdenis: Haar Recht, Mijn Zorg; Plaats: Leids Universitair Medisch Centrum te Leiden; Tijd: 10.00- 17.30; Kosten: 5,- per persoon (niet-studenten 10,- ); Kaartverkoop via www.ifmsa.nl Concert Nijmeegs Studentenkoor Alphons Diepenbrock (NSKAD), op zaterdag 6 februari 2010 om 20.00 u. in de Petrus Canisiuskerk met G.F. Händels Messiah, m.m.v. ensemble en vier solisten.Voorverkoop: 10*/11, deur: 11*/12 (*studenten). Info: www.nskad.nl

Je hebt een totaal ongeïnspireerde studiekeuze gemaakt, woont braaf de meest saaie en nutteloze hoorcolleges bij en hebt de persoonlijkheid van een amoebe. Vervolgens vrees je - overigens terecht - dat er geen rooskleurige toekomst voor je is weggelegd. Logisch dat je geen zin meer hebt in het leven. Hoewel een stoffige kantoorbaan wegens persoonlijk gebrek aan motivatie en originaliteit momenteel het enige is wat je verdient, is het nog niet te laat om het roer drastisch om te gooien. Spring eens uit de band: ga rugbyen bij Obelix, lift naar Groenland, neem een intieme piercing, eet een kangoeroe en neem deel aan de Nieuwjaarsduik. Vervolgens dump je de schaapachtige partner die je ongetwijfeld hebt en vraag je een beurs aan voor een master in het buitenland. Aldaar zuip, neuk en feest je er op los om het vervolgens in je cv op te nemen als een Degree in Something Very Important. De fantastische banen zullen vervolgens voor het oprapen liggen en het zal niet lang duren voordat je wordt uitgenodigd om je verhaal te komen doen in De wereld draait door. Kortom: wanneer je het lef hebt om je amateuristische teamgenoten en medecommissieleden in de kou te laten staan, krijgt het leven een stuk meer shine. Mocht je hier niet in slagen, kun je altijd nog de hand aan jezelf slaan. Van een student Communicatiewetenschap meer of minder zal niemand wakker liggen. De ballen! ANS

P. 23 P. 23

ANS-Online.nl P. 24

Tekst: Henk Strikkers en Eva-Marijn de Vries/ Foto’s: Martijn Wehrens/ Illustraties: Joost Dekkers De graadmeter P. 25

De graadmeter Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: alternatieve studieplekken

Wat: Café LUX Waar: Mariënburg 38-39 Lawaai: Beppende bejaarden Pagina’s per uur: 22

Wat: Intercitytrein Waar: Tussen Nijmegen en Utrecht Lawaai: Ringtones, bellers en zuchtende medepassagiers Pagina’s per uur: 15

Wat: Hok Waar: E19.18a Lawaai: Het omslaan van bladzijdes Pagina’s per uur: 40

Altijd koffie bij de hand en zwakke achtergrondgeluiden. Het lijken ideale ingrediënten voor een studieplek. De iets te knusse verlichting maakt het echter lastig om goed te lezen. Gelukkig dwingen de banken zonder rugleuning je om voorovergebogen over de tafel te zitten. Daarnaast is de zeikerige muzak niet storend vanwege het lage volume. Het geroezemoes is aanvankelijk niet vervelend, tot er een onophoudelijke stroom van grijsharigen de foyer binnenkomt. Het blijkt dat we de verkeerde dag hebben uitgekozen. De cappuccinodrinkende 65-plussers hebben vandaag hun maandelijkse uitje: de Filmkring. Het stoomtuitje van het koffiezetapparaat draait overuren en dat komt de concentratie niet ten goede. Wat begint als een succesvol uurtje studeren, wordt dus snel verstoord door de ongewenste gesprekken van de bezoekers op leeftijd. Wellicht het proberen waard op een andere dag dan de Nijmeegse bejaardendag.

Bij gebrek aan betere tijdsbesteding worden studenten zonder discipline in de trein gedwongen om te studeren. De eerste trein die vertrekt vanaf Nijmegen Centraal Station blijkt er echter niet een op weg naar succes. Hoewel het uitzicht tijdens de reis niet de moeite waard is, liggen er wel andere afleidingen op de loer. De stoelen zijn comfortabel, maar het ontbreken van een grote tafel is vervelend voor degenen die willen schrijven. Ook de oneffenheden in de rails en het wisselen van spoor zijn zeer onhandig. Bovendien zijn de telefoongesprekken van andere reizigers erg vervelend, vooral wanneer deze worden vergezeld van hevig gezucht en gesteun. iPods kunnen dit probleem echter oplossen, dus voor studenten die met oordopjes in kunnen studeren, hoeft dit geen probleem te zijn.

De pagina’s vliegen er doorheen op de negentiende verdieping van het Erasmusgebouw. In iets wat vroeger fungeerde als een onderwijsruimte of keukentje, vind je nu slechts vloerbedekking, een leeg bord van de Refter en stilte. Wanneer je niet wordt afgeleid door het geweldige uitzicht en genoegen neemt met een harde vloer, is dit de ideale studieplek. Er zijn geen overbodige luxevoorwerpen als tafels, stoelen of koffieautomaten aanwezig in deze oase van rust in het hoogste gebouw van Nijmegen. Alleen een Aziaat die af en toe rondloopt en wacht tot wij vertrekken stoort ons. Uit zijn woorden ‘Er zitten er al twee’, blijkt dat het een gewilde studieplek is. Niet zonder reden. Hoewel je na een tijdje rugpijn krijgt, zorgt de leegte voor een hoge productiviteit. ANS

Het issue Tekst: Anne Elshof en Jozien Wijkhuijs/ Illustratie: Marieke Meijer P. 26

het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: Toegankelijke wetenschap

open universiteit In de toekomst zal alle wetenschappelijke kennis voor het oprapen liggen. Althans, als het aan de ondertekenaars van de Berlin Declaration on Open Access ligt. In deze verklaring uit 2003 wordt gepleit voor vrije beschikbaarheid van onderzoeksliteratuur door middel van publicatie in gratis toegankelijke internet journals. Inmiddels hebben meer dan 270 organisaties, waaronder dertien Nederlandse universiteiten, zich voorstander verklaard van deze manier van kennisverspreiding. De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) liet afgelopen oktober weten 5 miljoen euro uit te trekken voor onderzoekers die hun resultaten in open access-tijdschriften publiceren. Nu is de overgrote meerderheid van onderzoeksliteratuur slechts in tijdschriften te raadplegen, die dure abonnementen vereisen. Wetenschappelijke kennis wordt hierdoor duur betaald en is zeer beperkt beschikbaar, terwijl het merendeel van het onderzoek is gefinancierd met publieke middelen. Moeten publicaties voor iedereen toegankelijk zijn of mogen deze niet zomaar van het net worden geplukt? Kortom: is het tijd om het publicatiesysteem om te gooien?

De stelling van deze maand: Onderzoek dat met publieke middelen is betaald, moet gratis toegankelijk zijn Leo Waaijers, projectmanager ICT en Onderzoek bij SURF, een organisatie voor ICT-innovaties in onderzoek en hoger onderwijs ‘Ik ben het absoluut eens met de stelling. Het open access-model is in de academische wereld nauwelijks omstreden, wetenschappers willen namelijk wel. De zaak loopt echter vast op enkele grote uitgevers, die een businessmodel hanteren dat uit het papieren tijdperk stamt. In het huidige model wordt de onderzoekers gevraagd hun auteursrechten exclusief aan de uitgeverijen over te dragen. Dit leidt tot een monopoliepositie die voor deze bedrijven veel lucratiever is dan het open marktmodel. ‘Inmiddels zijn er wel een aantal open access-uitgevers. Zij publiceren via internet en stellen net als hun traditionele tegenhangers hoge kwaliteitseisen. De open access-varianten hebben het niet gemakkelijk, omdat ze moeten opboksen tegen de machtige uitgeverijen met hun dominante positie en lobbykracht. Het opmerkelijke is dat financiers en beleidsmakers het laten afweten. Hoewel ze honderden miljoenen aan publieke middelen investeren in de creatie van nieuwe kennis, geven ze niet thuis als het op de verspreiding van die kennis aankomt. Het mooiste voorbeeld hiervan is minister Plasterk. Als wetenschapper was hij een fel voorstander van open access, als minister moeten we zijn eerste uitspraak hierover nog horen.’

Michiel Kolman, senior vicepresident bij uitgeverij Elsevier ‘Elsevier wil graag een zo breed mogelijke toegang tot haar publicaties bieden, maar de kwaliteit mag hier niet onder lijden. Wetenschappelijk onderzoek is gebaat bij een effectief publicatieproces en daarin spelen uitgevers een cruciale rol. Zij zien erop toe dat alleen artikelen worden geplaatst die de kwaliteitstoets van peer review – het nakijken en beoordelen van artikelen door collegaonderzoekers – hebben doorstaan. Het is van publiek belang dat uitgeverijen dat kunnen blijven doen. Het grootschalige wetenschappelijke uitgeefproces vergt natuurlijk forse investeringen. Iemand zal nu eenmaal voor de kosten moeten opdraaien om een verantwoorde manier van publiceren te waarborgen. ‘We doen al mee aan enkele open access-initiatieven. Zo werken de wetenschappelijke uitgevers, waaronder Elsevier, samen met de Verenigde Naties, Microsoft, Yale en Cornell. In dit verband verschaffen we gratis toegang tot een brede collectie publicaties en databases aan wetenschappers uit ontwikkelingslanden. We proberen nieuwe modellen uit die kunnen leiden tot verbeterde toegankelijkheid. Bovendien hopen we een goede balans te vinden tussen het handhaven van kwaliteit en publieke toegang op de lange termijn.’

ANS-Online.nl P. 27

Graham Jefcoate, directeur Universiteitsbibliotheek Nijmegen ‘De RU staat, samen met andere Nederlandse universiteiten, vierkant achter de open access-beweging. We proberen dit model zo goed mogelijk te promoten, bijvoorbeeld met de open access-week die afgelopen oktober bij verschillende wetenschappelijke instellingen plaatshad. Ook overleggen we met uitgeverijen. Het is begrijpelijk dat zij hun winsten willen behouden en daardoor vaak negatief op dit soort bewegingen reageren. ‘Ook onderzoekers moeten ervan worden overtuigd in gratis toegankelijke tijdschriften te publiceren. Een deel van het probleem is dat commerciële uitgevers de prominentste titels bezitten. Wetenschappers publiceren liever daarin dan in hun open access-tegenhangers, die een dergelijk prestige nog niet hebben opgebouwd. Kortom, er moet een hele cultuuromslag worden gemaakt. Dit is een kwestie van tijd, ik denk dat open access binnen een jaar of vijf de dominante publicatievorm zal zijn.’ ANS

TOEGANG TOT TRADITIONELE WETENSCHAPPELIJKE PUBLICATIES KOST EEN AARDIGE SMAK GELD. DE RU BEGROOT JAARLIJKS 4,5 MILJOEN EURO VOOR DE ZOGENOEMDE COLLECTIEVORMING. VOLGENS ONDERZOEK VAN DE AUSTRALISCHE ECONOOM JOHN HOUGHTON KAN OPEN ACCESS DE NEDERLANDSE SAMENLEVING EEN VOORDEEL OPLEVEREN VAN 133 MILJOEN EURO PER JAAR, VOORNAMELIJK DOOR HET WEGVALLEN VAN DE ABONNEMENTSKOSTEN. VOORBEELDEN VAN OPEN ACCES-INITIATIEVEN ZIJN DE PUBLIC LIBRARY OF SCIENCE (PLOS), BIOMED EN ARXIV.ORG. VIA DEZE WEBSITES ZIJN GRATIS PUBLICATIES BESCHIKBAAR OP HET GEBIED VANMEDISCHE EN NATUURWETENSCHAPPEN.

De deurwaarder Tekst: Stefan Meeuws en Tamar van der Niet/ Foto’s: Alysha Polak P. 28

de deurwaarder Op zoek naar de motieven van ambitieuze studenten, klopt ANS iedere maand aan bij studentorganisaties. De deurwaarder inventariseert het kantoor van de vereniging en de vakkennis van haar leden. Deze maand: Met Karpe Noktem de duisternis in

Harde gitaarmuziek weerklinkt tussen de betonnen muren, de thee vloeit rijkelijk en een handjevol langharige stamgasten maakt de sfeer. De kelder van Villa Van Schaeck mag dan een donker hol zijn, gezellig is het wel. De alternatievelingen van Karpe Noktem gaan er prat op dat iedereen lid kan worden van hun laagdrempelige vereniging. Je hoeft slechts de portemonnee te trekken en een formulier in te vullen. Het aantrekken van nieuwe nachtbrakers kost het bestuur weinig moeite. Bas Westerbaan, secretaris: ‘Vaak zijn de leden erg enthousiast in het werven.’ Dat dit beleid zijn vruchten afwerpt, blijkt uit de groei van de vereniging. Iedere week komen er een paar nieuwelingen bij en inmiddels staat de teller op meer dan 130 leden. Ondanks de ogenschijnlijk passieve houding van het bestuur krijgen we meteen een inschrijfformulier in de handen gedrukt. Zelf omschrijft de vereniging zich graag als jong, dynamisch, alternatief en ongedwongen. Een cliché als ‘de leden maken de vereniging’ wordt hier vrij letterlijk genomen: commissies schieten als paddenstoelen uit de grond. Pandverantwoordelijke Rik Sprenkels: ‘Als leden

een commissie willen oprichten, gaan wij standaard akkoord. Wanneer we het er niet mee eens zijn, doen ze het alsnog. Dat resulteert in een scala aan commissies waaronder de Barbequecommissie en de Horrorcommissie. Zelf ben ik al heel lang lid van de Loze Activiteitencommissie. Binnenkort hebben we een toetjesavond, waarbij iedereen zelfgemaakte toetjes meeneemt.’ Uiteindelijk willen de alto’s graag een eigen sociëteit. Iedereen mag op de KN-borrels komen, maar je moet wel bereid zijn om je met langharig tuig te mengen. Met culturele activiteiten en ‘toffe feesten’ probeert de vereniging steeds professioneler te worden, maar het moet een gezellige en ruimdenkende vriendengroep blijven. Er zijn vooralsnog geen verplichtingen, ook leden die alleen op de spelletjesavond Magic komen spelen worden geaccepteerd. De lange manen wisselen binnen het bestuurprobleemloos en met enige regelmaat van vriendin. ‘Eerlijk zullen we alles delen’, hadden de jongens als motto verzonnen. Karpe Noktem doet haar hippiekarakter op dit gebied in ieder geval eer aan. ANS

ANS-Online.nl P. 29

De taxatie • Uitvergrote foto’s van dronken mannen met uitgelopen make-up • Een archiefkast met voorraad sterke drank • Een dvd van 50 Cents Get Rich or Die Tryin’ • Twee goedkope uiltjes op het bureau • Een dierenkalender

Welke muziekstijl klinkt traag en zwaar en benadrukt een sfeer van wanhoop en leegte? Bas: ‘Drone metal.’ Zo horen we het graag. Stereotype bevestigd en het eerste breintje binnen. Van welke specerij kun je high worden? In koor: ‘Nootmuskaat.’ Michiel: ‘Vijftig gram was het toch?’ Inderdaad, nootmuskaat kan prima dienst doen als huis-, tuin- en keukendrug. Vijf gram is al genoeg om je in hogere sferen te brengen. Het tweede breintje is binnen voor onze drugskenners. Hoeveel graden kan een uil zijn kop draaien? Mike: ‘Welke uilsoort?’ Bas: ‘Vanaf het uiterste links of vanuit het midden?’ Rik: ‘We gaan voor 180 graden.’

Het kantoor onderscheidt zich nauwelijks van een gemiddelde studentenkamer. Foto’s van knettergekke avonden, kasten met drank en dubieuze objecten vullen de kleine volgepropte ruimte. Goed voor een keldergevoel op de vierde verdieping van de Villa, minder om secretariaat te houden. Slechts anderhalve ster wordt toegekend.

vakKennisvragen Wie zijn er dit jaar genomineerd voor de titel ‘Meest sexy vegetariër van Nederland’? Bas: ‘Is het niet die ene uit Komt een vrouw bij de dokter?’ Michiel: ‘O ja, dat is zwaar mijn genre.’ Rik: ‘Of die bioloog die heel sexy is?’ Bas: ‘Ik denk Carice van Houten.’ Wordt er eindelijk een naam genoemd, is die fout. Lenette van Dongen, Inge Schrama, Nicolette Kluijver, Victor Coral, Leon Verdonschot en Sander de Kramer hadden allemaal een breintje opgeleverd. De kennis van de uilenballen schiet helaas tekort.

Een uiltje in het logo, twee op de website en nog eens twee op het bureau, je zou zeggen dat de heren hun uilentrivia wel op peil zouden hebben. Maar het tegendeel blijkt waar te zijn: het goede antwoord is 270 graden. De metalheads lopen een breintje jammerlijk mis. Hoeveel uren schijnt de zon in Nederland per jaar gemiddeld niet? Bas: ‘Ik ben een wiskundige, ik kan niet hoofdrekenen!’ Michiel: ‘In welke hoek zitten we precies?’ Bas: ‘Zo’n 8760 uur in een jaar, delen door twee...’ Rik: ‘Of misschien drie. Ongeveer? We denken 3000 uur.’ Bas: ‘We vinden het veel leuker als de zon schijnt.’ Een jaar bestaat uit 8760 uur, als je daar het aantal zonuren (1521) van aftrekt, houd je 7239 uren over. Ondanks de aanwezige rekenmachines en de gezamenlijke wiskundige kwaliteiten komen de heren niet eens in de buurt van het goede antwoord.

Het juryrapport: Hoewel diep in het alternatieve bètamoeras gezonken, hebben de bestuursleden grote moeite met het beantwoorden van een paar simpele vakkennisvragen. Is het een gebrek aan sociale vaardigheden, teveel alcohol of gewoon een black-out? Met twee breintjes toont het bestuur zich in ieder geval geen wijze uil.

Colofon P. 30

Restaurant

Ankara

Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's

Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur

Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108 www.restaurantankara.nl

24e jaargang

Medewerkers

Illustraties

Crypto

Druk

Oplage 10.000 stuks

Dirk van den Brand

Chris Berenbak

Rob Ramaker

Drukkerij Offsetservice

Kasper Floor

Joost Dekkers

Martijn Wehrens

Thieme GrafiMedia

Aan deze ANS

Pieter Hengst

Marieke Meijer

werkten mee:

Michaël Joó

Loes van Woezik

Groep Columnisten

Valkenswaard

Dennis Gaens

Marijn Koop

Lieve ANS

Ontwerp

Yahya Hussin

Uitgave,

Roel Vaessen

Hoofdredactie

Stefan Meeuws

Foto’s

Anne Elshof

Tamar van der Niet

Valentijn Brandt

Timo Pisart

Lieneke Setton

Marloes de Laat en

Lucy Vleeshouwers

Willie Kerkhof

Abonnementen en

Redactie

Eva-Marijn de Vries

Timo Pisart

Advertentieacquisitie

Lay-out

Jolene Meijerink

Jozien Wijkhuijs

Alysha Polak

Stichting MultiMedia

Anne Elshof

Martijn Wehrens

[email protected]

Timo Pisart

Voorpagina

Dagelijks bestuur

Redactieadres

Klaas van der Pijl

Sofie Engelsman

Heyendaalseweg 141

Derk-Jan Schonewille

6525 AJ Nijmegen

Mart Waterval Martijn Wehrens Ateke Willemse Webredacteur Henk Strikkers

024-3612176

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO

Manshoge stapels pizzadozen, schimmelende afwas en onontdekte bacteriesoorten. Hygiëne kennen je huisgenoten niet en een boxershort vinden ze passende kleding: het studentenhuis.

HORIZONTAAL 3. Vier je woning (9) 10. Deze embryonale huisbewoner draait op voor corporale rotklussen (4) 11. Lastig te kraken tekort aan vierkante meters (9) 18. Vastgoed veehouder (13) 19. Verdraaid verwikkeld plakkend net (10) 20. Vanuit luxewoning Nijmegen en provincie overzien (10) 22. Helpt niet alleen bij visvangst, maar ook op digitale jacht naar vierkante meters (8) 23. Handjeklap van de een naar de ander (11) VERTICAAL 1. Sints trouwe gezel is minder gewenst in studentenkeukens (8) 2. Amerikaanse studentenvriend van de IKEA (5) 4. Uitwisselingsstudent die Erasmus een rode lap voorhoudt (9) 5. Karton dat Mario’s culinaire scheve bouwsel warm houdt (9) 6. Altijd verbale strijd in deze ballenwoning (12) 7. IJzige opslag voor de vloeibare goudreserve (12) 8. Poetsend hemellichaam (14) 9. Plaats voor hoogtepunten van menig studentenkamer (10) 12. Door deze waterbron loopt water weg (11) 13. Glamourloze Idols voor een studentenkamer (8) 14. De schotel bevindt zich (12) 15. Natte rokende koker (8) 16. Het verkeerde soort van deze medebewoner kan ‘genieten’ tot de verleden tijd laten behoren (10) 17. Gaan we nou slapen in dit bed of niet? Of wel? Of niet? Of wel? (9) 21. Schoon is niet meer (3)

OPLOSSING crypto december Horizontaal: 3. Mijter; 4. Scheiding; 7. Flappie; 9. Maag; 14. Jezus; 15. Oudejaarsconference; 19. Kerststal; 21. Pieterbaas; 23. Ezel; 25. Brandwond; 28. Bethlehem; 29. Oliebol; 30. Voornemen Verticaal: 1. Rotje; 2. Vrede; 5. Champagne; 6. Cadeaubon; 7. Familieruzie; 8. Kerstboom; 10. Strijker; 11. Schoonfamilie; 12. Gedicht; 13. Pakjesboot; 16. Dierenleed; 17. Aansteeklont;

18. Eenzaam; 20. Kerstfilm; 22. Brandewijn; 24. Lootjes; 26. Bezopen; 27. Oorlog

winnaaR Winnaar van de vorige crypto is Judith van de Sande uit Winssen. Wil jij ook 15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS-crypto voor 19 januari onder vermelding van naam, adres en bank-/gironummer naar de redactie of naar [email protected].

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Timo Pisart en Lieneke Setton/ Foto: Willie Kerkhof

Jolanda Gelissen (25), masterstudent Kunstgeschiedenis aan het Instituut Leraar en School, model en deelneemster aan het tv-programma Take me out

Wat is de ongemakkelijkste situatie waarin je terecht bent gekomen? ‘Bij de casting voor een promofilmpje werd de opdrachtgever iets te amicaal, hij maakte allerlei insinuaties. Om mezelf te redden sms’te ik

Schaam je je voor de deelname aan Take me out?

een vriendin: “Kun je me even bellen met een noodgeval?” Die kerel

‘Nee, ik deed mee voor de gein. Als ik me had ingeschreven om een

liet te duidelijk merken wat er in zijn hoofd omging. Ik weet ook wel wat

date te krijgen, had ik me wel een beetje geschaamd. Het is zielig als je

voor reacties ik bij sommige mannen opwek, maar die hoef ik niet over

een tv-programma nodig hebt om de ware liefde te vinden.’

me heen te krijgen. Bewaar dat voor als ik weg ben.’

Wat vind je het mooist aan jezelf?

Heb je een guilty pleasure?

‘Dit gaat heel arrogant klinken, ik kan eigenlijk niet kiezen. Mijn ogen

‘Ik heb een behoorlijk puberale smaak. De boeken- en filmreeks

zijn bijzonder, maar ik vind ook dat ik goede benen en een fraai figuur

Twilight, die eigenlijk op tieners is gericht, vind ik bijvoorbeeld geweldig.

heb. Alles is mooi in verhouding. Een modellenscout zei ooit tegen me:

Dat heeft ook zijn voordelen, ik kan me hierdoor goed inleven in mijn

“Jij bent niet zo’n dikkertje als de meeste meisjes van jouw lengte.” Dat

leerlingen.’

was als compliment bedoeld, maar ik vond de opmerking smakeloos.’

ANS